Σχετικά λόγια του Θεού:

Το έργο του Θεού κατά την παρούσα ενσάρκωση είναι να εκφράσει τη διάθεσή Του, κυρίως μέσα από παίδεμα και κρίση. Χτίζοντας πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο, φέρνει περισσότερη αλήθεια στον άνθρωπο και του υποδεικνύει περισσότερους τρόπους άσκησης, πετυχαίνοντας συνεπώς τον στόχο Του να κατακτήσει τον άνθρωπο, και να τον λυτρώσει από τη δική του διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό βρίσκεται πίσω από το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Με τι μέσα επιτυγχάνεται η τελείωση του ανθρώπου από τον Θεό; Επιτυγχάνεται μέσα από τη δίκαιη διάθεσή Του. Η διάθεση του Θεού αποτελείται κυρίως από τη δικαιοσύνη, την οργή, τη μεγαλοπρέπεια, την κρίση και την κατάρα, και οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση πρωτίστως μέσω της κρίσης Του. Μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν και ερωτούν γιατί ο Θεός μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση μόνο μέσω της κρίσης και της κατάρας. Λένε: «Αν ο Θεός καταριόταν τον άνθρωπο, δεν θα πέθαινε ο άνθρωπος; Αν ο Θεός έκρινε τον άνθρωπο, αυτός δεν θα καταδικαζόταν; Τότε, πώς μπορεί ακόμα να οδηγηθεί στην τελείωση;» Αυτά είναι λόγια ανθρώπων που δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού. Αυτό που καταριέται ο Θεός είναι η ανυπακοή του ανθρώπου, κι αυτό που κρίνει είναι οι αμαρτίες του ανθρώπου. Παρόλο που μιλά σκληρά και ανελέητα, αποκαλύπτει όλα όσα έχει μέσα του ο άνθρωπος, και μέσα από τις αυστηρές αυτές λέξεις, αποκαλύπτοντας αυτό που είναι ουσιώδες μέσα στον άνθρωπο, ενώ μέσα από μια τέτοια κρίση, δίνει στον άνθρωπο μια βαθιά γνώση της ουσίας της σάρκας και, έτσι, ο άνθρωπος υποτάσσεται ενώπιον του Θεού. Η σάρκα του ανθρώπου είναι αμαρτωλή, είναι του Σατανά, είναι ανυπάκουη και είναι το αντικείμενο του παιδέματος του Θεού. Έτσι, για να μπορέσει ο άνθρωπος να γνωρίσει τον εαυτό του, τα λόγια της κρίσης του Θεού πρέπει να τον πλήξουν και πρέπει να χρησιμοποιηθεί κάθε είδους ραφινάρισμα. Μόνο τότε μπορεί το έργο του Θεού να έχει αποτέλεσμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

Είτε ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο είτε τον καταριέται, και τα δύο οδηγούν τον άνθρωπο στην τελείωση: και τα δύο έχουν σκοπό να οδηγήσουν στην τελείωση αυτό που είναι ακάθαρτο μέσα στον άνθρωπο. Με τον τρόπο αυτόν, ο άνθρωπος ραφιναρίζεται και αυτό που λείπει από μέσα του οδηγείται στην τελείωση μέσα από τον λόγο και το έργο Του. Κάθε βήμα του έργου του Θεού —είτε είναι σκληρά λόγια, είτε κρίση, είτε παίδεμα— οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση, και είναι εντελώς κατάλληλο. Ποτέ στους αιώνες δεν έκανε ο Θεός ένα τέτοιο έργο. Σήμερα, εργάζεται μέσα σας, έτσι ώστε να εκτιμήσετε τη σοφία Του. Παρόλο που έχετε υποστεί κάποιο πόνο μέσα σας, η καρδιά σας νιώθει ακλόνητη και ήρεμη. Είναι ευλογία για σας να μπορείτε να απολαμβάνετε το στάδιο αυτό του έργου του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι θα μπορέσετε να κερδίσετε στο μέλλον, όλα όσα βλέπετε στο έργο του Θεού σ’ εσάς σήμερα είναι αγάπη. Εάν ο άνθρωπος δεν βιώσει την κρίση και το ραφινάρισμα του Θεού, οι πράξεις και ο ζήλος του θα παραμένουν πάντα σε επιφανειακό επίπεδο και η διάθεσή του δεν θα αλλάξει ποτέ. Αυτό μετράει σαν να σε κέρδισε ο Θεός; Σήμερα, παρόλο που μεγάλο μέρος μέσα στον άνθρωπο είναι ακόμα αλαζονικό και επηρμένο, η διάθεση του ανθρώπου είναι πολύ πιο σταθερή από πριν. Η αντιμετώπισή σου από τον Θεό γίνεται με σκοπό τη σωτηρία σου, και παρόλο που εκείνη τη στιγμή μπορεί να νιώθεις κάποιο πόνο, θα έρθει η μέρα που θα επέλθει μια αλλαγή στη διάθεσή σου. Εκείνη τη στιγμή, θα κοιτάξεις πίσω και θα δεις πόσο σοφό είναι το έργο του Θεού, και εκείνη τη στιγμή θα είσαι ικανός να καταλάβεις στ’ αλήθεια το θέλημα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

Εάν δεν γνωρίζεις τη διάθεση του Θεού, τότε θα πέσεις αναπόφευκτα κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών, επειδή δεν γνωρίζεις πώς ο Θεός οδηγεί τους ανθρώπους στην τελείωση, με ποιον τρόπο τους οδηγεί στην τελείωση, και όταν οι δοκιμασίες του Θεού πέσουν πάνω σου και δεν συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις σου, δεν θα είσαι σε θέση να παραμείνεις σταθερός. Η αληθινή αγάπη του Θεού είναι ολόκληρη η διάθεσή Του, και όταν ολόκληρη η διάθεση του Θεού φανερωθεί στους ανθρώπους, τι φέρνει αυτό στη σάρκα σου; Όταν η δίκαιη διάθεση του Θεού φανερωθεί στους ανθρώπους, η σάρκα τους θα υποστεί αναπόφευκτα μεγάλο πόνο. Εάν δεν υποστείς αυτόν τον πόνο, τότε δεν μπορείς να τελειωθείς από τον Θεό, ούτε θα μπορέσεις να αφιερώσεις αληθινή αγάπη στον Θεό. Αν ο Θεός σε οδηγήσει στην τελείωση, θα σου δείξει σίγουρα όλη Του τη διάθεση. Από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι σήμερα, ο Θεός δεν έχει δείξει ποτέ ολόκληρη τη διάθεσή Του στον άνθρωπο —αλλά τις έσχατες μέρες την αποκαλύπτει σε αυτή την ομάδα ανθρώπων που Εκείνος έχει προκαθορίσει και έχει επιλέξει και οδηγώντας τους ανθρώπους στην τελείωση, αποκαλύπτει τις διαθέσεις Του, μέσω των οποίων καθιστά ολοκληρωμένη μια ομάδα ανθρώπων. Αυτή είναι η αληθινή αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους. Η εμπειρία της αληθινής αγάπης του Θεού απαιτεί οι άνθρωποι να υπομένουν ανείπωτο πόνο, και να πληρώσουν υψηλό τίμημα. Μόνο μετά από αυτό θα τους κερδίσει ο Θεός και θα είναι σε θέση να ανταποδώσουν την αληθινή τους αγάπη στον Θεό, και μόνο τότε θα ικανοποιηθεί η καρδιά του Θεού. Εάν οι άνθρωποι επιθυμούν να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό κι εάν επιθυμούν να κάνουν το θέλημά Του και να δώσουν πλήρως την αληθινή τους αγάπη στον Θεό, τότε πρέπει να βιώσουν πολλά δεινά και πολλά βάσανα από τις περιστάσεις τους, να υποστούν μαρτύριο χειρότερο και από τον θάνατο. Τελικά θα αναγκαστούν να δώσουν την αληθινή καρδιά τους πίσω στον Θεό. Το κατά πόσο κάποιος αγαπάει αληθινά τον Θεό αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των κακουχιών και του ραφιναρίσματος. Ο Θεός εξαγνίζει την αγάπη των ανθρώπων, και αυτό επίσης επιτυγχάνεται μόνο μέσα από κακουχίες και ραφινάρισμα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό

Ο Θεός έχει πολλά μέσα για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Χρησιμοποιεί κάθε λογής περιβάλλοντα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, και χρησιμοποιεί διάφορα πράγματα για να ξεγυμνώσει τον άνθρωπο· από τη μια πλευρά, αντιμετωπίζει τον άνθρωπο, από μια άλλη, τον ξεγυμνώνει και, από μια τρίτη, τον αποκαλύπτει, ξεθάβοντας και αποκαλύπτοντας τα «μυστήρια» στα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου και δείχνοντας στον άνθρωπο τη φύση του μέσω της αποκάλυψης πολλών από τις καταστάσεις του. Ο Θεός οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση μέσω πολλών μεθόδων —μέσω της αποκάλυψης, της αντιμετώπισης, του εξευγενισμού και της παίδευσης του ανθρώπου— έτσι ώστε ο άνθρωπος να μάθει ότι ο Θεός είναι πρακτικός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι επικεντρώνονται στην άσκηση μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση

Το έργο που γίνεται τώρα αποσκοπεί στο να αναγκάσει τους ανθρώπους να απαρνηθούν τον Σατανά, τον παλιό τους πρόγονο. Όλες οι κρίσεις από τον λόγο στοχεύουν στο να εκθέσουν τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας και να επιτρέψουν στους ανθρώπους να κατανοήσουν την ουσία της ζωής. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις διαπερνούν τις καρδιές των ανθρώπων. Κάθε κρίση σχετίζεται άμεσα με τη μοίρα τους και έχει σκοπό να πληγώσει τις καρδιές τους, ώστε να μπορούν να εγκαταλείψουν όλα αυτά τα πράγματα και, μ’ αυτόν τον τρόπο, να γνωρίσουν τη ζωή, να γνωρίσουν αυτόν τον αισχρό κόσμο, να γνωρίσουν τη σοφία του Θεού και την παντοδυναμία Του και, επίσης, να γνωρίσουν το ανθρώπινο γένος, το οποίο έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Όσο περισσότερο λαμβάνει ο άνθρωπος αυτού του είδους την παίδευση και την κρίση, τόσο περισσότερο η καρδιά του ανθρώπου μπορεί να πληγωθεί και τόσο περισσότερο το πνεύμα του μπορεί να αφυπνιστεί. Η αφύπνιση του πνεύματος αυτών των εξαιρετικά διεφθαρμένων και βαθύτατα εξαπατημένων ανθρώπων είναι ο στόχος αυτού του είδους κρίσης. Ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα, δηλαδή, το πνεύμα του έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό και δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Ουρανός, δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός, και σίγουρα δεν γνωρίζει ότι παλεύει μέσα στην άβυσσο του θανάτου· πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ζει σ’ αυτήν τη φρικτή επίγεια κόλαση; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι αυτό το σαθρό πτώμα του, μέσω της διαφθοράς του Σατανά, έχει πέσει στον Άδη του θανάτου; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι τα πάντα στη γη έχουν από καιρό καταστραφεί ανεπανόρθωτα από το ανθρώπινο γένος; Και πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ο Δημιουργός έχει έρθει σήμερα στη γη και ψάχνει για μια ομάδα από διεφθαρμένους ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος μπορεί να σώσει; Ακόμα κι αφότου ο άνθρωπος βιώσει κάθε δυνατό εξευγενισμό και κρίση, η αμβλυμμένη συνείδησή του εξακολουθεί να διεγείρεται με δυσκολία και πράγματι, δεν ανταποκρίνεται σχεδόν καθόλου. Πόσο έκφυλη είναι η ανθρωπότητα! Και παρόλο που αυτού του είδους η κρίση είναι όπως το άγριο χαλάζι που πέφτει απ’ τον ουρανό, ωφελεί σημαντικά τον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι δεν κρίνονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπήρχε κανένα αποτέλεσμα και θα ήταν απολύτως αδύνατο να σωθούν οι άνθρωποι από την άβυσσο της δυστυχίας. Αν δεν ήταν αυτό το έργο, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να εξέλθουν από τον Άδη, επειδή η καρδιά τους πέθανε πολύ καιρό πριν και το πνεύμα τους ποδοπατήθηκε πολύ καιρό πριν από τον Σατανά. Για να σωθείτε εσείς που έχετε βυθιστεί στα τρίσβαθα του εκφυλισμού, χρειάζεται να καλείστε εντατικά, να κρίνεστε δριμύτατα· μόνο τότε θα είναι δυνατόν να αφυπνιστούν οι παγωμένες καρδιές σας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή

Θα πρέπει να γνωρίζεις πως η τελείωση, η ολοκλήρωση και η απόκτηση των ανθρώπων από τον Θεό δεν φέρνουν παρά ξίφη και πλήγματα στη σάρκα τους, καθώς και ατελείωτα βάσανα, φωτιά, ανηλεή κρίση, παίδευση και κατάρες, καθώς και απεριόριστες δοκιμασίες. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία και αλήθεια του έργου της διαχείρισης του ανθρώπου. Ωστόσο, όλα αυτά τα πράγματα απευθύνονται στη σάρκα του ανθρώπου και όλα τα βέλη εχθρότητας στοχεύουν ανελέητα στη σάρκα του ανθρώπου (διότι ο άνθρωπος είναι αθώος). Όλα αυτά γίνονται για χάρη της δόξας και της μαρτυρίας Του, καθώς και για χάρη της διαχείρισής Του. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το έργο Του δεν επιτελείται αποκλειστικά για χάρη της ανθρωπότητας, αλλά και για ολόκληρο το σχέδιο, καθώς και για να εκπληρώσει το αρχικό Του θέλημα όταν δημιούργησε την ανθρωπότητα. Συνεπώς, ίσως το ενενήντα τοις εκατό αυτών που βιώνει ο άνθρωπος να περιλαμβάνει βάσανα και δοκιμασίες του πυρός, και υπάρχουν μόνο ελάχιστες ή ακόμη και καθόλου γλυκές και ευτυχισμένες ημέρες τις οποίες λαχταρά η σάρκα του ανθρώπου. Σε πολύ μικρότερο βαθμό είναι ο άνθρωπος σε θέση να απολαύσει ευτυχισμένες στιγμές στη σάρκα, περνώντας όμορφες στιγμές με τον Θεό. Η σάρκα είναι βρόμικη, άρα αυτό που βλέπει ή απολαμβάνει η σάρκα του ανθρώπου δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παίδευση του Θεού, την οποία ο άνθρωπος βρίσκει δυσμενή, θαρρείς και στερείται κοινής λογικής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Θεός θα εκδηλώσει ότι η δίκαιη διάθεσή Του, την οποία ο άνθρωπος δεν βλέπει ευμενώς, δεν ανέχεται τις προσβολές του ανθρώπου και αποστρέφεται τους εχθρούς. Ο Θεός αποκαλύπτει ανοιχτά όλη Του τη διάθεση με όποιο μέσο είναι απαραίτητο, ολοκληρώνοντας, έτσι, το έργο της μάχης Του με τον Σατανά που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη —το έργο της σωτηρίας ολόκληρης της ανθρωπότητας και της καταστροφής του παλαιού Σατανά!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο σκοπός της διαχείρισης της ανθρωπότητας

Καθένα από τα λόγια του Θεού χτυπάει ένα από τα θανάσιμα σημεία μας και μας αφήνει πληγωμένους και έντρομους. Ο Θεός φανερώνει τις αντιλήψεις μας, τις φαντασίες μας και τη διεφθαρμένη διάθεσή μας. Από όλα όσα λέμε και πράττουμε μέχρι κάθε μία από τις σκέψεις και τις ιδέες μας, η φύση και ουσία μας αποκαλύπτεται στα λόγια Του, οδηγώντας μας σε μια κατάσταση φόβου και τρεμάμενους, μην ξέροντας πού να κρυφτούμε από τη ντροπή. Μας μιλάει για όλες τις πράξεις μας, τους στόχους και τις προθέσεις μας, ακόμα και για τη διεφθαρμένη διάθεση που δεν είχαμε ποτέ ανακαλύψει, κάνοντάς μας να αισθανόμαστε εντελώς εκτεθειμένοι μες στην άθλια ατέλειά μας και, ακόμη περισσότερο, τελείως μεταπεισμένοι. Μας κρίνει που αντιστεκόμαστε σε Αυτόν, μας παιδεύει για τη βλασφημία μας απέναντί Του και την καταδίκη Του και μας κάνει να αισθανόμαστε ότι στα μάτια Του δεν έχουμε ούτε ένα χαρακτηριστικό που να αξίζει τη λύτρωση, ότι είμαστε ο ζων Σατανάς. Οι ελπίδες μας κατακρημνίζονται· δεν τολμούμε πλέον να θέσουμε οποιεσδήποτε παράλογες απαιτήσεις προς Αυτόν ή να υποθάλψουμε σχέδια γι’ Αυτόν, και ακόμη και τα όνειρά μας εξαφανίζονται από τη μια μέρα στην άλλη. Αυτό είναι ένα γεγονός που κανείς μας δεν μπορεί να φανταστεί και κανείς μας δεν μπορεί να αποδεχτεί. Προς στιγμή, χάνουμε την εσωτερική ισορροπία μας και δεν ξέρουμε πώς να συνεχίσουμε στον δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας ή πώς να συνεχίσουμε με τις πεποιθήσεις μας. Φαίνεται λες και η πίστη μας έχει επιστρέψει στο μηδέν και λες και δεν έχουμε συναντήσει ποτέ τον Κύριο Ιησού ούτε Τον έχουμε γνωρίσει. Ό,τι βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας μας προκαλεί σύγχυση και μας κάνει να αμφιταλαντευόμαστε αναποφάσιστοι. Έχουμε αποθαρρυνθεί, έχουμε απογοητευθεί, και βαθιά στην καρδιά μας υπάρχει αχαλίνωτη οργή και όνειδος. Προσπαθούμε να εκτονωθούμε, να βρούμε μια διέξοδο και, επιπλέον, να συνεχίσουμε να προσδοκούμε τον Σωτήρα μας τον Ιησού ώστε να ανοίξουμε την καρδιά μας σε Αυτόν. Αν και υπάρχουν φορές που εξωτερικά φαινόμαστε ήρεμοι, ούτε υπερόπτες ούτε ταπεινοί, η καρδιά μας νιώθει μια καινοφανή αίσθηση απώλειας. Αν και μερικές φορές μπορεί να φαινόμαστε ασυνήθιστα ήρεμοι εξωτερικά, στο μυαλό μας υπομένουμε την τρικυμία του μαρτυρίου. Η κρίση και το παίδεμά Του μας έχουν αφαιρέσει όλες τις ελπίδες και τα όνειρά μας, δίνοντας τέλος στις παράλογες επιθυμίες μας και καθιστώντας μας απρόθυμους να πιστέψουμε ότι είναι ο Σωτήρας μας κι ότι είναι ικανός να μας σώσει. Η κρίση και το παίδεμά Του έχουν ανοίξει ένα χάσμα ανάμεσα σε εμάς και σε Αυτόν, τόσο βαθύ που κανείς δεν θέλει καν να το διασχίσει. Η κρίση και το παίδεμά Του είναι ότι η πρώτη φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τόσο μεγάλα εμπόδια και τόσο μεγάλη ταπείνωση στη ζωή μας. Η κρίση και το παίδεμά Του μας οδήγησαν πραγματικά στο να εκτιμήσουμε την εντιμότητα του Θεού και την έλλειψη ανοχής για τις προσβολές του ανθρώπου, σε σύγκριση με την οποία είμαστε υπέρμετρα βασικοί, υπέρμετρα ακάθαρτοι. Η κρίση και το παίδεμά Του μας έχουν κάνει να συνειδητοποιήσουμε για πρώτη φορά πόσο αλαζόνες και ξιπασμένοι είμαστε και ότι ο άνθρωπος δεν θα είναι ποτέ ισάξιος με τον Θεό ή ίσος με τον Θεό. Η κρίση και το παίδεμά Του μας έχουν κάνει να μη θέλουμε να ζούμε πλέον σε μια τέτοια διεφθαρμένη διάθεση, να θέλουμε να απαλλαγούμε από μια τέτοια φύση και ουσία όσο το δυνατόν συντομότερα και να πάψουμε να είμαστε αχρείοι και απεχθείς γι’ Αυτόν. Η κρίση και το παίδεμά Του μας έχουν κάνει να υπακούμε στα λόγια Του με προθυμία και να μην επαναστατούμε πλέον εναντίον των ενορχηστρώσεων και του σχεδιασμού Του. Η κρίση και το παίδεμά Του μας δημιούργησαν για ακόμα μια φορά την επιθυμία να επιβιώσουμε και μας γέμισαν χαρά που Τον δεχόμαστε ως Σωτήρα μας… Έχουμε αφήσει πίσω μας το έργο της κατάκτησης, βγήκαμε από την κόλαση, εξήλθαμε της κοιλάδας της σκιάς του θανάτου… Ο Παντοδύναμος Θεός μάς έχει κερδίσει, εμάς που ανήκουμε σε αυτήν την ομάδα ανθρώπων! Έχει θριαμβεύσει πάνω στον Σατανά και κατατροπώσει τα πλήθη των εχθρών Του!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Δ΄: Αντικρίζοντας την εμφάνιση του Θεού στην κρίση και την παίδευσή Του