Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα αγαπά τη φήμη και τη θέση. Όλοι επιδιώκουν την εξουσία. Εσείς που είστε τώρα επικεφαλής και εργάτες, δεν αισθάνεστε ότι συσχετίζετε τον τίτλο ή το αξίωμά σας με τις ενέργειές σας; Το ίδιο κάνουν και οι αντίχριστοι και οι ψευδείς επικεφαλής, οι οποίοι όλοι θεωρούν ότι είναι οι αξιωματούχοι στον οίκο του Θεού, που στέκονται ψηλότερα από τους υπόλοιπους, ανώτεροι απ’ αυτούς. Αν δεν είχαν επίσημους τίτλους και αξιώματα, δεν θα επωμίζονταν κανένα φορτίο κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και δεν θα προχωρούσαν με σοβαρότητα στο έργο τους. Ο καθένας αντιμετωπίζει το να είναι επικεφαλής και εργάτης ως ισοδύναμο με το να είναι αξιωματούχος, και όλοι είναι πρόθυμοι να αναλάβουν δράση ως αξιωματούχοι. Παρουσιάζοντας το υπό ευνοϊκό πρίσμα, το ονομάζουμε αυτό επιδίωξη καριέρας —αλλά υπό ένα πιο άσχημο πρίσμα, αυτό λέγεται ενασχόληση με προσωπικές δουλειές. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου βασιλείου προκειμένου να ικανοποιήσει κανείς τις δικές του φιλοδοξίες και επιθυμίες. Τελικά, είναι καλό ή κακό να έχει κανείς θέση; Στα μάτια των ανθρώπων, είναι κάτι καλό. Όταν έχεις έναν επίσημο τίτλο, μιλάς και ενεργείς διαφορετικά. Τα λόγια σου έχουν ισχύ και οι άνθρωποι θα τα προσέξουν. Θα σε κολακεύουν, παρελαύνοντας μπροστά σου με ιαχές και υποστηρίζοντάς σε από πίσω. Αλλά χωρίς τη θέση και τους τίτλους σου, θα κώφευαν στα λόγια σου. Παρόλο που τα λόγια σου μπορεί να είναι αληθινά, γεμάτα λογική και ωφέλιμα για τους ανθρώπους, κανείς δεν θα σε προσέξει. Τι δείχνει αυτό; Όλοι οι άνθρωποι σέβονται τη θέση. Όλοι έχουν φιλοδοξίες και επιθυμίες. Όλοι επιδιώκουν τη λατρεία των άλλων και λατρεύουν να χειρίζονται τις υποθέσεις από υψηλή θέση. Μπορεί κανείς να επιτύχει το καλό από μια υψηλή θέση; Μπορεί να κάνει πράγματα που είναι ωφέλιμα για τους ανθρώπους; Δεν είναι σίγουρο αυτό. Εξαρτάται από το μονοπάτι που θα ακολουθήσεις και από το πώς θα αντιμετωπίσεις τη θέση. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά προσπαθείς συνεχώς να κερδίσεις την εύνοια των άλλων, επιθυμώντας να ικανοποιήσεις τις δικές σου φιλοδοξίες και επιθυμίες, και να ικανοποιήσεις τη λαχτάρα σου για θέση, τότε βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Υπάρχει τίποτε σχετικό με κάποιον που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων που να είναι εναρμονισμένο με την αλήθεια; Μπορεί κάποιος που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων να συμμορφωθεί με την αλήθεια στην επιδίωξή του και στην εκτέλεση του καθήκοντός του; Με τίποτα. Αυτό συμβαίνει επειδή το μονοπάτι που επιλέγει κάποιος καθορίζει τα πάντα. Αν κάποιος επιλέξει το λάθος μονοπάτι, όλες οι προσπάθειές του, η εκπλήρωση του καθήκοντός του και η επιδίωξή του δεν ευθυγραμμίζονται καθόλου με την αλήθεια. Ποιο πράγμα που σχετίζεται μ’ αυτόν βρίσκεται σε δυσαρμονία με την αλήθεια; Τι επιδιώκει στις πράξεις του; (Τη θέση.) Τι επιδεικνύουν όλοι οι άνθρωποι που κάνουν πράγματα για χάρη της θέσης; Κάποιοι λένε: «Εκφέρουν συνέχεια λόγια δόγματος, δεν συναναστρέφονται ποτέ σχετικά με την πραγματικότητα της αλήθειας, κάνουν πάντα επίδειξη, μιλούν πάντα προς ίδιον όφελος, δεν εξυμνούν ποτέ τον Θεό ούτε μαρτυρούν στον Θεό. Οι άνθρωποι στους οποίους εκτίθενται τέτοια πράγματα δρουν για χάρη της κοινωνικής θέσης». Είναι σωστό αυτό; (Ναι.) Γιατί λένε λόγια δόγματος και επιδεικνύονται; Γιατί δεν εξυψώνουν τον Θεό και δεν μαρτυρούν περί Αυτού; Επειδή μέσα στην καρδιά τους υπάρχει μόνο η θέση, και η φήμη και το κέρδος τους —ο Θεός απουσιάζει παντελώς. Αυτοί οι άνθρωποι ειδωλοποιούν ιδιαίτερα τη θέση και την εξουσία. Η φήμη και το κέρδος τους έχουν τεράστια σημασία γι’ αυτούς· η φήμη, το κέρδος και η θέση τους έχουν γίνει η ζωή τους. Ο Θεός απουσιάζει από την καρδιά τους, δεν σέβονται τον Θεό και, πολύ περισσότερο, δεν Τον υπακούν· το μόνο που κάνουν είναι να εξυψώνουν τον εαυτό τους, να μαρτυρούν περί του εαυτού τους και να επιδεικνύονται για να κερδίσουν τον θαυμασμό των άλλων. Έτσι, καυχιούνται συχνά για τον εαυτό τους, για το τι έχουν κάνει, για το πόσο έχουν υποφέρει, για το πώς ικανοποίησαν τον Θεό, για το πόσο ανεκτικοί ήταν όταν αντιμετωπίστηκαν, όλα αυτά για να κερδίσουν τη συμπόνοια και τον θαυμασμό των ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι το ίδιο είδος ανθρώπων με τους αντίχριστους, βαδίζουν στο μονοπάτι του Παύλου. Και ποιο είναι το τέλος τους; (Γίνονται αντίχριστοι και αποκλείονται.) Γνωρίζουν αυτοί οι άνθρωποι ότι τους περιμένει ένα τέτοιο αποτέλεσμα; (Το γνωρίζουν.) Το γνωρίζουν; Αν το γνωρίζουν, γιατί συνεχίζουν να κάνουν αυτό που κάνουν; Στην πραγματικότητα, δεν το γνωρίζουν. Πιστεύουν ότι οι πράξεις τους είναι καλές και σωστές. Ποτέ δεν διερωτώνται για να βρουν ποια από όσα πράττουν αποτελούν αντίσταση ενάντια στον Θεό ή δυσαρεστούν τον Θεό, ή ποια από όσα πράττουν κρύβουν από πίσω κάποια πρόθεση, ή ποιο είναι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν. Τέτοια πράγματα διαφεύγουν πάντα από την εξονυχιστική τους εξέταση.

Ως επικεφαλής και εργάτες, έχετε ποτέ αναλογιστεί αυτά τα ερωτήματα: Η αποστολή που μου εμπιστεύτηκε ο Θεός είναι μια ξεχωριστή αποστολή, όχι το συνηθισμένο καθήκον ενός συνηθισμένου ακόλουθου. Το καθήκον αυτό συνεπάγεται ιδιαίτερη ευθύνη και έχει ιδιαίτερη σημασία. Έτσι, κατά την εκτέλεση αυτού του ξεχωριστού καθήκοντος και την ανάληψη αυτής της ευθύνης, ποιο μονοπάτι θα πρέπει να ακολουθήσω για να συμμορφωθώ με το θέλημα του Θεού, ή τουλάχιστον για να αποφύγω την αποστροφή του Θεού; Πώς θα πρέπει να επιδιώκω προκειμένου να οδηγηθώ στην τελείωση από τον Θεό και να αποφύγω να αποκλειστώ αφότου ακολουθήσω το μονοπάτι των αντίχριστων; Έχετε σκεφτεί ποτέ αυτά τα ερωτήματα; (Όταν άρχισα να υπηρετώ ως επικεφαλής και εργάτης, θεώρησα ότι ο Θεός με είχε εξυψώσει. Παρόλο που ήξερα ότι έπρεπε να επιδιώκω την αλήθεια και να εκτελώ καλά το καθήκον μου, λόγω της αλαζονικής μου φύσης, δεν μπορούσα παρά να επιδιώκω πάντα τη φήμη και τη θέση. Αφότου το αναγνώρισα αυτό, κατάφερα να προσευχηθώ στον Θεό και να βρω σχετικά χωρία στα λόγια Του, προκειμένου να βρω μια λύση. Εκείνη τη στιγμή μπόρεσα να αντιστρέψω κάπως την πορεία μου, αλλά αυτή η κατάσταση θα εμφανιζόταν ξανά στο μέλλον, και παρόλο που κατά βάθος μισούσα τον εαυτό μου, ήταν δύσκολο να επιλύσω πλήρως αυτό το πρόβλημα). Δεν μπορείς να ελέγξεις τις σκέψεις και τις ιδέες σου, και ομοίως πέρα από τον έλεγχό σου είναι η φιλοδοξία σου και η επιθυμία σου να επιδιώξεις τη φήμη και τη θέση. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι έχει ριζώσει στην καρδιά σου μια διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό δεν είναι μια περαστική ψυχική διάθεση ή ένα στιγμιαίο συναίσθημα ούτε σου έχει επιβληθεί από τους άλλους. Δεν χρειάζεται να σου το διδάξει κάποιος άλλος· είναι η φυσική κλίση των σκέψεών σου και η φυσική πορεία της δράσης σου. Αυτή είναι η φύση σου. Τα πράγματα που είναι έμφυτα στη φύση κάποιου είναι εκείνα που επιδέχονται τη λιγότερη δυνατή αλλαγή. Με τη σατανική φύση, επομένως, μόλις οι άνθρωποι αποκτήσουν θέση, τότε κινδυνεύουν. Οπότε, τι θα πρέπει να γίνει; Δεν έχουν κανένα μονοπάτι να ακολουθήσουν; Από τη στιγμή που έχουν πέσει σε αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση, δεν υπάρχει επιστροφή γι’ αυτούς; Πες μου, μόλις οι διεφθαρμένοι άνθρωποι αποκτούν θέση —ανεξαρτήτως του ποιοι είναι— την ίδια στιγμή γίνονται και αντίχριστοι; Είναι απόλυτο αυτό; (Αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, θα γίνουν αντίχριστοι, αλλά αν την επιδιώκουν, δεν θα γίνουν.) Πολύ σωστά: Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, είναι βέβαιο ότι θα γίνουν αντίχριστοι. Και είναι αλήθεια ότι όλοι όσοι βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων το πράττουν λόγω της θέσης; Όχι, αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια, επειδή δεν είναι σωστοί άνθρωποι. Ανεξάρτητα από το αν έχουν θέση ή όχι, οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια βαδίζουν όλοι στο μονοπάτι των αντίχριστων. Όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει, οι άνθρωποι αυτοί δεν αποδέχονται την αλήθεια, δεν βαδίζουν στο ορθό μονοπάτι, αλλά είναι αποφασισμένοι να πάνε προς το στρεβλό μονοπάτι. Αυτό μοιάζει με τον τρόπο με τον οποίο τρώνε οι άνθρωποι: Κάποιοι δεν καταναλώνουν τροφές που μπορούν να θρέψουν το σώμα τους και να υποστηρίξουν μια κανονική ύπαρξη, αλλά αντίθετα επιμένουν να καταναλώνουν πράγματα που τους κάνουν κακό· είναι λες και αυτοπυροβολούνται. Αυτό δεν είναι δική τους επιλογή; Αφότου αποκλειστούν, ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες διαδίδουν αντιλήψεις, λέγοντας: «Μην γίνεσαι επικεφαλής και μην αφήνεις τον εαυτό σου να αποκτήσει θέση. Οι άνθρωποι διατρέχουν κίνδυνο την ίδια στιγμή που αποκτούν την οποιαδήποτε θέση, και ο Θεός θα τους αποκαλύψει! Με το που εκτεθούν, δεν έχουν καν τα προσόντα να είναι συνηθισμένοι πιστοί και δεν θα λάβουν καθόλου ευλογίες». Τι λόγια είναι αυτά; Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό αντιπροσωπεύει μια παρερμηνεία του Θεού· στη χειρότερη, αποτελεί βλασφημία εναντίον Του. Αν δεν βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι, δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν ακολουθείς την οδό του Θεού, αλλά αντιθέτως, επιμένεις να ακολουθείς την οδό των αντίχριστων και καταλήγεις στο μονοπάτι του Παύλου, έχοντας τελικά το ίδιο αποτέλεσμα, το ίδιο τέλος με τον Παύλο, ενώ εξακολουθείς να κατηγορείς και να κρίνεις τον Θεό ως άδικο, τότε δεν είσαι ένας γνήσιος αντίχριστος; Μια τέτοια συμπεριφορά είναι καταραμένη! Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, ζουν πάντα σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, συχνά παρερμηνεύουν τον Θεό και αισθάνονται ότι οι πράξεις του Θεού έρχονται σε αντίθεση με τις δικές τους αντιλήψεις, γεγονός που τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα· αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Λένε πράγματα αρνητικά και γκρινιάζουν, επειδή η πίστη τους είναι πολύ ισχνή, το ανάστημά τους πολύ μικρό και καταλαβαίνουν ελάχιστες αλήθειες —και όλα αυτά συγχωρούνται και ο Θεός δεν τα θυμάται. Και όμως, υπάρχουν εκείνοι που δεν βαδίζουν στο ορθό μονοπάτι, οι οποίοι συγκεκριμένα βαδίζουν στο μονοπάτι της εξαπάτησης, της αντίστασης, της προδοσίας του Θεού και της σύγκρουσης με τον Θεό. Αυτούς τους ανθρώπους ο Θεός τελικά τους τιμωρεί και τους καταριέται, και τους βυθίζει στην απώλεια και την καταστροφή. Πώς φτάνουν σ’ αυτό το σημείο; Επειδή δεν έχουν κάνει ποτέ αυτοκριτική και δεν έχουν αποκτήσει αυτογνωσία, επειδή δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, και είναι απερίσκεπτοι και ισχυρογνώμονες, και αρνούνται πεισματικά να μετανοήσουν, και μάλιστα, αφότου εκτεθούν και αποκλειστούν, διαμαρτύρονται για τον Θεό, λέγοντας ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος. Θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να σωθούν; (Όχι.) Δεν θα μπορούσαν. Ισχύει λοιπόν ότι όλοι όσοι εκτίθενται και αποκλείονται είναι αδύνατον να σωθούν; Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι εντελώς αδύνατο να λυτρωθούν. Υπάρχουν εκείνοι που κατανοούν πολύ λίγες αλήθειες και είναι νέοι και άπειροι —οι οποίοι, όταν γίνουν επικεφαλής ή εργάτες και αποκτήσουν κύρος, κατευθύνονται από τη διεφθαρμένη τους διάθεση και επιδιώκουν το κύρος, και απολαμβάνουν αυτό το κύρος, και έτσι φυσικά βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων. Εάν, αφού εκτεθούν και κριθούν, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να μετανοήσουν πραγματικά, εγκαταλείποντας την κακία, όπως ο λαός της Νινευή, και δεν βαδίζουν πλέον στο μονοπάτι του κακού όπως παλιά, τότε έχουν ακόμα την ευκαιρία να σωθούν. Ποιες είναι όμως οι προϋποθέσεις μιας τέτοιας ευκαιρίας; Πρέπει να μετανοήσουν και να είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια. Αν το κάνουν, έχουν ακόμη κάποια ελπίδα. Αν είναι ανίκανοι να κάνουν αυτοκριτική, δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν έχουν καμία πρόθεση να μετανοήσουν πραγματικά, θα αποκλειστούν εντελώς.

Η λέξη «θέση» δεν είναι ούτε δοκιμασία ούτε πειρασμός, από μόνη της. Εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι χειρίζονται τη θέση. Αν θεωρείς το έργο του επικεφαλής ως καθήκον σου, ως ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσεις, δεν θα σε περιορίσει η θέση. Αν το δεχτείς ως επίσημο τίτλο ή επίσημη θέση, θα βρεθείς σε μπελάδες και σίγουρα θα πέσεις στο έδαφος. Ποια είναι, λοιπόν, η νοοτροπία που πρέπει να υιοθετήσει κανείς όταν γίνεται επικεφαλής και εργάτης της εκκλησίας; Πού θα πρέπει να επικεντρωθεί η επιδίωξή σου; Πρέπει να έχεις ένα μονοπάτι! Αν δεν αναζητάς την αλήθεια και δεν έχεις μονοπάτι άσκησης, τότε αυτή η θέση σου θα γίνει η παγίδα σου και θα καταρρεύσεις. Μερικοί άνθρωποι είναι διαφορετικοί μόλις αποκτήσουν θέση, και η νοοτροπία τους αλλάζει. Δεν ξέρουν πώς να ντύνονται, πώς να μιλούν στους άλλους, τι ύφος να υιοθετήσουν, πώς να αλληλεπιδράσουν με τους ανθρώπους ή τι εκφράσεις να ενδυθούν. Ως αποτέλεσμα, αρχίζουν να οικοδομούν μια εικόνα για τον εαυτό τους. Αυτό δεν είναι διαστροφή; Μερικοί άνθρωποι κοιτάζουν τα χτενίσματα των άπιστων, τα ρούχα που φορούν και τις ιδιότητες της ομιλίας και της συμπεριφοράς τους. Τους μιμούνται και ακολουθούν την κατεύθυνση των άπιστων προς αυτό το μονοπάτι. Είναι αυτό κάτι θετικό; (Δεν είναι.) Τι συμβαίνει εδώ; Αν και αυτά φαίνονται να είναι επιφανειακές πρακτικές, στην πραγματικότητα αποτελούν ένα είδος επιδίωξης. Αποτελούν μίμηση. Αυτή δεν είναι η σωστή οδός. Τώρα, μπορείτε να διακρίνετε το σωστό από το λάθος σε αυτές τις προφανείς εικόνες και μεταμφιέσεις, αλλά μπορείτε να απορρίψετε το λάθος και να του γυρίσετε την πλάτη; (Ναι, όταν το συνειδητοποιούμε.) Αυτό είναι το σημερινό σας ανάστημα. Όταν αυτές οι ιδέες είναι νωπές στην καρδιά σας, μπορείτε να τις διακρίνετε και να τις αναγνωρίσετε. Αν έχετε κίνητρο να επιδιώξετε τη θέση, μπορείτε να μετριάσετε μόνοι σας αυτήν την επιθυμία, ώστε να μη μοιάζετε με τον εμμονικό θαυμαστή που κυνηγάει το είδωλό του σαν άγριο ζώο που έχει χάσει τη λογική του. Υποκειμενικά, μπορείς να διακρίνεις και να αναγνωρίζεις αυτές τις ιδέες. Μπορείς να εγκαταλείψεις τη σάρκα χωρίς κανένα πειρασμό όταν δεν περιβάλλεσαι από ανθρώπους. Τι θα γινόταν όμως αν οι άνθρωποι σε ακολουθούσαν, περιστρέφονταν γύρω σου, φρόντιζαν για τις καθημερινές σου ανάγκες, σε τάιζαν και σε έντυναν, και ικανοποιούσαν κάθε σου ανάγκη; Ποια συναισθήματα θα ξεσηκώνονταν στην καρδιά σου; Δεν θα απολάμβανες τα οφέλη της θέσης σου; Θα ήσουν ακόμα σε θέση να εγκαταλείψεις τη σάρκα τότε; Όταν οι άνθρωποι συσσωρεύονται γύρω σου, όταν περιστρέφονται γύρω σου σαν να είσαι αστέρι, πώς θα χειριζόσουν τότε τη θέση σου; Τα πράγματα που βρίσκονται στη συνείδησή σου, δηλαδή εκείνα τα πράγματα που βρίσκονται ανάμεσα στις σκέψεις και τις ιδέες σου —εκτίμηση της θέσης, απόλαυση της θέσης, απληστία ή ακόμη και ξεμυάλισμα με τη θέση— μπορείς να εξετάσεις την καρδιά σου για να βρεις αυτά τα πράγματα; Μπορείς να τα αναγνωρίσεις; Αν μπορείς να εξετάσεις την καρδιά σου και να αναγνωρίσεις αυτά τα πράγματα μέσα της, θα μπορούσες να εγκαταλείψεις τη σάρκα σε αυτήν την κατάσταση; Αν δεν έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν θα γυρίσεις την πλάτη σου σ’ αυτά τα πράγματα. Θα τα απολαύσεις και θα χαρείς με αυτά. Γεμάτος αυτοϊκανοποίηση, θα πεις: «Το να έχεις θέση ως πιστός στον Θεό είναι πραγματικά υπέροχο. Καθώς είμαι επικεφαλής και εργάτης, όλοι κάνουν ό,τι λέω εγώ. Τι υπέροχο συναίσθημα. Εγώ είμαι αυτός που καθοδηγεί και ποτίζει αυτούς τους ανθρώπους. Τώρα με υπακούν. Όταν λέω να πάνε ανατολικά, κανείς δεν πηγαίνει δυτικά. Όταν λέω να προσευχηθούν, κανείς δεν τολμά να τραγουδήσει. Αυτό είναι κατόρθωμα». Τότε θα έχεις αρχίσει να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης σου. Τι θα είναι τότε η θέση για σένα; (Δηλητήριο.) Και παρόλο που είναι δηλητήριο, δεν χρειάζεται να το φοβάσαι. Ακριβώς σε αυτήν την κατάσταση χρειάζεται να έχεις τη σωστή επιδίωξη και τις σωστές μεθόδους άσκησης. Συχνά, όταν οι άνθρωποι έχουν θέση, αλλά το έργο τους δεν έχει ακόμη επιτύχει αποτελέσματα, θα πουν: «Δεν απολαμβάνω τη θέση και δεν απολαμβάνω όλα όσα μου φέρνει η θέση». Ωστόσο, μόλις το έργο τους παρουσιάσει κάποια επιτυχία και θεωρήσουν ότι η θέση τους είναι ασφαλής, χάνουν τη λογική τους και απολαμβάνουν τα οφέλη που φέρνει η θέση. Πιστεύεις ότι, μόνο και μόνο επειδή μπορείς να αναγνωρίσεις τον πειρασμό, μπορείς να εγκαταλείψεις τη σάρκα; Έχεις πραγματικά αυτό το ανάστημα; Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχεις. Η αναγνώριση και η εγκατάλειψη από μέρους σου δεν επιτυγχάνονται παρά μόνο με την ανθρώπινη συνείδηση και τη στοιχειώδη λογική που διαθέτει ο άνθρωπος. Αυτά είναι που σου λένε να μην ενεργείς με αυτόν τον τρόπο. Είναι το πρότυπο της συνείδησης και το κομμάτι της λογικής που αποκτάς έχοντας βρει την πίστη στον Θεό, τα οποία σε βοηθούν ή σε κρατούν μακριά από το λάθος μονοπάτι. Ποιο είναι το πλαίσιο γι’ αυτό; Είναι ότι όταν αγαπάς τη θέση, αλλά δεν την έχεις αποκτήσει ακόμη, μπορεί να έχεις ακόμη το ελάχιστο κομμάτι της συνείδησης και της λογικής σου. Αυτά τα λόγια μπορούν ακόμα να σε συγκρατήσουν και να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις ότι η απόλαυση της θέσης δεν είναι κάτι καλό και δεν συνάδει με την αλήθεια, ότι δεν είναι η σωστή οδός και ότι αποτελεί αντίσταση ενάντια στον Θεό και Τον δυσαρεστεί. Τότε, μπορείς να απαρνηθείς συνειδητά τη σάρκα και να παραιτηθείς από την απόλαυση της θέσης. Μπορείς να απαρνηθείς τη σάρκα όταν δεν θα έχεις επιτεύγματα ή αξίες να επιδείξεις, αλλά όταν θα έχεις κάνει αξιέπαινο έργο, θα σε συγκρατήσει το αίσθημα ντροπής, η συνείδησή σου, ο ορθολογισμός σου και οι ηθικές σου αντιλήψεις; Το ελάχιστο πρότυπο συνείδησης που διαθέτεις δεν πλησιάζει καθόλου εκείνο μιας καρδιάς που έχει φόβο Θεού, και η λίγη πίστη σου δεν θα είναι καθόλου χρήσιμη. Άρα, είναι αυτό το μικρό κομμάτι συνείδησης που διαθέτεις τώρα ισοδύναμο με την πραγματικότητα της αλήθειας; Προφανώς όχι. Και εφόσον δεν είναι η πραγματικότητα της αλήθειας, αυτό για το οποίο είσαι ικανός δεν μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από αυτό που προέρχεται από τους περιορισμούς της ανθρώπινης συνείδησης και του ανθρώπινου ορθολογισμού. Καθώς δεν έχεις τώρα την πραγματικότητα των λόγων του Θεού ως ζωή σου, τι θα απογίνεις μόλις αποκτήσεις θέση και επίσημους τίτλους; Θα βαδίσεις στο μονοπάτι των αντίχριστων; (Αυτό είναι αβέβαιο.) Αυτή είναι η στιγμή του μεγαλύτερου κινδύνου. Το βλέπετε αυτό καθαρά; Πείτε Μου, είναι επικίνδυνο να είσαι επικεφαλής και εργάτης; (Είναι.) Γνωρίζοντας τον κίνδυνο, είστε ακόμα πρόθυμοι να εκτελέσετε αυτό το καθήκον; (Ναι.) Αυτή η προθυμία να εκτελέσετε το καθήκον σας είναι η ανθρώπινη βούληση, και είναι κάτι θετικό. Ωστόσο, αυτό το θετικό πράγμα από μόνο του θα σας επιτρέψει να κάνετε πράξη την αλήθεια; Θα μπορέσετε να εγκαταλείψετε τις επιθυμίες της σάρκας; Στηριζόμενος στις ανθρώπινες καλές προθέσεις και την ανθρώπινη θέληση, και βασιζόμενος στις ανθρώπινες επιθυμίες και τα ιδανικά, θα μπορέσεις να εκπληρώσεις τη θέλησή σου; (Όχι.) Τότε πρέπει να αναλογιστείτε τι πρέπει να κάνετε για να μετατρέψετε τις επιθυμίες σου, τα ιδανικά σου και τη θέλησή σου στην πραγματικότητά σου και στο αληθινό σου ανάστημα. Αυτό δεν είναι και τόσο μεγάλο πρόβλημα, στην πραγματικότητα. Το αληθινό πρόβλημα είναι ότι με δεδομένη την τρέχουσα κατάσταση και το παρόν ανάστημα του ανθρώπου, και με δεδομένες τις ιδιότητες της ανθρώπινης φύσης του, απέχει πολύ από το να ικανοποιήσει τους όρους της έγκρισης του Θεού. Ο ανθρώπινος χαρακτήρας σας δεν έχει παρά ελάχιστη συνείδηση και λογική, όχι όμως και τη θέληση να επιδιώξει την αλήθεια. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, μπορεί να θέλεις να μην είσαι απρόσεκτος ή επιπόλαιος ούτε να προσπαθήσεις να ξεγελάσεις τον Θεό, αλλά θα το κάνεις. Δεδομένης της τρέχουσας, αληθινής κατάστασης και του αναστήματός σας, βρίσκεστε ήδη σε επικίνδυνη θέση. Θα εξακολουθούσατε να υποστηρίζετε ότι το να έχεις θέση είναι επικίνδυνο, αλλά το να μην την έχεις σημαίνει ότι είσαι ασφαλής; Στην πραγματικότητα, η έλλειψη θέσης είναι κι αυτή επικίνδυνη. Όσο ζείτε με διεφθαρμένη διάθεση, βρίσκεστε σε κίνδυνο. Ισχύει λοιπόν ότι είναι επικίνδυνο μόνο να είσαι επικεφαλής, ενώ όσοι δεν είναι επικεφαλής είναι ασφαλείς; (Όχι.) Εάν δεν είσαι άτομο που επιδιώκει την αλήθεια και δεν κατέχεις την παραμικρή πραγματικότητα της αλήθειας, τότε κινδυνεύεις, είτε είσαι επικεφαλής είτε όχι. Επομένως, πώς θα πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια ώστε να αποφύγεις αυτόν τον κίνδυνο; Έχεις σκεφτεί αυτό το ερώτημα; Αν έχεις μόνο μια ελάχιστη επιθυμία και απλώς ακολουθείς κάποιους κανόνες, θα πετύχει αυτό; Μπορείς πραγματικά να ξεφύγεις από τον κίνδυνο με αυτόν τον τρόπο; Μπορεί να λειτουργήσει βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν είναι εύκολο να ξέρουμε τι θα συμβεί μακροπρόθεσμα. Λοιπόν, τι πρέπει να γίνει; Κάποιοι λένε ότι η αναζήτηση της αλήθειας είναι η καλύτερη λύση. Αυτό είναι απόλυτα σωστό, αλλά με ποιον τρόπο πρέπει να επιδιώξει κανείς για να εισέλθει στην πραγματικότητά της; Πώς μπορεί να αναπτυχθεί η ζωή του ανθρώπου; Κανένα από αυτά δεν είναι απλό ζήτημα. Πρώτον, πρέπει να κατανοήσεις την αλήθεια και, στη συνέχεια, πρέπει να την κάνεις πράξη. Εφόσον κάποιος κατανοεί την αλήθεια, τα μισά από αυτά τα προβλήματα έχουν ήδη επιλυθεί. Θα είναι σε θέση να αναλογιστεί τη δική του κατάσταση και να τη διακρίνει καθαρά. Θα αισθανθεί τον κίνδυνο μέσα στον οποίο ζει. Θα είναι σε θέση να κάνει ενεργά πράξη την αλήθεια. Μια τέτοια άσκηση οδηγεί φυσικά στην υπακοή στον Θεό. Είναι εκτός κινδύνου ένα άτομο που υπακούει στον Θεό; Χρειάζεται στ’ αλήθεια απάντηση; Εκείνοι που υπακούν αληθινά στον Θεό δεν θα επαναστατήσουν πλέον εναντίον του Θεού ούτε θα Του αντισταθούν, πόσο μάλλον θα Τον προδώσουν. Η σωτηρία τους είναι εξασφαλισμένη. Δεν είναι ένα τέτοιο άτομο εντελώς εκτός κινδύνου; Επομένως, το καλύτερο μέσο για την επίλυση των προβλημάτων είναι να επιστρατεύει κανείς τη σοβαρότητά του προς την αλήθεια και να καταβάλλει τις προσπάθειές του για την αλήθεια. Μόλις κατανοήσουν οι άνθρωποι πραγματικά την αλήθεια, όλα τα προβλήματα θα λυθούν.

Για σας, τι το ιδιαίτερο έχει το να είσαι επικεφαλής και εργάτης; (Η ανάληψη περισσότερων ευθυνών.) Η ευθύνη είναι μέρος αυτού. Αυτό είναι κάτι που όλοι έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά πώς μπορείτε να εκπληρώνετε καλά τις ευθύνες σας; Από πού μπορείτε να ξεκινήσετε; Η καλή εκπλήρωση αυτής της ευθύνης είναι, στην πραγματικότητα, η καλή εκπλήρωση του καθήκοντος. Η λέξη «ευθύνη» μπορεί να ακούγεται σαν να υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο σ’ αυτήν, αλλά σε τελική ανάλυση, είναι το καθήκον κάποιου. Για εσάς, δεν είναι εύκολο πράγμα να εκτελέσετε καλά το καθήκον σας, επειδή υπάρχουν πολλά πράγματα μπροστά σας που σας εμποδίζουν, όπως είναι το εμπόδιο της θέσης, το οποίο είναι το πιο δύσκολο να ξεπεράσετε. Αν δεν έχεις καθόλου θέση και είσαι απλώς ένας συνηθισμένος πιστός, μπορεί να αντιμετωπίσεις λιγότερους πειρασμούς και θα είναι ευκολότερο να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Μπορείς να ζεις μια πνευματική ζωή κάθε μέρα, όπως κάνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, τρώγοντας και πίνοντας από τα λόγια του Θεού, και συναναστρεφόμενος πάνω στην αλήθεια και εκτελώντας καλά τα καθήκοντά σου. Αυτό αρκεί. Αν όμως έχεις θέση, πρέπει πρώτα να ξεπεράσεις το εμπόδιο που παρουσιάζει η θέση. Πρέπει πρώτα να περάσεις αυτήν τη δοκιμασία. Πώς μπορείς να ξεπεράσεις αυτό το εμπόδιο; Δεν είναι εύκολο για τους συνηθισμένους ανθρώπους, επειδή οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι βαθιά ριζωμένες στον άνθρωπο. Όλοι οι άνθρωποι ζουν μέσα στις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και είναι εκ φύσεως ερωτευμένοι με την επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Αφού τελικά αποκτήσουν θέση με τόση δυσκολία, ποιος δεν θα απολάμβανε τα οφέλη της στο έπακρο; Αν έχεις την αγάπη της αλήθειας στην καρδιά σου και έχεις τουλάχιστον λίγο φόβο Θεού, θα χειρίζεσαι προσεκτικά και συγκρατημένα τη θέση σου, ενώ παράλληλα θα μπορείς να αναζητάς την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Με αυτόν τον τρόπο, η φήμη, το κέρδος και η θέση δεν θα καταλαμβάνουν χώρο στην καρδιά σου ούτε θα εμποδίζουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Αν είσαι πολύ μικρού αναστήματος, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά, να συγκρατείσαι με τα λόγια του Θεού. Θα πρέπει να βρεις τρόπους να κάνεις ορισμένα πράγματα ή να αποφύγεις συνειδητά κάποια περιβάλλοντα και κάποιους πειρασμούς. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι είσαι επικεφαλής. Όταν βρίσκεσαι παρέα με αρκετούς συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές, δεν θα νομίζουν ότι είσαι κάπως ανώτερος από αυτούς; Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα θα το έβλεπε έτσι, και αυτό αποτελεί ήδη πειρασμό για σένα. Δεν πρόκειται για δοκιμασία, αλλά για πειρασμό! Αν επίσης πιστεύεις ότι είσαι ανώτερος από αυτούς, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, αλλά αν πιστεύεις ότι είναι ίσοι σου, τότε η νοοτροπία σου είναι κανονική και δεν θα σε αναστατώσουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν πιστεύεις ότι ως επικεφαλής, η θέση σου είναι μεγαλύτερη από τη δική τους, πώς θα σου φέρονται; (Θα θαυμάζουν τον επικεφαλής.) Θα σε σέβονται απλώς και θα σε θαυμάζουν, τίποτε περισσότερο; Όχι. Θα πρέπει να το εκφράσουν και να το κάνουν πράξη. Για παράδειγμα, αν κρυολογήσεις και κρυολογήσει επίσης ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, ποιον θα φροντίσουν πρώτα; (Τον επικεφαλής.) Δεν είναι αυτό προνομιακή μεταχείριση; Δεν είναι αυτό ένα από τα οφέλη της θέσης; Αν βρεθείς σε διαμάχη με έναν αδελφό ή μια αδελφή, θα σου φερθεί δίκαια λόγω της θέσης σου; Θα πάρει το μέρος της αλήθειας; (Όχι.) Αυτά τα πράγματα είναι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις. Μπορείς να τους αποφύγεις; Πώς θα πρέπει να τους αντιμετωπίσεις; Αν κάποιος σου φερθεί άσχημα, μπορεί να τον αντιπαθήσεις και να σκεφτείς πώς να του επιτεθείς, να τον αποκλείσεις και να τον εκδικηθείς, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτό το άτομο. Από την άλλη πλευρά, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σε κολακεύουν, και όχι μόνο μπορεί να μην αντιδράς σ’ αυτό, αλλά στην πραγματικότητα να απολαμβάνεις το συναίσθημα. Δεν είναι αυτό ανησυχητικό; Δεν θα ξεκινούσες αμέσως να προωθείς και να εκπαιδεύεις τον κόλακά σου, ώστε να γίνει έμπιστός σου και να εκτελεί τις εντολές σου; Αν το έκανες, σε ποιο μονοπάτι θα βρισκόσουν; (Στο μονοπάτι των αντίχριστων.) Αν υποκύψεις σ’ αυτούς τους πειρασμούς, βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Είναι καλό πράγμα να έχεις ανθρώπους σε τροχιά γύρω σου ολόκληρη την ημέρα; Έχω ακούσει ότι μερικοί άνθρωποι, αφού γίνουν επικεφαλής, δεν κάνουν το δικό τους έργο ή δεν λύνουν πρακτικά προβλήματα. Αντ’ αυτού, το μόνο που σκέφτονται είναι οι απολαύσεις της σάρκας. Μερικές φορές μάλιστα τρώνε φαγητό που φτιάχνεται μόνο γι’ αυτούς, ενώ βάζουν τους άλλους να πλένουν τα λερωμένα τους ρούχα. Μετά από λίγο καιρό, τελικά εκτίθενται και αποκλείονται. Τι πρέπει να κάνετε όταν συναντάτε κάτι τέτοιο; Αν διαθέτεις θέση, οι άνθρωποι θα σε κολακεύουν και θα σου φέρονται με ιδιαίτερη εκτίμηση. Αν μπορέσεις να ξεπεράσεις και να αρνηθείς αυτούς τους πειρασμούς, και συνεχίσεις να φέρεσαι δίκαια στους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το πώς σου φέρονται, αυτό αποδεικνύει ότι είσαι το σωστό είδος ανθρώπου. Αν έχεις θέση, κάποιοι άνθρωποι θα σε θαυμάζουν. Θα βρίσκονται πάντα γύρω σου, θα σε καλοπιάνουν και θα σε κολακεύουν. Μπορείς να βάλεις ένα τέλος σ’ αυτό; Πώς διαχειρίζεστε τέτοιες καταστάσεις; Όταν δεν έχετε ανάγκη να σας φροντίζουν, αλλά κάποιος σας απλώνει «χείρα βοηθείας» και σας κολακεύει, μπορεί να χαίρεστε κρυφά, πιστεύοντας ότι η θέση που έχετε σας κάνει διαφορετικούς και ότι πρέπει να απολαύσετε στο έπακρο την ειδική μεταχείριση. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Δεν είναι αυτό αληθινό πρόβλημα; Όταν σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα, η καρδιά σου σε επιπλήττει; Νιώθεις αηδία και απέχθεια; Εάν κάποιος δεν νιώθει αηδία και απέχθεια, και δεν τα απορρίπτει, και δεν υπάρχουν κατηγορίες και μομφές στην καρδιά του, αλλά αντιθέτως αρέσκεται να απολαμβάνει αυτά τα πράγματα, νιώθοντας ότι είναι καλό να έχει κανείς θέση, διαθέτει ένα τέτοιο άτομο συνείδηση; Διαθέτει λογική; Είναι κάποιος που αναζητά την αλήθεια; (Όχι.) Τι δείχνει αυτό; Πόθο για τα οφέλη της θέσης. Παρόλο που αυτό δεν σε κατατάσσει στους αντίχριστους, έχεις ήδη αρχίσει να βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Όταν συνηθίσεις να απολαμβάνεις ειδική μεταχείριση, αν μια μέρα δεν μπορείς πλέον να λαμβάνεις τέτοια ειδική μεταχείριση, δεν θα θυμώσεις; Αν κάποιοι αδελφοί και αδελφές είναι φτωχοί και δεν έχουν τα χρήματα για να σε φιλοξενήσουν, θα τους φερθείς δίκαια; Αν σου πουν κάτι που ισχύει και σε δυσαρεστεί, θα χρησιμοποιήσεις τη δύναμή σου εναντίον τους και θα σκεφτείς πώς να τους τιμωρήσεις; Θα νιώθεις δυσαρέσκεια όταν τους βλέπεις και θα θέλεις να τους δώσεις ένα μάθημα; Μόλις σου εμφανιστούν αυτές οι σκέψεις, τότε δεν απέχεις πολύ από το να διαπράξεις το κακό, έτσι δεν είναι; Είναι εύκολο να βαδίσουν οι άνθρωποι στο μονοπάτι των αντίχριστων; Είναι εύκολο να γίνει κανείς αντίχριστος; (Ναι.) Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό! Ως επικεφαλής και εργάτες, αν δεν αναζητάτε την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, βαδίζετε στο μονοπάτι των αντίχριστων.

Μερικοί άνθρωποι δεν κατανοούν το έργο του Θεού και δεν γνωρίζουν πώς ή ποιους σώζει ο Θεός. Βλέπουν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τη διάθεση των αντίχριστων και μπορούν να βαδίσουν στο μονοπάτι των αντίχριστων, κι έτσι θεωρούν ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν πρέπει να έχουν καμία ελπίδα σωτηρίας. Στο τέλος, θα κριθούν όλοι ως αντίχριστοι. Δεν μπορούν να σωθούν και πρέπει όλοι να χαθούν. Είναι σωστές αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις; (Όχι.) Επομένως, πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Πρώτον, πρέπει να έχετε κατανόηση του έργου του Θεού. Ο Θεός σώζει τον διεφθαρμένο άνθρωπο. Ο διεφθαρμένος άνθρωπος μπορεί να βαδίσει στο μονοπάτι των αντίχριστων και να αντισταθεί στον Θεό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαιτεί τη σωτηρία του Θεού. Πώς μπορεί λοιπόν να γίνει έτσι ώστε ο άνθρωπος να ακολουθήσει πραγματικά τον Θεό, αντί να ακολουθήσει το μονοπάτι των αντίχριστων; Πρέπει να κατανοήσει την αλήθεια, να διερωτηθεί και να γνωρίσει τον εαυτό του, να γνωρίσει τη δική του διεφθαρμένη διάθεση και να γνωρίσει τη δική του σατανική φύση. Στη συνέχεια, πρέπει να προχωρήσει στην αναζήτηση της αλήθειας και στη διόρθωση της διεφθαρμένης του διάθεσης. Μόνο έτσι μπορείς να διασφαλίσεις ότι δεν θα βαδίσεις στο μονοπάτι των αντίχριστων, να αποφύγεις να γίνεις ο ίδιος αντίχριστος και να αποφύγεις να γίνεις αυτό που απεχθάνεται και απορρίπτει ο Θεός. Ο Θεός δεν εργάζεται με υπερφυσικούς τρόπους. Αντίθετα, ψάχνει βαθιά μέσα στην καρδιά των ανθρώπων. Αν απολαμβάνεις πάντα τα οφέλη της θέσης, ο Θεός μόνο θα σε επιπλήξει. Θα σε κάνει να συνειδητοποιήσεις αυτό το σφάλμα, ώστε να εξετάσεις τον εαυτό σου και να γνωρίσεις ότι αυτό δεν συνάδει με την αλήθεια και δεν είναι αρεστό στον Θεό. Αν μπορέσεις να φτάσεις σε αυτήν τη συνειδητοποίηση και να εξετάσεις και να γνωρίσεις τον εαυτό σου, δεν θα δυσκολευτείς να λύσεις το πρόβλημα. Αλλά αν ζεις σε μια τέτοια κατάσταση για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, απολαμβάνοντας πάντα τα οφέλη της θέσης, αποτυγχάνοντας να προσευχηθείς στον Θεό ή να εξετάσεις τον εαυτό σου και αποτυγχάνοντας να αναζητήσεις την αλήθεια, τότε ο Θεός δεν θα κάνει τίποτα. Θα σε απαρνηθεί, ώστε να μην αισθάνεσαι ότι είναι μαζί σου. Ο Θεός θα σε οδηγήσει στη συνειδητοποίηση ότι, αν συνεχίσεις έτσι, θα γίνεις σίγουρα αυτό που ο Θεός απεχθάνεται. Ο Θεός θα σου γνωστοποιήσει ότι αυτό το μονοπάτι είναι λάθος, ότι ο τρόπος ζωής σου είναι λάθος. Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους μια τέτοια επίγνωση με σκοπό να τους γνωστοποιήσει εκείνες τις ενέργειες που είναι σωστές και εκείνες που είναι λανθασμένες, επιτρέποντάς τους να κάνουν τη σωστή επιλογή. Ωστόσο, το αν μπορεί κάποιος να επιλέξει να βαδίσει στο ορθό μονοπάτι εξαρτάται από την πίστη και τη συνεργασία του. Όταν ο Θεός κάνει αυτά τα πράγματα, σε καθοδηγεί στην κατανόηση της αλήθειας, αλλά πέρα από αυτό, αφήνει τη δύναμη της επιλογής σ’ εσένα, και αυτό εξαρτάται από το αν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι. Ο Θεός δεν σου επιβάλλει ποτέ τίποτα. Ποτέ δεν σε ελέγχει με τη βία ή δεν σε διατάζει να κάνεις κάτι, βάζοντάς σε να κάνεις το τάδε ή το δείνα. Ο Θεός δεν ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο. Σου επιτρέπει να επιλέξεις ελεύθερα. Σε τέτοιες στιγμές, τι πρέπει να κάνει κανείς; Όταν συνειδητοποιείς ότι αυτό που κάνεις είναι λάθος, ότι ο τρόπος που ζεις είναι λανθασμένος, μπορείς να επιτύχεις αμέσως την άσκηση σύμφωνα με τις σωστές μεθόδους; Θα ήταν πολύ δύσκολο. Υπάρχει μια μάχη που πρέπει να δοθεί γι’ αυτό, επειδή αυτά που αγαπάει ο άνθρωπος είναι η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια. Κατά καιρούς, γνωρίζεις τι θα ήταν σωστό και τι λάθος, και υπάρχει μια μάχη στην καρδιά σου. Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας μάχης, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά, να αφήνεις τον Θεό να σε καθοδηγεί και να σε επιπλήττει, ώστε να αποκτήσεις επίγνωση για τα πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις. Στη συνέχεια, να απομακρύνεσαι ενεργά από τέτοιους πειρασμούς, να τους αποφεύγεις και να απέχεις απ’ αυτούς. Αυτό απαιτεί τη συνεργασία σου. Κατά τη διάρκεια της μάχης, θα εξακολουθείς να κάνεις λάθη και είναι εύκολο να πάρεις το λάθος μονοπάτι. Παρόλο που μπορεί να επιλέξεις τη σωστή κατεύθυνση στην καρδιά σου, δεν είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι. Έτσι δεν είναι στ’ αλήθεια τα πράγματα; Με μια στιγμή απροσεξίας, θα ακολουθήσεις το λάθος μονοπάτι. Τι σημαίνει εδώ «μια στιγμή απροσεξίας»; Σημαίνει ότι ο πειρασμός είναι πολύ μεγάλος. Για σένα, αυτό μπορεί να οφείλεται σε σκέψεις για την εικόνα σου, ή στη διάθεσή σου, ή σε κάποιο ιδιαίτερο πλαίσιο ή σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον. Ο πιο σοβαρός παράγοντας είναι, στην πραγματικότητα, η διεφθαρμένη διάθεσή σου, η οποία σε κυριαρχεί και σε ελέγχει. Αυτό είναι που σε δυσκολεύει να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι. Μπορεί να έχεις λίγη πίστη, αλλά εξακολουθείς να ταλαντεύεσαι και να κλυδωνίζεσαι από τις περιστάσεις. Μόνο όταν αντιμετωπιστείς και κλαδευτείς, όταν τιμωρηθείς και πειθαρχηθείς, όταν τα εμπόδια γεμίσουν τον δρόμο σου και δεν βλέπεις καμία διέξοδο προς τα εμπρός, θα συνειδητοποιήσεις ότι το κυνήγι της δόξας, του κέρδους και της θέσης δεν είναι η σωστή οδός, αλλά κάτι που ο Θεός απεχθάνεται και καταριέται, ότι μόνο το να βαδίζεις στο μονοπάτι που απαιτεί ο Θεός είναι η σωστή οδός στη ζωή και ότι αν δεν θέλεις να βαδίζεις σε αυτό το μονοπάτι, θα αποκλειστείς εντελώς. Οι άνθρωποι δεν κλαίνε μέχρι να δουν το φέρετρο! Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης, αν ένας άνθρωπος έχει μεγάλη πίστη, ισχυρή αποφασιστικότητα να συνεργαστεί και θέληση να επιδιώξει την αλήθεια, θα είναι πιο εύκολο να ξεπεράσει αυτούς τους πειρασμούς. Αν η ζωτική αδυναμία σου είναι η ιδιαίτερη φροντίδα για την αξιοπρέπεια και η αγάπη για τη θέση, η απληστία για τη φήμη και το κέρδος και οι απολαύσεις της σάρκας, και η θλίψη σου σ’ αυτούς τους τομείς είναι ιδιαίτερα μεγάλη, θα είναι δύσκολο να βγεις νικητής. Τι σημαίνει αυτό, ότι θα σου είναι δύσκολο να βγεις νικητής; Σημαίνει ότι θα είναι δύσκολο να επιλέξεις το μονοπάτι της αναζήτησης της αλήθειας, οπότε αντί γι’ αυτό, μπορεί να επιλέξεις το λάθος μονοπάτι, με αποτέλεσμα ο Θεός να νιώσει απέχθεια για σένα και να σε απαρνηθεί. Ωστόσο, αν είσαι πάντα προσεκτικός και συνετός, και μπορείς να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού για να σε επιπλήξει και να σε πειθαρχήσει, και αν δεν απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης ούτε επιθυμείς τη φήμη, το κέρδος ή τις ανέσεις της σάρκας, και αν, όταν έχεις τέτοιες σκέψεις, στηρίζεσαι στον Θεό για να τις εγκαταλείψεις με όλη σου τη δύναμη, πριν δώσουν αφορμή για δράση, και προσεύχεσαι στον Θεό και αναζητάς την αλήθεια, και είσαι τελικά σε θέση να βαδίσεις στο μονοπάτι της άσκησης της αλήθειας και να εισέλθεις σε αυτήν την πραγματικότητα, ανεξάρτητα από όλα τα άλλα, δεν θα έχεις τότε περισσότερες πιθανότητες να επιλέξεις τη σωστή κατεύθυνση όταν βρεθείς αντιμέτωπος με μεγάλο πειρασμό; (Ναι.) Αυτό εξαρτάται από τα συνήθη συσσωρευμένα αποθέματά σου. Πείτε Μου: Εάν ένας άνθρωπος βρεθεί αντιμέτωπος με έναν μεγάλο πειρασμό, μπορεί να ικανοποιήσει πλήρως το θέλημα του Θεού βασιζόμενος στο ανάστημα του όπως είναι, στη δική του θέληση ή στα συνήθη συσσωρευμένα αποθέματά του; (Όχι.) Μπορεί να το ικανοποιήσει εν μέρει; (Ναι.) Ο άνθρωπος μπορεί να είναι σε θέση να το ικανοποιήσει εν μέρει, αλλά όταν αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες, απαιτείται η παρέμβαση του Θεού. Αν θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, το να βασίζεσαι αποκλειστικά στην ανθρώπινη κατανόηση της αλήθειας και στην ανθρώπινη βούληση δεν μπορεί να σου προσφέρει πλήρη προστασία ούτε μπορείς να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού και να αποφύγεις εντελώς το κακό. Το κλειδί είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να έχει την αποφασιστικότητα να συνεργαστεί και να στηριχθεί στα έργα του Θεού για τα υπόλοιπα. Αν πεις: «Έχω καταβάλει μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό το σκοπό και έχω κάνει ό,τι μπορούσα. Όποιοι πειρασμοί ή περιστάσεις κι αν με βρουν στο μέλλον, το ανάστημά μου είναι περιορισμένο και μόνο τόσα μπορώ να κάνω». Βλέποντάς σε να ενεργείς έτσι, τι θα κάνει ο Θεός; Ο Θεός θα σε προφυλάξει από αυτούς τους πειρασμούς. Όταν ο Θεός σε προστατεύει από αυτούς τους πειρασμούς, θα είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, η πίστη σου θα γίνεται όλο και πιο σταθερή και το ανάστημά σου θα μεγαλώνει σταδιακά.

Ο διεφθαρμένος άνθρωπος λατρεύει να επιδιώκει τη θέση και να απολαμβάνει τα οφέλη της. Αυτό ισχύει για κάθε άνθρωπο, είτε έχεις αυτή τη στιγμή θέση είτε όχι: Είναι εξαιρετικά δύσκολο να εγκαταλείψεις τη θέση και να απαλλαγείς από τους πειρασμούς της. Αυτό απαιτεί μεγάλη συνεργασία από την πλευρά του ανθρώπου. Τι συνεπάγεται αυτή η συνεργασία; Κυρίως την αναζήτηση της αλήθειας, την αποδοχή της αλήθειας, την κατανόηση του θελήματος του Θεού και τη σαφή εμβάθυνση στην ουσία των προβλημάτων. Με αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος θα έχει την πίστη να ξεπεράσει τον πειρασμό της θέσης. Επιπλέον, πρέπει να σκεφτείς αποτελεσματικούς τρόπους για να απαλλαγείς από τον πειρασμό και να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού. Πρέπει να διαθέτεις μονοπάτια άσκησης. Αυτό θα διασφαλίσει ότι θα παραμείνεις στο ορθό μονοπάτι. Χωρίς μονοπάτια άσκησης, θα πέφτεις συχνά σε πειρασμό. Παρόλο που θα θέλεις να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι, οι προσπάθειές σου δεν θα έχουν τελικά πολλά αποτελέσματα, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις. Ποιοι είναι λοιπόν οι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις συχνά; (Όταν σημειώνω κάποια επιτυχία στην εκτέλεση του καθήκοντός μου και κερδίζω την εκτίμηση των αδελφών, νιώθω αυτοϊκανοποίηση και απολαμβάνω αυτό το συναίσθημα σε μεγάλο βαθμό. Μερικές φορές δεν το συνειδητοποιώ· μερικές φορές συνειδητοποιώ ότι αυτή η κατάσταση είναι λανθασμένη, αλλά εξακολουθώ να μη μπορώ να απομακρυνθώ από αυτήν). Αυτό αποτελεί πειρασμό. Ποιος άλλος θα μιλήσει; (Επειδή είμαι επικεφαλής, οι αδελφοί και οι αδελφές μας μερικές φορές μου επιφυλάσσουν ειδική μεταχείριση.) Και αυτό αποτελεί πειρασμό. Αν δεν έχεις συνείδηση των πειρασμών που αντιμετωπίζεις, αλλά τους χειρίζεσαι άσχημα και δεν μπορείς να κάνεις τις σωστές επιλογές, αυτοί οι πειρασμοί θα σου φέρουν θλίψη και δυστυχία. Ως παράδειγμα, ας πούμε ότι η ειδική μεταχείριση που σου επιφυλάσσουν οι αδελφοί και οι αδελφές περιλαμβάνει τα υλικά προνόμια της σίτισης, της ένδυσης, της στέγασης και της εξασφάλισης των καθημερινών σου αναγκών. Αν αυτά που απολαμβάνεις είναι πιο ωραία από όσα σου δίνουν, θα τα υποτιμάς και μπορεί να απορρίπτεις τα δώρα τους. Ωστόσο, αν συναντούσες έναν πλούσιο άνθρωπο και σου έδινε ένα ωραίο ρούχο, λέγοντας ότι δεν το φοράει, θα μπορούσες να παραμείνεις σταθερός μπροστά σε έναν τέτοιο πειρασμό; Θα μπορούσες να σκεφτείς την κατάσταση, λέγοντας στον εαυτό σου: «Είναι πλούσιος και αυτά τα ρούχα δεν σημαίνουν τίποτα γι’ αυτόν. Ούτως ή άλλως, δεν τα φοράει. Αν δεν τα δώσει σ’ εμένα, απλώς θα τα μαζέψει κάπου. Οπότε, θα τα κρατήσω». Τι γνώμη έχεις γι’ αυτήν την απόφαση; (Ήδη το άτομο απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης.) Γιατί αυτό αποτελεί απόλαυση των πλεονεκτημάτων της θέσης; (Επειδή αποδέχτηκε ωραία πράγματα.) Είναι απόλαυση των πλεονεκτημάτων της θέσης μόνο και μόνο το να αποδέχεσαι τα ωραία πράγματα που σου προσφέρονται; Αν σου προσφέρουν κάτι συνηθισμένο, αλλά είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι και έτσι το αποδέχεσαι, λογίζεται κι αυτό ως απόλαυση των πλεονεκτημάτων της θέσης; (Ναι. Όποτε δέχεται κανείς πράγματα από άλλους για να ικανοποιήσει τις δικές του εγωιστικές επιθυμίες, αυτό προσμετράται). Φαίνεται ότι δεν έχεις κατανοήσει επαρκώς αυτό το θέμα. Έχεις ποτέ σκεφτεί αυτό το θέμα: Αν δεν ήσουν επικεφαλής και δεν είχες καμία θέση, θα προσέφερε και πάλι αυτό το δώρο; (Δεν θα το έκανε.) Σίγουρα δεν θα το έκανε. Επειδή είσαι επικεφαλής είναι που σου κάνει αυτό το δώρο. Η φύση του πράγματος έχει αλλάξει. Αυτό δεν είναι κανονική φιλανθρωπία, και εδώ είναι το πρόβλημα. Αν τον ρωτούσες: «Αν δεν ήμουν επικεφαλής, αλλά απλώς ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, θα μου έκανες ένα τέτοιο δώρο; Αν αυτό το αντικείμενο χρειαζόταν ένας αδελφός ή μια αδελφή, θα του το έδινες;» Εκείνος θα έλεγε: «Δεν θα μπορούσα. Δεν μπορώ να δίνω πράγματα με το έτσι θέλω σε οποιονδήποτε. Το δίνω σ’ εσένα επειδή είσαι ο επικεφαλής μου. Αν δεν είχες αυτήν την ιδιαίτερη θέση, γιατί να σου έδινα ένα τέτοιο δώρο;» Τώρα δες πως δεν κατάλαβες την κατάσταση. Όταν είπε ότι δεν είχε καμία χρήση γι’ αυτό το ωραίο κοστούμι, τον πίστεψες, αλλά σε εξαπατούσε. Ο σκοπός του είναι να σε κάνει να δεχτείς το δώρο του, ώστε, στο μέλλον, να είσαι καλός μαζί του και να του παρέχεις ειδική μεταχείριση. Αυτή είναι η πρόθεση πίσω από το δώρο του. Το γεγονός είναι ότι εσύ ξέρεις μέσα σου ότι δεν θα σου έδινε ποτέ ένα τέτοιο δώρο αν δεν είχες καμία θέση, αλλά παρ’ όλα αυτά το αποδέχεσαι. Με τη γλώσσα σου λες: «Δόξα τω Θεώ. Έλαβα αυτό το δώρο από τον Θεό, είναι η καλοσύνη του Θεού προς εμένα». Όχι μόνο απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης, αλλά απολαμβάνεις και τα πράγματα του εκλεκτού λαού του Θεού, σαν να είναι αυτά που σου αναλογούν. Δεν είναι αυτό ξεδιάντροπο; Αν ο άνθρωπος δεν έχει αίσθημα συνείδησης και στερείται κάθε ντροπής, τότε αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι αυτό απλώς θέμα συμπεριφοράς; Είναι απλώς λάθος να δέχεσαι πράγματα από τους άλλους και σωστό να τα αρνείσαι; Τι θα πρέπει να κάνετε όταν αντιμετωπίζετε μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να ρωτήσεις αυτόν που δίνει τα δώρα αν αυτό που κάνει είναι σύμφωνο με τις αρχές. Πες του: «Ας αναζητήσουμε καθοδήγηση από τον λόγο του Θεού ή τα διοικητικά διατάγματα της εκκλησίας και ας δούμε αν αυτό που κάνεις είναι σύμφωνο με τις αρχές. Αν δεν είναι, δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιο δώρο». Εάν οι πηγές αυτές ενημερώσουν τον δωρητή ότι η πράξη του παραβιάζει τις αρχές, αλλά εκείνος εξακολουθεί να επιθυμεί να σου δώσει το δώρο, τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το υπερνικήσουν αυτό. Λαχταρούν διακαώς να τους δώσουν οι άλλοι περισσότερα και επιθυμούν να απολαμβάνουν περισσότερη ειδική μεταχείριση. Αν είσαι το σωστό είδος ανθρώπου, θα πρέπει να προσευχηθείς αμέσως στον Θεό όταν βρεθείς αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, λέγοντας: «Ω Θεέ μου, αυτό που αντιμετωπίζω σήμερα είναι σίγουρα σημάδι της καλής θέλησής Σου. Είναι ένα μάθημα που μου έδωσες. Είμαι πρόθυμος να αναζητήσω την αλήθεια και να ενεργήσω σύμφωνα με τις αρχές της». Οι πειρασμοί που αντιμετωπίζουν όσοι έχουν θέση είναι πολύ μεγάλοι, και όταν έρθει ένας πειρασμός, είναι πράγματι δύσκολο να ξεπεραστεί. Χρειάζεσαι την προστασία και τη βοήθεια του Θεού· πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και πρέπει επίσης να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις συχνά αυτοκριτική. Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώσεις προσγειωμένος και γαλήνιος. Ωστόσο, αν περιμένεις μέχρι να λάβεις τέτοια δώρα για να προσευχηθείς, θα εξακολουθήσεις να αισθάνεσαι τόσο προσγειωμένος και γαλήνιος; (Όχι πια.) Τι θα σκεφτεί ο Θεός για σένα τότε; Οι πράξεις σου θα ικανοποιούν τον Θεό ή θα Τον αηδιάζουν; Θα αποστρέφεται τις πράξεις σου. Είναι το πρόβλημα απλώς το αν αποδέχεσαι ένα πράγμα; (Όχι.) Οπότε, πού είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα έγκειται στις απόψεις και τη στάση που υιοθετείς όταν αντιμετωπίζεις μια τέτοια κατάσταση. Αποφασίζεις εσύ για τον εαυτό σου ή αναζητάς την αλήθεια; Έχεις κάποιο πρότυπο συνείδησης; Έχεις φόβο Θεού στην καρδιά σου; Προσεύχεσαι στον Θεό κάθε φορά που αντιμετωπίζεις την κατάσταση; Επιδιώκεις πρώτα να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες ή πρώτα προσεύχεσαι και αναζητάς το θέλημα του Θεού; Σε αυτό το θέμα αποκαλύπτεσαι. Πώς θα πρέπει να χειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να έχεις αρχές στην άσκησή σου. Πρώτον, εξωτερικά, πρέπει να αρνείσαι αυτές τις ιδιαίτερες υλικές αμοιβές, αυτούς τους πειρασμούς. Ακόμα και όταν σου προσφέρουν κάτι που επιθυμείς ιδιαίτερα ή ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, πρέπει ομοίως να το αρνηθείς. Τι σημαίνει υλικά πράγματα; Περιλαμβάνονται η τροφή, ο ρουχισμός και η στέγαση, καθώς και αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Αυτά τα ιδιαίτερα υλικά ανταλλάγματα πρέπει να απορρίπτονται. Γιατί πρέπει να τα αρνείσαι; Μήπως είναι απλώς θέμα του τρόπου που ενεργείς; Όχι· είναι θέμα της συνεργατικής σου στάσης. Αν θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ικανοποιείς τον Θεό και να αποφεύγεις τους πειρασμούς, πρέπει πρώτα να έχεις αυτήν τη συνεργατική στάση. Με αυτήν τη στάση, θα μπορέσεις να αποφύγεις τον πειρασμό και η συνείδησή σου θα είναι ήρεμη. Αν σου προσφέρουν κάτι που θέλεις και το δεχτείς, η καρδιά σου θα νιώσει σε κάποιο βαθμό την επίπληξη της συνείδησής σου. Ωστόσο, λόγω δικαιολογιών και αυτοδικαίωσης, θα πεις ότι έπρεπε να σου δοθεί αυτό το πράγμα, ότι σου οφείλεται. Και τότε, ο πόνος της συνείδησής σου δεν θα είναι τόσο ακριβής ή εμφανής. Μερικές φορές, οι σκέψεις και οι απόψεις σου μπορεί να επηρεάσουν τη συνείδησή σου, έτσι ώστε οι πόνοι της να μην είναι εμφανείς. Είναι λοιπόν η συνείδησή σου ένα αξιόπιστο κριτήριο; Δεν είναι. Αυτό είναι ένα καμπανάκι συναγερμού που προειδοποιεί τους ανθρώπους. Τι είδους προειδοποίηση δίνει; Ότι δεν υπάρχει ασφάλεια αν βασίζεται κανείς μόνο στα συναισθήματα της συνείδησης· πρέπει επίσης να αναζητά τις αρχές της αλήθειας. Αυτό είναι το αξιόπιστο. Χωρίς την αλήθεια να τους περιορίζει, οι άνθρωποι μπορούν ακόμα να υποκύψουν στον πειρασμό, προβάλλοντας διάφορους λόγους και δικαιολογίες που τους επιτρέπουν να ικανοποιήσουν την απληστία τους για τα οφέλη της θέσης. Ως εκ τούτου, ως επικεφαλής, θα πρέπει να τηρείς στην καρδιά σου αυτήν τη μία αρχή: Θα αρνούμαι πάντα, θα αποφεύγω πάντα και θα απορρίπτω εντελώς οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση. Η απόλυτη απόρριψη είναι η προϋπόθεση για την αποφυγή του κακού. Εάν διαθέτεις την προϋπόθεση της αποφυγής του κακού, βρίσκεσαι ήδη σε κάποιον βαθμό υπό την προστασία του Θεού. Και αν έχεις τέτοιες αρχές στην άσκησή σου και τις τηρείς σταθερά, τότε κάνεις ήδη πράξη την αλήθεια και ικανοποιείς τον Θεό. Βαδίζεις ήδη στο ορθό μονοπάτι. Όταν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι και ικανοποιείς ήδη τον Θεό, εξακολουθείς να χρειάζεσαι τη δοκιμασία της συνείδησής σου; Το να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και να κάνεις πράξη την αλήθεια είναι ανώτερο από τα πρότυπα της συνείδησης. Εάν κάποιος έχει την αποφασιστικότητα να είναι συνεργάσιμος και είναι σε θέση να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές, έχει ήδη ικανοποιήσει τον Θεό. Αυτό είναι το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους.

Σε μεγάλο βαθμό, η ικανότητα κάποιου να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό εξαρτάται από τη συνεργασία του. Η συνεργασία είναι ζωτικής σημασίας. Καθώς ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό, με το ανάστημα και την πραγματικότητα που διέθετε, δεν πρέπει να φοβόταν να πέσει σε κανέναν πειρασμό. Αν καθόταν σε ένα τραπέζι συμποσίου, δεν θα μπορούσε εύκολα να προσβάλει τον Θεό με κανέναν λόγο ή πράξη. Γιατί, λοιπόν, εξακολουθούσε να αρνείται να παρευρίσκεται σε τέτοια συμπόσια; (Δεν του άρεσαν.) Δεν του άρεσαν τέτοιες περιστάσεις. Αυτός είναι ένας αντικειμενικός λόγος, αλλά υπάρχει επίσης ένα πρακτικό ζήτημα που μπορεί να μην έχετε λάβει υπόψη σας. Ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό. Έλαβε μέτρα και υιοθέτησε πρακτικές ώστε να λάβει την προστασία του Θεού, προφυλασσόμενος από το να διαπράξει αμαρτία ή να προσβάλει τον Θεό. Υιοθέτησε ανθρώπινες μεθόδους συνεργασίας. Αυτή είναι η μία πλευρά του θέματος. Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις στις οποίες ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει μόνος του τη διεφθαρμένη φύση του, οπότε ο Ιώβ δεν παρευρισκόταν σε περιστάσεις όπου θα έμπαινε σε πειρασμό. Με αυτόν τον τρόπο απέφυγε τον πειρασμό. Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο Ιώβ δεν παρευρισκόταν σε τέτοια συμπόσια; Επειδή μια τέτοια περίσταση θα ήταν πολύ μεγάλος πειρασμός για οποιονδήποτε. Τι σημαίνει όταν κάτι είναι πολύ μεγάλος πειρασμός; Οι άνθρωποι μπορούν να αμαρτάνουν και να προσβάλλουν τον Θεό ανά πάσα στιγμή, όπου κι αν βρίσκονται. Από μόνα τους, ο φόβος του Θεού στην καρδιά σου, και η πίστη σου στον Θεό και η αποφασιστικότητά σου δεν αρκούν για να σου επιτρέψουν να απαλλαγείς από τον πειρασμό. Δεν μπορεί να σε αποτρέψουν από το να προσβάλλεις τον Θεό όταν μπαίνεις σε πειρασμό. Καταλαβαίνεις; Πρέπει να αρνηθείς εντελώς την ειδική μεταχείριση που σου προσφέρουν οι άλλοι. Πρέπει να την αρνείσαι κάθε φορά. Τι είδους τρόπος δράσης είναι αυτός; Σε ποια σφαίρα των προβλημάτων του ανθρώπου απευθύνονται τέτοιες αρχές και κανονισμοί; (Στοχεύουν στην άπληστη φύση του ανθρώπου.) Λόγω της διεφθαρμένης διάθεσής του, ο άνθρωπος είναι επιρρεπής στον πειρασμό. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να υιοθετήσεις ορισμένες αρχές ή μεθόδους για να αποφύγεις τέτοιους πειρασμούς, ώστε να μην προσβάλεις τον Θεό. Αυτός είναι ένας ισχυρός και αποτελεσματικός τρόπος συνεργασίας. Αν δεν το κάνεις αυτό, αν κρίνεις την κατάσταση και άλλοτε δέχεσαι ειδική μεταχείριση και άλλοτε την αρνείσαι, έχεις κατανοήσει καλά το θέμα; (Όχι.) Γιατί είναι κακή η αντίληψή σου για το θέμα; (Επειδή ο άνθρωπος έχει σατανική φύση και δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του.) Όσοι δεν έχουν φόβο Θεού στην καρδιά τους δεν έχουν αρχές όταν έρχονται αντιμέτωποι με τέτοιες καταστάσεις. Αποδέχονται τα πάντα και δεν απορρίπτουν ποτέ τίποτα. Αν κάποιος τους πει ότι πρόκειται για προσφορά, για κάτι αφιερωμένο στον Θεό, ακόμη και τότε δεν έχουν κανέναν φόβο. Απλώς το βάζουν στην τσέπη τους. Τολμούν να αρπάζουν και να επιτάσσουν τέτοιες προσφορές, χωρίς καν την παραμικρή αυτομομφή. Είναι προφανές ότι δεν έχουν τον παραμικρό φόβο Θεού, πέφτοντας φυσικά σε τέτοιες καταστάσεις. Πιστεύουν καθόλου στον Θεό; Αυτή είναι η συνέπεια του να αναζητά κανείς την άνεση και την ευκολία και να απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης. Αν πέφτεις συχνά στον πειρασμό και δεν τον αποφεύγεις, αναπόφευκτα θα οδηγηθείς, ανεπαίσθητα, σ’ αυτό το μονοπάτι. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου τον οδηγεί στο λάθος μονοπάτι. Μπορούν να πάνε καλά τα πράγματα με αυτό το πρόβλημα άλυτο; Γι’ αυτό, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε, θα πρέπει να εμμένετε στις αρχές της αλήθειας, υιοθετώντας ειδικά μέσα για την αντιμετώπιση ειδικών προβλημάτων. Η οδός δεν είναι η άκαμπτη τήρηση των κανόνων. Όποια μέσα σας επιτρέπουν να κερδίσετε τη νίκη επί του πειρασμού είναι αποδεκτά.

Οι υλικοί πειρασμοί υπερνικούνται ευκολότερα. Εφόσον έχεις φαγητό να φας, ρούχα να φορέσεις και μια ευχαριστημένη καρδιά, μπορείς να τα καταφέρεις. Επομένως, τέτοιοι πειρασμοί κατατροπώνονται εύκολα. Οι πειρασμοί της φήμης, του κέρδους και της θέσης, ωστόσο, είναι οι δυσκολότεροι από όλους για να τους υπερνικήσεις. Για παράδειγμα, όταν δύο άνθρωποι εργάζονται μαζί, αν η θέση του άλλου είναι χαμηλότερη από τη δική σου, αν η δική σου θέση είναι υψηλότερη από τη δική του, θα νιώσεις χαρούμενος. Αλλά αν η θέση σου είναι χαμηλότερη από τη δική του, θα είσαι δυστυχισμένος. Η καρδιά σου θα δυσφορεί, θα νιώθεις περιορισμένος, αποθαρρυμένος και αδύναμος, και δεν θα προσεύχεσαι. Είναι εύκολο να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Δεν έχει εύκολη λύση. Οι άνθρωποι μπορούν να απορρίπτουν και να αποφεύγουν τους υλικούς πειρασμούς, αποφεύγοντας να μολυνθούν, αλλά η θέση, το κέρδος, η δόξα, η ματαιοδοξία και η φήμη είναι τα πιο δύσκολα να υπερνικηθούν. Παρόλο που δεν είναι εύκολο, υπάρχει στην πραγματικότητα λύση. Εφόσον μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, να προσευχηθείς στον Θεό και να διακρίνεις την κενότητα της φήμης, του κέρδους και της θέσης για να εμβαθύνεις στην ουσία τους, θα έχεις την αυτοπεποίθηση να απορρίψεις τη φήμη, το κέρδος και τη θέση. Ως εκ τούτου, δεν θα υποκύψεις στους πειρασμούς τους. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένη φύση, η οποία τους κάνει να αποκαλύπτουν και να βιώνουν διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις. Αυτό τους οδηγεί να αντιστέκονται και να επαναστατούν εναντίον του Θεού. Αυτό που βιώνουν είναι απάνθρωπο και ασυμβίβαστο με την αλήθεια. Είτε πρόκειται για ανθρώπινη αλαζονεία που αρνείται να υποταχθεί στην αλήθεια, είτε για ανθρώπινη δόλια συμπεριφορά που ενεργεί με διεστραμμένη πρόθεση, είτε για ανθρώπινη απληστία, φιλοδοξία και επιθυμία, τι είναι αυτό που γεννά όλα αυτά τα ελαττώματα; (Η διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά.) Αυτά προκύπτουν από τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και παράγονται από τη σατανική φύση που ελέγχει τον άνθρωπο. Η επιδίωξη του ανθρώπου να αποκτήσει θέση είναι μόνο μία από τις εκδηλώσεις αυτής της κατάστασης. Αυτή η εκδήλωση, όπως και η αλαζονική διάθεση του ανθρώπου, όπως και η επαναστατικότητα και η αντίστασή του απέναντι στον Θεό, προκύπτουν από τη σατανική φύση του. Με ποια μέθοδο μπορεί να λυθεί αυτό; Πρέπει και πάλι να χρησιμοποιηθεί η πιο βασική μέθοδος. Εφόσον ακολουθείς την οδό του Θεού και βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, όλα αυτά τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν. Όταν δεν έχεις καμία θέση, μπορείς να αναλύεις συχνά τον εαυτό σου και να γνωρίζεις τον εαυτό σου. Οι άλλοι μπορούν να επωφεληθούν από αυτό. Όταν έχεις θέση και μπορείς ακόμα να αναλύεις και να κατανοείς τον εαυτό σου συχνά, επιτρέποντας στους ανθρώπους να δουν τα πλεονεκτήματά σου, ότι καταλαβαίνεις την αλήθεια, ότι έχεις πρακτική εμπειρία και ότι πραγματικά αλλάζεις, δεν μπορούν και οι άλλοι να επωφεληθούν από αυτό; Ανεξάρτητα από το αν έχεις θέση ή όχι, εφόσον μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να έχεις αυθεντική εμπειρία και μαρτυρία, επιτρέποντας στους ανθρώπους να καταλάβουν το θέλημα του Θεού και την αλήθεια από τη δική σου εμπειρία, δεν ωφελεί αυτό τους ανθρώπους; Επομένως, τι σημαίνει η θέση για σένα; Στην πραγματικότητα, η θέση είναι απλώς ένα επιπλέον, επιπρόσθετο πράγμα, όπως ένα ρούχο ή ένα καπέλο. Είναι απλώς ένα στολίδι. Δεν έχει καμία πραγματική χρησιμότητα και η παρουσία της δεν επηρεάζει τίποτα. Ανεξάρτητα από το αν έχεις ή δεν έχεις θέση, είσαι το ίδιο άτομο. Το αν οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, και να κερδίσουν την αλήθεια και τη ζωή δεν έχει καμία σχέση με τη θέση. Εφόσον δεν θεωρείς τη θέση ως πολύ μεγάλο ζήτημα, δεν μπορεί να σε περιορίσει. Αν αγαπάς τη θέση και δίνεις ιδιαίτερη έμφαση σ’ αυτήν, αντιμετωπίζοντάς την πάντα ως ζήτημα μεγάλης σημασίας, τότε αυτή θα σε έχει υπό τον έλεγχό της· δεν θα είσαι πρόθυμος να ανοιχτείς, να ξεγυμνωθείς, να γνωρίσεις τον εαυτό σου ή να παραμερίσεις τον ηγετικό σου ρόλο για να δράσεις, να μιλήσεις και να αλληλεπιδράσεις με τους άλλους και να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Δεν πρόκειται για περιορισμό από τη θέση; Αυτό συμβαίνει επειδή μιλάς και ενεργείς αφ’ υψηλού και δεν μπορείς να κατέβεις από το καλάμι. Δεν βασανίζεις απλώς τον εαυτό σου με αυτόν τον τρόπο; Αν καταλάβεις πραγματικά την αλήθεια και αν μπορέσεις να έχεις θέση χωρίς να έχεις τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση, αλλά αντ’ αυτού μπορέσεις να επικεντρωθείς στο πώς να εκτελείς καλά τα καθήκοντά σου, να κάνεις ό,τι πρέπει και να εκπληρώνεις όλα τα καθήκοντα που οφείλεις, και αν δεις τον εαυτό σου ως έναν συνηθισμένο αδελφό ή αδελφή, τότε δεν θα έχεις παραμερίσει τον ζυγό της θέσης; Όταν δεν θα περιορίζεσαι από τη θέση και θα έχεις μια κανονική είσοδο στη ζωή, θα εξακολουθείς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους; Όταν οι άλλοι κατέχουν υψηλότερη θέση, θα εξακολουθούσες να αισθάνεσαι δυσφορία; Πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να απελευθερωθείς από τους περιορισμούς της θέσης και τους περιορισμούς όλων των άλλων ανθρώπων, ζητημάτων και πραγμάτων. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να κάνεις καλά το καθήκον σου. Μόνο τότε θα είσαι ένα άτομο που διαθέτει την πραγματικότητα της αλήθειας.

Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι υποφέρουν από ένα κοινό πρόβλημα: Όταν δεν έχουν κύρος, δεν παίρνουν ύφος ανωτέρου όταν αλληλεπιδρούν ή μιλούν με κάποιον, ούτε υιοθετούν συγκεκριμένο ύφος ή τόνο ομιλίας. Είναι απλώς συνηθισμένοι και κανονικοί, και δεν έχουν την ανάγκη να πλασάρουν τον εαυτό τους. Δεν νιώθουν καμία ψυχολογική πίεση, και μπορούν να συναναστρέφονται τους άλλους ανοιχτά και από καρδιάς. Είναι προσιτοί και δεκτικοί στην αλληλεπίδραση· οι άλλοι τους θεωρούν πολύ καλούς ανθρώπους. Τη στιγμή που αποκτούν κύρος, το παίζουν υπεράνω, αγνοούν τους απλούς ανθρώπους, κανείς δεν μπορεί να τους φτάσει· πιστεύουν πως είναι ευγενείς, και πως οι ίδιοι και οι συνηθισμένοι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι από άλλη πάστα. Περιφρονούν τους συνηθισμένους ανθρώπους, παίρνουν ύφος ανωτέρου όταν μιλούν και σταματούν να συναναστρέφονται τους άλλους ανοιχτά. Γιατί δεν συναναστρέφονται πια τους άλλους ανοιχτά; Νιώθουν πως έχουν πλέον κύρος, και είναι επικεφαλής. Νομίζουν πως οι επικεφαλής πρέπει να διατηρούν μια συγκεκριμένη εικόνα, να είναι λίγο πιο ανώτεροι από τους συνηθισμένους ανθρώπους, να έχουν περισσότερο ανάστημα και να είναι πιο ικανοί να αναλαμβάνουν ευθύνες· πιστεύουν πως, σε σύγκριση με τους συνηθισμένους ανθρώπους, οι επικεφαλής πρέπει να είναι πιο υπομονετικοί, να είναι σε θέση να υποφέρουν και να δαπανούν περισσότερο, όπως και να μπορούν να αντιστέκονται σε κάθε πειρασμό από τον Σατανά. Ακόμη κι αν πεθάνουν οι γονείς τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους, αισθάνονται ότι πρέπει να έχουν τον αυτοέλεγχο για να μην κλάψουν, ή ότι πρέπει τουλάχιστον να κλάψουν κρυφά, χωρίς να τους βλέπουν άλλοι, ούτως ώστε κανείς να μην μπορεί να δει τα ελαττώματα, τις ελλείψεις ή τις αδυναμίες τους. Νιώθουν, μάλιστα, πως αν οι επικεφαλής έχουν γίνει αρνητικοί, δεν πρέπει να αφήσουν κανέναν να το μάθει. Αντ’ αυτού, πρέπει να κρύβουν όλα αυτά τα πράγματα. Πιστεύουν πως έτσι θα πρέπει να ενεργεί κάποιος που έχει κύρος. Όταν καταπιέζουν τους εαυτούς τους σε τέτοιον βαθμό, δεν έχει γίνει το κύρος Θεός τους, Κύριος τους; Και εφόσον ισχύει αυτό, εξακολουθούν να έχουν κανονική ανθρώπινη φύση; Όταν έχουν αυτές τις ιδέες —όταν περιορίζουν τον εαυτό τους σε αυτόν τον βαθμό και προσποιούνται με αυτόν τον τρόπο— δεν έχουν ερωτευθεί το κύρος; Όποτε κάποιος άλλος είναι ισχυρότερος και καλύτερος από αυτούς, αυτό αγγίζει τη ζωτική τους αδυναμία. Μπορούν να νικήσουν τη σάρκα; Μπορούν να συμπεριφερθούν στον άλλον όπως αρμόζει; Σίγουρα όχι. Για να ελευθερωθείς από τον έλεγχο που έχει πάνω σου η θέση, το πρέπει να κάνεις πρώτα; Πρέπει πρώτα να την καθαρίσεις από τις προθέσεις σου, τις σκέψεις σου και την καρδιά σου. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Στο παρελθόν, όταν δεν είχες κοινωνική θέση, αγνοούσες εκείνους που δεν σε έλκυαν. Τώρα που έχεις θέση, αν βλέπεις κάποιον που δεν είναι ελκυστικός ή που έχει προβλήματα, νιώθεις υπεύθυνος για να τον βοηθάς, κι έτσι περνάς περισσότερο χρόνο συναναστρεφόμενος μαζί του, προσπαθώντας να λύσεις κάποια από τα πρακτικά προβλήματα που έχει. Και ποιο είναι το αίσθημα στην καρδιά σου όταν κάνεις τέτοια πράγματα; Είναι ένα αίσθημα χαράς και γαλήνης. Έτσι, επίσης, θα πρέπει να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους και να τους ανοίγεσαι συχνότερα όταν βρίσκεσαι σε δυσκολία ή βιώνεις αποτυχία, συναναστρεφόμενος σχετικά με τα προβλήματα και τις αδυναμίες σου, σχετικά με το πώς απειθούσες στον Θεό, και το πώς τελικά αναδύθηκες από αυτό και κατάφερες να εκπληρώσεις το θέλημα του Θεού. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα του να τους εμπιστευθείς με αυτόν τον τρόπο; Είναι, χωρίς αμφιβολία, θετικό. Κανείς δεν θα σε περιφρονήσει —και μπορεί κάλλιστα να ζηλέψουν την ικανότητά σου να περάσεις αυτές τις εμπειρίες. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πάντα ότι όταν οι άνθρωποι έχουν θέση, θα πρέπει να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν αξιωματούχοι και να μιλούν με συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να τους παίρνουν στα σοβαρά και να τους σέβονται. Είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης; Αν είσαι σε θέση να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο τρόπος σκέψης είναι λανθασμένος, τότε θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να γυρίσεις την πλάτη σου στα σαρκικά πράγματα. Μην προσποιείσαι και μη βαδίζεις στο μονοπάτι της υποκρισίας. Μόλις κάνεις μια τέτοια σκέψη, θα πρέπει να την αντιμετωπίσεις αναζητώντας την αλήθεια. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, αυτή η σκέψη, αυτή η άποψη, θα πάρει μορφή και θα ριζώσει στην καρδιά σου. Ως αποτέλεσμα, θα έρθει να κυριαρχήσει πάνω σου, και θα μεταμφιεστείς και θα διαμορφώσεις την εικόνα σου σε τέτοιον βαθμό, που κανείς δεν θα είναι σε θέση να σε διακρίνει ή να καταλάβει τις σκέψεις σου. Θα μιλάς στους άλλους σαν να μιλάς μέσα από μια μάσκα που τους κρύβει το αληθινό σου πρόσωπο. Πρέπει να μάθεις να αφήνεις τους άλλους να βλέπουν την καρδιά σου, και να μάθεις να ανοίγεις την καρδιά σου στους άλλους και να έρχεσαι κοντά τους. Πρέπει να απαρνηθείς τις επιθυμίες της σάρκας και να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου θα γνωρίσει γαλήνη και ευτυχία. Όποια γεγονότα κι αν σου συμβούν, σκέψου πρώτα τι προβλήματα υπάρχουν στη δική σου ιδεολογία. Αν εξακολουθείς να επιθυμείς να κατασκευάσεις μια εικόνα για τον εαυτό σου και να μεταμφιεστείς, θα πρέπει αμέσως να προσευχηθείς στον Θεό: «Θεέ μου! Θέλω και πάλι να μεταμφιεστώ. Για άλλη μια φορά μηχανορραφώ με δόλο. Τι γνήσιος διάβολος που είμαι! Πρέπει να είμαι πραγματικά αποκρουστικός για Σένα! Έχω πλέον αηδιάσει εντελώς με τον εαυτό μου. Σε ικετεύω να με επιπλήξεις, να με πειθαρχήσεις και να με τιμωρήσεις». Πρέπει να προσευχηθείς, να φέρεις τη στάση σου στο φως και να στηριχτείς στον Θεό για να την εκθέσει, να την αναλύσει και να την περιορίσει. Αν την αναλύσεις και την περιορίσεις με αυτόν τον τρόπο, οι πράξεις σου δεν θα δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα, επειδή η διεφθαρμένη σου διάθεση ματαιώνεται και δεν αποκαλύπτεται. Αυτήν τη στιγμή, ποια συναισθήματα βρίσκονται στην καρδιά σου; Τουλάχιστον, θα νιώσεις κάποια απελευθέρωση. Η καρδιά σου θα είναι χαρούμενη και γαλήνια. Ο πόνος σου θα μειωθεί και δεν θα υποφέρεις από τον εξευγενισμό. Στη χειρότερη περίπτωση, θα υπάρξουν στιγμές που θα νιώσεις στιγμιαία λίγο χαμένος και θα σκεφτείς: «Είμαι επικεφαλής, άτομο με θέση και κύρος, πώς μπορώ να είμαι σαν τους συνηθισμένους ανθρώπους; Πώς μπορώ να συνομιλώ με τους απλούς ανθρώπους με έναν ειλικρινή, γνήσιο και ανοιχτό τρόπο; Κάτι τέτοιο θα με μείωνε πάρα πολύ!» Όπως βλέπεις, αυτό είναι λίγο προβληματικό. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου δεν μπορεί να αποβληθεί εντελώς με τη μία, ούτε μπορεί να διορθωθεί πλήρως σε σύντομο χρονικό διάστημα. Νόμιζες ότι η διόρθωση της διεφθαρμένης διάθεσής σου θα ήταν τόσο απλή, ότι είναι όπως φαντάζονται οι άνθρωποι πως είναι —ότι μόλις συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια και αναγνωρίσουν τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, τότε θα μπορέσουν να απαλλαγούν αμέσως από αυτήν. Δεν είναι κάτι τόσο απλό. Η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος κάνει πράξη την αλήθεια είναι η διαδικασία της καταπολέμησης της διεφθαρμένης του διάθεσης. Η ατομική βούληση, η φαντασία και οι υπερβολικές επιθυμίες του ανθρώπου δεν επιλύονται πλήρως με την εγκατάλειψη και την οριστική υπέρβασή τους μέσω της προσευχής. Αντίθετα, μπορούν να εγκαταλειφθούν οριστικά μόνο μετά από πολλές επαναλαμβανόμενες μάχες. Μόνο όταν κάποιος μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια θα αποδώσει πραγματικά καρπούς αυτή η διαδικασία. Ειδικά στα μεγαλύτερα θέματα, η μάχη μέσα στην καρδιά σου θα είναι ακόμη πιο έντονη, με ατελείωτες εναλλαγές που μπορεί μερικές φορές να διαρκέσουν έναν-δύο μήνες, μερικές φορές έξι μήνες ή ακόμη και έναν χρόνο. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου είναι αρκετά πεισματική. Κανένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης δεν μπορεί να διορθωθεί μέσα από μία ή δύο συναναστροφές πάνω στην αλήθεια. Θα σε πολεμήσει ξανά και ξανά, και πρέπει να συνεχίσεις να επιδιώκεις την αλήθεια μέχρι να κατανοήσεις καθαρά την αλήθεια, να γνωρίσεις σε βάθος τη διεφθαρμένη σου διάθεση και να αρχίσεις να μισείς τη σάρκα και να μισείς τον Σατανά. Τότε, η άσκηση της αλήθειας θα γίνει για σένα κάτι συνηθισμένο, κάτι φυσικό και αβίαστο. Αυτό σημαίνει να νικήσεις τη σάρκα και να κερδίσεις τη νίκη επί του Σατανά. Κατά τη διάρκεια της μάχης, οι άνθρωποι πρέπει να προσεύχονται στον Θεό ανά πάσα στιγμή και να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην ανάγνωση των λόγων του Θεού. Δεν πρέπει ποτέ να πηγαίνουν σε άπιστους ή στον Σατανά και στους διαβόλους για να βρουν την οδό. Πρέπει να βασίζονται στον Θεό και να προσβλέπουν σ’ Αυτόν. Πρέπει να αναζητούν την αλήθεια και να συμμετέχουν σε συναναστροφή πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Μόνο όταν κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια μπορούν να ξεπεράσουν τη σάρκα και να νικήσουν τον Σατανά. Πώς το βλέπει αυτό ο Θεός; Ο Θεός βλέπει την καρδιά σου. Βλέπει ότι αγαπάς την αλήθεια, ότι έχεις φόβο Θεού και ότι είσαι πρόθυμος να αποβάλεις την αδικία και να αποφύγεις το κακό. Παρόλο που η διεφθαρμένη σου διάθεση έχει δημιουργήσει σκέψεις, ιδέες και προθέσεις μέσα σου, αυτές οι σκέψεις και οι προθέσεις δεν ελέγχουν τη συμπεριφορά σου, δεν γκρεμίζουν και δεν καταπατούν τη θέλησή σου. Τελικά, είσαι σε θέση να τις νικήσεις, και ο Θεός θα σε θυμάται. Αν το κάνεις συχνά πράξη αυτό, θα βελτιωθεί η εσωτερική σου κατάσταση. Σε ποιο σημείο μπορεί να ειπωθεί ότι έχεις ξεπεράσει πλήρως αυτήν την πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσής σου, ότι έχεις αλλάξει σε αυτήν την πτυχή της διάθεσής σου και έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας; Δηλαδή, παρόλο που μπορεί μερικές φορές να εξακολουθούν να εισχωρούν κακές σκέψεις και ιδέες στο μυαλό σου, και εξακολουθούν να δημιουργούν κάποιες προθέσεις και επιθυμίες, αυτά τα πράγματα δεν κυριαρχούν πλέον στην καρδιά σου. Νιώθεις ήδη ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι σημαντικά, και μπορείς να τα αναγνωρίσεις αμέσως μόλις εμφανιστούν. Δεν χρειάζεται να τα περιορίσεις τεχνητά και να απομακρυνθείς από αυτά, και δεν χρειάζεται να ζητήσεις σκόπιμα από τον Θεό να σε παρατηρήσει, να σε πειθαρχήσει και να σε τιμωρήσει. Τέτοιες μέθοδοι δεν είναι απαραίτητες για σένα. Μπορείς εύκολα να τα ξεπεράσεις και να τα εγκαταλείψεις. Η καρδιά σου δεν δυσφορεί και δεν έχεις κανένα αίσθημα απώλειας. Αυτό είναι καλό. Έχεις τώρα ανάστημα και έχεις αλλάξει διάθεση. Έχετε τώρα κερδίσει την είσοδο σε κάποιο βαθμό; Έχετε αλλάξει κάπως; (Όχι.) Τότε το ανάστημά σας είναι πραγματικά πολύ χαμηλό, και πρέπει ακόμη να εργαστείτε σκληρά για να επιδιώξετε την αλήθεια και να φάτε και να πιείτε τα λόγια του Θεού. Τότε, όταν σου ξανασυμβούν τέτοια πράγματα, θα ξέρεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές. Θα γνωρίζεις τι πρέπει να κάνεις για να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Τότε, θα αποκτήσεις στ’ αλήθεια ανάστημα. Μόνο εκείνοι που μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτό είναι προς το παρόν κάτι που σας υπερβαίνει. Βρίσκεστε ακόμη στο στάδιο της ψηλάφησης. Μιλώντας για αυτές τις πραγματικές καταστάσεις, θεωρείτε ότι έχετε όλα αυτά τα προβλήματα, αλλά ποτέ δεν αναζητήσατε την αλήθεια για να τα λύσετε. Μήπως αυτό σημαίνει ότι το ανάστημά σας είναι πολύ μικρό; Εάν δεν έχετε εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας, μπορείτε να έχετε ζωή; Δεν έχετε αποκτήσει ακόμη την αλήθεια και δεν έχετε ακόμη ζωή. Εάν ζείτε μόνο με τη ζωή της σάρκας και ζείτε μόνο με τη σατανική σας διάθεση, τότε είστε κάποιος που ζει υπό την κυριαρχία του Σατανά. Δεν έχετε ακόμη επιτύχει τη σωτηρία του Θεού. Η σωτηρία δεν είναι τόσο απλή όσο φαντάζονται οι άνθρωποι, όταν νομίζουν ότι, αν μπορείτε να εκστομίζετε λόγια και δόγματα και να τηρείτε κάποιους κανόνες, έχετε σωθεί. Πρέπει να γνωρίσετε πραγματικά τον εαυτό σας, να είστε σε θέση να απαλλαγείτε από κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις, να είστε σε θέση να δείτε την ουσία της φήμης και της θέσης, να είστε σε θέση να εγκαταλείψετε τη θέση και να είστε σε θέση να υποταχθείτε πραγματικά στον Θεό. Μόνο με αυτόν τον τρόπο υπάρχει σωτηρία.

Στην πραγματικότητα, η λύση στο πρόβλημα της θέσης είναι η ίδια με τη λύση σε άλλα προβλήματα. Όλα αυτά τα προβλήματα είναι εκδηλώσεις και αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων. Είναι όλα ανθρώπινες προτιμήσεις και επιδιώξεις. Τι εννοώ μ’ αυτό; Εφόσον απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, η θέση δεν θα είναι πρόβλημα για σένα. Οι άνθρωποι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για τη θέση, λέγοντας: «Μπορεί να είσαι σήμερα πάνω από μένα, αλλά αύριο θα εξυψωθώ εγώ πάνω από σένα». Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Μήπως αυτό προκύπτει αποκλειστικά και μόνο λόγω της θέσης; (Όχι.) Τι το προκάλεσε; (Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου.) Σωστά. Αυτό το πρόβλημα προκύπτει από τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Μόλις διευθετηθεί αυτή η διεφθαρμένη διάθεση, θα λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα. Τελικά, όσοι θέλουν να επιλέξουν το μονοπάτι της αναζήτησης της αλήθειας πρέπει να επικεντρωθούν στην αυτοκριτική και στην αυτογνωσία σε όλα τα πράγματα. Πρέπει να διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους προτού μπορέσουν να ξεκινήσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Αν δεν καταφέρουν να διορθώσουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση, θα προκύψουν πολλές δυσκολίες και εμπόδια. Ακόμη κι αν κάνουν τα καθήκοντά τους, θα τα κάνουν με μισή καρδιά, αλλά δεν θα επιτυγχάνουν κανένα αποτέλεσμα. Για να επιλύσετε αυτά τα προβλήματα, πρέπει να καταβάλετε κάθε προσπάθεια για την επιδίωξη της αλήθειας, να κάνετε κάθε προσπάθεια για να γνωρίσετε τη διεφθαρμένη σας διάθεση και να καταβάλετε κάθε προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων. Μην λέτε απλώς: «Αρκεί να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, να προσεύχεται περισσότερο και να διαβάζει περισσότερα λόγια του Θεού». Αυτό είναι πολύ αόριστο. Χωρίς ένα πρακτικό μονοπάτι, δεν αρκεί. Τα συγκεκριμένα προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται συγκεκριμένα. Μην ακολουθείτε αυστηρούς κανόνες και άκαμπτους νόμους. Η αλήθεια είναι κάτι ζωντανό, πρακτικό, και η οδός δεν είναι η πρόχειρη εφαρμογή κανόνων. Πρέπει να λύνετε τα πρακτικά προβλήματα σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας. Αν κάποιος δεν είναι σε θέση να επιλύσει πρακτικά προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια, το άτομο αυτό δεν έχει τα προσόντα να είναι επικεφαλής και εργάτης. Όποιος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για την επίλυση προβλημάτων δεν είναι άτομο που κατανοεί την αλήθεια. Ακόμα κι αν γίνει επικεφαλής και εργάτης, δεν θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να λύσει προβλήματα, δεν θα διαθέτει την αλήθεια και θα είναι αδύνατο να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές. Ένας τέτοιος επικεφαλής και εργάτης δεν έχει απολύτως κανένα ίχνος της πραγματικότητας της αλήθειας.

16 Φεβρουαρίου 2017