Ο άνθρωπος χρειάζεται άλλα πράγματα. Επομένως, τι είδους στάση πρέπει να διατηρεί ο άνθρωπος προς τα πάντα; Να τα εκτιμά ιδιαιτέρως, να τα προστατεύει, να τα χρησιμοποιεί αποτελεσματικά.

1 Ο Θεός επιτρέπει στον άνθρωπο να διαχειρίζεται τα πάντα και να έχει κυριότητα πάνω τους, όμως ο άνθρωπος κάνει καλή δουλειά; Η ανθρωπότητα ρέπει προς την καταστροφή· η ανθρωπότητα όχι μόνο είναι ανίκανη να διατηρήσει τα πράγματα όπως τα δημιούργησε ο Θεός, αλλά στην πραγματικότητα τα έχει καταστρέψει. Η ανθρωπότητα έχει μετατρέψει τα βουνά σε χαλάσματα, έχει πνίξει τις θάλασσες με τη γη κι έχει μετατρέψει τις πεδιάδες σε ερήμους όπου κανείς δεν μπορεί να ζήσει. Κι όμως, εκεί στην έρημο, ο άνθρωπος έχει φτιάξει βιομηχανία κι έχει χτίσει πυρηνικές βάσεις, και η καταστροφή βασιλεύει προς πάσα κατεύθυνση. Οι ποταμοί δεν είναι πια ποταμοί, η θάλασσα δεν είναι πια θάλασσα…

2 Όταν η ανθρωπότητα παραβιάσει την ισορροπία και τους κανόνες της φύσης, η μέρα της καταστροφής και του θανάτου της δεν είναι μακριά και είναι αναπόφευκτη. Όταν έλθει η καταστροφή, θα μάθει πόσο πολύτιμη είναι η κτίση του Θεού και πόσο σημαντικά είναι όλα τους για την ανθρωπότητα. Ο άνθρωπος που ζει σ’ ένα περιβάλλον με καλό κλίμα, είναι σαν να βρίσκεται στον παράδεισο. Οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν αυτήν την ευλογία, αλλά τη στιγμή που θα τα χάσουν όλα θα δουν πόσο σπάνια και πολύτιμα είναι όλα τους.

3 Πώς θα τα έπαιρνε κανείς όλα αυτά πίσω; Αν ο Θεός δεν κάνει τίποτα, αν ο Θεός δεν επιθυμεί πια να κάνει τίποτα για την ανθρωπότητα —δηλαδή, δεν επιθυμεί να παρέμβει— η καλύτερη μέθοδος θα ήταν να σταματήσει η ανθρωπότητα αυτήν την καταστροφή και να επαναφέρει τα πράγματα στην αρχική τους κατάσταση. Το να μπει τέλος σ’ όλη αυτήν την καταστροφή, σημαίνει να μπει τέλος στη λεηλασία και το ρήμαγμα όλων των πραγμάτων που έχει δημιουργήσει ο Θεός. Αυτό θα επιτρέψει τη σταδιακή βελτίωση του περιβάλλοντος στο οποίο ζει ο άνθρωπος. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, το αποτέλεσμα θα είναι η περαιτέρω καταστροφή του περιβάλλοντος, η οποία θα γίνεται όλο και πιο σοβαρή.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Ζ΄