Απόσπασμα 1

Κάποιοι άνθρωποι καταφέρνουν να πιστέψουν στον Θεό όταν δουν ότι τα λόγια που εκφράζει είναι όντως η αλήθεια. Ωστόσο, όταν φτάνουν στον οίκο του Θεού και βλέπουν ότι ο Θεός είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, αναπτύσσουν αντιλήψεις μέσα τους. Τα λόγια και οι πράξεις τους είναι πλέον ασυγκράτητα, γίνονται ακόλαστοι και μιλούν ανεύθυνα, κρίνοντας και συκοφαντώντας όπως τους βολεύει. Έτσι εκτίθενται οι πονηροί αυτού του είδους. Τα εν λόγω πλάσματα, που δεν έχουν ανθρώπινη φύση, κάνουν συχνά το κακό και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, και τίποτα καλό δεν βγαίνει απ’ αυτούς! Αντιστέκονται ανοιχτά, συκοφαντούν, κρίνουν και προσβάλλουν τον Θεό, βλασφημώντας Τον ανοιχτά σε αντιπαράθεση με Εκείνον. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να γίνουν αποδέκτες αυστηρής τιμωρίας. Κάποιοι ανήκουν στις τάξεις των ψευδών επικεφαλής και, αφού απαλλαγούν των καθηκόντων τους, νιώθουν συνεχή δυσαρέσκεια έναντι του Θεού. Επωφελούνται από τις συναθροίσεις για να συνεχίσουν να διαδίδουν τις αντιλήψεις τους και να εκφράζουν τα παράπονά τους, ενώ μπορεί ακόμη και να ξεστομίζουν σκληρά λόγια ή λόγια που εκτονώνουν το μίσος τους. Δεν είναι δαίμονες οι άνθρωποι του είδους αυτού; Μετά την αποπομπή τους από τον οίκο του Θεού, αισθάνονται τύψεις, ισχυριζόμενοι ότι είχαν πει κάτι λάθος σε μια στιγμή ανοησίας. Κάποιοι δεν μπορούν να τους διακρίνουν, λέγοντας: «Είναι κρίμα γι’ αυτούς, το έχουν μετανιώσει μέσα τους. Λένε ότι είναι υπόχρεοι στον Θεό και δεν Τον γνωρίζουν, οπότε ας τους συγχωρήσουμε». Μπορεί να δοθεί συγχώρεση τόσο απερίσκεπτα; Οι άνθρωποι έχουν την αξιοπρέπειά τους, πόσο μάλλον ο Θεός! Αφού σταμάτησαν οι άνθρωποι αυτοί να βλασφημούν και να συκοφαντούν, φαίνονται μετανιωμένοι σε κάποιους, που τους συγχωρούν και λένε ότι ενήργησαν σε μια στιγμή ανοησίας —ήταν όμως μια στιγμή ανοησίας; Έχουν πάντα κάποια πρόθεση στον λόγο τους, και μάλιστα τολμούν να κρίνουν τον Θεό. Ο οίκος του Θεού τούς αντικατέστησε κι έχασαν τα πλεονεκτήματα του κύρους και, φοβούμενοι ότι θα αποκλειστούν, είναι όλο παράπονα και μετά κλαίνε πικρά και μετανιώνουν. Τους βοηθάει σε κάτι αυτό; Μόλις ειπωθούν τα λόγια σου, είναι σαν το νερό που χύνεται στο έδαφος, που έχει χαθεί για πάντα. Θα ανεχόταν ο Θεός ανθρώπους που Του αντιστέκονται, Τον κρίνουν και Τον βλασφημούν όπως αυτοί; Απλά θα το αγνοούσε; Δεν θα είχε αξιοπρέπεια εάν το έκανε αυτό. Κάποιοι, αφού αντισταθούν, λένε: «Θεέ μου, το πολύτιμο αίμα Σου με λύτρωσε. Μας βάζεις να συγχωρούμε τους άλλους εβδομήντα φορές το επτά —θα πρέπει κι Εσύ να με συγχωρήσεις!» Τι ξεδιάντροπο! Κάποιοι διαδίδουν φήμες σχετικά με τον Θεό και μετά φοβούνται αφού Τον συκοφαντήσουν. Φοβούμενοι μην τιμωρηθούν, γονατίζουν γρήγορα και προσεύχονται: «Θεέ μου! Μη με εγκαταλείψεις, μη με τιμωρήσεις. Ομολογώ, μετανοώ, είμαι υπόχρεος σε Σένα, έκανα λάθος». Πείτε Μου, θα μπορούσαν οι άνθρωποι αυτοί να συγχωρηθούν; Όχι! Γιατί όχι; Ό, τι έχουν κάνει προσβάλλει το Άγιο Πνεύμα, και η αμαρτία της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος δεν θα συγχωρηθεί ποτέ, ούτε σε αυτήν τη ζωή ούτε στην επόμενη! Ο Θεός παραμένει πιστός στα λόγια Του. Έχει αξιοπρέπεια, οργή και δίκαιη διάθεση. Πιστεύεις ότι ο Θεός είναι το ίδιο με τον άνθρωπο, ότι αν κάποιος είναι λίγο καλύτερος μαζί Του, θα παραβλέψει τις προηγούμενες παραβάσεις του; Με κανέναν τρόπο! Θα σου πάνε καλά τα πράγματα εάν αντιστέκεσαι στον Θεό; Είναι κατανοητό να κάνεις κάτι λάθος από στιγμιαία ανοησία ή να αποκαλύπτεις περιστασιακά μια διεφθαρμένη διάθεση. Εάν όμως αντιστέκεσαι άμεσα, επαναστατείς και αντιτίθεσαι στον Θεό, εάν Τον συκοφαντείς, Τον βλασφημείς και διαδίδεις φήμες για Εκείνον, τότε είσαι σίγουρα καταδικασμένος. Δεν χρειάζεται οι άνθρωποι αυτοί να προσεύχονται πλέον, απλά να περιμένουν να τιμωρηθούν. Είναι ασυγχώρητοι! Όταν έλθει εκείνη η ώρα, μην πείτε ξεδιάντροπα: «Θεέ μου, συγχώρεσέ με Σε παρακαλώ!» Ανεξάρτητα από το πόσο θα παρακαλάτε, θα είναι άχρηστο, λυπάμαι που το λέω. Εάν, αφού κατανοήσουν μέρος της αλήθειας, οι άνθρωποι μετά την παραβαίνουν εν γνώσει τους, δεν μπορούν να συγχωρηθούν. Προηγουμένως, ειπώθηκε ότι ο Θεός δεν θυμάται τις παραβάσεις κάποιου. Αυτό αφορούσε δευτερεύουσες παραβάσεις που δεν σχετίζονται με διοικητικά διατάγματα του Θεού και δεν προσβάλλουν τη διάθεσή Του. Δεν περιλαμβάνουν τη βλασφημία και τη συκοφαντία εις βάρος του Θεού. Εάν όμως βλασφημήσεις, κρίνεις ή συκοφαντήσεις τον Θεό έστω και μία φορά, αυτό θα είναι ένας μόνιμος λεκές που δεν μπορεί να σβηστεί. Οι άνθρωποι επιθυμούν να βλασφημούν και να προσβάλλουν τον Θεό κατά το δοκούν, και μετά να Τον εκμεταλλεύονται για να κερδίζουν ευλογίες. Τίποτε στον κόσμο δεν είναι τόσο ευτελές όσο αυτό! Οι άνθρωποι πιστεύουν διαρκώς ότι ο Θεός είναι ελεήμων και ευγενικός, ότι είναι φιλάνθρωπος, ότι έχει μια απέραντη και απροσμέτρητη καρδιά, ότι δεν θυμάται τις παραβάσεις των ανθρώπων και θεωρεί περασμένες-ξεχασμένες τις προηγούμενες παραβάσεις και πράξεις των ανθρώπων. Η παράβλεψη των παραβάσεων του παρελθόντος συμβαίνει με τα ασήμαντα θέματα. Ο Θεός δεν θα συγχωρήσει ποτέ όσους αντιστέκονται ανοιχτά και Τον βλασφημούν.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι στην εκκλησία πιστεύουν αληθινά στον Θεό, μέσα τους δεν Τον σέβονται. Αυτό δείχνει ότι οι περισσότεροι δεν έχουν αληθινή γνώση της διάθεσης του Θεού, είναι επομένως δύσκολο για αυτούς να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό. Εάν οι άνθρωποι δεν τιμούν ούτε σέβονται τον Θεό στην πίστη τους σε Εκείνον, και λένε ό, τι τους αρέσει όταν το έργο του Θεού άπτεται των συμφερόντων τους, τότε, όταν σταματήσουν να μιλάνε, αυτό είναι το τέλος; Πρέπει στη συνέχεια να πληρώσουν κάποιο τίμημα για όσα λένε, και αυτό δεν είναι απλό ζήτημα. Όταν κάποιοι βλασφημούν τον Θεό, όταν Τον κρίνουν, γνωρίζουν μέσα τους τι λένε; Όλοι όσοι τα λένε αυτά γνωρίζουν μέσα τους τι λένε. Εκτός από εκείνους που έχουν κυριευτεί από κακά πνεύματα και των οποίων η λογική δεν λειτουργεί φυσιολογικά, οι κανονικοί άνθρωποι γνωρίζουν μέσα τους τι λένε. Εάν λένε ότι δεν γνωρίζουν, τότε λένε ψέματα. Όταν μιλούν, σκέφτονται ως εξής: «Ξέρω ότι είσαι ο Θεός. Λέω ότι δεν πράττεις σωστά, οπότε τι μπορείς να μου κάνεις; Τι θα κάνεις όταν πάψω να μιλάω;» Το κάνουν σκόπιμα αυτό, για να αναστατώσουν τους άλλους, να τους πάρουν με το μέρος τους, να τους κάνουν να λένε παρόμοια πράγματα, να τους κάνουν να πράττουν παρόμοια. Γνωρίζουν ότι με αυτά που λένε περιφρονούν ανοιχτά τον Θεό, ότι πηγαίνουν ενάντιά Του, ότι Τον βλασφημούν. Αφού το καλοσκεφτούν, πιστεύουν ότι αυτό που έκαναν ήταν λάθος: «Μα τι έλεγα; Ήταν μια παρόρμηση της στιγμής και πραγματικά το μετανιώνω!». Οι τύψεις τους αποδεικνύουν ότι ήξεραν ακριβώς τι έκαναν εκείνη τη στιγμή, δεν ήταν ότι δεν γνώριζαν. Εάν πιστεύεις στη στιγμιαία άγνοια και σύγχυσή τους, ότι δεν είχαν καταλάβει επαρκώς, τότε αυτό δεν είναι απολύτως σωστό. Μπορεί να μην έχουν καταλάβει επαρκώς, εάν όμως πιστεύετε στον Θεό, τότε πρέπει να έχετε στο ελάχιστο την κοινή λογική Για να πιστεύετε στον Θεό, θα πρέπει να Τον σέβεστε και να Τον τιμάτε. Δεν μπορείτε να βλασφημείτε εις βάρος Του, ούτε να Τον κρίνετε ή να Τον συκοφαντείτε όπως θέλετε. Γνωρίζεις τι σημαίνει «κρίση», «βλασφημία» και «συκοφαντία»; Όταν λες κάτι, δεν γνωρίζεις εάν κρίνεις τον Θεό ή όχι; Κάποιοι μιλούν διαρκώς για το γεγονός ότι έχουν φιλοξενήσει τον Θεό, ότι Τον βλέπουν συχνά και έχουν ακούσει τη συναναστροφή του Θεού ενώπιος-ενωπίω. Μιλούν για αυτά τα θέματα με όποιον βρεθεί μπροστά τους, επί μακρόν, πάντα για επιφανειακά ζητήματα. Δεν έχουν καθόλου αληθινή γνώση. Μπορεί να μην έχουν κακές προθέσεις όταν τα λένε αυτά, μπορεί να τα λένε για το καλό των αδελφών και να θέλουν να τους ενθαρρύνουν όλους. Γιατί όμως επιλέγουν να μιλήσουν για αυτά τα θέματα; Εάν εγείρουν σκόπιμα αυτό το θέμα, τότε κάποια πρόθεση έχουν: κυρίως να επιδειχθούν και να κάνουν τους άλλους να τους θαυμάσουν. Εάν ενέπνεαν αυτοπεποίθηση στους άλλους και τους ενθάρρυναν στην πίστη τους στον Θεό, μάλλον θα τους διάβαζαν περισσότερα από τα λόγια Του, που είναι η αλήθεια. Γιατί τότε επιμένουν να μιλάνε για τέτοια εξωτερικά ζητήματα; Η βαθύτερη αιτία που λένε αυτά τα πράγματα είναι ότι δεν έχουν καθόλου φόβο Θεού. Δεν φοβούνται τον Θεό. Πώς να ενεργήσουν σωστά και να κλείσουν το στόμα τους ενώπιόν Του; Ο Θεός έχει αξιοπρέπεια! Εάν οι άνθρωποι το συνειδητοποιούσαν αυτό, θα εξακολουθούσαν να κάνουν τέτοια πράγματα; Οι άνθρωποι δεν έχουν φόβο Θεού μέσα τους. Λένε αυθαίρετα πώς είναι ο Θεός και με τι μοιάζει για χάρη των κινήτρων τους, για να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους και να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμούν. Με αυτόν τον τρόπο απλώς κρίνεις τον Θεό και Τον βλασφημείς. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καθόλου σεβασμό για τον Θεό στην καρδιά τους. Είναι όλοι άτομα που αντιστέκονται και βλασφημούν τον Θεό. Είναι όλοι κακά πνεύματα και δαίμονες. Κάποιοι πιστεύουν στον Θεό για μερικά χρόνια, αφού όμως αιχμαλωτιστούν από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, γίνονται Ιούδες, ακολουθώντας μάλιστα τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα στη βλασφημία κατά του Θεού. Κάποιοι κηρύττουν το ευαγγέλιο, αντιγράφοντας τους θρησκευόμενους με το να λένε λόγια που κρίνουν το έργο του Θεού και Τον καταδικάζουν. Γνωρίζουν ότι με το να μιλούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό σημαίνει αντίσταση στον Θεό και βλασφημία Του, όμως δεν τους νοιάζει. Είναι απρεπές να μιλάς κατ’ αυτόν τον τρόπο, ανεξάρτητα από τα κίνητρά σου. Δεν θα μπορούσες απλά να πεις κάτι άλλο; Γιατί πρέπει να λες τέτοια πράγματα; Δεν είναι βλασφημία κατά του Θεού; Εάν βγαίνει από το στόμα σου μια τέτοια ομιλία, τότε βλασφημείς τον Θεό. Είναι ασεβές να λες αυτά τα πράγματα, είτε το κάνεις εσκεμμένα είτε όχι. Δεν έχεις καθόλου σεβασμό για τον Θεό μέσα σου. Συμπορεύεσαι με τους άλλους και λες βλάσφημα λόγια για να τους ευχαριστήσεις και να τους κερδίσεις. Πόσο ασεβής είσαι; Τα έχεις βρει με τον διάβολο! Νομίζεις ότι ο Θεός θα σού επέτρεπε να παίζεις μαζί Του, να Τον κρίνεις, να Τον οριοθετείς και να βλασφημείς εις βάρος Του με αυθαίρετο τρόπο; Είναι φρικτό να το κάνεις αυτό! Εάν πεις κάτι λάθος, και αυτό προσβάλει τη διάθεση του Θεού, τότε είσαι καταδικασμένος. Είναι μοιραίο το θέμα αυτό! Κάποιοι σκέφτονται ως εξής: «Οι άνθρωποι στη θρησκεία εξαπατώνται από πάστορες και πρεσβυτέρους, και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πει πράγματα που βλασφημούν τον Θεό και κρίνουν και καταδικάζουν το έργο Του. Μερικοί άνθρωποι έχουν αποδεχτεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και έχουν μετανοήσει. Αυτοί, λοιπόν, θα σωθούν; Εάν τους εγκατέλειπε όλους ο Θεός, πολύ λίγοι άνθρωποι θα σώζονταν. Σχεδόν κανείς δεν θα σωζόταν». Δεν μπορείς να δεις αυτό το θέμα καθαρά, σωστά; Διάθεση του Θεού είναι η δικαιοσύνη, είναι δίκαιος προς όλους. Στις ημέρες του Νώε, μόνον οκτώ άνθρωποι σώθηκαν στην κιβωτό, οι υπόλοιποι καταστράφηκαν. Τολμάς να λες ότι ο Θεός είναι άδικος; Οι άνθρωποι είναι βαθιά διεφθαρμένοι. Όλοι ανήκουν στον Σατανά, όλοι αντιστέκονται στον Θεό, όλοι είναι ευτελείς και ανάξιοι. Εάν δεν μπορούν να αποδεχτούν το έργο του Θεού, θα καταστραφούν, όπως πάντα. Κάποιοι μπορεί να σκέφτονται μέσα τους: «Εάν κανείς από μας δεν μπορεί να σωθεί από τον Θεό, τότε δεν είναι μάταιο το έργο Του; Μου φαίνεται ότι ο Θεός δεν μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα χωρίς τον άνθρωπο. Εάν ο Θεός αφήσει τον άνθρωπο, πάει χαμένη η διαχείρισή Του». Κάνεις λάθος. Ο Θεός θα συνεχίσει παρά ταύτα το σχέδιο διαχείρισής Του, ακόμη και χωρίς τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι υπερεκτιμούν τον εαυτό τους. Δεν έχουν κανένα σεβασμό για τον Θεό στην καρδιά τους, δεν είναι καθόλου ευσεβείς ενώπιόν Του και δεν έχουν στάση καλής συμπεριφοράς. Επειδή ζουν υπό την κυριαρχία του Σατανά και ανήκουν σ’ αυτόν, μπορούν να κρίνουν τον Θεό και να Τον βλασφημούν οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Είναι φρικτό αυτό —προσβολή κατά της διάθεσης του Θεού!

Απόσπασμα 2

Όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να καταλαβαίνουν ορισμένα βασικά πράγματα. Πρέπει, τουλάχιστον, να ξέρουν βαθιά μέσα τους τι σημαίνει να πιστεύει κανείς στον Θεό, ποιες αλήθειες θα πρέπει να κατανοούν οι πιστοί και πώς θα πρέπει κανείς να κάνει πράξη την υποταγή στον Θεό. Επιπλέον, ποιες αλήθειες και ποια από τα λόγια Του πρέπει να κατανοεί κατά την υποταγή του σε Αυτόν και ποιες πραγματικότητες πρέπει να κατέχει ώστε να Τον ικανοποιήσει. Αν έχεις τέτοια πίστη και αποφασιστικότητα, τότε ακόμη κι αν μερικές φορές έχεις κάποιες αντιλήψεις ή προθέσεις, θα είναι εύκολο να απαλλαγείς από αυτές. Όσοι δεν έχουν τέτοια πίστη, θα είναι πάντα επιλεκτικοί κατά την υποταγή τους και μερικές φορές θα το ψειρίζουν κιόλας το θέμα, θα είναι προκλητικοί, θα μνησικακούν, θα κλαίγονται και θα παραπονιούνται… Κατά καιρούς θα αναπτύσσουν κάθε είδους επαναστατική συμπεριφορά! Δεν πρόκειται απλώς για μια-δυο περιπτώσεις ούτε για φευγαλέα σκέψη, αλλά για την ικανότητα να λένε επαναστατικά λόγια και να κάνουν επαναστατικά πράγματα. Αυτό είναι ένδειξη μιας ιδιαίτερα σοβαρής επαναστατικής διάθεσης. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και ακόμη κι αν έχουν την αποφασιστικότητα να υποταχθούν στον Θεό, υποτάσσονται με περιορισμούς. Υποτάσσονται μερικώς και επίσης περιστασιακά, φευγαλέα και υπό προϋποθέσεις. Όχι απόλυτα. Επειδή έχουν διεφθαρμένη διάθεση, η επαναστατικότητά τους είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Αναγνωρίζουν τον Θεό, αλλά δεν μπορούν να υποταχθούν σε Αυτόν, και ενώ προτίθενται να ακούσουν τα λόγια Του, δεν μπορούν να υποταχθούν σε αυτά. Ξέρουν ότι ο Θεός είναι καλός και θέλουν να Τον αγαπούν, αλλά δεν μπορούν. Δεν μπορούν να Τον ακούσουν ολοκληρωτικά, δεν μπορούν να Τον αφήσουν να ενορχηστρώσει τα πάντα. Διατηρούν ακόμη τις δικές τους επιλογές, προθέσεις και ιδέες, τα δικά τους κίνητρα και σχέδια και τον δικό τους τρόπο να κάνουν πράγματα. Εφόσον έχουν τον δικό τους τρόπο, τη δική τους μέθοδο να κάνουν πράγματα, αποκλείεται να μπορούν να υποταχθούν στον Θεό. Μπορούν μόνο να ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες και να επαναστατούν ενάντια στον Θεό. Τόσο επαναστατικοί είναι οι άνθρωποι! Η φύση του ανθρώπου, λοιπόν, δεν είναι μόνο απλές διεφθαρμένες διαθέσεις όπως επιφανειακή αυταρέσκεια, υπεροψία και υπερηφάνεια ή περιστασιακά ψέματα και δόλος προς τον Θεό. Αντιθέτως, η ουσία του ανθρώπου έχει ήδη γίνει η ουσία του Σατανά. Πώς πρόδωσε ο αρχάγγελος τον Θεό κάποτε; Και τι γίνεται με τους ανθρώπους στις μέρες μας; Για να είμαστε ειλικρινείς, είτε μπορείτε να το δεχτείτε είτε όχι, οι άνθρωποι σήμερα όχι μόνο προδίδουν ολοκληρωτικά τον Θεό όπως έκανε ο Σατανάς, αλλά και οι καρδιές, σκέψεις και ιδεολογίες τους είναι ξεκάθαρα εχθρικές προς τον Θεό. Αυτή είναι η διαφθορά του Σατανά που μετατρέπει την ανθρωπότητα σε διαβόλους. Οι άνθρωποι έχουν γίνει πραγματικά γόνοι του Σατανά. Θα πείτε ίσως ότι «Δεν είμαστε εχθρικοί προς τον Θεό. Ακούμε όλα όσα λέει». Αυτό είναι επιφανειακό. Φαίνεται σαν να ακούς όλα όσα λέει ο Θεός. Στην πραγματικότητα, όταν συναναστρέφομαι και μιλάω επίσημα για κάτι, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αντιλήψεις, είναι υπάκουοι και συμπεριφέρονται σωστά, αλλά όταν μιλάω και κάνω πράγματα με την κανονική ανθρώπινη φύση, ή ζω και ενεργώ σε αυτήν, αναδύονται οι αντιλήψεις τους. Παρόλο που θέλουν να κάνουν χώρο για Μένα στις καρδιές τους, δεν μπορούν να Με χωρέσουν, και άσχετα από το πώς συναναστρέφομαι πάνω στην αλήθεια, δεν μπορούν να απαλλαγούν από τις αντιλήψεις τους. Αυτό δείχνει ότι ο άνθρωπος μπορεί να υποταχθεί στον Θεό μόνο εν μέρει, όχι απόλυτα. Ξέρεις ότι Αυτός είναι ο Θεός και ξέρεις ότι ο ενσαρκωμένος Θεός πρέπει να έχει κανονική ανθρώπινη φύση, επομένως γιατί δεν μπορείς να υποταχθείς απόλυτα σε Εκείνον; Ο ενσαρκωμένος Θεός είναι ο Χριστός, ο Υιός του ανθρώπου. Έχει και θεϊκή φύση και κανονική ανθρώπινη φύση. Εξωτερικά, έχει κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά η θεϊκή φύση Του ζει και εργάζεται μέσα σε αυτήν την κανονική ανθρώπινη φύση. Σήμερα, ο Θεός έχει ενσαρκωθεί ως Χριστός και διαθέτει θεϊκή και ανθρώπινη φύση. Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι μπορούν να υποταχθούν μόνο σε μερικά από τα θεία λόγια και το έργο Του. Δέχονται μόνο τα θεία λόγια και τη βαθυστόχαστη γλώσσα Του ως λόγο του Θεού, ενώ αδιαφορούν για μερικά από τα λόγια και το έργο Του στην κανονική ανθρώπινη φύση. Κάποιοι έχουν μάλιστα ορισμένες ιδέες και αντιλήψεις στις καρδιές τους. Πιστεύουν ότι ο λόγος του Θεού είναι μόνο η θεία γλώσσα Του και όχι η ανθρώπινη γλώσσα Του. Μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να δεχτούν όλες τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός; Μπορούν να εξαγνιστούν και να οδηγηθούν στην τελείωση; Δεν μπορούν, διότι τέτοιοι άνθρωποι κατανοούν με παράλογο τρόπο και δεν μπορούν να αποκτήσουν την αλήθεια. Με λίγα λόγια, ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και αυτά τα επαναστατικά ζητήματα είναι ιδιαίτερα περίπλοκα —δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε αυτό. Οι άνθρωποι μπορούν να υποταχθούν στη θεϊκή φύση του Θεού, αλλά όχι σε ένα μέρος του έργου και των λόγων της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του. Αυτό δείχνει ότι δεν έχουν υποταχθεί πραγματικά σε Αυτόν. Η υποταγή των ανθρώπων στον Θεό είναι πάντα υπό προϋποθέσεις. Ακούνε ό,τι πιστεύουν πως είναι σωστό και λογικό, ενώ δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν ό,τι πιστεύουν πως είναι λάθος και παράλογο. Δεν υποτάσσονται σε ό,τι δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν και σε ό,τι δεν μπορούν να κάνουν. Μπορούμε αυτό να το πούμε πραγματική υποταγή; Φυσικά και όχι. Αυτό δείχνει ότι οι διαθέσεις των ανθρώπων δεν είναι καλές, ότι είναι ιδιαίτερα άθλιες και κακές —αυτό είναι ζωτικής σημασίας! Δηλαδή, ακόμα κι όταν οι άνθρωποι υποτάσσονται λίγο στον Θεό, το κάνουν πάντα επιλεκτικά και υπό προϋποθέσεις και ποτέ απόλυτα. Όταν λέμε ότι κάποιος ακούει και υποτάσσεται, αυτό είναι μόνο σχετικό, καθώς δεν έχεις ασχοληθεί με τα ενδιαφέροντά του ούτε τον έχεις κλαδέψει πραγματικά. Δεν τον έχεις κλαδέψει ευθέως και άμεσα. Μόλις τον κλαδέψεις πραγματικά, θα στραφεί εναντίον σου και θα έχει μούτρα όλη μέρα. Αν τον ρωτήσεις κάτι, δεν θα απαντήσει και αν του πεις να κάνει κάτι, δεν θα είναι πρόθυμος να το κάνει. Όταν του λες να κάνει κάτι το οποίο δεν είναι πρόθυμος να κάνει, θα αρχίσει να σπάει πράγματα και να πεισμώνει μαζί σου. Πόσο άσχημη μπορεί να γίνει η διάθεση κάποιου! Αφού ξέρεις ότι Αυτός είναι ο Θεός, γιατί Του συμπεριφέρεσαι έτσι; Είναι σαν την περίπτωση των Φαρισαίων και του Παύλου στο παρελθόν. Γνώριζε ο Παύλος ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός; Γιατί κατεδίωξε τους μαθητές του Ιησού; Γιατί συνέλαβε τόσους; Στο τέλος, ο Ιησούς είδε ότι ο Παύλος το είχε παρατραβήξει με τους διωγμούς του, και στον δρόμο προς τη Δαμασκό, τον χτύπησε. Ένα φως έλαμψε γύρω του και ο Παύλος έπεσε στο έδαφος. Αφού έπεσε, ρώτησε τον Ιησού: «Ποιος είσαι, Κύριε;» Ο Ιησούς τού απάντησε: «Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις» (Πράξεις Αποστόλων 9:5). Έκτοτε, ο Παύλος καθυποτασσόταν πολύ περισσότερο. Αν ο Ιησούς δεν τον είχε «φωτίσει» και δεν τον είχε χτυπήσει, ο Παύλος δεν θα Τον είχε αποδεχτεί και φυσικά ούτε θα κήρυττε για Αυτόν. Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι η φύση των ανθρώπων είναι η χειρότερη δυνατή.

Οι άνθρωποι λένε συχνά το εξής: «Εμείς οι άνθρωποι έχουμε όλοι διεφθαρμένες διαθέσεις. Κανείς μας δεν μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό» και «Οι άνθρωποι είναι πολύ αυτάρεσκοι και υπερόπτες. Πιστεύουν πάντα πως είναι καλοί, πως είναι καλύτεροι από άλλους!» Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η πιο επιφανειακή κατανόηση. Είναι μόνο μια μικρή πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσης. Γιατί δεν συζητάς τις σκέψεις και τις προθέσεις επανάστασης και αντίστασης κατά του Θεού που έχεις στη δική σου φύση; Ο Θεός απαιτεί από εσένα να κάνεις κάτι έτσι, και εσύ θέλεις ντε και καλά να το κάνεις αλλιώς. Ο Θεός λειτουργεί έτσι, και εσύ θέλεις ντε και καλά να λειτουργήσει αλλιώς. Δεν έρχεσαι έτσι σε διαμάχη με τον Θεό; Όλοι έχουν μια τέτοιου είδους διάθεση από την οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Ίσως κάποιοι πουν το εξής: «Για μένα δεν ισχύει αυτό. Δεν το ήξερα!» Αυτό γίνεται γιατί δεν έχεις έρθει σε επαφή με τον Θεό. Μόλις έρθεις, και μετά από μια βδομάδα σταδιακής γνωριμίας με Εκείνον, είναι εγγυημένο ότι θα αλλάξεις και θα αποκαλύψεις τον αληθινό σου εαυτό. Αυτό δεν είναι υπερβολή, ούτε σε υποτιμά. Στις μέρες μας, οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο διεφθαρμένες διαθέσεις. Έχει διαφθαρεί και η φύση τους. Η κανονική ανθρώπινη φύση τους έχει ήδη διαφθαρεί τόσο που έχει κουρελιαστεί και εξαφανιστεί. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον κανονική ανθρώπινη φύση. Ο ενσαρκωμένος Θεός έχει κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά οι άνθρωποι έχουν όλοι διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ δεν έχουν και πολύ ανεπτυγμένη την κανονική ανθρώπινη φύση, γεγονός που δεν τους επιτρέπει να είναι σε αρμονία με τον Θεό. Έχουν συνέχεια διαφορές και διαφωνίες με τον Θεό σε πολλά θέματα, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να είναι εχθρικοί απέναντί Του. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά ή καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Δεν μπορεί κανείς να έχει την εξής απαίτηση από τους ανθρώπους: «Αφού αναγνωρίζεις ότι Αυτός είναι ο Θεός, πρέπει να υποτάσσεσαι σε Αυτόν ό,τι κι αν λέει», πόσο μάλλον να απαιτεί να υποκύπτουν στον Θεό σε κάθε ζήτημα. Δεν είναι θέμα υποχωρητικότητας. Οι άνθρωποι είναι δημιουργημένα όντα και, εξάλλου, ο Θεός είναι Θεός και ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Πρέπει να υπάρχει ένα όριο μεταξύ τους. Πώς προσευχήθηκε ο υπηρέτης του Αβραάμ στον Ιεχωβά Θεό την Εποχή του Νόμου; «Ιεχωβά Θεέ του κυρίου μου Αβραάμ» (Γένεση 24:12). Διέκρινε σαφέστατα τις βαθμίδες ιεραρχίας, ενώ οι άνθρωποι σήμερα πιστεύουν το εξής: «Ο Θεός δεν διαφέρει και πολύ από εμάς. Έχει κι Αυτός κανονική ανθρώπινη φύση και έχει τις ανάγκες, το πλήρες φάσμα των συναισθημάτων, τη ζωή και τις δραστηριότητες της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αν και επιτελεί θείο έργο, η κανονική ανθρώπινη φύση Του είναι αναπόσπαστη!» Από τη στιγμή που οι άνθρωποι έχουν μέσα τους αυτήν τη γενική ιδέα για την «κανονική ανθρώπινη φύση», θα τείνουν να προδιαγράφουν το έργο του Θεού, τα λόγια Του και τη διάθεσή Του ως κανονική ανθρώπινη φύση του ανθρώπου, ενώ θα αρνούνται τη θεϊκή Του ουσία. Αυτό είναι τεράστιο λάθος. Έτσι είναι αδύνατο να γνωρίσει κανείς τον Θεό, σωστά; Εσείς δεν έχετε έρθει σε επαφή με τον Θεό. Ποιος από σας τολμά να πει: «Αν ήμουν σε επαφή με τον Θεό για έναν χρόνο, εγγυώμαι ότι δεν θα ήμουν καθόλου επαναστατικός»; Κανείς δεν μπορεί να είναι τόσο σίγουρος. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό εδώ και περισσότερα από 10 ή 20 χρόνια, ωστόσο κανείς δεν έχει καταφέρει να υποταχθεί αληθινά σ’ Αυτόν. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά και ότι η διάθεση του Σατανά έχει ήδη εδραιωθεί στις καρδιές τους. Υπάρχουν κάποια διεφθαρμένα πράγματα που εσείς δεν μπορείτε καν να ξεθάψετε μόνοι σας. Έχω πει τόσα λόγια, έχω εκφράσει τόσες αλήθειες, αλλά σχεδόν κανείς δεν καταλαβαίνει πραγματικά την αλήθεια. Οι άνθρωποι σήμερα επιμένουν πεισματικά στα λάθη τους. Είναι μουδιασμένοι και αποβλακωμένοι σε κάποιον βαθμό. Δεν φταίει μόνο ότι είναι λίγο αδαείς —έχουν ήδη διαμορφώσει μια επαναστατική φύση, αλλά εσείς δεν το έχετε δει ακόμα ξεκάθαρα.

Κάποιοι άνθρωποι, όταν συναντούν τον Χριστό για μια-δυο μέρες, Τον βλέπουν σαν άγνωστο και αισθάνονται κάπως συγκρατημένα: «Αυτός εδώ είναι ο Θεός!» Έχουν τη σκέψη αυτή στις καρδιές τους αλλά μετά από 10 μέρες ή δύο εβδομάδες επαφής μαζί Του, καθώς σιγά-σιγά εξοικειώνονται περισσότερο μαζί Του και έρχονται όλο και πιο κοντά Του, γίνονται πιο ασυγκράτητοι μέσα τους και δεν κάνουν πλέον διάκριση μεταξύ της δικής τους θέσης και εκείνης του Χριστού. Σαν να υπάρχει απόλυτη ισότητα, χωρίς καμία ιεραρχία. Νομίζουν ότι είναι σωστό ο Θεός να μοιράζεται τη ζωή και τη χαρά μαζί τους. Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να είναι έτσι. Αν τους κλάδευα και τους έκανα κήρυγμα συνέχεια, σίγουρα θα ήταν φρόνιμοι και υποτακτικοί. Μερικές φορές, όταν μιλάω με κάποιον ως ίσος προς ίσο, σκέφτεται: «Χμ, κοίτα πόσο καλός είναι ο Θεός μαζί μου!» Το ότι ο Θεός είναι καλός μαζί σου δεν αποδεικνύει ότι δεν έχεις επαναστατική διάθεση ή ότι η φύση-ουσία σου είναι καλή. Έτσι δεν είναι; Αυτό που συμβαίνει με μερικούς ανθρώπους είναι ότι όταν τους φέρομαι λίγο καλύτερα και τους χαμογελάω λιγάκι, ξεχνούν τη θέση τους στο σύμπαν, ξεχνούν από πού προήλθαν και ποια είναι η ταυτότητα και η ουσία τους —τα ξεχνούν όλα αυτά. Η φύση των ανθρώπων είναι πραγματικά η χειρότερη δυνατή. Δεν έχουν καμία απολύτως λογική! Αν κάποιοι πιστεύουν ότι είναι αρκετά καλοί, τότε μπορείς να πας να αλληλεπιδράσεις με τον Θεό για ένα χρονικό διάστημα και να δεις πώς θα αποκαλυφθεί όλη αυτή η επαναστατικότητα και η αντίσταση μέσα σου. Αλληλεπίδρασε με τον Θεό για μια χρονική περίοδο —δεν θα σου το υπενθυμίσω, δεν θα σε επιπλήξω, ούτε θα σε κλαδέψω, και κανείς δεν θα συναναστραφεί μαζί σου. Εσύ θα αποκτήσεις το βίωμα μόνος σου, και θα δούμε σε ποιον βαθμό μπορείς να το κάνεις αυτό. Αν δεν αποκτήσεις την αλήθεια, σίγουρα θα αποτύχεις παταγωδώς και ούτε που θα μπορείς να διανοηθείς τις συνέπειες. Οι επαναστατικές διαθέσεις των ανθρώπων είναι υπερβολικά σοβαρές. Οι καρδιές τους δεν μπορούν να χωρέσουν άλλους! Η επαναστατική σου διάθεση, η σατανική σου φύση και η αλαζονική σου καρδιά δεν μπορούν να χωρέσουν άλλους ανθρώπους. Ίσως κάποιοι άνθρωποι, αφού αλληλεπιδράσουν μαζί Μου για ένα χρονικό διάστημα, καλλιεργούν εσφαλμένες σκέψεις. Αν αυτές δεν διορθωθούν, μόλις γίνουν αντιλήψεις ή κρίσεις, οι άνθρωποι αυτοί θα βρεθούν σε κίνδυνο. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Αυτό συμβαίνει επειδή Εσύ είσαι πολύ συνηθισμένος και κανονικός. Εγώ δεν πιστεύω έτσι στον Κύριο Ιησού». Το ίδιο ισχύει και για τη δική σου πίστη στον Ιησού. Αν σας τοποθετούσαν στην εποχή του Ιησού, δεν θα τα πηγαίνατε καλύτερα από τους Φαρισαίους. Το μυαλό σας θα ήταν γεμάτο αντιλήψεις. Μη νομίζεις ότι θα ήσουν καλύτερος από τον Ιούδα. Εκείνος μπόρεσε να προδώσει τον Κύριο και να κλέψει τα λεφτά Του για δικό του όφελος. Εσύ μπορεί να μην Τον προδώσεις και να μην ξοδέψεις τα λεφτά της εκκλησίας αλόγιστα, αλλά δεν θα ήσουν κάποιος που υποτάχθηκε στον Κύριο. Σίγουρα θα ήσουν γεμάτος αντιλήψεις, επαναστατικότητα και αντίσταση. Τα λόγια και το έργο του Κύριου Ιησού είναι η εμφάνιση και το έργο του Θεού. Γιατί αντιτάχθηκε ο Ιούδας στον Κύριο; Η φύση του ήταν υπερβολικά κακή. Δεν μπορούσε να χωρέσει τον Χριστό στην καρδιά του και συνέχιζε να είναι εχθρικός απέναντί Του. Δεν υπέφερε και ο Πέτρος πολύ τότε; Στο τέλος, επειδή η ανθρώπινη φύση του ήταν λίγο καλύτερη σε σύγκριση με άλλους εκείνη την εποχή, και επειδή ήταν σε θέση να επιδιώκει την αγάπη για τον Θεό, έφτασε στην τελείωση. Εκείνη την εποχή, είχε κι αυτός κάποιες αντιλήψεις και απόψεις για τον Ιησού, αλλά επειδή ήταν σε θέση να επιδιώκει την αγάπη για τον Κύριο, γνώρισε κάπως τον Κύριο Ιησού στο τέλος. Επομένως, μην καυχιέσαι. Μην εγγυάσαι ότι μπορείς να επιτύχεις και να πάρεις άριστα σε κάτι που δεν έχεις βιώσει. Δεν είναι αληθινό ούτε ρεαλιστικό. Πρέπει να το βιώσεις πρώτα. Μόνο τότε θα είναι πρακτικές οι γνώσεις και η ενόραση που μοιράζεσαι. Μη λες: «Θεέ μου, έλα στο σπίτι μου. Υπόσχομαι ότι δεν θα Σε κάνω να θυμώσεις όπως οι άλλοι. Υπόσχομαι ότι δεν θα είμαι το ίδιο απάνθρωπος με τους άλλους». Δεν είναι σίγουρο αυτό, διότι τα στοιχεία της κανονικής ανθρώπινης φύσης μέσα στους ανθρώπους έχουν ήδη καταστραφεί. Η κανονική ανθρώπινη φύση τους έχει χαθεί, όπως επίσης και η συνείδηση και η λογική τους —η κοινή λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, το να μιλάς απλά και ειλικρινά, και το να μπορείς να ακούσεις και να είσαι υποτακτικός, όλα αυτά τα θετικά πράγματα έχουν ήδη χαθεί μέσα από τους ανθρώπους. Έτσι, οι αρχές των ανθρώπων για τη ζωή και οι στόχοι τους στη ζωή έχουν ήδη αλλάξει. Όλοι ακολουθούν τη σατανική φιλοσοφία και κυριαρχούνται από τη φύση του Σατανά. Ο λόγος τους είναι πονηρός και δόλιος, πάνε όπου φυσάει ο άνεμος και διαπρέπουν στο να λένε πράγματα ευχάριστα —πιστεύουν ότι το να ζεις έτσι είναι σπουδαίο. Γιατί λέμε ότι οι άνθρωποι είναι βαθιά διεφθαρμένοι; Άραγε οι άνθρωποι διατηρούν καθόλου κανονική ανθρώπινη φύση αφού είναι τόσο βαθιά διεφθαρμένοι; Πιστεύεις ότι έχεις διεφθαρμένη διάθεση απλώς και μόνο επειδή είσαι κάπως αλαζόνας, αυτάρεσκος και περήφανος, επειδή μιλάς κάπως δόλια και εκτελείς τα καθήκοντά σου κάπως επιπόλαια —κι αυτό είναι όλο. Όμως η γνώση αυτή είναι πάρα πολύ επιφανειακή. Είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Το βασικό σημείο είναι ότι οι άνθρωποι είναι κακοί εκ φύσεως, ότι όλοι τους σέβονται το κακό, αρνούνται και αντιστέκονται στον Θεό, και η κανονική ανθρώπινη φύση τους έχει ήδη χαθεί από προσώπου γης. Έτσι δεν είναι; Επομένως, τι θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι ώστε να ανταποκριθούν στο πρότυπο των δημιουργημένων όντων; Το βασικό είναι να βρουν ένα μονοπάτι άσκησης, μια κατάλληλη μέθοδο άσκησης, μέσα από τα λόγια του Θεού. Όλοι ξέρετε πως δεν υπάρχουν εξαιρετικά καλοί άνθρωποι στην ανθρωπότητα, οπότε γιατί λέμε τώρα ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση ενώ άλλοι όχι; Μπορούν οι άνθρωποι με ανθρώπινη φύση να κάνουν πραγματικά αυτές τις αλήθειες πράξη; Ούτε αυτοί δεν μπορούν να τις κάνουν πράξη. Απλώς, σχετικά μιλώντας, είναι λίγο πιο καλοί και ευγενικοί στην καρδιά τους και λίγο πιο υπεύθυνοι στο έργο τους. Αλλά όλα αυτά είναι σχετικά, όχι απόλυτα. Αν αξιολογήσετε κάποιον, δεν θα ήταν υπερβολή να πείτε ότι είναι απολύτως καλός και υπάκουος, δεν έχει κανένα ελάττωμα, ότι συμμορφώνεται και υποτάσσεται απόλυτα και δεν είναι καθόλου επιπόλαιος στην εκτέλεση των καθηκόντων του; Είναι αυτό σύμφωνο με τα γεγονότα; Υπάρχει πραγματικά τέτοιο άτομο; Αν αντιλαμβάνεστε έτσι τα πράγματα, τα διαστρεβλώνετε. Όμως, είναι επίσης παράλογο αν πιστεύετε το εξής: «Εμείς οι άνθρωποι είμαστε καταδικασμένοι. Κανένας μας δεν είναι καλός, οπότε τι νόημα έχει να πιστεύουμε στον Θεό; Απλώς θα σταματήσω να πιστεύω και θα περιμένω να πεθάνω!» Πάντα φτάνετε στα άκρα, σαν να μην καταλαβαίνετε τα απλά λόγια. Πάντα γέρνετε είτε προς τη μία είτε προς την άλλη μεριά. Αν μιλήσω πιο ήρεμα και ευγενικά, δεν θα καταφέρετε να γνωρίσετε τους εαυτούς σας, όμως αν μιλήσω πολύ αυστηρά και σκληρά, θα κατεβάσετε το κεφάλι, θα γίνετε αρνητικοί και θα τα παρατήσετε κιόλας. Όταν κάποιοι άνθρωποι ακούνε τα λόγια του Θεού για κρίση και καταδίκη, αμέσως παραλύουν και πιστεύουν ότι είναι καταδικασμένοι, ότι δεν έχουν ελπίδα να σωθούν. Και αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι είναι πιο δύσκολο να σωθούν, επειδή δεν καταλαβαίνουν τα απλά λόγια! Σήμερα, ο Θεός μιλάει και εκθέτει τους ανθρώπους, για να τους κάνει να κατανοήσουν τη ρίζα της διεφθαρμένης φύσης τους και να καταλάβουν γιατί ο άνθρωπος είναι σε θέση να επαναστατήσει εναντίον του Θεού. Είναι ωφέλιμο για τους ανθρώπους να εκθέτει αυτά τα πράγματα. Αν δεν εκτίθενται αυτά τα πράγματα, θα πίστευες ως το τέλος, χωρίς να γνωρίσεις ποτέ τον εαυτό σου. Θα έλεγες διαρκώς ότι ο αρχάγγελος έχει καβαλήσει το καλάμι ή ότι ο ένας είναι αλαζόνας και ο άλλος επαναστατικός. Και εσύ τι είσαι; Υπάρχουν, επίσης, άνθρωποι που λένε πάντα το εξής: «Είμαστε πράγματι επαναστατικοί απέναντι στον Θεό», αλλά εξακολουθούν να μη γνωρίζουν τη ρίζα της επαναστατικότητάς τους και δεν κατανοούν ούτε διακρίνουν την ουσία αυτών των καταστάσεων. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να αλλάξουν ούτε να σωθούν. Είστε σε θέση να κατανοήσετε αυτά τα λόγια; (Ναι.)

Υπάρχουν δύο κύριες πτυχές πάνω σε αυτό στο οποίο μόλις συναναστράφηκα. Η μία πτυχή είναι ότι, όταν πιστεύει κανείς στον Θεό, θα πρέπει να φτάσει στην αληθινή υποταγή και να ανταποκριθεί πλήρως στο πρότυπο ενός δημιουργημένου όντος. Η άλλη είναι ότι όταν φανερώνεται η φύση και η επαναστατικότητα των ανθρώπων μέσα τους, καταφέρνουν να γνωρίσουν τον εαυτό τους. Αν δεν εκτεθούν έτσι και δεν γνωρίσουν τον εαυτό τους, τότε όλοι θα λένε ότι είναι καλοί ή καλύτεροι από τους άλλους. Για παράδειγμα, κάποιοι λένε το εξής: «Είμαι κι εγώ πολύ βαθιά διεφθαρμένος», αλλά όταν αλληλεπιδρούν με άλλους για ένα χρονικό διάστημα, πιστεύουν ότι εξακολουθούν να είναι καλύτεροι, και σκέφτονται: «Είμαι άχρηστος. Αλλά βλέπω ότι κι εσύ δεν είσαι καλύτερος. Μάλιστα, είσαι χειρότερος κι από μένα!» Μη νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από τους άλλους. Δεν είσαι καλύτερος από τους άλλους σε καμία περίπτωση. Οι επαναστατικές φύσεις των ανθρώπων είναι όλες ίδιες. Είναι όλα αυτά ξεκάθαρα; Τώρα που τελειώσαμε με τη συναναστροφή πάνω σε αυτό, τι σκέφτεστε όλοι σας; Μήπως σκέφτεστε: «Πίστευα στον Θεό για πάρα πολλά χρόνια και νόμιζα ότι υποτασσόμουν σε Αυτόν. Σήμερα, τώρα που ο Θεός έχει ολοκληρώσει τη συναναστροφή, συνειδητοποιώ τελικά ότι δεν υποτάσσομαι πραγματικά στον Θεό και εξακολουθώ να μην Τον αντιμετωπίζω ως Θεό. Δεν καταφέρνω καν να υποταχθώ στον Θεό. Δεν έχω καθόλου λογική, και η πίστη μου είναι πολύ μπερδεμένη!» Αν όντως το γνωρίζεις αυτό, τότε υπάρχει ελπίδα να μπεις στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και να υποταχθείς σε Αυτόν. Μόνο τότε θα μπορέσεις να σωθείς.

Απόσπασμα 3

Πολλοί πιστοί δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο σημαντική είναι η αλλαγή στη ζωή-διάθεση. Αντιθέτως, εστιάζουν στη στάση του Θεού απέναντί τους και ανησυχούν γι’ αυτήν, καθώς και για το εάν κατέχουν μια θέση στην καρδιά Του. Μόνιμο μέλημά τους είναι να μαντέψουν πώς τους βλέπει ο Θεός και αν έχουν θέση στην καρδιά Του. Πολλοί άνθρωποι βασανίζονται από αυτές τις σκέψεις και, αν βρεθούν ενώπιον του Θεού, πάντα παρατηρούν αν Εκείνος τους μιλάει χαρούμενος ή θυμωμένος. Υπάρχουν, επίσης και εκείνοι που πάντα ρωτάνε τους άλλους, «Ανέφερε ο Θεός τις δυσκολίες μου; Τι γνώμη έχει τελικά για εμένα; Ενδιαφέρεται καθόλου για μένα;» Ορισμένοι έχουν ακόμα πιο σοβαρά προβλήματα: αν ο Θεός τούς ρίξει έστω και μια ματιά, νιώθουν σαν να εντόπισαν ένα νέο πρόβλημα: «Ωχ, όχι! Μόλις έστρεψε πάνω μου το βλέμμα Του ο Θεός και δεν φαινόταν και πολύ χαρούμενος. Αυτό δεν είναι καλό σημάδι». Οι άνθρωποι δίνουν πολύ μεγάλη σημασία σε τέτοια πράγματα. Κάποιοι λένε: «Ο Θεός στον οποίο πιστεύουμε είναι η ενσάρκωση του Θεού· αν, λοιπόν, δεν μας δίνει σημασία, αυτό δεν σημαίνει ότι ήρθε το τέλος μας;» Αυτό που εννοούν είναι: «Αν δεν έχουμε θέση στην καρδιά του Θεού, τότε ποιο το νόημα να πιστεύουμε; Καλύτερα να σταματήσουμε να πιστεύουμε!» Δεν δείχνει κάτι τέτοιο έλλειψη λογικής; Ξέρεις για ποιον λόγο πρέπει οι άνθρωποι να πιστεύουν στον Θεό; Αν και δεν αναλογίζονται ποτέ αν ο Θεός έχει θέση στην καρδιά τους, οι ίδιοι θέλουν να έχουν θέση στην καρδιά Του. Πόσο αλαζόνες και επηρμένοι είναι! Αυτή η πτυχή τους είναι που της λείπει περισσότερο η λογική. Υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που τους λείπει τόσο πολύ η λογική, που όταν ο Θεός ρωτήσει για κάποιον άλλον και δεν αναφέρει το όνομά τους ή δείξει ενδιαφέρον και στοργή για άλλους και όχι για τους ίδιους, δυσαρεστούνται και αρχίζουν να γκρινιάζουν και να παραπονιούνται για τον Θεό, λέγοντας ότι είναι άδικος και καθόλου αμερόληπτος και λογικός. Κάτι τρέχει με τη λογική τους και επίσης έχουν κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, οι άνθρωποι πάντα ισχυρίζονται ότι θα υποταχθούν στα σχέδια και στις ενορχηστρώσεις του Θεού, ότι όπως και αν τους φερθεί ο Θεός, δεν θα παραπονεθούν ποτέ και ότι δεν τους πειράζει να τους κλαδέψει, να τους κρίνει ή να τους παιδεύσει ο Θεός. Όταν, όμως, αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις στην πραγματικότητα, δεν τις αποδέχονται. Έχουν λογική οι άνθρωποι; Έχουν τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και πιστεύουν ότι είναι τόσο σημαντικοί που, αν αντιληφθούν έστω ότι ο Θεός τούς είδε με κακό μάτι, πιστεύουν ότι δεν έχουν ελπίδες να σωθούν. Για να μην μιλήσουμε για την περίπτωση που ο Θεός όντως τους κλάδευε. Ή για την περίπτωση που τους μιλήσει με πιο αυστηρό τόνο και τους πληγώσει. Τότε γίνονται αρνητικοί και αρχίζουν να πιστεύουν ότι δεν έχει νόημα να πιστεύει κανείς στον Θεό. Αναρωτιούνται: «Πώς μπορώ να συνεχίσω να πιστεύω στον Θεό αν Εκείνος με αγνοεί;» Ορισμένοι δεν μπορούν να διακρίνουν αυτόν τον τύπο ανθρώπου και σκέφτονται: «Κοίτα πόσο αληθινή είναι η πίστη τους στον Θεό. Ο Θεός είναι πάρα πολύ σημαντικός για εκείνους. Μπορούν ακόμη και με μια ματιά να ερμηνεύσουν τι εννοεί ο Θεός. Πιστεύουν σ’ Αυτόν πολύ βαθιά· βλέπουν πραγματικά τον Θεό επί της γης όπως και τον Θεό επί των Ουρανών». Έτσι είναι τα πράγματα; Αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο μπερδεμένοι, που δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Έχουν απίστευτα μικρό ανάστημα και αποκαλύπτουν πραγματικά την ασχήμια σε όλο της το μεγαλείο. Οι άνθρωποι έχουν πολύ λίγη λογική. Έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από τον Θεό, ζητούν απ’ Αυτόν πάρα πολλά. Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος λογικής. Απαιτούν συνέχεια από τον Θεό να κάνει το ένα ή το άλλο και είναι ανίκανοι να υποταχθούν πλήρως σ’ Αυτόν ή να Τον λατρέψουν. Αντιθέτως, έχουν παράλογες απαιτήσεις απ’ Αυτόν ανάλογα με τις προτιμήσεις τους· απαιτούν να είναι πολύ μεγαλόψυχος και να μην θυμώνει ποτέ με τίποτα, και, όποτε βλέπει ανθρώπους, να είναι πάντα χαμογελαστός, να τους μιλάει, να τους προμηθεύει με την αλήθεια και να συναναστρέφεται μαζί τους σχετικά με την αλήθεια. Απαιτούν επίσης να είναι πάντα υπομονετικός και καλοπροαίρετος μαζί τους. Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις, είναι πάρα πολύ ιδιότροποι! Να τα εξετάζετε αυτά τα θέματα. Οι άνθρωποι έχουν απίστευτα χαμηλή λογική, δεν συμφωνείτε; Όχι μόνο δεν μπορούν να υποταχθούν πλήρως στις ενορχηστρώσεις και στα σχέδια του Θεού ή να αποδεχθούν ό,τι προέρχεται από τον Θεό, αλλά αντιθέτως, προβάλλουν και περισσότερες απαιτήσεις στον Θεό. Πώς μπορούν να είναι πιστοί στον Θεό άνθρωποι που έχουν τέτοιες απαιτήσεις; Πώς μπορούν να υποταχθούν στα σχέδια του Θεού; Πώς μπορούν να αγαπήσουν τον Θεό; Όλοι οι άνθρωποι έχουν απαιτήσεις για το πώς να τους αγαπάει ο Θεός, πώς να τους ανέχεται, πώς να τους φυλάει, πώς να τους προστατεύει και πώς να τους φροντίζει, αλλά κανένας τους δεν έχει απαιτήσεις για το πώς να αγαπούν οι ίδιοι τον Θεό, πώς να Τον σκέφτονται, πώς να Τον νοιάζονται, πώς να Τον ικανοποιούν, πώς να Τον έχουν στην καρδιά τους και πώς να Τον λατρεύουν. Τα έχουν όλα αυτά οι άνθρωποι στην καρδιά τους; Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να επιτύχουν οι άνθρωποι· γιατί, λοιπόν, δεν καταβάλλουν σχολαστική προσπάθεια; Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να δείχνουν ενθουσιασμό για ένα διάστημα και να απαρνηθούν πράγματα και να δαπανήσουν τον εαυτό τους, αλλά κάτι τέτοιο δεν διαρκεί για πολύ. Μόλις πέσουν σε μια κακοτοπιά, αποθαρρύνονται, χάνουν την ελπίδα τους και παραπονιούνται. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πάρα πολλές δυσκολίες και ελάχιστοι μόνο επιδιώκουν την αλήθεια και επιζητούν να αγαπήσουν και να ικανοποιήσουν τον Θεό. Οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου λογική, έχουν άδικο και νομίζουν πως είναι ιδιαίτερα πολύτιμοι. Υπάρχουν επίσης και εκείνοι που λένε: «Ο Θεός θεωρεί ότι είμαστε οι ευνοούμενοί Του. Δεν δίστασε να επιτρέψει να σταυρώσουν τον Υιό Του για να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Ο Θεός πλήρωσε βαρύ τίμημα για να μας ξαναποκτήσει. Είμαστε εξαιρετικά πολύτιμοι και κατέχουμε όλοι μας μια θέση στην καρδιά του Θεού. Είμαστε μια πολύ ξεχωριστή ομάδα ανθρώπων και έχουμε πολύ μεγαλύτερο κύρος από τους άπιστους. Είμαστε άνθρωποι της βασιλείας των ουρανών». Πιστεύουν ότι είναι πολύ ευγενείς και μεγαλοπρεπείς. Στο παρελθόν, πολλοί επικεφαλής είχαν αυτήν τη νοοτροπία· πίστευαν ότι μετά την προαγωγή τους, είχαν ένα κάποιο κύρος και μια κάποια θέση στον οίκο του Θεού. Σκεφτόντουσαν: «Ο Θεός με έχει σε μεγάλη εκτίμηση και υπόληψη, και μου επέτρεψε να Τον υπηρετώ ως επικεφαλής. Πρέπει να βάλω τα δυνατά μου για να τρέξω και να εργαστώ γι’ Αυτόν». Ήταν απίστευτα ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους. Ωστόσο, μετά από κάποιον καιρό, έκαναν κάτι κακό και αποκαλύφθηκε ο πραγματικός τους εαυτός, και τότε τους αντικατέστησαν· μετά από αυτό, αποθαρρύνθηκαν και έσκυψαν το κεφάλι. Όταν εκτέθηκε και κλαδεύτηκε η απρεπής συμπεριφορά τους, έγιναν ακόμα πιο αρνητικοί και δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να πιστεύουν. Σκέφτηκαν μέσα τους: «Ο Θεός αδιαφορεί πλήρως για τα συναισθήματά μου. Δεν φαίνεται να Τον νοιάζει καθόλου να σώσει την τιμή μου. Λένε ότι ο Θεός δείχνει κατανόηση για τις αδυναμίες του ανθρώπου· γιατί, λοιπόν, απομακρύνθηκα μόλις υπέπεσα σε λίγες μικρές παραβάσεις;» Στη συνέχεια αποθαρρύνθηκαν και θέλησαν να εγκαταλείψουν την πίστη τους. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν πραγματικά στον Θεό; Αν δεν μπορούν καν να αποδεχτούν το κλάδεμα, τότε το ανάστημά τους είναι πάρα πολύ μικρό και δεν είναι σίγουρο αν θα μπορέσουν στο μέλλον να αποδεχτούν την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι κινδυνεύουν.

Οι άνθρωποι δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις απ’ τον εαυτό τους, μα από τον Θεό έχουν. Του ζητούν να είναι πολύ καλός, υπομονετικός και ανεκτικός απέναντί τους, να τους αγαπά πολύ, να παρέχει σ’ αυτούς, να τους χαμογελά, να είναι επιεικής απέναντί τους και να κάνει εξαιρέσεις γι’ αυτούς, καθώς και να τους φροντίζει με πολλούς τρόπους. Περιμένουν να μην είναι καθόλου αυστηρός απέναντί τους ούτε και να κάνει κάτι που θα τους αναστάτωνε έστω και στο ελάχιστο, και είναι ικανοποιημένοι μόνο αν τους μιλάει κάθε μέρα με γλυκόλογα. Οι άνθρωποι έχουν τόσο ανεπαρκή λογική! Δεν γνωρίζουν ξεκάθαρα τι πρέπει να κάνουν, τι πρέπει να επιτύχουν, ποιες απόψεις πρέπει να έχουν, ποια θέση πρέπει να κατέχουν για να υπηρετήσουν τον Θεό και ποια θέση είναι κατάλληλη γι’ αυτούς. Όσοι έχουν ακόμα και την παραμικρή θέση έχουν πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, ενώ αρκετά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους έχουν και όσοι δεν έχουν καμία θέση. Οι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ αυτογνωσία. Η πίστη σου στον Θεό πρέπει να φτάσει σε ένα σημείο όπου, όπως και αν μιλάει Εκείνος, όσο αυστηρός και αν είναι μαζί σου και όσο και αν σε αγνοεί, εσύ να μπορείς να συνεχίσεις να πιστεύεις χωρίς να παραπονιέσαι και να συνεχίσεις να κάνεις το καθήκον σου όπως συνήθως. Τότε θα είσαι ώριμος και έμπειρος, και θα έχεις πράγματι το ανάστημα και λίγη από τη λογική ενός κανονικού ανθρώπου. Τότε δεν θα έχεις απαιτήσεις από τον Θεό και εξωφρενικές επιθυμίες, ούτε θα ζητάς πλέον ό,τι θέλεις από τους άλλους ή από τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο θα φανεί ότι, έως έναν βαθμό, έχεις ανθρώπινη ομοιότητα. Αυτήν τη στιγμή, έχετε υπερβολικές απαιτήσεις και πάρα πολλές ανθρώπινες προθέσεις, γεγονός που αποδεικνύει ότι δεν βρίσκεσαι στη σωστή θέση· βρίσκεσαι σε μια θέση πολύ υψηλή, όμως θεωρούσες ότι είσαι πολύ αξιοσέβαστος, λες και δεν έχεις πολύ κατώτερη θέση από τον Θεό. Συνεπώς, δεν είναι εύκολο να σε αντιμετωπίσει κανείς και αυτή ακριβώς είναι η φύση του Σατανά. Αν έχεις μέσα σου τέτοιες καταστάσεις, σίγουρα θα είσαι πιο συχνά αρνητικός και λιγότερο συχνά κανονικός, με αποτέλεσμα η πρόοδός σου στη ζωή να είναι αργή. Αντιθέτως, εκείνοι που έχουν αγνή καρδιά και είναι λιγότερο ιδιότροποι θα αποδεχτούν εύκολα την αλήθεια και θα προοδεύσουν πιο γρήγορα. Όσοι έχουν αγνή καρδιά δεν υπομένουν τόσα βασανιστήρια, αλλά εσύ έχεις πολύ έντονα συναισθήματα, είσαι πολύ ιδιότροπος και ζητάς πάντα πράγματα από τον Θεό, γι’ αυτό και δυσκολεύεσαι τόσο πολύ να αποδεχτείς την αλήθεια και προοδεύεις τόσο αργά στη ζωή. Ορισμένοι άνθρωποι επιδιώκουν ακριβώς τα ίδια, όσες επιθέσεις και αποκλεισμούς και αν δεχτούν από τους άλλους· αυτά δεν τους επηρεάζουν καθόλου. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι μεγαλόψυχοι, γι’ αυτό και υποφέρουν λίγο λιγότερο και αντιμετωπίζουν ελαφρώς λιγότερα εμπόδια στην είσοδό τους στη ζωή. Εσύ είσαι ιδιότροπος και πάντα επηρεάζεσαι από το παραμικρό —από το ποιος σε στραβοκοίταξε, ποιος σε υποτίμησε, ποιος σε αγνόησε ή από το τι είπε ο Θεός και σε θορύβησε, ποια σκληρά λόγια σού είπε και πλήγωσε την καρδιά σου και τον εγωισμό σου, ή από το τι καλό έδωσε Εκείνος σε κάποιον άλλον και όχι σ’ εσένα· τότε γίνεσαι αρνητικός και παρερμηνεύεις τον Θεό. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι ιδιότροποι και δεν μπορούν να δεχτούν τη λογική. Όσο κι αν κάποιος συναναστρέφεται μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, εκείνοι δεν πρόκειται να τη αποδεχτούν και τα προβλήματά τους θα μείνουν άλυτα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν.

Σας ακούω συχνά να συναναστρέφεστε με αυτόν τον τρόπο: «Βρήκα πολλά εμπόδια σε κάτι που έκανα και, αφού παιδεύτηκα αρκετά, πήρα το μάθημά μου». Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ζήσει μια τέτοια εμπειρία, η οποία είναι πολύ επιφανειακή. Αυτό είναι ένα μάθημα που μπορεί να πάρει κανείς έπειτα από εμπειρίες πολλών ετών, και πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρήθηκαν και βασανίστηκαν αρκετά για να αποκτήσουν αυτήν τη γνώση και να καταφέρουν να αλλάξουν. Πόσο θλιβερό είναι αυτό! Η πίστη του ανθρώπου είναι γεμάτη νοθεύσεις. Πόσο δύσκολο τους είναι να πιστέψουν στον Θεό! Μέχρι και σήμερα, οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι μιαροί, αλλά έχουν απαιτήσεις από τον Θεό. Όλες αυτές οι απαιτήσεις είναι οι νοθεύσεις τους. Το ότι έχουν αυτές τις νοθεύσεις αποδεικνύει ότι υπάρχει πρόβλημα με την ανθρώπινη φύση τους και φανερώνει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Υπάρχει διαφορά μεταξύ των σωστών και των ανάρμοστων απαιτήσεων που έχει ο άνθρωπος από τον Θεό —αυτό πρέπει να ξεκαθαριστεί. Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει ξεκάθαρα τη θέση και τη λογική που οφείλει να έχει. Παρατήρησα ότι κάποιοι εστιάζουν πάντα στην έκφρασή Mου απέναντι στους ανθρώπους και ότι μελετούν πάντα σε ποιον φέρεται καλά ο Θεός και σε ποιον όχι. Αν βλέπουν ότι ο Θεός τούς κοιτάζει με κακό μάτι, ή Τον ακούν να τους εκθέτει ή να τους καταδικάζει, δεν μπορούν να ησυχάσουν. Δεν έχει νόημα, όσο και αν συναναστρέφεσαι μαζί τους και όσος καιρός και αν περάσει, δεν μπορούν να αλλάξουν. Βγάζουν ετυμηγορία για τον εαυτό τους, πιάνονται από εκείνη την τυχαία φράση και προσδιορίζουν μ’ αυτήν τη στάση του Θεού απέναντί τους. Πνίγονται στον αρνητισμό και όσο κι αν κάποιος συναναστρέφεται μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, δεν είναι διατεθειμένοι να την αποδεχτούν. Αυτό είναι εντελώς παράλογο. Είναι ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή γνώση για τη δίκαιη διάθεση του Θεού και ότι δεν την κατανοούν καθόλου. Εφόσον μπορούν να μετανοούν και να αλλάζουν, θα αλλάζει και η στάση του Θεού απέναντί τους. Αν δεν αλλάξει η στάση σου απέναντι στον Θεό, είναι δυνατόν να αλλάξει η στάση του Θεού απέναντί σου; Αν αλλάξεις, θα αλλάξει και ο τρόπος που σου φέρεται ο Θεός, αλλά αν δεν αλλάξεις, δεν θα αλλάξει ούτε η μεταχείριση του Θεού απέναντί σου. Κάποιοι άνθρωποι εξακολουθούν να μην γνωρίζουν τι μισεί ο Θεός, τι Του αρέσει, τι Τον κάνει να χαίρεται, να θυμώνει, να λυπάται και να είναι ευτυχισμένος, ποια είναι η παντοδυναμία Του ή η σοφία Του, ενώ δεν μπορούν καν να μιλήσουν για κάποια γνώση που αντιλαμβάνονται. Αυτό είναι που τους κάνει τόσο δύστροπους. Ο άνθρωπος ξεχνάει όλα τα καλοπροαίρετα λόγια που του λέει ο Θεός, αλλά αν Εκείνος κάνει έστω και μία αυστηρή παρατήρηση ή αναφέρει μία πρόταση σχετικά με το κλάδεμα ή την κρίση, τον πληγώνει βαθύτατα. Για ποιον λόγο οι άνθρωποι δεν παίρνουν στα σοβαρά τα θετικά λόγια καθοδήγησης, αλλά αναστατώνονται, γίνονται αρνητικοί και δεν μπορούν να συνέλθουν όταν ακούνε λόγια κρίσης και κλαδέματος; Τελικά, μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος περισυλλογής προτού καταφέρουν να αλλάξουν και θα ξυπνήσουν μόνον αφού συνδυάσουν την περισυλλογή τους με μερικά παρηγορητικά λόγια του Θεού. Χωρίς αυτά τα παρηγορητικά λόγια, δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον αρνητισμό τους. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν επιτέλους να βιώνουν το έργο του Θεού, έχουν πολλές εσφαλμένες γνώσεις και παρανοήσεις για τον Θεό. Συνέχεια πιστεύουν ότι έχουν δίκιο, επιμένουν στις δικές τους ιδέες και δεν αφομοιώνουν αυτά που λένε οι άλλοι. Μόνο μετά από τρία με πέντε χρόνια εμπειρίας αρχίζουν σταδιακά να καταλαβαίνουν, να αποκτούν γνώσεις, να αναγνωρίζουν ότι είχαν άδικο και να διαισθάνονται πόσο δύσκολο ήταν να αντιμετωπιστούν. Είναι λες και μέχρι τότε ήταν παιδιά. Καθώς αποκτούν περισσότερη εμπειρία, αρχίζουν να καταλαβαίνουν τον Θεό και εξανεμίζονται οι παρανοήσεις τους γι’ Αυτόν. Δεν παραπονιούνται πλέον και αρχίζουν να πιστεύουν κανονικά στον Θεό. Σε σύγκριση με πριν, το ανάστημά τους μοιάζει περισσότερο με εκείνο ενός ενήλικα. Προηγουμένως ήταν σαν τα παιδιά, μουτρωμένοι, αρνητικοί και μακριά από τον Θεό ορισμένες φορές. Μπορεί, όταν έρχονταν αντιμέτωποι με ορισμένα ζητήματα, να παραπονιόντουσαν, μπορεί κάποια λόγια του Θεού να τους δημιουργούσαν μια νέα αντίληψη και μπορεί ορισμένες φορές να άρχιζαν να αμφισβητούν τον Θεό. Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος έχει πολύ μικρό ανάστημα. Τώρα που απέκτησαν τόσες εμπειρίες και διάβασαν τα λόγια του Θεού για αρκετά χρόνια, έκαναν πρόοδο και έγιναν πολύ πιο σταθεροί από ό,τι ήταν στο παρελθόν. Όλα αυτά έγιναν επειδή κατανόησαν την αλήθεια. Είναι η επίδραση της αλήθειας μέσα τους. Επομένως, όσο οι άνθρωποι καταλαβαίνουν την αλήθεια και μπορούν να την αποδεχτούν, δεν υπάρχει δυσκολία που να μην μπορούν να επιλύσουν και πάντα θα κερδίζουν κάτι, ανεξάρτητα από τη διάρκεια της εμπειρίας τους. Φυσικά, αν η εμπειρία τους δεν είναι μεγάλη, δεν θα καταφέρουν πολλά, αλλά εφόσον δρέπουν καρπούς από κάθε εμπειρία τους, τότε θα αναπτυχθούν γρήγορα στη ζωή.

Το γεγονός ότι καλλιεργείστε αυτήν τη στιγμή για να γίνετε επικεφαλής, εργάτες ή επόπτες, ή για να επιτελέσετε σημαντικά καθήκοντα δεν αποδεικνύει ότι έχετε μεγαλύτερο ανάστημα. Το μόνο που σημαίνει είναι ότι έχετε ελαφρώς καλύτερο επίπεδο από τον μέσο άνθρωπο, ότι είστε κάπως πιο σοβαροί στην επιδίωξή σας και ότι αξίζει λίγο παραπάνω να καλλιεργηθείτε. Σίγουρα δεν σημαίνει ότι μπορείτε να υποταχθείτε στον Θεό ή να βρεθείτε στο έλεος των ενορχηστρώσεών Του, και ούτε σημαίνει ότι έχετε βάλει στην άκρη τις προοπτικές και τις ελπίδες σας. Οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη αυτού του είδους τη λογική. Εξακολουθείτε όταν εργάζεστε να κουβαλάτε μέσα σας αρνητισμό, αλλά και προθέσεις και βλέψεις για να κερδίσετε ευλογίες, και ακόμα και τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων. Ταυτόχρονα, την ώρα που κάνετε το έργο σας, κουβαλάτε μέσα σας ένα βάρος, σαν να κάνετε αυτές τις καλές πράξεις για να εξιλεωθείτε, αντί να εργάζεστε με χαρά και οικειοθελώς. Επίσης, δεν έχετε φτάσει στο σημείο όπου, όπως και αν σας φέρεται ο Θεός, εσάς σας απασχολεί μόνο να ενεργείτε σύμφωνα με τις προθέσεις και τις απαιτήσεις Του. Μπορείτε να το επιτύχετε αυτό; Οι άνθρωποι δεν έχουν τέτοιου είδους λογική. Το μόνο που θέλουν είναι να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού και σκέφτονται: «Ποια ακριβώς στάση έχει απέναντί μου ο Θεός; Μήπως με χρησιμοποιεί για να παρέχω υπηρεσίες ή προσπαθεί να με σώσει και να με οδηγήσει στην τελείωση;» Όλοι θέλουν να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού, αλλά κανείς δεν τολμά να το πει, γεγονός που αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να τους στοιχειώνει μια ιδέα: «Δεν έχει νόημα να το συζητάμε. Αυτή είναι η φύση μου και δεν μπορώ να την αλλάξω. Όσο δεν κάνω κάτι κακό, αρκεί. Δεν έχω πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό μου». Περιορίζονται στην κατώτερη δυνατή θέση και τελικά δεν κάνουν καμία πρόοδο, ενώ παράλληλα εκτελούν τα καθήκοντά τους ακολουθώντας έναν επιπόλαιο τρόπο σκέψης. Μόνον έπειτα από μερικές συναναστροφές αρχίζετε να κατανοείτε ένα μέρος της αλήθειας και να γνωρίζετε ένα μέρος της αλήθεια-πραγματικότητας. Δεν είναι σημαντικό αν χρησιμοποιείσαι, ούτε η στάση του Θεού απέναντί σου. Αυτό που έχει σημασία είναι το να προσπαθείς ενεργά, το ποιο μονοπάτι επιλέγεις να ακολουθήσεις και το αν μπορείς τελικά να αλλάξεις. Αυτά είναι τα πιο σημαντικά σημεία. Όσο καλή στάση και αν έχει ο Θεός απέναντί σου, δεν θα έχει σημασία αν δεν αλλάξεις. Αν σκοντάφτεις κάθε φορά που σου συμβαίνει κάτι και δεν έχεις ούτε ένα ψήγμα αφοσίωσης, τότε δεν θα έχει σημασία η στάση του Θεού απέναντί σου, όσο καλή και αν είναι. Το σημαντικότερο όλων είναι το μονοπάτι που επιλέγεις να ακολουθήσεις. Μπορεί ο Θεός στο παρελθόν να σε καταράστηκε και να σου είπε λόγια μίσους και αποστροφής, αλλά αν έχεις πλέον αλλάξει, τότε θα αλλάξει και η στάση Του απέναντί σου. Οι άνθρωποι πάντα φοβούνται, είναι αμήχανοι και δεν πιστεύουν πραγματικά, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι δεν κατανοούν τις προθέσεις του Θεού. Τώρα που καταλαβαίνετε κάπως, θα συνεχίσετε να είστε αρνητικοί και αδύναμοι όταν σας τύχει από δω και στο εξής κάποια αναποδιά; Θα μπορέσετε να κάνετε πράξη την αλήθεια και να μείνετε ακλόνητοι στη μαρτυρία σας; Θα μπορέσετε να υποταχθείτε πραγματικά στον Θεό; Αν μπορέσετε να τα επιτύχετε αυτά, θα έχετε τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Γνωρίζετε πλέον λιγάκι τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, καθώς και τη σωτηρία και τις προθέσεις του Θεού; Τουλάχιστον έχετε μια γενική ιδέα. Κάποια μέρα, όταν καταφέρετε να κατανοήσετε μερικές πραγματικότητες όλων των πτυχών της αλήθειας, τότε θα βιώνετε πλήρως την κανονική ανθρώπινη φύση.

Απόσπασμα 4

Όταν επιδιώκει κανείς την αλήθεια, το πιο σημαντικό είναι να εστιάζει στο διάβασμα των λόγων του Θεού. Το πόσα μπορεί να κερδίσει κανείς διαβάζοντας τα λόγια του Θεού εξαρτώνται από την ικανότητα κατανόησης που έχει. Αν και όλοι διαβάζουν τα λόγια του Θεού, κάποιοι μπορούν να συλλάβουν το αληθινό τους νόημα και να βρουν διαφώτιση σε αυτά, και όσο τα διαβάζουν, κάτι θα κερδίζουν. Για άλλους, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κατανοήσουν τα δόγματα. Κατά συνέπεια, αφού τα διαβάζουν για αρκετά χρόνια, ναι μεν κατανοούν πολλά δόγματα, όμως όποτε αντιμετωπίζουν προβλήματα, δεν μπορούν να τα επιλύσουν. Τίποτε απ’ όσα έμαθαν δεν ωφελεί. Ποιο πρόβλημα υπάρχει εδώ; Παρόλο που όλοι διαβάζουν τα λόγια του Θεού, τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά. Όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να την αποδεχτούν, ενώ όσοι δεν την αγαπούν είναι απρόθυμοι να την αποδεχθούν, ακόμη κι αν διαβάζουν τα λόγια του Θεού. Δεν την αναζητούν στα λόγια Του, ό, τι προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουν. Τα άτομα με κάποια εμπειρία μπορούν να συζητούν για μερικά πρακτικά ζητήματα όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού και να μιλούν για την πρακτική γνώση που έχουν ως προς την αλήθεια· αυτό σημαίνει κατανόηση της αλήθειας. Όσοι δεν έχουν εμπειρία αντιλαμβάνονται μόνο την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού, χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση και εμπειρία. Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί κατανόηση της αλήθειας. Κάποιοι επικεφαλής λένε συχνά στους άλλους ότι πηγαίνουν στην εκκλησία ειδικά για να παράσχουν την αλήθεια. Είναι ορθή η δήλωση αυτή; Τα λόγια «να παράσχουν την αλήθεια» δεν πρέπει να λέγονται επιπόλαια. Ποιος κατέχει την αλήθεια; Ποιος τολμά να ισχυρίζεται ότι παρέχει την αλήθεια; Δεν είναι υπερβολικός ο ισχυρισμός αυτός; Όταν πιστεύετε στον Θεό και Τον ακολουθείτε, είστε απλώς άτομα που αποδέχονται και επιδιώκουν την αλήθεια. Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, ήδη έχετε πετύχει κάτι. Ακόμη κι αν ένας άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει κάποιες αλήθειες και να μιλήσει για κάποια εμπειρία και γνώση της αλήθειας, δεν μπορεί να πει κανείς ότι παρέχει την αλήθεια, επειδή κανένας άνθρωπος δεν την κατέχει. Γίνεται να θεωρηθεί ότι παρέχει κανείς την αλήθεια απλώς επειδή μιλάει για κάποια εμπειρία και γνώση; Άρα η μόνη περιγραφή που ταιριάζει στους επικεφαλής και στους εργάτες είναι πως εκτελούν το έργο του ποτίσματος και έχουν τη συγκεκριμένη ευθύνη να βοηθούν τους αδελφούς και τις αδελφές στην εκκλησία να εισέλθουν στη ζωή. Δεν μπορούμε να πούμε ότι παρέχουν την αλήθεια. Ακόμη κι αν έχει κανείς κάποιο ανάστημα, και πάλι δεν μπορούμε να πούμε ότι παρέχει την αλήθεια στους άλλους. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο. Πόσοι κατανοούν την αλήθεια; Αν κάποιος έχει ανάστημα, αυτό σημαίνει αυτόματα πως μπορεί να παρέχει την αλήθεια; Ακόμη και αν έχει κάποια εμπειρία και γνώση της αλήθειας, δεν μπορούμε να πούμε ότι μπορεί να παρέχει την αλήθεια. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο· είναι πολύ παράλογο. Κάποιοι υπερηφανεύονται που ποτίζουν την εκκλησία και παρέχουν την αλήθεια, λες και κατανοούν μεγάλο μέρος της αλήθειας. Ως αποτέλεσμα, δεν μπορούν να διακρίνουν τους ψευδείς επικεφαλής και τους αντίχριστους. Δεν είναι αντιφατικό αυτό; Εάν κάποιος σε ρωτήσει τι είναι η αλήθεια κι εσύ απαντήσεις: «Ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια. Η αλήθεια είναι ο λόγος του Θεού», τότε κατανοείς την αλήθεια; Μπορείς μόνο να λες τις λέξεις και τις φράσεις του δόγματος, χωρίς να έχεις εμπειρία και γνώση τού τι είναι η αλήθεια, άρα δεν έχεις τα προσόντα να την παρέχεις σε άλλους. Αυτήν τη στιγμή, όλοι όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής δεν έχουν εμπειρία. Έχουν απλώς κάποιο επίπεδο και την προθυμία να επιδιώξουν την αλήθεια. Είναι κατάλληλοι να διαπαιδαγωγηθούν και να εκπαιδευτούν, και μπορούν να καθοδηγούν τους άλλους κατά την εκπλήρωση των καθηκόντων τους. Ακόμη κι αν μπορούν να συναναστρέφονται για κάποιες γνώσεις, μπορεί να πει κανείς ότι παρέχουν την αλήθεια; Οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες μπορούν να μιλήσουν για κάποια γνώση, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Άλλωστε, ακούνε κηρύγματα εδώ και πολλά χρόνια κι έχουν κάποιες επιφανειακές γνώσεις. Είναι πρόθυμοι να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια και μπορεί να είναι κάπως χρήσιμοι στους άλλους, όμως δεν μπορούμε να πούμε ότι παρέχουν την αλήθεια. Είναι ικανοί οι επικεφαλής και οι εργάτες να παρέχουν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Οι επικεφαλής και οι εργάτες κηρύττουν και ποτίζουν την εκκλησία και, το σημαντικότερο, πρέπει να μπορούν να επιλύουν πρακτικά προβλήματα, αφού αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ποτίζουν πραγματικά την εκκλησία. Αυτήν τη στιγμή, οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες εξακολουθούν να μην μπορούν να επιλύσουν πολλά πρακτικά προβλήματα. Ακόμη κι αν μπορούν να συναναστραφούν για κάποια γνώση που έχουν σχετικά με την αλήθεια, τα περισσότερα απ’ όσα λένε είναι απλώς λέξεις και φράσεις δόγματος. Δεν μπορούν να συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια-πραγματικότητα, άρα μπορούν πραγματικά να επιλύσουν προβλήματα; Οι περισσότεροι επικεφαλής και εργάτες μπορούν απλώς να κατανοήσουν κάποια πράγματα, ενώ εξακολουθούν να μην έχουν μεγάλη πρακτική εμπειρία. Μπορεί να πει κανείς ότι κατανοούν την αλήθεια ή ότι κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα περισσότερο από τους άλλους; Δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο· ως προς αυτό, υπολείπονται. Μερικοί επικεφαλής και εργάτες προάγονται ξεκάθαρα για λόγους καλλιέργειας. Τους επιτρέπεται ν’ ασκούνται επειδή έχουν κάποιο επίπεδο, μπορούν να κατανοήσουν κάποια πράγματα και έχουν κατάλληλο οικογενειακό περιβάλλον. Αν πάρει κάποιος προαγωγή, αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα και μπορεί να παρέχει την αλήθεια. Απλώς όσοι επιδιώκουν την αλήθεια αποκτούν διαφώτιση και φως πριν από τους άλλους, όμως το λίγο αυτό φως υπολείπεται της αλήθειας, δεν είναι μέρος της αλήθειας και απλά συνάδει με την αλήθεια. Μόνο αυτό που εκφράζει άμεσα ο Θεός είναι η αλήθεια. Η διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος απλώς συμφωνεί με την αλήθεια, επειδή το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει τους ανθρώπους σύμφωνα με το ανάστημά τους. Δεν λέει απευθείας την αλήθεια στους ανθρώπους. Αντίθετα, τους δίνει ένα φως που μπορούν να αποκτήσουν. Πρέπει να το καταλάβεις αυτό. Εάν ένας άνθρωπος καταλαβαίνει κάπως τα λόγια του Θεού και έχει κάποιες γνώσεις που απέκτησε μέσω εμπειρίας, λογίζεται αυτό ως αλήθεια; Όχι. Το πολύ-πολύ να καταλαβαίνει σε κάποιο βαθμό την αλήθεια. Τα λόγια της διαφώτισης του Αγίου Πνεύματος δεν αντιπροσωπεύουν τα λόγια του Θεού, δεν αντιπροσωπεύουν την αλήθεια ούτε είναι η αλήθεια. Στην καλύτερη περίπτωση, το άτομο αυτό κατανοεί κάπως την αλήθεια και έχει διαφωτιστεί λίγο από το Άγιο Πνεύμα. Αν κάποιος κατανοήσει σε ένα βαθμό την αλήθεια και στη συνέχεια την παράσχει σε άλλους, το μόνο που κάνει είναι να τους παράσχει τη δική του κατανόηση και εμπειρία. Δεν σημαίνει ότι παρέχει την αλήθεια στους άλλους. Είναι εντάξει να λέτε ότι συναναστρέφεται την αλήθεια· είναι σωστή η περιγραφή αυτή. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή εκείνο για το οποίο συναναστρέφεσαι είναι το πώς κατανοείς εσύ την αλήθεια· δεν ισοδυναμεί με την ίδια την αλήθεια. Το μόνο που μπορείς, λοιπόν, να λες είναι ότι συναναστρέφεσαι για μια κάποια κατανόηση και εμπειρία. Πώς μπορείς να λες ότι παρέχεις την αλήθεια; Δεν είναι απλή υπόθεση το να παρέχεις την αλήθεια. Ποιος είναι άξιος να ξεστομίσει αυτήν τη φράση; Μόνο ο Θεός είναι ικανός να παρέχει την αλήθεια στους ανθρώπους. Είναι οι άνθρωποι ικανοί για κάτι τέτοιο; Άρα, το θέμα αυτό πρέπει να το ξεδιαλύνεις. Το ζήτημα δεν είναι απλώς ότι χρησιμοποιείς τα λάθος λόγια. Η ουσία είναι ότι παραβιάζεις και διαστρεβλώνεις τα γεγονότα. Όσα ισχυρίζεσαι είναι υπερβολικά. Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν κάποια κατανόηση και εμπειρία των λόγων του Θεού, όμως δεν μπορείτε να πείτε ότι κατέχουν την αλήθεια ή ότι ανήκουν σε αυτήν. Σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να πείτε κάτι τέτοιο. Όσα κι αν καταφέρουν να κατανοήσουν οι άνθρωποι από την αλήθεια, δεν μπορείτε να πείτε ότι κατέχουν τη ζωή-αλήθεια, πόσο μάλλον ότι ανήκουν στην αλήθεια. Σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να το πείτε αυτό. Οι άνθρωποι κατανοούν λίγη μόνο από την αλήθεια και κατέχουν λίγο φως και κάποιους τρόπους άσκησης. Έχουν μόνο κάποια πραγματικότητα υπακοής και έχουν επιτύχει κάποια αληθινή αλλαγή. Όμως δεν μπορείτε να πείτε ότι έχουν κερδίσει την αλήθεια. Ο Θεός παρέχει τη ζωή στους ανθρώπους εκφράζοντας την αλήθεια. Απαιτεί, επίσης, οι άνθρωποι να κατανοούν και να κερδίζουν την αλήθεια για να Τον υπηρετούν και να Τον ικανοποιούν. Ακόμη κι αν μια μέρα οι άνθρωποι βιώσουν το έργο του Θεού σε σημείο ώστε να έχουν κερδίσει πραγματικά την αλήθεια, και πάλι δεν μπορείτε να πείτε ότι ανήκουν στην αλήθεια, πόσο μάλλον ότι κατέχουν την αλήθεια. Ο λόγος είναι ότι, ακόμη και με πολύ περισσότερα χρόνια εμπειρίας, η αλήθεια που θα κερδίσουν είναι περιορισμένη και επιφανειακή. Η αλήθεια είναι το πλέον βαθύ και μυστηριώδες θέμα· είναι αυτό που έχει και είναι ο Θεός. Η αλήθεια που μπορούν να κερδίσουν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ζωής τους είναι πολύ περιορισμένη. Δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν πλήρως την αλήθεια, ούτε να την κατανοήσουν ή να τη βιώσουν πλήρως. Αυτό εννοεί ο Θεός όταν λέει ότι οι άνθρωποι θα είναι πάντα σαν μωρά μπροστά Του.

Κάποιοι πιστεύουν ότι μόλις αποκτήσουν εμπειρία και γνώση των αληθειών που εκφράζει ο Θεός, μόλις κατανοήσουν σε βάθος κάθε πτυχή της αλήθειας και μπορούν να ενεργούν σύμφωνα με αυτήν, τότε θα είναι σε θέση να εκφράσουν την αλήθεια. Νομίζουν ότι με τον τρόπο αυτό θα ζουν ως Χριστός, όπως ακριβώς είπε κι ο Παύλος: «Διότι εις εμέ το ζην είναι ο Χριστός» (Φιλιππησίους 1:21). Είναι σωστή η άποψη αυτή; Δεν ενστερνίζονται για μία ακόμη φορά το επιχείρημα των «θεανθρώπων»; Είναι παντελώς λανθασμένη! Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ένα πράγμα: Όση εμπειρία κι αν έχεις σχετικά με την αλήθεια, όσες γνώσεις κι αν έχεις γι’ αυτήν, ακόμη κι αν έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα κι είσαι σε θέση να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού, να υποταχθείς στον Θεό και να μαρτυρήσεις περί Εκείνου, και όσο σπουδαία και ουσιαστική κι αν γίνει η είσοδός σου στη ζωή, η ζωή σου παραμένει η ζωή ενός ανθρώπου, και ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να γίνει Θεός. Αυτό δεν αλλάζει, είναι γεγονός, κι οι άνθρωποι πρέπει να το καταλάβουν. Ακόμη κι αν αποκτήσεις, τελικά, εμπειρία, κατανοήσεις κάθε πτυχή της αλήθειας, υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις του Θεού και γίνεις άτομο που έχει τελειωθεί, και πάλι δεν μπορεί να ειπωθεί πως ανήκεις στην αλήθεια. Ακόμη κι αν μπορείς να μιλήσεις για αληθινή βιωματική μαρτυρία, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να εκφράζεις την αλήθεια. Στο παρελθόν, ήταν σύνηθες στις θρησκευτικές ομάδες να λένε ότι κάποιος είχε «τη ζωή του Χριστού μέσα του». Η δήλωση αυτή είναι λανθασμένη και αόριστη. Αν και δεν λέγεται πια, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην πολυκαταλαβαίνουν το θέμα αυτό. Κάποιοι σκέφτονται το εξής: «Αφού έχουμε αποκτήσει την αλήθεια και την έχουμε μέσα μας, αυτό σημαίνει πως την κατέχουμε, πως είναι στην καρδιά μας και μπορούμε και να την εκφράσουμε». Δεν είναι λάθος κι αυτό; Οι άνθρωποι μιλούν συχνά για το αν κατέχουν την αλήθεια ή όχι, κάτι το οποίο αφορά κυρίως αν έχουν εμπειρία και γνώση της αλήθειας ή όχι, καθώς και για το αν μπορούν να ασκηθούν σύμφωνα με την αλήθεια ή όχι. Όλοι βιώνουν την αλήθεια, όμως η κατάσταση που βιώνει κάθε άτομο είναι διαφορετική. Αυτό που κερδίζει ο καθένας από την αλήθεια είναι επίσης διαφορετικό. Ακόμη κι αν συνενώνατε την εμπειρία και την κατανόηση κάθε ανθρώπου, και πάλι δεν θα αντικατόπτριζε πλήρως την ουσία της αλήθειας. Τόσο βαθιά και μυστηριώδης είναι η αλήθεια! Γιατί λέω ότι όλα όσα έχεις κερδίσει και κατανοήσει δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την αλήθεια; Όταν οι άνθρωποι σε ακούσουν να συναναστρέφεσαι σχετικά με κάτι που βίωσες ή κατανόησες, θα το καταλάβουν και δεν θα χρειαστεί να το βιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να το κατανοήσουν και να το κερδίσουν πλήρως. Ακόμη κι αν πρόκειται για κάτι λίγο πιο βαθύ, δεν θα χρειαστούν πολλά χρόνια εμπειρίας. Όσον αφορά την αλήθεια, όμως, οι άνθρωποι δεν πρόκειται να τη βιώσουν στο σύνολό της ούτε σε ολόκληρη τη ζωή τους. Ακόμη και όλοι οι άνθρωποι μαζί δεν την έχουν βιώσει αθροιστικά στο σύνολό της. Όπως βλέπετε, η αλήθεια είναι πολύ βαθιά και μυστηριώδης. Τα λόγια αδυνατούν να την εξηγήσουν διεξοδικά. Η αλήθεια που εκφράζεται στην ανθρώπινη γλώσσα είναι η αληθινή ουσία των ανθρώπων. Οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν ποτέ να τη βιώσουν όλη, ούτε θα μπορέσουν ποτέ να τη βιώσουν πλήρως. Αυτό συμβαίνει επειδή, ακόμη κι αν ασχοληθούν για κάμποσες χιλιάδες χρόνια, δεν θα έχουν βιώσει εντελώς ούτε ένα στοιχείο της αλήθειας. Όσα χρόνια εμπειρίας κι αν αποκτήσουν οι άνθρωποι, η αλήθεια που κατανοούν και κερδίζουν θα εξακολουθεί να είναι περιορισμένη. Μπορεί να πει κανείς ότι η αλήθεια είναι η αιώνια πηγή ζωής της ανθρωπότητας. Ο Θεός είναι η πηγή της αλήθειας, και η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι ένα έργο που δεν έχει τέλος.

Η αλήθεια είναι η ζωή του ίδιου του Θεού· αντιπροσωπεύει τη διάθεσή Του, την ουσία Του και αυτό που έχει και είναι. Αν πεις ότι έχοντας κάποια εμπειρία και γνώση, έχεις και την αλήθεια, τότε έχεις επιτύχει την αγιοσύνη; Γιατί εξακολουθείς να δείχνεις διαφθορά; Γιατί δεν μπορείς να διακρίνεις τους διαφορετικούς τύπους ανθρώπων; Γιατί δεν μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία στον Θεό; Ακόμη κι αν κατανοείς κάποιες αλήθειες, μπορείς να εκπροσωπείς τον Θεό; Μπορείς να βιώσεις τη διάθεση του Θεού; Μπορεί να έχεις κάποια εμπειρία και γνώση σχετικά με μια συγκεκριμένη πτυχή μιας αλήθειας, και ίσως να μπορείς να ρίξεις λίγο φως στην ομιλία σου, αλλά αυτό που μπορείς να παρέχεις στους ανθρώπους είναι εξαιρετικά περιορισμένο και δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ. Αυτό συμβαίνει επειδή η κατανόησή σου και το φως που έχεις αποκτήσει δεν αντιπροσωπεύουν την ουσία της αλήθειας, δεν αντιπροσωπεύουν την ολότητα της αλήθειας. Αντιπροσωπεύουν μόνο μία πλευρά ή μια μικρή πτυχή της αλήθειας, δεν είναι παρά ένα επίπεδο που μπορεί να επιτευχθεί από τα ανθρώπινα όντα και απέχει ακόμη πολύ από την ουσία της αλήθειας. Αυτό το μικρό κομμάτι φωτός, διαφώτισης, εμπειρίας και γνώσης δεν μπορεί ποτέ να πάρει τη θέση της αλήθειας. Ακόμη κι αν όλοι οι άνθρωποι έχουν επιτύχει κάποια αποτελέσματα βιώνοντας μια αλήθεια, και συνδυάζονταν όλες οι εμπειρίες κι οι γνώσεις τους, δεν θα έφταναν την ολότητα και την ουσία έστω και μίας μόνο γραμμής αυτής της αλήθειας. Όπως έχει ειπωθεί στο παρελθόν: «Συνοψίζω με μια ρήση για τον ανθρώπινο κόσμο: Δεν υπάρχει κανείς ανάμεσα στους ανθρώπους που να Με αγαπά». Αυτή η πρόταση είναι η αλήθεια, η αληθινή ουσία της ζωής, το βαθύτερο νόημα, μια έκφραση του ίδιου του Θεού. Μετά από τρία χρόνια εμπειρίας, ενδέχεται να έχεις μια μικρή επιφανειακή κατανόηση, ενώ μετά από επτά ή οκτώ χρόνια, μπορεί να έχεις λίγο περισσότερη κατανόηση, όμως η κατανόηση αυτή δεν μπορεί ποτέ να αναπληρώσει αυτήν τη γραμμή αλήθειας. Μετά από δύο χρόνια, κάποιος άλλος μπορεί να έχει λίγη κατανόηση, ή κάπως περισσότερη κατανόηση μετά από δέκα χρόνια, ή σχετικά υψηλή κατανόηση μετά από μια ολόκληρη ζωή, όμως η συλλογική κατανόηση και των δυο σας δεν μπορεί να αναπληρώσει αυτήν τη γραμμή αλήθειας. Ανεξάρτητα από το πόση διορατικότητα, φως, εμπειρία ή γνώση μπορεί να έχετε συλλογικά και οι δυο σας, δεν μπορεί ποτέ να αναπληρώσει αυτήν τη γραμμή αλήθειας. Δηλαδή, η ανθρώπινη ζωή είναι πάντοτε ανθρώπινη ζωή, και ανεξάρτητα από το πώς η γνώση σου συνάδει με την αλήθεια, το θέλημα του Θεού ή τις απαιτήσεις Του, δεν μπορεί ποτέ να αναπληρώσει την αλήθεια. Το να πούμε ότι οι άνθρωποι κατέχουν την αλήθεια σημαίνει ότι οι άνθρωποι κατανοούν ειλικρινά την αλήθεια, βιώνουν μερικές από τις πραγματικότητες του λόγου του Θεού, έχουν κάποια πραγματική γνώση του Θεού και μπορούν να Τον εξυμνήσουν και να μαρτυρήσουν περί Εκείνου. Ωστόσο, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι οι άνθρωποι κατέχουν ήδη την αλήθεια, επειδή η αλήθεια είναι πολύ βαθιά. Οι άνθρωποι μπορεί να χρειαστούν μία ολόκληρη ζωή για να βιώσουν μία μόνο γραμμή του λόγου του Θεού και, ακόμη και μετά από πολλές ζωές εμπειρίας, ή χιλιάδες χρόνια, δεν μπορεί να βιωθεί πλήρως μία και μόνο γραμμή του λόγου του Θεού. Είναι σαφές ότι η διαδικασία κατανόησης της αλήθειας και γνώσης του Θεού είναι πράγματι ατελείωτη, και ότι υπάρχει ένα όριο στο πόση αλήθεια μπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι σε μια ολόκληρη ζωή εμπειρίας. Μερικοί λένε ότι κατέχουν την αλήθεια μόλις κατανοήσουν την κειμενική σημασία του λόγου του Θεού. Δεν είναι ανοησίες αυτά; Όσον αφορά και το φως και τη γνώση, τίθεται και θέμα βάθους. Η αλήθεια-πραγματικότητες στις οποίες μπορεί να εισέλθει ένα άτομο σε μια ζωή πίστης είναι περιορισμένες. Επομένως, μόνο και μόνο το ότι κατέχετε κάποια γνώση και φως δεν σημαίνει ότι κατέχετε την αλήθεια-πραγματικότητες. Το κύριο ζήτημα που πρέπει να εξετάσετε είναι αν αυτό το φως και η γνώση άπτονται της ουσίας της αλήθειας. Αυτό είναι το σημαντικότερο. Μερικοί αισθάνονται ότι κατέχουν την αλήθεια όταν μπορούν να ρίξουν φως ή να προσφέρουν μια μικρή επιφανειακή κατανόηση. Αυτό τους κάνει ευτυχισμένους, κι έτσι γίνονται αυτάρεσκοι και επηρμένοι. Στην πραγματικότητα, απέχουν ακόμη πολύ από το να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ποια αλήθεια κατέχουν οι άνθρωποι; Μπορούν οι άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια να αποτυγχάνουν ανά πάσα στιγμή και οπουδήποτε; Όταν οι άνθρωποι κατέχουν την αλήθεια, πώς μπορούν και πάλι να αψηφούν τον Θεό και να Τον προδίδουν; Αν ισχυρίζεσαι ότι κατέχεις την αλήθεια, αυτό αποδεικνύει ότι μέσα σου βρίσκεται η ζωή του Χριστού —είναι εξωφρενικό αυτό! Έχεις γίνει ο Κύριος, έχεις γίνει Χριστός; Είναι παράλογη αυτή η δήλωση, εντελώς ανθρώπινο συμπέρασμα· αφορά ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, δεν είναι θέση βάσιμη έναντι του Θεού.

Όταν μιλάμε για ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια και ζουν μαζί της ως τη ζωή τους, σε τι αναφέρεται η «ζωή» αυτή; Σημαίνει ότι η αλήθεια βασιλεύει στην καρδιά τους, σημαίνει ότι είναι σε θέση να ζουν με βάση τα λόγια του Θεού· σημαίνει πως έχουν πραγματική γνώση των λόγων του Θεού και μια αληθινή κατανόηση της αλήθειας. Όταν οι άνθρωποι κατέχουν αυτήν τη νέα ζωή μέσα τους, αυτή επιτυγχάνεται εξ ολοκλήρου με την άσκηση και την εμπειρία των λόγων του Θεού. Οικοδομείται επάνω στο θεμέλιο της αλήθειας των λόγων του Θεού και επιτυγχάνεται ζώντας μέσα στο βασίλειο της αλήθειας. Το μόνο που περιέχει η ζωή των ανθρώπων είναι η γνώση και η εμπειρία τους για την αλήθεια. Αυτό είναι το θεμέλιό της και δεν ξεπερνά αυτό το πεδίο· σε αυτήν τη ζωή αναφερόμαστε όταν κάνουμε λόγο περί απόκτησης της αλήθειας και ζωής. Το να μπορεί κανείς να ζει με βάση την αλήθεια των λόγων του Θεού δεν συνεπάγεται ότι η ζωή της αλήθειας είναι μέσα στους ανθρώπους, ούτε ότι αν κατέχουν την αλήθεια ως τη ζωή τους γίνονται η αλήθεια και η εσωτερική τους ζωή γίνεται η ζωή της αλήθειας· πόσο μάλλον ότι οι ίδιοι είναι η αλήθεια και ζωή. Σε τελική ανάλυση, η ζωή τους εξακολουθεί να είναι η ζωή ενός ανθρώπου. Εάν μπορείς να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και κατέχεις γνώση της αλήθειας, εάν αυτή η γνώση ριζώσει μέσα σου και γίνει ζωή σου, και η αλήθεια που έχεις αποκτήσει μέσω της εμπειρίας γίνει η βάση της ύπαρξής σου, αν ζεις με βάση αυτά τα λόγια του Θεού και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό και ο Σατανάς δεν μπορεί να σε εξαπατήσει ή να σε διαφθείρει, τότε θα έχεις κερδίσει την αλήθεια και ζωή. Δηλαδή, η ζωή σου θα περιέχει απλώς την αλήθεια, με άλλα λόγια την κατανόηση, την εμπειρία και τη διορατικότητά σου όσον αφορά την αλήθεια και, ό, τι κι αν κάνεις, θα ζεις με βάση αυτά τα πράγματα και δεν θα υπερβαίνεις το φάσμα τους. Αυτή είναι η σημασία τού να κατέχει κανείς την αλήθεια-πραγματικότητα, κι αυτούς τους ανθρώπους θέλει τελικά να κερδίσει ο Θεός με το έργο Του. Ανεξάρτητα όμως από το πόσο καλά κατανοούν οι άνθρωποι την αλήθεια, η ουσία τους παραμένει ουσία της ανθρωπότητας και δεν συγκρίνεται ουδόλως με την ουσία του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή η εμπειρία τους όσον αφορά την αλήθεια είναι πάντοτε σε συνεχή εξέλιξη κι είναι αδύνατο να βιώσουν πλήρως την αλήθεια και μπορούν μόνο να βιώσουν την άκρως περιορισμένη αλήθεια που μπορεί να αποκτηθεί από τους ανθρώπους. Πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, να γίνουν Θεός; Εάν ο Θεός οδηγούσε προσωπικά στην τελείωση μια ομάδα ανθρώπων, κάνοντάς τους ανώτερους και κατώτερους θεούς, δεν θα επικρατούσε χάος; Άλλωστε, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και παράλογο· είναι μια γελοία ιδέα του ανθρώπου. Ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και όλα τα πράγματα, και έπειτα δημιούργησε τον άνθρωπο για να Τον υπακούει και να Τον λατρεύει. Η δημιουργία του ανθρώπου από τον Θεό ήταν η ουσιαστικότερη πράξη. Ο Θεός δημιούργησε μόνο τον άνθρωπο, δεν δημιούργησε θεούς. Ο Θεός μπορεί μεν να εργάζεται ενσαρκωμένος, όμως αυτό δεν είναι ίδιο με το να δημιουργήσει έναν θεό. Ο Θεός δεν δημιούργησε τον εαυτό Του. Έχει τη δική Του ουσία, κι αυτή είναι αμετάβλητη. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, άρα πρέπει να διαβάζουν περισσότερα λόγια Του. Μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια μόνο αν την αναζητούν συχνά, και δεν θα πρέπει να λένε ανοησίες με βάση τη φαντασία τους. Αν έχεις κάποια εμπειρία από τα λόγια του Θεού και ζεις με γνήσια εμπειρία και γνώση της αλήθειας, τότε τα λόγια του Θεού θα γίνουν σταδιακά η ζωή σου. Εντούτοις, και πάλι δεν μπορείς να λες ότι η αλήθεια είναι η ζωή σου ή ότι αυτό που εκφράζεις είναι η αλήθεια· αν τέτοια είναι η άποψή σου, τότε κάνεις λάθος. Αν έχεις μόνο κάποια εμπειρία από μία συγκεκριμένη πτυχή της αλήθειας, μπορεί αυτή και μόνο να αντιπροσωπεύει την κατοχή της αλήθειας από σένα; Μπορεί να θεωρηθεί κατάκτηση της αλήθειας; Μπορείς να εξηγήσεις διεξοδικά την αλήθεια; Μπορείς να ανακαλύψεις τη διάθεση του Θεού και τι έχει και είναι ο Θεός από την αλήθεια; Εάν δεν επιτευχθούν τα εν λόγω αποτελέσματα, αυτό αποδεικνύει ότι το να έχεις βιώσει μόνο μια ορισμένη πτυχή της αλήθειας δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθινή κατανόηση της αλήθειας ή γνώση του Θεού, πολύ λιγότερο μπορεί δε να ειπωθεί ότι συνιστά κατάκτηση της αλήθειας. Όλοι έχουν βιώσει μία μόνο πτυχή και ένα πεδίο της αλήθειας· τη βιώνουν εντός του περιορισμένου τους πεδίου και δεν μπορούν να θίξουν όλες τις αμέτρητες πτυχές της. Μπορούν οι άνθρωποι να βιώσουν το αρχικό νόημα της αλήθειας; Πόση είναι η ελάχιστη εμπειρία σου; Ένας και μόνο κόκκος άμμου σε μια παραλία, μια σταγόνα στον ωκεανό. Συνεπώς, όσο πολύτιμα κι αν είναι η κατανόηση και τα συναισθήματα που έχεις αποκομίσει από τις εμπειρίες σου, και πάλι δεν μπορούν να λογίζονται ως η αλήθεια. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι συνάδουν με την αλήθεια. Η αλήθεια προέρχεται από τον Θεό, και το εσωτερικό νόημα και οι πραγματικότητες της αλήθειας καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα και κανείς δεν μπορεί να την καταλάβει ή να την αντικρούσει. Εφόσον έχεις πραγματική κατανόηση της αλήθειας και του Θεού, θα κατανοείς κάποιες αλήθειες, κανείς δεν θα μπορεί να αντικρούσει αυτές τις πραγματικές κατανοήσεις και οι μαρτυρίες που περιέχουν την αλήθεια-πραγματικότητες θα είναι για πάντα βάσιμες. Ο Θεός επαινεί όσους κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητες. Εφόσον επιδιώκεις την αλήθεια και μπορείς να βασίζεσαι στον Θεό για να βιώσεις τα λόγια Του και να αποδεχτείς την αλήθεια ως ζωή σου, ανεξάρτητα από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι, τότε θα έχεις ένα μονοπάτι, θα μπορείς να επιβιώσεις και θα κερδίσεις την επιδοκιμασία του Θεού. Παρόλο που τα λίγα που αποκομίζουν οι άνθρωποι συνάδουν με την αλήθεια, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι αυτή είναι η αλήθεια, πολύ λιγότερο μάλιστα μπορεί να ειπωθεί ότι έχουν κερδίσει την αλήθεια. Το λίγο φως που έχουν αποκτήσει οι άνθρωποι είναι κατάλληλο μόνο για τους ίδιους ή για κάποιους άλλους εντός ενός ορισμένου πεδίου, αλλά δεν θα ήταν κατάλληλο για κάποιο άλλο πεδίο. Όσο βαθιά κι αν είναι η εμπειρία ενός ανθρώπου, παραμένει τόσο περιορισμένη, και η εμπειρία του δεν θα φτάσει ποτέ το βάθος της αλήθειας. Το φως ενός ανθρώπου και η κατανόηση ενός ανθρώπου δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να συγκριθούν με την αλήθεια.

Ακόμη κι όταν ο άνθρωπος έχει κάποια εμπειρία από τα λόγια του Θεού και κατανοεί κάποιες αλήθειες και λίγο από το θέλημά Του, ακόμη κι όταν έχει κάποια γνώση του Θεού κι η διάθεσή του έχει αλλάξει λίγο κι έχει καθαρθεί, και πάλι δεν μπορούμε παρά να λέμε ότι είναι άνθρωπος και δημιουργημένο ανθρώπινο ον. Όμως αυτό ακριβώς είναι το είδος του κανονικού ανθρώπου που θέλει να κερδίσει ο Θεός. Εσύ, λοιπόν, τι είδους άτομο είσαι; Κάποιοι λένε: «Είμαι άνθρωπος που κατέχει την αλήθεια». Δεν είναι πρέπον να το λες αυτό. Μπορείς μόνο να λες: «Είμαι άνθρωπος που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά κι έχει βιώσει την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού. Τελικά κατανόησα την αλήθεια και καθάρθηκε η διεφθαρμένη μου διάθεση. Είμαι απλώς ένα άτομο που έσωσε ο Θεός». Θα έκανες ξανά λάθος αν τυχόν έλεγες: «Είμαι άνθρωπος που κατέχει την αλήθεια. Έχω βιώσει όλα τα λόγια του Θεού και τα κατανόησα όλα. Γνωρίζω το νόημα όλων όσα λέει ο Θεός, αλλά και το πλαίσιο και τις συνθήκες υπό τις οποίες ειπώθηκαν τα λόγια αυτά. Τα ξέρω όλα. Δεν σημαίνει αυτό ότι κατέχω την αλήθεια;» Το ότι έχεις κάποια εμπειρία από τα λόγια του Θεού κι έχεις κερδίσει λίγο φως από αυτά δεν σε κάνει άτομο που κατέχει την αλήθεια. Όσοι, μάλιστα, μπορούν απλώς να κατανοήσουν ορισμένα δόγματα και να συζητήσουν γι’ αυτά έχουν ακόμη λιγότερο τα προσόντα να ισχυριστούν κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι πρέπει να κατανοούν ξεκάθαρα τη θέση που οφείλει να παίρνει κανείς ενώπιον του Θεού και της αλήθειας, καθώς και τι είναι ο άνθρωπος, ποια είναι η ζωή μέσα στον άνθρωπο και ποια είναι η ζωή του Θεού. Πρέπει να κατανοούν ποια είναι η ουσία του ανθρώπου. Κάποιοι, αφού βιώσουν το έργο του Θεού για λίγες μέρες και κατανοήσουν ορισμένες λέξεις και φράσεις δόγματος, αισθάνονται ότι κατέχουν την αλήθεια. Αυτοί είναι οι πλέον αλαζόνες· είναι παράλογοι. Είναι απαραίτητο να αναλύσουμε το θέμα αυτό, ώστε οι άνθρωποι να κατανοήσουν αληθινά τον εαυτό τους και να γνωρίσουν την ανθρωπότητα, αλλά και να κατανοήσουν τι είναι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα, σε ποιο επίπεδο μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι αφού οδηγηθούν τελικά στην τελείωση και ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος να απευθύνεται κανείς στους ανθρώπους αυτούς και πώς να τους αποκαλεί. Οι άνθρωποι πρέπει να τα γνωρίζουν τα πράγματα αυτά και να μην πετάνε στα σύννεφα. Είναι καλύτερο να είναι πιο ρεαλιστές στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται. Έτσι θα είναι λίγο πιο σταθεροί. Μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό κυνηγούν συνεχώς τα δικά τους όνειρα και παράλληλα επιθυμούν διαρκώς να βιώνουν τη ζωή και την εικόνα του Θεού. Είναι ρεαλιστικό αυτό; Οι άνθρωποι θέλουν συνεχώς να κατέχουν τη ζωή του Θεού. Δεν είναι επικίνδυνο αυτό; Οφείλεται στην αλαζονική φιλοδοξία των ανθρώπων, που είναι ίδια ακριβώς με την αλαζονική φιλοδοξία του Σατανά. Κάποιοι, αφού εργαστούν στην εκκλησία για ένα χρονικό διάστημα, αρχίζουν να αναλογίζονται: «Μήπως, όταν πέσει από την εξουσία ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, γίνουμε βασιλιάδες και ασκούμε εξουσία; Πόσες πόλεις θα ελέγχει ο καθένας μας;» Είναι τρομερό να μπορεί κανείς να ξεστομίζει τέτοια πράγματα. Στους ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία αρέσει να μιλούν για δόγματα και να επιδίδονται σε φαντασιοκοπίες. Νιώθουν, μάλιστα, έξυπνοι, σαν να σημείωσαν επιτυχία στην πίστη τους στον Θεό, σαν να ζουν ως Χριστός και Θεός. Είναι όλοι μαθητές του Παύλου και βαδίζουν στο μονοπάτι του. Εάν δεν αποφασίσουν να μετανοήσουν, όλοι τους θα γίνουν αντίχριστοι και θα υποστούν αυστηρή τιμωρία.

Απόσπασμα 5

Όταν ακούτε αυτά τα λόγια που εκφέρει ο Θεός, τα συγκρίνετε με τον εαυτό σας; Ή τα ακούτε μοναχά ως δόγμα, τα σκέφτεστε μια φορά για να κατανοήσετε το νόημά τους, και εκεί σταματάτε; Ποια είναι η στάση σας και ποιες οι προθέσεις σας όσο τα ακούτε; Εάν όντως κατανοείτε αυτά που έχει πει ο Θεός —ότι, δηλαδή, όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια θα αποκλείονται· ότι όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια δεν είναι καλοί, μα κακοί στα μάτια του Θεού— τότε θα πρέπει να κάνετε αυτοκριτική. Να δείτε ποιες από τις ενέργειές σας δεν ασκούν την αλήθεια και ποιες από τις μεθόδους και τις στάσεις σας αποτελούν στα μάτια του Θεού εκδηλώσεις του ότι δεν κάνετε πράξη την αλήθεια; Έχετε ποτέ προσπαθήσει να τα αντιληφθείτε αυτά τα ζητήματα; Έχετε κάνει αυτοκριτική; Δεν αρκεί να διαβάζετε τον λόγο του Θεού ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά. Πρέπει να τον συλλογίζεστε, να κάνετε αυτοκριτική και να συγκρίνετε τις δικές σας σκέψεις και πράξεις με τα λόγια έκθεσης του Θεού, καθώς και να αποκτάτε αυτογνωσία. Έτσι, και μόνο έτσι, θα επιτύχετε ειλικρινή μετάνοια και αλλαγή. Εάν διαβάζετε τα λόγια του Θεού αλλά δεν τα συλλογίζεστε και δεν κάνετε αυτοκριτική, παρά μόνο επικεντρώνεστε στο να καταλάβετε το δόγμα, τότε η πίστη σας στον Θεό δεν θα έχει καμία ζωή-είσοδο ούτε θα οδηγηθείτε σε πραγματική μεταμόρφωση. Η περισυλλογή, η αναζήτηση της αλήθειας και η αυτοκριτική είναι, λοιπόν, ουσιώδους σημασίας όταν διαβάζετε τον λόγο του Θεού. Τι είναι ο λόγος του Θεού; Είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων, είναι η αλήθεια, είναι η οδός, είναι η ζωή που χάρισε ο Θεός στους ανθρώπους. Ο λόγος του Θεού δεν είναι δόγμα, δεν είναι σύνθημα, δεν είναι κάποια θεωρία ούτε κάποιο είδος φιλοσοφικής γνώσης. Απεναντίας, είναι η αλήθεια που όλοι πρέπει να κατανοήσουν και να κερδίσουν, καθώς και η ζωή που πρέπει να αποκτήσουν. Ο λόγος του Θεού, επομένως, είναι άμεσα συνδεδεμένος με τις ζωές των ανθρώπων και με τη ζωή την ίδια, καθώς και με το μονοπάτι που θα πρέπει να ακολουθήσουν οι άνθρωποι, με την κατάληξή τους και με τον προορισμό τους. Εφόσον κάποιος κατανοεί πραγματικά την αλήθεια και την έχει αποκτήσει, θα αλλάξει, κατά συνέπεια, και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτόν. Εάν κάποιος δεν μπορέσει ποτέ να κατανοήσει την αλήθεια ή να ζήσει σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, δεν είναι δυνατόν να επιτύχει ειλικρινή αλλαγή ή να κερδίσει την έγκριση του Θεού. Η κατάληξη και ο προορισμός αυτού του ατόμου δεν μπορεί παρά να είναι η αιώνια απώλεια και η καταστροφή. Τέτοια σπουδαιότητα έχει για τους ανθρώπους ο λόγος του Θεού και η αλήθεια που Αυτός εκφράζει. Εάν διαβάζεις τα λόγια του Θεού αλλά δεν τα συλλογίζεσαι, δεν κάνεις αυτοκριτική και δεν τα συνδέεις με τα δικά σου πρακτικά προβλήματα και δυσκολίες, τότε το μόνο που θα καταφέρεις να καταλάβεις θα είναι κάτι καθαρά επιφανειακό. Δεν είναι δυνατόν να μπορέσεις να κατανοήσεις την αλήθεια ή να αντιληφθείς τις προθέσεις του Θεού. Συνεπώς, είναι άκρως σημαντικό να μάθεις να συλλογίζεσαι τα λόγια του Θεού για να κατανοήσεις την αλήθεια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορείς να συλλογίζεσαι τα λόγια του Θεού: Μπορείς να τα διαβάζεις σιωπηλά και να προσεύχεσαι από μέσα σου, αναζητώντας διαφώτιση και φώτιση από το Άγιο Πνεύμα· μπορείς, επίσης, να συναναστρέφεσαι και να προσεύχεσαι διαβάζοντας τον λόγο Του παρέα με όσους επιδιώκουν την αλήθεια· μπορείς, φυσικά, καθώς συλλογίζεσαι να συνδυάζεις μ’ αυτό συναναστροφές και κηρύγματα, προκειμένου να κατανοήσεις και να αντιληφθείς βαθύτερα τα λόγια του Θεού. Υπάρχουν πολλοί και ποικίλοι τρόποι. Με λίγα λόγια, αν θέλει κανείς να κατανοήσει τα λόγια του Θεού καθώς τα διαβάζει, τότε είναι άκρως σημαντικό να τα συλλογίζεται και να προσεύχεται διαβάζοντάς τα. Ο σκοπός του να προσεύχεται κανείς διαβάζοντας τα λόγια του Θεού δεν είναι να μπορεί να τα απαγγείλει ούτε να τα απομνημονεύσει. Αντιθέτως, είναι να καταφέρει να κατανοήσει με ακρίβεια τα λόγια αυτά, αφού έχει προσευχηθεί διαβάζοντάς τα και αφού τα έχει συλλογιστεί, και, επίσης, να μάθει τη σημασία των λόγων αυτών που διατυπώθηκαν από τον Θεό, καθώς και την πρόθεσή Του. Είναι ο καθένας να βρει εκεί το μονοπάτι άσκησης ώστε να μην πάρει τον δικό του δρόμο. Επιπλέον, σκοπός είναι να μπορεί κάποιος να κάνει διάκριση μεταξύ των κάθε λογής καταστάσεων και τύπων ανθρώπων που εκτίθενται στα λόγια του Θεού και να είναι σε θέση να φέρεται σε κάθε είδους άνθρωπο σύμφωνα με τις αρχές, αποφεύγοντας παράλληλα το να παραστρατήσει. Μόνο αν μάθεις πώς να προσεύχεσαι διαβάζοντας τα λόγια του Θεού και πώς να τα συλλογίζεσαι, και το κάνεις συχνά, θα μπορέσουν τα λόγια του Θεού να ριζώσουν στην καρδιά σου και να γίνουν η ζωή σου.

Απόσπασμα 6

Τις έσχατες ημέρες, ο Δημιουργός πρόφερε δημόσια όλα αυτά τα λόγια και εξέθεσε κάθε είδους ανθρώπους. Τώρα, οι άνθρωποι κάθε είδους βρίσκονται απέναντι στην αλήθεια, την αληθινή οδό και τις ομιλίες του Δημιουργού, και αποκαλύπτονται κάθε λογής φωνές και απόψεις: κάποιες σκέψεις και απόψεις κλίνουν προς το παράλογο, κάποιες είναι αυτάρεσκες και αλαζονικές, άλλες είναι συντηρητικές, ακολουθούν την παραδοσιακή κουλτούρα και είναι σάπιες, ενώ πολλές είναι ανόητες και φανερώνουν αμάθεια. Υπάρχουν μάλιστα και κάποιοι άνθρωποι που μισούν και είναι εχθρικοί προς την αλήθεια, ξεσπώντας σε φρενίτιδα σαν λυσσασμένοι σκύλοι, κρίνοντας επιπόλαια και καταδικάζοντας απερίσκεπτα την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Κρίνουν και καταδικάζουν άσκοπα κάθε τι θετικό και την έκφραση της αλήθειας και δεν κάνουν καμία προσπάθεια να διακρίνουν αν κάτι είναι σωστό ή λάθος ή αν περιέχει την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ζώα, είναι διάβολοι. Όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με την αλήθεια και την αληθινή οδό, έχουν πολλές διαφορετικές απόψεις που αποκαλύπτουν και εκθέτουν τη στενόμυαλη, πεισματάρικη, αδιάλλακτη, αλαζονική και σατανική ασχήμια τους. Πρέπει να μάθετε να διακρίνετε, να διευρύνετε μ’ αυτό τη διορατικότητά σας, αναζητώντας ταυτόχρονα λίγη από την αλήθεια. Εάν αυτά τα πράγματα φανερώνονται σε όσους δεν πιστεύουν και δεν έχουν αποδεχτεί το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, τότε μήπως τα επιδεικνύετε αυτά κι εσείς οι ίδιοι; Μερικές φορές ο τρόπος που τα επιδεικνύετε είναι διαφορετικός, ο τρόπος που τα λέτε είναι διαφορετικός, όμως στην ουσία φανερώνετε τις ίδιες διαθέσεις με τους άπιστους. Είναι όπως η διάθεση κάποιων οι οποίοι, όταν αποδέχονται τον Κύριο Ιησού, πιστεύουν ότι όλοι οι υπόλοιποι επάνω στη γη που δεν αποδέχονται τον Κύριο Ιησού, είναι κατώτεροι. Πιστεύουν ότι, επειδή έχουν αποδεχτεί τη σωτηρία του σταυρού του Κυρίου Ιησού, είναι ανώτερα άτομα, και περιφρονούν τους πάντες. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Δεν έχουν διορατικότητα, είναι πολύ στενόμυαλοι και εξαιρετικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Βλέπουν ότι οι άλλοι επιδεικνύουν διεφθαρμένες διαθέσεις, δεν βλέπουν όμως ότι κι αυτοί επιδεικνύουν τις ίδιες διεφθαρμένες διαθέσεις. Αρά, φανερώνετε αυτά τα πράγματα; Σίγουρα το κάνετε, αφού όλες οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου είναι ακριβώς οι ίδιες, και μόνο χάρη στο έργο και τη σωτηρία του Θεού, στις ανάγκες του έργου Του ή στον προκαθορισμό Του, υπάρχει διαφορά στη φύση-ουσία, τις επιδιώξεις και τις επιθυμίες του κάθε τύπου ανθρώπου. Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν καρδιά ή πνεύμα. Είναι νεκροί και θηρία που δεν κατανοούν την πίστη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι πλέον χαμερπείς από όλη την ανθρωπότητα και δεν μπορούν να λογίζονται ως άνθρωποι. Όσοι αποδέχονται το νέο έργο του Θεού έχουν περισσότερη κατανόηση της αλήθειας, η διορατικότητα και η κατανόησή τους για τον Θεό είναι μεγαλύτερες και οι θεωρίες κι οι απόψεις τους ένα επίπεδο υψηλότερες. Όπως ακριβώς όσοι πιστεύουν στον Χριστιανισμό έχουν μεγαλύτερη κατανόηση του Θεού και μεγαλύτερη γνώση των δημιουργημάτων και του έργου του Δημιουργού από τους νομοταγείς πιστούς του Ιεχωβά, έτσι και όσοι αποδέχονται το τρίτο στάδιο του έργου έχουν μεγαλύτερη κατανόηση του Θεού από τους πιστούς του Χριστιανισμού. Επειδή κάθε στάδιο του έργου του Θεού είναι υψηλότερο από το προηγούμενο, είναι φυσικό επακόλουθο και η κατανόηση των ανθρώπων να γίνεται σίγουρα όλο και μεγαλύτερη. Όμως, αν το δείτε αλλιώς, οι διεφθαρμένες διαθέσεις που φανερώνετε αφού αποδεχτήκατε αυτό το στάδιο του έργου είναι ουσιαστικά οι ίδιες με τις διεφθαρμένες διαθέσεις που φανερώνουν οι άνθρωποι της θρησκείας. Η μόνη διαφορά είναι ότι εσείς έχετε ήδη αποδεχτεί αυτό το στάδιο του έργου, έχετε ακούσει πολλά κηρύγματα, έχετε κατανοήσει πολλές αλήθειες, έχετε αποκτήσει αληθινή κατανόηση της φύσης-ουσίας σας και έχετε πραγματικά αλλάξει κατά κάποιον τρόπο αποδεχόμενοι και κάνοντας πράξη την αλήθεια. Έτσι, όταν κοιτάζετε ξανά τη συμπεριφορά που επιδεικνύουν οι άνθρωποι της θρησκείας, νομίζετε ότι είναι πιο διεφθαρμένοι από εσάς. Όμως, στην ουσία, εάν σας έβαζαν πλάι-πλάι με εκείνους, θα βλέπατε ότι η στάση των ανθρώπων απέναντι στον Θεό και την αλήθεια είναι η ίδια. Όλοι ενεργείτε σύμφωνα με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και με τις προτιμήσεις σας, και οι διεφθαρμένες διαθέσεις σας είναι οι ίδιες. Εάν είχαν αποδεχτεί αυτό το στάδιο του έργου, είχαν ακούσει αυτά τα κηρύγματα και είχαν κατανοήσει αυτές τις αλήθειες, τότε δεν θα υπήρχε μεγάλη διαφορά μεταξύ εσάς κι εκείνων. Τι μπορείτε να διαπιστώσετε από αυτό το ζήτημα; Μπορείτε να δείτε ότι η αλήθεια φέρνει αλλαγή στους ανθρώπους, ότι τα λόγια εκείνα που λέει ο Θεός και τα κηρύγματα που κηρύττει είναι σωτηρία για όλη την ανθρωπότητα, ότι είναι πράγματα που όλη η ανθρωπότητα χρειάζεται. Δεν προορίζονται μόνο για να ικανοποιήσουν άτομα μιας συγκεκριμένης ομάδας, εθνικότητας, κατηγορίας ή χρώματος δέρματος. Όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και έχουν σατανικές διαθέσεις. Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ως προς τη διεφθαρμένη τους ουσία. Απλώς το χρώμα του δέρματός τους, η εθνικότητα και το περιβάλλον και το κοινωνικό σύστημα μέσα στο οποίο μεγάλωσαν δεν είναι τα ίδια, ή υπάρχουν μικροδιαφορές στην παραδοσιακή τους κουλτούρα, στο υπόβαθρο και την εκπαίδευση που έλαβαν. Αυτά όμως είναι απλώς διαφορές στην εξωτερική εμφάνιση –όλη η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από έναν Σατανά, και η διεφθαρμένη φύση-ουσία της είναι η ίδια. Επομένως, τα λόγια αυτά που λέει ο Θεός και το έργο που κάνει δεν απευθύνονται σε ανθρώπους από κάποια συγκεκριμένη εθνοτική ομάδα ή χώρα, αλλά μάλλον σε όλη την ανθρωπότητα. Ακόμη και όπου υπάρχουν διαφορές στην κουλτούρα και το υπόβαθρο των διαφορετικών εθνοτήτων ή διαφορές στην εκπαίδευση που έλαβαν, οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους είναι ακριβώς οι ίδιες στα μάτια του Θεού. Έτσι, μολονότι ένα στάδιο του έργου Του γίνεται σε ένα μέρος, επηρεάζει την αλλαγή παντού και ισχύει για όλη την ανθρωπότητα. Μπορεί να σώσει και να προσφέρει σε όλη την ανθρωπότητα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Οι Ευρωπαίοι και άνθρωποι από άλλες χώρες δεν είναι απόγονοι του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, δεν είναι λοιπόν ακατάλληλο να λέει ο Θεός ότι όλη η ανθρωπότητα είναι βαθιά διεφθαρμένη;» Είναι σωστά αυτά τα λόγια; (Όχι, δεν είναι. Όλη η ανθρωπότητα έχει την ίδια φύση-ουσία που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά.) Σωστά —οι «απόγονοι του μεγάλου κόκκινου δράκοντα» είναι μόνο μια ονομασία για τους ανθρώπους μίας εθνότητας. Δεν σημαίνει ότι εκείνοι που έχουν αυτό το όνομα και εκείνοι που δεν το έχουν, έχουν διαφορετική ουσία. Στην πραγματικότητα, η ουσία τους εξακολουθεί να είναι η ίδια. Όλη η ανθρωπότητα τελεί υπό το κράτος του κακού. Όλοι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, και η διεφθαρμένη φύση-ουσία τους είναι ακριβώς η ίδια. Τώρα, όταν οι Κινέζοι ακούνε αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός, επαναστατούν και αντιστέκονται, έχουν αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Αυτά επιδεικνύουν. Όταν αυτά τα λόγια επαναλαμβάνονται σε άτομα άλλης εθνότητας, εκδηλώνουν κι αυτά φαντασιοκοπίες, αντιλήψεις, ανυπακοή, αλαζονεία, αυταρέσκεια, και αντίσταση ακόμη —ακριβώς τα ίδια. Όλη η ανθρωπότητα, ανεξαρτήτως εθνικότητας και πολιτισμικού υπόβαθρου, δεν εκδηλώνει τίποτε άλλο παρά τη συμπεριφορά των διεφθαρμένων ανθρώπων που εκθέτει ο Θεός.

Οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι κοινές σε όλους τους ανθρώπους. Είναι όλοι ίδιοι, με περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές, και χωρίς εμφανείς διακρίσεις. Αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός και οι αλήθειες που εκφράζει δεν σώζουν μόνο μία εθνότητα, μία χώρα ή μία ομάδα ανθρώπων —ο Θεός σώζει όλη την ανθρωπότητα. Τι σας δείχνει αυτό; Υπάρχει κάποιος στην ανθρώπινη φυλή που δεν έχει υποστεί τη διαφθορά του Σατανά και ανήκει σε διαφορετική κατηγορία ή τάξη ανθρώπων; Υπάρχει κάποιος που δεν είναι αντικείμενο της κυριαρχίας του Θεού; (Όχι, δεν υπάρχει.) Ποιο είναι το νόημα αυτών μου των λόγων; Ο Θεός κυβερνά όλη την ανθρωπότητα, και όλη η ανθρωπότητα δημιουργήθηκε από έναν Θεό. Ανεξάρτητα από την εθνοτική ομάδα, τον τύπο ανθρώπου ή το πόσο ικανοί είναι, όλοι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Στα μάτια του ανθρώπου, κάποιοι είναι διαφορετικοί από άλλους και ανώτεροι, όμως, στα μάτια του Θεού, είναι όλοι ίδιοι. Κάθε άνθρωπος είναι το ίδιο στα μάτια του Θεού. Πού το βλέπετε αυτό; Οι διαφορές στο χρώμα του δέρματος και στη γλώσσα είναι απλές διαφορές στην εμφάνιση, όμως οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και η φύση-ουσία τους είναι ίδιες. Αυτή είναι η αλήθεια του θέματος. Απέναντι σε κάθε άνθρωπο που έχει σατανική διεφθαρμένη διάθεση, τα λόγια του Θεού μπορούν να επιτύχουν αποτελέσματα. Στοχεύουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και μπορούν να διορθώσουν όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις της ανθρωπότητας. Αυτό δείχνει ότι όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ότι μπορούν να φροντίσουν, να καθάρουν και να σώσουν την ανθρωπότητα. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Τώρα, τα λόγια που εκφράζει ο Θεός τις έσχατες ημέρες έχουν ήδη διαδοθεί σε όλες τις χώρες και τις εθνότητες του κόσμου —αυτό είναι γεγονός! Και ποια ήταν η αντίδραση του ανθρώπου; (Υπήρξαν κάθε είδους αντιδράσεις.) Και τι υποδεικνύουν ή αντανακλούν όλες αυτές οι διαφορετικές αντιδράσεις για την ουσία του ανθρώπου; Δείχνουν ότι η φύση-ουσία του ανθρώπου είναι η ίδια, οι αντιδράσεις του είναι οι ίδιες με των Φαρισαίων και των Εβραίων όταν ο Κύριος Ιησούς ήλθε να κάνει έργο: έχει απέχθεια για την αλήθεια, είναι γεμάτος φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις για τον Θεό και η πίστη του σε Αυτόν υπάρχει μέσα σε απατηλές φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις. Η ανθρωπότητα ως σύνολο δεν γνωρίζει τον Θεό και Του αντιστέκεται. Στο άκουσμα των λόγων του Θεού, η πρώτη αντίδραση των ανθρώπων, ή αυτά που φανερώνουν κατά τρόπο φυσικό στη φύση-ουσία τους, είναι η αντίσταση και η εχθρότητα προς τον Θεό. Είναι κάτι κοινό σε όλους. Όλες οι αρνητικές φωνές και απόψεις τους όταν έρχονται αντιμέτωποι με τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός γεννιούνται από τη φύση-ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και είναι αντιπροσωπευτικές αυτής της ανθρώπινης φυλής. Οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες τους είναι οι ίδιες με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες που είχαν οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι για τον Θεό όταν έφτασε ο Κύριος Ιησούς. Δεν έχουν αλλάξει. Οι άνθρωποι της θρησκείας φέρουν τον σταυρό για 2.000 χρόνια, όμως παραμένουν ίδιοι, αμετάβλητοι στα πάντα. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κερδίσει την αλήθεια, αυτά τα πράγματα φανερώνουν κατά τρόπο φυσικό και τους βγαίνουν έμφυτα, και αυτή είναι η στάση τους απέναντι στον Θεό. Άρα, εάν κάποιος πιστεύει στον Θεό αλλά δεν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να διορθωθεί η διεφθαρμένη του διάθεση; (Όχι, δεν μπορεί.) Όσον καιρό κι αν πιστεύει, δεν θα μπορέσει να διορθώσει το πρόβλημα της διεφθαρμένης του διάθεσης αν δεν επιδιώξει την αλήθεια. Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, οι Φαρισαίοι αντιστάθηκαν με μανία και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού και Τον σταύρωσαν. Τώρα, οι πάστορες, οι πρεσβύτεροι, οι πατέρες και οι επίσκοποι στον θρησκευτικό κόσμο εξακολουθούν να αντιστέκονται με μανία και να καταδικάζουν τον ενσαρκωμένο Θεό, όπως ακριβώς έκαναν κι οι Φαρισαίοι. Εάν τυχόν κάποιος πήγαινε ανάμεσά τους και μαρτυρούσε ότι ο Θεός έχει ενσαρκωθεί, τότε μπορεί να τον συνελάμβαναν και να τον θανάτωναν, εάν δε ο ενσαρκωμένος Θεός πήγαινε στους τόπους λατρείας κάθε μεγάλης θρησκείας για να κηρύξει, σίγουρα και πάλι θα Τον σταύρωναν ή θα Τον παρέδιδαν στους ανθρώπους της εξουσίας. Δεν θα ήταν καθόλου επιεικείς μαζί Του, γιατί η φύση-ουσία των διεφθαρμένων ανθρώπων είναι πάντα η ίδια. Έχετε κάποια αντίδραση μέσα σας όταν ακούτε αυτά τα λόγια; Δεν πιστεύετε ότι όσοι πιστεύουν στον Θεό πολλά χρόνια, αλλά δεν έχουν επιδιώξει σε κανένα βαθμό την αλήθεια, είναι πολύ τρομακτικοί; (Κάπως.) Είναι πολύ τρομακτικό πράγμα! Να κρατούν τη Βίβλο και έναν σταυρό, να βασίζονται στον νόμο, να φορούν τα ρούχα των Φαρισαίων ή τα ιμάτια των ιερέων και να αντιστέκονται και να καταδικάζουν τον Θεό δημόσια στους ναούς —δεν τα κάνουν όλα αυτά οι πιστοί του Θεού υπό το φως της ημέρας; Πού είναι εκείνοι που καταδικάζουν και αντιστέκονται στον Θεό; Δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς μακριά. Όποιος από τους πιστούς Του δεν αποδέχεται την αλήθεια κι έχει κουραστεί από αυτήν, είναι άνθρωπος που αντιστέκεται στον Θεό, αντίχριστος και Φαρισαίος.

Εάν οι άνθρωποι δεν επιδιώξουν την αλήθεια και δεν μπορέσουν να την κερδίσουν, δεν θα γνωρίσουν ποτέ τον Θεό. Όταν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, παραμένουν διαρκώς εχθρικοί απέναντί Του και δεν είναι δυνατόν να είναι σε αρμονία μαζί Του. Όσο κι αν επιθυμεί η καρδιά σου υποκειμενικά να αγαπήσει τον Θεό και δεν επιθυμεί να Του αντιστέκεται, αυτό είναι άχρηστο. Είναι άχρηστο να έχεις μόνο την επιθυμία ή να θέλεις να συγκρατηθείς, εφόσον πρόκειται για ένα ακούσιο θέμα που αποφασίζεται από τη φύση των ανθρώπων Άρα, πρέπει να επιδιώκεις να γίνεις άτομο που κατέχει την αλήθεια, να επιδιώκεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, να απορρίπτεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, να εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα και να επιτυγχάνεις σύμπνοια με τον Θεό. Αυτό είναι το ορθό μονοπάτι. Πρέπει να γνωρίζετε μέσα σας ότι το σημαντικότερο μέρος της πίστης στον Θεό είναι η επιδίωξη της αλήθειας, και πρέπει να κατανοήσετε ορισμένες πρακτικότητες σχετικά με τις πτυχές με τις οποίες θα πρέπει να ξεκινήσετε όταν επιδιώκετε την αλήθεια, καθώς και τι χρειάζεται να κάνετε, πώς να προσεγγίζετε τα καθήκοντά σας, πώς να προσεγγίζετε κάθε τύπο ανθρώπου γύρω σας, πώς να προσεγγίζετε θέματα και πράγματα κάθε είδους, ποια άποψη θα πρέπει να υιοθετείτε όταν τα προσεγγίζετε και ποια προσέγγιση συνάδει με την αλήθεια-αρχές. Εάν δεν αναζητάς την αλήθεια ή δεν κατανοείς την αλήθεια-αρχές και μπορείς μόνο να ακολουθείς κανόνες και να ορίζεις τα πράγματα σύμφωνα με αυτούς, καθώς και σύμφωνα με τη λογική, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες, τότε ο τρόπος άσκησής σου είναι λανθασμένος και αποδεικνύει μόνο ότι στα χρόνια που πίστευες στον Θεό, ακολουθούσες απλώς κατά γράμμα τους κανόνες, δεν έχεις όμως κατανοήσει την αλήθεια ούτε κατέχεις την πραγματικότητα. Το να ακολουθείς τους κανόνες και να ζεις σύμφωνα με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες είναι μεν εξουθενωτικό και επίπονο για σένα, είναι όμως και χαμένος κόπος και ο Θεός δεν θα σε επαινέσει ούτε στο ελάχιστο. Καλά να πάθεις που εξαντλήθηκες! Εάν έχεις πνευματική και αγνή κατανόηση όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού ή ακούς κηρύγματα και συναναστροφή, τότε όσο περισσότερα βιώνεις, τόσο περισσότερα θα κατανοείς και θα κερδίζεις, και τα πράγματα που κατανοείς θα είναι όλα αληθινά και σύμφωνα με την αλήθεια. Τότε, θα έχεις κερδίσει την αλήθεια, θα έχεις κερδίσει τη ζωή. Εάν αυτά που έχεις κερδίσει και κατανοήσει μετά από πολυετή πίστη στον Θεό εξακολουθούν να είναι δόγματα και κανόνες, αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, αλλά και κανόνες και κανονισμοί που σε δεσμεύουν, τότε όλα έχουν τελειώσει για σένα. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις κερδίσει την αλήθεια και δεν έχεις ζωή. Όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό, κι όσα λόγια και φράσεις δόγματος κι αν μπορείς να κηρύξεις, εξακολουθείς να είσαι ένα παράλογο και μπερδεμένο άτομο. Αν και δεν ακούγεται ωραίο να το θέτει κανείς έτσι, είναι γεγονός. Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στον Θεό χρόνια, δεν βλέπουν όμως ότι η αλήθεια και ο Χριστός έχουν τη δύναμη στον οίκο του Θεού και ότι το Άγιο Πνεύμα κυβερνά κυρίαρχο επί των πάντων. Οι άνθρωποι του είδους αυτού δεν έχουν καμία απολύτως κατανόηση και είναι σαν τυφλοί. Μερικοί βλέπουν ότι ο Θεός κρίνει και παιδεύει τους ανθρώπους, οδηγεί στην τελείωση μια ομάδα ανθρώπων, όμως αποκλείει και πολλούς άλλους, και έτσι αμφιβάλλουν για την αγάπη του Θεού, ακόμη και για τη δικαιοσύνη Του. Έχουν οι άνθρωποι αυτοί την ικανότητα να κατανοήσουν; Έχουν καμία κατανόηση; Είναι δίκαιο να πούμε ότι είναι παράλογοι άνθρωποι χωρίς καμία απολύτως ικανότητα κατανόησης. Οι παράλογοι άνθρωποι πάντα βλέπουν τα πράγματα υπό ένα παράδοξο πρίσμα. Μόνον όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν να δουν τα πράγματα με ακρίβεια και σύμφωνα με τα γεγονότα.

Απόσπασμα 7

Κάποιοι που κηρύττουν το ευαγγέλιο, που διαδίδουν και μαρτυρούν το έργο του Θεού κάνουν ένα σοβαρότατο λάθος: αφαιρούν όσα λόγια του Θεού είναι πιο πιθανό να αποκτήσουν αντιλήψεις στους θρησκευόμενους, κι έτσι οι δυνητικοί αποδέκτες του ευαγγελίου λαμβάνουν μια σύντομη, περιεκτική εκδοχή των λόγων Του. Η δικαιολογία τους είναι ότι το κάνουν για να μην δημιουργήσουν οι άνθρωποι αντιλήψεις και παρανοήσεις, αλλά είναι σωστό αυτό; Όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Ασχέτως εάν οι άνθρωποι έχουν αντιλήψεις ή εάν αποδέχονται ή αγαπούν αυτά τα λόγια, η αλήθεια είναι μία· όσοι την αποδέχονται μπορούν να σωθούν, ενώ αυτοί που δεν την αποδέχονται θα χαθούν. Όποιος απορρίπτει την αλήθεια αξίζει να πεθάνει και να χαθεί. Τι σχέση έχει αυτό με εκείνους που διαδίδουν το ευαγγέλιο; Εκείνοι οφείλουν να αφήνουν τους ανθρώπους να διαβάζουν τα αυτούσια λόγια του Θεού και όχι να τα συντομεύουν επειδή φοβούνται μήπως οι άνθρωποι αποκτήσουν αντιλήψεις. Όταν οι άνθρωποι διερευνούν την αληθινή οδό, θέλουν να ακούν τα αυτούσια λόγια του Θεού, το περιεχόμενό τους και τις αυτούσιες δηλώσεις του Θεού πάνω σε ορισμένα θέματα. Οι άνθρωποι θέλουν να ξέρουν το εξής: «Λέτε ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός, ποια είναι, λοιπόν, τα λόγια που λέει; Πούμε τι ύφος μιλάει;» Επιμένετε να παραποιείτε εκείνα τα λόγια του Θεού που δεν συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, λες και όταν οι θρησκευόμενοι ερμηνεύουν τη Βίβλο, ό,τι λένε συνάδει με τις ανθρώπινες αντιλήψεις· επιμένετε να δείχνετε στους ανθρώπους μια παραποιημένη εκδοχή των λόγων του Θεού και δεν τους αφήνετε να τα δουν στην πραγματική τους μορφή. Γιατί το κάνετε αυτό; Έχετε κι εσείς αντιλήψεις για αυτά τα λόγια του Θεού; Μήπως κι εσείς, σαν τους θρησκευόμενους ανθρώπους, πιστεύετε ότι όσα από τα λόγια Του δεν συνάδουν με ανθρώπινες αντιλήψεις δεν είναι η αλήθεια κι ότι η αλήθεια είναι μονάχα εκείνα που ταιριάζουν σ’ αυτές; Αν το πιστεύετε, αυτό αποτελεί ανθρώπινο σφάλμα. Ανεξάρτητα από το πώς εκφέρονται τα λόγια του Θεού και από το αν συνάδουν με τις αντιλήψεις του ανθρώπου, είναι η αλήθεια. Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι δεν κατέχουν και δεν γνωρίζουν την αλήθεια, και αυτός είναι ο μόνος λόγος που αναπτύσσουν αντιλήψεις γύρω από τα λόγια του Θεού —αυτό αποτελεί ανθρώπινη μωρία και άγνοια. Δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι τα λόγια του Θεού είναι εξαιρετικά πρακτικά και σαφή για να έχουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, κι ακόμη περισσότερο δεν αντιλαμβάνεστε πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο του ανθρώπου και πόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους να κατανοήσουν εάν τα λόγια του Θεού είναι υπερβολικά σύντομα και θεωρητικά. Θυμηθείτε ότι όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμφανίστηκε για να εκτελέσει έργο, πολλοί μαθητές δεν μπορούσαν να καταλάβουν τα λόγια Του και για να μπορέσουν να κατανοήσουν το νόημά τους, Του ζητούσαν να δώσει παραδείγματα και να αφηγηθεί παραβολές. Έτσι δεν είναι; Στις μέρες μας, όταν μιλάω με πάρα πολλές λεπτομέρειες και με μεγάλη ακρίβεια, παραπονιέστε ότι μακρηγορώ. Όταν μιλάω σε βάθος, δεν καταλαβαίνετε, αλλά όταν μιλάω με γενικότητες και θεωρίες, το εκλαμβάνετε ως δόγμα. Από αυτήν την άποψη, οι άνθρωποι είναι δύσκολοι. Στα λόγια του Θεού, πλέον συνυπάρχει η θεία με την ανθρώπινη γλώσσα, η συνοπτικότητα και η ακρίβεια, και υπάρχουν πολλά παραδείγματα που φανερώνουν τις ποικίλες ανθρώπινες καταστάσεις. Κάποια λόγια φαίνονται σε όσους κατανοούν την αλήθεια ότι έχουν υπερβολικές λεπτομέρειες, αλλά για τους νέους πιστούς είναι ό,τι πρέπει, καθώς γι’ αυτούς θα ήταν δύσκολο να έχουν αποτελέσματα αν έλειπε η τόση λεπτομέρεια και ακρίβεια. Είναι ακριβώς όπως όταν οι γονείς μεγαλώνουν παιδιά· όσο τα παιδιά είναι μικρά, πολλά από αυτά που κάνουν οι γονείς πρέπει να γίνονται με λεπτομέρεια, αλλά όταν τα παιδιά αποκτήσουν πλέον λογική και μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, αυτό μπορεί να σταματήσει. Αφού αυτό το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι, γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν το ζήτημα του έργου του Θεού; Οι νέοι πιστοί πρέπει να διαβάζουν λόγια που αγγίζουν πιο επιφανειακά θέματα και που επεξηγούνται με παραδείγματα, λόγια που είναι σχετικά λεπτομερή και σχολαστικά. Εκείνοι που πιστεύουν στον Θεό εδώ και καιρό και καταλαβαίνουν ορισμένες αλήθειες πρέπει να διαβάζουν λόγια που είναι σχετικά βαθιά και που τα κατανοούν. Όπως και να μιλά ο Θεός, σκοπός είναι οι άνθρωποι να καταλάβουν την αλήθεια, να αποβάλουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Για να πετύχει αυτά τα αποτελέσματα μιλάει. Ασχέτως αν τα λόγια του είναι βαθιά ή επιφανειακά, αν μπορούν ή δεν μπορούν οι άνθρωποι να τα αντιληφθούν, δεν είναι εύκολο κανείς να κατανοήσει την αλήθεια και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Πιστεύεις ότι επειδή έχεις καλό επίπεδο και μπορείς να κατανοήσεις βαθιές αλήθειες, κατέχεις ήδη τις επιφανειακές αλήθειες και την πραγματικότητα. Ισχύει κάτι τέτοιο; Η αλήθεια του να είναι κανείς ειλικρινής από μόνη της φτάνει για εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής. Όσο επιφανειακά κι αν είναι τα λόγια του Θεού, όσα παραδείγματα και να σου δίνει, μπορεί να μην εισέλθεις στην πραγματικότητα ούτε μετά από δέκα ή οκτώ χρόνια εμπειριών. Είναι, λοιπόν, λάθος, όταν προσεγγίζεις τα λόγια του Θεού, να κοιτάς πόσο βαθιά είναι. Μια τέτοια άποψη είναι λανθασμένη. Καλύτερα να δίνει κανείς μεγάλη προσοχή στην πραγματικότητα· μόνο και μόνο επειδή έχεις την ικανότητα κατανόησης και καταλαβαίνεις την αλήθεια, αυτό δεν σημαίνει ότι κατέχεις την πραγματικότητα. Εάν δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, ακόμη και την καλύτερη κατανόηση να έχεις, για σένα όλα αυτά θα είναι απλώς κενά δόγματα. Ο μόνος τρόπος να αποκτήσεις πρακτική κατανόηση είναι να κάνεις την αλήθεια πράξη, να έχεις εμπειρία και γνώση. Αυτοί που παραπονιούνται ότι τα λόγια του Θεού είναι πολύ λεπτομερή ή ασήμαντα είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει τη σοφία των λόγων του Θεού και τις σκέψεις Του; Πολλοί αντιμετωπίζουν τα λόγια του Θεού με μεγάλη αλαζονεία και άγνοια, και συμπεριφέρονται σαν να κατέχουν μεγάλο κομμάτι της αλήθειας πραγματικότητας, ενώ στην ουσία δεν κάνουν πράξη την αλήθεια και ούτε μπορούν να δώσουν κάποια πραγματική μαρτυρία. Το μόνο που κάνουν είναι να διατυπώνουν κενές θεωρίες· είναι θεωρητικοί και απατεώνες. Πώς θα πρέπει να διαβάζουν τα λόγια του Θεού όσοι πραγματικά επιδιώκουν την αλήθεια; Θα πρέπει να αναζητούν την αλήθεια. Εφόσον η αναζήτηση της αλήθειας περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά πράγματα, μπορεί να γίνει τέτοια συζήτηση χωρίς λεπτομέρειες; Μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα χωρίς να μιλήσουμε συγκεκριμένα και να καλύψουμε όλο το φάσμα; Μπορούν οι άνθρωποι να καταλάβουν πραγματικά χωρίς πολλά παραδείγματα; Πολλοί θεωρούν ότι ορισμένα από τα λόγια του Θεού είναι υπερβολικά επιφανειακά —ωραία λοιπόν, σε πόσα απ’ αυτά τα επιφανειακά λόγια έχεις εισέλθει; Τι βιωματική μαρτυρία έχεις να δώσεις; Εάν δεν έχεις καν εισέλθει σ’ αυτά τα ρηχά λόγια, μπορείς να συλλάβεις τα βαθύτερα; Μπορείς όντως να τα κατανοήσεις; Μην περνιέσαι για έξυπνος, μη γίνεσαι αλαζόνας και αυτάρεσκος.

Ας επιστρέψουμε στο ζήτημα της παραποίησης των λόγων του Θεού. Ο οίκος του Θεού έχει δημοσιεύσει την επίσημη έκδοση του «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται» και κανείς δεν επιτρέπεται να κάνει την παραμικρή αλλαγή. Κανείς δεν επιτρέπεται να τροποποιήσει καμιά επίσημη έκδοση των λόγων του Θεού, και εάν κάποιος τα αλλάξει, τότε αυτό θεωρείται παραποίηση των λόγων Του. Όσοι παραποιούν τα λόγια Του δεν έχουν την παραμικρή ιδέα πόση λαχτάρα έχουν αυτοί που διψούν για την αλήθεια και πόσο προσδοκούν να διαβάσουν τα λόγια του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να διαβάσουν την ακριβή, επίσημη εκδοχή του λόγων Του, που αποτελεί τα αυτούσια λόγια του Θεού, την έκφραση του αρχικού Του νοήματος και της αρχικής Του πρόθεσης. Έτσι είναι όλοι όσοι αγαπούν την αλήθεια. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αρχική πρόθεση, τον αρχικό σκοπό και το αρχικό νόημα όλου αυτού του έργου και όλων αυτών των λόγων του Θεού, ούτε τον λόγο για τον οποίο Εκείνος μιλάει με τόσες λεπτομέρειες. Δεν κατανοούν, κι όμως μέσα τους αναλύουν και συνοψίζουν, καταλήγοντας να παραποιούν τα αρχικά λόγια του Θεού που δεν συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι όταν οι άλλοι διαβάζουν αυτά τα παραποιημένα λόγια του Θεού, δεν καταλαβαίνουν εύκολα το αρχικό νόημα. Με αυτόν τον τρόπο δεν επηρεάζεται το πώς κατανοούν την αλήθεια, αλλά και τη ζωή-είσοδό τους; Ποιο πρόβλημα υπάρχει εδώ; Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που τροποποιούν τα λόγια του Του δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Ακολουθούν τη μέθοδο των μη πιστών· η κάθε τους ενέργεια αποκαλύπτει τη σατανική τους διάθεση. Έχουν μονίμως κάποιες απόψεις και ιδέες για το τι έχει κάνει και έχει πει ο Θεός, και θέλουν συνεχώς να χειρίζονται και να επεξεργάζονται αυτά τα πράγματα, να απλώνουν τα μαύρα σατανικά τους νύχια και να αλλάζουν τα λόγια του Θεού με τα δικά τους λεγόμενα. Αυτή είναι η φύση του Σατανά. Η αλαζονεία. Όταν ο Θεός λέει αληθινά λόγια, καθημερινά λόγια που είναι κοντά στην ανθρώπινη φύση, οι άνθρωποι τα απαξιώνουν και τα υποτιμούν, η στάση τους είναι περιφρονητική. Θέλουν συνεχώς να χρησιμοποιούν την ανθρώπινη γνώση και τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες για να κάνουν διορθώσεις και να αλλάζουν το ύφος. Αυτό δεν είναι απεχθές; (Είναι.) Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το κάνετε αυτό. Οφείλετε να ενεργείτε με ευσυνειδησία. Τα λόγια του Θεού είναι αυτά που είναι, και πρέπει να μένουν στην αρχική τους μορφή και να μην τροποποιούνται, όπως και να μιλάει Εκείνος. Μόνο στα κηρύγματα δια ζώσης μπορεί να γίνει μια μικρή αναδιάρθρωση, εφόσον πρόκειται μόνο για ασήμαντες βελτιώσεις που δεν αλλάζουν την αρχική σημασία. Η αρχική σημασία δεν πρέπει να μεταβληθεί με τίποτα. Εάν δεν κατέχεις την αλήθεια, μην την παραποιείς· όποιος το κάνει οφείλει να αναλαμβάνει και την ευθύνη. Ο οίκος του Θεού αναθέτει σε ορισμένους ανθρώπους να οργανώνουν κηρύγματα και συναναστροφές, εκείνοι όμως οφείλουν να τα οργανώνουν σύμφωνα με τις αρχές και να μην παραποιούν απολύτως τίποτα. Όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση και δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια δεν πρέπει να ανακατεύονται, ειδάλλως θα τιμωρούνται. Εφόσον είσαι ένας από τους εκλεκτούς του Θεού, οφείλεις να διαβάζεις τα λόγια Του με ευλάβεια, να επικεντρώνεσαι στην κατανόηση της αλήθειας και στην είσοδο στην πραγματικότητα, και να μην αμφισβητείς τα λόγια του Θεού ούτε την αλήθεια. Και πάνω απ’ όλα, μην εξετάζεις εξονυχιστικά τα λόγια του Θεού με το μυαλό σου και τις γνώσεις σου. Δεν είναι καλό να επιδίδεσαι μονίμως σε κακές πρακτικές· προσβάλοντας τη διάθεση του Θεού, θα βρεθείς εσύ σε δυσάρεστη θέση. Ορισμένοι αντιλαμβάνονται κάτι λίγο από τη βιβλική γνώση· μελετούν θεολογία για καμιά-δυο μέρες και διαβάζουν μερικά βιβλία, και νομίζουν έτσι ότι κατανοούν την αλήθεια, ότι ξέρουν τι λένε και ότι είναι ικανοί. Αλλά πόσο να αξίζει η μικρή σου ικανότητα; Μπορείς να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό; Κατέχεις την αλήθεια πραγματικότητα; Μπορείς να φέρεις τους ανθρώπους στην παρουσία του Θεού; Η λιγοστή σου θεωρία και ο εγκυκλοπαιδισμός δεν αντιπροσωπεύουν ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια. Ο Θεός στην ανθρώπινη φύση Του μιλάει με λόγια που επιτρέπουν στους ανθρώπους να αντιληφθούν το νόημα, λόγια που είναι πιο εύκολο να κατανοήσει η ανθρωπότητα, αλλά οι άνθρωποι παραμένουν δύσπιστοι και θέλουν να αλλάζουν τα λόγια Του. Θέλουν να τα αλλάζουν για να εναρμονίζονται με τις αντιλήψεις τους, να ταιριάζουν με τις προτιμήσεις τους και τις επιθυμίες τους, να είναι εύκολα στο άκουσμα και να μην κουράζουν ούτε τα μάτια ούτε την ψυχή. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι αλαζονική διάθεση. Το ενεργούμε δίχως τις αρχές της αλήθειας και με τον τρόπο του Σατανά αποτελεί διατάραξη και αναστάτωση του έργου του οίκου του Θεού. Και κάτι τέτοιο είναι άκρως επικίνδυνο! Άπαξ και προσβάλεις τη διάθεση του Θεού, αυτό θα δημιουργήσει προβλήματα και υπάρχει κίνδυνος να αποκλειστείς.

Κάποιους τους έχουν κουράσει τα λόγια του Θεού που μιλάνε με τόσες λεπτομέρειες για το μονοπάτι της άσκησης για τη ζωή-είσοδο. Αν είναι έτσι, δεν θα τους κούραζε ακόμα περισσότερο αν έβλεπαν όλους εκείνους τους νόμους, τα διατάγματα και τα νομοθετήματα που διακήρυξε ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη; Κι αν στη συνέχεια διάβαζαν τα ακόμη πιο λεπτομερή λόγια των αρχικών εντολών της Βίβλου, δεν θα αποκτούσαν αντιλήψεις; Θα σκεφτόντουσαν: «Αυτά τα λόγια είναι τόσο επουσιώδη. Κάτι που μπορεί απλά να ειπωθεί με μια πρόταση, έχει αποτυπωθεί χωρίς λόγο σε τρεις και τέσσερις. Θα πρέπει τα λόγια να είναι πιο συνοπτικά και ξεκάθαρα, για να μπορεί ο κόσμος να τα δει με μια ματιά και να καταλάβει ακούγοντας μόνο μία πρόταση. Τι ωραία που θα ήταν εάν δεν ήταν τόσο μακροσκελή, αλλά απλά, εύκολα να τα καταλάβεις και να τα κάνεις. Δεν θα ήταν πιο αποτελεσματική η μαρτυρία τους και η δόξα του Θεού;» Αυτή η σκέψη ακούγεται σωστή, αλλά πιστεύεις ότι η ανάγνωση των λόγων του Θεού θα πρέπει να είναι σαν την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος, όπου όσο πιο στρωτό είναι, τόσο το καλύτερο; Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια· απαιτούν να τα στοχαστεί κανείς, και να τα κάνει πράξη και να τα βιώσει για να καταλάβει και να κερδίσει την αλήθεια. Όσο λιγότερο συνάδουν τα λόγια του Θεού με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, τόση περισσότερη αλήθεια εμπεριέχουν. Στην πραγματικότητα, καμιά πτυχή της αλήθειας δεν είναι σύμφωνη με τις ανθρώπινες αντιλήψεις· δεν είναι κάτι που οι άνθρωποι έχουν δει ή έχουν βιώσει στο παρελθόν, αλλά είναι πρωτάκουστα λόγια. Μόλις, όμως, διαβάσεις και βιώσεις για αρκετά χρόνια τα λόγια του Θεού, θα καταλάβεις ότι όλα τους είναι η αλήθεια. Κάποιοι έχουν διαρκώς αντιλήψεις για τα λόγια του Θεού. Από πού προκύπτει αυτό το πρόβλημα; Τι λάθος κάνουν; Αυτό το πρόβλημα δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού ή τη διάθεσή Του. Κάθε πρόταση που λέει είναι πρακτική και πραγματική, χρησιμοποιεί την καθημερινή γλώσσα των ανθρώπων και δεν χρησιμοποιεί θεωρητική γλώσσας ή γλώσσα για ειδήμονες. Και αυτό βοηθάει πάρα πολύ να καταλάβεις την αλήθεια. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να αντιληφθεί αυτό το ζήτημα καθαρά —ότι μόνο το έργο του Θεού και τα λόγια Του είναι πάρα πολύ πρακτικά και ρεαλιστικά. Στη θεωρία, οι άνθρωποι παραδέχονται το εξής: «Όλα τα λόγια του Θεού είναι σωστά. Τα λόγια Του είναι ωφέλιμα για τους ανθρώπους, αλλά εκείνοι δεν καταλαβαίνουν τον Θεό. Αυτός γνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες των ανθρώπων και ξέρει πώς να μιλάει ώστε να Τον καταλαβαίνουν. Ο τρόπος που επιπλήττει τους ανθρώπους και τους μιλάει γίνεται πιο εύκολα αποδεκτός. Ο Θεός γνωρίζει την εσωτερική δομή των ανθρώπων, αλλά και τις σκέψεις και τις αντιλήψεις τους, και γνωρίζει ακόμη καλύτερα τι έχουν περισσότερο ανάγκη, ενώ οι ίδιοι οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα.» Αλλά εσύ, όταν κοιτάς τα λόγια του Θεού, θέλεις να τα απλοποιήσεις και να τα αλλάξεις για να συμφωνούν με τις αντιλήψεις και τις προτιμήσεις του ανθρώπου. Και τότε θα εξακολουθούν τα λόγια του Θεού να είναι η αλήθεια; Θα εξακολουθούν να είναι τα δικά Του λόγια; Δεν θα μετατρέπονταν σε λόγια του ανθρώπου; Δεν είναι υπερβολικά αλαζονικός και αυτάρεσκος αυτός ο τρόπος σκέψης; Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ανεξάρτητα από το εάν ταιριάζουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Όσα λόγια και να λέει ο Θεός και όσο λεπτομερή και να είναι αυτά, δεν τα λέει μάταια. Εάν Εκείνος προσθέσει μία πρόταση, το κάνει για να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν καλύτερα, κι αυτό είναι προς όφελός τους. Εάν παρέλειπε έστω και μία πρόταση, οι άνθρωποι δεν θα καταλάβαιναν τόσο καλά και θα ήταν πιο εύκολο για τον Σατανά να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Οι περισσότεροι έχουν χαμηλό επίπεδο και μπορούν μονάχα να αντιληφθούν λόγια που ο Θεός αναλύει και όταν μιλά με λεπτομέρειες. Δεν μπορεί να παραληφθεί ούτε μία πρόταση, διότι οι άνθρωποι είναι απαθείς και αποβλακωμένοι· αν δεν ανέλυε με λεπτομέρειες έστω και μια πτυχή, οι άνθρωποι δεν θα την καταλάβαιναν —εσύ μπορεί να την καταλάβαινες, αλλά κάποιος άλλος όχι· μια ομάδα ίσως να την καταλάβαινε, αλλά μια άλλη όχι. Θα υπάρχουν πάντα εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν. Ο Θεός δεν μιλάει μόνο σ’ εσένα· μιλάει σε όλη την ανθρωπότητα, σε όλους όσοι έχουν αυτιά και μπορούν να καταλάβουν τι λέει. Μήπως πρέπει να διευρύνεις λίγο την οπτική σου; Οι άνθρωποι βλέπουμ μόνο ό,τι βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους και σκέφτονται: «Την καταλαβαίνω αυτήν την πρόταση· ποιος ο λόγος να την εξηγεί ο Θεός με τόσες λεπτομέρειες;» Αν είναι υπερβολικά απλή, όσοι έχουν καλό επίπεδο θα την καταλάβουν, αλλά όσοι έχουν μέτριο επίπεδο δεν θα την καταλάβουν· εάν ο Θεός αναλύσει μερικές προτάσεις για αυτούς που έχουν μέτριο επίπεδο, εσύ διαμαρτύρεσαι. Αυτό σημαίνει ότι αποδέχεσαι την αλήθεια; Από που προκύπτουν αυτές οι αντιρρήσεις σου; Αυτή δεν είναι η αλαζονική διάθεση του Σατανά; Όταν ο Θεός ενεργεί με τρόπο που διαφέρει λίγο από τις αντιλήψεις σου, όταν αποκαλύπτει ένα μικρό κομμάτι αυτού που έχει και αυτού που είναι —τη λατρεία, την κατανόηση, το ενδιαφέρον, την έγνοια και τη συνολική φροντίδα των ανθρώπων, —νομίζεις ότι μακρηγορεί, ότι λέει πάρα πολλά, ότι σπαταλάει χρόνο σε επουσιώδη πράγματα, κάτι που θα πρέπει να σταματήσει. Ακριβώς αυτός είναι ο τρόπος που πιστεύεις σύμφωνα με τις αντιλήψεις σου. Αυτή είναι η εντύπωσή σου για τον Θεό, η γνώση σου για Αυτόν και ο τρόπος που Τον βλέπεις. Άρα, είναι απλώς ένα δόγμα η πεποίθησή σου ότι «οτιδήποτε κάνει ο Θεός είναι σωστό, ο Θεός καταλαβαίνει τον άνθρωπο καλύτερα»; Για σένα, έχει γίνει απλώς ένα δόγμα. Η γνώση σου για τον Θεό δεν συνάδει με αυτά που αποκαλύπτει Εκείνος. Δεν υπάρχει καμία συσχέτιση. Και επιπλέον, δεν ενεργείς με αυτόν τον τρόπο σε σχέση με τον Θεό. Αντιμετωπίζεις τα λόγια και το έργο Του σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου, σύμφωνα με την αλαζονική σου διάθεση. Είσαι άνθρωπος που αποδέχεται την αλήθεια; Δεν αποδέχεσαι την αλήθεια κι ούτε έχεις θεοφοβούμενη καρδιά. Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τα λόγια και τις πράξεις του Θεού, κρίνεις, παραπονιέσαι, εικάζεις, αμφιβάλεις, αρνείσαι, αντιστέκεσαι και έχεις επιλογές. Πιστεύεις πραγματικά στον Θεό; Μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια αν δεν υποταχθείς στο έργο του Θεού; Μπορείς να επιτύχεις την σωτηρία Του εάν αντιμετωπίζεις με αυτόν τον τρόπο τα λόγια Του, το έργο του, την αλήθεια, ό,τι Εκείνος έχει και ό,τι είναι, και ό,τι πηγάζει από Εκείνον; Θα τιμωρηθείς αν δεν μπορέσεις να αποκτήσεις την αλήθεια.

Όταν προσεγγίζεις τα λόγια του Θεού, μην τα αναλύεις κι ούτε να τα εξετάζεις εξονυχιστικά. Μη ραδιουργείς, μην αμφιβάλλεις και μη στύβεις το μυαλό σου. Αντιμετώπισέ τα όπως την αλήθεια —αυτή είναι η πιο έξυπνη προσέγγιση. Ό,τι και να κάνεις, μη λες στον εαυτό σου: «Εγώ είμαι μοντέρνος άνθρωπος, έχω γνώσεις και καλή μόρφωση, γνωρίζω γραμματική, έχω το τάδε πτυχίο, κατέχω μια συγκεκριμένη δεξιότητα ή είμαι αυθεντία σ’ ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, καταλαβαίνω, αντιλαμβάνομαι. Ο Θεός δεν γνωρίζει. Αν και καταλαβαίνει ολόκληρη την ανθρωπότητα, ο Θεός δεν κατέχει τίποτα άλλο εκτός από την αλήθεια. Δεν καταλαβαίνει τα επαγγελματικά ζητήματα, δεν είναι καλός σε κάτι. Το μόνο που γνωρίζει είναι πώς να εκφράζει την αλήθεια.» Σωστά. Ο Θεός μπορεί μόνο να εκφράσει την αλήθεια και δεν Τον ξεγελάει τίποτα επειδή Αυτός είναι η αλήθεια. Κρατά στα χέρια του τη μοίρα της ανθρωπότητας και κυβερνά και τη δική σου. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την κυριαρχία και τα σχέδια του Θεού. Τι στάση θα πρέπει να κρατάνε οι άνθρωποι απέναντι στα λόγια του Θεού; Θα πρέπει να τα ακούνε, να υποτάσσονται, να τα αποδέχονται και να τα κάνουν πράξη με απόλυτη συμμόρφωση. Αυτή θα πρέπει να είναι η στάση τους. Μην τα εξετάζετε εξονυχιστικά σε καμία περίπτωση. Σας έχω πει πολλά λόγια, αλλά εσείς αποδέχεστε μόνο ένα μέρος από αυτά. Δεν αποδέχεστε λόγια που δεν συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις —ακόμη και βαθιά μέσα σας τους αντιστέκεστε και τα διαψεύδετε. Αποδέχεστε μόνο όσα λόγια συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και απορρίπτετε όσα είναι αντίθετα. Μπορείτε με αυτό τον τρόπο να αποκτήσετε την αλήθεια; Όντως δεν είναι η αλήθεια όσα λόγια δεν συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις; Τολμάς να είσαι βέβαιος; Τότε, πρέπει να σε ρωτήσω πόση αλήθεια καταλαβαίνεις; Ποιες αλήθειες κατέχεις; Μοιράσου, λοιπόν, τη μαρτυρία σου για όλες τις αλήθειες που καταλαβαίνεις και άσε τους άλλους να αποφασίσουν αν είναι ή δεν είναι η αλήθεια. Αν παραδεχτείς ότι δεν κατέχεις την αλήθεια, σημαίνει ότι είσαι λογικός. Εάν όντως είσαι λογικός, τολμάς ακόμα να βγάζεις το συμπέρασμα ότι τα λόγια που δεν συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις δεν είναι η αλήθεια; Τολμάς ακόμα να στοιχηματίζεις με τον Θεό; Είσαι δημιουργημένος άνθρωπος, και γι’ αυτό μην είσαι υπερβολικά αλαζόνας και αυτάρεσκος. Μην έχεις τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Δεν γνωρίζεις καθόλου την αλήθεια· ακόμα και σ’ όλη τη ζωή σου δεν θα μπορούσες να ζήσεις ολοκληρωτικά ούτε μια πρόταση από τα λόγια του Θεού ούτε θα μπορούσες να τα καταλάβεις και να τα βιώσεις. Εάν ήδη μπορείς να καταλάβεις και να κάνεις πράξη ένας μέρος από αυτά, δεν τα πας κι άσχημα. Οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ φτωχοί και αξιοθρήνητοι. Αυτή είναι η αλήθεια. Εφόσον, λοιπόν, είναι τόσο φτωχοί και αξιοθρήνητοι, για ποιον λόγο είναι τόσο αλαζόνες και αυτάρεσκοι; Να τι τους κάνει ταυτόχρονα αξιοθρήνητους και απεχθείς. Η συμβουλή μου προς τους ανθρώπους είναι να διαβάζουν να λόγια του Θεού υπάκουα, να εγκαταλείπουν τις αντιλήψεις τους μόλις αυτές εμφανιστούν. Να αντιμετωπίζουν τα λόγια Του ως την αλήθεια και να προσπαθούν όσο μπορούν να τα συλλογίζονται, κι έπειτα να τα βιώνουν. Ίσως έτσι να καταλάβουν ποια είναι η αλήθεια. Μη σε νοιάζει πόσο λεπτομερή και μακροσκελή είναι τα λόγια του Θεού. Άμα μπορείς να τα καταλάβεις και να τα βιώσεις, κι έπειτα να μαρτυρήσεις περί αυτών, μόνο τότε θα θεωρηθείς ικανός. Είναι σαν τους ανθρώπους που έχουν πάντα ιδιοτροπίες στο φαγητό και κάποια φαγητά τους φαίνονται νόστιμα, ενώ κάποια άλλα όχι. Και ποιο το αποτέλεσμα; Τα νόστιμα φαγητά δεν είναι αναγκαστικά θρεπτικά και αυτά που δεν σ’ αρέσουν δεν είναι αναγκαστικά λιγότερο θρεπτικά· μπορεί μάλιστα να έχουν περισσότερα και καλύτερα θρεπτικά συστατικά. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται να διαχωρίσουν τι είναι η αλήθεια και τι δεν είναι, τι προέρχεται από τον Θεό και τι από τον άνθρωπο. Μόνο όταν καταλάβουν την αλήθεια θα μπορέσουν να τα διακρίνουν. Όσοι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα. Άμα ξέρεις ότι δεν έχεις ικανότητα διάκρισης, καλύτερα να παραμένεις ταπεινός, χαμηλών τόνων και να αναζητάς περισσότερο την αλήθεια. Έτσι κάνει ο έξυπνος άνθρωπος. Εάν δεν μπορείς να διακρίνεις τίποτα και παρ’ όλα αυτά συνεχίζεις με τυφλή αλαζονεία, και με θράσος κρίνεις τα πάντα και κατακρίνεις όποιον μιλάει, τότε δεν έχεις καθόλου λογική. Συμφωνείτε ότι έτσι έχουν τα πράγματα; Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει κανείς να δείχνει τα δόντια του μπροστά στην αλήθεια. Οφείλει να διατηρεί μια θεοφοβούμενη καρδιά και να αναζητά την αλήθεια στα πάντα —έτσι κάνει ένας πραγματικά έξυπνος και σοφός άνθρωπος.

Απόσπασμα 8

Ποια είναι η φύση του προβλήματος της παραποίησης του λόγου του Θεού; Αν αλλάζεις τον λόγο του Θεού και παραποιείς τις ομιλίες Του, εναντιώνεσαι σε Αυτόν και Τον βλασφημείς με τον χειρότερο τρόπο. Μόνο όσοι μοιάζουν με τον αρχάγγελο, τον Σατανά, είναι ικανοί να διαπράξουν μια τέτοια πονηρή πράξη. Είπε ο αρχάγγελος: «Θεέ, μπορείς να δημιουργήσεις τους ουρανούς και τη γη και τα πάντα, και να κάνεις σημεία και τέρατα· το ίδιο μπορώ να κάνω κι εγώ. Ανήλθες στον θρόνο· θα ανέλθω κι εγώ. Κυβερνάς όλα τα έθνη· το ίδιο κι εγώ. Εσύ δημιούργησες τον άνθρωπο. Εγώ τον διαχειρίζομαι!» Τόσο αλαζονικός είναι ο αρχάγγελος. Δεν διαθέτει το παραμικρό ψήγμα λογικής. Η φύση της παραποίησης του λόγου του Θεού είναι ίδια με αυτήν του αρχαγγέλου, υπό την έννοια ότι αποτελεί εκδήλωση ξεκάθαρης εναντίωσης στον Θεό και βλασφημία εναντίον Του. Οι άνθρωποι που παραποιούν τον λόγο του Θεού είναι εκείνοι που Του εναντιώνονται περισσότερο, προσβάλλοντας άμεσα τη διάθεσή Του. Κανέναν δεν μισεί ο Θεός περισσότερο από εκείνους που παραποιούν τον λόγο Του. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η παραποίηση του λόγου του Θεού είναι βλασφημία εναντίον του Θεού και του Αγίου Πνεύματος, αλλά και ασυγχώρητη αμαρτία. Εκτός από την παραποίηση του λόγου του Θεού, υπάρχει και κάτι άλλο που προσβάλλει τη διάθεσή Του, κι αυτό είναι όταν κάποιοι τολμούν ελαφρά τη καρδία να κάνουν αλλαγές στις ρυθμίσεις του έργου. Στη συνέχεια, διαδίδουν αυτές τις αλλαγές στην εκκλησία με σκοπό να παραπλανήσουν τους εκλεκτούς του Θεού, διαταράσσοντας και αναστατώνοντας έτσι το έργο της εκκλησίας. Αυτό αποτελεί άλλη μια εκδήλωση ξεκάθαρης εναντίωσης στον Θεό, καθώς και μια πράξη που προσβάλλει τη διάθεσή Του. Κάποιοι δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Πιστεύουν ότι οι ρυθμίσεις του έργου γίνονται και προέρχονται από ανθρώπους. Έτσι, όποτε διαφωνούν με τις εν λόγω ρυθμίσεις, τις αλλάζουν κατά βούληση. Γνωρίζετε ποιο διοικητικό διάταγμα του Θεού παραβιάζει αυτή η συμπεριφορά; [7. «Όσον αφορά το έργο και τα θέματα της εκκλησίας, πέραν της υποταγής στον Θεό, να ακολουθείς σε όλα τις οδηγίες του ανθρώπου που χρησιμοποιεί το Άγιο Πνεύμα. Ακόμη και η παραμικρή παράβαση θεωρείται απαράδεκτη. Να συμμορφώνεσαι απόλυτα και να μην αναλύεις τι είναι σωστό και τι λάθος. Το τι είναι σωστό και τι λάθος δεν σε αφορά. Η μόνη σου έγνοια πρέπει να είναι η πλήρης υποταγή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δέκα κανονιστικές διατάξεις που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού την Εποχή της Βασιλείας).] Οτιδήποτε παραβιάζει τα διοικητικά διατάγματα προσβάλλει τη διάθεση του Θεού. Δεν το βλέπετε ξεκάθαρα αυτό; Κάποιοι άνθρωποι έχουν υπερβολικά υπεροπτική συμπεριφορά απέναντι στις ρυθμίσεις του έργου από τον Άνωθεν. Έχουν την εξής πεποίθηση: «Ο Άνωθεν κάνει τις ρυθμίσεις του έργου και εμείς εκτελούμε το έργο στην εκκλησία. Ορισμένα λόγια και ζητήματα μπορούν να εφαρμόζονται με ελαστικότητα. Το πώς ακριβώς πρέπει να διεκπεραιωθούν θα το αποφασίσουμε εμείς. Ο Άνωθεν απλώς μιλάει και κάνει τις ρυθμίσεις του έργου, ενώ η πρακτική εφαρμογή εναπόκειται σε μας. Αφού, λοιπόν, ο Άνωθεν μας αναθέσει το έργο, εμείς μπορούμε να το κάνουμε όπως μας αρέσει. Ο τρόπος δεν παίζει κανένα ρόλο. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει». Ενεργούν με βάση τις ακόλουθες αρχές: Επιλέγουν να ακούν αυτό που θεωρούν εκείνοι σωστό και να αγνοούν αυτό που θεωρούν λάθος. Πιστεύουν ότι οι δικές τους πεποιθήσεις είναι η αλήθεια και οι αρχές, αντιτίθενται σε οτιδήποτε δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες τους και γίνονται υπερβολικά ανταγωνιστικοί απέναντί σου όσον αφορά τέτοια θέματα. Όταν ο λόγος του Άνωθεν δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες τους, απλώς τον αλλάζουν, και τον διαδίδουν μόνο όταν τους βρίσκει σύμφωνους. Με άλλα λόγια, δεν επιτρέπουν τη διάδοσή του χωρίς τη δική τους συγκατάθεση. Ενώ σε άλλους τομείς οι ρυθμίσεις του έργου από τον Άνωθεν διαδίδονται ως έχουν, αυτοί οι άνθρωποι διαδίδουν τις παραποιημένες εκδοχές των ρυθμίσεων του έργου στις εκκλησίες για τις οποίες είναι υπεύθυνοι. Τέτοιοι άνθρωποι θέλουν πάντα να παραμερίζουν τον Θεό. Έχουν τον διακαή πόθο οι πάντες να πιστεύουν σε αυτούς, να τους ακολουθούν και να υποτάσσονται σ’ αυτούς. Στο μυαλό τους, υπάρχουν τομείς όπου ξεπερνούν ακόμη και τον Θεό. Γι’ αυτό πρέπει να πάρουν οι ίδιοι τη θέση Του, ενώ οι άλλοι πρέπει να πιστεύουν σε αυτούς. Αυτή είναι η φύση του προβλήματος. Αν το κατανοούσατε αυτό, θα κλαίγατε και πάλι όταν τους έδιωχναν; Θα συνεχίζατε να τους λυπάστε; Θα κάνατε ακόμα σκέψεις όπως «Ο Άνωθεν δεν έπραξε σωστά. Φέρεται άδικα στους ανθρώπους. Πώς μπόρεσε να διώξει κάποιον που εργάζεται τόσο σκληρά;» Όσοι σκέφτονται έτσι δεν είναι οξυδερκείς. Για ποιον εργάζονται σκληρά τα εν λόγω άτομα; Για τον Θεό; Για το έργο της εκκλησίας; Όχι. Εργάζονται σκληρά προκειμένου να εδραιώσουν τη θέση τους και να ιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο. Υπηρετούν τον Θεό; Εκτελούν τα καθήκοντά τους; Είναι αφοσιωμένοι και υποτακτικοί στον Θεό; Όχι. Υπηρετούν ξεκάθαρα τον Σατανά, και την εργασία τους την εξουσιάζει ο διάβολος. Βλάπτουν το σχέδιο διαχείρισης του Θεού και προκαλούν αναστάτωση στο έργο Του. Είναι πραγματικοί αντίχριστοι! Ορισμένοι θα πουν: «Μα πόσο σκληρά εργάζονται! Χρειάζεται τόση προσπάθεια για να τα γράψει κανείς όλα αυτά και να τα διαδώσει στις εκκλησίες». Εγώ όμως θα σας ρωτήσω το εξής: Αυτά που γράφουν είναι εποικοδομητικά για τους άλλους; Ποιον στόχο προσπαθούν να επιτύχουν ακριβώς; Μπορείς να τα κατανοήσεις αυτά τα ζητήματα; Έχεις αναλογιστεί ποιες θα είναι οι συνέπειες αν σε παραπλανήσουν; Ορισμένοι αισθάνονται οίκτο για τέτοια άτομα. Λένε, για παράδειγμα: «Εργάζονται τόσο σκληρά, ενώ δεν είναι κι εύκολο να τα γράφεις όλα αυτά. Επομένως, ο οίκος του Θεού θα πρέπει να τους συγχωρήσει αν τα όσα έγραψαν περιέχουν μερικές παρεκκλίσεις ή μερικά στρεβλά πράγματα». Ποιο είναι το πρόβλημα με αυτού του είδους το σκεπτικό; Μπορεί κανείς να κερδίσει πραγματικά την έγκριση του Θεού απλώς και μόνο με σκληρή δουλειά; Για ποιον εργάζονται σκληρά αυτά τα άτομα; Αν η εργασία τους δεν έχει σκοπό να ικανοποιήσει και να δοξάσει τον Θεό, αλλά να εξασφαλίσει κύρος στους ίδιους, τότε ποια η σημασία και η αξία της εργασίας τους, όσο σκληρή κι αν είναι; Αυτού του είδους η σκληρή δουλειά είναι εγωιστική, ποταπή, μοχθηρή και αναίσχυντη! Ποιες θα είναι άραγε οι συνέπειες αν δεν εκδιωχθεί ένας τέτοιος αντίχριστος; Οι άλλοι θα αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας με όποιον τρόπο θέλουν και θα γίνουν εχθροί του Θεού πριν καν το καταλάβουν. Αυτό δεν θα διαταράξει και θα αναστατώσει το έργο του Θεού; Αν τα εν λόγω άτομα εργάζονται σκληρά για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς, αυτό τους δίνει το δικαίωμα να εναντιώνονται στον Θεό; Θα πρέπει δηλαδή να Του εναντιωθούν και να επαναστατήσουν εναντίον Του; Θα πρέπει να δρουν αυθαίρετα και απερίσκεπτα και να αρνούνται να υποταχθούν σ’ Αυτόν; Μπορούν έτσι απλά να κάνουν ό,τι θέλουν; Αυτοί που δεν κατέχουν την αλήθεια, που δεν υποτάσσονται στον Θεό και θέλουν μόνο να πηγαίνουν στα τυφλά, με την πεποίθηση ότι όλα όσα κάνουν είναι σωστά και λογικά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά διάβολοι και υπηρέτες του Σατανά, που έρχονται να διαταράξουν και να αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας! Αν όχι μόνο δεν μπορείς να διακρίνεις τέτοια άτομα, αλλά μάλιστα τα συμπονάς, δακρύζεις γι’ αυτά και σπεύδεις να τα υπερασπιστείς, τότε είσαι κι εσύ άχρηστος, μπερδεμένος και ανόητος. Ίσως και πάλι να σκεφτείς: «Ο Άνωθεν δεν συναισθάνεται αυτόν τον άνθρωπο. Εργάστηκε τόσο σκληρά, και ο Άνωθεν τον έδιωξε έτσι απλά». Αν το λες αυτό, τότε είσαι κι εσύ υπηρέτης του Σατανά και ανήκεις στις τάξεις του διαβόλου. Πολλοί άνθρωποι ζουν τη ζωή τους ακολουθώντας σατανικές φιλοσοφίες, χωρίς να εκθέτουν και να αναφέρουν τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους. Ώσπου μια μέρα ένας από αυτούς κάνει μια καταστροφική πράξη· τότε συνειδητοποιούν επιτέλους ότι ήταν πράγματι ένας αντίχριστος που παραπλανούσε τον κόσμο. Κάποιοι συνεχίζουν να έχουν αντιλήψεις σχετικά με αυτό το θέμα, όπως: «Ο Θεός είναι παντοδύναμος και ο Άνωθεν θα πρέπει λογικά να γνωρίζει πόσοι αντίχριστοι υπάρχουν στην εκκλησία. Χρειάζεται, λοιπόν, να τους αναφέρουμε εμείς;» Μα, δεν είναι παράλογοι όσοι σκέφτονται έτσι; Αυτήν τη στιγμή, ο Θεός εργάζεται με την ανθρώπινη φύση Του, και ο επικεφαλής του Άνωθεν είναι άνθρωπος. Αν λοιπόν δεν έχει έρθει σε άμεση επαφή με τα ζητήματα της εκκλησίας, πώς θα μπορούσε να γνωρίζει αυτά τα πράγματα; Σε πολλές περιπτώσεις, τα προβλήματα που προέκυπταν με τους αντίχριστους λύνονταν μόνο αφότου κάποιοι τούς ανέφεραν και να τους εξέθεταν, και ο Άνωθεν έδινε εντολή για έρευνα. Όταν ο Θεός εργάζεται και οδηγεί τους ανθρώπους με την κανονική ανθρώπινη φύση Του, δεν είναι καθόλου υπερφυσικός, αλλά άκρως πρακτικός. Και πάλι, όμως, καταφέρνει να κατακτά, να νικά και να ταπεινώνει τον Σατανά. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να αποκαλυφθεί η παντοδυναμία και η σοφία Του. Τόσο πρακτικό είναι το έργο του Θεού. Διευθετεί όλους αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, έτσι ώστε οι εκλεκτοί Του να μπορούν να πάρουν μαθήματα, να αποκτήσουν διάκριση και να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους. Μόλις οι εκλεκτοί Του αποκτήσουν διάκριση, οι ψευδοεπικεφαλής, οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι δεν θα μπορούν πλέον να ξεφύγουν από το λεγόμενο «μακρύ χέρι του νόμου». Ο Θεός θα στηριχθεί στα γεγονότα για να τους αποκαλύψει και να δώσει σε όλους τους εκλεκτούς Του την ικανότητα να βλέπουν καθαρά και να καταλαβαίνουν. Δεν αποκαλύφθηκαν και δεν αποκλείστηκαν τόσοι κακοί άνθρωποι και αντίχριστοι στο παρελθόν; Μα κανείς δεν μπορεί να το δει καθαρά; Τόσο μπερδεμένοι είστε λοιπόν!

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κατανοούν ορισμένα μέρη των ρυθμίσεων του έργου στον οίκο του Θεού, ωστόσο μπορούν και πάλι να υποτάσσονται και να λένε: «Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι σωστά και έχουν νόημα. Αν δεν κατανοούμε απόλυτα τις ρυθμίσεις του έργου, θα πρέπει πρώτα να υποταχθούμε σε αυτές. Δεν μπορούμε να κρίνουμε τον Θεό! Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να υπακούμε στις ρυθμίσεις του έργου, ακόμη κι αν δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις μας, γιατί είμαστε άνθρωποι, και μέχρι πού φτάνει ο ανθρώπινος νους; Θα πρέπει απλώς να υποτασσόμαστε στις ρυθμίσεις του Θεού, και θα φτάσει κι η μέρα που θα τις κατανοήσουμε. Ακόμη κι αν δεν μπορέσουμε να τις κατανοήσουμε πλήρως όταν έρθει εκείνη η μέρα, θα πρέπει και πάλι να υποταχθούμε με προθυμία. Αφού είμαστε άνθρωποι, θα πρέπει να υποτασσόμαστε στον Θεό. Αυτή είναι η υποχρέωσή μας». Κάποιοι, όμως, σκέφτονται διαφορετικά. Όταν βλέπουν τις ρυθμίσεις του έργου στον οίκο του Θεού, πρώτα τις μελετούν, λέγοντας: «Αυτά λέει ο Θεός, και αυτά είναι τα αιτήματά Του. Το πρώτο από αυτά φαίνεται εντάξει, το δεύτερο όμως δεν είναι και πολύ κατάλληλο. Ας το αλλάξω». Έχουν θεοφοβούμενη καρδιά αυτοί οι άνθρωποι; Αν αλλάζεις τις ρυθμίσεις του έργου όπως σου αρέσει, ποια είναι η φύση αυτού του προβλήματος; Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί διατάραξη και αναστάτωση του έργου στον οίκο του Θεού; Αυτά που κατέχεις είναι άραγε η αλήθεια; Και αν κατέχεις πράγματι την αλήθεια, τότε γιατί δεν την εκφράζεις; Γιατί αλλάζεις τον λόγο του Θεού; Ποια διάθεση αποκαλύπτεις με αυτήν σου την πράξη; Μια αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεση, που δεν δείχνει υπακοή σε κανέναν. Αν τολμάς να επιλέγεις ό,τι σε συμφέρει από τις ρυθμίσεις του Θεού, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη νοοτροπία και τη διάθεσή σου. Οι εκλεκτοί του Θεού θα πρέπει να μπορούν να διακρίνουν άτομα σαν αυτά. Πρώτον, τέτοια άτομα δεν μπορούν να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια για να λύσουν προβλήματα, κι όμως πιστεύουν ότι κατανοούν την αλήθεια και δεν θέλουν να υπακούν σε κανέναν. Δεύτερον, όταν έχουν τις δικές τους αντιλήψεις για τις ρυθμίσεις του έργου, δεν τις αναφέρουν στον οίκο του Θεού, κι αντίθετα τις διαδίδουν εδώ κι εκεί. Τρίτον, όταν έχουν τις δικές τους αντιλήψεις για τον Θεό και το έργο του οίκου του Θεού, όχι μόνο δεν τις διορθώνουν, αλλά ωθούν και τους εκλεκτούς του Θεού να σχηματίσουν αντιλήψεις σχετικά με Αυτόν, να Του εναντιωθούν και να Τον πολεμήσουν, για να Τον εξαναγκάσουν να ενεργήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και, τελικά, να υποταχθεί Εκείνος. Με κριτήριο αυτές τις τρεις συμπεριφορές, το ποιόν αυτών των ανθρώπων είναι ολοφάνερο. Είναι άνθρωποι που αναζητούν την αλήθεια και υποτάσσονται στον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Δεν αναζητούν την αλήθεια ούτε στο ελάχιστο και δεν είναι ικανοποιημένοι με τον Θεό. Έχουν τις δικές τους αντιλήψεις για τον Θεό και τις διαδίδουν, ωθώντας όλους τους άλλους να αποκτήσουν αντιλήψεις σχετικά με Αυτόν, και να ξεσηκωθούν για να Τον πολεμήσουν και να Του εναντιωθούν. Βάσει όλων αυτών, μπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν πέρα για πέρα πραγματικοί αντίχριστοι. Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζει κανείς αυτούς τους ανθρώπους; Θα πρέπει να τους βοηθά με στοργή; Κάτι τέτοιο είναι μάταιο, επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια. Μήπως πρέπει να τους κλαδεύει; Κι αυτό είναι μάταιο, επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια. Το να πιστεύει κανείς στον Θεό αλλά να μην μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και είναι κάτι το τρομερό! Αν δεις αυτό το ζήτημα απλοϊκά και θεωρήσεις ότι δεν έγινε και τίποτα, τότε θα έρθει και η μέρα που θα υβρίσεις τον Θεό. Έχω δει τέτοιους ανθρώπους και, παρόλο που δεν έχουν αποπεμφθεί ακόμα, το αποτέλεσμά τους έχει ήδη καθοριστεί: Θα αποκλειστούν.

Το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν όσοι πιστεύουν στον Θεό είναι να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Και τι σημαίνει να έχει κανείς φόβο Θεού; Οι άνθρωποι πρέπει να φοβούνται τον Θεό, πρέπει να κάνουν τα πάντα με προσοχή και επιμέλεια, δίνοντας στον εαυτό τους περιθώριο για ελιγμούς, χωρίς να κάνουν απλώς ό,τι τους αρέσει. Για παράδειγμα, όταν ο οίκος του Θεού διώχνει ορισμένους ψευδοεπικεφαλής, κάποιοι λένε: «Δεν έχω σαφή άποψη γι’ αυτό το ζήτημα. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έκαναν και, ακόμα κι αν το ξέραμε, δεν θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε απόλυτα τη φύση των πράξεών τους. Όλα όσα κάνει ο Θεός είναι σωστά. Σίγουρα μια μέρα Εκείνος θα ξεκαθαρίσει τα πάντα και θα μας επιτρέψει να κατανοήσουμε την πρόθεσή Του». Αν δεν κατανοείς γιατί ο οίκος του Θεού ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, αλλά μπορείς και πάλι να υποτάσσεσαι, τότε είσαι αρκετά ευσεβής και θα μπορούσε κανείς να πει ότι η καρδιά σου είναι κάπως θεοφοβούμενη. Αν δεν το κατανοείς, αλλά επιμένεις να έρχεσαι αντιμέτωπος με τον Θεό και να αναστατώνεις το έργο της εκκλησίας, τότε υπάρχει πρόβλημα. Κάθε φορά που η εκκλησία διώχνει ψευδοεπικεφαλής και αποβάλλει αντίχριστους, πάντα βρίσκονται κάποιοι ορκισμένοι οπαδοί τους που εναντιώνονται και σπεύδουν να τους υπερασπιστούν. Κρίνουν δημοσίως τον Θεό γι’ αυτό, λένε ότι είναι άδικος και ζητάνε από το Άγιο Πνεύμα να αποκαλύψει το ζήτημα. Όταν μιλάμε για τέτοια άτομα, ακόμη κι αν παρέχουν εξαιρετικές υπηρεσίες κατά τη διάδοση του ευαγγελίου και την εκτέλεση των καθηκόντων τους, όλα είναι ανώφελα. Μία προδοσία ορίζει για πάντα τη μοίρα σου. Πρέπει να δεις καθαρά την ουσία της προδοσίας. Μη νομίζεις ότι δεν έγινε και τίποτα. Μπορεί κανείς να πει ότι όλοι σας έχετε εναντιωθεί στον Θεό, όλοι σας έχετε κάνει παραβάσεις. Όμως η φύση της εναντίωσης και των παραβάσεών σας είναι διαφορετική. Η φύση του ζητήματος που μόλις ανέλυσα είναι πολύ σοβαρή, και αποτελεί δημόσια κρίση του Θεού και εναντίωση σε Αυτόν. Σε κάποιους αρέσει να γράφουν διαρκώς επιστολές και να τις μοιράζουν στην εκκλησία ελαφρά τη καρδία. Συμφωνεί κάτι τέτοιο με τις αρχές; Είναι αληθινή μαρτυρία αυτά που γράφουν; Είναι εμπειρία ζωής; Είναι εποικοδομητικά για τους εκλεκτούς του Θεού; Αν δεν είναι, και αυτοί συνεχίζουν να τα μοιράζουν στην εκκλησία ελαφρά τη καρδία, τότε παραπλανούν τους άλλους, διαδίδουν αιρέσεις και πλάνες, διαστρεβλώνουν τα γεγονότα, συγχέουν το σωστό με το λάθος και λένε πραγματικά έναν σωρό ανοησίες. Κάποιοι μάλιστα θέλουν να γράψουν ολόκληρο βιβλίο, να το στείλουν στην εκκλησία και να γίνουν διάσημοι. Άραγε δεν τους έγινε μάθημα και δεν τους εντυπώθηκε βαθιά το παράδειγμα του Παύλου; Εξακολουθείς λοιπόν να θέλεις να γράψεις ένα βιβλίο, μια αυτοβιογραφία σαν κάποια διασημότητα, να συγγράψεις τη «Σύνοψη της αλήθειας». Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να το κάνεις αυτό! Αν έχεις τη δυνατότητα, γράψε μια σειρά από κείμενα βιωματικής μαρτυρίας. Δεν έχεις κριθεί και υποφέρει αρκετά αυτά τα λίγα χρόνια που πιστεύεις στον Θεό; Ακόμα δεν μπορείς να δεις καθαρά αυτό το ζήτημα; Τι μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι; Τα λόγια και τα δόγματα που λες δεν μπορούν να λύσουν ούτε καν τα δικά σου προβλήματα, κι όμως επιμένεις να θέλεις να τα δώσεις και στους άλλους. Δεν έχεις καμία αυτογνωσία! Γιατί ο οίκος του Θεού τυπώνει και διανέμει βιβλία κεντρικά; Επειδή τα περισσότερα από αυτά τα βιβλία περιέχουν τον λόγο του Θεού, ενώ όλα τα υπόλοιπα περιέχουν αληθινές βιωματικές μαρτυρίες των εκλεκτών του Θεού. Όλα αυτά είναι θετικά πράγματα που χρειάζονται οι εκλεκτοί του Θεού, κι έτσι όλα τα βιβλία που εκδίδει κεντρικά ο οίκος του Θεού είναι απαραίτητα για το έργο της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο των εκλεκτών του Θεού. Επίσης, αυτή η μέθοδος προέρχεται από την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Κατανοείτε όλοι ότι τα βιβλία που εκδίδονται κεντρικά από τον οίκο του Θεού έχουν μέγιστη αξία και αναγκαιότητα. Γνωρίζετε πολύ καλά τα οφέλη που μπορείτε να αποκτήσετε ακούγοντας κηρύγματα. Επομένως, αν μπορείτε να διακρίνετε αυτά που διαδίδουν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι, τότε θα μπορείτε πραγματικά να διακρίνετε και τους ίδιους τους ψευδοεπικεφαλής και τους αντίχριστους. Με το τωρινό σας ανάστημα, όμως, κατανοείτε μόνο πολλά δόγματα σχετικά με την πίστη στον Θεό, ενώ η αλήθεια δεν σας είναι ακόμα ξεκάθαρη. Υπάρχουν ορισμένα σημαντικά ζητήματα τα οποία ακόμα δεν μπορείτε να κατανοήσετε πλήρως και σας φαίνονται ασαφή και συγκεχυμένα, επομένως ακόμα δεν κατέχετε καμία από τις αλήθεια-πραγματικότητες ούτε διαθέτετε ιδιαίτερη διάκριση. Όπως κι αν συμπεριφέρεται ή μιλάει οποιοσδήποτε στην εκκλησία, εσείς δεν μπορείτε να το διακρίνετε ξεκάθαρα. Ορισμένοι πιστεύουν ότι, εφόσον κάποιος έχει ευφράδεια λόγου, μπορεί να καταθέτει τη μαρτυρία του για τον Θεό, ενώ εκείνοι που δεν έχουν ευφράδεια λόγου δεν μπορούν να μιλούν για βιωματικές μαρτυρίες, ακόμη και αν έχουν τέτοιες μαρτυρίες. Έχουν δίκιο σ’ αυτό; Όχι, κάνουν μεγάλο λάθος. Η βιωματική μαρτυρία είναι πρακτική με όποιον τρόπο κι αν τη διηγηθούμε. Και αν κάποιος δεν έχει βιωματική μαρτυρία, τότε αυτό που λέει δεν είναι πρακτικό, όσο καλά κι αν μπορεί να μιλήσει για τα δόγματα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Το να μιλάει κανείς για λόγια και δόγματα δεν σημαίνει ότι κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Ακόμα κι αν κατανοεί ένα μικρό μέρος της αλήθειας, αυτή η κατανόηση παραμένει αρκετά ρηχή και περιορισμένη, κι εκείνος δεν έχει καμία δυνατότητα να γράψει για βιωματική μαρτυρία. Όταν κάποιος δεν έχει βιωματική μαρτυρία αλλά επιμένει να χρησιμοποιεί ξεδιάντροπα λόγια και δόγματα και να κάνει κήρυγμα στους άλλους, τότε έχει μετατραπεί σε υποκριτή Φαρισαίο. Μπορεί μόνο να σκαρφίζεται ψευδείς μαρτυρίες για να παραπλανά τον κόσμο. Ο Θεός θα καταραστεί όσους το κάνουν αυτό. Το αν κάποιος μπορεί να καταθέσει αληθινή μαρτυρία δεν εξαρτάται από την ευφράδεια λόγου που έχει. Δείτε πόσο είχε κυριεύσει τον Πέτρο η βιωματική μαρτυρία. Πόσες επιστολές έγραψε; Πόσα άρθρα μαρτυρίας; Παρόλο που δεν ήταν και πολλά, ο Θεός ενέκρινε τον Πέτρο ως τον άνθρωπο που Τον γνώριζε καλύτερα από όλους και ως κάποιον που Τον αγαπούσε αληθινά. Αν έχεις αληθινά βιωματική μαρτυρία, τότε αναμφίβολα έχεις αλλάξει και συμπεριφέρεσαι πλέον πολύ καλύτερα. Δεν θα κάνεις πλέον πάνω στον ενθουσιασμό σου τις πράξεις που νόμιζες ότι ήταν καλές. Όταν αναγνωρίσεις πόσο ασήμαντος, εξαθλιωμένος και αξιοθρήνητος είναι ο άνθρωπος, δεν θα τολμάς πλέον ούτε να ενεργείς αυθαίρετα ούτε να γράφεις βιβλία και αυτοβιογραφίες. Αυτοί που θέλουν να γράφουν βιβλία ή αυτοβιογραφίες και να χτίζουν τη φήμη τους εν ονόματι κάποιας συμβολής που θέλουν τάχα να κάνουν είναι όλοι αλαζόνες, επηρμένοι και φιλόδοξοι άνθρωποι που υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και τους αρέσει να ενεργούν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους. Εκείνοι που επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια επικεντρώνονται στη σωστή εκτέλεση των καθηκόντων τους, στην κατανόηση της αλήθειας και στο να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Πιστεύουν ότι η σωστή εκτέλεση των καθηκόντων, η αλλαγή της διάθεσης, η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα και η απόκτηση αληθινής βιωματικής μαρτυρίας είναι καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Όσοι μπορούν να τα επιδιώκουν αυτά είναι οι πιο έξυπνοι και λογικοί άνθρωποι.

Απόσπασμα 9

Ποια ήταν τα γνωρίσματα της ανθρώπινης φύσης του Νώε, του Αβραάμ και του Ιώβ, οι οποίοι καταγράφηκαν στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου; Σε ποια στοιχεία της κανονικής ανθρώπινης φύσης τους βασίστηκε ο Θεός για να τους κρίνει αποδεκτούς; (Διακατέχονταν από ιδιαίτερη συνείδηση και λογική.) Αυτό είναι απολύτως ορθό. Ο Ιώβ έζησε μέχρι πολύ προχωρημένη ηλικία δίχως ο Θεός να του μιλήσει ποτέ προσωπικά ή να εμφανιστεί ενώπιόν του, ωστόσο εκείνος μπορούσε να κατανοήσει και να αισθανθεί καθετί που έκανε ο Θεός. Στο τέλος, ο Ιώβ συνόψισε τη γνώση που κατείχε για τον Θεό με τα εξής λόγια: «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21). Τι σημαίνουν τα λόγια του; Σημαίνουν το εξής: «Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός, είναι ο Δημιουργός, είναι ο Θεός μου, και όταν μιλάει, ακόμη κι αν καταλαβαίνω μόνο τα μισά από όσα λέει, πρέπει να ακούσω τα λόγια Του και να τα ακολουθήσω κατά γράμμα». Ο Θεός τον έκρινε αποδεκτό μόνον όταν η γνώση του Ιώβ για Εκείνον είχε φτάσει στο επίπεδο αυτό. Ο Ιώβ είχε τέτοιες εμπειρίες και αντίστοιχη κατανόηση και μπορούσε επίσης να αποδεχθεί τις δοκιμασίες που του έθετε ο Θεός και να υποταχθεί σ’ αυτές. Τα κατάφερε όλα αυτά με βάση τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης που διέθετε. Άσχετα με το αν είχε δει τον Θεό, ό,τι κι αν του είχε κάνει ο Θεός, και ανεξάρτητα απ’ το αν του είχε θέσει δοκιμασίες ή αν είχε εμφανιστεί ενώπιόν του, εκείνος πάντοτε πίστευε το εξής: «Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός μου και πρέπει να συμμορφωθώ με τα διδάγματα του Θεού και με όσα Τον ευχαριστούν, είτε τα κατανοώ είτε όχι. Πρέπει να ακολουθήσω την οδό Του, πρέπει να Τον ακούω και να υποταχθώ σ’ Αυτόν». Στο Βιβλίο του Ιώβ, αναφέρεται ότι τα παιδιά του έκαναν συχνά συμπόσια στα οποία ο ίδιος δεν συμμετείχε ποτέ, αλλά αντ’ αυτού προσευχόταν και πρόσφερε ολοκαυτώματα για αυτά. Ο Ιώβ το έκανε συχνά αυτό, γεγονός που αποδεικνύει πως ήξερε στην καρδιά του ότι ο Θεός αποστρέφεται την ασυδοσία των ανθρώπων στο φαγητό, στο ποτό και στα γλέντια, καθώς και τα συχνά φαγοπότια. Ο Ιώβ καταλάβαινε στην καρδιά του ότι αυτή ήταν η αλήθεια και παρόλο που δεν την είχε ακούσει άμεσα από τον Θεό, ήξερε μέσα στην καρδιά του ότι αυτό επιθυμούσε ο Θεός. Εφόσον ήξερε τι επιθυμούσε ο Θεός, ήταν σε θέση να Τον ακούσει και να υποταχθεί σ’ Αυτόν. Το τήρησε αυτό απαρέγκλιτα και δεν συμμετείχε ποτέ σε φαγοπότια και γλέντια. Κατανοούσε ο Ιώβ την αλήθεια; Όχι. Μπορούσε να το κάνει αυτό επειδή διέθετε τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Εκτός από τη συνείδηση και τη λογική, το πιο σημαντικό είναι ότι είχε αληθινή πίστη στον Θεό. Παραδεχόταν από τα βάθη της καρδιάς του πως ο Θεός είναι ο Δημιουργός και πως ό,τι λέει ο Δημιουργός είναι το θέλημα του Θεού. Με σημερινούς όρους, είναι η αλήθεια και το υψηλότερο δίδαγμα με το οποίο πρέπει να συμμορφωθεί ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος θα πρέπει να αποδεχθεί τον λόγο του Θεού και να τον τηρήσει άσχετα με το αν μπορεί ή δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει ή αν καταλαβαίνει μόνο μερικά από τα λόγια που λέει. Αυτή ακριβώς είναι και η λογική που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος. Με αυτήν τη λογική, του είναι πολύ ευκολότερο να συμμορφωθεί με τον λόγο του Θεού, να τον κάνει πράξη και να υποταχθεί σ’ αυτόν. Έτσι, δεν θα συναντήσει καμία δυσκολία, κανένα βάσανο και σίγουρα κανενός είδους εμπόδιο. Κατανοούσε ο Ιώβ μεγάλο μέρος της αλήθειας; Γνώριζε τον Θεό; Γνώριζε για τα υπάρχοντα και το Είναι του Θεού ή για τη διάθεση-ουσία Του; Σε σύγκριση με τους ανθρώπους του σήμερα, δεν Τον γνώριζε και κατανοούσε πολύ λίγα πράγματα. Είχε όμως την ιδιότητα να κάνει πράξη όλα όσα κατανοούσε. Αφότου καταλάβαινε κάτι, παρέμενε υπάκουος σε αυτό και το τηρούσε. Αυτή ήταν η πιο ευγενής πτυχή της ανθρώπινης φύσης του, καθώς επίσης και το στοιχείο που οι άνθρωποι περιφρονούσαν περισσότερο. Οι άνθρωποι σκέφτονται ως εξής: «Το μόνο που έκανε ο Ιώβ δεν ήταν να απέχει από τα φαγοπότια και να προσφέρει ολοκαυτώματα στον Θεό; Με σημερινούς όρους, δεν απείχε απλώς από το να ενδίδει σε σαρκικές ανέσεις;» Όλα αυτά δεν είναι παρά επιφανειακές πράξεις, όμως αν κοιτάξεις την προσωπική διάθεση, την ουσία και την ανθρώπινη φύση του Ιώβ που κρύβονται πίσω από τις πράξεις αυτές, θα καταλάβεις ότι δεν είναι κάτι απλό ούτε και τόσο εύκολο να το καταφέρεις. Προκειμένου να μην ξοδεύει λεφτά, θα ήταν εύκολο για έναν κανονικό άνθρωπο να απέχει από γλέντια. Ο Ιώβ, όμως, ήταν εύπορος εκείνη την εποχή. Ποιος πλούσιος θα επέλεγε να αποφεύγει τα γλέντια και τα φαγοπότια; Γιατί, λοιπόν, μπορούσε ο Ιώβ να απέχει; (Ήξερε ότι ο Θεός τα αποστρέφεται. Μπορούσε να έχει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό.) Πράγματι. Τι ασκούσε συγκεκριμένα ο Ιώβ με το να έχει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό; Γνώριζε πως όλα εκείνα τα πράγματα που αποστρεφόταν ο Θεός ήταν πονηρά, επομένως συμμορφωνόταν με τον λόγο Του και δεν έκανε τίποτε από όσα αποστρεφόταν Εκείνος. Δεν τα έκανε ποτέ, ό,τι και αν έλεγαν οι άλλοι. Αυτό σημαίνει να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Πώς το κατάφερνε αυτό ο Ιώβ; Τι σκεφτόταν βαθιά μέσα του; Πώς μπορούσε να απέχει από αυτά τα πονηρά πράγματα; Είχε θεοφοβούμενη καρδιά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η καρδιά του είχε φόβο Θεού, μπορούσε να τιμήσει τον Θεό ως μέγα και είχε χώρο για Εκείνον. Δεν φοβόταν ότι ο Θεός θα τον έβλεπε και θα θύμωνε. Αντ’ αυτού, τιμούσε από καρδιάς τον Θεό ως μέγα και ήταν πρόθυμος να Τον ικανοποιήσει και να παραμείνει προσηλωμένος στα λόγια Του. Έτσι, μπορούσε να έχει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό. Σήμερα, όλοι μπορούν να λένε τη φράση «έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό», όμως δεν γνωρίζουν πώς το κατόρθωσε ο Ιώβ. Η αλήθεια είναι πως αντιμετώπισε τη φράση αυτή σαν το βασικότερο και σημαντικότερο κομμάτι της πίστης στον Θεό. Έτσι, μπορούσε να παραμείνει προσηλωμένος στα λόγια αυτά σαν να ήταν εντολές. Άκουγε τα λόγια του Θεού επειδή η καρδιά του τιμούσε τον Θεό ως μέγα. Όσο κοινά κι αν φαίνονταν τα λόγια του Θεού στα μάτια των ανθρώπων, ακόμη κι αν ήταν συνηθισμένα, καθημερινά λόγια, η καρδιά του Ιώβ τα αποδεχόταν ως τα λόγια του υπέρτατου Θεού, ως τα σπουδαιότερα και σημαντικότερα λόγια. Ακόμη κι αν είναι λόγια που υποτιμούν οι άνθρωποι, από τη στιγμή που είναι λόγια του Θεού, θα πρέπει να τα τηρούν —ακόμη κι αν οι άλλοι τους κοροϊδεύουν ή τους συκοφαντούν γι’ αυτό. Ακόμη κι αν συναντήσουν δυσκολίες ή καταδιωχθούν, πρέπει να τηρήσουν τα λόγια Του ως το τέλος. Δεν γίνεται να τα παρατήσουν. Αυτό σημαίνει να έχεις φόβο Θεού. Πρέπει να προσηλώνεσαι σε κάθε ένα από τα λόγια που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Όσο για τα πράγματα που απαγορεύει ή αποστρέφεται ο Θεός, δεν υπάρχει πρόβλημα αν δεν γνωρίζεις γι’ αυτά, αλλά αν γνωρίζεις, τότε θα πρέπει να είσαι απόλυτα ικανός να μην τα κάνεις. Θα πρέπει να μπορείς να εμμένεις σταθερά σ’ αυτά, ακόμη κι αν σε εγκαταλείψει η οικογένειά σου ή σε κοροϊδεύουν οι άπιστοι και σε χλευάζουν ή σε περιγελούν τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Γιατί χρειάζεται να εμμένεις σ’ αυτά; Ποιο είναι το σημείο εκκίνησής σου; Ποιες είναι οι αρχές σου; Η απάντηση είναι η εξής: «Πρέπει να εμμένω σταθερά στα λόγια του Θεού και να ενεργώ σύμφωνα με τις επιθυμίες Του. Θα είμαι ακλόνητος στην απόφασή μου να κάνω τα πράγματα που Του αρέσουν και να εγκαταλείψω εκείνα που αποστρέφεται. Δεν υπάρχει πρόβλημα αν δεν γνωρίζω την πρόθεσή Του, όμως αν τη γνωρίζω και την κατανοώ, τότε θα είμαι ανυποχώρητος στην απόφασή μου να ακούω και να υποτάσσομαι στα λόγια Του. Κανείς δεν θα μπορεί να με εμποδίσει και δεν θα κλονιστώ ακόμη κι αν έρθει το τέλος του κόσμου». Αυτό σημαίνει να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό.

Η προϋπόθεση για να μπορούν οι άνθρωποι να αποφεύγουν το κακό είναι να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Πώς αποκτά κανείς θεοφοβούμενη καρδιά; Με το να τιμά τον Θεό ως μέγα. Και πώς τιμά κανείς τον Θεό ως μέγα; Όταν γνωρίζει ότι ο Θεός κυριαρχεί στα πάντα και όταν έχει θεοφοβούμενη καρδιά. Έτσι, μπορεί να έχει τα λόγια του Θεού ως το πρότυπο και κριτήριό του και να τα χρησιμοποιεί όταν αξιολογεί μια κατάσταση. Αυτό σημαίνει να τιμά κανείς τον Θεό ως μέγα. Με απλά λόγια, το να τιμάς τον Θεό ως μέγα σημαίνει να έχεις τον Θεό στην καρδιά σου, να εστιάζει η καρδιά σου στον Θεό, να μην παρασύρεσαι από τα πράγματα που κάνεις και να μην προσπαθείς να ξεκινήσεις κάτι μόνος σου, αλλά να αφήνεις τον Θεό να αναλάβει τα ηνία. Σε καθετί, σκέφτεσαι ως εξής: «Πιστεύω στον Θεό και Τον ακολουθώ. Είμαι απλώς ένα μικρό δημιούργημα που έχει επιλέξει ο Θεός. Θα πρέπει να εγκαταλείψω τις απόψεις, τις συστάσεις και τις αποφάσεις που πηγάζουν από τη δική μου θέληση και να αφήσω τον Θεό να είναι ο Αφέντης μου. Ο Θεός είναι ο Κύριός μου, ο βράχος μου και το λαμπρό φως που με καθοδηγεί σε ό,τι κάνω. Πρέπει να ενεργώ σύμφωνα με τα λόγια και τις επιθυμίες Του και όχι να βάζω τον εαυτό μου πάνω απ’ όλα». Αυτό σημαίνει να έχεις τον Θεό στην καρδιά σου. Όταν θέλεις να κάνεις κάτι, μην ενεργείς παρορμητικά ή βιαστικά. Σκέψου πρώτα τι λένε τα λόγια του Θεού, αν ο Θεός θα αποστρεφόταν τις πράξεις σου και κατά πόσον αυτές εναρμονίζονται με τις προθέσεις Του. Πρώτα αναρωτήσου, σκέψου και αναλογίσου το καθετί βαθιά μέσα σου. Μην είσαι βιαστικός. Βιαστικός σημαίνει παρορμητικός, σημαίνει να υποκινείσαι από θερμοαιμία και από τη θέληση του ανθρώπου. Το να είσαι συνεχώς βιαστικός και παρορμητικός δείχνει ότι δεν έχεις στην καρδιά σου τον Θεό. Οπότε, όταν λες ότι τιμάς τον Θεό ως μέγα, δεν είναι κούφια λόγια αυτά; Πού είναι η πραγματικότητά σου; Δεν έχεις πραγματικότητα και δεν μπορείς να σεβαστείς τον Θεό ως μέγα. Ενεργείς σαν να είσαι ο κύρης του σπιτιού σε όλα τα θέματα, κάνοντας μονίμως ό,τι νομίζεις. Στην περίπτωση αυτή, δεν είναι ανόητο να λες ότι έχεις θεοφοβούμενη καρδιά; Ξεγελάς τους ανθρώπους με αυτά τα λόγια. Αν κάποιος έχει θεοφοβούμενη καρδιά, πώς ακριβώς εκδηλώνεται αυτό; Με το να τιμά τον Θεό ως μέγα. Η απτή εκδήλωση του να τιμά κανείς τον Θεό ως μέγα δείχνει ότι ο Θεός κατέχει μια θέση στην καρδιά του —τη σημαντικότερη θέση. Επιτρέπει στον Θεό να γίνει ο Αφέντης του και να έχει εξουσία στην καρδιά του. Όποτε συμβαίνει κάτι, έχει μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό. Δεν είναι βιαστικός ούτε παρορμητικός και δεν ενεργεί απερίσκεπτα. Αντιθέτως, μπορεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα ήρεμα και να ησυχάσει ενώπιον του Θεού ώστε να αναζητήσει τις αλήθεια-αρχές. Το αν ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού ή τη δική σου θέληση και το αν επιτρέπεις στα λόγια του Θεού ή στη δική σου θέληση να πάρουν τον έλεγχο εξαρτώνται από το αν έχεις στην καρδιά σου τον Θεό. Λες ότι έχεις τον Θεό στην καρδιά σου, αλλά όταν συμβεί κάτι, ενεργείς στα τυφλά, θες να έχεις εσύ τον τελευταίο λόγο και παραμερίζεις τον Θεό. Είναι αυτό εκδήλωση μιας καρδιάς που έχει τον Θεό μέσα της; Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να προσεύχονται στον Θεό όταν συμβεί κάτι, αλλά μετά την προσευχή τους, εξακολουθούν να το γυροφέρνουν στο μυαλό τους και σκέφτονται: «Νομίζω ότι πρέπει να κάνω το τάδε. Νομίζω ότι πρέπει να κάνω το δείνα». Ακολουθείς πάντα τη δική σου θέληση και δεν ακούς κανέναν, άσχετα με το πώς συναναστρέφονται οι άλλοι μαζί σου. Δεν είναι αυτό εκδήλωση του ότι δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά; Όταν λες ότι τιμάς τον Θεό ως μέγα και ότι έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, όλα αυτά είναι κούφιες δηλώσεις, διότι δεν αναζητάς τις αλήθεια-αρχές και δεν κάνεις πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι που δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους και δεν μπορούν να τιμήσουν τον Θεό ως μέγα είναι άνθρωποι δίχως θεοφοβούμενη καρδιά. Οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοί να αναζητήσουν την αλήθεια όταν συμβεί κάτι και που δεν έχουν μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό είναι άνθρωποι χωρίς συνείδηση και λογική. Αν κάποιος έχει πραγματικά συνείδηση και λογική, θα είναι εκ φύσεως ικανός να αναζητήσει την αλήθεια όταν συμβεί κάτι. Πρώτα πρέπει να σκεφτεί: «Πιστεύω στον Θεό. Έχω έρθει να αναζητήσω τη σωτηρία του Θεού. Επειδή έχω διεφθαρμένη διάθεση, πάντα αντιμετωπίζω τον εαυτό μου ως τη μοναδική αρχή εξουσίας σε ό,τι κάνω. Πάντα πηγαίνω ενάντια στις προθέσεις του Θεού. Πρέπει να μετανοήσω. Δεν μπορώ να συνεχίσω να επαναστατώ εναντίον του Θεού με αυτόν τον τρόπο. Πρέπει να μάθω πώς να υποτάσσομαι στον Θεό. Πρέπει να αναζητήσω τι σημαίνουν τα λόγια του Θεού και ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές». Αυτές είναι οι σκέψεις και οι φιλοδοξίες που προκύπτουν από τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αυτές είναι οι αρχές και η στάση βάσει των οποίων θα πρέπει να ενεργείς. Όταν κατέχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τότε κατέχεις τη στάση αυτή. Όταν όμως δεν κατέχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τότε δεν κατέχεις ούτε αυτήν τη στάση. Γι’ αυτό είναι καίριο και πολύ σημαντικό να κατέχεις τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Συνδέεται άμεσα με την κατανόηση της αλήθειας από τους ανθρώπους και με την επίτευξη της σωτηρίας τους.