65. Ο Αδάμ και η Εύα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό στην αρχή, ήταν άγιοι άνθρωποι, δηλαδή, όσο ήταν στον Κήπο της Εδέμ, ήταν άγιοι, αμόλυντοι από τη βρομιά. Ήταν επίσης πιστοί στον Ιεχωβά και δεν γνώριζαν τίποτα για την προδοσία προς τον Ιεχωβά. Αυτό συμβαίνει επειδή ζούσαν χωρίς τη διατάραξη της επιρροής του Σατανά, ζούσαν χωρίς το δηλητήριο του Σατανά και ήταν ό,τι πιο αγνό σε όλη την ανθρωπότητα. Ζούσαν στον Κήπο της Εδέμ, που ήταν αμόλυντος από οποιαδήποτε βρομιά, που δεν είχε επηρεαστεί από τη σάρκα και με σεβασμό προς τον Ιεχωβά. Αργότερα, όταν μπήκαν σε πειρασμό από τον Σατανά, είχαν το δηλητήριο του φιδιού και την επιθυμία να προδώσουν τον Ιεχωβά και ζούσαν κάτω από την επιρροή του Σατανά. Στην αρχή, ήταν άγιοι και είχαν φόβο για τον Ιεχωβά· μόνο έτσι ήταν άνθρωποι. Αργότερα, αφού μπήκαν σε πειρασμό από τον Σατανά, έφαγαν τον καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού και έζησαν υπό την επιρροή του Σατανά. Διεφθάρησαν βαθμιαία από τον Σατανά και έχασαν την αρχική εικόνα του ανθρώπου. Στην αρχή, ο άνθρωπος είχε την πνοή του Ιεχωβά μέσα του, και δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο ανυπάκουος και δεν είχε κανένα κακό στην καρδιά του. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος ήταν πραγματικά ανθρώπινος. Αφού διεφθάρη από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε κτήνος. Οι σκέψεις του γέμισαν με κακό και βρομιά, χωρίς καλό ή αγιότητα. Δεν είναι αυτός ο Σατανάς;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση

66. Από τότε που ο άνθρωπος είχε τις κοινωνικές επιστήμες, ο νους του ήταν κατειλημμένος από την επιστήμη και την γνώση. Η επιστήμη κι η γνώση έγιναν εργαλεία για την διακυβέρνηση της ανθρωπότητας, και δεν υπήρχε επαρκής χώρος στον άνθρωπο να λατρέψει τον Θεό, αλλά ούτε κι ευνοϊκές συνθήκες για την λατρεία του Θεού. Η θέση του Θεού βυθίστηκε ακόμα πιο κάτω στην καρδιά του ανθρώπου. Ένας κόσμος στην καρδιά του ανθρώπου χωρίς καμιά θέση για τον Θεό είναι σκοτεινός, κενός, χωρίς ελπίδα. Κι έτσι προέκυψαν τόσοι πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες, ιστορικοί και πολιτικοί που εκφράζουν θεωρίες κοινωνικής επιστήμης, την θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης, κι άλλες θεωρίες που έρχονται σε σύγκρουση με την αλήθεια ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, για να γεμίζουν την καρδιά και τον νου του ανθρώπου. Με αυτόν τον τρόπο, αυτοί που πιστεύουν ότι όλα τα δημιούργησε ο Θεός, όλο και λιγοστεύουν, κι αυτοί που πιστεύουν στην θεωρία της εξέλιξης, όλο και αυξάνονται. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις καταγραφές του έργου του Θεού και των λόγων Του κατά την διάρκεια της ιστορικής εποχής της Παλαιάς Διαθήκης ως μύθους και θρύλους. Στην καρδιά τους, οι άνθρωποι γίνονται αδιάφοροι ως προς την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του Θεού, στην αρχή ότι ο Θεός υπάρχει και κυριαρχεί έναντι όλων. Η επιβίωση της ανθρωπότητας κι η μοίρα των χωρών και των εθνών δεν είναι πια σημαντική γι’ αυτούς. Ο άνθρωπος ζει σε έναν κενό κόσμο, στον οποίο απασχολείται μόνο με την βρώση, την πόση και το κυνήγι της ευχαρίστησης… Λίγοι άνθρωποι αναλαμβάνουν να αναζητήσουν πού κάνει ο Θεός το έργο Του σήμερα, ή να αναζητήσουν το πώς προΐσταται και διευθετεί τον προορισμό του ανθρώπου. Και με αυτόν τον τρόπο, εν αγνοία του ανθρώπου, ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι όλο και λιγότερο ικανός να προχωρήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες του ανθρώπου, και υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, ζώντας σ’ ένα τέτοιο κόσμο, νιώθουν λιγότερο χαρούμενοι από ανθρώπους που έχουν φύγει. Ακόμη και άτομα σε χώρες που κάποτε ήταν πολύ πολιτισμένες, εκφράζουν τέτοιου είδους παράπονα. Διότι χωρίς την καθοδήγηση του Θεού, ανεξάρτητα από το πόσο οι κυβερνώντες και οι κοινωνιολόγοι στύβουν το μυαλό τους για να διατηρήσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό, δεν έχει κανένα νόημα. Κανένας δεν μπορεί να γεμίσει το κενό στην καρδιά του ανθρώπου, γιατί κανένας δεν μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου, και καμία κοινωνική θεωρία δεν μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο από το κενό από το οποίο πλήττεται. Η επιστήμη, η γνώση, η ελευθερία, η δημοκρατία, η διασκέδαση, η άνεση, όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο προσωρινή ανακούφιση. Ακόμη και με αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος αναπόφευκτα θα αμαρτήσει και θα παραπονιέται για τις αδικίες της κοινωνίας. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να περιορίσουν την πείνα και την επιθυμία του ανθρώπου για εξερεύνηση. Γιατί ο άνθρωπος φτιάχτηκε από τον Θεό, και οι ανούσιες θυσίες και εξερευνήσεις του ανθρώπου δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη δυστυχία. Ο άνθρωπος θα ζει σε μια συνεχή κατάσταση φόβου, δεν θα ξέρει πώς να αντιμετωπίζει το μέλλον της ανθρωπότητας ή πώς να αντιμετωπίζει το μονοπάτι μπροστά του. Ο άνθρωπος θα καταλήξει ακόμα να φοβάται την επιστήμη και τη γνώση, και να φοβάται ακόμη περισσότερο το αίσθημα κενού μέσα του. Σε αυτόν τον κόσμο, ανεξάρτητα από το αν ζεις σε μια ελεύθερη χώρα ή σε μία χώρα χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, είσαι εντελώς ανίκανος να ξεφύγεις από την μοίρα της ανθρωπότητας. Είτε είσαι ο κυβερνών ή ο κυβερνώμενος, είσαι απολύτως ανίκανος να ξεφύγεις από την επιθυμία να εξερευνήσεις την μοίρα, τα μυστήρια, και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Είσαι ακόμη λιγότερο ικανός να ξεφύγεις από την χαοτική αίσθηση του κενού. Τέτοιου είδους φαινόμενα, που είναι κοινά σε όλη την ανθρωπότητα, ονομάζονται κοινωνικά φαινόμενα από τους κοινωνιολόγους, αλλά ακόμη δεν εμφανίστηκε κανένας σπουδαίος άνθρωπος να λύσει τέτοιου είδους προβλήματα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

67. Επί χιλιάδες έτη, αυτή η χώρα είναι η γη του αίσχους. Είναι αφόρητα βρομερή, η μιζέρια βρίθει παντού, φαντάσματα τρέχουν παντού ανεξέλεγκτα, ξεγελούν και εξαπατούν, εγείρουν ανυπόστατες κατηγορίες^[1], αδίστακτα και μοχθηρά ποδοπατούν αυτόν τον στοιχειωμένο τόπο και τον αφήνουν γεμάτο πτώματα. Η δυσωδία από την αποσύνθεση καλύπτει τη γη και διαποτίζει τον αέρα, και φρουρείται αυστηρά^[2]. Ποιος μπορεί να δει τον κόσμο πέρα από τους ουρανούς; Ο διάβολος κρατά σφιχτά δεμένο ολόκληρο το κορμί του ανθρώπου, του βγάζει και τα δύο μάτια και του σφαλίζει καλά το στόμα. Ο βασιλιάς των δαιμόνων προβαίνει σε βιαιοπραγίες εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια, μέχρι σήμερα, καθώς εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά την πόλη-φάντασμα, σαν να ήταν ένα απόρθητο παλάτι δαιμόνων. Εν τω μεταξύ, αυτή η αγέλη από μαντρόσκυλα κοιτάει με αγριωπό βλέμμα, καθώς τρέμει μήπως ο Θεός την πιάσει στον ύπνο και την εξαφανίσει παντελώς, στερώντας της κάθε τόπο ειρήνης και ευτυχίας. Πώς θα μπορούσαν οι κάτοικοι μιας πόλης-φαντάσματος σαν κι αυτήν να έχουν δει ποτέ τους τον Θεό; Έχουν απολαύσει ποτέ τη στοργή και την ομορφιά του Θεού; Ποια είναι η εκτίμηση που έχουν για τα ζητήματα του κόσμου των ανθρώπων; Ποιος από αυτούς μπορεί να κατανοήσει το διακαές θέλημα του Θεού; Δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι η ενσάρκωση του Θεού παραμένει εντελώς κρυμμένη: σε μια σκοτεινή κοινωνία σαν κι αυτήν, όπου οι δαίμονες είναι ανελέητοι και απάνθρωποι, πώς θα μπορούσε ο βασιλιάς των δαιμόνων, ο οποίος σκοτώνει ανθρώπους ανενδοίαστα, να ανεχτεί την ύπαρξη ενός Θεού που είναι αξιαγάπητος, ευγενικός, αλλά και άγιος; Πώς θα μπορούσε να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει για την άφιξη του Θεού; Αυτοί οι λακέδες! Ανταποδίδουν την καλοσύνη με μίσος, εδώ και καιρό έχουν απαξιώσει τον Θεό, Τον κακομεταχειρίζονται, είναι σε ακραίο βαθμό βάναυσοι, δεν έχουν την παραμικρή εκτίμηση για τον Θεό, λεηλατούν και πλιατσικολογούν, έχουν χάσει κάθε ευσυνειδησία και δρουν αντίθετα με τη συνείδηση, ενώ παρασύρουν τους αθώους στην ανοησία. Προπάτορες των αρχαίων; Πολυαγαπημένοι ηγέτες; Όλοι τους αντιτίθενται στον Θεό! Η ανάμειξή τους έχει αφήσει τα πάντα κάτω από τους ουρανούς σε μια κατάσταση σκότους και χάους! Θρησκευτική ελευθερία; Τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών; Όλα είναι κόλπα συγκάλυψης της αμαρτίας! Ποιος έχει αγκαλιάσει το έργο του Θεού; Ποιος έχει δώσει τη ζωή του ή έχει χύσει αίμα για το έργο του Θεού; Από τη μία γενιά στην άλλη, από γονιό σε παιδί, ο υπόδουλος άνθρωπος έχει απότομα υποδουλώσει τον Θεό. Πώς θα μπορούσε αυτό να μην προκαλέσει οργή; Χιλιάδες χρόνια μίσους έχουν συγκεντρωθεί μέσα στην καρδιά, χιλιετίες αμαρτιών έχουν χαραχτεί στην καρδιά. Πώς θα μπορούσε αυτό να μην προκαλεί την απέχθεια; Εκδικηθείτε για τον Θεό, αποτελειώστε τον εχθρό Του, μην τον αφήνετε να δρα πλέον ανεξέλεγκτος και μην του επιτρέπετε να δημιουργεί πλέον τόσα προβλήματα όσα αυτός επιθυμεί! Τώρα είναι η ώρα: ο άνθρωπος έχει από καιρό συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις του, έχει αφιερώσει όλες του τις προσπάθειες και έχει πληρώσει κάθε τίμημα για έναν λόγο, για να ξεσκίσει το φρικτό πρόσωπο αυτού του δαίμονα και να δώσει τη δυνατότητα στους ανθρώπους, που έχουν τυφλωθεί και έχουν υποστεί κάθε είδους δυστυχία και δυσκολίες, να ξεσηκωθούν από τον πόνο τους και να γυρίσουν την πλάτη σε αυτόν τον σατανικό διάβολο. Γιατί να μπαίνει ένα τόσο αδιαπέραστο εμπόδιο στο έργο του Θεού; Γιατί να επιστρατεύονται διάφορα κόλπα για την παραπλάνηση του λαού του Θεού; Πού είναι η πραγματική ελευθερία και τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα; Πού είναι η αμεροληψία; Πού είναι η παρηγοριά; Πού είναι η θαλπωρή; Γιατί χρησιμοποιούνται απατηλά σχέδια για να ξεγελιέται ο λαός του Θεού; Γιατί χρησιμοποιούνται δυνάμεις για να παρεμποδίζεται ο ερχομός του Θεού; Γιατί να μην επιτρέπεται στον Θεό να περιφέρεται ελεύθερα επάνω στη γη που Αυτός δημιούργησε; Γιατί ο Θεός καταδιώκεται σε βαθμό που να μην έχει πού την κεφαλήν κλίναι; Πού είναι η θαλπωρή ανάμεσα στους ανθρώπους; Πού είναι το καλωσόρισμα ανάμεσα στους ανθρώπους; Γιατί να προκαλείται μια τόσο απεγνωσμένη λαχτάρα στον Θεό; Γιατί να πρέπει ο Θεός να καλεί ξανά και ξανά; Γιατί να αναγκάζεται ο Θεός να ανησυχεί για τον πολυαγαπημένο Υιό Του; Γιατί, σ’ αυτή τη σκοτεινή κοινωνία, τα θλιβερά μαντρόσκυλά της δεν επιτρέπουν στον Θεό να πηγαινοέρχεται ελεύθερα στον κόσμο που Αυτός δημιούργησε; Γιατί δεν καταλαβαίνει ο άνθρωπος, ο οποίος ζει μέσα στον πόνο και τη δυστυχία; Ο Θεός έχει περάσει μεγάλα βάσανα για χάρη σας, με αφόρητο πόνο έστειλε τον πολυαγαπημένο Υιό Του, το ίδιο Του το αίμα, σ’ εσάς. Γιατί, λοιπόν, εσείς εξακολουθείτε να κάνετε τα στραβά μάτια; Μπροστά σε όλους αρνείστε την άφιξη του Θεού και απορρίπτετε τη φιλία Του. Γιατί είστε τόσο ασυνείδητοι; Είστε σίγουροι ότι θέλετε να υπομένετε τις αδικίες σε μια σκοτεινή κοινωνία σαν κι αυτήν; Γιατί, αντί να γεμίζετε τις κοιλιές σας με χιλιετίες εχθρότητας, μπουκώνεστε με τα «σκατά» του βασιλιά των διαβόλων;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (8)

68. Από πάνω έως κάτω και από την αρχή έως το τέλος, ο Σατανάς διαταράσσει το έργο του Θεού και ενεργεί ενάντια σ’ Εκείνον. Όλη αυτή η κουβέντα περί «αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς», πολύτιμης «γνώσης για την αρχαία κουλτούρα», «διδασκαλιών του ταοϊσμού και του κομφουκιανισμού» και «κομφουκιανικών κλασικών και φεουδαρχικών τελετών» έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στην κόλαση. Η προηγμένη επιστήμη και τεχνολογία της σύγχρονης εποχής, καθώς και οι ιδιαίτερα ανεπτυγμένοι τομείς της βιομηχανίας, της γεωργίας και των επιχειρήσεων είναι άφαντοι. Αντίθετα, το μόνο που κάνει είναι να τονίζει τις φεουδαρχικές τελετές που διαδίδονται από τους «πιθήκους» των αρχαίων χρόνων προκειμένου να διαταράξει και να αποδομήσει σκοπίμως το έργο του Θεού, καθώς και να εναντιωθεί σε αυτό. Δεν έχει συνεχίσει απλώς να πλήττει τον άνθρωπο μέχρι και σήμερα, μα θέλει, μάλιστα, να τον καταπιεί^[3] ολόκληρο. Η μετάδοση των ηθικών και δεοντολογικών διδασκαλιών του φεουδαρχισμού και η μεταλαμπάδευση της γνώσης περί αρχαίας κουλτούρας έχουν μολύνει από καιρό τους ανθρώπους, μετατρέποντάς τους σε μεγάλους και μικρούς διαβόλους. Λίγοι είναι εκείνοι που θα λάμβαναν μετά χαράς τον Θεό· λίγοι θα υποδέχονταν τον ερχομό Του με ευφροσύνη. Στα πρόσωπα όλων των ανθρώπων διαγράφονται δολοφονικές προθέσεις και σε κάθε τόπο διαχέεται στον αέρα η πνοή του θανάτου. Επιζητούν να αποκλείσουν τον Θεό απ’ αυτόν τον τόπο· κραδαίνοντας μαχαίρια και ξίφη, παρατάσσονται σε σχηματισμό μάχης απέναντι στον Θεό για να Τον «εξοντώσουν». Απ’ άκρη σ’ άκρη σε αυτόν τον τόπο του διαβόλου, όπου ο άνθρωπος διδάσκεται συνεχώς πως δεν υπάρχει Θεός, διαδίδονται είδωλα και ο αέρας άνωθεν είναι διαποτισμένος με μια εμετική οσμή χαρτιού και θυμιάματος που καίγονται —τόσο έντονη που γίνεται αποπνικτική. Είναι σαν τη δυσωδία της ιλύος που αναδίδεται καθώς σπαρταρά το δηλητηριώδες ερπετό —τόσο έντονη που προκαλεί εμετό. Πέραν τούτου, ακούγεται αμυδρά ο ήχος κακών δαιμόνων που ψάλλουν τις γραφές —ένας ήχος που μοιάζει να προέρχεται από τη μακρινή κόλαση— σε τέτοιο βαθμό, που προκαλεί ακούσια ρίγος. Απ’ άκρη σ’ άκρη σε αυτόν τον τόπο, τοποθετούνται είδωλα σε κάθε χρώμα του ουράνιου τόξου, μετατρέποντας τον τόπο σε έναν κόσμο αισθησιακών απολαύσεων, ενώ ο βασιλιάς των διαβόλων γελά συνεχώς πονηρά, θαρρείς και η κακεντρεχής σκευωρία του έχει στεφθεί με επιτυχία. Στο μεταξύ, ο άνθρωπος παραμένει παντελώς ανυποψίαστος, ούτε έχει την παραμικρή ιδέα ότι ο διάβολος τον έχει ήδη διαφθείρει σε σημείο που έχει γίνει ανόητος και σκύβει το κεφάλι ηττημένος. Ελπίζει να εξαλείψει μονομιάς ό,τι αφορά τον Θεό και να Τον ατιμάσει και να Τον δολοφονήσει για άλλη μια φορά· είναι αποφασισμένος να καταστρέψει και να διαταράξει το έργο Του. Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να είναι ισότιμός του; Πώς μπορεί να ανεχτεί τον Θεό να «παρεμβαίνει» στο έργο που κάνει επί γης μεταξύ των ανθρώπων; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να ξεσκεπάσει το αποκρουστικό του πρόσωπο; Πώς μπορεί να επιτρέψει στον Θεό να αποδιοργανώσει το έργο του; Πώς μπορεί αυτός ο διάβολος, ο οποίος είναι έξω φρενών, να επιτρέψει στον Θεό να έχει υπό τον έλεγχό Του την αυτοκρατορική του αυλή στη γη; Πώς μπορεί να υποκλιθεί με προθυμία μπροστά στην ανώτερη δύναμή Του; Η αποκρουστική του όψη έχει αποκαλυφθεί, ούτως ώστε ο άνθρωπος δεν ξέρει αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει, ενώ είναι πολύ δύσκολο να γίνει λόγος γι’ αυτήν. Αυτή δεν είναι η ουσία του; Η ψυχή του είναι άσχημη, κι όμως αυτός εξακολουθεί να πιστεύει πως είναι απίστευτα όμορφος. Αυτή η συμμορία συνεργών στο έγκλημα!^[4] Κατέρχονται στο θνητό βασίλειο για να ενδώσουν σε απολαύσεις και να προκαλέσουν αναστάτωση, δημιουργώντας τέτοια αναταραχή που ο κόσμος γίνεται ένας άστατος και ασταθής τόπος και η καρδιά του ανθρώπου καταλαμβάνεται από πανικό και ανησυχία, και έχουν παίξει τόσο πολύ με τον άνθρωπο, που μοιάζει με ένα μη ανθρώπινο ζώο του αγρού, υπέρμετρα άσχημος, έχοντας χάσει και το τελευταίο ίχνος του αρχικού άγιου ανθρώπου. Επιπλέον, επιθυμούν, μάλιστα, να είναι η κυρίαρχη δύναμη πάνω στη γη. Παρεμποδίζουν το έργο του Θεού τόσο πολύ που μετά βίας μπορεί να σημειώσει πρόοδο, και περικλείουν τον άνθρωπο πολύ ερμητικά, σαν τοίχοι από χαλκό και ατσάλι. Έχοντας διαπράξει τόσο πολλές σοβαρές αμαρτίες και έχοντας προξενήσει τόσο πολλές καταστροφές, εξακολουθούν να προσμένουν σε κάτι άλλο πέραν της παίδευσης; Οι δαίμονες και τα κακά πνεύματα βρίσκονται εκτός ελέγχου στη γη εδώ και καιρό, και έχουν σφραγίσει το θέλημα και την επίπονη προσπάθεια του Θεού τόσο ερμητικά, που είναι αδιαπέραστα. Πρόκειται, πραγματικά, για θανάσιμο αμάρτημα! Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει ανησυχία; Πώς μπορεί ο Θεός να μη νιώθει εξοργισμένος; Έχουν παρακωλύσει σοβαρά το έργο του Θεού, κι έχουν εναντιωθεί σοβαρά σε αυτό: Μα πόσο στασιαστικοί είναι!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (7)

69. Η γνώση σχετικά με την αρχαία κουλτούρα και ιστορία, που εκτείνονται σε χρονική περίοδο αρκετών χιλιάδων ετών, έχει σφραγίσει τόσο ερμητικά το σκεπτικό, τις αντιλήψεις και τη διανοητική στάση του ανθρώπου, που τα κατέστησε αδιαπέραστα και μη βιοδιασπώμενα.^[5] Οι άνθρωποι ζουν στον δέκατο όγδοο κύκλο της κόλασης, όπου, σαν να έχουν εξοριστεί στα μπουντρούμια από τον Θεό, το φως δεν είναι ποτέ ορατό. Το φεουδαρχικό σκεπτικό έχει καταπιέσει τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό, που μετά βίας μπορούν να αναπνεύσουν και ασφυκτιούν. Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος δύναμης για να αντισταθούν· το μόνο που κάνουν είναι να υπομένουν αδιάκοπα μες στη σιωπή… Κανείς δεν έχει τολμήσει ποτέ να αγωνιστεί ή να υπερασπιστεί τη δικαιοσύνη και το δίκαιο· οι άνθρωποι απλώς διάγουν μια ζωή χειρότερη των ζώων, υπό τα πλήγματα και την κακοποίηση της φεουδαρχικής ηθικής, μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο. Δεν έχουν σκεφτεί ποτέ τους να αναζητήσουν τον Θεό ώστε να απολαύσουν την ευτυχία στον κόσμο των ανθρώπων. Είναι θαρρείς και οι άνθρωποι είναι τόσο χτυπημένοι που είναι σαν τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου —μαραμένα, ξερά και καστανοκίτρινα. Πάει καιρός που οι άνθρωποι έχουν χάσει τη μνήμη τους· ζουν αβοήθητοι στην κόλαση που ονομάζεται «κόσμος των ανθρώπων», περιμένοντας την έλευση της έσχατης ημέρας ώστε να μπορέσουν να χαθούν μαζί μ’ αυτήν την κόλαση, θαρρείς και η έσχατη ημέρα την οποία λαχταρούν είναι η μέρα που ο άνθρωπος θα απολαύσει τη γαλήνη της ανάπαυσης. Η φεουδαρχική ηθική έχει οδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου στον «Άδη», εξασθενίζοντας κι άλλο τη δύναμη του ανθρώπου να αντισταθεί. Κάθε λογής καταπίεση ωθεί τον άνθρωπο, βήμα προς βήμα, να πέσει πιο βαθιά στον Άδη, όλο και πιο μακριά από τον Θεό, στο σημείο που σήμερα έχει γίνει παντελώς άγνωστος στον Θεό και σπεύδει να Τον αποφύγει όταν συναντιούνται. Ο άνθρωπος δεν Του δίνει προσοχή και Τον αφήνει να στέκεται μόνος Του παράμερα, θαρρείς κι ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, δεν Τον έχει ξαναδεί ποτέ. Ο Θεός, ωστόσο, περιμένει τον άνθρωπο καθ’ όλο το μακρύ ταξίδι της ανθρώπινης ζωής, χωρίς να εξαπολύει ποτέ την ασυγκράτητη οργή Του προς αυτόν, περιμένοντας απλώς ήσυχα και δίχως να λέει κουβέντα να μετανοήσει ο άνθρωπος και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Ο Θεός ήλθε στον κόσμο των ανθρώπων πριν από πολύ καιρό για να μοιραστεί τα βάσανα του κόσμου αυτού με τον άνθρωπο. Καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών που ζει με τον άνθρωπο, κανείς δεν έχει ανακαλύψει την ύπαρξή Του. Ο Θεός υπομένει απλώς σιωπηλά τη δυστυχία της αθλιότητας στον κόσμο των ανθρώπων, καθώς επιτελεί το έργο που έφερε αυτοπροσώπως. Συνεχίζει να υπομένει για χάρη του θελήματος του Θεού Πατέρα και για χάρη των αναγκών της ανθρωπότητας, υποβαλλόμενος σε βάσανα που δεν είχε βιώσει ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος. Υπηρετεί τον άνθρωπο ήσυχα υπό την παρουσία του και έχει ταπεινώσει τον εαυτό Του υπό την παρουσία του ανθρώπου, για χάρη του θελήματος του Θεού Πατέρα και για χάρη των αναγκών της ανθρωπότητας. Η γνώση περί αρχαίας κουλτούρας έχει κλέψει στα κρυφά τον άνθρωπο από την παρουσία του Θεού και τον έχει παραδώσει στον βασιλιά των διαβόλων και στους απογόνους του. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά^[α] έχουν μεταφέρει το σκεπτικό και τις αντιλήψεις του ανθρώπου σε μια άλλη εποχή παρακοής, κάνοντάς τον να λατρεύει ακόμη περισσότερο από πριν εκείνους που συνέταξαν το Βιβλίο των Πηγών και επιδεινώνοντας, ως εκ τούτου, περαιτέρω τις αντιλήψεις του για τον Θεό. Εν αγνοία του ανθρώπου, ο βασιλιάς των διαβόλων απέκλεισε άσπλαχνα τον Θεό από την καρδιά του κι έπειτα την κατέλαβε ο ίδιος, με θριαμβευτική χαρά. Από τότε, ο άνθρωπος απέκτησε μια άσχημη και μοχθηρή ψυχή, καθώς και την όψη του βασιλιά των διαβόλων. Μίσος για τον Θεό γέμισε το στήθος του, και η κακεντρέχεια του βασιλιά των διαβόλων εξαπλωνόταν μέρα με τη μέρα μες στον άνθρωπο, έως ότου τον κυρίευσε ολότελα. Ο άνθρωπος δεν είχε πια ούτε την παραμικρή ελευθερία και δεν είχε τον τρόπο να ξεφύγει από τα δίχτυα του βασιλιά των διαβόλων. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να πιαστεί επιτόπου αιχμάλωτος, να παραδοθεί και να πέσει κάτω υποταγμένος ενώπιόν του. Πριν από πολύ καιρό, όταν η καρδιά και η ψυχή του ανθρώπου ήταν ακόμη στο πρώιμο στάδιό τους, ο βασιλιάς των διαβόλων φύτεψε μέσα τους τον σπόρο του καρκινώματος του αθεϊσμού, διδάσκοντάς του πλάνες όπως «μελέτησε τις επιστήμες και την τεχνολογία· υλοποίησε τους Τέσσερις Εκσυγχρονισμούς· στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει». Και πέραν τούτων, δεν χάνει ευκαιρία να φωνάξει: «Ας βασιστούμε στον σκληρό μας μόχθο για να χτίσουμε μια όμορφη πατρίδα», ζητώντας από τον καθένα να είναι προετοιμασμένος από την παιδική του ηλικία να υπηρετήσει πιστά την πατρίδα του. Ο άνθρωπος, όντας ανυποψίαστος, ήρθε στην παρουσία του, όπου εκείνος σφετερίστηκε δίχως δισταγμό όλα τα εύσημα (τα εύσημα, δηλαδή, που ανήκουν στον Θεό για το γεγονός πως κρατά όλη την ανθρωπότητα στα χέρια Του). Ποτέ του δεν ένιωσε καμία ντροπή. Επιπλέον, άρπαξε αναίσχυντα τον λαό του Θεού και έσυρε τους ανθρώπους αυτούς στο σπίτι του, όπου πήδησε σαν ποντικός πάνω στο τραπέζι κι έβαλε τον άνθρωπο να τον λατρεύει ως Θεό. Τέτοιος κακοποιός είναι! Αναφωνεί σκανδαλώδη, σοκαριστικά πράγματα, όπως: «Στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει. Ο άνεμος προέρχεται από μετασχηματισμούς σύμφωνα με φυσικούς νόμους· η βροχή προκαλείται όταν οι υδρατμοί, αφού έρθουν σε επαφή με κρύες θερμοκρασίες, συμπυκνώνονται σε σταγόνες και πέφτουν στη γη· ο σεισμός είναι η δόνηση της επιφάνειας της γης λόγω γεωλογικών αλλαγών· η ξηρασία οφείλεται στην ξηρότητα του αέρα που προκαλείται από νουκλεονικές διαταραχές στην επιφάνεια του ήλιου. Πρόκειται για φυσικά φαινόμενα. Πού βρίσκεται, σε όλα αυτά, κάποια πράξη του Θεού;» Υπάρχουν, μάλιστα, εκείνοι που φωνάζουν δηλώσεις που δεν θα έπρεπε να εκφράζονται, όπως οι ακόλουθες: «Ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο κατά την αρχαιότητα, και ο σημερινός κόσμος προέρχεται από μια διαδοχή πρωτόγονων κοινωνιών που ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Το αν μια χώρα θα ακμάσει ή θα παρακμάσει εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τον λαό της». Στο παρασκήνιο, κάνει τον άνθρωπο να τον κρεμάσει στον τοίχο ή να τον τοποθετήσει πάνω στο τραπέζι προκειμένου να του αποτίνει φόρο τιμής και να του κάνει προσφορές. Ενώ αναφωνεί «δεν υπάρχει Θεός», ταυτόχρονα πλασάρει τον εαυτό του ως Θεό, διώχνοντας τον Θεό από τα όρια της γης με συνοπτική βαναυσότητα, καθώς στέκεται στη θέση του Θεού και αναλαμβάνει τον ρόλο του βασιλιά των διαβόλων. Είναι πέρα για πέρα παράλογος! Κάνει τον άνθρωπο να τον μισεί ως το μεδούλι. Φαίνεται πως ο Θεός κι αυτός είναι ορκισμένοι εχθροί, και οι δυο τους δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Μηχανορραφεί για να ξεφορτωθεί τον Θεό ενώ ο ίδιος κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου.^[6] Τέτοιος βασιλιάς διαβόλων είναι! Πώς μπορεί να γίνει ανεκτή η ύπαρξή του; Δεν θα ησυχάσει έως ότου κάνει άνω-κάτω το έργο του Θεού και το ρημάξει τελείως,^[7] θαρρείς και θέλει να εναντιώνεται στον Θεό μέχρις εσχάτων, μέχρις ότου είτε πεθάνει το ψάρι είτε κοπεί το δίχτυ, πηγαίνοντας σκόπιμα κόντρα στον Θεό και ασκώντας όλο και μεγαλύτερη πίεση. Το αποκρουστικό πρόσωπό του, έχοντας αποκαλυφθεί τελείως από καιρό, είναι τώρα μελανιασμένο, δαρμένο^[8] και σε άσχημη κατάσταση, κι όμως το μίσος του για τον Θεό παραμένει ανυποχώρητο, θαρρείς και μόνο αν καταβροχθίσει τον Θεό με μια χαψιά θα μπορέσει να απαλλαγεί από το μίσος που είναι συσσωρευμένο μες στην καρδιά του. Πώς είναι δυνατόν να τον ανεχτούμε, αυτόν τον εχθρό του Θεού! Μονάχα η εξάλειψη και η πλήρης εξόντωσή του θα εκπληρώσουν την επιθυμία της ζωής μας. Πώς είναι δυνατόν να του επιτραπεί να συνεχίσει να δρα ανεξέλεγκτος; Έχει διαφθείρει τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό, που ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον ουρανοήλιο, έχει νεκρωθεί και δεν νιώθει τίποτα. Ο άνθρωπος έχει χάσει την κανονική ανθρώπινη σύνεσή του. Γιατί να μην προσφέρουμε όλο μας το είναι για να τον καταστρέψουμε και να τον κατακάψουμε, ώστε να εξαλείψουμε κάθε ανησυχία για το μέλλον και να δώσουμε τη δυνατότητα στο έργο του Θεού να φτάσει συντομότερα σε άνευ προηγουμένου μεγαλείο; Αυτή η συμμορία αχρείων έχει έλθει στον κόσμο των ανθρώπων και τον έχει βυθίσει στο χάος. Οι αχρείοι αυτοί έχουν φέρει όλους τους ανθρώπους στην άκρη ενός γκρεμού, σχεδιάζοντας στα κρυφά να τους σπρώξουν απ’ το χείλος για να γίνουν κομμάτια, ώστε τότε να καταβροχθίσουν τα πτώματά τους. Τρέφουν τη μάταιη ελπίδα να καταστρέψουν το σχέδιο του Θεού και να αναμετρηθούν μαζί Του, ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά^[9]. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο! Ο σταυρός, εξάλλου, έχει ετοιμαστεί για τον βασιλιά των διαβόλων, ο οποίος είναι ένοχος για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Ο Θεός δεν ανήκει στον σταυρό. Τον έχει ήδη παραμερίσει για τον διάβολο. Πάει πολύς καιρός που ο Θεός έχει βγει νικητής και δεν νιώθει πια λύπη για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, μα θα φέρει τη σωτηρία σε όλη την ανθρωπότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (7)

70. Ο Σατανάς έχει εμποτίσει αρκετά την υποτιθέμενη γνώση του ανθρώπου με τη φιλοσοφία του για τη ζωή και με τον τρόπο σκέψης του. Και καθώς το κάνει αυτό ο Σατανάς, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να υιοθετήσει τον τρόπο σκέψης του, τη φιλοσοφία του και τη δική του οπτική γωνία, ώστε ο άνθρωπος να αρνείται την ύπαρξη του Θεού, να αρνείται ότι τα πάντα βρίσκονται υπό το κράτος του Θεού, όπως και η μοίρα του. Έτσι, καθώς ο άνθρωπος μελετά την πρόοδο και κατανοεί περισσότερη γνώση, νιώθει την ύπαρξη του Θεού να γίνεται πιο αόριστη, και μπορεί ακόμα και να νιώθει ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Καθώς ο Σατανάς έχει προσθέσει απόψεις, αντιλήψεις και σκέψεις στο μυαλό του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν διαφθείρεται από αυτά όταν ο Σατανάς του βάζει τέτοιες σκέψεις στο μυαλό; (Ναι.) Σε τι βασίζει ο άνθρωπος τη ζωή του σήμερα; Εξαρτάται πραγματικά από αυτήν τη γνώση; Όχι. Ο άνθρωπος βασίζει τη ζωή του στις σκέψεις, στις απόψεις και στις φιλοσοφίες του Σατανά, οι οποίες είναι κρυμμένες μέσα σ’ αυτήν τη γνώση. Εκεί είναι που συμβαίνει η κύρια διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά, αυτός είναι ο στόχος του Σατανά και η μέθοδος του για να διαφθείρει τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄

71. Κατά τη διαδικασία απόκτησης της γνώσης από τον άνθρωπο, ο Σατανάς θα επιστρατεύσει οποιαδήποτε μέθοδο, είτε εξηγώντας ιστορίες, δίνοντάς τους απλώς ένα κομμάτι γνώσης ή δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους ή να εκπληρώσουν τα ιδανικά τους. Σε ποιον δρόμο ακριβώς θέλει να σας οδηγήσει ο Σατανάς; Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα το κακό με την απόκτηση γνώσης, αυτή είναι η φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Για να το θέσω ήπια, το να υιοθετούν ανώτερα ιδανικά ή να έχουν φιλοδοξίες σημαίνει να έχουν προσδοκίες, και πως αυτό θα πρέπει να είναι το σωστό μονοπάτι στη ζωή. Αν οι άνθρωποι μπορούν να εκπληρώνουν τα ιδανικά τους ή να χαράσσουν μια επαγγελματική σταδιοδρομία στη ζωή τους, δεν είναι πιο ένδοξο να ζει κανείς κατ’ αυτόν τον τρόπο; Όχι μόνο να τιμά τους προγόνους του μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά και πιθανότατα να αφήνει και το δικό του στίγμα στην ιστορία, δεν είναι κάτι καλό; Αυτό είναι καλό στα μάτια των κοσμικών ανθρώπων και γι’ αυτούς θα πρέπει να είναι σωστό και θετικό. Ο Σατανάς, ωστόσο, με τα μοχθηρά του κίνητρα, απλώς στρέφει τους ανθρώπους σε αυτού του είδους τον δρόμο και μετά αποφασίζει ότι αυτό ήταν; Και βέβαια όχι. Στην πραγματικότητα, όσο ανώτερα κι αν είναι τα ιδανικά του ανθρώπου, όσο ρεαλιστικές ή σωστές κι αν είναι οι επιθυμίες του, το μόνο που θέλει να επιτύχει ο άνθρωπος, το μόνο που επιζητά, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με δύο λέξεις. Αυτές οι δύο λέξεις είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή κάθε ανθρώπου και αυτές είναι που σκοπεύει να ενσταλάξει ο Σατανάς στον άνθρωπο. Ποιες είναι αυτές οι δύο λέξεις; Είναι η «φήμη» και το «κέρδος». Ο Σατανάς χρησιμοποιεί έναν πολύ διακριτικό τρόπο, έναν τρόπο που συμβαδίζει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, δεν είναι σε καμιά περίπτωση ένας ριζοσπαστικός τρόπος. Εν μέσω της άγνοιάς τους, οι άνθρωποι αποδέχονται τον τρόπο ζωής του Σατανά, τους κανόνες του για τη ζωή, θέτουν στόχους και τη δική τους κατεύθυνση στη ζωή, και το κάνουν χωρίς να καταλαβαίνουν ότι αρχίζουν να αποκτούν ιδανικά στη ζωή τους. Όσο υψηλά και ηχηρά κι αν φαίνονται να είναι αυτά τα ιδανικά, αποτελούν απλώς το πρόσχημα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη φήμη και το κέρδος. Όλοι οι σπουδαίοι ή διάσημοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα όλοι οι άνθρωποι, οτιδήποτε κι αν κάνουν στη ζωή τους έχει σχέση μόνο με αυτές τις δύο λέξεις: «φήμη» και «κέρδος». Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μόλις αποκτήσουν φήμη και κέρδος, θα μπορέσουν να τα αξιοποιήσουν για να απολαμβάνουν μεγαλύτερο κύρος και πλούτο, και να απολαμβάνουν τη ζωή. Μόλις αποκτήσουν φήμη και κέρδος, θα μπορούν να τα αξιοποιήσουν για την αναζήτηση της ηδονής και κάθε ανήθικης απόλαυσης της σάρκας. Οι άνθρωποι πρόθυμα, αλλά και ταυτόχρονα εν αγνοία τους, παίρνουν το σώμα, το μυαλό και ό,τι άλλο έχουν, το μέλλον και τη μοίρα τους, και τα παραδίδουν στον Σατανά, προκειμένου να έχουν τη φήμη και το κέρδος που επιθυμούν. Οι άνθρωποι το κάνουν στην πραγματικότητα χωρίς να διστάσουν ούτε στιγμή, αγνοώντας πάντοτε μήπως χρειαστεί κάποια στιγμή να τα πάρουν όλα αυτά πίσω. Μπορούν οι άνθρωποι να εξακολουθήσουν να έχουν οποιονδήποτε έλεγχο του εαυτού τους από τη στιγμή που θα αναζητήσουν καταφύγιο στον Σατανά και θα του είναι αφοσιωμένοι με αυτόν τον τρόπο; Και βέβαια όχι. Βρίσκονται πλήρως και απολύτως υπό τον έλεγχο του Σατανά. Έχουν, επίσης, πλήρως και ολότελα βυθιστεί σ’ έναν βούρκο και είναι ανίκανοι να ξεφύγουν. Όταν κάποιος έχει πέσει στον βούρκο της φήμης και του κέρδους, δεν μπορεί να αναζητά πλέον οτιδήποτε φωτεινό, οτιδήποτε είναι δίκαιο ή όλα εκείνα τα όμορφα και αγαθά πράγματα. Αυτό συμβαίνει επειδή η φήμη και το κέρδος ασκούν τρομερή γοητεία στους ανθρώπους, και γίνονται το αντικείμενο της επιδίωξης καθ’ όλη τη ζωή των ανθρώπου, ακόμα και καθ’ όλη την ατέρμονη αιωνιότητα. Δεν είναι αλήθεια αυτό; Κάποιοι θα πούνε ότι η απόκτηση γνώσης δεν είναι τίποτα περισσότερο από το να διαβάζουν βιβλία ή να μαθαίνουν μερικά πράγματα που δεν γνωρίζουν ήδη, ώστε να μη μένουν πίσω από την εποχή τους ή για να μην τους προσπεράσει ο κόσμος. Η γνώση αποκτάται μόνο για να μπορούν να έχουν φαγητό στο τραπέζι, για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους ή τα προς το ζην. Υπάρχει κάποιος που θα υποστεί μια δεκαετία επίπονων σπουδών, απλώς και μόνο για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, απλώς και μόνο για να επιλύσει το πρόβλημα του φαγητού; Δεν υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι! Οπότε, για ποιον λόγο υπόκειται ο άνθρωπος σε τέτοιες δυσκολίες και βάσανα όλα αυτά τα χρόνια; Το κάνει για τη φήμη και το κέρδος: Τον περιμένουν η φήμη και το κέρδος, τον καλούν, και αυτός πιστεύει ότι μόνο μέσα από δική του συνέπεια, μέσα από δυσκολίες και αγώνα θα μπορέσει να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο, ώστε να επιτύχει τη φήμη και το κέρδος. Πρέπει να περάσει αυτές τις δυσκολίες για να χαράξει το δικό του μονοπάτι προς το μέλλον, για τη μελλοντική απόλαυση και μια καλύτερη ζωή. Τι στο καλό είναι αυτή η γνώση, μπορείτε να Μου πείτε; Δεν είναι κανόνες για τη ζωή που έχει ενσταλάξει στους ανθρώπους ο Σατανάς, που τους έχει διδάξει ο Σατανάς μέσα από την πορεία απόκτησης της γνώσης; Δεν είναι ο Σατανάς που έχει ενσταλάξει τα μεγαλόπνοα ιδανικά στη ζωή των ανθρώπων; Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τις ιδέες των σπουδαίων ανθρώπων, την ακεραιότητα των διάσημων και το γενναίο πνεύμα των ηρωικών χαρακτήρων, ή ας πάρουμε τον ιπποτισμό και την ευγένεια των πρωταγωνιστών και των ξιφομάχων στα μυθιστορήματα πολεμικών τεχνών. (Ναι, είναι.) Αυτές οι ιδέες επηρεάζουν τη μία γενιά μετά την άλλη, και οι άνθρωποι κάθε γενιάς πείθονται να αποδεχτούν αυτές τις ιδέες, να ζουν γι’ αυτές τις ιδέες και να τις επιδιώκουν επ’ άπειρον. Αυτός είναι ο τρόπος, το κανάλι μέσα από το οποίο ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη γνώση για να διαφθείρει τον άνθρωπο. Έτσι, αφότου ο Σατανάς παρασύρει τους ανθρώπους σ’ αυτόν τον δρόμο, είναι δυνατόν να εξακολουθούν οι άνθρωποι να λατρεύουν τον Θεό; Η γνώση και η σκέψη που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους, περιέχουν οτιδήποτε σχετικά με τη λατρεία του Θεού; Περιέχουν οτιδήποτε που να πρόσκειται στην αλήθεια; Περιέχουν οτιδήποτε σχετικά με τον σεβασμό προς τον Θεό και την αποφυγή του κακού; (Όχι, δεν περιέχουν.)

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

72. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων, σε σημείο που να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τη φήμη και το κέρδος. Πασχίζουν για φήμη και κέρδος, ταλαιπωρούνται για τη φήμη και το κέρδος, υπόκεινται σε εξευτελισμό για τη φήμη και το κέρδος, θυσιάζουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και προβαίνουν σε κάθε είδους κρίσεις και αποφάσεις για τη φήμη και το κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς κρατά τους ανθρώπους δέσμιους με αόρατες αλυσίδες. Αυτές οι αλυσίδες είναι τυλιγμένες επάνω στους ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να τις αποτινάξουν. Έτσι, χωρίς να το καταλάβουν, οι άνθρωποι κουβαλάνε αυτές τις αλυσίδες και σέρνονται συνεχώς με μεγάλη δυσκολία. Χάριν της φήμης και του κέρδους, η ανθρωπότητα αποφεύγει τον Θεό και Τον προδίδει, καθίσταται ολοένα πιο φαύλη. Επομένως, η μία γενιά μετά την άλλη καταστρέφεται μέσα στη φήμη και το κέρδος του Σατανά. Αν εξετάσουμε, τώρα, τις ενέργειες του Σατανά, δεν είναι τα μοχθηρά κίνητρά του απεχθή; Ίσως να μην μπορείτε σήμερα να διακρίνετε ακόμα τα μοχθηρά κίνητρα του Σατανά, επειδή πιστεύετε ότι δεν υπάρχει ζωή χωρίς φήμη και κέρδος. Πιστεύετε ότι, αν οι άνθρωποι εγκαταλείψουν τη φήμη και το κέρδος, δεν θα μπορούν πλέον να δουν τον δρόμο μπροστά τους, δεν θα μπορούν να διακρίνουν τους στόχους τους, το μέλλον τους θα προδιαγράφεται σκοτεινό, θολό και ζοφερό. Όμως, σιγά-σιγά, μια μέρα, θα αναγνωρίσετε όλοι σας ότι η φήμη και το κέρδος είναι αποκρουστικές αλυσίδες, τις οποίες χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να κρατάει δέσμιους τους ανθρώπους. Μέχρι να το αναγνωρίσετε αυτό, θα αντιστέκεστε σθεναρά στον έλεγχο του Σατανά και θα αντιστέκεστε σθεναρά στις αλυσίδες που θέλει να σας φορέσει ο Σατανάς. Όταν θα έρθει η στιγμή που θα επιθυμήσετε να αποτινάξετε όλα όσα σας έχει ενσταλάξει ο Σατανάς, θα αποχωριστείτε πλήρως όλα όσα σας συνδέουν με τον Σατανά κι επίσης, θα σιχαθείτε πραγματικά όλα εκείνα που σας έχει επιφέρει. Μόνο τότε θα έχετε πραγματική αγάπη και λαχτάρα για τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

73. Αυτό που κάνει η επιστήμη είναι ότι δίνει μόνο τη δυνατότητα στους ανθρώπους να βλέπουν τα αντικείμενα στον υλικό κόσμο και απλώς ικανοποιεί την περιέργεια του ανθρώπου. Δεν δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να δει τους νόμους βάσει των οποίων τα πάντα βρίσκονται υπό το κράτος του Θεού. Ο άνθρωπος φαίνεται να βρίσκει απαντήσεις στην επιστήμη, όμως αυτές οι απαντήσεις είναι αινιγματικές και προσφέρουν μόνο προσωρινή ικανοποίηση, μια ικανοποίηση που εξυπηρετεί μόνο για να φυλακίσει την καρδιά του ανθρώπου στον υλικό κόσμο. Οι άνθρωποι νιώθουν ότι έχουν λάβει τις απαντήσεις από την επιστήμη, οπότε όποιο πρόβλημα κι αν ανακύπτει, προσπαθούν να το αποδείξουν ή να το αποδεχτούν με βάση τις επιστημονικές τους απόψεις. Η καρδιά του ανθρώπου κυριεύεται και σαγηνεύεται από την επιστήμη, σε βαθμό που ο άνθρωπος δεν έχει πλέον το μυαλό για να γνωρίσει τον Θεό, να λατρέψει τον Θεό και να πιστέψει ότι τα πάντα προέρχονται από τον Θεό και ότι θα έπρεπε να αναζητά σ’ Εκείνον τις απαντήσεις. Δεν είναι αυτό αλήθεια; Όσο περισσότερο πιστεύει κάποιος στην επιστήμη, τόσο πιο παράλογος γίνεται, πιστεύει ότι για τα πάντα υπάρχει μια επιστημονική εξήγηση, ότι η έρευνα μπορεί να λύσει οτιδήποτε. Δεν αναζητούν τον Θεό και δεν πιστεύουν ότι υπάρχει. Υπάρχουν ακόμα και ορισμένοι που έχουν ακολουθήσει τον Θεό επί πολλά χρόνια, αλλά θα πάνε να ερευνήσουν βακτήρια από καπρίτσιο ή θα αναζητήσουν κάποιες πληροφορίες σχετικά με την απάντηση σ’ ένα πρόβλημα. Αυτού του είδους τα άτομα δεν εξετάζουν τα προβλήματα από την πλευρά της αλήθειας και, στις περισσότερες περιπτώσεις, θέλουν να βασίζονται στις επιστημονικές απόψεις και γνώσεις ή στις επιστημονικές απαντήσεις για την επίλυση των προβλημάτων. Όμως, δεν βασίζονται στον Θεό και δεν αναζητούν τον Θεό. Αυτού τους είδους τα άτομα έχουν τον Θεό στην καρδιά τους; (Όχι.) Υπάρχουν ακόμα και ορισμένοι που θέλουν να ερευνήσουν τον Θεό με τον ίδιο τρόπο που μελετάνε την επιστήμη. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί ειδικοί στη θρησκεία οι οποίοι πήγαν στο όρος όπου προσάραξε η κιβωτός, κι έτσι απέδειξαν την ύπαρξη της κιβωτού. Όμως, στην εμφάνιση της κιβωτού δεν βλέπουν την ύπαρξη του Θεού. Πιστεύουν μόνο σε ιστορίες και στην ιστορία, κι αυτό είναι το αποτέλεσμα της επιστημονικής έρευνάς τους και της μελέτης του φυσικού κόσμου. Αν αναζητάς υλικά πράγματα, είτε πρόκειται για μικροβιολογία, για αστρονομία ή γεωγραφία, δεν θα έχεις ποτέ ένα αποτέλεσμα που να λέει ότι ο Θεός υπάρχει ή ότι τα πάντα βρίσκονται στο κράτος Του. Οπότε, τι κάνει η επιστήμη για τον άνθρωπο; Δεν απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Θεό; Δεν δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να μελετήσουν τον Θεό; Δεν κάνει τους ανθρώπους να αμφιβάλουν ακόμα περισσότερο σχετικά με την ύπαρξη του Θεού; (Ναι.) Οπότε, πώς χρησιμοποιεί ο Σατανάς την επιστήμη για να διαφθείρει τον άνθρωπο; Δεν θέλει ο Σατανάς να χρησιμοποιεί επιστημονικά συμπεράσματα για να εξαπατά και να αποχαυνώνει τους ανθρώπους και χρησιμοποιεί τις αμφίσημες απαντήσεις για να κατέχει τις καρδιές των ανθρώπων, ώστε να μην αναζητούν ή πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού; (Ναι.) Γι’ αυτό λέμε ότι είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄

74. Ο Σατανάς έχει κατασκευάσει και εφεύρει πολλούς λαϊκούς μύθους ή ιστορίες σε βιβλία ιστορίας, αφήνοντας τους ανθρώπους με μια βαθιά χαραγμένη εικόνα για την παράδοση ή για δεισιδαιμονικούς χαρακτήρες. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, στην Κίνα Τους Οχτώ Αθάνατους που διασχίζουν τη Θάλασσα, Το ταξίδι προς τη Δύση, τον Αυτοκράτορα Νεφρίτη, τον Νετζά που κατακτά τον Βασιλιά Δράκοντα και την Ανακήρυξη των Θεών. Δεν έχουν όλα αυτά ριζώσει βαθιά στα μυαλά των ανθρώπων; Ακόμα και αν κάποιοι από εσάς δεν γνωρίζετε όλες τις λεπτομέρειες, γνωρίζετε παρ’ όλα αυτά τις γενικές ιστορίες, και είναι αυτό το γενικό περιεχόμενο που μένει στην καρδιά και μένει στο μυαλό και δεν μπορείτε να τα ξεχάσετε. Αυτές είναι διάφορες ιδέες ή διάφοροι μύθοι που ετοίμασε ο Σατανάς για τον άνθρωπο πριν από πολύ καιρό, και τα οποία έχουν διαδοθεί σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Αυτά τα πράγματα βλάπτουν και διαβρώνουν απευθείας τις ψυχές των ανθρώπων και τους κάνουν μάγια επανειλημμένα. Αυτό σημαίνει ότι μόλις αποδεχθείς αυτήν την παραδοσιακή κουλτούρα, τις ιστορίες ή τα δεισιδαιμονικά πράγματα, μόλις ριζώσουν μέσα στο μυαλό σου και μπουν και μείνουν στην καρδιά σου, τότε είσαι σαν μαγεμένος —αρχίζεις να μπερδεύεσαι και να επηρεάζεσαι από αυτές τις πολιτιστικές παγίδες, αυτές τις ιδέες και ιστορίες της παράδοσης. Επηρεάζουν τη ζωή σου, τη στάση σου στη ζωή, καθώς και την κρίση σου για τα πράγματα. Ακόμη περισσότερο, επηρεάζουν την αναζήτησή σου για το αληθινό μονοπάτι στη ζωή: Πρόκειται πραγματικά για μάγια! Προσπαθείς, αλλά δεν μπορείς να τα λύσεις. Τα χτυπάς, αλλά δεν μπορείς να τα σπάσεις, τα πολεμάς, αλλά δεν μπορείς να τα νικήσεις. Επιπλέον, εφόσον ο άνθρωπος βρίσκεται υπό αυτά τα μάγια, χωρίς να το γνωρίζει, αρχίζει εν αγνοία του να λατρεύει τον Σατανά, καλλιεργώντας την εικόνα του Σατανά στην καρδιά του. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι θεωρούν τον Σατανά ως το είδωλό τους, ένα αντικείμενο λατρείας και θαυμασμού, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να τον θεωρούν Θεό. Χωρίς να το γνωρίζουν, αυτά τα πράγματα βρίσκονται στις καρδιές των ανθρώπων και ελέγχουν τα λόγια και τις πράξεις τους. Επιπλέον, θεωρείς ότι αυτές οι ιστορίες και οι μύθοι δεν είναι αληθείς, αλλά μετά, εν αγνοία σου, αναγνωρίζεις την ύπαρξη αυτών των ιστοριών, δημιουργείς αληθινούς χαρακτήρες από αυτές και τις μετατρέπεις σε πράγματα που υπάρχουν στ’ αλήθεια. Εν αγνοία σου, υποσυνείδητα γίνεσαι αποδέκτης αυτών των ιδεών και της ύπαρξης αυτών των πραγμάτων. Επίσης, υποσυνείδητα βάζεις δαίμονες, τον Σατανά και είδωλα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι και μέσα στην καρδιά σου —πρόκειται πραγματικά για μάγια!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

75. Οι δεισιδαιμονικές δραστηριότητες στις οποίες επιδίδονται οι άνθρωποι είναι αυτό που μισεί ο Θεός πάνω απ’ όλα, όμως πολλοί άνθρωποι είναι ακόμα ανίκανοι να απαλλαχτούν απ’ αυτές, καθώς πιστεύουν ότι αυτές οι δεισιδαιμονικές δραστηριότητες έχουν θεσπιστεί από τον Θεό, και μέχρι σήμερα δεν έχουν ακόμα καταφέρει να τις αποβάλλουν πλήρως. Τέτοιου είδους στοιχεία είναι οι διευθετήσεις που κάνουν οι νέοι για τις γαμήλιες δεξιώσεις και τα προικιά· τα χρηματικά δώρα, τα γεύματα και άλλοι παρόμοιοι τρόποι με τους οποίους γιορτάζονται χαρμόσυνες περιστάσεις· τα αρχαία τελετουργικά που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά· όλες οι ανούσιες δεισιδαιμονικές δραστηριότητες που πραγματοποιούνται για τους νεκρούς και την κηδεία τους: αυτά τα απεχθάνεται ακόμα περισσότερο ο Θεός. Ακόμα και η ημέρα λατρείας (συμπεριλαμβανομένου του Σαββάτου, όπως το τηρεί ο θρησκευτικός κόσμος) είναι απεχθής σ’ Εκείνον. Ο Θεός, επίσης, περιφρονεί και απορρίπτει, ακόμα περισσότερο, τις κοινωνικές σχέσεις και τις εγκόσμιες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ακόμα και η Γιορτή της Άνοιξης και τα Χριστούγεννα, τα οποία τα γνωρίζουν όλοι, δεν έχουν θεσπιστεί από τον Θεό, πόσο μάλλον τα παιχνίδια και οι στολισμοί (δίστιχα, κροτίδες, φαναράκια, Θεία Κοινωνία, χριστουγεννιάτικα δώρα και χριστουγεννιάτικοι εορτασμοί) αφού όλα τα προαναφερθέντα δεν αποτελούν είδωλα στο μυαλό των ανθρώπων; Η Θεία Ευχαριστία την Κυριακή, το κρασί και το καθαρό λινό είναι ακόμα πιο εμφατικά. Όλες οι παραδοσιακές γιορτές που είναι δημοφιλείς στην Κίνα, όπως η ημέρα Ανύψωσης του Κεφαλιού του Δράκου, η Γιορτή της Βάρκας του Δράκου, η Γιορτή του Μεσοφθινοπώρου, η Γιορτή του Χυλού Λάμπα και η Πρωτοχρονιά, καθώς και οι γιορτές στον θρησκευόμενο κόσμο, όπως το Πάσχα, τα Θεοφάνεια και τα Χριστούγεννα, όλες αυτές οι αβάσιμες γιορτές έχουν θεσπιστεί και περάσει από γενιά σε γενιά, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, μέσω πολλών ανθρώπων. Είναι η αχαλίνωτη φαντασία και οι εφευρετικές αντιλήψεις των ανθρώπων που έχουν δώσει τη δυνατότητα σ’ αυτές τις παραδόσεις να επιβιώσουν μέχρι σήμερα. Δείχνουν να μην έχουν ψεγάδια, αλλά είναι στην ουσία παιχνίδια που παίζει ο Σατανάς στους ανθρώπους. Όσο μεγαλύτερος συνωστισμός από Σατανάδες επικρατεί σ’ ένα μέρος και όσο πιο παρωχημένο και οπισθοδρομικό είναι αυτό το μέρος, τόσο πιο παγιωμένα είναι τα φεουδαρχικά του έθιμα. Αυτά τα στοιχεία κρατούν σφιχτά δεμένους τους ανθρώπους, και δεν αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο για κίνηση. Πολλές από τις γιορτές στον θρησκευόμενο κόσμο δείχνουν ότι έχουν μεγάλη αυθεντικότητα και ότι λειτουργούν ως γέφυρα για το έργο του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα είναι τα αόρατα δεσμά με τα οποία ο Σατανάς δεσμεύει τους ανθρώπους και τους αποτρέπει από το να γνωρίσουν τον Θεό· είναι όλα πονηρά τεχνάσματα του Σατανά. Στην πραγματικότητα, όταν ολοκληρώνεται ένα στάδιο από το έργο του Θεού, Εκείνος έχει ήδη καταστρέψει τα εργαλεία και το ύφος εκείνου του χρονικού διαστήματος, χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος. Οι «ευσεβείς πιστοί», ωστόσο, εξακολουθούν να λατρεύουν αυτά τα απτά υλικά αντικείμενα· ταυτόχρονα, εμπιστεύονται με το πίσω μέρος του μυαλού τους τα όσα έχει ο Θεός, χωρίς να τα μελετάνε περαιτέρω, δείχνοντας ότι είναι γεμάτοι από αγάπη για τον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα Τον έχουν εδώ και πολύ καιρό πετάξει έξω από τον οίκο και έχουν βάλει επάνω στο τραπέζι τον Σατανά για να τον λατρεύουν. Εικονίσματα με τον Ιησού, τη σταύρωση, την Παναγία, τη Βάφτιση του Ιησού και τον Μυστικό δείπνο· οι άνθρωποι τα λατρεύουν σαν τον Κύριο των Ουρανών, ενώ επανειλημμένως αναφωνούν «ο Κύριος, ο Ουράνιος Πατέρας». Δεν είναι όλα αυτά αστεία; Μέχρι σήμερα, πολλά παρόμοια ρητά και πρακτικές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά είναι μισητά στον Θεό. Αποτελούν ένα σοβαρό εμπόδιο στο μονοπάτι του Θεού και, επιπλέον, επιφέρουν τρομερές αναποδιές κατά την είσοδο των ανθρώπων. Αν αφήσουμε κατά μέρους τον βαθμό στον οποίον έχει διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς, μέσα τους είναι γεμάτοι μέχρι πάνω με στοιχεία όπως τον νόμο του Γουίτνες Λι, τις εμπειρίες του Λόρενς, τις έρευνες του Γουότσμαν Νι και το έργο του Παύλου. Απλώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίον να μπορεί ο Θεός να εργαστεί επάνω στους ανθρώπους, επειδή μέσα τους έχουν πάρα πολύ ατομικισμό, νόμους, κανόνες, κανονισμούς, συστήματα και άλλα τέτοια. Αυτά τα στοιχεία, μαζί με τις φεουδαρχικές δεισιδαιμονικές τάσεις των ανθρώπων, έχουν αιχμαλωτίσει και κατασπαράξει την ανθρωπότητα. Είναι λες και οι σκέψεις των ανθρώπων είναι μια ενδιαφέρουσα έγχρωμη ταινία, η οποία αφηγείται ένα παραμύθι με φανταστικά όντα που καβαλάνε τα σύννεφα, τόσο ευφάνταστες που συναρπάζουν τους ανθρώπους, αφήνοντάς τους σαστισμένους κι άφωνους. Για να πούμε την αλήθεια, το έργο που έχει έρθει για να επιτελέσει ο Θεός σήμερα αποσκοπεί κυρίως στο να αντιμετωπίσει και να διαλύσει τα δεισιδαιμονικά χαρακτηριστικά των ανθρώπινων όντων και να μεταμορφώσει ολοσχερώς την πνευματική κατάστασή τους. Το έργο του Θεού δεν έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα λόγω της κληρονομιάς που έχει παραδοθεί από γενιά σε γενιά από τους ανθρώπους. Είναι ένα έργο που έχει ξεκινήσει ο ίδιος ο Θεός και ολοκληρώνεται από Εκείνον, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε ανάγκη για να λειτουργήσει ως κληροδότημα κάποιου σπουδαίου πνευματικού ανθρώπου ή ως κληρονομιά οποιουδήποτε έργου αντιπροσωπευτικής φύσης, το οποίο πραγματοποίησε ο Θεός σε κάποια άλλη εποχή. Τα ανθρώπινα όντα δεν χρειάζεται να ασχολούνται με κανένα από αυτά τα πράγματα. Ο Θεός σήμερα έχει ένα διαφορετικό ύφος ομιλίας και έργου, οπότε γιατί θα πρέπει τα ανθρώπινα όντα να προβληματίζονται; Αν οι άνθρωποι βαδίζουν το σημερινό μονοπάτι μέσα στο υφιστάμενο ρεύμα, ενώ συνεχίζουν την κληρονομιά των «προγόνων» τους, δεν θα φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους. Ο Θεός νιώθει βαθιά αποστροφή γι’ αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο ανθρώπινης συμπεριφοράς, ακριβώς όπως απεχθάνεται τα έτη, τους μήνες και τις ημέρες του κόσμου των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (3)

76. Ο Σατανάς εκμεταλλεύεται τις κοινωνικές τάσεις για να διαφθείρει τον άνθρωπο. Αυτές οι κοινωνικές τάσεις περιλαμβάνουν πολλά στοιχεία. Κάποιοι λένε: «Αυτό σημαίνει την τελευταία λέξη της μόδας, τα καλλυντικά, τα χτενίσματα και τις εκλεκτές γεύσεις;» Έχουν να κάνουν με αυτά τα πράγματα; Όλα αυτά αποτελούν μέρος των τάσεων, αλλά δεν θέλουμε να αναφερθούμε εδώ σ’ αυτά. Θέλουμε μόνο να μιλήσουμε για τις ιδέες που μεταφέρουν οι κοινωνικές τάσεις στους ανθρώπους, για τον τρόπο με τον οποίον καθορίζουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων στον κόσμο, τους στόχους που θέτουν στη ζωή και τη γενικότερη στάση των ανθρώπων. Αυτά είναι πολύ σημαντικά στοιχεία, καθώς μπορούν να ελέγχουν και να επηρεάζουν την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου. Η μία μετά την άλλη, όλες αυτές οι τάσεις επιφέρουν μια σατανική επίδραση, η οποία συνεχώς εκφυλίζει τον άνθρωπο, τον κάνει να χάνει συνεχώς τη συνείδηση, την ανθρώπινη φύση και τη λογική του, και υποβαθμίζει ολοένα περισσότερο την ηθική του και την ποιότητα του χαρακτήρα του, σε βαθμό που να μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι σήμερα, στην πλειονότητά τους, δεν έχουν καμία ακεραιότητα, καθόλου ανθρώπινη φύση, αλλά ούτε και συνείδηση, πόσο μάλλον λογική. Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές οι τάσεις; Δεν είναι δυνατόν να διακρίνεις αυτές τις τάσεις με γυμνό οφθαλμό. Όταν φυσάει ο άνεμος των τάσεων, ίσως μόνο ένας μικρός αριθμός ανθρώπων να είναι αυτός που ορίζει τις τάσεις. Αυτοί οι άνθρωποι ξεκινούν να κάνουν κάτι, αποδέχονται ένα είδος ιδέας ή ένα είδος προοπτικής. Ωστόσο, οι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους, και λόγω της άγνοιάς τους, θα εξακολουθούν να μολύνονται συνεχώς, να αφομοιώνονται και να έλκονται από αυτού του είδους την τάση, μέχρι όλοι τους, χωρίς να το γνωρίζουν, να την αποδέχονται ακούσια, να βυθίζονται σ’ αυτήν και να ελέγχονται από αυτήν. Η μία μετά την άλλη, αυτές οι τάσεις κάνουν τους ανθρώπους που δεν είναι υγιείς σε σώμα και νου, που δεν γνωρίζουν ποια είναι η αλήθεια και που δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ θετικών και αρνητικών πραγμάτων, να τις αποδέχονται με χαρά, όπως και να δέχονται τις απόψεις για τη ζωή και τις αξίες που προέρχονται από τον Σατανά. Αποδέχονται ό,τι τους λέει ο Σατανάς σχετικά με το πώς να προσεγγίζουν τη ζωή και τον τρόπο ζωής που τους «χαρίζει» ο Σατανάς, και δεν έχουν μήτε τη δύναμη μήτε την ικανότητα, πόσο μάλλον την επίγνωση, να αντισταθούν. […]

[…] Ο Σατανάς χρησιμοποιεί αυτές τις κοινωνικές τάσεις για να δελεάζει λίγο-λίγο τους ανθρώπους και να τους παρασέρνει σε μια φωλιά δαιμόνων, ώστε όταν πέσουν στην παγίδα των κοινωνικών τάσεων να υποστηρίζουν εν αγνοία τους, τα χρήματα και τις υλικές επιθυμίες, να υποστηρίζουν την αχρειότητα και τη βία. Όταν αυτά τα στοιχεία εισέλθουν στην καρδιά του ανθρώπου, τότε τι γίνεται ο άνθρωπος; Γίνεται ο διαβολικός Σατανάς! Εξαιτίας ποιας ψυχολογικής κλίσης στην καρδιά του ανθρώπου συμβαίνει αυτό; Τι πρεσβεύει ο άνθρωπος; Στον άνθρωπο αρχίζουν να αρέσουν η αχρειότητα και η βία. Δεν του αρέσουν η ομορφιά ή η καλοσύνη, πόσο μάλλον η ειρήνη. Οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να ζουν την απλή ζωή της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αντιθέτως, επιθυμούν να απολαμβάνουν υψηλό γόητρο και μεγάλο πλούτο, να γλεντάνε με σαρκικές απολαύσεις, να κάνουν τα πάντα για να ικανοποιήσουν τη σάρκα τους, χωρίς περιορισμούς, χωρίς τίποτα να τους δεσμεύει, με άλλα λόγια, να κάνουν ό,τι θέλουν. Όταν, λοιπόν, ο άνθρωπος βρεθεί βυθισμένος σε αυτού του είδους τις κοινωνικές τάσεις, μπορεί η γνώση που έχεις αποκτήσει να σε βοηθήσει να απελευθερωθείς; Μπορεί η παράδοση και οι δεισιδαιμονίες που ξέρεις να σε βοηθήσουν να ξεφύγεις από αυτήν την τρομερή δυσχέρεια; Μπορούν τα παραδοσιακά ήθη και οι παραδοσιακές τελετές που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, να τον βοηθήσουν να βάλει όρια; Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τους Τρεις Κλασικούς Χαρακτήρες. Μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να βγουν από τον βούρκο αυτών των τάσεων; (Όχι, δεν μπορούν.) Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο σατανικός, υπερόπτης, αλαζόνας, εγωιστής και κακοήθης. Δεν υπάρχει πλέον καμία στοργικότητα ανάμεσα στους ανθρώπους, κανένα αίσθημα αγάπης ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, καμία κατανόηση μεταξύ των συγγενών και των φίλων· οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται πλέον από τη βία. Κάθε άνθρωπος ξεχωριστά θέλει να χρησιμοποιεί βίαιες μεθόδους για να ζει ανάμεσα στους συνανθρώπους του· αποκτούν τα προς το ζην τους χρησιμοποιώντας βία, κερδίζουν τα υπάρχοντά τους και αποκομίζουν οφέλη χρησιμοποιώντας βία, κάνουν ό,τι θέλουν χρησιμοποιώντας βίαιους και σατανικούς τρόπους. Δεν είναι τρομακτική αυτή η ανθρωπότητα; (Ναι.)

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

77. Το ρητό «Το χρήμα κινεί τον κόσμο» είναι μια φιλοσοφία του Σατανά, και επικρατεί σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία. Θα μπορούσατε να πείτε ότι είναι μια τάση επειδή έχει ενσταλαχτεί στην καρδιά του καθενός. Εξαρχής, οι άνθρωποι δεν αποδέχονταν αυτό το ρητό, όμως στη συνέχεια το αποδέχτηκαν σιωπηρά όταν ήρθαν σε επαφή με την πραγματική ζωή, και άρχισαν να πιστεύουν πως τα λόγια αυτά ήταν, στην πραγματικότητα, αληθινά. Δεν πρόκειται για μια διαδικασία με την οποία διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους; Ίσως οι άνθρωποι να μην κατανοούν αυτό το ρητό στον ίδιο βαθμό, αλλά ο καθένας έχει έναν διαφορετικό βαθμό ερμηνείας και αναγνώρισής του, με βάση τα όσα έχουν συμβεί γύρω του και με βάση τις προσωπικές εμπειρίες του, σωστά; Ανεξαρτήτως του πόση εμπειρία έχει κάποιος από αυτό το ρητό, ποια είναι η αρνητική επίδραση που μπορεί να έχει στην καρδιά κάποιου; Κάτι αποκαλύπτεται μέσα από τη διάθεση των ανθρώπων αυτού του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του κάθε έναν από εσάς. Πώς ερμηνεύεται αυτό; Είναι η λατρεία του χρήματος. Είναι δύσκολο να βγει αυτό από την καρδιά κάποιου; Είναι πολύ δύσκολο! Φαίνεται ότι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά είναι όντως εκτενής! Οπότε, αφότου ο Σατανάς χρησιμοποιήσει αυτήν την τάση για να διαφθείρει τους ανθρώπους, πώς εκδηλώνεται αυτή μέσα τους; Δεν νιώθετε ότι δεν θα μπορούσατε να επιβιώσετε σ’ αυτόν τον κόσμο χωρίς καθόλου χρήματα, ότι θα ήταν αδύνατον ακόμα και για μία ημέρα; Το κύρος των ανθρώπων βασίζεται στο πόσα χρήματα έχουν, καθώς τους καθιστούν άξιους σεβασμού. Οι φτωχοί σκύβουν από ντροπή, ενώ οι πλούσιοι απολαμβάνουν μεγάλο κύρος. Στέκονται με το κεφάλι ψηλά και περήφανα, μιλάνε δυνατά και ζουν αλαζονικά. Τι αποφέρουν στους ανθρώπους αυτό το ρητό και αυτή η τάση; Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι η απόκτηση χρημάτων αξίζει κάθε θυσία; Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θυσιάζουν την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητά τους, κατά την επιδίωξη να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα; Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χάνουν την ευκαιρία να εκτελέσουν το καθήκον τους και να ακολουθήσουν τον Θεό για χάρη του χρήματος; Αυτό δεν αποτελεί ζημιά για τους ανθρώπους; (Ναι.) Δεν αποτελεί καταχθόνιο σχέδιο του Σατανά να χρησιμοποιήσει αυτήν τη μέθοδο και αυτό το ρητό για να διαφθείρει τον άνθρωπο σ’ αυτόν τον βαθμό; Δεν πρόκειται για ένα κακόβουλο τέχνασμα; Καθώς πηγαίνεις από το να απορρίπτεις αυτό το δημοφιλές ρητό, στο να το αποδέχεσαι τελικά ως αλήθεια, η καρδιά σου πέφτει εντελώς στα χέρια του Σατανά και, συνεπώς, ασυναίσθητα αρχίζεις να ζεις απ’ αυτόν. Σε ποιον βαθμό σ’ έχει επηρεάσει αυτό το ρητό; Μπορεί να γνωρίζεις την αληθινή οδό και μπορεί να γνωρίζεις την αλήθεια, αλλά είσαι αδύναμος να την επιδιώξεις. Μπορεί να γνωρίζεις ξεκάθαρα ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά είσαι απρόθυμος να πληρώσεις το τίμημα ή να υποφέρεις προκειμένου να αποκτήσεις την αλήθεια. Αντιθέτως, θα προτιμούσες να θυσιάσεις το μέλλον και τη μοίρα σου για να πας ενάντια στον Θεό μέχρι τέλους. Ασχέτως του τι λέει ο Θεός, ασχέτως του τι κάνει ο Θεός, ασχέτως του πόσο συνειδητοποιείς ότι η αγάπη του Θεού για σένα είναι βαθιά και μεγάλη, εσύ εξακολουθείς πεισματικά να παραμένεις προσηλωμένος στον στόχο σου και να πληρώνεις το τίμημα για αυτό το ρητό. Με άλλα λόγια, αυτό το ρητό ελέγχει ήδη τη συμπεριφορά σου και τις σκέψεις σου, και θα προτιμούσες να αφήσεις τη μοίρα σου να ελέγχεται απ’ αυτό το ρητό, παρά να τα παρατήσεις όλα. Οι άνθρωποι το κάνουν αυτό, ελέγχονται και χειραγωγούνται απ’ αυτό το ρητό. Αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα της διαφθοράς των ανθρώπων από τον Σατανά; Αυτή δεν είναι η φιλοσοφία και η διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά που ριζώνει στην καρδιά σου; Αν το κάνεις αυτό, δεν θα έχει πετύχει τον στόχο του ο Σατανάς; (Ναι.) Βλέπεις πώς έχει διαφθείρει ο Σατανάς τον άνθρωπο μ’ αυτόν τον τρόπο; Μπορείς να το νιώσεις; (Όχι.) Δεν το είδες ούτε το ένιωσες. Βλέπεις εδώ τη μοχθηρία του Σατανά; Ο Σατανάς διαφθείρει τον άνθρωπο ανά πάσα στιγμή και τόπο. Ο Σατανάς καθιστά αδύνατον για τον άνθρωπο να αμυνθεί απέναντι σ’ αυτήν τη διαφθορά και τον καθιστά ανήμπορο απέναντί της. Ο Σατανάς σε κάνει να αποδεχθείς τις σκέψεις του, τις απόψεις του και τα μοχθηρά πράγματα που προέρχονται από αυτόν, σε περιστάσεις όπου αγνοείς και δεν αναγνωρίζεις καθόλου αυτό που σου συμβαίνει. Οι άνθρωποι αποδέχονται πλήρως αυτά τα πράγματα και δεν εξαιρούν κανένα από αυτά. Εκτιμούν και διαφυλάττουν αυτά τα πράγματα σαν θησαυρό, τα αφήνουν να τους χειραγωγούν και να παίζουν μαζί τους, κι έτσι η διαφθορά του ανθρώπου από τον Σατανά γίνεται ολοένα και πιο βαθιά.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ε΄

78. Υπάρχουν έξι κύρια μέσα που επιστρατεύει ο Σατανάς για να διαφθείρει τον άνθρωπο.

Το πρώτο είναι ο έλεγχος και ο εξαναγκασμός. Αυτό σημαίνει ότι ο Σατανάς θα κάνει τα πάντα να πάρει τον έλεγχο της καρδιάς σας. Τι σημαίνει «εξαναγκασμός»; Σημαίνει να χρησιμοποιεί απειλή και τακτικές εξαναγκασμού, προκειμένου να σε αναγκάσει να τον ακούσεις και να σε κάνει να σκεφτείς τις συνέπειες αν δεν υπακούσεις. Φοβάσαι και δεν τολμάς να τον αψηφήσεις, οπότε του υποτάσσεσαι.

Το δεύτερο είναι ο δόλος και η παραπλάνηση. Τι εμπεριέχουν «ο δόλος και η παραπλάνηση»; Ο Σατανάς κατασκευάζει ορισμένες ιστορίες και ψέματα, και σε παραπλανά να τα πιστέψεις. Δεν σου λέει ποτέ ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του Θεού, αλλά ούτε και σου λέει ποτέ απευθείας ότι δεν είσαι δημιούργημα του Θεού. Δεν χρησιμοποιεί καθόλου τη λέξη «Θεός», παρά χρησιμοποιεί κάτι άλλο ως υποκατάστατο. Χρησιμοποιεί αυτό το υποκατάστατο ώστε να σε εξαπατήσει και να μην έχεις βασικά καμία ιδέα σχετικά με την ύπαρξη του Θεού. Αυτή η παραπλάνηση περιλαμβάνει, φυσικά, πολλές πτυχές, όχι μόνο αυτήν.

Το τρίτο είναι η εξαναγκασμένη κατήχηση. Εξαναγκασμένη κατήχηση για ποιο πράγμα; Η εξαναγκασμένη κατήχηση αποτελεί επιλογή του ίδιου του ανθρώπου; Είναι κάτι που γίνεται με τη συγκατάθεση του ανθρώπου; (Όχι.) Δεν έχει σημασία αν δεν δίνεις τη συγκατάθεσή σου. Εν αγνοία σου, διεισδύει μέσα σου, σου ενσταλάζει τον τρόπο σκέψης του Σατανά, τους κανόνες του για τη ζωή και την ουσία του.

Το τέταρτο είναι απειλές και δέλεαρ. Αυτό σημαίνει ότι ο Σατανάς επιστρατεύει διάφορα μέσα για να τον αποδεχθείτε, να τον ακολουθήσετε και να μπείτε στην υπηρεσία του. Προσπαθεί να πετύχει τους στόχους του με οποιοδήποτε απαραίτητο μέσο. Μερικές φορές, σου κάνει μικρές χάρες, αλλά εξακολουθεί να σε δελεάζει ώστε να αμαρτήσεις. Αν δεν τον ακολουθήσεις, θα σε κάνει να υποφέρεις και θα σε τιμωρήσει, θα χρησιμοποιήσει διάφορους τρόπους για να σου επιτεθεί και να σε παγιδέψει.

Το πέμπτο είναι η εξαπάτηση και η παράλυση. «Εξαπάτηση και παράλυση» σημαίνει ότι ο Σατανάς επινοεί ορισμένες δηλώσεις και ιδέες που ακούγονται ωραίες, οι οποίες συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, ώστε να δίνει την εντύπωση ότι λαμβάνει υπόψη του τη σάρκα των ανθρώπων ή ότι σκέφτεται τις ζωές και το μέλλον τους, ενώ αυτό που κάνει στην πραγματικότητα είναι απλώς να σε κοροϊδεύει. Στη συνέχεια σε παραλύει, ώστε να μην ξέρεις ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, προκειμένου να ξεγελαστείς εν αγνοία σου και να τεθείς υπό τον έλεγχό του.

Το έκτο είναι η καταστροφή του μυαλού και του σώματος. Τι καταστρέφει ο Σατανάς στον άνθρωπο; (Το μυαλό του, όλο του το είναι.) Ο Σατανάς καταστρέφει το μυαλό σου, σε καθιστά ανίσχυρο να αντισταθείς, που σημαίνει ότι η καρδιά σου στρέφεται σταδιακά προς τον Σατανά, παρά προς τον εαυτό σου. Σου ενσταλάζει αυτά τα στοιχεία καθημερινά, χρησιμοποιεί κάθε μέρα αυτές τις ιδέες και τις πεποιθήσεις, προκειμένου να σε επηρεάσει και να σε θρέψει, εξαλείφει σταδιακά τη βούλησή σου, σε κάνει να μη θέλεις να είσαι πλέον ένας καλός άνθρωπος, να μην επιθυμείς πλέον να στηρίζεις αυτό που αποκαλείς δικαιοσύνη. Χωρίς να το καταλαβαίνεις, δεν έχεις πλέον τη δύναμη της θέλησης να πας ενάντια στο ρεύμα, αλλά αντιθέτως το αφήνεις να σε παρασύρει. «Καταστροφή» σημαίνει ότι ο Σατανάς βασανίζει τους ανθρώπους σε τέτοιον βαθμό, που γίνονται σκιές του εαυτού τους και δεν είναι πια άνθρωποι. Αυτή είναι η στιγμή που χτυπά ο Σατανάς, αρπάζοντας και κατασπαράζοντάς τους.

Κάθε ένα από αυτά τα μέσα που επιστρατεύει ο Σατανάς για να διαφθείρει τον άνθρωπο καθιστά τον άνθρωπο ανίσχυρο να αντισταθεί. Κάθε ένα από αυτά τα μέσα μπορεί να αποβεί μοιραίο για τους ανθρώπους. Με άλλα λόγια, οτιδήποτε κάνει ο Σατανάς και οποιοδήποτε μέσο επιστρατεύει μπορεί να προκαλέσει τον εκφυλισμό σου, μπορεί να σε θέσει υπό τον έλεγχο του Σατανά και μπορεί να σε παρασύρει σε ένα βούρκο του κακού. Αυτά είναι τα κύρια μέσα που επιστρατεύει ο Σατανάς για να διαφθείρει τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

79. Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τη ζωή, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υπακούσει Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

80. Ο Σατανάς κερδίζει τη φήμη του, εξαπατώντας τους ανθρώπους. Συχνά εδραιώνει εαυτόν ως πρωτοπόρο και πρότυπο δικαιοσύνης. Υπό το λάβαρο της διαφύλαξης της δικαιοσύνης, βλάπτει τον άνθρωπο, καταβροχθίζει την ψυχή του και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να τον ναρκώσει, να τον εξαπατήσει και να τον υποκινήσει. Σκοπός του είναι να κάνει τον άνθρωπο να εγκρίνει και να ακολουθήσει την κακή συμπεριφορά του, να τον κάνει να συνταχθεί με αυτόν στην εναντίωση της εξουσίας και της κυριαρχίας του Θεού. Ωστόσο, όταν κάποιος έχει μάθει πλέον να αντιλαμβάνεται τις σκευωρίες, τις συνωμοσίες και τα φαύλα χαρακτηριστικά του, και δεν επιθυμεί να συνεχίσει να τον τσαλαπατά και να τον ξεγελά ο Σατανάς ή να συνεχίσει να είναι σκλάβος του ή να τιμωρηθεί και να καταστραφεί μαζί του, τότε ο Σατανάς αλλάζει τα προηγούμενα άγια χαρακτηριστικά του, ξεσχίζοντας την ψεύτικη μάσκα του, για να αποκαλύψει το αληθινό κακό, φαύλο, άσχημο και άγριο πρόσωπό του. Δεν θα ήθελε τίποτα περισσότερο από το να εξοντώσει όλους όσους αρνούνται να τον ακολουθήσουν και όσους εναντιώνονται στις κακές δυνάμεις του. Στο σημείο αυτό, ο Σατανάς δεν μπορεί πλέον να προσλάβει μια αξιόπιστη, ευγενή εμφάνιση· αντίθετα, κάτω από την προβιά του αρνιού, αποκαλύπτονται τα πραγματικά άσχημα και διαβολικά χαρακτηριστικά του. Μόλις έρθουν στο φως οι σκευωρίες του Σατανά και εκτεθούν τα αληθινά χαρακτηριστικά του, αυτός θα εξοργιστεί και θα εκθέσει τη βαρβαρότητά του· η επιθυμία του να βλάψει και να καταβροχθίσει τους ανθρώπους απλώς θα ενταθεί. Τούτο οφείλεται στην οργή του εξαιτίας της αφύπνισης του ανθρώπου· αναπτύσσει μια ισχυρή εκδικητικότητα προς στον άνθρωπο, επειδή λαχταρά την ελευθερία και το φως και τη δραπέτευση από τη φυλακή του Σατανά. Η οργή του έχει στόχο την υπεράσπιση της κακίας του, και αποτελεί επίσης πραγματική αποκάλυψη της άγριας φύσης του.

Σε κάθε ζήτημα, η συμπεριφορά του Σατανά εκδηλώνει την κακή του φύση. Από όλες τις κακές πράξεις που έχει επιτελέσει ο Σατανάς στον άνθρωπο —από τις αρχικές του προσπάθειες να παραπλανήσει τον άνθρωπο για να τον ακολουθήσει, μέχρι την εκμετάλλευση του ανθρώπου, κατά την οποία σέρνει τον άνθρωπο στις κακές πράξεις του, και την εκδικητικότητα του Σατανά προς τον άνθρωπο αφότου έχουν εκτεθεί τα πραγματικά χαρακτηριστικά του και ο άνθρωπος τον έχει αναγνωρίσει και απορρίψει —καμία δεν αδυνατεί να εκθέσει την κακή ουσία του Σατανά· καμία δεν αδυνατεί να αποδείξει το γεγονός ότι ο Σατανάς δεν έχει ουδεμία σχέση με τα θετικά πράγματα· καμία δεν αδυνατεί να αποδείξει ότι ο Σατανάς είναι η πηγή όλων των κακών πραγμάτων. Κάθε μία από τις ενέργειές του διαφυλάσσει την κακία του, εξασφαλίζει τη συνέχιση των κακών πράξεών του, στρέφεται εναντίον δίκαιων και θετικών πραγμάτων, ενώ καταστρέφει τους νόμους και την τάξη της κανονικής ύπαρξης της ανθρωπότητας. Είναι εχθρικές προς τον Θεό, και αυτές πρόκειται να καταστρέψει η οργή του Θεού. Αν και ο Σατανάς έχει τη δική του οργή, η οργή του αποτελεί μέσο διεξόδου της κακής φύσης του. Ο λόγος, για τον οποίο ο Σατανάς είναι εξοργισμένος και έξαλλος είναι ο εξής: Οι αδιανόητες σκευωρίες του έχουν φανερωθεί· οι πλεκτάνες του δεν διαφεύγουν εύκολα την τιμωρία· η παράλογη φιλοδοξία και επιθυμία του να αντικαταστήσει τον Θεό και να ενεργεί ως Θεός, έχουν πληγεί και εμποδιστεί· ο στόχος του για τον έλεγχο ολόκληρης της ανθρωπότητας έχει πλέον καταλήξει στο μηδέν και δεν πρόκειται να επιτευχθεί ποτέ. Η επανειλημμένη σύγκληση της οργής του Θεού είναι εκείνη που εμπόδισε τις πλεκτάνες του Σατανά από το να καρποφορήσουν και σταμάτησε τη διάδοση και την αποχαλίνωση του κακού του Σατανά· επομένως, ο Σατανάς μισεί και φοβάται την οργή του Θεού. Κάθε χρήση της οργής του Θεού δεν αποκαλύπτει απλώς την αληθινή φαύλη εμφάνιση του Σατανά· εκθέτει επίσης τις κακές επιθυμίες του Σατανά στο φως. Ταυτόχρονα, οι λόγοι για την οργή του Σατανά κατά της ανθρωπότητας απομένουν πλήρως εκτεθειμένοι. Η έκρηξη της οργής του Σατανά αποτελεί πραγματική αποκάλυψη της κακής του φύσης, μια έκθεση των σκευωριών του. Φυσικά, κάθε φορά που εξοργίζεται ο Σατανάς, αναγγέλλει την καταστροφή κακών πραγμάτων· αναγγέλλει την προστασία και συνέχιση των θετικών πραγμάτων και αναγγέλλει τη φύση της οργής του Θεού —μιας οργής που είναι αδύνατον να υβρισθεί!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄

Υποσημειώσεις:

1. Η φράση «εγείρουν ανυπόστατες κατηγορίες» αναφέρεται στις μεθόδους με τις οποίες ο διάβολος βλάπτει τους ανθρώπους.

2. «Φρουρείται αυστηρά» σημαίνει ότι οι μέθοδοι με τις οποίες ο διάβολος πλήττει τους ανθρώπους είναι εξαιρετικά υποχθόνιες και ελέγχουν τους ανθρώπους σε τέτοιον βαθμό που δεν έχουν χώρο να κινηθούν.

3. Ο όρος «καταπιεί» αναφέρεται στη μοχθηρή συμπεριφορά του βασιλιά των διαβόλων, ο οποίος ατιμάζει τους ανθρώπους στην ολότητά τους.

4. Οι «συνεργοί στο έγκλημα» ανήκουν στην ίδια φάρα με «μια συμμορία αλητών».

5. Ο όρος «μη βιοδιασπώμενα» νοείται ως σάτιρα σε αυτό το σημείο, και σημαίνει πως οι άνθρωποι είναι άκαμπτοι στη γνώση, την κουλτούρα και την πνευματική στάση τους.

6. Η φράση «κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου» υποδεικνύει πως ο διάβολος τρελαίνεται και τον πιάνει αμόκ.

7. Η φράση «ρημάξει τελείως» αναφέρεται στο γεγονός ότι η βίαια συμπεριφορά του διαβόλου είναι αβάσταχτο θέαμα.

8. Η φράση «μελανιασμένο, δαρμένο» αναφέρεται στο άσχημο πρόσωπο του βασιλιά των διαβόλων.

9. Η φράση «ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά» σημαίνει να ποντάρει κανείς όλα του τα χρήματα σε ένα μόνο στοίχημα, με την ελπίδα στο τέλος να κερδίσει. Αποτελεί μεταφορά για τις δόλιες και ειδεχθείς μηχανορραφίες του διαβόλου. Η έκφραση χρησιμοποιείται ειρωνικά.

α. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά είναι τα επίσημα βιβλία του κομφουκιανισμού στην Κίνα.