Ⅰ

Στον απέραντο κόσμο που έχει αλλάξει τόσες φορές πριν από του χρόνου την αρχή,

δεν υπάρχει ηγέτης και καθοδηγητής, εκτός Αυτού που σ’ όλα κυβερνά.

Κανένας ισχυρός δεν προετοιμάζει, δε μοχθεί για τις ανάγκες της ανθρωπότητας.

Κανείς δεν τους οδηγεί σε μέλλον λαμπρό,

από την αδικία μακριά!

Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. Απ' την πτώση τους θλίβεται!

Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή.

Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν,

με χαρά στο δρόμο του Σατανά.

Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα.

Ⅱ

Ποιός, νιώθει τον θυμό του Θεού;

Ποιός Τον πλησιάζει, ευχαριστεί;

Πού είναι αυτός που σκέφτεται τη λύπη ή τον πόνο του Θεού;

Ακόμα και όταν άκουσαν να τους καλεί,

το δρόμο πήραν που οδηγεί μακριά

απ' το έλεός Του, την αλήθεια και το βλέμμα Του,

πουλιούνται οικειοθελώς στον Σατανά.

Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. Απ' την πτώση τους θλίβεται!

Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή.

Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν,

με χαρά στο δρόμο του Σατανά.

Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα.

Ⅲ

Πώς, λοιπόν, θα πράξει ο Θεός απέναντι σ’ όποιον Τον αψηφά;

Μετά τις κλήσεις και τις παροτρύνσεις έρχονται

δεινές καταστροφές.

Τιμωρεί και την σάρκα και την ψυχή.

Άγνωστη η οργή του Θεού

σαν Τον πολεμούν τη φωνή Του αγνοούν,

πρωτόγνωρη οργή κι ανήκουστη.

Μια συμφορά μοναδική· σχεδίασε μια πλάση, μια σωτηρία.

Πρώτη και τελευταία φορά.

Κανείς δε νιώθει από καρδιάς

την ανείπωτη αγάπη, την παθιασμένη επιθυμία Του να σώσει εμάς!

Ο Θεός θρηνεί το μέλλον των ανθρώπων. Απ' την πτώση τους θλίβεται!

Θλίβεται πολύ, που βαδίζουν στον δρόμο, που δεν έχει επιστροφή.

Επαναστάτησαν, την καρδιά Του ράγισαν,

με χαρά στο δρόμο του Σατανά.

Κανένας δεν θέλει να δει καθαρά, πού βαδίζει η ανθρωπότητα.

Πού βαδίζει η ανθρωπότητα.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής του ανθρώπου