270 Ο Θεός αναζητά εκείνους που διψούν για την εμφάνισή Του
I
Στην παρούσα εποχή, τέτοιου είδους δίκαιοι άνθρωποι όπως ο Νώε, που μπορούσαν να λατρεύουν τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, έχουν πάψει να υπάρχουν. Κι όμως, ο Θεός εξακολουθεί να είναι ελεήμων προς αυτήν την ανθρωπότητα, και εξακολουθεί να τη μεταχειρίζεται με επιείκεια αυτήν την ύστατη εποχή. Ο Θεός αναζητά εκείνους που λαχταρούν να εμφανιστεί. Αναζητά αυτούς που μπορούν ν' ακούσουν τον λόγο Του, αυτούς που δεν έχουν λησμονήσει την ανάθεση από Αυτόν και προσφέρουν την καρδιά και το σώμα τους σε Αυτόν. Αναζητά αυτούς που υποτάσσονται σαν μωρά μπροστά Του, και δεν Του αντιστέκονται. Αν αφοσιώνεσαι στον Θεό ανεμπόδιστος από οποιαδήποτε τυχόν δύναμη ή εξουσία, τότε ο Θεός θα σε κοιτάξει με εύνοια και θα δώσει τις ευλογίες Του σ' εσένα.
II
Αν είσαι υψηλού κύρους, ευυπόληπτος, πολυμαθής, κάτοχος πληθώρας περιουσιακών στοιχείων, και υποστηρίζεσαι από πολλούς ανθρώπους, κι όμως όλα τα παραπάνω δεν σε εμποδίζουν να έρθεις μπροστά στον Θεό για να αποδεχτείς το κάλεσμά Του και την ανάθεση από Αυτόν, και να εκτελέσεις ό,τι σου ζητά, τότε όλα όσα κάνεις θα είναι ο πιο σημαντικός σκοπός στη γη και το πιο δίκαιο εγχείρημα της ανθρωπότητας. Αν απορρίπτεις το κάλεσμα του Θεού για χάρη της θέσης και για τους δικούς σου σκοπούς, τότε όλα όσα κάνεις θα είναι καταραμένα, ακόμα και απεχθή από τον Θεό.
III
Ίσως είσαι πρόεδρος, επιστήμονας, πάστορας ή πρεσβύτερος, αλλά όσο ψηλά και αν βρίσκεται το αξίωμά σου, αν βασίζεσαι στην δική σου γνώση και ικανότητα στη σταδιοδρομία σου, πάντα θα είσαι μια αποτυχία, και πάντα θα στερείσαι τις ευλογίες του Θεού, γιατί δεν δέχεται ο Θεός ό,τι κι αν κάνεις, δεν αναγνωρίζει ότι το εγχείρημά σου είναι δίκαιο, ή δεν αποδέχεται ότι δουλεύεις προς όφελος της ανθρωπότητας. Θα πει πως ό,τι κι αν κάνεις είναι να χρησιμοποιείς τη γνώση και τη δύναμη της ανθρωπότητας για να ωθήσεις την προστασία του Θεού μακριά από τον άνθρωπο, ότι είναι άρνηση των ευλογιών του Θεού. Θα πει ότι οδηγείς την ανθρωπότητα προς το σκοτάδι, προς τον θάνατο και προς την έναρξη μιας ύπαρξης δίχως όρια, στην οποία ο άνθρωπος έχει χάσει τον Θεό και την ευλογία Του.
Από το "Ο Λόγος", τόμ. 1: "Η εμφάνιση και το έργο του Θεού", Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας