1 Σε αυτήν τη σκοτεινή κοινωνία τον βρίσκουν απανωτές, η μία μετά την άλλη, οι κακοτυχίες, όμως αυτός δεν λέει να ξυπνήσει. Πότε θα απαλλαχτεί από αυτήν την καλοσύνη που δείχνει για τον εαυτό του και αυτήν τη δουλοπρεπή διάθεσή του; Γιατί είναι τόσο άσπλαχνος απέναντι στην καρδιά του Θεού; Ανέχεται σιωπηρά αυτήν την καταδυνάστευση και τις δυσκολίες; Δεν επιθυμεί να έρθει η μέρα που θα μπορεί να αλλάξει το σκοτάδι σε φως; Δεν επιθυμεί να διορθώσει για άλλη μια φορά τις αδικίες απέναντι στη δικαιοσύνη και την αλήθεια; Είναι πρόθυμος να κάθεται και να κοιτάει, χωρίς να κάνει τίποτα, καθώς οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την αλήθεια και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα; Είναι ευχαριστημένος που εξακολουθεί να υπομένει αυτήν την κακομεταχείριση; Είναι πρόθυμος να είναι σκλάβος; Είναι πρόθυμος να σβήσει και να χαθεί στα χέρια του Θεού, μαζί με τους σκλάβους αυτού του αποτυχημένου κράτους; Πού είναι η αποφασιστικότητά σου; Πού είναι η φιλοδοξία σου; Πού είναι η αξιοπρέπειά σου; Πού είναι η ακεραιότητά σου; Πού είναι η ελευθερία σου; Είσαι πρόθυμος να παραμείνεις σκυφτός σε όλη σου τη ζωή για τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, τον βασιλιά των διαβόλων; Χαίρεσαι να τον αφήνεις να σε βασανίζει μέχρι θανάτου;

2 Το πρόσωπο της αβύσσου είναι χαοτικό και σκοτεινό, ενώ οι κοινοί άνθρωποι, οι οποίοι υποφέρουν τρομερά, αναφωνούν στον ουρανό και παραπονιούνται στη γη. Πότε θα μπορέσει ο άνθρωπος να κρατήσει ψηλά το κεφάλι του; Ο άνθρωπος είναι ισχνός και αποστεωμένος· πώς θα μπορούσε να τα βάλει με αυτόν τον βάρβαρο και τυρρανικό διάβολο; Γιατί δεν δίνει τη ζωή του στον Θεό το συντομότερο δυνατό; Γιατί εξακολουθεί να αμφιταλαντεύεται; Πότε μπορεί να τελειώσει το έργο του Θεού; Έτσι, δεχόμενος άσκοπα εκφοβισμό και καταδυνάστευση, ολόκληρη η ζωή του θα πάει τελικά στράφι. Γιατί βιάζεται τόσο να έρθει και μετά βιάζεται τόσο να αναχωρήσει; Γιατί δεν κρατάει κάτι πολύτιμο για να το δώσει στον Θεό; Έχει ξεχάσει τις χιλιετίες του μίσους; Πού είναι η αποφασιστικότητά σου; Πού είναι η φιλοδοξία σου; Πού είναι η αξιοπρέπειά σου; Πού είναι η ακεραιότητά σου; Γιατί δεν κρατάει κάτι πολύτιμο για να το δώσει στον Θεό; Έχει ξεχάσει τις χιλιετίες του μίσους;

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (8)