Άσκηση (6)

Σήμερα, ούτε λόγος δεν γίνεται να φτάσει κανείς τη σύνεση που διέθετε ο Πέτρος —πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν καν να φτάσουν τη σύνεση που διέθετε ο Παύλος. Δεν έχουν καν την αυτογνωσία του Παύλου. Παρόλο που ο Παύλος πατάχθηκε από τον Κύριο διότι καταδίωκε τον Κύριο Ιησού, κατόπιν απέκτησε την αποφασιστικότητα να εργαστεί και να υποφέρει για τον Κύριο. Ο Ιησούς τού έδωσε μια ασθένεια, και αργότερα ο Παύλος συνέχισε να υποφέρει από αυτήν την ασθένεια όταν ξεκίνησε το έργο του. Γιατί είπε ότι είχε ένα αγκάθι στη σάρκα του; Το αγκάθι, στην πραγματικότητα, ήταν η ασθένεια —και στην περίπτωση του Παύλου επρόκειτο για μια μοιραία αδυναμία. Ανεξάρτητα από το πόσο έργο επιτέλεσε ή πόσο μεγάλη ήταν η αποφασιστικότητά του να υποφέρει, δεν μπορούσε να απαλλαγεί από αυτό το αγκάθι. Ωστόσο, ο Παύλος είχε πολύ καλύτερο επίπεδο από εσάς, τους σημερινούς ανθρώπους, και είχε, επίσης, αυτογνωσία και διέθετε περισσότερη σύνεση από εσάς. Αφότου ο Παύλος πατάχθηκε από τον Ιησού, έπαψε να διώκει τους μαθητές του Ιησού και άρχισε να κηρύττει και να υποφέρει για τον Ιησού. Και τι τον ενέπνευσε να υπομείνει τα βάσανα; Ο Παύλος πίστευε ότι, αφού είχε δει το μέγα φως, έπρεπε να γίνει μάρτυρας του Κυρίου Ιησού, δεν έπρεπε να διώκει πλέον τους μαθητές του Ιησού και δεν έπρεπε να εναντιώνεται πλέον στο έργο του Θεού. Ο Παύλος υπήρξε μία από τις κορυφαίες μορφές της θρησκείας. Ήταν πολύ μορφωμένος και προικισμένος, περιφρονούσε τους μέσους ανθρώπους και είχε ισχυρότερη προσωπικότητα από ό,τι οι περισσότεροι. Εντούτοις, αφότου το «μέγα φως» έλαμψε πάνω του, ήταν σε θέση να εργαστεί για τον Κύριο Ιησού, να πάρει την απόφαση να υποφέρει για τον Θεό και να προσφέρει τον εαυτό του στον Θεό, γεγονός το οποίο απέδειξε ότι διέθετε σύνεση. Την περίοδο που δίωκε και συνελάμβανε τους μαθητές του Ιησού, ο Ιησούς εμφανίστηκε σε αυτόν και είπε: «Παύλο, τι Με διώκεις;» Ο Παύλος έπεσε αμέσως κάτω και είπε: «Τις είσαι, Κύριε;» Μια φωνή από τον ουρανό είπε: «Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις». Μονομιάς, ο Παύλος αφυπνίστηκε, και μόνο τότε κατάλαβε ότι ο Ιησούς ήταν ο Χριστός, ότι ήταν ο Θεός. «Πρέπει να υπακούσω. Ο Θεός μού έδωσε αυτήν τη χάρη —εγώ Τον καταδίωξα κατ’ αυτόν τον τρόπο, όμως Αυτός δεν με σκότωσε ούτε με καταράστηκε. Πρέπει να υποφέρω γι’ Αυτόν». Ο Παύλος αναγνώρισε ότι είχε καταδιώξει τον Κύριο Ιησού Χριστό και ότι τώρα σκότωνε τους μαθητές Του, ότι ο Θεός δεν τον είχε καταραστεί, αλλά έλαμψε το φως πάνω του. Αυτό τον ενέπνευσε και είπε: «Παρόλο που δεν αντίκρισα το πρόσωπό Του, άκουσα τη φωνή Του και είδα το μέγα φως Του. Μόνο τώρα βλέπω στ’ αλήθεια ότι ο Θεός με αγαπά πραγματικά και ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι όντως ο Θεός που ελεεί τον άνθρωπο και συγχωρεί τις αμαρτίες του ανθρώπου στον αιώνα τον άπαντα. Βλέπω πραγματικά ότι είμαι αμαρτωλός». Παρόλο που, στη συνέχεια, ο Θεός χρησιμοποίησε τα χαρίσματα του Παύλου για να εργαστεί, ξεχάστε το αυτό προς στιγμή. Την αποφασιστικότητά του εκείνη τη στιγμή, τη κανονική ανθρώπινη σύνεση και την αυτογνωσία του —εσείς είστε ανίκανοι να τα επιτύχετε αυτά. Σήμερα, δεν έχετε λάβει άραγε πολύ φως; Δεν έχουν δει πολλοί άνθρωποι ότι η διάθεση του Θεού χαρακτηρίζεται από μεγαλοπρέπεια, οργή, κρίση και παίδευση; Κατάρες, δοκιμασίες και εξευγενισμός έχουν πλήξει τους ανθρώπους πολλάκις —και τι έχουν μάθει; Τι έχεις κερδίσει από το γεγονός ότι έχεις πειθαρχηθεί και αντιμετωπιστεί; Αυστηρά λόγια, πλήγματα και κρίση σε έπληξαν πολλές φορές, αλλά εσύ δεν τους δίνεις σημασία. Δεν διαθέτεις ούτε τη λιγοστή σύνεση που διέθετε ο Παύλος —δεν έχεις μείνει υπερβολικά πίσω; Υπήρχαν, επίσης, πολλά που ο Παύλος δεν διέκρινε καθαρά. Γνώριζε μόνο ότι το φως είχε λάμψει πάνω του, αλλά αγνοούσε ότι είχε παταχθεί· ο ίδιος πίστευε ότι αφότου το φως είχε λάμψει πάνω του, έπρεπε να δαπανήσει τον εαυτό του για τον Θεό, να υποφέρει για τον Θεό, να κάνει τα πάντα για να προετοιμάσει τον δρόμο για τον Κύριο Ιησού Χριστό και να κερδίσει περισσότερους αμαρτωλούς για να λυτρωθούν από τον Κύριο. Αυτή ήταν η απόφασή του και ο μόνος στόχος του έργου του —αλλά καθώς εργαζόταν, και πάλι η ασθένεια δεν τον άφησε, μέχρι τον θάνατό του. Ο Παύλος εργάστηκε για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Υπέφερε πολύ και βίωσε πάρα πολλές διώξεις και πολλά δεινά, αν και, βέβαια, αυτά ήταν πολύ λιγότερα από τις δοκιμασίες του Πέτρου. Πόσο θλιβερό είναι αν δεν διαθέτετε καν τη σύνεση του Παύλου; Εν τοιαύτη περιπτώσει, πώς θα μπορούσε ο Θεός να ξεκινήσει ακόμη μεγαλύτερο έργο μέσα σας;

Όταν διέδιδε το ευαγγέλιο, ο Παύλος υπέφερε μεγάλο μαρτύριο. Το έργο που έκανε, η αποφασιστικότητα, η πίστη, η αφοσίωση, η αγάπη, η υπομονή και η ταπεινοφροσύνη του εκείνη την εποχή, και τα πολλά άλλα εξωτερικά πράγματα που βίωσε ήταν υψηλότερα από εσάς τους σημερινούς ανθρώπους. Μέσα σας, για να το θέσω πιο αυστηρά, δεν υπάρχει η κανονική σύνεση· δεν κατέχετε καν συνείδηση ή ανθρώπινη φύση. Έχετε τόσο πολλές ελλείψεις! Συνεπώς, τον περισσότερο καιρό, δεν υπάρχει κανονική σύνεση σε αυτά που βιώνετε, ούτε κάποιο σημάδι αυτογνωσίας. Παρόλο που, εκείνον τον καιρό, ο Παύλος υπέφερε από σωματική ασθένεια, συνέχισε να προσεύχεται και να αναζητά: «Τι είναι αυτή η ασθένεια, στην πραγματικότητα; Έχω κάνει όλο αυτό το έργο για τον Κύριο, γιατί δεν με αφήνει αυτό το βάσανο; Άραγε ο Κύριος Ιησούς με δοκιμάζει; Με έχει πατάξει; Αν με είχε πατάξει, θα είχα πεθάνει τότε και θα ήμουν ανίκανος να κάνω όλο αυτό το έργο γι’ Αυτόν, ούτε θα μπορούσα να έχω λάβει τόσο πολύ φως. Υλοποίησε, επίσης, την απόφασή μου». Ο Παύλος θεωρούσε πάντοτε ότι πίσω από αυτήν την ασθένεια ήταν ο Θεός που τον δοκίμαζε, που ενίσχυε την πίστη και τη βούλησή του —αυτό νόμιζε ο Παύλος. Στην πραγματικότητα, η ασθένειά του ήταν μια επιπλοκή που του έμεινε από τότε που ο Κύριος Ιησούς τον είχε πατάξει. Η ασθένεια τού ασκούσε συναισθηματική πίεση και χαλιναγωγούσε την ανυπακοή του. Εάν βρισκόσαστε στη θέση του Παύλου, τι θα κάνατε; Θα μπορούσε η αποφασιστικότητα και η ικανότητά σας να υποφέρετε να συγκριθεί με του Παύλου; Σήμερα, αν σας πλήξει κάποια ασθένεια ή περάσετε μια μεγάλη δοκιμασία και αναγκαστικά υποφέρετε, ποιος ξέρει πώς θα είστε. Αν σας έκλειναν σε ένα κλουβί και σας φρόντιζαν διαρκώς, θα ήσαστε εντάξει. Ειδάλλως, θα ήσαστε ακριβώς σαν τους λύκους που στερούνται παντελούς ανθρώπινης φύσης. Έτσι, όταν υποστείτε έναν μικρό περιορισμό ή κακουχία, είναι καλό για εσάς· αν τα περνούσατε εύκολα, θα καταστρεφόσαστε, και τότε πώς θα μπορούσατε να προστατευτείτε; Σήμερα, επειδή έχετε υποστεί παίδευση, κρίση και κατάρες, σας δίνεται προστασία. Επειδή έχετε υποφέρει πολύ, έχετε προστασία. Αν δεν είχατε υποφέρει, θα είχατε εξαχρειωθεί εδώ και πολύ καιρό. Τα πράγματα δεν γίνονται δύσκολα για εσάς σκόπιμα —η φύση του ανθρώπου είναι δύσκολο να αλλάξει, και αυτό πρέπει να γίνει για να αλλάξει η διάθεσή του. Σήμερα, εσείς δεν διαθέτετε ούτε τη συνείδηση ούτε τη σύνεση που κατείχε ο Παύλος, ούτε καν έχετε την αυτογνωσία του. Πρέπει διαρκώς να δέχεστε πίεση και πρέπει να παιδεύεστε και να κρίνεστε διαρκώς για να αφυπνιστεί το πνεύμα σας. Η παίδευση και η κρίση είναι ό,τι καλύτερο για τη ζωή σας. Και όταν είναι απαραίτητο, πρέπει να υπάρχει και η παίδευση των γεγονότων που έρχονται πάνω σας· τότε μόνο θα υποταχθείτε πλήρως. Η φύση σας είναι τέτοια που χωρίς παίδευση και κατάρες δεν θα ήσαστε πρόθυμοι να σκύψετε το κεφάλι, δεν θα ήσαστε πρόθυμοι να υποταχθείτε. Χωρίς να βλέπετε τα γεγονότα μπροστά στα μάτια σας, δεν θα υπήρχε αποτέλεσμα. Είστε υπερβολικά ποταποί και ανάξιοι χαρακτήρες! Χωρίς παίδευση και κρίση, θα ήταν δύσκολο να κατακτηθείτε και θα ήταν δύσκολο να υπερνικηθεί η αδικία και η ανυπακοή σας. Η παλιά φύση σας είναι πολύ βαθιά ριζωμένη. Εάν καθόσαστε στον θρόνο, δεν θα είχατε ιδέα για το ύψος του ουρανού και το βάθος της γης, πόσω μάλλον δε, για το πού κατευθυνόσαστε. Δεν ξέρετε καν από πού ήρθατε, άρα πώς θα μπορούσατε να γνωρίζετε τον Κύριο της δημιουργίας; Χωρίς την έγκαιρη παίδευση και τις κατάρες σήμερα, η τελευταία μέρα σας θα είχε φτάσει εδώ και πολύ καιρό. Για να μη μιλήσουμε για τη μοίρα σας —δεν θα διέτρεχε αυτή ακόμα πιο άμεσο κίνδυνο; Χωρίς αυτήν την έγκαιρη παίδευση και κρίση, ποιος ξέρει πόσο αλαζονικοί θα γινόσαστε ή πόσο θα εξαχρειωνόσαστε. Αυτή η παίδευση και η κρίση σάς έχουν φέρει στο σήμερα και έχουν διαφυλάξει την ύπαρξή σας. Εάν εξακολουθούσατε να «εκπαιδεύεστε» χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους με εκείνες του «πατέρα» σας, ποιος ξέρει σε τι βασίλειο θα εισερχόσαστε! Δεν έχετε απολύτως καμία ικανότητα να ελέγχετε τον εαυτό σας και να αυτοστοχάζεστε. Όσον αφορά τους ανθρώπους σαν εσάς, εάν απλώς ακολουθείτε και υπακούτε χωρίς να προκαλείτε παρεμβολές ή διαταράξεις, οι στόχοι Μου θα επιτευχθούν. Δεν θα πρέπει να καταβάλετε μεγαλύτερη προσπάθεια στο να αποδεχτείτε τη σημερινή παίδευση και κρίση; Τι άλλες επιλογές έχετε; Όταν ο Παύλος είδε τον Κύριο Ιησού να μιλά και να εργάζεται, εξακολουθούσε να μην πιστεύει. Αργότερα, αφού ο Κύριος Ιησούς είχε σταυρωθεί και στη συνέχεια αναστήθηκε, γνώριζε αυτό το γεγονός, κι όμως συνέχιζε τις διώξεις και την εναντίωση. Αυτό σημαίνει να αμαρτάνει κανείς εσκεμμένα, οπότε πατάχθηκε. Στην αρχή, γνώριζε ότι υπήρχε ένας βασιλιάς μεταξύ των Εβραίων, ο οποίος ονομαζόταν Ιησούς, το είχε ακούσει. Αργότερα, καθώς παρέδιδε κηρύγματα στον ναό και κήρυττε σε όλη τη χώρα, εναντιώθηκε στον Ιησού, αρνούμενος αλαζονικά να υπακούσει οποιονδήποτε άνθρωπο. Αυτά τα πράγματα αποτέλεσαν τεράστιο εμπόδιο στο έργο εκείνη την εποχή. Όταν ο Ιησούς εργαζόταν, ο Παύλος δεν δίωκε ούτε συνελάμβανε άμεσα ανθρώπους, αλλά χρησιμοποιούσε το κήρυγμα και τα λόγια για να γκρεμίσει το έργο του Ιησού. Αργότερα, αφότου ο Κύριος Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε, άρχισε να συλλαμβάνει τους μαθητές, σπεύδοντας από τόπο σε τόπο και κάνοντας ό,τι μπορούσε για να τους καταδιώξει. Μόνο αφότου έλαμψε πάνω του το «φως», αφυπνίστηκε και βίωσε μεγάλες ενοχές. Αφότου πατάχθηκε, η ασθένειά του δεν τον άφησε ποτέ. Μερικές φορές, αισθανόταν ότι η ασθένειά του είχε επιδεινωθεί, και δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι. Σκεφτόταν: «Τι συμβαίνει; Έχω πραγματικά παταχθεί;» Η ασθένεια δεν τον άφησε ποτέ, και εξαιτίας αυτής της ασθένειας έκανε πολύ έργο. Μπορεί να ειπωθεί ότι ο Ιησούς έδωσε αυτήν την ασθένεια στον Παύλο εξαιτίας της αλαζονείας και της απειθαρχίας του· συνιστούσε τιμωρία για τον Παύλο, αλλά έγινε, επίσης, για να χρησιμοποιηθούν τα χαρίσματα του Παύλου στο έργο του Θεού, έτσι ώστε το έργο Του να μπορεί να επεκταθεί. Στην πραγματικότητα, η πρόθεση του Θεού δεν ήταν να σώσει τον Παύλο, αλλά να τον χρησιμοποιήσει. Εντούτοις, η διάθεση του Παύλου ήταν υπερβολικά υπεροπτική και απείθαρχη, και γι’ αυτό μπήκε ένα «αγκάθι» μέσα του. Τελικά, όταν ο Παύλος τελείωσε πια το έργο του, η ασθένεια δεν ήταν πλέον τόσο μεγάλο μαρτύριο γι’ αυτόν, και καθώς το έργο του τελείωνε, ήταν σε θέση να πει τα εξής λόγια: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος» —το οποίο είπε επειδή δεν γνώριζε το έργο του Θεού. Υπάρχουν πολλοί ανάμεσά σας όπως ο Παύλος, αλλά αν διαθέτετε πραγματικά την αποφασιστικότητα να ακολουθήσετε τον δρόμο ως το τέλος, δεν θα τύχετε άδικης μεταχείρισης. Δεν θα συζητήσουμε εδώ τους τρόπους με τους οποίους ο Παύλος παράκουε και αντιστεκόταν· ας μείνουμε σε εκείνο το κομμάτι του που ήταν θετικό και αξιέπαινο: Είχε συνείδηση, και αφού έλαβε το «φως» μία φορά, ήταν σε θέση να αφιερωθεί στον Θεό και να υποφέρει για τον Θεό. Αυτό ήταν ένα δυνατό σημείο του. Εντούτοις, αν θεωρούν μερικοί ότι ήταν ευλογημένος επειδή είχε κάποιο δυνατό σημείο, αν θεωρούν ότι δεν παιδεύτηκε κατ’ ανάγκη, τότε αυτά είναι τα λόγια ανθρώπων που στερούνται σύνεσης.

Όταν προσεύχονται και διαβάζουν τα λόγια του Θεού, πολλοί λένε ότι είναι πρόθυμοι να υποταχθούν στον Θεό, αλλά στη συνέχεια γίνονται ανήθικοι στην ιδιωτική ζωή τους και δεν το θεωρούν σημαντικό. Ο Θεός εκφράζει λόγια ξανά και ξανά, αποκαλύπτοντας τη μία στρώση μετά την άλλη, και μόνο όταν αποκαλύπτεται η κατώτατη στρώση των ανθρώπων, εκείνοι «γαληνεύουν» και γίνονται λιγότερο υπεροπτικοί και απείθαρχοι, λιγότερο αφόρητα αλαζονικοί. Όπως είναι η κατάστασή σας σήμερα, πρέπει ακόμα να πληγείτε και να αποκαλυφθείτε ανελέητα, και να κριθείτε με κάθε λεπτομέρεια, έτσι ώστε να μην έχετε την ευκαιρία να πάρετε ούτε ανάσα. Όσον αφορά εσάς, είναι καλύτερο να μη μείνετε χωρίς αυστηρή παίδευση και κρίση, και να μη σας αφήσουν η καταδίκη και οι κατάρες, επιτρέποντάς σας να δείτε ότι το χέρι των διοικητικών διαταγμάτων του Θεού δεν απομακρύνεται από εσάς ποτέ. Ακριβώς όπως στην Εποχή του Νόμου, όταν ο Ααρών είδε ότι ο Ιεχωβά δεν τον άφησε ποτέ (αυτό που είδε ήταν η σταθερή καθοδήγηση και προστασία του Ιεχωβά· η καθοδήγηση του Θεού που βλέπετε σήμερα είναι η παίδευση, οι κατάρες και η κρίση), σήμερα το χέρι των διοικητικών διαταγμάτων του Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει ούτε εσάς. Ωστόσο, υπάρχει κάτι για το οποίο μπορείτε να χαλαρώσετε: Ανεξάρτητα από το πώς εναντιώνεστε, παρακούτε και επικρίνετε, η σάρκα σας δεν πρόκειται να υποστεί ουδεμία βλάβη. Όμως, αν υπάρχουν άνθρωποι που εναντιώνονται και παρεμποδίζουν το έργο σε υπερβολικό βαθμό, αυτό είναι απαράδεκτο· υπάρχει ένα όριο. Μη διακόπτετε και μη διαταράσσετε την εκκλησιαστική ζωή και μη διακόπτετε το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Εάν λες ότι δεν θέλεις να επιδιώξεις τη ζωή και θέλεις να επιστρέψεις στα εγκόσμια, τότε βιάσου και πήγαινε! Μπορείτε να κάνετε ό,τι επιθυμείτε, εφόσον δεν παρακωλύετε το έργο του Θεού. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζεις και κάτι ακόμα: Στο τέλος, όλοι οι εκούσιοι αμαρτωλοί θα αποκλειστούν. Σήμερα, ίσως να μην επιπληχθείς, αλλά στο τέλος, μόνο ένα μέρος των ανθρώπων θα είναι σε θέση να γίνουν μάρτυρες —και όλοι οι άλλοι θα διατρέχουν κίνδυνο. Εάν δεν επιθυμείς να βρίσκεσαι σε αυτό το ρεύμα, καλώς. Οι σημερινοί άνθρωποι τυγχάνουν ανοχής. Δεν σε περιορίζω, εφόσον δεν φοβάσαι την αυριανή παίδευση. Ωστόσο, αν είσαι σε αυτό το ρεύμα, πρέπει να γίνεις μάρτυρας και πρέπει να παιδευτείς. Εάν θέλεις να αρνηθείς την παίδευση και να επιστρέψεις στα εγκόσμια, καλώς —κανείς δεν σε εμποδίζει! Ωστόσο, αν κάνεις έργο που καταστρέφει και διαταράσσει το έργο του Θεού, δεν μπορείς επ’ ουδενί να συγχωρεθείς γι’ αυτό! Όσον αφορά το τι βλέπουν τα μάτια σας και το τι ακούν τα αυτιά σας για το ποιοι άνθρωποι παιδεύονται και ποιων οι οικογένειες υφίστανται κατάρες, υπάρχουν όρια και περιορισμοί σε όλα αυτά. Το Άγιο Πνεύμα δεν κάνει πράγματα ελαφρά τη καρδία. Με βάση τις αμαρτίες που έχετε διαπράξει, αν έπρεπε να τύχετε μεταχείρισης και σοβαρής αντιμετώπισης ανάλογα με την αδικία σας, ποιος από εσάς θα μπορούσε να επιβιώσει; Όλοι σας θα είχατε υποστεί συμφορές, και κανείς σας δεν θα είχε καλή κατάληξη. Ωστόσο, σήμερα, πολλοί άνθρωποι τυγχάνουν ανοχής. Παρόλο που κρίνετε, παρακούτε και εναντιώνεστε, εφόσον δεν διακόπτετε, τότε θα σας αντιμετωπίζω με χαμόγελο. Εάν πραγματικά επιδιώκετε τη ζωή, τότε πρέπει να υποστείτε μια μικρή παίδευση και πρέπει να υπομείνετε τον πόνο του αποχωρισμού με ό,τι αγαπάτε προκειμένου να ανεβείτε στο χειρουργικό τραπέζι για επέμβαση· πρέπει να υπομείνεις τον πόνο, ακριβώς όπως ο Πέτρος αποδέχτηκε τις δοκιμασίες και τα βάσανα. Σήμερα, στέκεστε ενώπιον της έδρας της κρίσης. Στο μέλλον, σαν έρθει η στιγμή να «θυσιαστείτε», πρέπει να πάρετε θέση στην «γκιλοτίνα».

Σε αυτό το τελευταίο στάδιο του έργου τις έσχατες ημέρες, ενδεχομένως να πιστεύεις ότι ο Θεός δεν θα εξοντώσει τη σάρκα σου, και μπορεί να ειπωθεί ότι ίσως να μην υποφέρεις από ασθένειες, παρόλο που Του εναντιώνεσαι και Τον κρίνεις —όμως, όταν τα αυστηρά λόγια του Θεού πέσουν επάνω σου, όταν εκτεθεί η ανυπακοή, η αντίσταση και οι αποκρουστικές όψεις σου, δεν θα μπορείς να κρυφτείς. Θα σε πιάσει πανικός, θα τα έχεις χαμένα. Σήμερα, πρέπει να έχετε λίγη συνείδηση. Μην παίζετε τον ρόλο εκείνων των κακών που εναντιώνονται στον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Θα πρέπει να γυρίσεις την πλάτη στον παλιό πρόγονό σου· αυτό είναι το ανάστημα που θα πρέπει να έχεις και αυτή είναι η ανθρώπινη φύση που οφείλεις να έχεις. Είσαι μονίμως ανίκανος να αφήσεις κατά μέρος τις μελλοντικές προοπτικές σου ή τις σημερινές απολαύσεις. Ο Θεός λέει: «Εφόσον κάνετε ό,τι μπορείτε για να Με ακολουθείτε και να επιδιώκετε την αλήθεια, Εγώ σίγουρα θα σας οδηγήσω στην τελείωση. Από τη στιγμή που θα τελειωθείτε, θα έχετε έναν όμορφο προορισμό —θα μεταφερθείτε στη βασιλεία Μου για να απολαμβάνετε ευλογίες μαζί Μου». Έχετε λάβει υπόσχεση για έναν όμορφο προορισμό, όμως τα όσα απαιτούνται από εσάς δεν μπορούν ποτέ να μειωθούν. Υπάρχει επίσης μια προϋπόθεση: Ανεξαρτήτως από το αν θα κατακτηθείτε ή θα τελειωθείτε, σήμερα πρέπει να υποβληθείτε σε κάποια παίδευση και σε κάποια βάσανα, πρέπει να πληγείτε και να πειθαρχηθείτε· πρέπει να ακούτε τα λόγια Μου, να ακολουθείτε την οδό Μου και να κάνετε το θέλημα του Θεού —αυτά θα πρέπει να κάνετε εσείς οι άνθρωποι. Ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο επιδιώκεις, πρέπει να ακούς ξεκάθαρα αυτήν την οδό. Αν έχεις πραγματικά αληθινές γνώσεις, τότε μπορείς να συνεχίσεις να ακολουθείς. Αν πιστεύεις ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική ή ελπίδα εδώ, τότε μπορείς να φύγεις. Τα λόγια αυτά σού έχουν ειπωθεί ξεκάθαρα, μα αν επιθυμείς πραγματικά να φύγεις, αυτό δείχνει μόνο ότι δεν έχεις την παραμικρή συνείδηση· αυτή η ενέργειά σου και μόνο αρκεί να αποδείξει ότι είσαι ένας δαίμονας. Παρόλο που λες ότι τα εναποθέτεις όλα στις ενορχηστρώσεις του Θεού, με βάση τη σάρκα σου και τα όσα βιώνεις, εξακολουθείς να ζεις υπό τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Παρόλο που ο Σατανάς βρίσκεται επίσης στα χέρια του Θεού, εσύ εξακολουθείς να ανήκεις στον Σατανά και δεν έχεις σωθεί ακόμα πραγματικά από τον Θεό, διότι εξακολουθείς να ζεις υπό την επιρροή του Σατανά. Πώς πρέπει να επιδιώκεις προκειμένου να σωθείς; Η επιλογή είναι δική σου —εσύ θα πρέπει να επιλέξεις το μονοπάτι που θα πρέπει να ακολουθήσεις. Στο τέλος, αν μπορείς να πεις: «Δεν έχω τίποτα καλύτερο, ανταποδίδω την αγάπη του Θεού με τη συνείδησή μου και πρέπει να έχω λίγη ανθρώπινη φύση. Δεν μπορώ να πετύχω τίποτα σπουδαιότερο, ούτε είναι τόσο υψηλό το επίπεδό μου· δεν καταλαβαίνω τα οράματα και το νόημα του έργου του Θεού. Απλώς ανταποδίδω την αγάπη του Θεού, κάνω ό,τι μου ζητάει ο Θεός και κάνω ό,τι μπορώ. Εκτελώ σωστά το καθήκον μου ως πλάσμα του Θεού», τότε Εγώ θα νιώσω ευχαριστημένος. Αυτή είναι η υψηλότερη μαρτυρία για την οποία είσαι ικανός. Αυτό είναι το υψηλότερο πρότυπο που απαιτείται από ένα μέρος των ανθρώπων: το να εκτελούν το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού. Κάνε απλώς όσα είσαι ικανός να κάνεις. Αυτό που απαιτείται από εσένα δεν είναι υπερβολικά υψηλό. Εφόσον κάνεις ό,τι μπορείς, αυτή είναι η μαρτυρία σου.

Προηγούμενο: Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (4)

Επόμενο: Άσκηση (7)

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο

Επικοινωνήστε μαζί μας μέσω Messenger