1 Στο μέλλον, όλοι θα βαδίζουν στο μονοπάτι που θα πρέπει να βαδίζουν, οδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα. Ποιος θα μπορεί να φροντίζει τους άλλους όταν υποβάλλεται σε βάσανα; Καθένας έχει τη δική του ταλαιπωρία και καθένας έχει το δικό του ανάστημα. Κανένας δεν έχει το ίδιο ανάστημα με κάποιον άλλον. Οι σύζυγοι δεν θα μπορέσουν να φροντίσουν τις συζύγους τους και οι γονείς δεν θα μπορέσουν να φροντίσουν τα παιδιά τους· κανείς δεν θα μπορεί να φροντίσει κανέναν άλλον. Δεν θα είναι όπως τώρα, που η αμοιβαία φροντίδα και υποστήριξη είναι ακόμη εφικτές. Τότε θα είναι ο καιρός που θα εκτεθεί κάθε τύπος ανθρώπου.

2 Όταν ο Θεός πατάξει τους ποιμένες, τα πρόβατα του ποιμνίου θα διασκορπιστούν, και τότε δεν θα έχετε κανέναν αληθινό αρχηγό. Οι άνθρωποι θα διαιρεθούν —δεν θα είναι όπως τώρα, που μπορείτε να συναθροίζεστε ως εκκλησίασμα. Στο μέλλον, εκείνοι που δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος θα δείξουν το αληθινό τους πρόσωπο. Οι σύζυγοι θα πουλήσουν τις γυναίκες τους και οι γυναίκες θα πουλήσουν τους συζύγους τους, τα παιδιά θα πουλήσουν τους γονείς τους και οι γονείς θα καταδιώξουν τα παιδιά τους —η ανθρώπινη καρδιά είναι τελείως ακατάληπτη! Το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να κρατήσει αυτά που έχει και να βαδίσει σωστά στο τελευταίο τμήμα του μονοπατιού. Επί του παρόντος, δεν το βλέπετε αυτό ξεκάθαρα· είστε όλοι κοντόφθαλμοι. Δεν είναι εύκολο πράγμα να βιώσεις επιτυχώς αυτό το βήμα του έργου.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς θα πρέπει να πορευτείς στο τελευταίο τμήμα του μονοπατιού