1 Η φύση του ανθρώπου προέρχεται από την ψυχή, όχι από τη σάρκα. Μόνο η ψυχή κάθε ατόμου γνωρίζει με ποιον τρόπο έχει βιώσει τους πειρασμούς, τις συμφορές και τη διαφθορά του Σατανά. Τα πράγματα αυτά είναι άγνωστα στη σάρκα του ανθρώπου. Κατά συνέπεια, η ανθρωπότητα γίνεται ακούσια όλο και πιο σκοτεινή, όλο και πιο βρόμικη και όλο και πιο κακή, ενώ η απόσταση ανάμεσα στον άνθρωπο και σ’ Εμένα μεγαλώνει όλο και περισσότερο και η ζωή γίνεται όλο και πιο σκοτεινή για την ανθρωπότητα. Ο Σατανάς κρατά τις ψυχές των ανθρώπων στη λαβή του, συνεπώς, είναι φυσικό ότι η σάρκα του ανθρώπου έχει καταληφθεί κι αυτή από τον Σατανά. Πώς είναι δυνατόν μια τέτοια σάρκα και μια τέτοια ανθρωπότητα να μην αντιστέκονται στον Θεό; Πώς θα μπορούσαν να είναι εγγενώς συμβατές με Αυτόν; Ο λόγος για τον οποίο ρίχνω τον Σατανά στον αέρα είναι επειδή Με πρόδωσε. Πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, οι άνθρωποι να απαλλαχθούν από την ανάμειξή τους; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προδοσία είναι στην ανθρώπινη φύση.

2 Δεν έχει σημασία το χρονικό διάστημα που ακολουθείς τον Θεό —εξακολουθεί να είναι στη φύση σου να προδίδεις τον Θεό. Με άλλα λόγια, είναι στη φύση του ανθρώπου να προδίδει τον Θεό, διότι οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να επιτύχουν απόλυτη ωριμότητα στη ζωή τους και μπορούν να υπάρξουν μονάχα σχετικές αλλαγές στις διαθέσεις τους. Όσο ώριμη κι αν είναι η ζωή σου, όσο βαθιές κι αν είναι οι εμπειρίες σου, όσο μεγάλη κι αν είναι η αυτοπεποίθησή σου, όπου κι αν γεννήθηκες και όπου κι αν πηγαίνεις, η φύση σου που προδίδει τον Θεό είναι πιθανόν να αποκαλυφθεί οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Αυτό που ο Θεός θέλει να πει στον κάθε άνθρωπο είναι το εξής: Η έμφυτη φύση του κάθε ανθρώπου ανεξαιρέτως είναι να προδίδει τον Θεό. Φυσικά, η πρόθεση του Θεού, εκφράζοντας αυτά τα δύο κεφάλαια, δεν είναι να βρει δικαιολογίες για να εξαλείψει ή να καταδικάσει την ανθρωπότητα, αλλά να κάνει τους ανθρώπους να κατανοήσουν περισσότερο τη φύση του ανθρώπου, έτσι ώστε, την κάθε στιγμή, να μπορούν να ζουν προσεκτικά ενώπιον του Θεού για να λάβουν την καθοδήγησή Του, γεγονός που δεν θα τους επιτρέψει να χάσουν την παρουσία του Θεού και να πατήσουν το πόδι τους στο μονοπάτι που δεν έχει επιστροφή.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: η προδοσία (2)