331. Παρόλο που πολλοί πιστεύουν στον Θεό, λίγοι είναι αυτοί που κατανοούν τι σημαίνει η πίστη στον Θεό και τι πρέπει να κάνουν για να τους επιθυμεί η καρδιά του Θεού. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που οι άνθρωποι γνωρίζουν τη λέξη «Θεός», αλλά και φράσεις όπως «το έργο του Θεού», δεν γνωρίζουν τον Θεό, πόσο μάλλον το έργο Του. Δεν αποτελεί έκπληξη, συνεπώς, που τα πιστεύω όλων αυτών που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι συγκεχυμένα. Οι άνθρωποι δεν παίρνουν την πίστη στον Θεό στα σοβαρά, επειδή το να πιστεύεις στον Θεό τούς είναι κάτι υπερβολικά ξένο, υπερβολικά παράξενο. Έτσι, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Θεού. Με άλλα λόγια, αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, δεν γνωρίζουν το έργο Του, τότε, όχι μόνο δεν είναι χρήσιμοι στον Θεό, αλλά κι ακόμη περισσότερο, δεν μπορούν να εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού. «Πίστη στον Θεό» σημαίνει να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός. Αυτή είναι η πιο απλή έννοια της πίστης στον Θεό. Ωστόσο, το να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός δεν είναι το ίδιο με το να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Είναι περισσότερο κάποιο είδος απλής πίστης με ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις. Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει να βιώνεις τα λόγια και τα έργα του Θεού, με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων. Έτσι θα αποδεσμευτείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, θα εκπληρώσεις το θέλημα του Θεού και θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον Θεό. Μόνο μέσα από μια τέτοια πορεία θα μπορείς να θεωρηθείς πιστός στον Θεό. Ωστόσο, συχνά οι άνθρωποι θεωρούν την πίστη στον Θεό ως κάτι πολύ απλό και επιπόλαιο. Οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο, έχουν χάσει αυτό που σημαίνει πίστη στον Θεό, και παρόλο που μπορεί να συνεχίσουν να πιστεύουν μέχρι τέλους, δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Θεού, επειδή βαδίζουν στο λανθασμένο μονοπάτι. Σήμερα, υπάρχουν ακόμα αυτοί που πιστεύουν στο γράμμα του Θεού, σε κούφιες δοξασίες. Αγνοούν ότι η πίστη τους στον Θεό είναι ανούσια κι ότι είναι αδύνατον να λάβουν την έγκριση του Θεού, ενώ εξακολουθούν να προσεύχονται για ειρήνη και επαρκή χάρη από τον Θεό. Πρέπει να σταματήσουμε και να αναρωτηθούμε: Είναι πραγματικά δυνατόν η πίστη στον Θεό να είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο; Η πίστη στον Θεό δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από το να λαμβάνει κανείς την άπλετη χάρη του Θεού; Είναι δυνατόν άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό, αλλά δεν Τον γνωρίζουν, ή πιστεύουν στον Θεό αλλά Του αντιτίθενται, να εκπληρώνουν πραγματικά το θέλημά Του;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

332. Τι είναι η πραγματική πίστη στον Θεό σήμερα; Είναι η αποδοχή του λόγου του Θεού ως πραγματικότητας της ζωής σου και η γνώση του Θεού μέσα από τον λόγο Του για να επιτευχθεί αληθινή αγάπη γι’ Αυτόν. Για να είμαστε σαφείς: Η πίστη στον Θεό αποσκοπεί στο να υπακούς στον Θεό, να αγαπάς τον Θεό και να εκπληρώνεις το καθήκον που θα πρέπει να εκπληρώνει ένα πλάσμα του Θεού. Αυτός είναι ο στόχος της πίστης στον Θεό. Πρέπει να καταφέρεις να αποκτήσεις γνώση για το κάλλος του Θεού, για το γεγονός ότι ο Θεός είναι άξιος σεβασμού, για το γεγονός ότι, στα πλάσματά Του, ο Θεός επιτελεί το έργο της σωτηρίας και της τελείωσης —αυτά είναι τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία της πίστης σου στον Θεό. Η πίστη στον Θεό είναι κατά κύριο λόγο η αλλαγή από μια ζωή της σάρκας σε μια ζωή αγάπης για τον Θεό· από το να ζεις μες στη διαφθορά στο να ζεις μες στη ζωή των λόγων του Θεού· είναι το να εξέρχεσαι από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά και να ζεις υπό τη φροντίδα και την προστασία του Θεού· είναι το να μπορείς να επιτύχεις υπακοή στον Θεό και όχι υπακοή στη σάρκα· είναι το να δίνεις τη δυνατότητα στον Θεό να κερδίσει ολόκληρη την καρδιά σου, να δίνεις τη δυνατότητα στον Θεό να σε οδηγήσει στην τελείωση και να απελευθερώνεσαι από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Η πίστη στον Θεό αποσκοπεί, κατά κύριο λόγο, στο να μπορέσουν η δύναμη και η δόξα του Θεού να εκδηλωθούν μέσα σου, ώστε να μπορέσεις να κάνεις το θέλημα του Θεού και να πραγματοποιήσεις το σχέδιο του Θεού και να είσαι σε θέση να γίνεις μάρτυρας για τον Θεό ενώπιον του Σατανά. Η πίστη στον Θεό δεν θα πρέπει να περιστρέφεται γύρω από την επιθυμία να βλέπεις σημεία και τέρατα, ούτε θα πρέπει να υφίσταται για χάρη της προσωπικής σου σάρκας. Θα πρέπει να αφορά την επιδίωξη της γνώσης του Θεού και την ικανότητα να υπακούει κανείς στον Θεό και, όπως ο Πέτρος, να Τον υπακούει ως τον θάνατο. Αυτοί είναι οι βασικοί στόχοι της πίστης στον Θεό. Ο άνθρωπος τρώει και πίνει τον λόγο του Θεού προκειμένου να γνωρίσει τον Θεό και να Τον ικανοποιήσει. Η βρώση και η πόση του λόγου του Θεού σού δίνει μεγαλύτερη γνώση του Θεού, και μόνο κατόπιν τούτου μπορείς να Τον υπακούς. Μόνο με γνώση του Θεού μπορείς να Τον αγαπάς, κι αυτός είναι ο στόχος που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος κατά την πίστη του στον Θεό. Εάν, κατά την πίστη σου στον Θεό, προσπαθείς μονίμως να δεις σημεία και τέρατα, τότε η οπτική αυτής της πίστης στον Θεό είναι λανθασμένη. Η πίστη στον Θεό είναι κυρίως η αποδοχή του λόγου του Θεού ως πραγματικότητας της ζωής. Μόνο κάνοντας πράξη τα λόγια από το στόμα του Θεού και εκτελώντας τα μέσα σου μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος του Θεού. Κατά την πίστη στον Θεό, ο άνθρωπος θα πρέπει να επιδιώκει να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό, να είναι σε θέση να υποτάσσεται στον Θεό και να έχει απόλυτη υπακοή στον Θεό. Εάν μπορείς να υπακούς στον Θεό αδιαμαρτύρητα, να λαμβάνεις υπόψη τις επιθυμίες του Θεού, να επιτύχεις το ανάστημα του Πέτρου και να έχεις το ύφος του Πέτρου για το οποίο κάνει λόγο ο Θεός, τότε θα έχεις πετύχει την πίστη στον Θεό και αυτό θα σημαίνει ότι έχεις αποκτηθεί από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλα επιτυγχάνονται δια του λόγου του Θεού

333. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να τρως και να πίνεις τον λόγο Του, να βιώνεις τον λόγο Του και να κάνεις πράξη τον λόγο Του. Μόνο αυτή είναι η πίστη στον Θεό! Εάν λες ότι πιστεύεις στον Θεό με το στόμα σου, αλλά είσαι ανίκανος να κάνεις πράξη οποιονδήποτε λόγο Του ή να παράγεις κάποια πραγματικότητα, αυτό δεν σημαίνει πίστη στον Θεό. Αυτό σημαίνει «η αναζήτηση άρτου για την ικανοποίηση της πείνας». Αν μιλάς μόνο για ασήμαντη μαρτυρία, άχρηστα ζητήματα και επιφανειακά θέματα και δεν κατέχεις ούτε το παραμικρό ίχνος πραγματικότητας, αυτό δεν συνιστά πίστη στον Θεό και δεν έχεις κατανοήσει τον σωστό τρόπο που πρέπει να πιστεύεις στον Θεό. Γιατί πρέπει να τρως και να πίνεις περισσότερο από τον λόγο του Θεού; Θεωρείται άραγε πίστη αν δεν τρως και δεν πίνεις τον λόγο Του και αναζητάς μόνο να ανέλθεις στον ουρανό; Ποιο είναι το πρώτο βήμα κάποιου που πιστεύει στον Θεό; Με ποιο μονοπάτι επιτυγχάνει ο Θεός την τελείωση του ανθρώπου; Μπορείς να τελειωθείς χωρίς να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού; Μπορείς να θεωρείσαι άνθρωπος της βασιλείας χωρίς να είναι ο λόγος του Θεού η πραγματικότητά σου; Τι ακριβώς είναι η πίστη στον Θεό; Όσοι πιστεύουν στον Θεό, θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον μια καλή συμπεριφορά εξωτερικά, και είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατέχουν τον λόγο του Θεού. Ό,τι και να συμβεί, δεν μπορείς ποτέ να απομακρυνθείς από τον λόγο Του. Η γνώση σου για τον Θεό και η εκπλήρωση του θελήματός Του επιτυγχάνονται μέσω του λόγου Του. Στο μέλλον, κάθε έθνος, δόγμα, θρησκεία και τομέας θα κατακτηθεί μέσω του λόγου. Ο Θεός θα μιλήσει άμεσα, και όλοι οι άνθρωποι θα κρατήσουν τον λόγο του Θεού στα χέρια τους. Μέσω αυτού, θα τελειωθούν οι άνθρωποι. Ο λόγος του Θεού διεισδύει παντού: Οι άνθρωποι μιλάνε για τον λόγο του Θεού και κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού, ενώ φυλάσσουν και μέσα τους τον λόγο του Θεού. Τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, είναι διαποτισμένοι με τον λόγο του Θεού, και έτσι φτάνουν στην τελείωση. Όσοι εκπληρώνουν το θέλημα του Θεού και μπορούν να φέρουν τη μαρτυρία Του, είναι όσοι έχουν τον λόγο του Θεού ως πραγματικότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Εποχή της Βασιλείας είναι η εποχή του λόγου

334. Σήμερα, πρέπει να ακολουθήσεις το σωστό μονοπάτι αφού πιστεύεις στον πρακτικό Θεό. Αφού έχεις πίστη στον Θεό, δεν θα πρέπει να αναζητάς μόνο ευλογίες, αλλά να επιζητείς ν’ αγαπάς τον Θεό και να γνωρίσεις τον Θεό. Μέσω της διαφώτισης από Αυτόν και της δικής σου επιδίωξης, μπορείς να φας και να πιεις τον λόγο Του, να αναπτύξεις μια πραγματική κατανόηση του Θεού και να έχεις πραγματική αγάπη για τον Θεό που πηγάζει από τα βάθη της καρδιάς σου. Με άλλα λόγια, η αγάπη σου για τον Θεό είναι η πιο γνήσια, τέτοια που κανένας δεν μπορεί να καταστρέψει ή να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη σου γι’ Αυτόν. Τότε είσαι στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό. Αυτό αποδεικνύει ότι ανήκεις στον Θεό, διότι η καρδιά σου έχει γίνει κτήμα του Θεού και τότε δεν μπορείς να καταληφθείς από τίποτε άλλο. Λόγω της εμπειρίας σου, του τιμήματος που πλήρωσες και του έργου του Θεού, είσαι σε θέση να αναπτύξεις αυτόκλητη αγάπη για τον Θεό. Τότε έχεις ελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και ζεις στο φως του λόγου του Θεού. Μόνο όταν έχεις απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους μπορεί να θεωρηθεί ότι έχεις κερδίσει τον Θεό. Στην πίστη σου στον Θεό, πρέπει να επιζητείς αυτόν τον στόχο. Αυτό αποτελεί καθήκον καθενός από εσάς. Κανείς δεν θα πρέπει να είναι εφησυχασμένος με την κατάσταση ως έχει. Δεν μπορείτε να είστε δίγνωμοι ως προς το έργο του Θεού ούτε να το εκλαμβάνετε ελαφρά τη καρδία. Θα πρέπει να σκέφτεστε τον Θεό από όλες τις απόψεις και ανά πάσα στιγμή, και να πράττετε τα πάντα για χάρη Του. Όταν μιλάτε ή κάνετε πράξεις, θα πρέπει να βάζετε πρώτα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Μόνο αυτό συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οφείλεις να ζεις για την αλήθεια αφού πιστεύεις στον Θεό

335. Μπορεί να νομίζεις πως το να πιστεύεις στον Θεό έχει να κάνει με το να υποφέρεις ή να κάνεις κάθε λογής πράγματα γι’ Αυτόν· ίσως νομίζεις ότι η πίστη στον Θεό αποσκοπεί στο να ηρεμήσει η σάρκα σου ή να κυλίσουν όλα ομαλά στη ζωή σου, ή να είσαι άνετος και ήρεμος παντού. Εντούτοις, κανένα απ’ αυτά δεν αποτελεί σκοπό που θα πρέπει να ενσωματώνουν οι άνθρωποι στην πίστη τους στον Θεό. Αν πιστεύεις για χάρη αυτών των σκοπών, τότε η οπτική σου είναι εσφαλμένη και, απλούστατα, είναι αδύνατον τελειωθείς. Οι ενέργειες του Θεού, η δίκαιη διάθεσή Του, η σοφία Του, ο λόγος Του, η θαυμαστότητα και η ακαταληπτότητά Του είναι όλα πράγματα που οφείλουν να κατανοήσουν οι άνθρωποι. Αφού τα κατανοήσεις αυτά, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις αυτήν την κατανόηση για να απαλλαγείς από όλες τις προσωπικές σου απαιτήσεις, ελπίδες και αντιλήψεις μέσα σου. Μόνο εξαλείφοντας τα παραπάνω μπορείς να πληροίς τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο Θεός και μόνο κάνοντας αυτά μπορείς να αποκτήσεις ζωή και να ικανοποιείς τον Θεό. Η πίστη στον Θεό αποσκοπεί στο να Τον ικανοποιεί κανείς και να βιώνει τη διάθεση που Αυτός απαιτεί, έτσι ώστε οι ενέργειες και η δόξα Του να εκδηλωθούν μέσω αυτής της ομάδας ανάξιων ανθρώπων. Αυτή είναι η σωστή οπτική για να πιστεύει κανείς στον Θεό, καθώς και ο στόχος που θα πρέπει να επιδιώκεις. Θα πρέπει να πιστεύεις στον Θεό απ’ τη σωστή σκοπιά και να επιζητάς να λαμβάνεις τον λόγο του Θεού. Πρέπει να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού, να είσαι σε θέση να βιώνεις την αλήθεια και, ειδικότερα, να μπορείς να δεις τις πρακτικές Του πράξεις, τις υπέροχες πράξεις Του σε όλο το σύμπαν, καθώς και το πρακτικό έργο που Αυτός επιτελεί στη σάρκα. Μέσω των πραγματικών τους εμπειριών, οι άνθρωποι μπορούν να εκτιμήσουν με ποιον ακριβώς τρόπο εκτελεί ο Θεός έργο πάνω τους και ποιο είναι το θέλημά Του γι’ αυτούς. Όλα αυτά γίνονται με σκοπό να εξαλειφθεί η διεφθαρμένη σατανική διάθεση των ανθρώπων. Αφού εξαλείψεις όλη την ακαθαρσία και την αδικία μέσα σου, αφού απαλλαγείς από τις λαθεμένες σου προθέσεις και αναπτύξεις αληθινή πίστη στον Θεό —μόνο έχοντας πραγματική πίστη μπορείς να αγαπήσεις αληθινά τον Θεό. Μόνο με βάση την πίστη σου στον Θεό μπορείς να Τον αγαπήσεις αληθινά. Μπορείς να καταφέρεις να αγαπήσεις τον Θεό χωρίς να πιστεύεις σ’ Αυτόν; Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, δεν μπορείς να είσαι συγκεχυμένος στην πίστη σου. Κάποιοι άνθρωποι γεμίζουν σθένος όταν βλέπουν πως η πίστη στον Θεό θα τους αποφέρει ευλογίες, ωστόσο χάνουν πάσα ενέργεια τη στιγμή που βλέπουν πως πρέπει να υποστούν εξευγενισμούς. Είναι αυτό πίστη στον Θεό; Εν τέλει, πρέπει να επιτύχεις ολοκληρωμένη και απόλυτη υπακοή ενώπιον του Θεού στην πίστη σου. Πιστεύεις στον Θεό αλλά εξακολουθείς να έχεις απαιτήσεις απ’ Αυτόν, έχεις πολλές θρησκευτικές αντιλήψεις που δεν μπορείς να αφήσεις πίσω, προσωπικά συμφέροντα που δεν μπορείς να αποχωριστείς, και παρόλα αυτά εξακολουθείς να αναζητάς ευλογίες της σάρκας και θέλεις ο Θεός να σώσει τη σάρκα σου, να σώσει την ψυχή σου —όλα αυτά είναι συμπεριφορές ανθρώπων που έχουν εσφαλμένη οπτική. Παρόλο που οι άνθρωποι με θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν πίστη στον Θεό, δεν επιδιώκουν αλλαγή διάθεσης και δεν επιδιώκουν να γνωρίσουν τον Θεό, αλλά αντιθέτως, επιζητούν μόνο τα συμφέροντα της σάρκας τους. Πολλοί ανάμεσά σας έχουν πίστη που εμπίπτει στην κατηγορία των θρησκευτικών πεποιθήσεων· αυτή δεν συνιστά αληθινή πίστη στον Θεό. Για να πιστέψουν στον Θεό οι άνθρωποι πρέπει να κατέχουν καρδιά που είναι έτοιμη να υποφέρει γι’ Αυτόν και τη θέληση να παραδοθούν. Αν δεν πληρούν τις δύο αυτές προϋποθέσεις, η πίστη τους στον Θεό δεν είναι έγκυρη και δεν θα είναι σε θέση να επιτύχουν αλλαγή στη διάθεσή τους. Μόνο οι άνθρωποι που επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια, αναζητούν τη γνώση για τον Θεό και επιδιώκουν τη ζωή είναι αυτοί που πιστεύουν αληθινά στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό

336. Με το πέρασμα των ετών, είδα πάμπολλους ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό. Ποια μορφή προσλαμβάνει η πίστη αυτή; Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό σαν να ήταν κενός αέρας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καμία απάντηση σε ερωτήσεις για την ύπαρξη του Θεού, επειδή δεν μπορούν να αισθάνονται ή να αναγνωρίζουν την παρουσία ή την απουσία του Θεού, πόσο μάλλον να τις βλέπουν ή να τις κατανοούν ξεκάθαρα. Υποσυνείδητα, οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι ο Θεός δεν υπάρχει. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν στον Θεό σαν να είναι άνθρωπος. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ούτε ο Θεός είναι ικανός να πράξει όσα είναι ανίκανοι να πράξουν οι ίδιοι, και ότι πρέπει να σκέφτεται όπως σκέφτονται αυτοί. Ο ορισμός του ανθρώπου αυτού για τον Θεό είναι «ένα αόρατο και μη απτό άτομο». Υπάρχει επίσης μια ομάδα ανθρώπων, που πιστεύουν στον Θεό σαν να είναι μαριονέτα. Οι άνθρωποι αυτοί πιστεύουν ότι ο Θεός δεν έχει συναισθήματα. Νομίζουν ότι ο Θεός είναι ένα άγαλμα από πηλό και ότι όταν αντιμετωπίζει κάποιο ζήτημα, ο Θεός δεν έχει στάση, άποψη ή ιδέες· πιστεύουν πως βρίσκεται στο έλεος του ανθρώπινου είδους. Οι άνθρωποι πιστεύουν απλώς αυτό που θέλουν να πιστέψουν. Αν Τον κάνουν μέγα, είναι μέγας· αν Τον κάνουν μικρό, είναι μικρός. Όταν οι άνθρωποι αμαρτάνουν και χρειάζονται το έλεος του Θεού, την ανεκτικότητα, την αγάπη Του, τότε ο Θεός πρέπει να εκτείνει το έλεός Του. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι «κατασκευάζουν» έναν Θεό στο μυαλό τους, και κάνουν τον Θεό αυτόν να εκπληρώνει τις απαιτήσεις τους και να ικανοποιεί όλες τους τις επιθυμίες. Ανεξάρτητα από το πού ή πότε, ανεξάρτητα από το τι κάνει το άτομο αυτό, εκείνοι θα υιοθετήσουν το εν λόγω καπρίτσιο στη μεταχείριση του Θεού και στην πίστη τους σε Αυτόν. Υπάρχουν ακόμη και εκείνοι που πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να τους σώσει, αφού πρώτα έχουν επιδεινώσει τη διάθεσή Του. Τούτο συμβαίνει, επειδή πιστεύουν ότι η αγάπη του Θεού είναι απέραντη, η διάθεση του Θεού, δίκαιη και ότι, ανεξάρτητα από το ότι οι άνθρωποι υβρίζουν τον Θεό, Εκείνος δεν πρόκειται να θυμάται τίποτε από αυτά. Δεδομένου ότι τα λάθη, τα παραπτώματα και η ανυπακοή του ανθρώπου αποτελούν στιγμιαία έκφραση της διάθεσης του συγκεκριμένου ατόμου, ο Θεός δίνει στους ανθρώπους ευκαιρίες, και είναι ανεκτικός και υπομονετικός μαζί τους. Ο Θεός θα εξακολουθήσει να τους αγαπά όπως και πριν. Έτσι, η ελπίδα σωτηρίας τους είναι ακόμα μεγάλη. Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από το αν κάποιος πιστεύει στον Θεό, εφόσον δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε ο Θεός τηρεί αρνητική στάση απέναντί του. Τούτο συμβαίνει, επειδή ενώ πιστεύεις στον Θεό, και ίσως φυλάς σαν θησαυρό το βιβλίο του λόγου Του, το μελετάς κάθε μέρα, διαβάζοντάς το καθημερινά, εντούτοις βάζεις κατά μέρος τον αληθινό Θεό, Τον θεωρείς κενό αέρα και άνθρωπο και, ορισμένοι από εσάς τον θεωρούν απλά μαριονέτα. Γιατί το θέτω κατ’ αυτόν τον τρόπο; Επειδή από την πλευρά που το βλέπω Εγώ, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεστε αντιμέτωποι με κάποιο ζήτημα ή συναντάτε κάποια περίσταση, όσα υπάρχουν στο υποσυνείδητό σας, όσα αναπτύσσονται μέσα εκεί —κανένα τους δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τον λόγο του Θεού ούτε επιδιώκει την αλήθεια. Εσύ γνωρίζεις μόνο όσα σκέφτεσαι εσύ ο ίδιος, τις δικές σου απόψεις και, στη συνέχεια, οι δικές σου ιδέες και απόψεις επιβάλλονται διά της βίας στον Θεό. Στον νου σου γίνονται απόψεις του Θεού, κι από αυτές τις απόψεις δημιουργείς πρότυπα που στηρίζεις ακράδαντα. Με την πάροδο του χρόνου, το να προχωράς κατ’ αυτόν τον τρόπο σε απομακρύνει ολοένα και περισσότερο από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

337. Γιατί πιστεύεις στον Θεό; Οι περισσότεροι άνθρωποι σαστίζουν με αυτό το ερώτημα. Έχουν πάντα δύο εντελώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με τον πρακτικό Θεό και τον Θεό στους ουρανούς, που δείχνει ότι πιστεύουν στον Θεό, όχι με σκοπό να υπακούν, αλλά για να λαμβάνουν συγκεκριμένα προνόμια ή να αποφύγουν τα δεινά της καταστροφής. Μόνο τότε είναι σχετικά υπάκουοι, αλλά η υπακοή τους είναι υπό όρους, είναι για χάρη των δικών τους προσωπικών προοπτικών και τους επιβάλλεται. Λοιπόν: γιατί πιστεύεις στον Θεό; Αν είναι μόνο για χάρη των προοπτικών σου και της μοίρας σου, τότε καλύτερα για σένα να μην πιστεύεις. Πίστη σαν κι αυτή είναι αυταπάτη, αυτό-επιβεβαίωση και αυτοεκτίμηση. Αν η πίστη σου δεν χτιστεί επάνω στο θεμέλιο της υπακοής στον Θεό, τότε τελικά θα τιμωρηθείς, ως αποτέλεσμα της εναντίωσής σου στον Θεό. Όλοι αυτοί οι οποίοι δεν αναζητούν την υπακοή στον Θεό, μέσα από την πίστη τους εναντιώνονται στον Θεό. Ο Θεός ζητάει από τους ανθρώπους να αναζητούν την αλήθεια, να διψούν για τον λόγο του Θεού και να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού και να τον κάνουν πράξη, ώστε να επιτύχουν την υπακοή στον Θεό. Εάν τα κίνητρά σου είναι πραγματικά τέτοια, τότε ο Θεός σίγουρα θα σε επαινέσει και σίγουρα θα είναι ευγενικός απέναντι σου. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Εάν τα κίνητρά σου δεν είναι προς χάρη της υπακοής στον Θεό και έχεις άλλους σκοπούς, τότε όλα όσα λες και κάνεις —οι προσευχές σου ενώπιον του Θεού, ακόμη και κάθε πράξη σου— θα είναι σε αντίθεση με τον Θεό. Μπορεί να είσαι γλυκομίλητος και ευγενής, κάθε μία πράξη και έκφρασή σου μπορεί να φαίνεται σωστή, ίσως δείχνεις υπάκουος, αλλά όταν πρόκειται για τα κίνητρά σου και τις απόψεις σου για την πίστη στον Θεό, ό,τι κάνεις είναι μοχθηρό και αντιτίθεται στον Θεό. Οι άνθρωποι που εμφανίζονται τόσο υπάκουοι σαν πρόβατα, αλλά οι καρδιές τους υποκρύπτουν κακές προθέσεις, είναι λύκοι με προβιά προβάτου, προσβάλλουν άμεσα τον Θεό και ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν από αυτούς. Το Άγιο Πνεύμα θα αποκαλύψει τον καθένα από αυτούς, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να δουν ότι ο κάθε ένας από εκείνους που είναι υποκριτές σίγουρα θα γίνει απεχθής και θα απορριφθεί από το Άγιο Πνεύμα. Μην ανησυχείς: ο Θεός θα αντιμετωπίσει και θα αποφασίσει για κάθε έναν από αυτούς στην ώρα του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Στην πίστη σου για τον Θεό πρέπει να υπακούς τον Θεό

338. Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου που έχει πίστη στον Θεό είναι ότι η πίστη του αρκείται μόνο σε λόγια, και ο Θεός δεν υπάρχει καθόλου στην πρακτική ζωή του. Όλοι οι άνθρωποι όντως πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού, όμως ο Θεός δεν είναι μέρος της καθημερινής ζωής τους. Πολλές προσευχές προς τον Θεό βγαίνουν από το στόμα του ανθρώπου, αλλά ο Θεός δεν έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του και, κατά συνέπεια, ο Θεός δοκιμάζει τον άνθρωπο ξανά και ξανά. Καθώς ο άνθρωπος είναι ακάθαρτος, ο Θεός δεν έχει εναλλακτική παρά να δοκιμάσει τον άνθρωπο, έτσι ώστε ο άνθρωπος να νιώσει ντροπή και να φτάσει στο σημείο να γνωρίσει τον εαυτό του στις δοκιμασίες. Διαφορετικά, όλοι οι άνθρωποι θα γίνουν απόγονοι του αρχαγγέλου και θα γίνονται ολοένα και πιο διεφθαρμένοι. Κατά τη διάρκεια της πίστης του ανθρώπου στον Θεό, αποτινάσσονται πολλά προσωπικά κίνητρα και στόχοι, καθώς εκείνος καθαίρεται αδιαλείπτως από τον Θεό. Διαφορετικά, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον Θεό, και ο Θεός δεν διαθέτει κανέναν τρόπο να πράξει στον άνθρωπο το έργο που Εκείνος οφείλει. Ο Θεός πρώτα καθαίρει τον άνθρωπο. Κατά τη διαδικασία αυτή, ο άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό του και ο Θεός μπορεί να τον αλλάξει. Μόνο έπειτα από τα παραπάνω μπορεί ο Θεός να ενσταλάξει τη ζωή Του στον άνθρωπο, και μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η καρδιά του ανθρώπου να στραφεί πλήρως στον Θεό. Συνεπώς, η πίστη στον Θεό δεν είναι κάτι τόσο απλό όσο λέει ο άνθρωπος. Όπως το βλέπει ο Θεός, αν έχεις μόνο γνώση αλλά δεν έχεις τον λόγο Του ως ζωή, αν περιορίζεσαι μόνο στη δική σου γνώση αλλά δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια ούτε να βιώσεις τον λόγο του Θεού, τότε αυτό αποτελεί απόδειξη ότι ακόμα δεν διαθέτεις καρδιά αγάπης για τον Θεό και δείχνει ότι η καρδιά σου δεν ανήκει στον Θεό. Η απόκτηση γνώσης για τον Θεό μέσω της πίστης σε Αυτόν: αυτός είναι ο τελικός στόχος, καθώς κι αυτό που θα επιζητήσει ο άνθρωπος. Πρέπει να αφιερώσεις προσπάθεια στη βίωση των λόγων του Θεού, έτσι ώστε να μπορούν να πραγματοποιηθούν στην άσκησή σου. Αν έχεις μόνο δογματική γνώση, τότε η πίστη σου στον Θεό θα καταλήξει στο κενό. Μόνο αν στη συνέχεια κάνεις, επίσης, πράξη και βιώσεις τον λόγο Του, μπορεί η πίστη σου να θεωρηθεί ολοκληρωμένη και σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οφείλεις να ζεις για την αλήθεια αφού πιστεύεις στον Θεό

339. Πιστεύεις στον Θεό και ακολουθείς τον Θεό και έτσι η καρδιά σου πρέπει να έχει αγάπη για τον Θεό. Πρέπει να παραμερίσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, να προσπαθήσεις να εκπληρώσεις την επιθυμία του Θεού και να εκτελέσεις το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού. Δεδομένου ότι πιστεύεις και ακολουθείς τον Θεό, θα πρέπει να προσφέρεις τα πάντα σε Αυτόν, να μην έχεις προσωπικές επιλογές ή απαιτήσεις και να επιτύχεις την εκπλήρωση της επιθυμίας του Θεού. Εφόσον δημιουργήθηκες, θα πρέπει να υπακούς στον Κύριο που σε δημιούργησε, γιατί εσύ είσαι εγγενώς χωρίς κυριαρχία πάνω στον εαυτό σου και δεν έχεις την ικανότητα να ελέγχεις το πεπρωμένο σου. Αφού είσαι άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό, πρέπει να αναζητάς την αγιοσύνη και την αλλαγή. Επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, πρέπει να είσαι πιστός στο καθήκον σου, να μην το υπερβαίνεις και να διατηρείς τη θέση σου. Αυτό δεν πρέπει να σε περιορίζει, ούτε να σε καταπνίγει μέσω της διδασκαλίας, αλλά είναι το μονοπάτι μέσω του οποίου μπορείς να εκπληρώσεις το καθήκον σου και μπορεί να επιτευχθεί —και θα πρέπει να επιτευχθεί— από όλους εκείνους που πράττουν το δίκαιο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος

340. Η πιο θεμελιώδης απαίτηση της πίστης του ανθρώπου στον Θεό είναι να έχει μια ειλικρινή καρδιά, να αφιερώνεται πλήρως και να υπακούει πραγματικά. Το πιο δύσκολο για τον άνθρωπο είναι να προσφέρει ολόκληρη τη ζωή του με αντάλλαγμα την αληθινή πίστη, μέσω της οποίας μπορεί να κερδίσει ολόκληρη την αλήθεια και να εκπληρώσει το καθήκον του ως πλάσμα του Θεού. Αυτό ακριβώς δεν είναι εφικτό από εκείνους που αποτυγχάνουν και είναι ακόμη πιο ανέφικτο από εκείνους που δεν μπορούν να βρουν τον Χριστό. Επειδή ο άνθρωπος δεν είναι καλός στο να αφοσιωθεί πλήρως στον Θεό, επειδή ο άνθρωπος δεν είναι πρόθυμος να εκτελέσει το καθήκον του στον Δημιουργό, επειδή ο άνθρωπος έχει δει την αλήθεια, αλλά την αποφεύγει και βαδίζει το δικό του μονοπάτι, επειδή ο άνθρωπος πάντα αναζητά ακολουθώντας το μονοπάτι αυτών που έχουν αποτύχει, επειδή ο άνθρωπος πάντα αψηφά τον Ουρανό, έτσι και ο άνθρωπος πάντα αποτυγχάνει, πάντα εξαπατάται από τα κόλπα του Σατανά και παγιδεύεται στο δικό του δίχτυ. Επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Χριστό, επειδή ο άνθρωπος δεν είναι έμπειρος στην κατανόηση και την εμπειρία της αλήθειας, επειδή ο άνθρωπος δείχνει υπερβολικό σεβασμό στον Παύλο και εποφθαλμιά με απληστία τον Παράδεισο, επειδή ο άνθρωπος απαιτεί πάντα να τον υπακούει ο Χριστός και διατάζει τον Θεό, γι’ αυτό εκείνες οι μεγάλες προσωπικότητες κι εκείνοι που έχουν βιώσει τις περιπέτειες του κόσμου εξακολουθούν να είναι θνητοί, και ακόμα πεθαίνουν εν μέσω του παιδέματος του Θεού. Το μόνο που μπορώ να πω γι’ αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι πεθαίνουν με τραγικό τρόπο και ότι η συνέπεια γι’ αυτούς —ο θάνατός τους— δεν είναι αδικαιολόγητη. Δεν γίνεται η αποτυχία τους ακόμη πιο απαράδεκτη στον νόμο του Ουρανού; Η αλήθεια προέρχεται από τον κόσμο του ανθρώπου, όμως η αλήθεια στους ανθρώπους μεταφέρεται από τον Χριστό. Προέρχεται από τον Χριστό, δηλαδή από τον ίδιο τον Θεό, και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος. Ωστόσο, ο Χριστός παρέχει μόνο την αλήθεια. Δεν έρχεται να αποφασίσει αν ο άνθρωπος θα είναι επιτυχής στην επιδίωξή του για την αλήθεια. Επομένως, η επιτυχία ή η αποτυχία στην αλήθεια εξαρτώνται από την επιδίωξη του ανθρώπου. Η επιτυχία ή η αποτυχία του ανθρώπου στην αλήθεια δεν είχε ποτέ σχέση με τον Χριστό, αλλά καθορίζεται από την επιδίωξή του. Ο προορισμός του ανθρώπου και η επιτυχία του ή η αποτυχία του δεν μπορούν να συσσωρευτούν επάνω στο κεφάλι του Θεού, έτσι ώστε ο ίδιος ο Θεός να τα αναλάβει, επειδή αυτό δεν είναι θέμα Θεού, αλλά συνδέεται άμεσα με το καθήκον που πρέπει να επιτελούν τα πλάσματα του Θεού. Οι περισσότεροι άνθρωποι πράγματι έχουν λίγη γνώση της επιδίωξης και του προορισμού του Παύλου και του Πέτρου, όμως δεν γνωρίζουν παρά μόνο το αποτέλεσμα για τον Πέτρο και τον Παύλο και αγνοούν το μυστικό πίσω από την επιτυχία του Πέτρου ή τις ελλείψεις που οδήγησαν στην αποτυχία του Παύλου. Επομένως, εάν είστε εντελώς ανίκανοι να βλέπετε την ουσία της επιδίωξής τους, τότε η επιδίωξη των περισσότερων από εσάς επίσης θα αποτύχει, και ακόμα κι αν ένας μικρός αριθμός από εσάς φτάσει στην επιτυχία, ούτε τότε δεν θα είναι ίσοι με τον Πέτρο. Εάν το μονοπάτι της επιδίωξής σου είναι το σωστό, τότε έχεις μια ελπίδα να επιτύχεις· αν το μονοπάτι που ακολουθείς στην αναζήτηση της αλήθειας είναι λάθος, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να επιτύχεις και θα έχεις το ίδιο τέλος με τον Παύλο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος

341. Αν πιστεύεις στον Θεό, τότε πρέπει να Τον υπακούς, να κάνεις πράξη την αλήθεια και να εκπληρώνεις όλα τα καθήκοντά σου. Επιπλέον, πρέπει να καταλαβαίνεις τα πράγματα που θα πρέπει να βιώνεις. Αν βιώνεις μόνο την αντιμετώπιση, την πειθαρχία και την κρίση, και αν μπορείς μόνο να απολαμβάνεις τον Θεό, αλλά εξακολουθείς να μην μπορείς να νιώθεις πότε σε πειθαρχεί ή σε αντιμετωπίζει ο Θεός, αυτό είναι απαράδεκτο. Ίσως στον συγκεκριμένο εξευγενισμό να είσαι σε θέση να παραμείνεις ακλόνητος, αλλά αυτό και πάλι δεν είναι αρκετό· πρέπει να συνεχίσεις να βαδίζεις προς τα εμπρός. Το δίδαγμα του να αγαπάς τον Θεό δεν σταματά και δεν τελειώνει ποτέ. Οι άνθρωποι εκλαμβάνουν την πίστη στον Θεό σαν κάτι υπερβολικά απλό, αλλά όταν αποκτούν κάποια πρακτική εμπειρία, τότε συνειδητοποιούν πως η πίστη στον Θεό δεν είναι τόσο απλή όσο φαντάζονται. Όταν ο Θεός εργάζεται για να εξευγενίσει τον άνθρωπο, ο άνθρωπος υποφέρει. Όσο μεγαλύτερος είναι ο εξευγενισμός κάποιου, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η αγάπη του για τον Θεό και τόσο μεγαλύτερο μέρος από τη δύναμη του Θεού θα αποκαλυφθεί μέσα του. Αντιστρόφως, όσο μικρότερος είναι ο εξευγενισμός που δέχεται κάποιος, τόσο λιγότερο θα μεγαλώσει η αγάπη του για τον Θεό και τόσο λιγότερη δύναμη του Θεού θα αποκαλυφθεί μέσα του. Όσο μεγαλύτερος είναι ο εξευγενισμός και ο πόνος αυτού του ανθρώπου και όσο μεγαλύτερο μαρτύριο βιώνει, τόσο πιο μεγάλη θα γίνει και η αγάπη του για τον Θεό, τόσο πιο γνήσια θα γίνει η πίστη του στον Θεό και τόσο πιο βαθιά θα είναι η γνώση του για τον Θεό. Στις εμπειρίες σου, θα δεις ανθρώπους που υποφέρουν πολύ καθώς εξευγενίζονται, που αντιμετωπίζονται και πειθαρχούνται σε μεγάλο βαθμό, και θα δεις ότι αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι νιώθουν βαθιά αγάπη για τον Θεό και έχουν πιο βαθιά και διεισδυτική γνώση γι’ Αυτόν. Όσοι δεν έχουν βιώσει την αντιμετώπιση έχουν επιφανειακή γνώση και μπορούν μόνο να πουν: «Ο Θεός είναι τόσο καλός, παρέχει χάρη στους ανθρώπους ώστε να μπορούν να Τον απολαμβάνουν». Αν οι άνθρωποι έχουν βιώσει την αντιμετώπιση και την πειθαρχία, τότε είναι σε θέση να μιλούν για την πραγματική γνώση για τον Θεό. Άρα όσο πιο θαυμαστό είναι το έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο, τόσο πιο πολύτιμο και σημαντικό είναι. Όσο πιο ακατανόητο σου είναι και όσο πιο ασύμβατο είναι με τις αντιλήψεις σου, τόσο περισσότερο μπορεί το έργο του Θεού να σε κατακτήσει, να σε κερδίσει και να σε οδηγήσει στην τελείωση. Πόσο σπουδαίο είναι το έργο του Θεού! Αν ο Θεός δεν εξευγένιζε τον άνθρωπο κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν δεν εργαζόταν σύμφωνα με τη μέθοδο αυτήν, τότε το έργο Του θα ήταν ατελέσφορο και άνευ σπουδαιότητας. Ειπώθηκε κατά το παρελθόν πως ο Θεός θα επέλεγε και θα κέρδιζε αυτήν την ομάδα ανθρώπων, και θα τους ολοκλήρωνε κατά τις έσχατες ημέρες· αυτό έχει εξαιρετική σπουδαιότητα. Όσο πιο μεγαλειώδες είναι το έργο που επιτελεί μέσα σας, τόσο πιο βαθιά και αγνή είναι η αγάπη σας για τον Θεό. Όσο πιο μεγαλειώδες είναι το έργο του Θεού, τόσο πιο ικανός είναι ο άνθρωπος να κατανοήσει κάτι από τη σοφία Του και τόσο πιο βαθιά είναι η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό

342. Η πίστη στον Θεό απαιτεί υπακοή σ’ Εκείνον και βίωση του έργου Του. Ο Θεός έχει κάνει τόσο πολύ έργο —θα μπορούσε να ειπωθεί ότι όλα αυτά είναι τελείωση, εξευγενισμός και ακόμα περισσότερο, παίδευση για τους ανθρώπους. Δεν έχει υπάρξει ούτε ένα βήμα στο έργο του Θεού που να συνάδει με τις αντιλήψεις των ανθρώπων· αυτό που έχουν απολαύσει οι άνθρωποι είναι τα σκληρά λόγια του Θεού. Όταν έρθει ο Θεός, οι άνθρωποι θα πρέπει να απολαύσουν την μεγαλοπρέπεια και την οργή Του. Εντούτοις, όσο σκληρά κι αν είναι τα λόγια Του, έρχεται για να σώσει την ανθρωπότητα και να την οδηγήσει στην τελείωση. Ως δημιουργήματα, οι άνθρωποι θα πρέπει να εκπληρώνουν τα καθήκοντα που οφείλουν να εκπληρώσουν και να παραμένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για τον Θεό εν μέσω του εξευγενισμού. Σε κάθε δοκιμασία, θα πρέπει να στηρίζουν τη μαρτυρία που θα πρέπει να καταθέσουν και να το κάνουν ηχηρά για χάρη του Θεού. Ο άνθρωπος που το κάνει αυτό είναι νικητής. Όπως κι αν σε εξευγενίζει ο Θεός, παραμένεις γεμάτος εμπιστοσύνη και δεν χάνεις ποτέ την εμπιστοσύνη σου σ’ Αυτόν. Κάνεις ό,τι θα πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Αυτό ζητά ο Θεός απ’ τον άνθρωπο, και η καρδιά του ανθρώπου θα πρέπει να μπορεί να επιστρέψει ολοκληρωτικά σ’ Εκείνον και να στρέφεται σ’ Εκείνον κάθε στιγμή που περνά. Αυτός είναι νικητής. Εκείνοι στους οποίους αναφέρεται ο Θεός ως «νικητές» είναι εκείνοι που εξακολουθούν να μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να διατηρούν την εμπιστοσύνη και την αφοσίωσή τους στον Θεό όταν είναι υπό την επιρροή του Σατανά και ενώ τελούν υπό την πολιορκία του Σατανά, δηλαδή όταν βρίσκονται εν μέσω των δυνάμεων του σκότους. Αν εξακολουθείς να μπορείς να διατηρείς την καρδιά σου αγνή ενώπιον του Θεού και να διατηρείς γνήσια αγάπη για τον Θεό ό,τι κι αν γίνει, τότε παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου ενώπιον του Θεού, και σ’ αυτό αναφέρεται ο Θεός όταν μιλά για κάποιον που είναι «νικητής». Αν η επιδίωξή σου είναι εξαιρετική όταν ο Θεός σε ευλογεί, αλλά οπισθοχωρείς χωρίς τις ευλογίες Του, είναι αυτό αγνότητα; Εφόσον είσαι σίγουρος ότι αυτή η οδός είναι αληθινή, πρέπει να την ακολουθήσεις μέχρι τέλους· πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό. Εφόσον έχεις δει ότι ο ίδιος ο Θεός έχει έρθει στη γη για να σε οδηγήσει στην τελείωση, θα πρέπει να δώσεις την καρδιά σου ολοκληρωτικά σ’ Αυτόν. Αν εξακολουθείς να μπορείς να Τον ακολουθήσεις, ό,τι κι αν κάνει, ακόμη κι αν αποφασίσει ένα δυσμενές αποτέλεσμα για σένα στο τέλος, αυτό σημαίνει να διατηρείς την αγνότητά σου ενώπιον του Θεού. Η προσφορά ενός άγιου πνευματικού σώματος και ενός αγνού παρθένου στον Θεό σημαίνει να διατηρείς ειλικρινή καρδιά ενώπιον του Θεού. Για την ανθρωπότητα, η ειλικρίνεια είναι αγνότητα και το να είναι κανείς ικανός να είναι ειλικρινής προς τον Θεό σημαίνει να διατηρεί την αγνότητα. Αυτό είναι που θα πρέπει να κάνεις πράξη. Όταν οφείλεις να προσευχηθείς, προσευχήσου· όταν οφείλεις να συμμετάσχεις σε συναθροίσεις συναναστροφής, κάν’ το· όταν οφείλεις να ψάλλεις ύμνους, ψάλλε ύμνους· κι όταν οφείλεις να απαρνηθείς τη σάρκα, απαρνήσου τη σάρκα. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, μην το κάνεις όπως να ’ναι· όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με δοκιμασίες, μείνε ακλόνητος. Αυτό σημαίνει αφοσίωση στον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό

343. Όταν ο Μωυσής χτύπησε τον βράχο και ανάβλυσε το νερό που παραχώρησε ο Ιεχωβάς, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν ο Δαβίδ έπαιξε τη λύρα για να δοξάσει Εμένα, τον Ιεχωβά —με την καρδιά του γεμάτη χαρά— αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν ο Ιώβ έχασε τα ζώα του που γέμιζαν τα βουνά, καθώς και ανείπωτες ποσότητες πλούτου, και το κορμί του γέμισε με οδυνηρές πληγές, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν μπόρεσε να ακούσει τη δική Μου φωνή, του Ιεχωβά, και να δει τη δική Μου δόξα, του Ιεχωβά, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Το γεγονός ότι ο Πέτρος μπόρεσε να ακολουθήσει τον Ιησού Χριστό οφειλόταν στην πίστη του. Το γεγονός ότι μπόρεσε να καρφωθεί στον σταυρό για χάρη Μου και να καταθέσει ένδοξη μαρτυρία οφειλόταν, επίσης, στην πίστη του. Όταν ο Ιωάννης είδε την ένδοξη εικόνα του Υιού του ανθρώπου, αυτό έγινε λόγω της πίστης του. Όταν είδε το όραμα των εσχάτων ημερών, αυτό έγινε ακόμη περισσότερο λόγω της πίστης του. Ο λόγος για τον οποίο τα λεγόμενα πλήθη των εθνών των Εθνικών έχουν λάβει την αποκάλυψή Μου και έχουν φτάσει στο σημείο να μάθουν ότι έχω επιστρέψει στη σάρκα για να επιτελέσω το έργο Μου ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι επίσης λόγω της πίστης τους. Όλοι εκείνοι που έχουν πληγεί από τα σκληρά λόγια Μου, κι όμως έχουν παρηγορηθεί από αυτά και έχουν σωθεί, δεν το έχουν καταφέρει λόγω της πίστης τους; Οι άνθρωποι έχουν λάβει πάρα πολλά λόγω της πίστης τους, κι αυτά δεν είναι πάντοτε ευλογίες. Μπορεί να μη δέχονται το είδος της ευτυχίας και της χαράς που ένιωθε ο Δαβίδ ή να μην τους παρέχεται νερό από τον Ιεχωβά, όπως έγινε με τον Μωυσή. Για παράδειγμα, ο Ιώβ ευλογήθηκε από τον Ιεχωβά λόγω της πίστης του, αλλά υπέστη και καταστροφή. Είτε ευλογείσαι είτε υφίστασαι καταστροφή, και τα δύο αποτελούν ευλογημένα γεγονότα. Χωρίς πίστη, δεν θα είχες την ικανότητα να λάβεις αυτό το έργο της κατάκτησης, πόσο μάλλον δε, να δεις τις πράξεις του Ιεχωβά να παρουσιάζονται σήμερα μπρος στα μάτια σου. Δεν θα είχες την ικανότητα να βλέπεις, πόσο μάλλον δε, να λαμβάνεις. Αν δεν σε έβρισκαν αυτές οι μάστιγες, αυτές οι συμφορές και όλες οι κρίσεις, θα μπορούσες να δεις σήμερα τις πράξεις του Ιεχωβά; Σήμερα, η πίστη είναι αυτή που σου δίνει τη δυνατότητα να κατακτηθείς και το γεγονός ότι κατακτάσαι είναι αυτό που σου δίνει τη δυνατότητα να πιστεύεις σε κάθε πράξη του Ιεχωβά. Το γεγονός ότι λαμβάνεις τέτοια παίδευση και κρίση οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην πίστη. Μέσω αυτής της παίδευσης και κρίσης, εσύ κατακτάσαι και οδηγείσαι στην τελείωση. Χωρίς το είδος της παίδευσης και της κρίσης που λαμβάνεις σήμερα, η πίστη σου θα ήταν μάταιη, καθότι δεν θα γνώριζες τον Θεό· ανεξάρτητα από το πόσο πολύ πίστευες σ’ Εκείνον, η πίστη σου θα παρέμενε μόνο μια κενή έκφραση, χωρίς να βασίζεται στην πραγματικότητα. Μόνο αφότου λάβεις αυτό το έργο της κατάκτησης —έργο το οποίο σε καθιστά απολύτως υπάκουο— γίνεται η πίστη σου αληθινή και αξιόπιστη, και στρέφεται η καρδιά σου προς τον Θεό. Ακόμη κι αν υφίστασαι μεγάλη κρίση και κατάρα λόγω αυτής της λέξης, «πίστη», έχεις αληθινή πίστη και λαμβάνεις το πιο αληθινό, το πιο πραγματικό και το πιο πολύτιμο πράγμα. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο κατά τη διάρκεια της κρίσης βλέπεις τον τελικό προορισμό των δημιουργημάτων του Θεού· μέσα από αυτήν την κρίση βλέπεις ότι πρέπει να αγαπάς τον Δημιουργό· μέσα από ένα τέτοιο έργο κατάκτησης βλέπεις το χέρι του Θεού· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση αρχίζεις να κατανοείς πλήρως την ανθρώπινη ζωή· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση κερδίζεις το σωστό μονοπάτι της ανθρώπινης ζωής και φτάνεις στο σημείο να κατανοήσεις το πραγματικό νόημα του «ανθρώπου»· μόνο μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση βλέπεις τη δίκαιη διάθεση του Παντοδύναμου και την όμορφη, ένδοξη όψη Του· μέσα απ’ αυτό το έργο της κατάκτησης μαθαίνεις την προέλευση του ανθρώπου και καταλαβαίνεις την «αθάνατη ιστορία» όλης της ανθρωπότητας· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση φτάνεις στο σημείο να κατανοήσεις τους προγόνους της ανθρωπότητας και την προέλευση της διαφθοράς της ανθρωπότητας· μέσα απ’ αυτήν την κατάκτηση λαμβάνεις χαρά και παρηγοριά, καθώς και ατέρμονη συμμόρφωση, πειθαρχία και λόγια επίπληξης από τον Δημιουργό προς την ανθρωπότητα που Εκείνος δημιούργησε· μέσα απ’ αυτό το έργο της κατάκτησης λαμβάνεις ευλογίες, καθώς και τις συμφορές που αξίζει ο άνθρωπος… Όλα αυτά δεν οφείλονται σε εκείνο το ψήγμα πίστης που έχεις; Δεν μεγάλωσε η πίστη σου αφότου απέκτησες αυτά τα πράγματα; Δεν έχεις κερδίσει εξαιρετικά πολλά;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (1)