Ⅰ

Απ’ όλες τις αισχρές πράξεις που έκαναν

οι άνθρωποι που ζούσαν στα Σόδομα,

το ότι έβλαπταν τους υπηρέτες του Θεού

ήταν η κορυφή του παγόβουνου,

ένδειξη μικρή της κακής τους φύσης,

μια σταγόνα στον ωκεανό.

Έτσι, ο Θεός τούς κατέστρεψε με πυρ.

Ο Θεός τούς κατέστρεψε με πυρ.

Η καταστροφή των Σοδόμων

τη φιλοδοξία μείωσε του Σατανά,

να διαφθείρει και

να κατασπαράξει τον άνθρωπο,

να εναντιωθεί στον Θεό.

Είναι σημάδι ντροπής

απ’ όταν ο άνθρωπος άφησε τον Θεό,

πέφτοντας στην αθλιότητα.

Είναι αποκάλυψη

της δίκαιης διάθεσης του Θεού.

Ⅱ

Δεν χρησιμοποίησε ο Θεός πλημμύρα ή τυφώνα,

ούτε σεισμό ή τσουνάμι:

Διάλεξε φωτιά,

για να καταστραφεί σίγουρα όλη η πόλη.

θα καταστρεφόταν oλοσχερώς,

κι όχι μόνο η μορφή κι η δομή της,

μα κι οι ψυχές όσων ήταν εκεί.

Όλα θα εξαλείφονταν,

τίποτε στην πόλη δεν θα υπήρχε πια.

Όσα έχουν σχέση με τα Σόδομα,

όλα θα καταστρέφονταν,

ο λαός τους δεν θα ’χε επόμενη ζωή,

μετενσάρκωση.

Θα αποκόβονταν απ’ την ανθρωπότητα,

απ’ τη δημιουργία Του —αιώνια.

Η καταστροφή των Σοδόμων

τη φιλοδοξία μείωσε του Σατανά,

να διαφθείρει και

να κατασπαράξει τον άνθρωπο,

να εναντιωθεί στον Θεό.

Είναι σημάδι ντροπής

απ’ όταν ο άνθρωπος άφησε τον Θεό,

πέφτοντας στην αθλιότητα.

Είναι αποκάλυψη

της δίκαιης διάθεσης του Θεού.

Ⅲ

Η χρήση της φωτιάς σημάδεψε τη λήξη

της αμαρτίας στο μέρος αυτό.

Σταμάτησε, δεν θα εξαπλωνόταν,

δεν θα υπήρχε πια.

Του Σατανά το κακό έχασε το εύφορο έδαφος,

το νεκροταφείο, όπου θα ζούσε.

Στον πόλεμο Θεού και Σατανά,

η χρήση της φωτιάς

είναι σημάδι της νίκης Του,

σημάδι που μαρκάρει τον Σατανά.

Η καταστροφή των Σοδόμων

τη φιλοδοξία μείωσε του Σατανά,

να διαφθείρει και

να κατασπαράξει τον άνθρωπο,

να εναντιωθεί στον Θεό.

Είναι σημάδι ντροπής

απ’ όταν ο άνθρωπος άφησε τον Θεό,

πέφτοντας στην αθλιότητα.

Είναι αποκάλυψη

της δίκαιης διάθεσης του Θεού.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄