675. Πριν η ανθρωπότητα εισέλθει στην ανάπαυση, το εάν κάθε άτομο θα τιμωρηθεί ή θα ανταμειφθεί θα καθορίζεται ανάλογα με το αν αναζητά την αλήθεια, αν γνωρίζει τον Θεό, αν μπορεί να υπακούσει στον ορατό Θεό. Όσοι έχουν υπηρετήσει τον ορατό Θεό, αλλά ακόμα δεν Τον γνωρίζουν ή δεν Τον υπακούουν, στερούνται αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοποιοί και αναμφισβήτητα οι κακοποιοί θα τιμωρηθούν. Επιπλέον, θα τιμωρηθούν σύμφωνα με την κακή συμπεριφορά τους. Ο Θεός είναι για να πιστεύει σ’ Αυτόν ο άνθρωπος και είναι επίσης άξιος της υπακοής του ανθρώπου. Εκείνοι που πιστεύουν μόνο στον ασαφή και αόρατο Θεό είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Θεό. Επιπλέον, δεν μπορούν να υπακούν στον Θεό. Αν αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην μπορούν να πιστέψουν στον ορατό Θεό, από τη στιγμή που θα τελειώσει το έργο Του της κατάκτησης και επίσης παραμένουν ανυπάκουοι και αντιστέκονται στον ορατό ενσαρκωμένο Θεό, αυτοί, οι ασαφιστές, θα καταστραφούν χωρίς αμφιβολία. Είναι το ίδιο που συμβαίνει με όσους βρίσκονται μεταξύ σας —όποιος αναγνωρίζει προφορικά τον ενσαρκωμένο Θεό, αλλά δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια της υπακοής στον ενσαρκωμένο Θεό, τελικά θα εξαλειφθεί και θα καταστραφεί, και ο καθένας που αναγνωρίζει προφορικά τον ορατό Θεό και επίσης τρώει και πίνει από την αλήθεια που εκφράζεται από τον ορατό Θεό, αλλά ακόμη επιζητά τον ασαφή και αόρατο Θεό, θα καταστραφεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορεί να παραμείνει μέχρι την ώρα της ανάπαυσης, αφού τελειώσει το έργο του Θεού· Κανείς απ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούν να παραμείνουν μέχρι την ώρα της ανάπαυσης. Οι δαιμονικοί άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Η ουσία τους είναι η αντίσταση και η ανυπακοή στον Θεό και δεν έχουν τις παραμικρές προθέσεις να υπακούν τον Θεό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα καταστραφούν. Είτε έχεις αλήθεια, είτε αντιστέκεσαι στον Θεό, αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία σου, όχι σύμφωνα με την εμφάνιση σου ή την περιστασιακή ομιλία και συμπεριφορά σου. Η ουσία κάθε ατόμου αποφασίζει αν θα καταστραφεί· αυτό καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που αποκαλύπτεται από τη συμπεριφορά του και την επιδίωξη της αλήθειας. Μεταξύ των ανθρώπων που δουλεύουν όμοια και κάνουν παρόμοια εργασία, εκείνοι οι οποίοι έχουν καλή ανθρώπινη ουσία και αλήθεια είναι οι άνθρωποι που μπορούν να παραμείνουν, αλλά εκείνοι των οποίων η ουσία είναι κακή και παρακούν τον ορατό Θεό, είναι αυτοί που θα καταστραφούν. Όλο το έργο ή όλα τα λόγια του Θεού που αφορούν τον προορισμό της ανθρωπότητας θα αντιμετωπίσουν καταλλήλως τους ανθρώπους σύμφωνα με την ουσία του καθενός· δεν θα λάβει χώρα ούτε το παραμικρό σφάλμα και δεν θα γίνει ούτε ένα λάθος. Μόνο όταν κάνουν έργο οι άνθρωποι, μπαίνει στην εξίσωση το ανθρώπινο συναίσθημα ή νόημα. Το έργο που κάνει ο Θεός είναι το καταλληλότερο. Δεν θα φέρει, σε καμία περίπτωση, ψευδείς ισχυρισμούς εναντίον οποιουδήποτε πλάσματος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

676. Όλοι ανεξαιρέτως οι κακοποιοί κι όλοι όσοι δεν έχουν σωθεί θα καταστραφούν όταν οι άγιοι ανάμεσα από την ανθρωπότητα εισέλθουν στην ανάπαυση, ανεξάρτητα από το αν είναι τα πνεύματα των νεκρών ή εκείνοι που εξακολουθούν να ζουν με σάρκα και οστά. Ανεξάρτητα από ποια εποχή είναι αυτή στην οποία ανήκουν αυτά τα κακοποιά πνεύματα και οι κακοποιοί άνθρωποι ή τα πνεύματα των δίκαιων ανθρώπων και εκείνων που εφαρμόζουν τη δικαιοσύνη, όλοι οι κακοποιοί θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν. Το αν ένα άτομο ή πνεύμα λαμβάνει σωτηρία δεν αποφασίζεται εξ ολοκλήρου βάσει του έργου της τελικής εποχής, αλλά καθορίζεται μάλλον με βάση το αν έχει αντισταθεί ή ήταν ανυπάκουο στον Θεό. Εάν οι άνθρωποι της προηγούμενης εποχής έπρατταν το κακό και δεν μπορούσαν να σωθούν, θα ήταν αναμφισβήτητα στόχοι για τιμωρία. Αν οι άνθρωποι σε αυτή την εποχή πράττουν το κακό και δεν μπορούν να σωθούν, είναι επίσης σίγουρα στόχοι για τιμωρία. Οι άνθρωποι χωρίζονται με βάση το καλό και το κακό, όχι με βάση την εποχή. Μόλις χωρίζονται με βάση το καλό και το κακό, οι άνθρωποι δεν τιμωρούνται ούτε ανταμείβονται αμέσως· αντίθετα, ο Θεός θα επιτελέσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού, μόνον αφού έχει ολοκληρώσει την επιτέλεση του έργου της κατάκτησης τις έσχατες ημέρες. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί το καλό και το κακό για να διαχωρίσει την ανθρωπότητα από τότε που πραγματοποίησε το έργο Του ανάμεσα στην ανθρωπότητα. Απλώς θα επιβραβεύσει τους δίκαιους και θα τιμωρήσει τους ασεβείς μετά την ολοκλήρωση του έργου Του, αντί να χωρίσει τους πονηρούς και τους δίκαιους, μετά την ολοκλήρωση του έργου Του στο τέλος και αμέσως μετά να ξεκινήσει το έργο Του να τιμωρήσει το κακό και να επιβραβεύσει το καλό. Το τελικό έργο Του της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού γίνεται εξ ολοκλήρου για να εξαγνίσει τελείως όλη την ανθρωπότητα, ώστε να μπορεί να φέρει σε αιώνια ανάπαυση μια εντελώς αγία ανθρωπότητα. Αυτό το στάδιο του έργου Του είναι το πιο κρίσιμο έργο Του. Είναι το τελικό στάδιο του συνολικού έργου διαχείρισής Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

677. Το πρότυπο με το οποίο ο άνθρωπος κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στη συμπεριφορά του. Αυτός του οποίου η συμπεριφορά είναι καλή είναι ένας δίκαιος άνθρωπος και αυτός, του οποίου η συμπεριφορά είναι αποτρόπαια είναι κακός. Το πρότυπο, με το οποίο ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο βασίζεται στο αν η ουσία του υπακούει σε Αυτόν· κάποιος που υπακούει στον Θεό είναι ένας δίκαιος άνθρωπος, και κάποιος που δεν υπακούει στον Θεό είναι εχθρός και κακός, ανεξάρτητα από το αν η συμπεριφορά του ατόμου είναι καλή ή κακή, κι ανεξάρτητα από το αν ο λόγος αυτού του ατόμου είναι σωστός ή λανθασμένος. Μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να κάνουν καλές πράξεις, ώστε να αποκτήσουν έναν καλό προορισμό στο μέλλον, και μερικοί άνθρωποι επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τον καλό λόγο για να αγοράσουν έναν καλό προορισμό. Οι άνθρωποι πιστεύουν ψευδώς ότι ο Θεός καθορίζει την έκβαση του ανθρώπου σύμφωνα με τη συμπεριφορά ή την ομιλία του και, γι’ αυτό, πολλοί άνθρωποι θα επιδιώξουν να το χρησιμοποιήσουν για να κερδίσουν προσωρινή χάρη μέσω της εξαπάτησης. Οι άνθρωποι που αργότερα θα επιβιώσουν ώς την ανάπαυση, θα έχουν όλοι υπομείνει την ημέρα της δοκιμασίας και θα έχουν επίσης γίνει μάρτυρες του Θεού· όλοι θα είναι άνθρωποι που έχουν κάνει το καθήκον τους και σκοπεύουν να υπακούσουν στον Θεό. Όσοι απλώς επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία να υπηρετήσουν για να αποφύγουν να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν θα μπορέσουν να παραμείνουν. Ο Θεός έχει τα κατάλληλα πρότυπα για την κατάταξη των αποτελεσμάτων όλων των ανθρώπων. Δεν παίρνει απλώς αυτές τις αποφάσεις σύμφωνα με τα λόγια και τη συμπεριφορά κάποιου, ούτε σύμφωνα με τη συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια μιας μόνο χρονικής περιόδου. Δεν θα είναι επιεικής προς όλη την κακή συμπεριφορά ενός ατόμου εξαιτίας της παρελθούσης υπηρεσίας του για τον Θεό, ούτε θα του χαριστεί στον θάνατο εξαιτίας μιας μοναδικής δαπάνης για τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να αποφύγει την τιμωρία για την κακία του και κανείς δεν μπορεί να καλύψει την κακή συμπεριφορά του, ώστε να αποφύγει το μαρτύριο της καταστροφής. Εάν κάποιος μπορεί πραγματικά να κάνει το δικό του καθήκον, τότε αυτό σημαίνει ότι είναι αιώνια πιστός στον Θεό και δεν αναζητά ανταμοιβές, ανεξάρτητα από το αν λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία. Εάν οι άνθρωποι είναι πιστοί στον Θεό όταν βλέπουν τις ευλογίες, αλλά χάνουν την πίστη τους όταν δεν μπορούν να τις δουν, και τελικά ακόμα δεν μπορούν να γίνουν μάρτυρες του Θεού και ακόμα αδυνατούν να κάνουν το καθήκον τους όπως έπρεπε, αυτοί οι άνθρωποι που κάποτε πιστά παρείχαν υπηρεσία στον Θεό θα καταστραφούν. Εν ολίγοις, οι κακοί άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στην αιωνιότητα, ούτε μπορούν να εισέλθουν στην ανάπαυση· μόνο οι δίκαιοι είναι οι κύριοι της ανάπαυσης.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

678. Το αν κάποιος λαμβάνει ευλογίες ή υποφέρει από κακοτυχία, καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία του ατόμου, και όχι σύμφωνα με την κοινή ουσία που μοιράζεται με άλλους. Το βασίλειο απλώς δεν έχει τέτοιου είδους υπόδειξη ή τέτοιου είδους κανόνα. Εάν κάποιος τελικά μπορεί να επιβιώσει, είναι επειδή έχει επιτύχει τις απαιτήσεις του Θεού, κι αν τελικά αδυνατεί κανείς να παραμείνει τον καιρό της ανάπαυσης, είναι επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι ανυπάκουος στον Θεό και δεν έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Θεού. Ο καθένας έχει έναν κατάλληλο προορισμό. Αυτοί οι προορισμοί καθορίζονται σύμφωνα με την ουσία κάθε ατόμου και δεν έχουν καμία σχέση με τους άλλους. Η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού δεν μπορεί να μεταφερθεί στους γονείς του και η δικαιοσύνη του παιδιού δεν μπορεί να μοιραστεί με τους γονείς του. Η κακή συμπεριφορά ενός γονέα δεν μπορεί να μεταφερθεί στα παιδιά του και η δικαιοσύνη ενός γονέα δεν μπορεί να μοιραστεί με τα παιδιά του. Ο καθένας φέρει τις δικές του αμαρτίες και ο καθένας απολαμβάνει τη δική του ανάλογη τύχη. Κανείς δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον άλλο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη. Κατά την άποψη του ανθρώπου, αν οι γονείς αποκτήσουν καλή τύχη, το ίδιο θα συμβεί και με τα παιδιά τους, κι αν τα παιδιά διαπράττουν το κακό, οι γονείς τους πρέπει να εξιλεωθούν για τις αμαρτίες τους. Αυτή είναι η προοπτική του ανθρώπου και ο τρόπος του ανθρώπου να κάνει πράγματα. Δεν είναι η προοπτική του Θεού. Η έκβαση του καθενός καθορίζεται σύμφωνα με την ουσία που προέρχεται από τη συμπεριφορά του και καθορίζεται πάντοτε κατάλληλα. Κανείς δεν μπορεί να φέρει τις αμαρτίες του άλλου, πόσο μάλλον να λάβει τιμωρία στη θέση κάποιου άλλου. Αυτό είναι απόλυτο. Η γονική μέριμνα ενός γονέα για τα παιδιά του δεν σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους του παιδιού του, ούτε η στοργική αγάπη ενός παιδιού προς τους γονείς του σημαίνει ότι μπορεί να εκτελεί δίκαιες πράξεις εκ μέρους των γονιών του. Αυτό είναι το αληθινό νόημα πίσω από τα λόγια «Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται». Κανείς δεν μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τα κακόβουλα παιδιά του λόγω της βαθιάς αγάπης του γι’ αυτά, ούτε μπορεί να πάρει στην ανάπαυση τη σύζυγό του (ή τον σύζυγό της) βάσει της δικής του δίκαιης συμπεριφοράς. Αυτός είναι ένας διοικητικός κανόνας· δεν μπορεί να υπάρξουν εξαιρέσεις για κανέναν. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης είναι πράκτορες της δικαιοσύνης, και οι κακοποιοί είναι κακοποιοί. Οι πράκτορες της δικαιοσύνης θα μπορέσουν να επιβιώσουν, και οι κακοποιοί θα καταστραφούν. Οι άγιοι είναι άγιοι· δεν είναι βρόμικοι. Οι βρόμικοι είναι βρόμικοι, και δεν περιέχουν ίχνος αγιότητας. Όλοι οι πονηροί άνθρωποι θα καταστραφούν κι όλοι οι δίκαιοι θα επιβιώσουν, έστω κι αν τα παιδιά ενός κακοποιού εκτελούν δίκαιες πράξεις και ακόμη κι αν οι γονείς ενός δίκαιου προσώπου διαπράττουν κακές πράξεις. Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ ενός συζύγου που πιστεύει και μιας συζύγου που δεν πιστεύει, και δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ των παιδιών που πιστεύουν και των γονέων που δεν πιστεύουν. Είναι δύο ασυμβίβαστα είδη. Πριν από την είσοδο στην ανάπαυση, κάποιος έχει φυσικούς συγγενείς, αλλά όταν κάποιος έχει μπει στην ανάπαυση, κανείς δεν μπορεί να μιλά πλέον για φυσικούς συγγενείς. Όσοι κάνουν το καθήκον τους είναι εχθροί με όσους δεν το κάνουν· όσοι αγαπούν τον Θεό και εκείνοι που μισούν τον Θεό αντιτίθενται ο ένας στον άλλο. Εκείνοι που εισέρχονται στην ανάπαυση και εκείνοι που έχουν καταστραφεί είναι δύο ασύμβατα είδη δημιουργημάτων. Τα δημιουργήματα που εκπληρώνουν το καθήκον τους θα είναι σε θέση να επιβιώσουν και τα δημιουργήματα που δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους θα καταστραφούν. Επιπλέον, αυτό θα διαρκέσει στην αιωνιότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

679. Οι κακοποιοί και οι δίκαιοι είναι, τελικά, όλοι τους δημιουργήματα. Τα πλάσματα που διαπράττουν το κακό, τελικά, θα καταστραφούν και τα πλάσματα που εκτελούν δίκαιες πράξεις θα επιβιώσουν. Αυτή είναι η πιο κατάλληλη διάταξη για αυτά τα δύο είδη. Οι κακοποιοί δεν μπορούν, λόγω της ανυπακοής τους, να αρνηθούν ότι είναι η δημιουργία του Θεού, αλλά έχουν λεηλατηθεί από τον Σατανά, κι έτσι δεν μπορούν να σωθούν. Τα δημιουργήματα με δίκαιη συμπεριφορά δεν μπορούν να βασίζονται στο γεγονός ότι θα επιβιώσουν, για να αρνηθούν ότι έχουν δημιουργηθεί από τον Θεό, ωστόσο, μετά τη διαφθορά τους από τον Σατανά, έχουν λάβει σωτηρία. Οι κακοποιοί είναι πλάσματα που είναι ανυπάκουα στον Θεό· είναι πλάσματα που δεν μπορούν να σωθούν και έχουν ήδη λεηλατηθεί εντελώς από τον Σατανά. Οι άνθρωποι που διαπράττουν κακό είναι επίσης άνθρωποι· είναι άνθρωποι που έχουν διαφθαρεί σε μέγιστο βαθμό και άνθρωποι που δεν μπορούν να σωθούν. Ακριβώς όμως επειδή είναι και δημιουργήματα, οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά έχουν επίσης διαφθαρεί, αλλά είναι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να απελευθερωθούν από τη διεφθαρμένη τους διάθεση και είναι ικανοί να υπακούσουν τον Θεό. Οι άνθρωποι με δίκαιη συμπεριφορά δεν βρίθουν δικαιοσύνης· αντιθέτως, έλαβαν σωτηρία και απελευθερώθηκαν από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους για να υπακούσουν στον Θεό. Θα μείνουν σταθεροί ώς το τέλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά. Αφού τελειώσει το έργο του Θεού, ανάμεσα σε όλα τα πλάσματά Του θα υπάρξουν εκείνα που θα καταστραφούν κι εκείνα που θα επιβιώσουν. Αυτή είναι μια αναπόφευκτη εξέλιξη του έργου διαχείρισης. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί. Οι κακοποιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν· όσοι υπακούν και Τον ακολουθούν μέχρι το τέλος, σίγουρα θα επιβιώσουν. Καθώς πρόκειται για το έργο της διαχείρισης της ανθρώπινης φύσης, θα υπάρχουν εκείνοι που παραμένουν κι αυτοί που εξαλείφονται. Αυτά είναι διαφορετικά αποτελέσματα διαφορετικών ειδών ανθρώπων και οι πιο κατάλληλες ρυθμίσεις για τα πλάσματά Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

680. Ζήτησα από πολλούς πάνω στη γη να γίνουν ακόλουθοί Μου. Ανάμεσα σε όλους αυτούς τους ακόλουθους, υπάρχουν εκείνοι που υπηρετούν ως ιερείς, εκείνοι που ηγούνται, εκείνοι που είναι οι υιοί, εκείνοι που απαρτίζουν τον λαό κι εκείνοι που προσφέρουν υπηρεσία. Τους χωρίζω σ’ αυτές τις διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα με την πίστη που δείχνουν σ’ Εμένα. Όταν όλοι οι άνθρωποι θα έχουν ταξινομηθεί κατά το είδος τους, δηλαδή, όταν η φύση του κάθε είδους ανθρώπου θα έχει αποκαλυφθεί, τότε θα προσμετρήσω κάθε άνθρωπο στο σωστό είδος και θα τοποθετήσω το κάθε είδος στην αρμόζουσα θέση, ώστε να πραγματώσω τον σκοπό Μου της σωτηρίας του ανθρώπινου γένους. Κατόπιν, ζητάω από τις ομάδες εκείνων που θέλω να σώσω να επιστρέψουν στον οίκο Μου και, εν συνεχεία, επιτρέπω σε όλους αυτούς τους ανθρώπους να αποδεχθούν το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Την ίδια στιγμή, ταξινομώ τον άνθρωπο σύμφωνα με το είδος του, και ύστερα ανταμείβω ή τιμωρώ τον καθένα βάσει των πράξεων του. Τέτοια είναι τα βήματα που συγκροτούν το έργο Μου.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί

681. Τώρα, γνωρίζεις πραγματικά γιατί έχεις πίστη σ’ Εμένα; Γνωρίζεις πραγματικά τον σκοπό και τη σημασία του έργου Μου; Γνωρίζεις πραγματικά το καθήκον σου; Γνωρίζεις πραγματικά τη μαρτυρία Μου; Αν απλώς πιστεύεις σ’ Εμένα, αλλά ούτε η δόξα Μου ούτε η μαρτυρία Μου μπορούν να φανούν σ’ εσένα, τότε σε έχω απορρίψει εδώ και καιρό. Όσο για εκείνους που τα ξέρουν όλα, αποτελούν, αν μη τι άλλο, αγκάθια στα μάτια Μου και στον οίκο Μου, είναι απλώς πέτρες όπου σκοντάφτει κανείς. Είναι ζιζάνια, χωρίς την παραμικρή λειτουργία και χωρίς καθόλου βαρύτητα, τους οποίους πρέπει να ξεχωρίσω από το έργο Μου. Τους αποστρέφομαι εδώ και καιρό. Όσο για εκείνους που δεν έχουν μαρτυρία, ο θυμός Μου πέφτει αιωνίως επάνω τους και η ράβδος Μου δεν τους αφήνει ποτέ. Τους έχω παραδώσει εδώ και καιρό στα χέρια του κακού και δεν έχουν καμία από τις ευλογίες Μου. Την ημέρα εκείνη, η τιμωρία τους θα είναι μακράν πιο βαριά από εκείνη των ανόητων γυναικών. Τώρα επιτελώ μόνο το έργο που έχω καθήκον να επιτελέσω. Θα δέσω όλο το σιτάρι σε δεμάτια, μαζί μ’ εκείνα τα ζιζάνια. Αυτό είναι το έργο Μου σήμερα. Τα ζιζάνια αυτά θα τα ξεχωρίσω την ημέρα της διαλογής, τότε οι σπόροι από το σιτάρι θα μαζευτούν στην αποθήκη και τα ξεδιαλεγμένα ζιζάνια θα ριχτούν στη φωτιά για να γίνουν σκόνη. Το έργο Μου τώρα είναι μονάχα να δέσω όλους τους ανθρώπους σε δεμάτια, δηλαδή να τους κατακτήσω ολοκληρωτικά. Στη συνέχεια, θα αρχίσω να ξεδιαλέγω για να αποκαλύψω το τέλος των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Τι γνωρίζεις περί πίστης;

682. Αυτοί που αναζητούν κι αυτοί που δεν αναζητούν είναι τώρα δύο διαφορετικοί τύποι ανθρώπων και είναι δύο τύποι ανθρώπων με δύο διαφορετικούς προορισμούς. Εκείνοι που επιδιώκουν τη γνώση της αλήθειας και κάνουν πράξη την αλήθεια είναι οι άνθρωποι που ο Θεός θα σώσει. Εκείνοι που δεν γνωρίζουν την αληθινή οδό είναι οι δαίμονες και οι εχθροί· είναι οι απόγονοι του αρχαγγέλου και θα καταστραφούν. Ακόμη και οι ευσεβείς πιστοί ενός ασαφούς Θεού δεν είναι επίσης δαίμονες; Οι άνθρωποι που έχουν καλή συνείδηση, αλλά δεν αποδέχονται την αληθινή οδό, είναι δαίμονες· η ουσία τους είναι μια αντίσταση στον Θεό. Εκείνοι που δεν αποδέχονται την αληθινή οδό είναι εκείνοι που αντιστέκονται στον Θεό, κι ακόμη κι αν αυτοί οι άνθρωποι υπομείνουν πολλές κακουχίες, και πάλι θα καταστραφούν. Αυτοί που δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τον κόσμο, που δεν μπορούν να αντέξουν να χωρίσουν με τους γονείς τους, που δεν μπορούν να αντέξουν να απαλλαγούν από τις σαρκικές απολαύσεις τους, είναι όλοι ανυπάκουοι στον Θεό και όλοι θα καταστραφούν. Όποιος δεν πιστεύει στον ενσαρκωμένο Θεό είναι δαιμονικός επομένως, θα καταστραφεί. Εκείνοι που πιστεύουν, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, αυτοί που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό κι εκείνοι που δεν πιστεύουν καθόλου στην ύπαρξη του Θεού, θα καταστραφούν. Όποιος είναι σε θέση να παραμείνει, είναι ένα πρόσωπο που έχει υποστεί την πίκρα του ραφιναρίσματος και στέκεται σταθερό· αυτό είναι ένα πρόσωπο που έχει πραγματικά υποβληθεί σε δοκιμασίες. Όποιος δεν αναγνωρίζει τον Θεό, είναι εχθρός· δηλαδή, οποιοσδήποτε μέσα ή έξω από αυτό το ρεύμα που δεν αναγνωρίζει τον ενσαρκωμένο Θεό, είναι ένας αντίχριστος! Ποιος είναι ο Σατανάς, ποιοι είναι δαίμονες και ποιοι είναι οι εχθροί του Θεού, αν όχι αυτοί που αντιστέκονται και που δεν πιστεύουν στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που είναι ανυπάκουοι στον Θεό; Δεν είναι αυτοί που λένε προφορικά ότι πιστεύουν, ενώ στερούνται αλήθειας; Δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι που επιδιώκουν μόνο την απόκτηση ευλογιών, αλλά δεν μπορούν να γίνονται μάρτυρες του Θεού; Εξακολουθείς να συναναστρέφεσαι με αυτούς τους δαίμονες σήμερα και να έχεις συνείδηση και αγάπη προς αυτούς, μα, σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν επεκτείνεις τις καλές προθέσεις σου προς τον Σατανά; Δεν θεωρείται συσχετισμός με δαίμονες; Αν σήμερα οι άνθρωποι εξακολουθούν να αδυνατούν να διακρίνουν το καλό από το κακό, και συνεχίζουν να είναι στοργικοί και ελεήμονες στα τυφλά, χωρίς καμία πρόθεση να αναζητήσουν το θέλημα του Θεού ή να είναι σε θέση να τρέφουν, με οποιοδήποτε τρόπο, τις προθέσεις του Θεού ως δικές τους, τότε η κατάληξή τους θα είναι ακόμα πιο καταστροφική.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Θεός και ο άνθρωπος θα εισέλθουν στην ανάπαυση μαζί

683. Η αντιμετώπιση του Θεού προς τους ανθρώπους που Τον βλασφημούν ή Του αντιστέκονται ή ακόμα και προς εκείνους που Τον κακολογούν, προς τους ανθρώπους που σκοπίμως Του επιτίθενται, Τον κακολογούν και Τον καταριούνται, δεν είναι να κάνει τα στραβά μάτια ή να προσποιηθεί πως δεν ακούει. Έχει ξεκάθαρη στάση προς αυτούς. Απεχθάνεται τους ανθρώπους αυτούς και, στην καρδιά Του, τους καταδικάζει. Επιπλέον, ανακοινώνει ανοιχτά το αποτέλεσμα που θα έχουν, ώστε οι άνθρωποι να γνωρίζουν πως έχει ξεκάθαρη στάση προς εκείνους που Τον βλασφημούν, όπως και να γνωρίζουν τον τρόπο που θα καθορίσει το αποτέλεσμά τους. Ωστόσο, αφού τα είπε αυτά ο Θεός, οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να βλέπουν μόνο σπάνια την αλήθεια για το πώς ο Θεός θα αντιμετώπιζε τους ανθρώπους εκείνους και δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τις αρχές πίσω από το αποτέλεσμα του Θεού, την ετυμηγορία Του για εκείνους. Με άλλα λόγια, η ανθρωπότητα δεν μπορεί να δει τη συγκεκριμένη στάση και τις μεθόδους που έχει ο Θεός για την αντιμετώπισή τους. Αυτό έχει να κάνει με τις αρχές που έχει ο Θεός όταν κάνει πράγματα. Ο Θεός χρησιμοποιεί την έλευση των γεγονότων για να αντιμετωπίσει την κακή συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων. Δηλαδή, δεν ανακοινώνει την αμαρτία τους και δεν καθορίζει το αποτέλεσμά τους, αλλά χρησιμοποιεί απευθείας την έλευση των γεγονότων για να τους επιτρέψει να τιμωρηθούν και να λάβουν τα προβλεπόμενα αντίποινά τους. Όταν λάβουν χώρα τα γεγονότα αυτά, η σάρκα των ανθρώπων είναι αυτή που τιμωρείται· είναι όλα κάτι το ορατό στο ανθρώπινο μάτι. Όταν αντιμετωπίζει την κακή συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων, ο Θεός τους καταριέται απλώς με λόγια, ωστόσο, την ίδια ώρα, τους πλήττει ο θυμός του Θεού, και ενώ η τιμωρία που εισπράττουν μπορεί να είναι κάτι που οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν, αυτού του είδους το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ακόμα πιο σοβαρό από τα αποτελέσματα του να τιμωρείσαι ή να πεθαίνεις, τα οποία μπορούν να δουν οι άνθρωποι. Αυτό συμβαίνει γιατί, υπό τις συνθήκες που ο Θεός έχει καθορίσει να μη σώζει τέτοιου είδους ανθρώπους, να μην τους δείχνει πια έλεος ή να έχει μακροθυμία προς αυτούς και να μην τους προσφέρει άλλες ευκαιρίες, η στάση που Αυτός υιοθετεί απέναντί τους είναι να τους παραμερίζει. Ποια είναι η σημασία του «παραμερίζω»; Η σημασία του όρου είναι να αφήνεις κάτι στην άκρη, να μη του δίνεις πια σημασία. Εδώ, όμως, όταν ο Θεός «παραμερίζει κάποιον», υπάρχουν δύο διαφορετικές εξηγήσεις για τη σημασία του: Η πρώτη είναι πως Αυτός έχει παραδώσει τη ζωή και τα πάντα του ανθρώπου εκείνου στον Σατανά, ώστε να τα αντιμετωπίσει εκείνος. Ο Θεός δε θα ήταν πια υπεύθυνος γι’ αυτά και δε θα τα διαχειριζόταν πια. Ανεξάρτητα απ’ το αν ο άνθρωπος εκείνος ήταν τρελός ή χαζός, αν ήταν στη ζωή ή στον θάνατο, ή αν είχε πέσει στην κόλαση ως τιμωρία, δε θα είχε καμία σχέση με τον Θεό. Αυτό θα σήμαινε πως το πλάσμα εκείνο δε θα είχε καμία σχέση με τον Δημιουργό. Η δεύτερη εξήγηση είναι πως ο Θεός έχει αποφασίσει πως Αυτός ο ίδιος θέλει να κάνει κάτι με τον άνθρωπο αυτό, με τα ίδια Του τα χέρια. Είναι πιθανό πως θα αξιοποιήσει την υπηρεσία αυτού του είδους ανθρώπου ή πως θα αξιοποιήσει αυτό το είδος ανθρώπου ως αντιθετικό στοιχείο. Είναι πιθανό πως θα έχει ειδικό τρόπο για να αντιμετωπίζει αυτό το είδος ανθρώπου, ειδικό τρόπο να του φέρεται —όπως ακριβώς τον Παύλο. Αυτή είναι η αρχή και η στάση στην καρδιά του Θεού για το πώς έχει αποφασίσει να αντιμετωπίζει αυτό το είδος ανθρώπου. Επομένως, όταν οι άνθρωποι αντιστέκονται στον Θεό και όταν Τον κακολογούν και Τον βλασφημούν, αν επιβαρύνουν τη διάθεσή Του ή Τον φέρουν στο απροχώρητο, τότε οι συνέπειες είναι αδιανόητες. Η πιο σοβαρή συνέπεια είναι πως ο Θεός παραδίδει τις ζωές τους και τα πάντα τους στον Σατανά, μια για πάντα. Δε θα συγχωρεθούν σε όλη την αιωνιότητα. Αυτό σημαίνει πως ο άνθρωπος αυτός έχει γίνει τροφή στο στόμα του Σατανά, ένα παιχνίδι στο χέρι του και, από εκεί και πέρα, ο Θεός δεν έχει καμία σχέση μαζί του.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Γ΄

684. Τώρα είναι η στιγμή που καθορίζω το τέλος του κάθε ανθρώπου, όχι το στάδιο στο οποίο ξεκίνησα να κατεργάζομαι τον άνθρωπο. Καταγράφω στο αρχείο Μου, ένα-ένα, τα λόγια και τις πράξεις κάθε ανθρώπου, όπως επίσης και την πορεία του καθώς Με ακολουθεί, τα έμφυτα χαρακτηριστικά του και τις τελικές του επιδόσεις. Με αυτόν τον τρόπο, κανένα είδος ανθρώπου δεν θα ξεφύγει από το χέρι Μου και όλοι θα είναι με το δικό τους είδος, όπως θα καθορίζω Εγώ. Εγώ αποφασίζω τον προορισμό του κάθε ανθρώπου όχι με βάση την ηλικία, την ιεραρχία, τον βαθμό στον οποίο κάποιος υπέφερε και λιγότερο απ’ όλα, τον βαθμό στον οποίο προκαλούν τον οίκτο, αλλά σύμφωνα με το αν κατέχουν την αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, μόνο αυτή. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν το θέλημα του Θεού θα τιμωρηθούν. Αυτό είναι σίγουρο. Για τον λόγο αυτό, όλοι όσοι τιμωρούνται, τιμωρούνται έτσι για τη δικαιοσύνη του Θεού και ως αντίποινα για τις πολυάριθμες κακές πράξεις τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου

685. Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι είναι κρίση και τι είναι αλήθεια; Εάν έχεις καταλάβει, τότε σε προτρέπω να υποταχθείς υπάκουα στην κρίση, αλλιώς δεν θα έχεις ποτέ την ευκαιρία να λάβεις την επιδοκιμασία του Θεού ή να σε οδηγήσει στη βασιλεία Του. Εκείνοι που απλώς αποδέχονται την κρίση, μα δεν μπορούν να εξαγνιστούν ποτέ, δηλαδή, εκείνοι που διαφεύγουν εν μέσω του έργου της κρίσης, ο Θεός θα τους απεχθάνεται και θα τους απορρίπτει για πάντα. Οι αμαρτίες τους είναι πιο πολλές και πιο βαριές από εκείνες των Φαρισαίων, διότι έχουν προδώσει τον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Τέτοιοι άνθρωποι που δεν είναι άξιοι ούτε καν να υπηρετούν, θα λάβουν ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία, μια τιμωρία που θα είναι επιπλέον αιώνια. Ο Θεός δεν θα δείξει έλεος σε κανέναν προδότη που κάποτε επέδειξε αφοσίωση σ’ Εκείνον μονάχα στα λόγια και στη συνέχεια Τον πρόδωσε. Τέτοιοι άνθρωποι θα υποστούν αντίποινα μέσω τιμωρίας του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος. Δεν είναι αυτή μια ακριβής αποκάλυψη της δίκαιης διάθεσης του Θεού; Δεν είναι αυτός ο σκοπός του Θεού για την κρίση και την αποκάλυψη του ανθρώπου; Ο Θεός ξαποστέλνει όλους εκείνους που κάνουν κάθε είδους κακές πράξεις κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε ένα μέρος μολυσμένο από μοχθηρά πνεύματα, επιτρέποντας σε αυτά τα κακά πνεύματα να καταστρέψουν τη σάρκα αυτών των ανθρώπων κατά βούληση. Τα σώματα τους αναδίδουν δυσωδία πτωμάτων και τέτοια είναι η τιμωρία που τους αρμόζει. Ο Θεός καταγράφει στο αρχείο τους όλες τις αμαρτίες αυτών των άπιστων ψευδών ακολούθων, των ψευδών αποστόλων, και των ψευδών εργατών· έπειτα, όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, τους πετά ανάμεσα στα ακάθαρτα πνεύματα, επιτρέποντας σε τούτα τα πνεύματα να βεβηλώσουν κατά βούληση τα σώματα τους, ώστε να μη μπορέσουν ποτέ ξανά να ενσαρκωθούν και να μη δουν ποτέ ξανά το φως. Αυτοί οι υποκριτές που υπηρετούσαν μέχρι κάποια στιγμή, μα τώρα δεν είναι ικανοί να παραμείνουν πιστοί μέχρι το τέλος, ο Θεός τους προσμετρά ανάμεσα στους αχρείους, έτσι ώστε να περάσουν στο συμβούλιο των αχρείων και να γίνουν κομμάτι του απείθαρχου αυτού όχλου· στο τέλος, ο Θεός θα τους αφανίσει. Ο Θεός απορρίπτει και δεν λαμβάνει υπόψη αυτούς που ποτέ δεν υπήρξαν πιστοί στον Χριστό ή που δεν αφιέρωσαν καμία προσπάθεια, και θα τους εξολοθρεύσει όλους με την αλλαγή των εποχών. Δεν θα υπάρχουν πλέον στη γη, πόσο μάλλον θα αποκτήσουν πρόσβαση στη βασιλεία του Θεού. Εκείνοι που ποτέ δεν υπήρξαν ειλικρινείς απέναντι στον Θεό, αλλά αναγκάστηκαν από τις περιστάσεις να ασχοληθούν επιπόλαια μ’ Αυτόν, προσμετρούνται ανάμεσα σε αυτούς που υπηρετούν τον λαό Του. Μονάχα ένας μικρός αριθμός αυτών των ανθρώπων μπορεί να επιβιώσει, ενώ η πλειοψηφία θα χαθεί μαζί μ’ εκείνους που δεν είναι ικανοί ούτε καν να υπηρετήσουν. Τελικά, ο Θεός θα φέρει στη βασιλεία Του όλους εκείνους που σκέφτονται όπως ο ίδιος, τον λαό και τους υιούς του Θεού, όπως επίσης κι εκείνους που προορίζονται από τον Θεό να γίνουν ιερείς. Αυτό είναι το απόσταγμα που λαμβάνει ο Θεός από το έργο Του. Όσο για εκείνους που δεν εμπίπτουν σε καμία από τις κατηγορίες που έχει ορίσει ο Θεός, θα προσμετρηθούν μαζί με τους άπιστους. Και σίγουρα μπορείτε να φανταστείτε ποια θα είναι η κατάληξή τους. Ήδη σας έχω πει όλα όσα έπρεπε να πω· εσείς θα αποφασίσετε ποιον δρόμο θα επιλέξετε. Αυτό που πρέπει να καταλάβετε είναι το εξής: Το έργο του Θεού δεν περιμένει ποτέ κάποιον που δεν μπορεί να συμβαδίσει μαζί Του, και η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν δείχνει έλεος σε κανέναν άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια