Ⅰ

Χωρίς την κρίση Του, δεν θ’ αγαπούσα ποτέ τον Θεό,

θα ζούσα ακόμη στη σφαίρα επιρροής του Σατανά,

υπό τη διοίκησή Του.

Ποτέ δεν θα 'μουν άνθρωπος κανονικός,

επειδή δεν ικανοποιούσα την καρδιά του Θεού,

και δε θα μπορούσα την ολότητά μου να Του δώσω.

Ⅱ

Ακόμη κι αν δε μ’ ευλογεί, κι αν δεν έχω ειρήνη ή χαρά,

νιώθω μια φλόγα που μέσα μου καίει,

χωρίς παρηγοριά, ακόμη παίρνω χαρά.

Γιατί η παίδευση κι η κρίση Του είναι πάντα μαζί μου,

κι έτσι, τη δίκαιη διάθεσή Του βλέπω.

Αυτό είναι το νόημα κι η αξία της ζωής.

Του Θεού η παίδευση κι η κρίση,

αυτά είναι που μ’ έσωσαν.

Στη ζωή μου δεν μπορώ

χωρίς την κρίση και την παίδευσή Του.

Ⅲ

Αν κι η φροντίδα κι η προστασία Του

ανελέητη κρίση έχουν γίνει,

κατάρες, πλήγματα, μα όλα τ' απολαμβάνω,

γιατί μ’ εξαγνίζουν και με φέρνουν κοντά Του.

Την αγάπη μου γι’ Αυτόν εξαγνίζουν,

με κάνουν να εκπληρώνω το καθήκον μου ως δημιούργημα,

ελεύθερος απ' την επιρροή του Σατανά.

Ⅳ

Τη ζωή μου κυβερνά ο Σατανάς,

δίχως τη φροντίδα της κρίσης του Θεού,

υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά θα ζούσα,

μια ζωή δίχως νόημα.

Μόνο αν η κρίση Του δε μ’ αφήσει,

απ’ τον Θεό θα εξαγνιστώ.

Τα σκληρά του λόγια, η δίκαιη διάθεσή Του,

μ’ έφεραν στο φως και μ’ ευλόγησαν κοντά Του.

Του Θεού η παίδευση κι η κρίση,

αυτά είναι που μ’ έσωσαν.

Στη ζωή μου δεν μπορώ

χωρίς την κρίση και την παίδευσή Του.

Για να ελευθερωθώ απ’ τον Σατανά και να μπορώ να εξαγνιστώ,

για να ζήσω υπό την κυριαρχία του Θεού, του Θεού.

Αυτή είναι η υπέρτατη ευλογία, στη ζωή μου, σήμερα.

Του Θεού η παίδευση κι η κρίση,

αυτά είναι που μ’ έσωσαν.

Στη ζωή μου, στη ζωή μου δεν μπορώ

χωρίς την κρίση και την παίδευσή Του.