Σεβασμός στον Θεό δεν σημαίνει

αόριστος φόβος, υπεκφυγή,

ειδωλολατρία ή δεισιδαιμονία.

Σεβασμός στον Θεό σημαίνει

να θαυμάζει κανείς, να εμπιστεύεται, να εκτιμά,

να κατανοεί, να υπακούει, να νοιάζεται.

Είναι καθαγίαση, αγάπη, απόλυτη λατρεία,

ανταπόδοση, υποταγή χωρίς παράπονο.

Ⅰ

Χωρίς πραγματική γνώση για τον Θεό, δεν μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει, να θαυμάσει, να εμπιστευτεί,

ούτε να νοιαστεί αληθινά ή να υπακούσει, αλλά θα γεμίζει με φόβο και ανησυχία,

με αμφιβολία, παρεξήγηση, υπεκφυγή και αποφυγή.

Χωρίς πραγματική γνώση για τον Θεό, δεν μπορεί να υπάρχει καθαγίαση και ανταπόδοση,

και η ανθρωπότητα δεν θα είχε λατρεία και αληθινή υποταγή,

παρά τυφλή ειδωλολατρία και δεισιδαιμονία.

Ⅱ

Χωρίς πραγματική γνώση για τον Θεό, δεν μπορεί κανείς να πορευτεί σύμφωνα με τους τρόπους Του, να Τον σεβαστεί, να αποφύγει το κακό,

και όσα κάνει θα είναι γεμάτα επαναστατικότητα και περιφρόνηση,

γεμάτα με συκοφαντικές κατηγορίες, ανακριβείς κρίσεις για Εκείνον,

και με πονηρή συμπεριφορά, αντίθετη με τους αληθινούς λόγους του Θεού.

Όμως μ' αληθινή εμπιστοσύνη στον Θεό, θα γνώριζε πώς να Τον ακολουθεί και να βασιστεί σε Αυτόν.

Μόνο τότε μπορεί να κατανοήσει, να καταλάβει τον Θεό, να νοιάζεται γι’ Αυτόν.

Ⅲ

Μόνο με πραγματική επιθυμία για τον Θεό, μπορεί ο άνθρωπος να έχει πραγματική υπακοή.

Και από την υπακοή θα προκύψει πραγματική καθαγίαση του Θεού.

Και από μια τέτοια αληθινή καθαγίαση, μια άνευ όρων ανταπόδοση.

Μόνο έτσι μπορεί να γνωρίσει την ουσία και τη διάθεση του Θεού, και ποιος Είναι.

Όταν γνωρίσει τον Δημιουργό, τότε η αληθινή λατρεία και η υποταγή θα γίνουν ένα.

Μόνο όταν υπάρχουν αυτά, μπορεί πραγματικά να παραμερίσει τους σατανικούς τρόπους.

Και όλα αυτά αποτελούν

όλη τη διαδικασία

του «σεβασμού στον Θεό και της αποφυγής του κακού».

Και αποτελούν, επίσης,

ολοκληρωτικά,

τον «σεβασμό στον Θεό και την αποφυγή του κακού».

Και είναι το μονοπάτι που πρέπει ο να διαβεί,

για να γίνει αυτός που σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πρόλογος