Στο παρελθόν, κανείς δεν γνώριζε το Άγιο Πνεύμα, πόσο μάλλον δε, είχε επίγνωση του μονοπατιού στο οποίο βάδιζε το Άγιο Πνεύμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι ανέκαθεν γελοιοποιούνταν ενώπιον του Θεού. Μπορεί βάσιμα να λεχθεί πως σχεδόν όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν γνωρίζουν το Πνεύμα, και πως η πίστη τους είναι συγκεχυμένη και μπερδεμένη. Είναι ξεκάθαρο πως οι άνθρωποι δεν κατανοούν τον Θεό και, παρόλο που μπορεί να λένε ότι πιστεύουν σε Αυτόν, στην ουσία και βάσει της συμπεριφοράς τους, πιστεύουν στον εαυτό τους, όχι στον Θεό. Από τις δικές Μου πραγματικές εμπειρίες, έχω δει πως ο Θεός καταθέτει μαρτυρία για τον ενσαρκωμένο Θεό και, από μια εξωτερική οπτική γωνία, φαίνεται πως οι άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να αναγνωρίσουν τη μαρτυρία του Θεού· μόλις και μετά βίας μπορεί να ειπωθεί πως πιστεύουν ότι το Πνεύμα του Θεού είναι τελείως άμεμπτο. Εγώ, ωστόσο, λέω πως αυτό στο οποίο πιστεύουν οι άνθρωποι δεν είναι αυτό το άτομο, πόσο δε μάλλον, το Πνεύμα του Θεού, αλλά τα δικά τους συναισθήματα. Κάνοντάς το αυτό, δεν πιστεύουν απλώς στον εαυτό τους; Αυτό που λέω είναι αληθές. Δεν βάζω ταμπέλες στους ανθρώπους, μα υπάρχει κάτι που πρέπει να διευκρινίσω: Για να έχουν έλθει οι άνθρωποι στο σήμερα, είτε έχουν διαύγεια είτε είναι μπερδεμένοι, όλα εξαρτώνται από το Άγιο Πνεύμα. Πρόκειται για κάτι που είναι πέραν του ελέγχου των ανθρώπων. Αυτό είναι ένα παράδειγμα που αφορά κάτι που έχω αναφέρει ξανά σχετικά με το ότι το Άγιο Πνεύμα εξαναγκάζει την πίστη των ανθρώπων· αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, καθώς και το μονοπάτι, το οποίο ακολουθεί το Άγιο Πνεύμα. Στην ουσία, σε όποιον κι αν πιστεύουν οι άνθρωποι, το Άγιο Πνεύμα δίνει με δυναμικό τρόπο στους ανθρώπους ένα είδος αισθήματος, κάνοντάς τους να πιστέψουν στον Θεό που υπάρχει μες στην καρδιά τους. Αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο πιστεύεις; Δεν νιώθεις πως η πίστη σου στον Θεό είναι κάτι το παράξενο; Δεν βρίσκεις περίεργο το γεγονός πως αδυνατείς να ξεφύγεις από αυτό το ρεύμα; Δεν έχεις κάνεις κάποια προσπάθεια να το σκεφτείς αυτό; Δεν πρόκειται για το μεγαλύτερο από όλα τα σημεία και τα τέρατα; Ακόμη κι αν, πολλές φορές, είχες την παρόρμηση να ξεφύγεις, υπάρχει πάντοτε μια ισχυρή δύναμη ζωής που σε ελκύει και σε κάνει να διστάζεις να φύγεις. Και κάθε φορά που βρίσκεσαι σε τέτοιες περιστάσεις, ξεσπάς, ανεξαιρέτως, σε κλάματα και λυγμούς, και τα έχεις χαμένα ως προς το τι να κάνεις στη συνέχεια. Κάποιοι από εσάς πράγματι προσπαθείτε να φύγετε, αλλά όταν προσπαθείς να φύγεις, το νιώθεις σαν μαχαιριά στην καρδιά, νιώθεις θαρρείς και κάποιο επίγειο στοιχειό σού πήρε την ψυχή, αφήνοντας την καρδιά σου ανήσυχη, δίχως γαλήνη. Μετά από αυτό, δεν μπορείς παρά να οπλιστείς με θάρρος και να επιστρέψεις στον Θεό… Δεν την είχες αυτήν την εμπειρία; Δεν έχω αμφιβολία πως οι νεότεροι σε ηλικία αδελφοί και αδελφές, που είναι σε θέση να ανοίξουν την καρδιά τους, θα πουν το εξής: «Ναι! Το έχω βιώσει αυτό τόσο πολλές φορές, που νιώθω ντροπή όταν το σκέφτομαι!» Στη δική Μου καθημερινή ζωή, πάντοτε χαίρομαι να αντιμετωπίζω τους νέους αδελφούς και τις νέες αδελφές Μου ως τους οικείους Μου, διότι υπάρχει τόσο πολλή αθωότητα μέσα τους —είναι τόσο αγνοί και αξιαγάπητοι. Είναι σαν τους δικούς Μου συντρόφους. Γι’ αυτό και πάντα αναζητώ την ευκαιρία να μαζέψω όλους τους οικείους Μου μαζί, ώστε να μιλήσουμε για τα ιδανικά μας και για τα σχέδιά μας. Είθε το θέλημα του Θεού να επιτελεστεί μέσα μας, ώστε όλοι μας να είμαστε μια οικογένεια, δίχως φραγμούς και δίχως απόσταση ανάμεσά μας. Είθε όλοι μας να προσευχηθούμε στον Θεό: «Ω, Θεέ μου! Εάν είναι το θέλημά Σου, Σε ικετεύουμε να μας δώσεις το σωστό περιβάλλον, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε τις επιθυμίες μες στην καρδιά μας. Είθε να δείξεις έλεος σε εμάς, που είμαστε νέοι και υστερούμε σε λογική, και να μας δώσεις τη δυνατότητα να ασκήσουμε τη δύναμη μέσα στην καρδιά μας!» Πιστεύω πως αυτό είναι το θέλημα του Θεού, διότι πριν από πολύ καιρό προσευχήθηκα στον Θεό και είπα: «Πατέρα! Στη γη, Σε επικαλούμαστε ακατάπαυστα, ευχόμενοι το θέλημά Σου να γίνει σύντομα στη γη. Θέλω να αναζητήσω το θέλημά Σου. Είθε να κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις και να ολοκληρώσεις την αποστολή Σου μέσα Μου το συντομότερο δυνατόν. Είμαι, μάλιστα, πρόθυμος να μας διανοίξεις ένα νέο μονοπάτι ανάμεσά μας, εάν αυτό συνεπάγεται πως το θέλημά Σου θα επιτελεστεί σύντομα! Το μόνο που ζητώ είναι να ολοκληρωθεί σύντομα το έργο Σου, και πιστεύω πως κανένας κανόνας δεν μπορεί να το παρακωλύσει». Αυτό είναι το έργο του Θεού σήμερα· δεν βλέπεις το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει το Άγιο Πνεύμα; Κάθε φορά που συναντώ μεγαλύτερης ηλικίας αδελφούς και αδελφές, νιώθω μια απερίγραπτη αίσθηση καταπίεσης. Όταν τους συναντώ, βλέπω πως ζέχνουν κοινωνία· οι θρησκευτικές αντιλήψεις τους, η εμπειρία τους στον χειρισμό ζητημάτων, ο τρόπος ομιλίας τους, οι λέξεις που χρησιμοποιούν και ούτω καθεξής —όλα είναι εξοργιστικά. Υποτίθεται πως είναι γεμάτοι «σοφία». Πάντα διατηρώ όσο το δυνατόν μεγαλύτερες αποστάσεις από εκείνους, διότι, Εγώ προσωπικά, δεν είμαι εφοδιασμένος με φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Κάθε φορά που συναντώ αυτούς τους ανθρώπους, καταλήγω εξουθενωμένος, με το κεφάλι μούσκεμα από τον ιδρώτα· ενίοτε, νιώθω τόσο καταπιεσμένος, που μετά βίας μπορώ να πάρω ανάσα. Επομένως, σε αυτήν την επικίνδυνη στιγμή, ο Θεός Μού δίνει μια σπουδαία διέξοδο. Ίσως αυτό να είναι μονάχα η δική Μου παρανόηση. Ενδιαφέρομαι μόνο για ό,τι ωφελεί τον Θεό· το σημαντικότερο είναι να ακολουθεί κανείς το θέλημα του Θεού. Διατηρώ αποστάσεις από αυτούς τους ανθρώπους, μα αν ο Θεός απαιτήσει από Εμένα να τους συναντήσω, και πάλι υπακούω. Το θέμα δεν είναι ότι είναι απεχθείς, αλλά ότι η «σοφία», οι αντιλήψεις και οι φιλοσοφίες τους για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις στον κόσμο είναι εξαιρετικά αποτρόπαιες. Βρίσκομαι εδώ για να ολοκληρώσω την αποστολή από τον Θεό, όχι για να μάθω πώς ενεργούν. Θυμάμαι που μια φορά ο Θεός Μού είπε το εξής: «Στη γη, να επιζητάς μονάχα να ακολουθείς το θέλημα του Πατέρα Σου και να ολοκληρώσεις την αποστολή που Σου ανέθεσε Εκείνος. Τίποτε άλλο δεν Σε αφορά». Όταν το σκέφτομαι αυτό, νιώθω λίγη γαλήνη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ανθρώπινες υποθέσεις Μού φαίνονται πάντα πολύ περίπλοκες· δεν μπορώ να τις κατανοήσω και δεν ξέρω ποτέ τι να κάνω. Έτσι, είναι αναρίθμητες οι φορές που με έχει ταράξει αυτό το ζήτημα κι έχω μισήσει την ανθρωπότητα· γιατί να είναι τόσο περίπλοκοι οι άνθρωποι; Γιατί να μην είναι απλοί; Γιατί να προσπαθούν να είναι τόσο έξυπνοι; Όταν συναντώ ανθρώπους, αυτό βασίζεται, ως επί το πλείστον, στην αποστολή που Μου έχει αναθέσει ο Θεός. Μπορεί να υπήρξαν λίγες φορές που να μην ίσχυε αυτό, μα ποιος γνωρίζει τι κρύβεται στα βάθη της καρδιάς Μου;

Έχω συμβουλέψει πολλές φορές τους αδελφούς και τις αδελφές που είναι μαζί Μου ότι θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό με την καρδιά τους, ότι δεν θα πρέπει να φροντίζουν τα δικά τους συμφέροντα, αλλά να λαμβάνουν υπόψη το θέλημα του Θεού. Πολλές φορές έκλαψα μες στην οδύνη ενώπιον του Θεού: Γιατί οι άνθρωποι δεν λαμβάνουν υπόψη το θέλημα του Θεού; Γίνεται το έργο του Θεού απλώς να εξαφανιστεί δίχως ίχνος χωρίς κανέναν λόγο; Ούτε και γνωρίζω —κι αυτό έχει σχεδόν καταστεί γρίφος μες στο μυαλό Μου— τον λόγο για τον οποίο οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν ποτέ το μονοπάτι στο οποίο βαδίζει το Άγιο Πνεύμα, εντούτοις συνεχίζουν να διατηρούν τις μη κανονικές σχέσεις που έχουν με τους άλλους; Όταν βλέπω τέτοιους ανθρώπους, Με πιάνει ναυτία. Αντί να προσβλέπουν στο μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος, εκείνοι επικεντρώνονται στις πράξεις του ανθρώπου. Θα μπορούσε αυτό να ικανοποιεί τον Θεό; Συχνά Με θλίβει αυτό το γεγονός. Έχει σχεδόν καταστεί το φορτίο Μου —και αναστατώνει, επιπλέον, και το Άγιο Πνεύμα. Δεν νιώθεις αποδοκιμασία μες στην καρδιά σου; Είθε ο Θεός να ανοίξει τα μάτια του πνεύματός μας. Εγώ, που καθοδηγώ τους ανθρώπους να εισέλθουν στο έργο του Θεού, έχω προσευχηθεί πολλές φορές ενώπιον του Θεού: «Ω, Πατέρα! Θέλω το θέλημά Σου να είναι ο πυρήνας, θέλω να αναζητήσω το θέλημά Σου, θέλω να είμαι πιστός στην αποστολή που Μου ανέθεσες, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις αυτήν την ομάδα ανθρώπων. Είθε να μας οδηγήσεις στη γη της ελευθερίας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να Σε αγγίξουμε με το πνεύμα μας, και είθε να αφυπνίσεις τα πνευματικά αισθήματα μέσα στην καρδιά μας!» Θέλω να γίνει το θέλημα του Θεού, κι έτσι προσεύχομαι αδιάκοπα να συνεχίσει να μας διαφωτίζει το Πνεύμα Του, καθώς και να μπορέσουμε να βαδίσουμε στο μονοπάτι στο οποίο καθοδηγητής είναι το Άγιο Πνεύμα —διότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζω είναι το μονοπάτι του Αγίου Πνεύματος. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να βαδίσει σε αυτό το μονοπάτι στη θέση Μου; Το γεγονός αυτό καθιστά το φορτίο Μου ακόμη βαρύτερο. Νιώθω λες και πρόκειται να πέσω, μα πιστεύω πως ο Θεός δεν θα καθυστερούσε ποτέ το έργο Του. Ίσως να χωρίσουν οι δρόμοι μας μόνο αφότου έχει ολοκληρωθεί η αποστολή που δόθηκε από Εκείνον. Ίσως, λοιπόν, το γεγονός πως ανέκαθεν ένιωθα διαφορετικός να οφείλεται στην επίδραση του Πνεύματος του Θεού. Είναι σαν να υπάρχει έργο που θέλει να κάνει ο Θεός, μα εξακολουθώ να αδυνατώ να συλλάβω ποιο είναι αυτό. Πιστεύω, ωστόσο, πως κανείς στη γη δεν είναι καλύτερος από τους οικείους Μου και πιστεύω πως εκείνοι θα προσευχηθούν για Μένα ενώπιον του Θεού, πράγμα για το οποίο είμαι απείρως ευγνώμων. Επιθυμώ οι αδελφοί και οι αδελφές να πουν μαζί Μου: «Ω, Θεέ μου! Είθε το θέλημά Σου να εκδηλωθεί πλήρως σε εμάς, τους ανθρώπους της τελικής εποχής, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ευλογηθούμε με τη ζωή του πνεύματος και να δούμε τις πράξεις του Πνεύματος του Θεού, καθώς και να αντικρίσουμε το αληθινό πρόσωπό Του!» Όταν θα έχουμε φτάσει σε αυτό το στάδιο, θα ζούμε πραγματικά υπό την καθοδήγηση του Πνεύματος, και μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να αντικρίσουμε το αληθινό πρόσωπο του Θεού. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να κατανοήσουν το πραγματικό νόημα όλων των αληθειών, δίχως η κατανόηση και η αντίληψή τους να βασίζονται σε ανθρώπινες αντιλήψεις, αλλά στη διαφώτιση του θελήματος του Πνεύματος του Θεού. Αυτό είναι εξολοκλήρου το έργο του ίδιου του Θεού, δεν περιέχει ούτε ίχνος ανθρώπινων ιδεών· πρόκειται για το πρόγραμμα εργασίας Του για τις πράξεις που Εκείνος επιθυμεί να διασαφηνίσει πάνω στη γη, όπως και πρόκειται για το τελευταίο μέρος του έργου Του πάνω στη γη. Επιθυμείς να συμμετάσχεις σε αυτό το έργο; Θέλεις να αποτελέσεις μέρος του; Φιλοδοξείς να οδηγηθείς στην τελείωση από το Άγιο Πνεύμα και να έχεις μερίδιο στη ζωή του πνεύματος;

Το βασικό σήμερα είναι να φτάσουμε σε μεγαλύτερο βάθος από το αρχικό θεμέλιό μας. Πρέπει να εμβαθύνουμε στην αλήθεια, στα οράματα και στη ζωή —πρώτα, όμως, πρέπει να υπενθυμίσω στους αδελφούς και τις αδελφές πως, προκειμένου να εισέλθεις σε αυτό το βήμα του έργου, πρέπει να αποβάλεις τις πρότερες αντιλήψεις σου. Δηλαδή, πρέπει να αλλάξεις τον τρόπο ζωής σου, να κάνεις νέα σχέδια, να γυρίσεις σελίδα. Αν εξακολουθείς να είσαι προσκολλημένος σε ό,τι σου ήταν πολύτιμο στο παρελθόν, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα μπορέσει να εργαστεί μέσα σου και μόλις και μετά βίας θα είναι σε θέση να διατηρήσει τη ζωή σου. Το Άγιο Πνεύμα θα εγκαταλείψει εντελώς εκείνους που δεν προχωρούν σε επιδίωξη, δεν σημειώνουν είσοδο και δεν κάνουν σχέδια —και λέγεται, επίσης, πως τους έχει απαρνηθεί η εποχή. Ελπίζω όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές Μου να είναι σε θέση να κατανοήσουν την καρδιά Μου, όπως και ελπίζω περισσότεροι «νεοσύλλεκτοι» να εγερθούν για να συνεργαστούν με τον Θεό και να ολοκληρώσουν μαζί αυτό το έργο. Πιστεύω πως ο Θεός θα μας ευλογήσει. Πιστεύω, επίσης, πως ο Θεός θα Μου δώσει πολύ περισσότερους οικείους, ώστε να μπορέσω να φτάσω σε κάθε γωνιά της γης, και να μπορέσει να υπάρξει μεγαλύτερη αγάπη ανάμεσά μας. Επιπλέον, πιστεύω πως ο Θεός θα επεκτείνει τη βασιλεία Του ως αποτέλεσμα των προσπαθειών μας· θέλω αυτές οι προσπάθειές μας να φτάσουν σε πρωτοφανή επίπεδα, δίνοντας τη δυνατότητα στον Θεό να αποκτήσει περισσότερους νέους ανθρώπους. Θέλω να περάσουμε περισσότερο χρόνο προσευχόμενοι γι’ αυτό, θέλω να προσευχηθούμε δίχως σταματημό, έτσι ώστε να περάσουμε όλη τη ζωή μας ενώπιον του Θεού και να έχουμε όσο το δυνατόν στενότερη σχέση με τον Θεό. Είθε να μην υπάρξει ποτέ ξανά κάτι ανάμεσά μας και είθε όλοι μας να δώσουμε τον εξής όρκο ενώπιον του Θεού: Να εργαζόμαστε σκληρά μαζί! Να είμαστε πιστοί μέχρι τέλους! Να μη χωριστούμε ποτέ και να είμαστε πάντα μαζί! Ελπίζω όλοι οι αδελφοί και όλες οι αδελφές να δώσουν αυτήν την υπόσχεση ενώπιον του Θεού, έτσι ώστε η καρδιά μας να μην αλλάξει ποτέ και η αποφασιστικότητά μας να μην κλονιστεί ποτέ! Για χάρη του θελήματος του Θεού, επαναλαμβάνω: Ας εργαστούμε σκληρά! Ας αγωνιστούμε με όλη τη δύναμή μας! Ο Θεός σίγουρα θα μας ευλογήσει!