Πώς εργάζεται ο Θεός στον άνθρωπο; Το έχεις καταλάβει αυτό; Σου είναι σαφές; Και πώς εργάζεται Αυτός μέσα στην εκκλησία; Ποιες είναι οι απόψεις σου σχετικά με αυτά τα πράγματα; Έχεις ποτέ σου σκεφτεί αυτά τα ερωτήματα; Τι επιθυμεί Εκείνος να πετύχει μέσα από το έργο Του στην εκκλησία; Σου είναι όλα αυτά ξεκάθαρα; Αν όχι, τότε όλα όσα κάνεις είναι ανώφελα και ανούσια! Έχουν αγγίξει αυτά τα λόγια την καρδιά σου; Να σημειώνει κανείς απλώς και μόνο ενεργητική πρόοδο χωρίς παθητική υποχώρηση —θα ανταποκριθεί αυτό στο θέλημα του Θεού; Είναι αρκετή η τυφλή συνεργασία; Τι θα πρέπει να γίνει αν δεν σου είναι σαφή τα οράματα; Θα ήταν καλό να μην το ψάξεις περαιτέρω; Ο Θεός λέει: «Κάποτε ανέλαβα ένα σπουδαίο εγχείρημα ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά εκείνοι δεν το πρόσεξαν, οπότε έπρεπε να χρησιμοποιήσω τον λόγο Μου για να τους το αποκαλύψω, βήμα προς βήμα. Και πάλι, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να καταλάβει τα λόγια Μου και παρέμενε αδαής σχετικά με τον σκοπό του σχεδίου Μου». Τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Έχεις σκεφτεί ποτέ τον σκοπό αυτόν; Στ’ αλήθεια το έκανα επιπόλαια και άσκοπα; Αν είναι έτσι, ποιο θα ήταν το νόημα; Αν αυτός ο σκοπός δεν είναι ξεκάθαρος ούτε κατανοητός σ’ εσένα, τότε πώς μπορεί να επιτευχθεί ειλικρινής συνεργασία; Ο Θεός λέει ότι η αναζήτηση ολόκληρης της ανθρωπότητας βρίσκεται στις απέραντες θάλασσες, εν μέσω δόγματος γραμμένου σε κενά λόγια. Όσο για τις επιδιώξεις σας, ακόμη και εσύ είσαι ανίκανος να εξηγήσεις σε ποια κατηγορία ανήκουν. Τι θέλει να πραγματοποιήσει ο Θεός στον άνθρωπο; Εσείς θα πρέπει να έχετε ξεκάθαρα όλα αυτά τα πράγματα. Θέλει μόνο να ντροπιάσει τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα με τρόπο αρνητικό; Έχοντας ντροπιάσει τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, ο Θεός θα πήγαινε απλώς με άδεια χέρια στα βουνά και θα ζούσε εκεί απομονωμένος; Τότε, τι είναι αυτό που θέλει ο Θεός; Θέλει στ’ αλήθεια τις καρδιές των ανθρώπων; Ή μήπως θέλει τις ζωές τους; Ή τα πλούτη και τα υπάρχοντά τους; Σε τι χρησιμεύουν αυτά; Δεν χρησιμεύουν σε τίποτα για τον Θεό. Έχει κάνει τόσο πολύ έργο ο Θεός στον άνθρωπο, απλώς και μόνο για να τον χρησιμοποιεί ως απόδειξη της νίκης Του επί του Σατανά, προκειμένου να εκδηλώσει τις «ικανότητές» Του; Τότε ο Θεός δεν θα φαινόταν ιδιαίτερα «μικροπρεπής»; Είναι ο Θεός αυτό το είδος Θεού; Σαν παιδί που παρασύρει τους ενήλικους σε καυγάδες με άλλους; Ποιο θα ήταν το νόημα αυτού; Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί διαρκώς τις δικές του αντιλήψεις για να υπολογίσει τον Θεό. Κάποτε ο Θεός είπε: «Υπάρχουν τέσσερις εποχές σε έναν χρόνο και τρεις μήνες σε κάθε εποχή». Ο άνθρωπος άκουσε αυτά τα λόγια, τα αποστήθισε και έλεγε ανέκαθεν ότι υπήρχαν τρεις μήνες σε κάθε εποχή και τέσσερις εποχές σε έναν χρόνο. Όταν ο Θεός ρώτησε: «Πόσες εποχές υπάρχουν σ’ έναν χρόνο; Και πόσοι μήνες σε μια εποχή;», οι άνθρωποι απάντησαν ομοφώνως: «Τέσσερις εποχές, τρεις μήνες». Ο άνθρωπος προσπαθεί πάντοτε να ορίσει τον Θεό μέσω κανόνων, και τώρα, έχοντας εισέλθει στην εποχή των «τριών εποχών σε έναν χρόνο, τεσσάρων μηνών σε μία εποχή», ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει άγνοια, θαρρείς κι έχει τυφλωθεί, αναζητώντας κανόνες στα πάντα. Και σήμερα, οι άνθρωποι προσπαθούν να εφαρμόσουν τους «κανόνες» τους στον Θεό! Είναι πραγματικά τυφλοί! Δεν βλέπουν πως δεν υπάρχει πλέον «χειμώνας», παρά μόνο «άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο»; Ο άνθρωπος είναι πραγματικά ανόητος! Να έχει φτάσει κανείς σε αυτό το σημείο και να εξακολουθεί να μην ξέρει πώς να γνωρίσει τον Θεό, όπως ένας άνθρωπος της δεκαετίας του ’20, που πιστεύει ότι τα μέσα μεταφοράς είναι άβολα και ότι όλοι οι άνθρωποι θα πρέπει να περπατούν ή να καβαλάνε ένα μικρό γαϊδουράκι ή που πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να χρησιμοποιούν λυχνάρια ή που πιστεύει ότι εξακολουθεί να επικρατεί ένας πρωτόγονος τρόπος ζωής. Όλα αυτά δεν είναι αντιλήψεις που υπάρχουν στο μυαλό των ανθρώπων; Οπότε, γιατί μιλούν ακόμα για έλεος και στοργικότητα σήμερα; Σε τι ωφελεί αυτό; Είναι σαν τις φλυαρίες μιας ηλικιωμένης γυναίκας σχετικά με το παρελθόν της —ποια είναι η χρησιμότητα αυτών των λόγων; Εξάλλου, το παρόν είναι παρόν· μπορεί ο χρόνος να γυρίσει πίσω 20 ή 30 χρόνια; Όλοι οι άνθρωποι ακολουθούν το ρεύμα· γιατί διστάζουν τόσο να το αποδεχτούν αυτό; Στη σημερινή εποχή της παίδευσης, ποια η χρησιμότητα του να μιλά κανείς περί ελέους και στοργικότητας; Έλεος και στοργικότητα —μόνο αυτό υπάρχει στον Θεό; Γιατί, σ’ αυτήν την εποχή του «αλευριού και του ρυζιού», οι άνθρωποι εξακολουθούν να σερβίρουν πάντοτε «φλούδες κεχριού και άγρια λαχανικά»; Αυτό που ο Θεός δεν είναι πρόθυμος να κάνει, Του το επιβάλλει ο άνθρωπος. Αν Εκείνος αντιστέκεται, χαρακτηρίζεται ως «αντεπαναστάτης», και παρόλο που έχει ειπωθεί επανειλημμένως ότι ο Θεός δεν είναι εγγενώς ένας ελεήμων ή γεμάτος αγάπη Θεός, ποιος ακούει; Ο άνθρωπος είναι υπερβολικά παράλογος. Είναι λες και ο λόγος του Θεού δεν έχει καμία επίδραση. Οι άνθρωποι κοιτάνε πάντα τα λόγια Μου υπό διαφορετικό πρίσμα. Ο Θεός έχει όλο αυτό το διάστημα εκφοβιστεί από την ανθρωπότητα, σαν να έχουν καταλογιστεί αδικαιολόγητα εγκλήματα σε αθώους ανθρώπους —οπότε ποιος μπορεί να είναι σε σύμπνοια με τον Θεό; Είστε πάντοτε διατεθειμένοι να ζήσετε μέσα στο έλεος και τη στοργικότητα του Θεού, άρα τι μπορεί να κάνει ο Θεός πέρα από το να υπομείνει τις προσβολές του ανθρώπου; Ωστόσο, ελπίζω ότι εσείς θα εξερευνήσετε διεξοδικά τον τρόπο με τον οποίον εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, πριν διαπληκτιστείτε με τον Θεό. Ωστόσο, σε παροτρύνω να κοιτάξεις προσεκτικά το αρχικό νόημα του λόγου του Θεού —μην θεωρείς τον εαυτό σου έξυπνο που πιστεύει ότι τα λόγια του Θεού είναι «νοθευμένα». Δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο! Ποιος μπορεί να πει πόσο «νοθευμένος» είναι ο λόγος του Θεού; Εκτός αν το δηλώσει απευθείας ο Θεός ή υποδείξει κάτι τέτοιο με σαφήνεια. Μην έχεις τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Αν μπορείς να διακρίνεις το μονοπάτι άσκησης από τα λόγια Του, τότε θα έχεις ικανοποιήσει τις απαιτήσεις Του. Τι άλλο επιθυμείς να δεις; Ο Θεός είπε: «Θα πάψω να δείχνω το παραμικρό έλεος για την αδυναμία του ανθρώπου». Αν δεν μπορείς να αντιληφθείς τη σημασία ακόμη και αυτής της αυτονόητης και απλής δήλωσης, τότε ποιο θα ήταν το νόημα για περαιτέρω μελέτη και διερεύνηση; Χωρίς έστω τις πιο βασικές γνώσεις μηχανικής, θα ήσουν ικανός να κατασκευάσεις έναν πύραυλο; Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν θα ήταν κάποιος που καυχιέται χωρίς λόγο; Ο άνθρωπος δεν έχει τους πόρους για να κάνει το έργο του Θεού· ο Θεός είναι αυτός που τον ανυψώνει. Τον υπηρετεί απλώς χωρίς να γνωρίζει τι αγαπά ή τι μισεί Εκείνος —δεν είναι αυτή μια συνταγή για καταστροφή; Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους, όμως νομίζουν ότι είναι αξιοσημείωτοι. Ποιοι νομίζουν ότι είναι! Δεν έχουν ιδέα τι είναι καλό και τι κακό. Σκέψου το παρελθόν και κοίταξε το μέλλον —πώς σου ακούγεται αυτό; Ύστερα, φτάσε σε σημείο να γνωρίσεις τον εαυτό σου.

Ο Θεός έχει αποκαλύψει πάρα πολλά σχετικά με τις προθέσεις και τους στόχους του ανθρώπου. Είπε: «Μόλις τότε είδα ξεκάθαρα τις προθέσεις και τους στόχους του ανθρώπου. Αναστέναξα μέσα από τα σύννεφα: Γιατί ενεργούν πάντοτε για τον εαυτό τους οι άνθρωποι; Η παίδευση Μου δεν αποσκοπεί στο να τους οδηγήσει στην τελείωση; Πλήττω εσκεμμένα τη θετική τους στάση;» Πόσα έχετε μάθει για τον εαυτό σας από αυτά τα λόγια; Έχουν στ’ αλήθεια χαθεί οι προθέσεις και οι στόχοι του ανθρώπου; Το έχετε διερευνήσει αυτό εσείς οι ίδιοι; Εσείς μπορείτε κάλλιστα να παρουσιαστείτε ενώπιον του Θεού και να προσπαθήσετε να το κατανοήσετε αυτό: Τι αποτέλεσμα έχει επιτευχθεί από το έργο της παίδευσης που έχει κάνει ο Θεός μέσα σας; Το έχετε συνοψίσει; Ίσως το αποτέλεσμα να είναι ασήμαντο· διαφορετικά, θα είχατε ήδη μιλήσει γι’ αυτό με μεγαλοπρεπείς όρους. Τι θέλει ο Θεός να πετύχετε; Από τα πολλά λόγια που έχουν ειπωθεί σ’ εσάς πόσα έχουν καρποφορήσει και πόσα έχουν πέσει στο κενό; Στα μάτια του Θεού, ελάχιστα μόνο από τα λόγια Του έχουν καρποφορήσει· αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι πάντα ανίκανος να αποκρυπτογραφήσει την αρχική σημασία των λόγων Του και αυτά που δέχεται δεν είναι παρά η ηχώ των λόγων, που αναπηδούν σε έναν τοίχο. Είναι αυτός ο τρόπος να γνωρίσει κανείς το θέλημα του Θεού; Στο άμεσο μέλλον, ο Θεός θα έχει περισσότερο έργο για να κάνει ο άνθρωπος. Μπορεί ο άνθρωπος να πραγματοποιήσει αυτό το έργο, με το μικροσκοπικό ανάστημα που έχει τώρα; Αν δεν παρεκκλίνει, τότε σφάλλει, ή αλλιώς φέρεται αλαζονικά —τέτοια, φαίνεται, είναι η ανθρώπινη φύση. Δυσκολεύομαι να το κατανοήσω αυτό: Παρόλο που ο Θεός έχει πει τόσα πράγματα, γιατί ο άνθρωπος δεν παίρνει τίποτα από αυτά κατάκαρδα; Θα μπορούσε ο Θεός να μιλάει για πλάκα με τον άνθρωπο και να μην επιδιώκει κανένα αποτέλεσμα; Ή να βάζει τον άνθρωπο να ερμηνεύει ένα θεατρικό έργο με τίτλο «Χαρά, θυμός, θλίψη και ευτυχία»; Κάνοντας τον άνθρωπο ευτυχισμένος τη μια στιγμή, βάζοντάς τον να θρηνεί την επόμενη —και έπειτα, όταν ο άνθρωπος έχει φύγει από τη σκηνή, αφήνεται στην τύχη του; Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα αυτού; «Γιατί οι απαιτήσεις που θέτω στον άνθρωπο δεν οδηγούν ποτέ πουθενά; Μήπως ζητάω από ένα σκυλί να σκαρφαλώσει σ’ ένα δέντρο; Μήπως κάνω πολλή φασαρία για το τίποτα;» Όλα τα λόγια του Θεού απευθύνονται στην πραγματική κατάσταση του ανθρώπου. Δεν θα έβλαπτε να κοιτάξει κανείς μέσα σε όλους τους ανθρώπους, για να δει ποιος ζει μέσα στον λόγο του Θεού. «Ακόμα και τώρα, μεγάλο μέρος της γης εξακολουθεί να μεταβάλλεται. Αν κάποια μέρα η γη αλλάξει στ’ αλήθεια και γίνει κάτι άλλο, Εγώ θα την πετάξω στην άκρη με μια κίνηση του χεριού Μου —δεν είναι αυτό ακριβώς το έργο Μου στο παρόν στάδιο;» Όντως, ακόμα και τώρα ο Θεός επιτελεί αυτό το έργο· ωστόσο, αυτό που είπε σχετικά με το «να την πετάξω στην άκρη με μια κίνηση του χεριού Μου» αναφέρεται στο μέλλον, διότι τα πάντα πρέπει να έχουν μια διαδικασία. Το τρέχον έργο του Θεού τείνει προς αυτήν την κατεύθυνση —σας είναι σαφές αυτό; Υπάρχουν ατέλειες στις προθέσεις του ανθρώπου και τα ακάθαρτα πνεύματα έχουν αρπάξει αυτήν την ευκαιρία για να εισέλθουν. Εκείνη τη στιγμή, «η γη αλλάζει και γίνεται κάτι άλλο». Οι άνθρωποι θα έχουν τότε υποβληθεί σε μια ποιοτική αλλαγή, όμως σε καμία αλλαγή στην ουσία τους, επειδή θα υπάρχουν άλλα πράγματα στη βελτιωμένη γη. Με άλλα λόγια, η αρχική γη ήταν κατώτερη, μα μετά τη βελτίωσή της, θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Ωστόσο, αφότου χρησιμοποιηθεί για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, και δεν χρησιμοποιείται πλέον, θα αρχίσει σταδιακά να επανέρχεται στην παλιά της εμφάνιση. Αυτή είναι μια σύνοψη του επόμενου σταδίου στο έργο του Θεού. Το μελλοντικό έργο θα είναι πιο περίπλοκο, επειδή θα έρθει ο καιρός όλα τα πράγματα να διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Στο σημείο συνάντησης, όταν τα πράγματα έρθουν στο τέλος τους, θα επικρατεί αναπόφευκτα χάος, και ο άνθρωπος θα βρεθεί χωρίς ισχυρές πεποιθήσεις. Είναι ακριβώς όπως είπε ο Θεός: «Οι άνθρωποι είναι όλοι ερμηνευτές που τραγουδούν με τη συνοδεία όποιας μελωδίας παίζεται». Οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να τραγουδούν με τη συνοδεία της μελωδίας που παίζεται, οπότε ο Θεός εκμεταλλεύεται το ίδιο τους το ελάττωμα για να μεταβεί στο επόμενο στάδιο του έργου Του, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε όλους τους ανθρώπους να θεραπεύσουν αυτό το ελάττωμα. Επειδή δεν έχουν αληθινό ανάστημα, οι άνθρωποι γίνονται το χορταράκι που φυτρώνει πάνω σε έναν τοίχο. Αν κέρδιζαν πράγματι ανάστημα, θα γίνονταν θεόρατα δέντρα που θα άγγιζαν τον ουρανό. Ο Θεός σκοπεύει να χρησιμοποιεί ένα μέρος του έργου των μοχθηρών πνευμάτων για να οδηγήσει στην τελείωση ένα μέρος της ανθρωπότητας, δίνοντας σε αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα να διακρίνουν πλήρως τις ανομίες των διαβόλων, ώστε όλη η ανθρωπότητα να γνωρίσει πραγματικά τους «προγόνους» της. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν οι άνθρωποι να απελευθερωθούν εντελώς, εγκαταλείποντας όχι μόνο τις επόμενες γενιές των διαβόλων, αλλά ακόμη και τους προγόνους των διαβόλων. Αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός του Θεού στο να συντρίψει ολοκληρωτικά τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, ώστε να φέρει έτσι τα πράγματα προκειμένου όλη η ανθρωπότητας να γνωρίσει την αληθινή μορφή του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, να του ξεσκίσει τη μάσκα που φοράει και να αντικρίσει την πραγματική του μορφή. Αυτό είναι που θέλει να πετύχει ο Θεός, είναι ο τελικός στόχος ολόκληρου του έργου που έχει κάνει στη γη και είναι αυτό το οποίο στοχεύει να πετύχει σε όλη την ανθρωπότητα. Αυτό είναι γνωστό ως η κινητοποίηση όλων των πραγμάτων προς εξυπηρέτηση του σκοπού του Θεού.

Έχετε ξεκαθαρίσει τώρα, πώς θα γίνει το μελλοντικό έργο; Όλα αυτά πρέπει να γίνουν κατανοητά. Για παράδειγμα: Γιατί ο Θεός λέει ότι οι άνθρωποι δεν ασχολούνται ποτέ με αυτό που οφείλουν να κάνουν; Γιατί λέει ότι πολλοί άνθρωποι αποτυγχάνουν να ολοκληρώσουν «τις εργασίες για το σπίτι» που τους έχει αναθέσει; Πώς μπορούν να επιτευχθούν αυτά τα πράγματα; Τα έχετε σκεφτεί ποτέ αυτά τα ερωτήματα; Έχουν γίνει το θέμα των συζητήσεών σας; Σε αυτό το στάδιο του έργου, ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει τις τρέχουσες προθέσεις του Θεού. Μόλις το καταφέρει αυτό, θα μπορέσει να γίνει συζήτηση και για τα υπόλοιπα, σωστά; Αυτό που ο Θεός ελπίζει να καταφέρει στον άνθρωπο χρήζει ρητής επεξήγησης, διαφορετικά είναι άχρηστο. Εκείνοι θα είναι ανίκανοι να εισέλθουν σ’ αυτό και θα είναι ακόμα λιγότερο πιθανό να μπορέσουν να το πετύχουν. Είναι όλα κενολογίες. Έχετε βρει ένα μονοπάτι για να κάνετε πράξη αυτά που λέει ο Θεός επί του παρόντος; Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον λόγο του Θεού με ένα αίσθημα φόβου. Δεν μπορούν να τον κατανοήσουν και φοβούνται μήπως υβρίσουν τον Θεό. Πόσους από τους τρόπους βρώσης και πόσης που τους έχουν υποδειχθεί, έχουν βρει; Οι περισσότεροι δεν ξέρουν να τρώνε και να πίνουν· πώς μπορεί να επιλυθεί αυτό; Βρήκατε κάποιον τρόπο για να το κάνετε αυτό μέσα από τη σημερινή ομιλία; Με ποιον τρόπο προσπάθησες να συνεργαστείς; Και αφότου όλοι σας καταλάβετε τα λόγια, με ποιον τρόπο συζητάτε τις εντυπώσεις σας; Δεν πρέπει να το κάνει αυτό ο άνθρωπος; Πώς θα περιγράφατε το κατάλληλο φάρμακο; Χρειάζεστε ακόμα την απευθείας φωνή του Θεού; Είναι αυτό απαραίτητο; Πώς μπορούν να εξαλειφθούν πλήρως αυτά τα προβλήματα; Αυτό εξαρτάται από το αν είστε σε θέση να συνεργαστείτε με το Άγιο Πνεύμα στις πρακτικές ενέργειές σας. Αν υπάρχει κατάλληλη συνεργασία, το Άγιο Πνεύμα θα κάνει σπουδαίο έργο. Αν δεν υπάρχει κατάλληλη συνεργασία, παρά μόνο σύγχυση, το Άγιο Πνεύμα δεν θα είναι σε θέση να βοηθήσει. «Αν γνωρίζεις τους εχθρούς σου και γνωρίζεις τον εαυτό σου, θα βγαίνεις πάντοτε νικητής». Ανεξαρτήτως από το ποιος είπε αυτά τα λόγια αρχικά, είναι τα πιο κατάλληλα για εσάς. Κοντολογίς, πρέπει πρώτα να γνωρίσετε τον εαυτό σας, πριν μπορέσετε να γνωρίσετε τους εχθρούς σας, και στο τέλος θα μπορείτε να νικάτε σε κάθε μάχη. Πρέπει όλοι να είστε ικανοί για να το κάνετε. Ασχέτως του τι σας ζητά ο Θεός, εσείς πρέπει απλώς να δίνετε τα πάντα. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα είσαι ικανός να δείξεις την αφοσίωσή σου ενώπιον του Θεού στο τέλος, και εφόσον θα μπορέσεις να δεις το χαμόγελο ικανοποίησης του Θεού επάνω στον θρόνο Του, ακόμα κι αν είναι η στιγμή του θανάτου σου, θα πρέπει να μπορείς να γελάς και να χαμογελάς, καθώς τα μάτια σου θα κλείνουν. Πρέπει να εκτελέσεις το τελευταίο σου καθήκον για τον Θεό κατά το χρονικό σου διάστημα στη γη. Στο παρελθόν, ο Πέτρος σταυρώθηκε ανάποδα για χάρη του Θεού· αλλά εσύ θα πρέπει να ικανοποιήσεις τον Θεό στο τέλος και να εξαντλήσεις όλη σου την ενέργεια για χάρη Του. Τι μπορεί να κάνει ένα δημιουργημένο ον εκ μέρους του Θεού; Θα πρέπει, συνεπώς, να παραχωρήσεις τον εαυτό σου στον Θεό, το συντομότερο δυνατό, ώστε Εκείνος να απαλλαγεί από σένα όπως επιθυμεί. Εφόσον αυτό κάνει τον Θεό ευτυχισμένο και ευχαριστημένο, τότε ας κάνει ό,τι επιθυμεί με εσένα. Τι δικαίωμα έχουν οι άνθρωποι να εκφράζουν λόγια διαμαρτυρίας;