1 Όταν ο Θεός εμφανίστηκε για να εργαστεί ενσαρκωμένος, υπέστη μεγάλη ταπείνωση. Ταπεινός και κρυμμένος, εξέφρασε την αλήθεια μόνο για να σώσει τον άνθρωπο. Ωστόσο, όταν άκουσα τη φωνή του Θεού, δεν Τον αναγνώρισα και, ακολουθώντας τους πρεσβυτέρους και τους πάστορες, αρνιόμουν και έκρινα το έργο Του. Ο Θεός δεν με τιμώρησε για τις παραβάσεις μου, αλλά ανέχτηκε την ανυπακοή μου και χτύπησε την πόρτα μου. Βλέποντας τη συμπόνοια του Θεού προς εμένα, ένιωσα αφόρητη ντροπή. Πραγματικά δεν ήμουν ικανός να λάβω την αγάπη του Θεού.

2 Τα λόγια του Θεού διαπερνούν την καρδιά μου σαν αιχμηρό σπαθί. Βλέπω ότι η αλαζονεία μου μού στέρησε κάθε λογική και ανθρώπινη φύση, ότι χρησιμοποιώ αντιλήψεις και φαντασιώσεις για να καταδικάσω την εμφάνιση και το έργο του Θεού, παρακωλύοντας, έτσι, την πιθανότητα σωτηρίας τόσο πολλών πιστών. Πόσο αμαρτωλός είμαι που εναντιώνομαι στον Θεό και Τον κρίνω. Είμαι αληθινά ανάξιος της αγάπης του Θεού, δεν είμαι ικανός να ζω ενώπιόν Του. Έχω αφυπνιστεί επειδή έχω βιώσει την κρίση Του, και η καρδιά μου γεμίζει με θλίψη. Αποφασίζω να αρχίσω εκ νέου, να επιδιώξω την αλήθεια και να ικανοποιήσω τον Θεό. Ο Θεός είναι τόσο καλός, που η σκληρή καρδιά μου λιώνει. Δίνω την αγάπη μου στον Θεό, και ζητώ μόνο να παρηγορηθεί η καρδιά Του. Ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλες είναι οι διώξεις και οι αντιξοότητες, θα είμαι πιστός μέχρι τέλους. Αποφασίζω να γίνω ηχηρός μάρτυρας του Θεού και να Τον δοξάσω.