Απαντήση:

Μπορούμε να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να κουβαλάμε έναν σταυρό, να ξεπερνάμε το σώμα μας και να διαδίδουμε το ευαγγέλιο του Κυρίου. Αυτές είναι θετικές συμπεριφορές που προέρχονται από την πίστη μας στον Κύριο, ενώ το να μπορούμε να έχουμε μια τέτοια συμπεριφορά σημαίνει ότι η πίστη μας στον Κύριο είναι αληθινή. Αυτές οι καλές συμπεριφορές μπορεί να φαίνονται σωστές στους άλλους και σαν να συνάδουν με τον λόγο του Θεού, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάνουμε πράξη τα λόγια του Θεού και ότι ακολουθούμε το θέλημα του επουράνιου Πατέρα, ούτε σημαίνει ότι έχουμε παραιτηθεί από την αμαρτωλή φύση μας και έχουμε καθαρθεί. Όταν παρατηρούμε την καλή συμπεριφορά των άλλων, δεν μπορούμε να κοιτάμε απλώς το πώς παρουσιάζονται εξωτερικά· πρέπει να κοιτάμε, επίσης, τις προθέσεις τους και τους απώτερους σκοπούς τους. Αν η πρόθεση κάποιου είναι να υπακούει, να αγαπά και να ικανοποιεί τον Θεό, τότε αυτού του είδους η καλή συμπεριφορά κάνει πράξη την αλήθεια και υπακούει το θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Από την άλλη, αν κάποιος έχει καλή συμπεριφορά μόνο για χάρη των ευλογιών, για να στέφεται και να ανταμείβεται, και δεν προέρχεται από μια καρδιά γεμάτη αγάπη για τον Θεό, τότε αυτού του είδους η «καλή συμπεριφορά» είναι σαν την υποκρισία των Φαρισαίων, παρά κάνει πράξη το θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Αν απλώς η επίδειξη καλής συμπεριφοράς σημαίνει ότι ακολουθούμε το θέλημα του επουράνιου Πατέρα και ότι έχουμε καθαρθεί, τότε γιατί διαπράττουμε συχνά αμαρτήματα και αντιστεκόμαστε στον Θεό; Γιατί τη μέρα κάνουμε αμαρτωλή ζωή και το βράδυ εξομολογούμαστε; Αυτό δείχνει επαρκώς ότι η απλή επίδειξη καλής συμπεριφοράς δεν σημαίνει ότι κάνουμε πράξη την αλήθεια και ότι βιώνουμε την πραγματικότητα των λόγων του Θεού ούτε σημαίνει ότι γνωρίζουμε τον Θεό ή ότι έχουμε θεοσεβούμενη καρδιά, πόσο μάλλον ότι έχουμε την ικανότητα να Τον αγαπάμε και να Τον υπακούμε. Σύμφωνα με τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού: «Οι αλλαγές σε οτιδήποτε άλλο πέρα από τη συμπεριφορά είναι μη βιώσιμες. Αν δεν υπάρχει αλλαγή στη διάθεση της ζωής των ανθρώπων, τότε αργά ή γρήγορα η μοχθηρή τους πλευρά θα αναδειχθεί. Επειδή η πηγή των αλλαγών στη συμπεριφορά τους είναι ο ζήλος, σε συνδυασμό με κάποιο έργο του Αγίου Πνεύματος τη στιγμή εκείνη, είναι υπερβολικά εύκολο γι’ αυτούς να γίνουν ένθερμοι ή να δείξουν καλοσύνη για κάποιο διάστημα. Όπως λένε οι άπιστοι “Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι εύκολο, αυτό που είναι δύσκολο είναι να κάνεις καλές πράξεις για μια ζωή”. Οι άνθρωποι αδυνατούν να κάνουν καλές πράξεις για ολόκληρη τη ζωή τους. Η συμπεριφορά τους κατευθύνεται από τη ζωή· όπως κι αν είναι η ζωή τους, έτσι είναι και η συμπεριφορά τους, και μόνο αυτό που αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο αντιπροσωπεύει τη ζωή και τη φύση κάποιου. Τα πράγματα που είναι ψεύτικα δεν μπορούν να διαρκέσουν. […] Το να συμπεριφέρεται κανείς καλά δεν είναι το ίδιο με το να υπακούει τον Θεό, πόσο μάλλον με το να είναι σε αρμονία με τον Χριστό. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά βασίζονται σε δόγμα και προέρχονται από το ζήλο —δεν βασίζονται στην πραγματική γνώση του Θεού, ούτε στην αλήθεια, πόσο μάλλον στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες κάποιες από τις πράξεις των ανθρώπων κατευθύνονται από το Άγιο Πνεύμα, αυτή δεν είναι η έκφραση της ζωής, και ακόμα περισσότερο δεν είναι το ίδιο με το να γνωρίζουν τον Θεό· ανεξάρτητα με το πόσο καλή είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου, δεν αποδεικνύει πως υπακούει τον Θεό, ούτε πως κάνει πράξη την αλήθεια» («Η διαφορά μεταξύ των εξωτερικών αλλαγών και των αλλαγών στη διάθεση» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μάς εξηγούν με σαφήνεια την ουσία και τη ρίζα της καλής συμπεριφοράς. Η καλή συμπεριφορά του ανθρώπου προέρχεται από τον ενθουσιασμό και είναι μια πράξη που βασίζεται σε δόγματα και κανόνες, όχι στην κατανόηση των αρχών της πράξης μετά από την κατανόηση πολλών αληθειών, ούτε από την επιθυμία για αγάπη και ικανοποίηση του Θεού λόγω της κατανόησης του θελήματός Του. Η καλή συμπεριφορά πηγάζει από τις αντιλήψεις και τη φαντασία του ανθρώπου, και αυτές προέρχονται από τις απόψεις και τη διεφθαρμένη φύση του ανθρώπου. Συνεπώς, ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, όσο κι αν υποφέρει ή όποιο τίμημα και αν καταβάλλει, δεν κάνει πράξη την αλήθεια. Δεν είναι κάτι που υποτάσσεται στον Θεό και δεν προέρχεται από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ακόμα κι αν επιδεικνύουμε καλή συμπεριφορά και μπορούμε να ακολουθούμε ορισμένους κανόνες, αν δείχνουμε ότι είμαστε πολύ ευλαβείς και πνευματικοί, εξακολουθούμε να είμαστε επιρρεπείς στην αμαρτία και στην αντίσταση απέναντι στον Θεό, λόγω της παγιωμένης, διεφθαρμένης, σατανικής διάθεσής μας, της ανεπίλυτης αμαρτωλής μας φύσης και της έλλειψης πραγματικής κατανόησης του Θεού. Έχουμε δει πολλούς ανθρώπους με καλή συμπεριφορά να συνεχίζουν να διαπράττουν συχνά αμαρτίες και να εξομολογούν τις αμαρτίες τους αφότου πίστεψαν στον Θεό. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Το ότι συμπεριφέρονται καλά ενώ, ταυτόχρονα, αμαρτάνουν και αντιστέκονται στον Θεό, αποτελεί επαρκή απόδειξη ότι δεν ακολουθούν το θέλημα του επουράνιου Πατέρα και δεν μπορούν να κερδίσουν τον έπαινο του Θεού. Οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι ήταν νομοταγείς άνθρωποι με επιφανειακά άψογη συμπεριφορά. Ωστόσο, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να επιτελέσει έργο, γιατί Του αντιστάθηκαν μανιωδώς, Τον καταδίκασαν, έστησαν μηχανορραφίες εναντίον Του και τελικά Τον σταύρωσαν; Αυτό δείχνει ότι είχαν έμφυτη τη φύση της αντίστασης στον Θεό. Όσο καλά κι αν συμπεριφέρονταν εξωτερικά, αυτό δεν σήμαινε ότι είχαν καταλάβει, ότι υπάκουαν ή ότι ήταν συμβατοί με τον Θεό, πόσο μάλλον ότι ακολουθούσαν το θέλημα του Θεού και είχαν καθαρθεί. Αν θέλουμε να επιλύσουμε την αμαρτωλή μας φύση και να καθαρθούμε, πρέπει να βιώσουμε το έργο της κρίσεως και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, να καταλάβουμε τις άφθονες αλήθειες που αυτές εμπεριέχουν και να αποκτήσουμε πραγματική γνώση του Θεού, ώστε να έχουμε πραγματική υπακοή στον Θεό και φόβο Θεού. Διαφορετικά, η βαθιά ριζωμένη, διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά μέσα μας δεν θα καθαρθεί ούτε θα μεταμορφωθεί ποτέ, και δεν θα μας επιθυμεί ποτέ η καρδιά του Θεού ούτε θα μας επιτραπεί η είσοδος στη βασιλεία του Θεού.

Ο Κύριος Ιησούς απλώς έπραξε το έργο της λύτρωσης. Επομένως, κατά την Εποχή της Χάριτος, δεν μπορούσαμε να απελευθερωθούμε από τις αμαρτίες μας και, επιπλέον, δεν μπορούσαμε να επιτύχουμε εξαγνισμό, ανεξάρτητα από το πόσο πασχίζαμε ή διαβάζαμε τη Βίβλο. Σύμφωνα με τα βήματα του σχεδίου διαχείρισής Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, ο Θεός προκαθόρισε το έργο της κρίσης, το οποίο ξεκινά από τον οίκο του Θεού, για να εξαγνίσει και να μεταμορφώσει τους ανθρώπους, καθώς και να τους βοηθήσει να διαφύγουν από την αμαρτία και να επιτύχουν εξαγνισμό. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου, αλλά δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους Του τις αμαρτίες του ανθρώπου ως η προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη φτάσει στο τέλος του και ο Θεός έχει επικρατήσει του Σατανά. Ωστόσο, εφόσον η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του, ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό, και ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να εκθέσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, κάνοντάς τον να ασκείται σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο ουσιαστικό από το προηγούμενο, καθώς και πιο αποδοτικό, διότι τώρα ο λόγος προμηθεύει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Πρόκειται για ένα πολύ πιο εμπεριστατωμένο στάδιο του έργου. Επομένως, η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει περατώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)). Από τον λόγο του Θεού μπορούμε να καταλάβουμε ότι το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού έθεσε τα θεμέλια για το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες και το έργο της κρίσεως των εσχάτων ημερών είναι ο πυρήνας και το επίκεντρο του έργου του Θεού για τη σωτηρία. Είναι το κλειδί, το πιο σημαντικό μέρος της σωτηρίας του ανθρώπινου είδους. Βιώνοντας το έργο του Θεού την Εποχή της Χάριτος, συγχωρούμαστε για τις αμαρτίες μας, αλλά δεν μπορούμε να ελευθερωθούμε από αυτές, ούτε να επιτύχουμε εξαγνισμό. Μόνο το έργο της κρίσεως του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες μπορεί να εισαγάγει την αναγκαία αλήθεια στους ανθρώπους, να τους επιτρέψει να γνωρίσουν πραγματικά τον Θεό, να αλλάξουν τις διαθέσεις της ζωής τους, να υπακούν και να λατρεύουν τον Θεό, και να αναζητούν την καρδιά του Θεού. Έτσι ο Θεός θα ολοκληρώσει το σχέδιο διαχείρισής Του για να σώσει την ανθρωπότητα.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Αν οι άνθρωποι δέχονται μόνο το λυτρωτικό έργο του Κυρίου Ιησού στην Εποχή της Χάριτος, αλλά δεν δέχονται το έργο της κρίσεως και της παίδευσης του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών, δεν θα καταφέρουν να ελευθερωθούν από την αμαρτία, να πράττουν το θέλημα του ουράνιου Πατέρα και να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού. Δεν υπάρχει αμφιβολία! Αυτό συμβαίνει επειδή την Εποχή της Χάριτος ο Κύριος Ιησούς έπραξε το έργο Του της λύτρωσης. Λόγω του αναστήματος των ανθρώπων εκείνη την εποχή, ο Κύριος Ιησούς τους έδωσε μόνο την οδό της μετάνοιας και ζήτησε από τους ανθρώπους να κατανοήσουν και να κάνουν πράξη μερικές στοιχειώδεις αλήθειες και μονοπάτια. Για παράδειγμα: Ζήτησε από τους ανθρώπους να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους, να μετανοήσουν και να σηκώσουν τον σταυρό. Τους δίδαξε ταπεινοφροσύνη, υπομονή, αγάπη, νηστεία, βάπτισμα, κλπ. Αυτές είναι μερικές πολύ περιορισμένες αλήθειες που οι άνθρωποι εκείνης της εποχής μπορούσαν να καταλάβουν και να επιτύχουν. Ο Κύριος Ιησούς δεν εξέφρασε ποτέ άλλες βαθύτερες αλήθειες που έχουν να κάνουν με τη μεταβολή της διάθεσης της ζωής, το να σωθούν, να εξαγνιστούν, να οδηγηθούν στην τελείωση κλπ., επειδή εκείνη την εποχή, οι άνθρωποι δεν είχαν το απαραίτητο ανάστημα για να αντέξουν αυτές τις αλήθειες. Οι άνθρωποι πρέπει να περιμένουν μέχρι να επιστρέψει ο Κύριος Ιησούς για να κάνει το έργο Του στις έσχατες ημέρες. Θα παραχωρήσει στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα όλες τις αλήθειες που χρειάζεται για να σωθεί και να τελειοποιηθεί σύμφωνα με το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας και τις ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Είναι ακριβώς όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13). Ο λόγος του Κυρίου Ιησού είναι πολύ σαφής. Κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς δεν έδωσε ποτέ στους διεφθαρμένους ανθρώπους όλες τις αλήθειες που απαιτούνται για να σωθούν. Υπάρχουν ακόμα πολλές βαθύτερες και ανώτερες αλήθειες, δηλαδή, υπάρχουν πολλές αλήθειες που ο Κύριος Ιησούς δεν είπε στην ανθρωπότητα που θα επιτρέψουν στον ανθρώπους να ελευθερωθούν από τις διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις τους και να επιτύχουν εξαγνισμό, όπως και αλήθειες που ο άνθρωπος χρειάζεται για να υπακούσει και να γνωρίσει τον Θεό. Επομένως, στις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει όλες τις αναγκαίες αλήθειες για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Χρησιμοποιεί αυτές τις αλήθειες για να κρίνει, να τιμωρήσει, να παιδεύσει, να εξαγνίσει και να οδηγήσει στην τελείωση όλους όσοι δέχονται τη σωτηρία του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών. Τελικά, αυτοί οι άνθρωποι θα ολοκληρωθούν και θα οδηγηθούν στη βασιλεία του Θεού. Έτσι θα ολοκληρωθεί το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για να σώσει την ανθρωπότητα. Αν οι άνθρωποι αποδέχονται μόνο το λυτρωτικό έργο του Κυρίου Ιησού, αλλά δεν αποδέχονται το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού στις έσχατες ημέρες, δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν τις αλήθειες και να αλλάξουν τη διάθεσή τους. Δεν θα γίνουν ποτέ αυτοί που πράττουν το θέλημα του Θεού και σίγουρα δεν θα είναι ποτέ κατάλληλοι για να μπουν στο βασίλειο του Θεού.

Οι άνθρωποι των εσχάτων ημερών έχουν βαθιά διαφθαρεί από τον Σατανά. Είναι γεμάτοι με το δηλητήριο του Σατανά. Οι απόψεις, οι αρχές της επιβίωσης, οι προοπτικές της ζωής, οι αξίες τους κλπ. στρέφονται ενάντια στην αλήθεια και βρίσκονται σε αντιπαλότητα με τον Θεό. Όλοι οι άνθρωποι λατρεύουν το κακό και έχουν γίνει εχθροί του Θεού. Αν μια ανθρωπότητα γεμάτη από διεφθαρμένη σατανική διάθεση, δεν έχει την εμπειρία της κρίσεως και της παίδευσης του Παντοδύναμου Θεού και της καύσης και του εξαγνισμού με τον λόγο, πώς μπορεί να επαναστατήσει εναντίον του Σατανά και να απελευθερωθεί από την επιρροή του; Πώς μπορούν να έχουν φόβο Θεού, να αποφεύγουν το κακό και να κάνουν το θέλημα του Θεού; Μπορούμε να καταλάβουμε ότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο Ιησού εδώ και χρόνια, αλλά παρά το ότι καταθέτουν μαρτυρία ένθερμα ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας και εργάζονται σκληρά εδώ και πολλά χρόνια, η αδυναμία τους να γνωρίσουν τη δίκαιη διάθεση του Θεού και να έχουν φόβο Θεού εξακολουθεί να τους κάνει να κρίνουν και να καταδικάζουν το έργο του Θεού και να αρνούνται και να απορρίπτουν την επιστροφή του Θεού όταν ο Παντοδύναμος Θεός εκτελεί το έργο Του τις έσχατες ημέρες. Μέχρι που ξανασταυρώνουν τον Χριστό όταν επιστρέφει κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτό αρκεί για να δείξει ότι αν οι άνθρωποι δεν δέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού της κρίσεως και της παίδευσης στις έσχατες μέρες, η πηγή της αμαρτίας και της σατανικής φύσης των ανθρώπων δεν θα μετατραπεί ποτέ. Η αντίστασή τους προς τον Θεό θα προκαλέσει τον αφανισμό τους. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το γεγονός! Μεταξύ των πιστών, μόνο εκείνοι που δέχονται αληθινά την κρίση και την παίδευση του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες θα αποκτήσουν την αλήθεια ως ζωή, θα γίνουν αυτοί που πράττουν το θέλημα του ουράνιου Πατέρα, και θα γίνουν αυτοί που γνωρίζουν τον Θεό και είναι συμβατοί μαζί Του. Είναι εκείνοι που θα είναι κατάλληλοι να μοιραστούν την υπόσχεση του Θεού και να οδηγηθούν στη βασιλεία Του.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Ο εξαγνισμός αυτός για τον οποίο μιλούν οι άνθρωποι της θρησκείας και ο εξαγνισμός που απαιτεί ο Θεός, είναι το ίδιο πράγμα; Όχι, δεν είναι το ίδιο. Ο εξαγνισμός για τον οποίο μιλά ο άνθρωπος δεν είναι αληθινός εξαγνισμός. Αν αποκτούσατε στ’ αλήθεια εξαγνισμό στην πίστη σας στον Κύριο Ιησού, ο Θεός θα έπρεπε και πάλι να επιτελέσει το έργο των εσχάτων ημερών; Πιστεύετε στον Κύριο Ιησού μονάχα για λίγα χρόνια, κι όμως λέτε ότι έχετε αλλάξει και ότι θα αποκτήσετε εξαγνισμό μέσω της επιδίωξής σας κατ’ αυτόν τον τρόπο. Τότε ρίξτε μια ματιά σε όλους τους πάστορες που πιστεύουν στον Κύριο Ιησού και σε εκείνους που πιστεύουν στον Κύριο για όλη τους τη ζωή: έχουν εξαγνιστεί; Ποιος από αυτούς έχει εξαγνιστεί; Ποιος από αυτούς τολμά να πει ότι, έχοντας πιστέψει στον Κύριο ολόκληρη τη ζωή του, έχει εξαγνιστεί και έχει σωθεί ολοκληρωτικά; Τέτοιο άτομο δεν πρόκειται να βρείτε. Πιστεύουν στον Κύριο όλη τους τη ζωή, κι όμως δεν τολμούν να πουν ότι έχουν εξαγνιστεί. Είναι λογικό να λέτε ότι θα φτάσετε στον εξαγνισμό κάνοντας πράξη την πίστη σας κατ’ αυτόν τον τρόπο; Αν ο γιος ή η κόρη κάποιου έλεγαν «έχω βγει εδώ και πολλά χρόνια στην κοινωνία και την έχω ψυχολογήσει», αυτό δεν θα ήταν αφελές; Ρωτήστε τον πατέρα και τη μητέρα σας και όσους είναι πολύ μεγαλύτεροι από εσάς: την έχουν ψυχολογήσει την κοινωνία; Αν κανένας από αυτούς δεν το έχει κάνει, εσείς είστε ικανοί να το πράξετε; Ο άνθρωπος δεν κατανοεί την αλήθεια και δεν γνωρίζει τι είναι αληθινός εξαγνισμός. Πιστεύει ότι αν εκδηλώνει κάποιες καλές συμπεριφορές, δεν τσακώνεται στην πίστη του, δεν κλέβει, δεν βρίζει τους ανθρώπους και δεν πίνει, τότε έχει εξαγνιστεί. Αυτό δεν αντιπροσωπεύει τον εξαγνισμό. Σε τι αναφέρεται ο γνήσιος εξαγνισμός; Αυτό περιλαμβάνει μια αλήθεια. Ο αληθινός εξαγνισμός αναφέρεται στην απαλλαγή από τις τοξίνες του Σατανά. Η σατανική λογική στις καρδιές των ανθρώπων, η φιλοσοφία του Σατανά, διάφορες σατανικές πλάνες, οι νόμοι του Σατανά για τη ζωή του ανθρώπου και η άποψη και οι αξίες της ζωής που ανήκουν στον Σατανά, δεν είναι τοξίνες του Σατανά; Τι διέπει την αμαρτία και την αντίσταση του ανθρώπου στον Θεό; Οι τοξίνες του Σατανά που βρίσκονται μέσα στον άνθρωπο είναι εκείνες που ωθούν τον άνθρωπο στην αμαρτία, που τον οδηγούν να κρίνει, να παρερμηνεύει και να παρακούει τον Θεό. Η σατανική φύση μέσα στους ανθρώπους είναι η πηγή της αμαρτίας τους. Στα μάτια του Θεού, όλα όσα ανήκουν στον Σατανά είναι ρυπαρά και κακά, και ο άνθρωπος έχει μέσα του κάθε λογής τοξίνες του Σατανά. Αυτές οι τοξίνες του Σατανά έχουν ριζώσει μέσα στον άνθρωπο, έχουν ανθίσει και καρποφορήσει, κι έτσι η ανθρωπότητα έχει γίνει μια διεφθαρμένη, ρυπαρή και κακή ανθρωπότητα και, συνεπώς, η ανθρωπότητα είναι ικανή να αντιστέκεται στον Θεό και είναι εχθρός Του. Αυτό είναι γεγονός. Σύμφωνα, λοιπόν, με το γεγονός αυτό, ποιο πρόβλημα βλέπουμε το οποίο ο άνθρωπος πρέπει να επιλύσει για να επιτύχει γνήσιο εξαγνισμό; Πρέπει να επιλύσει τις τοξίνες του Σατανά, τις αξίες και την άποψή του Σατανά για τη ζωή, τη λογική και τους νόμους του Σατανά και τις διάφορες πλάνες του Σατανά. Η ολοκληρωτική απομάκρυνση αυτών των πραγμάτων από τις καρδιές των ανθρώπων συνιστά αληθινό εξαγνισμό. Αν δεν απομακρυνθούν, ο άνθρωπος θα εξακολουθεί να είναι ικανός να αντιστέκεται στον Θεό, να Τον κρίνει, να είναι εχθρός Του και να Τον προδίδει. Μόνο αφού απομακρυνθούν αυτά τα πράγματα του Σατανά, αφού επιλυθούν, μπορεί η ανθρωπότητα να θεωρείται πραγματικά εξαγνισμένη. Είναι δυνατόν, μέσα από την πίστη στον Κύριο Ιησού, να επιλυθούν οι τοξίνες του Σατανά; Μπορεί η πίστη στον Κύριο Ιησού να αλλάξει την άποψη του ανθρώπου για τη ζωή και τις αξίες; Μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην πραγματική υπακοή στον Θεό και στη μη αντίσταση προς Εκείνον; Μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην πραγματική γνώση και λατρεία του Θεού; Μέσα από την πίστη σας στον Κύριο Ιησού, απλώς συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες σας· για να επιλυθεί πραγματικά η διαφθορά του ανθρώπου και να του δώσει τη δυνατότητα να αποκτήσει εξαγνισμό, ο Θεός πρέπει να επιτελέσει το έργο της κρίσης και του παιδέματός Του κατά τις έσχατες ημέρες. Χωρίς το έργο των εσχάτων ημερών, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα δεν μπορεί να αποκτήσει εξαγνισμό. Με άλλα λόγια, ο εξαγνισμός δεν επιτυγχάνεται απλά μέσω της συγχώρεσης των αμαρτιών· αντίθετα, ο αληθινός εξαγνισμός επιτυγχάνεται μέσα από την απαλλαγή του ανθρώπου από τη διεφθαρμένη διάθεσή του μέσω της κρίσης και του παιδέματος. Όταν λυθεί η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, εκείνος δεν θα αντιστέκεται πια στον Θεό, θα είναι ικανός να Τον υπακούει, θα είναι ικανός να Τον αγαπά μες στην καρδιά του και θα είναι ικανός να αγαπά την αλήθεια. Μόνο αυτό συνιστά μια εξαγνισμένη ανθρωπότητα. Μερικοί αδυνατούν να κατανοήσουν τι αναφέρεται ως «εξαγνισμός», πιστεύοντας ότι το να είναι κανείς εξαγνισμένος σημαίνει να μην κλέβει, να μη λεηλατεί, να μη σπάει πράγματα, να μη χτυπά τους άλλους και να μην τους βρίζει. Είναι σωστό αυτό; Λοιπόν, είναι τελείως λάθος· αυτοί κοιτούν το πρόβλημα μόνο επιφανειακά. Δίχως την αλήθεια, οι άνθρωποι κοιτάζουν τα πράγματα υπεραπλουστευμένα. Δεν βλέπουν ούτε την πηγή ούτε την ουσία· επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το ότι οι θρησκευόμενοι άνθρωποι θα μπορούσαν να σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Απόσπασμα από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν