Όλοι οι άνθρωποι έχουν υποβληθεί σε εξευγενισμό χάρη στα λόγια του Θεού. Εάν δεν είχε ενσαρκωθεί ο Θεός, είναι βέβαιο ότι η ανθρωπότητα δεν θα είχε την ευλογία του να υποφέρει μέσω αυτού του εξευγενισμού. Με άλλα λόγια, όλοι εκείνοι που είναι σε θέση να δεχτούν τις δοκιμασίες των λόγων του Θεού είναι ευλογημένοι. Με βάση το έμφυτο επίπεδο των ανθρώπων, τη συμπεριφορά τους και τη στάση τους απέναντι στον Θεό, δεν αξίζουν να λάβουν αυτού του είδους τον εξευγενισμό. Έχουν απολαύσει αυτήν την ευλογία επειδή έχουν εξυψωθεί από τον Θεό. Οι άνθρωποι συνήθιζαν να λένε ότι δεν ήταν άξιοι να δουν το πρόσωπο του Θεού ούτε να ακούσουν τα λόγια Του. Σήμερα, το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν λάβει τον εξευγενισμό των λόγων του Θεού οφείλεται εξ ολοκλήρου στην εξύψωση και στο έλεός Του. Αυτή είναι η ευλογία του κάθε ατόμου που γεννιέται κατά τις έσχατες ημέρες —εσείς το έχετε βιώσει αυτό προσωπικά; Οι πτυχές στις οποίες οι άνθρωποι θα πρέπει να βιώνουν βάσανα και αναποδιές καθορίζονται από τον Θεό —δεν βασίζονται στις απαιτήσεις των ίδιων των ανθρώπων. Αυτό αποτελεί αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Κάθε πιστός θα πρέπει να έχει την ικανότητα να δέχεται τις δοκιμασίες των λόγων του Θεού και να υποφέρει διαμέσου των λόγων Του. Το κατανοείτε αυτό ξεκάθαρα; Συνεπώς, σε αντάλλαγμα για τα βάσανα που έχεις υποστεί, έχεις λάβει τις σημερινές ευλογίες· αν δεν υποφέρεις για τον Θεό, δεν μπορείς να κερδίσεις τον έπαινό Του. Ίσως να παραπονέθηκες στο παρελθόν, αλλά, όσο κι αν παραπονέθηκες, ο Θεός δεν το θυμάται αυτό για σένα. Το σήμερα έχει έρθει και δεν υπάρχει λόγος να διερευνά κανείς τα ζητήματα του χθες.

Μερικοί άνθρωποι λένε ότι προσπαθούν να αγαπήσουν τον Θεό, αλλά δεν μπορούν. Τότε, όταν ακούν ότι ο Θεός πρόκειται να φύγει, αποκτούν ξαφνικά καρδιά που Τον αγαπάει. Μερικοί άνθρωποι δεν κάνουν γενικά πράξη την αλήθεια, κι όταν ακούνε ότι ο Θεός πρόκειται να φύγει θυμωμένος, έρχονται ενώπιόν Του και προσεύχονται: «Ω, Θεέ μου! Σε παρακαλώ, μη φύγεις. Δώσε μου μια ευκαιρία! Θεέ μου! Δεν Σε ικανοποίησα στο παρελθόν· Σου είμαι υπόχρεος και Σου έχω αντισταθεί. Σήμερα είμαι πρόθυμος να προσφέρω πλήρως το σώμα και την καρδιά μου, έτσι ώστε να μπορέσω τελικά να Σε ικανοποιήσω και να Σε αγαπήσω. Δεν θα έχω ξανά αυτήν την ευκαιρία». Έχεις κάνει τέτοιου είδους προσευχή; Όταν κάποιος προσεύχεται με αυτόν τον τρόπο, οφείλεται στο ότι η συνείδησή του έχει αφυπνιστεί από τα λόγια του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι είναι απαθείς κι αργόστροφοι. Υποβάλλονται σε παίδευση και εξευγενισμό, χωρίς, ωστόσο, να γνωρίζουν τι προσπαθεί να επιτύχει ο Θεός μέσων αυτών. Εάν ο Θεός δεν εργαζόταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι θα εξακολουθούσαν να τελούν υπό σύγχυση· κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να εμπνεύσει πνευματικά συναισθήματα στις καρδιές των ανθρώπων. Μόνο τα λόγια του Θεού, τα οποία κρίνουν και αποκαλύπτουν τους ανθρώπους, μπορούν να αποφέρουν αυτό το αποτέλεσμα. Έτσι, τα πάντα επιτυγχάνονται και εκπληρώνονται χάρη στα λόγια του Θεού, και το γεγονός ότι έχει αφυπνιστεί η αγάπη της ανθρωπότητας για τον Θεό οφείλεται αποκλειστικά στα λόγια Του. Η αγάπη για τον Θεό που βασίζεται αποκλειστικά στη συνείδηση του ανθρώπου δεν θα αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι δεν στήριζαν την αγάπη τους για τον Θεό στη συνείδησή τους; Υπήρχε άραγε έστω κι ένας άνθρωπος που αγαπούσε τον Θεό με δική του πρωτοβουλία; Οι άνθρωποι έχουν αγαπήσει τον Θεό αποκλειστικά και μόνο μέσω της ενθάρρυνσης των λόγων Του. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Ακολουθώ τον Θεό για τόσο πολλά χρόνια κι έχω απολαύσει τόσο πολλή από τη χάρη Του, τόσο πολλές ευλογίες. Έχω υποβληθεί σε εξευγενισμό και κρίση από τα λόγια Του. Έτσι, έχω φτάσει στο σημείο να κατανοώ πολλά και έχω δει την αγάπη του Θεού. Πρέπει να Τον ευχαριστήσω, πρέπει να Του ανταποδώσω τη χάρη Του. Θα ικανοποιήσω τον Θεό με τον θάνατο και θα στηρίξω την αγάπη μου γι’ Αυτόν στη συνείδησή μου». Αν οι άνθρωποι ακούν μόνο τα συναισθήματα της συνείδησής τους, δεν θα μπορέσουν να νιώσουν το κάλλος του Θεού. Αν βασίζονται μόνο στη συνείδησή τους, η αγάπη τους για τον Θεό θα είναι αδύναμη. Αν μιλάς μόνο για την ανταπόδοση της χάρης και της αγάπης του Θεού, δεν θα έχεις κανένα κίνητρο στην αγάπη σου προς Αυτόν· το να Τον αγαπάς με βάση τα συναισθήματα της συνείδησής σου είναι μια παθητική προσέγγιση. Γιατί λέω ότι είναι μια παθητική προσέγγιση; Πρόκειται για πρακτικό ζήτημα. Τι είδους αγάπη είναι η αγάπη σας για τον Θεό; Δεν είναι μια αγάπη κατά την οποία απλώς κοροϊδεύετε τον Θεό και ενεργείτε μηχανικά γι’ Αυτόν; Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι εφόσον δεν υπάρχει κάποια ανταμοιβή για την αγάπη προς τον Θεό και εφόσον κανείς θα παιδεύεται ακριβώς το ίδιο επειδή δεν Τον αγαπάει, τότε, σε γενικές γραμμές, αρκεί απλώς οι άνθρωποι να μην αμαρτάνουν. Έτσι, το να αγαπά κανείς τον Θεό και να ανταποδίδει την αγάπη Του με βάση τα συναισθήματα της συνείδησής του είναι μια παθητική προσέγγιση και δεν είναι αγάπη για τον Θεό που πηγάζει αυθόρμητα από καρδιάς. Η αγάπη για τον Θεό θα πρέπει να είναι ένα γνήσιο συναίσθημα που πηγάζει από τα βάθη της καρδιάς ενός ανθρώπου. Μερικοί λένε: «Εγώ ο ίδιος είμαι πρόθυμος να αναζητήσω τον Θεό και να Τον ακολουθήσω. Τώρα, ακόμη κι αν ο Θεός θέλει να με εγκαταλείψει, εγώ και πάλι θα Τον ακολουθώ. Είτε με θέλει είτε όχι, εγώ θα εξακολουθώ να Τον αγαπώ και, στο τέλος, πρέπει να Τον κερδίσω. Προσφέρω την καρδιά μου στον Θεό και, ανεξάρτητα από το τι κάνει Εκείνος, εγώ θα Τον ακολουθώ για όλη μου τη ζωή. Ό,τι κι αν γίνει, πρέπει να αγαπώ τον Θεό και πρέπει να Τον κερδίσω· δεν θα ησυχάσω έως ότου Τον έχω κερδίσει». Έχεις αυτού του είδους την αποφασιστικότητα;

Το μονοπάτι της πίστης στον Θεό είναι ακριβώς το ίδιο με το μονοπάτι της αγάπης προς Αυτόν. Εάν πιστεύεις σ’ Αυτόν, πρέπει να Τον αγαπάς· ωστόσο, η αγάπη προς Αυτόν δεν αναφέρεται μόνο στην ανταπόδοση της αγάπης Του ή στο να Τον αγαπάς με βάση τα συναισθήματα της συνείδησής σου —είναι μια αγνή αγάπη για τον Θεό. Υπάρχουν φορές που οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να νιώθουν την αγάπη του Θεού στηριζόμενοι αποκλειστικά στη συνείδησή τους. Γιατί έλεγα ανέκαθεν: «Είθε το Πνεύμα του Θεού να συγκινήσει το πνεύμα μας»; Γιατί δεν έκανα λόγο για τη συγκίνηση της συνείδησης των ανθρώπων ώστε να αγαπήσουν τον Θεό; Επειδή η συνείδηση των ανθρώπων δεν μπορεί να νιώσει το κάλλος του Θεού. Αν δεν έχεις πειστεί από αυτά τα λόγια, προσπάθησε να χρησιμοποιήσεις τη συνείδησή σου για να νιώσεις την αγάπη Του. Μπορεί να έχεις κάποιο κίνητρο εκείνη τη στιγμή, αλλά θα εξαφανιστεί γρήγορα. Εάν νιώθεις το κάλλος του Θεού μόνο με τη συνείδησή σου, θα έχεις κίνητρο όταν προσεύχεσαι, αλλά πολύ γρήγορα θα εξασθενεί, θα εξαφανίζεται. Γιατί συμβαίνει αυτό; Εάν χρησιμοποιείς μόνο τη συνείδησή σου, δεν θα είσαι σε θέση να αφυπνίσεις την αγάπη σου για τον Θεό· όταν αισθάνεσαι πραγματικά το κάλλος του Θεού μες στην καρδιά σου, το πνεύμα σου θα συγκινείται από Αυτόν, και μόνο εκείνη τη στιγμή θα μπορεί η συνείδησή σου να παίξει τον αρχικό της ρόλο. Αυτό σημαίνει ότι μόνο όταν ο Θεός συγκινεί το πνεύμα του ανθρώπου και ο άνθρωπος έχει γνώση και νιώθει ενθάρρυνση μες στην καρδιά του, δηλαδή όταν έχει αποκτήσει εμπειρία, θα είναι σε θέση να αγαπά αποτελεσματικά τον Θεό με τη συνείδησή του. Το να αγαπάς τον Θεό με τη συνείδησή σου δεν είναι εσφαλμένο —πρόκειται για τον χαμηλότερο βαθμό αγάπης προς τον Θεό. Η αγάπη που «μόλις και μετά βίας δικαιώνει τη χάρη του Θεού» απλώς δεν θα ωθήσει τον άνθρωπο να εισέλθει ενεργά. Όταν οι άνθρωποι αποκτούν μέρος του έργου του Αγίου Πνεύματος, όταν βλέπουν και νιώθουν, δηλαδή, την αγάπη του Θεού στην πρακτική τους εμπειρία, όταν έχουν κάποια γνώση του Θεού και βλέπουν πραγματικά πως ο Θεός αξίζει την αγάπη της ανθρωπότητας σε τέτοιο βαθμό, όπως και βλέπουν πόσο αξιαγάπητος είναι, τότε μόνο είναι σε θέση να αγαπούν αληθινά τον Θεό.

Όταν οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τον Θεό με την καρδιά τους, όταν η καρδιά τους είναι σε θέση να στραφεί πλήρως σ’ Αυτόν, αυτό είναι το πρώτο βήμα στην αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό. Αν θέλεις να αγαπήσεις τον Θεό, πρέπει πρώτα να είσαι σε θέση να στρέψεις την καρδιά σου σ’ Αυτόν. Τι σημαίνει να στρέφεις την καρδιά σου στον Θεό; Αυτό συμβαίνει όταν όλα όσα επιδιώκεις στην καρδιά σου γίνονται προκειμένου να αγαπήσεις και να αποκτήσεις τον Θεό. Αυτό δείχνει ότι έχεις στρέψει πλήρως την καρδιά σου στον Θεό. Εκτός από τον Θεό και τα λόγια Του, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα άλλο μες στην καρδιά σου (οικογένεια, πλούτος, σύζυγος, παιδιά, κλπ.). Ακόμα κι αν υπάρχει, τέτοια πράγματα δεν μπορούν να κυριεύσουν την καρδιά σου και δεν σκέφτεσαι τις μελλοντικές σου προοπτικές, παρά μόνο επιδιώκεις την αγάπη για τον Θεό. Εκείνη τη στιγμή θα έχεις στρέψει πλήρως την καρδιά σου προς τον Θεό. Ας υποθέσουμε ότι συνεχίζεις να κάνεις σχέδια για τον εαυτό σου στην καρδιά σου και πάντα επιδιώκεις το προσωπικό σου όφελος, πάντα σκεπτόμενος: «Πότε μπορώ να κάνω ένα μικρό αίτημα στον Θεό; Πότε θα γίνει η οικογένειά μου πλούσια; Πώς μπορώ να αποκτήσω ωραία ρούχα;…» Εάν ζεις σε αυτήν την κατάσταση, καταδεικνύεται ότι η καρδιά σου δεν έχει στραφεί πλήρως στον Θεό. Εάν έχεις μόνο τα λόγια του Θεού στην καρδιά σου και είσαι σε θέση να προσεύχεσαι στον Θεό και να έρχεσαι κοντά Του ανά πάσα στιγμή —θαρρείς κι Εκείνος είναι πολύ κοντά σε εσένα, θαρρείς και ο Θεός βρίσκεται μέσα σου κι εσύ βρίσκεσαι μέσα σε Εκείνον— αν βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση, τούτο σημαίνει ότι η καρδιά σου βρίσκεται στην παρουσία του Θεού. Εάν προσεύχεσαι στον Θεό και τρως και πίνεις από τα λόγια Του κάθε μέρα, σκέφτεσαι πάντα το έργο της εκκλησίας, νοιάζεσαι για το θέλημα του Θεού, χρησιμοποιείς την καρδιά σου για να Τον αγαπάς αληθινά και να ικανοποιείς την καρδιά Του, τότε η καρδιά σου θα ανήκει στον Θεό. Εάν η καρδιά σου κυριεύεται από πολλά άλλα πράγματα, τότε εξακολουθεί να κυριεύεται από τον Σατανά και δεν έχει στραφεί πραγματικά στον Θεό. Όταν η καρδιά κάποιου έχει στραφεί πραγματικά προς τον Θεό, τότε εκείνος θα νιώθει γνήσια, αυθόρμητη αγάπη γι’ Αυτόν και θα είναι σε θέση να νοιάζεται για το έργο του Θεού. Παρόλο που μπορεί και πάλι να έχει στιγμές ανοησίας και παραλογισμού, δείχνει ενδιαφέρον για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, για το έργο Του και για την αλλαγή στη διάθεσή του, και έχει καλές προθέσεις. Μερικοί άνθρωποι ισχυρίζονται συνεχώς πως ό,τι κάνουν είναι για χάρη της εκκλησίας, ενώ, στην πραγματικότητα, εργάζονται προς ίδιον όφελος. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν εσφαλμένες προθέσεις. Είναι διεφθαρμένοι και δόλιοι και τα περισσότερα πράγματα που κάνουν είναι προς ίδιον όφελος. Αυτού του είδους ο άνθρωπος δεν επιδιώκει την αγάπη για τον Θεό· η καρδιά του εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και δεν μπορεί να στραφεί προς τον Θεό. Συνεπώς, ο Θεός δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να αποκτήσει αυτό το είδος ανθρώπου.

Εάν επιθυμείς να αγαπήσεις αληθινά τον Θεό και να κερδηθείς από Αυτόν, το πρώτο βήμα είναι να στρέψεις πλήρως την καρδιά σου προς τον Θεό. Σε καθετί που κάνεις, ψάξε μέσα σου και διερωτήσου: «Το κάνω βασισμένος σε μια καρδιά που αγαπάει τον Θεό; Κρύβεται πίσω του κάποια προσωπική πρόθεση; Κάνοντάς το αυτό, ποιος είναι ο πραγματικός μου στόχος;» Αν θέλεις να παραδώσεις την καρδιά σου στον Θεό, πρέπει πρώτα να την καθυποτάξεις, να εγκαταλείψεις όλες τις προθέσεις σου και να φτάσεις σε μια κατάσταση όπου να υπάρχεις εξ ολοκλήρου για τον Θεό. Αυτό είναι το μονοπάτι της άσκησης για να δώσεις την καρδιά σου στον Θεό. Σε τι αναφέρεται το να καθυποτάσσει κανείς την καρδιά του; Στο να απαλλάσσεται από τις εξωφρενικές επιθυμίες της σάρκας του και να μην εποφθαλμιά τις ανέσεις και τα οφέλη του κύρους. Σημαίνει να κάνει κανείς τα πάντα για να ικανοποιήσει τον Θεό και να φροντίζει η καρδιά του να υπάρχει πλήρως γι’ Αυτόν, και όχι για τον ίδιο. Αυτό αρκεί.

Η γνήσια αγάπη για τον Θεό προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς· είναι μια αγάπη που υπάρχει μόνο βάσει της γνώσης του ανθρώπου για τον Θεό. Όταν η καρδιά κάποιου στρέφεται ολοκληρωτικά προς τον Θεό, τότε ο άνθρωπος αυτός έχει αγάπη για τον Θεό, αλλά αυτή η αγάπη δεν είναι απαραιτήτως αγνή ούτε απαραιτήτως πλήρης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι εξακολουθεί να υπάρχει κάποια απόσταση μεταξύ του να στρέφεται η καρδιά ενός ατόμου πλήρως προς τον Θεό και του να έχει αυτό το άτομο πραγματική κατανόηση για τον Θεό και αληθινή λατρεία γι’ Αυτόν. Η οδός δια της οποίας ο άνθρωπος επιτυγχάνει αληθινή αγάπη προς τον Θεό και φτάνει στο σημείο να γνωρίσει τη διάθεση του Θεού είναι να στρέφει την καρδιά του προς τον Θεό. Όταν ο άνθρωπος παραδίδει την αληθινή καρδιά του στον Θεό, αρχίζει να εισέρχεται στην εμπειρία της ζωής. Με αυτόν τον τρόπο, η διάθεσή του αρχίζει να αλλάζει, η αγάπη του για τον Θεό μεγαλώνει βαθμιαία και η γνώση του για τον Θεό αυξάνεται κι αυτή σταδιακά. Έτσι, το να στρέψει κανείς την καρδιά του προς τον Θεό είναι απλώς η προϋπόθεση για να βρεθεί στον σωστό δρόμο της εμπειρίας της ζωής. Όταν οι άνθρωποι τοποθετούν την καρδιά τους ενώπιον του Θεού, έχουν μόνο μια καρδιά που Τον λαχταρά, αλλά όχι μια καρδιά που Τον αγαπά, επειδή δεν έχουν κατανόηση περί Αυτού. Παρόλο που σε αυτήν την περίπτωση έχουν όντως κάποια αγάπη γι’ Αυτόν, αυτή δεν είναι αυθόρμητη ούτε γνήσια. Αυτό συμβαίνει επειδή οτιδήποτε προέρχεται από τη σάρκα του ανθρώπου είναι προϊόν συναισθημάτων και δεν προέρχεται από αληθινή κατανόηση. Είναι απλώς μια στιγμιαία παρόρμηση και δεν μπορεί να οδηγήσει σε μακρόβια λατρεία. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν κατανόηση του Θεού, μπορούν να Τον αγαπούν μόνο με βάση τις προτιμήσεις τους και τις προσωπικές αντιλήψεις τους· αυτό το είδος αγάπης δεν μπορεί να λέγεται αυθόρμητη αγάπη, ούτε γνήσια αγάπη. Η καρδιά ενός ανθρώπου μπορεί να στρέφεται πραγματικά προς τον Θεό και να είναι ικανή να σκέφτεται τα συμφέροντα του Θεού στα πάντα, αλλά αν εκείνος δεν έχει καμία κατανόηση του Θεού, δεν θα είναι ικανός να έχει πραγματικά αυθόρμητη αγάπη. Το μόνο που θα μπορεί να κάνει είναι να εκπληρώνει κάποιες λειτουργίες για την εκκλησία ή να εκτελεί ένα μέρος του καθήκοντός του, αλλά θα το κάνει χωρίς βάση. Η διάθεση ενός τέτοιου ανθρώπου είναι δύσκολο να αλλάξει· τέτοιοι άνθρωποι είτε δεν επιδιώκουν την αλήθεια είτε δεν την καταλαβαίνουν. Ακόμα κι αν κάποιος στρέψει την καρδιά του πλήρως προς τον Θεό, αυτό δεν σημαίνει ότι η αγάπη που έχει στην καρδιά του για τον Θεό είναι απολύτως αγνή, διότι εκείνοι που έχουν τον Θεό στην καρδιά τους δεν έχουν απαραιτήτως αγάπη για τον Θεό στην καρδιά τους. Αυτό συνιστά τη διάκριση ανάμεσα σε κάποιον που επιδιώκει και σε κάποιον που δεν επιδιώκει να κατανοήσει τον Θεό. Μόλις ένας άνθρωπος Τον έχει κατανοήσει, αυτό δείχνει ότι η καρδιά του έχει στραφεί πλήρως προς τον Θεό, δείχνει ότι η γνήσια αγάπη που έχει για τον Θεό μες στην καρδιά του είναι αυθόρμητη. Μόνο αυτού του είδους οι άνθρωποι έχουν τον Θεό στην καρδιά τους. Το να στρέψει κανείς την καρδιά του προς τον Θεό είναι προϋπόθεση για να μπει στον σωστό δρόμο, για να κατανοήσει τον Θεό και να επιτύχει την αγάπη προς τον Θεό. Δεν αποτελεί σημάδι ότι ολοκληρώνει το καθήκον του να αγαπάει τον Θεό, ούτε ότι έχει γνήσια αγάπη γι’ Αυτόν. Ο μόνος τρόπος για να επιτύχει κάποιος γνήσια αγάπη για τον Θεό είναι να στρέψει την καρδιά του προς Αυτόν, το οποίο είναι επίσης το πρώτο πράγμα που οφείλει να κάνει κανείς ως ένα από τα δημιουργήματά Του. Όσοι αγαπούν τον Θεό είναι όλοι άνθρωποι που επιδιώκουν τη ζωή, δηλαδή άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και θέλουν πραγματικά τον Θεό· όλοι τους έχουν τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και έχουν συγκινηθεί από Αυτό. Είναι όλοι τους σε θέση να αποκτήσουν την καθοδήγηση του Θεού.

Όταν είναι κανείς σε θέση να αισθάνεται υπόχρεος στον Θεό, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχει συγκινηθεί από το Πνεύμα· όσοι αισθάνονται έτσι τείνουν να έχουν μια καρδιά που λαχταρά, και θα είναι σε θέση να επιδιώξουν τη ζωή-είσοδο. Αλλά αν σταματήσεις σε ένα συγκεκριμένο βήμα, δεν θα μπορείς να πας βαθύτερα· εξακολουθεί να υπάρχει ο κίνδυνος να πιαστείς στα δίχτυα του Σατανά και, σε ένα συγκεκριμένο σημείο, θα βρεθείς αιχμάλωτος του Σατανά. Η φώτιση του Θεού δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν τον εαυτό τους και, στη συνέχεια, να νιώσουν το χρέος τους στον Θεό· καθίστανται πρόθυμοι να συνεργαστούν μαζί Του και να αποβάλουν τα πράγματα που δεν Τον ευχαριστούν. Αυτή είναι η αρχή του έργου του Θεού. Είστε όλοι πρόθυμοι να επιδιώκετε την πρόοδο στη ζωή σας και την αγάπη για τον Θεό, οπότε εσύ έχεις αποτινάξει από πάνω σου τους επιφανειακούς σου τρόπους; Εάν απαλλαγείς απλώς από τους επιφανειακούς τρόπους και απλώς δεν συμπεριφέρεσαι με τρόπο που προκαλεί διατάραξη ούτε συμπεριφέρεσαι αλαζονικά, συνιστά αυτό στ’ αλήθεια επιδίωξη προόδου στη ζωή σου; Αν απαλλαγείς από κάθε επιφανειακή συμπεριφορά, αλλά δεν εισέλθεις στα λόγια του Θεού, αυτό καταδεικνύει ότι δεν σημειώνεις πρόοδο ενεργά. Ποια είναι η βασική αιτία της επιφανειακής συμπεριφοράς; Ενεργείς για χάρη της προόδου στη ζωή σου; Επιδιώκεις να περνιέσαι ως ένας εκ του λαού του Θεού; Αυτό στο οποίο επικεντρώνεσαι θα είναι και αυτό που θα βιώνεις· αν επικεντρώνεσαι στην επιφανειακή συμπεριφορά, τότε η καρδιά σου θα εστιάζει συχνά εξωτερικά και δεν θα έχεις κανέναν τρόπο να επιδιώξεις την πρόοδο στη ζωή σου. Ο Θεός απαιτεί μια αλλαγή στη διάθεση, αλλά εσύ πάντα επιδιώκεις τα εξωτερικά πράγματα· αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι ανίκανος να αλλάξει τη διάθεσή του! Κατά τη διαδικασία επίτευξης ωριμότητας στη ζωή, όλοι πρέπει να ακολουθούν μια πορεία: Πρέπει να αποδέχονται την κρίση, την παίδευση και την τελείωση των λόγων του Θεού. Αν δεν έχεις τα λόγια του Θεού, μα βασίζεσαι μόνο στη δική σου αυτοπεποίθηση και θέληση, οτιδήποτε κάνεις βασίζεται απλώς στον ζήλο. Αυτό σημαίνει ότι αν θέλεις πρόοδο στη ζωή σου, πρέπει να τρως, να πίνεις και να κατανοείς περισσότερα από τα λόγια του Θεού. Όλοι όσοι οδηγούνται στην τελείωση από τα λόγια Του είναι σε θέση να τα βιώνουν· όσοι δεν υποβάλλονται στον εξευγενισμό των λόγων Του, όσοι δεν υποβάλλονται στην κρίση των λόγων Του, δεν μπορεί να είναι κατάλληλοι να χρησιμοποιηθούν από Αυτόν. Οπότε, σε ποιον βαθμό βιώνετε τα λόγια Του; Μόνο εάν τρώτε και πίνετε τα λόγια του Θεού και είστε σε θέση να τα συγκρίνετε με τη δική σας κατάσταση ζωής, και βρείτε ένα μονοπάτι άσκησης υπό το πρίσμα των ζητημάτων που έχω θίξει, θα είναι σωστή η άσκησή σας και θα συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού. Μόνο κάποιος που ακολουθεί μια τέτοια άσκηση έχει τη θέληση να αγαπάει τον Θεό.