Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους» (Πράξεις Αποστόλων 5:29).

«Είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει» (Κατά Ματθαίον 15:14).

«Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Ιεχωβά» (Ιερεμίας 17:5).

«Πλην ο λαός δεν επιστρέφει προς τον πατάξαντα αυτόν, ουδέ εκζητούσι τον Ιεχωβά των δυνάμεων. Διά τούτο ο Ιεχωβά θέλει εκκόψει από του Ισραήλ κεφαλήν και ουράν, κλάδον και σπάρτον, εν μιά ημέρα. Ο πρεσβύτης και ο έντιμος, αυτός είναι η κεφαλή· και ο προφήτης όστις διδάσκει ψεύδη, αυτός είναι η ουρά. Διότι οι μακαρίζοντες τον λαόν τούτον πλανώσιν αυτόν· και οι μακαριζόμενοι υπ’ αυτών αφανίζονται» (Ησαΐας 9:13-16).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Κοίτα τους επικεφαλής κάθε δόγματος: είναι όλοι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, και οι ερμηνείες τους για τη Βίβλο είναι εκτός πλαισίου και καθοδηγούνται από τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοπληξίες. Όλοι στηρίζονται στα χαρίσματα και στην πολυμάθεια για να κάνουν το έργο τους. Αν δεν μπορούσαν καθόλου να κηρύξουν, θα τους ακολουθούσαν οι άνθρωποι; Εν τέλει, κατέχουν πράγματι κάποιες γνώσεις και μπορούν να κηρύξουν για κάποιο δόγμα ή γνωρίζουν πώς να κερδίζουν τους άλλους και πώς να χρησιμοποιούν κάποιο τέχνασμα. Αυτά τα χρησιμοποιούν για να εξαπατήσουν τους ανθρώπους και να τους φέρουν ενώπιον των ίδιων. Θεωρητικά, εκείνοι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, όμως στην πραγματικότητα ακολουθούν τους επικεφαλής τους. Όταν συναντήσουν κάποιον που κηρύττει την αληθινή οδό, κάποιοι από αυτούς λένε: «Πρέπει να συμβουλευτούμε τον επικεφαλής μας σχετικά με την πίστη μας». Δείτε πώς οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρειάζονται τη συμφωνία και την έγκριση των άλλων όταν πιστεύουν στον Θεό και αποδέχονται την αληθινή οδό —δεν αποτελεί αυτό πρόβλημα; Σε τι έχουν μετατραπεί λοιπόν εκείνοι οι επικεφαλής; Δεν έχουν γίνει Φαρισαίοι, ψευδείς ποιμένες, αντίχριστοι που βάζουν εμπόδια στην αποδοχή της αληθινής οδού από τους ανθρώπους;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό· πολλώ δε μάλλον, κανένας τους δεν είναι σε σύμπνοια με το θέλημα του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που παρεμποδίζουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλοι οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό

Μερικοί άνθρωποι δεν χαίρονται με την αλήθεια, πολύ λιγότερο, με την κρίση. Αντίθετα, χαίρονται με τη δύναμη και τον πλούτο. Αυτά τα άτομα κυνηγούν την εξουσία. Αναζητούν μόνο εκείνα τα δόγματα στον κόσμο που έχουν επιρροή και αναζητούν μόνο πάστορες και δασκάλους που προέρχονται από ιερατικές σχολές. Αν και έχουν αποδεχτεί την οδό της αλήθειας, πιστεύουν μόνο κατά το ήμισυ· αδυνατούν να δοθούν ψυχή τε και σώματι, κι ενώ με το στόμα τους λένε ότι δαπανούν εαυτόν για τον Θεό, τα μάτια τους επικεντρώνονται σε μεγάλους πάστορες και δασκάλους, και δεν ρίχνουν ούτε δεύτερη ματιά στον Χριστό. Στην καρδιά τους έχουν εμμονή με τη φήμη, τα πλούτη και τη δόξα. Θεωρούν πως θα ήταν αδύνατο ένα τέτοιο ασήμαντο άτομο να ήταν ικανό να κατακτήσει τόσο πολλούς, ότι κάποιος τόσο συνηθισμένος θα μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Το θεωρούν αδύνατο να είναι όλα αυτά τα μηδενικά μέσα στη σκόνη και τους σωρούς κοπριάς τα άτομα που επιλέγονται από τον Θεό. Πιστεύουν ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού, τότε ο ουρανός και η γη θα γύριζαν ανάποδα, κι όλοι οι άνθρωποι θα ξεκαρδίζονταν στα γέλια. Πιστεύουν ότι, αν ο Θεός επέλεξε κάποιους τόσο τιποτένιους για να τελειωθούν, τότε αυτοί οι μεγάλοι άντρες θα γίνονταν ο ίδιος ο Θεός. Οι αντιλήψεις τους είναι μολυσμένες με την απιστία. Εκτός από το γεγονός ότι δεν πιστεύουν, είναι απλώς εξωφρενικά θηρία. Γιατί εκτιμούν μόνο το κύρος, το γόητρο και τη δύναμη, και έχουν σε εκτίμηση μόνο τις μεγάλες ομάδες και τα μεγάλα δόγματα. Δεν έχουν τον παραμικρό σεβασμό για όλους εκείνους που οδηγούνται από τον Χριστό· είναι απλά προδότες που γύρισαν την πλάτη τους στον Χριστό, στην αλήθεια και στη ζωή.

Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν λατρεύεις το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους ελευθεριάζοντες που κυλιούνται στη βρομιά του κόσμου. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που κυνηγούν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ρίχνεσαι μετά χαράς στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, λόγια και έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου δεσπόζει πάντα μια σειρά σπουδαίων εικόνων· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος σεβασμού. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία.

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι όλοι όσοι δεν εκτιμούν την αλήθεια είναι άπιστοι και προδότες της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Χριστού. Έχεις διαπιστώσει τώρα πόση απιστία βρίσκεται μέσα σου και πόση προδοσία κατά του Χριστού έχεις; Σε προτρέπω ως εξής: Αφού έχεις επιλέξει την οδό της αλήθειας, τότε θα πρέπει να αφοσιωθείς ολόψυχα, μην αμφιταλαντεύεσαι ούτε να το κάνεις με μισή καρδιά. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι ο Θεός δεν ανήκει ούτε στον κόσμο ούτε σε οποιοδήποτε άτομο, αλλά σ’ όλους εκείνους που πραγματικά πιστεύουν σε Αυτόν, σ’ όλους εκείνους που Τον λατρεύουν και σ’ όλους εκείνους που είναι αφοσιωμένοι και πιστοί σ’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

Εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια ακολουθούν πάντα τους άλλους: Εάν οι άνθρωποι λένε ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε λες κι εσύ ότι είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν οι άνθρωποι λένε ότι είναι το έργο ενός κακού πνεύματος, τότε αρχίζεις κι εσύ να αμφιβάλλεις ή λες κι εσύ ότι είναι το έργο ενός κακού πνεύματος. Πάντα παπαγαλίζεις τα λόγια των άλλων και είσαι ανίκανος να διακρίνεις οτιδήποτε μόνος σου, ούτε είσαι σε θέση να σκεφτείς μόνος σου. Έτσι είναι κάποιος που δεν έχει άποψη, που δεν έχει ικανότητα να διακρίνει —ένα τέτοιο άτομο είναι ένας άχρηστος άθλιος! Πάντα επαναλαμβάνεις τα λόγια των άλλων: Σήμερα λέγεται ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά υπάρχει πιθανότητα μια μέρα να πει κάποιος ότι δεν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και ότι, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από τις πράξεις του ανθρώπου —ωστόσο, δεν μπορείς να το διακρίνεις ο ίδιος, και όταν βλέπεις να λέγεται από άλλους, λες κι εσύ το ίδιο. Είναι πράγματι το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά εσύ λες ότι είναι το έργο του ανθρώπου. Δεν έχεις γίνει ένας από αυτούς που βλασφημούν το έργο του Αγίου Πνεύματος; Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν έχεις εναντιωθεί στον Θεό επειδή δεν έχεις ικανότητα διάκρισης; Ίσως μια μέρα να εμφανιστεί κάποιος ανόητος που θα πει ότι «αυτό είναι το έργο ενός κακού πνεύματος» και όταν ακούσεις αυτά τα λόγια, να νιώσεις χαμένος και για άλλη μια φορά να βρεθείς δέσμιος των λόγων των άλλων. Κάθε φορά που κάποιος προκαλεί αναστάτωση, δεν είσαι ικανός να εμμείνεις στη θέση σου, κι αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατέχεις την αλήθεια. Η πίστη στον Θεό και η επιζήτηση της γνώσης για τον Θεό δεν είναι απλά ζητήματα. Δεν μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσω συναθροίσεων και μόνο ακούγοντας κηρύγματα, κι εσύ δεν μπορείς να οδηγηθείς στην τελείωση μόνο με το πάθος. Πρέπει να βιώνεις πράγματα, να γνωρίζεις, να βασίζεις τις ενέργειές σου σε αρχές και να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν θα έχεις υποβληθεί σε εμπειρίες, θα είσαι σε θέση να διακρίνεις πολλά πράγματα —θα είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα στο καλό και το κακό, ανάμεσα στη δικαιοσύνη και τη μοχθηρία, ανάμεσα σε αυτό που είναι από σάρκα και αίμα και αυτό που είναι η αλήθεια. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να τα ξεχωρίζεις όλα αυτά τα πράγματα, και ενεργώντας έτσι, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, δεν θα χαθείς ποτέ. Μόνο αυτό είναι το πραγματικό σου ανάστημα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ικανοποιήσουν

Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό θα πρέπει να υπακούουν τον Θεό και να Τον λατρεύουν. Να μην εξυμνείς ή εξαίρεις κανένα άτομο. Μη βάζεις πρώτο τον Θεό, δεύτερους τους ανθρώπους που εξαίρεις και τρίτο τον εαυτό σου. Κανένας άνθρωπος δεν θα πρέπει να κατέχει θέση στην καρδιά σου και δεν θα πρέπει να θεωρείς τους ανθρώπους —ιδίως εκείνους που λατρεύεις— ισότιμους με τον Θεό, ίσους με Αυτόν. Αυτό είναι ανυπόφορο για τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δέκα κανονιστικές διατάξεις που πρέπει να τηρεί ο εκλεκτός λαός του Θεού την Εποχή της Βασιλείας

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που συχνά πέφτουν θύματα εξαπάτησης από εκείνους που εξωτερικά φαίνονται πνευματικοί, ευγενείς, μεγαλοπρεπείς και σπουδαίοι. Όσο για τους ανθρώπους που μπορούν να μιλούν με ευφράδεια για γράμματα και δόγματα, και ο λόγος και οι ενέργειές τους φαίνονται αξιοθαύμαστα, εκείνοι που εξαπατώνται από αυτούς δεν έχουν εξετάσει ποτέ την ουσία των πράξεών τους, τις αρχές πίσω από τα έργα τους ή τους στόχους τους. Επιπλέον, δεν εξέτασαν ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό ούτε διαπίστωσαν ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι σέβονται στ’ αλήθεια τον Θεό και αποφεύγουν το κακό. Ποτέ δεν διέκριναν την υπόσταση της ανθρώπινης φύσης των συγκεκριμένων ανθρώπων. Αντίθετα, από το πρώτο κιόλας βήμα της γνωριμίας μαζί τους, λίγο-λίγο, έχουν φτάσει να θαυμάζουν και να σέβονται τους ανθρώπους αυτούς, και τελικά αυτοί οι άνθρωποι γίνονται είδωλά τους. Επιπλέον, στο μυαλό κάποιων ανθρώπων, τα είδωλα που λατρεύουν —και που πιστεύουν πως μπορούν να εγκαταλείψουν οικογένεια και δουλειά, και που επιφανειακά φαίνεται ότι μπορούν να πληρώσουν το τίμημα— είναι εκείνοι που ικανοποιούν πραγματικά τον Θεό και που επιτυγχάνουν καλά αποτελέσματα και καλούς προορισμούς. Στο μυαλό τους, τα είδωλα αυτά είναι αυτοί που επαινεί ο Θεός. Τι τους κάνει να πιστεύουν τέτοιο πράγμα; Ποια είναι η ουσία αυτού του ζητήματος; Σε ποιες συνέπειες μπορεί να οδηγήσει; Ας συζητήσουμε πρώτα το θέμα της ουσίας του.

Ουσιαστικά, τα θέματα αυτά που σχετίζονται με τις απόψεις των ανθρώπων, τις μεθόδους άσκησής τους, τις αρχές της άσκησης που επιλέγουν να υιοθετήσουν και αυτό στο οποίοι όλοι τείνουν να επικεντρώνονται δεν έχουν καμία σχέση με τις απαιτήσεις του Θεού από την ανθρωπότητα. Είτε οι άνθρωποι επικεντρώνονται σε ρηχά είτε σε βαθυστόχαστα ζητήματα, είτε σε γράμματα και δόγματα είτε στην πραγματικότητα, δεν προσκολλώνται σε αυτό που θα έπρεπε να προσκολληθούν περισσότερο ούτε γνωρίζουν αυτό που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα. Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι δεν συμπαθούν καθόλου την αλήθεια· ως εκ τούτου, δεν είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν χρόνο και προσπάθεια στην εξεύρεση και την εφαρμογή των αρχών της άσκησης που βρίσκονται στις ομιλίες του Θεού. Αντ’ αυτού, προτιμούν να «κόβουν δρόμο», συνοψίζοντας ότι όσα κατανοούν και γνωρίζουν αποτελούν σωστή πράξη και καλή συμπεριφορά· η σύνοψη αυτή καθίσταται, τότε, ο δικός τους στόχος που πρέπει να ακολουθήσουν, τον οποίο θεωρούν ως την αλήθεια που πρέπει να γίνει πράξη. Η άμεση συνέπεια είναι ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την ανθρώπινη καλή συμπεριφορά ως υποκατάστατο της άσκησης της αλήθειας, πράγμα που ικανοποιεί επίσης την επιθυμία τους να κολακεύουν τον Θεό. Αυτό τους δίνει το κεφάλαιο με το οποίο παλεύουν κατά της αλήθειας και το οποίο χρησιμοποιούν, επίσης, για να επιχειρηματολογούν με τον Θεό και να Τον ανταγωνίζονται. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι βάζουν, επίσης, αδίστακτα τον Θεό στην άκρη, τοποθετώντας στη θέση Του τα είδωλα που θαυμάζουν. Υπάρχει μία και μόνο βασική αιτία που ωθεί τους ανθρώπους να προβαίνουν σε τέτοιες αδαείς ενέργειες και να διαθέτουν τέτοιες αδαείς απόψεις ή μονόπλευρες γνώμες και πρακτικές —και σήμερα θα σας μιλήσω γι’ αυτήν: Ο λόγος είναι ότι, παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να ακολουθούν τον Θεό, να προσεύχονται σε Αυτόν κάθε μέρα και να διαβάζουν καθημερινά τις ομιλίες Του, δεν καταλαβαίνουν πραγματικά το θέλημά Του. Εδώ βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος. Αν κάποιος κατανοούσε την καρδιά του Θεού και γνώριζε τι αρέσει σ’ Αυτόν, τι αποστρέφεται, τι θέλει, τι απορρίπτει, τι είδους ανθρώπους αγαπά, τι είδους ανθρώπους αντιπαθεί, τι πρότυπα χρησιμοποιεί όταν θέτει απαιτήσεις στους ανθρώπους και ποια προσέγγιση λαμβάνει για την τελείωσή τους, θα μπορούσε, τότε, το άτομο αυτό να έχει ακόμα τις δικές του προσωπικές γνώμες; Θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να πάνε να λατρέψουν κάποιον άλλον; Θα μπορούσε ένας συνηθισμένος άνθρωπος να καταστεί είδωλό τους; Οι άνθρωποι που κατανοούν το θέλημα του Θεού διαθέτουν μια λίγο πιο ορθολογική άποψη από αυτήν. Δεν πρόκειται να ειδωλοποιήσουν αυθαίρετα κάποιο διεφθαρμένο πρόσωπο, ούτε πρόκειται, ενώ βαδίζουν στο μονοπάτι της άσκησης της αλήθειας, να πιστέψουν ότι η τυφλή τήρηση λίγων απλών κανόνων ή αρχών ισοδυναμεί με την άσκηση της αλήθειας.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Όσοι ισχυρίζονται ότι ακολουθούν τον Θεό, καλά θα έκαναν να ανοίξουν τα μάτια τους και να κοιτάξουν καλά για να δουν σε ποιον ακριβώς πιστεύουν: Όντως πιστεύεις στον Θεό ή μήπως πιστεύεις στον Σατανά; Αν ξέρεις ότι αυτό στο οποίο πιστεύεις δεν είναι ο Θεός, αλλά τα δικά σου είδωλα, τότε καλύτερα να μην ισχυρίζεσαι ότι είσαι πιστός. Εάν πραγματικά δεν γνωρίζεις σε ποιον πιστεύεις, τότε πάλι, καλά θα κάνεις να μην ισχυρίζεσαι ότι είσαι πιστός. Θα ήταν βλασφημία! Κανείς δεν σε αναγκάζει να πιστεύεις στον Θεό. Μη λέτε ότι πιστεύετε σ’ Εμένα· έχω ακούσει αυτά τα λόγια αρκετές φορές, και δεν επιθυμώ να τα ακούσω ξανά, επειδή αυτό στο οποίο πιστεύετε είναι τα είδωλα μέσα στις καρδιές σας και οι ντόπιοι νταήδες ανάμεσά σας. Όσοι κουνούν το κεφάλι τους όταν ακούν την αλήθεια, και χαμογελούν πλατιά όταν ακούν για θάνατο, είναι όλοι τους απόγονοι του Σατανά και είναι αυτοί που θα αποκλειστούν. Μέσα στους κόλπους της εκκλησίας, υπάρχουν πολλοί που δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης. Όταν συμβαίνει κάτι παραπλανητικό, εκείνοι στέκονται αναπάντεχα στο πλευρό του Σατανά· προσβάλλονται, μάλιστα, όταν τους αποκαλούν υπηρέτες του Σατανά. Παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να πούνε ότι δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης, αυτοί πάντα υποστηρίζουν την πλευρά που δεν κατέχει την αλήθεια· ποτέ δεν υποστηρίζουν την αλήθεια σε μια κρίσιμη στιγμή, ποτέ δεν ορθώνουν ανάστημα για να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της αλήθειας. Στερούνται πράγματι ικανότητας διάκρισης; Γιατί παίρνουν αναπάντεχα το μέρος του Σατανά; Γιατί ποτέ δεν λένε ούτε μία λέξη που να είναι δίκαιη ή λογική υπέρ της αλήθειας; Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί, πράγματι, ως αποτέλεσμα της στιγμιαίας σύγχυσής τους; Όσο λιγότερη ικανότητα διάκρισης διαθέτουν οι άνθρωποι, τόσο λιγότερο είναι σε θέση να ταχθούν με την αλήθεια. Τι δείχνει αυτό; Δεν δείχνει ότι οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης αγαπούν το κακό; Δεν δείχνει ότι είναι οι πιστοί απόγονοι του Σατανά; Πώς γίνεται να μπορούν πάντα να τάσσονται με τον Σατανά και να μιλούν τη γλώσσα του; Κάθε λέξη και πράξη τους, οι εκφράσεις στα πρόσωπά τους, όλα αρκούν για να αποδείξουν ότι δεν είναι καθόλου λάτρεις της αλήθειας· αντιθέτως, είναι άνθρωποι που απεχθάνονται την αλήθεια. Το γεγονός ότι μπορούν να υποστηρίζουν τον Σατανά, αρκεί για να αποδείξει ότι ο Σατανάς αγαπά πραγματικά αυτούς τους μικρόψυχους διαβόλους που αγωνίζονται για χάρη του Σατανά όλη τους τη ζωή. Δεν είναι όλα αυτά τα γεγονότα απολύτως ξεκάθαρα; Εάν πράγματι είσαι κάποιος που αγαπά την αλήθεια, τότε γιατί δεν εκτιμάς καθόλου όσους την κάνουν πράξη, και γιατί ακολουθείς αμέσως όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια με το που σου ρίξουν την παραμικρή ματιά; Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Δεν Με νοιάζει αν διαθέτεις ή όχι ικανότητα διάκρισης. Δεν Με νοιάζει πόσο ακριβό τίμημα έχεις πληρώσει. Δεν Με νοιάζει πόσο μεγάλες είναι οι δυνάμεις σου, ούτε Με νοιάζει αν είσαι ντόπιος νταής ή λαβαροφόρος επικεφαλής. Εάν οι δυνάμεις σου είναι μεγάλες, τούτο οφείλεται μόνο στη βοήθεια της δύναμης του Σατανά. Εάν το κύρος σου είναι μεγάλο, τούτο συμβαίνει απλώς και μόνο επειδή υπάρχουν πάρα πολλοί γύρω σου που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Αν δεν έχεις αποβληθεί, τούτο οφείλεται στο ότι τώρα δεν είναι ώρα για το έργο της αποβολής· αντιθέτως, είναι ώρα για το έργο του αποκλεισμού. Δεν βιάζομαι να σε αποβάλλω τώρα αμέσως. Απλώς περιμένω την ημέρα που θα σε τιμωρήσω αφότου έχεις αποκλειστεί. Όποιος δεν κάνει πράξη την αλήθεια, θα αποκλειστεί!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια