Ⅰ

Αν κι οι άνθρωποι επιτρέπουν ο Θεός να δει στην καρδιά τους,

δεν σημαίνει πως τη ρύθμισή Του μπορούν να υπακούσουν,

ή ότι άφησαν τη μοίρα τους

στον έλεγχο του Θεού.

Παρά τους όρκους που δίνεις στον Θεό,

ή αυτά που δηλώνεις σ’ Αυτόν,

στα μάτια Του η καρδιά σου είναι ακόμα κλειστή προς Αυτόν,

γιατί δεν Του επιτρέπεις να την ελέγξει.

Αν και πιστεύουν στον Θεό,

η καρδιά των ανθρώπων δεν είναι σ’ Αυτόν.

Δεν γνωρίζουν πώς και δεν θέλουν

τον Θεό να αγαπήσουν,

επειδή η καρδιά τους δεν Τον πλησιάζει ποτέ·

πάντα Τον αποφεύγουν.

Η καρδιά τους είναι μακριά απ’ τον Θεό.

Ⅱ

Την καρδιά σου δεν έχεις δώσει στον Θεό,

λες μόνο ωραία λόγια για να τ’ ακούσει ο Θεός.

Τις δόλιες προθέσεις σου κρύβεις απ’ τον Θεό,

μαζί με τις πλεκτάνες σου,

τις προοπτικές σου κρατάς σφιχτά,

φοβούμενος μη σ’ τις πάρει μακριά ο Θεός.

Έτσι, ο Θεός την ειλικρίνεια δεν βλέπει του ανθρώπου προς Αυτόν.

Αν και πιστεύουν στον Θεό,

η καρδιά των ανθρώπων δεν είναι σ’ Αυτόν.

Δεν γνωρίζουν πώς και δεν θέλουν

τον Θεό να αγαπήσουν,

επειδή η καρδιά τους δεν Τον πλησιάζει ποτέ·

πάντα Τον αποφεύγουν.

Η καρδιά τους είναι μακριά απ’ τον Θεό.

Ⅲ

Αν κι ο Θεός παρατηρεί του ανθρώπου την καρδιά βαθιά

και βλέπει τις σκέψεις, τις επιθυμίες,

τι πράγματα κρύβει μέσα του,

η καρδιά του ανθρώπου όμως, δεν ανήκει στον Θεό.

Ο Θεός μπορεί να παρατηρεί,

μα δικαίωμα δεν έχει για έλεγχο.

Στην υποκειμενική συνείδηση του ανθρώπου,

ο άνθρωπος δεν θέλει να αφεθεί στο έλεος του Θεού.

Δεν έχουν μονάχα αποκοπεί απ’ τον Θεό,

μα υπάρχουν κι εκείνοι που σκέφτονται τρόπους

τις καρδιές τους να κλείσουν,

και με κολακείες να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του Θεού,

και κρύβουν το πρόσωπό τους το αληθινό.

Αυτή είν’ η καρδιά του ανθρώπου που βλέπει ο Θεός.

Αν και πιστεύουν στον Θεό,

η καρδιά των ανθρώπων δεν είναι σ’ Αυτόν.

Δεν γνωρίζουν πώς και δεν θέλουν

τον Θεό να αγαπήσουν,

επειδή η καρδιά τους δεν Τον πλησιάζει ποτέ·

πάντα Τον αποφεύγουν.

Η καρδιά τους είναι μακριά απ’ τον Θεό.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄