Ⅰ

Ο Υιός του ανθρώπου συνεχίζει να μιλά.

Ο απλός άνθρωπος αυτός μας οδηγεί στο έργο του Θεού.

Πολλές δοκιμασίες και συμμορφώσεις έχουμε περάσει,

με θάνατο έχουμε δοκιμαστεί.

Μαθαίνουμε για τη δικαιοσύνη, τη μεγαλοπρέπειά Του,

απολαμβάνουμε τη συμπόνοια, την αγάπη Του,

εκτιμούμε τη σοφία και τη δύναμή Του,

βλέπουμε ότι Αυτός είν' υπέροχος και τον άνθρωπο να σώσει λαχταρά.

Με τα λόγια αυτού του κοινού ανθρώπου

μαθαίνουμε την ουσία του Θεού, το θέλημα, τη διάθεσή Του.

Μαθαίνουμε τη φύση, την ουσία του ανθρώπου,

της σωτηρίας το μονοπάτι, της τελείωσης.

Ⅱ

Τα λόγια Του μας κάνουν να πεθαίνουμε, ν’ αναγεννιόμαστε,

μας γεμίζουν ενοχές και μ’ αίσθημα χρέους

αλλά και πολλή παρηγοριά μάς φέρνουν.

Μεγάλο πόνο φέρνουν μα επίσης χαρά και ειρήνη.

Πότε σαν εχθροί που καίγονται απ' την οργή Του,

πότε σαν πρόβατα επί την σφαγή Του, πότε σαν αγαπημένοι Του,

είμαστε εκείνοι που σώζει, σκουλήκια στα μάτια Του,

απολωλότα πρόβατα που αναζητά νυχθημερόν.

Με τα λόγια αυτού του κοινού ανθρώπου

μαθαίνουμε την ουσία του Θεού, το θέλημα, τη διάθεσή Του.

Μαθαίνουμε τη φύση, την ουσία του ανθρώπου,

της σωτηρίας το μονοπάτι, της τελείωσης.

Ⅲ

Αυτός εμάς λυπάται, εξυψώνει, αντιπαθεί,

παρηγορεί, προτρέπει, οδηγεί και φωτίζει,

μας συμμορφώνει, μας πειθαρχεί και μας καταριέται.

Νυχθημερόν ανησυχεί, μας προστατεύει, νοιάζεται για μας.

Πάντα είναι δίπλα μας, με όλη Του τη φροντίδα.

Έχει πληρώσει ολόκληρο το τίμημα για μας.

Μέσα απ’ τον λόγο Του την ολότητα του Θεού απολαύσαμε

κι είδαμε τον προορισμό που μας έδωσε Αυτός.

Με τα λόγια αυτού του κοινού ανθρώπου

μαθαίνουμε την ουσία του Θεού, το θέλημα, τη διάθεσή Του.

Μαθαίνουμε τη φύση, την ουσία του ανθρώπου,

της σωτηρίας το μονοπάτι, της τελείωσης.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Δ΄: Αντικρίζοντας την εμφάνιση του Θεού στην κρίση και την παίδευσή Του