Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι αγαπούν τη φήμη και τη θέση. Όλοι τους επιδιώκουν την εξουσία. Εσείς που είστε τώρα επικεφαλής και εργάτες, δεν νομίζετε ότι συσχετίζετε τον τίτλο ή το αξίωμά σας με αυτά που κάνετε; Το ίδιο κάνουν και οι αντίχριστοι και οι ψευδοεπικεφαλής, Όλοι αυτοί νιώθουν λες και είναι οι αξιωματούχοι στον οίκο του Θεού, νομίζουν ότι στέκονται ψηλότερα απ’ τους υπόλοιπους, ότι είναι ανώτεροί τους. Αν δεν είχαν επίσημους τίτλους και αξιώματα, δεν θα σήκωναν κανένα φορτίο όσο εκτελούσαν τα καθήκοντά τους και δεν θα ήταν σοβαροί απέναντι στο έργο τους. Όλοι τους θεωρούν πως το να είσαι επικεφαλής ή εργάτης είναι το ίδιο με το να είσαι αξιωματούχος, και θέλουν όλοι τους να αναλάβουν δράση ως αξιωματούχοι. Αν το δούμε από ευνοϊκή σκοπιά, αυτό λέγεται κάνω καριέρα· από μια όχι και τόσο ευνοϊκή σκοπιά, όμως, λέγεται προωθώ τα συμφέροντά μου. Έτσι κανείς δημιουργεί ένα ανεξάρτητο βασίλειο για να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες του. Τελικά, είναι καλό ή κακό να έχει κανείς θέση; Οι άνθρωποι το βλέπουν ως καλό. Όταν έχεις έναν επίσημο τίτλο, μιλάς και ενεργείς διαφορετικά. Τα λόγια σου έχουν δύναμη και οι άνθρωποι θα υπακούσουν σε αυτά. Θα σε κολακεύουν, θα προπορεύονται φωνάζοντας μπροστά σου και θα σε υποστηρίζουν πίσω σου. Αν δεν είχες, όμως, τη θέση και τους τίτλους σου, δεν θα άκουγαν τίποτα απ’ όσα θα έλεγες. Μπορεί τα λόγια σου να είναι αληθινά, πολύ λογικά και ωφέλιμα για τους ανθρώπους, αλλά κανείς δεν πρόκειται να τα λάβει υπόψη του. Τι δείχνει αυτό; Όλοι οι άνθρωποι τρέφουν σεβασμό για τη θέση. Όλοι έχουν φιλοδοξίες και επιθυμίες. Όλοι επιδιώκουν να τους λατρεύουν οι άλλοι και τους αρέσει πάρα πολύ να χειρίζονται τις υποθέσεις από υψηλή θέση. Μπορεί κανείς να πετύχει τίποτα καλό από υψηλή θέση; Μπορεί να κάνει πράγματα ωφέλιμα για τους ανθρώπους; Δεν είναι σίγουρο αυτό. Εξαρτάται απ’ το μονοπάτι στο οποίο θα βαδίσεις και από το πώς θα αντιμετωπίσεις τη θέση. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά προσπαθείς συνεχώς να κερδίσεις την εύνοια των άλλων, επιθυμώντας να ικανοποιήσεις τις δικές σου φιλοδοξίες και επιθυμίες, και να ικανοποιήσεις τη λαχτάρα σου για θέση, τότε βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Υπάρχει τίποτε σχετικό με κάποιον που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων που να είναι εναρμονισμένο με την αλήθεια; Μπορεί κάποιος που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων να συμμορφωθεί με την αλήθεια κατά την επιδίωξή του και κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του; Με τίποτα. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι το μονοπάτι που επιλέγει κάποιος καθορίζει τα πάντα. Αν κάποιος επιλέξει το λάθος μονοπάτι, τότε όλες του οι προσπάθειες, η εκπλήρωση του καθήκοντός του και η επιδίωξή του δεν συμφωνούν καθόλου με την αλήθεια. Ποιο πράγμα που σχετίζεται μ’ αυτόν βρίσκεται σε δυσαρμονία με την αλήθεια; Τι επιδιώκει στις πράξεις του; (Τη θέση.) Τι επιδεικνύουν όλοι οι άνθρωποι που κάνουν πράγματα για χάρη της θέσης; Κάποιοι λένε: «Εκφέρουν συνέχεια λόγια και δόγματα, δεν συναναστρέφονται ποτέ σχετικά με την αλήθεια-πραγματικότητα, κάνουν πάντα επίδειξη, μιλούν πάντα προς ίδιον όφελος, δεν εξυμνούν ποτέ τον Θεό ούτε μαρτυρούν στον Θεό. Οι άνθρωποι στους οποίους εκτίθενται τέτοια πράγματα δρουν για χάρη της κοινωνικής θέσης». Είναι σωστό αυτό; (Ναι.) Γιατί λένε λόγια και δόγματα και επιδεικνύονται; Γιατί δεν εξυψώνουν τον Θεό και δεν μαρτυρούν περί Αυτού; Επειδή μέσα στην καρδιά τους υπάρχει μόνο η θέση, και η φήμη και το κέρδος τους —ο Θεός απουσιάζει παντελώς. Αυτοί οι άνθρωποι ειδωλοποιούν ιδιαίτερα τη θέση και την εξουσία. Η φήμη και το κέρδος τους έχουν τεράστια σημασία γι’ αυτούς· η φήμη, το κέρδος και η θέση τους έχουν γίνει η ζωή τους. Ο Θεός απουσιάζει από την καρδιά τους, δεν σέβονται τον Θεό και, πολύ περισσότερο, δεν υποτάσσονται σ’ Αυτόν· το μόνο που κάνουν είναι να εξυψώνουν τον εαυτό τους, να μαρτυρούν περί του εαυτού τους και να επιδεικνύονται για να κερδίσουν τον θαυμασμό των άλλων. Έτσι, καυχιούνται συχνά για τον εαυτό τους, για το τι έχουν κάνει, για το πόσο έχουν υποφέρει, για το πώς ικανοποίησαν τον Θεό, για το πόσο ανεκτικοί ήταν όταν κλαδεύτηκαν, όλα αυτά για να κερδίσουν τη συμπόνοια και τον θαυμασμό των ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι το ίδιο είδος ανθρώπων με τους αντίχριστους, βαδίζουν στο μονοπάτι του Παύλου. Και ποια είναι η τελική τους έκβαση; (Γίνονται αντίχριστοι και αποκλείονται.) Γνωρίζουν αυτοί οι άνθρωποι ότι τους περιμένει μια τέτοια έκβαση; (Το γνωρίζουν.) Το γνωρίζουν; Αν το γνωρίζουν, γιατί συνεχίζουν να ενεργούν έτσι; Στην πραγματικότητα, δεν το γνωρίζουν. Πιστεύουν ότι οι πράξεις τους είναι καλές και σωστές. Ποτέ δεν διερωτώνται για να βρουν ποια από τα πράγματα που κάνουν αποτελούν αντίσταση ενάντια στον Θεό ή Τον δυσαρεστούν, ποια από τα πράγματα που κάνουν κρύβουν από πίσω κάποια πρόθεση ή ποιο είναι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν. Δεν καταφέρνουν ποτέ να εντοπίσουν αυτά τα πράγματα με την εξέτασή τους.

Ως επικεφαλής και εργάτες, έχετε αναλογιστεί ποτέ τα παρακάτω ερωτήματα; Η ανάθεση που μου εμπιστεύτηκε ο Θεός είναι μια ξεχωριστή ανάθεση, δεν είναι το συνηθισμένο καθήκον ενός συνηθισμένου ακόλουθου. Το καθήκον αυτό περιλαμβάνει μια ιδιαίτερη ευθύνη και έχει ιδιαίτερη σημασία. Όταν, λοιπόν, εκτελώ αυτό το ιδιαίτερο καθήκον και αναλαμβάνω αυτήν την ευθύνη, ποιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσω ώστε να εναρμονίζομαι με την πρόθεση του Θεού ή, τουλάχιστον, για να μη με αποστραφεί Εκείνος; Πώς πρέπει να επιδιώκω ώστε να με οδηγήσει ο Θεός στην τελείωση και να μην ακολουθήσω το μονοπάτι των αντίχριστων, με συνέπεια να αποκλειστώ; Τα έχετε σκεφτεί ποτέ αυτά τα ερωτήματα; (Όταν άρχισα να υπηρετώ ως επικεφαλής, θεώρησα ότι ο Θεός με είχε εξυψώσει. Ήξερα μεν ότι έπρεπε να επιδιώκω την αλήθεια και να εκτελώ καλά το καθήκον μου, αλλά λόγω της αλαζονικής μου φύσης δεν μπορούσα παρά να επιδιώκω συνέχεια την υπόληψη και τη θέση. Μόλις το αναγνώρισα αυτό, κατάφερα να προσευχηθώ στον Θεό και να εντοπίσω σχετικά χωρία στα λόγια Του για να βρω μια λύση. Εκείνη τη στιγμή μπόρεσα να αναστρέψω κάπως την πορεία μου, αλλά στο μέλλον θα εμφανιζόταν ξανά η ίδια κατάσταση· κατά βάθος μισούσα τον εαυτό μου, αλλά μου ήταν δύσκολο να λύσω οριστικά αυτό το πρόβλημα.) Δεν μπορείς να ελέγξεις τις σκέψεις και τις ιδέες σου, ενώ η φιλοδοξία και η επιθυμία σου να επιδιώξεις τη φήμη και τη θέση είναι ομοίως έξω από τον έλεγχό σου. Αυτό αποδεικνύει ότι έχει ριζώσει στην καρδιά σου μια διεφθαρμένη διάθεση. Δεν πρόκειται για μια περαστική ψυχική κατάσταση ή ένα φευγαλέο συναίσθημα, ούτε κάτι που σου έχουν επιβάλει οι άλλοι. Δεν χρειάζεται να σου το μάθει κάποιος άλλος· είναι η φυσική τάση των σκέψεών σου και η φυσική πορεία δράσης σου. Αυτή είναι η φύση σου. Τα έμφυτα χαρακτηριστικά κάποιου είναι και εκείνα που επιδέχονται τις λιγότερες αλλαγές. Με τη σατανική φύση, επομένως, μόλις οι άνθρωποι αποκτήσουν θέση, τότε κινδυνεύουν. Οπότε, τι θα πρέπει να γίνει; Δεν έχουν κανένα μονοπάτι να ακολουθήσουν; Από τη στιγμή που έχουν πέσει σε αυτήν την επικίνδυνη κατάσταση, δεν υπάρχει επιστροφή γι’ αυτούς; Πες μου, μόλις οι διεφθαρμένοι άνθρωποι αποκτούν θέση —ανεξαρτήτως του ποιοι είναι— την ίδια στιγμή γίνονται και αντίχριστοι; Είναι απόλυτο αυτό; (Αν δεν επιδιώκουν την αλήθεια, θα γίνουν αντίχριστοι, αλλά αν την επιδιώκουν, δεν θα γίνουν.) Πολύ σωστά: Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, είναι βέβαιο ότι θα γίνουν αντίχριστοι. Και είναι αλήθεια ότι όλοι όσοι βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων το πράττουν λόγω της θέσης; Όχι, αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια, επειδή δεν είναι σωστοί άνθρωποι. Ανεξάρτητα από το αν έχουν θέση ή όχι, οι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια βαδίζουν όλοι στο μονοπάτι των αντίχριστων. Όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει, οι άνθρωποι αυτοί δεν αποδέχονται την αλήθεια, δεν βαδίζουν στο ορθό μονοπάτι, αλλά είναι αποφασισμένοι να πάνε προς το στρεβλό μονοπάτι. Αυτό μοιάζει με τον τρόπο με τον οποίο τρώνε οι άνθρωποι: Κάποιοι δεν καταναλώνουν τροφές που μπορούν να θρέψουν το σώμα τους και να υποστηρίξουν μια κανονική ύπαρξη, αλλά αντίθετα επιμένουν να καταναλώνουν πράγματα που τους κάνουν κακό· είναι λες και αυτοπυροβολούνται. Αυτό δεν είναι δική τους επιλογή; Αφότου αποκλειστούν, ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες διαδίδουν αντιλήψεις, λέγοντας: «Μην γίνεσαι επικεφαλής και μην αφήνεις τον εαυτό σου να αποκτήσει θέση. Οι άνθρωποι διατρέχουν κίνδυνο την ίδια στιγμή που αποκτούν την οποιαδήποτε θέση, και ο Θεός θα τους αποκαλύψει! Με το που αποκαλυφθούν, δεν έχουν καν τα προσόντα να είναι συνηθισμένοι πιστοί και δεν θα λάβουν καθόλου ευλογίες». Τι λόγια είναι αυτά; Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό αντιπροσωπεύει μια παρερμηνεία του Θεού· στη χειρότερη, αποτελεί βλασφημία εναντίον Του. Αν δεν βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι, δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν ακολουθείς την οδό του Θεού, αλλά αντιθέτως, επιμένεις να βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων και καταλήγεις στο μονοπάτι του Παύλου, έχοντας τελικά το ίδιο αποτέλεσμα, το ίδιο τέλος με τον Παύλο, ενώ εξακολουθείς παραπονιέσαι για τον Θεό και να Τον κρίνεις ως άδικο, τότε δεν είσαι ένας γνήσιος αντίχριστος; Μια τέτοια συμπεριφορά είναι καταραμένη! Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, ζουν πάντα σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, συχνά παρερμηνεύουν τον Θεό και αισθάνονται ότι οι πράξεις του Θεού έρχονται σε αντίθεση με τις δικές τους αντιλήψεις, γεγονός που τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα· αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Λένε αρνητικά πράγματα και παραπονιούνται, επειδή η πίστη τους είναι πολύ ισχνή, το ανάστημά τους πολύ μικρό και καταλαβαίνουν ελάχιστες αλήθειες —και όλα αυτά συγχωρούνται και ο Θεός δεν τα θυμάται. Και όμως, υπάρχουν εκείνοι που δεν βαδίζουν στο ορθό μονοπάτι, οι οποίοι συγκεκριμένα βαδίζουν στο μονοπάτι της εξαπάτησης, της αντίστασης, της προδοσίας του Θεού και της σύγκρουσης με τον Θεό. Αυτούς τους ανθρώπους ο Θεός τελικά τους τιμωρεί και τους καταριέται, και τους βυθίζει στην απώλεια και την καταστροφή. Πώς φτάνουν σ’ αυτό το σημείο; Επειδή δεν έχουν κάνει ποτέ αυτοκριτική και δεν έχουν αποκτήσει αυτογνωσία, επειδή δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, και είναι απερίσκεπτοι και ισχυρογνώμονες, και αρνούνται πεισματικά να μετανοήσουν, και μάλιστα, αφότου αποκαλυφθούν και αποκλειστούν, διαμαρτύρονται για τον Θεό, λέγοντας ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος. Θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να σωθούν; (Όχι.) Δεν θα μπορούσαν. Ισχύει λοιπόν ότι όλοι όσοι αποκαλύπτονται και αποκλείονται είναι αδύνατον να σωθούν; Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι εντελώς αδύνατο να λυτρωθούν. Υπάρχουν εκείνοι που κατανοούν πολύ λίγες αλήθειες και είναι νέοι και άπειροι —οι οποίοι, όταν γίνουν επικεφαλής ή εργάτες και αποκτήσουν κύρος, κατευθύνονται από τη διεφθαρμένη τους διάθεση και επιδιώκουν το κύρος, και απολαμβάνουν αυτό το κύρος, και έτσι φυσικά βαδίζουν στο μονοπάτι των αντίχριστων. Εάν, αφού εκτεθούν και κριθούν, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να μετανοήσουν πραγματικά, εγκαταλείποντας την κακία, όπως ο λαός της Νινευή, και δεν βαδίζουν πλέον στο μονοπάτι του κακού όπως παλιά, τότε έχουν ακόμα την ευκαιρία να σωθούν. Ποιες είναι όμως οι προϋποθέσεις μιας τέτοιας ευκαιρίας; Πρέπει να μετανοήσουν και να είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια. Αν το κάνουν, έχουν ακόμη κάποια ελπίδα. Αν είναι ανίκανοι να κάνουν αυτοκριτική, δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν έχουν καμία πρόθεση να μετανοήσουν πραγματικά, θα αποκλειστούν εντελώς.

Η λέξη «θέση» από μόνη της δεν είναι ούτε δοκιμασία ούτε πειρασμός. Εξαρτάται από το πώς διαχειρίζονται τη θέση οι άνθρωποι. Αν θεωρείς το έργο του επικεφαλής ως καθήκον σου, ως ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσεις, δεν πρόκειται να σε περιορίσει η θέση. Αν το δεχτείς ως επίσημο τίτλο ή ως αξίωμα, τότε θα έχεις πρόβλημα και σίγουρα θα γκρεμιστείς στο έδαφος. Με ποια νοοτροπία, λοιπόν, πρέπει να γίνεται κανείς επικεφαλής και εργάτης της εκκλησίας; Πού πρέπει να επικεντρώνεται η επιδίωξή σου; Πρέπει να έχεις ένα μονοπάτι! Αν δεν αναζητάς την αλήθεια και δεν έχεις μονοπάτι άσκησης, αυτή η θέση σου θα μετατραπεί σε παγίδα για σένα και θα καταρρεύσεις. Κάποιοι άνθρωποι μόλις αποκτήσουν θέση αλλάζουν, αλλάζει η νοοτροπία τους. Δεν ξέρουν πώς να ντυθούν, πώς να μιλήσουν στους άλλους, τι ύφος να έχουν, πώς να αλληλεπιδράσουν με τους ανθρώπους ή τι εκφράσεις να έχουν στο πρόσωπό τους, με αποτέλεσμα να αρχίζουν να χτίζουν μια εικόνα για τον εαυτό τους. Δεν είναι διαστροφή αυτό; Κάποιοι κοιτάζουν πώς χτενίζονται οι άπιστοι, τι ρούχα φοράνε, καθώς και πώς μιλάνε και πώς συμπεριφέρονται. Τους μιμούνται και ακολουθούν την κατεύθυνση των απίστων σ’ αυτό το μονοπάτι. Είναι θετικό αυτό; (Δεν είναι.) Τι συμβαίνει εδώ; Αυτοί οι τρόποι άσκησης μπορεί να μοιάζουν επιφανειακοί, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα είδος επιδίωξης. Είναι μίμηση. Αυτή δεν είναι η σωστή οδός. Τώρα μπορείτε να διακρίνετε το σωστό από το λάθος σε αυτές τις προφανείς εικόνες και μεταμφιέσεις· μπορείτε, όμως, να απορρίψετε το λάθος και να επαναστατήσετε ενάντια σ’ αυτό; (Ναι, όταν το συνειδητοποιούμε.) Τέτοιο ανάστημα έχετε σήμερα. Όταν αυτές οι ιδέες μέσα σας είναι νωπές, μπορείτε να τις διακρίνετε και να τις αναγνωρίσετε. Αν έχεις κίνητρο να επιδιώξεις τη θέση, τότε μπορείς να μετριάσεις μόνος σου αυτήν την επιθυμία, ώστε να μη μοιάζεις με τον εμμονικό θαυμαστή που κυνηγάει το είδωλό του σαν άγριο ζώο που έχει χάσει τη λογική του. Υποκειμενικά, μπορείς να αναγνωρίσεις αυτές τις ιδέες. Μπορείς να επαναστατήσεις εναντίον της σάρκας χωρίς κανέναν πειρασμό όταν δεν υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου. Αν, όμως, είχες ανθρώπους να σε ακολουθούν, να γυρίζουν γύρω σου, να σε φροντίζουν σε ό,τι χρειάζεσαι κάθε μέρα, να σε ντύνουν και να σε ταΐζουν και να ικανοποιούν κάθε σου ανάγκη; Τι συναισθήματα θα γεννιούνταν μέσα σου; Δεν θα απολάμβανες τα οφέλη της θέσης; Θα μπορούσες και τότε να επαναστατήσεις εναντίον της σάρκας; Όταν μαζεύονται άνθρωποι γύρω σου, όταν περιστρέφονται γύρω σου λες και είσαι αστέρι, σε μια τέτοια περίπτωση πώς θα χειριζόσουν τη θέση σου; Μπορείς άραγε να εξετάσεις την καρδιά σου για να βρεις εκείνα τα πράγματα που βρίσκονται στη συνείδησή σου, δηλαδή εκείνα που βρίσκονται ανάμεσα στις σκέψεις και τις ιδέες σου, όπως το ότι εκτιμάς και απολαμβάνεις τη θέση, το ότι νιώθεις απληστία για τη θέση ή ακόμα και το ότι η θέση σε ξεμυαλίζει; Μπορείς να τα αναγνωρίσεις; Αν μπορείς να εξετάσεις την καρδιά σου και να αναγνωρίσεις μέσα σ’ αυτήν αυτά τα πράγματα, τότε σε μια τέτοια κατάσταση θα μπορούσες να εγκαταλείψεις τη σάρκα; Αν δεν έχεις τη θέληση να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε δεν πρόκειται να επαναστατήσεις απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα. Θα τα απολαμβάνεις και θα χαίρεσαι μ’ αυτά. Γεμάτος αυταρέσκεια, θα λες: «Είναι στ’ αλήθεια υπέροχο να έχεις θέση ως πιστός στον Θεό. Αφού είμαι επικεφαλής, όλοι κάνουν ό,τι λέω εγώ. Τι υπέροχο συναίσθημα. Εγώ είμαι αυτός που καθοδηγεί και ποτίζει αυτούς τους ανθρώπους. Τώρα με υπακούνε. Όταν λέω να πάνε ανατολικά, κανένας δεν πηγαίνει δυτικά. Όταν λέω να προσευχηθούν, κανένας δεν τολμάει να τραγουδήσει. Αυτό είναι κατόρθωμα». Τότε θα έχεις αρχίσει να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης. Και τότε τι θα είναι για σένα η θέση; (Δηλητήριο.) Και παρόλο που είναι δηλητήριο, δεν υπάρχει λόγος να το φοβάσαι. Ακριβώς σε αυτήν την κατάσταση είναι που χρειάζεται να έχεις τη σωστή επιδίωξη και τις σωστές μεθόδους άσκησης. Όταν οι άνθρωποι, έχουν θέση, αλλά το έργο τους δεν έχει φέρει ακόμη αποτελέσματα, λένε συχνά: «Δεν απολαμβάνω τη θέση και δεν απολαμβάνω όλα όσα μου φέρνει η θέση». Μόλις, όμως, το έργο τους φέρει κάποια επιτυχία και θεωρήσουν τη θέση τους ασφαλή, χάνουν τη λογική τους και αρχίζουν να απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης. Εσύ πιστεύεις ότι, μόνο και μόνο επειδή μπορείς να αναγνωρίσεις τον πειρασμό, μπορείς και να επαναστατήσεις εναντίον της σάρκας; Έχεις πραγματικά αυτό το ανάστημα; Η αλήθεια είναι ότι δεν το έχεις. Έχεις τη δυνατότητα να αναγνωρίζεις και να επαναστατείς χάρη απλά στην ανθρώπινη συνείδηση και το στοιχειώδη ορθολογισμό που διαθέτει ο άνθρωπος. Αυτά είναι που σου λένε να μην ενεργείς έτσι. Αυτό που σε βοηθάει ή σε κρατάει μακριά από το λάθος μονοπάτι είναι το πρότυπο της συνείδησης και ο στοιχειώδης ορθολογισμός που αποκτάς όταν έχεις βρει την πίστη στον Θεό. Και σε ποιο πλαίσιο κινείται όλο αυτό; Στο ότι όταν αγαπάς τη θέση, μα δεν την έχεις αποκτήσει ακόμα, τότε μπορεί να διατηρείς το ελάχιστο κομμάτι της συνείδησης και της λογικής σου. Αυτά τα λόγια μπορούν ακόμα να σε συγκρατήσουν και να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις ότι δεν είναι καλό και δεν συμφωνεί με την αλήθεια το να απολαμβάνεις τη θέση, ότι δεν είναι η σωστή οδός, αλλά και ότι αποτελεί αντίσταση ενάντια στον Θεό και Τον δυσαρεστεί. Τότε, μπορείς να επαναστατήσεις συνειδητά εναντίον της σάρκας και να πάψεις να απολαμβάνεις τη θέση. Όταν δεν έχεις επιτεύγματα και αξίες να επιδείξεις, τότε μπορείς να επαναστατείς εναντίον της σάρκας. Όταν, όμως, έχεις κάνει έργο αξίας, άραγε θα σε συγκρατήσει το αίσθημα ντροπής, η συνείδηση, ο ορθολογισμός και οι ηθικές αντιλήψεις σου; Το ελάχιστο πρότυπο συνείδησης που διαθέτεις δεν πλησιάζει καθόλου το να έχεις θεοφοβούμενη καρδιά, ενώ η λίγη πίστη σου δεν θα σου χρησιμεύσει καθόλου. Άρα, αυτή η ελάχιστη συνείδηση που τώρα διαθέτεις ισοδυναμεί με την αλήθεια-πραγματικότητα; Προφανώς όχι. Και εφόσον δεν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα, τότε δεν γίνεται να είσαι ικανός για κάτι περισσότερο από αυτό που προέρχεται από τους περιορισμούς της ανθρώπινης συνείδησης και της ανθρώπινης λογικής. Αφού τώρα δεν έχεις ως ζωή σου την πραγματικότητα των λόγων του Θεού, τι θα απογίνεις μόλις αποκτήσεις θέση και επίσημους τίτλους; Θα βαδίσεις στο μονοπάτι των αντίχριστων; (Είναι αβέβαιο.) Τώρα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Το βλέπετε αυτό καθαρά; Για πείτε Μου, είναι επικίνδυνο να είσαι επικεφαλής ή εργάτης; (Είναι.) Αφού ξέρετε τον κίνδυνο, συνεχίζετε να είστε πρόθυμοι να εκτελέσετε αυτό το καθήκον; (Ναι.) Αυτή η προθυμία να εκτελέσετε το καθήκον σας είναι η ανθρώπινη θέληση και είναι κάτι θετικό. Ωστόσο, θα σας επιτρέψει αυτό το θετικό πράγμα από μόνο του να κάνετε πράξη την αλήθεια; Θα μπορέσετε να επαναστατήσετε ενάντια σ’ αυτά που θέλει η σάρκα; Θα μπορέσεις να κάνεις τη θέλησή σου πραγματικότητα αν βασίζεσαι στις ανθρώπινες καλές προθέσεις και την ανθρώπινη θέληση και αν βασίζεσαι στις ανθρώπινες επιθυμίες και στα ανθρώπινα ιδανικά; (Όχι.) Τότε πρέπει να αναλογιστείτε τι πρέπει να κάνεις για να μετατρέψεις τις επιθυμίες σου, τα ιδανικά σου και τη θέλησή σου στην πραγματικότητά σου και στο αληθινό σου ανάστημα. Η αλήθεια είναι πως αυτό δεν είναι και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Το αληθινό πρόβλημα είναι ότι, εφόσον ο άνθρωπος βρίσκεται τώρα σ’ αυτήν την κατάσταση και έχει αυτό το ανάστημα, και εφόσον η ανθρώπινη φύση του έχει αυτές τις ιδιότητες, απέχει πολύ απ’ το να ικανοποιήσει τις προϋποθέσεις για να τον εγκρίνει ο Θεός. Ο ανθρώπινος χαρακτήρας σας έχει μονάχα ελάχιστη συνείδηση και λογική, όχι τη θέληση να επιδιώξει την αλήθεια. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, μπορεί να μη θέλεις να είσαι επιπόλαιος ή να προσπαθήσεις να ξεγελάσεις τον Θεό, αλλά θα το κάνεις. Εφόσον τώρα έχετε αυτήν την αληθινή κατάσταση και αυτό το ανάστημα, είστε ήδη σε επικίνδυνη θέση. Θα υποστηρίζατε και πάλι ότι είναι επικίνδυνο να έχεις θέση, αλλά αν δεν την έχεις, τότε είσαι ασφαλής; Η αλήθεια είναι πως είναι επικίνδυνο και να μην έχεις θέση. Όσο ζεις με διεφθαρμένη διάθεση, βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Επιπλέον, ισχύει ότι είναι επικίνδυνο μόνο να είσαι επικεφαλής, ενώ όσοι δεν είναι επικεφαλής είναι ασφαλείς; (Όχι.) Εάν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα στο παραμικρό, κινδυνεύεις είτε είσαι επικεφαλής είτε όχι. Πώς πρέπει, λοιπόν, να επιδιώκεις την αλήθεια ώστε να ξεφύγεις από αυτόν τον κίνδυνο; Έχεις αναλογιστεί αυτό το ερώτημα; Αν έχεις μόνο μια ελάχιστη επιθυμία και απλώς ακολουθείς κάποιους κανονισμούς, θα πετύχεις τίποτα μ’ αυτό; Μπορείς πραγματικά να ξεφύγεις απ’ τον κίνδυνο μ’ αυτόν τον τρόπο; Βραχυπρόθεσμα μπορεί να γίνει κάτι, αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε εύκολα τι θα γίνει μακροπρόθεσμα. Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν; Κάποιοι λένε ότι η καλύτερη λύση είναι η αναζήτηση της αλήθειας. Κάτι τέτοιο είναι ολόσωστο, αλλά με ποιον τρόπο πρέπει να επιδιώξει κανείς για να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Και για να αναπτυχθεί η ζωή του; Κανένα από αυτά τα ζητήματα δεν είναι απλό. Κατ’ αρχάς, πρέπει να καταλάβεις την αλήθεια και έπειτα πρέπει να την κάνεις πράξη. Εφόσον κάποιος καταλαβαίνει την αλήθεια, έχουν ήδη λυθεί τα μισά απ’ αυτά τα προβλήματα. Θα μπορεί να αναλογιστεί και να διακρίνει καθαρά την κατάστασή του. Θα καταλάβει μέσα σε τι κίνδυνο ζει. Θα μπορεί να κάνει ενεργά πράξη την αλήθεια. Μια τέτοια άσκηση είναι φυσικό να οδηγήσει στην υποταγή στον Θεό. Μήπως κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό δεν κινδυνεύει καθόλου; Χρειάζεσαι στ’ αλήθεια απάντηση σ’ αυτό; Όσοι υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό δεν θα επαναστατούν πια εναντίον Του, δεν θα Του αντιστέκονται και ούτε, φυσικά, θα Τον προδίδουν. Η σωτηρία τους είναι εξασφαλισμένη. Δεν έχει διαφύγει τελείως τον κίνδυνο ένας τέτοιος άνθρωπος; Άρα, το καλύτερο μέσο για να λύνονται τα προβλήματα είναι να επιστρατεύει κανείς τη σοβαρότητά του απέναντι στην αλήθεια και να διοχετεύσει τις προσπάθειές του προς την κατεύθυνσή της. Μόλις καταλάβουν πραγματικά την αλήθεια οι άνθρωποι, θα λυθούν όλα τα προβλήματα.

Τι το ιδιαίτερο έχει για σας το να είστε επικεφαλής και εργάτες; (Το ότι αναλαμβάνουμε περισσότερες ευθύνες.) Η ευθύνη είναι μέρος αυτού. Αυτό το έχετε καταλάβει όλοι, αλλά πώς μπορείτε να ανταποκρίνεστε καλά στις ευθύνες σας; Από πού μπορείτε να ξεκινήσετε; Το να ανταποκρίνεται κανείς καλά σ’ αυτήν την ευθύνη είναι, στην πραγματικότητα, το να εκπληρώνει καλά το καθήκον του. Η λέξη «ευθύνη» μπορεί να ακούγεται σαν να έχει κάτι το ιδιαίτερο, αλλά σε τελική ανάλυση είναι το καθήκον που έχει κανείς. Για εσάς, δεν είναι εύκολο να εκτελέσετε καλά το καθήκον σας, επειδή μπροστά σας υπάρχουν πολλά πράγματα που σας εμποδίζουν, όπως το εμπόδιο της θέσης, το οποίο είναι το πιο δύσκολο να ξεπεράσετε. Αν δεν έχεις καθόλου θέση και είσαι απλώς ένας συνηθισμένος πιστός, μπορεί να αντιμετωπίζεις λιγότερους πειρασμούς και μπορείς πιο εύκολα να εκτελείς καλά το καθήκον σου. Μπορείς να ζεις κάθε μέρα μια πνευματική ζωή, όπως κάνουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι, να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού, να συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια και να εκτελείς καλά τα καθήκοντά σου. Αυτό φτάνει. Αν όμως έχεις θέση, πρέπει πρώτα να ξεπεράσεις το εμπόδιο που παρουσιάζει η θέση. Πρέπει πρώτα να περάσεις αυτήν τη δοκιμασία. Και πώς μπορείς να ξεπεράσεις αυτό το εμπόδιο; Για τους συνηθισμένους ανθρώπους δεν είναι εύκολο, αφού οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι βαθιά ριζωμένες στον άνθρωπο. Όλοι οι άνθρωποι ζουν μέσα στις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και αγαπάνε από τη φύση τους την επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Αφού τελικά αποκτήσουν θέση με τόσον κόπο, υπάρχει κανείς που δεν θα απολάμβανε τα οφέλη της στο έπακρο; Αν μέσα στην καρδιά σου αγαπάς την αλήθεια και έχεις κάπως θεοφοβούμενη καρδιά, θα χειρίζεσαι τη θέση σου προσεκτικά και επιφυλακτικά, ενώ παράλληλα θα μπορείς να αναζητάς την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Με αυτόν τον τρόπο, η φήμη, το κέρδος και η θέση δεν θα καταλαμβάνουν χώρο στην καρδιά σου ούτε θα σε εμποδίζουν να εκτελέσεις το καθήκον σου. Αν έχεις πολύ μικρό ανάστημα, πρέπει να προσεύχεσαι συχνά, να ασκείς αυτοσυγκράτηση με τα λόγια του Θεού. Θα χρειαστεί να βρεις τρόπους να κάνεις ορισμένα πράγματα ή να αποφεύγεις συνειδητά κάποια περιβάλλοντα και κάποιους πειρασμούς. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι είσαι επικεφαλής. Όταν βρίσκεσαι παρέα με αρκετούς συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές, δεν θα σε θεωρήσουν κάπως ανώτερό τους; Έτσι θα το έβλεπε η διεφθαρμένη ανθρωπότητα, και αυτό αποτελεί ήδη πειρασμό για σένα. Δεν είναι δοκιμασία, είναι πειρασμός! Αν πιστεύεις κι εσύ ότι είσαι ανώτερος απ’ αυτούς, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο· αν όμως πιστεύεις ότι είναι ίσοι σου, τότε έχεις κανονική νοοτροπία και δεν θα σε αναστατώσουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Αν πιστεύεις ότι ως επικεφαλής έχεις μεγαλύτερη θέση απ’ αυτούς, πώς θα σου φέρονται; (Θα θαυμάζουν τον επικεφαλής.) Μόνο θα σε σέβονται και θα σε θαυμάζουν, τίποτε περισσότερο; Όχι. Θα πρέπει να το εκφράσουν και να το κάνουν πράξη. Για παράδειγμα, αν κρυολογήσεις και κρυολογήσει ταυτόχρονα κι ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, ποιον θα φροντίσουν πρώτα; (Τον επικεφαλής.) Δεν είναι αυτό προνομιακή μεταχείριση; Δεν είναι ένα από τα οφέλη της θέσης; Αν τσακωθείς με έναν αδελφό ή μια αδελφή, θα σου φερθεί δίκαια λόγω της θέσης σου; Θα πάρει το μέρος της αλήθειας; (Όχι.) Όλα αυτά είναι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις. Μπορείς να τους αποφύγεις; Πώς πρέπει να τους αντιμετωπίσεις; Αν κάποιος σου φερθεί άσχημα, μπορεί να τον αντιπαθήσεις και να σκεφτείς πώς να του επιτεθείς, να τον αποκλείσεις και να τον εκδικηθείς, ενώ στην πραγματικότητα αυτός ο άνθρωπος είναι μια χαρά. Απ’ την άλλη, κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σε κολακεύουν κι εσύ μπορεί όχι μόνο να μην αντιδράς σ’ αυτό, αλλά στην πραγματικότητα να απολαμβάνεις το συναίσθημα. Δεν είναι ανησυχητικό αυτό; Δεν θα ξεκινούσες αμέσως να προωθείς και να εκπαιδεύεις αυτόν που σε κολακεύει, ώστε να γίνει έμπιστός σου και να κάνει ό,τι του λες; Αν το έκανες αυτό, σε ποιο μονοπάτι θα βρισκόσουν; (Στο μονοπάτι των αντίχριστων.) Αν υποκύψεις σ’ αυτούς τους πειρασμούς, τότε βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Είναι καλό να σε περιτριγυρίζουν άνθρωποι όλη μέρα; Έχω ακούσει ότι κάποιοι άνθρωποι, αφού γίνουν επικεφαλής, δεν κάνουν το έργο τους ούτε λύνουν πρακτικά προβλήματα, αλλά σκέφτονται μόνο τις απολαύσεις της σάρκας. Μερικές φορές μάλιστα τρώνε φαγητό που οι άλλοι φτιάχνουν μόνο γι’ αυτούς και βάζουν τους άλλους να τους πλένουν τα ρούχα. Μετά από λίγο καιρό, τελικά αποκαλύπτονται και αποκλείονται. Τι πρέπει να κάνετε όταν βλέπετε κάτι τέτοιο; Αν έχεις θέση, οι άνθρωποι θα σε κολακεύουν και θα σου επιφυλάσσουν προνομιακή μεταχείριση. Αν μπορέσεις να ξεπεράσεις και να αρνηθείς αυτούς τους πειρασμούς και συνεχίσεις να φέρεσαι δίκαια στους ανθρώπους, όπως κι αν σου φέρονται εκείνοι, αυτό αποδεικνύει ότι είσαι το σωστό είδος ανθρώπου. Αν έχεις θέση, κάποιοι άνθρωποι θα σε θαυμάζουν. Θα σε τριγυρίζουν συνέχεια, θα σε καλοπιάνουν και θα σε κολακεύουν. Μπορείς να βάλεις ένα τέλος σ’ αυτό; Πώς διαχειρίζεστε τέτοιες καταστάσεις; Όταν δεν έχετε ανάγκη να σας φροντίζουν, αλλά κάποιος σας τείνει «χείρα βοηθείας» και σας κολακεύει, μπορεί κρυφά να χαίρεστε και να πιστεύετε πως η θέση που έχετε σας κάνει διαφορετικούς και ότι πρέπει να απολαύσετε στο έπακρο αυτήν την ειδική μεταχείριση. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Δεν είναι αληθινό πρόβλημα αυτό; Όταν σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα, νιώθεις κάποια μομφή στην καρδιά σου; Νιώθεις αηδία και αποστροφή; Εάν κάποιος δεν νιώθει αηδία και αποστροφή, δεν τα απορρίπτει και δεν υπάρχουν κατηγορίες και μομφές στην καρδιά του, αλλά αντιθέτως του αρέσει να απολαμβάνει αυτά τα πράγματα και θεωρεί πως είναι καλό πράγμα η θέση, έχει συνείδηση ένας τέτοιος άνθρωπος; Έχει ορθολογισμό; Είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια; (Όχι.) Τι δείχνει αυτό; Ότι λαχταράει τα οφέλη της θέσης. Παρόλο που κάτι τέτοιο δεν σε κάνει αντίχριστο, έχεις ήδη αρχίσει να βαδίζεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Όταν συνηθίσεις να απολαμβάνεις ειδική μεταχείριση, δεν θα θυμώσεις αν μια μέρα δεν μπορείς πια να λαμβάνεις τέτοια ειδική μεταχείριση; Αν κάποιοι αδελφοί και αδελφές είναι φτωχοί και δεν έχουν τα λεφτά να σε φιλοξενήσουν, θα τους φερθείς δίκαια; Αν σου πουν κάτι που ισχύει και σε δυσαρεστεί, άραγε θα χρησιμοποιήσεις τη δύναμή σου εναντίον τους και θα σκεφτείς πώς να τους τιμωρήσεις; Θα νιώθεις δυσαρέσκεια όταν τους βλέπεις και θα θέλεις να τους δώσεις ένα μάθημα; Άπαξ και γεννηθούν στο μυαλό σου αυτές οι σκέψεις, τότε δεν απέχεις πολύ από το να διαπράξεις το κακό, έτσι δεν είναι; Είναι εύκολο να βαδίσουν οι άνθρωποι στο μονοπάτι των αντίχριστων; Είναι εύκολο να γίνει κανείς αντίχριστος; (Ναι.) Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό! Ως επικεφαλής και εργάτες, αν δεν αναζητάτε την αλήθεια σε όλα τα πράγματα, τότε βαδίζετε στο μονοπάτι των αντίχριστων.

Κάποιοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το έργο του Θεού και δεν γνωρίζουν ποιους σώζει ο Θεός ή πώς. Αντιλαμβάνονται ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διάθεση αντίχριστων και ότι είναι ικανοί να βαδίσουν στο μονοπάτι των αντίχριστων κι έτσι θεωρούν ότι οι άνθρωποι αυτοί λογικά δεν έχουν καμία ελπίδα να σωθούν. Στο τέλος, όλοι τους θα κριθούν και θα θεωρηθούν αντίχριστοι. Δεν γίνεται να σωθούν και πρέπει να χαθούν όλοι. Είναι σωστές αυτές οι σκέψεις και οι απόψεις; (Όχι.) Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Πρώτον, πρέπει να κατανοήσετε το έργο του Θεού. Ο διεφθαρμένος άνθρωπος είναι αυτός τον οποίο σώζει ο Θεός. Ο διεφθαρμένος άνθρωπος είναι ικανός να βαδίσει στο μονοπάτι των αντίχριστων και να αντισταθεί στον Θεό· γι’ αυτό χρειάζεται τη σωτηρία του Θεού. Πώς μπορεί, λοιπόν, ο άνθρωπος να καταφέρει να ακολουθήσει πραγματικά τον Θεό, αντί να βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων; Πρέπει να καταλάβει την αλήθεια, να κάνει αυτοκριτική και να φτάσει στην αυτογνωσία, να γνωρίσει τη δική του διεφθαρμένη διάθεση και τη δική του σατανική φύση. Έπειτα, πρέπει να συνεχίσει με την αναζήτηση της αλήθειας και να διορθώσει τη διεφθαρμένη του διάθεση. Μόνο έτσι θα διασφαλίσεις ότι δεν θα βαδίσεις στο μονοπάτι των αντίχριστων, δεν θα γίνεις ο ίδιος αντίχριστος και δεν θα γίνεις αυτό που αποστρέφεται και απορρίπτει ο Θεός. Ο Θεός δεν εργάζεται με υπερφυσικές μεθόδους, αλλά εξετάζει βαθιά και εξονυχιστικά την καρδιά των ανθρώπων. Αν απολαμβάνεις διαρκώς τα οφέλη της θέσης, τότε το μόνο που θα κάνει ο Θεός είναι να σε επιπλήξει. Θα σε κάνει να συνειδητοποιήσεις αυτό το σφάλμα, ώστε να κάνεις αυτοκριτική και να καταλάβεις ότι αυτό δεν συμφωνεί με την αλήθεια και δεν αρέσει στον Θεό. Αν μπορέσεις να το συνειδητοποιήσεις αυτό, καθώς και να κάνεις αυτοκριτική και να φτάσεις στην αυτογνωσία, δεν θα δυσκολευτείς να λύσεις το πρόβλημα. Αν, όμως, ζεις σε μια τέτοια κατάσταση για πολύ καιρό και απολαμβάνεις συνέχεια τα οφέλη της θέσης, δεν προσεύχεσαι στον Θεό ούτε κάνεις αυτοκριτική και δεν αναζητάς την αλήθεια, τότε ο Θεός δεν πρόκειται να κάνει τίποτα. Θα σε απαρνηθεί κι έτσι δεν θα Τον αισθάνεσαι δίπλα σου. Ο Θεός θα σε κάνει να καταλάβεις ότι, αν συνεχίσεις έτσι, θα γίνεις σίγουρα αυτό που Εκείνος απεχθάνεται. Θα σου δείξει ότι αυτό το μονοπάτι είναι λάθος, ότι ο τρόπος ζωής σου είναι λάθος. Ο Θεός κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν τέτοια πράγματα με σκοπό να τους δείξει ποιες ενέργειες είναι σωστές και ποιες λανθασμένες, ώστε να μπορέσουν να κάνουν τη σωστή επιλογή. Ωστόσο, το αν μπορεί κάποιος να επιλέξει να βαδίσει στο ορθό μονοπάτι εξαρτάται από την πίστη και τη συνεργασία του. Όταν ο Θεός κάνει αυτά τα πράγματα, σε καθοδηγεί να καταλάβεις την αλήθεια, αλλά, πέρα απ’ αυτό, αφήνει σ’ εσένα τη δύναμη της επιλογής, η οποία εξαρτάται από το αν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι. Ο Θεός δεν σου επιβάλλει ποτέ τίποτα. Ποτέ δεν σε ελέγχει με τη βία ούτε σε διατάζει να κάνεις κάτι· δεν σε βάζει να κάνεις το τάδε ή το δείνα. Ο Θεός δεν ενεργεί έτσι. Σου δίνει την ελευθερία της επιλογής. Τι πρέπει να κάνει κανείς τέτοιες ώρες; Όταν συνειδητοποιείς ότι αυτό που κάνεις είναι λάθος, ότι έχεις λανθασμένο τρόπο ζωής, μπορείς να καταφέρεις αμέσως να ασκηθείς σύμφωνα με τις σωστές μεθόδους; Θα ήταν πολύ δύσκολο. Πρέπει να δώσεις μάχη γι’ αυτό, επειδή εκείνα που αγαπάει ο άνθρωπος είναι η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά, κι αυτά πάνε κόντρα στην αλήθεια. Κάποιες φορές, ξέρεις ποιο θα ήταν σωστό και ποιο λάθος, και μέσα σου μαίνεται μια μάχη. Την ώρα που γίνεται αυτή η μάχη, εσύ πρέπει να προσεύχεσαι συχνά, να αφήνεις τον Θεό να σε καθοδηγεί και να σε επιπλήττει, έτσι ώστε να συνειδητοποιήσεις ποια είναι τα πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις. Στη συνέχεια, να επαναστατείς ενεργά απέναντι σε τέτοιους πειρασμούς, να τους αποφεύγεις και να μένεις μακριά τους. Αυτό απαιτεί τη συνεργασία σου. Την ώρα της μάχης, θα κάνεις και πάλι λάθη, ενώ είναι εύκολο να πάρεις το λάθος μονοπάτι. Παρόλο που μπορεί μέσα σου να επιλέξεις τη σωστή κατεύθυνση, δεν είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι. Έτσι δεν είναι στ’ αλήθεια τα πράγματα; Μια στιγμιαία απροσεξία αρκεί για να πάρεις το λάθος μονοπάτι. Τι σημαίνει εδώ «μια στιγμιαία απροσεξία»; Σημαίνει ότι ο πειρασμός είναι πολύ μεγάλος. Για σένα, αιτία μπορεί να είναι οι σκέψεις για την εικόνα σου, η διάθεσή σου, κάποιο ειδικό πλαίσιο ή ένα ειδικό περιβάλλον. Ο πιο σοβαρός παράγοντας είναι, στην πραγματικότητα, η διεφθαρμένη διάθεσή σου, η οποία κυριαρχεί πάνω σου και σε ελέγχει. Αυτό είναι που σε δυσκολεύει να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι. Μπορεί να έχεις λίγη πίστη, αλλά και πάλι ταλαντεύεσαι και κλυδωνίζεσαι απ’ τις περιστάσεις. Μόνο όταν κλαδευτείς, όταν τιμωρηθείς και πειθαρχηθείς, όταν τα εμπόδια γεμίσουν τον δρόμο σου και δεν βλέπεις καμία διέξοδο προς τα εμπρός, θα συνειδητοποιήσεις ότι η επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης δεν είναι η σωστή οδός, είναι κάτι που ο Θεός αποστρέφεται και καταριέται, ότι η μόνη σωστή οδός στη ζωή είναι το να βαδίζεις στο μονοπάτι που απαιτεί ο Θεός και ότι, αν δεν θέλεις να βαδίζεις σε αυτό το μονοπάτι, θα αποκλειστείς μια και καλή. Οι άνθρωποι δεν κλαίνε μέχρι να δουν το φέρετρο! Ωστόσο, ενώ μαίνεται αυτή η μάχη, αν κάποιος έχει μεγάλη πίστη, ισχυρή αποφασιστικότητα να συνεργαστεί και θέληση να επιδιώξει την αλήθεια, θα είναι πιο εύκολο να ξεπεράσει αυτούς τους πειρασμούς. Αν η βασική σου αδυναμία είναι ότι σε νοιάζει πάρα πολύ η αξιοπρέπεια και αγαπάς τη θέση, νιώθεις απληστία για τη φήμη, το κέρδος και τις απολαύσεις της σάρκας, και όλα αυτά είναι πολύ έντονα μέσα σου, τότε θα δυσκολευτείς να βγεις νικητής. Τι σημαίνει αυτό, ότι θα δυσκολευτείς να βγεις νικητής; Σημαίνει ότι θα δυσκολευτείς να επιλέξεις το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, οπότε, αντί γι’ αυτό, μπορεί να επιλέξεις το λάθος μονοπάτι, με αποτέλεσμα ο Θεός να νιώσει αποστροφή για σένα και να σε απαρνηθεί. Ωστόσο, αν είσαι πάντα προσεκτικός και συνετός, αν μπορείς να προσέρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού για να σε επιπλήξει και να σε πειθαρχήσει, αν δεν απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης ούτε επιθυμείς τη φήμη, το κέρδος και τις ανέσεις της σάρκας και αν, όταν κάνεις τέτοιες σκέψεις, στηρίζεσαι στον Θεό για να επαναστατήσεις απέναντι σ’ αυτές με όλη σου τη δύναμη πριν σε ωθήσουν στη δράση, προσεύχεσαι στον Θεό και αναζητάς την αλήθεια, και μπορέσεις τελικά να βαδίσεις στο μονοπάτι της άσκησης της αλήθειας και να εισέλθεις σ’ αυτήν την πραγματικότητα, τότε ανεξάρτητα απ’ όλα τα άλλα, όταν βρεθείς απέναντι σε κάποιον μεγάλο πειρασμό, δεν θα έχεις περισσότερες πιθανότητες να επιλέξεις τη σωστή κατεύθυνση; (Ναι.) Αυτό εξαρτάται από τα αποθέματα που έχεις συνήθως συσσωρευμένα. Για πείτε Μου: Εάν κάποιος βρεθεί απέναντι σε έναν μεγάλο πειρασμό, μπορεί άραγε, αν βασιστεί στο τωρινό του ανάστημα, στη δική του θέληση ή στα αποθέματα που έχει συνήθως συσσωρευμένα, να ικανοποιήσει πλήρως την πρόθεση του Θεού; (Όχι.) Μπορεί να την ικανοποιήσει σε ένα ποσοστό; (Ναι.) Ίσως ο άνθρωπος να μπορεί να την ικανοποιήσει σε ένα ποσοστό, αλλά όταν αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες, χρειάζεται να παρέμβει ο Θεός. Αν θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε δεν μπορείς να προστατευθείς πλήρως ούτε να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού και να αποφύγεις ολότελα το κακό αν βασίζεσαι αποκλειστικά στην ανθρώπινη κατανόηση της αλήθειας και την ανθρώπινη θέληση. Το πιο σημαντικό είναι ο άνθρωπος να είναι αποφασισμένος να συνεργαστεί και για τα υπόλοιπα να στηρίζεται στα έργα του Θεού. Ας υποθέσουμε ότι λες: «Έχω καταβάλει μεγάλη προσπάθεια γι’ αυτό το σκοπό και έχω κάνει ό,τι μπορούσα. Όποιοι πειρασμοί ή περιστάσεις κι αν μου τύχουν από δω και πέρα, το ανάστημά μου είναι περιορισμένο και μόνο τόσα μπορώ να κάνω». Βλέποντάς σε να ενεργείς έτσι, τι θα κάνει ο Θεός; Ο Θεός θα σε προστατεύσει απ’ αυτούς τους πειρασμούς. Όταν ο Θεός σε προστατεύει απ’ αυτούς τους πειρασμούς, θα μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, η πίστη σου θα γίνεται όλο και πιο σταθερή και σιγά σιγά το ανάστημά σου θα μεγαλώνει.

Στον διεφθαρμένο άνθρωπο αρέσει πολύ να επιδιώκει τη θέση και να απολαμβάνει τα οφέλη της. Αυτό ισχύει για κάθε άνθρωπο, είτε έχεις θέση αυτήν τη στιγμή είτε δεν έχεις. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να εγκαταλείψεις τη θέση και να ξεφύγεις απ’ τους πειρασμούς της. Για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται η συνεργασία του ανθρώπου σε πολλές πτυχές. Ποιες είναι αυτές; Κυρίως η αναζήτηση της αλήθειας, η αποδοχή της αλήθειας, η κατανόηση των προθέσεων του Θεού και το να εμβαθύνει κανείς ξεκάθαρα στην ουσία των προβλημάτων. Αν τα κάνει κάποιος όλα αυτά, θα έχει την πίστη που χρειάζεται για να ξεπεράσει τον πειρασμό της θέσης. Επιπλέον, πρέπει να σκεφτείς αποτελεσματικούς τρόπους για να απαλλαγείς απ’ τον πειρασμό και να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού. Πρέπει να διαθέτεις μονοπάτια άσκησης, πράγμα που θα σε κρατήσει στο ορθό μονοπάτι. Αν δεν έχεις μονοπάτια άσκησης, θα υποκύπτεις συχνά στους πειρασμούς. Θα θέλεις να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι, αλλά τελικά, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις, οι προσπάθειές σου θα αποδειχθούν μάταιες. Και ποιοι είναι οι πειρασμοί που αντιμετωπίζεις συχνά; (Όταν σημειώνω κάποια επιτυχία καθώς εκτελώ το καθήκον μου και με εκτιμούν οι αδελφοί και οι αδελφές, νιώθω αυταρέσκεια και απολαμβάνω αυτό το συναίσθημα σε μεγάλο βαθμό. Κάποιες φορές δεν το συνειδητοποιώ· άλλες φορές συνειδητοποιώ ότι αυτή η κατάσταση είναι λανθασμένη, αλλά και πάλι δεν μπορώ να επαναστατήσω ενάντια σ’ αυτήν.) Αυτό είναι πειρασμός. Ποιος άλλος θα μιλήσει; (Επειδή είμαι επικεφαλής, οι αδελφοί και οι αδελφές μας μερικές φορές μου επιφυλάσσουν ειδική μεταχείριση.) Και αυτό πειρασμός είναι. Αν δεν έχεις επίγνωση των πειρασμών που αντιμετωπίζεις, αλλά τους χειρίζεσαι άσχημα και δεν μπορείς να κάνεις τις σωστές επιλογές, τότε αυτοί οι πειρασμοί θα σου φέρουν θλίψη και δυστυχία. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι η ειδική μεταχείριση που σου επιφυλάσσουν οι αδελφοί και οι αδελφές περιλαμβάνει τα υλικά προνόμια του φαγητού, του ντυσίματος, της στέγασης και της εξασφάλισης των καθημερινών σου αναγκών. Αν αυτά που απολαμβάνεις είναι πιο ωραία από όσα σου δίνουν, θα τα περιφρονείς και μπορεί να αποστρέφεσαι και να απορρίπτεις τα δώρα τους. Αν, όμως, συναντούσες έναν πλούσιο και σου έδινε μερικά ωραία ρούχα και σου έλεγε ότι δεν τα φοράει, θα μπορούσες να παραμείνεις σταθερός μπροστά σε έναν τέτοιο πειρασμό; Ίσως να σκεφτόσουν την κατάσταση και να μονολογούσες: «Είναι πλούσιος και αυτά τα ρούχα δεν σημαίνουν τίποτα γι’ αυτόν. Ούτως ή άλλως δεν τα φοράει. Αν δεν τα δώσει σ’ εμένα, απλώς θα τα καταχωνιάσει κάπου. Οπότε, θα τα κρατήσω». Πώς σου φαίνεται αυτή απόφαση; (Αυτός ο άνθρωπος ήδη απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης.) Για ποιον λόγο είναι αυτό απόλαυση των οφελών της θέσης; (Επειδή αποδέχτηκε ωραία πράγματα.) Το να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης περιλαμβάνει μόνο το να αποδέχεσαι τα ωραία πράγματα που σου προσφέρονται; Αν σου προσφέρουν κάτι συνηθισμένο, αλλά είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, οπότε το αποδέχεσαι, τότε μετράει κι αυτό ως απόλαυση των οφελών της θέσης; (Ναι. Όποτε κάποιος δέχεται πράγματα από τους άλλους για να ικανοποιήσει τις εγωιστικές του επιθυμίες, μετράει.) Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν το έχεις καταλάβει καλά αυτό το θέμα. Σκέψου το εξής: Αν δεν ήσουν επικεφαλής και δεν είχες καμία θέση, θα σου το έκανε αυτό το δώρο; (Όχι.) Σίγουρα όχι. Το δώρο αυτό σού το κάνει επειδή είσαι επικεφαλής. Έχει αλλάξει η φύση του πράγματος. Αυτό δεν είναι κανονική φιλανθρωπία, κι εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Αν τον ρωτούσες: «Αν δεν ήμουν επικεφαλής, αλλά απλώς ένας συνηθισμένος αδελφός ή αδελφή, θα μου έκανες ένα τέτοιο δώρο; Αν αυτό το αντικείμενο το χρειαζόταν ένας αδελφός ή μια αδελφή, θα του το έδινες;», εκείνος θα απαντούσε: «Δεν θα μπορούσα. Δεν μπορώ να δίνω πράγματα σε όποιον να ’ναι. Το δίνω σ’ εσένα επειδή είσαι ο επικεφαλής μου. Αν δεν είχες αυτήν την ιδιαίτερη θέση, γιατί να σου δώσω ένα τέτοιο δώρο;» Βλέπεις, λοιπόν, ότι δεν έχεις καταλάβει την κατάσταση. Όταν είπε ότι δεν είχε τι να τα κάνει αυτά τα ωραία ρούχα, εσύ τον πίστεψες, αλλά σε εξαπατούσε. Ο σκοπός του είναι να σε κάνει να δεχτείς το δώρο του ώστε στο μέλλον να του φέρεσαι καλά και να του επιφυλάσσεις ειδική μεταχείριση. Αυτή η πρόθεση κρύβεται πίσω απ’ το δώρο του. Η αλήθεια είναι πως ξέρεις μέσα σου ότι αν δεν είχες καμία θέση, δεν θα σου έδινε ποτέ ένα τέτοιο δώρο, και παρ’ όλα αυτά το αποδέχεσαι. Με τη γλώσσα σου λες: «Δόξα τω Θεώ. Δέχτηκα αυτό το δώρο από τον Θεό, είναι η καλοσύνη Του απέναντί μου». Όχι μόνο απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης, αλλά απολαμβάνεις και τα πράγματα του εκλεκτού λαού του Θεού, λες και σου αναλογούν. Δεν είναι ξεδιάντροπο αυτό; Αν ο άνθρωπος δεν έχει αίσθημα συνείδησης και δεν ντρέπεται καθόλου, τότε αυτό είναι το πρόβλημα. Έχει απλώς να κάνει με τη συμπεριφορά; Είναι άραγε απλώς λάθος να δέχεσαι πράγματα απ’ τους άλλους και σωστό να τα αρνείσαι; Τι πρέπει να κάνετε όταν σας τυχαίνει μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να ρωτήσεις αυτόν που δίνει τα δώρα αν αυτό που κάνει συμφωνεί με τις αρχές. Πες του: «Ας αναζητήσουμε καθοδήγηση απ’ τον λόγο του Θεού ή απ’ τα διοικητικά διατάγματα της εκκλησίας για να δούμε αν αυτό που κάνεις συμφωνεί με τις αρχές. Αν δεν συμφωνεί, δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιο δώρο». Εάν οι πηγές αυτές δώσουν σ’ αυτόν που κάνει το δώρο να καταλάβει ότι η πράξη του παραβιάζει τις αρχές, αλλά εκείνος συνεχίζει να θέλει να σου δώσει το δώρο, τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το ξεπεράσουν αυτό. Επιθυμούν διακαώς να τους δίνουν οι άλλοι περισσότερα, ενώ θέλουν και περισσότερη ειδική μεταχείριση. Αν είσαι σωστός άνθρωπος, τότε όταν σου τύχει μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να προσευχηθείς αμέσως στον Θεό και να πεις: «Θεέ μου, σίγουρα αυτό που μου συμβαίνει σήμερα είναι σημάδι της καλής Σου θέλησης. Είναι ένα μάθημα που ετοίμασες για μένα. Είμαι πρόθυμος να αναζητήσω την αλήθεια και να ενεργήσω σύμφωνα με τις αρχές». Όσοι έχουν θέση αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλους πειρασμούς και, όταν παρουσιαστεί ένας πειρασμός, είναι πράγματι δύσκολο να τον ξεπεράσει κανείς. Χρειάζεσαι την προστασία και τη βοήθεια του Θεού· πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και πρέπει επίσης να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις συχνά αυτοκριτική. Αν τα κάνεις αυτά, θα νιώθεις προσγειωμένος και γαλήνιος. Αν, όμως, περιμένεις μέχρι να λάβεις τέτοια δώρα για να προσευχηθείς, θα συνεχίσεις να αισθάνεσαι τόσο προσγειωμένος και γαλήνιος; (Όχι πια.) Τι θα σκεφτεί τότε ο Θεός για σένα; Θα είναι ευχαριστημένος με τις πράξεις σου ή θα τις αποστρέφεται; Θα αποστρέφεται τις πράξεις σου. Το πρόβλημα είναι μόνο το αν δέχεσαι ή όχι κάτι που σου δίνουν; (Όχι.) Επομένως, πού είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα βρίσκεται στις απόψεις και στη στάση που υιοθετείς όταν σου τυχαίνει μια τέτοια κατάσταση. Αποφασίζεις μόνος σου ή αναζητάς την αλήθεια; Έχεις κάποιο πρότυπο συνείδησης; Έχεις καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά; Προσεύχεσαι στον Θεό κάθε φορά που σου τυχαίνει αυτή η κατάσταση; Πρώτα επιδιώκεις να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες ή πρώτα προσεύχεσαι και αναζητάς τις προθέσεις του Θεού; Σε αυτό το θέμα αποκαλύπτεσαι. Πώς πρέπει να χειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση; Πρέπει να έχεις αρχές άσκησης. Κατ’ αρχάς, εξωτερικά, πρέπει να αρνείσαι αυτές τις ειδικές υλικές ανταμοιβές, αυτούς τους πειρασμούς. Ακόμα κι όταν σου προσφέρουν κάτι που θες πάρα πολύ ή ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι, και τότε πρέπει να το αρνηθείς. Τι σημαίνει υλικά πράγματα; Είναι το φαγητό, τα ρούχα, η στέγαση, αντικείμενα καθημερινής χρήσης —όλα αυτά. Πρέπει να αρνείται κανείς αυτές τις ειδικές υλικές ανταμοιβές. Και γιατί πρέπει να τις αρνείσαι; Μήπως είναι μόνο θέμα του τρόπου που ενεργείς; Όχι· είναι θέμα της συνεργατικής σου στάσης. Αν θέλεις να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ικανοποιείς τον Θεό και να αποφεύγεις τους πειρασμούς, πρέπει πρώτα να έχεις αυτήν τη συνεργατική στάση. Με αυτήν τη στάση, θα μπορείς να αποφεύγεις τους πειρασμούς και θα έχεις ήρεμη τη συνείδησή σου. Αν σου προσφέρουν κάτι που θέλεις και το δεχτείς, η καρδιά σου θα νιώσει κάποιες τύψεις συνειδήσεως. Ωστόσο, καθώς θέλεις να βρίσκεις λόγους και δικαιολογίες για τον εαυτό σου, θα πεις ότι έπρεπε να σου δοθεί αυτό το πράγμα, ότι είναι δικαιωματικά δικό σου. Και τότε οι τύψεις σου θα εξασθενίσουν και θα καταλαγιάσουν. Μερικές φορές, κάποιοι λόγοι ή κάποιες σκέψεις και απόψεις μπορεί να επηρεάσουν τη συνείδησή σου, οπότε οι τύψεις σου δεν θα είναι έντονες. Είναι, λοιπόν, αξιόπιστο πρότυπο η συνείδησή σου; Δεν είναι. Αυτό είναι ένα καμπανάκι που λειτουργεί ως προειδοποίηση. Τι είδους προειδοποίηση δίνει; Ότι δεν είναι ασφαλές να βασίζεται κανείς μόνο στα συναισθήματα της συνείδησης· πρέπει και να αναζητά τις αλήθεια-αρχές. Αυτό είναι κάτι το αξιόπιστο. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν την αλήθεια να τους συγκρατεί, μπορούν ακόμα να υποκύψουν στον πειρασμό, προτάσσοντας διάφορους λόγους και δικαιολογίες ώστε να μπορέσουν να ικανοποιήσουν την απληστία τους για τα οφέλη της θέσης. Ως επικεφαλής, λοιπόν, θα πρέπει να τηρείς στην καρδιά σου αυτήν τη μία αρχή: Πάντα θα αρνούμαι, πάντα θα αποφεύγω και θα απορρίπτω πέρα για πέρα οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση. Η απόλυτη απόρριψη είναι η προϋπόθεση για να αποφύγεις το κακό. Εάν διαθέτεις την προϋπόθεση που απαιτείται για να αποφεύγεις το κακό, τότε σε κάποιον βαθμό βρίσκεσαι ήδη υπό την προστασία του Θεού. Και αν έχεις τέτοιες αρχές στην άσκησή σου και τις τηρείς σταθερά, τότε κάνεις ήδη πράξη την αλήθεια και ικανοποιείς τον Θεό. Βαδίζεις ήδη στο ορθό μονοπάτι. Όταν βαδίζεις στο ορθό μονοπάτι και ικανοποιείς ήδη τον Θεό, χρειάζεσαι ακόμα τη δοκιμασία της συνείδησής σου; Αν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε αυτό είναι ανώτερο απ’ τα πρότυπα της συνείδησης. Αν κάποιος είναι αποφασισμένος να είναι συνεργάσιμος και μπορεί να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές, έχει ήδη ικανοποιήσει τον Θεό. Αυτό είναι το πρότυπο που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους.

Το αν κάποιος μπορεί να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ’ τη συνεργασία του. Η συνεργασία έχει τεράστια σημασία. Επειδή ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό, εφόσον διέθετε τέτοιο ανάστημα, αλλά και την πραγματικότητα, δεν πρέπει να φοβόταν να πέσει σε κανέναν πειρασμό. Αν καθόταν σε ένα μεγάλο φαγοπότι, δεν θα μπορούσε εύκολα να προσβάλει τον Θεό με κανέναν λόγο και καμία πράξη. Γιατί, λοιπόν, και πάλι δεν πήγαινε σε τέτοια φαγοπότια; (Δεν του άρεσαν.) Δεν του άρεσαν τέτοιες εκδηλώσεις. Αυτός είναι ένας αντικειμενικός λόγος, αλλά υπάρχει κι ένα πρακτικό ζήτημα που μπορεί να μην έχετε λάβει υπόψη σας. Ο Ιώβ είχε φόβο Θεού και απέφευγε το κακό. Έπαιρνε μέτρα και υιοθετούσε πρακτικές ώστε να λαμβάνει την προστασία του Θεού, φροντίζοντας να μην διαπράττει αμαρτίες και να μην προσβάλλει τον Θεό. Υιοθετούσε ανθρώπινες μεθόδους συνεργασίας. Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος. Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις στις οποίες ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει μόνος του τη διεφθαρμένη φύση του, οπότε ο Ιώβ δεν πήγαινε σε εκδηλώσεις όπου θα έμπαινε σε πειρασμό. Με αυτόν τον τρόπο απέφευγε τους πειρασμούς. Τώρα καταλαβαίνετε γιατί ο Ιώβ δεν πήγαινε σε τέτοια φαγοπότια; Επειδή μια τέτοια εκδήλωση θα ήταν πολύ μεγάλος πειρασμός για τον καθένα. Τι σημαίνει όταν κάτι είναι πολύ μεγάλος πειρασμός; Οι άνθρωποι μπορούν να αμαρτήσουν και να προσβάλουν τον Θεό ανά πάσα στιγμή, όπου κι αν βρίσκονται. Η θεοφοβούμενη καρδιά σου, η πίστη σου στον Θεό και η αποφασιστικότητά σου από μόνες τους δεν αρκούν για να σε κάνουν να απαλλαγείς απ’ τον πειρασμό. Δεν μπορούν να σε εμποδίσουν να προσβάλλεις τον Θεό όταν μπαίνεις σε πειρασμό. Το καταλαβαίνεις; Πρέπει να αρνείσαι κάθετα οποιαδήποτε ειδική μεταχείριση σου προσφέρουν οι άλλοι. Πρέπει κάθε φορά να την αρνείσαι. Τι τρόπος δράσης είναι αυτός; Σε ποια σφαίρα των προβλημάτων του ανθρώπου απευθύνονται τέτοιες αρχές και τέτοιοι κανονισμοί; (Στοχεύουν στην άπληστη φύση του ανθρώπου.) Ο άνθρωπος, λόγω της διεφθαρμένης διάθεσής του, είναι επιρρεπής στον πειρασμό. Συνεπώς, πρέπει να υιοθετήσεις ορισμένες αρχές ή μεθόδους για να αποφεύγεις τέτοιους πειρασμούς, ώστε να μην προσβάλλεις τον Θεό. Αυτός είναι ένας ισχυρός και αποτελεσματικός τρόπος συνεργασίας. Αν δεν το κάνεις αυτό, αν κρίνεις την κατάσταση και άλλοτε αποδέχεσαι την ειδική μεταχείριση και άλλοτε την αρνείσαι, τότε έχεις καταλάβει καλά το ζήτημα; (Όχι.) Για ποιον λόγο δεν έχεις καταλάβει καλά το ζήτημα; (Επειδή ο άνθρωπος έχει σατανική φύση και δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του.) Όσοι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά δεν έχουν αρχές όταν τους τυχαίνουν τέτοιες καταστάσεις. Αποδέχονται τα πάντα και δεν απορρίπτουν ποτέ τίποτα. Αν κάποιος τους πει ότι πρόκειται για προσφορά, για κάτι αφιερωμένο στον Θεό, ακόμα και τότε δεν φοβούνται. Απλώς το βάζουν στην τσέπη τους. Τολμάνε να αρπάξουν και να οικειοποιηθούν τέτοιες προσφορές, χωρίς την παραμικρή αυτομομφή. Είναι προφανές ότι δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά, και είναι φυσικό να πέσουν σε τέτοιες καταστάσεις. Πιστεύουν καθόλου στον Θεό; Αυτή είναι η συνέπεια όταν αναζητά κανείς την άνεση και την ευκολία και απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης. Αν υποκύπτεις συχνά στον πειρασμό και δεν τον αποφεύγεις, αναπόφευκτα θα οδηγηθείς, χωρίς να το καταλάβεις, σ’ αυτό το μονοπάτι. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου τον οδηγεί στο λάθος μονοπάτι. Μπορούν να πάνε καλά τα πράγματα αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα; Γι’ αυτό, όποια προβλήματα κι αν αντιμετωπίζεις, θα πρέπει να τηρείς τις αλήθεια-αρχές, υιοθετώντας ειδικά μέσα για να αντιμετωπίσεις ειδικά προβλήματα. Η οδός δεν είναι η άκαμπτη τήρηση των κανονισμών. Όποια μέσα σού επιτρέπουν να νικήσεις τον πειρασμό είναι αποδεκτά.

Είναι πιο εύκολο να υπερνικήσει κανείς τους υλικούς πειρασμούς. Αν έχεις φαγητό να φας, ρούχα να φορέσεις και ευχαριστημένη καρδιά, μπορείς να τα καταφέρεις. Άρα, τέτοιους πειρασμούς είναι εύκολο να τους κατατροπώσει κανείς. Οι πειρασμοί της φήμης, του κέρδους και της θέσης, όμως, είναι οι δυσκολότεροι απ’ όλους για να τους υπερνικήσει κανείς. Για παράδειγμα, όταν δύο άνθρωποι συνεργάζονται, αν ο άλλος έχει χαμηλότερη θέση από τη δική σου, αν εσύ έχεις υψηλότερη θέση από τη δική του, θα είσαι χαρούμενος. Αλλά αν έχεις χαμηλότερη θέση απ’ αυτόν, θα είσαι στενοχωρημένος. Θα νιώθεις δυσφορία μέσα σου, θα νιώθεις περιορισμένος, αρνητικός και αδύναμος και δεν θα προσεύχεσαι. Λύνεται εύκολα αυτό το πρόβλημα; Δεν έχει εύκολη λύση. Οι άνθρωποι μπορούν να απορρίπτουν και να αποφεύγουν τους υλικούς πειρασμούς, καταφέρνοντας να μη μολυνθούν από αυτούς, αλλά τη θέση, το κέρδος, τη δόξα, τη ματαιοδοξία και τη φήμη τα υπερνικά κανείς πιο δύσκολα απ’ όλα. Παρόλο που δεν είναι εύκολο, η αλήθεια είναι πως υπάρχει λύση. Εφόσον μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια, να προσευχηθείς στον Θεό και να διακρίνεις τι κενά πράγματα είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση για να εμβαθύνεις στην ουσία τους, θα έχεις αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να απορρίψεις τη φήμη, το κέρδος και τη θέση. Έτσι, δεν θα υποκύπτεις στους πειρασμούς τους. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένη φύση, η οποία τους κάνει να αποκαλύπτουν και να βιώνουν διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις. Αυτό τους οδηγεί να αντιστέκονται και να επαναστατούν εναντίον του Θεού. Αυτό που βιώνουν είναι απάνθρωπο και ασυνεπές προς την αλήθεια. Οι άνθρωποι μπορεί να είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, να αρνούνται να υποταχθούν στην αλήθεια, να είναι δόλιοι, ενεργώντας με διεστραμμένους σκοπούς, να είναι άπληστοι ή γεμάτοι φιλοδοξία και επιθυμία· τι είναι αυτό που γεννά όλα αυτά τα πάθη; (Η διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά.) Γεννιούνται από τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά και προκαλούνται από τη σατανική φύση που ελέγχει τον άνθρωπο. Το κυνήγι της θέσης από τον άνθρωπο είναι μία μόνο από τις εκδηλώσεις αυτής της κατάστασης. Αυτή η εκδήλωση, όπως και η αλαζονική διάθεση του ανθρώπου και η επανάσταση και η αντίστασή του απέναντι στον Θεό, προκύπτουν από τη σατανική του φύση. Με ποια μέθοδο μπορεί να λυθεί κάτι τέτοιο; Πρέπει κι εδώ να χρησιμοποιήσεις την πιο βασική μέθοδο. Εφόσον ακολουθείς την οδό του Θεού και βαδίζεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, όλα αυτά τα προβλήματα λύνονται. Όταν δεν έχεις θέση, μπορείς να αναλύεις συχνά τον εαυτό σου και να φτάσεις στην αυτογνωσία. Αυτό μπορεί να ωφελήσει και τους άλλους. Όταν έχεις θέση και μπορείς ακόμα να αναλύεις και να καταλαβαίνεις συχνά τον εαυτό σου, δίνοντας στους άλλους τη δυνατότητα να δουν τα προτερήματά σου, το ότι καταλαβαίνεις την αλήθεια, ότι έχεις πρακτική εμπειρία και ότι πραγματικά αλλάζεις, δεν μπορούν να επωφεληθούν και οι άλλοι από αυτό; Είτε έχεις θέση είτε όχι, εφόσον μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να έχεις αληθινή βιωματική μαρτυρία, δίνοντας μέσα από τα βιώματά σου στους άλλους να καταλάβουν τις προθέσεις του Θεού και την αλήθεια, δεν τους ωφελείς έτσι; Τι σημαίνει, λοιπόν, για σένα η θέση; Στην πραγματικότητα, η θέση δεν είναι παρά ένα επιπλέον, επιπρόσθετο πράγμα, σαν ένα ρούχο ή ένα καπέλο. Δεν είναι παρά ένα στολίδι. Δεν έχει καμία πραγματική χρησιμότητα και η παρουσία της δεν επηρεάζει τίποτα. Είτε έχεις θέση είτε όχι, είσαι το ίδιο άτομο. Το αν μπορούν οι άνθρωποι να καταλάβουν την αλήθεια και να κερδίσουν την αλήθεια και ζωή δεν έχει καμία σχέση με τη θέση. Εφόσον δεν θεωρείς τη θέση ως κάτι πολύ σημαντικό, δεν μπορεί να σε περιορίσει. Αν αγαπάς τη θέση και της δίνεις ιδιαίτερη έμφαση, αντιμετωπίζοντάς την πάντα ως ζήτημα μεγάλης σημασίας, τότε αυτή θα σε έχει υπό τον έλεγχό της· δεν θα είσαι πρόθυμος να ανοιχτείς, να ξεγυμνωθείς, να φτάσεις στην αυτογνωσία ή να παραμερίσεις τον ηγετικό σου ρόλο για να δράσεις, να μιλήσεις και να αλληλεπιδράσεις με τους άλλους, αλλά και να εκτελέσεις το καθήκον σου. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Δεν σε περιορίζει η θέση; Ο λόγος είναι ότι μιλάς και ενεργείς αφ’ υψηλού και δεν μπορείς να κατέβεις απ’ το καλάμι. Άραγε, με αυτόν τον τρόπο κάνεις τίποτα παραπάνω απ’ το να βασανίζεις τον εαυτό σου; Αν καταλάβεις πραγματικά την αλήθεια και αν μπορέσεις να έχεις θέση χωρίς να έχεις τόσο μεγάλη έπαρση, αλλά αντίθετα μπορέσεις να επικεντρωθείς στο πώς να εκτελείς καλά τα καθήκοντά σου, να κάνεις αυτά που πρέπει και να εκπληρώνεις το καθήκον που οφείλεις, και αν δεις τον εαυτό σου ως έναν συνηθισμένο αδελφό ή αδελφή, δεν θα σταματήσει πια να σε περιορίζει η θέση; Όταν δεν θα σε περιορίζει η θέση και θα έχεις κανονική ζωή-είσοδο, θα συνεχίσεις να συγκρίνεσαι με τους άλλους; Όταν οι άλλοι έχουν υψηλότερη θέση, θα νιώθεις και τότε δυσφορία; Πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να απελευθερωθείς από τους περιορισμούς της θέσης και τους περιορισμούς όλων των άλλων ανθρώπων, γεγονότων και πραγμάτων. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο απ’ το να κάνεις καλά το καθήκον σου. Μόνο τότε θα κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα.

Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι υποφέρουν από ένα πρόβλημα κοινό σε όλους τους: Όταν δεν έχουν κύρος, δεν κοκορεύονται στις αλληλεπιδράσεις ή στις συνομιλίες τους με κάποιον ούτε υιοθετούν συγκεκριμένο ύφος και τόνο στην ομιλία τους. Είναι απλώς συνηθισμένοι και κανονικοί άνθρωποι, δεν έχουν την ανάγκη να πλασάρουν τον εαυτό τους. Δεν νιώθουν καμία ψυχολογική πίεση και μπορούν να συναναστρέφονται τους άλλους ανοιχτά και από καρδιάς. Είναι προσιτοί και δεκτικοί στην αλληλεπίδραση· οι άλλοι τους θεωρούν πολύ καλούς ανθρώπους. Τη στιγμή που αποκτούν κύρος, το παίζουν υπεράνω, αγνοούν τους απλούς ανθρώπους, κανείς δεν μπορεί να τους πλησιάσει· πιστεύουν πως είναι ευγενείς, και πως είναι φτιαγμένοι από άλλη πάστα σε σχέση με τους συνηθισμένους ανθρώπους. Περιφρονούν τους συνηθισμένους ανθρώπους, κοκορεύονται όταν μιλάνε και σταματούν να συναναστρέφονται ανοιχτά με τους άλλους. Γιατί δεν συναναστρέφονται πια ανοιχτά με τους άλλους; Νομίζουν πως έχουν πλέον κύρος και ότι είναι επικεφαλής. Νομίζουν πως οι επικεφαλής πρέπει να διατηρούν μια συγκεκριμένη εικόνα, να είναι λίγο πιο ανώτεροι απ’ τους συνηθισμένους ανθρώπους, να έχουν περισσότερο ανάστημα και να είναι πιο ικανοί να αναλαμβάνουν ευθύνες· πιστεύουν πως, σε σύγκριση με τους συνηθισμένους ανθρώπους, οι επικεφαλής πρέπει να είναι πιο υπομονετικοί, να μπορούν να υποφέρουν και να δαπανούν περισσότερο, και να μπορούν να αντιστέκονται σε κάθε πειρασμό απ’ τον Σατανά. Ακόμα κι αν πεθάνουν οι γονείς τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους, νομίζουν ότι πρέπει να διατηρήσουν τον αυτοέλεγχο για να μην κλάψουν, ή ότι πρέπει τουλάχιστον να κλάψουν κρυφά, χωρίς να τους δουν οι άλλοι, ούτως ώστε κανείς να μην μπορεί να δει τα ελαττώματα, τις ελλείψεις ή τις αδυναμίες τους. Νομίζουν, μάλιστα, πως αν οι επικεφαλής έχουν γίνει αρνητικοί, δεν πρέπει να αφήσουν κανέναν να το μάθει. Αντίθετα, πρέπει να τα κρύβουν όλα αυτά. Πιστεύουν πως έτσι πρέπει να ενεργεί κάποιος που έχει κύρος. Όταν καταπιέζουν τον εαυτό τους σε τέτοιον βαθμό, τότε άραγε το κύρος δεν έχει γίνει Θεός τους, Κύριος τους; Και εφόσον ισχύει αυτό, εξακολουθούν να έχουν κανονική ανθρώπινη φύση; Όταν έχουν αυτές τις ιδέες —όταν περιορίζουν τον εαυτό τους σε αυτόν τον βαθμό και προσποιούνται με αυτόν τον τρόπο— άραγε δεν έχουν ερωτευθεί το κύρος; Όποτε κάποιος είναι ισχυρότερος και καλύτερος απ’ αυτούς, θίγεται η βασική τους αδυναμία. Μπορούν να νικήσουν τη σάρκα; Μπορούν να συμπεριφερθούν στον άλλον όπως αρμόζει; Με τίποτα. Για να ελευθερωθείς από τον έλεγχο που έχει πάνω σου η θέση, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις; Πρέπει πρώτα να την καθαρίσεις από τις προθέσεις σου, τις σκέψεις σου και την καρδιά σου. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Παλιότερα, όταν δεν είχες θέση, αγνοούσες εκείνους που δεν σε έλκυαν. Τώρα που έχεις θέση, αν δεις κάποιον που δεν είναι ελκυστικός ή που έχει προβλήματα, νιώθεις ότι έχεις ευθύνη να τον βοηθήσεις κι έτσι περνάς περισσότερο χρόνο στη συναναστροφή μαζί του, προσπαθώντας να λύσεις κάποια από τα πρακτικά προβλήματα που έχει. Και πώς νιώθεις μέσα σου όταν κάνεις τέτοια πράγματα; Έχεις ένα αίσθημα χαράς και γαλήνης. Έτσι κι εσύ, λοιπόν, θα πρέπει να εκμυστηρεύεσαι τα προσωπικά σου ζητήματα στους άλλους και να τους ανοίγεσαι πιο συχνά όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες ή βιώνεις αποτυχίες, με συναναστροφή σχετικά με τα προβλήματα και τις αδυναμίες σου, σχετικά με το πώς επαναστατούσες ενάντια στον Θεό, και το πώς τελικά αναδύθηκες από αυτό και κατάφερες να ικανοποιήσεις τις προθέσεις Του. Και τι αποτέλεσμα έχει το να εκμυστηρεύεσαι τα ζητήματά σου σ’ αυτούς; Χωρίς αμφιβολία, θετικό αποτέλεσμα. Κανείς δεν πρόκειται να σε περιφρονήσει, ενώ μπορεί κάλλιστα και να ζηλέψουν την ικανότητά σου να αντέξεις αυτά τα βιώματα. Κάποιοι πάντα πιστεύουν ότι όταν οι άνθρωποι έχουν θέση, πρέπει να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν αξιωματούχοι και να μιλάνε με συγκεκριμένο τρόπο ώστε οι άλλοι να τους παίρνουν στα σοβαρά και να τους σέβονται. Είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης; Αν μπορέσεις να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο τρόπος σκέψης είναι λάθος, τότε πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να επαναστατήσεις ενάντια στα σαρκικά πράγματα. Μην παριστάνεις τον σπουδαίο και μη βαδίζεις στο μονοπάτι της υποκρισίας. Μόλις κάνεις μια τέτοια σκέψη, να την αντιμετωπίσεις αναζητώντας την αλήθεια. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, αυτή η σκέψη, αυτή η άποψη, θα πάρει μορφή και θα ριζώσει στην καρδιά σου, με αποτέλεσμα να καταλήξει να κυριαρχεί πάνω σου κι εσύ θα κρύβεσαι και θα φτιάξεις μια εικόνα τόσο ψεύτικη ώστε κανείς δεν θα μπορεί να σε διακρίνει ή να καταλάβει τις σκέψεις σου. Θα μιλάς στους άλλους σαν πίσω από μια μάσκα που τους κρύβει το αληθινό σου πρόσωπο. Πρέπει να μάθεις να δείχνεις στους άλλους την καρδιά σου, να μάθεις να τους ανοίγεις την καρδιά σου και να έρχεσαι κοντά τους. Πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στις επιθυμίες της σάρκας και να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αν το κάνεις, τότε η καρδιά σου θα γνωρίσει τη γαλήνη και την ευτυχία. Ό,τι κι αν σου συμβεί, σκέψου πρώτα τι προβλήματα έχει η δική σου ιδεολογία. Αν συνεχίζεις να θες να κατασκευάσεις μια εικόνα για τον εαυτό σου και να κρύβεσαι, τότε θα πρέπει αμέσως να προσευχηθείς στον Θεό: «Θεέ μου! Θέλω και πάλι να κρύψω το αληθινό μου πρόσωπο. Για άλλη μια φορά μηχανορραφώ με δόλο. Στ’ αλήθεια είμαι διάβολος! Πρέπει να με απεχθάνεσαι πραγματικά! Πλέον έχω αηδιάσει εντελώς με τον εαυτό μου. Σε ικετεύω να με επιπλήξεις, να με πειθαρχήσεις και να με τιμωρήσεις». Πρέπει να προσευχηθείς, να φέρεις τη στάση σου στο φως και να στηριχτείς στον Θεό για να την εκθέσει, να την αναλύσει και να την περιορίσει. Αν την αναλύσεις και την περιορίσεις με αυτόν τον τρόπο, οι πράξεις σου δεν πρόκειται να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα, αφού η διεφθαρμένη σου διάθεση καταπνίγεται και δεν αποκαλύπτεται. Αυτήν τη στιγμή, τι συναισθήματα έχεις στην καρδιά σου; Τουλάχιστον, θα νιώσεις κάποια εκτόνωση. Η καρδιά σου θα είναι χαρούμενη και γαλήνια. Ο πόνος σου θα μειωθεί και δεν θα υποφέρεις από τον εξευγενισμό. Στη χειρότερη περίπτωση, θα υπάρξουν στιγμές που θα νιώσεις για μια στιγμή λίγο χαμένος και θα σκεφτείς: «Είμαι επικεφαλής, έχω θέση και κύρος· πώς γίνεται να είμαι σαν τους συνηθισμένους ανθρώπους; Πώς μπορώ να συνομιλώ με τους απλούς ανθρώπους με ειλικρίνεια, αληθινά και ανοιχτά; Κάτι τέτοιο θα με μείωνε πάρα πολύ!» Όπως βλέπεις, αυτό είναι λίγο προβληματικό. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου δεν μπορεί να αποβληθεί εντελώς με τη μία ούτε μπορεί να διορθωθεί εντελώς μέσα σε λίγο καιρό. Νόμιζες ότι θα ήταν πολύ απλό να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, ότι είναι όπως το φαντάζονται οι άνθρωποι: ότι, μόλις συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια και αναγνωρίσουν τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, θα μπορέσουν να απαλλαγούν αμέσως απ’ αυτήν. Δεν είναι κάτι τόσο απλό. Η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος κάνει πράξη την αλήθεια είναι η διαδικασία κατά την οποία καταπολεμά τη διεφθαρμένη του διάθεση. Ο άνθρωπος δεν απαλλάσσεται πλήρως απ’ την ατομική θέληση, τη φαντασία και τις υπερβολικές επιθυμίες του επαναστατώντας εναντίον τους και υπερνικώντας τες μια για πάντα μέσω της προσευχής. Αντίθετα, μπορεί να απαλλαγεί οριστικά μόνο μετά από πολλές συνεχόμενες μάχες. Αυτή η διαδικασία θα αποδώσει πραγματικά καρπούς μόνο όταν κάποιος μπορέσει να κάνει πράξη την αλήθεια. Ειδικά στα μεγαλύτερα θέματα, η μάχη μέσα στην καρδιά σου θα είναι ακόμα πιο έντονη, με ατελείωτες εναλλαγές που μπορεί μερικές φορές να διαρκέσουν έναν ή δύο μήνες, άλλες φορές έξι μήνες ή ακόμα κι έναν χρόνο. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου είναι πολύ επίμονη. Από καμιά διεφθαρμένη διάθεση δεν απαλλάσσεται κανείς με μία ή δύο συναναστροφές πάνω στην αλήθεια. Θα σε πολεμήσει ξανά και ξανά, και πρέπει να συνεχίσεις να επιδιώκεις την αλήθεια μέχρι να κατανοήσεις καθαρά την αλήθεια, να γνωρίσεις σε βάθος τη διεφθαρμένη σου διάθεση και να αρχίσεις να μισείς τη σάρκα και να μισείς τον Σατανά. Τότε, η άσκηση της αλήθειας θα γίνει για σένα κάτι συνηθισμένο, κάτι που θα κάνεις φυσικά και αβίαστα. Αυτό σημαίνει να νικήσεις τη σάρκα και να κατατροπώσεις τον Σατανά. Κατά τη διάρκεια της μάχης, οι άνθρωποι πρέπει να προσεύχονται στον Θεό κάθε στιγμή και να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στο να διαβάζουν τα λόγια του Θεού. Δεν πρέπει ποτέ να πηγαίνουν σε άπιστους ή στους σατανάδες και τους διαβόλους για να βρουν την οδό. Πρέπει να βασίζονται στον Θεό και να προσβλέπουν σ’ Αυτόν. Πρέπει να αναζητούν την αλήθεια και να συμμετέχουν σε συναναστροφές πάνω στην αλήθεια σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Μόνο όταν καταλάβουν πραγματικά την αλήθεια μπορούν να νικήσουν τη σάρκα και να κατατροπώσουν τον Σατανά. Πώς το βλέπει αυτό ο Θεός; Ο Θεός βλέπει την καρδιά σου. Βλέπει ότι αγαπάς την αλήθεια, ότι έχεις φόβο Θεού και ότι είσαι πρόθυμος να αποβάλεις την αδικία και να αποφύγεις το κακό. Παρόλο που η διεφθαρμένη σου διάθεση έχει γεννήσει μέσα σου σκέψεις, ιδέες και προθέσεις, αυτές οι σκέψεις και προθέσεις δεν ελέγχουν τη συμπεριφορά σου, δεν γκρεμίζουν και δεν ισοπεδώνουν τη θέλησή σου. Τελικά, μπορείς να τις νικήσεις, και ο Θεός θα σε μνημονεύσει. Αν το κάνεις συχνά πράξη αυτό, τότε θα βελτιωθεί η εσωτερική σου κατάσταση. Σε ποιο σημείο μπορεί να πει κανείς ότι έχεις υπερνικήσει πλήρως αυτήν την πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσής σου, ότι έχεις αλλάξει σε αυτήν την πτυχή της διάθεσής σου και έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Δηλαδή, παρόλο που μπορεί μερικές φορές να συνεχίζουν να μπαίνουν στο μυαλό σου κακές σκέψεις και ιδέες, και να συνεχίζουν να δημιουργούν κάποιες προθέσεις και επιθυμίες, αυτά τα πράγματα δεν κυριαρχούν πλέον στην καρδιά σου. Νιώθεις ήδη ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι σημαντικά και μπορείς να τα αναγνωρίσεις αμέσως μόλις εμφανιστούν. Δεν χρειάζεται να τα περιορίσεις τεχνητά και να επαναστατήσεις εναντίον τους, και ούτε χρειάζεται να ζητήσεις επί τούτου από τον Θεό να σε εξετάσει εξονυχιστικά, να σε πειθαρχήσει και να σε τιμωρήσει. Δεν χρειάζεσαι αυτές τις μεθόδους. Μπορείς εύκολα να τα ξεπεράσεις και να τα εγκαταλείψεις. Η καρδιά σου δεν δυσφορεί και δεν έχεις κανένα αίσθημα απώλειας. Αυτό είναι καλό. Τώρα έχεις ανάστημα και έχεις αλλάξει διάθεση. Έχετε πια κερδίσει την είσοδο σε κάποιο βαθμό; Έχετε αλλάξει κάπως; (Όχι.) Τότε έχετε πραγματικά πολύ χαμηλό ανάστημα και πρέπει ακόμα να εργαστείτε σκληρά για να επιδιώξετε την αλήθεια και να φάτε και να πιείτε τα λόγια του Θεού. Τότε, όταν σου ξανασυμβούν τέτοια πράγματα, θα ξέρεις πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Θα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να παραμείνεις σταθερός στη μαρτυρία σου. Τότε, θα διαθέτεις στ’ αλήθεια ανάστημα. Μόνο όσοι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό είναι προς το παρόν κάτι που δεν το φτάνετε. Στο στάδιο που είστε τώρα, ακόμα προχωράτε στα τυφλά. Μιλώντας για αυτές τις πραγματικές καταστάσεις, καταλαβαίνετε ότι έχετε όλα αυτά τα προβλήματα, αλλά ποτέ δεν αναζητήσατε την αλήθεια για να τα λύσετε. Σημαίνει αυτό ότι έχετε πολύ μικρό ανάστημα; Αν δεν έχετε εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, μπορείτε να αποκτήσετε τη ζωή; Δεν έχετε αποκτήσει ακόμα την αλήθεια και δεν έχετε ακόμα τη ζωή. Εάν ζείτε μόνο με τη ζωή της σάρκας και ζείτε μόνο σύμφωνα με τη σατανική σας διάθεση, τότε ζείτε υπό τη δύναμη του Σατανά. Δεν έχετε φτάσει ακόμα στη σωτηρία του Θεού. Η σωτηρία δεν είναι τόσο απλή όσο φαντάζονται οι άνθρωποι όταν νομίζουν ότι, αν μπορείς να λες λόγια και δόγματα και να τηρείς κάποιους κανονισμούς, έχεις σωθεί. Πρέπει να φτάσεις στην πραγματική αυτογνωσία, να μπορέσεις να απαλλαγείς από κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις, να μπορέσεις να διακρίνεις την ουσία της φήμης και της θέσης, να μπορέσεις να εγκαταλείψεις τη θέση και να μπορέσεις να υποταχθείς πραγματικά στον Θεό. Μόνο έτσι έρχεται η σωτηρία.

Η αλήθεια είναι πως η λύση στο πρόβλημα της θέσης είναι η ίδια με τη λύση σε άλλα προβλήματα. Όλα αυτά τα προβλήματα είναι εκδηλώσεις και αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων. Όλα τους είναι ανθρώπινες προτιμήσεις και επιδιώξεις. Τι εννοώ μ’ αυτό; Αν απαλλαγείς από τη διεφθαρμένη σου διάθεση, η θέση δεν θα αποτελεί πρόβλημα για σένα. Οι άνθρωποι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για τη θέση και λένε: «Μπορεί σήμερα να είσαι πάνω από μένα, αλλά αύριο θ’ ανέβω πιο ψηλά από σένα». Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Οφείλεται στη θέση και μόνο; (Όχι.) Τι το προκάλεσε; (Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου.) Σωστά. Αυτό το πρόβλημα προκύπτει απ’ τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Μόλις απαλλαγεί κανείς απ’ αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση, όλα αυτά τα προβλήματα θα λυθούν. Τελικά, όσοι θέλουν να επιλέξουν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας πρέπει να επικεντρωθούν στην αυτοκριτική και την αυτογνωσία στα πάντα. Πρέπει, προτού μπορέσουν να ξεκινήσουν να ακολουθούν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, να απαλλαγούν απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αν δεν καταφέρουν να απαλλαγούν απ’ τη διεφθαρμένη τους διάθεση, θα προκύψουν πολλές δυσκολίες και εμπόδια. Ακόμα κι αν κάνουν τα καθήκοντά τους, θα τα κάνουν με μισή καρδιά και δεν θα φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Για να λύσεις αυτά τα προβλήματα, πρέπει να καταβάλεις κάθε δυνατή προσπάθεια προς την επιδίωξη της αλήθειας, να προσπαθήσεις όσο μπορείς να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να λύσεις τα προβλήματα. Μη λες απλώς: «Αρκεί να επιδιώκει κανείς την αλήθεια, να προσεύχεται περισσότερο και να διαβάζει περισσότερα λόγια του Θεού». Αυτό είναι πολύ αόριστο. Χωρίς μονοπάτι άσκησης δεν θα τα καταφέρεις. Τα συγκεκριμένα προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με συγκεκριμένους τρόπους. Μην εφαρμόζεις απλώς κανονισμούς που ξέρεις απέξω. Η αλήθεια είναι κάτι ζωντανό, πρακτικό, και η οδός δεν είναι η πρόχειρη εφαρμογή κανονισμών. Πρέπει να λύνεις τα πρακτικά προβλήματα σύμφωνα με την αλήθεια-αρχή. Αν κάποιος δεν μπορεί να λύσει τα πρακτικά προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια, δεν είναι κατάλληλος για επικεφαλής και εργάτης. Όποιος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να λύσει τα προβλήματα δεν καταλαβαίνει την αλήθεια. Ακόμα κι αν γίνει επικεφαλής και εργάτης, δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να λύσει προβλήματα, δεν θα κατέχει την αλήθεια και θα του είναι αδύνατο να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές. Ένας τέτοιος επικεφαλής και εργάτης δεν κατέχει στο παραμικρό την αλήθεια-πραγματικότητα.

16 Φεβρουαρίου 2017