Τι σημαίνει άπιστος;

11 Μαρτίου 2019

Σχετικά λόγια του Θεού:

Από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό, τότε πρέπει να αποθέσεις την πίστη σου στα λόγια και το έργο του Θεού καθ’ ολοκληρίαν. Δηλαδή, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό, πρέπει και να Τον υπακούς. Εάν είσαι ανίκανος να το πράξεις, τότε δεν έχει σημασία αν πιστεύεις στον Θεό. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και, παρόλα αυτά, ποτέ δεν Τον έχεις υπακούσει ή δεχθεί τα λόγια Του καθ’ ολοκληρίαν, αλλά, αντ’ αυτού, ζήτησες από τον Θεό να υποταχθεί Εκείνος σε εσένα και να ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές σου έννοιες, τότε είσαι ο πλέον ανυπότακτος των ανθρώπων και είσαι άπιστος. Πώς ένα τέτοιο άτομο είναι ικανό να υπακούσει στο έργο και τα λόγια του Θεού που δεν συμμορφώνονται με τις έννοιες του ανθρώπου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό

Όλοι εκείνοι που έχουν μια λανθασμένη κατανόηση για τον λόγο του Θεού είναι άπιστοι. Δεν έχουν καμιά πραγματική γνώση, πόσω δε μάλλον, πραγματικό ανάστημα∙ είναι αδαείς άνθρωποι που στερούνται πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, όλοι εκείνοι που ζουν έξω από την ουσία του λόγου του Θεού είναι άπιστοι. Εκείνοι που θεωρούνται άπιστοι από τους ανθρώπους είναι θηρία στα μάτια του Θεού, και εκείνοι που θεωρούνται άπιστοι από τον Θεό είναι άνθρωποι που δεν θεωρούν τον λόγο του Θεού ως ζωή τους. Οπότε, μπορεί να ειπωθεί πως όσοι δεν κατέχουν την πραγματικότητα του λόγου του Θεού και αποτυγχάνουν να βιώσουν τα λόγια Του είναι άπιστοι.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Κατέχεις την πραγματικότητα μόνο όταν κάνεις πράξη την αλήθεια» στο βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, η πίστη των οποίων δεν έχει αναγνωριστεί ποτέ στην καρδιά του Θεού. Με άλλα λόγια, ο Θεός δεν αναγνωρίζει ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ακόλουθοι Του, διότι δεν επαινεί την πίστη τους. Διότι, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια ακολουθούν τον Θεό, οι άνθρωποι αυτοί δεν άλλαξαν ποτέ ούτε ιδέες ούτε απόψεις. Είναι σαν τους μη-πιστούς, προσκολλώμενοι στις αρχές των μη-πιστών και στον τρόπο δράσης τους, τηρώντας τους νόμους τους σχετικά με την επιβίωση και την πίστη. Ποτέ δεν δέχτηκαν τον λόγο του Θεού ως τη ζωή τους, ποτέ δεν πίστεψαν ότι ο λόγος του Θεού είναι αλήθεια, ποτέ δεν είχαν την πρόθεση να δεχτούν τη σωτηρία του Θεού, και ποτέ δεν αναγνώρισαν τον Θεό ως Θεό τους. Θεωρούν την πίστη στον Θεό σαν κάποιο είδος ερασιτεχνικού χόμπι, αντιμετωπίζοντας τον Θεό σαν απλή πνευματική συντήρηση, έτσι δεν νομίζουν ότι αξίζει να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τη διάθεση ή την ουσία του Θεού. Θα μπορούσες να πεις ότι όλα όσα αντιστοιχούν στον αληθινό Θεό, δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς τους ανθρώπους. Δεν ενδιαφέρονται και δεν τους απασχολεί να δώσουν προσοχή. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι βαθιά στις καρδιές τους υπάρχει πάντα μια δυνατή φωνή που τους λέει: Ο Θεός είναι αόρατος και ανέγγιχτος, και δεν υπάρχει. Πιστεύουν ότι η προσπάθεια κατανόησης του Θεού αυτού δεν θα άξιζε τις προσπάθειές τους· θα κορόιδευαν τους εαυτούς τους. Πιστεύουν πως με το να αναγνωρίζουν τον Θεό μόνο στα λόγια, χωρίς να παίρνουν πραγματική θέση και χωρίς να αφοσιώνονται σε κάποια πραγματική ενέργεια, φέρονται πολύ έξυπνα. Πώς βλέπει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Τους βλέπει ως μη-πιστούς. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Μπορούν οι μη-πιστοί να διαβάζουν τον λόγο του Θεού; Μπορούν να κάνουν το καθήκον τους; Μπορούν να πουν τα λόγια: “Εγώ θα ζήσω για τον Θεό”;» Αυτό που ο άνθρωπος βλέπει συνήθως, είναι οι επιφανειακές εικόνες των ανθρώπων, όχι η ουσία τους. Ωστόσο, ο Θεός δεν βλέπει τις επιφανειακές αυτές εικόνες· Εκείνος βλέπει μόνο την εσωτερική τους ουσία. Έτσι, ο Θεός έχει τη συγκεκριμένη στάση, τον συγκεκριμένο ορισμό απέναντι στους εν λόγω ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Μερικοί άνθρωποι δεν χαίρονται με την αλήθεια, πολύ λιγότερο, με την κρίση. Αντίθετα, χαίρονται με τη δύναμη και τον πλούτο. Αυτά τα άτομα κυνηγούν την εξουσία. Αναζητούν αποκλειστικά εκείνα τα θρησκεύματα στον κόσμο που έχουν επιρροή κι εκείνους τους πάστορες και τους δασκάλους που προέρχονται από τις ιερατικές σχολές. Παρά το γεγονός ότι δέχτηκαν την οδό της αλήθειας, παραμένουν επιφυλακτικοί και δεν είναι σε θέση να αφοσιωθούν πλήρως. Μιλούν για θυσίες προς τον Θεό, αλλά τα μάτια τους επικεντρώνονται σε μεγάλους πάστορες και δασκάλους κι ο Χριστός παραμερίζεται. Οι καρδιές τους είναι γεμάτες με φήμη, πλούτη και δόξα. Δεν πιστεύουν καθόλου ότι ένας τέτοιος ασήμαντος άνθρωπος είναι ικανός να κατακτήσει τόσους πολλούς, ότι ένας τόσο ασήμαντος είναι ικανός να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση. Δεν πιστεύουν καθόλου ότι όλα αυτά τα μηδενικά μέσα στη σκόνη και σωρούς κοπριάς είναι τα άτομα που επιλέγονται από τον Θεό. Πιστεύουν ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού, τότε ο ουρανός και η γη θα γύριζαν ανάποδα κι όλοι οι άνθρωποι θα ξεκαρδίζονταν στο γέλιο. Πιστεύουν ότι, αν ο Θεός επέλεξε κάποιους τόσο τιποτένιους για να τελειωθούν, τότε αυτοί οι μεγάλοι άντρες θα γίνονταν ο ίδιος ο Θεός. Οι αντιλήψεις τους είναι μολυσμένες με την απιστία. Πράγματι, πιο πολύ κι από την απιστία, είναι εξωφρενικά θηρία. Γιατί εκτιμούν μόνο τη θέση, το κύρος και τη δύναμη· αυτό που έχουν σε μεγάλη εκτίμηση είναι μεγάλες ομάδες και θρησκεύματα. Δεν έχουν κανένα σεβασμό για όλους εκείνους που οδηγούνται από τον Χριστό· είναι απλά προδότες που γύρισαν την πλάτη τους στον Χριστό, στην αλήθεια και στη ζωή.

Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν αγαπάς το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους φαύλους που συνδέονται με τον άθλιο κόσμο. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που αρπάζουν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ευχαρίστως πέφτεις στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, μόνο γράμματα και μόνο έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου για πάντα δεσπόζουν υπεροπτικές εικόνες· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος σεβασμού. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία.

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι όλοι όσοι δεν εκτιμούν την αλήθεια είναι άπιστοι και προδότες της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Χριστού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

Αν, κατά την πίστη τους στον Θεό, οι άνθρωποι δεν ζουν συχνά ενώπιόν Του, τότε δεν θα είναι σε θέση να έχουν σεβασμό για Εκείνον, κι έτσι θα είναι ανίκανοι να αποφύγουν το κακό. Αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Αν η καρδιά σου ζει συχνά ενώπιον του Θεού, θα βρίσκεσαι υπό έλεγχο και θα σέβεσαι τον Θεό σε πολλά πράγματα. Δεν θα φτάνεις στα άκρα και δεν θα κάνεις τίποτα το ακόλαστο. Δεν θα κάνεις πράγματα που σιχαίνεται ο Θεός και δεν θα λες λόγια χωρίς νόημα. Αν δεχθείς την επιτήρηση του Θεού και την πειθαρχία του Θεού, θα αποφύγεις να κάνεις πολλά κακά πράγματα. Ως εκ τούτου, δεν θα έχεις αποφύγει το κακό; Αν, κατά την πίστη σου στον Θεό, βρίσκεσαι συχνά σε αμηχανία, μη γνωρίζοντας αν ο Θεός είναι στην καρδιά σου, μη γνωρίζοντας τι επιθυμείς μέσα σου και αν δεν μπορείς να είσαι γαλήνιος ενώπιον του Θεού, αν δεν προσεύχεσαι στον Θεό ούτε αναζητάς την αλήθεια όταν σου συμβαίνει κάτι, αν συχνά ενεργείς κατά βούληση, ζεις σύμφωνα με τη σατανική σου διάθεση και αποκαλύπτεις την αλαζονική σου διάθεση, και αν δεν δέχεσαι τον εξονυχιστικό έλεγχο ή την πειθάρχηση του Θεού, και αν δεν υπακούς τον Θεό, τότε θα ζεις πάντοτε ενώπιον του Σατανά και θα ελέγχεσαι από τη σατανική σου διάθεση. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν έχουν, συνεπώς, το παραμικρό σεβασμό για τον Θεό. Είναι απλώς ανίκανοι να αποφύγουν το κακό και, ακόμα κι αν δεν κάνουν κακά πράγματα, οτιδήποτε σκέφτονται εξακολουθεί να είναι κακό, είναι ασύνδετο με την αλήθεια και πηγαίνει ενάντια στην αλήθεια. Οπότε, τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν, κατά βάση, οιαδήποτε σχέση με τον Θεό; Παρόλο που εξουσιάζονται από τον Θεό, δεν έχουν ποτέ αναφερθεί ενώπιον του Θεού, δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ τον Θεό ως Θεό, δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ τον Θεό ως τον Δημιουργό που τους εξουσιάζει, δεν έχουν αναγνωρίσει ποτέ ότι ο Θεός είναι ο Θεός και Κύριός τους και δεν έχουν σκεφτεί ποτέ να λατρέψουν τον Θεό με την καρδιά τους. Τέτοιοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να σέβονται τον Θεό και νομίζουν ότι αποτελεί δικαίωμά τους να κάνουν το κακό, λέγοντας: «Εγώ θα κάνω ό,τι θέλω. Θα φροντίσω εγώ για τις δικές μου υποθέσεις, δεν είναι δουλειά κανενός άλλου». Νομίζουν ότι αποτελεί δικαίωμά τους να κάνουν το κακό και αντιμετωπίζουν την πίστη στον Θεό ως κάποιου είδους μάντρα, ως μια μορφή τελετουργίας. Αυτό δεν τους καθιστά άπιστους; Είναι άπιστοι!

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Μόνο αν ζεις διαρκώς ενώπιον του Θεού μπορείς να βαδίσεις στο μονοπάτι της σωτηρίας» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»

Αποσπάσματα από κήρυγμα και συναναστροφή ως σημείο αναφοράς:

Όλοι μέσα στην οικογένεια του Θεού πιστεύουν στον Θεό. Ωστόσο, υπάρχει ένα είδος ανθρώπων που, παρόλο που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό, μέσα στην καρδιά τους έχουν αμφιβολίες σχετικά με την ύπαρξη του Θεού, με το γεγονός ότι ο Θεός δημιούργησε όλα όσα υπάρχουν, με την κυριαρχία του Θεού σε όλα όσα υπάρχουν, με την ενσάρκωση του Θεού, με τον λόγο του Θεού και με την αλήθεια. Η μία πτυχή είναι πως δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν αν αυτά τα πράγματα είναι αλήθεια ή όχι. Μια άλλη πτυχή είναι πως εξακολουθούν να αμφιβάλλουν, πιστεύοντας πως αυτά τα πράγματα είναι αδύνατα. Τι πιστεύουν μέσα στις καρδιές τους; Πιστεύουν σε όλα τα πράγματα που υπάρχουν στον υλικό κόσμο. Πιστεύουν όλα όσα μπορούν να δουν τα μάτια τους και όλα όσα μπορούν να αγγίξουν τα χέρια τους. Διατηρούν μια καχύποπτη στάση απέναντι σε όλα όσα δεν μπορούν να δουν τα μάτια τους, σε βαθμό που δεν τα αναγνωρίζουν καν. Αυτού του είδους τα άτομα πιστεύουν μόνο κατ’ όνομα στον Θεό, στην πραγματικότητα, όμως, είναι απλώς άπιστοι. Έχω ακούσει πως μέσα στη δυτική θρησκεία, το 25% των παστόρων, δηλαδή ουσιαστικά ένας στους τέσσερις πάστορες, δεν πιστεύουν ότι ο Κύριος Ιησούς συνελήφθη από το Άγιο Πνεύμα και τρέφουν κάποιες αμφιβολίες σχετικά με τη Βίβλο. Μεταξύ των παστόρων της Δύσης, υπάρχουν τόσο πολλοί που είναι άπιστοι. Ειδικά σε ό,τι αφορά τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού, εναντιώνονται ακόμα περισσότερο. Πιστεύουν πως ο Θεός υπάρχει μόνο στον ουρανό και πως ο Θεός δεν θα εργαστεί ποτέ μεταξύ των ανθρώπων. Ως εκ τούτου, όποιος λέει πως ο Θεός έχει έρθει, θα κατηγορηθεί από την πλειοψηφία των παστόρων της Δύσης ως αιρετικός. Δεν θα έλεγες πως αυτοί οι άνθρωποι είναι άπιστοι; Είναι άπιστοι. Οι άπιστοι δεν πιστεύουν στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Λένε: «Αυτό είναι κάτι που επινόησε ο άνθρωπος. Η καρδιά του ανθρώπου μπορεί προς στιγμήν να εμπνευστεί και ορισμένες φορές να διαφωτιστεί. Όμως αυτό δεν έχει καμία σχέση με το έργο του Αγίου Πνεύματος». Δεν πιστεύουν στο έργο του Αγίου Πνεύματος. Επίσης, δεν πιστεύουν πως ο λόγος του Θεού διατυπώνεται από τον Θεό. Λένε: «Αυτά τα λόγια διατυπώθηκαν από τον άνθρωπο. Ποιος έχει δει τον Θεό να λέει αυτά τα λόγια; Πώς θα μπορούσε ο Θεός να πει αυτά τα λόγια; Αυτά διατυπώθηκαν από τον άνθρωπο». Όλοι αυτοί που δεν πιστεύουν στην ενσάρκωση του Θεού ή στο έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν πιστεύουν, μάλιστα, πως τα λόγια του Θεού εκφράζονται από τον Θεό ή από το Πνεύμα του Θεού, είναι άπιστοι. Όσο αληθινή κι αν λένε πως είναι η πίστη τους στον Θεό, είναι άπιστοι. Ένας άπιστος δεν είναι κάποιος που ισχυρίζεται πως δεν πιστεύει στον Θεό. Λέει πως πιστεύει στον Θεό με το στόμα του, μα η καρδιά του δεν πιστεύει. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς άπιστος και μπορεί να ειπωθεί, επίσης, πως είναι απατεώνας.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Κηρύγματα και Συναναστροφή για την Είσοδο στη Ζωή»

Η ουσία των Φαρισαίων είναι η υποκρισία. Πιστεύουν στον Θεό αλλά δεν αγαπούν την αλήθεια ούτε αναζητούν τη ζωή. Πιστεύουν μόνο σε έναν ασαφή Θεό στον ουρανό και στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιώσεις, αλλά δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Χριστό, ούτε Τον παραδέχονται. Για την ακρίβεια, είναι όλοι τους άπιστοι. Η πίστη τους στον Θεό είναι μια έρευνα στη θεολογία και αντιμετωπίζουν την πίστη σε Αυτόν ως μια μορφή γνώσης για την οποία κάνουν έρευνα. Η δουλειά τους εξαρτάται από την έρευνα της Βίβλου και της θεολογίας. Στις καρδιές τους, η Βίβλος αποτελεί τη δουλειά τους. Νομίζουν πως όσο καλύτερα επεξηγούν τη βιβλική γνώση και τη θεολογική θεωρία, τόσο περισσότεροι άνθρωποι θα τους λατρεύουν και τόσο υψηλότερα και στερεότερα θα στέκονται στην έδρα τους, τόσο πιο σταθερή θα είναι η θέση τους. Ακριβώς επειδή οι Φαρισαίοι είναι άνθρωποι που ζουν μόνο για τη θέση και τη δουλειά τους και άνθρωποι που έχουν αγανακτήσει με την αλήθεια και τη μισούν, όταν ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε και ήρθε για να επιτελέσει το έργο Του, επέμεναν πεισματικά στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιώσεις και τη γνώση της Βίβλου, για να προστατεύσουν τη δική τους θέση και δουλειά και δεν σταμάτησαν σε τίποτα προκειμένου να αντιστέκονται στον Κύριο Ιησού και να Τον καταδικάζουν και να αντιτίθενται στον Θεό. […]

Στη θρησκεία, οι άνθρωποι πιστεύουν όλοι στον Θεό υπό τον έλεγχο των Φαρισαίων, ακολουθώντας τους πλήρως και ακούγοντάς τους. Όπως αυτοί, μελετούν μόνο τη Βίβλο και τη θεολογία, κατανοώντας μόνο τη γνώση της Βίβλου και τη θεολογική θεωρία και δεν αναζητούν την αλήθεια ούτε κάνουν πράξη τα λόγια του Κυρίου. Όπως οι Φαρισαίοι, πιστεύουν μόνο σε έναν ασαφή Θεό στον ουρανό, αλλά δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Χριστό των εσχάτων ημερών, τον Παντοδύναμο Θεό. Όση εξουσία και όση δύναμη κι αν έχουν οι αλήθειες που εκφράζονται από τον Παντοδύναμο Θεό, αυτοί εμμένουν πεισματικά στις αντιλήψεις και τις φαντασιώσεις τους και ακολουθούν τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, αντιστεκόμενοι στον Παντοδύναμο Θεό και καταδικάζοντάς Τον. Εννοείται πως τέτοιοι άνθρωποι είναι του ίδιου είδους με τους Φαρισαίους και διαβαίνουν την οδό των Φαρισαίων που αντιστέκονται στον Θεό! Ακόμη κι αν τέτοιοι άνθρωποι δεν ακολουθούν τους Φαρισαίους, είναι το ίδιο είδος ανθρώπων με αυτούς και απόγονοι των Φαρισαίων, αφού η φύση και η ουσία τους είναι ίδιες. Είναι όλοι τους άπιστοι που πιστεύουν μόνο στους εαυτούς τους, αλλά δεν αγαπούν την αλήθεια! Είναι όλοι αντίχριστοι που απεχθάνονται την αλήθεια και αντιτίθενται στον Χριστό!

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Σχετικό περιεχόμενο

Απάντηση

Επικοινωνήστε μαζί μας μέσω Messenger