1 Δεν δίνω την ευκαιρία στους ανθρώπους να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, διότι Εγώ δεν έχω συναισθήματα και κατέληξα να απεχθάνομαι τα συναισθήματα των ανθρώπων σε ακραίο βαθμό. Τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν παραπετάξει, και έτσι έχω γίνει κάποιος «άλλος» στα μάτια τους· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με έχουν ξεχάσει· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που οι άνθρωποι δράττονται της ευκαιρίας να ανορθώσουν τη «συνείδησή» τους· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που αντιμετωπίζουν πάντοτε τόσο βαριεστημένα την παίδευσή Μου· τα συναισθήματα των ανθρώπων ευθύνονται που Με αποκαλούν αθέμιτο και άδικο, και λένε ότι δεν υπολογίζω τα αισθήματα του ανθρώπου στο πώς χειρίζομαι τα πράγματα. Μήπως έχω και συγγενείς επί γης;

2 Ποιος έχει εργαστεί ποτέ σαν Εμένα νυχθημερόν, χωρίς καμία σκέψη για φαγητό ή ύπνο, για χάρη ολόκληρου του σχεδίου διαχείρισής Μου; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να συγκριθεί με τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι συμβατός με τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ο Θεός, ο οποίος είναι δημιουργός, να ανήκει στο ίδιο είδος με τον άνθρωπο, ο οποίος είναι δημιούργημα; Πώς θα μπορούσα να ζω και να ενεργώ πάντοτε μαζί με τον άνθρωπο στη γη; Ποιος είναι σε θέση να νοιάζεται για την καρδιά Μου; Μήπως οι προσευχές του ανθρώπου; Κάποτε συμφώνησα να συναντήσω τον άνθρωπο και να βαδίσω μαζί του —και ναι, μέχρι σήμερα ο άνθρωπος έχει ζήσει υπό τη φροντίδα και την προστασία Μου, όμως θα έρθει ποτέ η ημέρα που θα μπορέσει ο άνθρωπος να αποχωριστεί τη φροντίδα Μου; Παρόλο που ο άνθρωπος δεν έχει ποτέ την καρδιά Μου μεγάλη έγνοια, ποιος μπορεί να συνεχίσει να ζει σε έναν τόπο χωρίς φως; Ο άνθρωπος έχει ζήσει μέχρι σήμερα μόνο χάρη στις ευλογίες Μου.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τα λόγια του Θεού προς ολόκληρο το σύμπαν, Κεφάλαιο 28