Σχετικά λόγια του Θεού:

Με το που ακούς τη λέξη «κρίση», πιθανόν σκέφτεσαι τα λόγια που πρόφερε παντού ο Ιεχωβά για να δώσει οδηγίες στους ανθρώπους σε κάθε περιοχή και τα λόγια που απηύθυνε ο Ιησούς στους Φαρισαίους για να τους επιπλήξει. Παρ’ όλη τη δριμύτητά τους, αυτά τα λόγια δεν ήταν η κρίση του Θεού για τον άνθρωπο· δεν ήταν παρά λόγια που είπε ο Θεός σε διάφορα περιβάλλοντα, δηλαδή σε διαφορετικό πλαίσιο. Αυτά τα λόγια διαφέρουν από εκείνα που προφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών καθώς κρίνει τον άνθρωπο. Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Το πρώτο στάδιο ήταν το έργο του Ιεχωβά: Το έργο Του ήταν να προετοιμάσει ένα μονοπάτι για να λατρεύει ο άνθρωπος τον Θεό στη γη. Ήταν το έργο της έναρξης για να βρεθεί ο τόπος προέλευσης του έργου στη γη. Εκείνον τον καιρό, ο Ιεχωβά δίδαξε στους Ισραηλίτες να τηρούν το Σάββατο, να τιμούν τους γονείς τους και να ζουν ειρηνικά ο ένας με τον άλλο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν κατανοούσαν τι απαρτίζει τον άνθρωπο, ούτε κατανοούσαν πώς να ζουν στη γη. Ήταν απαραίτητο στο πρώτο στάδιο του έργου να καθοδηγήσει Εκείνος τους ανθρώπους στο πώς να ζουν τη ζωή τους. Όλα όσα τους είπε ο Ιεχωβά δεν ήταν προηγουμένως γνωστά στους ανθρώπους, ούτε ήταν πράγματα που κατείχαν. Εκείνον τον καιρό, ο Θεός εξύψωσε πολλούς προφήτες για να εκφράσουν προφητείες, και όλοι τους το έκαναν υπό την καθοδήγηση του Ιεχωβά. Αυτό ήταν απλώς ένα στοιχείο στο έργο του Θεού. Στο πρώτο στάδιο, ο Θεός δεν ενσαρκώθηκε, οπότε έδωσε εντολές σε όλες τις φυλές και σε όλα τα έθνη μέσω των προφητών. Όταν εργάστηκε ο Ιησούς στον καιρό Του, δεν μίλησε τόσο πολύ όσο μιλά κατά τη σημερινή εποχή. Αυτό το στάδιο του έργου του λόγου κατά τις έσχατες ημέρες δεν έχει επιτελεστεί ποτέ άλλοτε σε παρελθοντικές εποχές και γενεές. Παρόλο που ο Ησαΐας, ο Δανιήλ και ο Ιωάννης εξέφρασαν πολλές προφητείες, οι προφητείες τους ήταν τελείως διαφορετικές από τα λόγια που εκφέρονται τώρα. Αυτό που εξέφραζαν ήταν μόνο προφητείες, αλλά αυτό δεν ισχύει για τα τωρινά λόγια. Εάν μετέτρεπα όλα αυτά για τα οποία μιλώ επί του παρόντος σε προφητείες, θα μπορούσατε να καταλάβετε; Αν αυτά για τα οποία μιλώ αφορούσαν θέματα της μετά της αναχώρησής Μου περιόδου, πώς θα μπορούσες να καταλάβεις; Το έργο του λόγου δεν επιτελέστηκε ποτέ κατά την εποχή του Ιησού ή την Εποχή του Νόμου. Ίσως κάποιοι να πουν: «Δεν εξέφερε και ο Ιεχωβά λόγια κατά την εποχή του έργου Του; Πέρα από τη θεραπεία ασθενειών, την εκβολή των δαιμονίων και την επιτέλεση σημείων και τεράτων, και ο Ιησούς δεν εξέφερε λόγια τον καιρό που εργαζόταν;» Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα στα πράγματα που λέγονται. Ποια ήταν η ουσία των λόγων που εξέφερε ο Ιεχωβά; Καθοδηγούσε απλώς τους ανθρώπους στο να ζουν τη ζωή τους επί γης, κάτι το οποίο δεν έθιγε τα πνευματικά ζητήματα στη ζωή. Γιατί λέγεται ότι, όταν μιλούσε ο Ιεχωβά, το έκανε για να δίνει εντολές στους ανθρώπους κάθε τόπου; Η φράση «δίνει εντολές» αναφέρεται στην παροχή σαφών οδηγιών και άμεσων διαταγών. Δεν παρείχε στον άνθρωπο ζωή· αντ’ αυτού, πήρε απλώς τον άνθρωπο από το χέρι και του δίδαξε πώς να Τον σέβεται, χωρίς να χρησιμοποιεί πολλές παραβολές. Το έργο που επιτέλεσε ο Ιεχωβά στο Ισραήλ δεν είχε σκοπό να αντιμετωπίσει ή να πειθαρχήσει τον άνθρωπο, ούτε να τον κρίνει και να τον παιδέψει· είχε σκοπό να τον καθοδηγήσει. Ο Ιεχωβά διέταξε τον Μωυσή να πει στον λαό Του να συλλέξει μάννα στην έρημο. Κάθε πρωί, πριν από την ανατολή του ηλίου, έπρεπε να μαζεύουν μάννα, σε ποσότητα που επαρκούσε απλώς για να φάνε εκείνη την ημέρα. Το μάννα δεν μπορούσε να διατηρηθεί μέχρι την επόμενη ημέρα, καθώς θα μούχλιαζε. Δεν δίδαξε τους ανθρώπους ούτε εξέθεσε τη φύση τους, ούτε και εξέθεσε τις ιδέες και τις σκέψεις τους. Δεν άλλαξε τους ανθρώπους· αντιθέτως, τους καθοδήγησε στο πώς να ζουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ήταν σαν παιδιά· δεν καταλάβαιναν τίποτα και μπορούσαν να κάνουν μόνο βασικές μηχανικές κινήσεις, κι έτσι ο Ιεχωβά θέσπισε νόμους απλώς για να καθοδηγήσει τα πλήθη.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Η κρίση του Θεού για τον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες χρησιμοποιεί κυρίως πολλαπλές πτυχές της αλήθειας για να νουθετήσει τους ανθρώπους. Χωρίς αυτές τις πολλές πτυχές της αλήθειας, δεν θα ήταν λόγια κρίσης. Τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά σε όλους τους τόπους και η μομφή του Κυρίου Ιησού προς τους Φαρισαίους περιείχαν πολλαπλές πτυχές της αλήθειας; Έδιναν στον άνθρωπο ένα μονοπάτι για να ασκηθεί; Αποκάλυπταν την ουσία της φύσης του ανθρώπου; Δεν το έκαναν, και έτσι δεν αποτελούσαν κρίση του ανθρώπου· ήταν απλώς μομφή και νουθεσία. Η μομφή και η νουθεσία αποτελούν άμεση καταδίκη και εξάλειψη, ακολουθούμενη από κατάρα. Η κρίση του Θεού και η σωτηρία του ανθρώπου κατά την Εποχή της Βασιλείας είναι κυρίως η έκφραση πολλών αληθειών. Είναι η χρήση της αλήθειας για να νουθετήσει τους ανθρώπους, να αποκαλύψει την ουσία τους και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις τους. Αυτά τα λόγια περιέχουν πολλές πτυχές της αλήθειας. Μόνο όταν υπάρχει η αλήθεια υπάρχει κρίση· χωρίς την αλήθεια δεν υπάρχει κρίση. Έτσι, υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ των λόγων του Χριστού τις έσχατες ημέρες και των λόγων που εξέφρασε ο Ιεχωβά σε όλους τους τόπους κατά την Εποχή του Νόμου και της επίπληξης του Κυρίου Ιησού προς τους Φαρισαίους κατά την Εποχή της Χάριτος. Αυτή η διαφορά έγκειται κυρίως στο ότι ο Χριστός των έσχατων ημερών χρησιμοποιεί πολλαπλές πτυχές της αλήθειας για να νουθετήσει τους ανθρώπους· ο Θεός δεν εξέφρασε πολλαπλές πτυχές της αλήθειας κατά την Εποχή του Νόμου ή την Εποχή της Χάριτος. Επιπλέον, υπάρχει και διαφορά στη φύση του έργου του Θεού. Κατά την Εποχή του Νόμου και την Εποχή της Χάριτος, η νουθεσία και η επίπληξη του Θεού για όσους Του εναντιώθηκαν ήταν άμεση καταδίκη και κατάρα. Ο Θεός δεν τους έσωσε και δεν τους λυπήθηκε. Το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες έχει σκοπό να σώσει, να εξαγνίσει τον άνθρωπο, και να τον οδηγήσει στην τελείωση. Κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης. Κήρυξε την οδό της μετάνοιας και έκανε κάποια θαύματα και σημεία και τέρατα, και οι Φαρισαίοι Τον έκριναν, Τον καταδίκασαν και Του αντιστάθηκαν. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Κύριος Ιησούς εξέφρασε ορισμένα λόγια μομφής και κατάρας προς τους Φαρισαίους, λόγια που απλώς αποκάλυπταν την ουσία των πράξεων και της συμπεριφοράς των Φαρισαίων. Τα λόγια αυτά δεν εξέθεταν την ρίζα της εναντίωσής τους στον Θεό ούτε την ουσία της φύσης τους. Δεν εξέφρασαν καμία σχετική αλήθεια. Δεν είπε τίποτε για το πώς θα πρέπει ο άνθρωπος να υπακούει στον Θεό, ποιο είναι το καθήκον του ανθρώπου ή πώς θα πρέπει να είναι πιστός στον Θεό, και ούτω καθεξής, και έτσι τα λόγια αυτά δεν μπορούν να ονομαστούν κρίση. Οι Φαρισαίοι δεν πίστευαν πραγματικά στον Θεό. Αποστρέφονταν την αλήθεια, δεν την αποδέχονταν καθόλου, και ήταν εντελώς ακατάλληλοι να λάβουν την κρίση του Θεού. Ο Θεός δεν εκτέλεσε το έργο της κρίσης πάνω τους, και έτσι ο Κύριος Ιησούς απλώς τους καταδίκασε —δεν τους έσωσε. Κάποιοι λένε: «Ήταν τα λόγια που εξέθεταν τις πράξεις και τη συμπεριφορά των Φαρισαίων η αλήθεια;» Και αυτά τα λόγια ήταν η αλήθεια, και αποκάλυψαν, επίσης, τη διάθεση του Θεού που δεν ανέχεται καμία προσβολή από τον άνθρωπο. Αλλά η κρίση δεν είναι το ίδιο με την απλή μομφή και την καταδίκη. Στις έσχατες ημέρες, ο Θεός χρησιμοποιεί πολλαπλές πτυχές της αλήθειας για να νουθετήσει τον άνθρωπο. Κάθε φορά που εκφράζει μια πτυχή της αλήθειας, αποκαλύπτονται ορισμένες διεφθαρμένες διαθέσεις και εκδηλώσεις του ανθρώπου. Ο Θεός χρησιμοποιεί την αποκάλυψη του αληθινού προσώπου της διαφθοράς του ανθρώπου και την ανάλυση των λόγων και των πράξεων του ανθρώπου για να εκφράσει την αλήθεια. Μόνο όταν έχουν εκφραστεί άμεσα όλες οι αλήθειες που είναι απαραίτητες για τη σωτηρία του ανθρώπου, κάνοντας τους ανθρώπους να κατανοήσουν, να βιώσουν, να γνωρίσουν και να καθαρθούν —μόνο τα λόγια που επιτυγχάνουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι πραγματική κρίση, και μόνο αυτά είναι λόγια κρίσης. Διαφορετικά, δεν είναι λόγια κρίσης, είναι απλώς λόγια που εκφράζονται προς ορισμένα άτομα στο πλαίσιο του έργου του Θεού εκείνη τη στιγμή.

Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή