Απόσπασμα 49

Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου δεν αποτελούνται από τίποτε άλλο παρά από παράλογα και κακά πράγματα. Το πιο σοβαρό από αυτά είναι η αλαζονική διάθεση του ανθρώπου και όσα πηγάζουν από αυτήν, δηλαδή η ιδιάζουσα αυταρέσκεια και υπεροψία, η πεποίθηση ότι είναι κανείς ισχυρότερος από τους άλλους, η απροθυμία να υποταχθεί σε κανέναν, η συνεχής επιμονή να έχει τον τελευταίο λόγο, η επίδειξη σε όλα τα θέματα, η επιδίωξη της κολακείας και του επαίνου στις ενέργειές του, η συνεχής επιθυμία οι άλλοι να περιστρέφονται γύρω του και το να είναι πάντα εγωκεντρικός, να τρέφει πάντα φιλοδοξίες και επιθυμίες, και να θέλει πάντα ένα στέμμα και ανταμοιβές, και να βασιλεύει ως βασιλιάς —όλα αυτά τα ζητήματα εμπίπτουν στην κατηγορία των σοβαρών διεφθαρμένων διαθέσεων. Τα υπόλοιπα είναι απλώς συνηθισμένα προβλήματα. Για παράδειγμα, το να έχει κανείς κάποιες λανθασμένες απόψεις, να σκέφτεται παράλογα, να είναι στρεβλός και δόλιος, να ζηλεύει, να είναι εγωιστής, να είναι εριστικός και να ενεργεί χωρίς αρχές, και ούτω καθεξής, είναι οι πιο συνηθισμένες διεφθαρμένες διαθέσεις. Υπάρχουν πολλά είδη διεφθαρμένων διαθέσεων που περιλαμβάνονται εντός της διάθεσης του Σατανά, αλλά αυτή που είναι πιο έκδηλη και ξεχωρίζει περισσότερο είναι η αλαζονική διάθεση. Η αλαζονεία είναι η ρίζα της διεφθαρμένης διάθεσης του ανθρώπου. Όσο πιο αλαζονικοί είναι οι άνθρωποι, τόσο πιο παράλογοι είναι· και όσο πιο παράλογοι είναι, τόσο πιο επιρρεπείς είναι στο να αντιστέκονται στον Θεό. Πόσο σοβαρό είναι αυτό το πρόβλημα; Οι άνθρωποι με αλαζονική διάθεση όχι μόνο θεωρούν όλους τους άλλους κατώτερούς τους, αλλά, το χειρότερο από όλα, είναι και απαξιωτικοί απέναντι στον Θεό, και δεν έχουν φόβο Θεού στην καρδιά τους. Αν κι άνθρωποι μπορεί να φαίνεται ότι πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν, δεν Τον αντιμετωπίζουν καθόλου ως Θεό. Πάντοτε αισθάνονται ότι κατέχουν την αλήθεια και έχουν τεράστια ιδέα για τον εαυτό τους. Αυτή είναι η ουσία και η ρίζα της αλαζονικής διάθεσης, και προέρχεται από τον Σατανά. Επομένως, το πρόβλημα της αλαζονείας πρέπει να επιλυθεί. Το να αισθάνεται κάποιος ότι είναι καλύτερος από τους άλλους είναι ασήμαντο θέμα. Το κρίσιμο ζήτημα είναι πως η αλαζονική του διάθεση τον παρεμποδίζει να υποταχθεί στον Θεό, στη διακυβέρνηση και τις ρυθμίσεις Του: ένας τέτοιος άνθρωπος έχει συνεχώς την τάση να ανταγωνίζεται τον Θεό για την εξουσία και τον έλεγχο στους άλλους. Ο άνθρωπος αυτού του είδους δεν σέβεται στο παραμικρό τον Θεό, πόσο μάλλον Τον αγαπά και υποτάσσεται σε Αυτόν. Οι άνθρωποι που είναι αλαζονικοί και επηρμένοι, ιδιαίτερα όσοι είναι τόσο αλαζονικοί που έχουν χάσει τη σύνεσή τους, δεν μπορούν να υποταχθούν στον Θεό κατά την πίστη τους σ’ Αυτόν, και μάλιστα εξυμνούν και καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους. Αυτοί οι άνθρωποι αντιστέκονται στον Θεό περισσότερο απ’ όλους και δεν έχουν καθόλου φόβο Θεού. Αν οι άνθρωποι επιθυμούν να φτάσουν στο σημείο να σέβονται τον Θεό, τότε πρέπει να διορθώσουν πρώτα την αλαζονική τους διάθεση. Όσο πιο σχολαστικά διορθώσεις την αλαζονική σου διάθεση, τόσο περισσότερο σεβασμό θα αποκτήσεις για τον Θεό, και μόνο τότε μπορείς να υποταχθείς σ’ Αυτόν και να αποκτήσεις την αλήθεια και να Τον γνωρίσεις. Μόνον όσοι κερδίζουν την αλήθεια είναι πραγματικά άνθρωποι.

Απόσπασμα 50

Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, όπως η αλαζονεία, η αυταρέσκεια και η αδιαλλαξία, είναι ένα είδος επίμονης ασθένειας. Είναι σαν κακοήθης όγκος που αναπτύσσεται στο ανθρώπινο σώμα και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς κάποιο μαρτύριο. Σε αντίθεση με τις προσωρινές ασθένειες που περνούν σε λίγες ημέρες, αυτή η επίμονη ασθένεια δεν είναι μια μικρή ασθένεια και χρειάζεται να εφαρμοστεί μια τρομερή προσέγγιση για την αντιμετώπισή της. Ωστόσο, υπάρχει ένα γεγονός που πρέπει να γνωρίζετε —δεν υπάρχει πρόβλημα που να μη μπορεί να επιλυθεί. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου θα μειώνονται προοδευτικά καθώς θα επιδιώκεις την αλήθεια, θα αναπτύσσεσαι στη ζωή και καθώς θα βαθαίνει η κατανόηση και η εμπειρία σου για την αλήθεια. Σε ποιον βαθμό πρέπει να μειωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις για να μπορούν να θεωρηθούν εξαγνισμένες; Όταν δεν περιορίζεσαι πλέον από αυτές και είσαι σε θέση να τις διακρίνεις και να τις εγκαταλείπεις. Αν και μπορεί να εμφανίζονται μερικές φορές, εσύ εξακολουθείς να είσαι σε θέση να εκτελείς το καθήκον σου και να κάνεις πράξη την αλήθεια ως συνήθως, και παραμένεις ευσυνείδητος και υπεύθυνος, και δεν σε περιορίζουν. Σε εκείνο το σημείο, αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις δεν αποτελούν πλέον πρόβλημα για σένα, και τις έχεις ήδη νικήσει και έχεις ανέλθει πάνω από αυτές. Αυτό σημαίνει ότι έχεις αναπτυχθεί στη ζωή, όπου υπό κανονικές συνθήκες, δεν σε περιορίζουν ούτε σε δεσμεύουν πλέον οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Μερικοί άνθρωποι, όσες διεφθαρμένες διαθέσεις κι αν αποκαλύπτουν, δεν αναζητούν την αλήθεια για να τις διευθετήσουν. Ως αποτέλεσμα, ακόμη και ύστερα από πολλά χρόνια πίστης στον Θεό, οι διαθέσεις τους παραμένουν αμετάβλητες. Σκέφτονται ως εξής: «Κάθε φορά που κάνω κάτι, αποκαλύπτω τις διεφθαρμένες διαθέσεις μου· αν απέχω από το να κάνω το οτιδήποτε, τότε δεν θα τις αποκαλύψω. Αυτό δεν λύνει το πρόβλημα;» Αυτό δεν είναι σαν να απέχεις από το φαγητό από φόβο μήπως πνιγείς; Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτού; Μπορεί να οδηγήσει μόνο σε πείνα. Αν κάποιος αποκαλύπτει διεφθαρμένες διαθέσεις και δεν τις επιλύσει, αυτό ισοδυναμεί με το να μην αποδεχτεί την αλήθεια και να πέσει νεκρός. Ποιες θα είναι οι συνέπειες αν πιστεύεις στον Θεό και δεν επιδιώκεις την αλήθεια; Θα σκάβεις τον ίδιο σου τον τάφο. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι ο εχθρός της πίστης σου στον Θεό· εμποδίζουν το να κάνεις πράξη στην αλήθεια, την εμπειρία σου στο έργο του Θεού και την υποταγή σου σ’ Αυτόν. Ως αποτέλεσμα, δεν θα επιτύχεις τελικά τη σωτηρία του Θεού. Έτσι δεν σκάβεις τον ίδιο σου τον τάφο; Οι σατανικές διαθέσεις σε εμποδίζουν να αποδεχτείς και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Δεν μπορείς να τις αποφύγεις· πρέπει να τις αντιμετωπίσεις. Αν δεν τις υπερνικήσεις, αυτές θα σε ελέγχουν. Αν μπορέσεις να τις υπερνικήσεις, δεν θα σε περιορίζουν πλέον και θα είσαι ελεύθερος. Κατά καιρούς, οι διεφθαρμένες διαθέσεις θα εξακολουθούν να ανακύπτουν στην καρδιά σου και να εκδηλώνονται, δημιουργώντας εσφαλμένες σκέψεις και ιδέες, και κακές σκέψεις μέσα σου, κάνοντάς σε να αισθάνεσαι υπεροπτικά ή ότι είσαι μεγάλος και τρανός, εκπέμποντας τέτοιες σκέψεις· ωστόσο, όταν ενεργείς, τα χέρια και τα πόδια σου δεν θα δεσμεύονται πλέον από αυτές, και η καρδιά σου δεν θα ελέγχεται πλέον από αυτές. Θα λες: «Η πρόθεσή μου είναι να λάβω υπόψη μου τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να ενεργώ με σκοπό να ικανοποιήσω τον Θεό και να εκπληρώσω το καθήκον και την αφοσίωσή μου ως αντικείμενο της δημιουργίας. Παρόλο που εξακολουθώ μερικές φορές να αποκαλύπτω τέτοιου είδους διάθεση, αυτή δεν έχει καμία απολύτως επιρροή πάνω μου». Αυτό αρκεί. Αυτό το είδος διεφθαρμένης διάθεσης θα έχει ουσιαστικά διορθωθεί. Είναι η αλλαγή της διάθεσης του ανθρώπου κάτι το ασαφές και άπιαστο; (Δεν είναι.) Τόσο πρακτική είναι. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Παρόλο που καταλαβαίνω ένα μικρό μέρος της αλήθειας, μερικές φορές εξακολουθώ να έχω διεφθαρμένες σκέψεις και ιδέες, και εξακολουθώ να αποκαλύπτω διεφθαρμένες διαθέσεις. Τι πρέπει να κάνω;» Αν είσαι πραγματικά κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια, τότε κάθε φορά που έχεις εσφαλμένες σκέψεις και ιδέες ή αποκαλύπτεις διεφθαρμένες διαθέσεις, θα πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να αναζητάς την αλήθεια για να τις διορθώσεις. Αυτή είναι η πιο βασική αρχή της άσκησης· δεν θα το ξεχνούσες αυτό, έτσι δεν είναι; Επιπλέον, θα πρέπει επίσης να γνωρίζεις ότι όταν έχεις εσφαλμένες σκέψεις και ιδέες, οφείλεις να τις απορρίπτεις. Δεν είναι δυνατόν να σε περιορίζουν και να σε δεσμεύουν, πόσο μάλλον να τις ακολουθείς. Εφόσον καταλαβαίνεις μέρος της αλήθειας, αυτό θα πρέπει να είναι εύκολο να το πετύχεις. Αν αποκαλύπτεις διεφθαρμένες διαθέσεις, θα πρέπει να καταβάλεις προσπάθεια να αναζητήσεις την αλήθεια για να τις επιλύσεις. Δεν μπορείς να πεις: «Θεέ μου, αποκάλυψα πάλι μια διεφθαρμένη διάθεση, σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με! Δεν μπορώ να ελέγξω τις διεφθαρμένες διαθέσεις μου». Αν προσεύχεσαι έτσι, αυτό δείχνει ότι δεν είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Δείχνει ότι είσαι αρνητικός και παθητικός, και ότι έχεις παραιτηθεί από τον εαυτό σου —θα μπορούσες κάλλιστα να ετοιμάσεις ένα φέρετρο και να κανονίσεις την κηδεία σου. Πείτε Μου, τι είδους άνθρωπος κάνει μια τέτοια προσευχή; Μόνο ένας άχρηστος θα προσευχόταν στον Θεό με τέτοιον τρόπο. Ένα άτομο που αγαπά την αλήθεια δεν θα έλεγε ποτέ τέτοια λόγια. Αν είσαι κάποιος που αγαπάει την αλήθεια, θα πρέπει να επιλέξεις το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, και θα πρέπει επίσης να έχεις ξεκαθαρίσει τον τρόπο άσκησης. Αν δεν ξέρεις πώς να ασκηθείς όταν σου συμβαίνουν αυτά τα πολύ συνηθισμένα προβλήματα, τότε είσαι τελείως άχρηστος. Η διόρθωση των διεφθαρμένων διαθέσεων είναι μια δια βίου προσπάθεια, όχι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε λίγα χρόνια. Γιατί διατηρείς φαντασιώσεις σχετικά με την επίτευξη της αλήθειας και της ζωής; Αυτό δεν είναι ανοησία και άγνοια;

Κατά τη διαδικασία επιδίωξης μιας αλλαγής στη διάθεση ζωής, η μεγαλύτερη δυσκολία για κάθε άτομο είναι οι περιορισμοί των διεφθαρμένων διαθέσεων. Όταν οι άνθρωποι αποκαλύπτουν λίγη διεφθαρμένη διάθεση ή την αποκαλύπτουν ξανά και ξανά, και όταν αισθάνονται ανίκανοι να την ελέγξουν, καταδικάζουν τον εαυτό τους, θεωρώντας ότι είναι τελειωμένοι και δεν μπορούν να αλλάξουν. Αυτή είναι μια σύγχυση και μια παρανόηση που υπάρχει στους περισσότερους ανθρώπους. Αυτήν τη στιγμή, κάποιοι που επιδιώκουν την αλήθεια έχουν συνειδητοποιήσει ότι όσο υπάρχουν διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα σε ένα άτομο, μπορεί να τις εκδηλώνει συχνά, επηρεάζοντας την εκτέλεση του καθήκοντός του και εμποδίζοντας την άσκηση της αλήθειας, και ότι αν δεν μπορεί να κάνει αυτοκριτική για να επιλύσει το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεών του, δεν θα είναι σε θέση να εκτελέσει επαρκώς το καθήκον του. Ως εκ τούτου, όσοι εκτελούν πάντοτε τα καθήκοντά τους με αρνητικό, καθώς και απρόσεκτο και επιπόλαιο τρόπο, θα πρέπει να κάνουν σοβαρή αυτοκριτική και να ανασύρουν την αιτία του προβλήματός τους για να το επιλύσουν. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι έχουν στρεβλή αντίληψη και πιστεύουν το εξής: «Όλοι όσοι αποκαλύπτουν διεφθαρμένες διαθέσεις κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους θα πρέπει να σταματήσουν και να τις διορθώσουν πλήρως πριν συνεχίσουν να εκτελούν τα καθήκοντά τους». Είναι αυτή η άποψη βιώσιμη; Είναι μια ανθρώπινη φαντασιοκοπία, και είναι εντελώς αβάσιμη. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι, ανεξάρτητα από τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, εφόσον αναζητούν την αλήθεια για να τις επιλύσουν, μπορούν σταδιακά να μειώσουν τις αποκαλύψεις διαφθοράς και τελικά να εκτελέσουν επαρκώς τα καθήκοντά τους. Αυτή είναι η διαδικασία της εμπειρίας του έργου του Θεού. Μόλις αποκαλύψεις μια διεφθαρμένη διάθεση, θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να τη διορθώσεις, και να διακρίνεις και να αναλύσεις τη σατανική σου διάθεση. Αυτή είναι η διαδικασία της μάχης ενάντια στη σατανική σου διάθεση, και είναι απαραίτητη για την εμπειρία της ζωής σου. Καθώς βιώνεις το έργο του Θεού και αλλάζεις τη διάθεσή σου, χρησιμοποιείς τις αλήθειες που καταλαβαίνεις για να ανταγωνιστείς τη σατανική σου διάθεση, επιλύοντας τελικά τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και θριαμβεύοντας επί του Σατανά, επιτυγχάνοντας έτσι μια αλλαγή στη διάθεση. Η διαδικασία της αλλαγής της διάθεσης είναι η αναζήτηση και η αποδοχή της αλήθειας προκειμένου να εκτοπιστούν οι ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, καθώς και τα λόγια και οι φράσεις του δόγματος, και να εκτοπιστούν οι φιλοσοφίες για τη ζωή, και οι διάφορες αιρέσεις και πλάνες που προέρχονται από τον Σατανά, αντικαθιστώντας σταδιακά αυτά τα πράγματα με την αλήθεια και τον λόγο του Θεού. Αυτή είναι η διαδικασία της απόκτησης της αλήθειας και της αλλαγής της διάθεσης του ατόμου. Αν θέλεις να μάθεις πόσο έχει αλλάξει η διάθεσή σου, πρέπει να δεις καθαρά πόσες αλήθειες καταλαβαίνεις, πόσες αλήθειες έχεις κάνει πράξη και πόσες αλήθειες είσαι σε θέση να βιώσεις. Πρέπει να δεις καθαρά πόσες από τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου έχουν αντικατασταθεί από τις αλήθειες που έχεις κατανοήσει και αποκτήσει, και σε ποιον βαθμό είναι ικανές να ελέγχουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα σου, δηλαδή σε ποιον βαθμό οι αλήθειες που κατανοείς είναι ικανές να καθοδηγούν τις σκέψεις και τις προθέσεις σου, και την καθημερινή ζωή και άσκησή σου. Οφείλεις να βλέπεις καθαρά αν, όταν σου συμβαίνουν πράγματα, είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις σου που έχουν το πάνω χέρι ή αν επικρατούν και σε καθοδηγούν οι αλήθειες που καταλαβαίνεις. Αυτό είναι το μέτρο με το οποίο μετριέται το ανάστημά σου και η είσοδός σου στη ζωή.

Απόσπασμα 53

Όταν οι άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη απέναντι στα καθήκοντά τους, όταν τα κάνουν απρόσεκτα και επιπόλαια, συμπεριφέρονται δουλοπρεπώς και δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τι διάθεση είναι αυτή; Είναι πονηριά, είναι η διάθεση του Σατανά. Η πιο εξέχουσα πτυχή των φιλοσοφιών του ανθρώπου για τη ζωή είναι η πονηριά. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αν δεν είναι πονηροί, θα διακινδυνεύουν να προσβάλουν τους άλλους και θα είναι ανίκανοι να προστατέψουν τον εαυτό τους· πιστεύουν ότι πρέπει να είναι αρκετά πονηροί ώστε να μην προσβάλουν ή δυσαρεστήσουν κανέναν, διατηρώντας έτσι τον εαυτό τους ασφαλή, προστατεύοντας τους πόρους τους για τα προς το ζην και κερδίζοντας ένα σταθερό στήριγμα ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους. Όλοι οι άπιστοι ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Όλοι είναι δουλοπρεπείς και δεν προσβάλλουν κανέναν. Έχεις έρθει στον οίκο του Θεού, έχεις διαβάσει τον λόγο του Θεού και έχεις ακούσει τα κηρύγματα του οίκου του Θεού· γιατί, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, να μιλήσεις από καρδιάς και να είσαι ειλικρινής άνθρωπος; Γιατί είσαι πάντα δουλοπρεπής; Οι δουλοπρεπείς προστατεύουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα της εκκλησίας. Όταν βλέπουν κάποιον να πράττει το κακό και να βλάπτει τα συμφέροντα της εκκλησίας, το αγνοούν. Τους αρέσει να είναι δουλοπρεπείς και δεν προσβάλλουν κανέναν. Αυτό είναι ανευθυνότητα, και αυτού του είδους τα άτομα είναι υπερβολικά πονηρά και αναξιόπιστα. Για να προστατέψουν τη δική τους ματαιοδοξία και περηφάνια, και να διατηρήσουν τη φήμη και τη θέση τους, κάποιοι άνθρωποι ευχαρίστως βοηθούν τους άλλους και θυσιάζονται για τους φίλους τους, ανεξάρτητα από το κόστος. Μα όταν χρειάζεται να προστατέψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, οι καλές προθέσεις τους έχουν χαθεί, έχουν εξαφανιστεί εντελώς. Όταν θα έπρεπε να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν το κάνουν καθόλου πράξη. Τι συμβαίνει; Για να προστατέψουν τη δική τους αξιοπρέπεια και περηφάνια, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα και να υπομείνουν κάθε μαρτύριο. Αλλά όταν χρειάζεται να κάνουν αληθινό έργο και να χειριστούν πρακτικά ζητήματα, να διαφυλάξουν το έργο της εκκλησίας και τα θετικά πράγματα, και να προστατέψουν και να μεριμνήσουν για τον εκλεκτό λαό του Θεού, γιατί δεν έχουν πλέον τη δύναμη να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα και να υπομείνουν κάθε μαρτύριο; Αυτό είναι αδιανόητο. Στην πραγματικότητα, έχουν ένα είδος διάθεσης που έχει κουραστεί από την αλήθεια. Γιατί λέω ότι η διάθεσή τους έχει κουραστεί από την αλήθεια; Επειδή κάθε φορά που κάτι αφορά την κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό, την άσκηση της αλήθειας, την προστασία του εκλεκτού λαού του Θεού, τον αγώνα κατά των μηχανορραφιών του Σατανά ή την προστασία του έργου της εκκλησίας, τρέπονται σε φυγή και κρύβονται, και δεν επιλαμβάνονται τυχόν αναγκαίων υποθέσεων. Πού είναι ο ηρωισμός τους και το πνεύμα υπομονής των δεινών; Πού τα εφαρμόζουν αυτά τα πράγματα; Αυτό μπορεί εύκολα να το καταλάβει κανείς. Ακόμη κι αν κάποιος τους επικρίνει, λέγοντας ότι δεν θα έπρεπε να είναι τόσο εγωιστές και ποταποί, και να προστατεύουν τον εαυτό τους, και ότι θα έπρεπε να προστατεύσουν το έργο της εκκλησίας, δεν τους νοιάζει πραγματικά. Λένε μέσα τους: «Εγώ δεν τα κάνω αυτά, δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα. Τι όφελος θα είχε για την επιδίωξή μου για κύρος, κέρδος και θέση το να ενεργήσω κατ’ αυτόν τον τρόπο;» Δεν είναι άτομα που επιδιώκουν την αλήθεια. Αρέσκονται μόνο στο να επιδιώκουν κύρος, κέρδος και θέση, και δεν κάνουν καθόλου το έργο που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Έτσι, όταν τους χρειάζονται για να κάνουν το έργο της εκκλησίας, επιλέγουν απλώς να τραπούν σε φυγή. Αυτός σημαίνει ότι μέσα τους, δεν τους αρέσουν τα θετικά πράγματα και δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Αυτό αποτελεί σαφή εκδήλωση του ότι έχουν κουραστεί από την αλήθεια. Μόνο εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια και κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας μπορούν να βγουν μπροστά όταν απαιτείται από το έργο του οίκου του Θεού και από τους εκλεκτούς Του, μόνο αυτοί μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους, με γενναιότητα και δέσμευση απέναντι στο καθήκον, για να μαρτυρήσουν στον Θεό και να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια, καθοδηγώντας τους εκλεκτούς του Θεού στο σωστό μονοπάτι, επιτρέποντάς τους να επιτύχουν υπακοή στο έργο του Θεού. Μόνο αυτό αποτελεί στάση ευθύνης και εκδήλωση ενδιαφέροντος για το θέλημα του Θεού. Αν δεν έχετε αυτήν τη στάση και δεν είστε παρά απρόσεκτοι στον χειρισμό των πραγμάτων, και σκέφτεστε: «Θα κάνω τα πράγματα μέσα στο πλαίσιο του καθήκοντός μου, μα δεν νοιάζομαι για κανέναν άλλον. Αν μου ζητήσεις κάτι, θα σου απαντήσω —αν έχω όρεξη. Αλλιώς, δεν θα απαντήσω. Αυτή είναι η στάση μου», τότε αυτό είναι είδος διεφθαρμένης διάθεσης, έτσι δεν είναι; Προστατεύοντας κανείς μόνο τη θέση του, τη φήμη του και την περηφάνια του, προστατεύοντας μόνο τα πράγματα που σχετίζονται με τα δικά του ενδιαφέροντα —είναι αυτό προστασία ενός δίκαιου σκοπού; Είναι προστασία των συμφερόντων του οίκου του Θεού; Πίσω από αυτά τα τιποτένια, εγωιστικά κίνητρα βρίσκεται η διάθεση της κούρασης από την αλήθεια. Η πλειοψηφία σας παρουσιάζει συχνά αυτού του είδους τις εκδηλώσεις και τη στιγμή που έρχεστε αντιμέτωποι με κάτι που σχετίζεται με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, υπεκφεύγετε λέγοντας: «Δεν το είδα», ή «Δεν ξέρω», ή «Δεν το άκουσα». Ανεξαρτήτως του αν δεν έχεις καθόλου επίγνωση ή απλώς προσποιείσαι ότι δεν έχεις, αν αποκαλύπτεις αυτού του είδους τη διεφθαρμένη διάθεση στις κρίσιμες στιγμές, τότε είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς αν είσαι κάποιος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό· για Μένα, είσαι είτε κάποιος που είναι μπερδεμένος στην πίστη του, είτε ένας μη πιστός. Δεν είσαι σε καμία περίπτωση κάποιος που αγαπάει την αλήθεια.

Μπορεί να καταλαβαίνετε τι σημαίνει να έχεις βαρεθεί την αλήθεια, αλλά γιατί λέω ότι το να έχεις βαρεθεί την αλήθεια είναι μια διάθεση; Μια διάθεση δεν έχει καμία σχέση με περιστασιακές, προσωρινές εκδηλώσεις, και οι περιστασιακές, προσωρινές εκδηλώσεις δεν χαρακτηρίζονται ως πρόβλημα διάθεσης. Ανεξάρτητα από το είδος της διεφθαρμένης διάθεσης που έχει ένα άτομο, αυτή θα εκδηλώνεται συχνά ή και συνεχώς από μέσα του, και θα αποκαλύπτεται κάθε φορά που το άτομο αυτό θα βρίσκεται στο κατάλληλο πλαίσιο. Επομένως, δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις αυθαίρετα ένα πρόβλημα διάθεσης με βάση μια περιστασιακή, προσωρινή εκδήλωση. Τι είναι λοιπόν μια διάθεση; Οι διαθέσεις σχετίζονται με τις προθέσεις και τα κίνητρα, σχετίζονται με τη σκέψη και την οπτική ενός ατόμου. Φαίνεται ότι είσαι σε θέση να διαισθανθείς ότι κυριαρχούν πάνω σου και σε επηρεάζουν, αλλά οι διαθέσεις μπορούν επίσης να είναι αθέατες και κρυμμένες, και να επισκιάζονται από επιφανειακά φαινόμενα. Εν ολίγοις, όσο υπάρχει μια διάθεση μέσα σου, θα παρεμβαίνει σ’ εσένα, θα σε περιορίζει και θα σε ελέγχει, και θα σου δημιουργεί πολλές συμπεριφορές και εκδηλώσεις μέσα σου —αυτό είναι μια διάθεση. Ποιες συμπεριφορές, σκέψεις, απόψεις και στάσεις προκαλεί συχνά η διάθεση του να έχεις βαρεθεί την αλήθεια; Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του να έχεις βαρεθεί την αλήθεια που εμφανίζουν οι άνθρωποι είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος για τα θετικά πράγματα και την αλήθεια, καθώς και το να αδιαφορούν, να έχουν μια νωθρότητα στην καρδιά, μια έλλειψη επιθυμίας να προσεγγίσουν την αλήθεια και να πιστεύουν ότι όλα αυτά είναι μια χαρά όταν πρόκειται για οτιδήποτε αφορά την άσκηση της αλήθειας. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα. Ένα σημείο της κοινής λογικής για το οποίο οι άνθρωποι μιλούν συχνά σχετικά με την καλή υγεία είναι να τρώμε περισσότερα φρούτα και λαχανικά, να τρώμε περισσότερες ελαφριές τροφές και λιγότερο κρέας, και κυρίως λιγότερα τηγανητά· αυτό είναι ένας θετικός οδηγός για την υγεία και την ευεξία των ανθρώπων. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει και να αποδεχτεί τι πρέπει να τρώει περισσότερο και τι λιγότερο, αλλά αυτή η αποδοχή βασίζεται στη θεωρία ή στην πράξη; (Στη θεωρία.) Πώς εκδηλώνεται η θεωρητική αποδοχή; Σε κάποιου είδους βασική αναγνώριση. Είναι το να πιστεύεις ότι αυτή η δήλωση είναι σωστή και ότι αυτή η δήλωση είναι πολύ καλή μέσω της διάκρισης που βασίζεται στην κρίση σου. Έχεις όμως κάποια απόδειξη που να αποδεικνύει αυτήν τη δήλωση; Έχεις κανέναν λόγο για να την πιστέψεις; Χωρίς να το βιώσεις εσύ ο ίδιος, χωρίς κανέναν λόγο ή βάση για να τεκμηριώσεις αν αυτή η δήλωση είναι σωστή ή λάθος, και σίγουρα χωρίς να αντλήσεις διδάγματα από προηγούμενα λάθη, και χωρίς κανένα παράδειγμα από την πραγματική ζωή, απλώς αποδέχτηκες αυτήν την άποψη —αυτή είναι η θεωρητική αποδοχή. Ανεξάρτητα από το αν την αποδέχεσαι θεωρητικά ή πρακτικά, πρέπει πρώτα να επιβεβαιώσεις ότι η δήλωση «να τρως περισσότερα λαχανικά και λιγότερο κρέας» είναι σωστή και θετική. Έτσι, πώς μπορεί να φανεί η διάθεσή σου να έχεις βαρεθεί την αλήθεια; Με βάση τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις και εφαρμόζεις αυτήν τη δήλωση στη ζωή σου· αυτό δείχνει τη στάση σου απέναντι σ’ αυτήν τη δήλωση, αν την έχεις αποδεχτεί θεωρητικά και με όρους δόγματος ή αν την έχεις εφαρμόσει στην πραγματική ζωή και την έχεις κάνει πραγματικότητα. Αν έχεις αποδεχτεί τη δήλωση μόνο από την άποψη του δόγματος, αλλά αυτό που κάνεις στην πραγματική ζωή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτήν τη δήλωση, ή αν δεν δείχνεις καθόλου πρακτική εφαρμογή αυτής της δήλωσης, αγαπάς αυτήν τη δήλωση ή την έχεις βαρεθεί; Για παράδειγμα, όταν τρως και βλέπεις μερικά πράσινα λαχανικά και σκέφτεσαι: «Τα πράσινα λαχανικά κάνουν καλό στην υγεία, αλλά δεν έχουν καλή γεύση, και το κρέας έχει καλύτερη γεύση, οπότε θα φάω πρώτα λίγο κρέας», και στη συνέχεια τρως μόνο κρέας και καθόλου πράσινα λαχανικά —τι είδους διάθεση δείχνει αυτό; Μία διάθεση μη αποδοχής των σωστών δηλώσεων, διάθεση του να έχεις βαρεθεί τα θετικά πράγματα και να είσαι πρόθυμος να τρως μόνο σύμφωνα με τις σαρκικές προτιμήσεις. Αυτό το είδος ατόμου που είναι λαίμαργος και άπληστος για τις απολαύσεις έχει ήδη βαρεθεί πολύ τα θετικά πράγματα, αντιστέκεται σ’ αυτά και τα αποστρέφεται, και αυτό είναι ένα είδος διάθεσης. Κάποιος μπορεί να αναγνωρίσει ότι αυτή η δήλωση είναι απολύτως σωστή, αλλά δεν μπορεί να το κάνει ο ίδιος, και παρόλο που δεν μπορεί, εξακολουθεί να λέει στους άλλους να το κάνουν· αφού το λέει συχνά, αυτή η δήλωση γίνεται γι’ αυτόν ένα είδος θεωρίας και δεν έχει καμία επίδραση πάνω του. Αυτό το άτομο ξέρει πολύ καλά μέσα του ότι το να τρώει περισσότερα λαχανικά είναι σωστό και ότι το να τρώει περισσότερο κρέας δεν είναι καλό, αλλά πιστεύει το εξής: «Ό,τι και να γίνει, δεν έχω χάσει, το να τρώω κρέας είναι πλεονέκτημα, και δεν θεωρώ ότι είναι ανθυγιεινό». Η απληστία και οι επιθυμίες του τον έκαναν να επιλέξει έναν λανθασμένο τρόπο ζωής και τον έκαναν να πηγαίνει συνεχώς ενάντια στη σωστή κοινή λογική και τον σωστό τρόπο ζωής. Έχει το είδος της διεφθαρμένης διάθεσης του να αποζητά τα οφέλη και τις σαρκικές απολαύσεις, οπότε θα είναι εύκολο να δεχθεί τις σωστές δηλώσεις και τα θετικά πράγματα; Δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Ο τρόπος ζωής του δεν διέπεται τότε από τη διεφθαρμένη του διάθεση; Είναι μια έκφανση της διεφθαρμένης διάθεσής του και είναι μια εκδήλωση της διεφθαρμένης διάθεσής του. Αυτό που εκδηλώνεται εξωτερικά είναι αυτές οι συμπεριφορές και μια στάση, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι μια διάθεση που τον διέπει. Ποια είναι αυτή η διάθεση; Είναι το να έχεις βαρεθεί την αλήθεια. Αυτή η διάθεση του να έχεις βαρεθεί την αλήθεια είναι δύσκολο να ανακαλυφθεί· κανείς δεν πιστεύει ότι έχει βαρεθεί την αλήθεια, αλλά το γεγονός ότι πιστεύει στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια και εξακολουθεί να μην ξέρει πώς να κάνει πράξη την αλήθεια είναι αρκετό για να δείξει ότι έχει βαρεθεί την αλήθεια. Οι άνθρωποι ακούνε τόσα κηρύγματα και διαβάζουν τόσα από τα λόγια του Θεού, και το θέλημα του Θεού είναι να δεχτούν τα λόγια Του στην καρδιά τους και να φέρουν αυτά τα λόγια στην πραγματική τους ζωή για να τα κάνουν πράξη και να τα χρησιμοποιήσουν, ώστε να κατανοήσουν την αλήθεια και να γίνει η αλήθεια η ζωή τους. Αυτήν την απαίτηση είναι δύσκολο να την επιτύχουν οι περισσότεροι άνθρωποι, και γι’ αυτό λέγεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τη διάθεση να έχουν βαρεθεί την αλήθεια.

Όταν κάποιος κατανοεί την αλήθεια, δεν είναι δύσκολο να κάνει πράξη την αλήθεια, και όταν κάποιος είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, μπορεί να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να μετατρέψει κανείς τις αλήθειες που κατανοεί σε πραγματικότητες που ζει; Ας σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι ο καιρός είναι κρύος και εσύ προσπαθείς να βγεις από το σπίτι με τον ιδρώτα ακόμα στο μέτωπό σου, και η μαμά σου λέει να στεγνώσεις τον ιδρώτα σου πριν βγεις έξω, αλλιώς θα κρυώσεις. Ξέρεις ότι η μητέρα σου θέλει το καλύτερο για σένα, αλλά δεν παίρνεις στα σοβαρά τη συμβουλή της και την αγνοείς, παρόλο που νιώθεις ότι η πρότασή της είναι σωστή. Βγαίνεις παρ’ όλα αυτά με ιδρώτα στο μέτωπο και μερικές φορές κρυώνεις μετά από μια τέτοια έξοδο, αλλά συνεχίζεις να αψηφάς τη συμβουλή της την επόμενη φορά που θα βγεις από το σπίτι. Προφανώς γνωρίζεις ότι η συμβουλή της είναι σωστή και προς το συμφέρον σου, και ότι τα κίνητρα και οι προθέσεις της μαμάς σου είναι πάντα για το καλό σου, αλλά εσύ εξακολουθείς να κλείνεις τα αυτιά σου και να μην την ακούς —δεν είναι αυτό μια διάθεση; Αν δεν είχες αυτήν τη διάθεση, τι θα επέλεγες να κάνεις; (Να την ακούσω.) Θα γνώριζες τη σημασία αυτής της συμβουλής, και θα γνώριζες τις συνέπειες και τον πόνο που μπορεί να υπέφερες αν δεν την άκουγες, και θα κατανοούσες και θα καταλάβαινες το νόημα αυτής της πρότασης. Θα ήσουν σε θέση να τηρήσεις αυστηρά αυτήν τη συμβουλή και να την εκτελείς πάντα, και τότε δεν θα κινδύνευες να κρυολογήσεις. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Το ίδιο συμβαίνει και με την πίστη στον Θεό και την ανάγνωση και ακρόαση των λόγων του Θεού, οπότε πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα λόγια του Θεού; Αυτό είναι το πιο κρίσιμο ερώτημα. Αν κάποιος μιλάει σύμφωνα με την αλήθεια και είναι σωστός, οι άνθρωποι θα ωφεληθούν από την αποδοχή των λόγων του. Τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, και αν οι άνθρωποι είναι σε θέση να τα αποδεχτούν, όχι μόνο θα ωφεληθούν, αλλά θα κερδίσουν και τη ζωή. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά αυτό το ζήτημα και πάντα περιφρονούν τα λόγια του Θεού. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, είτε προτρέπει, είτε επιπλήττει, είτε υπενθυμίζει, είτε παρηγορεί, είτε παρακαλεί θερμά τους ανθρώπους, με όποιον τρόπο κι αν μιλάει, δεν μπορεί να αφυπνίσει την καρδιά τους. Δεν μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τα λόγια Του, και αφού τα ακούσουν, απλώς κλείνουν τα αυτιά τους. Αυτή είναι μία από τις διαθέσεις του ανθρώπου —η αδιαλλαξία και το να έχει βαρεθεί την αλήθεια. Αν δεν μπορείς να ακολουθήσεις τα λόγια του Θεού στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις τα πράγματα που ο Θεός σού λέει και σε προστάζει να κάνεις, τότε δεν θα μπορέσεις να αλλάξεις αυτήν τη διάθεση. Όσο κι αν αναγνωρίζεις ή λες αμήν σε κάθε λέξη που λέει ο Θεός, όσο κι αν επαινείς προφορικά τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, είναι ανώφελο· πρέπει να είσαι σε θέση να αποδεχτείς τα λόγια του Θεού, και πρέπει να κάνεις πράξη και να βιώνεις τα λόγια του Θεού, και να κάνεις τα λόγια του Θεού τη ζωή σου και την πραγματικότητά σου· μόνο αυτό είναι ωφέλιμο. Για παράδειγμα, αν κάποιος που έχει δόλια διάθεση αποφασίσει να είναι ειλικρινής και να μιλάει με ειλικρίνεια, αυτό είναι κάπως εύκολο να το πετύχει, αλλά το πιο δύσκολο πράγμα που μπορεί να αλλάξει είναι η διάθεση του να έχει βαρεθεί την αλήθεια και η αδιαλλαξία. Ό,τι κι αν λέει ο Θεός, οι άνθρωποι με αυτήν τη διάθεση δεν το παίρνουν σοβαρά στην καρδιά τους, και ανεξάρτητα από το είδος της στάσης του Θεού, είτε πρόκειται για προειδοποίηση, υπενθύμιση, προτροπή ή ειλικρινή παράκληση, είτε για παρουσίαση γεγονότων ή επιχειρηματολογία, δεν συγκινεί την καρδιά τους, και αυτό είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Είναι δύσκολο να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι τη διάθεση ότι έχουν βαρεθεί την αλήθεια, και πρέπει να αναζητούν συχνά την αλήθεια και να προβληματίζονται για τις δικές τους καταστάσεις, για τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια και για τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούν να κάνουν πράξη τις αλήθειες που κατανοούν. Αν κατανοήσουν σε βάθος αυτό το πρόβλημα, θα γνωρίσουν τι σημαίνει να έχει βαρεθεί κανείς την αλήθεια.

Υπάρχει κάτι κρυμμένο στη διάθεση των ανθρώπων που εκδηλώνεται με τη στάση του να μην είναι ούτε αυταρχικοί ούτε δουλικοί. Έχουν τον δικό τους τρόπο σκέψης και έκφρασης, και πιστεύουν ότι αυτός είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος. Ό,τι κι αν λένε ή κάνουν οι άλλοι, δεν επηρεάζονται· επιμένουν να κάνουν ό,τι θεωρούν ότι θα κάνει τους ανθρώπους να τους σέβονται, πιστεύοντας ότι αυτό είναι το σωστό· δεν δέχονται στο ελάχιστο την αλήθεια, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν σωστά τα γεγονότα και στερούνται οποιασδήποτε αρχής της αλήθειας. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Αυτή είναι η διάθεση της αλαζονείας και της αυταρέσκειας, καθώς και του να έχει βαρεθεί κανείς την αλήθεια. Εκείνοι που ανήκουν στον Σατανά και έχουν βαρεθεί την αλήθεια είναι κωφοί και τυφλοί στα λόγια και τις πράξεις του Θεού, όσο κι αν μιλάει ή ενεργεί ο Θεός. Ο Σατανάς δεν αντιμετωπίζει ποτέ τα λόγια του Θεού ως αλήθεια, τα αγνοεί, δεν αφήνει τους ανθρώπους να αποδεχτούν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, και επίσης προκαλεί σύγχυση στους ανθρώπους ώστε να υποτάσσονται σ’ αυτά —έτσι αντιστέκεται ο Σατανάς στον Θεό. Ο Θεός εκφράζει την αλήθεια για να σώσει, να αφυπνίσει και να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, και ο Σατανάς προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαταράξει και να καταστρέψει το έργο του Θεού· ο στόχος του Σατανά με τη σύγχυση της ανθρωπότητας είναι να διαφθείρει και να μολύνει την ανθρωπότητα, και τελικά να καταβροχθίσει και να εξαφανίσει την ανθρωπότητα. Για παράδειγμα, ο Θεός έδωσε στην ανθρωπότητα κάθε είδους τροφή και δημιούργησε επίσης κάθε λογής δημητριακά και λαχανικά, καθώς και γη κατάλληλη για να τα καλλιεργήσει. Εφόσον οι άνθρωποι εργαστούν σκληρά, θα έχουν αρκετά για να φάνε και να χρησιμοποιήσουν, και μπορούν να εξασφαλίσουν μια υγιεινή διατροφή. Αλλά οι άνθρωποι είναι ακόρεστοι και θέλουν πάντα να πλουτίζουν, και επιμένουν στην έρευνα μεθόδων γενετικής τροποποίησης για την αύξηση των αποδόσεων των καλλιεργειών, η οποία καταστρέφει την πραγματική διατροφική αξία των δημητριακών και μετατρέπει τα βιολογικά τρόφιμα σε τρόφιμα που δεν είναι βιολογικά. Αφού οι άνθρωποι τρώνε αυτά τα πράγματα, εμφανίζονται κάθε λογής ασθένειες στο σώμα τους —δεν είναι αυτό μια πράξη του Σατανά; Οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά σε ένα ορισμένο σημείο, και όλοι έχουν γίνει ζωντανοί Σατανάδες και ζωντανοί διάβολοι. Στο παρελθόν, μόνο ο Σατανάς και τα κακά πνεύματα αντιστέκονταν στον Θεό, αλλά τώρα αντιστέκεται στον Θεό το σύνολο της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Επομένως, οι διεφθαρμένοι άνθρωποι δεν είναι διάβολοι και σατανάδες; Δεν είναι απόγονοι του Σατανά; (Είναι.) Αυτή είναι η συνέπεια που προκάλεσε ο Σατανάς διαφθείροντας την ανθρωπότητα επί χιλιετίες. Πώς μπορεί κανείς να αναγνωρίσει και να διακρίνει μια σατανική διάθεση; Με βάση τα πράγματα που αρέσκεται να κάνει ο Σατανάς, καθώς και τις μεθόδους και τα τεχνάσματα με τα οποία ενεργεί, καταλαβαίνει κανείς ότι εκείνος ποτέ δεν αρέσκεται στα θετικά πράγματα, ότι αρέσκεται στο κακό, και πάντα θεωρεί τον εαυτό του κατάλληλο και ικανό να ελέγχει τα πάντα. Αυτή είναι η αλαζονική φύση του Σατανά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Σατανάς αρνείται, αντιστέκεται και αντιτίθεται στον Θεό με τρόπο αδίστακτο. Ο Σατανάς είναι ο εκπρόσωπος και η πηγή όλων των αρνητικών πραγμάτων και όλων των κακών πραγμάτων. Αν μπορείς να διακρίνεις καθαρά αυτό το θέμα, τότε διαθέτεις διάκριση των σατανικών διαθέσεων. Δεν είναι κάτι απλό για τους ανθρώπους να αποδεχτούν την αλήθεια και να κάνουν πράξη την αλήθεια, επειδή όλοι έχουν σατανικές διαθέσεις και όλοι περιορίζονται από τις σατανικές διαθέσεις τους και είναι δέσμιοι αυτών. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι είναι καλό να είναι κανείς ειλικρινής, και νιώθουν φθόνο και ζήλια όταν βλέπουν άλλους να είναι ειλικρινείς, να λένε την αλήθεια και να μιλούν απλά και ανοιχτόκαρδα, όμως αν τους ζητήσεις να γίνουν οι ίδιοι ειλικρινείς άνθρωποι, το βρίσκουν δύσκολο. Είναι πάντοτε ανίκανοι να πουν ειλικρινή λόγια και να κάνουν ειλικρινή πράγματα. Αυτή δεν είναι μια σατανική διάθεση; Λένε πράγματα που ακούγονται ωραία, αλλά δεν τα κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι έχουν κουραστεί από την αλήθεια. Όσοι έχουν κουραστεί από την αλήθεια δυσκολεύονται να αποδεχτούν την αλήθεια και δεν έχουν τρόπο να εισέλθουν στις πραγματικότητες της αλήθειας. Η πιο προφανής κατάσταση των ανθρώπων που έχουν κουραστεί από την αλήθεια είναι να μην ενδιαφέρονται για την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, μέχρι που τα απεχθάνονται και τα αποστρέφονται, και τους αρέσει ιδιαίτερα να ακολουθούν τις τάσεις. Δεν αποδέχονται στην καρδιά τους αυτά που αγαπά ο Θεός και αυτά που ο Θεός απαιτεί απ’ τους ανθρώπους να κάνουν. Αντιθέτως, είναι απαξιωτικοί και αδιάφοροι απέναντι σ’ αυτά, και μερικοί φτάνουν στο σημείο να σιχαίνονται συχνά τα πρότυπα και τις αρχές που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Μέσα τους απεχθάνονται τα θετικά πράγματα και νιώθουν πάντα αντίσταση, αντίθεση και τεράστια περιφρόνηση απέναντί σ’ αυτά. Αυτή είναι η πρωταρχική εκδήλωση του ότι έχουν κουραστεί από την αλήθεια. Στην εκκλησιαστική ζωή, η ανάγνωση του λόγου του Θεού, η προσευχή, η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, η εκτέλεση καθηκόντων και η επίλυση προβλημάτων με την αλήθεια είναι όλα θετικά πράγματα. Είναι ευχάριστα στον Θεό, αλλά κάποιοι άνθρωποι απεχθάνονται αυτά τα θετικά πράγματα, δεν νοιάζονται και αδιαφορούν γι’ αυτά. Το πιο απεχθές κομμάτι είναι ότι υιοθετούν μια στάση περιφρόνησης απέναντι στους θετικούς ανθρώπους, όπως τους ειλικρινείς, εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια, εκείνους που εκτελούν πιστά τα καθήκοντά τους και εκείνους που διαφυλάσσουν το έργο του οίκου του Θεού. Προσπαθούν πάντα να επιτίθενται σ’ αυτούς τους ανθρώπους και να τους αποκλείουν. Αν ανακαλύψουν ότι εκείνοι έχουν ελλείψεις ή αποκαλύψεις διαφθοράς, το εκμεταλλεύονται, προκαλώντας μεγάλη φασαρία γι’ αυτό και υποτιμώντας τους γι’ αυτό. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Γιατί μισούν τόσο πολύ τους θετικούς ανθρώπους; Γιατί συμπαθούν και εξυπηρετούν τόσο πολύ τους κακούς ανθρώπους, τους μη πιστούς και τους αντίχριστους, και γιατί χαζολογάνε συχνά με τέτοιους ανθρώπους; Όσον αφορά τα αρνητικά και κακά πράγματα, αισθάνονται ενθουσιασμό και αγαλλίαση, αλλά όταν πρόκειται για θετικά πράγματα, αρχίζει να εμφανίζεται η αντίσταση στη στάση τους· ειδικότερα, όταν ακούνε ανθρώπους να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια ή να λύνουν προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια, αισθάνονται στην καρδιά τους ότι έχουν βαρεθεί και είναι δυσαρεστημένοι, και ξεσπούν τα παράπονά τους. Δεν δείχνει αυτό τη διάθεση του ότι έχουν κουραστεί από την αλήθεια; Δεν είναι αποκάλυψη διεφθαρμένης διάθεσης; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, στους οποίους αρέσει να κάνουν έργο γι’ Αυτόν και να τριγυρνούν με ενθουσιασμό γι’ Αυτόν, και όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των χαρισμάτων και των προτερημάτων τους, την ικανοποίηση των προτιμήσεών τους και την επίδειξη, έχουν αστείρευτη ενέργεια. Μα αν τους ζητήσεις να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, αυτό τους κάνει να χάνουν τη διάθεση και τον ενθουσιασμό τους. Αν δεν τους επιτρέπεται να επιδεικνύονται, γίνονται άτονοι και αποκαρδιώνονται. Γιατί έχουν ενέργεια για επίδειξη; Και γιατί δεν έχουν ενέργεια για να κάνουν πράξη την αλήθεια; Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Σε όλους τους ανθρώπους αρέσει να ξεχωρίζουν· όλοι τους εποφθαλμιούν την κενή δόξα. Όλοι έχουν ανεξάντλητη ενέργεια όσον αφορά την πίστη στον Θεό για χάρη των ευλογιών και των ανταμοιβών, οπότε γιατί γίνονται άτονοι, γιατί αποκαρδιώνονται όταν κάνουν πράξη την αλήθεια και απαρνούνται τη σάρκα; Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό αποδεικνύει ότι οι καρδιές των ανθρώπων είναι νοθευμένες. Πιστεύουν στον Θεό αποκλειστικά και μόνο για χάρη του να κερδίσουν ευλογίες —για να το θέσω απλά, το κάνουν προκειμένου να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Χωρίς ευλογίες ή οφέλη για να επιδιώξουν, οι άνθρωποι γίνονται άτονοι και αποκαρδιώνονται, και δεν έχουν ενθουσιασμό. Όλα αυτά προκαλούνται από μια διεφθαρμένη διάθεση που έχει κουραστεί από την αλήθεια. Όταν τους ελέγχει αυτή η διάθεση, είναι απρόθυμοι να επιλέξουν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, ακολουθούν τον δικό τους δρόμο, και επιλέγουν το λανθασμένο μονοπάτι —γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι λάθος να επιδιώκουν τη το κύρος, το κέρδος και τη θέση, και παρ’ όλα αυτά δεν αντέχουν να κάνουν χωρίς αυτά τα πράγματα ή να τα παραμερίσουν, και εξακολουθούν να τα επιδιώκουν, βαδίζοντας στο μονοπάτι του Σατανά. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν ακολουθούν τον Θεό, αλλά τον Σατανά. Ό,τι κάνουν είναι στην υπηρεσία του Σατανά· είναι υπηρέτες του Σατανά.

Είναι εύκολο να αλλάξει κανείς τη διεφθαρμένη διάθεση του να έχει βαρεθεί την αλήθεια; Το να έχει βαρεθεί κανείς την αλήθεια είναι ένα χαρακτηριστικό της βαθιάς διαφθοράς της ανθρωπότητας και είναι το πιο δύσκολο να αλλάξει. Και αυτό γιατί η αλλαγή της διάθεσης μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την αποδοχή της αλήθειας. Κάποιος που έχει βαρεθεί την αλήθεια δεν μπορεί να δεχτεί εύκολα την αλήθεια, όπως ακριβώς ένας ασθενής σε τελικό στάδιο απορρίπτει την τροφή. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, και ένα άτομο που έχει βαρεθεί την αλήθεια δεν μπορεί να σωθεί εύκολα, ακόμη και αν πιστεύει στον Θεό. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό εδώ και μερικά χρόνια, αλλά δεν γνωρίζει ποια είναι η αλήθεια και ποια είναι τα θετικά πράγματα, και δεν έχει καν ξεκαθαρίσει τον στόχο ζωής του να επιδιώκει την αλήθεια για να επιτύχει τη σωτηρία, δεν είναι ένας τυφλός που έχει χάσει τον δρόμο του; Επομένως, το να έχει βαρεθεί κανείς την αλήθεια καθιστά αδύνατη την αποδοχή της αλήθειας, και αυτού του είδους η διεφθαρμένη διάθεση δεν είναι εύκολο να αλλάξει. Οι άνθρωποι που είναι σε θέση να επιλέξουν να αποδεχτούν την αλήθεια και να ακολουθήσουν το ορθό μονοπάτι είναι εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια, και άνθρωποι σαν κι αυτούς μπορούν εύκολα να αλλάξουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση. Αν κάποιος έχει τη διάθεση να έχει βαρεθεί την αλήθεια, αλλά εξακολουθεί να ελπίζει μέσα του να σωθεί από τον Θεό, από πού θα πρέπει να ξεκινήσει; Ποιο σημείο εκκίνησης θα το κάνει ευκολότερο; Ποια είναι η ταχύτερη διαδρομή; (Αφού κατανοήσει ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποιες είναι οι αρχές, θα πρέπει κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του να χρησιμοποιεί τις αρχές και τα πρότυπα ως μέτρο, και αν κάτι αντιβαίνει στις αρχές και δεν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού, θα πρέπει να τηρεί τις αρχές και να μην το κάνει). Θα πρέπει πρώτα να κατανοήσει τις αρχές κάθε αλήθειας —αυτό είναι πολύ σημαντικό. Έπειτα τι; (Όταν εκδηλώνει μια κατάσταση του να έχει βαρεθεί την αλήθεια, και εμπλέκονται το καθήκον του και οι αρχές, πρέπει να εγκαταλείψει τη σάρκα και να ασκείται σύμφωνα με τις αρχές.) Σωστά, πρέπει να έχει ένα μονοπάτι, και αυτός ο στόχος και το μονοπάτι πρέπει να είναι ξεκάθαρα. Αυτήν τη στιγμή, το κρίσιμο είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποια πτυχή της διάθεσής τους εκδηλώνεται σε ποιο πλαίσιο και πότε, καθώς και με ποιον τρόπο αποκαλύπτεται. Αν τα γνώριζαν όλα αυτά, δεν θα τους ήταν εύκολο να αλλάξουν; Παρατηρώντας τώρα, τα διάφορα είδη σκέψης ή στάσεων των ανθρώπων περιλαμβάνουν στην πραγματικότητα τις διαθέσεις τους· χωρίς την κυριαρχία των διάφορων διαθέσεων, χωρίς να τίθενται υπό αμφισβήτηση ή να εμποδίζονται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, θα ήταν εύκολο να διορθώσουν οι άνθρωποι τις λανθασμένες σκέψεις τους. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι η μητέρα σου σου λέει να στεγνώνεις τον ιδρώτα σου πριν φύγεις από το σπίτι. Αν είσαι ένα υπάκουο και σωστό παιδί, ενώ διαισθάνεσαι τις καλές προθέσεις της μητέρας σου, μπορείς επίσης να κατανοήσεις την ορθότητα αυτής της συμβουλής, και να γνωρίζεις το όφελός της, και μπορείς να την αναγνωρίσεις και να την αποδεχτείς. Αν δεν έχεις διεφθαρμένη διάθεση που ενεργεί και σε τραβάει πίσω, θα είναι εύκολο να δεχθείς αυτήν την πρόταση. Παρόλο που αυτή η συμβουλή είναι πολύ απλή και εύκολη στην εφαρμογή της, και εσύ ξέρεις ότι είναι σωστή, επειδή έχεις μια διάθεση κατά την οποία έχεις βαρεθεί την αλήθεια και είσαι αδιάλλακτος, αυτό μπορεί να σε οδηγήσει στο να εναντιωθείς συνειδητά σ’ αυτήν, και αυτό μπορεί να πληγώσει τα συναισθήματα της μητέρας σου και να την κάνει να ανησυχήσει για σένα και να υποφέρει, αυτή είναι η συνέπεια. Εν ολίγοις, το πώς αντιμετωπίζει κανείς τα πράγματα όταν του συμβαίνουν —πώς αντιμετωπίζει τα θετικά πράγματα, αλλά και το πώς μάχεται και πολεμά διαρκώς με τις διεφθαρμένες διαθέσεις του— αυτό αντιπροσωπεύει την αποφασιστικότητά του να επιδιώξει την αλήθεια. Αν έχεις αυτήν την αποφασιστικότητα και είσαι πρόθυμος να αποβάλεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, να αποδεχτείς την αλήθεια, να κάνεις τον λόγο του Θεού τη ζωή σου και να ζήσεις με ανθρώπινη ομοιότητα, τότε μπορείς να αλλάξεις. Όσο μεγάλη είναι η αποφασιστικότητά σου να επιδιώξεις την αλήθεια, τόσο μεγάλη θα είναι και η αλλαγή σου.

Σε τι αναφέρεται κυρίως η σωτηρία; Αναφέρεται κυρίως στην αλλαγή διάθεσης. Μόνο όταν αλλάξει η διάθεση ενός ατόμου μπορεί να αποβάλει την επιρροή του Σατανά και να σωθεί. Επομένως, για όσους πιστεύουν στον Θεό, η αλλαγή διάθεσης αποτελεί μείζον ζήτημα. Όταν αλλάξει η διάθεση ενός ατόμου, το άτομο θα βιώσει την ανθρώπινη ομοιότητα και θα επιτύχει πλήρως τη σωτηρία. Είναι πιθανό κάποιος να μην είναι πολύ όμορφος, χαρισματικός ή ταλαντούχος, να μιλάει αδέξια και να μην είναι πολύ εύγλωττος ή να μην είναι καλός στο ντύσιμο, και εξωτερικά να φαίνεται πολύ συνηθισμένος, αλλά να είναι ικανός να αναζητά την αλήθεια όταν του συμβαίνει κάτι, αντί να ενεργεί σύμφωνα με τη δική του θέληση ή να ραδιουργεί για το δικό του συμφέρον, και όταν ο Θεός τον διατάζει να εκτελέσει ένα καθήκον, να είναι ικανός να Τον υπακούσει και να φέρει εις πέρας αυτό που του αναθέτει. Τι γνώμη έχετε για αυτό το είδος ανθρώπου; Αν και εξωτερικά δεν είναι ελκυστικός ή γοητευτικός στην εμφάνιση, έχει καρδιά με φόβο Θεού και υπακούει τον Θεό, και σε αυτό αποκαλύπτονται τα προτερήματά του. Όταν οι άνθρωποι το δουν αυτό, θα πουν: «Αυτό το άτομο έχει σταθερή διάθεση, και όταν συμβαίνουν πράγματα, μπορεί να αναζητήσει ήσυχα ενώπιον του Θεού χωρίς να είναι απρόσεκτος ή να κάνει κάτι ανόητο ή χαζό. Έχει σοβαρή και υπεύθυνη στάση· είναι υπάκουος και μπορεί να αφοσιωθεί πλήρως στην πιστή εκπλήρωση του καθήκοντός του». Αυτό το άτομο είναι συγκρατημένο στον τρόπο που μιλάει και ενεργεί, έχει κανονικό ορθολογισμό, και με βάση αυτά που βιώνει και τη διάθεση που επιδεικνύει, έχει καρδιά με φόβο Θεού. Αν έχει καρδιά με φόβο Θεού, υπάρχουν αρχές στις πράξεις του; Σίγουρα αναζητά τις αρχές και δεν προβαίνει απερίσκεπτα σε άδικες πράξεις. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται με την άσκηση της αλήθειας και την επιδίωξη αλλαγής της διάθεσης. Η ομιλία του είναι μετρημένη και ακριβής, δεν μιλάει απερίσκεπτα, ενεργεί με τρόπο που είναι καθησυχαστικός και αξιόπιστος, και διαθέτει τις πραγματικότητες της υπακοής στον Θεό και της αποφυγής του κακού. Μπορούμε να δούμε όλες αυτές τις εκδηλώσεις σε αυτό το άτομο. Πρόκειται για ένα άτομο που έχει εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας και του οποίου η διάθεση έχει αλλάξει. Αυτά τα πράγματα δεν μπορεί να τα προσποιηθεί κανείς. Η διάθεση ενός ατόμου είναι η ζωή του· όποια διάθεση έχει ένα άτομο, αυτή θα είναι και η συμπεριφορά του. Η συμπεριφορά και οι εκδηλώσεις των ανθρώπων διέπονται από τη διάθεσή τους, και αυτά που εκφράζουν με συνέπεια οι άνθρωποι είναι οι εκφάνσεις της διάθεσής τους, όχι ο χαρακτήρας τους. Το να είναι κανείς σε θέση να αναγνωρίσει τα προβλήματα διάθεσης και τις εκφάνσεις των διάφορων διεφθαρμένων διαθέσεων, και στη συνέχεια να τα επιλύσει αναζητώντας την αλήθεια, είναι το πιο θεμελιώδες πράγμα που πρέπει να επιτύχει στην επιδίωξη της αλλαγής της διάθεσης.

Απόσπασμα 56

Κάποιοι, όταν αναλαμβάνουν τον ρόλο του επικεφαλής ή του εργάτη, φοβούνται μονίμως ότι θα κάνουν κάποιο λάθος που θα οδηγήσει στην έκθεση και τον αποκλεισμό τους. Γι’ αυτό, λοιπόν, συχνά αποθαρρύνουν τους άλλους να γίνουν επικεφαλής, λέγοντάς τους ότι θα αποκλειστούν μόλις κάνουν κάποιο λάθος και, μετά από αυτό, δεν θα υπάρχει γυρισμός! Δεν είναι εσφαλμένες τέτοιες δηλώσεις; Τι θα πει «δεν υπάρχει γυρισμός»; Ποιοι επικεφαλής και εργάτες αποκλείονται; Είναι όλοι τους κακόβουλοι άνθρωποι που, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις, με ανεξέλεγκτη μανία διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας. Θα αποκλείσει ο οίκος του Θεού κάποιον που, μόνο και μόνο εξαιτίας του μικρού του αναστήματος, του χαμηλού του επιπέδου ή της απειρίας του, έχει ναι μεν υποπέσει σε σφάλμα, αλλά μπορεί να δεχθεί την αλήθεια και να μετανοήσει ειλικρινά; Ακόμη κι αν αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιτελέσει κάποιο πρακτικό έργο, απλώς θα γίνει προσαρμογή του καθήκοντός του. Δεν διαστρεβλώνουν, λοιπόν, τα γεγονότα όσοι λένε τέτοια πράγματα; Δεν διαδίδουν αντιλήψεις για να εξαπατήσουν τους άλλους; Οι επικεφαλής και οι εργάτες στον οίκο του Θεού εκλέγονται δημοκρατικά. Δεν γίνεσαι επικεφαλής ή εργάτης απλώς επειδή το θες. Ο οίκος του Θεού αντιμετωπίζει τους επικεφαλής και τους εργάτες με βάση την αλήθεια-αρχές. Θα αποκλειστούν μόνο οι ψευδοεπικεφαλής που δεν δέχονται καθόλου την αλήθεια, καθώς και οι αντίχριστοι που επιδιώκουν το γόητρο, το κέρδος και το κύρος και που αρνούνται σθεναρά να μετανοήσουν. Δεν θα αποκλειστούν όσοι δέχονται την αλήθεια, το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, και μετανοούν ειλικρινά. Όσοι διαδίδουν την αντίληψη ότι «το να είναι κανείς επικεφαλής κρύβει πάρα πολλούς κινδύνους» έχουν συγκεκριμένες προθέσεις και σκοπούς. Αποβλέπουν να εξαπατήσουν τους ανθρώπους, να τους εμποδίσουν να γίνουν επικεφαλής και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που δημιουργούνται από αυτή τους τη στάση. Αυτό δεν δείχνει, λοιπόν, ότι έχουν κάποιο απώτερο κίνητρο; Αν ανησυχείς μήπως αποκλειστείς, θα πρέπει να συμπεριφέρεσαι με σύνεση, να εκφράζεις τη μετάνοιά σου στις προσευχές προς τον Θεό και να δέχεσαι την αλήθεια ώστε να μπορείς να διορθώνεις τα λάθη σου. Δεν θα λυνόταν το πρόβλημα αν το ’κανες αυτό; Θα πρέπει να αποκλείεται όποιος σφάλλει και, όταν υποβάλλεται σε κλάδεμα και αντιμετώπιση, ούτε δέχεται την αλήθεια ούτε δείχνει καμία πρόθεση να μετανοήσει αληθινά, αλλά αντιθέτως συνεχίζει να συμπεριφέρεται απερίσκεπτα και επιπόλαια, χωρίς κανέναν αυτοέλεγχο. Κάποιοι, όταν αναλαμβάνουν τον ρόλο του επικεφαλής ή του εργάτη, γίνονται τολμηροί και θρασείς, μιλούν και ενεργούν χωρίς κανέναν απολύτως ηθικό φραγμό και θέλουν να εξαπατήσουν όλον τον κόσμο. Εκτός του ότι δεν χρησιμοποιούν την αλήθεια για να επιλύσουν τυχόν προβλήματα, βρίσκουν και απομονώνουν όσους δίνουν στον Άνωθεν αναφορά για αυτά. Όταν ο Άνωθεν μάθει τι κάνουν και τους καταλογίσει ευθύνες, τρομοκρατούνται και αρνούνται πεισματικά να αναγνωρίσουν τι έχουν κάνει. Νομίζουν ότι, με αυτήν τους την άρνηση, θα τη γλιτώσουν και ο οίκος του Θεού δεν θα ασχοληθεί άλλο με το θέμα. Είναι όντως τόσο απλά τα πράγματα; Ο οίκος του Θεού θα εξετάσει με νηφαλιότητα το θέμα και έπειτα θα το χειριστεί με βάση τις αρχές. Όσοι ευθύνονται δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν. Υπάρχουν φορές που οι άνθρωποι δεν αναζητούν την αλήθεια σε όσα κάνουν, αλλά ενεργούν αυθαίρετα, απερίσκεπτα και ανάλογα με τα καπρίτσια τους, ενώ καταφεύγουν σε σοφίσματα και προφάσεις και αρνούνται σθεναρά να αναγνωρίσουν τα λάθη τους όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Τι πρόβλημα δημιουργείται σε μια τέτοια περίπτωση; Είναι σωστή η στάση αυτή; Λύνεται το πρόβλημα όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν σοφίσματα και προφάσεις και αρνούνται πεισματικά να αναγνωρίσουν τις πράξεις τους; Συμβαδίζει με την αλήθεια αυτή η στάση; Δείχνει πραγματική υποταγή; Οι άνθρωποι αγωνιούν μήπως κάνουν κάποιο λάθος που θα τους εκθέσει και θα οδηγήσει σε αναφορά εναντίον τους. Φοβούνται ότι ο οίκος του Θεού θα τους θεωρήσει υπεύθυνους. Ανησυχούν ότι θα κριθούν, θα καταδικαστούν και θα αποκλειστούν. Είναι κακός αυτός ο φόβος; Ναι, δεν είναι καλό πράγμα. Από πού προέρχεται; (Από τις διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις τους). Σωστά. Τι υπάρχει, λοιπόν, σε αυτόν τον φόβο; Ας τον αναλύσουμε. Γιατί φοβούνται; Ο φόβος τους προέρχεται από την ανησυχία τους ότι μόλις έρθουν στο φως κάποια πράγματα, αυτοί θα απαλλαχθούν από τα καθήκοντά τους και θα αντικατασταθούν, χάνοντας έτσι το κύρος τους και τα μέσα βιοπορισμού τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, καταφεύγουν σε ψέματα και σοφίσματα και αρνούνται πεισματικά να αναγνωρίσουν τις πράξεις τους. Αυτή η στάση τους φανερώνει κατά πόσο είναι άνθρωποι που δέχονται την αλήθεια και κατά πόσο συμπεριφέρονται με αλαζονεία, αυταρέσκεια και δολιότητα. Δεν είναι διάβολοι; Έχουν δείξει τελικά την αληθινή τους φύση. Πότε είναι πιο πιθανό να εκτεθούν οι άνθρωποι; Δείτε πώς αντιδρούν όταν τους τυχαίνει κάτι, και, ιδιαιτέρως, όταν έρχονται στο φως οι κακές τους πράξεις. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι πιθανότερο να εκτεθούν οι άνθρωποι. Μονομιάς φανερώνονται όλες εκείνες οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους: η μικροψυχία τους, η δολιότητά τους, η τάση τους να εξαπατήσουν τους άλλους, η επίμονη άρνησή τους να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και πάει λέγοντας. Αυτή δεν είναι η καταλληλότερη στιγμή για να διακρίνει κανείς το ποιόν των ανθρώπων; Μερικοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι ο οίκος του Θεού μπορεί να μεταχειρίζεται δίκαια τους ανθρώπους. Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός βασιλεύει στον οίκο Του και ότι εκεί βασιλεύει η αλήθεια. Πιστεύουν ότι όποιο καθήκον κι αν εκτελεί κάποιος, αν προκύψει κάποιο πρόβλημα σ’ αυτό, ο οίκος του Θεού θα χειριστεί αμέσως την περίπτωσή του, θα του αφαιρέσει το δικαίωμα να εκτελεί αυτό το καθήκον και θα τον στείλει κάπου αλλού ή, μάλιστα, θα τον αποπέμψει από την εκκλησία. Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Ασφαλώς όχι. Ο οίκος του Θεού μεταχειρίζεται κάθε άτομο σύμφωνα με την αλήθεια-αρχές. Ο Θεός είναι δίκαιος στη μεταχείρισή Του προς κάθε άτομο. Δεν εξετάζει μόνο το πώς συμπεριφέρεται ένα άτομο σε μια μεμονωμένη περίπτωση· εξετάζει τη φύση-ουσία του, τις προθέσεις του, τη στάση του, και ιδίως το κατά πόσο μπορεί να κάνει αυτοκριτική όταν κάνει λάθος, κατά πόσο δείχνει μεταμέλεια και κατά πόσο μπορεί να φτάσει στην ουσία του προβλήματος με βάση τα λόγια Του, να κατανοήσει την αλήθεια, να μισήσει τον εαυτό του και να μετανοήσει πραγματικά. Δεν μπορεί να σωθεί ένας άνθρωπος που δεν έχει αυτήν τη σωστή στάση, που αφήνει τις προσωπικές επιδιώξεις να μολύνουν πλήρως την ψυχή του, που καταστρώνει πονηρά σχέδια και εκδηλώνει διεφθαρμένες διαθέσεις και που, όταν προκύπτουν προβλήματα, προσποιείται, χρησιμοποιεί σοφίσματα, προσπαθεί να δικαιολογηθεί και αρνείται πεισματικά να παραδεχθεί τι έχει κάνει. Δεν δέχεται καθόλου την αλήθεια, και ο πραγματικός του χαρακτήρας έχει εκτεθεί πλήρως. Οι άνθρωποι που δεν είναι σωστοί και που δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο να δεχθούν την αλήθεια είναι στην ουσία μη πιστοί, και μόνο ο αποκλεισμός τούς αξίζει. Πώς γίνεται να μην εκτεθεί και να μην αποκλειστεί ένας μη πιστός που είναι επικεφαλής ή εργάτης; Εκτίθεται στο πι και φι, ό,τι καθήκον κι αν εκτελεί. Αυτό συμβαίνει επειδή οι διεφθαρμένες διαθέσεις του είναι πάρα πολλές και ολοφάνερες. Επιπλέον, δεν δέχεται καθόλου την αλήθεια και ενεργεί απερίσκεπτα και αυθαίρετα. Στο τέλος, όταν έχει αποκλειστεί και έχει χάσει την ευκαιρία να εκπληρώσει το καθήκον του, αρχίζει να ανησυχεί και να κάνει σκέψεις του τύπου: «Την έχω πατήσει άσχημα. Αν δεν μου επιτρέπεται να εκτελώ το καθήκον μου, δεν θα μπορέσω να σωθώ. Τι πρέπει να κάνω;» Στην πραγματικότητα, o Ουρανός θα δείχνει πάντα στους ανθρώπους ότι έχουν κι άλλες επιλογές. Υπάρχει κι ένα τελευταίο μονοπάτι που μπορεί να ακολουθήσει: να μετανοήσει αληθινά, να σπεύσει να διαδώσει το ευαγγέλιο και να κερδίσει ανθρώπους, χρησιμοποιώντας έτσι τις καλές του πράξεις ως αντιστάθμισμα για τα παραπτώματα που έχει κάνει. Αν δεν ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι, τότε είναι πραγματικά καταδικασμένος. Αν έχει λίγη λογική και γνωρίζει ότι δεν διαθέτει κανένα ταλέντο, θα πρέπει να εφοδιαστεί καταλλήλως με την αλήθεια και να εξασκηθεί στη διάδοση του ευαγγελίου —είναι και αυτό ένα είδος εκτέλεσης καθήκοντος. Μιλάμε για κάτι απολύτως εφικτό. Δεν είναι ανόητος και αδαής όποιος ναι μεν αναγνωρίζει ότι αποκλείστηκε επειδή δεν εκτέλεσε καλά το καθήκον του αλλά αφήνει την απόγνωση να τον παρασύρει, και αρνείται ακόμη και τώρα να δεχτεί την αλήθεια και να δείξει έστω και την παραμικρή μεταμέλεια; Πείτε Μου, αν κάποιος έχει κάνει ένα λάθος αλλά είναι ικανός να κατανοήσει αληθινά τα πράγματα και διατεθειμένος να μετανοήσει, δεν θα του δώσει ο οίκος του Θεού μια ευκαιρία; Καθώς πλησιάζει στο τέλος του το έξι χιλιάδων ετών σχέδιο διαχείρισης του Θεού, υπάρχουν τόσο πολλά καθήκοντα που πρέπει να εκτελεστούν. Αν όμως δεν έχεις συνείδηση και λογική, και δεν μεριμνάς για τις εργασίες που πρέπει, αν έχεις κερδίσει μια ευκαιρία να εκτελέσεις ένα καθήκον αλλά δεν την εκτιμάς, αν δεν επιδιώκεις ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια κι αφήνεις να περάσει πολύτιμος χρόνος, τότε θα αποκαλυφθείς. Αν είσαι συστηματικά απρόσεκτος και επιπόλαιος στην εκτέλεση του καθήκοντός σου, και δεν υποτάσσεσαι καθόλου όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κλάδεμα και αντιμετώπιση, θα σε χρησιμοποιήσει παρόλα αυτά ο οίκος του Θεού για να εκτελέσεις κάποιο καθήκον; Στον οίκο του Θεού βασιλεύει η αλήθεια, όχι ο Σατανάς. Ο Θεός έχει τον τελικό λόγο για τα πάντα. Αυτός είναι που κάνει το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κι Αυτός κυβερνά τα πάντα. Δεν υπάρχει ανάγκη να αναλύσεις τι είναι σωστό και τι λάθος· το μόνο που χρειάζεται είναι να ακούς και να υπακούς. Όταν βρεθείς αντιμέτωπος με το κλάδεμα και την αντιμετώπιση, πρέπει να αποδεχτείς την αλήθεια και να είσαι σε θέση να διορθώσεις τα λάθη σου. Αν το κάνεις, ο οίκος του Θεού δεν θα σου αφαιρέσει το δικαίωμα να εκτελείς ένα καθήκον. Αν φοβάσαι πάντα μήπως αποκλειστείς, αν βρίσκεις συνεχώς δικαιολογίες και δικαιολογείς πάντα τον εαυτό σου, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αν αφήσεις τους άλλους να δουν ότι δεν αποδέχεσαι την αλήθεια στο ελάχιστο και ότι δεν καταλαβαίνεις από λογική, τότε έχεις πρόβλημα. Η εκκλησία θα είναι υποχρεωμένη να χειριστεί την περίπτωσή σου. Αν δεν αποδέχεσαι καθόλου την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, και φοβάσαι πάντα μήπως εκτεθείς και αποκλειστείς, τότε αυτός ο φόβος σου είναι μολυσμένος από ανθρώπινες προθέσεις και διεφθαρμένη σατανική διάθεση, καθώς και από καχυποψία, επιφυλακτικότητα και παρερμηνεία. Κανένα από αυτά δεν αποτελεί στάση που θα πρέπει να έχει ένα άτομο. Πρέπει αρχικά να αντιμετωπίσεις τον φόβο σου, καθώς και τις παρανοήσεις που έχεις για τον Θεό. Πώς προκύπτουν οι παρανοήσεις ενός ατόμου για τον Θεό; Όταν τα πράγματα του πάνε καλά, τότε σίγουρα δεν Τον παρανοεί. Πιστεύει ότι ο Θεός είναι καλός, ότι ο Θεός είναι αξιοσέβαστος, ότι ο Θεός είναι δίκαιος, ότι ο Θεός είναι ελεήμων και στοργικός, ότι ο Θεός είναι σωστός σε ό,τι κάνει. Ωστόσο, όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με κάτι που δεν συνάδει με τις αντιλήψεις του, σκέφτεται: «Φαίνεται ότι ο Θεός δεν είναι πολύ δίκαιος, τουλάχιστον όχι σ’ αυτό το θέμα». Δεν πρόκειται για παρανόηση; Πώς είναι δυνατόν ο Θεός να μην είναι δίκαιος; Τι προκάλεσε αυτήν την παρανόηση; Τι σε έκανε να σχηματίσεις αυτήν την άποψη και αντίληψη ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος; Μπορείς να πεις με βεβαιότητα τι ήταν αυτό; Ποια πρόταση ήταν; Ποιο θέμα; Ποια κατάσταση; Πες το, ώστε να το καταλάβουν όλοι και να δουν αν μπορείς να το τεκμηριώσεις. Και όταν κάποιος παρανοεί τον Θεό ή βρίσκεται αντιμέτωπος με κάτι που δεν συνάδει με τις αντιλήψεις του, τι στάση πρέπει να έχει; (Πρέπει να αναζητά την αλήθεια και να δείχνει υπακοή.) Πρέπει πρώτα να υπακούσει και να σκεφτεί: «Δεν καταλαβαίνω, αλλά θα υπακούσω γιατί είναι κάτι που έχει κάνει ο Θεός και όχι κάτι που πρέπει να αναλύσει ο άνθρωπος. Επιπλέον, δεν μπορώ να αμφισβητήσω ούτε τα λόγια του Θεού ούτε το έργο Του, επειδή ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια». Αυτή δεν είναι η στάση που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος; Αν είχες αυτήν τη στάση, θα εξακολουθούσε να αποτελεί πρόβλημα η παρανόησή σου; (Όχι.) Δεν θα επηρέαζε ούτε θα αναστάτωνε την εκπλήρωση του καθήκοντός σου. Ποιος πιστεύετε ότι είναι ικανός να δείξει αφοσίωση: κάποιος που έχει παρανοήσεις ενώ εκτελεί το καθήκον του ή κάποιος που δεν έχει; (Κάποιος που δεν έχει παρανοήσεις ενώ εκτελεί το καθήκον του είναι ικανός να δείξει αφοσίωση.) Πρέπει, λοιπόν, καταρχάς να διατηρείς μια υπάκουη στάση. Επιπλέον, οφείλεις να πιστεύεις τουλάχιστον ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, ότι είναι δίκαιος και ότι όλα όσα κάνει είναι σωστά. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις που καθορίζουν αν μπορείς να είσαι αφοσιωμένος ενώ εκτελείς το καθήκον σου. Αν πληροίς και τις δύο αυτές προϋποθέσεις, μπορούν οι παρανοήσεις που έχουν δημιουργηθεί μέσα στη ψυχή σου μέσα σου να επηρεάσουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου; (Όχι). Δεν μπορούν. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα αφήσεις αυτές τις παρανοήσεις να επηρεάσουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου. Αρχικά, θα πρέπει να τις εξαλείψεις από την πρώτη κιόλας στιγμή και να διασφαλίσεις ότι θα παραμείνουν σε εμβρυϊκό στάδιο. Τι θα πρέπει να κάνεις μετά; Θα πρέπει να τις εκριζώσεις. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Με το να διαβάζεις διάφορα συναφή κείμενα των λόγων του Θεού γύρω από αυτό το θέμα. Στη συνέχεια, φρόντισε να συναναστραφείς σχετικά με τους λόγους για τους οποίος ο Θεός ενεργεί με αυτόν τον τρόπο, σχετικά με το θέλημά Του και τα αποτελέσματα που μπορεί να επιφέρει αυτός ο τρόπος δράσης του Θεού. Αν το κάνεις σε βάθος, θα μπορέσεις να κατανοήσεις κάπως τον Θεό και να υποταχθείς. Όταν δεν εξαλείφεις τις παρανοήσεις σου για τον Θεό, αλλά αφήνεις τις διάφορες αντιλήψεις να επηρεάσουν την εκτέλεση του καθήκοντός σου, λέγοντας πράγματα του τύπου: «Σε αυτό το θέμα ο Θεός δεν ενήργησε σωστά και εγώ δεν θα υποταχθώ. Θα αμφισβητήσω το ζήτημα και θα προσπαθήσω να το λύσω συζητώντας το με τον οίκο του Θεού. Δεν πιστεύω ότι το έχει κάνει ο Θεός αυτό», τότε τι είδους διάθεση αποκτάς; Αποκτάς τη χαρακτηριστική σατανική διάθεση. Δεν πρέπει οι άνθρωποι να λένε τέτοια πράγματα. Δεν αρμόζει να έχει τέτοια στάση ένα δημιούργημα. Αν φέρνεις τέτοιες αντιρρήσεις στον Θεό, μπορείς επάξια να εκτελείς αυτό το καθήκον; Όχι. Είσαι διάβολος και δεν έχεις ανθρώπινη φύση. Γι’ αυτό, λοιπόν, δεν σου αξίζει να εκτελείς κάποιο καθήκον. Αν ένας άνθρωπος που μπορεί να σκέφτεται λογικά αρχίσει να κάνει παρανοήσεις για τον Θεό, θα προσευχηθεί σε Αυτόν, αναζητώντας παράλληλα την αλήθεια στα λόγια Του. Έτσι, αργά ή γρήγορα, θα αποκτήσει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το ζήτημα. Αυτό πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι.

Υπάρχουν πολλά πράγματα που οι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν ή να αποδεχθούν όταν βιώνουν το έργο του Θεού. Αν έχουν μάθει να υπακούουν, θα μπορέσουν σταδιακά να επιλύσουν αυτά τα ζητήματα αν στηρίζονται γι’ αυτό το θέμα στα λόγια του Θεού. Ακόμη κι αν δεν μπορούν τώρα να βγάλουν άκρη, θα καταφέρουν από μόνοι τους να κατανοήσουν αυτά τα πράγματα αφότου τα βιώσουν για πολλά χρόνια. Είναι λογικός όποιος δεν καταφέρνει ποτέ να επιλύσει τα προβλήματα που του τυχαίνουν, στρέφεται εναντίον των επικεφαλής και των εργατών ή λογομαχεί με τον οίκο του Θεού; Για να ακολουθήσει κανείς τον Θεό, θα πρέπει να διαθέτει τουλάχιστον τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης και να πιστεύει στοιχειωδώς. Μόνο τότε θα του είναι εύκολο να υποταχθεί στον Θεό. Αν μονίμως αντιμάχεσαι τον Θεό και στρέφεσαι εναντίον Του, χωρίς στη συνέχεια να αναζητάς την αλήθεια και να δείχνεις μετάνοια, τότε δεν είσαι κατάλληλος να εκτελέσεις κάποιο καθήκον, να ακολουθήσεις τον Θεό και να αποδεχθείς την αποστολή Του. Αν εκτελείς το καθήκον σου και ακολουθείς τον Θεό χωρίς, ωστόσο, να πιστεύεις ειλικρινά, δεν θα μπορέσεις να δημιουργήσεις μια γερή βάση και σίγουρα θα αποκλειστείς. Δεν δημιουργείς απλώς και μόνο πρόβλημα στον ίδιο σου τον εαυτό; Έτσι ρεζιλεύεσαι. Γι’ αυτό, λοιπόν, για να εξαλειφθούν οι παρανοήσεις για τον Θεό, οι άνθρωποι θα πρέπει πρώτα να υπακούσουν και, έπειτα, να πιστέψουν ότι ό,τι κάνει ο Θεός είναι σωστό. Μην εμπιστεύεσαι ούτε τα μάτια σου ούτε και την κρίση σου. Θα βρεις τον μπελά σου αν το κάνεις συνεχώς. Δεν είσαι Θεός. Δεν έχεις την αλήθεια. Είσαι άνθρωπος με διεφθαρμένες διαθέσεις. Μπορείς να κάνεις λάθη, και εξακολουθείς να μην κατανοείς την αλήθεια. Θα σε καταδικάσει ο Θεός αν δεν κατανοείς την αλήθεια; Δεν θα το κάνει. Πρέπει, όμως, να αναζητήσεις την αλήθεια. Ο Θεός σού δίνει την ευκαιρία και τον χρόνο να την αναζητήσεις και μετά περιμένει. Τι περιμένει; Περιμένει, στο μεταξύ, να την αναζητήσεις. Μόλις την κατανοήσεις και υποταχθείς, όλα θα είναι μια χαρά, και ο Θεός ούτε θα θυμάται τι έχεις κάνει ούτε θα σε καταδικάσει. Ωστόσο, αν συνεχίζεις να κάνεις τα ίδια λάθη που έκανες στο παρελθόν, τότε είσαι πραγματικά ξοφλημένος και δεν υπάρχει λύτρωση για σένα.