Σχετικά λόγια του Θεού:

Το έργο της κρίσης είναι το έργο του Θεού, άρα, όπως είναι φυσικό, πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον ίδιο τον Θεό· δεν γίνεται αντί Αυτού να το κάνει ο άνθρωπος. Επειδή η κρίση αφορά τη χρήση της αλήθειας για την κατάκτηση της ανθρώπινης φυλής, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Θεός και πάλι θα εμφανιζόταν ως ενσαρκωμένη εικόνα για να επιτελέσει αυτό το έργο ανάμεσα στους ανθρώπους. Δηλαδή, ο Χριστός των εσχάτων ημερών θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να διδάξει τους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο και να τους γνωστοποιήσει όλες τις αλήθειες. Αυτό είναι το έργο της κρίσης του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό εκφράζουν ότι ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί εξολοκλήρου για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Σήμερα, σε κρίνω ακριβώς εξαιτίας της ακαθαρσίας σου, και σε παιδεύω ακριβώς εξαιτίας της διαφθοράς και της ανυπακοής σου. Δεν επιδεικνύω τη δύναμή Μου σε εσάς ούτε σας καταπιέζω σκόπιμα· τα κάνω αυτά επειδή εσείς, που έχετε γεννηθεί σε αυτήν τη χώρα της ακαθαρσίας, έχετε μολυνθεί σε ακραίο σημείο από την ακαθαρσία. Απλώς έχετε χάσει την ακεραιότητα και την ανθρώπινη φύση σας, σαν τους χοίρους που ζουν σε βρώμικα μέρη. Εξαιτίας της ακαθαρσίας και της διαφθοράς σας κρίνεστε και γι’ αυτό εξαπολύω την οργή Μου πάνω σας. Ακριβώς εξαιτίας της κρίσης αυτών των λόγων είστε σε θέση να δείτε ότι ο Θεός είναι ο δίκαιος Θεός και ότι ο Θεός είναι ο άγιος Θεός· ακριβώς εξαιτίας της αγιοσύνης Του και της δικαιοσύνης Του σας κρίνει και εξαπολύει την οργή Του επάνω σας· ακριβώς επειδή βλέπει την παρακοή της ανθρωπότητας, αποκαλύπτει τη δίκαιη διάθεσή Του. Η ακαθαρσία και η διαφθορά της ανθρωπότητας καθιστούν φανερή την αγιοσύνη Του. Αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι Αυτός είναι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος είναι άγιος και άσπιλος, και παρ’ όλα αυτά ζει στη χώρα της ακαθαρσίας. Αν ένας άνθρωπος κυλιέται στον βούρκο με άλλους και δεν υπάρχει τίποτε το άγιο σε αυτόν και δεν έχει δίκαιη διάθεση, τότε δεν έχει τα προσόντα να κρίνει την αδικία του ανθρώπου ούτε είναι κατάλληλος να προβεί στην κρίση του ανθρώπου. Πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι που είναι εξίσου ακάθαρτοι ο ένας με τον άλλον να έχουν τα προσόντα να κρίνουν τους ομοίους τους; Μόνο ο ίδιος ο άγιος Θεός είναι σε θέση να κρίνει ολόκληρη την ακάθαρτη ανθρωπότητα. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να κρίνει τις αμαρτίες του ανθρώπου; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να δει τις αμαρτίες του ανθρώπου και πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να έχει τα προσόντα να καταδικάσει αυτές τις αμαρτίες; Εάν ο Θεός δεν είχε τα προσόντα να κρίνει τις αμαρτίες του ανθρώπου, τότε πώς θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο δίκαιος Θεός; Επειδή οι άνθρωποι αποκαλύπτουν διεφθαρμένες διαθέσεις, ο Θεός μιλάει για να τους κρίνει, και τότε μόνο μπορούν να δουν ότι Αυτός είναι άγιος Θεός. Καθώς κρίνει και παιδεύει τον άνθρωπο για τις αμαρτίες του, ενώ παράλληλα εκθέτει τις αμαρτίες του ανθρώπου, κανένας άνθρωπος ή πράγμα δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτήν την κρίση· ό,τι είναι ακάθαρτο κρίνεται από Αυτόν, και μόνο έτσι αποκαλύπτεται η διάθεσή Του ως δίκαιη. Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς, πώς θα μπορούσε να πει κανείς ότι εσείς είστε αντιθετικά στοιχεία κατ’ όνομα και κατ’ ουσία;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς επιτυγχάνονται τα αποτελέσματα του δεύτερου σταδίου του έργου της κατάκτησης

Για όλους εκείνους που ζουν στη σάρκα, η αλλαγή της διάθεσής τους απαιτεί ν’ επιδιώκουν στόχους και η γνώση του Θεού απαιτεί τη μαρτυρία των πραγματικών πράξεων και του πραγματικού προσώπου του Θεού. Και τα δύο μπορούν να επιτευχθούν μόνο με την ενσάρκωση του Θεού, και τα δύο μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσα από την κανονική και πραγματική σάρκα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ενσάρκωση είναι απαραίτητη και ο λόγος που είναι απαραίτητη σε όλη τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τον Θεό, οι εικόνες των ασαφών και υπερφυσικών Θεών πρέπει να απομακρυνθούν από τις καρδιές τους και, δεδομένου ότι καλούνται να αποβάλλουν τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, πρέπει πρώτα να γνωρίζουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση. Αν μόνο ο άνθρωπος επιτελεί το έργο για να διαλύσει τις εικόνες των ασαφών Θεών από τις καρδιές των ανθρώπων, τότε δεν θα καταφέρει να επιτύχει το σωστό αποτέλεσμα. Οι εικόνες των ασαφών Θεών στις καρδιές των ανθρώπων δεν μπορούν να εκτεθούν, να αποβληθούν ή να εξοστρακιστούν εντελώς με λέξεις μόνο. Με τον τρόπο αυτό, τελικά δεν θα ήταν δυνατόν να διαλυθούν αυτά τα βαθιά ριζωμένα πράγματα από τους ανθρώπους. Μόνο αντικαθιστώντας αυτά τα ασαφή και υπερφυσικά πράγματα με τον πρακτικό Θεό και την αληθινή εικόνα του Θεού, και κάνοντας τους ανθρώπους να τα γνωρίσουν σταδιακά, μπορεί να επιτευχθεί το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Ο άνθρωπος αναγνωρίζει ότι ο Θεός, τον οποίο αναζητούσε στο παρελθόν, είναι ασαφής και υπερφυσικός. Αυτό που μπορεί να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι η άμεση καθοδήγηση του Πνεύματος, πόσο μάλλον η διδασκαλία ενός συγκεκριμένου ατόμου, αλλά ο ενσαρκωμένος Θεός. Οι αντιλήψεις του ανθρώπου αποκαλύπτονται όταν ο ενσαρκωμένος Θεός επιτελεί επισήμως το έργο Του, γιατί η κανονικότητα και η πραγματικότητα του ενσαρκωμένου Θεού είναι η αντίθεση του ασαφούς και υπερφυσικού Θεού στη φαντασία του ανθρώπου. Οι αρχικές αντιλήψεις του ανθρώπου μπορούν να αποκαλυφθούν μόνο όταν αντιπαραβληθούν με τον ενσαρκωμένο Θεό. Χωρίς τη σύγκριση με τον ενσαρκωμένο Θεό, οι αντιλήψεις του ανθρώπου δεν θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν. Με άλλα λόγια, χωρίς την πραγματικότητα ως αντιθετικό στοιχείο, τα ασαφή πράγματα δεν θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν. Κανείς δεν είναι ικανός να χρησιμοποιεί λέξεις για να επιτελέσει αυτό το έργο και κανείς δεν είναι ικανός να εκφέρει αυτό το έργο χρησιμοποιώντας λέξεις. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να εκτελέσει το δικό Του έργο και κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει για λογαριασμό Του. Ανεξάρτητα από το πόσο πλούσια είναι η γλώσσα των ανθρώπων, είναι ανίκανοι να εκφέρουν με λόγια την πραγματικότητα και την κανονικότητα του Θεού. Ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίζει τον Θεό μόνο πιο πρακτικά και μπορεί μόνο να Τον δει πιο καθαρά αν ο Θεός δουλεύει προσωπικά ανάμεσα στους ανθρώπους και αποκαλύπτει πλήρως την εικόνα Του και το Είναι Του. Αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να επιτευχθεί από κανένα σαρκικό ανθρώπινο ον.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού

Ο Σατανάς έχει διαφθείρει τη σάρκα του ανθρώπου, τον οποίον ο Θεός σκοπεύει να σώσει· γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, πρέπει ο Θεός να προσλάβει σάρκα, ώστε να πολεμήσει με τον Σατανά και να καταστεί ο ίδιος, προσωπικά, ποιμήν του ανθρώπου. Μόνον τούτο είναι ευεργετικό για το έργο Του. Τα δύο ενσαρκωθέντα σώματα του Θεού πραγματώθηκαν προκειμένου να συντρίψουν τον Σατανά, αλλά και για να σώσουν καλύτερα τον άνθρωπο. Τούτο συμβαίνει επειδή εκείνος που δίνει τη μάχη με τον Σατανά μπορεί να είναι μονάχα ο Θεός, είτε πρόκειται για το Πνεύμα του Θεού, είτε για το ενσαρκωμένο σώμα Του. Εν ολίγοις, οι μαχόμενοι τον Σατανά δεν μπορεί να είναι οι άγγελοι, πόσο μάλλον δε, μπορεί ο μαχόμενος τον Σατανά να είναι ο άνθρωπος, ο οποίος έχει διαφθαρεί από αυτόν. Οι άγγελοι δεν διαθέτουν την ισχύ να διεξαγάγουν αυτήν τη μάχη, και ο άνθρωπος είναι ακόμα πιο αδύναμος. Ως εκ τούτου, εάν ο Θεός επιθυμεί να εργαστεί επί της ζωής του ανθρώπου, αν επιθυμεί να έλθει αυτοπροσώπως επί γης προκειμένου να σώσει τον άνθρωπο, τότε πρέπει να καταστεί κι ο ίδιος σάρκα —πρέπει, δηλαδή, να ενδυθεί ο ίδιος τη σάρκα και, με την ενυπάρχουσα ταυτότητά Του και το έργο που πρέπει να επιτελέσει, να έρθει ανάμεσα στους ανθρώπους και να τους σώσει. Αν όχι, αν το έργο το επιτελούσε το Πνεύμα του Θεού ή του ανθρώπου, τότε τίποτα δεν θα έβγαινε από αυτήν τη μάχη, και θα διεξαγόταν εις το διηνεκές. Μόνον όταν ο Θεός ενσαρκώνεται, για να πολεμήσει ο ίδιος τον Σατανά ανάμεσα στους ανθρώπους, έχει ο άνθρωπος πιθανότητα σωτηρίας. Επιπλέον, τότε μόνον εξευτελίζεται ο Σατανάς, απομένοντας χωρίς ευκαιρίες για εκμετάλλευση ή σχέδια προς εκτέλεση. Το έργο του ενσαρκωθέντα Θεού είναι ανέφικτο για το Πνεύμα του Θεού, και θα ήταν ακόμα πιο αδύνατο να το επιτελέσει για λογαριασμό Του οποιοσδήποτε άνθρωπος με σάρκα και οστά, επειδή το έργο που επιτελεί Εκείνος συντελείται προς χάριν της ζωής του ανθρώπου και προκειμένου να αλλαχθεί η διεφθαρμένη διάθεσή του. Εάν ο άνθρωπος συμμετείχε στη μάχη, απλώς θα το έσκαγε μέσα σε θλιβερή αταξία, εντελώς ανίκανος να αλλάξει τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Θα ήταν ανίκανος να σώσει τον άνθρωπο από τον σταυρό ή να κατακτήσει ολόκληρο το ανυπότακτο ανθρώπινο γένος· το μόνο που θα μπορούσε να κάνει θα ήταν λίγο παλαιό έργο που δεν υπερβαίνει τις αρχές, ή κάτι άλλο, άσχετο με τη συντριβή του Σατανά. Προς τι, λοιπόν, η ενόχληση; Ποιο το νόημα του έργου που αδυνατεί να κερδίσει την ανθρωπότητα, κι ακόμα λιγότερο, να συντρίψει τον Σατανά; Έτσι, τη μάχη με τον Σατανά μπορεί να την πραγματοποιήσει μόνον ο ίδιος ο Θεός και θα ήταν απλώς αδύνατον να τη διεξαγάγει ο άνθρωπος. Το καθήκον του ανθρώπου είναι να υπακούει και να ακολουθεί, διότι είναι ανίκανος να κάνει έργο παρόμοιο με τη δημιουργία των ουρανών και της γης και, ακόμα λιγότερο, να φέρει εις πέρας το έργο της μάχης εναντίον του Σατανά. Ο άνθρωπος δύναται να ικανοποιεί τον Δημιουργό μόνον υπό την ηγεσία Του, διά της οποίας συντρίβεται ο Σατανάς· τούτο είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να πράξει ο άνθρωπος. Έτσι, κάθε φορά που μια νέα μάχη ξεκινά, δηλαδή όποτε αρχίζει το έργο για τη νέα εποχή, το έργο αυτό επιτελείται από τον ίδιο τον Θεό· μέσω του εν λόγω έργου, Εκείνος καθοδηγεί ολόκληρη την εποχή και ανοίγει ένα νέο μονοπάτι για άπασα την ανθρωπότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό

Το έργο ολόκληρου του σχεδίου διαχείρισης του Θεού επιτελείται από τον ίδιο, προσωπικά. Το πρώτο στάδιο —η δημιουργία του κόσμου— πραγματοποιήθηκε από τον ίδιο τον Θεό προσωπικά, και αν δεν είχε γίνει έτσι, τότε κανείς δεν θα ήταν ικανός να δημιουργήσει την ανθρωπότητα. Το δεύτερο στάδιο ήταν η λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας, και πραγματοποιήθηκε κι αυτό από τον ίδιο τον Θεό προσωπικά. Το τρίτο στάδιο είναι αυτονόητο: Η ανάγκη το τέλος ολόκληρου του έργου του Θεού να επιτελεστεί από τον ίδιο προσωπικά είναι ακόμα μεγαλύτερη. Το έργο της λύτρωσης, της κατάκτησης, της απόκτησης και της τελείωσης ολόκληρης της ανθρωπότητας επιτελείται από τον ίδιο τον Θεό προσωπικά. Εάν δεν πραγματοποιούσε αυτό το έργο ο ίδιος, τότε θα ήταν αδύνατον για τον άνθρωπο να Τον εκπροσωπήσει, καθώς και να επιτελέσει το έργο Του. Προκειμένου να συντρίψει τον Σατανά, να κερδίσει την ανθρωπότητα, και να χαρίσει στον άνθρωπο μια φυσιολογική ζωή πάνω στη γη, Εκείνος προσωπικά καθοδηγεί τον άνθρωπο και εργάζεται ο ίδιος ανάμεσα στους ανθρώπους· προς χάριν ολόκληρου του διαχειριστικού σχεδίου Του, αλλά και για το σύνολο του έργου Του, πρέπει να επιτελέσει το έργο αυτό αυτοπροσώπως. Αν ο άνθρωπος πιστεύει ότι ο Θεός ήρθε μόνο ώστε ο άνθρωπος να Τον δει, ώστε ο άνθρωπος να ευτυχήσει, τότε τέτοιες πεποιθήσεις δεν έχουν καμία αξία, καμία σημασία. Η κατανόηση του ανθρώπου είναι υπερβολικά επιφανειακή! Μόνον φέροντας προσωπικά εις πέρας αυτό το έργο, δύναται ο Θεός να επιτελέσει διεξοδικά και ολοκληρωτικά τούτο το έργο. Ο άνθρωπος είναι ανίκανος να το πράξει εξ ονόματος του Θεού. Καθώς δεν έχει ούτε την ταυτότητα του Θεού ούτε την ουσία Του, είναι ανίκανος να επιτελέσει το έργο του Θεού, και ακόμα κι αν ο άνθρωπος έκανε αυτό το έργο, δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα. Την πρώτη φορά που ο Θεός ενσαρκώθηκε, ήταν προς χάριν της λύτρωσης, για να λυτρώσει ολόκληρο το ανθρώπινο είδος από την αμαρτία, να καταστήσει τον άνθρωπο ικανό να καθαρθεί και να συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του. Το έργο της κατάκτησης επιτελείται, και αυτό, από τον Θεό προσωπικά, ανάμεσα στους ανθρώπους. Εάν, κατά τη διάρκεια του σταδίου αυτού, ο Θεός επρόκειτο να μιλήσει μόνον με προφητείες, τότε θα μπορούσε να πάρει τη θέση Του ένας προφήτης ή κάποιος χαρισματικός· αν εκφέρονταν αποκλειστικά και μόνον προφητείες, τότε ο άνθρωπος θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Θεό. Αν, όμως, ο άνθρωπος προσπαθούσε να επιτελέσει εκείνος το έργο του ίδιου του Θεού και προσπαθούσε να κατεργαστεί τη ζωή του ανθρώπου, τότε θα του ήταν αδύνατον να το πραγματοποιήσει. Πρέπει να επιτελεστεί από τον ίδιο τον Θεό: ο Θεός αυτοπροσώπως πρέπει να ενσαρκωθεί, προκειμένου να υλοποιήσει αυτό το έργο. Κατά την Εποχή του Λόγου, αν ακούγονταν αποκλειστικά και μόνον προφητείες, τότε ο προφήτης Ησαΐας ή ο προφήτης Ηλίας θα μπορούσαν να επιτελέσουν αυτό το έργο και δεν θα παρίστατο ανάγκη να το πραγματοποιήσει ο ίδιος ο Θεός. Επειδή το έργο που λαμβάνει χώρα σε αυτό το στάδιο δεν έχει καμία σχέση με προφητείες, και επειδή είναι υψίστης σημασίας, το έργο των λόγων να χρησιμοποιηθεί για την κατάκτηση του ανθρώπου και τη συντριβή του Σατανά, το έργο τούτο είναι αδύνατον να επιτελεστεί από τον άνθρωπο —πρέπει να πραγματοποιηθεί από τον Θεό αυτοπροσώπως. Κατά την Εποχή του Νόμου, ο Ιεχωβά εκτέλεσε μέρος του έργου Του, έπειτα από το οποίο πραγματοποίησε μερικά κηρύγματα και επιτέλεσε κάποιο έργο διά των προφητών. Τούτο συνέβη επειδή ο άνθρωπος μπορούσε να αντικαταστήσει τον Ιεχωβά στο έργο Του, ενώ οι προφήτες μπορούσαν να προλέγουν πράγματα και να ερμηνεύουν κάποια όνειρα για λογαριασμό Του. Το έργο που επιτελείτο στην αρχή δεν ήταν η άμεση αλλαγή της ανθρώπινης διάθεσης, ήταν άσχετο με τις αμαρτίες του ανθρώπου, και ο άνθρωπος υποχρεούτο απλώς να τηρεί τον νόμο. Έτσι ο Ιεχωβά δεν ενσαρκώθηκε, ούτε αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο· αντ’ αυτού, μίλησε απευθείας στον Μωυσή και άλλους, τους έσπρωξε να μιλήσουν και να εργαστούν για λογαριασμό Του και τους ώθησε να εργαστούν απευθείας ανάμεσα στους ανθρώπους. Το πρώτο στάδιο του έργου του Θεού υπήρξε η καθοδήγηση του ανθρώπου. Ήταν η αρχή της μάχης εναντίον του Σατανά, αλλά η μάχη αυτή δεν είχε ξεκινήσει ακόμα επίσημα. Ο επίσημος πόλεμος ενάντια στον Σατανά ξεκίνησε με την πρώτη ενσάρκωση του Θεού, και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Η πρώτη μάχη αυτού του πολέμου ήταν όταν ο ενσαρκωθείς Θεός καρφώθηκε πάνω στον σταυρό. Η σταύρωση του ενσαρκωθέντα Θεού συνέτριψε τον Σατανά και ήταν το πρώτο επιτυχημένο στάδιο του πολέμου. Όταν ο ενσαρκωμένος Θεός άρχισε να κατεργάζεται απευθείας τη ζωή του ανθρώπου, τούτη ήταν και η επίσημη έναρξη του έργου της ανάκτησης του ανθρώπου· και επειδή αυτό ήταν το έργο της αλλαγής της παλιάς διάθεσης του ανθρώπου, ήταν και το έργο της διεξαγωγής της μάχης με τον Σατανά. Το στάδιο του έργου που πραγματοποίησε ο Ιεχωβά στην αρχή, ήταν απλώς η καθοδήγηση της επίγειας ζωής του ανθρώπου. Ήταν η αρχή του έργου του Θεού, και παρόλο που δεν περιελάμβανε ακόμα καμία μάχη, ή κάποιο σημαντικό έργο, έθεσε τα θεμέλια για το έργο του επερχόμενου πολέμου. Αργότερα, το δεύτερο στάδιο του έργου, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, περιελάμβανε την αλλαγή της παλιάς διάθεσης του ανθρώπου, που σημαίνει ότι ο Θεός κατεργάστηκε τη ζωή του ανθρώπου αυτοπροσώπως. Τούτο έπρεπε να γίνει προσωπικά από τον Θεό: Απαιτούσε την ενσάρκωση του ιδίου. Αν δεν είχε συμβεί αυτό, κανένας άλλος δεν θα ήταν δυνατόν να Τον αντικαταστήσει στο συγκεκριμένο στάδιο του έργου, καθώς αντιπροσώπευε το έργο της μάχης απευθείας εναντίον του Σατανά. Αν ο άνθρωπος είχε επιτελέσει τούτο το έργο για λογαριασμό του Θεού, την ώρα της αναμέτρησης με τον Σατανά, ο Σατανάς δεν επρόκειτο να υποταχθεί, οπότε και θα ήταν αδύνατον να συντριβεί. Έπρεπε οπωσδήποτε να τον συντρίψει ο ενσαρκωθείς Θεός, διότι η ουσία του ενσαρκωθέντα Θεού είναι πάντα ο Θεός, είναι πάντα η ανθρώπινη ζωή και είναι πάντα ο Δημιουργός· ό,τι κι αν συμβεί, η ταυτότητα και η ουσία Του δεν πρόκειται να αλλάξουν. Και έτσι, ενεδύθη τη σάρκα και επιτέλεσε το έργο, προκειμένου να προκαλέσει την πλήρη υποταγή του Σατανά. Κατά τη διάρκεια του έργου των εσχάτων ημερών, εάν ο άνθρωπος ήταν εκείνος που έπρεπε να το πραγματοποιήσει, κηρύσσοντας απευθείας τον λόγο, τότε θα ήταν ανίκανος να τον εκστομίσει, κι αν προφερόταν κάποια προφητεία, τότε η προφητεία του θα ήταν ανίκανη να κατακτήσει τον άνθρωπο. Με την πρόσληψη της σάρκας, ο Θεός έρχεται να συντρίψει τον Σατανά και να προκαλέσει την πλήρη υποταγή του. Όταν συντρίψει εντελώς τον Σατανά, κατακτήσει πλήρως και κερδίσει ολοκληρωτικά τον άνθρωπο, αυτό το στάδιο του έργου θα ολοκληρωθεί και θα στεφθεί με επιτυχία. Στη διαχείριση του Θεού, ο άνθρωπος είναι αδύνατον να αντικαταστήσει τον Θεό. Ειδικότερα, το έργο για την καθοδήγηση της εποχής και την έναρξη νέου έργου έχει ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από την προσωπική εργασία του ίδιου του Θεού. Οι αποκαλύψεις προς τους ανθρώπους και ο εφοδιασμός τους με προφητείες είναι κάτι που μπορεί να γίνει από τον ίδιον τον άνθρωπο, αλλά αν πρόκειται για έργο που πρέπει να γίνει προσωπικά από τον Θεό, έργο για τη μάχη μεταξύ του ιδίου και του Σατανά, τότε δεν είναι δυνατόν να επιτελεστεί από τον άνθρωπο. Κατά το πρώτο στάδιο του έργου, όταν δεν υπήρχε μάχη με τον Σατανά, ο Ιεχωβά καθοδηγούσε προσωπικά τον λαό του Ισραήλ, χρησιμοποιώντας τις προφητείες των προφητών. Εν συνεχεία, το δεύτερο στάδιο του έργου ήταν η μάχη με τον Σατανά, και ο ίδιος ο Θεός ενσαρκώθηκε και ενδύθηκε τη σάρκα προκειμένου να το επιτελέσει. Οτιδήποτε περιλαμβάνει τη μάχη ενάντια στον Σατανά περιλαμβάνει και την ενσάρκωση του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή η μάχη είναι αδύνατον να διεξαχθεί από τον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος ήταν εκείνος που έπρεπε να πολεμήσει, θα ήταν ανίκανος να συντρίψει τον Σατανά. Πώς θα μπορούσε να έχει τη δύναμη να πολεμήσει εναντίον του, ενώ θα ήταν ακόμα υπό την κυριαρχία του; Ο άνθρωπος βρίσκεται στη μέση: Αν κλίνεις προς τον Σατανά, τότε ανήκεις σε αυτόν, αλλά αν ικανοποιείς τον Θεό, τότε ανήκεις στον Θεό. Αν ο άνθρωπος προσπαθούσε να αντικαταστήσει τον Θεό στο έργο γι’ αυτή τη μάχη, θα ήταν ικανός να το πράξει; Κι αν το έπραττε, δεν θα είχε χαθεί πολύν καιρό πριν; Δεν θα είχε εισέλθει εδώ και πολύν καιρό στον κάτω κόσμο; Έτσι, ο άνθρωπος είναι ανίκανος να αντικαταστήσει τον Θεό στο έργο Του, το οποίο σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν διαθέτει την ουσία του Θεού, και αν διεξήγες μάχη με τον Σατανά, θα ήσουν ανίκανος να τον συντρίψεις. Ο άνθρωπος δύναται να εκτελέσει μόνο μερικό έργο· μπορεί να κερδίσει μερικούς ανθρώπους, αλλά είναι αδύνατον να αντικαταστήσει τον Θεό στο έργο του ίδιου του Θεού. Πώς θα ήταν δυνατόν να πολεμήσει ο άνθρωπος τον Σατανά; Ο Σατανάς θα σε έπιανε αιχμάλωτο, προτού καν ξεκινήσεις. Μόνο όταν ο ίδιος ο Θεός διεξάγει μάχη με τον Σατανά και ο άνθρωπος ακολουθεί και υπακούει στον Θεό επί αυτής της βάσεως, μπορεί ο άνθρωπος να κερδηθεί από τον Θεό και να ξεφύγει από τα δεσμά του Σατανά. Τα πράγματα που δύναται να επιτύχει ο άνθρωπος με τη σοφία και τις ικανότητές του είναι πολύ περιορισμένα· είναι ανίκανος να ωθήσει τους ανθρώπους στην πλήρωση, να τους καθοδηγήσει και, ακόμα λιγότερο, να συντρίψει τον Σατανά. Η νοημοσύνη και η εξυπνάδα του ανθρώπου είναι ανίκανες να αποτρέψουν τα σχέδια του Σατανά, πώς γίνεται, λοιπόν, να πολεμήσει εναντίον του;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό