Σχετικά λόγια του Θεού:

Από τότε που ο άνθρωπος είχε τις κοινωνικές επιστήμες, ο νους του ήταν κατειλημμένος από την επιστήμη και την γνώση. Η επιστήμη κι η γνώση έγιναν εργαλεία για την διακυβέρνηση της ανθρωπότητας, και δεν υπήρχε επαρκής χώρος στον άνθρωπο να λατρέψει τον Θεό, αλλά ούτε κι ευνοϊκές συνθήκες για την λατρεία του Θεού. Η θέση του Θεού βυθίστηκε ακόμα πιο κάτω στην καρδιά του ανθρώπου. Ένας κόσμος στην καρδιά του ανθρώπου χωρίς καμιά θέση για τον Θεό είναι σκοτεινός, κενός, χωρίς ελπίδα. Κι έτσι προέκυψαν τόσοι πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες, ιστορικοί και πολιτικοί που εκφράζουν θεωρίες κοινωνικής επιστήμης, την θεωρία της ανθρώπινης εξέλιξης, κι άλλες θεωρίες που έρχονται σε σύγκρουση με την αλήθεια ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, για να γεμίζουν την καρδιά και τον νου του ανθρώπου. Με αυτόν τον τρόπο, αυτοί που πιστεύουν ότι όλα τα δημιούργησε ο Θεός, όλο και λιγοστεύουν, κι αυτοί που πιστεύουν στην θεωρία της εξέλιξης, όλο και αυξάνονται. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τις καταγραφές του έργου του Θεού και των λόγων Του κατά την διάρκεια της ιστορικής εποχής της Παλαιάς Διαθήκης ως μύθους και θρύλους. Στην καρδιά τους, οι άνθρωποι γίνονται αδιάφοροι ως προς την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο του Θεού, στην αρχή ότι ο Θεός υπάρχει και κυριαρχεί έναντι όλων. Η επιβίωση της ανθρωπότητας κι η μοίρα των χωρών και των εθνών δεν είναι πια σημαντική γι’ αυτούς. Ο άνθρωπος ζει σε έναν κενό κόσμο, στον οποίο απασχολείται μόνο με την βρώση, την πόση και το κυνήγι της ευχαρίστησης… Λίγοι άνθρωποι αναλαμβάνουν να αναζητήσουν πού κάνει ο Θεός το έργο Του σήμερα, ή να αναζητήσουν το πώς προΐσταται και διευθετεί τον προορισμό του ανθρώπου. Και με αυτόν τον τρόπο, εν αγνοία του ανθρώπου, ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι όλο και λιγότερο ικανός να προχωρήσει σύμφωνα με τις επιθυμίες του ανθρώπου, και υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, ζώντας σ’ ένα τέτοιο κόσμο, νιώθουν λιγότερο χαρούμενοι από ανθρώπους που έχουν φύγει. Ακόμη και άτομα σε χώρες που κάποτε ήταν πολύ πολιτισμένες, εκφράζουν τέτοιου είδους παράπονα. Διότι χωρίς την καθοδήγηση του Θεού, ανεξάρτητα από το πόσο οι κυβερνώντες και οι κοινωνιολόγοι στύβουν το μυαλό τους για να διατηρήσουν τον ανθρώπινο πολιτισμό, δεν έχει κανένα νόημα. Κανένας δεν μπορεί να γεμίσει το κενό στην καρδιά του ανθρώπου, γιατί κανένας δεν μπορεί να είναι η ζωή του ανθρώπου, και καμία κοινωνική θεωρία δεν μπορεί να απελευθερώσει τον άνθρωπο από το κενό από το οποίο πλήττεται. Η επιστήμη, η γνώση, η ελευθερία, η δημοκρατία, η διασκέδαση, η άνεση, όλα αυτά δεν είναι παρά μόνο προσωρινή ανακούφιση. Ακόμη και με αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος αναπόφευκτα θα αμαρτήσει και θα παραπονιέται για τις αδικίες της κοινωνίας. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να περιορίσουν την πείνα και την επιθυμία του ανθρώπου για εξερεύνηση. Γιατί ο άνθρωπος φτιάχτηκε από τον Θεό, και οι ανούσιες θυσίες και εξερευνήσεις του ανθρώπου δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη δυστυχία. Ο άνθρωπος θα ζει σε μια συνεχή κατάσταση φόβου, δεν θα ξέρει πώς να αντιμετωπίζει το μέλλον της ανθρωπότητας ή πώς να αντιμετωπίζει το μονοπάτι μπροστά του. Ο άνθρωπος θα καταλήξει ακόμα να φοβάται την επιστήμη και τη γνώση, και να φοβάται ακόμη περισσότερο το αίσθημα κενού μέσα του. Σε αυτόν τον κόσμο, ανεξάρτητα από το αν ζεις σε μια ελεύθερη χώρα ή σε μία χώρα χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα, είσαι εντελώς ανίκανος να ξεφύγεις από την μοίρα της ανθρωπότητας. Είτε είσαι ο κυβερνών ή ο κυβερνώμενος, είσαι απολύτως ανίκανος να ξεφύγεις από την επιθυμία να εξερευνήσεις την μοίρα, τα μυστήρια, και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Είσαι ακόμη λιγότερο ικανός να ξεφύγεις από την χαοτική αίσθηση του κενού. Τέτοιου είδους φαινόμενα, που είναι κοινά σε όλη την ανθρωπότητα, ονομάζονται κοινωνικά φαινόμενα από τους κοινωνιολόγους, αλλά ακόμη δεν εμφανίστηκε κανένας σπουδαίος άνθρωπος να λύσει τέτοιου είδους προβλήματα. Ο άνθρωπος, εξάλλου, δεν είναι παρά άνθρωπος. Η θέση κι η ζωή του Θεού δεν μπορούν να αντικατασταθούν από οποιονδήποτε άνθρωπο. Η ανθρωπότητα δεν απαιτεί απλώς μια δίκαιη κοινωνία, στην οποία όλοι είναι καλοταϊσμένοι, ίσοι και ελεύθεροι, αλλά τη σωτηρία του Θεού και την δική Του παροχή ζωής σε αυτούς. Μόνο όταν ο άνθρωπος λάβει την σωτηρία του Θεού και την δική Του παροχή ζωής σε αυτούς, μπορούν οι ανάγκες, ο πόθος για εξερεύνηση και το πνευματικό κενό του ανθρώπου να λυθούν. Αν ο λαός μιας χώρας ή ενός έθνους είναι ανίκανος να λάβει τη σωτηρία και την φροντίδα του Θεού, τότε μια χώρα ή ένα έθνος τέτοιου είδους θα περπατάει στον δρόμο προς την καταστροφή, προς το σκότος και θα εξολοθρευτεί από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

Ίσως η χώρα σου να ευημερεί τώρα, αλλά αν επιτρέψεις στον λαό σου να ξεστρατίσει από τον Θεό, τότε η χώρα σου θα βρεθεί όλο και πιο απεκδυόμενη από τις ευλογίες του Θεού. Ο πολιτισμός της χώρας σου θα είναι όλο και πιο ποδοπατημένος, και πριν περάσει πολύς καιρός, οι άνθρωποι θα επαναστατήσουν ενάντια στον Θεό και θα καταριούνται τον Ουρανό. Συνεπώς, εν αγνοία του ανθρώπου, η μοίρα της χώρας θα οδηγηθεί στην καταστροφή. Ο Θεός θα υψώσει δυνατές χώρες για να αντιμετωπίσουν αυτές τις χώρες που αποτελούν αντικείμενο κατάρας του Θεού, και μπορεί ακόμη και να τις εξαφανίσει από προσώπου γης. Η άνοδος κι η πτώση μιας χώρας ή ενός έθνους προδιαγράφεται από το αν οι κυβερνώντες της λατρεύουν τον Θεό, κι από το αν οδηγούν τον λαό τους πιο κοντά στον Θεό και στη λατρεία Του. Κι όμως, σε αυτήν την ύστατη εποχή, επειδή αυτοί που πραγματικά αναζητούν και λατρεύουν τον Θεό όλο και σπανίζουν, ο Θεός παραχωρεί ειδική χάρη σε αυτές τις χώρες, στις οποίες ο Χριστιανισμός είναι η επίσημη θρησκεία. Τους συγκεντρώνει για να σχηματίζουν το σχετικώς δίκαιο στρατόπεδο του κόσμου, ενώ οι χώρες αθεϊσμού ή αυτές που δεν λατρεύουν τον αληθινό Θεό, γίνονται οι αντίπαλοι του δίκαιου στρατοπέδου. Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός όχι μόνο έχει ένα μέρος ανάμεσα στην ανθρωπότητα, στο οποίο να εκτελέσει το έργο Του, αλλά επίσης κερδίζει χώρες που μπορούν να ασκήσουν δίκαιη εξουσία, προκειμένου να επιβάλει κυρώσεις και περιορισμούς σε αυτές τις χώρες που αντιστέκονται στον Θεό. Όμως, μολαταύτα, ακόμη δεν υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι που εμφανίζονται να λατρεύουν τον Θεό, γιατί ο άνθρωπος έχει ξεστρατίσει πολύ μακριά από Αυτόν, κι ο Θεός απουσιάζει από τις σκέψεις των ανθρώπων για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Απομένουν στη γη μόνο χώρες που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη και αντιστέκονται στην αδικία. Αλλά αυτό απέχει από τις επιθυμίες του Θεού, γιατί καμιάς χώρας οι κυβερνώντες δεν θα επιτρέπουν στον Θεό να προΐσταται πάνω στον λαό τους, και κανένα πολιτικό κόμμα δεν θα συγκεντρώσει τους ανθρώπους του για την λατρεία του Θεού. Ο Θεός έχει χάσει την δικαιωματική θέση Του στην καρδιά κάθε χώρας, έθνους, κυβερνώντος κόμματος, κι ακόμα στην καρδιά κάθε ατόμου. Παρόλο που δίκαιες δυνάμεις όντως υπάρχουν σε αυτόν τον κόσμο, η κυβέρνηση στην οποία ο Θεός δεν έχει καμία θέση στην καρδιά του ανθρώπου, είναι εύθραυστη. Χωρίς τις ευλογίες του Θεού, η πολιτική αρένα θα αποδιοργανωθεί και θα γίνει ευάλωτη σε επιθέσεις. Για την ανθρωπότητα, το να στερείται την ευλογία του Θεού είναι σαν να στερείται τον ήλιο. Ανεξάρτητα από τις φιλότιμες συνεισφορές των κυβερνώντων στον λαό τους, ανεξάρτητα από πόσες δίκαιες συνδιασκέψεις η ανθρωπότητα πραγματοποιεί, κανένα από τα παραπάνω δεν θα αντιστρέψει την φορά των πραγμάτων ή θα αλλάξει τη μοίρα της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος πιστεύει ότι μια χώρα, στην οποία οι άνθρωποι τρώνε κι έχουν ρούχα, στην οποία ζούνε μαζί ειρηνικά, είναι μια καλή χώρα, και μια με καλή ηγεσία. Αλλά ο Θεός δεν πιστεύει κάτι τέτοιο. Πιστεύει ότι μια χώρα, στην οποία κανείς δεν Τον λατρεύει, είναι μια χώρα που πρέπει να αφανιστεί. Ο τρόπος σκέψης του ανθρώπου βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με αυτόν του Θεού. Συνεπώς, αν ο επικεφαλής μιας χώρας δεν λατρεύει τον Θεό, τότε η μοίρα αυτής της χώρας θα είναι τραγική, κι η χώρα δεν θα έχει κανένα προορισμό.

Ο Θεός δεν συμμετέχει στην πολιτική του ανθρώπου, όμως η μοίρα μιας χώρας ή ενός έθνους ελέγχεται από τον Θεό. Ο Θεός ελέγχει αυτόν τον κόσμο κι ολόκληρο το σύμπαν. Η μοίρα του ανθρώπου και τα σχέδια του Θεού είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα, και κανένας άνθρωπος, χώρα ή έθνος δεν εξαιρείται από την κυριαρχία του Θεού. Αν ο άνθρωπος επιθυμεί να μάθει την μοίρα του, τότε πρέπει να παρουσιαστεί μπροστά στον Θεό. Ο Θεός θα επιφέρει ευημερία σε αυτούς που Τον ακολουθούν και Τον λατρεύουν, και θα φέρει παρακμή κι αφανισμό σε αυτούς που Του αντιστέκονται και Τον απορρίπτουν.

Θυμήσου τη σκηνή στη Βίβλο όταν ο Θεός κατέστρεψε τα Σόδομα, και σκέψου επίσης πώς η γυναίκα του Λωτ έγινε στήλη άλατος. Ανάτρεξε στο πώς οι άνθρωποι στην Νινευή μετανόησαν για τις αμαρτίες τους εν σάκκω και σποδώ, και θυμήσου τι ακολούθησε μετά την σταύρωση του Ιησού από τους Ιουδαίους 2.000 χρόνια πριν. Οι Ιουδαίοι εκδιώχθηκαν από το Ισραήλ και κατέφυγαν σε χώρες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Πολλοί σκοτώθηκαν, και ολόκληρο το Ιουδαϊκό έθνος υποβλήθηκε σε πρωτοφανή καταστροφή. Είχαν καρφώσει τον Θεό στον σταυρό —διέπραξαν ένα ειδεχθές έγκλημα— και προκάλεσαν τη διάθεση του Θεού. Αναγκάστηκαν να πληρώσουν για ό,τι έκαναν, αναγκάστηκαν να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους. Καταδίκασαν τον Θεό, απέρριψαν τον Θεό, και συνεπώς, δεν είχαν παρά μόνο μια μοίρα: να τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτή είναι η πικρή συνέπεια και καταστροφή, την οποία οι κυβερνώντες επέφεραν πάνω στην χώρα και στο έθνος τους.

Σήμερα, ο Θεός επέστρεψε στον κόσμο για να κάνει το έργο Του. Η πρώτη Του στάση είναι η μεγάλη συγκέντρωση δικτατορικών κυβερνώντων: η Κίνα, το ισχυρό προπύργιο του αθεϊσμού. Ο Θεός κέρδισε μια ομάδα ανθρώπων με την σοφία και τη δύναμή Του. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, καταδιώκεται από το κυβερνών κόμμα της Κίνας με κάθε τρόπο, και υποβάλλεται σε μεγάλο πόνο, χωρίς κανένα μέρος να γείρει το κεφάλι Του, και ανίκανος να βρει καταφύγιο. Μολαταύτα, ο Θεός ακόμα συνεχίζει το έργο που σκοπεύει να πραγματοποιήσει: εκφράζει τη φωνή Του και διαδίδει το ευαγγέλιο. Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί την παντοδυναμία του Θεού. Στην Κίνα, μια χώρα που θεωρεί τον Θεό ως εχθρό, ο Θεός δεν έχει παύσει ποτέ να δουλεύει. Αντιθέτως, περισσότεροι άνθρωποι έχουν αποδεχτεί το έργο και τον λόγο Του, γιατί ο Θεός κάνει ό,τι μπορεί να σώσει κάθε ένα μέλος της ανθρωπότητας ξεχωριστά. Πιστεύουμε ότι καμιά χώρα ή εξουσία δεν μπορεί να σταθεί στον δρόμο αυτού που επιθυμεί να πετύχει ο Θεός. Αυτοί που παρεμποδίζουν το έργο του Θεού, αντιστέκονται στον λόγο του Θεού, ενοχλούν και βλάψουν το σχέδιο του Θεού, τελικά θα τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτός που αψηφά το έργο του Θεού, θα σταλεί στην κόλαση. Οποιαδήποτε χώρα αψηφά το έργο του Θεού, θα καταστραφεί. Οποιοδήποτε έθνος υψώνεται για να εναντιωθεί στο έργο του Θεού, θα αφανιστεί από προσώπου γης, και θα παύσει να υπάρχει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας

Η γνώση σχετικά με την αρχαία κουλτούρα και ιστορία, που εκτείνονται σε χρονική περίοδο αρκετών χιλιάδων ετών, έχει σφραγίσει τόσο ερμητικά το σκεπτικό, τις αντιλήψεις και τη διανοητική στάση του ανθρώπου, που τα κατέστησε αδιαπέραστα και μη βιοδιασπώμενα.^[1] Οι άνθρωποι ζουν στον δέκατο όγδοο κύκλο της κόλασης, όπου, σαν να έχουν εξοριστεί στα μπουντρούμια από τον Θεό, το φως δεν είναι ποτέ ορατό. Το φεουδαρχικό σκεπτικό έχει καταπιέσει τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό, που μετά βίας μπορούν να αναπνεύσουν και ασφυκτιούν. Δεν έχουν το παραμικρό ίχνος δύναμης για να αντισταθούν· το μόνο που κάνουν είναι να υπομένουν αδιάκοπα μες στη σιωπή… Κανείς δεν έχει τολμήσει ποτέ να αγωνιστεί ή να υπερασπιστεί τη δικαιοσύνη και το δίκαιο· οι άνθρωποι απλώς διάγουν μια ζωή χειρότερη των ζώων, υπό τα πλήγματα και την κακοποίηση της φεουδαρχικής ηθικής, μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο. Δεν έχουν σκεφτεί ποτέ τους να αναζητήσουν τον Θεό ώστε να απολαύσουν την ευτυχία στον κόσμο των ανθρώπων. Είναι θαρρείς και οι άνθρωποι είναι τόσο χτυπημένοι που είναι σαν τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου —μαραμένα, ξερά και καστανοκίτρινα. Πάει καιρός που οι άνθρωποι έχουν χάσει τη μνήμη τους· ζουν αβοήθητοι στην κόλαση που ονομάζεται «κόσμος των ανθρώπων», περιμένοντας την έλευση της έσχατης ημέρας ώστε να μπορέσουν να χαθούν μαζί μ’ αυτήν την κόλαση, θαρρείς και η έσχατη ημέρα την οποία λαχταρούν είναι η μέρα που ο άνθρωπος θα απολαύσει τη γαλήνη της ανάπαυσης. Η φεουδαρχική ηθική έχει οδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου στον «Άδη», εξασθενίζοντας κι άλλο τη δύναμη του ανθρώπου να αντισταθεί. Κάθε λογής καταπίεση ωθεί τον άνθρωπο, βήμα προς βήμα, να πέσει πιο βαθιά στον Άδη, όλο και πιο μακριά από τον Θεό, στο σημείο που σήμερα έχει γίνει παντελώς άγνωστος στον Θεό και σπεύδει να Τον αποφύγει όταν συναντιούνται. Ο άνθρωπος δεν Του δίνει προσοχή και Τον αφήνει να στέκεται μόνος Του παράμερα, θαρρείς κι ο άνθρωπος δεν Τον έχει γνωρίσει ποτέ, δεν Τον έχει ξαναδεί ποτέ. […] Η γνώση περί αρχαίας κουλτούρας έχει κλέψει στα κρυφά τον άνθρωπο από την παρουσία του Θεού και τον έχει παραδώσει στον βασιλιά των διαβόλων και στους απογόνους του. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά^[α] έχουν μεταφέρει το σκεπτικό και τις αντιλήψεις του ανθρώπου σε μια άλλη εποχή παρακοής, κάνοντάς τον να λατρεύει ακόμη περισσότερο από πριν εκείνους που συνέταξαν το Βιβλίο των Πηγών και επιδεινώνοντας, ως εκ τούτου, περαιτέρω τις αντιλήψεις του για τον Θεό. Εν αγνοία του ανθρώπου, ο βασιλιάς των διαβόλων απέκλεισε άσπλαχνα τον Θεό από την καρδιά του κι έπειτα την κατέλαβε ο ίδιος, με θριαμβευτική χαρά. Από τότε, ο άνθρωπος απέκτησε μια άσχημη και μοχθηρή ψυχή, καθώς και την όψη του βασιλιά των διαβόλων. Μίσος για τον Θεό γέμισε το στήθος του, και η κακεντρέχεια του βασιλιά των διαβόλων εξαπλωνόταν μέρα με τη μέρα μες στον άνθρωπο, έως ότου τον κυρίευσε ολότελα. Ο άνθρωπος δεν είχε πια ούτε την παραμικρή ελευθερία και δεν είχε τον τρόπο να ξεφύγει από τα δίχτυα του βασιλιά των διαβόλων. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να πιαστεί επιτόπου αιχμάλωτος, να παραδοθεί και να πέσει κάτω υποταγμένος ενώπιόν του. Πριν από πολύ καιρό, όταν η καρδιά και η ψυχή του ανθρώπου ήταν ακόμη στο πρώιμο στάδιό τους, ο βασιλιάς των διαβόλων φύτεψε μέσα τους τον σπόρο του καρκινώματος του αθεϊσμού, διδάσκοντάς του πλάνες όπως «μελέτησε τις επιστήμες και την τεχνολογία· υλοποίησε τους Τέσσερις Εκσυγχρονισμούς· στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει». Και πέραν τούτων, δεν χάνει ευκαιρία να φωνάξει: «Ας βασιστούμε στον σκληρό μας μόχθο για να χτίσουμε μια όμορφη πατρίδα», ζητώντας από τον καθένα να είναι προετοιμασμένος από την παιδική του ηλικία να υπηρετήσει πιστά την πατρίδα του. Ο άνθρωπος, όντας ανυποψίαστος, ήρθε στην παρουσία του, όπου εκείνος σφετερίστηκε δίχως δισταγμό όλα τα εύσημα (τα εύσημα, δηλαδή, που ανήκουν στον Θεό για το γεγονός πως κρατά όλη την ανθρωπότητα στα χέρια Του). Ποτέ του δεν ένιωσε καμία ντροπή. Επιπλέον, άρπαξε αναίσχυντα τον λαό του Θεού και έσυρε τους ανθρώπους αυτούς στο σπίτι του, όπου πήδησε σαν ποντικός πάνω στο τραπέζι κι έβαλε τον άνθρωπο να τον λατρεύει ως Θεό. Τέτοιος κακοποιός είναι! Αναφωνεί σκανδαλώδη, σοκαριστικά πράγματα, όπως: «Στον κόσμο Θεός δεν υπάρχει. Ο άνεμος προέρχεται από μετασχηματισμούς σύμφωνα με φυσικούς νόμους· η βροχή προκαλείται όταν οι υδρατμοί, αφού έρθουν σε επαφή με κρύες θερμοκρασίες, συμπυκνώνονται σε σταγόνες και πέφτουν στη γη· ο σεισμός είναι η δόνηση της επιφάνειας της γης λόγω γεωλογικών αλλαγών· η ξηρασία οφείλεται στην ξηρότητα του αέρα που προκαλείται από νουκλεονικές διαταραχές στην επιφάνεια του ήλιου. Πρόκειται για φυσικά φαινόμενα. Πού βρίσκεται, σε όλα αυτά, κάποια πράξη του Θεού;» Υπάρχουν, μάλιστα, εκείνοι που φωνάζουν δηλώσεις που δεν θα έπρεπε να εκφράζονται, όπως οι ακόλουθες: «Ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο κατά την αρχαιότητα, και ο σημερινός κόσμος προέρχεται από μια διαδοχή πρωτόγονων κοινωνιών που ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Το αν μια χώρα θα ακμάσει ή θα παρακμάσει εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τον λαό της». Στο παρασκήνιο, κάνει τον άνθρωπο να τον κρεμάσει στον τοίχο ή να τον τοποθετήσει πάνω στο τραπέζι προκειμένου να του αποτίνει φόρο τιμής και να του κάνει προσφορές. Ενώ αναφωνεί «δεν υπάρχει Θεός», ταυτόχρονα πλασάρει τον εαυτό του ως Θεό, διώχνοντας τον Θεό από τα όρια της γης με συνοπτική βαναυσότητα, καθώς στέκεται στη θέση του Θεού και αναλαμβάνει τον ρόλο του βασιλιά των διαβόλων. Είναι πέρα για πέρα παράλογος! Κάνει τον άνθρωπο να τον μισεί ως το μεδούλι. Φαίνεται πως ο Θεός κι αυτός είναι ορκισμένοι εχθροί, και οι δυο τους δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Μηχανορραφεί για να ξεφορτωθεί τον Θεό ενώ ο ίδιος κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου.^[2] Τέτοιος βασιλιάς διαβόλων είναι! Πώς μπορεί να γίνει ανεκτή η ύπαρξή του; Δεν θα ησυχάσει έως ότου κάνει άνω-κάτω το έργο του Θεού και το ρημάξει τελείως,^[3] θαρρείς και θέλει να εναντιώνεται στον Θεό μέχρις εσχάτων, μέχρις ότου είτε πεθάνει το ψάρι είτε κοπεί το δίχτυ, πηγαίνοντας σκόπιμα κόντρα στον Θεό και ασκώντας όλο και μεγαλύτερη πίεση. Το αποκρουστικό πρόσωπό του, έχοντας αποκαλυφθεί τελείως από καιρό, είναι τώρα μελανιασμένο, δαρμένο^[4] και σε άσχημη κατάσταση, κι όμως το μίσος του για τον Θεό παραμένει ανυποχώρητο, θαρρείς και μόνο αν καταβροχθίσει τον Θεό με μια χαψιά θα μπορέσει να απαλλαγεί από το μίσος που είναι συσσωρευμένο μες στην καρδιά του. Πώς είναι δυνατόν να τον ανεχτούμε, αυτόν τον εχθρό του Θεού! Μονάχα η εξάλειψη και η πλήρης εξόντωσή του θα εκπληρώσουν την επιθυμία της ζωής μας. Πώς είναι δυνατόν να του επιτραπεί να συνεχίσει να δρα ανεξέλεγκτος; Έχει διαφθείρει τον άνθρωπο σε τέτοιο βαθμό, που ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον ουρανοήλιο, έχει νεκρωθεί και δεν νιώθει τίποτα. Ο άνθρωπος έχει χάσει την κανονική ανθρώπινη σύνεσή του. Γιατί να μην προσφέρουμε όλο μας το είναι για να τον καταστρέψουμε και να τον κατακάψουμε, ώστε να εξαλείψουμε κάθε ανησυχία για το μέλλον και να δώσουμε τη δυνατότητα στο έργο του Θεού να φτάσει συντομότερα σε άνευ προηγουμένου μεγαλείο; Αυτή η συμμορία αχρείων έχει έλθει στον κόσμο των ανθρώπων και τον έχει βυθίσει στο χάος. Οι αχρείοι αυτοί έχουν φέρει όλους τους ανθρώπους στην άκρη ενός γκρεμού, σχεδιάζοντας στα κρυφά να τους σπρώξουν απ’ το χείλος για να γίνουν κομμάτια, ώστε τότε να καταβροχθίσουν τα πτώματά τους. Τρέφουν τη μάταιη ελπίδα να καταστρέψουν το σχέδιο του Θεού και να αναμετρηθούν μαζί Του, ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά^[5]. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο! Ο σταυρός, εξάλλου, έχει ετοιμαστεί για τον βασιλιά των διαβόλων, ο οποίος είναι ένοχος για τα πιο ειδεχθή εγκλήματα. Ο Θεός δεν ανήκει στον σταυρό. Τον έχει ήδη παραμερίσει για τον διάβολο. Πάει πολύς καιρός που ο Θεός έχει βγει νικητής και δεν νιώθει πια λύπη για τις αμαρτίες της ανθρωπότητας, μα θα φέρει τη σωτηρία σε όλη την ανθρωπότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (7)

Έπειτα από χιλιάδες χρόνια διαφθοράς, ο άνθρωπος έχει γίνει αναίσθητος και αργόστροφος, ένας δαίμονας που εναντιώνεται στον Θεό, σε σημείο που η επαναστατικότητα του ανθρώπου ενάντια στον Θεό έχει καταγραφεί σε ιστορικά βιβλία, και ακόμα κι ο ίδιος ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει μια πλήρη εικόνα της αντιδραστικής συμπεριφοράς του —διότι τον άνθρωπο τον έχει διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, τον έχει παρασύρει και ο άνθρωπος δεν ξέρει πού να στραφεί. Ακόμα και σήμερα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να προδίδει τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος βλέπει τον Θεό Τον προδίδει, και όταν δεν Τον βλέπει κάνει το ίδιο. Ακόμη, υπάρχουν κι εκείνοι που έχοντας γίνει μάρτυρες των καταρών του Θεού και της οργής Του, συνεχίζουν και Τον προδίδουν. Και έτσι λέω πως η σύνεση του ανθρώπου έχει χάσει την αρχική της λειτουργία και πως το ίδιο συνέβη και στη συνείδηση του. Ο άνθρωπος που αντικρίζω είναι ένα κτήνος σε ανθρώπινη μορφή, είναι ένα δηλητηριώδες φίδι και όσο αξιοθρήνητος κι αν προσπαθεί να εμφανίζεται μπροστά στα μάτια Μου, ποτέ δεν θα είμαι ελεήμων προς αυτόν διότι ο άνθρωπος δεν έχει αντιληφθεί τη διαφορά μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, την διαφορά μεταξύ αλήθειας και μη αλήθειας. Η λογική του ανθρώπου είναι τόσο μουδιασμένη, κι όμως προσπαθεί ακόμη να κερδίσει ευλογίες· η ανθρώπινη φύση του είναι τόσο ποταπή, κι όμως ακόμα επιθυμεί να αποκτήσει την κυριαρχία ενός βασιλιά. Με τέτοια λογική, ποιανού βασιλιάς θα μπορούσε να είναι; Πώς θα μπορούσε με τέτοια ανθρώπινη φύση να καθίσει σε θρόνο; Ο άνθρωπος πραγματικά δεν έχει καμία ντροπή! Είναι ένας αλαζονικός αχρείος! Σε όσους από εσάς επιθυμείτε να κερδίσετε ευλογίες, προτείνω πρώτα να κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη τη δική σας άσχημη αντανάκλαση —εσύ έχεις ό, τι χρειάζεται για να γίνεις βασιλιάς; Έχεις το πρόσωπο κάποιου που μπορεί να κερδίσει ευλογίες; Δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή αλλαγή στη διάθεσή σου και δεν έχεις εφαρμόσει καμία από τις αλήθειες στην πράξη, κι όμως συνεχίζεις να ελπίζεις για ένα υπέροχο αύριο. Πλανάσαι! Έχοντας γεννηθεί σε τόσο βρόμικη γη, ο άνθρωπος έχει σημαδευτεί σοβαρά από την κοινωνία, έχει επηρεαστεί από φεουδαρχική δεοντολογία και έχει διδαχτεί σε «ιδρύματα υψηλής μόρφωσης». Ο οπισθοδρομικός τρόπος σκέψης, η διεφθαρμένη ηθική, η μοχθηρή άποψη ζωής, η ελεεινή φιλοσοφία για τη ζωή, η απολύτως ανάξια ύπαρξη κι ο διεφθαρμένος τρόπος ζωής και τα έθιμα, όλα έχουν εισβάλει βαθιά στην καρδιά του ανθρώπου και επιτίθενται άγρια και υπονομεύουν τη συνείδησή του. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί περισσότερο από τον Θεό και Του εναντιώνεται ακόμη περισσότερο. Ημέρα με την ημέρα, η διάθεση του ανθρώπου γίνεται όλο και πιο μοχθηρή και δεν υπάρχει ούτε ένας που πρόθυμα θα εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό, ούτε ένας που πρόθυμα θα υπακούσει Εκείνον και, επιπλέον, ούτε ένας που θα αναζητήσει πρόθυμα την εμφάνιση Του. Αντίθετα, υπό την σφαίρα επιρροής του Σατανά, ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιδιώκει την απόλαυση, παραδίδοντας τον εαυτό του στη διαφθορά της σάρκας στη γη της λάσπης. Ακόμη κι όταν ακούν την αλήθεια, εκείνοι που ζουν στο σκότος δεν σκέφτονται να την εφαρμόσουν στην πράξη, και ούτε τείνουν να αναζητήσουν τον Θεό, ακόμη και αν έχουν αντικρίσει την εμφάνιση Του. Πώς θα μπορούσε μια τόσο διεφθαρμένη ανθρωπότητα να έχει οποιαδήποτε ευκαιρία για σωτηρία; Πώς θα μπορούσε μια τόσο παρηκμασμένη ανθρωπότητα να ζήσει στο φως;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το να έχετε μια αμετάβλητη διάθεση σημαίνει πως είστε εχθρικοί προς τον Θεό

Το ανθρώπινο γένος είναι ο πονηρός που Μου εναντιώνεται και Με παρακούει. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τη γέννα του πονηρού που έχω καταραστεί. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από τους απογόνους του αρχαγγέλου που Με πρόδωσε. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι άλλος από την κληρονομιά του διαβόλου ο οποίος, όταν τον απέρριψα προ αμνημονεύτων χρόνων, έγινε από τότε ο αδιάλλακτος πολέμιός Μου. Πάνω από το ανθρώπινο γένος, ο ουρανός χαμηλώνει, σκοτεινιασμένος και ζοφερός, χωρίς την παραμικρή ακτίνα φωτός, και ο ανθρώπινος κόσμος βυθίζεται σε πισσώδες έρεβος, τόσο που όποιος ζει εκεί, δεν μπορεί να δει ούτε το τεντωμένο του χέρι μπροστά στο πρόσωπό του ούτε τον ήλιο όταν σηκώνει το κεφάλι του. Ο δρόμος κάτω από τα πόδια του, λασπωμένος και γεμάτος λακκούβες, ελίσσεται βασανιστικά· όλος ο τόπος είναι γεμάτος πτώματα. Οι σκοτεινές του άκρες είναι γεμάτες με υπολείμματα νεκρών και στις κρύες και σκιερές γωνίες κατοικούν πλήθη δαιμόνων. Και παντού μες στον κόσμο των ανθρώπων ορδές δαιμόνων πηγαίνουν κι έρχονται. Η γέννα κάθε είδους θηρίου, καλυμμένη με βρομιά, βρίσκεται πιασμένη σε ατέρμονη σύγκρουση, της οποίας ο ήχος εμπνέει τρόμο στην καρδιά. Σε τέτοιους καιρούς, σ’ έναν τέτοιον κόσμο, σ’ έναν τέτοιο «επίγειο παράδεισο», πού να στραφεί κάποιος για να γυρέψει ευτυχία στη ζωή; Πού να στραφεί για να βρει τον προορισμό της ζωής του; Το ανθρώπινο γένος, συντετριμμένο κάτω από το πόδι του Σατανά προ αμνημονεύτων χρόνων, ενεργεί εξαρχής έχοντας υιοθετήσει την εικόνα του Σατανά, και ακόμη περισσότερο, την ενσάρκωση του Σατανά, λειτουργώντας σαν σημάδι που γίνεται μάρτυρας του Σατανά, ηχηρός και απροκάλυπτος. Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, ένας τέτοιος σωρός εκφυλισμένου αποβράσματος και τέτοιος γόνος αυτής της διαφθαρμένης ανθρώπινης οικογένειας να γίνει μάρτυρας του Θεού; Από πού θα προέλθει η δόξα Μου; Πού μπορεί ν’ αρχίσει κανείς να μιλάει για τη μαρτυρία Μου; Γιατί ο εχθρός που, έχοντας διαφθείρει το ανθρώπινο γένος, ορθώνεται εναντίον Μου, έχει ήδη κερδίσει το ανθρώπινο γένος —το ανθρώπινο γένος που δημιούργησα προ αμνημονεύτων χρόνων και που πλημμύρισε από τη δόξα Μου και τη δική Μου ζωή— και το κηλίδωσε. Έχει διαρπάξει τη δόξα Μου, και όλο αυτό με το οποίο διαπότισε τον άνθρωπο είναι δηλητήριο καρυκευμένο βαριά με την ασχήμια του Σατανά, και χυμός από τον καρπό του δέντρου της γνώσεως του καλού και του κακού. Στην αρχή, δημιούργησα το ανθρώπινο γένος, δηλαδή, δημιούργησα τον πρόγονο του ανθρώπου, τον Αδάμ. Προικίστηκε με μορφή και εικόνα, ξεχειλίζοντας από ευρωστία, ξεχειλίζοντας από ζωτικότητα, και ήταν, επιπλέον, συντροφιά με τη δόξα Μου. Ήταν η ένδοξη ημέρα που δημιούργησα τον άνθρωπο. Μετά από αυτό, δημιουργήθηκε η Εύα από το σώμα του Αδάμ, κι ήταν και αυτή ο πρόγονος του ανθρώπου, και με τον τρόπο αυτόν οι άνθρωποι που δημιούργησα πλημμύρισαν από την ανάσα Μου και πλημμύρισαν με τη δόξα Μου. Ο Αδάμ γεννήθηκε αρχικά από το χέρι Μου και ήταν η αναπαράσταση της εικόνας Μου. Έτσι, το αρχικό νόημα του «Αδάμ» ήταν ένα ον δημιουργημένο από Μένα, διαποτισμένο με τη ζωτική Μου ενέργεια, διαποτισμένο με τη δόξα Μου, έχοντας μορφή και εικόνα, έχοντας πνεύμα και πνοή. Ήταν το μόνο δημιουργημένο ον που κατείχε πνεύμα, που ήταν ικανό να Με αναπαριστά, να φέρει την εικόνα Μου και να δέχεται την πνοή Μου. Στην αρχή, η Εύα ήταν ο δεύτερος άνθρωπος προικισμένος με πνοή, του οποίου τη δημιουργία είχα ορίσει, έτσι το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένα ον δημιουργημένο που θα διαιώνιζε τη δόξα Μου, πλημμυρισμένο από τη ζωτικότητά Μου και, επιπλέον, προικισμένο με τη δόξα Μου. Η Εύα προήλθε από τον Αδάμ, έτσι και αυτή έφερε την εικόνα Μου, διότι ήταν ο δεύτερος άνθρωπος που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Μου. Το αρχικό νόημα της «Εύας» ήταν ένας ζων άνθρωπος, με πνεύμα, σάρκα και οστά, η δεύτερη μαρτυρία Μου και η δεύτερη εικόνα Μου ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος. Αυτοί ήταν οι πρόγονοι της ανθρωπότητας, ο αγνός και πολύτιμος θησαυρός του ανθρώπου και, από την πρώτη στιγμή, ζωντανά όντα προικισμένα με πνεύμα. Όμως, ο πονηρός κυρίευσε τη γέννα των προγόνων της ανθρωπότητας και τους ποδοπάτησε και τους αιχμαλώτισε, βυθίζοντας τον ανθρώπινο κόσμο σε απόλυτο σκοτάδι, και κάνοντας τη γέννα αυτή να μην πιστεύει πλέον στην ύπαρξή Μου. Ακόμη πιο απαίσιο είναι ότι, ενόσω ο πονηρός κυριεύει τους ανθρώπους και τους ποδοπατάει στη γη, αντιμάχεται άγρια τη δόξα Μου, τη μαρτυρία Μου, τη ζωτικότητα με την οποία τους προίκισα, την πνοή της ζωής που τους εμφύσησα, όλη Μου τη δόξα στον κόσμο των ανθρώπων και όλο το αίμα της καρδιάς που ξόδεψα για το ανθρώπινο γένος. Το ανθρώπινο γένος δεν είναι πλέον στο φως, κι έχει χάσει όλα όσα του παραχώρησα, απορρίπτοντας τη δόξα την οποία Εγώ παραχώρησα. Πώς μπορούν αυτοί να αναγνωρίσουν ότι είμαι ο Κύριος όλων των δημιουργημένων πλασμάτων; Πώς μπορούν να συνεχίσουν να πιστεύουν στην ύπαρξή Μου στους ουρανούς; Πώς μπορούν να ανακαλύψουν τις εκδηλώσεις της δόξας Μου στη γη; Πώς μπορούν αυτοί οι εγγονοί και οι εγγονές να δουν τον Θεό που οι πρόγονοί τους λάτρευαν ως τον Κύριο που τους δημιούργησε; Αυτοί οι αξιοθρήνητοι εγγονοί και εγγονές έχουν γενναιόδωρα «προσφέρει» στον πονηρό τη δόξα, την εικόνα, καθώς και τη μαρτυρία που παραχώρησα στον Αδάμ και στην Εύα, καθώς και τη ζωή που παραχώρησα στο ανθρώπινο γένος, από την οποία εξαρτάται για να υπάρχει και, χωρίς να ενοχληθούν στο ελάχιστο από την παρουσία του πονηρού, του έδωσαν όλη Μου τη δόξα. Δεν είναι αυτή η προέλευση της ονομασίας «απόβρασμα»; Πώς μπορεί ένα τέτοιο ανθρώπινο γένος, τέτοιοι φαύλοι δαίμονες, τέτοια κινούμενα πτώματα, τέτοιες φιγούρες του Σατανά και τέτοιοι εχθροί Μου να κατέχονται από τη δόξα Μου; Θα πάρω πίσω τη δόξα Μου, θα πάρω πίσω τη μαρτυρία Μου που υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους, και όλα όσα κάποτε Μου ανήκαν και τα οποία έδωσα στους ανθρώπους προ αμνημονεύτων χρόνων —θα κατακτήσω πλήρως το ανθρώπινο γένος. Ωστόσο, εσύ θα πρέπει να γνωρίζεις, οι άνθρωποι που δημιούργησα ήταν άγιοι άνθρωποι οι οποίοι έφεραν την εικόνα Μου και τη δόξα Μου. Δεν ανήκαν στον Σατανά, ούτε συντρίβονταν από το πόδι του, αλλά ήταν καθαρά μια δική Μου εκδήλωση, απαλλαγμένοι και από το παραμικρό ίχνος του δηλητηρίου του Σατανά. Έτσι, γνωστοποίησα στην ανθρωπότητα ότι θέλω μόνο εκείνο το οποίο έχει δημιουργηθεί από το χέρι Mου, τους αγίους που αγαπώ και δεν ανήκουν σε καμία άλλη οντότητα. Ακόμη, θ’ αγαλλιάσω με αυτούς και θα τους θεωρήσω ως τη δόξα Μου. Ωστόσο, εκείνο που θέλω δεν είναι το ανθρώπινο γένος που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, που ανήκει στον Σατανά σήμερα και που δεν είναι πλέον η αρχική Μου δημιουργία. Επειδή σκοπεύω να πάρω πίσω τη δόξα Μου η οποία υπάρχει στον ανθρώπινο κόσμο, θα καταγάγω συντριπτική νίκη στα επιζώντα υπολείμματα του ανθρώπινου γένους, ως απόδειξη της δόξας Μου στην κατατρόπωση του Σατανά. Χρειάζομαι μόνο τη μαρτυρία Μου ως αποκρυστάλλωση του εαυτού Μου, ως αντικείμενο της απόλαυσής Μου. Αυτό είναι το θέλημά Μου.

Το ανθρώπινο γένος αναπτύχθηκε μεσ’ από δεκάδες χιλιάδες χρόνια ιστορίας για να φτάσει εκεί που βρίσκεται σήμερα. Ωστόσο, το ανθρώπινο γένος της αρχικής Μου δημιουργίας έχει προ πολλού βυθιστεί στον εκφυλισμό. Έχουν ήδη πάψει να είναι αυτό που θέλω, κι έτσι η ανθρωπότητα, όπως εμφανίζεται στα μάτια Μου, δεν αξίζει πλέον το όνομα του ανθρώπινου γένους. Είναι, μάλλον, το απόβρασμα του ανθρώπινου γένους που έχει αιχμαλωτίσει ο Σατανάς, τα σαπισμένα κινούμενα πτώματα, τα οποία ο Σατανάς έχει ενδυθεί και μέσα στα οποία ζει. Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ούτε κατ’ ελάχιστον την ύπαρξή Μου, ούτε καλωσορίζουν τον ερχομό Μου. Το ανθρώπινο γένος ανταποκρίνεται μόνο με βαρυγκώμια στα αιτήματά Μου, ενδίδοντας περιστασιακά σε αυτά, και δεν συμμερίζεται ειλικρινά τις χαρές και τις λύπες της ζωής μαζί Μου. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι με θεωρούν ανεξιχνίαστο, με βαρυγκώμια προσποιούνται πως Μου χαμογελούν, υιοθετώντας τη συμπεριφορά του κόλακα προς κείνον που έχει την εξουσία. Και αυτό επειδή οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το έργο Μου, και ακόμα λιγότερο το θέλημά Μου στο παρόν. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας: Όταν θα έλθει η ημέρα, ο πόνος οποιουδήποτε Με λατρεύει θα είναι πολύ πιο υποφερτός από τον δικό σας. Ο βαθμός της πίστης σας σ’ Εμένα δεν ξεπερνά, στην πραγματικότητα, εκείνον του Ιώβ —ακόμα και η πίστη των Ιουδαίων Φαρισαίων ξεπερνά τη δική σας— οπότε, όταν θα έρθει η ημέρα της φωτιάς, ο πόνος σας θα είναι πολύ πιο βαρύς από εκείνον των Φαρισαίων όταν δέχθηκαν την επίπληξη του Ιησού, από εκείνον των 250 φυλάρχων που εναντιώθηκαν στον Μωυσή, και από εκείνον των Σοδόμων κάτω από τις πύρινες φλόγες της καταστροφής τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ποια θα πρέπει να είναι τα εφόδια ενός ικανοποιητικού ποιμένα

Όλοι όσοι ανήκουν στον διάβολο ζουν για τον εαυτό τους. Η άποψή τους για τη ζωή και τα αποφθέγματά τους προέρχονται κυρίως από ρητά του Σατανά, όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Τα λόγια που εκφέρονται από αυτούς τους βασιλιάδες διαβόλους, τους σπουδαίους ανθρώπους και φιλόσοφους της γης έχουν γίνει η ίδια η ζωή του ανθρώπου. Πιο συγκεκριμένα, τα περισσότερα από τα λόγια του Κομφούκιου, τον οποίο ο κινεζικός λαός εκθειάζει ως «σοφό», έχουν γίνει η ζωή του ανθρώπου. Υπάρχουν επίσης τα περίφημα γνωμικά του Βουδισμού και του Ταοϊσμού και τα κλασικά ρητά διάφορων διασήμων, τα οποία αναφέρονται συχνά· όλα τούτα αποτελούν σκιαγραφήσεις των φιλοσοφιών και της φύσης του Σατανά. Αποτελούν, επίσης, τις καλύτερες απεικονίσεις και επεξηγήσεις της φύσης του Σατανά. Όλα αυτά τα δηλητήρια, που έχουν ενσταλαχθεί στην καρδιά του ανθρώπου, προέρχονται από τον Σατανά· ούτε το ελάχιστο δεν προέρχεται από τον Θεό. Τέτοια ψέματα και ανοησίες βρίσκονται επίσης σε άμεση αντίθεση με τον λόγο του Θεού. Είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι οι πραγματικότητες όλων των θετικών πραγμάτων προέρχονται από τον Θεό, και όλα εκείνα τα αρνητικά πράγματα που δηλητηριάζουν τον άνθρωπο προέρχονται από τον Σατανά. Επομένως, μπορείς να διακρίνεις τη φύση ενός ατόμου και το σε ποιον ανήκει εκείνος από την άποψη και τις αξίες του για τη ζωή. Ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους μέσα από την εκπαίδευση και την επιρροή των εθνικών κυβερνήσεων και των διασήμων και σπουδαίων. Τα ψέματα και οι ανοησίες τους έχουν γίνει η ζωή και η φύση του ανθρώπου. Το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι ένα γνωστό σατανικό ρητό που έχει ενσταλαχθεί σε όλους, και το οποίο έχει γίνει η ζωή του ανθρώπου. Υπάρχουν και άλλα λόγια φιλοσοφιών για τη ζωή που είναι έτσι. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τον περίτεχνο παραδοσιακό πολιτισμό κάθε έθνους για να εκπαιδεύσει τους ανθρώπους, σπρώχνοντας την ανθρωπότητα να πέσει και να βυθιστεί μέσα σε μια απέραντη άβυσσο καταστροφής, και τελικά, ο Θεός καταστρέφει τους ανθρώπους, επειδή υπηρετούν τον Σατανά και αντιστέκονται στον Θεό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Πέραν από το ότι επιστρατεύει τα διάφορα ευρήματα και συμπεράσματα της επιστήμης για να εξαπατήσει τους ανθρώπους, ο Σατανάς χρησιμοποιεί την επιστήμη και για να προκαλέσει ανεξέλεγκτη καταστροφή και εκμετάλλευση του περιβάλλοντος διαβίωσης, το οποίο χάρισε ο Θεός στον άνθρωπο. Αυτό το κάνει με το πρόσχημα ότι, αν ο άνθρωπος διενεργήσει επιστημονική έρευνα, το περιβάλλον όπου διαβιεί θα γίνεται ολοένα καλύτερο και το επίπεδο διαβίωσης του ανθρώπου θα βελτιώνεται συνεχώς. Επιπροσθέτως, αυτή η επιστημονική εξέλιξη συντελείται προκειμένου να αντεπεξέλθει στις καθημερινά αυξανόμενες υλικές ανάγκες του ανθρώπου και την ανάγκη του να βελτιώνει συνεχώς το βιοτικό επίπεδό του. Αυτή είναι η θεωρητική βάση του Σατανά για την εξέλιξη της επιστήμης. Ωστόσο, τι έχει προσφέρει η επιστήμη στην ανθρωπότητα; Από τι αποτελείται το άμεσο περιβάλλον μας; Δεν έχει μολυνθεί ο αέρας που αναπνέει η ανθρωπότητα; Το νερό που πίνουμε, είναι ακόμα πραγματικά καθαρό; (Όχι.) Τα τρόφιμα που τρώμε είναι φυσικά; Η πλειονότητα αυτών αναπτύσσονται με λιπάσματα και καλλιεργούνται με γενετική τροποποίηση, ενώ γίνονται επίσης μεταλλάξεις μέσω διαφόρων επιστημονικών μεθόδων. Ακόμα και τα φρούτα και τα λαχανικά που τρώμε δεν είναι πλέον φυσικά. Δεν είναι εύκολο σήμερα για τους ανθρώπους να βρουν ένα φυσικό αυγό για να φάνε. Και τα αυγά δεν έχουν την ίδια γεύση που είχαν παλιά, καθώς έχουν περάσει ήδη μέσα από τη διεργασία της αποκαλούμενης επιστήμης του Σατανά. Κοιτάζοντας τη γενικότερη εικόνα, η ατμόσφαιρα στο σύνολό της έχει καταστραφεί και μολυνθεί, τα βουνά, οι λίμνες, τα δάση, τα ποτάμια, οι ωκεανοί και τα πάντα επάνω και κάτω από το έδαφος έχουν καταστραφεί από τα αποκαλούμενα επιστημονικά επιτεύγματα. Με άλλα λόγια, ολόκληρο το οικολογικό περιβάλλον, το περιβάλλον διαβίωσης, το οποίο χάρισε ο Θεός στην ανθρωπότητα, έχει καταστραφεί και διαλυθεί από την αποκαλούμενη επιστήμη. Παρόλο που υπάρχουν πολλοί που έχουν πάρει αυτό που περίμεναν, από άποψη της ποιότητας ζωής που επιζητούσαν, ικανοποιώντας τόσο τους πόθους όσο και τη σάρκα τους, το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαβιεί ο άνθρωπος έχει ουσιαστικά καταστραφεί και αφανιστεί από τα διάφορα «επιτεύγματα» που επέφερε η επιστήμη. Τώρα, δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να αναπνέουμε ίχνος καθαρού αέρα. Είναι αυτή η ανθρωπότητα θλιμμένη; Έχει μείνει καθόλου ίχνος ευτυχίας, για την οποία να μπορεί να μιλάει ο άνθρωπος που ζει σε αυτόν τον τόπο διαβίωσης; Ο άνθρωπος ζει σε αυτόν τον τόπο διαβίωσης και, από τις απαρχές, αυτό το περιβάλλον διαβίωσης δημιουργήθηκε από τον Θεό για τον άνθρωπο. Το νερό που πίνουν οι άνθρωποι, ο αέρας που αναπνέουν, η τροφή που τρώνε, τα φυτά, τα δέντρα και οι ωκεανοί, όλο αυτό το περιβάλλον διαβίωσης είναι χαρισμένο από τον Θεό στον άνθρωπο, είναι φυσικό και λειτουργεί σύμφωνα με έναν φυσικό νόμο που έχει θεσπίσει ο Θεός. Αν δεν υπήρχε επιστήμη, οι άνθρωποι θα ήταν χαρούμενοι και θα μπορούσαν να απολαμβάνουν τα πάντα στην πιο ανέγγιχτη κατάστασή τους, σε αρμονία με τον τρόπο του Θεού και σύμφωνα με τα όσα τους έχει απονείμει ο Θεός, τα οποία θα μπορούσαν να απολαμβάνουν. Σήμερα, ωστόσο, όλα έχουν καταστραφεί και αφανιστεί από τον Σατανά. Ο θεμελιώδης τόπος διαβίωσης του ανθρώπου δεν είναι πλέον εντελώς ανέγγιχτος. Όμως, κανένας δεν μπορεί να αναγνωρίσει τι επέφερε αυτού του είδους τις συνέπειες ή πώς αυτή προκλήθηκε και, επιπροσθέτως, ακόμα περισσότεροι άνθρωποι κατανοούν και προσεγγίζουν την επιστήμη μέσα από τις ιδέες που τους έχει ενσταλάξει ο Σατανάς. Δεν είναι αυτό εξαιρετικά απεχθές και ελεεινό; Με τον Σατανά να έχει καταλάβει τον χώρο στον οποίο υπάρχει η ανθρωπότητα και το περιβάλλον στο οποίο ζει, να τα έχει διαφθείρει και να τα έχει φέρει σε αυτήν την κατάσταση, και με την ανθρωπότητα να συνεχίζει να εξελίσσεται με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει κάποια ανάγκη το χέρι του Θεού να καταστρέψει αυτή την ανθρωπότητα στη γη; Αν η ανθρωπότητα συνεχίσει να εξελίσσεται με αυτόν τον τρόπο, ποια κατεύθυνση θα πάρει; (Θα εξολοθρευθεί.) Πώς θα εξολοθρευθεί; Εκτός από τη γεμάτη απληστία αναζήτησή του για φήμη και κέρδος, ο άνθρωπος εξακολουθεί να πραγματοποιεί επιστημονικές εξερευνήσεις και εις βάθος έρευνα, ώστε να ικανοποιεί αδιάκοπα τις δικές του υλικές ανάγκες και πόθους. Ποιες είναι, τότε, οι συνέπειες για τον άνθρωπο; Πρώτα απ’ όλα, δεν υπάρχει πλέον καμία οικολογική ισορροπία και, σε συνδυασμό με αυτό, τα σώματα των ανθρώπων έχουν όλα αμαυρωθεί και φθαρεί από αυτού του είδους το περιβάλλον, ενώ διάφορες λοιμώδεις ασθένειες και λοιμοί έχουν εξαπλωθεί παντού. Αυτή είναι μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν έχει κανέναν έλεγχο, δεν είναι έτσι; Τώρα που το κατανοείτε αυτό, αν η ανθρωπότητα δεν ακολουθεί τον Θεό, αλλά ακολουθεί πάντοτε τον Σατανά με αυτόν τον τρόπο —χρησιμοποιώντας τη γνώση για να πλουτίζουν συνεχώς, χρησιμοποιώντας την επιστήμη για να εξερευνούν αδιάκοπα το μέλλον της ζωής των ανθρώπων, χρησιμοποιώντας αυτού του είδους τη μέθοδο για να συνεχίζουν να ζούνε— μπορείτε να αναγνωρίσετε ποιο θα είναι το φυσικό τέλος της ανθρωπότητας; (Αφανισμός.) Θα είναι ο αφανισμός: πλησιάζει στον αφανισμό ένα βήμα τη φορά. Πλησιάζει στον αφανισμό ένα βήμα τη φορά!

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄

Υποσημειώσεις:

1. Ο όρος «μη βιοδιασπώμενα» νοείται ως σάτιρα σε αυτό το σημείο, και σημαίνει πως οι άνθρωποι είναι άκαμπτοι στη γνώση, την κουλτούρα και την πνευματική στάση τους.

2. Η φράση «κυκλοφορεί ελεύθερος, πέρα από την εμβέλεια του νόμου» υποδεικνύει πως ο διάβολος τρελαίνεται και τον πιάνει αμόκ.

3. Η φράση «ρημάξει τελείως» αναφέρεται στο γεγονός ότι η βίαια συμπεριφορά του διαβόλου είναι αβάσταχτο θέαμα.

4. Η φράση «μελανιασμένο, δαρμένο» αναφέρεται στο άσχημο πρόσωπο του βασιλιά των διαβόλων.

5. Η φράση «ποντάροντας τα πάντα σε μια ζαριά» σημαίνει να ποντάρει κανείς όλα του τα χρήματα σε ένα μόνο στοίχημα, με την ελπίδα στο τέλος να κερδίσει. Αποτελεί μεταφορά για τις δόλιες και ειδεχθείς μηχανορραφίες του διαβόλου. Η έκφραση χρησιμοποιείται ειρωνικά.

α. Τα Τέσσερα Βιβλία και τα Πέντε Κλασικά είναι τα επίσημα βιβλία του κομφουκιανισμού στην Κίνα.