Για την ορθή εκπλήρωση του καθήκοντος απαιτείται αρμονική συνεργασία. Καθώς όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και κανένας δεν διαθέτει την αλήθεια, μόνο μέσω της αρμονικής συνεργασίας μπορούν να εκπληρώσουν σωστά τα καθήκοντά τους. Η αρμονική συνεργασία είναι ωφέλιμη όχι μόνο για την είσοδο των ανθρώπων στη ζωή, αλλά και για την ορθή εκπλήρωση των καθηκόντων τους και για το έργο της εκκλησίας. Αυτοί που συνεργάζονται αρμονικά είναι άνθρωποι με σχετικά καλή ανθρώπινη φύση και ειλικρίνεια, αλλά αν η ανθρώπινη φύση κάποιου δεν είναι καλή, αν είναι υπερβολικά αλαζόνας και αυτάρεσκος ή υπερβολικά δόλιος και πανούργος, τότε δεν έχει τρόπο να συνεργαστεί αρμονικά με τους άλλους. Κάποιοι άνθρωποι δεν επιδίδονται σε ειλικρινές έργο, δεν είναι ευσυνείδητοι όταν εκπληρώνουν το καθήκον τους και διαπράττουν πάντα κακές πράξεις. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να συνεργαστούν με τους άλλους και δεν μπορούν να βρουν αρμονία ή να τα πάνε καλά με κανέναν. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν ανθρώπινη φύση και ανήκουν στα θηρία και στον διάβολο, τον Σατανά. Όλοι οι υπάκουοι και υποτακτικοί άνθρωποι με καλή ανθρώπινη φύση θα έχουν σίγουρα αποτελέσματα όταν εκπληρώνουν το καθήκον τους και θα συνεργάζονται εύκολα με τους άλλους. Όσον αφορά εκείνους που δεν εκπληρώνουν με ειλικρίνεια το καθήκον τους, που αντιδρούν, ή ακόμη και αναστατώνουν άλλους ανθρώπους που εκτελούν το καθήκον τους —εάν παραμένουν αδιόρθωτοι μετά από πολλαπλές προτροπές και δεν έχουν ποτέ τη διάθεση να μετανοήσουν, προκαλώντας πάντοτε διαταράξεις και αναστατώσεις στα καθήκοντά τους, και η ποιότητα της ανθρώπινης φύσης τους είναι άθλια, τότε θα πρέπει να αποπεμφθούν χωρίς καθυστέρηση, ώστε να μην προκαλέσουν προβλήματα ή συμφορές στο έργο της εκκλησίας. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουν οι επικεφαλής και οι εργάτες.

Ορισμένοι άνθρωποι είναι ανεύθυνοι κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός τους, με αποτέλεσμα να χρειάζεται πάντα να ξαναγίνει κάποιο έργο. Αυτό επηρεάζει σοβαρά την αποτελεσματικότητα του έργου. Εκτός από την έλλειψη εξειδικευμένων γνώσεων και την έλλειψη εμπειρίας, υπάρχουν άλλοι λόγοι για την εμφάνιση αυτού του προβλήματος; (Όταν κάποιος είναι συγκριτικά αλαζόνας και αυτάρεσκος, παίρνει αποφάσεις μόνος του και δεν εκτελεί το καθήκον του σύμφωνα με τις αρχές). Οι εξειδικευμένες γνώσεις και η εμπειρία μπορούν να μαθευτούν και να συσσωρευτούν σιγά-σιγά, αλλά αν υπάρχει πρόβλημα με τη διάθεση ενός ατόμου, πιστεύετε ότι είναι εύκολο να λυθεί; (Όχι, δεν είναι εύκολο.) Τότε, πώς πρέπει να λυθεί; (Το άτομο πρέπει να βιώσει παίδευση και κρίση, να κλαδευτεί και να αντιμετωπιστεί). Πρέπει να βιώσει κρίση και παίδευση, να κλαδευτεί και να αντιμετωπιστεί —αυτά τα λόγια είναι σωστά, αλλά μπορούν να τα επιτύχουν μόνο εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια. Μπορούν όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια να δεχτούν το κλάδεμα και την αντιμετώπιση; Όχι, δεν μπορούν. Όταν πρέπει διαρκώς να γίνεται ξανά η εργασία όσο οι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η ανεπάρκεια ειδικών γνώσεων ή η έλλειψη εμπειρίας, αλλά το ότι είναι υπερβολικά αυτάρεσκοι και αλαζονικοί, δεν εργάζονται αρμονικά, αλλά αποφασίζουν και ενεργούν μόνοι τους —με αποτέλεσμα να τα κάνουν μούσκεμα στη δουλειά και τίποτα να μην επιτυγχάνεται, και όλος ο κόπος να πηγαίνει χαμένος. Και το σοβαρότερο πρόβλημα σε αυτό είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Όταν αυτές είναι πολύ σοβαρές, δεν είναι πλέον καλοί άνθρωποι, είναι μοχθηροί. Οι διαθέσεις των μοχθηρών ανθρώπων είναι πολύ εντονότερες από τις συνηθισμένες διεφθαρμένες διαθέσεις. Οι μοχθηροί μπορεί κάλλιστα να διαπράττουν κακές πράξεις, μπορεί κάλλιστα να ανακατεύονται και να διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι μοχθηροί όταν εκτελούν ένα καθήκον είναι να κάνουν άσχημα τα πράγματα και να τα ανακατεύουν· η υπηρεσία τους μάλλον φασαρία προκαλεί αντί ν’ αξίζει. Μερικοί άνθρωποι δεν είναι μοχθηροί, όμως εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα με τις δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις —κι αυτοί, ομοίως, είναι ανίκανοι να εκτελέσουν το καθήκον τους σωστά. Εν ολίγοις, οι διεφθαρμένες διαθέσεις εμποδίζουν τρομερά τους ανθρώπους να εκτελούν σωστά το καθήκον τους. Ποια πτυχή των διεφθαρμένων διαθέσεων των ανθρώπων θα λέγατε ότι έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην αποτελεσματικότητα με την οποία εκτελούν το καθήκον τους; (Η αλαζονεία και η αυταρέσκεια.) Και ποιες είναι οι κύριες εκδηλώσεις της αλαζονείας και της αυταρέσκειας; Το να παίρνει κανείς αποφάσεις μόνος του, να ακολουθεί τον δικό του δρόμο, να μην ακούει τις υποδείξεις των άλλων, να μην συμβουλεύεται τους άλλους, να μην συνεργάζεται αρμονικά και να προσπαθεί πάντα να έχει τον τελευταίο λόγο στα πράγματα. Αν και μερικοί καλοί αδελφοί και αδελφές μπορεί να συνεργάζονται για να εκτελέσουν ένα συγκεκριμένο καθήκον, με τον καθένα απ’ αυτούς να ασχολείται με τη δική του ανάθεση, ορισμένοι επικεφαλής της ομάδας ή υπεύθυνοι θέλουν πάντα να έχουν τον τελευταίο λόγο· ό,τι κι αν κάνουν, ποτέ δεν συνεργάζονται αρμονικά με τους άλλους και δεν επιδίδονται σε συναναστροφή, ενώ κάνουν πράγματα βιαστικά χωρίς να έχουν καταλήξει σε ομοφωνία με τους υπόλοιπους. Κάνουν τους πάντες να ακούνε μόνο αυτούς, και εδώ ακριβώς έγκειται το πρόβλημα. Επιπλέον, όταν οι άλλοι βλέπουν το πρόβλημα, αλλά δεν βγαίνουν μπροστά για να σταματήσουν τον υπεύθυνο, αυτό τελικά οδηγεί σε μια κατάσταση κατά την οποία οι άνθρωποι δεν είναι αποτελεσματικοί στα καθήκοντά τους, το έργο γίνεται άνω-κάτω και όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να ξανακάνουν το έργο τους, εξαντλώντας τον εαυτό τους κατά τη διαδικασία αυτή. Ποιος φέρει την ευθύνη για την πρόκληση ενός τόσο σοβαρού αποτελέσματος; (Ο υπεύθυνος.) Έχουν ευθύνη και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι; (Ναι.) Ο υπεύθυνος πήρε τις αποφάσεις μόνος του, επιμένοντας στο να γίνουν τα πράγματα με τον δικό του τρόπο, ενώ οι υπόλοιποι έβλεπαν το πρόβλημα, αλλά δεν είπαν τίποτα για να τον σταματήσουν, και μάλιστα ακολουθούν, κάτι ακόμα πιο σοβαρό· αυτό δεν τους καθιστά συνεργούς; Αν δεν περιορίζεις, δεν αποκλείεις ή δεν εκθέτεις αυτόν τον άνθρωπο, μα αντ’ αυτού τον ακολουθείς και του επιτρέπεις να σε χειραγωγεί, δεν δίνεις απόλυτη ελευθερία στον Σατανά να αναστατώσει το έργο της εκκλησίας; Αυτό είναι, σίγουρα, δικό σου πρόβλημα. Όταν βλέπετε ένα πρόβλημα και παρ’ όλα αυτά δεν κάνετε τίποτα για να το σταματήσετε, δεν συναναστρέφεστε σχετικά, δεν προσπαθείτε να το περιορίσετε και, επιπλέον, δεν το αναφέρετε στους ανωτέρους σας, αλλά παίζετε τον ρόλο αυτού που τους έχει όλους ευχαριστημένους, είναι αυτό σημάδι απιστίας; Όσοι κρατούν τους πάντες ευχαριστημένους είναι πιστοί στον Θεό; Ούτε στο ελάχιστο. Ένα τέτοιο άτομο δεν είναι απλώς άπιστο στον Θεό —ενεργεί ως συνεργός του Σατανά, ως υπηρέτης και ακόλουθός του. Είναι άπιστος στο καθήκον και την ευθύνη του, προς τον Σατανά, όμως, είναι αρκετά πιστός. Εδώ έγκειται η ουσία του προβλήματος. Όσον αφορά την επαγγελματική ανεπάρκεια, είναι δυνατό να μαθαίνει κανείς και να συσσωρεύει συνεχώς εμπειρίες κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του. Τα προβλήματα αυτά μπορούν εύκολα να επιλυθούν. Το δυσκολότερο να διορθωθεί είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου. Εάν δεν επιδιώκετε την αλήθεια, ούτε διορθώνετε τη διεφθαρμένη σας διάθεση, αλλά παίζετε πάντα τον ρόλο αυτού που κρατά τους πάντες ευχαριστημένους και δεν αντιμετωπίζετε ούτε βοηθάτε όσους βλέπετε να παραβιάζουν τις αρχές, ούτε τους εκθέτετε ούτε τους αποκαλύπτετε, αλλά διαρκώς υποχωρείτε, εάν δεν αναλαμβάνετε την ευθύνη, τότε αυτή η εκτέλεση καθήκοντος όπως η δική σας το μόνο που πετυχαίνει είναι να επηρεάζει αρνητικά και να καθυστερεί το έργο της εκκλησίας. Το να αντιμετωπίζετε την εκπλήρωση του καθήκοντός σας ως κάτι ασήμαντο, χωρίς να αναλαμβάνετε έστω και ένα ίχνος ευθύνης, δεν επηρεάζει μόνο την αποτελεσματικότητα του έργου, αλλά οδηγεί επίσης σε επανειλημμένες καθυστερήσεις στο έργο της εκκλησίας. Όταν εκπληρώνετε το καθήκον σας με αυτόν τον τρόπο, δεν κάνετε απλώς το ελάχιστο και δεν είστε απατηλοί απέναντι στον Θεό; Δείχνει αυτό κάποια αφοσίωση προς τον Θεό; Αν προσπαθείτε συνεχώς απλώς να κάνετε το ελάχιστο κατά την εκπλήρωση του καθήκοντός σας και είστε σταθερά αμετανόητοι, τότε αναπόφευκτα θα αποκλειστείτε.

Πώς θα πρέπει να χειρίζεστε τις δυσκολίες που συναντάτε κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σας; Ο καλύτερος τρόπος είναι να αναζητήσουν όλοι μαζί την αλήθεια για να λύσουν ένα πρόβλημα και να καταλήξουν σε ομοφωνία. Εφόσον κατανοείτε τις αρχές, θα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Αυτός είναι ο βέλτιστος τρόπος επίλυσης των προβλημάτων. Αν δεν αναζητάτε την αλήθεια για να λύσετε ένα πρόβλημα και αντ’ αυτού ενεργείτε μόνο με βάση τις προσωπικές σας αντιλήψεις και τη φαντασία σας, τότε δεν εκπληρώνετε το καθήκον σας. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτού και της εργασίας στην εγκόσμια κοινωνία ή στον κόσμο του Σατανά; Ο οίκος του Θεού κυβερνάται από την αλήθεια και από τον Θεό. Όποιο πρόβλημα κι αν εμφανιστεί, πρέπει να επιλυθεί με την αναζήτηση της αλήθειας. Όσες διαφορετικές γνώμες και αν υπάρχουν ή όσο κι αν διαφέρουν, όλες θα πρέπει να αναδειχθούν και να γίνουν αντικείμενο συναναστροφής. Στη συνέχεια, αφότου επιτευχθεί ομοφωνία, θα πρέπει να αναλάβετε δράση σύμφωνα με τις αρχές. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε όχι μόνο να επιλύσετε το πρόβλημα, αλλά και να κάνετε πράξη την αλήθεια και να εκπληρώσετε σωστά το καθήκον σας. Μπορείτε επίσης να επιτύχετε αρμονική συνεργασία κατά τη διαδικασία επίλυσης του προβλήματος. Αν όλοι όσοι εκτελούν το καθήκον τους αγαπούν την αλήθεια, τότε είναι εύκολο να αποδεχτούν και να υπακούσουν στην αλήθεια· αν όμως είναι αλαζόνες και αυτάρεσκοι, τότε δεν είναι εύκολο να αποδεχτούν την αλήθεια, ακόμη κι όταν οι άνθρωποι συναναστρέφονται πάνω σ’ αυτήν. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, αλλά θέλουν πάντα να τους ακούνε οι άλλοι. Τέτοιοι άνθρωποι δεν κάνουν τίποτε παρά να αναστατώνουν τους άλλους που κάνουν το καθήκον τους. Αυτή είναι η αιτία του προβλήματος, και πρέπει να επιλυθεί προτού μπορέσει κανείς να εκτελέσει σωστά το καθήκον του. Αν, κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, κάποιος είναι πάντα αλαζόνας και ισχυρογνώμων, παίρνει πάντα αποφάσεις μόνος του, κάνει τα πάντα απερίσκεπτα και όπως του αρέσει, χωρίς να συνεργάζεται ή να συζητάει τα πράγματα με άλλους ανθρώπους και χωρίς να αναζητά τις αρχές της αλήθειας —τι είδους στάση είναι αυτή απέναντι στο καθήκον του; Μπορεί κανείς να εκπληρώσει σωστά το καθήκον του με αυτόν τον τρόπο; Αν αυτού του είδους το άτομο δεν δέχεται ποτέ να κλαδευτεί και να αντιμετωπιστεί, δεν δέχεται καθόλου την αλήθεια και εξακολουθεί να ενεργεί με τον δικό του τρόπο, απερίσκεπτα και όπως του αρέσει, χωρίς να μετανοεί ή να αλλάζει —τότε δεν πρόκειται απλώς για πρόβλημα στάσης, αλλά για πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση και στον χαρακτήρα του. Πρόκειται για άτομο που δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση. Μπορεί κάποιος χωρίς ανθρώπινη φύση να εκπληρώσει σωστά το καθήκον του; Φυσικά και όχι. Αν, ενώ εκτελεί το καθήκον του, ένα άτομο προβαίνει μέχρι και σε κάθε λογής εξωφρενικές πράξεις και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, τότε είναι μοχθηρό άτομο. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι κατάλληλοι να εκτελούν το καθήκον τους. Η εκτέλεση του καθήκοντός τους οδηγεί μόνο σε αναστάτωση και ζημιά, και κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό, οπότε θα πρέπει να αποκλείονται από την εκτέλεση του καθήκοντός τους και να απομακρύνονται από την εκκλησία. Γι’ αυτόν τον λόγο η ικανότητα να εκτελεί κάποιος καλά το καθήκον του δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το επίπεδο ενός ατόμου, αλλά κυρίως από τη στάση του απέναντι στο καθήκον του, από τον χαρακτήρα του, από το αν η ανθρώπινη φύση του είναι καλή ή κακή και από το αν είναι σε θέση να αποδεχτεί την αλήθεια. Αυτά είναι τα βασικά ζητήματα. Αν κάνεις το καθήκον σου με την καρδιά σου, αν κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς και αν ενεργείς με όλη σου την καρδιά, αν έχεις σοβαρή και ευσυνείδητη στάση απέναντι στην εκπλήρωση του καθήκοντός σου, αν είσαι ειλικρινής και αν εργάζεσαι σκληρά: αυτά είναι τα πράγματα που κοιτάζει ο Θεός, και ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τους πάντες. Μπορούν να εκπληρωθούν σωστά τα καθήκοντα των ανθρώπων, αν οι περισσότεροι από αυτούς είναι ανεύθυνοι και κανείς δεν είναι σοβαρός, και παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν μέσα τους ποιο είναι το σωστό, δεν πασχίζουν προς την κατεύθυνση των αρχών και κανείς δεν το παίρνει στα σοβαρά; Σε αυτού του είδους τις καταστάσεις, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να παρακολουθούν, να επιθεωρούν και να προσφέρουν καθοδήγηση ή να βρίσκουν ένα άτομο με υπευθυνότητα που θα είναι ο επικεφαλής της ομάδας ή ο υπεύθυνος. Με αυτόν τον τρόπο, οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να παρακινηθούν σε δράση και μπορεί να επιτευχθεί καλό αποτέλεσμα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αν εμφανιστεί κάποιο άτομο που αναστατώνει και προκαλεί ζημιά, τότε ας απομακρυνθεί άμεσα, καθώς με την επίλυση του βασικού προβλήματος θα είναι εύκολο για τους ανθρώπους να είναι αποτελεσματικοί στο καθήκον τους. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν κάποιο επίπεδο, αλλά είναι ανεύθυνοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Μπορεί να έχουν τεχνικές δεξιότητες ή επαγγελματικές γνώσεις, αλλά δεν τις διδάσκουν στους άλλους. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να συναναστρέφονται μαζί τους και να τους ενθαρρύνουν να διδάξουν τις δεξιότητές τους στους άλλους, έτσι ώστε οι άλλοι να μάθουν τις δεξιότητες το συντομότερο δυνατό και να κατακτήσουν τις επαγγελματικές γνώσεις. Ως κάποιος που κατέχει καλά τις επαγγελματικές γνώσεις, δεν πρέπει να καμαρώνεις ή να καυχιέσαι για τα προσόντα σου· θα πρέπει να διδάσκεις ενεργά τις δεξιότητες και τις γνώσεις σου στους αρχάριους, ώστε όλοι μαζί να μπορούν να εκτελούν καλά τα καθήκοντά τους. Μπορεί να είσαι ο πιο ενημερωμένος για το επάγγελμά σου και να υπερτερείς σε δεξιότητες, αλλά αυτό είναι ένα χάρισμα που σου έδωσε ο Θεός και πρέπει να το χρησιμοποιήσεις για να εκτελέσεις το καθήκον σου και να αξιοποιήσεις τα προτερήματά σου. Όσο ικανός ή ταλαντούχος κι αν είσαι, δεν μπορείς να αναλάβεις το έργο μόνος· ένα καθήκον εκτελείται αποτελεσματικότερα αν όλοι είναι σε θέση να κατανοήσουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις ενός επαγγέλματος. Όπως λέει και η παροιμία, ένας φράχτης χρειάζεται τρεις στύλους. Όσο ικανό κι αν είναι ένα άτομο, χωρίς τη βοήθεια όλων των άλλων, δεν αρκεί. Ως εκ τούτου, κανείς δεν πρέπει να είναι αλαζόνας και κανείς δεν πρέπει να επιθυμεί να ενεργεί ή να λαμβάνει αποφάσεις μόνος του. Οι άνθρωποι θα πρέπει να απαρνηθούν τη σάρκα, να αφήσουν στην άκρη τις δικές τους ιδέες και απόψεις, και να εργαστούν αρμονικά με όλους τους άλλους. Όποιος έχει επαγγελματικές γνώσεις θα πρέπει να βοηθάει με αγάπη τους άλλους, ώστε να κατακτήσουν και αυτοί αυτές τις δεξιότητες και τις γνώσεις. Αυτό είναι προς όφελος της εκτέλεσης του καθήκοντος. Αν το να έχεις μια δεξιότητα θεωρείται και αντιμετωπίζεται πάντα ως εισιτήριο γεύματος και φοβάσαι ότι η διδασκαλία της σε άλλους θα έχει ως αποτέλεσμα να πεινάσεις —αυτή είναι η άποψη των άπιστων. Είναι μια εγωιστική, ποταπή πρακτική και δεν θα πετύχει στον οίκο του Θεού. Αν δεν είσαι ποτέ σε θέση να αποδεχτείς την αλήθεια και δεν είσαι ποτέ πρόθυμος να εκτελέσεις υπηρεσία, τότε το μόνο που θα καταφέρεις είναι να αποκλειστείς. Αν λαμβάνεις υπόψη σου το θέλημα του Θεού και είσαι πρόθυμος να είσαι πιστός στο έργο του οίκου Του, θα πρέπει να προσφέρεις όλα σου τα προτερήματα και τις δεξιότητες, ώστε οι άλλοι να τις μάθουν και να τις κατανοήσουν, και να εκτελέσουν καλύτερα τα καθήκοντά τους. Αυτό είναι που συμφωνεί με το θέλημα του Θεού· μόνο τέτοιοι άνθρωποι έχουν ανθρώπινη φύση, και τους αγαπά και τους ευλογεί ο Θεός.

Τι πρέπει να κάνει κανείς για να εκτελέσει καλά το καθήκον του; Πρέπει να το εκτελέσει με όλη του την καρδιά και όλη του την ενέργεια. Το να χρησιμοποιεί κανείς όλη του την καρδιά και την ενέργεια σημαίνει να διατηρεί όλες του τις σκέψεις στην εκτέλεση του καθήκοντός του και να μην αφήνει άλλα πράγματα να τον απασχολούν, και στη συνέχεια να χρησιμοποιεί την ενέργεια που διαθέτει, να ασκεί το σύνολο της δύναμής του και να βάζει στην εργασία του το επίπεδο, τα χαρίσματα, τα προτερήματά του και τα πράγματα που έχει κατανοήσει. Αν έχεις την ικανότητα να κατανοείς και να καταλαβαίνεις, και έχεις μια καλή ιδέα, πρέπει να επικοινωνήσεις με τους άλλους γι’ αυτήν. Αυτό σημαίνει αρμονική συνεργασία. Έτσι θα εκτελέσεις καλά το καθήκον σου, έτσι θα επιτύχεις ικανοποιητική εκτέλεση του καθήκοντός σου. Αν συνέχεια επιθυμείς να αναλαμβάνεις τα πάντα μόνος σου, αν θέλεις πάντα να κάνεις σπουδαία πράγματα μόνος σου, αν θέλεις πάντα το επίκεντρο να είσαι εσύ και όχι οι άλλοι, εκτελείς το καθήκον σου; Αυτό που κάνεις ονομάζεται δεσποτισμός· δίνεις παράσταση. Πρόκειται για σατανική συμπεριφορά, όχι για εκτέλεση του καθήκοντος. Κανείς, ανεξάρτητα από τα προτερήματά του, τα χαρίσματά του ή τα ιδιαίτερα ταλέντα του, δεν μπορεί να αναλάβει μόνος του όλο το έργο· αν θέλει να κάνει καλά το έργο της εκκλησίας, πρέπει να μάθει να συνεργάζεται αρμονικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αρμονική συνεργασία αποτελεί αρχή της άσκησης της εκτέλεσης του καθήκοντος. Εφόσον χρησιμοποιείς όλη σου την καρδιά, όλη σου την ενέργεια και όλη σου την πίστη, και προσφέρεις ό,τι μπορείς να κάνεις, εκτελείς καλά το καθήκον σου. Αν έχεις μια σκέψη ή μια ιδέα, πες την στους άλλους· μην τη συγκρατείς ούτε να την κρύβεις —αν έχεις προτάσεις, πες τες· όποιου η ιδέα είναι σύμφωνη με την αλήθεια, πρέπει να γίνεται αποδεκτή και να υπακούεται. Κάνε αυτό, και θα έχεις επιτύχει αρμονική συνεργασία. Αυτό σημαίνει να εκτελεί κανείς πιστά το καθήκον του. Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, δεν πρέπει να αναλαμβάνεις τα πάντα μόνος σου ούτε να σκοτώνεσαι στη δουλειά, ούτε να είσαι «το μόνο λουλούδι που ανθίζει» ή αντισυμβατικός· αντίθετα, πρέπει να μάθεις πώς να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους και να κάνεις ό,τι μπορείς, να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, να καταβάλλεις όλη σου την ενέργεια. Αυτό σημαίνει να εκτελείς το καθήκον σου. Το να εκτελείς το καθήκον σου σημαίνει να επιστρατεύεις όλη τη δύναμη και το φως που διαθέτεις για να πετύχεις ένα αποτέλεσμα. Αυτό αρκεί. Μην προσπαθείς να επιδεικνύεσαι συνέχεια, να λες πάντα μεγαλοστομίες, να ενεργείς μόνος σου. Θα πρέπει να μάθεις πώς να συνεργάζεσαι με τους άλλους και να επικεντρωθείς περισσότερο στο να ακούς τις προτάσεις των άλλων και να ανακαλύπτεις τα προτερήματά τους. Με αυτόν τον τρόπο, διευκολύνεται η αρμονική συνεργασία. Αν προσπαθείς πάντα να επιδεικνύεσαι και να έχεις τον τελικό λόγο, δεν συνεργάζεσαι αρμονικά. Τι κάνεις; Προκαλείς αναστάτωση και υπονομεύεις τους άλλους. Το να προκαλείς αναστάτωση και να υπονομεύεις τους άλλους είναι σαν να παίζεις τον ρόλο του Σατανά· δεν είναι εκτέλεση του καθήκοντος. Αν κάνεις πάντα πράγματα που προκαλούν αναστάτωση και υπονομεύουν τους άλλους, τότε όση προσπάθεια κι αν καταβάλεις ή όση φροντίδα κι αν προσφέρεις, ο Θεός δεν θα το θυμηθεί. Μπορεί να µην έχεις µεγάλη δύναµη, αλλά αν είσαι ικανός να συνεργαστείς µε άλλους και αν είσαι σε θέση να δεχτείς τις κατάλληλες υποδείξεις, και αν έχεις τα σωστά κίνητρα και µπορείς να προστατεύσεις το έργο του οίκου του Θεού, τότε είσαι το σωστό άτοµο. Μερικές φορές, με μια μόνο πρόταση, μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα και να ωφελήσεις τους πάντες· μερικές φορές, αφού συναναστραφείς με μια μόνο πρόταση αλήθειας, όλοι βρίσκουν μονοπάτι άσκησης και είναι σε θέση να εργαστούν αρμονικά μαζί, και όλοι προσπαθούν για έναν κοινό στόχο και μοιράζονται τις ίδιες απόψεις και γνώμες, και έτσι το έργο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Παρόλο που κανείς μπορεί να μη θυμάται ότι εσύ έπαιξες αυτόν τον ρόλο και μπορεί να μην πιστεύεις ότι κατέβαλες μεγάλη προσπάθεια, ο Θεός θα δει ότι είσαι ένα άτομο που κάνει πράξη την αλήθεια, ένα άτομο που ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές. Ο Θεός θα θυμάται ότι το έκανες αυτό. Αυτό ονομάζεται πιστή εκπλήρωση του καθήκοντός σου. Όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις στην εκπλήρωση του καθήκοντός σου, στην πραγματικότητα όλες μπορούν να επιλυθούν εύκολα. Εφόσον είσαι ένα ειλικρινές άτομο με μια καρδιά στραμμένη προς τον Θεό και είσαι σε θέση να αναζητάς την αλήθεια, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που να μη μπορεί να λυθεί. Εάν δεν κατανοείς την αλήθεια, τότε πρέπει να μάθεις να υπακούς. Αν υπάρχει κάποιος που κατανοεί την αλήθεια ή μιλάει σύμφωνα με την αλήθεια, τότε πρέπει να το αποδεχθείς και να υπακούσεις. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνεις πράγματα που αναστατώνουν ή υπονομεύουν, και μην ενεργείς ούτε να παίρνεις αποφάσεις μόνος σου. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα κάνεις κακό. Πρέπει να θυμάσαι το εξής: η εκπλήρωση του καθήκοντός σου δεν αφορά το να αναλάβεις τις δικές σου προσπάθειες ή τη δική σου διαχείριση. Δεν είναι προσωπικό σου έργο, είναι έργο της εκκλησίας, κι εσύ συνεισφέρεις μόνο με τις δυνάμεις που έχεις. Αυτό που επιτελείς στο έργο διαχείρισης του Θεού δεν είναι παρά μικρό μέρος της συνεργασίας του ανθρώπου. Ο ρόλος σου είναι απλώς ένας δευτερεύων ρόλος σε κάποια γωνία. Αυτή είναι η ευθύνη που φέρεις. Θα πρέπει να έχεις αυτήν την αίσθηση μέσα σου. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσα άτομα εκτελούν μαζί τα καθήκοντά τους ή από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν όλοι είναι να προσευχηθούν στον Θεό και να συναναστραφούν μαζί, να αναζητήσουν την αλήθεια και μετά να καθορίσουν ποιες είναι οι αρχές της άσκησης. Όταν εκτελέσουν τα καθήκοντά τους μ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχουν ένα μονοπάτι άσκησης. Μερικοί άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να επιδεικνύονται και, όταν αναλαμβάνουν την ευθύνη για μια δουλειά, θέλουν πάντα να έχουν τον τελευταίο λόγο. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι ότι κάνουν του κεφαλιού τους. Σχεδιάζουν ό,τι κάνουν μόνοι τους, χωρίς να ενημερώνουν τους άλλους, και δεν συζητούν τις απόψεις τους με κανέναν· ούτε τις μοιράζονται με κανέναν ούτε τις αποκαλύπτουν, αλλά τις κρατούν κρυμμένες στην καρδιά τους. Όταν έρχεται η ώρα να δράσουν, θέλουν πάντα να καταπλήττουν τους άλλους με τα λαμπρά κατορθώματά τους, να κάνουν σε όλους μια μεγάλη έκπληξη, ώστε να τους θαυμάζουν. Είναι αυτό εκτέλεση καθήκοντος; Προσπαθούν να επιδειχθούν, ενώ όταν κατέχουν κύρος και φήμη, αρχίζουν να ενεργούν για λογαριασμό τους. Δεν έχουν άκρατες φιλοδοξίες οι άνθρωποι αυτοί; Γιατί να μην πεις σε κανέναν το τι κάνεις; Εφόσον αυτό το έργο δεν είναι μόνο δικό σου, γιατί να ενεργείς χωρίς να το συζητήσεις με κανέναν και να παίρνεις αποφάσεις μόνος σου; Γιατί να ενεργείς κρυφά, λειτουργώντας αυτοτελώς, ώστε κανείς να μην γνωρίζει σχετικά; Γιατί να προσπαθείς διαρκώς να κάνεις τους ανθρώπους να ακούνε μόνο εσένα; Προφανώς θεωρείς αυτό το έργο προσωπική σου δουλειά. Εσύ είσαι το αφεντικό και όλοι οι άλλοι εργάτες —όλοι δουλεύουν για σένα. Όταν έχεις συνεχώς αυτήν τη νοοτροπία, δεν είναι πρόβλημα αυτό; Αυτό που αποκαλύπτει ετούτο το είδος ανθρώπου δεν είναι η ίδια η διάθεση του Σατανά; Όταν τέτοιοι άνθρωποι εκτελούν ένα καθήκον, αργά ή γρήγορα θα αποκλειστούν.

Είναι απαραίτητο να μάθετε πώς να χειρίζεστε τις περιπτώσεις που οι άνθρωποι έχουν προβλήματα συνεργασίας με τους άλλους κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους. Ποια είναι η αρχή για τον χειρισμό τους; Ποιο αποτέλεσμα πρέπει να επιτευχθεί; Μάθετε να εργάζεστε αρμονικά με όλους και να αλληλεπιδράτε με τους άλλους με βάση την αλήθεια, τον λόγο του Θεού και τις αρχές, και όχι με βάση το συναίσθημα ή την παρόρμηση. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα βασιλεύσει η αλήθεια στην εκκλησία; Όσο βασιλεύει η αλήθεια, δεν θα αντιμετωπίζονται τα πράγματα με δίκαιο και λογικό τρόπο; Δεν πιστεύετε ότι ένας αρμονικός συντονισμός είναι επωφελής για όλους; (Ναι, είναι.) Το να ενεργείτε με αυτόν τον τρόπο είναι ιδιαίτερα επωφελές για σας. Πρώτα απ’ όλα, είναι θετικά εποικοδομητικό και πολύτιμο για σας καθώς εκτελείτε τα καθήκοντά σας. Συν τοις άλλοις, σας αποτρέπει από το να κάνετε λάθη, να προκαλείτε διαταράξεις και αναστάτωση, και να ακολουθείτε το μονοπάτι των αντίχριστων. Φοβάστε να βαδίσετε στο μονοπάτι των αντίχριστων; (Ναι.) Είναι χρήσιμος ο φόβος από μόνος του; Όχι, ο φόβος από μόνος του δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Είναι φυσιολογικό να φοβάστε να βαδίσετε στο μονοπάτι του αντίχριστου. Αυτό δείχνει για κάποιον ότι αγαπάει την αλήθεια, ότι είναι πρόθυμος να πασχίσει προς την αλήθεια και ότι είναι πρόθυμος να την επιδιώξει. Αν φοβάσαι κατά βάθος, τότε θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να βρεις το μονοπάτι άσκησης. Πρέπει να αρχίσεις μαθαίνοντας να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους. Αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, επίλυσέ το με συναναστροφή και συζήτηση, ώστε όλοι να γνωρίσουν τις αρχές, καθώς και τη συγκεκριμένη επιχειρηματολογία και το πρόγραμμα σχετικά με την επίλυση. Αυτό δεν σε αποτρέπει από το να παίρνεις αποφάσεις μόνος σου; Επιπροσθέτως, αν έχεις καρδιά που έχει φόβο Θεού, τότε θα είσαι φυσικά ικανός να δεχθείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, αλλά πρέπει και να μάθεις να δέχεσαι την επίβλεψη του εκλεκτού λαού του Θεού, πράγμα που απαιτεί να έχεις ανοχή και αποδοχή. Αν βλέπεις κάποιον να σε επιβλέπει, να επιθεωρεί το έργο σου ή να σε ελέγχει εν αγνοία σου και γίνεσαι οξύθυμος, μεταχειρίζεσαι αυτό το άτομο σαν εχθρό και το σιχαίνεσαι, ή ακόμη και του επιτίθεσαι και το αντιμετωπίζεις σαν προδότη, θέλοντας να εξαφανιστεί, τότε αυτό είναι πρόβλημα. Δεν είναι εξαιρετικά άθλιο; Σε τι διαφέρει αυτή η στάση από ενός βασιλιά των διαβόλων; Είναι αυτή δίκαιη μεταχείριση των ανθρώπων; Αν βαδίζεις στο σωστό μονοπάτι και ενεργείς με τον σωστό τρόπο, τι έχεις να φοβηθείς από τον έλεγχο των ανθρώπων; Αν φοβάσαι, αυτό δείχνει ότι υπάρχει κάτι που ελλοχεύει στην καρδιά σου. Αν γνωρίζεις μέσα σου ότι έχεις πρόβλημα, τότε θα πρέπει να δεχτείς την κρίση και την παίδευση του Θεού. Αυτό είναι λογικό. Αν γνωρίζεις ότι έχεις πρόβλημα, μα δεν επιτρέπεις σε κανέναν να σε επιβλέπει, να επιθεωρεί το έργο σου ή να ερευνά το πρόβλημά σου, τότε είσαι εξαιρετικά παράλογος, επαναστατείς και αντιστέκεσαι στον Θεό, και σε αυτήν την περίπτωση το πρόβλημά σου είναι ακόμη πιο σοβαρό. Εάν ο εκλεκτός λαός του Θεού διακρίνει ότι είσαι κακοποιός ή μη πιστός, τότε οι συνέπειες θα είναι ακόμη πιο δυσάρεστες. Έτσι, όσοι είναι σε θέση να δέχονται την επίβλεψη, την εξέταση και τον έλεγχο των άλλων είναι οι πιο λογικοί από όλους, έχουν ανοχή και κανονική ανθρώπινη φύση. Όταν ανακαλύπτεις ότι κάνεις κάτι λάθος ή έχεις την έκρηξη μιας διεφθαρμένης διάθεσης, αν μπορέσεις να ανοιχτείς και να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους, αυτό θα βοηθήσει τους γύρω σου να σε προσέχουν. Σίγουρα είναι απαραίτητο να δέχεσαι την επίβλεψη, αλλά το κυριότερο είναι να προσεύχεσαι στον Θεό και να στηρίζεσαι σ’ Αυτόν, υποβάλλοντας τον εαυτό σου σε συνεχή προβληματισμό. Ιδιαίτερα όταν έχεις πάρει λάθος δρόμο ή έχεις κάνει κάποιο λάθος, ή όταν είσαι έτοιμος να πάρεις μια απόφαση μόνος σου, και κάποιος κοντινός σου το αναφέρει και σε προειδοποιήσει, πρέπει να το αποδεχτείς αυτό και να σπεύσεις να κάνεις αυτοκριτική, να παραδεχτείς το λάθος σου και να το διορθώσεις. Αυτό μπορεί να σε αποτρέψει από το να βαδίσεις στο μονοπάτι των αντίχριστων. Εάν υπάρχει κάποιος που σε βοηθάει και σε προειδοποιεί με αυτόν τον τρόπο, μήπως δεν συντηρείσαι εν αγνοία σου; Συντηρείσαι —είναι η συντήρησή σου. Επομένως, δεν θα πρέπει πάντα να φυλάγεσαι από τους αδελφούς και τις αδελφές σου ή από τους ανθρώπους γύρω σου. Μη μεταμφιέζεσαι και μην κουκουλώνεσαι πάντα, μην επιτρέποντας στους άλλους να σε καταλάβουν ή να δουν το αληθινό σου πρόσωπο. Αν η καρδιά σου φυλάγεται πάντα από τους άλλους, αυτό θα επηρεάσει την αναζήτησή σου για την αλήθεια και θα είναι εύκολο να χάσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος, καθώς και πολλές ευκαιρίες για να οδηγηθείς στην τελείωση. Αν φυλάγεσαι πάντα από τους άλλους, θα υπάρχει ένα τείχος στην καρδιά σου και δεν θα μπορείς να συνεργαστείς με τους ανθρώπους. Θα είναι εύκολο να κάνεις τα λάθος πράγματα και να βαδίσεις στο λάθος μονοπάτι, και όταν κάνεις λάθη, θα ξαφνιαστείς. Τι θα σκεφτείς εκείνη τη στιγμή; «Αν το ήξερα, θα συνεργαζόμουν από την αρχή με τους αδελφούς και τις αδελφές μου για να εκτελέσω το καθήκον μου, και σίγουρα δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Αλλά επειδή πάντα φοβόμουν μήπως με καταλάβουν οι άλλοι, φυλαγόμουν από τους άλλους. Αλλά τελικά, κανείς άλλος δεν έκανε λάθος —εγώ ήμουν αυτός που έκανε το πρώτο λάθος. Τι ντροπή και ανοησία!» Αν μπορείς να επικεντρώνεσαι στην αναζήτηση της αλήθειας, και όταν έχεις δυσκολίες, να ανοίγεσαι σε συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, οι αδελφοί και οι αδελφές σου μπορούν να σε βοηθήσουν, και να σε καταστήσουν ικανό να κατανοήσεις το σωστό μονοπάτι άσκησης, και τις αρχές της άσκησης. Αυτό μπορεί να σε προφυλάξει από το να βαδίζεις στο λάθος μονοπάτι όταν εκτελείς το καθήκον σου, έτσι ώστε να μην αποτύχεις και να μην εκπέσεις, ή να μη φτάσεις στο σημείο να σε απεχθάνεται και να σε απορρίψει ο Θεός, και τελικά να αποκλειστείς. Αντίθετα, θα λάβεις προστασία, θα εκτελείς σωστά το καθήκον σου και θα κερδίσεις την έγκριση του Θεού. Πόσο τεράστια είναι τα οφέλη που αποκομίζουν οι άνθρωποι από την αρμονική συνεργασία!

Είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς κυριολεκτικά τις λέξεις «αρμονική συνεργασία», αλλά δύσκολο να τις κάνει πράξη. Δεν είναι εύκολο πράγμα να βιώσει κανείς την πρακτική πλευρά αυτών των λέξεων. Γιατί δεν είναι εύκολο; (Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις.) Σωστά. Ο άνθρωπος έχει διεφθαρμένες διαθέσεις αλαζονείας, κακίας, αδιαλλαξίας και ούτω καθεξής, και αυτές τον εμποδίζουν στην άσκηση της αλήθειας. Όταν συνεργάζεσαι με άλλους, αποκαλύπτεις κάθε είδους διεφθαρμένες διαθέσεις. Για παράδειγμα, σκέφτεσαι: «Με βάζεις να συνεργαστώ με αυτό το άτομο, αλλά είναι σε θέση να ανταποκριθεί; Δεν θα με περιφρονήσουν οι άνθρωποι αν συνεργαστώ με κάποιον που δεν έχει το κατάλληλο επίπεδο;» Και μερικές φορές, μπορεί ακόμη και να σκέφτεσαι: «Αυτό το άτομο είναι τόσο ανεγκέφαλο και δεν καταλαβαίνει τι λέω!» ή «Αυτό που έχω να πω είναι μελετημένο και διορατικό. Αν του το πω και τον αφήσω να το κατανοήσει, θα εξακολουθώ να ξεχωρίζω; Η πρότασή μου είναι η καλύτερη. Αν απλώς την πω και τον αφήσω να την ακολουθήσει, ποιος θα ξέρει ότι η συμβολή ήταν δική μου;» Τέτοιες σκέψεις και απόψεις —τέτοια διαβολικά λόγια— τα βλέπεις και τα ακούς πολύ συχνά. Αν έχεις τέτοιες σκέψεις και απόψεις, είσαι πρόθυμος να συνεργαστείς με τους άλλους; Είσαι σε θέση να επιτύχεις αρμονική συνεργασία; Δεν είναι εύκολο· εμπεριέχει κάποια πρόκληση! Οι λέξεις «αρμονική συνεργασία» είναι εύκολο να ειπωθούν· απλώς ανοίγεις το στόμα σου και βγαίνουν κατευθείαν. Αλλά όταν έρθει η ώρα να το κάνεις πράξη, ξεπροβάλλουν τα μεγάλα εμπόδια μέσα σου. Οι σκέψεις σου πάνε από δω κι από κει. Μερικές φορές, όταν έχεις όρεξη, μπορεί και να είσαι σε θέση να συναναστραφείς λίγο με τους άλλους· αλλά αν δεν έχεις όρεξη και σε εμποδίζει μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα είσαι σε θέση να το κάνεις καθόλου πράξη. Μερικοί άνθρωποι, ως επικεφαλής, δεν μπορούν να συνεργαστούν με κανέναν. Συνεχώς υποτιμούν τους άλλους, είναι πάντα επιλεκτικοί με τους άλλους, και όταν βλέπουν τα ελαττώματά τους, τους κρίνουν και τους επιτίθενται. Αυτό καθιστά τους εν λόγω επικεφαλής ταραχοποιούς και αντικαθίστανται. Δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνουν οι λέξεις «αρμονική συνεργασία»; Τις καταλαβαίνουν πολύ καλά, στην πραγματικότητα, αλλά απλώς δεν είναι σε θέση να τις κάνουν πράξη. Γιατί δεν μπορούν να τις κάνουν πράξη; Επειδή αγαπούν υπερβολικά την κοινωνική θέση και η διάθεσή τους είναι υπερβολικά αλαζονική. Θέλουν να επιδεικνύονται και, όταν έχουν αποκτήσει κοινωνική θέση, δεν την αποχωρίζονται, από φόβο μήπως πέσει στα χέρια κάποιου άλλου και μείνουν οι ίδιοι χωρίς πραγματική δύναμη. Φοβούνται μήπως τους αφήσουν εκτός και μήπως δεν τους έχουν σε εκτίμηση, φοβούνται μήπως τα λόγια τους δεν έχουν καμία δύναμη ή εξουσία. Αυτό είναι που φοβούνται. Πόσο μακριά φτάνει η αλαζονεία τους; Χάνουν τα λογικά τους και προβαίνουν σε αυθαίρετες, απερίσκεπτες ενέργειες. Και τι προκύπτει από αυτό; Όχι μόνο εκτελούν κακώς το καθήκον τους, αλλά οι ενέργειές τους συνιστούν επίσης διαταραχή και αναστάτωση, και επανατοποθετούνται και αντικαθίστανται. Πείτε Μου, υπάρχει κανένα μέρος όπου ένα τέτοιο άτομο, με τέτοια διάθεση, είναι κατάλληλο να εκτελέσει καθήκον; Φοβάμαι ότι, όπου κι αν τοποθετηθεί, δεν θα εκτελέσει σωστά το καθήκον του. Δεν μπορεί να συνεργαστεί με άλλους —σημαίνει αυτό ότι θα είναι σε θέση να εκτελέσει καλά ένα καθήκον μόνος του; Σίγουρα όχι. Αν εκτελέσει καθήκον μόνος του, θα είναι ακόμη λιγότερο συγκρατημένος, ακόμη πιο ικανός για αυθαίρετες, απερίσκεπτες ενέργειες. Το αν μπορείς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου δεν έχει να κάνει με τις κλίσεις σου, το πόσο μεγάλο είναι το επίπεδό σου, την ανθρώπινη φύση σου, τις ικανότητές σου ή τις δεξιότητές σου· έχει να κάνει με το αν είσαι κάποιος που αποδέχεται την αλήθεια και αν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια και να φέρεσαι δίκαια στους άλλους, μπορείς να πετύχεις αρμονική συνεργασία με τους άλλους. Το κλειδί για το αν ένα άτομο μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του και να επιτύχει αρμονική συνεργασία με τους άλλους έγκειται στο αν μπορεί να αποδεχτεί και να υπακούσει στην αλήθεια. Το επίπεδο, τα χαρίσματα, οι ικανότητες, η ηλικία των ανθρώπων και ούτω καθεξής δεν είναι το κυριότερο· όλα αυτά είναι δευτερεύοντα. Το πιο σημαντικό είναι να εξετάσουμε αν ένα άτομο αγαπάει την αλήθεια και αν μπορεί να την κάνει πράξη. Αφού ακούσουν ένα κήρυγμα, όσοι αγαπούν την αλήθεια και μπορούν να την κάνουν πράξη θα παραδεχτούν ότι είναι σωστή. Στην πραγματική ζωή, όταν συναντούν ανθρώπους, γεγονότα και αντικείμενα, θα εφαρμόζουν αυτές τις αλήθειες. Θα κάνουν πράξη την αλήθεια, θα γίνει η δική τους πραγματικότητα και μέρος της δικής τους ζωής. Θα γίνει τα κριτήρια και οι αρχές με τις οποίες συμπεριφέρονται και ενεργούν· θα γίνει αυτό που βιώνουν και εκδηλώνουν. Όταν ακούνε ένα κήρυγμα, εκείνοι που δεν αγαπούν την αλήθεια θα παραδεχτούν κι αυτοί ότι είναι σωστό, και θα νομίζουν ότι τα καταλαβαίνουν όλα. Έχουν καταγράψει τα δόγματα στην καρδιά τους, όμως ποιες είναι οι αρχές και τα κριτήρια που χρησιμοποιούν για να εξετάσουν κάτι όταν το κάνουν; Εξετάζουν πάντα τα πράγματα σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα· δεν τα εξετάζουν χρησιμοποιώντας την αλήθεια. Φοβούνται ότι η άσκηση της αλήθειας θα τους κάνει να χάσουν, και φοβούνται μήπως οι άλλοι τους κρίνουν και τους περιφρονήσουν —μήπως χάσουν το γόητρό τους. Αμφιταλαντεύονται στις σκέψεις τους και τελικά σκέφτονται: «Θα προστατεύσω απλώς το κύρος μου, τη φήμη και τα συμφέροντά μου, αυτό είναι το κυριότερο. Όταν εκπληρωθούν αυτά τα πράγματα, θα είμαι ικανοποιημένος. Αν δεν εκπληρωθούν αυτά τα πράγματα, δεν θα κάνω πράξη την αλήθεια με χαρά ούτε θα τη θεωρώ ευχάριστη». Πρόκειται για άτομο που αγαπάει την αλήθεια; Σίγουρα όχι. Μερικοί άνθρωποι είναι πολύ σοβαροί όταν ακούνε κηρύγματα, και κρατούν ακόμη και σημειώσεις. Κάθε φορά που ακούνε μια λέξη-κλειδί ή μια σημαντική φράση, την καταγράφουν σ’ ένα σημειωματάριο, αλλά δεν τη χρησιμοποιούν ούτε την εφαρμόζουν στη συνέχεια. Δεν παρουσιάζουν καμία πραγματική αλλαγή, όσος χρόνος κι αν έχει περάσει. Σας φαίνεται αυτός σαν κάποιος που αγαπάει την αλήθεια; Κάποιος που αγαπάει και κατανοεί την αλήθεια είναι σε θέση να την κάνει πράξη, ενώ κάποιος που κατανοεί αλλά δεν αγαπάει την αλήθεια δεν την κάνει πράξη. Η μεγαλύτερη ένδειξη για το αν κάποιος αγαπάει την αλήθεια είναι το αν μπορεί να την κάνει πράξη. Πιστεύετε ότι κάποιος που δεν αγαπά την αλήθεια μπορεί να ξεχωρίσει το σωστό από το λάθος; (Δεν μπορεί.) Βασικά, μπορεί. Για παράδειγμα, αν έχει υπάρξει γενναιόδωρος απέναντι σε κάποιον στο παρελθόν, αλλά στη συνέχεια αυτό το άτομο προσβάλει τα συμφέροντά του, θα έλεγε: «Αυτό το άτομο είναι ασυνείδητο. Τον βοήθησα στο παρελθόν, και τώρα μου φέρεται έτσι!» Βλέπεις, μιλούν για συνείδηση, αλλά τι κριτήριο χρησιμοποιούν για να υπολογίσουν τη συνείδηση ενός ατόμου, ή το σωστό και το λάθος; Όποιος του είναι χρήσιμος, και όποια λόγια ή πράξεις τον ωφελούν —αυτά τα πράγματα είναι θετικά, ενώ ό,τι δεν τον ωφελεί είναι αρνητικό. Τόσο εγωιστική είναι η οπτική τους. Πιστεύετε ότι αυτού του είδους τα άτομα μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια; (Όχι, δεν μπορούν.) Γιατί όχι; (Δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια, επειδή οι πράξεις τους δεν έχουν αρχές και δεν ασκούνται σύμφωνα με την αλήθεια. Αντιθέτως, ενεργούν για ίδιον όφελος και καταστρώνουν σχέδια για τον εαυτό τους σε όλες τις περιπτώσεις). Ακριβώς. Δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Για ποιο είδος ανθρώπου ετοιμάζεται η αλήθεια; Ετοιμάζεται για ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια και είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τα πάντα γι’ αυτήν. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια, και στους οποίους τελικά ανήκει και δίνεται η αλήθεια. Σημαίνει να είναι κανείς σε θέση να κάνει την αλήθεια πράξη και να βιώσει την αλήθεια με κάθε κόστος, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θυσιάσει τα προσωπικά του συμφέροντα ή τα πράγματα που αγαπάει περισσότερο και να τα προσφέρει όλα. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κερδίσει κανείς την αλήθεια.

Τι πιστεύετε ότι οι άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο; Την ανθρώπινη ζωή; (Ναι.) Στην πραγματικότητα, δεν είναι αυτό. Ας υποθέσουμε ότι σου ζητείται να δώσεις τη ζωή σου για τον Θεό. Θα μπορούσες να την εγκαταλείψεις; Ας υποθέσουμε ότι σου ζητείται να προσφέρεις τον εαυτό σου στον Θεό και να πεθάνεις αμέσως, θα μπορούσες να το κάνεις; Υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να το κάνουν. Η ζωή, επομένως, δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τους ανθρώπους, καθώς πράγματι κάποιοι είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν τον εαυτό τους στον Θεό ή να παραδώσουν τη ζωή τους για τον Θεό, οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Όταν όμως διακυβεύονται τα προσωπικά τους συμφέροντα ή η φήμη και η θέση τους, ιδίως όταν πρόκειται για το μέλλον και τη μοίρα τους, μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να εγκαταλείψουν τη σάρκα τους; Αυτό είναι το πιο δύσκολο. Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για ένα άτομο σε αυτήν την κατάσταση; (Τα συμφέροντα, το μέλλον και η μοίρα του.) Σωστά. Δεν είναι η ζωή, αλλά τα συμφέροντα, η κατάσταση, το μέλλον και η μοίρα του —αυτά είναι τα πράγματα που οι άνθρωποι εκτιμούν και αγαπούν περισσότερο. Κάποιος που μπορεί να δώσει τη ζωή του για τον Θεό δεν είναι απαραίτητα ένα άτομο που αγαπάει την αλήθεια και κάνει πράξη την αλήθεια. Το να μπορεί κάποιος να δώσει τη ζωή του για τον Θεό μπορεί να είναι απλώς ένα σύνθημα. Λες ότι μπορείς να προσφέρεις τη ζωή σου στον Θεό, αλλά είσαι σε θέση να αποχωριστείς τα οφέλη της θέσης; Να εγκαταλείψεις την υπερηφάνεια; Τι είναι ευκολότερο να θυσιάσει κανείς; (Είναι ευκολότερο να θυσιάσει κανείς τη ζωή του.) Ναι. Όταν κάποιοι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με την επιλογή, παρόλο που μπορούν να θυσιάσουν τη ζωή τους, δεν είναι σε θέση να εγκαταλείψουν τα οφέλη της θέσης ή να αποκηρύξουν το λανθασμένο μονοπάτι τους. Ας πούμε ότι έπρεπε να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο ένας είναι ο δρόμος του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, να λες την αλήθεια και να λες αυτό που έχεις μέσα στην καρδιά σου, να μοιράζεσαι με τους άλλους αυτά που έχεις μέσα σου ή να παραδέχεσαι τα λάθη σου και να λες τα γεγονότα όπως είναι, δείχνοντας στους άλλους τη διεφθαρμένη ασχήμια σου και ντροπιάζοντας το πρόσωπό σου. Ο άλλος είναι ο δρόμος του να δώσεις μαρτυρικά τη ζωή σου για τον Θεό και να εισέλθεις στη βασιλεία των ουρανών όταν πεθάνεις. Ποιον από τους δύο δρόμους επιλέγεις; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Επιλέγω να δώσω τη ζωή μου για τον Θεό. Είμαι πρόθυμος να πεθάνω γι’ Αυτόν· μετά τον θάνατο θα έχω την ανταμοιβή μου, και θα εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών». Το να παραδώσει κανείς τη ζωή του στον Θεό μπορεί να επιτευχθεί με μια μόνο, δυναμική ώθηση, από όσους έχουν αποφασιστικότητα. Μπορούν όμως να επιτευχθούν με μια τέτοια ώθηση η άσκηση της αλήθειας και η ειλικρίνεια; Δεν μπορούν, ούτε καν με δύο ωθήσεις. Αν έχεις τη θέληση όταν κάνεις κάτι, μπορείς να το κάνεις καλά με μία μόνο ώθηση· αλλά μία μόνο περίπτωση του να πεις την αλήθεια χωρίς ψέμα δεν σε καθιστά ειλικρινή μια για πάντα. Το να είσαι ειλικρινής αφορά το να αλλάξεις τη διάθεσή σου, και αυτό που απαιτεί δέκα ή είκοσι χρόνια εμπειρίας. Πρέπει να αποβάλεις την απατηλή διάθεση του ψεύδους και της υποκρισίας πριν ανταποκριθείς στις προδιαγραφές του να είσαι ειλικρινής. Δεν είναι δύσκολο για όλους αυτό; Είναι τεράστια πρόκληση. Ο Θεός θέλει τώρα να οδηγήσει στην τελείωση και να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων, και όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια πρέπει να δεχτούν την κρίση και την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό, σκοπός των οποίων είναι να διαλυθούν οι δόλιες διαθέσεις τους και να μετατραπούν σε ειλικρινείς ανθρώπους, σε ανθρώπους που υποτάσσονται στον Θεό. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με μία μόνο ώθηση· απαιτεί αληθινή πίστη, και κάποιος πρέπει να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πολύ εξευγενισμό προτού το επιτύχει. Αν ο Θεός σού ζητούσε τώρα να είσαι ειλικρινής και να πεις την αλήθεια, κάτι που αφορά τα γεγονότα, το μέλλον σου και τη μοίρα σου, οι συνέπειες του οποίου μπορεί να μην είναι προς όφελός σου, με τους άλλους να μη σε εκτιμούν πλέον, και να νιώθεις εσύ ο ίδιος ότι η φήμη σου καταστράφηκε —σε τέτοιες συνθήκες, θα μπορούσες να είσαι ειλικρινής και να πεις την αλήθεια; Θα μπορούσες να είσαι ακόμα ειλικρινής; Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα, πολύ πιο δύσκολο από το να εγκαταλείψεις τη ζωή σου. Μπορεί να πεις: «Δεν γίνεται να με βάλεις να πω την αλήθεια. Προτιμώ να πεθάνω για τον Θεό παρά να πω την αλήθεια. Δεν θέλω καθόλου να είμαι ειλικρινής. Προτιμώ να πεθάνω παρά να με υποτιμούν όλοι και να με θεωρούν συνηθισμένο άνθρωπο». Τι δείχνει αυτό ότι αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι; Αυτό που αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι είναι η θέση και η φήμη τους —πράγματα που ελέγχουν οι σατανικές τους διαθέσεις. Η ζωή είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αν τους ανάγκαζαν οι περιστάσεις, θα έβρισκαν τη δύναμη να δώσουν τη ζωή τους, αλλά δεν είναι εύκολο να εγκαταλείψουν τη θέση και τη φήμη. Για τους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό, το να δώσουν τη ζωή τους δεν είναι υψίστης σημασίας· ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να αποδεχτούν την αλήθεια και να είναι πραγματικά ειλικρινείς άνθρωποι που λένε ό,τι έχουν στην καρδιά τους, ανοίγονται και αποκαλύπτονται σε όλους. Είναι εύκολο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Ο Θεός, στην πραγματικότητα, δεν ζητά να εγκαταλείψεις τη ζωή σου. Η ζωή σου δεν σου δόθηκε από τον Θεό; Τι χρησιμότητα θα είχε η ζωή σου για τον Θεό; Ο Θεός δεν τη θέλει. Θέλει να μιλάς με ειλικρίνεια, να λες ποιος είσαι και τι σκέφτεσαι μέσα σου. Μπορείς να λες αυτά τα πράγματα; Εδώ, το έργο γίνεται δύσκολο, και μπορεί να πεις: «Αν με βάλεις να δουλέψω σκληρά, θα έχω τη δύναμη να το κάνω. Αν με βάλεις να θυσιάσω όλη μου την περιουσία, θα μπορούσα να το κάνω. Θα μπορούσα εύκολα να εγκαταλείψω τους γονείς και τα παιδιά μου, τον γάμο και την καριέρα μου. Αλλά το να πω αυτά που έχω στην καρδιά μου, να μιλήσω με ειλικρίνεια —αυτό είναι το μόνο πράγμα που δεν μπορώ να κάνω». Ποιος είναι ο λόγος που δεν μπορείς να το κάνεις; Είναι ότι μόλις το κάνεις, οποιοσδήποτε σε γνωρίζει ή είναι οικείος μαζί σου, θα σε δει διαφορετικά. Δεν θα σε θαυμάζει πλέον. Θα έχεις χάσει την υπόληψή σου και θα έχεις ταπεινωθεί εντελώς, και δεν θα υπάρχει πια η ακεραιότητα και η αξιοπρέπειά σου. Η υψηλή σου θέση και το κύρος σου στην καρδιά των άλλων δεν θα υπάρχει πια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε τέτοιες περιστάσεις, ό,τι κι αν συμβεί, δεν θα πεις την αλήθεια. Όταν οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι μ’ αυτό, συντελείται μέσα τους μια μάχη, και όταν αυτή η μάχη τελειώσει, κάποιοι τελικά ξεπερνούν τις δυσκολίες τους, ενώ άλλοι όχι, και εξακολουθούν να ελέγχονται από τις διεφθαρμένες σατανικές τους διαθέσεις και από τη θέση τους, τη φήμη τους και την υποτιθέμενη αξιοπρέπειά τους. Αυτό αποτελεί δυσκολία, έτσι δεν είναι; Το να μιλάς απλώς με ειλικρίνεια και να λες την αλήθεια δεν είναι κάποιο μεγάλο κατόρθωμα, όμως τόσοι γενναίοι ήρωες, τόσοι άνθρωποι που έχουν ορκιστεί να αφιερώσουν και να δαπανήσουν τη ζωή τους για τον Θεό, και τόσοι άνθρωποι που έχουν πει μεγαλεπήβολα πράγματα στον Θεό είναι αδύνατο να το κάνουν. Τι εννοώ μ’ αυτό; Όταν ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να εκπληρώνουν καλά το καθήκον τους, δεν τους ζητά να ολοκληρώσουν έναν συγκεκριμένο αριθμό αναθέσεων ή να φέρουν εις πέρας κάποια σπουδαία προσπάθεια, ούτε να εκτελέσουν κάποιο σπουδαίο εγχείρημα. Αυτό που θέλει ο Θεός είναι να μπορούν οι άνθρωποι να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια όντας προσγειωμένοι, και να ζουν σύμφωνα με τον λόγο Του. Ο Θεός δεν χρειάζεται να είσαι σπουδαίος ή ευγενής ούτε να πραγματοποιήσεις κάποιο θαύμα, ούτε θέλει να δει κάποια ευχάριστη έκπληξη σ’ εσένα. Δεν χρειάζεται τέτοια πράγματα. Το μόνο που χρειάζεται ο Θεός είναι να ασκείσαι σταθερά βάσει των λόγων Του. Όταν ακούς τα λόγια του Θεού, κάνε ό,τι έχεις καταλάβει, εκτέλεσε ό,τι έχεις κατανοήσει, θυμήσου καλά ό,τι έχεις ακούσει, και τότε, όταν έλθει η ώρα να ασκηθείς, να το κάνεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Ας γίνουν η ζωή σου, οι πραγματικότητές σου και το βίωμά σου. Έτσι, ο Θεός θα ικανοποιηθεί. Αναζητάς διαρκώς μεγαλείο, αρχοντιά και θέση· αναζητάς διαρκώς εγκωμιασμό. Πώς αισθάνεται ο Θεός όταν το βλέπει αυτό; Το αποστρέφεται και θα απομακρυνθεί από σένα. Όσο περισσότερο επιδιώκεις πράγματα όπως το μεγαλείο, την αρχοντιά και το να είσαι ανώτερος από τους άλλους, διακεκριμένος, εξέχων και αξιόλογος, τόσο πιο αποκρουστικό σε βρίσκει ο Θεός. Αν δεν κάνεις αυτοκριτική και δεν μετανοήσεις, τότε ο Θεός θα σε σιχαθεί και θα σε απαρνηθεί. Απόφυγε να είσαι κάποιος που ο Θεός βρίσκει αηδιαστικό· να είσαι ένα άτομο που αγαπάει ο Θεός. Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς να αποκτήσει την αγάπη του Θεού; Με το να αποδέχεται την αλήθεια με υπακοή, να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να ενεργεί προσγειωμένα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να εκτελεί σωστά τα καθήκοντά του, να είναι ειλικρινής άνθρωπος και να βιώνει ανθρώπινη ομοιότητα. Αυτό αρκεί, ο Θεός θα είναι ικανοποιημένος. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι βέβαιοι ότι δεν έχουν φιλοδοξίες ή ότι δεν τρέφουν άσκοπα όνειρα, ότι δεν επιδιώκουν δόξα, κέρδη και θέση ή να ξεχωρίσουν από το πλήθος. Ακόμη περισσότερο, δεν πρέπει να προσπαθούν να είναι σπουδαίοι άνθρωποι ή υπεράνθρωποι, ανώτεροι μεταξύ των ανθρώπων, και να κάνουν τους άλλους να τους λατρεύουν. Αυτή είναι η επιθυμία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και είναι το μονοπάτι του Σατανά· ο Θεός δεν σώζει τέτοιους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι επιδιώκουν αδιάκοπα τη φήμη, τα κέρδη και τη θέση, χωρίς να μετανοήσουν, τότε δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτούς, και υπάρχει μόνο ένα αποτέλεσμα: να αποκλειστούν. Σήμερα, αν βιαστείτε να μετανοήσετε, υπάρχει ακόμα χρόνος· αλλά όταν έρθει η μέρα που ο Θεός ολοκληρώσει το έργο Του, και οι καταστροφές μεγαλώνουν όλο και περισσότερο, τότε δεν θα έχετε πια την ευκαιρία. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, εκείνοι που επιδιώκουν τη φήμη, τα κέρδη και τη θέση, αλλά αρνούνται πεισματικά να μετανοήσουν, θα αποκλειστούν. Πρέπει όλοι σας να καταλάβετε τι είδους ανθρώπους σώζει το έργο του Θεού και ποιο είναι το νόημα της σωτηρίας Του. Ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να έρθουν ενώπιόν Του, να ακούσουν τα λόγια Του, να αποδεχτούν την αλήθεια, να αποβάλουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση και να κάνουν πράξη όσα λέει και διατάζει ο Θεός. Αυτό σημαίνει να ζουν σύμφωνα με τα λόγια Του, σε αντίθεση με το να ζουν σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και σατανικές φιλοσοφίες ή το να επιδιώκουν την ανθρώπινη «ευτυχία». Όποιος δεν ακούει τα λόγια του Θεού ή δεν αποδέχεται την αλήθεια, μα εξακολουθεί να ζει σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά και με σατανική διάθεση, τότε αυτό το είδος ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να σωθεί από τον Θεό. Ακολουθείς τον Θεό, αλλά αυτό συμβαίνει, φυσικά, και επειδή ο Θεός σε έχει επιλέξει —αλλά ποιο είναι το νόημα του ότι σε επέλεξε ο Θεός; Σημαίνει ότι σε μετατρέπει σε κάποιον που εμπιστεύεται τον Θεό, που ακολουθεί πραγματικά τον Θεό, που μπορεί να εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό και που είναι ικανός να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού· κάποιον που έχει αποβάλει τη σατανική του διάθεση, που δεν ακολουθεί πλέον τον Σατανά ούτε ζει υπό την κυριαρχία του. Εάν ακολουθείς τον Θεό και εκτελείς το καθήκον σου στον οίκο Του, αλλά παραβιάζεις την αλήθεια από κάθε άποψη και δεν ασκείσαι ή δεν βιώνεις σύμφωνα με τα λόγια Του, και ίσως ακόμη και να στέκεσαι ενάντια στον Θεό, θα μπορούσε να σε αποδεχτεί ο Θεός; Σε καμία περίπτωση. Τι εννοώ με αυτό; Η εκτέλεση του καθήκοντός σου δεν είναι στην πραγματικότητα δύσκολη, ούτε είναι δύσκολο να γίνεται με αφοσίωση και σε αποδεκτό επίπεδο. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τη ζωή σου ή να κάνεις κάτι ιδιαίτερο ή δύσκολο· πρέπει απλώς να ακολουθείς τα λόγια και τις οδηγίες του Θεού με ειλικρίνεια και σταθερότητα, όχι προσθέτοντας τις δικές σου ιδέες ή λειτουργώντας με τον δικό σου τρόπο, αλλά βαδίζοντας στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Εάν οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό, θα έχουν βασικά μια ανθρώπινη ομοιότητα. Όταν υπακούνε πραγματικά στον Θεό και έχουν γίνει ειλικρινείς άνθρωποι, θα έχουν αποκτήσει την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπινου όντος.

25 Ιουνίου 2019