Ⅰ

Ω Θεέ! Κι αν δε μετρά πολύ για Σένα η ζωή μου,

μόνο σ’ Εσένα θέλω να την αφιερώσω.

Κι αν είν' οι άνθρωποι ανάξιοι να Σ'αγαπούν,

κι αν είναι ανάξιες η αγάπη κι η καρδιά τους,

βλέπεις τις καλές τους τις προθέσεις.

Αν και τη σάρκα τους δεν αποδέχεσαι,

θέλω να δεχθείς τη δική μου καρδιά.

Επειδή είμαι μικρός, κι απ' τη σκόνη πιο μικρός,

μπορώ μονάχα την πιστή καρδιά ν' αφιερώσω

σ’ Εσένα, ω Θεέ.

Ⅱ

Ω Θεέ! Κι αν δε μετρά πολύ για Σένα η ζωή μου,

σ’ Εσένα θα αφιερώσω όλη την καρδιά μου.

Αν και για Σένα τίποτα δεν μπορώ να κάνω,

θα Σου αφιερωθώ, πιστά να Σε ικανοποιήσω.

Ξέρω, την καρδιά μου πρέπει να κοιτάξεις.

Για μένα ζητώ μόνο τον πόθο της καρδιάς μου

και την αγάπη μου ζητώ για Σένα να δεχτείς.

Επειδή είμαι μικρός και μπροστά Σου ταπεινός,

μπορώ μονάχα την πιστή καρδιά να αφιερώσω

σ’ Εσένα, ω Θεέ.

Ⅲ

Ω Θεέ! Κι αν δε μετρά πολύ για Σένα η ζωή μου,

μόνο σ’ Εσένα θέλω να την αφιερώσω.

Μαζί Σου ήμουν για καιρό μα δε Σε γνώριζα.

Το μεγαλύτερό μου χρέος που δεν Σ’ αγάπησα.

Πίσω απ’ την πλάτη Σου είπα λόγια–

λόγια που δεν έπρεπε να πω, Θεέ μου.

Υπόχρεος Σου είμαι αιώνια γι’ αυτά.

Επειδή είμαι μικρός και μπροστά Σου ταπεινός,

μπορώ μονάχα την πιστή καρδιά να αφιερώσω

σ’ Εσένα, ω Θεέ.