Ο ενσαρκωμένος Θεός κάνει έργο που ο άνθρωπος

δε μπορεί γιατί έχει άλλη ουσία εσωτερική.

Τον άνθρωπο μπορεί να σώσει επειδή

η ταυτότητά Του διαφέρει απ’ των ανθρώπων.

Ⅰ

Ο ενσαρκωμένος Θεός με άνθρωπο μπορεί να μοιάζει

μα είναι σημαντικότερος απ’ οποιονδήποτε.

Μπορεί να κάνει έργο που το Πνεύμα του Θεού αδυνατεί,

γίνεται μάρτυρας για τον Θεό και τον άνθρωπο κερδίζει.

Αν κι είναι άνθρωπος συνηθισμένος, σαρκικός,

το νόημα και η συνεισφορά Του στους ανθρώπους

πολύτιμο Τον καθιστούν στην ανθρωπότητα.

Η αληθινή Του αξία είναι τεράστια.

Τόσο σημαντική είν’ αυτή η σάρκα

για τον άνθρωπο γιατί είναι άνθρωπος κι επιπλέον είναι Θεός,

μπορεί να κάνει έργο που κανείς άλλος δεν μπορεί,

σώζει τους διεφθαρμένους που ζούνε στη γη.

Ⅱ

Η σάρκα αυτή τον Σατανά ευθέως δεν συντρίβει

μα το έργο Του τον άνθρωπο κατακτά, νικά τον Σατανά,

τον κάνει πλήρως να Του υποταχθεί.

Μέσα απ’ τη σάρκα αυτή ο Θεός νικά τον Σατανά, σώζει τον άνθρωπο.

Δεν συντρίβει ευθέως τον Σατανά,

μα ενσαρκώνεται για να κατακτήσει τον διεφθαρμένο άνθρωπο.

Έτσι μάρτυρας του εαυτού Του γίνεται

και πιο εύκολα σώζει τον διεφθαρμένο άνθρωπο.

Τόσο σημαντική είν’ αυτή η σάρκα

για τον άνθρωπο γιατί είναι άνθρωπος κι επιπλέον είναι Θεός,

μπορεί να κάνει έργο που κανείς άλλος δεν μπορεί,

σώζει τους διεφθαρμένους που ζούνε στη γη.

Ⅲ

Του ένσαρκου Θεού η νίκη επί του Σατανά

είναι πιο πειστική, δίνει καλύτερη μαρτυρία

απ’ τ' ότι η άμεση συντριβή του Σατανά,

που μπορούσε να φέρει το Πνεύμα Του.

Ο ενσαρκωμένος Θεός καλύτερα μπορεί

να βοηθήσει τον άνθρωπο να γνωρίσει τον Δημιουργό,

να δώσει μπορεί καλύτερη

μαρτυρία στον Θεό απ' όλους.

Τόσο σημαντική είν’ αυτή η σάρκα

για τον άνθρωπο γιατί είναι άνθρωπος κι επιπλέον είναι Θεός,

μπορεί να κάνει έργο που κανείς άλλος δεν μπορεί,

σώζει τους διεφθαρμένους που ζούνε στη γη.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού