Εκείνο που θα πρέπει να επιτύχει κάθε άτομο που ακολουθεί τον Θεό είναι να κατανοήσει τον σκοπό του έργου του Θεού, την επίδραση που επιτυγχάνει το έργο Του στον άνθρωπο, και ποιο ακριβώς είναι το θέλημά Του για τον άνθρωπο. Τη σήμερον ημέρα, εκείνο που όλοι οι άνθρωποι στερούνται είναι η γνώση του έργου του Θεού. Οι πράξεις που έχει κάνει ο Θεός πάνω στους ανθρώπους, ολόκληρο το έργο του Θεού, και ποιο ακριβώς είναι το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο από καταβολής κόσμου μέχρι τη σημερινή εποχή —αυτά είναι τα πράγματα που ο άνθρωπος ούτε γνωρίζει ούτε κατανοεί. Αυτή η αδυναμία δεν είναι παρατηρείται μόνο σ’ όλον τον θρησκευτικό κόσμο, αλλά και σε όλους όσοι πιστεύουν στον Θεό. Όταν έρθει εκείνη η ημέρα που θα αντικρίσεις αληθινά τον Θεό, όταν εκτιμήσεις πραγματικά τη σοφία Του, όταν δεις όλες τις πράξεις που έχει κάνει ο Θεός, όταν αναγνωρίσεις αυτό που είναι ο Θεός και αυτό που έχει —όταν δεις την αφθονία, τη σοφία, το θαύμα Του, και όλα όσα έχει κάνει πάνω στους ανθρώπους— τότε θα έχεις επιτύχει στην πίστη σου στον Θεό. Όταν λέμε ότι ο Θεός τα περικλείει όλα και έχει μεγάλη αφθονία, με ποιον τρόπο ακριβώς τα περικλείει όλα και με ποιον τρόπο έχει μεγάλη αφθονία; Αν δεν το καταλαβαίνεις αυτό, τότε δεν μπορείς να θεωρηθείς ότι πιστεύεις στον Θεό. Γιατί λέγω ότι οι άνθρωποι στον θρησκευτικό κόσμο δεν είναι πιστοί του Θεού αλλά κάνουν διαβολικές πράξεις και ανήκουν στο είδος των διαβόλων; Λέω ότι κάνουν διαβολικές πράξεις, γιατί δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού και δεν είναι σε θέση να δουν τη σοφία Του. Σε καμία περίπτωση ο Θεός δεν τους αποκαλύπτει το έργο Του. Είναι τυφλοί· δεν μπορούν να δουν τις πράξεις του Θεού, ο Θεός τους έχει εγκαταλείψει και στερούνται παντελώς τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, πόσο μάλλον το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όλοι όσοι δεν κατέχουν το έργο του Θεού είναι διαβολικοί και αντίπαλοι του Θεού. Οι αντίπαλοι του Θεού για τους οποίους μιλάω αφορούν σε όσους δεν γνωρίζουν τον Θεό, όσους ομολογούν τον Θεό με το στόμα τους, κι όμως δεν Τον γνωρίζουν, όσους ακολουθούν τον Θεό, κι όμως δεν υποτάσσονται σε Αυτόν, και όσους απολαμβάνουν τη χάρη του Θεού, κι όμως δεν είναι σε θέση να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Εκείνον. Ο άνθρωπος αν δεν κατανοήσει τον σκοπό του έργου του Θεού ούτε κατανοήσει το έργο που επιτελεί ο Θεός μέσα στον άνθρωπο, δεν μπορεί να είναι σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού, ούτε μπορεί να παραμείνει ακλόνητος στη μαρτυρία του για τον Θεό. Η αιτία που ο άνθρωπος εναντιώνεται στον Θεό πηγάζει αφενός μεν από τη διεφθαρμένη διάθεσή του και, αφετέρου, από την άγνοια για τον Θεό και από την έλλειψη κατανόησης των αρχών σύμφωνα με τις οποίες ο Θεός εργάζεται και του θελήματός Του για τον άνθρωπο. Αυτές οι δύο πλευρές, αν ληφθούν συλλογικά υπόψη, συνιστούν την ιστορία της εναντίωσης του ανθρώπου στον Θεό. Οι νέοι πιστοί εναντιώνονται στον Θεό γιατί αυτή η εναντίωση είναι στη φύση τους, ενώ η εναντίωση στον Θεό όσων έχουν υπάρξει πιστοί για πολλά χρόνια είναι αποτέλεσμα της άγνοιάς τους για Αυτόν, αλλά και της διεφθαρμένης διάθεσής τους. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ακόμα ενσαρκωθεί, το κριτήριο για το αν κάποιος εναντιωνόταν στον Θεό βασιζόταν στο αν τηρούσε τα διατάγματα που θέσπιζε ο Θεός στον ουρανό. Για παράδειγμα, κατά την Εποχή του Νόμου, όποιος δεν τηρούσε τους νόμους του Ιεχωβά θεωρείτο ότι εναντιωνόταν στον Θεό· όποιος έκλεβε τις προσφορές προς τον Ιεχωβά, ή όποιος τασσόταν εναντίον αυτών που ευνοούσε ο Ιεχωβά θεωρείτο ότι εναντιωνόταν στον Θεό και θανατωνόταν με λιθοβολισμό· όποιος δεν σεβόταν τη μητέρα και τον πατέρα του, και όποιος χτυπούσε ή έβριζε κάποιον θεωρείτο ότι δεν τηρούσε στους νόμους. Και όλοι όσοι δεν τηρούσαν τους νόμους του Ιεχωβά θεωρούνταν ότι τάσσονταν εναντίον Του. Αυτό δεν ίσχυε πια κατά την Εποχή της Χάριτος, όπου όποιος τασσόταν εναντίον του Ιησού θεωρείτο ότι τασσόταν και εναντίον του Θεού, και όποιος δεν υποτασσόταν στα λόγια που έλεγε ο Ιησούς θεωρείτο ότι τασσόταν εναντίον του Θεού. Εκείνη την εποχή, ο ορισμός της εναντίωσης προς τον Θεό έγινε και πιο ακριβής και πιο πρακτικός. Την εποχή που ο Θεός δεν είχε ενσαρκωθεί ακόμα, το κριτήριο για το αν ο άνθρωπος εναντιωνόταν στον Θεό βασιζόταν στο κατά πόσο ο άνθρωπος λάτρευε και θαύμαζε τον αόρατο Θεό στον ουρανό. Ο ορισμός της εναντίωσης εναντίον του Θεού την εποχή εκείνη δεν ήταν καθόλου πρακτικός, διότι ο άνθρωπος δεν μπορούσε ούτε να δει τον Θεό ούτε να γνωρίζει πώς ήταν η εικόνα του Θεού ή το πώς Εκείνος εργαζόταν και μιλούσε. Ο άνθρωπος δεν είχε καμία αντίληψη περί Θεού και πίστευε στον Θεό αόριστα, γιατί ο Θεός δεν είχε παρουσιαστεί ακόμα στον άνθρωπο. Έτσι λοιπόν, όσο και να πίστευε ο άνθρωπος στον Θεό με τη φαντασία του, ο Θεός δεν καταδίκασε τον άνθρωπο ούτε του έθεσε υπερβολικές απαιτήσεις, γιατί ο άνθρωπος δεν ήταν επ’ ουδενί σε θέση να δει τον Θεό. Όταν ο Θεός ενσαρκωθεί και έρθει στη γη να εργαστεί ανάμεσα στους ανθρώπους, όλοι θα Τον αντικρίσουν και θα ακούσουν τα λόγια Του, και όλοι θα δουν τις πράξεις που κάνει ο Θεός μέσα από την ενσάρκωσή Του. Εκείνη τη στιγμή, όλες οι αντιλήψεις του ανθρώπου θα γίνουν καπνός. Όσο για εκείνους που έχουν δει την ενσάρκωση του Θεού, αυτοί δεν θα καταδικαστούν αν υποταχθούν πρόθυμα σ’ Αυτόν, ενώ όσοι τάσσονται σκόπιμα εναντίον Του θα θεωρηθούν αντίπαλοι του Θεού. Τέτοιοι άνθρωποι είναι αντίχριστοι, εχθροί που συνειδητά τάσσονται εναντίον του Θεού. Όσοι τρέφουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό αλλά είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να υποταχθούν σ’ Αυτόν, δεν θα καταδικαστούν. Ο Θεός καταδικάζει τον άνθρωπο βάσει των προθέσεων και των πράξεων του ανθρώπου και ποτέ για τις σκέψεις του και τις ιδέες του. Εάν καταδίκαζε τον άνθρωπο βάσει των σκέψεων και των ιδεών του, τότε ούτε ένας δεν θα ήταν σε θέση να ξεφύγει από τα οργισμένα χέρια του Θεού. Όσοι τάσσονται συνειδητά εναντίον του ενσαρκωμένου Θεού θα τιμωρηθούν για την έλλειψη υποταγής τους. Όσον αφορά όσους τάσσονται συνειδητά εναντίον του Θεού, η εναντίωσή τους πηγάζει από το γεγονός ότι τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό, οι οποίες με τη σειρά τους τους οδηγούν σε πράξεις που αναστατώνουν το έργο του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι αντιστέκονται και καταστρέφουν το έργο του Θεού σκόπιμα. Όχι μόνο έχουν αντιλήψεις για τον Θεό, αλλά προβαίνουν και σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, και γι’ αυτόν τον λόγο τέτοιου είδους άνθρωποι θα καταδικαστούν. Όσοι δεν αναστατώνουν συνειδητά το έργο του Θεού δεν θα καταδικαστούν ως αμαρτωλοί, γιατί είναι σε θέση να υποτάσσονται με προθυμία και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που προκαλούν διατάραξη και ενόχληση. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν θα καταδικαστούν. Εντούτοις, όταν οι άνθρωποι έχουν βιώσει το έργο του Θεού για πολλά χρόνια, αν συνεχίζουν να τρέφουν αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να γνωρίσουν το έργο του ενσαρκωμένου Θεού, και αν, ανεξάρτητα από το πόσο πολλά χρόνια έχουν βιώσει το έργο Του, συνεχίζουν να είναι γεμάτοι αντιλήψεις για τον Θεό και δεν είναι ακόμα σε θέση να Τον γνωρίσουν τελικά, τότε ακόμα και να μην προβαίνουν σε δραστηριότητες που αναστατώνουν το έργο Του, η καρδιά τους είναι γεμάτη πολλές αντιλήψεις για τον Θεό, παρ’ όλ’ αυτά, και ακόμα και αν αυτές οι αντιλήψεις δεν γίνουν εμφανείς, τέτοιου είδους άνθρωποι δεν είναι καθόλου χρήσιμοι στο έργο του Θεού. Δεν είναι σε θέση να διαδώσουν το ευαγγέλιο για τον Θεό ή να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Αυτόν. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι παντελώς άχρηστοι και ηλίθιοι. Επειδή δεν γνωρίζουν τον Θεό και επιπλέον είναι παντελώς ανίκανοι να αποτινάξουν τις αντιλήψεις τους για Αυτόν, είναι συνεπώς καταδικασμένοι. Αυτό μπορεί να ειπωθεί ως εξής: Είναι φυσιολογικό, οι νέοι πιστοί να διατηρούν αντιλήψεις για τον Θεό ή να μη γνωρίζουν τίποτε για Εκείνον, δεν θα ήταν, όμως, φυσιολογικό για κάποιον που πιστεύει στον Θεό για πολλά χρόνια και βιώνει ένα μεγάλο μέρος του έργου Του να συνεχίζει να διατηρεί αντιλήψεις, και θα ήταν ακόμα λιγότερο φυσιολογικό ένα τέτοιο άτομο να μη γνωρίζει τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι καταδικάζονται γιατί δεν βρίσκονται σε μια κανονική κατάσταση. Αυτοί οι μη κανονικοί άνθρωποι είναι όλοι τους σκουπίδια. Είναι αυτοί που εναντιώνονται στον Θεό περισσότερο απ’ όλους και που έχουν αδίκως απολαύσει τη χάρη του Θεού. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στο τέλος θα αποκλειστούν!

Όποιος δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού είναι κάποιος που Του εναντιώνεται, και όποιος έχει καταλάβει τον σκοπό του έργου του Θεού, αλλά παρόλα αυτά εξακολουθεί να μην επιζητά να ικανοποιήσει τον Θεό, θεωρείται ακόμα περισσότερο αντίπαλος του Θεού. Υπάρχουν εκείνοι που διαβάζουν τη Βίβλο σε μεγαλόσχημες εκκλησίες και την απαγγέλλουν όλη μέρα, και εντούτοις κανένας τους δεν αντιλαμβάνεται τον σκοπό του έργου του Θεού. Κανένας τους δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό· πολλώ δε μάλλον, κανένας τους δεν είναι σε σύμπνοια με το θέλημα του Θεού. Είναι όλοι άχρηστοι, ποταποί άνθρωποι, ο καθείς στεκούμενος ψηλά για να κάνει κήρυγμα στον Θεό. Καταπολεμούν εκουσίως τον Θεό, ενώ κουβαλούν μάλιστα το λάβαρό Του. Αν και ισχυρίζονται πίστη στον Θεό, τρώγουν τη σάρκα και πίνουν το αίμα του ανθρώπου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι που καταβροχθίζουν την ψυχή του ανθρώπου, αρχιδαίμονες που αναστατώνουν σκόπιμα εκείνους που προσπαθούν να πάρουν το σωστό μονοπάτι και προσκόμματα που παρακωλύουν εκείνους που αναζητούν τον Θεό. Μπορεί να φαίνεται πως έχουν «γερή κράση», μα πώς μπορούν οι ακόλουθοί τους να καταλάβουν ότι αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά αντίχριστοι που οδηγούν τους ανθρώπους στο να σταθούν ενάντια στον Θεό; Πώς να ξέρουν οι ακόλουθοί τους ότι είναι ζωντανοί διάβολοι που αφιερώνονται στο να καταβροχθίζουν ανθρώπινες ψυχές; Όσοι έχουν τον εαυτό τους σε υψηλή εκτίμηση υπό την παρουσία του Θεού είναι οι πιο άθλιοι όλων των ανθρώπων, ενώ όσοι θεωρούν τον εαυτό τους ταπεινό τιμώνται πιο πολύ. Και όσοι θεωρούν ότι γνωρίζουν το έργο του Θεού και είναι, επιπλέον, ικανοί να διακηρύσσουν το έργο του Θεού στους άλλους με μεγάλες φανφάρες ενώ μάλιστα Τον κοιτάζουν απευθείας —αυτοί είναι και οι πιο αδαείς όλων των ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κατέχουν τη μαρτυρία του Θεού, είναι αλαζονικοί και γεμάτοι έπαρση. Όσοι πιστεύουν ότι έχουν πολύ λίγη γνώση για τον Θεό, παρ’ όλο που έχουν πραγματική εμπειρία και πρακτική γνώση για Αυτόν, είναι οι πιο αγαπητοί Του. Μόνο αυτοί οι άνθρωποι κατέχουν πραγματικά μαρτυρία και είναι αληθινά ικανοί να τελειωθούν από τον Θεό. Όσοι δεν κατανοούν το θέλημα του Θεού είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κατανοούν το θέλημα του Θεού, κι όμως δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, κι όμως αντιβαίνουν στην ουσία του λόγου του Θεού, είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι έχουν αντιλήψεις για τον ενσαρκωμένο Θεό και επιπλέον έχουν σκοπό να προβούν σ’ επανάσταση είναι αντίπαλοι του Θεού· όσοι κρίνουν τον Θεό είναι αντίπαλοι του Θεού· και όποιος δεν είναι σε θέση να γνωρίσει τον Θεό ή να γίνει μάρτυράς Του είναι αντίπαλος του Θεού. Γι’ αυτό σας παροτρύνω: Εάν πράγματι πιστεύετε ότι μπορείτε να πορευθείτε σ’ αυτό το μονοπάτι, τότε συνεχίστε να το ακολουθείτε. Μα εάν δεν είστε σε θέση να μην εναντιωθείτε στον Θεό, τότε καλύτερα να φύγετε πριν να είναι πολύ αργά. Αλλιώς, οι πιθανότητες να πάνε άσχημα τα πράγματα για σας είναι εξαιρετικά υψηλές, γιατί η φύση σας είναι απλώς υπερβολικά διεφθαρμένη. Δεν έχετε ούτε ίχνος αφοσίωσης ή υποταγής, ή καρδιά που διψά για το δίκαιο και την αλήθεια ή την παραμικρή αγάπη για τον Θεό. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η κατάστασή σας ενώπιον του Θεού είναι σε κακό χάλι. Δεν μπορείτε να τηρήσετε όσα οφείλετε να τηρήσετε, και δεν είστε σε θέση να πείτε αυτά όσα οφείλετε να πείτε. Αποτύχατε να κάνετε πράξη όσα οφείλατε να κάνετε πράξη· και δεν είστε ικανοί να εκπληρώσετε τον ρόλο που οφείλετε να εκπληρώσετε. Δεν έχετε την αφοσίωση, τη συνείδηση, την υποταγή, ή την αποφασιστικότητα που οφείλετε να έχετε. Δεν έχετε υπομείνει τα δεινά που σας αρμόζει να υπομείνετε, και δεν έχετε την πίστη που οφείλετε να έχετε. Απλούστατα, δεν έχετε απολύτως καμία αξία: Δεν αισχύνεστε που ζείτε ακόμα; Θέλω να σας πείσω ότι θα ήταν καλύτερα να κλείσετε τα μάτια σας και να αναπαυτείτε αιωνίως, και έτσι να γλιτώσετε τον Θεό από το να ανησυχεί για εσάς και να υποφέρει για χάρη σας. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν γνωρίζετε το θέλημά Του· τρώτε και πίνετε τα λόγια του Θεού, κι όμως δεν είστε σε θέση να κάνετε αυτά που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως δεν Τον γνωρίζετε, και παραμένετε ζωντανοί χωρίς να αγωνίζεστε για κάποιον στόχο, χωρίς αξίες, χωρίς σκοπό. Ζείτε σαν ανθρώπινα όντα, κι όμως δεν έχετε ούτε στον ελάχιστο βαθμό συνείδηση, ακεραιότητα ή αξιοπιστία —πώς μπορείτε να εξακολουθείτε να αποκαλείστε ανθρώπινα όντα; Πιστεύετε στον Θεό, κι όμως Τον εξαπατάτε· εκτός αυτού, παίρνετε τα χρήματα του Θεού και καταβροχθίζετε τις προσφορές που γίνονται σ’ Αυτόν. Κι όμως, στο τέλος και πάλι αδυνατείτε να δείξετε το παραμικρό ενδιαφέρον για τα συναισθήματα του Θεού ή την ελάχιστη συνείδηση απέναντί Του. Δεν μπορείτε καν να ανταποκριθείτε ούτε στις πιο απλές απαιτήσεις του Θεού. Μπορείτε να αποκαλείστε ακόμα ανθρώπινα όντα; Καταναλώνετε την τροφή που σας παρέχει ο Θεός και αναπνέετε το οξυγόνο που σας δίνει, απολαμβάνετε τη χάρη Του, κι όμως, εν τέλει, δεν έχετε την παραμικρή γνώση για τον Θεό. Αντιθέτως, έχετε γίνει οι άχρηστοι που εναντιώνονται στον Θεό. Αυτό δεν σας καθιστά κτήνη κατώτερα κι από ένα σκυλί; Μεταξύ των ζώων, υπάρχουν ζώα πιο μοχθηρά από σας;

Εκείνοι οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι που στέκονται ψηλά στον άμβωνα και διδάσκουν τους άλλους είναι αντίπαλοι του Θεού και σύμμαχοι του Σατανά. Όσοι, λοιπόν, από εσάς δεν στέκονται ψηλά στον άμβωνα και δεν διδάσκουν άλλους, δεν είναι ακόμα μεγαλύτεροι αντίπαλοι του Θεού; Εσείς δεν συνωμοτείτε με τον Σατανά περισσότερο από αυτούς; Όσοι δεν κατανοούν τον σκοπό του έργου του Θεού, δεν ξέρουν πώς να συνάδουν με το θέλημα του Θεού. Φυσικά, δεν μπορεί να ισχύει ότι όσοι δεν κατανοούν τον σκοπό του έργου Του δεν ξέρουν πώς να συνάδουν με το θέλημα του Θεού. Το έργο του Θεού δεν είναι ποτέ λανθασμένο· αντίθετα, οι επιδιώξεις του ανθρώπου σφάλλουν. Δεν είναι, λοιπόν, αυτοί οι εκφυλισμένοι που συνειδητά εναντιώνονται στον Θεό, ακόμα πιο μοχθηροί και κακόβουλοι από εκείνους τους πάστορες και τους πρεσβύτερους; Πολλοί άνθρωποι εναντιώνονται στον Θεό, αλλά υπάρχουν, επίσης, πολλοί και διάφοροι τρόποι με τους οποίους εναντιώνονται στον Θεό. Όπως υπάρχουν πολλά είδη πιστών, έτσι υπάρχουν και πολλών ειδών άνθρωποι που εναντιώνονται στον Θεό, ο ένας διαφορετικός από τους άλλους. Ούτε ένας από όσους αδυνατούν να αναγνωρίσουν ξεκάθαρα τον σκοπό του έργου του Θεού δεν μπορεί να σωθεί. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος είχε εναντιωθεί στον Θεό στο παρελθόν, όταν ο άνθρωπος καταφέρει να κατανοήσει τον σκοπό του έργου του Θεού και αφιερώνει τις προσπάθειές του για να ικανοποιήσει τον Θεό, ο Θεός θα σβήσει όλες τις πρότερες αμαρτίες του. Εφόσον ο άνθρωπος αναζητά την αλήθεια και κάνει πράξη την αλήθεια, ο Θεός δεν κρατάει κατά νου το τι είχε κάνει. Επιπλέον, ο Θεός δικαιολογεί τον άνθρωπο με βάση το πώς αυτός κάνει πράξη την αλήθεια. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Προτού ο άνθρωπος δει τον Θεό ή βιώσει το έργο Του, ανεξάρτητα από το πώς φέρεται ο άνθρωπος απέναντι στον Θεό, Εκείνος δεν το κρατάει κατά νου. Εντούτοις, από τη στιγμή που ο άνθρωπος δει τον Θεό και βιώσει το έργο Του, όλες οι πράξεις και οι ενέργειες του ανθρώπου θα καταγραφούν από τον Θεό στα «χρονικά», διότι ο άνθρωπος έχει δει τον Θεό και έχει ζήσει εν μέσω του έργου Του.

Όταν ο άνθρωπος δει αληθινά αυτό που έχει και αυτό που είναι ο Θεός, όταν δει ότι είναι Ύψιστος και όταν καταφέρει αληθινά να γνωρίσει το έργο του Θεού, και επιπλέον, όταν αλλάξει η παλιά διάθεση του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος θα έχει αποτινάξει εντελώς την επαναστατική του διάθεση που εναντιώνεται στον Θεό. Μπορεί να ειπωθεί ότι όλοι έχουν κάποια στιγμή εναντιωθεί στον Θεό και όλοι έχουν κάποια στιγμή επαναστατήσει ενάντια στον Θεό. Εντούτοις, αν υποτάσσεσαι πρόθυμα στον ενσαρκωμένο Θεό, και εφεξής ικανοποιείς την καρδιά του Θεού με την αφοσίωσή σου, κάνεις πράξη όπως οφείλεις, εκτελείς το καθήκον σου όπως οφείλεις, και τηρείς τους κανονισμούς όπως οφείλεις, τότε είσαι πρόθυμος να αποτινάξεις την παρακοή σου για να ικανοποιήσεις τον Θεό και μπορείς να τελειωθείς από τον Θεό. Αν αρνείσαι πεισματικά να δεις τα λάθη σου και δεν έχεις πρόθεση να μετανοήσεις, αν επιμένεις στην επαναστατική σου συμπεριφορά χωρίς την παραμικρή πρόθεση να συνεργαστείς με τον Θεό και να Τον ικανοποιήσεις, τότε είσαι πεισματάρης και αδιόρθωτος και θα τιμωρηθείς οπωσδήποτε, και σίγουρα δεν θα τελειωθείς ποτέ από τον Θεό. Σ’ αυτήν την περίπτωση, είσαι εχθρός του Θεού σήμερα, και αύριο θα είσαι ακόμα εχθρός του Θεού, και θα παραμείνεις εχθρός του Θεού και την επόμενη μέρα· θα είσαι για πάντα αντίπαλος του Θεού και εχθρός του Θεού. Σ’ αυτήν την περίπτωση, πώς θα μπορούσε ποτέ ο Θεός να σε αφήσει να ξεφύγεις; Είναι στη φύση του ανθρώπου να εναντιώνεται στον Θεό, αλλά ο άνθρωπος δεν πρέπει σκόπιμα να αναζητά το «μυστικό» για να εναντιώνεται στον Θεό, μόνο και μόνο γιατί απαιτείται υπερβολική προσπάθεια να αλλάξει τη φύση του. Αν ισχύει αυτό, τότε καλύτερα να αποχωρήσεις πριν να είναι πολύ αργά, για να μην είναι πιο αυστηρή η παίδευσή σου στο μέλλον και για να μην ξεσπάσει η κτηνώδης σου φύση και γίνει ανεξέλεγκτη, ώσπου το σώμα σου να παυτεί εν τέλει από τον Θεό. Πιστεύεις στον Θεό για να λάβεις ευλογίες· μα αν στο τέλος σε βρει μόνο κακοτυχία, τότε δεν θα είναι κρίμα; Σας προτρέπω να ακολουθήσετε καλύτερα κάποιο άλλο σχέδιο. Καλύτερα να κάνετε οτιδήποτε άλλο παρά να πιστεύετε στον Θεό: Αποκλείεται να υπάρχει αυτό το μονοπάτι μόνο. Δεν θα συνεχίζατε να επιβιώνετε αν δεν αναζητούσατε την αλήθεια; Γιατί να είστε σε διαμάχη με τον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο;