Στίχοι της Βίβλου για παραπομπή:

«Έλεγε μετά φωνής μεγάλης· Φοβήθητε τον Θεόν και δότε δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν η ώρα της κρίσεως αυτού» (Αποκ. 14:7).

«Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (1Πέτ. 4:17).

«Θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς» (Ησ. 2:4).

«Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωάν. 12:47-48).

«Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα» (Ιωάν. 16:12-13).

Σχετικά λόγια του Θεού:

Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, ανήγγειλε την Εποχή της Χάριτος και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι, και με αυτήν την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάριτος και ανήγγειλε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι μπορούν να αποδεχτούν τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και επιπλέον θα μπορέσουν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού. Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι Με ονόμασαν «Ιησούς ο Σωτήρας» με αγάπη και εκτίμηση. Σήμερα, όμως, δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν· είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Εγώ είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανέρχεται από τα πέρατα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η καυτή φλόγα, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, και ότι είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα. Και όλοι θα δουν πως ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου, αλλά ότι κατά τις έσχατες ημέρες γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα αποτεφρώνουν όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που τα αποκαλύπτει όλα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ο καυτός ήλιος, η καυτή φλόγα, και ώστε όλοι να λατρεύουν Εμένα, τον έναν αληθινό Θεό, και να δουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής· είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στους ουρανούς, τη γη και τις θάλασσες.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»

Το έργο των εσχάτων ημερών είναι η εκφορά λόγων. Στον άνθρωπο μπορούν να λάβουν χώρα μεγάλες αλλαγές μέσω των λόγων. Οι αλλαγές που συμβαίνουν τώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν αυτά τα λόγια είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που έλαβαν χώρα στους ανθρώπους που αποδέχθηκαν τα σημεία και τέρατα της Εποχής της Χάριτος. Διότι, την Εποχή της Χάριτος, τα δαιμόνια εκβάλλονταν από τον άνθρωπο μέσω της χειροθεσίας και της προσευχής, αλλά οι διεφθαρμένες διαθέσεις παρέμεναν ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θεραπευόταν από την ασθένειά του και οι αμαρτίες του συγχωρούνταν, αλλά όσο για το πώς θα αποβάλλονταν οι διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις μέσα από τον άνθρωπο, αυτό το έργο δεν είχε επιτελεστεί ακόμα. Ο άνθρωπος σώθηκε και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες του μόνο λόγω της πίστης του, αλλά η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου δεν εξαλείφθηκε και παρέμενε μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία. Τον καιρό που επιτελούσε ο Ιησούς το έργο Του, η γνώση του ανθρώπου γι’ Αυτόν ήταν ακόμα ασαφής και αόριστη. Ο άνθρωπος πίστευε ανέκαθεν ότι ήταν ο υιός του Δαβίδ και διακήρυττε πως ήταν μεγάλος προφήτης και ο φιλάνθρωπος Κύριος που λύτρωσε τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του. Ορισμένοι, με βάση την πίστη τους, θεραπεύτηκαν αγγίζοντας μόνο την άκρη του ενδύματός Του. Οι τυφλοί βρήκαν το φως τους και ακόμη και οι νεκροί επανήλθαν στη ζωή. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να ανακαλύψει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση που ήταν βαθιά ριζωμένη μέσα του, ούτε ήξερε πώς να την αποβάλει. Ο άνθρωπος έλαβε πολλή χάρη, όπως τη γαλήνη και την ευτυχία της σάρκας, την ευλογία ολόκληρης της οικογένειας μέσω της πίστης ενός μέλους της, τη θεραπεία ασθενειών και ούτω καθεξής. Τα υπόλοιπα ήταν οι καλές πράξεις του ανθρώπου και η ευσεβής εμφάνισή του. Εάν κάποιος μπορούσε να ζήσει βάσει αυτών, τότε θεωρείτο αποδεκτός πιστός. Μόνο τέτοιου είδους πιστοί μπορούσαν να εισέλθουν στον ουρανό μετά θάνατον, πράγμα που σήμαινε ότι είχαν σωθεί. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν κατανοούσαν διόλου την οδό της ζωής. Το μόνο που έκαναν ήταν να διαπράττουν αμαρτίες κι έπειτα να εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, σε έναν συνεχή κύκλο, χωρίς να έχουν κάποιο μονοπάτι για να αλλάξουν τη διάθεσή τους: Αυτή ήταν η κατάσταση του ανθρώπου την Εποχή της Χάριτος. Έχει λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία; Όχι! Επομένως, αφότου τελείωσε εκείνο το στάδιο του έργου, παρέμενε ακόμα το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Αυτό το στάδιο έχει σκοπό να κάνει τον άνθρωπο αγνό μέσω του λόγου, δίνοντάς του, έτσι, ένα μονοπάτι να ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν αποδοτικό ή ουσιαστικό εάν συνέχιζε την εκβολή των δαιμονίων, διότι δεν θα κατόρθωνε να εξαλείψει την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου και ο άνθρωπος θα έμενε στάσιμος στη συγχώρεση των αμαρτιών του. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη φτάσει στο τέλος του και ο Θεός έχει επικρατήσει του Σατανά. Ωστόσο, εφόσον η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του, ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό, και ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να εκθέσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, κάνοντάς τον να ασκείται σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι. Αυτό το στάδιο είναι πιο ουσιαστικό από το προηγούμενο, καθώς και πιο αποδοτικό, διότι τώρα ο λόγος προμηθεύει άμεσα τη ζωή του ανθρώπου και καθιστά δυνατή την πλήρη ανανέωση της διάθεσης του ανθρώπου. Πρόκειται για ένα πολύ πιο εμπεριστατωμένο στάδιο του έργου. Επομένως, η ενσάρκωση κατά τις έσχατες ημέρες έχει ολοκληρώσει τη σημασία της ενσάρκωσης του Θεού και έχει περατώσει πλήρως το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας. Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές φιλοδοξίες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω της χρήσης του λόγου ο οποίος εξευγενίζει, κρίνει και αποκαλύπτει.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)

Το έργο του Θεού κατά την παρούσα ενσάρκωση είναι να εκφράσει τη διάθεσή Του, κυρίως μέσα από παίδεμα και κρίση. Χτίζοντας πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο, φέρνει περισσότερη αλήθεια στον άνθρωπο και του υποδεικνύει περισσότερους τρόπους άσκησης, πετυχαίνοντας συνεπώς τον στόχο Του να κατακτήσει τον άνθρωπο, και να τον λυτρώσει από τη δική του διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό βρίσκεται πίσω από το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια για να αναγγείλει τη νέα εποχή, να αλλάξει τα μέσα με τα οποία εργάζεται και να επιτελέσει το έργο όλης της εποχής. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή, σύμφωνα με την οποία ο Θεός εργάζεται στην Εποχή του Λόγου. Ενσαρκώθηκε για να μιλήσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ώστε να μπορέσει ο άνθρωπος να δει αληθινά τον Θεό, ο οποίος είναι ο Λόγος που ενσαρκώνεται, και να αντικρίσει τη σοφία και τη θαυμασιότητά Του. Τέτοιο έργο επιτελείται ώστε να επιτύχει καλύτερα τους στόχους της κατάκτησης του ανθρώπου, της τελείωσης του ανθρώπου και του αποκλεισμού του ανθρώπου, τα οποία αποτελούν το πραγματικό νόημα της χρήσης λόγων για την επιτέλεση του έργου στην Εποχή του Λόγου. Μέσω αυτών των λόγων, οι άνθρωποι καταφέρνουν να γνωρίσουν το έργο του Θεού, τη διάθεση του Θεού, την ουσία του ανθρώπου και σε τι οφείλει να εισέλθει ο άνθρωπος. Μέσω των λόγων, πραγματοποιείται στο σύνολό του το έργο που επιθυμεί να επιτελέσει ο Θεός στην Εποχή του Λόγου. Μέσω αυτών των λόγων, οι άνθρωποι εκτίθενται, αποκλείονται και δοκιμάζονται. Οι άνθρωποι έχουν δει τα λόγια του Θεού, έχουν ακούσει αυτά τα λόγια και έχουν αναγνωρίσει την ύπαρξη αυτών των λόγων. Ως αποτέλεσμα, έχουν φτάσει σε σημείο να πιστέψουν στην ύπαρξη του Θεού, στην παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού, καθώς και στην αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, και στην επιθυμία Του να σώσει τον άνθρωπο. Η λέξη «λόγια» μπορεί να είναι απλή και συνηθισμένη, μα τα λόγια που εκφράστηκαν από το στόμα του ενσαρκωμένου Θεού συγκλονίζουν το σύμπαν, μεταμορφώνουν την καρδιά των ανθρώπων, μεταμορφώνουν τις αντιλήψεις και τις παλιές διαθέσεις των ανθρώπων, και μεταμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο εμφανιζόταν ολόκληρος ο κόσμος στο παρελθόν. Μέσα από τις διάφορες εποχές, μόνο ο Θεός του σήμερα έχει εργαστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, και μόνο Αυτός μιλά κατ’ αυτόν τον τρόπο και έρχεται ώστε να σώσει τον άνθρωπο κατ’ αυτόν τον τρόπο. Από δω και στο εξής, ο άνθρωπος ζει υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, ποιμαίνεται και εφοδιάζεται από τα λόγια Του. Οι άνθρωποι ζουν στον κόσμο των λόγων του Θεού, εν μέσω των αναθεμάτων και των ευλογιών των λόγων του Θεού και υπάρχουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι που έχουν φτάσει σε σημείο να ζουν υπό την κρίση και την παίδευση των λόγων Του. Αυτά τα λόγια και αυτό το έργο είναι όλα χάριν της σωτηρίας του ανθρώπου, χάριν της εκπλήρωσης του θελήματος του Θεού και χάριν της αλλαγής της αρχικής εμφάνισης του κόσμου της παλαιάς δημιουργίας. Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο χρησιμοποιώντας λόγια, οδηγεί τους ανθρώπους σε όλο το σύμπαν χρησιμοποιώντας λόγια και τους κατακτά και τους σώζει χρησιμοποιώντας λόγια. Τελικά, θα χρησιμοποιήσει λόγια για να θέσει τέλος σε ολόκληρο τον παλαιό κόσμο, ολοκληρώνοντας έτσι στο σύνολό του το σχέδιο διαχείρισής Του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της Εποχής της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί λόγια για να επιτελέσει το έργο Του και να επιτύχει τα αποτελέσματα του έργου Του. Δεν κάνει τερατουργίες ούτε θαύματα, μα απλώς επιτελεί το έργο Του μέσω των λόγων. Εξαιτίας αυτών των λόγων, ο άνθρωπος τρέφεται και εφοδιάζεται και κερδίζει γνώση και αληθινή εμπειρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Εποχή της Βασιλείας είναι η εποχή του λόγου

Στην πραγματικότητα, το έργο που γίνεται τώρα αποσκοπεί στο να αναγκάσει τους ανθρώπους να απαρνηθούν τον Σατανά, τον παλιό τους πρόγονο. Όλες οι κρίσεις από τον λόγο στοχεύουν στο να εκθέσουν τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας και να επιτρέψουν στους ανθρώπους να κατανοήσουν την ουσία της ζωής. Αυτές οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις διαπερνούν τις καρδιές των ανθρώπων. Κάθε κρίση σχετίζεται άμεσα με τη μοίρα τους και έχει σκοπό να πληγώσει τις καρδιές τους, ώστε να μπορούν να εγκαταλείψουν όλα αυτά τα πράγματα και, μ’ αυτόν τον τρόπο, να γνωρίσουν τη ζωή, να γνωρίσουν αυτόν τον αισχρό κόσμο, να γνωρίσουν τη σοφία του Θεού και την παντοδυναμία Του και, επίσης, να γνωρίσουν το ανθρώπινο γένος, το οποίο έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Όσο περισσότερο λαμβάνει ο άνθρωπος αυτού του είδους την παίδευση και την κρίση, τόσο περισσότερο η καρδιά του ανθρώπου μπορεί να πληγωθεί και τόσο περισσότερο το πνεύμα του μπορεί να αφυπνιστεί. Η αφύπνιση του πνεύματος αυτών των εξαιρετικά διεφθαρμένων και βαθύτατα εξαπατημένων ανθρώπων είναι ο στόχος αυτού του είδους κρίσης. Ο άνθρωπος δεν έχει πνεύμα, δηλαδή, το πνεύμα του έχει πεθάνει εδώ και πολύ καιρό και δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Ουρανός, δεν γνωρίζει ότι υπάρχει Θεός, και σίγουρα δεν γνωρίζει ότι παλεύει μέσα στην άβυσσο του θανάτου· πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ζει σ’ αυτήν τη φρικτή επίγεια κόλαση; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι αυτό το σαθρό πτώμα του, μέσω της διαφθοράς του Σατανά, έχει πέσει στον Άδη του θανάτου; Πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι τα πάντα στη γη έχουν από καιρό καταστραφεί ανεπανόρθωτα από το ανθρώπινο γένος; Και πώς θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ο Δημιουργός έχει έρθει σήμερα στη γη και ψάχνει για μια ομάδα από διεφθαρμένους ανθρώπους, τους οποίους Εκείνος μπορεί να σώσει; Ακόμα κι αφότου ο άνθρωπος βιώσει κάθε δυνατό εξευγενισμό και κρίση, η αμβλυμμένη συνείδησή του εξακολουθεί να διεγείρεται με δυσκολία και πράγματι, δεν ανταποκρίνεται σχεδόν καθόλου. Πόσο έκφυλη είναι η ανθρωπότητα! Και παρόλο που αυτού του είδους η κρίση είναι όπως το άγριο χαλάζι που πέφτει απ’ τον ουρανό, ωφελεί σημαντικά τον άνθρωπο. Αν οι άνθρωποι δεν κρίνονταν κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπήρχε κανένα αποτέλεσμα και θα ήταν απολύτως αδύνατο να σωθούν οι άνθρωποι από την άβυσσο της δυστυχίας. Αν δεν ήταν αυτό το έργο, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να εξέλθουν από τον Άδη, επειδή η καρδιά τους πέθανε πολύ καιρό πριν και το πνεύμα τους ποδοπατήθηκε πολύ καιρό πριν από τον Σατανά. Για να σωθείτε εσείς που έχετε βυθιστεί στα τρίσβαθα του εκφυλισμού, χρειάζεται να καλείστε εντατικά, να κρίνεστε δριμύτατα· μόνο τότε θα είναι δυνατόν να αφυπνιστούν οι παγωμένες καρδιές σας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι οδηγηθούν στην τελείωση μπορούν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή

Στο τελικό έργο Του που αφορά την ολοκλήρωση της εποχής, η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από παίδευση και κρίση, κατά την οποία αποκαλύπτει όλα όσα είναι άδικα προκειμένου να κρίνει δημοσίως όλους τους λαούς και να οδηγήσει στην τελείωση όσους Τον αγαπούν με ειλικρινή καρδιά. Μόνο μια τέτοια διάθεση μπορεί να φέρει την εποχή στο τέλος της. Οι έσχατες ημέρες έχουν ήδη καταφτάσει. Τα πάντα στην κτίση θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους και θα χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση τη φύση τους. Αυτή είναι η στιγμή που ο Θεός αποκαλύπτει την έκβαση και τον προορισμό της ανθρωπότητας. Εάν οι άνθρωποι δεν υποβληθούν σε παίδευση και κρίση, τότε δεν θα υπάρχει τρόπος να εκτεθεί η ανυπακοή και η αδικία τους. Μόνο μέσω παίδευσης και κρίσης μπορεί να αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης. Ο άνθρωπος δείχνει το αληθινό του πρόσωπο μόνο όταν παιδεύεται και κρίνεται. Το κακό θα ταξινομηθεί με το κακό, το καλό με το καλό και όλοι οι άνθρωποι θα διαχωριστούν σύμφωνα με το είδος τους. Μέσω της παίδευσης και της κρίσης θα αποκαλυφθεί η έκβαση όλης της κτίσης, έτσι ώστε να τιμωρηθούν οι κακοί και να ανταμειφθούν οι καλοί, και όλοι οι άνθρωποι να υπαχθούν στο κράτος του Θεού. Όλο αυτό το έργο πρέπει να επιτευχθεί μέσω της δίκαιης παίδευσης και κρίσης. Επειδή η διαφθορά του ανθρώπου έχει φτάσει στο αποκορύφωμά της και η ανυπακοή του γίνεται όλο και πιο έντονη, μόνο η δίκαιη διάθεση του Θεού —μια διάθεση η οποία συνίσταται κυρίως από παίδευση και κρίση και αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών— μπορεί να μεταμορφώσει και να ολοκληρώσει πλήρως τον άνθρωπο. Μόνο αυτή η διάθεση μπορεί να εκθέσει το κακό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να τιμωρήσει αυστηρά όλους τους άδικους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)

Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης και της παίδευσης, ώστε ο άνθρωπος να αποκτήσει γνώση γι’ Αυτόν, και για χάρη της μαρτυρίας Του. Χωρίς την κρίση Του για τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε με τίποτα να γνωρίσει τη δίκαιη διάθεσή Του, που δεν ανέχεται κανένα παράπτωμα, και ούτε θα μπορούσε ο άνθρωπος να μετατρέψει την παλαιά γνώση του Θεού σε νέα. Για χάρη της μαρτυρίας Του και για χάρη της διαχείρισής Του, δημοσιοποιεί την ολότητά Του, μέσω της δημόσιας εμφάνισής Του, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να φτάσει στη γνώση του Θεού, να μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή του και να καταθέσει ηχηρή μαρτυρία στον Θεό. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου επιτυγχάνεται μέσω πολλών διάφορων ειδών του έργου του Θεού· χωρίς αυτές τις αλλαγές στη διάθεσή του, ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να καταθέτει μαρτυρία στον Θεό και να επιδιώκει την καρδιά του Θεού. Η μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου σηματοδοτεί ότι ο άνθρωπος έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά του Σατανά και από την επιρροή του σκότους και έχει μετατραπεί αληθινά σε ένα πρότυπο και δείγμα του έργου του Θεού, σε μάρτυρα του Θεού και σε κάποιον που επιδιώκει την καρδιά του Θεού. Τη σήμερον ημέρα, ο ενσαρκωμένος Θεός έχει έλθει να επιτελέσει το έργο Του στη γη και απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον γνωρίσει, να Τον υπακούσει, να φέρει τη μαρτυρία Του —να γνωρίζει το πρακτικό και φυσιολογικό του έργο, να υπακούει στο σύνολο του λόγου και του έργου Του που αντίκειται τις αντιλήψεις του ανθρώπου, και να καταθέτει μαρτυρία για το σύνολο του έργου που κάνει για να σώσει τον άνθρωπο, όπως επίσης και για τις πράξεις που επιτυγχάνει για να κατακτήσει τον άνθρωπο. Όσοι καταθέτουν μαρτυρία για τον Θεό πρέπει να έχουν γνώση του Θεού. Μόνο αυτού του είδους η μαρτυρία είναι ακριβής και αληθινή, και μόνο αυτό το είδος μαρτυρίας μπορεί να ταπεινώσει τον Σατανά. Ο Θεός χρησιμοποιεί εκείνους που κατάφεραν να Τον γνωρίσουν, έχοντας υποστεί την κρίση και την παίδευσή Του, την αντιμετώπιση και το κλάδεμα, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Χρησιμοποιεί εκείνους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν, και χρησιμοποιεί επίσης εκείνους των οποίων η διάθεση έχει αλλάξει, και οι οποίοι έχουν αποκτήσει τις ευλογίες Του κατ’ αυτόν τον τρόπο, για να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν. Ο Θεός δεν θέλει ο άνθρωπος να Τον εξυμνεί μόνο με το στόμα, ούτε χρειάζεται τη δοξολογία και τη μαρτυρία των ανθρώπων του Σατανά που δεν έχουν σωθεί από Αυτόν. Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και μόνο εκείνοι που έχουν μεταμορφωθεί όσον αφορά τη διάθεσή τους είναι ικανοί να καταθέσουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και ο Θεός δεν θα επιτρέψει στον άνθρωπο να ατιμάσει σκόπιμα το όνομά Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό μπορούν να καταθέσουν μαρτυρία για τον Θεό

Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν ναι, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνους που μόνο αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνους που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης ο Θεός θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο μεγάλες από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να παρέχουν υπηρεσίες θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι, επιπλέον, αιώνια. Ο Θεός δεν θα χαριστεί σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή ακριβώς μια αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού όταν κρίνει και αποκαλύπτει τον άνθρωπο; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους όσοι κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα και επιτρέπει σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση, ενώ τα σώματά αυτών των ανθρώπων αναδίδουν τη δυσωδία πτωμάτων. Τέτοια τιμωρία τούς αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδακόλουθων, των ψευδαποστόλων, και των ψευδεργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματά τους, ώστε να μην μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτούς τους υποκριτές που παρέχουν υπηρεσία για κάποια περίοδο, μα είναι ανίκανοι να παραμείνουν πιστοί μέχρι τέλους, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους αχρείους, έτσι ώστε να συνωμοτούν με τους αχρείους και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που ποτέ δεν συνεισέφεραν τίποτα από τις δυνάμεις τους, και θα τους αφανίσει όλους όταν αλλάξει η εποχή. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε όσους παρέχουν υπηρεσίες στον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός τέτοιων ανθρώπων θα επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που παρέχουν ανεπαρκείς υπηρεσίες. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους όσοι σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτοί θα είναι το απόσταγμα του έργου του Θεού. Όσο για εκείνους που δεν μπορούν να ταξινομηθούν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους —και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσετε είναι αποκλειστικά δική σας. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ όσους δεν μπορούν να συμβαδίσουν μαζί Του και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια

Όταν τα έθνη κι οι λαοί του κόσμου επιστρέψουν όλοι ενώπιον του θρόνου Μου, τότε θα πάρω όλη την αφθονία του ουρανού και θα την προσφέρω στον κόσμο των ανθρώπων, ούτως ώστε, χάρη σ’ Εμένα, ο κόσμος να βρίθει απαράμιλλης αφθονίας. Όμως, για όσο εξακολουθεί να υπάρχει ο παλιός κόσμος, Εγώ θα εξαπολύω την οργή Μου στα έθνη του, θα διακηρύσσω ανοιχτά τα διοικητικά διατάγματά Μου σε όλο το σύμπαν και θα στέλνω παίδεμα σε οποιονδήποτε τα παραβιάζει:

Καθώς στρέφω το πρόσωπό Μου προς το σύμπαν για να μιλήσω, όλη η ανθρωπότητα ακούει τη φωνή Μου, και επ’ αυτού βλέπει όλα τα έργα που έχω εκπονήσει σε ολόκληρο το σύμπαν. Όσοι τίθενται ενάντια στο θέλημά Μου, δηλαδή όσοι Μου αντιτάσσονται με τις πράξεις του ανθρώπου, θα πέσουν κάτω από το παίδεμά Μου. Θα πάρω τα πολυπληθή αστέρια των ουρανών και θα τα ξαναφτιάξω και, χάρη σ’ Εμένα, ο ήλιος κι η σελήνη θα ανανεωθούν, οι ουρανοί δεν θα είναι πλέον όπως ήταν και οι μυριάδες των στοιχείων επάνω στη γη θα ανανεωθούν. Όλα θα ολοκληρωθούν μέσα από τα λόγια Μου. Τα πολυάριθμα έθνη του σύμπαντος θα διαχωριστούν εκ νέου και θα αντικατασταθούν από τη βασιλεία Μου, ούτως ώστε τα έθνη επάνω στη γη να εξαφανιστούν για πάντα και να γίνουν όλα μία βασιλεία που θα Με λατρεύει. Όλα τα έθνη επάνω στη γη θα καταστραφούν και θα πάψουν να υπάρχουν. Από τα ανθρώπινα όντα του σύμπαντος, όλα όσα ανήκουν στον διάβολο θα εξολοθρευτούν και όλοι όσοι λατρεύουν τον Σατανά θα εξαλειφθούν από την πυρωμένη φλόγα Μου, δηλαδή, εκτός από αυτούς που βρίσκονται τώρα εντός του ρεύματος, θα γίνουν όλοι στάχτη. Όταν παιδέψω τους πολυάριθμους λαούς, αυτοί που ανήκουν στον θρησκευτικό κόσμο θα επιστρέψουν, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό, στη βασιλεία Μου, κατακτημένοι από τα έργα Μου, επειδή θα έχουν δει την έλευση του Πανάγιου επάνω σε ένα λευκό σύννεφο. Όλοι οι άνθρωποι θα χωριστούν ανάλογα με τους ομοίους τους και θα δεχθούν παιδέματα αντίστοιχα με τις πράξεις τους. Όλοι όσοι Μου εναντιώθηκαν θα αφανιστούν· όσο για εκείνους των οποίων οι πράξεις επάνω στη γη δεν είχαν να κάνουν με Εμένα, λόγω του τρόπου με τον οποίο απαλλάχθηκαν, θα συνεχίσουν να υπάρχουν επάνω στη γη κάτω από τη διακυβέρνηση των υιών Μου και του λαού Μου. Θα αποκαλύψω τον Εαυτό Μου στις μυριάδες των λαών και στις μυριάδες των εθνών, και με τη δική Μου φωνή θα ηχήσω σε ολόκληρη τη γη, ανακηρύσσοντας την ολοκλήρωση του υπέροχου έργου Μου, ώστε να μπορεί να το αντικρίσει ολόκληρη η ανθρωπότητα με τα ίδια της τα μάτια.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 26

Όσοι είναι σε θέση να παραμείνουν σταθεροί κατά τη διάρκεια του έργου της κρίσης και της παίδευσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες —δηλαδή, κατά τη διάρκεια του τελικού έργου του εξαγνισμού— θα είναι εκείνοι που θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση στο πλευρό του Θεού· έτσι, όλοι όσοι θα εισέλθουν στην ανάπαυση, θα έχουν απελευθερωθεί από την επιρροή του Σατανά και θα έχουν αποκτηθεί από τον Θεό αφότου έχουν υποβληθεί στο τελικό έργο Του, αυτό του εξαγνισμού. Αυτοί οι άνθρωποι που θα έχουν τελικά αποκτηθεί από τον Θεό, θα εισέλθουν στην τελική ανάπαυση. Ο σκοπός του έργου της παίδευσης και της κρίσης του Θεού έχει ουσιαστικά πρόθεση να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, χάριν της τελικής ανάπαυσής της· χωρίς έναν τέτοιον εξαγνισμό, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να ταξινομηθεί σε διαφορετική κατηγορία ανάλογα με το είδος του ή να εισέλθει στην ανάπαυση. Αυτό το έργο είναι το μοναδικό μονοπάτι της ανθρωπότητας για να εισέλθει στην ανάπαυση.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί