50. Γιατί είμαι τόσο εγωίστρια;
Τον Μάιο του 2020, ήμουν επικεφαλής της εκκλησίας. Συνεργαζόμουν με την αδελφή Τσεν Νταν, και ήμασταν υπεύθυνες για το έργο της εκκλησίας. Για να διευκολυνθεί η παρακολούθηση του έργου, συνεργαζόμασταν μοιράζοντας μεταξύ μας τις εργασίες. Εγώ ήμουν υπεύθυνη για το ευαγγελικό έργο, ενώ η Τσεν Νταν ήταν υπεύθυνη για το έργο του ποτίσματος και της εκκαθάρισης. Εκείνη την εποχή, λόγω των απαιτήσεων του έργου, έπρεπε να βρούμε κι άλλους ευαγγελικούς εργάτες και ποτιστές. Συζητήσαμε το ζήτημα με την Τσεν Νταν και μετά πήγαμε χωριστά να βρούμε ανθρώπους και να διευθετήσουμε το έργο. Λίγες μέρες αργότερα, η Τσεν Νταν γύρισε από μια συνάθροιση και μου είπε πολύ ενθουσιασμένη ότι είχε κανονίσει να ποτίζουν τους νεοφώτιστους κάποιοι αδελφοί και αδελφές με σχετικά καλό επίπεδο. Μόλις το άκουσα αυτό, αγχώθηκα. Σκέφτηκα: «Αν κανόνισες όλοι αυτοί να πάνε και να ποτίσουν τους νεοφώτιστους, εγώ τι θα κάνω; Ακόμα μου λείπουν άτομα για το ευαγγελικό έργο! Αργότερα, εσένα θα έχει διευθετηθεί όλο σου το έργο ενώ το δικό μου θα μείνει πίσω, έτσι δεν είναι; Φαίνεται πως κι εγώ θα πρέπει να βρω επειγόντως ευαγγελικούς εργάτες και να διευθετήσω το ευαγγελικό έργο. Αλλιώς, αν το έργο μου δεν ολοκληρωθεί καλά, τι θα σκεφτούν για μένα οι ανώτεροι επικεφαλής και οι αδελφοί και οι αδελφές μου; Μήπως πουν ότι δεν έχω κάνει αληθινό έργο;» Έτσι, όταν συναθροίστηκα αργότερα με τους αδελφούς και τις αδελφές μου, μιλούσα μόνο για το ευαγγελικό έργο και για τίποτ’ άλλο. Δεν εστίασα στη συναναστροφή για το έργο του ποτίσματος. Μόνο όταν η συνάθροιση κόντευε να τελειώσει το ανέφερα στα πεταχτά, χωρίς πολλή όρεξη. Αν και άκουσα τους αδελφούς και τις αδελφές μου να λένε ότι είχαν παρουσιαστεί κάποιες δυσκολίες στο έργο του ποτίσματος, έκανα πως δεν άκουσα και δεν συναναστράφηκα σχετικά ώστε να λύσω τα προβλήματα. Είπα μέσα μου: «Το έργο του ποτίσματος είναι ευθύνη της Τσεν Νταν. Να τα λύσει εκείνη αυτά τα προβλήματα. Σημασία έχει μόνο να κάνω το έργο για το οποίο είμαι υπεύθυνη και να το κάνω καλά. Δεν μπορώ να ασχοληθώ ιδιαίτερα με οτιδήποτε άλλο». Όταν υπέβαλα αναφορά για το έργο μας, είδα ότι οι ποτιστές που είχε βρει η Τσεν Νταν είχαν όλοι τους σχετικά καλό επίπεδο, ενώ οι δικοί μου ευαγγελικοί εργάτες είχαν μέτριο επίπεδο. Ένιωσα κάποια αντίσταση: «Όλοι οι εργάτες που έχουν καλό επίπεδο έχουν αναλάβει να ποτίζουν νεοφώτιστους, ενώ όλοι οι εργάτες που έχω εγώ είναι μέτριοι. Σίγουρα θα επηρεαστούν τα αποτελέσματα του έργου μου. Αργότερα, αν τα αποτελέσματα του έργου του ποτίσματος είναι καλύτερα από του ευαγγελικού έργου, δεν θα φανώ κατώτερη από την Τσεν Νταν; Τι θα σκεφτούν για μένα οι επικεφαλής;» Όταν το σκέφτηκα αυτό, αγχώθηκα πολύ, και ήθελα να βρω κι άλλους αδελφούς και αδελφές, που να έχουν καλό επίπεδο και να κουβαλούν το φορτίο τους κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους, για να κηρύττουν το ευαγγέλιο. Σκέφτηκα δύο αδελφές που παλιότερα πότιζαν νεοφώτιστους. Προηγουμένως, είχαν μετατεθεί επειδή δεν κουβαλούσαν το φορτίο τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, και εκείνον τον καιρό ήταν στο σπίτι τους, κάνοντας πράξη τις πνευματικές ασκήσεις και την αυτοκριτική τους. Υπήρχε, επίσης, μία ιεροκήρυκας που προηγουμένως είχε απαλλαγεί από τα καθήκοντά της. Όλες τους είχαν πια αποκτήσει κάποια κατανόηση για τον εαυτό τους και όλες τους, επίσης, ήθελαν να κάνουν καθήκοντα. Επομένως, μπορούσα να κανονίσω να πάνε να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Ύστερα, σκέφτηκα ότι υπήρχε έλλειψη ποτιστών, επειδή πρόσφατα είχαν ενταχθεί στην εκκλησία πολλοί νεοφώτιστοι. Σε αρκετές εκκλησίες δεν υπήρχε κανείς για να ποτίσει τους νεοφώτιστους, οπότε ήταν πιο αρμόζον να κανονίσω αυτές να ποτίσουν νεοφώτιστους. Μετά, όμως, σκέφτηκα το εξής: «Αν όλες πάνε να ποτίσουν τους νεοφώτιστους, εγώ θα έχω ακόμα έλλειψη χεριών για το ευαγγελικό έργο μου. Αργότερα, αν τα αποτελέσματα του έργου μου δεν βελτιωθούν, δεν θα φανεί ότι δεν έχω εργασιακή ικανότητα; Τι θα σκεφτούν για μένα οι ανώτεροι επικεφαλής; Επιπλέον, η κήρυξη του ευαγγελίου είναι κι αυτή πολύ σημαντική αυτήν τη στιγμή. Αν δεν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι να κηρύξουν το ευαγγέλιο, ούτε αυτό είναι σωστό». Όταν το σκέφτηκα αυτό, κανόνισα επειγόντως οι τρεις αδελφές να αρχίσουν αμέσως να κηρύττουν το ευαγγέλιο. Αργότερα, κάποιοι νεοφώτιστοι δεν ποτίστηκαν εγκαίρως εξαιτίας της έλλειψης ποτιστών και καμιά δεκαριά νεοφώτιστοι έφυγαν από την εκκλησία. Η Τσεν Νταν είχε αγχωθεί και ανησυχούσε εξαιτίας αυτού του γεγονότος, και ήταν γεμάτη απόγνωση. Εγώ, από τη μεριά μου, μεμφόμουν τον εαυτό μου μέσα μου. Ένιωθα ότι είχα φερθεί ανεύθυνα αναφορικά με το έργο και δεν είχα δείξει καθόλου αγάπη στην Τσεν Νταν. Αν είχαμε καταφέρει με την Τσεν Νταν να συνεργαστούμε αρμονικά και να αναθέτουμε καθήκοντα στους ανθρώπους με ομόνοια, οι νεοφώτιστοι δεν θα είχαν φύγει επειδή δεν ποτίστηκαν εγκαίρως και η Τσεν Νταν δεν θα είχε φτάσει σ’ αυτήν την απόγνωση. Ύστερα, όμως, σκέφτηκα και το εξής: «Το έργο του ποτίσματος είναι ευθύνη της Τσεν Νταν, δεν είναι η δική μου κύρια ευθύνη. Σημασία έχει μόνο να φροντίζω το δικό μου έργο». Έτσι, ούτε αγχώθηκα ούτε ανησύχησα για τα προβλήματα που ανέκυπταν στο έργο του ποτίσματος.
Μια μέρα, έφτασε μια επιστολή από τους ανώτερους επικεφαλής, που προέτρεπαν για πρόοδο στο έργο της εκκαθάρισης της εκκλησίας. Έβλεπα ότι, επειδή η Τσεν Νταν δεν ήταν καλά στην υγεία της και ήταν φορτωμένη με άλλα έργα, δεν είχε μπορέσει καθόλου να παρακολουθήσει ή να υλοποιήσει το έργο της εκκαθάρισης. Είπα μέσα μου: «Αν αυτό το έργο δεν υλοποιηθεί αμέσως, δεν θα καθυστερήσει; Ίσως πρέπει να το παρακολουθήσω και να το υλοποιήσω εγώ». Μετά, όμως, άλλαξα γνώμη: «Το έργο της εκκαθάρισης είναι ευθύνη της Τσεν Νταν. Ακόμη κι αν το κάνω καλά, δεν θα φανεί ως δική μου συνεισφορά. Επιπλέον, το ευαγγελικό έργο έχει μεγάλο φόρτο αυτόν τον καιρό. Αν πάω να παρακολουθήσω το έργο της εκκαθάρισης, τι γίνεται αν έτσι καθυστερήσει το ευαγγελικό έργο και με κλαδέψουν οι ανώτεροι επικεφαλής;» Όταν το σκέφτηκα αυτό, δεν ήθελα πια να πάω. Εκείνη τη νύχτα, μ’ έπιασε ένας ξαφνικός πονοκέφαλος, το κεφάλι μου κόντευε να σπάσει. Συνειδητοποίησα ότι ίσως έτσι με πειθαρχούσε ο Θεός επειδή ήμουν πολύ εγωίστρια και δεν ήθελα να ασχοληθώ με το έργο της εκκαθάρισης. Έσπευσα να κάνω μια προσευχή μετάνοιας στον Θεό: «Θεέ μου, ξέρω ότι το έργο της εκκαθάρισης δεν γίνεται να καθυστερήσει, αλλά επειδή το έργο είναι ευθύνη της Τσεν Νταν, δεν θέλω ν’ ανακατευτώ. Είμαι υπερβολικά εγωίστρια και ελεεινή! Είμαι πρόθυμη να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα μου για να παρακολουθήσω και να υλοποιήσω το έργο της εκκαθάρισης το συντομότερο δυνατό».
Το επόμενο πρωί, το κεφάλι μου ακόμη πονούσε τρομερά. Πιέστηκα για να ολοκληρώσω την υλοποίηση του έργου της εκκαθάρισης, και το κεφάλι μου σιγά σιγά σταμάτησε να πονάει. Όταν επέστρεψα, έκανα την αυτοκριτική μου. Διάβασα τα ακόλουθα λόγια του Θεού: «Στον οίκο του Θεού, όλοι όσοι επιδιώκουν την αλήθεια είναι ενωμένοι ενώπιον του Θεού, όχι διχασμένοι. Όλοι εργάζονται προς έναν κοινό στόχο: να εκπληρώνουν το καθήκον τους, να κάνουν το έργο που τους αναλογεί, να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, να πράττουν όπως απαιτεί ο Θεός και να ικανοποιούν τις προθέσεις Του. Αν ο σκοπός σου δεν είναι για χάρη αυτού, αλλά για χάρη του εαυτού σου, για χάρη της ικανοποίησης των εγωιστικών σου επιθυμιών, τότε αυτό αποκαλύπτει μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Στον οίκο του Θεού, τα καθήκοντα γίνονται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, ενώ οι πράξεις των άπιστων διέπονται από τις σατανικές τους διαθέσεις. Πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικά μονοπάτια. Οι άπιστοι κάνουν τις δικές τους μηχανορραφίες, καθένας τους έχει τους δικούς του στόχους και τα δικά του σχέδια, και καθένας τους ζει για τα δικά του συμφέροντα. Γι’ αυτό όλοι παλεύουν για το δικό τους όφελος και είναι απρόθυμοι να εγκαταλείψουν έστω και το ελάχιστο από όσα κερδίζουν. Είναι διχασμένοι, όχι ενωμένοι, επειδή δεν επιδιώκουν έναν κοινό στόχο. Η πρόθεση και η φύση που διέπουν τις πράξεις τους είναι οι ίδιες. Όλοι ενεργούν για τον εαυτό τους. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν βασιλεύει η αλήθεια, αυτό που βασιλεύει και κρατά τα ηνία είναι μια διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Ελέγχονται από τη διεφθαρμένη σατανική τους διάθεση και δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, και έτσι βυθίζονται όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία. Στον οίκο του Θεού, αν οι αρχές, οι μέθοδοι, το κίνητρο και η αφετηρία των πράξεών σας δεν διέφεραν από εκείνες των άπιστων, αν και οι δικές σας πράξεις υπόκειντο στα παιχνιδάκια, τον έλεγχο και τη χειραγώγηση μιας διεφθαρμένης σατανικής διάθεσης, και αν η αφετηρία των πράξεών σας ήταν τα συμφέροντα, η φήμη, η υπερηφάνεια και το κύρος σας, τότε η εκτέλεση του καθήκοντός σας δεν θα διέφερε από τον τρόπο που πράττουν οι άπιστοι» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Από τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα ότι όσοι πραγματικά πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να αναζητούν την αλήθεια και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές. Όταν συνεργάζονται με άλλους για να κάνουν κάποιο καθήκον, δεν έχουν ούτε εγωισμό ούτε προσωπικές επιθυμίες. Σε ό,τι κάνουν, σκοπός τους είναι να κάνουν καλά το καθήκον τους και να ικανοποιήσουν τον Θεό. Οι άπιστοι, αντιθέτως, ζουν σύμφωνα με τη σατανική διάθεσή τους. Ενεργούν μόνο για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και, όταν συνεργάζονται με άλλους, κάνουν τις δικές τους μηχανορραφίες. Ανταγωνίζονται τους άλλους για τη φήμη και το κέρδος, ζηλεύουν και φιλονικούν, και είναι αδίστακτοι για να επιτύχουν τους προσωπικούς τους στόχους, καθώς εκμεταλλεύονται και εξαπατούν ο ένας τον άλλον. Σύγκρινα τα λόγια του Θεού με τη δική μου κατάσταση. Γνώριζα πολύ καλά ότι υπήρχε έλλειψη ποτιστών και δεν υπήρχε κανείς για να ποτίσει κάποιους από τους νεοφώτιστους. Ήξερα, επίσης, πολύ καλά ότι αυτό είχε προκαλέσει άγχος και ανησυχία στην Τσεν Νταν. Ωστόσο, για να προστατέψω την υπόληψη και τη θέση μου, ανάγκασα κάποιους ανθρώπους που ήταν καλοί στο πότισμα των νεοφώτιστων να πάνε να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα κάποιοι νεοφώτιστοι να φύγουν επειδή δεν είχαν ποτιστεί εγκαίρως, κι έτσι να ζημιωθεί το έργο του ποτίσματος. Γνώριζα πολύ καλά ότι η Τσεν Νταν δεν ήταν καλά στην υγεία της και δεν παρακολουθούσε ούτε υλοποιούσε εγκαίρως το έργο της εκκαθάρισης, και ότι θα έπρεπε να υλοποιήσω αυτήν την εργασία το συντομότερο δυνατόν. Ωστόσο, φοβόμουν ότι, αν αφιέρωνα φροντίδα και σκέψη σ’ αυτήν την εργασία, θα παρεμποδιζόταν το ευαγγελικό έργο και ότι, αν αργότερα χειροτέρευαν τα αποτελέσματα του ευαγγελικού έργου, αυτό θα ήταν κακό για την εικόνα μου. Έτσι, αντί να παρέμβω, παρακολουθούσα αμέτοχη την καθυστέρηση του έργου της εκκαθάρισης. Καθώς σκεφτόμουν ξανά τις ενέργειές μου, πραγματικά δεν διέφεραν καθόλου από των απίστων. Οι άπιστοι ενεργούν αποκλειστικά σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Είναι ιδιαίτερα εγωιστές και ελεεινοί. Ανησυχούν μόνο για τα δικά τους συμφέροντα και ούτε που τους νοιάζει αν ζουν ή αν πεθαίνουν οι άλλοι. Παρόλο που, τυπικά, ήμουν πιστή, μιλούσα και ενεργούσα ακριβώς σαν άπιστη. Ό,τι έκανα εξυπηρετούσε τις μηχανορραφίες για τα δικά μου συμφέροντα. Μ’ ένοιαζε μόνο να προστατέψω την υπόληψη και τη θέση μου. Φρόντιζα το έργο για το οποίο ήμουν υπεύθυνη και δεν έδινα καμία απολύτως σημασία σε άλλα έργα ούτε νοιαζόμουν καθόλου για το συνολικό έργο της εκκλησίας. Παρακολουθούσα αμέτοχη καθώς ζημιωνόταν το έργο της εκκλησίας, χωρίς να νιώθω τίποτα. Πραγματικά ήμουν υπερβολικά εγωίστρια και ελεεινή! Σε όλα αυτά, έδειξα έστω και το ελάχιστο δείγμα ανθρώπινης φύσης ή λογικής; Συμφωνούσε ο τρόπος που έκανα το καθήκον μου με τις προθέσεις του Θεού;
Αργότερα, αντιμετώπισα την κατάστασή μου τρώγοντας και πίνοντας τα σχετικά λόγια του Θεού. Διάβασα τα ακόλουθα λόγια του Θεού: «Οι αντίχριστοι δεν έχουν συνείδηση, λογική ή ανθρώπινη φύση. Όχι μόνο αγνοούν τη ντροπή, αλλά έχουν κι ένα ακόμη χαρακτηριστικό: είναι ασυνήθιστα εγωιστές και ελεεινοί. Η κυριολεκτική έννοια του “να είναι κανείς εγωιστής και ελεεινός” τους δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί: Είναι τυφλοί σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα δικά τους συμφέροντα. Οτιδήποτε αφορά τα δικά τους συμφέροντα ελκύει πλήρως την προσοχή τους και θα υποφέρουν γι’ αυτό, θα πληρώσουν τίμημα, θ’ απορροφηθούν από αυτό και θ’ αφοσιωθούν σ’ αυτό. Για οτιδήποτε δεν σχετίζεται με τα δικά τους συμφέροντα θα κάνουν τα στραβά μάτια και δεν θα το προσέξουν. Οι άλλοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν —τους αντίχριστους δεν τους νοιάζει αν κάποιος διαταράσσει ή αναστατώνει, κάτι τέτοιο δεν έχει καμία σχέση μαζί τους. Για να το θέσω με λεπτότητα, νοιάζονται μόνο για τις δικές τους υποθέσεις. Πιο ακριβές όμως είναι να πούμε ότι αυτό το είδος ανθρώπου είναι ελεεινό, ευτελές και ποταπό. Τους ορίζουμε ως “εγωιστές και ελεεινούς”. […] Ανεξάρτητα από το τι έργο αναλαμβάνουν, οι αντίχριστοι δεν σκέφτονται ποτέ τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Εξετάζουν μόνο αν θα επηρεαστούν τα δικά τους συμφέροντα, σκέφτονται μόνο τη λίγη δουλειά που έχουν μπροστά τους και η οποία τους ωφελεί. Γι’ αυτόν, το πρωταρχικό έργο της εκκλησίας είναι απλώς κάτι που κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο. Δεν το παίρνουν καθόλου στα σοβαρά. Κουνιούνται μόνο όταν τους τσιγκλήσει κάποιος να ενεργήσουν, κάνουν μόνο αυτό που τους αρέσει και κάνουν έργο μόνο για χάρη της διατήρησης της δικής τους θέσης και δύναμης. Στα μάτια τους, οποιοδήποτε έργο οργανώνεται από τον οίκο του Θεού, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και η είσοδος στη ζωή του εκλεκτού λαού του Θεού δεν είναι σημαντικά. Όσες δυσκολίες κι αν έχουν οι άλλοι στο έργο τους, ό,τι θέματα κι αν έχουν εντοπίσει και τους τα αναφέρουν, όσο ειλικρινή κι αν είναι τα λόγια τους, οι αντίχριστοι δεν δίνουν σημασία, δεν συμμετέχουν, είναι σαν να μην έχει αυτό καμία σχέση μαζί τους. Όσο μεγάλα προβλήματα κι αν παρουσιάζονται στο έργο της εκκλησίας, είναι παντελώς αδιάφοροι. Ακόμη και όταν ένα πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους, το αντιμετωπίζουν μόνο επιφανειακά. Μόνον όταν κλαδευτούν απευθείας από τον Άνωθεν και τους δοθεί εντολή να ξεκαθαρίσουν κάποιο πρόβλημα, κάνουν απρόθυμα λίγο πραγματικό έργο και δίνουν στον Άνωθεν κάτι να δει. Αμέσως μετά, συνεχίζουν τη δική τους δουλειά. Όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, τα σημαντικά πράγματα του ευρύτερου πλαισίου, γι’ αυτά τα πράγματα είναι αδιάφοροι και τα αγνοούν. Παραμελούν ακόμη και τα προβλήματα που ανακαλύπτουν και δίνουν επιπόλαιες απαντήσεις ή τα μασάνε όταν τους ρωτάς για προβλήματα, αντιμετωπίζοντάς τα μόνο με μεγάλη απροθυμία. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Επιπλέον, ανεξάρτητα από το καθήκον που κάνουν οι αντίχριστοι, το μόνο που σκέφτονται είναι εάν θα τους δώσει τη δυνατότητα να βρεθούν στο επίκεντρο. Εφόσον ενισχύει τη φήμη τους, στύβουν το μυαλό τους να βρουν έναν τρόπο να μάθουν πώς να το κάνουν, να το πραγματοποιήσουν. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αν θα τους κάνει να ξεχωρίσουν. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν ή τι σκέφτονται, ενδιαφέρονται μόνο για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, ανταγωνίζονται μόνο για το ποιος είναι σε υψηλότερη ή χαμηλότερη θέση, ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, ποιος έχει τη μεγαλύτερη φήμη. Τους ενδιαφέρει μόνο πόσοι τους λατρεύουν και τους θαυμάζουν, πόσοι τους υπακούν και πόσους ακόλουθους έχουν. Ποτέ δεν συναναστρέφονται την αλήθεια ούτε επιλύουν πραγματικά προβλήματα. Ποτέ δεν εξετάζουν πώς να πράττουν σύμφωνα με τις αρχές όταν κάνουν το καθήκον τους, ούτε αναλογίζονται εάν είναι αφοσιωμένοι, εάν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους, εάν υπάρξουν αποκλίσεις στο έργο τους, ή εάν υπάρχουν προβλήματα, πόσο μάλλον αναλογίζονται τι ζητά ο Θεός και ποιες είναι οι προθέσεις Του. Δεν δίνουν την παραμικρή σημασία σε όλα αυτά τα πράγματα. Βάζουν μόνο κάτω το κεφάλι και πράττουν για χάρη της φήμης, της θέσης και του κέρδους, για να ικανοποιήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Εκθέτει πλήρως το πώς η καρδιά τους βρίθει με τις δικές τους φιλοδοξίες, επιθυμίες και παράλογες απαιτήσεις. Οτιδήποτε κάνουν διέπεται από τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους. Ό,τι κι αν κάνουν, κίνητρο και πηγή είναι οι δικές τους φιλοδοξίες, επιθυμίες και παράλογες απαιτήσεις. Αυτή είναι η αρχετυπική εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τέταρτο: Συνοψίζοντας τον χαρακτήρα των αντίχριστων και τη διάθεση-ουσία τους (Μέρος πρώτο)]. Αφού είχα διαβάσει τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα ότι οι αντίχριστοι είναι εγωιστές και ελεεινοί, χωρίς συνείδηση και λογική. Με όποιον τρόπο κι αν θυσιάζουν και δαπανούν τον εαυτό τους κατά την πίστη τους στον Θεό και την εκτέλεση του καθήκοντός τους, πληρώνουν τίμημα μόνο για τη δική τους υπόληψη και θέση, χωρίς να προστατεύουν καθόλου το έργο της εκκλησίας. Όσον αφορά τις δικές μου εκδηλώσεις, δεν ήταν ίδιες με των αντίχριστων; Για να κερδίσω τον θαυμασμό των επικεφαλής, με κάθε ευκαιρία σύγκρινα τα αποτελέσματα του καθήκοντός μου με εκείνα του καθήκοντος της Τσεν Νταν. Για να βελτιώσω τα αποτελέσματα του έργου μου και να προστατέψω την υπόληψη και τη θέση μου, ακόμη και όταν ήξερα πολύ καλά ότι υπήρχε έλλειψη ποτιστών, φίμωσα τη συνείδησή μου και ενήργησα ενάντια στις αρχές, κανονίζοντας κάποιοι άνθρωποι που ήταν καλοί στο πότισμα των νεοφώτιστων να πάνε να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Παγίδευσα τους ανθρώπους κάτω από την εξουσία μου, ώστε να υπηρετήσουν τη φήμη και τη θέση μου, και δεν νοιαζόμουν καθόλου για το συνολικό έργο της εκκλησίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα κάποιοι νεοφώτιστοι να φύγουν επειδή δεν είχαν ποτιστεί εγκαίρως. Επιπλέον, για ένα μεγάλο διάστημα, παρακολουθούσα αμέτοχη το έργο της εκκαθάρισης της εκκλησίας να μένει στάσιμο, χωρίς να παρακολουθείται ή να υλοποιείται, καθώς δεν ήθελα να δαπανήσω το παραμικρό ενδιαφέρον ώστε να ρωτήσω σχετικά. Ήμουν πραγματικά εγωίστρια, άπληστη, ελεεινή και κακόβουλη, χωρίς την παραμικρή συνείδηση και λογική. Οι αδελφοί και οι αδελφές με εξέλεξαν επικεφαλής, οπότε θα έπρεπε να λαμβάνω υπόψη μου τις προθέσεις του Θεού και να προστατεύω το έργο της εκκλησίας, σε σύμπνοια με τους αδελφούς και τις αδελφές, ώστε να φέρουμε περισσότερους ανθρώπους στον οίκο του Θεού για να αποδεχθούν τη σωτηρία του Θεού. Ωστόσο, ζούσα διαρκώς σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, ακολουθώντας δηλητήρια όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «Στόχος σου να είναι να ξεχωρίζεις και να διαπρέπεις». Ό,τι κι αν έκανα, αρχή μου ήταν να το κάνω για τον εαυτό μου, για το δικό μου όφελος. Το μόνο που έκανα ήταν να μηχανορραφώ για τα συμφέροντά μου, και να προστατεύω την υπόληψη και τη θέση μου. Παρόλο που έβλεπα τους νεοφώτιστους να φεύγουν, το έργο της εκκλησίας να ζημιώνεται και την αρνητική κατάσταση της Τσεν Νταν, της αδελφής με την οποία συνεργαζόμουν, έμεινα ασυγκίνητη. Πόσο ψυχρή και άκαρδη ήμουν! Βλέποντας ότι οι εκδηλώσεις μου αποκάλυπταν τη διάθεση των αντίχριστων, είδα ότι πραγματικά βάδιζα στο μονοπάτι των αντίχριστων! Μόλις το κατάλαβα αυτό, γέμισα τύψεις και μίσησα τον εαυτό μου. Έκανα μια προσευχή μετάνοιας στον Θεό και ήμουν πρόθυμη να αναζητήσω την αλήθεια για να εξαλείψω τη διεφθαρμένη διάθεσή μου.
Κατά τις πνευματικές ασκήσεις μου, διάβασα τα ακόλουθα λόγια του Θεού: «Ο Θεός έχει κάνει τόσο σπουδαία δουλειά εκφράζοντας την αλήθεια και σώζοντας τους ανθρώπους, και έχει αφιερώσει όλο το αίμα της καρδιάς Του σ’ αυτό. Ο Θεός παίρνει αυτόν τον τόσο δίκαιο σκοπό πάρα πολύ σοβαρά· όλο το αίμα της καρδιάς Του το έχει ξοδέψει γι’ αυτούς τους ανθρώπους που θέλει να σώσει, και σ’ αυτούς τους ανθρώπους έχει εναποθέσει όλες Του τις προσδοκίες· σ’ αυτούς τους ανθρώπους θα πραγματοποιηθούν όλα τα τελικά αποτελέσματα και η δόξα που θέλει να αποκτήσει από το σχέδιο διαχείρισής Του που διαρκεί 6 χιλιάδες χρόνια. Αν κάποιος γίνει αντίπαλος με τον Θεό, αντιταχθεί, διαταράξει ή καταστρέψει το αποτέλεσμα αυτού του σκοπού, τότε άραγε θα τον συγχωρήσει ο Θεός; (Όχι.) Μήπως κάτι τέτοιο προσβάλλει τη διάθεση του Θεού; Αν συνεχίζεις να λες ότι ακολουθείς τον Θεό, ότι επιδιώκεις τη σωτηρία, ότι αποδέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση και την καθοδήγηση του Θεού, ότι αποδέχεσαι την κρίση και την παίδευσή Του και ότι υποτάσσεσαι σ’ αυτές, όμως την ώρα που λες αυτά τα λόγια, ταυτόχρονα διαταράσσεις, αναστατώνεις και καταστρέφεις το πολύπλευρο έργο της εκκλησίας, και εξαιτίας του γεγονότος ότι αναστατώνεις, διαταράσσεις και καταστρέφεις, αλλά και επειδή αμελείς ή παραμελείς το καθήκον σου, ή επειδή έχεις εγωιστικές επιθυμίες και επειδή επιδιώκεις τα δικά σου συμφέροντα, πλήττονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τα συμφέροντα της εκκλησίας και τόσες άλλες πτυχές, μέχρι και σε σημείο που να αναστατώνεται σοβαρά και να καταστρέφεται το έργο του οίκου του Θεού, τότε πώς θα πρέπει να ζυγίσει ο Θεός την έκβασή σου στο βιβλίο της ζωής σου; Τι χαρακτηρισμό θα έπρεπε να σου δώσει; Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πρέπει να τιμωρηθείς. Αυτό σημαίνει να παίρνεις αυτό που σου αξίζει. Τι καταλαβαίνετε τώρα; Πώς είναι τα συμφέροντα των ανθρώπων; (Είναι μοχθηρά.) Τα συμφέροντα των ανθρώπων είναι στην πραγματικότητα όλες τους οι εξωφρενικές επιθυμίες. Για να το θέσω ευθέως, όλα αυτά είναι πειρασμοί, όλα είναι ψέματα, και είναι δολώματα που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να δελεάσει τους ανθρώπους. Όταν επιδιώκει κανείς τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, αλλά και τα δικά του συμφέροντα, τότε συνεργάζεται με τον Σατανά για να κάνει το κακό, και πηγαίνει κόντρα στον Θεό. Ο Σατανάς, για να παρεμποδίσει το έργο του Θεού, δημιουργεί διάφορα περιβάλλοντα για να δελεάσει, να αναστατώσει και να παραπλανήσει τους ανθρώπους, να τους εμποδίσει να ακολουθήσουν τον Θεό και να υποταχθούν σ’ Αυτόν. Εκείνοι, αντίθετα, συνεργάζονται με τον Σατανά και τον ακολουθούν, ενώ ξεσηκώνονται σκόπιμα για να αναστατώσουν και να καταστρέψουν το έργο του Θεού. Όση συναναστροφή κι αν κάνει ο Θεός πάνω στην αλήθεια, εκείνοι και πάλι δεν έρχονται στα συγκαλά τους. Όσο κι αν τους κλαδέψει ο οίκος του Θεού, και πάλι δεν αποδέχονται την αλήθεια. Δεν υποτάσσονται καθόλου στον Θεό· κάθε άλλο, επιμένουν να περάσει το δικό τους και να κάνουν ό,τι θέλουν, με αποτέλεσμα να αναστατώνουν και να καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας, να επηρεάζουν σοβαρά την πρόοδο του έργου της εκκλησίας στις διάφορες πτυχές του και να ζημιώνουν απίστευτα τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Αυτή η αμαρτία είναι πολύ μεγάλη, και ο Θεός σίγουρα θα τιμωρήσει τέτοιους ανθρώπους» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος πρώτο)]. Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, ένιωσα ότι η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται την προσβολή του ανθρώπου. Ο Θεός έχει διοχετεύσει όλες του τις φιλόπονες προσπάθειες στο να σώσει και να κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων. Αν κάνουμε το καθήκον μας για να διαφυλάξουμε τα δικά μας συμφέροντα, με αποτέλεσμα να βλάπτουμε το έργο της εκκλησίας, έτσι απλώς ενεργούμε ως υπηρέτες του Σατανά, για να καταστρέψουμε και να διαλύσουμε. Κάνουμε κακό και αντιστεκόμαστε στον Θεό. Οι άνθρωποι αυτού του είδους θα καταδικαστούν και θα τιμωρηθούν από τον Θεό. Ποιον ρόλο —σκέφτηκα— έπαιξα κατά την εκτέλεση του καθήκοντός μου; Ως επικεφαλής της εκκλησίας, όχι μόνο δεν ανέλαβα πρωτοβουλία για να προστατεύσω το έργο της εκκλησίας, αλλά και εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία που μου παρουσιάστηκε, κάνοντας το καθήκον μου για να αναζητήσω την υπόληψη και τη θέση, καθώς και για να συγκρουστώ με τους ανθρώπους για την υπόληψη και τα οφέλη. Αυτό διατάραξε και αναστάτωσε το έργο της εκκλησίας. Συνεργαζόμουν μαζί με την Τσεν Νταν για να κάνουμε το έργο της εκκλησίας. Θα έπρεπε να παρακολουθώ και να προστατεύω όλες τις εργασίες της εκκλησίας, ώστε το έργο της εκκλησίας να προχωρά απρόσκοπτα. Αυτά ήταν τα καθήκοντα του ρόλου μου και μια ευθύνη που είχα δέσμευση να τηρήσω. Μοιραστήκαμε τις ευθύνες του έργου ώστε να βελτιώσουμε την αποδοτικότητα του έργου μας και να εργαζόμαστε καλύτερα, όμως αυτό δεν σήμαινε ότι δεν είχα καμία ευθύνη για το έργο που ήταν στην ευθύνη της αδελφής μου: Δεν μπορούσα να αποφεύγω τις ευθύνες μου αν προέκυπταν προβλήματα σε οποιαδήποτε από τις εργασίες της εκκλησίας. Ωστόσο, εγώ ήμουν εγωίστρια και άπληστη. Όταν μοιράσαμε τις εργασίες μας, δεν συνεργάστηκα με ομαδικό πνεύμα με την αδελφή μου. Κανόνισα τα καθήκοντα των ανθρώπων με τρόπο που πήγαινε κόντρα στις αρχές, ώστε να προστατέψω την υπόληψη και τη θέση μου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι κάποιοι νεοφώτιστοι έφυγαν επειδή δεν ποτίζονταν, ενώ το έργο της εκκλησίας υπέστη μεγάλη ζημιά. Επιπλέον, ο οίκος του Θεού ζήτησε επανειλημμένα να ολοκληρωθεί το έργο της εκκαθάρισης το συντομότερο δυνατόν, να αποπεμφθούν και να αποβληθούν οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι από την εκκλησία. Έτσι, ο εκλεκτός λαός του Θεού θα μπορούσε να απολαμβάνει μια καλή εκκλησιαστική ζωή και να έχει ταχεία ανάπτυξη στη ζωή. Ωστόσο, αν και έβλεπα ότι το έργο της εκκαθάρισης δεν παρακολουθούνταν ούτε υλοποιούνταν, δεν ήμουν πρόθυμη να ασχοληθώ. Στη φύση τους, αυτές οι ενέργειες δεν επέτρεπαν στους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους να παραμένουν στην εκκλησία και να συνεχίζουν να κάνουν κακό και να προκαλούν αναστάτωση; Καθώς στοχαζόμουν τις σκέψεις που είχα αποκαλύψει και όλα όσα είχα κάνει, συνειδητοποίησα ότι τίποτε από όλα αυτά δεν είχε σκοπό να προστατέψει το έργο της εκκλησίας ή να ικανοποιήσει τον Θεό. Όλα αυτά ήταν επανάσταση και αντίσταση απέναντι στον Θεό, και το μόνο που προκάλεσαν στο έργο της εκκλησίας ήταν διατάραξη και αναστάτωση. Έπαιζα τον ρόλο του Σατανά, αναστατώνοντας και διαλύοντας το έργο της εκκλησίας. Εναντιωνόμουν στον Θεό! Η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται την προσβολή του ανθρώπου. Αν δεν μετανοούσα, αν δεν άλλαζα, τότε τελικά ο Θεός θα με καταδίκαζε και θα με τιμωρούσε. Όταν το σκέφτηκα αυτό, φοβήθηκα για όσα είχα κάνει και έκανα μια προσευχή μετάνοιας στον Θεό: «Θεέ μου, κάνοντας το καθήκον μου, απλώς προστάτευα την υπόληψη και τη θέση μου, αλλά και αναστάτωσα το έργο της εκκλησίας. Αυτό πραγματικά προκάλεσε την αηδία και το μίσος Σου. Θεέ μου, είμαι διατεθειμένη να μετανοήσω και να συνεργαστώ αρμονικά με την Τσεν Νταν για να κάνουμε τα καθήκοντά μας καλά και με σύμπνοια».
Αργότερα, διάβασα κι άλλα από τα λόγια του Θεού: «Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, τη δική σου φήμη και τη δική σου θέση. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού και το πρώτο πράγμα που να κάνεις είναι να σκέφτεσαι αν υπήρξαν ή δεν υπήρξαν νοθείες όσο έκανες το καθήκον σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ή δεν σκέφτεσαι ολόψυχα το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό σου έργο, τότε μπορεί να κάνεις λάθη ή να υπάρχουν ελλείψεις στο έργο σου και να μην έχεις πολύ καλά αποτελέσματα —αλλά θα έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες και τις προτιμήσεις σου. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην πετυχαίνεις καλά αποτελέσματα στο καθήκον σου, η καρδιά σου θα έχει μπει στον ίσιο δρόμο· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις όσα προβλήματα υπάρχουν στο καθήκον σου, τότε θα το εκτελείς σύμφωνα με τα πρότυπα και, ταυτόχρονα, θα μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει να κατέχεις τη μαρτυρία» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Τα λόγια του Θεού μού υπέδειξαν ένα μονοπάτι άσκησης. Κατάλαβα ότι, όταν κάποιος κάνει τα καθήκοντά του, πρέπει να έχει τις σωστές προθέσεις, να εγκαταλείπει τα προσωπικά του συμφέροντα και να βάζει σε προτεραιότητα το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού. Μόνο όταν κάποιος κάνει έτσι το καθήκον του κάνει πράξη την αλήθεια και καταθέτει μαρτυρία. Στον οίκο του Θεού, κανένα τμήμα του έργου, από οποιαδήποτε άποψη, δεν μπορεί να ολοκληρωθεί από έναν και μόνο άνθρωπο. Οι αδελφοί και οι αδελφές πάντα πρέπει να αναπληρώνουν ο ένας τις ελλείψεις του άλλου, να συνεργάζονται αρμονικά και να αποκτούν το έργο του Αγίου Πνεύματος ώστε να ολοκληρώσουν καλά το έργο. Δεν γινόταν να συνεχίσω να είμαι τόσο εγωίστρια και ελεεινή. Έπρεπε να συνεργάζομαι με σύμπνοια με την αδελφή μου, όποιο κι αν ήταν το έργο για το οποίο ήταν υπεύθυνη η καθεμιά μας. Μόνο αν εργαζόμουν έτσι θα εναρμονιζόμουν με τις προθέσεις του Θεού. Έτσι, ανοίχτηκα στην Τσεν Νταν, και συναναστράφηκα για την κατάστασή μου και για την κατανόηση που είχα για τον εαυτό μου. Πρότεινα, επίσης, στο μέλλον, όποιο έργο κι αν είχαμε η καθεμιά υπό την ευθύνη της, να συνεργαζόμαστε με σύμπνοια και, αν συναντούσαμε προβλήματα ή δυσκολίες, να αναζητάμε την αλήθεια για να τα λύσουμε μαζί. Η Τσεν Νταν συμφώνησε με μεγάλη χαρά. Αργότερα, η Τσεν Νταν κι εγώ διευθετήσαμε τους εργάτες με λογικό τρόπο και σύμφωνα με τις ανάγκες του έργου της εκκλησίας. Μεταθέσαμε δύο αδελφές που ήταν καλές στο πότισμα για να πάνε να ποτίσουν τους νεοφώτιστους. Έτσι, αντιμετωπίστηκε το θέμα της έλλειψης των ποτιστών.
Από τότε και στο εξής, η Τσεν Νταν κι εγώ είχαμε διαμοιράσει τις εργασίες μας, αλλά συνεχίζαμε να εργαζόμαστε σαν ομάδα. Για όποιο έργο κι αν ήταν υπεύθυνη καθεμιά μας, πάντα συναναστρεφόμασταν σχετικά με αυτό και το διευθετούσαμε μαζί. Όσο για τα προβλήματα που δεν μπορούσαμε να δούμε καθαρά, προσευχόμασταν και αναζητούσαμε μαζί για να βρούμε σχετικές αλήθειες και να τα λύσουμε. Αν και, κάποιες φορές, ακόμα έβλεπα ότι μπορεί να αποκαλύπτονταν οι εσφαλμένες προθέσεις μου, μπορούσα συνειδητά να προσεύχομαι στον Θεό και να κάνω πράξη την αλήθεια. Ένα βράδυ, σχεδίαζα να κάνω το έργο για το οποίο ήμουν υπεύθυνη, αλλά, ξαφνικά, η Τσεν Νταν ανέφερε ότι ο επικεφαλής της ομάδας του ποτίσματος ήταν σε κακή κατάσταση. Δεν ήξερε πώς να επιλύσει το θέμα και ήθελε να πάω μαζί της στη συνάθροιση για να τη βοηθήσω να συναναστραφεί και να λύσει το πρόβλημα. Είπα μέσα μου: «Αν έρθω μαζί σου στη συνάθροιση, δεν θα καθυστερήσει το έργο μου; Επιπλέον, αν σε βοηθήσω να λύσεις αυτό το πρόβλημα, τα αποτελέσματα του έργου σου θα βελτιωθούν και το δικό μου έργο θα μείνει πίσω. Και τότε δεν θα σε θαυμάζουν οι άλλοι;» Μόλις σκέφτηκα έτσι, συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή μου ήταν εσφαλμένη και έσπευσα να προσευχηθώ μέσα μου στον Θεό. Σκέφτηκα κάποια από τα λόγια του Θεού που είχα διαβάσει στο παρελθόν: «Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, τη δική σου φήμη και τη δική σου θέση. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Αμέσως αφυπνίστηκα. Έπρεπε να θέσω σε πρώτη προτεραιότητα το έργο της εκκλησίας, να εγκαταλείψω τα προσωπικά μου συμφέροντα και να εκπληρώσω το καθήκον μου. Ύστερα, έσπευσα να πάω στη συνάθροιση μαζί με την αδελφή μου. Μέσα από τη συνάθροιση και τη συναναστροφή, διορθώσαμε την κατάσταση του επικεφαλής της ομάδας του ποτίσματος, κι εγώ ένιωσα μέσα μου γαλήνη και ηρεμία.
