Τον Ιούλιο του 2023 έκανα βίντεο για την εκκλησία. Αλλά επειδή δεν είχα εξασκήσει για πολύ καιρό αυτό το καθήκον κι οι τεχνικές μου δεξιότητες ήταν μέτριες, κάποια δύσκολα βίντεο τα αναλάμβανε η συνεργάτιδά μου, η αδελφή Ζιανγκ Σιν, κι εγώ αναλάμβανα απλά κι εύκολα βίντεο. Σκεφτόμουν: «Εγώ τώρα ξεκίνησα. Δεν ξέρω πολλές αρχές και δεν έχω πολύ καλές δεξιότητες, μα αφού έχω τη Ζιανγκ Σιν εδώ, σταδιακά θα μάθω». Μελέτησα και σημείωσα κάποια πρόοδο, μα κάθε φορά που έβλεπα ότι δυσκολευόμουν με κάποιο βίντεο, έβρισκα μια δικαιολογία να μην το κάνω και σκεφτόμουν: «Αυτό το βίντεο θα είναι πολύ δύσκολο. Απαιτεί πολλή προσπάθεια και θα πληρώσω μεγάλο τίμημα!» Διάλεγα μόνο τα εύκολα βίντεο, κι εργαζόμουν χαλαρά και χωρίς καθόλου πίεση. Έβλεπα τη Ζιανγκ Σιν να ερευνά, να αναζητά και να αναρωτιέται διαρκώς και σκεφτόμουν: «Η Ζιανγκ Σιν είναι πιο ικανή από εμένα, μα ακόμη κι αυτή χρειάζεται να ερευνά μερικές φορές. Αν έκανα εγώ αυτά τα βίντεο, το τίμημα που θα πλήρωνα θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο. Αυτό θα ήταν δύσκολο και εξαντλητικό! Θα συνεχίσω να φτιάχνω απλά βίντεο». Έτσι, έκανα το καθήκον μου για λίγο χωρίς να αισθάνομαι καμία πίεση. Αργότερα, όταν η Ζιανγκ Σιν αντιμετώπισε δυσκολίες στη δημιουργία των βίντεο, μου ζήτησε να ερευνήσω και να συζητήσω τα προβλήματά της μαζί της. Εγώ το βρήκα αυτό δύσκολο, ενοχλήθηκα και δεν τη βοήθησα. Έδινα όλα τα δύσκολα βίντεο στη Ζιανγκ Σιν λες κι ήταν αυτονόητο και δεν πίεζα καθόλου τον εαυτό μου. Όταν είδα ότι είχε μαζευτεί πολλή δουλειά στην αδελφή Ζιανγκ Σιν και ότι πιεζόταν πολύ, δεν θέλησα να τη βοηθήσω. Με την πάροδο του χρόνου, άρχισα να βαριέμαι το καθήκον μου και για πολύ καιρό δεν σημείωσα καμία πρόοδο. Ένιωσα ότι η κατάστασή μου δεν ήταν σωστή, και αναρωτήθηκα: «Χρησιμοποιώ τη δικαιολογία ότι είμαι καινούργια και δεν γνωρίζω καλά τη δουλειά, και όλο βολεύομαι και δίνω τα δύσκολα βίντεο στην αδελφή Ζιανγκ Σιν, επειδή δεν θέλω να πληρώσω κανένα τίμημα ή να προσπαθήσω έστω λίγο. Αυτό δεν σημαίνει ότι αποφεύγω τις δυσκολίες; Ότι λυγίζω μπροστά στις αναποδιές;»

Αργότερα, έψαξα τα σχετικά λόγια του Θεού. Ο Θεός λέει: «Οι άνθρωποι, όταν κάνουν ένα καθήκον, πάντα επιλέγουν τις ελαφριές εργασίες, τις εργασίες που δεν είναι κουραστικές και που δεν απαιτούν έκθεση σε αντίξοες καιρικές συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι επιλέγουν εύκολες εργασίες και αποφεύγουν τις δύσκολες, και είναι μια εκδήλωση του ότι λαχταρούν τις ανέσεις της σάρκας. Τι άλλο; (Το να παραπονιέται κάποιος συνεχώς όταν το καθήκον του είναι λίγο δύσκολο ή λίγο κουραστικό κι όταν αυτό απαιτεί να πληρώσει ένα τίμημα.) (Το ν’ ασχολείται κάποιος με το φαγητό και τα ρούχα, καθώς και με τις απολαύσεις της σάρκας.) Όλες αυτές είναι εκδηλώσεις της λαχτάρας για τις ανέσεις της σάρκας. Όταν ένας τέτοιος άνθρωπος βλέπει ότι μια εργασία είναι πολύ κοπιαστική ή ριψοκίνδυνη, τη φορτώνει σε κάποιον άλλον· ο ίδιος κάνει μόνο χαλαρό έργο και βρίσκει δικαιολογίες, λέγοντας ότι έχει χαμηλό επίπεδο, ότι δεν έχει εργασιακή ικανότητα και ότι δεν μπορεί να επωμιστεί αυτήν την εργασία, όταν στην πραγματικότητα όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός ότι λαχταρά τις ανέσεις της σάρκας. […] Είναι οι άνθρωποι που ενδίδουν στις ανέσεις της σάρκας κατάλληλοι να κάνουν ένα καθήκον; Μόλις κάποιος αναφέρει το θέμα της εκτέλεσης του καθήκοντός τους, μόλις συζητήσει για το να πληρώσουν τίμημα και να υποστούν ταλαιπωρία, κουνούν αδιάκοπα το κεφάλι τους αρνητικά. Έχουν πάρα πολλά προβλήματα, είναι γεμάτοι παράπονα και είναι μέσα στην αρνητικότητα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι άχρηστοι, δεν έχουν τα προσόντα για να κάνουν το καθήκον τους και θα πρέπει να αποκλείονται» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (2)]. Ο Θεός εκθέτει ότι μερικοί άνθρωποι επιλέγουν συνέχεια τις εύκολες δουλειές κι αποφεύγουν τις δύσκολες στο καθήκον τους. Όποτε βλέπουν δύσκολο έργο, το δίνουν σε άλλους, και κρατάνε μόνο εύκολες και απλές εργασίες για τον εαυτό τους. Τέτοιοι άνθρωποι ενδίδουν στις σωματικές ανέσεις κι είναι ανάξιοι να κάνουν οποιοδήποτε καθήκον. Έκανα, λοιπόν, αυτοκριτική και συνειδητοποίησα ότι εμφάνιζα κι εγώ την ίδια ακριβώς συμπεριφορά. Όταν συνεργαζόμουν με τη Ζιανγκ Σιν, είδα ότι η δημιουργία περίπλοκων βίντεο απαιτούσε αναζήτηση, μελέτη, έρευνα και θα έπρεπε να πληρώσω το τίμημα όλων αυτών. Αυτό με ενοχλούσε και μου δημιουργούσε πονοκέφαλο, οπότε χρησιμοποιούσα σαν δικαιολογία την απειρία μου κι έδινα αυτά τα βίντεο στη Ζιανγκ Σιν. Εγώ επέλεγα μόνο τα απλά κι εύκολα βίντεο κι έτσι δεν ένιωθα πίεση κι ήμουν χαλαρή. Αργότερα, όταν η Ζιανγκ Σιν αντιμετώπισε δυσκολίες στη δημιουργία βίντεο και χρειάστηκε τη βοήθειά μου για να ερευνήσει και να συζητήσει πράγματα, εγώ ενοχλήθηκα και δεν ήθελα καν να προσπαθήσω. Στο καθήκον μου, έδινα σε άλλους τις εργασίες που απαιτούσαν κόπο και θυσίες. Ενέδιδα στην άνεση, ξεγλιστρούσα και απέφευγα δυσκολίες. Η συμπεριφορά μου αυτή με έκανε να χάσω κάθε ακεραιότητα και αξιοπρέπεια. Αν συνέχιζα να κάνω έτσι το καθήκον μου, ο Θεός θα με αποστρεφόταν και θα με απέρριπτε, και θα με απέκλειε. Μόνο όταν έφτασα σ’ αυτό το σημείο ένιωσα να φοβάμαι λίγο. Δεν μπορούσα να συνεχίσω να δουλεύω χωρίς κίνητρο, να είμαι επιπόλαιη και να με απασχολεί μόνο η σάρκα μου.

Αργότερα, παρακολούθησα ένα βίντεο βιωματικής μαρτυρίας, κι είδα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού που ταίριαζε στην κατάστασή μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: “Διότι όστις έχει, έτι θέλει δοθή εις αυτόν και θέλει περισσευθή· όστις όμως δεν έχει, και ο,τι έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού” (Κατά Ματθαίον 13:12). Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά; Σημαίνουν ότι αν δεν εκτελείς καν το καθήκον ή τη δουλειά σου ούτε αφιερώνεσαι σ’ αυτά, ο Θεός θα σου αφαιρέσει όσα ήταν κάποτε δικά σου. Τι σημαίνει “θα σου αφαιρέσει”; Πώς νιώθουν οι άνθρωποι εξαιτίας αυτού; Μπορεί να μην καταφέρεις να πετύχεις όσα θα μπορούσες να είχες πετύχει με βάση το επίπεδο και τα χαρίσματά σου, αλλά να μην αισθάνεσαι τίποτα, και να είσαι όπως ακριβώς ένας άπιστος. Αυτό σημαίνει να σου αφαιρεί ο Θεός τα πάντα. Εάν είσαι αμελής και δεν πληρώνεις κάποιο τίμημα στο καθήκον σου, ούτε είσαι έντιμος, ο Θεός θα σου αφαιρέσει όσα ήταν κάποτε δικά σου, θα σου πάρει πίσω το δικαίωμα να εκτελείς το καθήκον σου, δεν θα σου το παραχωρήσει. Ο Θεός σού έδωσε χαρίσματα και επίπεδο, αλλά εσύ δεν εκτέλεσες σωστά το καθήκον σου, δεν δαπάνησες τον εαυτό σου για τον Θεό ούτε πλήρωσες κάποιο τίμημα και δεν το έκανες με την καρδιά σου. Γι’ αυτό και ο Θεός όχι μόνο δεν σε θα σε ευλογήσει, μα θα σου αφαιρέσει και όσα είχες κάποτε. Ο Θεός δίνει στους ανθρώπους χαρίσματα, καθώς και ειδικές δεξιότητες, ευφυΐα και σοφία. Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να τα χρησιμοποιούν αυτοί; Πρέπει να αφιερώνεις τις ειδικές δεξιότητές σου, τα χαρίσματά σου, την ευφυΐα και τη σοφία σου στο καθήκον σου. Πρέπει να το κάνεις με την καρδιά σου και να εφαρμόζεις στο καθήκον σου όλα όσα γνωρίζεις, όλα όσα καταλαβαίνεις και όλα όσα μπορείς να πετύχεις. Αν το κάνεις αυτό, θα ευλογηθείς. Τι σημαίνει να σε ευλογήσει ο Θεός; Τι αισθάνονται οι άνθρωποι τότε; Ότι ο Θεός τούς έχει διαφωτίσει και καθοδηγήσει και ότι έχουν ένα μονοπάτι καθώς εκτελούν το καθήκον τους. Μπορεί οι άλλοι να έχουν την εντύπωση ότι το επίπεδό σου και οι γνώσεις σου δεν επαρκούν για να μπορέσεις να πετύχεις κάποια πράγματα. Αν όμως εργαστεί και σε διαφωτίσει ο Θεός, όχι μόνο θα είσαι σε θέση να καταλάβεις και να κάνεις αυτά τα πράγματα, αλλά θα τα κάνεις και καλά. Στο τέλος μάλιστα θα αναρωτηθείς: “Δεν ήμουν πάντα τόσο ικανός, αλλά πλέον υπάρχουν πολύ περισσότερα καλά πράγματα μέσα μου, και είναι όλα θετικά. Ποτέ μου δεν μελέτησα αυτά τα πράγματα, αλλά τώρα ξαφνικά τα καταλαβαίνω. Πώς έγινα ξαφνικά τόσο έξυπνος; Πώς είναι δυνατόν να μπορώ να κάνω τόσα πράγματα πλέον;” Δεν θα μπορέσεις να το εξηγήσεις. Αυτή είναι η διαφώτιση και η ευλογία του Θεού· έτσι ευλογεί ο Θεός τους ανθρώπους. Αν δεν το νιώθετε αυτό όταν εκτελείτε το καθήκον σας ή όταν κάνετε τη δουλειά σας, τότε δεν σας έχει ευλογήσει ο Θεός. Αν νιώθεις διαρκώς ότι το να κάνεις το καθήκον σου είναι ανούσιο, ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα κι ούτε είσαι σε θέση να συνεισφέρεις, αν δεν λαμβάνεις ποτέ διαφώτιση και νιώθεις ότι δεν διαθέτεις ευφυΐα ή σοφία που μπορείς να αξιοποιήσεις, τότε υπάρχει πρόβλημα: Αυτό δείχνει ότι δεν έχεις το σωστό κίνητρο ούτε το σωστό μονοπάτι για την εκτέλεση του καθήκοντός σου, δεν έχεις την έγκριση του Θεού, και η κατάστασή σου δεν είναι κανονική» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα πως δεν είχα προοδεύσει στη δημιουργία βίντεο επειδή αντιμετώπιζα λάθος το καθήκον μου. Φοβόμουν ότι θα έπρεπε ν’ ανησυχώ και να κουράζομαι, δεν ήθελα να κοπιάσω για το καθήκον μου κι επέλεγα μόνο τις εύκολες εργασίες. Δεν έβαζα σκέψη κι ενέργεια στο καθήκον μου, ξεγλιστρούσα και απέφευγα δυσκολίες. Ο Θεός απεχθανόταν τη στάση που είχα προς το καθήκον μου και μου είχε στερήσει αυτό που αρχικά είχα. Δεν είχα κάνει καμία πρόοδο στο καθήκον μου και δεν μπορούσα να κάνω ούτε και τα απλά βίντεο καλά. Αν δεν μετανοούσα, θα έχανα το καθήκον μου εντελώς. Αναλογίστηκα την περίοδο που το καθήκον μου ήταν το πότισμα των νέων πιστών. Στην αρχή, υπήρχαν και τότε πολλές αρχές που δεν καταλάβαινα, αλλά η αδελφή με την οποία συνεργαζόμουν συναναστράφηκε μαζί μου και με βοήθησε. Τη ρωτούσα κάθε φορά που αντιμετώπιζα δυσκολίες, συνόψιζα τα πράγματα, μελετούσα και προσευχόμουν συχνά στον Θεό. Εκείνη την περίοδο, προόδευσα γρήγορα και ήμουν αποτελεσματική στο καθήκον μου. Τώρα, όμως, μπορεί να μην ήμουν πολύ καιρό στην παραγωγή βίντεο, αλλά υπήρχαν κάποιες τεχνικές που θα μπορούσα να μάθω, αν δούλευα σκληρά και μελετούσα. Είχα ενδώσει, όμως, στη σωματική μου άνεση, δεν είχα την επιθυμία να προοδεύσω και δεν ήθελα να πληρώσω κανένα τίμημα, οπότε οι επαγγελματικές μου δεξιότητες δεν είχαν βελτιωθεί και δεν μπορούσα να δω την καθοδήγηση του Θεού στο καθήκον μου. Ο Θεός είναι αμερόληπτος και δίκαιος προς τους ανθρώπους. Αν πληρώσουμε το τίμημα και κάνουμε το καθήκον μας με την καρδιά μας, θα λάβουμε τη διαφώτιση και την καθοδήγηση του Θεού και θα σημειώσουμε πρόοδο τόσο στην ζωή-είσοδο όσο και στις επαγγελματικές μας δεξιότητες. Αν, όμως, δεν κάνουμε το καθήκον μας με την καρδιά μας, αν ξεγλιστράμε κι αποφεύγουμε δυσκολίες, κάποια στιγμή θα αποκαλυφθούμε, και με τον χρόνο, δεν θα πετύχουμε όσα θα μπορούσαμε να πετύχουμε. Όταν το σκέφτηκα αυτό, ένιωσα τύψεις και μετάνιωσα. Η πρόθεση του Θεού είναι να πληρώσω το τίμημα και να κάνω το καθήκον μου με την καρδιά μου, να ασκήσω τις αρμοδιότητες στα καθήκοντά μου, και να δημιουργήσω καλύτερα βίντεο για να διαδώσω το ευαγγέλιο και να καταθέσω μαρτυρία για τον Θεό. Εγώ, όμως, τεμπέλιαζα και ενέδιδα στην άνεση, δεν πλήρωνα κανένα τίμημα στο καθήκον μου και δεν έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Ο Θεός είχε ελπίδες για μένα κι εγώ Τον απογοήτευα. Δεν είχα όντως ανθρώπινη φύση και δεν γνώριζα το καλό μου! Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, έκλαψα και προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, δεν έπρεπε να εκτελέσω το καθήκον μου μ’ αυτήν τη στάση. Είμαι πραγματικά αναξιόπιστη! Θεέ μου, είμαι πρόθυμη να μετανοήσω απέναντί Σου. Σε παρακαλώ, εξέτασε εξονυχιστικά την καρδιά μου, καθοδήγησέ με και βοήθησέ με».

Στη συνέχεια, αναζήτησα ξανά για να καταλάβω τον λόγο που απέφευγα συνεχώς τις δυσκολίες. Διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Σήμερα, αν και το επόμενο βήμα του έργου του Θεού δεν έχει αρχίσει ακόμα, δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω ως προς τις απαιτήσεις που υπάρχουν για σένα και για το τι απαιτείται να βιώσεις. Υπάρχει τόσο έργο και τόσο πολλές αλήθειες. Δεν αξίζουν να τις γνωρίσεις; Δεν έχουν τη δυνατότητα η παίδευση και η κρίση να ξυπνήσουν το πνεύμα σου; Δεν έχουν τη δυνατότητα η παίδευση και η κρίση να σε κάνουν να μισήσεις τον εαυτό σου; Είσαι ικανοποιημένος με το να ζεις κάτω από την επιρροή του Σατανά, με ειρήνη και χαρά, και λίγη σαρκική παρηγοριά; Δεν είσαι ο κατώτερος από όλους τους ανθρώπους; Κανείς δεν είναι πιο ανόητος από εκείνους που έχουν δει τη σωτηρία, αλλά δεν επιδιώκουν να την κερδίσουν· αυτοί είναι άνθρωποι που ενδίδουν στη σάρκα και απολαμβάνουν τον Σατανά. Ελπίζεις ότι η πίστη σου στον Θεό δεν θα εμπεριέχει καμία πρόκληση ή δοκιμασία ούτε την παραμικρή δυσκολία. Πάντα επιδιώκεις εκείνα τα πράγματα που είναι άχρηστα και δεν αποδίδεις αξία στη ζωή, αλλά βάζεις τις δικές σου εξωφρενικές σκέψεις πάνω από την αλήθεια. Είσαι τόσο άχρηστος! Ζεις σαν χοίρος —ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ εσένα και τους χοίρους και τα σκυλιά; Δεν είναι όλοι εκείνοι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια μα αγαπούν τη σάρκα θηρία; Δεν είναι όρθια πτώματα όλοι αυτοί οι νεκροί χωρίς πνεύμα; Πόσα λόγια έχουν ειπωθεί ανάμεσά σας; Έχει γίνει μόνο λίγο έργο ανάμεσά σας; Πόσα σας έδωσα; Άρα, γιατί δεν τα κέρδισες; Τι παράπονο έχεις; Μήπως δεν έχεις κερδίσει τίποτα επειδή είσαι πολύ ερωτευμένος με τη σάρκα; Και μήπως αυτό συμβαίνει επειδή οι σκέψεις σου είναι υπερβολικές; Δεν είναι επειδή είσαι πολύ ανόητος; […] Ένας δειλός όπως εσύ, ο οποίος πάντα επιδιώκει τα σαρκικά, έχει καρδιά, έχει πνεύμα; Δεν είσαι απλώς ένα θηρίο; Σου δίνω την αληθινή οδό, χωρίς να ζητήσω τίποτα σε αντάλλαγμα, όμως δεν την επιδιώκεις. Είσαι ένας από εκείνους που πιστεύουν στον Θεό; Σου παρέχω πραγματική ανθρώπινη ζωή, όμως δεν την επιδιώκεις. Είσαι καθόλου διαφορετικός από έναν χοίρο ή έναν σκύλο; Οι χοίροι δεν επιδιώκουν τη ζωή του ανθρώπου, δεν επιδιώκουν να εξαγνίζονται και δεν καταλαβαίνουν τι είναι η ζωή. Κάθε μέρα, μετά το φαγητό τους, απλώς κοιμούνται. Σου έδωσα την αληθινή οδό, όμως δεν την έχεις κερδίσει: Είσαι με άδεια χέρια. Είσαι πρόθυμος να συνεχίσεις με αυτή τη ζωή, τη ζωή ενός χοίρου; Τι σημασία έχει να μένουν ζωντανοί αυτοί οι άνθρωποι; Η ζωή σου είναι αξιοπεριφρόνητη και ποταπή, ζεις μέσα στη βρομιά και στην ανηθικότητα, και δεν έχεις κανέναν στόχο. Η ζωή σου δεν είναι η πλέον ποταπή; Έχεις το θράσος να αντικρίσεις τον Θεό; Εάν συνεχίζεις να έχεις τέτοιες εμπειρίες, θα αποκτήσεις τίποτα; Η αληθινή οδός σού έχει δοθεί, αλλά κατά πόσο μπορείς να την κερδίσεις τελικά εξαρτάται από την προσωπική σου επιδίωξη» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι εμπειρίες του Πέτρου: η γνώση του για την παίδευση και την κρίση). Όταν διάβασα τις λέξεις «δειλός» και «θηρίο», με πόνεσε η καρδιά μου. Ήμουν ο τύπος του ανθρώπου που εξέθετε ο Θεός. Κάποια που λατρεύει τη σάρκα και δεν επιδιώκει την αλήθεια. Κατά τη διάρκεια του καθήκοντός μου, είχα ενδώσει στη σωματική άνεση, δεν ήθελα να πληρώσω κανένα τίμημα, ήθελα να κάνω τις εύκολες κι απλές εργασίες κι απλώς έκανα μισοδουλειές. Ήμουν σαν ένα γουρούνι. Έτρωγα, έπινα και κοιμόμουν όλη μέρα, χωρίς να σκέφτομαι και χωρίς να επιδιώκω στόχους. Δεν ήθελα να φέρω κανένα φορτίο, δεν επιθυμούσα να προοδεύσω στο καθήκον μου κι υπέκυπτα διαρκώς στη σάρκα μου. Αυτό συνέβαινε επειδή σατανικά δηλητήρια όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «Η ζωή είναι μικρή, απόλαυσέ την όσο προλαβαίνεις», ήταν οι κανόνες με βάση τους οποίους ζούσα. Πριν πιστέψω στον Θεό, ήμουν ευχαριστημένη με τις συνθήκες, επιζητούσα την άνεση και δεν είχα καμία φιλοδοξία. Σκεφτόμουν ότι η ζωή είναι σύντομη και ότι πρέπει να απολαμβάνω την κάθε μέρα αντί να κουράζομαι ή να δυσκολεύομαι. Ακόμα κι όταν πίστεψα στον Θεό, έκανα το καθήκον μου έχοντας αυτήν την άποψη. Όταν μου τύχαιναν δύσκολα βίντεο, τα φόρτωνα στη Ζιανγκ Σιν και για μένα κρατούσα τις εύκολες εργασίες. Αργότερα, όταν το έργο της αδελφής έγινε πολύ φορτωμένο και πιέστηκε πολύ, εγώ κράτησα απόσταση, έμεινα χαλαρή και δεν ήμουν πρόθυμη να αναλάβω ένα μέρος του φορτίου. Σκεφτόμουν μόνο τη σάρκα μου κι όχι τις δυσκολίες της αδελφής ή το έργο της εκκλησίας. Ήμουν εγωίστρια και ποταπή! Τα αναλογίστηκα όλα αυτά και συνειδητοποίησα ότι αυτά τα δηλητήρια που μου είχε ενσταλάξει ο Σατανάς με είχαν εξαχρειώσει κι είχα παρακμάσει, δεν είχα καμία επιθυμία να προοδεύσω κι είχα γίνει άχρηστη. Με αυτήν τη στάση δεν θα έκανα για πολύ καιρό αυτό το καθήκον. Στο τέλος, ο Θεός θα με αποκάλυπτε και θα με απέκλειε.

Αργότερα, τα λόγια του Θεού μού έδειξαν τι απαιτεί ο Θεός από τον κάθε άνθρωπο. Διάβασα τα λόγια του Θεού: «Ας υποθέσουμε ότι η εκκλησία κανονίζει να κάνεις μια δουλειά κι εσύ λες: “[…] Οποιαδήποτε δουλειά μού αναθέσει η εκκλησία, θα την αναλάβω με όλη μου την καρδιά και τη δύναμη. Αν υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω ή αν προκύψει κάποιο πρόβλημα, θα προσευχηθώ στον Θεό, θα αναζητήσω την αλήθεια, θα λύσω τα προβλήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και θα κάνω καλά τη δουλειά. Όποιο κι αν είναι το καθήκον μου, θα βάλω όλα τα μέσα που διαθέτω για να το κάνω καλά και να ικανοποιήσω τον Θεό. Για ό,τι μπορώ να πετύχω, θα κάνω ό,τι μπορώ για να επωμιστώ όλη την ευθύνη που πρέπει να επωμιστώ, και τουλάχιστον, δεν θα πάω ενάντια στη συνείδηση και τη λογική μου, ούτε θα είμαι επιπόλαιος και ύπουλος, ούτε θα λουφάρω και θα ενδίδω στους καρπούς των κόπων των άλλων. Τίποτα από όσα κάνω δεν θα υπολείπεται του προτύπου της συνείδησης”. Αυτό είναι το ελάχιστο πρότυπο της διαγωγής, και όποιος κάνει το καθήκον του με τέτοιον τρόπο έχει πιθανόν τα προσόντα να θεωρηθεί άνθρωπος με συνείδηση και λογική. Πρέπει τουλάχιστον να έχεις καθαρή συνείδηση όταν κάνεις το καθήκον σου, και πρέπει τουλάχιστον να αξίζεις τα τρία γεύματά σου την ημέρα και να μη ζεις παρασιτικά. Αυτό ονομάζεται αίσθημα ευθύνης. Είτε το επίπεδό σου είναι υψηλό είτε χαμηλό και είτε καταλαβαίνεις την αλήθεια είτε όχι, πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να έχεις αυτήν τη στάση: “Αφού μου ανατέθηκε να κάνω αυτό το έργο, πρέπει να το αντιμετωπίσω σοβαρά, πρέπει να το κάνω μέλημά μου και να βάλω όλη μου την καρδιά και τη δύναμη για να το κάνω καλά. Όσο για το αν μπορώ να το κάνω τέλεια, δεν τολμώ να δώσω εγγύηση, αλλά έχω την εξής στάση: θα κάνω ό,τι μπορώ για να το εκτελέσω καλά, και σίγουρα δεν θα είμαι επιπόλαιος απέναντί του. Αν προκύψει κάποιο πρόβλημα στο έργο, τότε θα πρέπει να αναλάβω την ευθύνη και να διασφαλίσω ότι θα πάρω ένα μάθημα από αυτό και θα κάνω καλά το καθήκον μου”. Αυτή είναι η σωστή στάση» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (8)]. Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, βρήκα ένα μονοπάτι άσκησης. Ο Θεός με είχε εξυψώσει σ’ αυτό το καθήκον, οπότε κι εγώ έπρεπε να βάλω τα δυνατά μου και να το κάνω καλά. Όταν αντιμετώπιζα δυσκολίες, δεν έπρεπε να ξεγλιστρώ ή να τις αποφεύγω. Έπρεπε να πληρώσω το τίμημα και να εκπληρώσω το καθήκον μου όσο καλύτερα μπορώ. Ξεκίνησα να δημιουργώ βίντεο χωρίς να έχω πολλές γνώσεις, οπότε έπρεπε να εργαστώ σκληρά για να βελτιώσω τις επαγγελματικές μου δεξιότητες. Έπρεπε να αναλαμβάνω τα δύσκολα βίντεο και να τα προχωρώ όσο μπορώ ή να συνεργάζομαι πάνω τους με τη Ζιανγκ Σιν, να πληρώνω το τίμημα, να τη ρωτώ ό,τι δεν καταλαβαίνω και να μαθαίνω λίγο λίγο. Έτσι, θα μπορούσα να εφαρμόσω στο καθήκον μου τις δεξιότητες που μάθαινα.

Μια φορά, θέλησα να δώσω ξανά στη Ζιανγκ Σιν ένα δύσκολο βίντεο, αλλά θυμήθηκα την προσευχή που έκανα στον Θεό για να μετανοήσω και συνειδητοποίησα πως μόλις με δυσκόλεψε το βίντεο, θέλησα ξανά να αποφύγω την ευθύνη. Δεν ήθελα και πάλι να πληρώσω το τίμημα ούτε και επιζητούσα να προοδεύσω. Προσευχήθηκα, λοιπόν, στον Θεό και Του ζήτησα να με βοηθήσει να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα μου και όντως να πληρώσω το τίμημα. Σκέφτηκα, επίσης, ότι ο Θεός ήθελε να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα μου, να κάνω πράξη την αλήθεια κάθε φορά που αντιμετωπίζω δυσκολίες, και να βελτιώσω τις δεξιότητές μου μέσα από τη δημιουργία βίντεο. Αφού κατανόησα την πρόθεση του Θεού, έψαξα επιμελώς πληροφορίες και έμαθα κάποιες τεχνικές, και τελικά, ολοκλήρωσα με επιτυχία το βίντεο. Μπορεί το βίντεο να χρειάστηκε χρόνο και κόπο, αλλά βελτιώθηκαν οι δεξιότητές μου. Ευχαριστώ τον Θεό για την καθοδήγησή Του!