Σχετικά λόγια του Θεού:

Όταν, κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Θεός επέστρεψε στον τρίτο ουρανό, το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας από τον Θεό είχε, στην πραγματικότητα, περάσει ήδη στο τελικό του μέρος. Τα μόνα που απέμεναν στη γη ήταν ο σταυρός που κουβάλησε ο Ιησούς στην πλάτη Του, η εκλεκτή σινδόνη με την οποία σαβανώθηκε ο Ιησούς, και το ακάνθινο στεφάνι και ο κόκκινος μανδύας τα οποία φορούσε ο Ιησούς (αυτά ήταν αντικείμενα τα οποία χρησιμοποίησαν οι Ιουδαίοι για να Τον χλευάσουν). Με άλλα λόγια, αφότου το έργο της σταύρωσης του Ιησού προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, τα πράγματα ηρέμησαν και πάλι. Έκτοτε, οι μαθητές του Ιησού δρομολόγησαν τη συνέχιση του έργου Του, ποιμαίνοντας και ποτίζοντας τις απανταχού εκκλησίες. Το περιεχόμενο του έργου τους είχε ως εξής: Ζήτησαν από όλους τους ανθρώπους να μετανοήσουν, να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους και να βαπτιστούν· και όλοι οι απόστολοι ξεκίνησαν να διαδίδουν την πραγματική ιστορία, την ωμή καταγραφή, της σταύρωσης του Ιησού, κι έτσι οι πάντες δεν μπορούσαν παρά να προσπέσουν ενώπιον του Ιησού για να εξομολογηθούν τις αμαρτίες τους. Επιπλέον, οι απόστολοι πήγαν παντού για να μεταδώσουν τα λόγια που εξέφερε ο Ιησούς. Από εκείνο το σημείο ξεκίνησε η οικοδόμηση των εκκλησιών κατά την Εποχή της Χάριτος.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (6)

Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των ειδικών συγκεντρώσεων ή των μεγάλων συγκεντρώσεων που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα μέρη, αναφέρθηκε μόνο μία πτυχή του μονοπατιού της πράξης. Τέτοιες πράξεις ήταν αυτές που έπρεπε να εφαρμοστούν στην Εποχή της Χάριτος και δεν είχε καμία σχέση με τη γνώση του Θεού, διότι το όραμα της Εποχής της Χάριτος ήταν μόνο το όραμα της σταύρωσης του Ιησού και δεν υπήρχαν μεγαλύτερα οράματα. Ο άνθρωπος υποτίθεται ότι δεν γνώριζε τίποτα περισσότερο από το έργο της λύτρωσης του ανθρώπου μέσω της σταύρωσης, και έτσι, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, δεν υπήρχαν άλλα οράματα για να γνωρίσει ο άνθρωπος. Με αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος είχε μόνο μια ελάχιστη γνώση του Θεού και, εκτός από τη γνώση της αγάπης και της συμπόνιας του Ιησού, υπήρχαν μόνο λίγα απλά και θλιβερά πράγματα για να κάνει πράξη, πράγματα που απείχαν πολύ από το σήμερα. Στο παρελθόν, όποια μορφή κι αν έπαιρνε η συνάθροισή του, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να μιλήσει για μια πρακτική γνώση του έργου του Θεού, πόσο μάλλον δε, μπορούσε κανείς να πει ξεκάθαρα ποιο ήταν το καταλληλότερο μονοπάτι άσκησης για να εισέλθει ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος πρόσθεσε απλώς μερικές απλές λεπτομέρειες σε ένα θεμέλιο ανεκτικότητας και υπομονής· δεν υπήρχε καμία αλλαγή στην ουσία των πράξεών του, επειδή μέσα στην ίδια εκείνη εποχή ο Θεός δεν έκανε κανένα νεότερο έργο και οι μόνες απαιτήσεις που είχε από τον άνθρωπο ήταν η ανοχή και η υπομονή ή το να φέρει τον σταυρό. Εκτός από τέτοιες πράξεις, δεν υπήρχαν άλλα ανώτερα οράματα, παρά μόνο η σταύρωση του Ιησού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

Μια κανονική πνευματική ζωή δεν περιορίζεται σε ασκήσεις όπως το να προσεύχεται κανείς, να τραγουδά ύμνους, να συμμετέχει στην εκκλησιαστική ζωή και να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού. Αντίθετα, αφορά το να βιώνει κανείς μια νέα και ζωντανή πνευματική ζωή. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι το πώς ασκείσαι, μα το τι καρπούς φέρνει η άσκησή σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι μια κανονική πνευματική ζωή εμπεριέχει απαραίτητα το να προσεύχεται κανείς, να τραγουδά ύμνους και να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού ή να στοχάζεται τα λόγια Του, ανεξάρτητα από το αν τέτοιες ασκήσεις έχουν στ’ αλήθεια κάποιο αποτέλεσμα ή αν οδηγούν σε πραγματική κατανόηση. Αυτοί οι άνθρωποι εστιάζουν στο να ακολουθούν επιφανειακές διαδικασίες χωρίς να σκέφτονται καθόλου τα αποτελέσματά τους· είναι άνθρωποι που ζουν σε θρησκευτικές τελετές, όχι άνθρωποι που ζουν εντός της εκκλησίας, πόσο μάλλον δε, είναι ο λαός της βασιλείας. Οι προσευχές τους, το ότι τραγουδούν ύμνους και τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού είναι απλώς τήρηση κανόνων· τα κάνουν αυτά από υποχρέωση και για να ανταποκριθούν στις τάσεις, όχι από προθυμία, όχι μέσα από την καρδιά τους. Όσο κι αν προσεύχονται κι αν τραγουδούν αυτοί οι άνθρωποι, οι προσπάθειές τους θα είναι άκαρπες, γιατί αυτά που κάνουν πράξη είναι απλώς οι κανόνες και οι τελετουργίες της θρησκείας. Δεν κάνουν στ’ αλήθεια πράξη τα λόγια του Θεού. Επικεντρώνονται μόνο στο να κάνουν θέμα το πώς ασκούνται, και μεταχειρίζονται τα λόγια του Θεού ως κανόνες που πρέπει να ακολουθούν. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Απλώς ικανοποιούν τη σάρκα και δίνουν μια παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Αυτοί οι θρησκευτικοί κανόνες και τα θρησκευτικά τελετουργικά είναι όλα ανθρώπινης προέλευσης· δεν προέρχονται από τον Θεό. Ο Θεός δεν ακολουθεί κανόνες, ούτε υπόκειται σε κανέναν νόμο. Αντίθετα, κάνει νέα πράγματα κάθε μέρα, επιτυγχάνοντας πρακτικό έργο. Όπως οι άνθρωποι στην Εκκλησία της Τριπλής Αυτενέργειας, που περιορίζονται σε ασκήσεις όπως η καθημερινή παρακολούθηση πρωινών λειτουργιών, η απογευματινή προσευχή και η προσευχή έκφρασης ευγνωμοσύνης πριν από τα γεύματα, αλλά και η απόδοση ευχαριστιών σε όλες τις περιστάσεις —όσα κι αν κάνουν και για όσο καιρό κι αν τα κάνουν, δεν θα έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν οι άνθρωποι ζουν εν μέσω κανόνων και έχουν την καρδιά τους αμετακίνητη στις μεθόδους άσκησης, το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να εργαστεί, καθώς οι καρδιές τους κυριεύονται από κανόνες και ανθρώπινες αντιλήψεις. Έτσι, ο Θεός δεν μπορεί να παρέμβει και να εργαστεί σ’ αυτούς, κι εκείνοι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συνεχίσουν να ζουν υπό τον έλεγχο των νόμων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δια παντός ανήμποροι να λάβουν τον αίνο του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με μια κανονική πνευματική ζωή

Κατά την πορεία της εισόδου του ανθρώπου, η ζωή είναι πάντοτε βαρετή, γεμάτη από μονότονα στοιχεία της πνευματικής ζωής, όπως η προσευχή, η βρώση και η πόση των λόγων του Θεού ή η οργάνωση συγκεντρώσεων, κι έτσι οι άνθρωποι νιώθουν συνεχώς ότι η πίστη στον Θεό δεν αποφέρει κάποια σπουδαία απόλαυση. Αυτού του είδους οι πνευματικές δραστηριότητες εκτελούνται πάντοτε βάσει της αρχικής διάθεσης της ανθρώπινη φύσης, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Παρόλο που οι άνθρωποι μπορούν να λαμβάνουν, ορισμένες φορές, τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος, ο αρχικός τρόπος σκέψης, η διάθεση, ο τρόπος ζωής τους και οι συνήθειές τους είναι ακόμα ριζωμένα μέσα τους, οπότε η φύση τους παραμένει αμετάβλητη. […] Στην πραγματικότητα, όταν ολοκληρώνεται ένα στάδιο από το έργο του Θεού, Εκείνος έχει ήδη καταστρέψει τα εργαλεία και το ύφος εκείνου του χρονικού διαστήματος, χωρίς να αφήσει κανένα ίχνος. Οι «ευσεβείς πιστοί», ωστόσο, εξακολουθούν να λατρεύουν αυτά τα απτά υλικά αντικείμενα· ταυτόχρονα, εμπιστεύονται με το πίσω μέρος του μυαλού τους τα όσα έχει ο Θεός, χωρίς να τα μελετάνε περαιτέρω, δείχνοντας ότι είναι γεμάτοι από αγάπη για τον Θεό, ενώ στην πραγματικότητα Τον έχουν εδώ και πολύ καιρό πετάξει έξω από τον οίκο και έχουν βάλει επάνω στο τραπέζι τον Σατανά για να τον λατρεύουν. Εικονίσματα με τον Ιησού, τη σταύρωση, την Παναγία, τη Βάφτιση του Ιησού και τον Μυστικό δείπνο· οι άνθρωποι τα λατρεύουν σαν τον Κύριο των Ουρανών, ενώ επανειλημμένως αναφωνούν «ο Κύριος, ο Ουράνιος Πατέρας». Δεν είναι όλα αυτά αστεία; Μέχρι σήμερα, πολλά παρόμοια ρητά και πρακτικές που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά είναι μισητά στον Θεό. Αποτελούν ένα σοβαρό εμπόδιο στο μονοπάτι του Θεού και, επιπλέον, επιφέρουν τρομερές αναποδιές κατά την είσοδο των ανθρώπων. Αν αφήσουμε κατά μέρους τον βαθμό στον οποίον έχει διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς, μέσα τους είναι γεμάτοι μέχρι πάνω με στοιχεία όπως τον νόμο του Γουίτνες Λι, τις εμπειρίες του Λόρενς, τις έρευνες του Γουότσμαν Νι και το έργο του Παύλου. Απλώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίον να μπορεί ο Θεός να εργαστεί επάνω στους ανθρώπους, επειδή μέσα τους έχουν πάρα πολύ ατομικισμό, νόμους, κανόνες, κανονισμούς, συστήματα και άλλα τέτοια. Αυτά τα στοιχεία, μαζί με τις φεουδαρχικές δεισιδαιμονικές τάσεις των ανθρώπων, έχουν αιχμαλωτίσει και κατασπαράξει την ανθρωπότητα. Είναι λες και οι σκέψεις των ανθρώπων είναι μια ενδιαφέρουσα έγχρωμη ταινία, η οποία αφηγείται ένα παραμύθι με φανταστικά όντα που καβαλάνε τα σύννεφα, τόσο ευφάνταστες που συναρπάζουν τους ανθρώπους, αφήνοντάς τους σαστισμένους κι άφωνους. Για να πούμε την αλήθεια, το έργο που έχει έρθει για να επιτελέσει ο Θεός σήμερα αποσκοπεί κυρίως στο να αντιμετωπίσει και να διαλύσει τα δεισιδαιμονικά χαρακτηριστικά των ανθρώπινων όντων και να μεταμορφώσει ολοσχερώς την πνευματική κατάστασή τους. Το έργο του Θεού δεν έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα λόγω της κληρονομιάς που έχει παραδοθεί από γενιά σε γενιά από τους ανθρώπους. Είναι ένα έργο που έχει ξεκινήσει ο ίδιος ο Θεός και ολοκληρώνεται από Εκείνον, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε ανάγκη για να λειτουργήσει ως κληροδότημα κάποιου σπουδαίου πνευματικού ανθρώπου ή ως κληρονομιά οποιουδήποτε έργου αντιπροσωπευτικής φύσης, το οποίο πραγματοποίησε ο Θεός σε κάποια άλλη εποχή. Τα ανθρώπινα όντα δεν χρειάζεται να ασχολούνται με κανένα από αυτά τα πράγματα. Ο Θεός σήμερα έχει ένα διαφορετικό ύφος ομιλίας και έργου, οπότε γιατί θα πρέπει τα ανθρώπινα όντα να προβληματίζονται; Αν οι άνθρωποι βαδίζουν το σημερινό μονοπάτι μέσα στο υφιστάμενο ρεύμα, ενώ συνεχίζουν την κληρονομιά των «προγόνων» τους, δεν θα φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους. Ο Θεός νιώθει βαθιά αποστροφή γι’ αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο ανθρώπινης συμπεριφοράς, ακριβώς όπως απεχθάνεται τα έτη, τους μήνες και τις ημέρες του κόσμου των ανθρώπων.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος (3)

Έχουν έλθει αίνοι στη Σιών και έχει εμφανιστεί ο τόπος κατοικίας του Θεού. Το ένδοξο άγιο όνομα που όλοι οι λαοί αινούν διαδίδεται. Ω, Παντοδύναμε Θεέ! Η Κεφαλή του σύμπαντος, ο Χριστός των εσχάτων ημερών —Αυτός είναι ο λαμπερός Ήλιος που έχει ανατείλει πάνω από το Όρος Σιών, το οποίο υψώνεται με μεγαλοπρέπεια και επιβλητικότητα σ’ ολόκληρο το σύμπαν…

Παντοδύναμε Θεέ! Σε επευφημούμε· χορεύουμε και ψάλλουμε. Είσαι πράγματι ο Λυτρωτής μας, ο μέγας Βασιλιάς του σύμπαντος! Έχεις φτιάξει μια ομάδα νικητών και έχεις εκπληρώσει το σχέδιο της διαχείρισης του Θεού. Όλοι οι λαοί θα συρρεύσουν σ’ αυτό το όρος. Όλοι οι λαοί θα γονατίσουν μπροστά στον θρόνο! Είσαι ο ένας και ο μόνος αληθινός Θεός και Σου αξίζει δόξα και τιμή. Όλη η δόξα, ο αίνος και η εξουσία ανήκουν στον θρόνο! Η πηγή της ζωής ρέει από τον θρόνο, ποτίζοντας και τρέφοντας τα πλήθη του λαού του Θεού. Η ζωή αλλάζει καθημερινά· μας ακολουθούν νέο φως και αποκαλύψεις, παρέχοντας διαρκώς νέα ενόραση για τον Θεό. Οι εμπειρίες μας παρέχουν απόλυτη σιγουριά για τον Θεό. Ο λόγος Του εκδηλώνεται διαρκώς, εκδηλώνεται μέσα σ’ όσους είναι σωστοί. Είμαστε πράγματι τόσο ευλογημένοι! Ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Θεό καθημερινά, επικοινωνούμε με τον Θεό στα πάντα, και δίνουμε στον Θεό κυριαρχία επί των πάντων. Συλλογιζόμαστε προσεκτικά τον λόγο του Θεού, η καρδιά μας γαληνεύει στον Θεό και, έτσι, ερχόμαστε ενώπιον του Θεού, όπου λαμβάνουμε το φως Του. Καθημερινά, στη ζωή, τις ενέργειες, τα λόγια, τις σκέψεις και τις ιδέες μας, ζούμε μέσα στον λόγο του Θεού, έχουμε οξυδέρκεια ανά πάσα στιγμή. Ο λόγος του Θεού περνά την κλωστή στη βελόνα· τα πράγματα που βρίσκονται κρυμμένα μέσα μας, έρχονται στο φως αναπάντεχα το ένα μετά το άλλο. Η συναναστροφή με τον Θεό δεν επιδέχεται καθυστέρηση· οι σκέψεις και οι ιδέες μας ξεσκεπάζονται από τον Θεό. Κάθε στιγμή, ζούμε ενώπιον του βήματος του Χριστού, όπου υποβαλλόμαστε σε κρίση. Κάθε σημείο μέσα στο σώμα μας παραμένει υπό την κατοχή του Σατανά. Σήμερα, ο ναός του Θεού πρέπει να καθαρθεί, ώστε να ξανακερδίσει την κυριαρχία Του. Για να μας κατέχει εξ ολοκλήρου ο Θεός, πρέπει να συμμετάσχουμε σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου. Μόνο όταν έχει σταυρωθεί ο παλιός εαυτός μας, μπορεί η αναστημένη ζωή του Χριστού να βασιλεύσει κυρίαρχη.

Τώρα, το Άγιο Πνεύμα εξαπολύει επίθεση σε κάθε γωνιά μας για να αγωνιστεί για την ανάκτησή μας! Εφόσον είμαστε έτοιμοι να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και πρόθυμοι να συνεργαστούμε με τον Θεό, ο Θεός σίγουρα θα μας φωτίζει και θα μας εξαγνίζει από μέσα μας ανά πάσα στιγμή, και θα ανακτήσει εκ νέου ό,τι έχει καταλάβει ο Σατανάς, ώστε να μπορέσει ο Θεός να μας ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατόν. Μη χάνεις χρόνο —ζήσε την κάθε στιγμή μέσα στον λόγο του Θεού. Να οικοδομηθείς με τους αγίους, να μεταφερθείς στη βασιλεία και να εισέλθεις στη δόξα μαζί με τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 1

Σήμερα, έχεις ολοκληρώσει όλες τις εκκλησίες —την εκκλησία της Φιλαδέλφειας— και κατ’ αυτόν τον τρόπο έχεις εκπληρώσει το σχέδιο διαχείρισής Σου των 6.000 χρόνων. Οι άγιοι μπορούν να υποτάσσονται ταπεινά ενώπιόν Σου, να συνδέονται εν πνεύματι και να ακολουθούν εν αγάπη, συνδεδεμένοι με την πηγή της κρήνης. Το ζωντανό νερό της ζωής ρέει ακατάπαυστα και απομακρύνει και καθαρίζει όλη τη βρομιά και την ιλύ στην εκκλησία, εξαγνίζοντας, για ακόμα μία φορά, τον ναό Σου. Έχουμε κατορθώσει να γνωρίσουμε τον πρακτικό αληθινό Θεό, έχουμε βαδίσει μέσα στον λόγο Του, έχουμε αναγνωρίσει τις λειτουργίες και τα καθήκοντά μας, και έχουμε κάνει ό,τι μπορούμε για να δαπανήσουμε τον εαυτό μας για χάρη της εκκλησίας. Πάντα ήσυχοι ενώπιόν Σου, πρέπει να δίνουμε προσοχή στο έργο του Αγίου Πνεύματος, ώστε το θέλημά Σου να μην παρεμποδίζεται μέσα μας. Υπάρχει αμοιβαία αγάπη ανάμεσα στους αγίους, και τα προτερήματα κάποιων θα αντισταθμίσουν τα μειονεκτήματα των άλλων. Μπορούν να βαδίζουν στο πνεύμα ανά πάσα στιγμή και να αποκτούν τη διαφώτιση και τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Κάνουν πράξη την αλήθεια αμέσως μόλις την κατανοήσουν. Συμβαδίζουν με το νέο φως και ακολουθούν τ’ αχνάρια του Θεού.

Συνεργάσου ενεργά με τον Θεό· το να Τον αφήνεις να πάρει τον έλεγχο σημαίνει να βαδίζεις μαζί Του. Όλες οι δικές μας ιδέες, έννοιες, απόψεις και κοσμικές εμπλοκές εξαφανίζονται σαν καπνός. Αφήνουμε τον Θεό να βασιλεύσει στο πνεύμα μας, βαδίζουμε μαζί Του και αποκτούμε υπερβατικότητα κατ’ αυτόν τον τρόπο, υπερνικούμε τα εγκόσμια και το πνεύμα μας πετάει ελεύθερο και απελευθερώνεται: Αυτά είναι τα αποτελέσματα όταν γίνει Βασιλιάς ο Παντοδύναμος Θεός. Πώς μπορούμε να μη χορεύουμε και να μη ψάλλουμε αίνους, να μην αναπέμπουμε αίνους και να μην αναπέμπουμε νέους ύμνους;

Υπάρχουν πράγματι πολλοί τρόποι για να αινεί κανείς τον Θεό: το να επικαλείται τ’ όνομά Του, να Τον πλησιάζει, να Τον σκέφτεται, να διαβάζει προσευχές, να συμμετέχει σε συναναστροφή, να στοχάζεται και να συλλογίζεται, να προσεύχεται, και να ψέλνει αίνους. Σ’ αυτά τα είδη αίνου, υπάρχει ευχαρίστηση, όπως και υπάρχει χρίσμα· υπάρχει δύναμη στον αίνο, όπως και φορτίο. Υπάρχει πίστη στον αίνο, όπως και νέα ενόραση.

Συνεργάσου ενεργά με τον Θεό, υπηρέτησε συντονισμένα και γίνε ένα, εκπλήρωσε τις προθέσεις του Παντοδύναμου Θεού, σπεύσε να γίνεις ένα άγιο πνευματικό σώμα, ποδοπάτησε τον Σατανά και βάλε τέλος στη μοίρα του. Η εκκλησία της Φιλαδέλφειας έχει αρπαγεί ενώπιον της παρουσίας του Θεού και εκδηλώνεται στη δόξα Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 2

Όλα τα έθνη ζητωκραυγάζουν, όλοι οι λαοί τραγουδούν, το όρος Σιών γελά χαρωπά, και η δόξα του Θεού έχει υψωθεί! Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έβλεπα την όψη του Θεού ούτε στα όνειρά μου, κι όμως σήμερα την είδα. Ερχόμενος πρόσωπο με πρόσωπο με Εκείνον κάθε μέρα, Του απογυμνώνω την καρδιά μου. Εκείνος προσφέρει πλουσιοπάροχα βρώση και πόση. Το ένδοξο φως Του φωτίζει τα πάντα: τη ζωή, τα λόγια, τις πράξεις, τις σκέψεις, τις ιδέες. Εκείνος δείχνει τον δρόμο σε κάθε βήμα και η κρίση Του πλήττει αμέσως όποια καρδιά είναι ανυπότακτη.

Να τρώμε μαζί με τον Θεό, να μένουμε μαζί, να ζούμε μαζί, να είμαστε μαζί Του, να περπατάμε μαζί, να απολαμβάνουμε μαζί, να κερδίζουμε δόξα και ευλογίες μαζί, να μοιραζόμαστε τη βασιλεία με Αυτόν και να συμβιώνουμε στη βασιλεία —μα τι αγαλλίαση! Τι γλυκύτητα! Ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο μαζί Του κάθε μέρα, μιλάμε μ’ Αυτόν κάθε μέρα, συζητάμε συνεχώς, λαμβάνουμε νέα διαφώτιση και νέες γνώσεις κάθε μέρα. Τα πνευματικά μάτια μας ανοίγουν και βλέπουμε τα πάντα· όλα τα μυστήρια του πνεύματος αποκαλύπτονται σ’ εμάς. Η άγια ζωή είναι πράγματι ανέμελη· τρέξε γρήγορα και μη σταματάς, προχώρα μπροστά συνεχώς —υπάρχει μια πιο θαυμαστή ζωή εμπρός σου. Μην ικανοποιείσαι απλώς με μια γλυκιά γεύση· να επιζητάς διαρκώς να εισέλθεις στον Θεό. Αυτός τα περικλείει όλα, είναι γενναιόδωρος, και έχει όλα όσα μας λείπουν. Να συνεργάζεσαι ενεργά, να εισέλθεις σε Αυτόν και τίποτα δεν θα είναι ποτέ πια το ίδιο. Η ζωή μας θα είναι υπερβατική και κανένας άνθρωπος, ζήτημα ή πράγμα δεν θα μπορεί να μας ενοχλήσει.

Υπέρβαση! Υπέρβαση! Αληθινή υπέρβαση! Η υπερβατική ζωή του Θεού βρίσκεται εντός, και τα πάντα έχουν πραγματικά χαλαρώσει! Υπερβαίνουμε τον κόσμο και τα εγκόσμια, δεν αισθανόμαστε προσκολλημένοι στους συζύγους ή στα παιδιά μας. Υπερβαίνουμε τον έλεγχο της ασθένειας και του περιβάλλοντος. Ο Σατανάς δεν τολμά να μας ενοχλήσει. Υπερβαίνουμε εντελώς όλες τις καταστροφές. Έτσι επιτρέπουμε στον Θεό να αναλάβει τη βασιλεία! Ποδοπατάμε κατάχαμα τον Σατανά, παραμένουμε ακλόνητοι στη μαρτυρία μας για την εκκλησία και εκθέτουμε εντελώς το άσχημο πρόσωπο του Σατανά. Η οικοδόμηση της εκκλησίας είναι εντός του Χριστού και το ένδοξο σώμα έχει αναδυθεί —έτσι ζει κανείς στην αρπαγή!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 15

Είσοδος στην εκπαίδευση της Βασιλείας σημαίνει αρχή της ζωής του λαού του Θεού —είσαι πρόθυμος να δεχτείς τέτοια εκπαίδευση; Είσαι πρόθυμος να νοιώσεις τον επιτακτικό χαρακτήρα; Είσαι πρόθυμος να ζήσεις υπό την πειθαρχία του Θεού; Είσαι πρόθυμος να ζήσεις υπό το παίδεμα του Θεού; Πώς θα κάνεις πράξη όταν τα λόγια του Θεού σε βρίσκουν και σε δοκιμάζουν; Και τι θα κάνεις την ώρα που αντιμετωπίζεις όλων των ειδών τα γεγονότα; Στο παρελθόν, δεν εστίαζες στη ζωή· σήμερα, πρέπει να εισέλθεις στην πραγματικότητα της ζωής και να επιδιώξεις αλλαγές στη διάθεση της ζωής σου. Τούτο πρέπει να επιτύχει ο λαός της Βασιλείας. Όλοι όσοι είναι άνθρωποι του Θεού πρέπει να κατέχουν τη ζωή, να αποδέχονται την εκπαίδευση της Βασιλείας και να επιδιώκουν αλλαγές στη διάθεση της ζωής τους. Τούτο απαιτεί ο Θεός από τον λαό της Βασιλείας.

Οι απαιτήσεις του Θεού για τον λαό της Βασιλείας είναι οι εξής:

1. Πρέπει να αποδέχονται τις αποστολές του Θεού, δηλαδή, να αποδέχονται όλα τα κηρύγματα από το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες.

2. Πρέπει να εισέλθουν στην εκπαίδευση της Βασιλείας.

3. Πρέπει να επιδιώξουν να αγγίξει ο Θεός τις καρδιές τους. Όταν η καρδιά σου έχει στραφεί ολοκληρωτικά προς τον Θεό και διάγεις μια κανονική πνευματική ζωή, θα ζεις στη σφαίρα της ελευθερίας, που σημαίνει ότι θα ζεις υπό τη φροντίδα και την προστασία της αγάπης του Θεού. Μόνο όταν ζεις υπό τη φροντίδα και την προστασία του Θεού, θα ανήκεις στον Θεό.

4. Πρέπει να κερδηθούν από τον Θεό.

5. Πρέπει να καταστούν εκδήλωση της δόξας του Θεού πάνω στη γη.

Τα πέντε αυτά σημεία είναι οι αποστολές Μου προς εσάς. Τα λόγια μου κηρύσσονται στον λαό του Θεού και εάν είσαι απρόθυμος να αποδεχτείς αυτές τις αποστολές, δεν πρόκειται να σε αναγκάσω —αλλά εάν πραγματικά τις αποδεχτείς, τότε θα είσαι ικανός να κάνεις το θέλημα του Θεού. Σήμερα, αρχίζετε να αποδέχεστε τις αποστολές του Θεού και επιδιώκετε να καταστείτε ο λαός της Βασιλείας και να αποκτήσετε τα πρότυπα που απαιτούνται για να είστε ο λαός της Βασιλείας. Τούτο είναι το πρώτο βήμα για την είσοδο. Αν επιθυμείς να κάνεις απόλυτα το θέλημα του Θεού, τότε πρέπει να αποδεχτείς τις πέντε αποστολές, και εάν είσαι ικανός να τις επιτύχεις, θα αναζητάς την καρδιά του Θεού και σίγουρα θα είσαι πολύ χρήσιμος για τον Θεό. Αυτό που είναι καίριο σήμερα, είναι η είσοδος στην εκπαίδευση της Βασιλείας. Η είσοδος στην εκπαίδευση της Βασιλείας περιλαμβάνει την πνευματική ζωή. Προηγουμένως, δεν γινόταν λόγος για την πνευματική ζωή, αλλά σήμερα, καθώς ξεκινάς την είσοδο στην εκπαίδευση της Βασιλείας, εισέρχεσαι και επίσημα στην πνευματική ζωή.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνώρισε το νεότερο έργο του Θεού και ακολούθησε τα βήματά Του

Τώρα είναι η Εποχή της Βασιλείας. Το αν έχεις εισέλθει σε αυτήν τη νέα εποχή εξαρτάται από το αν έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού, από το εάν ο λόγος Του έχει γίνει η πραγματικότητα της ζωής σου. Ο λόγος του Θεού γίνεται γνωστός σε όλους, έτσι ώστε, τελικά, όλοι οι άνθρωποι να ζήσουν στον κόσμο του λόγου, και ο λόγος του Θεού να διαφωτίσει και να φωτίσει κάθε άνθρωπο εσωτερικά. Αν κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου είσαι βιαστικός και απρόσεκτος καθώς αναγιγνώσκεις τον λόγο του Θεού, και δεν ενδιαφέρεσαι καθόλου για τον λόγο Του, αυτό δείχνει ότι η κατάστασή σου δεν είναι σωστή. Αν αδυνατείς να εισέλθεις στην Εποχή του Λόγου, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται εντός σου. Αν έχεις εισέλθει σε αυτήν την εποχή, Αυτός θα επιτελέσει το έργο Του. Τι μπορείς να κάνεις επί του παρόντος, στην αρχή αυτής της Εποχής του Λόγου, για να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος; Σε αυτήν την εποχή, ο Θεός θα καταστήσει πραγματικότητα μεταξύ σας, ώστε κάθε άνθρωπος να βιώνει τον λόγο του Θεού, να είναι σε θέση να κάνει την αλήθεια πράξη, και να αγαπά τον Θεό με ειλικρίνεια. Όλοι οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούν τον λόγο του Θεού ως βάση και πραγματικότητά τους, και θα έχουν καρδιά γεμάτη φόβο Θεού. Επίσης, εάν κάνει πράξη τον λόγο του Θεού, ο άνθρωπος θα μπορεί τότε να κυβερνήσει μαζί με τον Θεό. Αυτό είναι το έργο που θα επιτύχει ο Θεός. Μπορείς να πορευτείς χωρίς να αναγιγνώσκεις τον λόγο του Θεού; Υπάρχουν πολλοί τώρα που αισθάνονται ότι δεν μπορούν να διάγουν ούτε μία ή δύο ημέρες χωρίς να αναγνώσουν τον λόγο του Θεού. Πρέπει να αναγιγνώσκουν τον λόγο Του καθημερινά, κι αν ο χρόνος δεν το επιτρέπει, η ακρόαση του λόγου Του αρκεί. Αυτή είναι η αίσθηση που δίνει το Άγιο Πνεύμα στον άνθρωπο και πώς Αυτός αρχίζει να αγγίζει τον άνθρωπο. Κυβερνά, δηλαδή, τον άνθρωπο μέσω του λόγου, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού. Αν νιώθεις σκότος και δίψα μετά από μία μόνο μέρα χωρίς να φας και να πιείς τον λόγο του Θεού και το θεωρείς απαράδεκτο, αυτό δείχνει ότι το Άγιο Πνεύμα σε έχει αγγίξει και δεν έχει απομακρυνθεί από εσένα. Τότε βρίσκεσαι σε αυτό το ρεύμα. Ωστόσο, εάν δεν έχεις αντιληφθεί ή δεν έχεις αισθανθεί δίψα μετά από μια δύο ημέρες χωρίς να φας και να πιείς τον λόγο του Θεού και δεν αισθάνεσαι συγκινημένος, αυτό δείχνει ότι το Άγιο Πνεύμα έχει απομακρυνθεί από εσένα. Αυτό σημαίνει, συνεπώς, ότι η κατάσταση εντός σου δεν είναι σωστή. Δεν έχεις εισέλθει στην Εποχή του Λόγου και έχεις μείνει πίσω. Ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να κυβερνήσει τον άνθρωπο. Αισθάνεσαι καλά αν τρως και πίνεις τον λόγο του Θεού και εάν όχι, δεν υπάρχει οδός να ακολουθήσεις. Ο λόγος του Θεού γίνεται το φαγητό του ανθρώπου και η κινητήρια δύναμή του. Η Βίβλος αναφέρει ότι «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού». Αυτό είναι το έργο που ο Θεός θα ολοκληρώσει την σήμερον ημέρα. Θα πραγματώσει αυτή την αλήθεια μέσα σας. Γιατί ο άνθρωπος στο παρελθόν μπορούσε να διάγει πολλές ημέρες χωρίς να αναγιγνώσκει τον λόγο του Θεού, αλλά συνέχιζε να τρώει και να εργάζεται; Και γιατί δεν συμβαίνει αυτό τώρα; Σε αυτήν την εποχή, ο Θεός χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τον λόγο για να κυβερνήσει τοις πάσι. Μέσω του λόγου του Θεού, ο άνθρωπος κρίνεται και τελειώνεται, και τελικά μεταφέρεται στη βασιλεία. Μόνο ο λόγος του Θεού μπορεί να εφοδιάσει τη ζωή του ανθρώπου και μόνο ο λόγος του Θεού μπορεί να παράσχει στον άνθρωπο το φως και την οδό της πράξης, ιδιαίτερα στην Εποχή της Βασιλείας. Εφόσον τρως και πίνεις καθημερινά τον λόγο Του και δεν εγκαταλείπεις την πραγματικότητα του λόγου του Θεού, ο Θεός θα μπορέσει να σε οδηγήσει στην τελείωσή.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Εποχή της Βασιλείας είναι η εποχή του λόγου

Τώρα, η πίστη στον Θεό έχει εισέλθει στην Εποχή του Λόγου του Θεού. Συγκριτικά μιλώντας, οι άνθρωποι δεν προσεύχονται όσο προσεύχονταν κάποτε· τα λόγια του Θεού έχουν γνωστοποιήσει με σαφήνεια όλες τις πτυχές της αλήθειας και τους τρόπους άσκησης, επομένως δεν είναι πια αναγκαίο να αναζητούν και να πηγαίνουν ψαχτά οι άνθρωποι. Στη ζωή της Εποχής της Βασιλείας, τα λόγια του Θεού οδηγούν τους ανθρώπους προς τα εμπρός, και είναι μια ζωή στην οποία τα πάντα αποσαφηνίζονται, ώστε να τα δουν εκείνοι —διότι ο Θεός έχει εξηγήσει τα πάντα με σαφήνεια και ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πια να ψηλαφίζει τον δρόμο του στη ζωή. Όσον αφορά τον γάμο, τις εγκόσμιες υποθέσεις, τη ζωή, την τροφή, τον ρουχισμό και τη στέγη, τις διαπροσωπικές σχέσεις, τον τρόπο που μπορεί κανείς να υπηρετεί ώστε να ανταποκρίνεται στο θέλημα του Θεού, τον τρόπο που θα πρέπει κανείς να απαρνηθεί τη σάρκα και ούτω καθεξής, ποια από αυτά τα πράγματα δεν σας έχει εξηγήσει ο Θεός; Εξακολουθείτε να έχετε την ανάγκη να προσευχηθείτε και να αναζητήσετε; Πραγματικά, δεν υπάρχει ανάγκη! Εάν συνεχίζεις να κάνεις αυτά τα πράγματα, κάνεις απλώς περιττές ενέργειες. Είναι αδαές και ανόητο και εντελώς αχρείαστο! […] Τα λόγια του Θεού είναι απολύτως ξεκάθαρα, ιδίως εκείνα που εξέφερε σχετικά με το θέλημά Του, τη διάθεσή Του και τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα διαφορετικά είδη ανθρώπων. Εάν δεν κατανοείς την αλήθεια, τότε θα πρέπει να διαβάζεις περισσότερο τα λόγια του Θεού —τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται μέσα από αυτό είναι πολύ καλύτερα από την προσευχή και την αναζήτηση στα τυφλά. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις στις οποίες η αναζήτηση και η προσευχή θα πρέπει να αντικατασταθούν από τη συχνότερη ανάγνωση των λόγων του Θεού και τη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια. Στις τακτικές σου προσευχές, θα πρέπει να αναλογίζεσαι και να προσπαθείς να μάθεις περισσότερο τον εαυτό σου μέσα από τα λόγια του Θεού. Αυτό είναι πιο επωφελές για την πρόοδό σου στη ζωή. Εάν, τώρα, εξακολουθείς να αναζητάς υψώνοντας το βλέμμα στον ουρανό, τούτο δεν δείχνει ότι εξακολουθείς να πιστεύεις σε έναν ασαφή Θεό; Στο παρελθόν, έβλεπες αποτελέσματα από την αναζήτηση και τις προσευχές σου, και το Άγιο Πνεύμα συγκινούσε κάπως το πνεύμα σου, διότι τότε ήταν η Εποχή της Χάριτος. Δεν μπορούσες να δεις τον Θεό, κι έτσι δεν είχες άλλη επιλογή από το να προχωρήσεις ψηλαφιστά και να αναζητήσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο. Τώρα, ο Θεός έχει έλθει ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Λόγος έχει ενσαρκωθεί κι εσύ έχεις δει τον Θεό· συνεπώς, το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται πια όπως παλαιότερα. Έχει αλλάξει η εποχή και, ομοίως, έχει αλλάξει και ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται το Άγιο Πνεύμα. Παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να μην προσεύχονται τόσο όσο προσεύχονταν κάποτε, επειδή ο Θεός βρίσκεται στη γη, ο άνθρωπος έχει τώρα την ευκαιρία να αγαπήσει τον Θεό. Η ανθρωπότητα έχει εισέλθει στην εποχή της αγάπης για τον Θεό και οι άνθρωποι μπορούν να πλησιάσουν κανονικά τον Θεό μέσα τους: «Ω, Θεέ μου! Είσαι πράγματι τόσο καλός και επιθυμώ να Σε αγαπώ!» Λίγα μόνο ξεκάθαρα και απλά λόγια εκφράζουν την αγάπη που υπάρχει για τον Θεό μες στην καρδιά των ανθρώπων· αυτή η προσευχή εκφέρεται μόνο και μόνο για να εμβαθύνει την αγάπη μεταξύ ανθρώπου και Θεού. Ενίοτε, μπορεί να διαπιστώσεις πως εκδηλώνεις κάποια παρακοή, και να πεις: «Ω, Θεέ μου! Γιατί είμαι τόσο διεφθαρμένος;» Νιώθεις μια έντονη παρόρμηση να χτυπήσεις τον εαυτό σου μερικές φορές, και δάκρυα πλημμυρίζουν τα μάτια σου. Τέτοιες στιγμές, νιώθεις μεταμέλεια και στενοχώρια μες στην καρδιά σου, αλλά δεν έχεις τον τρόπο να εκφράσεις αυτά τα συναισθήματα. Αυτό είναι το τρέχον έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά μπορούν να το επιτύχουν μόνο όσοι επιδιώκουν τη ζωή. Νιώθεις ότι ο Θεός τρέφει μεγάλη αγάπη για σένα και έχεις ένα ιδιαίτερο αίσθημα. Παρόλο που στερείσαι λόγια ώστε να προσευχηθείς με σαφήνεια, νιώθεις διαρκώς ότι η αγάπη του Θεού είναι βαθιά σαν τον ωκεανό. Δεν υπάρχουν κατάλληλα λόγια για να εκφράσουν αυτήν την κατάσταση ύπαρξης, κι αυτή είναι μια κατάσταση που προκύπτει συχνά μέσα στο πνεύμα. Αυτού του είδους η προσευχή και η συναναστροφή, που αποσκοπεί στο να πλησιάσει κανείς τον Θεό μες στην καρδιά του, είναι κανονική.

Παρόλο που η εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι έπρεπε να πηγαίνουν ψηλαφιστά και να αναζητούν έχει πλέον περάσει, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να προσεύχονται ή να αναζητούν άλλο πια, ούτε και αληθεύει ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να περιμένουν να αποκαλυφθεί το θέλημα του Θεού προτού συνεχίσουν το έργο· αυτά αποτελούν απλώς τις παρανοήσεις του ανθρώπου. Ο Θεός έχει έλθει μεταξύ των ανθρώπων για να ζήσει μαζί τους, να είναι το φως τους, η ζωή τους και η οδός τους: Αυτό είναι γεγονός. Φυσικά, με τον ερχομό του Θεού στη γη, Εκείνος φέρνει ασφαλώς στους ανθρώπους μια πρακτική οδό και ζωή που αρμόζει στο ανάστημά τους, ώστε να την απολαύσουν —δεν έχει έλθει για να καταρρίψει όλους τους τρόπους άσκησης του ανθρώπου. Ο άνθρωπος δεν ζει πια πηγαίνοντας ψαχτά και αναζητώντας, διότι τα πράγματα αυτά έχουν αντικατασταθεί από τον ερχομό του Θεού στη γη για να εργαστεί και να εκφέρει τον λόγο Του. Έχει έλθει για να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τη ζωή του σκότους και του ερέβους την οποία ζούσε και να του δώσει τη δυνατότητα να έχει μια ζωή γεμάτη φως. Το τρέχον έργο έχει ως σκοπό να επισημάνει με σαφήνεια τα πράγματα, να μιλήσει ξεκάθαρα, να προσφέρει άμεση ενημέρωση και να προσδιορίσει τα πράγματα ρητώς, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να κάνουν πράξη αυτά τα πράγματα, όπως ακριβώς ο Ιεχωβά Θεός καθοδήγησε τον λαό του Ισραήλ, λέγοντάς του πώς να προσφέρει θυσίες και πώς να χτίσει τον ναό. Επομένως, δεν χρειάζεται να ζείτε πια μια ζωή ένθερμης αναζήτησης, όπως κάνατε αφότου έφυγε ο Κύριος Ιησούς. Στο μέλλον, θα πρέπει να ψηλαφίζετε τον δρόμο σας μέσα από το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου; Θα πρέπει να πασχίζετε να βρείτε έναν σωστό τρόπο ζωής; Πρέπει να πηγαίνετε ψαχτά για να διακρίνετε πώς θα πρέπει να εκτελείτε τα καθήκοντά σας; Είναι αναγκαίο να προσπέφτετε στο έδαφος αναζητώντας, προκειμένου να μάθετε πώς θα πρέπει να γίνετε μάρτυρες; Είναι αναγκαίο να νηστεύετε και να προσεύχεστε για να μάθετε πώς θα πρέπει να ντύνεστε ή να ζείτε; Είναι αναγκαίο να προσεύχεστε αδιάλειπτα στον Θεό στον ουρανό για να μάθετε πώς θα πρέπει να δεχτείτε την κατάκτηση από τον Θεό; Είναι αναγκαίο να προσεύχεστε συνεχώς, μέρα-νύχτα, για να μάθετε πώς θα πρέπει να υπακούτε στον Θεό; Υπάρχουν πολλοί ανάμεσά σας που λένε ότι είστε ανίκανοι να ασκηθείτε επειδή δεν καταλαβαίνετε. Οι άνθρωποι απλώς δεν δίνουν προσοχή στο έργο του Θεού τη σήμερον ημέρα! Είπα πολλά λόγια προ πολλού, μα εσείς ποτέ δεν δείξατε το παραμικρό ενδιαφέρον να τα διαβάσετε· δεν προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, το γεγονός ότι δεν γνωρίζετε πώς να ασκείστε. Φυσικά, τη σήμερον εποχή, το Άγιο Πνεύμα εξακολουθεί να συγκινεί τους ανθρώπους για να τους δώσει τη δυνατότητα να νιώσουν απόλαυση, και ζει μαζί με τον άνθρωπο. Από εδώ πηγάζουν εκείνα τα^[α] ιδιαίτερα, ευχάριστα αισθήματα που προκύπτουν συχνά στη ζωή σου. Μια στο τόσο, έρχεται μια μέρα που αισθάνεσαι ότι ο Θεός είναι πολύ αξιαγάπητος και δεν μπορείς παρά να προσευχηθείς σε Εκείνον: «Ω, Θεέ μου! Η αγάπη Σου είναι τόσο όμορφη και η εικόνα Σου τόσο σπουδαία. Επιθυμώ να Σε αγαπήσω πιο βαθιά. Επιθυμώ να αφιερώσω όλο μου το είναι στο να δαπανήσω το σύνολο της ζωής μου. Θα αφιερώσω τα πάντα σε Εσένα, εφόσον είναι για Σένα, εφόσον κάνοντάς το θα μπορώ να Σε αγαπήσω…» Αυτό είναι ένα αίσθημα απόλαυσης που σου δίνεται από το Άγιο Πνεύμα. Δεν είναι διαφώτιση μήτε φώτιση· είναι η εμπειρία του να συγκινείσαι. Περιστασιακά, θα λαμβάνουν χώρα εμπειρίες όπως αυτή: Κάποιες φορές, ενώ είσαι καθ’ οδόν για τη δουλειά, θα προσεύχεσαι και θα πλησιάζεις τον Θεό, και θα συγκινείσαι σε σημείο που δάκρυα θα βρέχουν το πρόσωπό σου και θα χάνεις κάθε αυτοέλεγχο, και θα αγωνιάς να βρεις ένα κατάλληλο μέρος όπου θα μπορείς να εκφράσεις όλον τον ζήλο που υπάρχει μες στην καρδιά σου… Θα υπάρξουν φορές που θα βρίσκεσαι σε κάποιο δημόσιο χώρο και θα νιώθεις πως απολαμβάνεις τόσο πολλή από την αγάπη του Θεού, πως ο κλήρος σου είναι κάθε άλλο παρά συνηθισμένος και, ακόμη περισσότερο, πως ζεις τη ζωή σου πιο ουσιαστικά από κάθε άλλον άνθρωπο. Θα ξέρεις βαθιά μέσα σου πως ο Θεός σε έχει εξυψώσει και πως αυτή είναι η μεγάλη αγάπη του Θεού για σένα. Στα μύχια της καρδιάς σου, θα νιώθεις πως ο Θεός έχει μέσα Του ένα είδος αγάπης που είναι απερίγραπτο και ασύλληπτο για τον άνθρωπο, σαν να το ξέρεις αλλά να μην έχεις τρόπο να το περιγράψεις, που σε οδηγεί πάντα σε περίσκεψη, αφήνοντάς σε, ωστόσο, ανήμπορο να το εκφράσεις εντελώς. Σε στιγμές σαν κι αυτή, θα ξεχνάς ακόμη και πού βρίσκεσαι, και θα αναφωνείς: «Ω, Θεέ μου! Είσαι τόσο ασύλληπτος και τόσο αγαπητός!» Αυτό θα μπερδέψει τους ανθρώπους, αλλά όλα αυτά τα πράγματα συμβαίνουν αρκετά συχνά. Έχετε βιώσει κάτι τέτοιο πάρα πολλές φορές. Αυτή είναι η ζωή που σου έχει δώσει σήμερα το Άγιο Πνεύμα, καθώς και η ζωή που θα πρέπει τώρα να ζεις. Δεν έχει ως σκοπό να σε σταματήσει να ζεις τη ζωή σου, μα να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο τη ζεις. Είναι ένα αίσθημα που δεν μπορεί μήτε να περιγραφεί μήτε να εκφραστεί. Είναι, επίσης, το αληθινό αίσθημα του ανθρώπου και, ακόμη περισσότερο, είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μπορεί να το κατανοείς μες στην καρδιά σου, αλλά δεν έχεις κανέναν τρόπο να το εκφράσεις ξεκάθαρα σε κανέναν απολύτως άνθρωπο. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι έχεις βραδύτητα λόγου ή στο ότι τραυλίζεις, αλλά στο ότι πρόκειται για ένα είδος αισθήματος που δεν δύναται να περιγραφεί με λόγια. Σήμερα, σου επιτρέπεται να απολαμβάνεις αυτά τα πράγματα, κι αυτή είναι η ζωή που θα πρέπει να ζεις. Φυσικά, οι άλλες πτυχές της ζωής σου δεν είναι κενές· απλώς αυτή η εμπειρία συγκίνησης γίνεται ένα είδος χαράς στη ζωή σου που σε κάνει να είσαι πάντα πρόθυμος να απολαμβάνεις τέτοιες εμπειρίες από το Άγιο Πνεύμα. Θα πρέπει, όμως, να ξέρεις ότι το να συγκινείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν συμβαίνει ώστε να μπορέσεις να υπερβείς τη σάρκα και να πας στον τρίτο ουρανό ή να ταξιδέψεις σ’ όλον τον κόσμο. Αντίθετα, συμβαίνει για να μπορέσεις να νιώσεις και να γευτείς την αγάπη του Θεού που απολαμβάνεις σήμερα, να βιώσεις τη σημασία του έργου του Θεού σήμερα και να εξοικειωθείς και πάλι με τη φροντίδα και την προστασία του Θεού. Όλα αυτά τα πράγματα έχουν ως σκοπό να μπορέσεις να αποκτήσεις μεγαλύτερη γνώση του έργου που κάνει σήμερα ο Θεός —αυτός είναι ο στόχος του Θεού όταν κάνει αυτό το έργο.

Η αναζήτηση και το ψηλάφισμα ήταν ο τρόπος ζωής πριν την ενσάρκωση του Θεού. Τον καιρό εκείνο, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να δουν τον Θεό, κι έτσι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αναζητούν και να ψηλαφίζουν. Σήμερα, έχεις δει τον Θεό, κι Εκείνος σου λέει ευθέως πώς θα πρέπει να ασκείσαι· αυτός είναι ο λόγος που δεν χρειάζεται πια ούτε να πηγαίνεις ψαχτά ούτε να αναζητάς. Το μονοπάτι στο οποίο Εκείνος οδηγεί τον άνθρωπο είναι η οδός της αλήθειας, και τα πράγματα που Εκείνος λέει στον άνθρωπο και τα οποία δέχεται ο άνθρωπος είναι η ζωή και η αλήθεια. Έχεις την οδό, τη ζωή και την αλήθεια, επομένως ποιος ο λόγος να πηγαίνεις να αναζητάς παντού; Το Άγιο Πνεύμα δεν θα επιτελέσει δύο στάδια έργου ταυτόχρονα. Εάν, όταν έχω τελειώσει την εκφορά του λόγου Μου, οι άνθρωποι δεν τρώνε και δεν πίνουν τα λόγια του Θεού προσεκτικά και δεν επιδιώκουν σωστά την αλήθεια, συνεχίζοντας να συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονταν κατά την Εποχή της Χάριτος, ψηλαφίζοντας θαρρείς και είναι τυφλοί, προσευχόμενοι και αναζητώντας συνεχώς, αυτό δεν θα σήμαινε πως αυτό το στάδιο του έργου Μου —το έργο των λόγων— γίνεται επί ματαίω; Παρόλο που μπορεί να έχω τελειώσει την εκφορά του λόγου Μου, οι άνθρωποι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν απόλυτα, κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υστερούν σε επίπεδο. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να επιλυθεί με το να ζουν την εκκλησιαστική ζωή και να συναναστρέφονται μεταξύ τους. Στο παρελθόν, στην Εποχή της Χάριτος, παρόλο που ο Θεός είχε ενσαρκωθεί, δεν επιτελούσε το έργο των λόγων, κι αυτός είναι ο λόγος που το Άγιο Πνεύμα εργαζόταν κατ’ εκείνον τον τρόπο τότε, προκειμένου να διατηρήσει το έργο. Τον καιρό εκείνον, το Άγιο Πνεύμα επιτελούσε κυρίως το έργο· τώρα, όμως, ο ίδιος ο ενσαρκωμένος Θεός είναι Αυτός που το επιτελεί, έχοντας πάρει τη θέση του έργου του Αγίου Πνεύματος. Στο παρελθόν, εφόσον οι άνθρωποι προσεύχονταν συχνά, βίωναν γαλήνη και χαρά· υπήρχε αποδοκιμασία, καθώς και πειθαρχία. Όλα αυτά ήταν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Τώρα, οι καταστάσεις αυτές είναι λίγες και σποραδικές. Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να επιτελέσει μόνο ένα είδος έργου σε μία εποχή. Εάν επιτελούσε δύο είδη έργου ταυτόχρονα, με τη σάρκα να επιτελεί το ένα είδος και το Άγιο Πνεύμα να επιτελεί το άλλο μέσα στους ανθρώπους, και αν δεν μετρούσε αυτό που έλεγε η σάρκα και μετρούσε μόνο αυτό που έκανε το Πνεύμα, τότε ο Χριστός δεν θα είχε καμία αξιόλογη αλήθεια, οδό ή ζωή. Αυτό θα αποτελούσε αντίφαση. Θα μπορούσε το Άγιο Πνεύμα να εργάζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ο Θεός είναι παντοδύναμος και πάνσοφος, άγιος και δίκαιος, και σε καμία περίπτωση δεν κάνει λάθη.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (1)

Τον καιρό της πίστης στον Ιησού, ο κόσμος έκανε πολλά πράγματα που δεν άρεσαν στον Θεό, επειδή δεν καταλάβαιναν την αλήθεια· παρόλα αυτά, ο Θεός έχει αγάπη και έλεος, και έχει φέρει τον άνθρωπο μέχρι αυτό το σημείο, και παρόλο που ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τίποτα, ο Θεός εξακολουθεί να του επιτρέπει να Τον ακολουθεί και, επιπλέον, έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στο σήμερα. Αυτό δεν είναι η αγάπη του Θεού; Αυτό που εκδηλώνεται στη διάθεση του Θεού είναι η αγάπη του Θεού —αυτό είναι απόλυτα σωστό! Όταν η οικοδόμηση της εκκλησίας έφθασε στο αποκορύφωμά της, ο Θεός έκανε το βήμα του έργου των παρόχων υπηρεσιών και έριξε τον άνθρωπο στο πηγάδι της αβύσσου. Τα λόγια της περιόδου των παρόχων υπηρεσιών ήταν όλα κατάρες: κατάρες για τη σάρκα σου, κατάρες για τη διεφθαρμένη σατανική σου διάθεση, και κατάρες για όσα πάνω σου δεν ικανοποιούν το θέλημα του Θεού. Το έργο που έκανε ο Θεός σε αυτό το βήμα εκδηλώθηκε ως μεγαλοπρέπεια, και αμέσως μετά, ο Θεός επιτέλεσε το βήμα του έργου του παιδέματος, και ήρθε η δοκιμασία του θανάτου. Στο έργο αυτό, ο άνθρωπος είδε την οργή, τη μεγαλοπρέπεια, την κρίση και το παίδεμα του Θεού, είδε όμως και τη χάρη του Θεού, την αγάπη Του και το έλεός Του. Όλα όσα έκανε ο Θεός και όλα όσα εκδηλώθηκαν ως διάθεσή Του ήταν η αγάπη για τον άνθρωπο, και όλα όσα έπραξε ο Θεός μπόρεσαν να εκπληρώσουν τις ανάγκες των ανθρώπων. Τα έκανε για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, και συνέδραμε τον άνθρωπο ανάλογα με το ανάστημά του. Εάν ο Θεός δεν είχε πράξει έτσι, ο άνθρωπος θα ήταν ανίκανος να έλθει ενώπιον του Θεού και δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να γνωρίσει το αληθινό πρόσωπο του Θεού. Απ’ όταν πρωτάρχισε ο άνθρωπος να πιστεύει στον Θεό μέχρι σήμερα, ο Θεός έχει συνδράμει σιγά-σιγά τον άνθρωπο ανάλογα με το ανάστημά του, έτσι ώστε μέσα του ο άνθρωπος να έχει αρχίσει σιγά-σιγά να Τον γνωρίζει. Μόνο φτάνοντας στο σήμερα έχει καταλάβει ο άνθρωπος πόσο θαυμάσια είναι η κρίση του Θεού. Το βήμα του έργου των παρόχων υπηρεσιών ήταν η πρώτη εκδήλωση του έργου της κατάρας από τον χρόνο της δημιουργίας μέχρι σήμερα. Ο άνθρωπος καταράστηκε να πέσει στο πηγάδι της αβύσσου. Εάν ο Θεός δεν είχε πράξει έτσι, ο σημερινός άνθρωπος δεν θα είχε αληθινή γνώση του Θεού. Μόνο μέσα από την κατάρα του Θεού συνάντησε επίσημα ο άνθρωπος τη διάθεσή Του. Ο άνθρωπος αποκαλύφθηκε μέσω της δοκιμασίας των παρόχων υπηρεσιών. Είδε ότι η αφοσίωσή του ήταν απαράδεκτη, ότι το ανάστημά του ήταν πολύ μικρό, ότι ήταν ανίκανος να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού, ότι οι ισχυρισμοί του ότι ικανοποιεί τον Θεό ανά πάσα στιγμή δεν ήταν παρά κούφια λόγια. Παρόλο που ο Θεός, στο βήμα του έργου των παρόχων υπηρεσιών, καταράστηκε τον άνθρωπο, από σημερινή σκοπιά, εκείνο το βήμα του έργου του Θεού ήταν θαυμάσιο: αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό σημείο καμπής για τον άνθρωπο και προκάλεσε μεγάλη αλλαγή στη διάθεση της ζωής του. Πριν από την εποχή των παρόχων υπηρεσιών, ο άνθρωπος δεν καταλάβαινε τίποτα για την επιδίωξη της ζωής, για το τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό ή για τη σοφία του έργου του Θεού, ούτε καταλάβαινε ότι το έργο του Θεού μπορεί να δοκιμάσει τον άνθρωπο. Από την εποχή των παρόχων υπηρεσιών μέχρι σήμερα, ο άνθρωπος βλέπει πόσο θαυμάσιο είναι το έργο του Θεού, ότι είναι ακατάληπτο για τον άνθρωπο, και με το μυαλό του δεν μπορεί να φαντασθεί πώς εργάζεται ο Θεός. Βλέπει, επίσης, πόσο μικρό είναι το ανάστημά του και ότι πολύ μεγάλο μέρος του είναι ανυπάκουο. Όταν ο Θεός καταράστηκε τον άνθρωπο, το έκανε για κάποιο σκοπό, και δεν θανάτωσε τον άνθρωπο. Παρόλο που καταράστηκε τον άνθρωπο, το έκανε με λόγια, και οι κατάρες Του στην πραγματικότητα δεν έπληξαν τον άνθρωπο, διότι αυτό που ο Θεός καταράστηκε ήταν η ανυπακοή του ανθρώπου, κι έτσι τα λόγια των καταρών Του είχαν επίσης σκοπό να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση. Είτε ο Θεός κρίνει τον άνθρωπο είτε τον καταριέται, και τα δύο οδηγούν τον άνθρωπο στην τελείωση: και τα δύο έχουν σκοπό να οδηγήσουν στην τελείωση αυτό που είναι ακάθαρτο μέσα στον άνθρωπο. Με τον τρόπο αυτόν, ο άνθρωπος ραφιναρίζεται και αυτό που λείπει από μέσα του οδηγείται στην τελείωση μέσα από τον λόγο και το έργο Του. Κάθε βήμα του έργου του Θεού —είτε είναι σκληρά λόγια, είτε κρίση, είτε παίδεμα— οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση, και είναι εντελώς κατάλληλο. Ποτέ στους αιώνες δεν έκανε ο Θεός ένα τέτοιο έργο. Σήμερα, εργάζεται μέσα σας, έτσι ώστε να εκτιμήσετε τη σοφία Του. Παρόλο που έχετε υποστεί κάποιο πόνο μέσα σας, η καρδιά σας νιώθει ακλόνητη και ήρεμη. Είναι ευλογία για σας να μπορείτε να απολαμβάνετε το στάδιο αυτό του έργου του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι θα μπορέσετε να κερδίσετε στο μέλλον, όλα όσα βλέπετε στο έργο του Θεού σ’ εσάς σήμερα είναι αγάπη. Εάν ο άνθρωπος δεν βιώσει την κρίση και το ραφινάρισμα του Θεού, οι πράξεις και ο ζήλος του θα είναι πάντα εξωτερικά, και η διάθεσή του δεν θα αλλάξει ποτέ. Αυτό μετράει σαν να σε κέρδισε ο Θεός; Σήμερα, παρόλο που μεγάλο μέρος μέσα στον άνθρωπο είναι ακόμα αλαζονικό και επηρμένο, η διάθεση του ανθρώπου είναι πολύ πιο σταθερή από πριν. Η αντιμετώπισή σου από τον Θεό έχει σκοπό τη σωτηρία σου, και παρόλο που εκείνη τη στιγμή μπορεί να νιώθεις κάποιο πόνο, θα έρθει η μέρα που θα επέλθει μια αλλαγή στη διάθεσή σου. Τότε, θα κοιτάξεις πίσω και θα δεις πόσο σοφό είναι το έργο του Θεού, και τότε θα είσαι ικανός να καταλάβεις στ’ αλήθεια το θέλημα του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

Το ότι ο άνθρωπος είναι ικανός να υποφέρει για τον Θεό και ότι κατάφερε να φθάσει μέχρι εδώ είναι, από μια άποψη, χάρη στην αγάπη του Θεού, και από την άλλη, είναι χάρη στη σωτηρία του Θεού· επίσης, είναι χάρη στο έργο της κρίσεως και του παιδέματος που έχει επιτελέσει ο Θεός στον άνθρωπο. Εάν εσείς δεν έχετε κριθεί, παιδευτεί και δοκιμαστεί από τον Θεό, και αν ο Θεός δεν σας έχει κάνει να υποφέρετε, τότε, ειλικρινά, δεν αγαπάτε στ’ αλήθεια τον Θεό. Όσο μεγαλύτερο είναι το έργο του Θεού μέσα στον άνθρωπο και όσο περισσότερο υποφέρει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο μπορεί να δείξει πόσο σημαντικό είναι το έργο του Θεού, τόσο περισσότερο μπορεί η καρδιά του ανθρώπου να αγαπήσει αληθινά τον Θεό. Πώς μαθαίνεις πώς να αγαπήσεις τον Θεό; Χωρίς βασανιστήρια και ραφινάρισμα, χωρίς επίπονες δοκιμασίες —και αν, επιπλέον, όλα όσα έδινε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν χάρη, αγάπη και έλεος— θα ήσουν ικανός να επιτύχεις αληθινή αγάπη για τον Θεό; Από τη μία, κατά τις δοκιμασίες του Θεού, ο άνθρωπος μαθαίνει τις αδυναμίες του και βλέπει ότι είναι ασήμαντος, ποταπός τιποτένιος, ότι δεν έχει τίποτα, δεν είναι τίποτα. Από την άλλη, κατά τις δοκιμασίες Του, ο Θεός δημιουργεί για τον άνθρωπο διαφορετικά περιβάλλοντα, τα οποία τον καθιστούν ικανότερο να βιώσει την ομορφιά του Θεού. Παρόλο που ο πόνος είναι μεγάλος, και πολλές φορές ανυπόφορος —φθάνοντας, μάλιστα, μέχρι το σημείο της συντριπτικής θλίψης— όταν τον βιώσει, ο άνθρωπος βλέπει πόσο όμορφο είναι το έργο του Θεού σ’ αυτόν, και μόνο πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο γεννιέται στον άνθρωπο η αληθινή αγάπη για τον Θεό. Σήμερα, ο άνθρωπος βλέπει ότι μονάχα με τη χάρη, την αγάπη και το έλεος του Θεού, δεν είναι ικανός να γνωρίσει αληθινά τον εαυτό του, πόσο μάλλον να γνωρίσει την ουσία του ανθρώπου. Μόνο μέσα από το ραφινάρισμα και την κρίση του Θεού, μόνο κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου ραφιναρίσματος μπορεί ο άνθρωπος να γνωρίσει τις αδυναμίες του και να μάθει ότι δεν έχει τίποτα. Επομένως, η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό χτίζεται πάνω στα θεμέλια του ραφιναρίσματος και της κρίσης του Θεού. Εάν απολαμβάνεις μόνο τη χάρη του Θεού, με μια ήσυχη οικογενειακή ζωή ή με υλικές ευλογίες, τότε δεν έχεις κερδίσει τον Θεό και η πίστη σου στον Θεό δεν μπορεί να θεωρηθεί επιτυχής. Ο Θεός έχει ήδη φέρει εις πέρας ένα στάδιο από το έργο της χάρης στη σάρκα και έχει ήδη δώσει υλικές ευλογίες στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί να οδηγηθεί στην τελείωση μόνο με τη χάρη, την αγάπη και το έλεος. Στις εμπειρίες του, ο άνθρωπος συναντά μερική από την αγάπη του Θεού, βλέπει την αγάπη και το έλεος του Θεού, αλλά μετά από κάποιο διάστημα εμπειριών, βλέπει ότι η χάρη του Θεού και η αγάπη και το έλεός Του είναι ανίκανα να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην τελείωση, είναι ανίκανα να αποκαλύψουν τι είναι διεφθαρμένο μέσα στον άνθρωπο, ούτε είναι ικανά να τον απαλλάξουν από τη διεφθαρμένη του διάθεση ή να οδηγήσουν στην τελείωση την αγάπη και την πίστη του. Το έργο της χάρης του Θεού ήταν το έργο μιας περιόδου, και ο άνθρωπος δεν μπορεί να βασίζεται στο να απολαμβάνει τη χάρη του Θεού για να γνωρίσει τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Την ομορφιά του Θεού μπορείς να τη γνωρίσεις μόνο βιώνοντας επίπονες δοκιμασίες

Υποσημειώσεις:

α. Το πρωτότυπο κείμενο λέει: «Αυτά είναι κάποια».