Τον Αύγουστο του 2022, συνεργάστηκα με τις Λιου Σουάν και Ζανγκ Τσι στη δημιουργία βίντεο. Δεδομένου ότι ήμουν νέα στη δημιουργία βίντεο και δεν είχα κατανοήσει ορισμένες αρχές, με βοηθούσε συχνά η Λιου Σουάν, η επικεφαλής ομάδας. Ήμασταν περίπου στην ίδια ηλικία και είχαμε κοινά ενδιαφέροντα, οπότε γρήγορα αναπτύξαμε οικειότητα κι είχαμε μια καλή σχέση.

Κάποια στιγμή, η Ζανγκ Τσι αντιμετώπισε κάποια σύνθετα προβλήματα κατά τη δημιουργία ενός βίντεο και ζήτησε βοήθεια από τη Λιου Σουάν. Η Λιου Σουάν ανέλυσε και συζήτησε τα προβλήματα μαζί της, αλλά το ολοκληρωμένο βίντεο της Ζανγκ Τσι είχε ακόμα κάποια προβλήματα. Στη συνέχεια, η Λιου Σουάν είπε περιφρονητικά: «Παρότι το συζητήσαμε χτες, κοίτα τι βίντεο έκανες!» Είδα ότι η Ζανγκ Τσι ένιωσε κάπως περιορισμένη και έσκυψε το κεφάλι χωρίς να πει τίποτα, και σκέφτηκα: «Η προσέγγιση της Λιου Σουάν πλήγωσε τη Ζανγκ Τσι. Πρέπει να επικοινωνούμε ήρεμα όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα. Αυτό θα βοηθήσει να βελτιωθούν τα πράγματα στο μέλλον». Σκέφτηκα να το αναφέρω αυτό στη Λιου Σουάν, αλλά δίστασα και σκέφτηκα: «Αν η Λιου Σουάν αποδεχτεί αυτό που θα της πω, εντάξει. Αλλά αν δεν το αποδεχτεί και μου απαντήσει απότομα, θα έρθω σε δύσκολη θέση. Θα καταντραπώ! Κι αν η Λιου Σουάν νομίσει ότι παίρνω το μέρος της Ζανγκ Τσι και με αντιπαθήσει; Πώς θα είναι, άραγε, η σχέση μας στο μέλλον; Ας το ξεχάσω. Ίσως είναι καλύτερα να μην πω τίποτα». Αργότερα, η Λιου Σουάν συνειδητοποίησε ότι είχε αποκαλύψει μια αλαζονική διάθεση, μα αυτό ήταν μια απλή παραδοχή εκ μέρους της. Δεν είχε κατανοήσει πραγματικά τον εαυτό της. Σκέφτηκα να συναναστραφώ μαζί της, μα πάνω που πήγα να μιλήσω, δίστασα ξανά: «Έχει ήδη παραδεχτεί ότι φέρθηκε με αλαζονεία. Αν της το επισημάνω ξανά και συναναστραφώ μαζί της, δεν θα νομίσει ότι έχω πολύ μεγάλες απαιτήσεις από εκείνη; Τι θα συμβεί αν γίνει προκατειλημμένη απέναντί μου; Ας το αφήσω καλύτερα». Οπότε, το θέμα πέρασε έτσι. Μια άλλη φορά η ομάδα μας έφτιαξε ένα βίντεο που δεν ανταποκρινόταν στα πρότυπα. Ως επικεφαλής της ομάδας, η Λιου Σουάν δεν μας οδήγησε στο να βρούμε την αιτία. Λίγες μέρες αργότερα, άλλοι αδελφοί και αδελφές πραγματοποίησαν μια ανάλυση και επικοινώνησαν μαζί μας με βάση τις αρχές. Τότε ακριβώς συνειδητοποίησα πού ακριβώς ήταν το πρόβλημα. Πρότεινα να μάθουμε γρήγορα αυτήν την τεχνική δεξιότητα. Ωστόσο, η Λιου Σουάν δεν πήρε το θέμα στα σοβαρά, κι είπε ότι είχε μελετήσει αυτήν την τεχνική δεξιότητα παλιότερα και ότι τη γνώριζε ήδη, οπότε δεν οργάνωσε κάτι για να τη μάθουμε κι εμείς. Παρατήρησα ότι η Λιου Σουάν είχε μια χαλαρή στάση απέναντι στη μελέτη τεχνικών δεξιοτήτων. Ενώ ήταν σαφές ότι δεν είχε άριστες γνώσεις, είχε επαναπαυτεί και δεν ήταν πρόθυμη να μάθει. Ως επικεφαλής ομάδας, δεν συνόψιζε τις αποκλίσεις. Ήθελα να της μιλήσω για τα προβλήματά της, αλλά σκέφτηκα: «Δεν θα ντραπεί αν της μιλήσω; Τι θα συμβεί αν πληγώσω την περηφάνια της και γίνει προκατειλημμένη απέναντί μου;» Έτσι, δεν της είπα τίποτα, και σιώπησα για άλλη μια φορά. Αργότερα, όταν η επιβλέπουσα ρώτησε για την κατάστασή μου, θέλησα να της γράψω για όλα αυτά τα πράγματα. Φοβήθηκα, όμως, κι είπα: «Αν το δει αυτό η Λιου Σουάν, δεν θα πει ότι τη μαχαίρωσα πισώπλατα αντί να επισημάνω στην ίδια τα προβλήματά της; Δεν θα πει ότι εκμεταλλεύτηκα την επιστολή για την κατάστασή μου για ν’ αναφέρω τα δικά της προβλήματα; Αν η Λιου Σουάν σχηματίσει αρνητική γνώμη για μένα, πώς θα είναι η σχέση μας στο μέλλον;» Αυτά σκέφτηκα και δεν ανέφερα καθόλου τα θέματα της Λιου Σουάν. Επιφανειακά, η Λιου Σουάν και εγώ κουβεντιάζαμε και γελούσαμε μαζί, αλλά δεν ήξερα πώς θα αντιδράσει κάθε φορά που έπρεπε να επισημάνω τα προβλήματά της. Ακόμα και όταν έβλεπα καθαρά τα προβλήματά της, δεν τολμούσα να μιλήσω ειλικρινά. Ένιωθα άθλια, σαν να πνίγομαι! Εκείνη την περίοδο, προσευχόμουν συχνά στον Θεό, και ζητούσα τη διαφώτιση και την καθοδήγησή Του για να κατανοήσω τον εαυτό μου και να απελευθερωθώ από τα δεσμά της διεφθαρμένης μου διάθεσης.

Μια μέρα που επικοινωνούσαμε για την κατάστασή μας, η Λιου Σουάν είπε ότι δεν υπήρχε ειλικρινής επικοινωνία μεταξύ μας. Είπε ότι είχα την τάση να γίνομαι ανθρωπάρεσκη, κι ότι σπάνια ανέφερα τα προβλήματά της, ακόμα κι όταν τα έβλεπα. Είπε και ότι ήθελε οι άλλοι να τη διορθώνουν και να τη βοηθούν και καθώς μιλούσε, στενοχωρήθηκε κι άρχισε να κλαίει. Άκουσα τα λόγια της Λιου Σουάν κι ένιωσα βαθιά αυτομεμψία και πόνο. Τελικά, με θεωρούσε ανθρωπάρεσκη και δεν αντιστεκόταν στην αλήθεια τόσο όσο νόμιζα. Γιατί, άραγε, δεν μπόρεσα να πω κάτι για να επισημάνω ή να εκθέσω τα προβλήματά της; Έφαγα και ήπια τα λόγια του Θεού που αφορούσαν αυτό το πρόβλημα. Διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Όταν αλληλεπιδράς με τους αδελφούς και τις αδελφές σου, πρέπει να τους ανοίγεις την καρδιά σου και να τους εκμυστηρεύεσαι πράγματα για να ωφεληθείς. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, είναι ακόμα πιο σημαντικό να ανοίγεις την καρδιά σου και να εκμυστηρεύεσαι πράγματα στους άλλους· μόνο αν γίνει αυτό, θα δουλέψετε καλά μαζί. […] Κάποιες φορές, όταν αλληλεπιδρούν δύο άνθρωποι, συγκρούονται οι προσωπικότητές τους ή δεν ταιριάζει η οικογένειά τους, το υπόβαθρο ή η οικονομική τους δυνατότητα τους. Παρ’ όλα αυτά, αν αυτοί οι άνθρωποι ανοίξουν την καρδιά τους ο ένας στον άλλον και είναι εντελώς ειλικρινείς για τα προβλήματά τους, αν επικοινωνήσουν χωρίς ψέματα και δολιότητες, και καταφέρουν να δείξουν ποιοι είναι ο ένας στον άλλον, τότε θα μπορέσουν να γίνουν αληθινοί φίλοι, δηλαδή στενοί φίλοι. Τότε ίσως, όταν ο άλλος αντιμετωπίσει μια δυσκολία, να σε ψάξει, εσένα και κανέναν άλλον, και να εμπιστευτεί μόνο εσένα για να τον βοηθήσεις. Ακόμα κι αν τον μαλώσεις, δεν θα σου αντιμιλήσει, επειδή ξέρει ότι είσαι ειλικρινής και έχεις ειλικρινή καρδιά. Σε εμπιστεύεται, οπότε θα σε καταλάβει ό,τι κι αν του πεις και όπως και αν του φερθείς. Μπορείτε να είστε τέτοιοι άνθρωποι; Είστε τέτοιοι άνθρωποι; Αν όχι, τότε δεν είστε ειλικρινείς. Στις επαφές σου με τους άλλους, πρέπει πρώτα να τους δώσεις να καταλάβουν την αληθινή σου καρδιά και ειλικρίνεια. Αν κάποιος, όταν μιλάει, όταν εργάζεται και έρχεται σε επαφή μαζί με άλλα άτομα, μιλάει με λόγια επιπόλαια, πομπώδη, φιλοφρονητικά, κολακευτικά, αναξιόπιστα και φανταστικά, ή αν μιλάει μόνο και μόνο για να επιζητήσει την εύνοια των άλλων, τότε τα λόγια του δεν είναι καθόλου αξιόπιστα ούτε ειλικρινή. Έτσι αλληλεπιδρά με όλους τους άλλους ανεξαιρέτως. Ένα τέτοιο άτομο δεν έχει ειλικρινή καρδιά. Δεν είναι ειλικρινής» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα). Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα ότι παρόλο που είδα τη Λιου Σουάν να περιορίζει τους άλλους με την αλαζονική της διάθεση και να έχει μια χαλαρή στάση απέναντι στη μελέτη τεχνικών θεμάτων, εγώ δεν είπα κάτι για να τη διορθώσω ή να τη βοηθήσω. Έφταιγε η δόλια φύση μου και το ότι ήμουν υπερβολικά επιφυλακτική. Φοβήθηκα ότι αν η Λιου Σουάν δεν αποδεχόταν τις προτάσεις μου και γινόταν προκατειλημμένη απέναντί μου, θα καταστρεφόταν η μεταξύ μας σχέση. Σκέφτηκα πως όταν η Λιου Σουάν έβλεπε τα προβλήματά μου, συνήθως τα επισήμαινε αμέσως, πράγμα που με βοηθούσε πολύ. Εγώ, όμως, ήμουν πολύ επιφυλακτική απέναντί της. Ακόμα κι όταν εντόπιζα τα προβλήματά της, δεν τη συναναστρεφόμουν ούτε της τα επισήμαινα. Έδειχνα μονάχα ένα ψεύτικο και τελείως ανειλικρινές πρόσωπο. Ήμουν πραγματικά δόλια! Νόμιζα πως με το να επισημάνω τα προβλήματα των άλλων, θα τους πρόσβαλλα και θα τους πλήγωνα, αλλά αυτή η άποψη ήταν λάθος. Στην πραγματικότητα, όταν βλέπουμε άλλους ανθρώπους να αποκαλύπτουν τη διαφθορά τους, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να τους ανοίγουμε την καρδιά μας και να επισημαίνουμε τα προβλήματά τους αμέσως. Αυτό θα τους βοηθήσει να κάνουν αυτοκριτική και να διορθώσουν αποκλίσεις, πράγμα που αποτρέπει και τυχόν απώλειες στο έργο της εκκλησίας. Έτσι βοηθάμε τους άλλους. Συνειδητοποίησα ότι οι απόψεις μου ήταν εντελώς στρεβλές και δεν εναρμονίζονταν καθόλου με την αλήθεια. Αργότερα, μίλησα στη Λιου Σουάν για όσα προβλήματά της είχα δει. Η επιβλέπουσα έστειλε μια επιστολή για να συναναστραφεί και να βοηθήσει τη Λιου Σουάν.

Μετά από λίγο καιρό, η Λιου Σουάν άρχισε να κατανοεί κάπως την αλαζονική της διάθεση και πήρε την πρωτοβουλία να μας οδηγήσει στην εκμάθηση τεχνικών δεξιοτήτων. Έτσι, αυξήθηκε η αποτελεσματικότητα στα καθήκοντά μας. Αφού είδα αυτά τα αποτελέσματα, ένιωσα βαθιά ντροπή και αυτομεμψία. Αν είχα μιλήσει νωρίτερα, η Λιου Σουάν ίσως να είχε αναγνωρίσει τα προβλήματά της νωρίτερα, κι αυτό θα είχε ωφελήσει τόσο την αρμονική συνεργασία μας όσο και την επικοινωνία των τεχνικών δεξιοτήτων. Μετανιωμένη, έκανα αυτοκριτική και αναρωτήθηκα: Γιατί κάθε φορά που εντόπιζα προβλήματα σε άλλους και πήγαινα να τους τα πω, δεν μπορούσα να μιλήσω; Ποια διεφθαρμένη διάθεση με ελέγχει κρυφά; Μια μέρα, διάβασα δύο χωρία από τα λόγια του Θεού: «Όταν οι άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη απέναντι στα καθήκοντά τους, όταν τα κάνουν επιπόλαια, συμπεριφέρονται σαν ανθρωπάρεσκοι και δεν υπερασπίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τι διάθεση είναι αυτή; Είναι πονηριά, είναι η διάθεση του Σατανά. Η πιο εμφανής πτυχή των φιλοσοφιών του ανθρώπου για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις είναι η πονηριά. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι, αν δεν είναι πονηροί, θα έχουν την τάση να προσβάλλουν τους άλλους και θα είναι ανίκανοι να προστατέψουν τον εαυτό τους· πιστεύουν ότι πρέπει να είναι αρκετά πονηροί ώστε να μην προσβάλουν και να μην πληγώσουν κανέναν κι έτσι να παραμείνουν οι ίδιοι ασφαλείς, να προστατέψουν τα μέσα του βιοπορισμού τους και να εδραιωθούν ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους. Όλοι οι άπιστοι ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Όλοι τους είναι ανθρωπάρεσκοι και δεν προσβάλλουν κανέναν. Έχεις έρθει στον οίκο του Θεού, έχεις διαβάσει τον λόγο του Θεού και έχεις ακούσει τα κηρύγματα του οίκου του Θεού· γιατί, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, να μιλήσεις από καρδιάς και να είσαι ειλικρινής άνθρωπος; Γιατί είσαι πάντα ανθρωπάρεσκος; Οι ανθρωπάρεσκοι προστατεύουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα της εκκλησίας. Όταν βλέπουν κάποιον να πράττει το κακό και να βλάπτει τα συμφέροντα της εκκλησίας, το αγνοούν. Τους αρέσει να είναι ανθρωπάρεσκοι και δεν προσβάλλουν κανέναν. Αυτό είναι ανευθυνότητα και αυτού του είδους τα άτομα είναι υπερβολικά πονηρά και αναξιόπιστα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). «Απ’ ό,τι φαίνεται, τα λόγια των αντίχριστων φαίνονται ιδιαίτερα ευγενικά, πολιτισμένα και μεγαλόπνοα. Όποιος κι αν παραβιάζει τις αρχές ή διαταράσσει και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, ο αντίχριστος δεν εκθέτει ούτε κρίνει αυτούς τους ανθρώπους· κάνει τα στραβά μάτια, αφήνοντας τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είναι μεγαλόψυχος σε όλα τα θέματα. Όποια διαφθορά κι αν αποκαλύπτουν οι άνθρωποι και ό,τι κακές πράξεις κι αν κάνουν, ο αντίχριστος δείχνει κατανόηση κι ανοχή. Δεν θυμώνει ούτε αρπάζει φωτιά, δεν οργίζεται ούτε κατηγορεί τους ανθρώπους όταν κάνουν κάτι λάθος και παραβλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Ανεξάρτητα από το ποιος διαπράττει το κακό κι αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, δεν δίνει σημασία, λες κι αυτό δεν έχει καμία σχέση μ’ εκείνον, και δεν προσβάλλει ποτέ ανθρώπους εξαιτίας αυτού. Με τι ασχολούνται περισσότερο οι αντίχριστοι; Με το πόσοι τούς εκτιμούν, πόσοι τούς βλέπουν όταν υποφέρουν και τους εξυμνούν γι’ αυτό. Οι αντίχριστοι πιστεύουν ότι τα βάσανα δεν πρέπει ποτέ να είναι για το τίποτα. Ανεξάρτητα από τις κακουχίες που υπομένουν, το τίμημα που πληρώνουν, τις καλές πράξεις που κάνουν, το πόσο τρυφεροί, προσεκτικοί και στοργικοί είναι προς τους άλλους, όλα αυτά πρέπει να γίνονται μπροστά σε άλλους, έτσι ώστε να τα βλέπουν περισσότεροι άνθρωποι. Και ποιος είναι ο στόχος τους ενεργώντας έτσι; Να εξαγοράσουν την εύνοια των ανθρώπων, να κάνουν πιο πολλούς ανθρώπους να εγκρίνουν τις ενέργειές τους, τη διαγωγή τους και τον χαρακτήρα τους μέσα στην καρδιά τους, προσφέροντας την επιδοκιμασία τους. Υπάρχουν, μάλιστα, και αντίχριστοι που προσπαθούν μέσω αυτής της εξωτερικά καλής συμπεριφοράς να εδραιώσουν την εικόνα του “καλού ανθρώπου” για τον εαυτό τους, έτσι ώστε να στρέφονται περισσότεροι άνθρωποι σ’ αυτούς για βοήθεια» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος δέκατο)]. Τα λόγια του Θεού εκθέτουν την αλήθεια τόσο ξεκάθαρα! Τα άτομα με δόλιες και πονηρές διαθέσεις βλέπουν άλλους να αποκαλύπτουν διαφθορές ή να διαταράσσουν το έργο της εκκλησίας, μα ποτέ δεν μιλάνε ούτε και τους εκθέτουν. Εξωτερικά, μοιάζουν να είναι ανεκτικοί και υπομονετικοί, αλλά ο πραγματικός τους στόχος είναι να χρησιμοποιήσουν τη φαινομενική καλοσύνη τους για να κάνουν τους άλλους να πιστέψουν ότι είναι στοργικοί κι ότι νοιάζονται, κι έτσι να πάρουν με το μέρος τους τους ανθρώπους και να εξαγοράσουν την εύνοιά τους. Η φύση τους είναι εξαιρετικά μοχθηρή. Το ίδιο έκανα κι εγώ. Όταν είδα τη Λιου Σουάν να απαξιώνει και να περιορίζει τη Ζανγκ Τσι, και είδα ότι η Λιου Σουάν, ως επικεφαλής της ομάδας μας, απέτυχε να οργανώσει την εκμάθηση τεχνικών δεξιοτήτων και καθυστέρησε το έργο, θέλησα να επισημάνω τα προβλήματά της. Πάνω, όμως, που πήγαινα να μιλήσω, δάγκωνα τη γλώσσα μου κι ανησυχούσα μήπως η Λιου Σουάν δεν αποδεχτεί όσα πω, γίνει προκατειλημμένη απέναντί μου κι αυτό δυσκολέψει τις επαφές μας στο μέλλον. Γι’ αυτό δεν έλεγα τίποτα. Ακόμη και όταν έγραψα για την κατάστασή μου, φοβήθηκα πως αν μάθει κάτι η Λιου Σουάν, θα σκεφτεί ότι αναφέρω τα προβλήματά της πίσω από την πλάτη της, οπότε απέφυγα να μιλήσω γι’ αυτήν. Επιφανειακά, δεν προσέβαλα κανέναν και έδειχνα αρκετά φιλική, αλλά η πραγματική μου πρόθεση ήταν να διατηρήσω μια καλή σχέση με τη Λιου Σουάν. Για να διατηρήσω τη θετική εικόνα που είχε για μένα στο μυαλό της, δεν μπορούσα να πω κάτι πραγματικά ειλικρινές ή ωφέλιμο. Δεν σκέφτηκα αν θα υποστεί πλήγμα η ζωή-είσοδος των αδελφών μου ή αν το έργο της εκκλησίας θα καθυστερούσε εξαιτίας μου. Ήμουν εγωίστρια, ποταπή, ύπουλη και δόλια! Ήμουν πραγματικά μια ανθρωπάρεσκη! Πώς θα μπορούσε να μην αηδιάσει μαζί μου και να μη με απεχθάνεται ο Θεός;

Αργότερα, διάβασα περισσότερα από τα λόγια του Θεού: «Ένα από τα αξιώματα των φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις λέει το εξής: “Το να σιωπάς για τα ελαττώματα των καλών σου φίλων οδηγεί σε μια μακρά και καλή φιλία”. Με άλλα λόγια, για να καταφέρει κανείς να διατηρήσει αυτήν την καλή φιλία, ακόμη κι αν βλέπει ξεκάθαρα τα προβλήματα του φίλου του, δεν πρέπει να μιλά γι’ αυτά. Τηρεί τις αρχές που του υπαγορεύουν να μη χτυπά τους άλλους στο πρόσωπο και να μην εκθέτει τα ελαττώματά τους. Εξαπατά ο ένας τον άλλον, κρύβεται ο ένας απ’ τον άλλον και μηχανορραφεί ο ένας ενάντια του άλλου. Παρόλο που και οι δύο γνωρίζουν ξεκάθαρα τι είδους άνθρωπος είναι ο άλλος, δεν το λένε ευθέως. Αντίθετα, προσπαθούν να διατηρήσουν τη σχέση τους, χρησιμοποιώντας πονηρές μεθόδους. Γιατί να θέλει κανείς να διατηρήσει μια τέτοια σχέση; Επειδή δεν θέλει να κάνει εχθρούς σ’ αυτήν την κοινωνία και μέσα στην ομάδα του, καθώς έτσι θα εκτίθεται συχνά σε επικίνδυνες καταστάσεις. Επειδή ξέρεις πως, αν εκθέσεις τα ελαττώματα ενός ανθρώπου ή τον πληγώσεις, αυτός θα γίνει εχθρός σου και θα σε βλάψει, κι επειδή δεν θες να βρεθείς σε μια τέτοια κατάσταση, επιστρατεύεις το εξής αξίωμα των φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις: “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”. Με βάση αυτό, αν δύο άνθρωποι έχουν μια τέτοια σχέση μεταξύ τους, λογίζονται αληθινοί φίλοι; (Όχι.) Δεν είναι αληθινοί φίλοι ούτε, βέβαια, έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Τι ακριβώς σχέση είναι, λοιπόν, αυτή; Δεν είναι μια στοιχειώδης κοινωνική σχέση; (Ναι.) Όταν οι άνθρωποι συνδέονται με μια τέτοια κοινωνική σχέση, δεν μπορούν να κάνουν εγκάρδιες συζητήσεις ούτε να έχουν μια βαθιά σύνδεση και να μιλήσουν για ό,τι θέλουν. Δεν μπορούν να εξωτερικεύσουν όσα κρύβουν στην καρδιά τους ή να μιλήσουν για τα προβλήματα που διαπιστώνουν στους άλλους ούτε να πουν πράγματα που θα ωφελούσαν τους άλλους. Αντίθετα, προκειμένου να μη χάσουν την εύνοια των άλλων, επιλέγουν να πουν ωραία λόγια. Δεν τολμούν να πουν την αλήθεια και να τηρήσουν τις αρχές, αποτρέποντας έτσι τους άλλους να αναπτύξουν εχθρικές σκέψεις για εκείνους. Αν κανείς δεν αποτελεί απειλή για εκείνους, δεν ζουν σχετικά ήρεμα και γαλήνια; Αυτόν τον στόχο δεν θέλουν να πετύχουν όσοι υποστηρίζουν το ρητό “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”; (Ναι.) Είναι σαφές πως πρόκειται για έναν διεστραμμένο και δόλιο τρόπο επιβίωσης, με στοιχεία επιφυλακτικότητας και στόχο την αυτοσυντήρηση. Όταν ζουν έτσι, οι άνθρωποι δεν έχουν κάποιον που να μπορούν να εμπιστευτούν, δεν έχουν στενούς φίλους με τους οποίους να μπορούν να μιλήσουν για ό,τι θέλουν. Οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί ο ένας απέναντι στον άλλον, εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλον και μηχανορραφούν ο ένας εναντίον του άλλου, και καθένας παίρνει ό,τι χρειάζεται από τη μεταξύ τους σχέση. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; Κατά βάση, το ρητό “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους” αποσκοπεί στο να μην προσβάλλεις τους άλλους και να μην κάνεις εχθρούς, καθώς και να μη βλάπτεις κανέναν με σκοπό να προστατέψεις τον εαυτό σου. Είναι μια τεχνική και μια μέθοδος που υιοθετεί κανείς για να μην πληγωθεί ο ίδιος. Αν εξετάσουμε τις διάφορες πτυχές της ουσίας της, είναι ευγενής και θετική η απαίτηση σχετικά με την ανθρώπινη ηθική διαγωγή που σου λέει “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”; (Όχι.) Τι διδάσκει, άρα, στους ανθρώπους; Ότι δεν πρέπει να προσβάλλεις ή να πληγώνεις κανέναν, διαφορετικά εσύ είσαι αυτός που θα πληγωθεί στο τέλος. Σου διδάσκει, επίσης, ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν. Αν πληγώσεις έναν καλό σου φίλο, θα αρχίσει να αλλάζει σιγά σιγά η φιλία σας: Εκεί που ήταν καλός και στενός σου φίλος, θα γίνει ένας ξένος ή εχθρός σου. Αν οι άνθρωποι διδαχθούν να ενεργούν έτσι, ποια προβλήματα μπορούν να λυθούν; Έστω πως ενεργείς έτσι και δεν κάνεις εχθρούς, ενώ μειώνεις μάλιστα και αυτούς που ήδη έχεις. Θα σε θαυμάζουν, μήπως, και θα σε εγκρίνουν οι άνθρωποι ή θα σε έχουν για πάντα φίλο εξαιτίας αυτού; Ανταποκρίνεσαι, μήπως, έτσι απόλυτα στο πρότυπο της ηθικής διαγωγής; Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και τίποτα περισσότερο» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (8)]. Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα ότι ρητά όπως «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους», «Για να έχεις φίλους, μη μιλάς για τα ελαττώματά τους», «Λέγε καλά λόγια, σε αρμονία με τα αισθήματα και τη λογική των άλλων, καθώς η ειλικρίνεια τους ενοχλεί» και «Καλύτερα να μη λες τίποτα, παρά να επισημαίνεις προβλήματα», είναι σατανικές φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Ο Σατανάς ενσταλάζει αυτές τις ιδέες στους ανθρώπους, με αποτέλεσμα να πιστεύουν ότι για να κρατήσουν τη θέση τους στην κοινωνία, πρέπει να διατηρούν σχέσεις με τους ανθρώπους, να κρατούν μονίμως τα προσχήματα και να είναι ύπουλοι και ανθρωπάρεσκοι. Διαφορετικά, θα αποκλειστούν. Όταν οι άνθρωποι βασίζονται σε αυτές τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις κατά την επαφή τους με άλλους ανθρώπους, γίνονται καχύποπτοι και αμυντικοί. Διαβάζουν συνεχώς τον τόνο και τις εκφράσεις των άλλων όταν μιλούν ή κάνουν πράγματα, και επιφανειακά ενεργούν με έναν τρόπο, ενώ κρύβουν όσα πραγματικά σκέφτονται. Ποτέ δεν λένε ειλικρινή ή εγκάρδια λόγια, γίνονται όλο και πιο υποκριτές και μοχθηροί και ζουν χωρίς αξιοπρέπεια ή ακεραιότητα. Φοβόμουν να επισημάνω τα προβλήματα της Λιου Σουάν, επειδή είχα επηρεαστεί από αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Πίστευα ότι για να διατηρήσω καλές σχέσεις με τους ανθρώπους και να εξασφαλίσω τη θέση μου ανάμεσά τους, έπρεπε να προσέχω τα λόγια και τις πράξεις μου, να μη λέω ποτέ κάτι που δεν θα αρέσει στους άλλους ούτε να επισημαίνω τις ελλείψεις και τα ελαττώματά τους. Σκεφτόμουν ότι έπρεπε να κρατώ τα προσχήματα. Αλλιώς θα τους προσέβαλλα και θα γίνονταν εχθροί μου. Πριν πιστέψω στον Θεό, έτσι αλληλεπιδρούσα με τους ανθρώπους: ήμουν πάντα προσεκτική, διάβαζα τον τόνο και τις εκφράσεις των άλλων, κι ήμουν καχύποπτη κι επιφυλακτική με τους άλλους. Ακόμα και στους κοντινούς μου συγγενείς ή τους καλύτερους φίλους μου, δεν επισήμαινα τα προβλήματά τους, επειδή φοβόμουν μήπως με αντιπαθήσουν και με απομονώσουν. Αν και ο κόσμος έλεγε ότι ήμουν καλή, στην πραγματικότητα η ζωή που έκανα ήταν πολύ κουραστική. Αφού πίστεψα στον Θεό, συνέχισα να αλληλεπιδρώ με τους αδελφούς και τις αδελφές με τον ίδιο τρόπο, χωρίς ειλικρινή καρδιά. Έβλεπα καθαρά τα προβλήματα της Λιου Σουάν, αλλά για να διατηρήσω τη σχέση μου μαζί της, δεν της τα επεσήμανα και κράτησα όσα πραγματικά σκεφτόμουν για τον εαυτό μου. Φαινομενικά, τα πήγαινα καλά μαζί της και μπορούσαμε να μιλήσουμε για τα πάντα. Ζούσα σύμφωνα με αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες, ακολουθούσα πάντα τη μέση οδό, προσπαθούσα να μην προσβάλω κανέναν και διάβαζα τον τόνο και τις εκφράσεις των άλλων όταν αλληλεπιδρούσα μαζί τους. Αυτό έκανε κακό στη Λιου Σουάν και καθυστέρησε το έργο, και εγώ ένιωθα χάλια, σαν να πνίγομαι. Στο τέλος, ο Θεός θα με αποστρεφόταν, θα με απέρριπτε και θα με απέκλειε. Ο Θεός συμπαθεί τους ειλικρινείς ανθρώπους. Θέλει να αλληλεπιδρούμε με τους άλλους ελεύθερα και ειλικρινά και να ανοίγουμε τις καρδιές μας. Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια προτιμούν κι αυτοί να σχετίζονται με ειλικρινείς ανθρώπους. Το να ζει κανείς σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες μπορεί να τον βοηθήσει προσωρινά να διατηρήσει καλές σχέσεις με τους άλλους, μα αυτό δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Κάποια στιγμή, οι άνθρωποι αυτοί διακρίνονται και απορρίπτονται από εκείνους που επιδιώκουν και αγαπούν την αλήθεια. Εγώ βασιζόμουν σ’ αυτές τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, κι όχι μόνο δεν κατάφερα να διατηρήσω τη σχέση μου με τη Λιου Σουάν, αλλά έχασα και την εμπιστοσύνη της. Τελικά, με αποκάλεσε ανθρωπάρεσκη, κι είπε ότι δεν είχα ειλικρινή καρδιά στις αλληλεπιδράσεις μου με τους άλλους. Το συλλογίστηκα αυτό και συνειδητοποίησα πόσο ανόητη ήμουν που υιοθέτησα αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες ως τον τρόπο για να αντιμετωπίζω τον κόσμο. Είδα ότι είχα διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά και συνειδητοποίησα ότι χρειαζόμουν πράγματι τη σωτηρία του Θεού. Αποφάσισα να σταματήσω να ζω τόσο εγωιστικά και δόλια.

Αργότερα, άρχισα να αναρωτιέμαι: Πώς πρέπει να είναι οι σχέσεις μου με τους άλλους; Πώς πρέπει να μιλάω και να ενεργώ για να εναρμονιστώ με την πρόθεση του Θεού; Διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Ποια θα πρέπει να είναι η βάση της ομιλίας και των πράξεων των ανθρώπων; Τα λόγια του Θεού. Ποιες είναι λοιπόν οι απαιτήσεις και τα πρότυπα που έχει ο Θεός για την ομιλία και τις πράξεις των ανθρώπων; (Να είναι εποικοδομητικά για τους ανθρώπους.) Σωστά. Το βασικότερο είναι ότι πρέπει να λες την αλήθεια, να μιλάς με ειλικρίνεια και να ωφελείς τους άλλους. Η ομιλία σου πρέπει κατ’ ελάχιστον να είναι εποικοδομητική για τους ανθρώπους και όχι να τους ξεγελά, να τους παραπλανά, να τους κοροϊδεύει, να τους σατιρίζει, να τους χλευάζει, να τους ειρωνεύεται, να τους περιορίζει, να εκθέτει τις αδυναμίες τους ή να τους πληγώνει. Αυτή είναι η έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Είναι αρετή της ανθρώπινης φύσης. […] Πώς εκφράζεται η εποικοδομητική ομιλία; Κατά κύριο λόγο ενθαρρύνει, προσανατολίζει, καθοδηγεί, προτρέπει, δείχνει κατανόηση και προσφέρει παρηγοριά. Επίσης, σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, καθίσταται απαραίτητο να εκθέσουμε άμεσα τα λάθη των άλλων και να τους κλαδέψουμε, ώστε να γνωρίσουν την αλήθεια και να επιθυμήσουν τη μετάνοια. Μόνο τότε επιτυγχάνεται το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Αυτός ο τρόπος άσκησης είναι μεγάλο όφελος για τους ανθρώπους. Είναι πραγματική βοήθεια για αυτούς και είναι εποικοδομητικό για αυτούς, έτσι δεν είναι; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι είσαι ιδιαίτερα ισχυρογνώμων και αλαζόνας. Δεν το έχεις αντιληφθεί ποτέ, όμως κάποιος που σε γνωρίζει καλά βγαίνει ανοιχτά και σου λέει το πρόβλημα. Σκέφτεσαι μέσα σου: “Είμαι ισχυρογνώμων; Είμαι αλαζόνας; Κανείς άλλος δεν τόλμησε να μου το πει, αλλά με καταλαβαίνει. Το ότι μπόρεσε να πει κάτι τέτοιο υποδηλώνει ότι είναι όντως αλήθεια. Πρέπει να αφιερώσω λίγο χρόνο να το αναλογιστώ αυτό”. Μετά απ’ αυτό, λες στο συγκεκριμένο άτομο: “Οι άλλοι μού λένε μόνο ωραία πράγματα, μου απευθύνουν επαίνους, κανένας δεν με προσεγγίζει ποτέ σε προσωπικό επίπεδο, κανείς δεν μου έχει επισημάνει ποτέ αυτές τις ελλείψεις και τα προβλήματα που έχω. Μόνον εσύ μπόρεσες να μου το πεις, να μου μιλήσεις έξω από τα δόντια. Ήταν πολύ σπουδαίο, πολύ μεγάλη βοήθεια για μένα”. Μιλάτε μέσα από την καρδιά σας, έτσι δεν είναι; Σιγά-σιγά, ο άλλος επικοινωνεί μαζί σου για ό,τι έχει κατά νου, για τις σκέψεις του για σένα και για τις εμπειρίες του ως προς το ότι είχε αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, αρνητικότητα και αδυναμία σε αυτό το θέμα και το ότι κατάφερε να ξεφύγει απ’ αυτό αναζητώντας την αλήθεια. Αυτό είναι να μιλάτε μέσα από την καρδιά σας, είναι επικοινωνία ψυχών. Και ποια είναι, εν ολίγοις, η θεμελιώδης αρχή που διέπει την ομιλία; Είναι η εξής: Πες αυτό που έχεις στην καρδιά σου και μίλα για τις αληθινές σου εμπειρίες και για το τι πραγματικά σκέφτεσαι. Αυτά τα λόγια είναι τα πλέον επωφελή για τους ανθρώπους, προσφέρουν στους ανθρώπους, τους βοηθούν, είναι θετικά» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (3)]. Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα πως για να εδραιώσω μια κανονική σχέση με τους ανθρώπους, πρέπει να συμπεριφέρομαι στους άλλους σύμφωνα με τις αρχές των λόγων του Θεού. Όταν βλέπω κάποιον να αποκαλύπτει διαφθορά, να παρεμποδίζει το έργο ή να ενεργεί αντίθετα με τις αρχές, πρέπει να το επισημαίνω αμέσως. Έτσι θα ωφελήσω τόσο το έργο όσο και τη ζωή-είσοδο αυτού του ατόμου. Μόνο με μια τέτοια διαγωγή, θα μπορώ να τηρώ τις αρχές, να ζω ανοιχτά και με ειλικρίνεια, και να έχω ανθρώπινη φύση και αίσθημα δικαιοσύνης. Μπορεί κάποιες φορές ο άλλος να μην αποδέχεται αμέσως τα λόγια μου, αλλά αν επιδιώκει την αλήθεια, θα αναζητήσει την αλήθεια αργότερα και θα κάνει αυτοκριτική. Δεν θα νιώσει αηδία ή απόρριψη. Θα είναι ευγνώμων για τη βοήθειά μου. Επίσης, όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια ή δεν την αποδέχονται θα αποκαλυφθούν έτσι και θα μπορέσω κι εγώ να κερδίσω κάποια διάκριση. Δεν πρέπει να κρατώ απλώς τα προσχήματα. Πρέπει να με ενδιαφέρει η στάση του Θεού απέναντί μου, αν οι πράξεις μου ικανοποιούν τον Θεό, και αν τηρώ τις αρχές και φέρομαι στους ανθρώπους σύμφωνα με την αλήθεια των λόγων του Θεού. Αναλογίστηκα το παρελθόν μου και είδα ότι αλληλεπιδρούσα μονίμως με τους ανθρώπους με βάση φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Τα λόγια μου κι οι πράξεις μου ήταν πάντα περιορισμένα και ζούσα καταπιεσμένη χωρίς να μπορώ να βρω ανακούφιση. Έτσι, δεν θα μπορούσα ποτέ να φτάσω στην αλήθεια, θα ήμουν δεσμευμένη και υποδουλωμένη για πάντα από τον Σατανά. Τότε κατάλαβα ότι θα πρέπει να συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να αλληλεπιδρώ με τους άλλους με ειλικρίνεια και εντιμότητα, να μιλάω από την καρδιά μου και να λέω πράγματα που είναι ωφέλιμα για τους άλλους. Είτε κλαδεύω κάποιον, είτε τον κατηγορώ, είτε συναναστρέφομαι ήρεμα μαζί του σχετικά με την αλήθεια, πρέπει να προσεγγίζω τους πάντες με αληθινή καρδιά. Έτσι, οι σχέσεις μου με τους άλλους θα είναι κανονικές και ανθεκτικές, και θα απαλλαγώ από την καταπίεση. Θα σπάσω τα δεσμά και θα απελευθερωθώ.

Αργότερα, όταν συζητούσαμε για ζητήματα στα βίντεό μας, η Λιου Σουάν μοιραζόταν τις απόψεις της μόνο αν ήταν να επισημάνει τα προβλήματα των άλλων. Σπάνια συναναστρεφόταν σχετικά με τις αρχές. Στις συναθροίσεις, μιλούσε ελάχιστα για τις διαφθορές που αποκάλυπτε, και σπάνια μας μιλούσε για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε στο έργο της. Έτσι, προτού καλά-καλά το καταλάβουν οι άλλοι, πίστευαν ότι είχε ανάστημα και εργασιακή ικανότητα, κι όλοι τη θαύμαζαν. Ένιωσα ότι αυτό ήταν επιζήμιο για όλους και θέλησα να της το επισημάνω. Πάνω, όμως, που πήγα να μιλήσω, δίστασα και σκέφτηκα: «Αν της το πω αυτό, δεν θα δυσαρεστηθεί; Αν επηρεαστεί η σχέση μας, δεν θα γίνει πιο δύσκολη η αλληλεπίδρασή μας στο μέλλον;» Συνειδητοποίησα ότι πήγαινα να γίνω ξανά ανθρωπάρεσκη και ότι ήθελα να διατηρήσω τη σχέση μου με τους άλλους. Προσευχήθηκα, λοιπόν, αμέσως στον Θεό και ζήτησα τη δύναμη να κάνω πράξη την αλήθεια και να επαναστατήσω εναντίον του εαυτού μου. Αφού προσευχήθηκα, θυμήθηκα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Αν όλοι μιλούν για δογματικές ή θεωρητικές γνώσεις, αλλά δεν λένε τίποτα για τις γνώσεις που έχουν αποκομίσει από πραγματικά βιώματα και, όταν συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, αποφεύγουν να μιλούν για την προσωπική τους ζωή, τα προβλήματα της πραγματικής τους ζωής και τον εσωτερικό τους κόσμο, τότε μπορεί να προκύψει αληθινή επικοινωνία; Μπορεί να υπάρξει αληθινή εμπιστοσύνη; […] Αν οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε λεκτική ούτε πνευματική επικοινωνία, τότε δεν υπάρχει πιθανότητα να αναπτυχθεί οικειότητα μεταξύ τους και δεν μπορούν να φροντίζουν ούτε να βοηθούν ο ένας τον άλλο. Το έχετε βιώσει αυτό, έτσι δεν είναι; Αν ο φίλος σου σου εκμυστηρεύεται τα πάντα και εκφράζει όλα όσα σκέφτεται και οτιδήποτε τον κάνει να νιώθει δυστυχισμένος ή ευτυχισμένος, τότε δεν θα νιώθεις ιδιαίτερα κοντά του; Ο λόγος που είναι διατεθειμένος να σου πει αυτά τα πράγματα είναι επειδή του έχεις εκμυστηρευτεί κι εσύ τις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου. Έχετε μια πολύ στενή σχέση, γι’ αυτό και μπορείτε να τα πηγαίνετε τόσο καλά και να βοηθάτε ο ένας τον άλλο. Αν δεν υπήρχε τέτοια επικοινωνία και συζήτηση μεταξύ των αδελφών στην εκκλησία, δεν θα μπορούσαν να συνυπάρχουν αρμονικά και θα τους ήταν αδύνατο να συνεργάζονται καλά καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους. Γι’ αυτό η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια απαιτεί πνευματική επικοινωνία και την ικανότητα να μιλά κανείς από καρδιάς. Αυτή είναι μία από τις αρχές που πρέπει να έχει κανείς προκειμένου να είναι ειλικρινής» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής). Τα λόγια του Θεού με αφύπνισαν. Σκέφτηκα πως αλληλεπιδρώντας με τη Λιου Σουάν με βάση φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, δεν της άνοιξα ποτέ πραγματικά την καρδιά μου ούτε τη βοήθησα και ποτέ δεν συναναστράφηκα ούτε επισήμανα τα ζητήματά της. Την εξαπάτησα και της έκανα κακό, κι έτσι ο κόσμος με αντιπαθούσε κι ο Θεός με απεχθανόταν. Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να είμαι πια εγωίστρια και δόλια ανθρωπάρεσκη και ότι έπρεπε να είμαι έντιμος άνθρωπος σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να μιλάω για τα ζητήματα που βλέπω. Την επόμενη μέρα, όταν επικοινωνήσαμε σχετικά με τις καταστάσεις μας, επεσήμανα στη Λιου Σουάν ότι δεν μιλούσε ποτέ για τις διαφθορές της, ότι εστίαζε στο να μας καθοδηγήσει σχετικά με τις αρχές στα καθήκοντά μας, κι έτσι οι άλλοι μπορεί εύκολα να κατέληγαν να τη θαυμάζουν. Την προειδοποίησα, επίσης, ότι έτσι όπως έκανε τα καθήκοντά της δεν βάδιζε στο σωστό μονοπάτι. Η Λιου Σουάν με άκουσε και συνειδητοποίησε ότι το πρόβλημά της ήταν σοβαρό και θέλησε να αναζητήσει την αλήθεια και να κάνει αυτοκριτική. Αργότερα, η Λιου Σουάν διδάχτηκε από αυτήν την εμπειρία. Άρχισε να επικοινωνεί περισσότερο πάνω στις αρχές μαζί μας και μιλούσε συχνά για τις διαφθορές της. Η σχέση μας δεν χάλασε καθόλου. Αντίθετα, ήρθαμε πιο κοντά. Μερικές φορές, όταν δεν μπορούσα να διακρίνω την κατάστασή μου, η επικοινωνία με τη Λιου Σουάν με βοηθούσε να κατανοήσω κάπως τον εαυτό μου. Ένιωσα πραγματικά ότι το να σχετίζομαι με τους ανθρώπους και να ανοίγω την καρδιά μου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού όχι μόνο βοηθούσε τους άλλους, αλλά ωφελούσε κι εμένα. Εκείνη την περίοδο, σημειώσαμε πρόοδο τόσο στη ζωή-είσοδό μας, όσο και στις τεχνικές μας δεξιότητες. Έτσι, βελτιώθηκε η αποτελεσματικότητά μας στα καθήκοντά μας, και νιώσαμε στ’ αλήθεια την καθοδήγηση του Θεού. Αναλογίστηκα το παρελθόν κι είδα ότι το να βασίζω τις σχέσεις μου με τη Λιου Σουάν σε φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις έκανε τη ζωή μου πολύ οδυνηρή και κουραστική. Ούτε και είχα εκπληρώσει τις ευθύνες μου για τη διατήρηση του εκκλησιαστικού έργου. Σε σχέση με πριν, τώρα που είμαι ένας ειλικρινής άνθρωπος σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και μιλώ μέσα από την καρδιά μου, νιώθω την καθοδήγηση του Θεού και έχω ένα αίσθημα γαλήνης και ελευθερίας στην καρδιά μου. Είναι δύσκολο να περιγραφεί αυτή η γλύκα και η χαρά. Κατανοώ επίσης ότι οι κανονικές σχέσεις μεταξύ αδελφών δεν πρέπει να περιλαμβάνουν καχυποψίες ή φραγμούς. Πρέπει να φερόμαστε ο ένας στον άλλον με ειλικρίνεια, και να βοηθάμε και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον στη ζωή-είσοδο και τα καθήκοντά μας. Αυτό ωφελεί και τους άλλους, και εμάς και το έργο της εκκλησίας. Ο λόγος του Θεού με δίδαξε πώς να σχετίζομαι με τους άλλους, και ευγνωμονώ πραγματικά τον Θεό μέσα από την καρδιά μου.