Ⅰ

Όταν ο Αβραάμ προσέφερε τον Ισαάκ,

ο Θεός είδε την ειλικρίνεια και την υπακοή του καθαρά,

επιτυχώς τη δοκιμασία Του πέρασε.

Μα για να γίνει έμπιστος του Θεού και κάποιος που γνώριζε τον Θεό,

ακόμα είχε δρόμο.

Τη διάθεση του Θεού δεν έβλεπε.

Απείχε απ’ τη σύμπνοια με τον Θεό και ούτε έπραττε το θέλημά Του.

Απ’ όταν έπλασε τον άνθρωπο,

ο Θεός λαχταρούσε μια ομάδα πιστών νικητών

που ξέρουν τη διάθεσή Του, για να συμπορευτούν μ’ Αυτόν.

Αυτή η επιθυμία

παραμένει πάντα ίδια,

όπως και οι ελπίδες Του.

Ⅱ

Στην καρδιά Του ανήσυχος και μόνος

παρέμενε, δυστυχώς, ο Θεός.

Έπρεπε γρήγορα να εξελιχτεί το σχέδιό Του,

για να γίνει το σχέδιο της διαχείρισής Του.

Έπρεπε να διαλέξει και να κερδίσει τους σωστούς,

για να γίνει γρήγορα το θέλημά Του.

Αυτός ο διακαής Του πόθος παραμένει αναλλοίωτος ακόμη.

Απ’ όταν έπλασε τον άνθρωπο,

ο Θεός λαχταρούσε μια ομάδα πιστών νικητών

που ξέρουν τη διάθεσή Του, για να συμπορευτούν μ’ Αυτόν.

Αυτή η επιθυμία

παραμένει πάντα ίδια,

όπως και οι ελπίδες Του.

Ⅲ

Όσο καιρό κι αν περιμένει,

όσο δύσκολος κι αν είναι ο δρόμος εμπρός,

όσο μακριά κι αν είν’ οι στόχοι που λαχταρά,

o Θεός ποτέ δεν έχει αλλάξει αυτό που προσδοκά

απ’ τον άνθρωπο.

Τώρα, άραγε, καταλαβαίνετε λίγο την επιθυμία Του;

Ίσως τώρα να μην το συνειδητοποιείτε βαθιά,

μα αυτό θα γίνει κάτι βαθύ σταδιακά.

Απ’ όταν έπλασε τον άνθρωπο,

ο Θεός λαχταρούσε μια ομάδα πιστών νικητών

που ξέρουν τη διάθεσή Του, για να συμπορευτούν μ’ Αυτόν.

Αυτή η επιθυμία

παραμένει πάντα ίδια,

όπως και οι ελπίδες Του.

Απ’ όταν έπλασε τον άνθρωπο,

ο Θεός λαχταρούσε μια ομάδα πιστών νικητών

που ξέρουν τη διάθεσή Του, για να συμπορευτούν μ’ Αυτόν.

Αυτή η επιθυμία

παραμένει πάντα ίδια,

όπως και οι ελπίδες Του.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄