Καλωσορίζουμε όλους όσοι αναζητούν με λαχτάρα την εμφάνιση του Θεού!
Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:
«Διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος» (Α΄ Πέτρου 1:16).
«Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε» (Κατά Ιωάννην 8:34-35).
«Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, διά να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν» (Αποκάλυψη 22:14).
Σχετικά λόγια του Θεού:
Πρέπει να ξέρεις τι είδους ανθρώπους επιθυμώ· όσοι δεν είναι αγνοί δεν επιτρέπεται να εισέλθουν στη βασιλεία, όσοι είναι ακάθαρτοι δεν επιτρέπεται να σπιλώσουν το ιερό έδαφος. Παρόλο που μπορεί να έχεις κάνει πολύ έργο και να έχεις εργαστεί εδώ και πολλά χρόνια, αν τελικά είσαι θλιβερά βρόμικος, είναι απαράδεκτο στον νόμο του Ουρανού να επιθυμείς να εισέλθεις στη βασιλεία Μου! Από την ίδρυση του κόσμου μέχρι σήμερα, δεν έχω προσφέρει ποτέ εύκολη πρόσβαση στη βασιλεία Μου σε όσους προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά Μου. Αυτός είναι ένας ουράνιος κανόνας και κανείς δεν μπορεί να τον παραβιάσει! Πρέπει να αναζητήσεις τη ζωή. Σήμερα, αυτοί που θα οδηγηθούν στην τελείωση είναι το ίδιο είδος με τον Πέτρο: Είναι αυτοί που επιδιώκουν τις αλλαγές στη δική τους διάθεση και είναι πρόθυμοι να γίνουν μάρτυρες για τον Θεό και να εκτελέσουν το καθήκον τους ως πλάσματα του Θεού. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι θα οδηγηθούν στην τελείωση. Εάν αποβλέπεις μόνο στις ανταμοιβές και δεν προσπαθείς να αλλάξεις τη δική σου διάθεση ζωής, τότε όλες οι προσπάθειές σου θα είναι μάταιες —και αυτή είναι μια αναλλοίωτη αλήθεια!
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος
Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Και έτσι εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας
Ο Θεός δεν αντιγράφει το έργο σε καμία εποχή. Εφόσον έχουν καταφτάσει οι έσχατες ημέρες, Εκείνος θα επιτελέσει το έργο που επιτελεί κατά τις έσχατες ημέρες και θα αποκαλύψει ολόκληρη τη διάθεση που έχει κατά τις έσχατες ημέρες. Όσον αφορά τις έσχατες ημέρες, αναφέρονται σε μια ξεχωριστή εποχή, σε μια εποχή στην οποία ο Ιησούς είπε ότι σίγουρα θα αντιμετωπίσετε καταστροφές, όπως και σεισμούς, λιμούς και επιδημίες, γεγονός που θα αποδείξει ότι πρόκειται για μια νέα εποχή και ότι δεν είναι πια η παλαιά Εποχή της Χάριτος. Αν υποτεθεί, όπως λένε οι άνθρωποι, ότι ο Θεός είναι πάντα αμετάβλητος, ότι η διάθεσή Του είναι πάντα συμπονετική και στοργική, ότι Εκείνος αγαπά τον άνθρωπο όπως αγαπά τον εαυτό Του, ότι προσφέρει σωτηρία σε κάθε άνθρωπο και ότι ποτέ δεν μισεί τον άνθρωπο, θα μπορούσε να φτάσει ποτέ το έργο Του στο τέλος του; Όταν ήλθε και σταυρώθηκε ο Ιησούς, θυσιάζοντας τον εαυτό Του για όλους τους αμαρτωλούς και προσφέροντας τον εαυτό Του στον βωμό, είχε ήδη ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης και είχε φέρει την Εποχή της Χάριτος στο τέλος της. Ποιο θα ήταν, λοιπόν, το νόημα της επανάληψης του έργου εκείνης της εποχής κατά τις έσχατες ημέρες; Η επανάληψη των ίδιων πραγμάτων δεν θα συνιστούσε άρνηση του έργου του Ιησού; Αν ο Θεός δεν επιτελούσε το έργο της σταύρωσης όταν ερχόταν κατά το στάδιο αυτό, αλλά παρέμενε στοργικός και συμπονετικός, τότε θα ήταν σε θέση να φέρει την εποχή στο τέλος της; Θα μπορούσε ένας στοργικός και συμπονετικός Θεός να φέρει την εποχή στο τέλος της; Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους. Επομένως, μια τέτοια διάθεση έχει εποχική σημασία, και η αποκάλυψη και η έκθεση της διάθεσής Του εκδηλώνονται χάριν του έργου κάθε νέας εποχής. Δεν ισχύει ότι ο Θεός αποκαλύπτει τη διάθεσή Του αυθαίρετα και άνευ σημασίας. Αν υποτεθεί ότι, αποκαλύπτοντας την έκβαση του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, ο Θεός παραχωρούσε και πάλι στον άνθρωπο απεριόριστη ευσπλαχνία και αγάπη και συνέχιζε να είναι στοργικός απέναντί του, χωρίς να υποβάλλει τον άνθρωπο σε δίκαιη κρίση, αλλά, αντιθέτως, δείχνοντάς του ανοχή, υπομονή και συγχώρεση, και δίνοντάς του άφεση αμαρτιών όσο σοβαρές κι αν ήταν οι αμαρτίες του, χωρίς ίχνος δίκαιης κρίσης, τότε πότε θα ολοκληρωνόταν όλη η διαχείριση του Θεού; Πότε θα μπορούσε μια τέτοια διάθεση να οδηγήσει τους ανθρώπους στον κατάλληλο προορισμό της ανθρωπότητας; Πάρε για παράδειγμα έναν δικαστή που είναι μονίμως στοργικός, έναν δικαστή με καλοσυνάτο πρόσωπο και τρυφερή καρδιά. Αγαπά τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που μπορεί να έχουν διαπράξει και είναι στοργικός και επιεικής μαζί τους, όποιοι κι αν είναι. Σε αυτήν την περίπτωση, πότε θα μπορέσει να καταλήξει σε μια δίκαιη ετυμηγορία; Κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών, μόνο η δίκαιη κρίση μπορεί να διαχωρίσει τους ανθρώπους σύμφωνα με το είδος τους και να φέρει τον άνθρωπο σε μια νέα σφαίρα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η εποχή φτάνει στο τέλος της μέσω της δίκαιης διάθεσης της κρίσης και της παίδευσης του Θεού.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)
Έως ότου φτάσει στο τέλος του το σχέδιο διαχείρισής Του που αριθμεί 6.000 έτη —προτού Εκείνος αποκαλύψει την έκβαση κάθε κατηγορίας ανθρώπου— το έργο του Θεού επί γης θα γίνεται για χάρη της σωτηρίας· ο αποκλειστικός σκοπός του είναι να ολοκληρωθούν —διεξοδικά— όσοι Τον αγαπούν και να υποταχθούν στο κράτος Του. Όπως κι αν σώζει ο Θεός τους ανθρώπους, όλα γίνονται κάνοντάς τους να απελευθερωθούν από την παλιά σατανική τους φύση· δηλαδή, τους σώζει κάνοντάς τους να αναζητήσουν τη ζωή. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν θα έχουν τρόπο να δεχτούν τη σωτηρία του Θεού. Η σωτηρία είναι το έργο του ίδιου του Θεού και η αναζήτηση της ζωής είναι κάτι που πρέπει να αναλάβει ο άνθρωπος προκειμένου να αποδεχτεί τη σωτηρία. Στα μάτια του ανθρώπου, η σωτηρία είναι η αγάπη του Θεού, και η αγάπη του Θεού δεν μπορεί να είναι παίδευση, κρίση και κατάρες· η σωτηρία πρέπει να περιέχει αγάπη, συμπόνια και, επιπλέον, λόγια παρηγοριάς και απεριόριστες ευλογίες που παραχωρεί ο Θεός. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι όταν ο Θεός σώζει τον άνθρωπο, το κάνει συγκινώντας τον με τις ευλογίες και τη χάρη Του, έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει την καρδιά του στον Θεό. Τουτέστιν, το γεγονός ότι συγκινεί τον άνθρωπο αποτελεί τη σωτηρία του από Εκείνον. Αυτού του είδους η σωτηρία επιτελείται μέσω του κλεισίματος μιας συμφωνίας. Μόνο όταν ο Θεός τούς προσφέρει τα εκατονταπλάσια, θα υποταχθούν οι άνθρωποι ενώπιον του ονόματος του Θεού και θα προσπαθούν να τα πηγαίνουν καλά για χάρη Του και να Του φέρνουν δόξα. Αυτή δεν είναι η πρόθεση του Θεού για την ανθρωπότητα. Ο Θεός έχει έλθει να εργαστεί στη γη για να σώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα· δεν υπάρχει αναλήθεια σε αυτό. Αν υπήρχε, τότε σίγουρα δεν θα είχε έλθει να επιτελέσει το έργο Του αυτοπροσώπως. Στο παρελθόν, τα μέσα της σωτηρίας Του περιλάμβαναν την επίδειξη υπέρτατης αγάπης και συμπόνιας, σε βαθμό που Εκείνος έδωσε όλο Του το Είναι στον Σατανά σε αντάλλαγμα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το παρόν δεν μοιάζει καθόλου με το παρελθόν: Η σωτηρία που σας παραχωρείται σήμερα λαμβάνει χώρα κατά τις έσχατες ημέρες, κατά τη διάρκεια της ταξινόμησης του καθενός ανά είδος· τα μέσα της σωτηρίας σας δεν είναι η αγάπη ή η συμπόνια, αλλά η παίδευση και η κρίση, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να σωθεί πιο επισταμένως.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να αφήσετε κατά μέρος τις ευλογίες του κύρους και να κατανοήσετε το θέλημα του Θεού, το οποίο είναι να φέρει σωτηρία στον άνθρωπο
Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός. Εάν δεν δίνεις την πρέπουσα σημασία σε αυτές τις αλήθειες και συνεχώς σκέφτεσαι να τις αποφύγεις ή προσπαθείς να βρεις έναν νέο τρόπο να ξεφύγεις από αυτές, τότε λέω πως είσαι ένας αμαρτωλός που έχει διαπράξει βαριά αδικήματα. Εάν έχεις πίστη στον Θεό, όμως δεν αναζητάς την αλήθεια ή το θέλημά Του, ούτε αγαπάς την οδό που σε φέρνει πιο κοντά σ’ Εκείνον, τότε λέω πως είσαι κάποιος που προσπαθεί να ξεφύγει από την κρίση, και πως είσαι μια μαριονέτα και ένας προδότης που προσπαθεί να δραπετεύσει μακριά από τον μεγάλο λευκό θρόνο. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς τους επαναστάτες που διαφεύγουν από το βλέμμα Του. Τέτοιοι άνθρωποι θα λάβουν ακόμα πιο αυστηρή τιμωρία. Εκείνοι που έρχονται ενώπιον του Θεού ώστε να κριθούν, και επιπλέον έχουν εξαγνιστεί, θα ζήσουν για πάντα στη βασιλεία Του. Φυσικά, αυτό είναι κάτι μελλοντικό.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια
Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν έχεις καταλάβει, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνοι που απλώς αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνοι που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης, ο Θεός θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο βαριές από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να υπηρετούν, θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι επιπλέον αιώνια. Ο Θεός δεν θα δείξει έλεος σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή μια ακριβής αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού για την κρίση και την αποκάλυψη του ανθρώπου; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους εκείνους που κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα, επιτρέποντας σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση. Τα σώματα τους αναδίδουν δυσωδία πτωμάτων και τέτοια είναι η τιμωρία που τους αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδών ακολούθων, των ψευδών αποστόλων, και των ψευδών εργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματα τους, ώστε να μη μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτοί οι υποκριτές που υπηρετούσαν μέχρι κάποια στιγμή, μα τώρα δεν είναι ικανοί να παραμείνουν πιστοί μέχρι το τέλος, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους αχρείους, έτσι ώστε να περάσουν στο συμβούλιο των αχρείων και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που δεν αφιέρωσαν καμία προσπάθεια, και θα τους εξολοθρεύσει όλους με την αλλαγή των εποχών. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε αυτούς που υπηρετούν τον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός αυτών των ανθρώπων μπορεί να επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που δεν είναι ικανοί ούτε καν να υπηρετήσουν. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους εκείνους που σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, όπως επίσης κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτό είναι το απόσταγμα που λαμβάνει ο Θεός από το έργο Του. Όσο για εκείνους που δεν εμπίπτουν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους. Και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· εσείς θα αποφασίσετε ποιον δρόμο θα επιλέξετε. Αυτό που πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ κάποιον που δεν μπορεί να συμβαδίσει μαζί Του, και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια
Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή, και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι μέσα από το οποίο ο άνθρωπος θα αποκτήσει τη ζωή, και ο μόνος δρόμος για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα έχεις ποτέ την έγκριση του Ιησού, και δεν θα σου επιτραπεί ποτέ να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μια μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, λέξεις και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή, και δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλούνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και γιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την τάξη των πραγμάτων και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρόλα αυτά, κάθεσαι και περιμένεις παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν ένας που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός, στον οποίον είσαι προσκολλημένος, είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν στη νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον παράδεισο; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου, είναι τα γράμματα που παρέχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι οι αλήθειες που μπορούν να δώσουν τη ζωή. Τα γραπτά που διάβασες, σου εμπλουτίζουν μόνο τη γλώσσα, και δεν είναι λόγια σοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τους δρόμους που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σου επιτρέπει την κατανόηση του μυστηρίου που εμπεριέχεται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον παράδεισο; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον παράδεισο και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα, ποιος είναι αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα βρεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή
Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό —δηλαδή, όποιος δεν πιστεύει το έργο και τον λόγο του ορατού Θεού και δεν πιστεύει στον ορατό Θεό, αλλά αντίθετα λατρεύει τον αόρατο Θεό στον ουρανό— δεν έχει τον Θεό μέσα στην καρδιά του. Είναι άνθρωποι που είναι ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι στερούνται της ανθρωπιάς και λογικής, πόσο μάλλον της αλήθειας. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, ο ορατός και απτός Θεός δεν μπορεί να γίνει πιστευτός ακόμα, αλλά ο αόρατος και άυλος Θεός είναι ο πιο αξιόπιστος και δίνει μεγαλύτερη χαρά στην καρδιά τους. Αυτό που αναζητούν δεν είναι η αλήθεια της πραγματικότητας, ούτε είναι η πραγματική ουσία της ζωής, πολύ λιγότερο δε, οι προθέσεις του Θεού. Αντιθέτως, επιδιώκουν τον ενθουσιασμό. Όποια από τα πράγματα είναι πιο ικανά να τους επιτρέψουν να επιτύχουν τις δικές τους επιθυμίες, είναι, χωρίς αμφιβολία, οι πεποιθήσεις και οι επιδιώξεις τους. Πιστεύουν μόνο στον Θεό για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους, όχι για να αναζητήσουν την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι δεν πράττουν το κακό; Έχουν εξαιρετικά υψηλή αυτοπεποίθηση και δεν πιστεύουν ότι ο Θεός στον ουρανό θα τους καταστρέψει, αυτούς τους «καλούς ανθρώπους». Αντ’ αυτού, πιστεύουν ότι ο Θεός θα τους επιτρέψει να παραμείνουν και, επιπλέον, θα τους ανταμείψει όμορφα, διότι έχουν κάνει πολλά πράγματα για τον Θεό και έχουν δείξει μεγάλη «πίστη» απέναντί Του. Αν επρόκειτο να ακολουθήσουν τον ορατό Θεό, αμέσως θα χτυπούσαν τον Θεό ή θα γίνονταν έξαλλοι μαζί Του μόλις οι επιθυμίες τους δεν ευοδώνονταν. Αυτοί είναι άθλιοι άνθρωποι που επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους· δεν είναι ακέραιοι άνθρωποι στην αναζήτηση της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι λεγόμενοι διεφθαρμένοι άνθρωποι που ακολουθούν τον Χριστό. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν αναζητούν την αλήθεια, δεν μπορούν να πιστέψουν την αλήθεια. Είναι ακόμα πιο αδύναμοι να αντιληφθούν τη μελλοντική έκβαση της ανθρωπότητας, επειδή δεν πιστεύουν σε οποιαδήποτε εργασία ή ομιλία του ορατού Θεού και δεν μπορούν να πιστέψουν στον μελλοντικό προορισμό της ανθρωπότητας. Επομένως, ακόμα κι αν ακολουθούν τον ορατό Θεό, εξακολουθούν να διαπράττουν το κακό και δεν αναζητούν την αλήθεια, ούτε κάνουν πράξη την αλήθεια που απαιτώ. Αυτοί οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν ότι θα καταστραφούν, είναι ακριβώς τα άτομα αυτά που όντως θα καταστραφούν. Όλοι πιστεύουν ότι είναι τόσο έξυπνοι και πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι αυτοί που κάνουν πράξη την αλήθεια. Θεωρούν ότι η κακή συμπεριφορά τους είναι η αλήθεια και έτσι, την εκτιμούν. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση· παίρνουν την αλήθεια ως δόγμα και τις κακές πράξεις τους ως αλήθειες, και τελικά μπορούν να μαζεύουν ό,τι έχουν σπείρει. Όσο πιο γεμάτοι αυτοπεποίθηση είναι οι άνθρωποι και όσο πιο αλαζονικοί, τόσο περισσότερο δεν είναι σε θέση να αποκτήσουν την αλήθεια. Όσο περισσότερο οι άνθρωποι πιστεύουν στον ουράνιο Θεό, τόσο περισσότερο αντιστέκονται στον Θεό. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα τιμωρηθούν.
«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί
Ο Θεός δεν θέλει να τιμωρούνται περισσότεροι άνθρωποι. Αντιθέτως, ελπίζει ότι θα σωθούν περισσότεροι άνθρωποι και ότι περισσότεροι άνθρωποι θα συμβαδίσουν μαζί Του και θα εισέλθουν στη βασιλεία Του. Όμως, αν οι άνθρωποι αρνούνται να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, αν δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια με ταπεινή καρδιά, παρά μόνο γίνονται σχολαστικοί, προσπαθούν να ρίξουν αλλού το φταίξιμο και προσποιούνται ότι καταλαβαίνουν, ενώ στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουν, τότε αυτοί θα είναι που θα χάσουν στο τέλος. Το έργο του Θεού δεν περιμένει κανέναν. Η σωτηρία Του δεν είναι σαν κάτι άχρηστο για πέταμα, το οποίο μπορεί να πέσει κατά τύχη επάνω στον οποιονδήποτε. Αντιθέτως, είναι στοχευμένη, έχει σκοπό και γίνεται κατ’ επιλογή. Αν δεν ξέρετε να την εκτιμήσετε, τότε το μόνο που σας περιμένει είναι η δίκαιη κρίση και τιμωρία του Θεού. Ο Θεός αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους δίκαια. Ανεξαρτήτως της ηλικίας σας, πόσο γηραιότεροι είστε από τους άλλους ή ακόμα πόσο έχετε υποφέρει, η δίκαιη διάθεση του Θεού παραμένει πάντοτε αμετάβλητη απέναντι σε αυτά τα πράγματα. Ο Θεός δεν δείχνει σε κανέναν ιδιαίτερη προτίμηση ούτε ευνοεί κανέναν. Η στάση Του απέναντι στους ανθρώπους βασίζεται στο αν αποδέχονται ή όχι την αλήθεια και το νέο έργο Του, αφήνοντας πίσω τους τα πάντα. Αν μπορείτε να λάβετε το νέο Του έργο και την αλήθεια που Εκείνος εκφράζει, τότε θα μπορέσετε να κερδίσετε τη σωτηρία του Θεού. Αν φουσκώνετε από περηφάνια επειδή είστε βετεράνοι και καμαρώνετε για την παλαιότητά σας θέτοντας όρους στον Θεό, ο Θεός θα σας αποκηρύξει από τη σωτηρία Του. Ακριβώς όπως έπαθαν οι Ιουδαίοι, οι οποίοι δεν μπορούσαν αν αποδεχθούν τον Ιησού Χριστό, παρά περίμεναν για τον Μεσσία και, στο τέλος, έπεσε επάνω τους η κατάρα και η οργή του Θεού. Αυτό είναι ένα γεγονός, το οποίο θα πρέπει να αναγνωρίσουν όλοι. […] Δεν πρέπει να βγάζουμε αυθαίρετα συμπεράσματα για το έργο και τη διαχείριση του Θεού, διαφορετικά, αυτό που θα κερδίσουμε δεν θα είναι οι υποσχέσεις του Θεού, αλλά το μένος Του, οι κατάρες και η τιμωρία Του, και αυτό που λαχταρούσαμε για μια ζωή δεν θα έλθει ποτέ. Σκεπτόμενοι τον πόνο από τις εμπειρίες του παρελθόντος, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να μην αφήσουμε τη σωτηρία του Θεού να μας γλιστρήσει από τα χέρια, να κρατήσουμε σφιχτά κάθε κομμάτι καθοδήγησης και κάθε ευκαιρία που μας χαρίζει ο Θεός, ώστε να αποφύγουμε να πέσουν επάνω μας οι κατάρες του Θεού εκεί που δεν το περιμένουμε. Πρέπει υπομονετικά και συνετά να περιμένουμε την έλευση του Θεού, να έχουμε μια προσεκτική προσέγγιση του ευαγγελίου που εμφανίζεται στον δρόμο μας, να προσευχόμαστε στον Θεό για να μας οχυρώσει με πίστη και να μας χαρίσει πνευματικά μάτια, ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε κάθε είδους άνθρωπο, ζήτημα και αντικείμενο που συναντάμε, μέχρι να έρθει η ώρα που θα γίνουμε μάρτυρες της εμφάνισης του Θεού.
[…] Οι γνώσεις και οι εξωτερικές συμπεριφορές των Φαρισαίων δεν έσωσαν τη σχέση τους με τον Ιησού Χριστό. Τουναντίον, τους έβλαψαν, καθώς ήταν οι γνώσεις και οι αντιλήψεις τους, σε συνδυασμό με την εικόνα που είχαν για τον Θεό στην καρδιά τους, αυτές που τους ώθησαν να καταδικάσουν τον Κύριο Ιησού. Ήταν οι φαντασιώσεις και τα μυαλά τους που τους παραπλάνησαν, που τους έκλεισαν τα πνευματικά μάτια τους, κάνοντάς τους να μην αναγνωρίζουν τον Μεσσία που είχε ήδη έρθει, και να κάνουν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να βρουν αποδείξεις και προφάσεις, προκειμένου να καταδικάσουν τον Κύριο Ιησού. Αυτό είναι το αποκρουστικό πρόσωπό τους. Χρησιμοποιούν ως δικαιολογία το ότι υπερασπίζονται το αρχικό έργο του Θεού, προκειμένου να καταδικάσουν το ρεαλιστικό έργο που πραγματοποιεί ο Θεός στο παρόν. Φυσικά, αυτό είναι ένα λάθος, στο οποίο όλοι οι άνθρωποι όλων των εποχών δύνανται να υποπέσουν. Χρησιμοποιούν παλιά δόγματα και κανόνες για να μετράνε και να καταδικάζουν αλήθειες που δεν έχουν ξανακούσει, νομίζοντας ότι έτσι ακολουθούν πιστά την αληθινή οδό και διατηρούν την αγνότητά τους ενώπιον του Θεού, ότι είναι αφοσιωμένοι στον Θεό. Ποια είναι όμως τα γεγονότα; Ο Θεός συνεχώς πραγματοποιεί το νέο Του έργο, συνεχίζει τη διαχείρισή Του, πάντοτε καινούργιος και ποτέ παλιός. Και οι άνθρωποι; Παραμένουν πάντοτε προσκολλημένοι σε παρωχημένα πράγματα, για τα οποία πιστεύουν ότι είναι οι εκφράσεις του Θεού στο σύνολό τους, συγχαίρουν τον εαυτό τους, φουσκώνουν από αλαζονεία και περιμένουν από τον Θεό να τους επιβραβεύσει, έχοντας μια στάση που τους κάνει να πιστεύουν ότι ο Θεός δεν θα τους απορρίψει ποτέ, δεν θα τους κακομεταχειριστεί ποτέ. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το έργο του Θεού συνεχίζεται απερίσπαστο, με περισσότερους ανθρώπους της νέας εποχής να Τον ακολουθούν και να αποδέχονται το νέο Του έργο, ενώ εκείνοι που περιμένουν από τον Θεό να τους επιβραβεύσει, εξοντώνονται από το νέο έργο του Θεού και ακόμα περισσότεροι άνθρωποι εμπίπτουν στην τιμωρία του Θεού. Τη στιγμή που ξεκινά η τιμωρία τους, η ζωή της πίστης στον Θεό λαμβάνει τέλος, ενώ η κατάληξη και ο προορισμός τους ολοκληρώνονται. Αυτό είναι κάτι που κανείς δεν επιθυμεί να δει, αλλά συμβαίνει, χωρίς να γίνεται αντιληπτό, μπροστά στα μάτια μας. Οπότε, είναι η διάθεση του Θεού που είναι τόσο ανελέητη ή μήπως η είναι η αναζήτηση των ανθρώπων που είναι εσφαλμένη; Δεν αξίζει πραγματικά να εξετάσουν ενδελεχώς οι άνθρωποι τον εαυτό τους;
Απόσπασμα από τον Επίλογο του βιβλίου «Κλασικά Παραδείγματα Τιμωρίας λόγω Αντίστασης στον Παντοδύναμο Θεό»
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.
Απαντήση: Αν οι άνθρωποι δέχονται μόνο το λυτρωτικό έργο του Κυρίου Ιησού στην Εποχή της Χάριτος, αλλά δεν δέχονται το έργο της κρίσεως και...
