Ποια είναι η προσωπική σας εμπειρία σχετικά με το να είστε ειλικρινείς; (Νιώθω πως είναι πολύ δύσκολο να είναι κάποιος ειλικρινής.) Γιατί νιώθεις πως είναι δύσκολο; (Θέλω πολύ να είμαι ειλικρινής, αλλά όταν εξετάζω καθημερινά τον εαυτό μου, βλέπω πως είμαι ανειλικρινής και πως η ομιλία μου περιέχει πολλές νοθεύσεις. Μερικές φορές, βάζω συναίσθημα στα λόγια μου ή έχω ορισμένα κίνητρα όταν μιλάω. Άλλες φορές, παίζω παιχνιδάκια, υπεκφεύγω ή λέω πράγματα που αντιβαίνουν στην πραγματικότητα, όπως δόλιες κουβέντες, μισές αλήθειες ή άλλα ψεύδη, απλώς και μόνο για να πετύχω κάποιο στόχο.) Όλες αυτές οι συμπεριφορές ανήκουν στο διεστραμμένο και δόλιο κομμάτι των ανθρώπων και απορρέουν από τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις. Γιατί στους ανθρώπους αρέσει να είναι δόλιοι; Χρησιμοποιούν ύπουλα μέσα για να υλοποιήσουν τους στόχους τους και να πετύχουν τους σκοπούς τους. Η πράξη τους αυτή δείχνει πως δεν είναι ξεκάθαροι, έντιμοι και ειλικρινείς. Σε τέτοιες στιγμές οι άνθρωποι αποκαλύπτουν την πονηρία και την πανουργία τους ή την κακεντρέχεια και την ποταπότητά τους. Εδώ έγκειται η δυσκολία του να είναι κανείς ειλικρινής: Αν κάποιος έχει αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα στην καρδιά του, θα του φανεί πράγματι πολύ δύσκολο να είναι ειλικρινής. Αν είσαι, όμως, άνθρωπος που αγαπάει και μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, δεν θα σου είναι τόσο δύσκολο να είσαι ειλικρινής. Θα το θεωρήσεις πολύ πιο εύκολο. Όσοι έχουν προσωπική εμπειρία γνωρίζουν πολύ καλά πως τα μεγαλύτερα εμπόδια στο να είναι κανείς ειλικρινής είναι η πονηρία, η δολιότητα, η κακεντρέχεια και οι ποταπές προθέσεις των ανθρώπων. Όσο εξακολουθείς να έχεις αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, θα σου είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι ειλικρινής. Όλοι σας εκπαιδεύεστε στο να είστε ειλικρινείς, επομένως έχετε κάποια εμπειρία πάνω σε αυτό. Πώς ήταν οι εμπειρίες σας; (Κάθε μέρα καταγράφω όλες τις ανοησίες που έχω ξεστομίσει και τα ψέματα που έχω πει. Στη συνέχεια, εξετάζω και αναλύω τον εαυτό μου. Έχω διαπιστώσει πως υπάρχει κάποια πρόθεση πίσω από την πλειονότητα αυτών των ψεμάτων και πως τα έχω πει για χάρη της ματαιοδοξίας μου και για να διασώσω το γόητρό μου. Αν και γνωρίζω πως αυτά που λέω δεν συμφωνούν με την αλήθεια, δεν μπορώ παρά να λέω ψέματα και να προσποιούμαι.) Αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία σχετικά με το να είσαι ειλικρινής. Δεν έχει σημασία αν το ξέρεις αυτό ή όχι· το βασικό είναι πως, αν και γνωρίζεις πως αυτό που κάνεις είναι λάθος, συνεχίζεις πεισματικά να λες ψέματα προκειμένου να πετύχεις τους στόχους σου, να διατηρήσεις την εικόνα σου και να διασώσεις το γόητρό σου, και κάθε ισχυρισμός πως έχεις άγνοια είναι ψέμα. Το βασικό για να είσαι ειλικρινής είναι να διορθώσεις τα κίνητρα, τους στόχους και τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να χτυπηθεί στη ρίζα του το πρόβλημα των ψεμάτων. Οι άνθρωποι λένε ψέματα για να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους, δηλαδή να ωφεληθούν, προσωπικά, να εκμεταλλευτούν μια κατάσταση, να κάνουν καλή εντύπωση ή να κερδίσουν την έγκριση των άλλων —τέτοιους σκοπούς και στόχους έχουν. Τα ψέματα αυτού του είδους αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, και αυτή είναι η διάκριση που χρειάζεσαι αναφορικά με τα ψέματα. Πώς θα πρέπει να διορθωθεί, λοιπόν, αυτή η διεφθαρμένη διάθεση; Αυτό εξαρτάται από το αν αγαπάς ή όχι την αλήθεια. Αν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια, να μιλάς χωρίς να υποστηρίζεις τον εαυτό σου, να σταματήσεις να νοιάζεσαι για τα δικά σου συμφέροντα και, αντ’ αυτού, να νοιάζεσαι για το έργο της εκκλησίας, τις προθέσεις του Θεού και τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού, τότε θα σταματήσεις να λες ψέματα. Θα μπορείς να μιλάς ντόμπρα και σταράτα. Αν δεν έχεις αυτό το ανάστημα, δεν θα μπορείς να μιλάς με ντομπροσύνη, αποδεικνύοντας ότι υστερείς σε ανάστημα και δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Για να είσαι, λοιπόν, ειλικρινής, είναι απαραίτητο να περάσεις από μια διαδικασία κατά την οποία θα κατανοήσεις την αλήθεια και θα αναπτυχθείς σε ανάστημα. Αν το εξετάσουμε έτσι, είναι αδύνατο να είναι κανείς ειλικρινής χωρίς οκτώ με δέκα χρόνια βιωμάτων. Αυτή η περίοδος είναι η διαδικασία της ανάπτυξης στη ζωή του, η διαδικασία της κατανόησης και της απόκτησης της αλήθειας. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να ρωτήσουν το εξής: «Είναι όντως τόσο δύσκολο να επιλυθεί το ζήτημα των ψεμάτων και να γίνει κανείς ειλικρινής;» Αυτό εξαρτάται από το άτομο στο οποίο αναφέρεσαι. Αν αγαπάει την αλήθεια, τότε θα μπορέσει να σταματήσει να λέει ψέματα σε ορισμένα θέματα. Αν, όμως, δεν αγαπάει την αλήθεια, τότε θα δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο να σταματήσει να λέει ψέματα.

Για να εκπαιδεύσει κανείς τον εαυτό του να είναι ειλικρινής, πρέπει να λύσει κυρίως το πρόβλημα του να λέει ψέματα και να διορθώσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Αυτό περιλαμβάνει μια βασική άσκηση: Όταν συνειδητοποιήσεις πως έχεις πει ψέματα σε κάποιον και τον έχεις ξεγελάσει, θα πρέπει να του ανοιχτείς, να ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου και να του ζητήσεις συγγνώμη. Αυτή η άσκηση βοηθά σημαντικά να λυθεί το πρόβλημα του να λέει κανείς ψέματα. Αν, για παράδειγμα, έχεις ξεγελάσει κάποιον ή τα λόγια που του είπες ήταν νοθευμένα ή περιείχαν κάποια προσωπική πρόθεση, τότε θα πρέπει να τον προσεγγίσεις, να αναλύσεις τον εαυτό σου και να του πεις: «Αυτό που σου είπα ήταν ψέμα και το είπα με σκοπό να προστατέψω τον εγωισμό μου. Ένιωσα άβολα μόλις σου το είπα, οπότε σου ζητώ συγγνώμη. Σε παρακαλώ, συγχώρησέ με». Εκείνος θα βρει την πράξη σου ιδιαίτερα αναζωογονητική και θα αναρωτηθεί πώς γίνεται να υπάρχει άνθρωπος που ζητάει συγγνώμη αφού έχει πει ένα ψέμα. Θαυμάζει πολύ τέτοιο θάρρος. Ποια οφέλη αποκομίζει κανείς αν επιδοθεί σε αυτήν την άσκηση; Σκοπός της δεν είναι να κερδίσει κανείς τον θαυμασμό των άλλων, αλλά να συγκρατήσει και να περιορίσει πιο αποτελεσματικά τον εαυτό από το να λέει ψέματα. Αφού, λοιπόν, πεις κάποιο ψέμα, πρέπει να κάνεις πράξη το να απολογηθείς γι’ αυτό που είπες. Όσο περισσότερο εκπαιδεύεις τον εαυτό σου στο να κάνεις πράξη την ανάλυση, να ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου και να ζητάς συγγνώμη στους ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα και τόσο θα μειώνεται ο αριθμός των ψεμάτων που λες. Το να αναλύεις και να ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου προκειμένου να είσαι ειλικρινής και να συγκρατείς τον εαυτό σου ώστε να μη λες ψέματα είναι μια άσκηση που απαιτεί θάρρος, ενώ το να ζητάς συγγνώμη από κάποιον αφού του έχεις πει ψέματα απαιτεί ακόμη περισσότερο θάρρος. Αν ασκείστε έτσι για ένα δυο χρόνια, ή ίσως και τρία με πέντε, είναι βέβαιο πως θα δείτε σαφή αποτελέσματα και δεν θα δυσκολευτείτε να απαλλαγείτε από τα ψέματα. Το πρώτο βήμα για να γίνει κανείς ειλικρινής είναι να απαλλαγεί από τα ψέματα κι αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τρία με πέντε χρόνια προσπάθειας. Αφού επιλυθεί το πρόβλημα των ψεμάτων, το δεύτερο βήμα είναι να επιλυθεί το πρόβλημα του δόλου και της εξαπάτησης. Κάποιες φορές, η εξαπάτηση και ο δόλος δεν απαιτούν να λέει κανείς ψέματα, αφού τα πράγματα αυτά επιτυγχάνονται και αποκλειστικά μέσω ενεργειών. Ένας άνθρωπος μπορεί να μη λέει ψέματα προς τα έξω, αλλά να συνεχίζει να κρύβει δόλο και εξαπάτηση μέσα στην καρδιά του. Αυτό θα το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, αφού θα το έχει σκεφτεί σε βάθος και θα το έχει συλλογιστεί προσεκτικά. Θα το αναγνωρίσει εύκολα όταν το αναλογιστεί αργότερα. Μόλις κάποιος λύσει το πρόβλημα των ψεμάτων, θα του είναι συγκριτικά λίγο πιο εύκολο να λύσει τα προβλήματα του δόλου και της εξαπάτησης. Πρέπει, όμως, να έχει θεοφοβούμενη καρδιά, επειδή ο άνθρωπος εξουσιάζεται από κάποια πρόθεση όταν ενεργεί δόλια και εξαπατά. Οι άνθρωποι δεν το αντιλαμβάνονται αυτό απέξω ούτε μπορούν να το διακρίνουν. Μόνο ο Θεός μπορεί να το εξετάσει αυτό εξονυχιστικά και μόνο Εκείνος το ξέρει. Συνεπώς, μόνο αν κάποιος στηρίζεται στην προσευχή στον Θεό και αποδέχεται την εξονυχιστική εξέτασή Του μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα του δόλου και της εξαπάτησης. Αν δεν αγαπάει την αλήθεια και δεν έχει φόβο Θεού μέσα στην καρδιά του, δεν μπορεί να διορθώσει τον δόλο και την εξαπάτησή του. Μπορείς να προσευχηθείς ενώπιον του Θεού και να παραδεχθείς τα λάθη σου, να εξομολογηθείς και να μετανοήσεις ή να αναλύσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, δηλώνοντας ειλικρινά τι σκεφτόσουν εκείνη τη στιγμή, τι είπες, ποια ήταν η πρόθεσή σου και πώς ενήργησες δόλια. Όλα αυτά είναι σχετικά εύκολα. Αν, όμως, σου ζητηθεί να ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου σε έναν άλλον άνθρωπο, μπορεί να χάσεις το θάρρος και την αποφασιστικότητά σου επειδή θέλεις να διασώσεις το γόητρό σου. Τότε θα σου είναι πολύ δύσκολο να κάνεις πράξη το να ανοιχτείς και να ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου. Σε γενικές γραμμές, ίσως να είσαι σε θέση να παραδεχθείς πως περιστασιακά διαπιστώνεις ότι μιλάς ή ενεργείς σύμφωνα με τους προσωπικούς στόχους και σκοπούς σου και ότι υπάρχει ένας βαθμός δόλου, νόθευσης, ψεμάτων ή εξαπάτησης σε όσα λες ή κάνεις. Στη συνέχεια, όμως, όταν συμβεί κάτι και αναγκαστείς να αναλύσεις τον εαυτό σου, να φανερώσεις πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα από την αρχή μέχρι το τέλος και να εξηγήσεις ποια από τα λόγια που είπες ήταν απατηλά, ποια πρόθεση κρυβόταν πίσω από αυτά, τι σκεφτόσουν και κατά πόσον ήσουν ή όχι κακεντρεχής ή μοχθηρός, δεν θέλεις να δώσεις συγκεκριμένα στοιχεία ή να μπεις σε λεπτομέρειες. Κάποιοι άνθρωποι, μάλιστα, θα ξεπετάξουν το ζήτημα και θα πουν: «Τι να κάνουμε, έτσι είμαι: δόλιος, πονηρός και αναξιόπιστος». Αυτό δείχνει πως είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν σωστά τη διεφθαρμένη ουσία τους ή δείχνει πόσο δόλιοι και πονηροί είναι. Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται πάντα σε φάση και κατάσταση υπεκφυγής. Μονίμως συγχωρούν και διευκολύνουν τον εαυτό τους, ενώ δεν μπορούν να υποφέρουν ή να πληρώσουν κάποιο τίμημα για να κάνουν πράξη την αλήθεια του να είναι ειλικρινείς. Πολλοί άνθρωποι κηρύττουν λόγια και δόγματα επί χρόνια, λέγοντας συνέχεια: «Είμαι πολύ δόλιος και πονηρός, οι πράξεις μου περιέχουν συχνά στοιχεία εξαπάτησης και δεν φέρομαι καθόλου ειλικρινά στους άλλους». Αφού, όμως, το φωνάζουν αυτό επί πολλά χρόνια, παραμένουν εξίσου δόλιοι με πριν, επειδή δεν τους ακούει ποτέ κανείς να αναλύουν αληθινά τον εαυτό τους ή να εκφράζουν αληθινή μεταμέλεια όταν αποκαλύπτουν αυτήν τη δόλια κατάσταση. Δεν ξεσκεπάζουν ποτέ τον εαυτό τους στους άλλους ούτε ζητούν συγγνώμη αφού τους πουν ψέματα ή τους εξαπατήσουν ούτε, βέβαια, συναναστρέφονται στις συναθροίσεις πάνω στις βιωματικές τους μαρτυρίες σχετικά με την αυτοανάλυση και την αυτογνωσία. Εκτός αυτού, δεν λένε ποτέ πώς απέκτησαν αυτογνωσία ή πώς μετανόησαν όσον αφορά αυτά τα ζητήματα. Δεν κάνουν τίποτε από αυτά, πράγμα που αποδεικνύει πως δεν έχουν αυτογνωσία και δεν έχουν μετανοήσει αληθινά. Όταν λένε πως είναι δόλιοι και πως θέλουν να είναι ειλικρινείς, απλώς φωνάζουν συνθήματα και κηρύττουν δόγματα και τίποτα παραπάνω. Ίσως κάνουν αυτά τα πράγματα επειδή προσπαθούν να πάνε με το ρεύμα και να ακολουθήσουν το κοπάδι ή ίσως το περιβάλλον της εκκλησιαστικής ζωής να τους αναγκάζει να ενεργούν μηχανικά και να φορούν ένα προσωπείο. Όπως και να ’χει, αυτοί που φωνάζουν συνθήματα και κηρύττουν δόγματα δεν θα μετανοήσουν ποτέ αληθινά και σίγουρα δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού.

Όλες οι αλήθειες που απαιτεί ο Θεός να κάνουν πράξη οι άνθρωποι απαιτούν από αυτούς να πληρώσουν ένα τίμημα και να τις κάνουν πράξη και να τις βιώσουν πρακτικά στην πραγματική τους ζωή. Ο Θεός δεν ζητά από τους ανθρώπους να μένουν στα λόγια με το να απαγγέλλουν απλώς λόγια και δόγματα, να μιλούν περί αυτογνωσίας, να παραδέχονται πως είναι δόλιοι, πως είναι ψεύτες, διεστραμμένοι, δόλιοι και ύπουλοι, ή να λένε αυτά τα πράγματα φωναχτά λίγες φορές και τέλος. Αν κάποιος τα παραδεχτεί όλα αυτά, αλλά στη συνέχεια δεν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο, αν συνεχίσει να λέει ψέματα, να εξαπατά και να είναι δόλιος, αν επιστρατεύει τα ίδια σατανικά κόλπα και τις ίδιες σατανικές μεθόδους όταν αντιμετωπίζει κάτι και αν τα μέσα και οι μέθοδοί του δεν αλλάζουν ποτέ, τότε είναι αυτός ο άνθρωπος ικανός να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Θα καταφέρει να αλλάξει ποτέ τη διάθεσή του; Όχι, ποτέ! Πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις αυτοκριτική και να αποκτήσεις αυτογνωσία. Πρέπει να έχεις το θάρρος να ανοιχτείς και να ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές σου, καθώς και να συναναστραφείς πάνω στην αληθινή σου κατάσταση. Εάν δεν τολμάς να ξεσκεπάσεις ή να αναλύσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να παραδεχτείς τα λάθη σου, τότε δεν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και, πολύ περισσότερο, δεν είσαι άνθρωπος που έχει αυτογνωσία. Αν όλοι είναι σαν εκείνους τους θρησκευόμενους που κάνουν φιγούρα για να κερδίσουν τον θαυμασμό των άλλων και δίνουν μαρτυρία για το πόσο αγαπούν τον Θεό και πόσο τους αγαπά Εκείνος, πόσο υποτάσσονται σε Αυτόν και πόσο πιστοί Τού είναι, με μόνο σκοπό να κερδίσουν τον σεβασμό και τον θαυμασμό των άλλων, και έχουν όλοι τα δικά τους σχέδια και διατηρούν έναν ιδιωτικό χώρο μέσα στην καρδιά τους, τότε πώς μπορεί να μιλά κανείς για αληθινά βιώματα; Πώς θα μπορούσε να έχει κανείς αληθινά βιώματα ώστε να μιλήσει γι’ αυτά σε κάποιον άλλο; Το να μοιράζεσαι τα βιώματά σου και να συναναστρέφεσαι πάνω σε αυτά σημαίνει να συναναστρέφεσαι σχετικά με την εμπειρία και τη γνώση που έχεις για τα λόγια του Θεού. Έχει να κάνει με το να εκφράζεις κάθε σκέψη που υπάρχει μέσα στην καρδιά σου, καθώς και την κατάστασή σου και τη διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτεται μέσα σου· έχει να κάνει με το να δίνεις στους άλλους τη δυνατότητα να διακρίνουν αυτά τα πράγματα και έπειτα να επιλύεις το πρόβλημα μέσω συναναστροφής πάνω στην αλήθεια. Για να επωφεληθούν όλοι και να αποκομίσουν τις ανταμοιβές, είναι απαραίτητο να γίνει συναναστροφή πάνω στα βιώματα κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μόνο αυτό συνιστά την αληθινή εκκλησιαστική ζωή. Το να λες μόνο κενές κουβέντες για τη γνώση σου σχετικά με τα λόγια του Θεού ή κάποιον ύμνο και, στη συνέχεια, να συναναστρέφεσαι όπως σου αρέσει, χωρίς να μπαίνεις σε λεπτομέρειες και χωρίς να αναφέρεις τις πραγματικές σου καταστάσεις ή τα πραγματικά σου προβλήματα, είναι ένα είδος συναναστροφής που δεν αποφέρει κανένα όφελος. Αν όλοι μιλούν για δογματικές ή θεωρητικές γνώσεις, αλλά δεν λένε τίποτα για τις γνώσεις που έχουν αποκομίσει από πραγματικά βιώματα και, όταν συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, αποφεύγουν να μιλούν για την προσωπική τους ζωή, τα προβλήματα της πραγματικής τους ζωής και τον εσωτερικό τους κόσμο, τότε μπορεί να προκύψει αληθινή επικοινωνία; Μπορεί να υπάρξει αληθινή εμπιστοσύνη; Όχι! Αν μια γυναίκα δεν εκφράζει ποτέ στον άντρα της τα λόγια που έχει μέσα στην καρδιά της, μετρά αυτό ως οικειότητα; Είναι δυνατόν να ξέρει ο ένας τι έχει στο μυαλό του ο άλλος; (Όχι.) Ας υποθέσουμε, τότε, πως λένε συνέχεια «Σ’ αγαπώ». Λένε μονάχα αυτήν την κουβέντα, χωρίς να ξεσκεπάζουν ποτέ τον εαυτό τους ή να λένε ο ένας στον άλλο τι σκέφτονται πραγματικά βαθιά μέσα τους, τι προσδοκούν από τον σύντροφό τους ή τι προβλήματα αντιμετωπίζουν. Δεν εκμυστηρεύονται ποτέ πράγματα ο ένας στον άλλο και, όταν βρίσκονται μαζί, δεν ανταλλάσσουν παρά επιφανειακές ευγένειες. Είναι, λοιπόν, αληθινό αντρόγυνο; Φυσικά και όχι! Παρομοίως, για να είναι σε θέση οι αδελφοί και οι αδελφές να εκμυστηρεύονται πράγματα μεταξύ τους και να βοηθάνε και να φροντίζουν ο ένας τον άλλον, πρέπει ο καθένας να μιλάει για τις αληθινές του εμπειρίες. Αν δεν λες τίποτα για τις αληθινές σου εμπειρίες και κηρύττεις μόνο τα λόγια και τα δόγματα που κατανοεί ο άνθρωπος και λίγο δόγμα για την πίστη στον Θεό, και λες τετριμμένες κοινοτοπίες χωρίς να ανοίγεσαι ως προς το τι υπάρχει στην καρδιά σου, τότε δεν είσαι ειλικρινής και είσαι ανίκανος να είσαι ειλικρινής. Ας χρησιμοποιήσω το ίδιο παράδειγμα: Ένας άντρας και μια γυναίκα που ζουν μαζί για πολλά χρόνια, προσπαθούν να συνηθίσουν ο ένας τον άλλο και έρχονται περιστασιακά σε σύγκρουση. Αν, όμως, έχετε και οι δύο κανονική ανθρώπινη φύση και τόσο εσύ όσο και εκείνος μιλάτε πάντα ο ένας στον άλλο από καρδιάς για τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε στη ζωή ή στη δουλειά σας, για τις σκέψεις που κάνετε βαθιά μέσα σας, για τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύετε να βάλετε σε τάξη τα πράγματα ή για τις ιδέες και τα σχέδια που έχετε για το μέλλον των παιδιών σας, και λες στον σύντροφό σου όλα αυτά τα πράγματα, τότε δεν θα νιώθετε και οι δύο μεγάλη οικειότητα μεταξύ σας; Αν, όμως, εκείνος δεν μοιράζεται ποτέ μαζί σου τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του και απλώς φέρνει στο σπίτι έναν μισθό, ενώ εσύ δεν του μιλάς ποτέ για τις δικές σου σκέψεις και δεν εκμυστηρεύεστε ποτέ πράγματα ο ένας στον άλλο, τότε δεν θα υπάρχει συναισθηματική απόσταση μεταξύ σας; Είναι βέβαιο πως θα υπάρχει, αφού ο ένας δεν κατανοεί τις σκέψεις ή τα σχέδια του άλλου. Εν τέλει, δεν θα μπορείς να καταλάβεις τι είδους άνθρωπος είναι ο σύντροφός σου ούτε θα μπορεί εκείνος να καταλάβει τι είδους άνθρωπος είσαι εσύ. Δεν θα κατανοείς τις ανάγκες του ούτε θα κατανοεί εκείνος τις δικές σου. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε λεκτική ούτε πνευματική επικοινωνία, τότε δεν υπάρχει πιθανότητα να αναπτυχθεί οικειότητα μεταξύ τους και δεν μπορούν να φροντίζουν ούτε να βοηθούν ο ένας τον άλλο. Το έχετε βιώσει αυτό, έτσι δεν είναι; Αν ο φίλος σου σου εκμυστηρεύεται τα πάντα και εκφράζει όλα όσα σκέφτεται και οτιδήποτε τον κάνει να νιώθει δυστυχισμένος ή ευτυχισμένος, τότε δεν θα νιώθεις ιδιαίτερα κοντά του; Ο λόγος που είναι διατεθειμένος να σου πει αυτά τα πράγματα είναι επειδή του έχεις εκμυστηρευτεί κι εσύ τις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου. Έχετε μια πολύ στενή σχέση, γι’ αυτό και μπορείτε να τα πηγαίνετε τόσο καλά και να βοηθάτε ο ένας τον άλλο. Αν δεν υπήρχε τέτοια επικοινωνία και συζήτηση μεταξύ των αδελφών στην εκκλησία, δεν θα μπορούσαν να συνυπάρχουν αρμονικά και θα τους ήταν αδύνατο να συνεργάζονται καλά καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους. Γι’ αυτό η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια απαιτεί πνευματική επικοινωνία και την ικανότητα να μιλά κανείς από καρδιάς. Αυτή είναι μία από τις αρχές που πρέπει να έχει κανείς προκειμένου να είναι ειλικρινής.

Κάποιοι άνθρωποι, όταν ακούνε πως για να είναι κανείς ειλικρινής πρέπει να λέει την αλήθεια και να μιλά από καρδιάς και πως, αν λέει ψέματα ή εξαπατά, πρέπει να ανοίγεται, να ξεσκεπάζει τον εαυτό του και να παραδέχεται τα λάθη του, λένε: «Είναι δύσκολο να είναι κανείς ειλικρινής. Πρέπει να μοιράζομαι με τους άλλους την κάθε μου σκέψη; Δεν είναι αρκετό να συναναστρέφομαι πάνω στα θετικά πράγματα; Δεν χρειάζεται να μιλάω στους άλλους για τη σκοτεινή ή τη διεφθαρμένη μου πλευρά, έτσι δεν είναι;» Αν δεν ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου στους άλλους και δεν τον αναλύσεις, τότε δεν θα αποκτήσεις ποτέ αυτογνωσία. Δεν θα αναγνωρίσεις ποτέ τι είδους πράγμα είσαι και οι άλλοι δεν θα μπορέσουν ποτέ να σε εμπιστευτούν. Αυτό είναι γεγονός. Αν θέλεις να σε εμπιστεύονται οι άλλοι, πρέπει πρώτα να είσαι ειλικρινής. Για να είσαι ειλικρινής, πρέπει πρώτα να ξεσκεπάσεις την καρδιά σου ώστε να δουν όλοι τι υπάρχει μέσα της, να δουν κάθε σου σκέψη και να αντικρίσουν το αληθινό σου πρόσωπο. Δεν πρέπει να προσπαθείς να μεταμφιεστείς ή να καλυφθείς. Τότε μόνο θα σε εμπιστεύονται οι άλλοι και θα σε θεωρούν ειλικρινή. Αυτή είναι η πλέον θεμελιώδης άσκηση, καθώς και προϋπόθεση για να είναι κανείς ειλικρινής. Δεν είναι δόλιο και αναληθές πάντα να υποκρίνεσαι, πάντα να προσποιείσαι πως διακρίνεσαι από αγιότητα, ευγένεια, μεγαλείο και ανώτερο χαρακτήρα, να μην αφήνεις τους άλλους να δουν τη διαφθορά και τα ελαττώματά σου, και να παρουσιάζεις μια ψευδή εικόνα στους άλλους ώστε να πιστεύουν πως έχεις ακεραιότητα, είσαι σπουδαίος, διαθέτεις αυταπάρνηση και είσαι δίκαιος και ανιδιοτελής; Δεν θα σε καταλάβουν οι άνθρωποι σε βάθος χρόνου; Μη μεταμφιέζεσαι και μην καλύπτεσαι, λοιπόν. Αντίθετα, ξεσκέπασε τον εαυτό σου και την καρδιά σου για να τα δουν οι άλλοι. Αν μπορείς να ξεσκεπάσεις την καρδιά σου για να τη δουν οι άλλοι, καθώς και όλες τις σκέψεις και τα σχέδιά σου —τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά— δεν είναι αυτό ειλικρίνεια; Αν μπορέσεις να ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου για να σε δουν οι άλλοι, τότε θα σε δει και ο Θεός και θα πει: «Εφόσον έχεις ξεσκεπάσει τον εαυτό σου για να σε δουν οι άλλοι, τότε σίγουρα είσαι ειλικρινής ενώπιόν Μου». Μα αν ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου στον Θεό μόνο όταν δεν σε βλέπουν οι άλλοι, ενώ, όταν είσαι μαζί τους, πάντα υποκρίνεσαι ότι είσαι μέγας, ευγενής ή ανιδιοτελής, τότε τι θα σκεφτεί ο Θεός για σένα; Τι θα πει; Το εξής: «Είσαι πέρα για πέρα δόλιος. Είσαι πέρα για πέρα υποκριτής και ελεεινός, και δεν είσαι ειλικρινής». Έτσι, ο Θεός θα σε καταδικάσει. Εάν θέλεις να είσαι ειλικρινής, τότε, είτε βρίσκεσαι ενώπιον του Θεού είτε άλλων ανθρώπων, θα πρέπει να είσαι σε θέση να δώσεις έναν αγνό και ανοιχτό απολογισμό της εσωτερικής σου κατάστασης και των λόγων που έχεις μες στην καρδιά σου. Είναι εύκολο να το επιτύχεις αυτό; Απαιτεί μια περίοδο εκπαίδευσης, καθώς και να προσεύχεσαι και να στηρίζεσαι συχνά στον Θεό. Πρέπει να εκπαιδευτείς στο να λες τα λόγια που έχεις μες στην καρδιά σου με απλό και ανοιχτό τρόπο σε κάθε ζήτημα. Με τέτοια εκπαίδευση, μπορείς να σημειώσεις πρόοδο. Αν αντιμετωπίσεις κάποια μεγάλη δυσκολία, πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να αναζητήσεις την αλήθεια· πρέπει να αγωνιστείς μες στην καρδιά σου και να υπερνικήσεις τη σάρκα, έως ότου μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Εκπαιδεύοντας έτσι τον εαυτό σου, λίγο λίγο η καρδιά σου σταδιακά θα ανοίγει. Θα γίνεσαι όλο και πιο αγνός και τα αποτελέσματα των λόγων και των πράξεών σου θα είναι διαφορετικά απ’ ό,τι ήταν προηγουμένως. Τα ψέματα και τα κόλπα σου όλο και θα μειώνονται και θα μπορείς να ζεις ενώπιον του Θεού. Τότε, θα έχεις γίνει, ουσιαστικά, ειλικρινής άνθρωπος.

Μετά τη διαφθορά της από τον Σατανά, όλη η ανθρωπότητα ζει σε μια σατανική διάθεση. Όπως και ο Σατανάς, οι άνθρωποι μεταμφιέζονται και συγκαλύπτονται σε κάθε πτυχή τους και καταφεύγουν στον δόλο και τα παιχνιδάκια σε κάθε ζήτημα. Για τα πάντα καταφεύγουν στον δόλο και τα παιχνιδάκια. Ορισμένοι άνθρωποι, μάλιστα, παίζουν δόλια παιχνίδια σε δραστηριότητες τόσο κοινές όσο τα ψώνια. Μπορεί, για παράδειγμα, να έχουν αγοράσει ένα πολύ μοδάτο σύνολο. Παρόλο, όμως, που το λατρεύουν, δεν τολμούν να το φορέσουν στην εκκλησία, από φόβο μην τους σχολιάσουν οι αδελφοί και οι αδελφές και τους αποκαλέσουν ρηχούς. Έτσι, το φοράνε μόνο πίσω από την πλάτη των άλλων. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι η αποκάλυψη μιας δόλιας και ανειλικρινούς διάθεσης. Γιατί θα αγόραζε κανείς ένα μοδάτο σύνολο, αλλά δεν θα τολμούσε να το φορέσει μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές του; Μέσα του, του αρέσουν τα μοδάτα πράγματα και ακολουθεί τις κοσμικές τάσεις, όπως κάνουν οι άπιστοι. Φοβάται πως οι αδελφοί και οι αδελφές θα τον διακρίνουν, θα δουν πόσο ρηχός είναι και θα καταλάβουν πως δεν είναι αξιοσέβαστος και αξιότιμος άνθρωπος. Μέσα στην καρδιά του, επιδιώκει τα μοδάτα πράγματα και δυσκολεύεται να τα εγκαταλείψει· μπορεί, λοιπόν, να τα φοράει μόνο στο σπίτι του και φοβάται να αφήσει τους αδελφούς και τις αδελφές του να τα δουν. Εφόσον δεν μπορεί να δείξει φανερά τα πράγματα που του αρέσουν, γιατί δεν μπορεί να τα εγκαταλείψει; Δεν τον ελέγχει μια σατανική διάθεση; Λέει συνεχώς λόγια και δόγματα και φαίνεται πως κατανοεί την αλήθεια, όμως δεν είναι σε θέση να την κάνει πράξη. Είναι άνθρωπος που ζει σύμφωνα με μια σατανική διάθεση. Αν κάποιος είναι πάντα ανέντιμος στα λόγια και στις πράξεις του, δεν αφήνει τους άλλους να δουν το πραγματικό του πρόσωπο και παριστάνει διαρκώς τον ευσεβή μπροστά στους άλλους, τότε σε τι διαφέρει από έναν Φαρισαίο; Θέλει να ζήσει τη ζωή ενός πόρνου, αλλά να του εγείρουν και μνημείο προς τιμήν της αγνότητάς του. Γνώριζε πολύ καλά πως δεν θα μπορούσε να φορέσει το ιδιαίτερο σύνολό του δημοσίως, γιατί, λοιπόν, το αγόρασε; Δεν ήταν σπατάλη χρημάτων; Του αρέσουν αυτού του είδους τα πράγματα και είχε βάλει στο μάτι το συγκεκριμένο σύνολο, οπότε θεώρησε πως έπρεπε να το αγοράσει. Αφού το αγοράσει, όμως, δεν μπορεί να το φορέσει έξω. Λίγα χρόνια αργότερα, μετανιώνει για την αγορά του και ξαφνικά συνειδητοποιεί: «Πώς γίνεται να υπήρξα τόσο ανόητος και σιχαμερός ώστε να το κάνω αυτό;» Ακόμη και ο ίδιος αηδιάζει με αυτό που έκανε. Δεν μπορεί, όμως, να ελέγξει τις πράξεις του, επειδή δεν είναι σε θέση να εγκαταλείψει τα πράγματα που του αρέσουν και τα οποία επιδιώκει. Επιστρατεύει, λοιπόν, διπρόσωπες τακτικές και εξαπάτηση για να ευχαριστήσει τον εαυτό του. Εφόσον αποκαλύπτει μια δόλια διάθεση σε ένα τόσο ασήμαντο ζήτημα, θα καταφέρει να κάνει πράξη την αλήθεια όταν προκύψει κάτι σοβαρότερο; Αυτό θα είναι αδύνατο. Είναι προφανές πως είναι στη φύση του να είναι δόλιος, και ο δόλος είναι η αχίλλειος πτέρνα του. Ήταν κάποτε ένα παιδί, έξι με επτά χρόνων, το οποίο έφαγε κάτι νόστιμο με την οικογένειά του. Όταν τα άλλα παιδιά το ρώτησαν τι έφαγε, το παιδί ανοιγόκλεισε τα μάτια και είπε «Ξέχασα», ενώ στην πραγματικότητα απλώς δεν ήθελε να τους πει. Γίνεται στ’ αλήθεια να είχε ξεχάσει τι είχε μόλις φάει; Αυτό το μόλις έξι ή εφτά ετών παιδί ήταν ικανό να πει ψέματα. Αυτό ήταν κάτι που του είχαν διδάξει οι ενήλικες; Ήταν αποτέλεσμα του οικογενειακού του περιβάλλοντος; Όχι, αυτή είναι η φύση και η κληρονομιά του ανθρώπου· ο άνθρωπος γεννιέται με δόλια διάθεση. Στην πραγματικότητα, όποιο κι αν ήταν το νόστιμο φαγητό που έφαγε το παιδί, αυτό που έκανε ήταν φυσιολογικό. Του το έφτιαξαν οι γονείς του και δεν έκλεψε το φαγητό κάποιου άλλου. Εφόσον το παιδί ήταν ικανό να πει ψέματα υπό τέτοιες συνθήκες —όταν δεν ήταν καθόλου αναγκαίο να το κάνει— δεν θα ήταν ακόμα πιο πιθανό να πει ψέματα και σε άλλα ζητήματα; Ποιο πρόβλημα καταδεικνύει αυτό; Δεν πρόκειται για πρόβλημα της φύσης του; Αυτό το παιδί έχει πλέον μεγαλώσει και το να λέει ψέματα έχει γίνει η φύση του. Είναι πράγματι δόλιο άτομο και αυτό φαινόταν από αρκετά μικρή ηλικία. Οι δόλιοι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να λένε ψέματα και να εξαπατούν τους άλλους, και τα ψέματα και η εξαπάτησή τους μπορούν να κάνουν την εμφάνισή τους οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Δεν χρειάζεται να μάθουν πώς να κάνουν αυτά τα πράγματα ούτε να τους παρακινήσει κάποιος να τα κάνουν· γεννιούνται με αυτήν την ικανότητα. Αν εκείνο το παιδί ήταν ικανό να σκαρφιστεί ψέματα για να εξαπατήσει τους άλλους σε τόσο νεαρή ηλικία, γίνεται τα ψέματά του να είναι μια μεμονωμένη παράβαση; Σίγουρα όχι. Αυτό δείχνει πως είναι δόλιο άτομο σύμφωνα με τη φύση-ουσία του. Δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς κάτι τόσο απλό; Αν κάποιος λέει ψέματα από τότε που ήταν παιδί, ψεύδεται συχνά, λέει ψέματα και εξαπατά τους άλλους ακόμη και σε απλά ζητήματα που δεν το απαιτούν, και το να λέει ψέματα έχει γίνει η φύση του, τότε δεν θα του είναι εύκολο να αλλάξει. Είναι αληθινά ένα δόλιο άτομο. Γιατί λέμε πως οι δόλιοι άνθρωποι δεν μπορούν να σωθούν; Επειδή είναι απίθανο να αποδεχτούν την αλήθεια, δεν μπορούν με τίποτα να εξαγνιστούν και να μεταμορφωθούν. Εκείνοι που μπορούν να λάβουν τη σωτηρία του Θεού είναι διαφορετικοί. Ήταν ανέκαθεν σχετικά άδολοι και, αν πουν κάποιο ψεματάκι, πιθανότατα θα κοκκινίσουν και θα νιώσουν άβολα. Είναι ευκολότερο να γίνει ένας τέτοιος άνθρωπος ειλικρινής: Αν του ζητούσες να πει ψέματα ή να εξαπατήσει, θα το έβρισκε δύσκολο. Όταν όντως λέει ψέματα, με δυσκολία βγαίνουν οι λέξεις και όλοι το καταλαβαίνουν αμέσως. Αυτοί είναι σχετικά απλοί άνθρωποι και είναι πιο πιθανό να επιτύχουν τη σωτηρία αν αποδεχθούν την αλήθεια. Λένε ψέματα μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο. Σε γενικές γραμμές, είναι πάντα σε θέση να πούνε την αλήθεια. Εφόσον επιδιώκουν την αλήθεια, θα καταφέρουν να αποτινάξουν αυτήν την πτυχή της διαφθοράς με λίγα χρόνια προσπάθειας και τότε δεν θα τους είναι δύσκολο να γίνουν ειλικρινείς.

Ποιο είναι το πρότυπο το οποίο απαιτεί ο Θεός από τους ειλικρινείς ανθρώπους; Πώς τίθενται οι απαιτήσεις του Θεού στο κεφάλαιο «Οι τρεις νουθεσίες» των λόγων Του; [«Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να είσαι αυθεντικός με τον Θεό στο καθετί, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο. […] Αν τα λόγια σου είναι γεμάτα δικαιολογίες και αιτιολογίες χωρίς αξία, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος απρόθυμος να κάνει την αλήθεια πράξη. Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς, αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού»).] Υπάρχει μια ιδιαίτερα σημαντική πρόταση εδώ. Τη βλέπετε; (Ο Θεός λέει: «Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς, αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι».) Σωστά, αυτή είναι. Ο Θεός λέει: «Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς». Οι άνθρωποι έχουν κάνει πολλά πράγματα για τα οποία δεν τολμούν να μιλήσουν και έχουν πάρα πολλές σκοτεινές πλευρές. Καμία από τις καθημερινές τους ενέργειες δεν συμφωνεί με τον λόγο του Θεού και δεν επαναστατούν απέναντι στη σάρκα. Κάνουν ό,τι θέλουν και, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό, δεν έχουν εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. «Αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι». Στο σημείο αυτό, ο Θεός έχει κατευθύνει τους ανθρώπους προς ένα μονοπάτι άσκησης. Αν δεν ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο και απλώς φωνάζεις συνθήματα και δόγματα, τότε δεν θα λάβεις εύκολα τη σωτηρία. Αυτό πράγματι συνδέεται με τη σωτηρία. Η σωτηρία είναι πολύ σημαντική για κάθε άνθρωπο ανεξαιρέτως. Έχει αναφέρει ο Θεός οπουδήποτε αλλού ότι «δεν θα αποκτήσεις εύκολα σωτηρία»; Σε άλλα σημεία, αναφέρεται σπανίως στο πόσο δύσκολο είναι να σωθεί κανείς, αλλά αναφέρεται σ’ αυτό όταν μιλάει για την ειλικρίνεια. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε είναι πολύ δύσκολο να σωθείς. Το ότι «δεν θα αποκτήσεις εύκολα σωτηρία» σημαίνει πως, αν δεν αποδεχθείς την αλήθεια, θα σου είναι δύσκολο να σωθείς. Θα είσαι ανίκανος να πάρεις τον σωστό δρόμο προς τη σωτηρία, άρα θα είναι αδύνατον να σωθείς. Ο Θεός χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη διατύπωση προκειμένου να δώσει στους ανθρώπους ένα περιθώριο ελιγμών. Με άλλα λόγια, δεν είναι εύκολο να σωθείς, αλλά αν κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, θα έχεις μια ελπίδα να αποκτήσεις τη σωτηρία. Αυτή είναι η κύρια σημασία του. Αν δεν ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, δεν αναλύεις ποτέ σχολαστικά τα μυστικά και τις προκλήσεις σου, δεν ανοίγεσαι ποτέ στους άλλους κατά τη διάρκεια της συναναστροφής, δεν συναναστρέφεσαι μαζί τους πάνω στη διαφθορά και τα μοιραία ελαττώματά σου, και δεν τα αναλύεις ούτε τα φέρνεις στο φως, τότε δεν μπορείς να σωθείς. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αν δεν ξεσκεπάζεις και δεν αναλύεις τον εαυτό σου κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα μισήσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, με αποτέλεσμα αυτή να μην αλλάξει ποτέ. Αν δεν μπορείς να αλλάξεις, πώς μπορείς έστω και να σκέφτεσαι πως θα σωθείς; Τα λόγια του Θεού το δείχνουν αυτό ξεκάθαρα και αυτά τα λόγια καταδεικνύουν την πρόθεσή Του. Γιατί τονίζει συνεχώς ο Θεός πως οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι ειλικρινείς; Επειδή το να είναι κανείς ειλικρινής είναι πολύ σημαντικό, αφού έχει άμεση σχέση με το αν μπορεί ή όχι να υποταχθεί στον Θεό και να επιτύχει τη σωτηρία. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Είμαι αλαζόνας και αυτάρεσκος και συχνά θυμώνω και αποκαλύπτω διαφθορά». Άλλοι λένε: «Είμαι πολύ ρηχός και ματαιόδοξος και τρελαίνομαι να με κολακεύουν οι άλλοι». Όλα αυτά είναι πράγματα που φαίνονται στους ανθρώπους απέξω και δεν αποτελούν μεγάλα προβλήματα. Δεν χρειάζεται να μιλάς όλη την ώρα γι’ αυτά. Ό,τι διάθεση ή χαρακτήρα κι αν έχεις, εφόσον μπορείς να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, όπως απαιτεί ο Θεός, μπορείς και να σωθείς. Τι λέτε, λοιπόν; Είναι σημαντικό να είναι κανείς ειλικρινής; Είναι το σημαντικότερο πράγμα και αυτός είναι ο λόγος που μιλάει ο Θεός για την ειλικρίνεια στο κεφάλαιο «Οι τρεις νουθεσίες» των λόγων Του. Σε άλλα κεφάλαια, αναφέρει συχνά πως οι πιστοί θα πρέπει να έχουν κανονική πνευματική ζωή και σωστή εκκλησιαστική ζωή και περιγράφει πώς θα πρέπει να βιώνουν την κανονική ανθρώπινη φύση. Τα λόγια Του πάνω σε αυτά τα θέματα είναι γενικά και δεν γίνεται πολύ συγκεκριμένη ή λεπτομερής συζήτηση σχετικά με αυτά. Όταν, όμως, ο Θεός μιλάει για την ειλικρίνεια, υποδεικνύει το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουν οι άνθρωποι. Λέει στους ανθρώπους πώς να ασκούνται, μιλώντας ξεκάθαρα και με άφθονες λεπτομέρειες. Ο Θεός λέει: «Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς, αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία». Η ειλικρίνεια σχετίζεται με την επίτευξη της σωτηρίας. Γιατί νομίζετε, λοιπόν, πως ο Θεός απαιτεί να είναι ειλικρινείς οι άνθρωποι; Αυτό αφορά την αλήθεια της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Θεός σώζει τους ειλικρινείς ανθρώπους, και οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι εκείνοι που θέλει για τη βασιλεία Του. Εάν είσαι ικανός να λες ψέματα και να εξαπατάς, τότε είσαι δόλιος, διεστραμμένος και ύπουλος· δεν είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Εάν δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν υπάρχει πιθανότητα να σε σώσει ο Θεός ούτε καμία περίπτωση να σωθείς. Λες ότι είσαι πλέον πολύ ευσεβής, ότι δεν είσαι αλαζόνας ή αυτάρεσκος, ότι είσαι σε θέση να πληρώσεις ένα τίμημα όταν εκτελείς το καθήκον σου ή ότι μπορείς να διαδώσεις το ευαγγέλιο και να φέρεις πολλούς ανθρώπους στην πίστη. Δεν είσαι, όμως, ειλικρινής, παραμένεις δόλιος και δεν έχεις αλλάξει καθόλου· μπορείς, επομένως, να σωθείς; Σε καμία περίπτωση. Έτσι, λοιπόν, αυτά τα λόγια του Θεού υπενθυμίζουν σε όλους ότι, προκειμένου να σωθούν, πρέπει πρώτα να είναι ειλικρινείς σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού. Πρέπει να ανοιχτούν, να ξεσκεπάσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τις προθέσεις και τα μυστικά τους, και να αναζητήσουν την οδό του φωτός. Τι σημαίνει η φράση «να αναζητήσουν την οδό του φωτός»; Σημαίνει να αναζητήσεις την αλήθεια ώστε να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Όταν ξεσκεπάζεις τη διαφθορά σου και τους στόχους και τις προθέσεις που κρύβονται πίσω από τις πράξεις σου, αναλύεις επίσης τον εαυτό σου και έπειτα αναζητάς: «Γιατί το έκανα αυτό; Βασίζεται στα λόγια του Θεού; Συνάδει με την αλήθεια; Με αυτήν την πράξη μου, κάνω εν γνώσει μου κάτι κακό; Εξαπατώ τον Θεό; Αν εξαπατώ τον Θεό, τότε δεν θα πρέπει να το κάνω· θα πρέπει να εξετάσω τι απαιτεί και τι λέει ο Θεός και να βρω ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές». Αυτό σημαίνει να αναζητάς την αλήθεια και αυτό σημαίνει να βαδίζεις στο φως. Όταν οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό πράξη τακτικά, μπορούν και να αλλάξουν πραγματικά και είναι, άρα, σε θέση να επιτύχουν τη σωτηρία.

Το ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς αποδεικνύει ότι πραγματικά απεχθάνεται και αντιπαθεί τους δόλιους ανθρώπους. Η αντιπάθεια του Θεού για τους δόλιους ανθρώπους είναι αντιπάθεια για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, τις διαθέσεις τους, τις προθέσεις τους και τις μεθόδους εξαπάτησης που χρησιμοποιούν· ο Θεός αντιπαθεί όλα αυτά τα πράγματα. Εάν οι δόλιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την αλήθεια και να παραδεχθούν τις δόλιες διαθέσεις τους, και είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού, τότε έχουν κι αυτοί ελπίδα να σωθούν, διότι ο Θεός μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους ισότιμα, όπως κάνει και η αλήθεια. Έτσι, λοιπόν, αν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι που ευαρεστούν τον Θεό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις αρχές της συμπεριφοράς μας. Δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες ούτε να τα βολεύουμε πια με ψέματα και εξαπάτηση. Πρέπει να απαλλαχθούμε απ’ όλα τα ψέματά μας και να γίνουμε ειλικρινείς. Τότε θα αλλάξει η άποψη του Θεού για εμάς. Παλιότερα, οι άνθρωποι στηρίζονταν πάντα στο ψέμα, την προσποίηση και την εξαπάτηση ενώ ζούσαν μεταξύ άλλων ανθρώπων, και όσον αφορά τη συμπεριφορά τους, χρησιμοποιούσαν σατανικές φιλοσοφίες ως τη βάση της ύπαρξής τους, ως τη ζωή τους και ως το θεμέλιο. Αυτό ήταν κάτι που απεχθανόταν ο Θεός. Μεταξύ των απίστων, αν μιλάς ανοιχτά, λες την αλήθεια και είσαι ειλικρινής, θα σε συκοφαντήσουν, θα σε κρίνουν και θα σε απαρνηθούν. Ακολουθείς, επομένως, τις κοσμικές τάσεις και ζεις σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες· γίνεσαι όλο και πιο επιδέξιος στο ψέμα και όλο και πιο δόλιος. Μαθαίνεις, επίσης, να χρησιμοποιείς ύπουλα μέσα για να πετυχαίνεις τους στόχους σου και να προστατεύεις τον εαυτό σου. Ευημερείς όλο και περισσότερο στον κόσμο του Σατανά, με αποτέλεσμα να πέφτεις όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία, φτάνοντας τελικά στο σημείο που δεν μπορείς να απεγκλωβιστείς. Στον οίκο του Θεού, ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα πράγματα. Όσο περισσότερο λες ψέματα και παίζεις δόλια παιχνίδια, τόσο περισσότερο θα σε σιχαίνεται και θα σε απαρνιέται ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αν αρνηθείς να μετανοήσεις, συνεχίσεις να προσκολλάσαι σε σατανικές φιλοσοφίες και σατανική λογική, και χρησιμοποιείς τεχνάσματα και σύνθετες σκευωρίες για να μεταμφιεστείς και να καλυφθείς, τότε είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθείς και να αποκλειστείς. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός απεχθάνεται τους δόλιους ανθρώπους. Μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να ευημερήσουν στον οίκο του Θεού· οι δόλιοι εν τέλει θα εγκαταλειφθούν και θα αποκλειστούν. Όλα αυτά έχουν προκαθοριστεί από τον Θεό. Μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών. Αν δεν προσπαθήσεις να είσαι ειλικρινής, αν τα βιώματα και η άσκησή σου δεν προσανατολίζονται προς την επιδίωξη της αλήθειας, αν δεν εκθέτεις την ασχήμια σου και δεν ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού. Ό,τι τι αν κάνεις ή όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, πρέπει να έχεις ειλικρινή στάση. Χωρίς ειλικρινή στάση, δεν μπορείς να εκτελείς καλά το καθήκον σου. Αν πάντα εκτελείς το καθήκον σου επιπόλαια και δεν καταφέρεις να κάνεις κάτι καλά, τότε θα πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, να αποκτήσεις αυτογνωσία και να ανοιχτείς για να αναλύσεις τον εαυτό σου. Στη συνέχεια, θα πρέπει να αναζητήσεις τις αλήθεια-αρχές και, αντί να είσαι επιπόλαιος, να πασχίσεις να τα καταφέρεις καλύτερα την επόμενη φορά. Αν δεν προσπαθείς να ικανοποιήσεις τον Θεό με ειλικρινή καρδιά και κοιτάς πάντα να ικανοποιήσεις τη σάρκα σου ή την υπερηφάνειά σου, τότε θα μπορέσεις να κάνεις καλή δουλειά; Θα μπορέσεις να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου; Σίγουρα όχι. Όσοι είναι δόλιοι είναι πάντοτε επιπόλαιοι όταν εκτελούν το καθήκον τους· όποιο κι αν είναι το καθήκον τους, δεν το κάνουν καλά, και τέτοιοι άνθρωποι δυσκολεύονται να επιτύχουν τη σωτηρία. Πείτε Μου, όταν οι δόλιοι άνθρωποι κάνουν πράξη την αλήθεια, επιδίδονται σε δόλο; Το να κάνουν πράξη την αλήθεια απαιτεί να πληρώσουν ένα τίμημα, να εγκαταλείψουν τα συμφέροντά τους, να ανοιχτούν και να ξεσκεπάσουν τον εαυτό τους στους άλλους. Κρατάνε, όμως, κάτι κρυφό· όταν μιλούν, αποκαλύπτουν μόνο τα μισά, ενώ τα υπόλοιπα τα κρύβουν. Οι άλλοι αναγκάζονται πάντα να μαντεύουν τι εννοούν και να ενώνουν τις τελίτσες για να καταλάβουν τι σημαίνουν τα λόγια τους. Δίνουν πάντα στον εαυτό τους περιθώριο ελιγμών και κάποια ευελιξία κινήσεων. Όταν οι άλλοι παρατηρούν πως είναι δόλιοι, δεν θέλουν καμία σχέση μαζί τους και είναι επιφυλακτικοί απέναντί τους σε οτιδήποτε κάνουν. Λένε ψέματα και εξαπατούν, οπότε οι άλλοι δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν, αφού δεν γνωρίζουν τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα σε αυτά που λένε ή πόσο νοθευμένα είναι τα λόγια τους. Συχνά αθετούν τον λόγο τους απέναντι στους άλλους και οι άνθρωποι δεν τους έχουν σε καμία εκτίμηση μέσα στην καρδιά τους. Και όσον αφορά την καρδιά του Θεού; Πώς τους βλέπει ο Θεός; Τους απεχθάνεται ακόμη περισσότερο, αφού ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Οι άνθρωποι μπορούν να δουν μόνο αυτό που φαίνεται, αλλά η ματιά του Θεού είναι πιο ακριβής, πιο διεισδυτική και πιο ρεαλιστική.

Όσο καιρό κι αν είσαι πιστός, όποιο κι αν είναι το καθήκον σου ή η δουλειά που κάνεις, είτε το επίπεδό σου είναι υψηλό είτε χαμηλό, είτε ο χαρακτήρας σου είναι καλός είτε κακός, εφόσον μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια και επιζητάς να γίνεις ειλικρινής, είναι βέβαιο πως θα δρέψεις τις ανταμοιβές. Κάποιοι άνθρωποι που δεν επιζητούν να γίνουν ειλικρινείς πιστεύουν πως αρκεί να κάνουν καλά το καθήκον τους. Σε αυτούς, λέω το εξής: «Δεν θα καταφέρεις ποτέ να κάνεις καλά το καθήκον σου». Άλλοι θεωρούν πως το να είναι ειλικρινείς δεν είναι και τόσο σημαντικό, πως το σημαντικότερο είναι να επιζητούν να υπηρετούν σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού και πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Εμπρός, λοιπόν, δοκίμασέ το· δες αν μπορείς να υπηρετήσεις σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού χωρίς να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος. Άλλοι δεν επιζητούν να γίνουν ειλικρινείς και αρκούνται στο να προσεύχονται καθημερινά, να πηγαίνουν εγκαίρως στις συναθροίσεις, να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού και απλώς να μη ζουν όπως οι άπιστοι. Εφόσον δεν παραβιάζουν τον νόμο και δεν κάνουν κάτι κακό, αυτό είναι αρκετό. Μπορεί, όμως, να ικανοποιηθεί έτσι ο Θεός; Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό αν δεν είσαι ειλικρινής; Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν είσαι σωστός άνθρωπος. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε είσαι διεστραμμένος και δόλιος. Ενεργείς επιπόλαια, αποκαλύπτεις κάθε είδους διαφθορά και δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια ακόμη κι όταν το θέλεις. Αν δεν είσαι ειλικρινής, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα καλά· δεν θα έχεις τον τρόπο να επιτύχεις υποταγή στον Θεό ή να Τον ικανοποιήσεις. Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό σε οτιδήποτε κάνεις χωρίς να τηρείς μια στάση ειλικρίνειας; Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό αν κάνεις το καθήκον σου χωρίς να τηρείς ειλικρινή στάση; Θα μπορείς να το κάνεις σωστά; Σκέφτεσαι διαρκώς τη σάρκα σου και τις προοπτικές σου, θέλεις μονίμως να μειώνεις τα σαρκικά σου βάσανα, να δαπανάς λιγότερο τον εαυτό σου, να θυσιάζεις λιγότερα και να πληρώνεις μικρότερο τίμημα. Μονίμως κρύβεις κάτι. Αυτή είναι δόλια στάση. Ορισμένοι άνθρωποι είναι υστερόβουλοι ακόμη και σε ό,τι αφορά το να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Λένε: «Πρέπει να ζω άνετα στο μέλλον. Κι αν το έργο του Θεού δεν τελειώσει ποτέ; Δεν γίνεται να Του προσφέρω το εκατό τοις εκατό του εαυτού μου· ούτε καν ξέρω πότε θα έρθει η ημέρα του Θεού. Πρέπει να είμαι υστερόβουλος και να μεριμνήσω για την οικογενειακή μου ζωή και το μέλλον μου προτού δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό». Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ποια διάθεση δείχνει το να είναι κανείς υστερόβουλος και να καταστρώνει σχέδια έκτακτης ανάγκης για τον εαυτό του; Είναι αυτοί οι άνθρωποι αφοσιωμένοι στον Θεό; Είναι ειλικρινείς; Το να είναι κανείς υστερόβουλος και να καταστρώνει σχέδια έκτακτης ανάγκης δεν είναι σε σύμπνοια με τον Θεό. Πρόκειται για δόλια διάθεση και οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό ενεργούν με δόλο. Είναι βέβαιο πως η στάση που έχουν απέναντι στον Θεό δεν είναι ειλικρινής. Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται ότι, καθώς οι αδελφοί και οι αδελφές τους αλληλεπιδρούν ή έρχονται σε επαφή μαζί τους, θα διακρίνουν τα προβλήματά τους και θα πουν ότι έχουν χαμηλό ανάστημα ή θα τους περιφρονήσουν. Όταν, λοιπόν, μιλούν, προσπαθούν διαρκώς να δίνουν την εντύπωση ότι έχουν μεγάλο ζήλο, λαχταρούν τον Θεό και έχουν μεγάλη προθυμία να κάνουν πράξη την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, όμως, μέσα τους είναι τρομερά αδύναμοι και αρνητικοί. Προσποιούνται πως είναι δυνατοί για να μην τους καταλάβει κανείς. Και αυτό είναι δόλος. Με λίγα λόγια, σε ό,τι κι αν κάνεις, είτε στη ζωή είτε στην εκτέλεση ενός καθήκοντος, αν επιδίδεσαι σε ψέματα και υποκρισία ή δίνεις ψευδείς εντυπώσεις για να παραπλανάς ή να εξαπατάς τους άλλους και να τους κάνεις να σε εκτιμούν, να σε λατρεύουν και να μη σε περιφρονούν, όλα αυτά είναι δόλος. Ορισμένες γυναίκες λατρεύουν τους συζύγους τους, παρόλο που, στην πραγματικότητα, είναι δαίμονες και δύσπιστοι. Μια τέτοια γυναίκα θα είναι η πρώτη που θα πει: «Ο σύζυγός μου είναι δαίμονας», από φόβο μήπως οι αδελφοί και οι αδελφές της πουν πως τα συναισθήματά της είναι πολύ έντονα. Μέσα στην καρδιά της, όμως, λέει: «Ο σύζυγός μου είναι καλός άνθρωπος». Η πρώτη από τις δυο κουβέντες είναι αυτό που λένε τα χείλη της· αυτό το λέει, όμως, απλώς και μόνο για να το ακούσουν οι άλλοι και να νομίζουν πως έχει διάκριση απέναντι στον σύζυγό της. Αυτό που εννοεί πραγματικά είναι: «Μην αναδείξετε αυτό το θέμα. Θα εκφράσω πρώτη αυτήν την άποψη, ώστε να μη χρειαστεί να το αναφέρετε εσείς. Έχω ήδη εκθέσει τον σύζυγό μου ως δαίμονα, πράγμα που σημαίνει πως έχω εγκαταλείψει τα συναισθήματά μου και πως εσείς δεν θα έχετε τίποτα να πείτε πάνω σε αυτό». Δεν είναι δόλιο αυτό; Δεν είναι προσωπείο; Αν το κάνεις αυτό, τότε εξαπατάς τους ανθρώπους και τους παραπλανάς παίζοντας θέατρο. Παίζεις παιχνιδάκια και κάνεις κόλπα σε κάθε βήμα, έτσι ώστε οι άλλοι να βλέπουν την ψεύτικη εικόνα σου, όχι το αληθινό σου πρόσωπο. Αυτό είναι μοχθηρό· αυτή είναι η δολιότητα του ανθρώπου. Εφόσον έχεις αναγνωρίσει πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας, γιατί δεν τον χωρίζεις; Γιατί δεν απορρίπτεις αυτόν τον δαίμονα και σατανά; Λες πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας, αλλά συνεχίζεις να περνάς μαζί του τη ζωή σου, γεγονός που δείχνει πως σου αρέσουν οι δαίμονες. Τα χείλη σου λένε πως είναι δαίμονας, αλλά δεν το παραδέχεσαι μέσα στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει πως εξαπατάς και ξεγελάς τους άλλους. Δείχνει, επίσης, πως έχεις κάνει κόμμα με τους δαίμονες και τους προστατεύεις. Αν ήσουν άνθρωπος που μπορούσε να κάνει πράξη την αλήθεια, θα χώριζες τον σύζυγό σου τη στιγμή που αναγνώριζες πως ήταν δαίμονας. Τότε θα μπορούσες να καταθέσεις μαρτυρία, αποδεικνύοντας πως χαράσσεις μια σαφή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε σένα και τον διάβολο. Δυστυχώς, όμως, δεν έχεις αποτύχει απλώς να χαράξεις αυτήν τη γραμμή, αλλά περνάς τις μέρες σου με έναν δαίμονα και παραπλανάς τους αδελφούς και τις αδελφές με ψέματα και κόλπα. Αυτό αποδεικνύει πως ανήκεις στο σινάφι του διαβόλου και πως είσαι άλλος ένας δαίμονας που ψεύδεται. Λένε πως μια γυναίκα ακολουθεί τον άντρα που έχει παντρευτεί, είτε εκείνος είναι πετεινός είτε σκύλος. Εφόσον παντρεύτηκες έναν δαίμονα και δεν του γύρισες ποτέ την πλάτη, αυτό αποδεικνύει πως είσαι κι εσύ δαίμονας. Ανήκεις στον διάβολο, αλλά λες πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας για να αποδείξεις πως ανήκεις στον Θεό. Αυτό δεν αποτελεί τακτική ψεύδους και εξαπάτησης; Γνωρίζεις πολύ καλά την αλήθεια, αλλά εξακολουθείς να χρησιμοποιείς τέτοια μέσα για να ρίξεις στάχτη στα μάτια των άλλων. Αυτό είναι ύπουλο και δόλιο. Όλοι όσοι είναι ύπουλοι και δόλιοι είναι πέρα για πέρα δαίμονες.

Όλοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση. Αν κάνεις αυτοκριτική, θα δεις ξεκάθαρα κάποιες καταστάσεις ή ασκήσεις στις οποίες δίνεις στους άλλους ψευδή εντύπωση ή ενεργείς με δόλο· υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες όλοι σας προσποιείστε ή είστε υποκριτές. Μερικοί άνθρωποι λένε το εξής: «Αν είναι έτσι, γιατί δεν το έχω αντιληφθεί; Είμαι άδολος άνθρωπος. Με έχουν εκφοβίσει και εξαπατήσει όσο δεν πάει άλλο σε αυτόν τον κόσμο και δεν έχω υπάρξει ούτε μία φορά δόλιος. Λέω απλώς ό,τι υπάρχει μες στην καρδιά μου». Αυτό και πάλι δεν αποδεικνύει πως είσαι ειλικρινής. Είναι πιθανό να είσαι απλώς κουτός ή όχι ιδιαίτερα μορφωμένος, ή μπορεί οι άλλοι να σε κάνουν εύκολα ό,τι θέλουν όταν βρίσκεσαι σε κάποια ομάδα, ή ίσως είσαι ανίκανος, δειλός και ενεργείς χωρίς σύνεση, διαθέτεις λιγοστές μόνο ικανότητες και ανήκεις στη χαμηλότερη κοινωνική βαθμίδα· αυτό και πάλι δεν σημαίνει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Ειλικρινής είναι εκείνος που μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια, όχι κάποιος αξιολύπητος, αχρείος, άχρηστος, ανόητος ή άδολος. Θα πρέπει να μπορείτε να τα διακρίνετε αυτά τα πράγματα, σωστά; Συχνά, ακούω ορισμένους ανθρώπους να λένε: «Δεν λέω ποτέ ψέματα· σε εμένα λένε πάντα ψέματα οι άλλοι. Οι άνθρωποι εκεί έξω με κάνουν μονίμως ό,τι θέλουν. Ο Θεός είπε πως ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά, και εγώ είμαι ένας από αυτούς. Αυτή είναι η χάρη Του. Ο Θεός λυπάται τους ανθρώπους σαν εμάς, τους άδολους που δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην κοινωνία. Αυτό είναι πραγματικά το έλεός Του!» Το ότι ο Θεός λέει πως ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά έχει όντως μια πρακτική πλευρά. Αν και το αναγνωρίζεις, αυτό δεν αποδεικνύει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι άνθρωποι είναι απλώς βλάκες και χαζοί· είναι ανόητοι, δεν διαθέτουν καμία απολύτως ικανότητα, έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τους ειλικρινείς ανθρώπους για τους οποίους μιλάει ο Θεός. Ο Θεός πράγματι ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά, αλλά αυτοί που ανυψώνονται δεν είναι οι χαζοί και οι ανόητοι. Το επίπεδό σου είναι εκ φύσεως πολύ χαμηλό και είσαι χαζός και άχρηστος· αν και γεννήθηκες σε φτωχή οικογένεια και είσαι μέλος της κατώτερης κοινωνικής τάξης, εξακολουθείς να μην αποτελείς στόχο της σωτηρίας του Θεού. Μόνο και μόνο επειδή έχεις υποφέρει πολύ, έχεις υποστεί διακρίσεις στην κοινωνία, οι πάντες σε κάνουν ό,τι θέλουν και σε εξαπατούν, μη νομίζεις πως αυτό πάει να πει πως είσαι ειλικρινής. Είσαι πολύ γελασμένος αν το πιστεύεις αυτό. Μήπως διατηρείτε τυχόν παρανοήσεις ή στρεβλές αντιλήψεις για το τι σημαίνει να είναι κανείς ειλικρινής; Έχετε αποκτήσει μια κάπως σαφέστερη εικόνα με αυτήν τη συναναστροφή; Το να είναι κανείς ειλικρινής δεν είναι όπως το νομίζουν οι άνθρωποι· δεν είναι το να μιλάει κανείς ευθέως και να αποφεύγει τις αοριστολογίες. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι εκ φύσεως πολύ ευθύς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν εξαπατά ή δεν ενεργεί με δόλο. Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις που είναι ανειλικρινείς και δόλιες. Όταν οι άνθρωποι ζουν σε αυτόν τον κόσμο και βρίσκονται υπό την επιρροή του Σατανά και την κυριαρχία και τον έλεγχο της δύναμής του, τους είναι αδύνατο να είναι ειλικρινείς. Μπορούν να γίνονται μόνο όλο και πιο δόλιοι. Εφόσον ζει κανείς μέσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, το να είναι ειλικρινής σίγουρα εμπεριέχει πολλές δυσκολίες. Είναι πιθανό να μας χλευάσουν, να μας διασύρουν, να μας κρίνουν, ακόμη και να μας αποκλείσουν και να μας εκδιώξουν οι άπιστοι, οι διάβολοι βασιλιάδες και οι ζωντανοί δαίμονες. Είναι, επομένως, δυνατόν να επιβιώσει κανείς ως ειλικρινής άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο; Υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο; Ναι, υπάρχει. Ασφαλώς και υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε. Ο Θεός μάς έχει προκαθορίσει και μας έχει επιλέξει, και σίγουρα μας ανοίγει μια διέξοδο. Πιστεύουμε στον Θεό και Τον ακολουθούμε ολοκληρωτικά υπό την καθοδήγησή Του και ζούμε αποκλειστικά και μόνο χάρη στην πνοή και τη ζωή που Εκείνος δίνει. Επειδή έχουμε αποδεχθεί την αλήθεια των λόγων του Θεού, έχουμε νέους κανόνες για το πώς να ζούμε και νέους στόχους για τη ζωή μας. Τα θεμέλια της ζωής μας έχουν αλλάξει. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής και έναν νέο τρόπο συμπεριφοράς, αποκλειστικά και μόνο για να αποκτήσουμε την αλήθεια και να σωθούμε. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής: Ζούμε προκειμένου να εκτελούμε καλά τα καθήκοντά μας και να ικανοποιούμε τον Θεό. Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το τι τρώμε, τι φοράμε ή πού ζούμε· είναι η πνευματική μας ανάγκη. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν πως είναι πολύ δύσκολο να είναι κανείς ειλικρινής. Αυτό συμβαίνει εν μέρει επειδή είναι πολύ δύσκολο να αποβάλει κανείς μια διεφθαρμένη διάθεση. Πέρα από αυτό, αν ζείτε ανάμεσα σε απίστους —και ιδιαίτερα αν εργάζεστε μαζί τους— τότε το να είστε ειλικρινείς και να λέτε την αλήθεια μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να σας κοροϊδέψουν, να σας συκοφαντήσουν, να σας κρίνουν, ακόμη και να σας περιθωριοποιήσουν ή να σας εκδιώξουν. Αυτό δημιουργεί προκλήσεις για την επιβίωσή μας. Πολλοί άνθρωποι λένε: «Δεν είναι εφικτό να είναι κανείς ειλικρινής. Θα βρεθώ σε μειονεκτική θέση αν μιλήσω ειλικρινά και δεν θα καταφέρω τίποτα αν δεν πω ψέματα». Τι είδους οπτική είναι αυτή; Είναι η οπτική και το σκεπτικό ενός δόλιου ανθρώπου. Λένε ψευδή και δόλια πράγματα αποκλειστικά και μόνο για να προστατέψουν τη θέση και τα συμφέροντά τους. Δεν είναι διατεθειμένοι να είναι ειλικρινείς και να λένε την αλήθεια, από φόβο μη χάσουν αυτά τα πράγματα. Έτσι είναι όλη η διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Όσο μορφωμένοι και αν είναι οι άνθρωποι, όσο υψηλή ή χαμηλή θέση κι αν έχουν, είτε είναι αξιωματούχοι είτε κοινοί πολίτες, είτε είναι διασημότητες είτε μέσοι άνθρωποι, όλοι ψεύδονται και εξαπατούν συνεχώς και κανείς δεν είναι αξιόπιστος. Αν δεν διορθωθούν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις, θα συνεχίσουν να ψεύδονται και να εξαπατούν συνεχώς και να είναι πλημμυρισμένοι από μια δόλια διάθεση. Μπορούν με αυτόν τον τρόπο να επιτύχουν αληθινή υποταγή στον Θεό; Μπορούν να λάβουν την έγκριση του Θεού; Σε καμία περίπτωση.

Θεωρείτε πως είναι δύσκολο να είναι κανείς ειλικρινής; Έχετε δοκιμάσει ποτέ να το κάνετε πράξη; Από ποιες απόψεις έχετε κάνει πράξη και έχετε βιώσει το να είστε ειλικρινείς; Σε ποιες αρχές βασιζόταν η άσκησή σας; Ποιο επίπεδο εμπειρίας έχετε πάνω σε αυτό επί του παρόντος; Έχετε φτάσει στο σημείο να είστε ουσιαστικά ειλικρινείς; Αν το έχετε επιτύχει, αυτό είναι θαυμάσιο! Μέσα από τα λόγια Του, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να δούμε πως, προκειμένου να μας σώσει και να μας μεταμορφώσει ο Θεός, δεν κάνει απλώς κάποιο έργο για να δώσει μια πρώτη γεύση για όσα θα ακολουθήσουν ή για να δείξει τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον, και σταματάει εκεί. Ούτε αλλάζει την εξωτερική συμπεριφορά των ανθρώπων. Αντίθετα, θέλει να αλλάξει όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, ξεκινώντας από τα εσώτατα βάθη της καρδιάς τους, από τις διαθέσεις τους και από την ίδια τους την ουσία, και να τους μεταμορφώσει από τον πυρήνα. Εφόσον αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται ο Θεός, πώς θα πρέπει να ενεργούμε προς τον εαυτό μας; Θα πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για ό,τι αναζητάμε, για την αλλαγή της διάθεσής μας και για τα καθήκοντα που θα πρέπει να κάνουμε. Θα πρέπει να είμαστε σοβαροί σε οτιδήποτε κάνουμε, χωρίς να αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη, και να μπορούμε να περνάμε τα πάντα από ανάλυση. Κάθε φορά που ολοκληρώνεις κάτι, ακόμη κι αν πιστεύεις πως έχει γίνει σωστά, δεν είναι απαραίτητο πως θα συνάδει με την αλήθεια. Πρέπει να γίνει, επίσης, ανάλυση, σύγκριση, επαλήθευση και διάκρισή του σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, θα φανεί ξεκάθαρα αν ήταν σωστό ή λάθος. Επιπλέον, πρέπει να αναλυθούν και τα πράγματα που πιστεύεις ότι έκανες λάθος. Αυτό απαιτεί να περάσουν περισσότερο χρόνο μαζί οι αδελφοί και οι αδελφές για να συναναστραφούν, να αναζητήσουν και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Όσο περισσότερο συναναστρέφεσαι τόσο πιο πολύ θα φωτίζεται η καρδιά σου και τόσο περισσότερο θα κατανοείς τις αλήθεια-αρχές. Αυτή είναι η ευλογία του Θεού. Αν κανείς σας δεν ανοίγει την καρδιά του και όλοι σας κρύβετε τον εαυτό σας, με την ελπίδα να κάνετε καλή εντύπωση στους άλλους, να σας έχουν σε υψηλή εκτίμηση και να μη σας χλευάζουν, τότε δεν θα βιώσετε αληθινή ανάπτυξη. Αν μεταμφιέζεσαι διαρκώς και δεν ανοίγεσαι ποτέ κατά τη διάρκεια της συναναστροφής, δεν θα λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και δεν θα καταφέρεις να κατανοήσεις την αλήθεια. Ποιο θα είναι τότε το αποτέλεσμα; Θα ζεις παντοτινά στο σκοτάδι και δεν θα σωθείς. Αν θέλεις να αποκτήσεις την αλήθεια και να αλλάξεις τη διάθεσή σου, πρέπει να πληρώσεις ένα τίμημα για να αποκτήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια, όπως και πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου και να συναναστραφείς με άλλους. Αυτό ωφελεί τόσο τη ζωή-είσοδό σου όσο και την αλλαγή της διάθεσής σου. Το να συζητάς για την εμπειρία και την κατανόησή σου στις συναθροίσεις ωφελεί και εσένα και τους άλλους. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν κανείς σας δεν μιλάει για την αυτογνωσία, τις εμπειρίες και την κατανόησή του, αν κανείς σας δεν αναλύει τον εαυτό του και δεν ανοίγεται, αν όλοι σας διαπρέπετε στο να λέτε λόγια και δόγματα, αλλά κανείς σας δεν μοιράζεται την κατανόηση που έχει για τον εαυτό του και κανείς σας δεν έχει το θάρρος να αποκαλύψει τη λιγοστή αυτογνωσία που διαθέτει; Θα μαζεύεστε και θα ανταλλάζετε μερικές ευγένειες και φιλοφρονήσεις, θα κολακεύετε ο ένας τον άλλο, θα καυχιέστε ο ένας στον άλλον και θα λέτε ανειλικρινείς κουβέντες σαν κι αυτές: «Τα πας πολύ καλά τώρα τελευταία. Έχεις κάνει κάποιες αλλαγές!» «Έχεις δείξει πολύ μεγάλη πίστη τώρα τελευταία!» «Είσαι τόσο ενθουσιώδης!» «Έχεις δαπανήσει πολύ περισσότερα από ό,τι εγώ». «Οι συνεισφορές σου είναι μεγαλύτερες από τις δικές μου!» —κάπως έτσι διαμορφώνεται η κατάσταση. Όλοι κολακεύουν ο ένας τον άλλον και καυχιούνται ο ένας στον άλλον και κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αποκαλύψει τον αληθινό του εαυτό έτσι ώστε να αναλυθεί και να τον διακρίνουν και να τον κατανοήσουν όλοι. Μπορεί να υπάρξει αληθινή εκκλησιαστική ζωή σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Όχι, δεν μπορεί. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Έχω ζήσει την εκκλησιαστική ζωή για αρκετά χρόνια. Πάντα ήμουν ικανοποιημένος και την απολάμβανα. Στις συναθροίσεις, σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές αρέσει να προσεύχονται και να τραγουδούν ύμνους για να δοξάσουν τον Θεό. Οι προσευχές και οι ύμνοι συγκινούν τους πάντες μέχρι δακρύων. Μερικές φορές, η κατάσταση είναι συναισθηματικά φορτισμένη κι έτσι ζεσταινόμαστε και ιδρώνουμε. Οι αδελφοί και οι αδελφές τραγουδούν και χορεύουν, και αυτή η εκκλησιαστική ζωή είναι εξαιρετικά πλούσια, ενδιαφέρουσα και απολαυστική. Ενσαρκώνει πραγματικά το έργο του Αγίου Πνεύματος! Μετά από αυτό, τρώμε και πίνουμε τα λόγια του Θεού και νιώθουμε να μας αγγίζουν στα κατάβαθα της καρδιάς μας. Όλοι είναι πολύ ενθουσιώδεις κάθε φορά που συναναστρεφόμαστε». Όλοι βρίσκουν απολαυστικά κάποια χρόνια μιας τέτοιας εκκλησιαστικής ζωής, αλλά τι προκύπτει από αυτά; Σχεδόν κανείς δεν εισέρχεται όντως στην αλήθεια-πραγματικότητα και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να περιγράψει τα βιώματά του για να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό. Έχουν πολλή ενέργεια για να διαβάζουν τα λόγια του Θεού, να τραγουδούν και να χορεύουν, αλλά όταν έρχεται η ώρα να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια, κάποιοι άνθρωποι χάνουν το ενδιαφέρον τους. Κανείς δεν μιλάει για την εμπειρία του σχετικά με το να γίνει ειλικρινής· κανείς δεν αναλύει τον εαυτό του ούτε ξεσκεπάζει τη διεφθαρμένη διάθεσή του ώστε να τη γνωρίσουν και να τη διακρίνουν οι άλλοι, πράγμα που θα τους βοηθήσει και θα τους διαπλάσει. Κανείς δεν συναναστρέφεται πάνω στην πραγματική βιωματική του μαρτυρία για να εξυμνήσει τον Θεό. Σπαταλιούνται έτσι αρκετά χρόνια εκκλησιαστικής ζωής με τραγούδια και χορό, με αίσθημα ευτυχίας και μεγάλης απόλαυσης. Πείτε Μου: Από που πηγάζει αυτή η ευτυχία και η απόλαυση; Θα έλεγα πως ο Θεός ούτε θέλει να δει κάτι τέτοιο ούτε ικανοποιείται με κάτι τέτοιο, αφού αυτό που θέλει να δει είναι η αλλαγή στη ζωή-διάθεση των ανθρώπων και τους ανθρώπους να βιώνουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Ο Θεός θέλει να δει αυτήν την πραγματικότητα. Δεν θέλει να κρατάς σφιχτά το υμνολόγιό σου, να τραγουδάς και να χορεύεις για να Τον δοξάσεις στις συναθροίσεις ή όταν νιώθεις ενθουσιώδης· δεν θέλει να δει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ο Θεός λυπάται, πονάει και ανησυχεί όταν το βλέπει αυτό, επειδή, ενώ έχει πει πολλές χιλιάδες λόγια, ούτε ένας άνθρωπος δεν τα έχει κάνει πράξη και δεν τα έχει βιώσει αληθινά. Αυτό ακριβώς ανησυχεί τον Θεό. Συχνά νιώθετε αρκετά ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό σας όταν παίρνετε λίγη γαλήνη και χαρά από την εκκλησιαστική ζωή. Δοξάζετε τον Θεό και αντλείτε κάποια ευχαρίστηση, μια στάλα παρηγοριάς ή κάποια πνευματική πληρότητα, και έπειτα πιστεύετε πως έχετε ασκήσει καλά την πίστη σας. Προσκολλάστε σε αυτές τις ψευδαισθήσεις, τις αντιμετωπίζετε σαν κεφάλαιο και σαν το μεγαλύτερο κέρδος από την πίστη σας στον Θεό, και τις δέχεστε αντί για την αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σας και την είσοδο στο μονοπάτι της σωτηρίας. Έτσι, θεωρείτε πως δεν υπάρχει ανάγκη να επιδιώξετε την αλήθεια ή να επιδιώξετε να γίνετε ειλικρινείς άνθρωποι. Δεν υπάρχει ανάγκη να κάνετε αυτοκριτική ή να αναλύσετε τα προβλήματά σας ούτε να κάνετε πράξη και να βιώσετε τα λόγια του Θεού. Αυτό αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο. Αν οι άνθρωποι συνεχίσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν δεν έχουν γίνει ακόμα ειλικρινείς όταν τελειώσει το έργο του Θεού ούτε έχουν καταφέρει να κάνουν αρκετά καλά το καθήκον τους, αν δεν έχουν επιτύχει αληθινή υποταγή στον Θεό και μπορούν ακόμα να παραπλανιούνται και να ελέγχονται από αντίχριστους, αν δεν έχουν ξεφύγει από την επιρροή του Σατανά και δεν έχουν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που τους έχει θέσει ο Θεός, τότε δεν είναι άνθρωποι που θα σώσει ο Θεός. Γι’ αυτό ανησυχεί ο Θεός.

Οι άνθρωποι είναι πάντα ιδιαίτερα ενθουσιώδεις όταν είναι νέοι στην πίστη. Ειδικά όταν ακούνε τον Θεό να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια, σκέφτονται: «Τώρα κατανοώ την αλήθεια. Έχω βρει την αληθινή οδό. Είμαι πολύ ευτυχισμένος!» Κάθε μέρα είναι εξίσου χαρμόσυνη με τον εορτασμό της Πρωτοχρονιάς ή ενός γάμου· κάθε μέρα περιμένουν με ανυπομονησία να φιλοξενήσει κάποιος μια συνάθροιση ή μια συναναστροφή. Λίγα χρόνια αργότερα, όμως, ορισμένοι χάνουν τη ζέση τους για την εκκλησιαστική ζωή και την πίστη στον Θεό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή έχουν μόνο επιφανειακή και θεωρητική κατανόηση των λόγων του Θεού και της αλήθειας. Δεν έχουν εισέλθει πραγματικά στα λόγια του Θεού ούτε έχουν βιώσει προσωπικά την πραγματικότητά τους. Όπως ακριβώς λέει και ο Θεός, πολλοί είναι εκείνοι που κοιτούν τα εκλεκτά εδέσματα στο δείπνο, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς έρχονται απλώς για να ρίξουν μια ματιά. Δεν παίρνουν το νόστιμο φαγητό που παρέχει ο Θεός για να το φάνε, δεν το δοκιμάζουν ούτε το χρησιμοποιούν για αναζωογονήσουν το σώμα τους. Αυτό είναι που απεχθάνεται ο Θεός και αυτό είναι που Τον ανησυχεί. Σε τέτοια κατάσταση δεν βρίσκεστε αυτήν τη στιγμή; (Ναι.) Σας συναναστρέφομαι όλους συχνά για να σας βοηθήσω. Αυτό που Με ανησυχεί περισσότερο είναι πως, αφού ακούσετε αυτά τα κηρύγματα και καλυφθούν οι πνευματικές σας ανάγκες, δεν θα κάνετε τίποτα για να τα κάνετε πράξη ούτε θα αφιερώσετε περαιτέρω σκέψη σε αυτά. Σε αυτήν την περίπτωση, όλα όσα έχω πει θα είναι μάταια. Ό,τι επίπεδο κι αν έχει κάποιος, θα είστε σε θέση να καταλάβετε αν είναι άνθρωπος που αγαπάει ή όχι την αλήθεια μετά από δύο με τρία χρόνια πίστης. Αν είναι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια, τότε αργά ή γρήγορα θα την επιδιώξει· αν δεν είναι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια, δεν θα αντέξει για πολύ, θα αποκαλυφθεί και θα αποκλειστεί. Είστε όντως άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια; Είστε διατεθειμένοι να γίνετε ειλικρινείς; Θα καταφέρετε να αλλάξετε στο μέλλον; Πόσα από αυτά θα υλοποιήσετε προσωπικά μετά από αυτήν τη συναναστροφή; Πόσα από αυτά θα επιτύχουν όντως αποτελέσματα μέσα σας; Όλα αυτά είναι άγνωστα· θα αποκαλυφθούν στο τέλος. Δεν έχουν καμία σχέση με το πόσο ένθερμος είναι κανείς ή πόση ταλαιπωρία μπορεί να υπομείνει όταν είναι νέος στην πίστη. Το βασικό είναι το αν αγαπάει ή όχι την αλήθεια και αν μπορεί ή όχι να την αποδεχθεί. Μόνο όσοι αγαπούν την αλήθεια θα τη στοχαστούν αφού ακούσουν ένα κήρυγμα. Μόνο εκείνοι θα συλλογιστούν πώς να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού, πώς να τα βιώσουν, πώς να τα εφαρμόσουν στην καθημερινή τους ζωή και πώς να βιώσουν την αλήθεια-πραγματικότητα στα λόγια Του ώστε να γίνουν άνθρωποι που υποτάσσονται αληθινά στον Θεό. Γι’ αυτό και όσοι αγαπούν την αλήθεια εν τέλει θα την κερδίσουν. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια μπορεί να αποδεχθούν την αληθινή οδό, να συναθροίζονται και να ακούν κηρύγματα καθημερινά και να μάθουν κάποια δόγματα, αλλά τη στιγμή που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή δοκιμασίες, γίνονται αρνητικοί και αδύναμοι, ενώ μπορεί ακόμη και να αποκηρύξουν την πίστη τους. Ως πιστός, το αν μπορείς να εισέλθεις ή όχι στην αλήθεια-πραγματικότητα εξαρτάται από τη στάση που έχεις απέναντι στην αλήθεια και από τον στόχο της επιδίωξής σου, δηλαδή από το αν ο στόχος σου είναι πραγματικά να κερδίσεις την αλήθεια ως τη ζωή σου ή όχι. Ορισμένοι άνθρωποι εξοπλίζονται με την αλήθεια ώστε να βοηθήσουν τους άλλους, να υπηρετήσουν τον Θεό ή να ηγηθούν καλά της εκκλησίας. Αυτό δεν είναι κακό και σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι επωμίζονται κάποιο φορτίο. Μπορούν, όμως, να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα αν δεν επικεντρώνονται στη ζωή-είσοδό τους ή στην άσκηση της αλήθειας και δεν αναζητούν την αλήθεια για να επιλύσουν προβλήματα; Αυτό θα ήταν αδύνατον. Πώς μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους αν δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα; Πώς μπορούν να υπηρετήσουν τον Θεό; Μπορούν να εκτελέσουν καλά το έργο της εκκλησίας; Και αυτό θα ήταν αδύνατον. Δεν έχει σημασία πόσα κηρύγματα έχεις ακούσει ή ποιο μονοπάτι έχεις επιλέξει. Θα μοιραστώ μαζί σας τη σωστή οπτική: Όποιο κι αν είναι το καθήκον που κάνεις, είτε είσαι επικεφαλής είτε κοινός ακόλουθος, πρέπει πρωτίστως να καταβάλεις προσπάθεια για τα λόγια του Θεού. Πρέπει να τα διαβάζεις και να τα συλλογίζεσαι σοβαρά. Πρέπει πρώτα να αποκτήσεις κατανόηση για όλες τις αλήθειες τις οποίες πρέπει να γνωρίζεις και να κάνεις πράξη· σύγκρινε τον εαυτό σου με αυτές και πραγματοποίησέ τες για σένα. Δεν έχεις κερδίσει μια αλήθεια μέχρι να την κατανοήσεις και να εισέλθεις στην πραγματικότητα. Είναι λάθος να εξηγείς διαρκώς στους άλλους τα δόγματα που κατανοείς, χωρίς να μπορείς, όμως, να τα κάνεις πράξη ή να τα βιώσεις· κάτι τέτοιο δείχνει ανοησία και άγνοια. Θα πρέπει να κάνεις πράξη και να βιώνεις τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, καταφέρνοντας σταδιακά να κατανοήσεις πολλές αλήθειες. Τότε θα αρχίσεις να πετυχαίνεις όλο και καλύτερα αποτελέσματα στο καθήκον σου και θα έχεις πολλές βιωματικές μαρτυρίες να μοιραστείς. Έτσι, τα λόγια του Θεού θα γίνουν η ζωή σου. Θα είναι βέβαιο πως θα κάνεις καλά το καθήκον σου και θα καταφέρεις να ολοκληρώσεις την ανάθεση που σου έχει δώσει ο Θεός. Αν πάντα θέλεις να βρίσκεις αντιστοιχίες ανάμεσα σε αυτά τα λόγια και τους άλλους, να τα εφαρμόζεις στους άλλους ή να τα χρησιμοποιείς ως κεφάλαιο στο έργο σου, τότε θα έχεις πρόβλημα. Αν το κάνεις αυτό, ακολουθείς ακριβώς το ίδιο μονοπάτι με τον Παύλο, χωρίς την παραμικρή διαφοροποίηση. Εφόσον αυτή είναι η οπτική σου, είναι βέβαιο πως αντιμετωπίζεις αυτά τα λόγια ως δόγμα και ως θεωρία και θέλεις να χρησιμοποιήσεις αυτές τις θεωρίες για να βγάζεις λόγους και να ολοκληρώνεις εργασίες. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο· αυτό κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι. Αν εξετάζεις την κατάστασή σου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, κάνεις πρώτα αυτοκριτική και αποκτάς αυτογνωσία, κι έπειτα κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε θα δρέψεις τις ανταμοιβές και θα εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Τότε μόνο θα έχεις τα προσόντα και το ανάστημα να κάνεις καλά το καθήκον σου. Αν δεν έχεις πρακτική εμπειρία του έργου και των λόγων του Θεού, αν δεν διαθέτεις καθόλου ζωή-είσοδο και μπορείς μόνο να απαγγέλλεις λόγια και δόγματα, τότε, ακόμη κι αν κάνεις έργο, θα το κάνεις στα τυφλά, χωρίς να πετυχαίνεις τίποτα ουσιαστικό. Εν τέλει, θα γίνεις ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστος και θα αποκλειστείς. Αν κατανοείς μια πτυχή της αλήθειας, θα πρέπει πρώτα να βρεις αντιστοιχίες ανάμεσα σε αυτή και τον εαυτό σου και να την εφαρμόσεις στη ζωή σου, έτσι ώστε να γίνει η πραγματικότητά σου. Τότε σίγουρα θα κερδίσεις κάτι και θα αλλάξεις. Αν νιώθεις πως τα λόγια του Θεού είναι καλά, ότι είναι η αλήθεια και περιέχουν πραγματικότητα, αλλά δεν συλλογίζεσαι ούτε προσπαθείς να κατανοήσεις την αλήθεια μέσα στην καρδιά σου, δεν την κάνεις πράξη ούτε τη βιώνεις στην πρακτική σου ζωή, αλλά απλώς την καταγράφεις σε ένα σημειωματάριο χωρίς να κάνεις κάτι παραπάνω, τότε δεν θα κατανοήσεις ούτε θα κερδίσεις ποτέ σου την αλήθεια. Όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού ή ακούς κηρύγματα και συναναστροφές, πρέπει να τα συλλογίζεσαι και να βρίσκεις αντιστοιχίες ανάμεσα σε αυτά και τον εαυτό σου, να τα συνδέεις με τις δικές σου καταστάσεις και να τα χρησιμοποιείς για να επιλύσεις τα προβλήματά σου. Μόνο αν εφαρμόσεις έτσι αυτά τα λόγια μπορείς να αποκομίσεις αληθινά κάτι από αυτά. Αυτό κάνετε πράξη αφότου έχετε ακούσει ένα κήρυγμα; Αν όχι, τότε ούτε ο Θεός ούτε τα λόγια Του είναι στη ζωή σας και δεν έχετε καμία πραγματικότητα στην πίστη σας σε Αυτόν. Ζείτε έξω από τα λόγια του Θεού, σαν άπιστοι. Όποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά δεν μπορεί να εφαρμόσει τα λόγια Του στην πραγματική ζωή προκειμένου να τα κάνει πράξη και να τα βιώσει, δεν πιστεύει αληθινά στον Θεό —είναι δύσπιστος. Όσοι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια δεν είναι άνθρωποι που υποτάσσονται στον Θεό, αλλά άνθρωποι που επαναστατούν ενάντιά Του και Του αντιστέκονται. Αν κάποιος δεν φέρει τα λόγια του Θεού στην πραγματική του ζωή, δεν έχει τον τρόπο να βιώσει το έργο του Θεού. Και αν κάποιος δεν βιώνει το έργο του Θεού ή την κρίση και την παίδευση των λόγων Του στην πραγματική του ζωή, δεν έχει τον τρόπο να κερδίσει την αλήθεια. Το καταλαβαίνετε αυτό; Το καλύτερο θα ήταν να μπορέσετε να κατανοήσετε αυτά τα λόγια· όπως, όμως, κι αν τα κατανοείς και όσα κι αν καταλαβαίνεις, το σημαντικότερο είναι να φέρεις και να κάνεις πράξη στην πραγματική σου ζωή τα λόγια του Θεού και τις αλήθειες που κατανοείς. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αναπτυχθείς σε ανάστημα και να αλλάξει η διάθεσή σου.

Όταν ο Θεός εκφράζει αλήθειες ή διατυπώνει τις απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους, πάντα τους επισημαίνει αρχές και μονοπάτια άσκησης. Πάρτε, για παράδειγμα, το να είναι κανείς ειλικρινής, το θέμα για το οποίο μόλις μιλήσαμε: Ο Θεός έχει δώσει ένα μονοπάτι στους ανθρώπους, τους έχει πει πώς να είναι ειλικρινείς και πώς να κάνουν πράξη τις αρχές του να είναι ειλικρινείς, έτσι ώστε να εισέλθουν στον σωστό δρόμο. Ο Θεός είπε: «Αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι». Η νύξη που γίνεται εδώ είναι πως ο Θεός απαιτεί να ξεσκεπάσουμε ό,τι θεωρούμε μυστικό ή προσωπικό και να το παρουσιάσουμε για να αναλυθεί. Δεν το έχετε σκεφτεί αυτό: Δεν καταλάβατε ή δεν γνωρίζατε πως ο Θεός το είπε αυτό για να σας κάνει να ασκείστε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μερικές φορές ενεργείς με σκοπό να ξεγελάσεις και να εξαπατήσεις· επομένως, οι πράξεις και οι σκοποί σου θα πρέπει να αλλάξουν. Ίσως κανείς να μην αντιλαμβάνεται ότι η φύση των λόγων σου είναι δόλια και αποσκοπεί στην εξαπάτηση, αλλά μη συγχαίρεις τον εαυτό σου. Θα πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να εξετάσεις τον εαυτό σου· τους ανθρώπους μπορεί να τους κοροϊδέψεις, τον Θεό, όμως, όχι. Πρέπει να προσευχηθείς, να ξεσκεπάσεις και να αναλύσεις τις προθέσεις και τις μεθόδους σου, να αναλογιστείς αν αυτές οι προθέσεις σου θα ευχαριστούσαν τον Θεό ή αν θα τις απεχθανόταν, αν μπορείς να τις ξεσκεπάσεις, αν είναι δύσκολο να μιλάς γι’ αυτές και αν συνάδουν με την αλήθεια. Με μια τέτοια εξέταση και ανάλυση θα διαπιστώσεις πως, στην πραγματικότητα, αυτό το ζήτημα δεν συνάδει με την αλήθεια· μια τέτοια συμπεριφορά είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί και ο Θεός τη βρίσκει απεχθή. Τότε, αλλάζεις αυτήν τη συμπεριφορά. Πώς σας κάνει να νιώθετε αυτή η συναναστροφή Μου; Κάποιοι από εσάς μάλλον ανησυχείτε και σκέφτεστε: «Είναι πολύ περίπλοκο το να πιστεύεις στον Θεό. Ήδη δυσκολεύτηκα να φτάσω ως εδώ, και τώρα πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή;» Η πραγματικότητα είναι πως πλέον έχει έρθει ο Θεός και έχει αρχίσει να καθοδηγεί την ανθρωπότητα ώστε να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτή είναι η αφετηρία ενός πιστού και ενός ανθρώπου. Για να κάνεις μια καλή αρχή, πρέπει να οικοδομήσεις γερά θεμέλια στην πίστη σου, να μάθεις πρώτα τις αλήθειες των οραμάτων και τη σημασία που έχει να ακολουθείς τον Θεό, και έπειτα να επικεντρωθείς στην άσκηση της αλήθειας και την καλή εκτέλεση του καθήκοντός σου. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν επικεντρώνεσαι μόνο στο να λες λόγια και δόγματα και χτίσεις τα θεμέλιά σου πάνω σε αυτά τα πράγματα, τότε αυτό θα αποτελέσει πρόβλημα. Είναι σαν να θεμελιώνεις ένα σπίτι πάνω στην άμμο: Όσο ψηλό κι αν το χτίσεις, πάντα θα κινδυνεύει να καταρρεύσει και δεν θα μείνει όρθιο. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο όλοι σας έχετε κάτι αξιέπαινο: Μπορείτε να κατανοήσετε τα πράγματα για τα οποία συναναστρέφομαι μαζί σας και είστε διατεθειμένοι να τα ακούσετε. Αυτό είναι καλό. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η επιδίωξη της αλήθειας και η είσοδος στην πραγματικότητα· τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα. Εφόσον το γνωρίζεις αυτό, δεν θα σου είναι δύσκολο να εισέλθεις στον σωστό δρόμο στην πίστη σου. Για να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, πρέπει πρώτα να αποκτήσεις αυτογνωσία· πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τα ελαττώματά σου. Τότε θα καταλάβεις τη σημασία που έχει να εξοπλίζεσαι με την αλήθεια και θα είσαι σε θέση να την αναζητάς γρήγορα για να επιλύεις προβλήματα. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν! Μόλις αντιμετωπίσεις τα προβλήματά σου σχετικά με τη ζωή-είσοδο και κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, θα έχεις μεγαλύτερο αίσθημα εσωτερικής γαλήνης. Όσο μεγάλες κι αν είναι οι καταστροφές, δεν θα νιώθεις φόβο. Αν σπαταλήσεις αυτά τα λίγα χρόνια που απομένουν χωρίς να επιδιώξεις την αλήθεια και, όταν συμβαίνει κάτι, έχεις και πάλι την τάση να θολώνεις, συνεχίζεις να τηρείς μια παθητική στάση αναμονής και δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματά σου, αλλά εξακολουθείς να ζεις με βάση φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και διεφθαρμένες διαθέσεις, τότε αυτό θα είναι πολύ θλιβερό! Αν, όταν έρθει η ημέρα κατά την οποία οι καταστροφές είναι μεγάλες, εσύ δεν διαθέτεις ούτε ψήγμα της αλήθεια-πραγματικότητας, θα μετανιώσεις που δεν επιδίωξες την αλήθεια, δεν έκανες καλά το καθήκον σου και δεν κέρδισες ούτε λίγη από την αλήθεια. Θα ζεις σε μια μόνιμη κατάσταση άγχους. Αυτήν τη στιγμή, το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν περιμένει κανέναν. Κατά τα πρώτα λίγα χρόνια της πίστης τους, το Άγιο Πνεύμα δίνει στους ανθρώπους λίγη χάρη και λίγο έλεος και τους προσφέρει βοήθεια και θρέψη. Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ και δεν εισέρχονται ποτέ στην αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά αρκούνται στα λόγια και τα δόγματα που γνωρίζουν, τότε διατρέχουν κίνδυνο. Έχουν ήδη χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος, όπως και την τελευταία ευκαιρία για τη σωτηρία και την τελείωση της ανθρωπότητας από τον Θεό. Μπορούν μόνο να εκπέσουν στις καταστροφές, να κλαίνε και να οδύρονται.

Όταν αρχίσεις να χτίζεις τα πρώτα θεμέλια της πίστης σου, θα πρέπει να πατήσετε με σταθερότητα το πόδι σας στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Θα πρέπει να βρίσκεσαι στη γραμμή εκκίνησης για να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα, όχι στη γραμμή εκκίνησης για να απαγγείλεις λόγια και δόγματα. Θα πρέπει να επικεντρώνεσαι στην είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα, στην αναζήτηση και την άσκηση της αλήθειας στο καθετί, στο να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια στο καθετί και να τη χρησιμοποιείς ως μέτρο σύγκρισης για τα πάντα. Θα πρέπει να αναλογίζεσαι πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια, ποιες είναι οι αρχές της άσκησης και ποιο είδος άσκησης της αλήθειας θα ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Θεού και θα Τον ικανοποιήσει. Οι άνθρωποι, όμως, υστερούν πολύ σε ανάστημα. Διαρκώς ρωτούν για πράγματα που δεν σχετίζονται με την άσκηση της αλήθειας, την αυτογνωσία ή το να είναι ειλικρινείς. Δεν είναι θλιβερό αυτό; Δεν δείχνει μικρό ανάστημα; Ορισμένοι άνθρωποι αποδέχθηκαν αυτό το στάδιο του έργου του Θεού μόλις Εκείνος το ξεκίνησε και είναι πιστοί μέχρι και σήμερα. Εξακολουθούν, όμως, να μην κατανοούν ποια είναι η αλήθεια-πραγματικότητα ή τι είναι η άσκηση της αλήθειας. Κάποιοι λένε: «Έχω εγκαταλείψει την οικογένεια και την καριέρα μου για την πίστη μου, και έχω τραβήξει αρκετά. Πώς μπορείς να λες πως δεν κατέχω καθόλου αλήθεια-πραγματικότητα; Άφησα πίσω μου την οικογένειά μου —δεν είναι αυτό πραγματικότητα; Εγκατέλειψα τον γάμο μου —δεν είναι αυτό πραγματικότητα; Δεν αποτελούν όλα αυτά μια έκφραση της άσκησης της αλήθειας;» Εξωτερικά, έχεις εγκαταλείψει τα εγκόσμια και την οικογένειά σου για να πιστέψεις στον Θεό. Σημαίνει, όμως, αυτό πως έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; Σημαίνει πως είσαι ειλικρινής και πως υποτάσσεσαι στον Θεό; Σημαίνει πως έχει αλλάξει η διάθεσή σου ή πως κατέχεις την αλήθεια ή ανθρώπινη φύση; Σε καμία περίπτωση. Αυτές οι εξωτερικές σου πράξεις μπορεί να φαίνονται καλές στους άλλους, αλλά δεν σημαίνουν πως κάνεις πράξη την αλήθεια ή πως υποτάσσεσαι στον Θεό, και σίγουρα δεν σημαίνουν πως εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα. Οι θυσίες και οι δαπάνες των ανθρώπων είναι υπερβολικά νοθευμένες, όλοι οι άνθρωποι ελέγχονται από τον σκοπό να λάβουν ευλογίες και δεν έχουν εξαγνιστεί μέσω δοκιμασιών και εξευγενισμού. Γι’ αυτό και τόσο πολλοί παραμένουν επιπόλαιοι στα καθήκοντά τους και δεν πετυχαίνουν πρακτικά αποτελέσματα· μάλιστα, διαταράσσουν, αναστατώνουν και υπονομεύουν το έργο της εκκλησίας και προκαλούν κάθε λογής προβλήματα σε αυτό. Δεν σκέφτονται καθόλου τη μετάνοια και, ακόμη και καθώς η εκκλησία τούς αποπέμπει, εκείνοι συνεχώς διασπείρουν αρνητικότητα, λένε ψέματα και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα για να υποστηρίξουν τη θέση τους. Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν για μια δυο δεκαετίες, αλλά συνεχίζουν να βγαίνουν εκτός ελέγχου και να διαπράττουν κάθε λογής κακές πράξεις. Τότε αποπέμπονται ή αποβάλλονται από την εκκλησία. Το γεγονός πως μπορούν να κάνουν τόσα τρομερά πράγματα αρκεί να αποδείξει πως έχουν φριχτό χαρακτήρα, είναι υπερβολικά διεστραμμένοι και δόλιοι, και καθόλου άδολοι, υπάκουοι ή υποτακτικοί. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν ενδιαφερθεί ποτέ ιδιαίτερα να κάνουν πράξη την αλήθεια και να είναι ειλικρινείς. Βλέπουν την πίστη στον Θεό ως εξής: «Εφόσον εγκαταλείψω την οικογένειά μου, δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό, υποφέρω και πληρώσω κάποιο τίμημα, ο Θεός θα πρέπει να τιμήσει τις πράξεις μου και εγώ θα πρέπει να λάβω τη σωτηρία Του». Αυτό δεν είναι παρά προϊόν της φαντασίας τους και ευσεβής πόθος. Αν θέλεις να λάβεις τη σωτηρία και να προσέλθεις πραγματικά ενώπιον του Θεού, πρέπει πρώτα να έρθεις στον Θεό και να αναζητήσεις: «Θεέ μου, τι πρέπει να κάνω πράξη; Ποιο είναι το πρότυπό Σου για τη σωτηρία των ανθρώπων; Τι είδους ανθρώπους σώζεις;» Αυτό θα πρέπει να αναζητούμε και να γνωρίζουμε πάνω απ’ όλα. Αν θέσεις τα θεμέλιά σου πάνω στην αλήθεια και καταβάλλεις προσπάθεια για την αλήθεια και την πραγματικότητα στα πάντα, θα είσαι άνθρωπος που διαθέτει ένα θεμέλιο και κατέχει τη ζωή. Αν θέσεις τα θεμέλιά σου πάνω στα λόγια και τα δόγματα, χωρίς να κάνεις ποτέ πράξη καμία αλήθεια και χωρίς να καταβάλλεις προσπάθεια για καμία αλήθεια, τότε θα είσαι κάποιος που δεν θα κατέχει ποτέ του ζωή. Όταν κάνουμε πράξη το να είμαστε ειλικρινείς, έχουμε τη ζωή, την πραγματικότητα και την ουσία ενός ειλικρινούς ανθρώπου. Τότε έχουμε την άσκηση και τη συμπεριφορά ενός ειλικρινούς ανθρώπου και, αν μη τι άλλο, ο Θεός θα αντλήσει χαρά από αυτήν την ειλικρινή πλευρά μας και θα την επιδοκιμάσει. Παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να εκδηλώνουμε ψέματα, εξαπάτηση και δολιότητα, τα οποία πρέπει να καθαρθούν. Γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίσουμε να αναζητάμε και να μην πέσουμε σε τέλμα. Ο Θεός μάς περιμένει, μας δίνει μια ευκαιρία. Αν δεν κάνεις ποτέ σχέδια για να γίνεις ειλικρινής, δεν αναζητάς ποτέ πώς να μιλάς ειλικρινά και από καρδιάς, πώς να ενεργείς χωρίς τη νόθευση της προσποίησης ή του δόλου και πώς να συμπεριφέρεσαι σαν ειλικρινής άνθρωπος, τότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ζήσεις με ειλικρινή ανθρώπινη ομοιότητα ή να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Αν έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα μιας συγκεκριμένης πτυχής της αλήθειας, τότε έχεις κερδίσει αυτήν την πτυχή της αλήθειας· αν δεν κατέχεις αυτήν την πραγματικότητα, τότε δεν κατέχεις αυτήν τη ζωή ή αυτό το ανάστημα. Όταν βρεθείς αντιμέτωπος με δοκιμασίες και πειρασμούς ή όταν λάβεις μια ανάθεση, αν δεν κατέχεις καμία απολύτως πραγματικότητα, θα είναι εύκολο να σκοντάψεις και να κάνεις λάθη και θα είναι πιθανό να προσβάλεις τον Θεό και να επαναστατήσεις εναντίον Του. Δεν θα μπορείς να κάνεις αλλιώς. Πολλοί άνθρωποι βγαίνουν εκτός ελέγχου στα καθήκοντά τους, αρνούνται να δεχθούν συμβουλές και παραμένουν αδιόρθωτοι, με αποτέλεσμα να διαταράσσουν και να αναστατώνουν σοβαρά το έργο της εκκλησίας και να ζημιώνουν σοβαρά τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Στο τέλος, αυτοί οι άνθρωποι αποπέμπονται ή αποβάλλονται· αυτή είναι η αναπόφευκτη έκβαση. Αν, όμως, αυτό το διάστημα κάνεις πράξη την αλήθεια για να γίνεις ειλικρινής, η βιωματική σου μαρτυρία ως ειλικρινούς ανθρώπου εγκρίνεται από τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να σου το στερήσει αυτό και κανείς δεν μπορεί να σου αφαιρέσει αυτήν την πραγματικότητα και ζωή. Ορισμένοι άνθρωποι ρωτούν: «Είμαι ήδη ειλικρινής εδώ και πολύ καιρό. Μπορώ να ξαναγίνω δόλιος;» Αν έχεις αποβάλει τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, βιώνεις μια ανθρώπινη ομοιότητα και, μες στην καρδιά σου, απεχθάνεσαι την προσποίηση, τη δολιότητα και τον κόσμο των απίστων, τότε δεν μπορείς να ξαναβρεθείς υπό τη δύναμη του Σατανά. Αυτό συμβαίνει επειδή είσαι σε θέση να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού· ζεις ήδη στο φως. Δεν είναι εύκολο να γίνεις από δόλιος ειλικρινής. Το να γίνεις πάλι δόλιος ενώ είσαι ένας ειλικρινής άνθρωπος που ευαρεστεί πραγματικά τον Θεό θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο, ουσιαστικά αδύνατο. Κάποιοι λένε: «Έχω αρκετά χρόνια εμπειρίας ως ειλικρινής άνθρωπος. Λέω συνήθως την αλήθεια και είμαι σχετικά ειλικρινής. Πού και πού, όμως, λέω κάποιο ψέμα ή μιλάω πλαγίως ή δόλια». Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ πιο εύκολο να επιλυθεί. Εφόσον επικεντρώνεσαι στο να αναζητάς την αλήθεια και να αγωνίζεσαι για την αλήθεια, δεν χρειάζεται να ανησυχείς πως δεν θα είσαι σε θέση να αλλάξεις στο μέλλον. Είναι βέβαιο πως θα συνεχίσεις να βελτιώνεσαι. Όπως ένα φιντάνι που φυτεύεται στη γη: Αν το ποτίζεις εγκαίρως και το εκθέτεις καθημερινά στο φως του ήλιου, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το αν θα καρποφορήσει αργότερα, και είναι βέβαιο πως θα υπάρξει συγκομιδή το φθινόπωρο. Αυτό που θα πρέπει να σας ανησυχεί περισσότερο τώρα είναι το εξής: Εισήλθατε καθόλου στο να είστε ειλικρινείς; Λέτε όλο και λιγότερα ψέματα; Θα λέγατε πως, σε γενικές γραμμές, είστε πλέον ειλικρινείς; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα. Αν κάποιος λέει: «Ξέρω πως είμαι δόλιος, αλλά δεν έχω κάνει ποτέ πράξη το να είμαι ειλικρινής», τότε δεν κατέχεις καθόλου από την πραγματικότητα του να είσαι ειλικρινής. Πρέπει να εργαστείς σκληρά, να θέσεις προς ανάλυση κάθε μικρή πτυχή της ζωής σου, τις διάφορες συμπεριφορές σου, όλους τους τρόπους με τους οποίους κάνεις πράξη τη δολιότητα, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο φέρεσαι στους άλλους. Προτού αναλύσεις αυτά τα πράγματα, μπορεί να νιώθεις ιδιαίτερα ευχαριστημένος και ικανοποιημένος με τον εαυτό σου για όσα έχεις κάνει. Μόλις, όμως, τα αναλύσεις και βρεις αντιστοιχίες με τα λόγια του Θεού, θα μείνεις έκπληκτος: «Δεν είχα συνειδητοποιήσει πως είμαι τόσο ελεεινός, κακόβουλος και ύπουλος!» Θα ανακαλύψεις τον αληθινό σου εαυτό και θα αναγνωρίσεις πραγματικά τις δυσκολίες, τα ελαττώματα και τη δολιότητά σου. Αν δεν προβείς σε καμία ανάλυση, και πάντα θεωρείς πως είσαι ένας ειλικρινής άνθρωπος που δεν έχει μέσα του δόλο, όμως και πάλι αποκαλείς τον εαυτό σου δόλιο, τότε δεν θα αλλάξεις ποτέ. Αν δεν φέρεις στην επιφάνεια τις ποταπές και μοχθηρές προθέσεις που υπάρχουν μες στην καρδιά σου, πώς θα δεις την ασχήμια και τη διαφθορά σου; Αν δεν αναλογιστείς και δεν αναλύσεις τις διεφθαρμένες καταστάσεις σου, θα δεις πόσο βαθιά διεφθαρμένος είσαι αληθινά; Αν δεν κατανοήσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, δεν θα γνωρίζεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις προβλήματα· δεν θα γνωρίζεις πώς να επιδιώξεις την αλήθεια και να εισέλθεις στην πραγματικότητα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της φράσης: «Δεν θα κατέχεις ποτέ την πραγματικότητα αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια».

Όλα όσα λέει ο Θεός είναι η αλήθεια· όλα Του τα λόγια ανεξαιρέτως περιέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα και είναι η πραγματικότητα των θετικών πραγμάτων. Οι άνθρωποι πρέπει απλώς να φέρουν τα λόγια του Θεού στην καθημερινή τους ζωή ώστε να τα κάνουν πράξη και να εισέλθουν σε αυτά. Όλα τα λόγια του Θεού στοχεύουν στις ανάγκες της ανθρωπότητας και έχουν ως σκοπό να βρουν αντιστοιχίες οι άνθρωποι ανάμεσα σε αυτά και τον εαυτό τους. Δεν προορίζονται ούτε για να τους ρίξεις μια πρόχειρη και γρήγορη ματιά, ούτε για να ικανοποιήσουν κάποιες πνευματικές σου ανάγκες, ούτε για να τα τηρήσεις μόνο στα λόγια ή για να καλύψουν την ανάγκη που έχεις να μιλάς για λόγια και δόγματα. Όλα τα λόγια του Θεού περιέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Αν δεν κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, δεν θα έχεις τον τρόπο να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα και θα είσαι πάντα κάποιος που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αν κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής, τότε θα κατέχεις την πραγματικότητα του να είσαι ειλικρινής και, αντί απλώς να προσποιείσαι, θα είσαι σε θέση να βιώσεις πραγματικά την κατάσταση του να είσαι ειλικρινής. Θα είσαι σε θέση, επίσης, να καταλαβαίνεις ποιοι άνθρωποι είναι ειλικρινείς και ποιοι όχι, καθώς και γιατί ο Θεός απεχθάνεται τους δόλιους ανθρώπους. Θα καταλάβεις πραγματικά τη σημασία που έχει να είναι κανείς ειλικρινής· θα βιώσεις τι νιώθει ο Θεός όταν απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς και γιατί έχει αυτήν την απαίτηση από αυτούς. Όταν διαπιστώσεις πως είσαι γεμάτος δολιότητα, θα μισήσεις τη δολιότητα και την ατιμία σου. Θα μισήσεις το πόσο ξεδιάντροπα ζούσες βάσει της δόλιας και διεστραμμένης διάθεσής σου. Έτσι, θα είσαι ιδιαίτερα πρόθυμος να αλλάξεις. Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώθεις όλο και περισσότερο πως ο μόνος τρόπος για να βιώσεις μια κανονική ανθρώπινη φύση και να ζήσεις μια ζωή με νόημα είναι να είσαι ειλικρινής. Θα νιώθεις πως η απαίτηση του Θεού να είναι οι άνθρωποι ειλικρινείς είναι εξαιρετικά σημαντική. Θα νιώθεις πως μόνο αν το κάνεις αυτό θα καταφέρεις να εναρμονιστείς με τις προθέσεις του Θεού, πως μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι θα κερδίσουν τη σωτηρία και πως αυτό που είπε ο Θεός είναι απόλυτα ακριβές! Πείτε Μου: Είναι σημαντική η απαίτηση του Θεού να είναι οι άνθρωποι ειλικρινείς; (Ναι.) Τότε, ξεκινώντας από αυτήν τη στιγμή, θα πρέπει να αναλύσετε τα δόλια και διεστραμμένα μέρη του εαυτού σας. Μόλις τα αναλύσεις, θα ανακαλύψεις πως πίσω από καθετί δόλιο υπάρχει ένας σκοπός, ένας συγκεκριμένος στόχος και ανθρώπινη ασχήμια. Θα ανακαλύψεις πως αυτός ο δόλος αποκαλύπτει την ανοησία, τον εγωισμό και την ποταπότητα των ανθρώπων. Όταν το ανακαλύψεις αυτό, θα δεις το αληθινό σου πρόσωπο· και όταν δεις το αληθινό σου πρόσωπο, θα μισήσεις τον εαυτό σου. Όταν αρχίσεις να μισείς τον εαυτό σου και μάθεις στ’ αλήθεια τι πράγμα είσαι, θα συνεχίσεις να κάνεις επίδειξη; Θα συνεχίσεις να καυχιέσαι με κάθε ευκαιρία; Θα επιζητείς συνεχώς τις φιλοφρονήσεις και τον έπαινο των άλλων; Θα εξακολουθείς να λες πως οι απαιτήσεις του Θεού είναι πολύ μεγάλες χωρίς να υπάρχει λόγος; Δεν θα ενεργείς έτσι και δεν θα λες τέτοια πράγματα. Θα συμφωνείς με όσα λέει ο Θεός και θα λες «Αμήν». Θα έχεις πειστεί με την καρδιά, τον νου και τα μάτια σου. Όταν συμβεί αυτό, θα σημαίνει πως έχεις αρχίσει να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα και έχεις αρχίσει να βλέπεις αποτελέσματα. Όσο περισσότερο κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού τόσο περισσότερο θα νιώθεις πόσο συγκεκριμένα και απαραίτητα είναι. Ας πούμε πως δεν τα κάνεις πράξη και, αντίθετα, λες μονίμως σαχλαμάρες όπως: «Αχ, είμαι ανειλικρινής, είμαι δόλιος». Παρόλα αυτά, όταν αντιμετωπίζεις μια κατάσταση, ενεργείς και πάλι με δόλιο τρόπο, ενώ σκέφτεσαι παράλληλα πως αυτό δεν μετρά ως δολιότητα και θεωρείς πως εξακολουθείς να είσαι ειλικρινής, αφήνοντας την υπόθεση να περάσει έτσι. Την επόμενη φορά που προκύπτει κάτι, καταφεύγεις ξανά σε κολπάκια, χρησιμοποιείς ατιμία και δολιότητα και λες ψέματα μόλις ανοίξεις το στόμα σου. Στη συνέχεια, αναρωτιέσαι: «Ήμουν πάλι διεστραμμένος και δόλιος; Είπα πάλι ψέματα; Δεν νομίζω πως μετράει αυτό». Προσεύχεσαι ενώπιον του Θεού: «Θεέ μου, βλέπεις πως πάντα καταφεύγω σε σκευωρίες και είμαι μονίμως διεστραμμένος και δόλιος. Σε παρακαλώ, συγχώρησέ με. Δεν θα είμαι έτσι την επόμενη φορά· αν είμαι, Σε παρακαλώ να με πειθαρχήσεις». Έτσι, δεν ασχολείσαι σοβαρά με αυτά τα ζητήματα, κι απλώς τα ξεπετάς. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Είναι κάποιος που δεν αγαπά την αλήθεια και δεν είναι διατεθειμένος να την κάνει πράξη. Μπορεί να έχεις πληρώσει κάποιο τίμημα ή να έχεις αφιερώσει λίγο χρόνο στο να εκτελείς το καθήκον σου, να υπηρετείς τον Θεό ή να ακούς κηρύγματα. Μπορεί, επίσης, να έχεις θυσιάσει κάποιες εργάσιμες ώρες και να έβγαλες λίγο λιγότερα χρήματα. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν έχεις κάνει ούτε στο ελάχιστο πράξη την αλήθεια και δεν έχεις πάρει στα σοβαρά το ζήτημα της άσκησής της. Φέρθηκες απρόσεκτα και επιπόλαια και δεν έδωσες ποτέ ιδιαίτερη σημασία σε αυτό. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια μόνο με μισή καρδιά, αυτό αποδεικνύει πως δεν έχεις στάση αγάπης απέναντί της. Δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις πράξη την αλήθεια· είσαι απομακρυσμένος από αυτήν και την αποστρέφεσαι. Η πίστη σου αποσκοπεί στην απόκτηση ευλογιών και ο μόνος λόγος που δεν έχεις εγκαταλείψει τον Θεό είναι επειδή φοβάσαι μην τιμωρηθείς. Έτσι, πορεύεσαι όπως όπως στην πίστη σου, επιζητείς να κηρύττεις λόγια και δόγματα ώστε να κάνεις καλή εντύπωση, μαθαίνεις κάποια πνευματική ορολογία και κάποιους δημοφιλείς ύμνους, κάποιες πιασάρικες ατάκες για τις συναναστροφές πάνω στην αλήθεια και κάποια λόγια που έχουν γίνει καραμέλα και που σχετίζονται με την πίστη σου. Στολίζεσαι σαν πνευματικός άνθρωπος και νομίζεις πως εναρμονίζεσαι με τις προθέσεις του Θεού και είσαι άξιος να χρησιμοποιηθείς από Αυτόν. Εφησυχάζεις και παρεκτρέπεσαι. Σε εξαπατάει και σε ξεγελάει αυτή η επιφανειακή εικόνα και αυτές οι υποκριτικές συμπεριφορές. Σε ξεγελούν μέχρι να πεθάνεις και, παρόλο που πιστεύεις πως θα ανέλθεις στον ουρανό, στην πραγματικότητα θα κατέλθεις στην κόλαση. Τι νόημα έχει μια τέτοια πίστη; Δεν υπάρχει τίποτα το πραγματικό σε αυτήν τη λεγόμενη «πίστη» σου. Στην καλύτερη περίπτωση, έχεις αναγνωρίσει πως υπάρχει Θεός, αλλά δεν έχεις εισέλθει καθόλου στην αλήθεια-πραγματικότητα. Στο τέλος, λοιπόν, η έκβασή σου θα είναι ίδια με εκείνη των απίστων: Θα πας στην κόλαση, χωρίς καλά τελικά αποτελέσματα. Ο Θεός είπε: «Διότι αυτό που ζητώ δεν είναι φωτεινά, άφθονα λουλούδια, αλλά πλούσιους καρπούς». Όσα λουλούδια κι αν έχεις ή όσο όμορφα κι αν είναι αυτά, ο Θεός δεν τα θέλει. Αυτό σημαίνει πως, όσο όμορφα κι αν μιλάς ή όσα κι αν φαίνεται πως δαπανάς, συνεισφέρεις ή θυσιάζεις, ο Θεός δεν ευχαριστιέται με αυτά. Ο Θεός κοιτά μόνο πόση αλήθεια έχεις όντως κατανοήσει και κάνει πράξη, πόση από την αλήθεια-πραγματικότητα των λόγων Του έχεις βιώσει, κατά πόσον έχει υπάρξει αληθινή αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου, πόση αληθινή βιωματική μαρτυρία έχεις, πόσες καλές πράξεις έχεις ετοιμάσει, πόσα έχεις κάνει για να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού και κατά πόσον έχεις εκτελέσει το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο. Αυτά είναι τα πράγματα που κοιτά ο Θεός. Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν τον Θεό και δεν γνωρίζουν τις προθέσεις Του, πάντα τις παρανοούν και Του προσφέρουν κάποια επιφανειακά πράγματα ως τρόπο για να τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς τους μαζί Του. Λένε: «Θεέ μου, είμαι πιστός εδώ και πολλά χρόνια. Έχω πάει παντού, έχω κηρύξει το ευαγγέλιο και έχω προσηλυτίσει πάρα πολλούς ανθρώπους. Μπορώ να απαγγείλω πολλά χωρία των λόγων Σου και να ψάλω κάμποσους ύμνους. Όταν προκύπτει κάτι σοβαρό ή δύσκολο, πάντα νηστεύω και προσεύχομαι, και διαβάζω τα λόγια Σου συνεχώς. Γίνεται να μην εναρμονίζομαι με τις προθέσεις Σου;» Τότε, ο Θεός τούς λέει: «Είσαι τώρα ειλικρινής άνθρωπος; Έχει αλλάξει η δολιότητά σου; Έχεις πληρώσει ποτέ κάποιο τίμημα για να γίνεις ειλικρινής; Έχεις φέρει ποτέ ενώπιόν Μου και έχεις ξεσκεπάσει όλα τα δόλια πράγματα που έχεις κάνει και όλες τις αποκαλύψεις του δόλου σου; Είσαι λιγότερο ανειλικρινής απέναντί Μου; Όταν παίρνεις ψευδείς όρκους, όταν Μου δίνεις κενές υποσχέσεις ή όταν λες όμορφες κουβέντες για να Με κοροϊδέψεις, το αναγνωρίζεις; Τα έχεις εγκαταλείψει αυτά τα πράγματα;» Όταν το σκεφτείς αυτό και διαπιστώσεις πως δεν έχεις εγκαταλείψει ούτε στο ελάχιστο αυτά τα πράγματα, θα μείνεις άναυδος. Θα συνειδητοποιήσεις πως δεν υπάρχει τρόπος να τακτοποιήσεις τους λογαριασμούς σου με τον Θεό. Εκθέτω τη διεφθαρμένη κατάστασή σας για να σας δώσω τη δυνατότητα να αποκτήσετε αυτογνωσία· μιλάω τόσο πολύ ώστε να καταφέρετε να κάνετε πράξη την αλήθεια και να εισέλθετε στην πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν λόγια, συναναστροφές ή αλήθειες που προορίζονται για να τα απαγγέλλουν οι άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης· προορίζονται για να γίνουν πράξη. Γιατί σας λένε πάντα να αποδεχθείτε την αλήθεια και να την κάνετε πράξη; Επειδή μόνο η αλήθεια μπορεί να καθάρει τη διαφθορά σας και να αλλάξει την άποψή σας για τη ζωή και τις αξίες σας, και μόνο η αλήθεια μπορεί να γίνει η ζωή κάποιου. Όταν αποδεχθείς την αλήθεια, πρέπει ταυτόχρονα να την κάνεις πράξη ώστε να γίνει η ζωή σου. Αν πιστεύεις πως κατανοείς την αλήθεια, αλλά δεν την έχεις κάνει πράξη και δεν έχει γίνει η ζωή σου, τότε δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις. Εφόσον δεν έχεις αποδεχθεί την αλήθεια, δεν υπάρχει τρόπος να καθαρθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου. Αν δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν θα αλλάξεις. Τέλος, αν η αλήθεια δεν έχει ριζώσει μέσα στην καρδιά σου και δεν έχει γίνει η ζωή σου, τότε όταν πλησιάζει στο τέλος του ο χρόνος σου ως πιστού, η μοίρα και η έκβασή σου θα έχουν αποφασιστεί. Λαμβάνοντας υπόψη αυτήν τη συναναστροφή, νιώθετε όλοι σας πως είναι μάλλον επείγον να κάνετε πράξη την αλήθεια; Μην περιμένετε τρία, πέντε ή και περισσότερα χρόνια προτού αρχίσετε να την κάνετε πράξη. Ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά για να κάνει κανείς πράξη την αλήθεια. Αν την κάνεις πράξη σύντομα, θα αλλάξεις σύντομα· αν την κάνεις πράξη αργότερα, θα αλλάξεις αργότερα. Αν χάσεις την ευκαιρία που σου δίνει το έργο του Αγίου Πνεύματος και η τελείωση της ανθρωπότητας από τον Θεό, θα διατρέχεις κίνδυνο όταν έρθουν οι μεγάλες καταστροφές. Τότε, όταν ολοκληρωθεί το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, δεν θα έχουν μείνει άλλες ευκαιρίες. Αν, όταν χάσεις την ευκαιρία σου, πεις: «Δεν κατέβαλα καμία προσπάθεια τότε, αλλά θα αρχίσω να το κάνω αυτό πράξη τώρα», θα είναι πολύ αργά και θα είναι απίθανο να σε οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Αυτό θα συμβαίνει επειδή το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργάζεται πια και η κατανόηση που έχεις για όλα τα πράγματα και όλες τις αλήθειες θα είναι πολύ ρηχή. Τώρα προκύπτουν κάθε λογής καταστάσεις και, μέσω της συναναστροφής πάνω στην αλήθεια, η πίστη σας αυξάνεται και έχετε περισσότερη θέληση να ακολουθήσετε τον Θεό. Αν δεν υπήρχαν καταστάσεις για κάποιο διάστημα, είναι βέβαιο πως θα γινόσασταν αρνητικοί και απείθαρχοι και θα απομακρυνόσασταν όλο και περισσότερο από τον Θεό. Θα γινόσασταν ακριβώς όπως οι άνθρωποι στον θρησκευτικό κόσμο: Θα τηρούσατε απλώς τη μορφή των συναθροίσεων και των θρησκευτικών τελετών, χωρίς να έχετε ούτε ψήγμα της αλήθεια-πραγματικότητας. Τότε τι όφελος θα είχε να κλαίτε και να χτυπιέστε;

Πείτε Μου, είναι εξουθενωτικό να ζείτε δίπλα σε δόλιους ανθρώπους; (Ναι.) Και αυτοί δεν είναι εξουθενωμένοι; Στην πραγματικότητα, είναι και αυτοί κουρασμένοι, αλλά δεν νιώθουν την κούρασή τους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι δόλιοι είναι διαφορετικοί από τους ειλικρινείς ανθρώπους: Οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι πιο απλοί. Δεν κάνουν τόσο περίπλοκες σκέψεις και λένε αυτό που σκέφτονται. Οι δόλιοι άνθρωποι, από την άλλη, πρέπει μονίμως να μιλούν πλαγίως. Δεν λένε τίποτα ευθέως και, αντ’ αυτού, παίζουν διαρκώς δόλια παιχνίδια και συγκαλύπτουν τα ψέματά τους. Μονίμως εξασκούν το μυαλό τους και μονίμως κάνουν σκέψεις, αφού φοβούνται πως αν φανούν λιγάκι αμελείς, κάτι θα τους ξεφύγει. Σε τι βαθμό παίζουν ορισμένοι άνθρωποι δόλια παιχνίδια; Με όποιον κι αν αλληλεπιδρούν, πάντα προσπαθούν να δουν ποιος είναι πιο υστερόβουλος, ποιος είναι πιο έξυπνος και ποιος είναι ανώτερος, μέχρι που τελικά η ανταγωνιστικότητά τους γίνεται νεύρωση. Αν και δεν μπορούν να κοιμηθούν τη νύχτα, δεν νιώθουν πόνο και, μάλιστα, νομίζουν πως αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν έχουν γίνει τότε ζωντανοί δαίμονες; Όταν ο Θεός σώζει ανθρώπους, τους δίνει τη δυνατότητα να ξεφύγουν από την επιρροή του Σατανά, να αποτινάξουν τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις, να γίνουν ειλικρινείς και να ζουν βάσει των λόγων Του. Το να ζει κανείς ως ειλικρινής άνθρωπος είναι απελευθερωτικό και λυτρωτικό, και πολύ λιγότερο οδυνηρό. Αυτή είναι η πιο ευτυχισμένη ζωή. Οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι πιο απλοί. Λένε αυτό που σκέφτονται και αυτό που έχουν μέσα στην καρδιά τους. Ακολουθούν τη συνείδηση και τη λογική τους, τόσο στα λόγια όσο και στις πράξεις τους. Είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν για την αλήθεια και, όταν την κατανοήσουν, την κάνουν πράξη. Όταν δεν μπορούν να καταλάβουν καθαρά ένα ζήτημα, είναι διατεθειμένοι να αναζητήσουν την αλήθεια, και έπειτα κάνουν ό,τι συμφωνεί με αυτήν. Αναζητούν τις επιθυμίες του Θεού παντού και στα πάντα, και έπειτα πράττουν σύμφωνα με αυτές. Ίσως σε ορισμένους τομείς να φέρονται ανόητα και να πρέπει να εξοπλιστούν με τις αλήθεια-αρχές, γεγονός που απαιτεί να αναπτύσσονται συνεχώς. Το να βιώνουν τα πράγματα κατ’ αυτόν τον τρόπο σημαίνει πως μπορούν να γίνουν ειλικρινείς και σοφοί άνθρωποι που εναρμονίζονται απόλυτα με τις προθέσεις του Θεού. Οι δόλιοι άνθρωποι, όμως, δεν είναι έτσι. Αυτοί ζουν βάσει σατανικών διαθέσεων και αποκαλύπτουν τη διαφθορά τους, κι όμως φοβούνται πως με αυτήν τους την πράξη οι άλλοι μπορεί να βρουν κάτι να χρησιμοποιήσουν εναντίον τους. Ως απάντηση, λοιπόν, χρησιμοποιούν διεστραμμένα και δόλια κόλπα. Επειδή φοβούνται πως θα έρθει ο καιρός που τα πάντα θα αποκαλυφθούν, κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να σκαρφιστούν ψέματα και να τα συγκαλύψουν· όταν, μάλιστα, δημιουργείται κάποιο κενό, λένε κι άλλα ψέματα για να το καλύψουν. Δεν είναι εξουθενωτικός τρόπος ζωής το να ψεύδονται και να συγκαλύπτουν συνεχώς τα ψέματά τους; Πάντα στύβουν το μυαλό τους για να σκαρφιστούν ψέματα και να τα συγκαλύψουν. Είναι υπερβολικά κουραστικό. Γι’ αυτό είναι τόσο εξουθενωτική και οδυνηρή η ζωή των δόλιων ανθρώπων, οι οποίοι περνούν τις μέρες τους επινοώντας ψέματα και συγκαλύπτοντάς τα! Οι ειλικρινείς άνθρωποι, όμως, διαφέρουν. Ο ειλικρινής άνθρωπος δεν έχει τόσα πράγματα να σκεφτεί όταν μιλά και ενεργεί. Συνήθως, μπορεί απλώς να λέει την αλήθεια. Βάζει το μυαλό του να δουλέψει λίγο παραπάνω μόνο όταν κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα θίγει τα συμφέροντά του· μπορεί, δηλαδή, να πει κάποιο ψέμα για να προστατέψει τα συμφέροντά του και να διατηρήσει τη ματαιοδοξία και την υπερηφάνεια του. Αυτά τα ψέματα είναι περιορισμένα, επομένως δεν είναι τόσο εξουθενωτικό να μιλούν και να ενεργούν οι ειλικρινείς άνθρωποι. Οι προθέσεις των δόλιων ανθρώπων είναι πολύ πιο περίπλοκες από εκείνες των ειλικρινών ανθρώπων. Οι σκέψεις τους είναι ιδιαίτερα πολύπλευρες: Πρέπει να σκεφτούν το γόητρο, τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους, και να προστατέψουν τα συμφέροντά τους, χωρίς να αφήσουν τους άλλους να δουν τυχόν ελαττώματά τους και να προδοθούν· πρέπει, επομένως, να στύψουν το μυαλό τους για να σκαρφιστούν ψέματα. Εκτός αυτού, οι δόλιοι άνθρωποι έχουν μεγάλες, υπερβολικές επιθυμίες και πολλές απαιτήσεις. Πρέπει να επινοούν τρόπους για να πετυχαίνουν τους στόχους τους, οπότε πρέπει να συνεχίσουν να λένε ψέματα και να εξαπατούν· καθώς λένε περισσότερα ψέματα, πρέπει να συγκαλύπτουν και περισσότερα ψέματα. Γι’ αυτό και η ζωή ενός δόλιου ανθρώπου είναι τόσο πιο εξουθενωτική και επώδυνη από εκείνη ενός ειλικρινούς ανθρώπου. Ορισμένοι άνθρωποι είναι σχετικά ειλικρινείς. Αν μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική ανεξάρτητα από τα ψέματα που έχουν πει, να αναγνωρίσουν τα όποια τεχνάσματα έχουν χρησιμοποιήσει, να τα εξετάσουν υπό το πρίσμα των λόγων του Θεού ώστε να τα αναλύσουν και να τα κατανοήσουν και, στην πορεία, να τα αλλάξουν, τότε, σε λίγα μόλις χρόνια, θα καταφέρουν να αποβάλουν πολλά από τα ψέματα και τα τεχνάσματά τους. Τότε θα έχουν γίνει άνθρωποι που είναι κατά βάση ειλικρινείς. Μια τέτοια ζωή δεν τους απαλλάσσει μόνο από πολύ πόνο και εξάντληση, αλλά τους φέρνει επίσης γαλήνη και ευτυχία. Σε πολλά ζητήματα, θα είναι απαλλαγμένοι από τους περιορισμούς της φήμης, του κέρδους, της θέσης, της ματαιοδοξίας και της υπερηφάνειας, και θα ζουν ως εκ φύσεως μια ελεύθερη και απελευθερωμένη ζωή. Τα λόγια και οι πράξεις των δόλιων ανθρώπων, όμως, κρύβουν πάντα απώτερα κίνητρα. Εκείνοι σκαρφίζονται κάθε λογής ψέματα για να παραπλανήσουν και να εξαπατήσουν τους άλλους και, μόλις εκτεθούν, σκέφτονται τρόπους για να καλύψουν τα ψέματά τους. Επειδή βασανίζονται με διάφορους τρόπους, νιώθουν και αυτοί πως η ζωή τους είναι εξουθενωτική. Είναι ήδη εξουθενωτικό να λένε τόσα ψέματα σε κάθε κατάσταση που αντιμετωπίζουν, ενώ το να πρέπει μετά να τα συγκαλύπτουν είναι ακόμα πιο εξουθενωτικό. Επειδή όλα όσα λένε αποσκοπούν στην επίτευξη κάποιου στόχου, δαπανούν πολλή ψυχική ενέργεια σε κάθε λέξη που εκφέρουν. Όταν έχουν πει όσα είχαν να πουν, φοβούνται πως τους έχεις καταλάβει. Πρέπει, λοιπόν, να στύψουν το μυαλό τους για να κρύψουν τα ψέματά τους, σου εξηγούν πράγματα με επιμονή και προσπαθούν να σε πείσουν πως δεν σου λένε ψέματα, δεν σε εξαπατούν και είναι καλοί άνθρωποι. Οι δόλιοι άνθρωποι έχουν την τάση να κάνουν τέτοια πράγματα. Αν βρεθούν μαζί δύο δόλιοι άνθρωποι, είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν ίντριγκες, διαμάχες και δολοπλοκίες. Οι διαπληκτισμοί δεν θα έχουν τέλος, πράγμα που θα οδηγήσει σε ένα όλο και βαθύτερο μίσος, ώσπου οι δυο τους θα γίνουν άσπονδοι εχθροί. Αν είσαι ειλικρινής και βρεθείς με κάποιον δόλιο άνθρωπο, αυτές οι συμπεριφορές είναι βέβαιο πως θα σε αηδιάσουν. Αν εκείνος ενεργεί έτσι μόνο περιστασιακά, θα πεις πως όλοι έχουν μια διεφθαρμένη διάθεση και πως είναι δύσκολο να αποφευχθούν τέτοιου είδους πράγματα. Αν, όμως, ενεργεί έτσι συνεχώς, αυτές οι μέθοδοι θα σε κάνουν να νιώσεις αηδία και απέχθεια· θα νιώσεις απέχθεια για αυτήν την πλευρά του και τις προθέσεις που έχει. Όταν νιώσεις τόσο μεγάλη απέχθεια, θα καταφέρεις να τον μισήσεις και να τον απορρίψεις. Αυτό είναι πολύ φυσιολογικό. Δεν είναι δυνατόν να αλληλεπιδράσει κανείς μαζί του αν δεν μετανοήσει και δεν δείξει πως έχει αλλάξει λιγάκι.

Τι λέτε; Δεν είναι εξαντλητική η ζωή για τους δόλιους ανθρώπους; Λένε διαρκώς ψέματα, έπειτα λένε περισσότερα ψέματα για να τα καλύψουν, και επιδίδονται σε εξαπάτηση. Οι ίδιοι προκαλούν αυτήν την εξάντληση στον εαυτό τους. Εφόσον γνωρίζουν πως μια τέτοια ζωή είναι εξαντλητική, γιατί θέλουν ακόμα να είναι δόλιοι, και όχι ειλικρινείς; Έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό το ερώτημα; Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι ξεγελιούνται από τη σατανική τους φύση, η οποία τους εμποδίζει να ξεφορτωθούν αυτού του είδους τη ζωή και τη διάθεση. Οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να ξεγελιούνται κατ’ αυτόν τον τρόπο και να ζουν έτσι· δεν θέλουν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να βαδίσουν στο μονοπάτι του φωτός. Εσύ θεωρείς πως το να ζεις έτσι είναι εξαντλητικό και το να ενεργείς έτσι είναι περιττό, όμως οι δόλιοι άνθρωποι το θεωρούν απολύτως απαραίτητο. Θεωρούν πως αν δεν το έκαναν αυτό, θα εξευτελίζονταν, θα πλήττονταν η εικόνα, η φήμη και τα συμφέροντά τους, και θα έχαναν πάρα πολλά. Εκτιμούν αυτά τα πράγματα· εκτιμούν την εικόνα, τη φήμη και τη θέση τους. Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων που δεν αγαπούν την αλήθεια. Με λίγα λόγια, όταν οι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να είναι ειλικρινείς ή να κάνουν πράξη την αλήθεια, αιτία είναι το γεγονός πως δεν αγαπούν την αλήθεια. Μέσα τους, εκτιμούν πράγματα όπως η φήμη και η θέση, τους αρέσει να ακολουθούν κοσμικές τάσεις, και ζουν υπό τη δύναμη του Σατανά. Αυτό αποτελεί πρόβλημα με τη φύση τους. Υπάρχουν τώρα άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό εδώ και χρόνια, έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα και γνωρίζουν τι πάει να πει πίστη στον Θεό. Παρόλα αυτά, εξακολουθούν να μην κάνουν πράξη την αλήθεια, και δεν έχουν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια. Ακόμα και αν κατανοούν ένα μικρό μέρος της αλήθειας, εξακολουθούν να μην μπορούν να το κάνουν πράξη. Όσα χρόνια και αν πιστεύουν τέτοιοι άνθρωποι στον Θεό, θα είναι μάταιο. Μπορούν να σωθούν οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια; Είναι πέρα για πέρα αδύνατον. Όταν κάποιος δεν αγαπά την αλήθεια, αυτό συνιστά πρόβλημα με την καρδιά και με τη φύση του. Δεν γίνεται να επιλυθεί. Το κατά πόσον μπορεί να σωθεί ή όχι κάποιος στην πίστη του εξαρτάται κυρίως από το αν αγαπά ή όχι την αλήθεια. Μόνο όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να την αποδεχθούν· μόνο αυτοί μπορούν να υποστούν κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα για χάρη της αλήθειας, και μόνο αυτοί μπορούν να προσεύχονται στον Θεό και να στηρίζονται πάνω Του. Μόνο αυτοί μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική και να αποκτήσουν αυτογνωσία μέσω των εμπειριών τους, να βρουν το θάρρος να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα και να καταφέρουν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό. Μόνο όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να την επιδιώξουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, να βαδίσουν στο μονοπάτι της σωτηρίας και να κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Δεν υπάρχει άλλο μονοπάτι πέρα από αυτό. Είναι πολύ δύσκολο να αποδεχθούν την αλήθεια όσοι δεν την αγαπούν. Αυτό συμβαίνει επειδή, εκ φύσεως, αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια. Θα δυσκολεύονταν πολύ να πάψουν να αντιστέκονται στον Θεό ή να κάνουν κακές πράξεις, επειδή ανήκουν στον Σατανά και έχουν ήδη γίνει διάβολοι και εχθροί του Θεού. Ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα· δεν σώζει διαβόλους ή τον Σατανά. Ορισμένοι άνθρωποι κάνουν ερωτήσεις όπως: «Στ’ αλήθεια κατανοώ την αλήθεια. Απλώς δεν μπορώ να την κάνω πράξη. Τι να κάνω;» Αυτός είναι άνθρωπος που δεν αγαπάει την αλήθεια. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, τότε δεν μπορεί να την κάνει πράξη ακόμη κι αν την κατανοεί. Αυτό συμβαίνει επειδή, κατά βάθος, δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο και δεν του αρέσει η αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πέραν πάσης σωτηρίας. Κάποιοι άνθρωποι λένε το εξής: «Μου φαίνεται πως βγαίνεις πολύ ζημιωμένος αν είσαι ειλικρινής, οπότε δεν θέλω να γίνω τέτοιος άνθρωπος. Οι δόλιοι άνθρωποι δεν βγαίνουν ποτέ ζημιωμένοι· επωφελούνται, μάλιστα, από το να εκμεταλλεύονται τους άλλους. Θα προτιμούσα, λοιπόν, να είμαι δόλιος. Δεν είμαι διατεθειμένος να αφήσω τους άλλους να μάθουν τις προσωπικές μου υποθέσεις, να με αντιληφθούν ή να με καταλάβουν. Η μοίρα μου θα πρέπει να είναι στα δικά μου χέρια». Κανένα πρόβλημα, τότε· δοκίμασέ το για να δεις. Δες ποια θα είναι τελικά η έκβασή σου. Δες ποιος θα πάει στην κόλαση και ποιος θα τιμωρηθεί στο τέλος.

Είστε διατεθειμένοι να είστε ειλικρινείς; Τι σκοπεύετε να κάνετε αφού ακούσετε αυτήν τη συναναστροφή; Τι θα κάνετε πρώτα; (Αρχικά, δεν θα λέω ψέματα.) Αυτός είναι ο σωστός τρόπος άσκησης, αλλά δεν είναι εύκολο να μη λες ψέματα. Πίσω από τα ψέματα των ανθρώπων κρύβονται συχνά κάποιες προθέσεις· κάποια ψέματα, όμως, δεν κρύβουν πίσω τους καμία πρόθεση ούτε έχουν σχεδιαστεί σκόπιμα. Αντίθετα, βγαίνουν με φυσικό τρόπο. Τέτοια ψέματα είναι εύκολο να διορθωθούν· αντίθετα, τα ψέματα που κρύβουν πίσω τους προθέσεις δεν διορθώνονται εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι προθέσεις αυτές προέρχονται από τη φύση ενός ανθρώπου, αντιπροσωπεύουν την εξαπάτηση του Σατανά, και είναι προθέσεις τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν εσκεμμένα. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, δεν θα καταφέρει να επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα. Θα πρέπει, λοιπόν, να προσευχηθεί στον Θεό, να στηριχθεί πάνω Του και να αναζητήσει την αλήθεια για να επιλύσει το ζήτημα. Το πρόβλημα των ψεμάτων, όμως, δεν μπορεί να επιλυθεί μονομιάς. Θα υπάρχουν περιστασιακές, ή ίσως και πολλές υποτροπές. Αυτή η κατάσταση είναι φυσιολογική, και εφόσον κάθε φορά που λες έστω και το παραμικρό ψέμα, φροντίζεις να το διορθώσεις αυτό και είσαι συνεπής σ' αυτήν την άσκηση, θα έρθει η μέρα που το πρόβλημα θα λυθεί τελείως. Η διόρθωση των ψεμάτων είναι ένας παρατεταμένος πόλεμος: Όταν πεις κάποιο ψέμα, κάνε αυτοκριτική και μετά προσευχήσου στον Θεό. Όταν πεις άλλο ένα, κάνε αυτοκριτική και προσευχήσου ξανά στον Θεό. Όσο πιο πολύ προσεύχεσαι στον Θεό, τόσο πιο πολύ θα μισείς τη διεφθαρμένη σου διάθεση και τόσο πιο πολύ θα λαχταράς να κάνεις πράξη και να βιώνεις την αλήθεια. Έτσι, θα έχεις τη δύναμη να εγκαταλείψεις τα ψέματα. Μετά από ένα διάστημα τέτοιας εμπειρίας και άσκησης, θα δεις πως τα ψέματά σου έχουν ελαττωθεί κατά πολύ, ζεις με πολύ μεγαλύτερη άνεση και δεν χρειάζεται πια να λες ψέματα ή να τα συγκαλύπτεις. Μπορεί να μη μιλάς πολύ σε καθημερινή βάση, αλλά κάθε πρότασή σου θα είναι από καρδιάς και αληθινή, ενώ τα ψέματα θα είναι λιγοστά. Πώς θα νιώθεις που θα ζεις έτσι; Δεν θα είναι απελευθερωτικό και λυτρωτικό; Η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν θα σε περιορίζει, δεν θα δεσμεύεσαι από αυτήν και θα αρχίσεις τουλάχιστον να βλέπεις τα αποτελέσματα που προκύπτουν από το να είσαι ειλικρινής. Σε ειδικές περιπτώσεις, φυσικά, μπορεί να σου ξεφεύγει μερικές φορές κάποιο ψεματάκι. Μπορεί κάποιες στιγμές να αντιμετωπίζεις κίνδυνο ή κάποιου είδους πρόβλημα, ή να θέλεις να διαφυλάξεις την ασφάλειά σου· σε τέτοιες στιγμές, δεν μπορείς να αποφύγεις τα ψέματα. Παρόλα αυτά, πρέπει να αναλογιστείς, να κατανοήσεις και να επιλύσεις το πρόβλημα. Θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να πεις: «Εξακολουθούν να υπάρχουν ψέματα και εξαπάτηση μέσα μου. Μακάρι ο Θεός να με σώσει από τη διεφθαρμένη διάθεσή μου μια για πάντα». Όταν κάποιος εξασκεί θελημένα τη σοφία, αυτό δεν μετρά ως αποκάλυψη διαφθοράς. Αυτό πρέπει να βιώσει κανείς για να είναι ειλικρινής. Με αυτόν τον τρόπο, τα ψέματά σου θα γίνονται όλο και λιγότερα. Σήμερα λες δέκα ψέματα, αύριο μπορεί να πεις εννιά, μεθαύριο θα πεις οκτώ. Αργότερα θα πεις μόνο δυο-τρία. Θα λες όλο και περισσότερο την αλήθεια, και θα κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής όλο και περισσότερο σύμφωνα με τις προθέσεις, τις απαιτήσεις και τα πρότυπα του Θεού. Αυτό θα είναι πολύ καλό! Για να κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής πρέπει να έχεις μονοπάτι και στόχο. Πρέπει πρώτα να επιλύσεις το πρόβλημα των ψεμάτων που λες και να γνωρίσεις την ουσία που κρύβεται πίσω από το να λες αυτά τα ψέματα. Εκτός αυτού, πρέπει να αναλύσεις ποιες προθέσεις και ποια κίνητρα σε ωθούν να λες αυτά τα ψέματα, γιατί έχεις τέτοιες προθέσεις και ποια είναι η ουσία τους. Όταν ξεκαθαρίσεις όλα αυτά τα ζητήματα, θα δεις σε βάθος το πρόβλημα των ψεμάτων, και όταν σου συμβεί κάτι, θα έχεις αρχές άσκησης. Αν συνεχίσεις να ασκείσαι και να βιώνεις έτσι τα πράγματα, είναι βέβαιο πως θα δεις αποτελέσματα. Μια μέρα θα πεις: «Είναι εύκολο να είσαι ειλικρινής. Το να είσαι δόλιος είναι πολύ κουραστικό! Δεν θέλω πια να είμαι δόλιος, να πρέπει να σκέφτομαι διαρκώς τι ψέματα να λέω και πώς να τα συγκαλύπτω. Είναι σαν να είμαι άνθρωπος με κάποια ψυχική ασθένεια που μιλάει με αντιφάσεις —κάποιος που δεν αξίζει να αποκαλείται “άνθρωπος”! Αυτή η ζωή είναι πολύ κουραστική και δεν θέλω να ζω πια έτσι!» Εκείνη τη στιγμή, θα έχεις την ελπίδα να γίνεις πραγματικά ειλικρινής, πράγμα που θα αποδείξει πως έχεις αρχίσει να κάνεις πρόοδο με στόχο το να γίνεις ειλικρινής. Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη. Φυσικά, όταν αρχίσετε να ασκείστε, κάποιοι από εσάς ίσως να νιώσετε καταντροπιασμένοι μόλις πείτε ειλικρινείς κουβέντες και ξεσκεπάσετε τον εαυτό σας. Θα κοκκινίσετε, θα νιώσετε ντροπή και θα φοβηθείτε μη σας κοροϊδέψουν οι άλλοι. Τι θα πρέπει να κάνετε, λοιπόν; Πρέπει και πάλι να προσευχηθείτε στον Θεό και να ζητήσετε να σας δώσει δύναμη. Πες το εξής: «Θεέ μου, θέλω να είμαι ειλικρινής, αλλά φοβάμαι ότι οι άλλοι θα με κοροϊδέψουν όταν πω την αλήθεια. Σου ζητώ να με σώσεις από τα δεσμά της σατανικής μου διάθεσης· άσε με να ζήσω σύμφωνα με τα λόγια Σου, να απελευθερωθώ και να λυτρωθώ». Όταν προσεύχεσαι έτσι, η καρδιά σου θα φωτίζεται όλο και περισσότερο και θα λες στον εαυτό σου: «Είναι καλό να το κάνω αυτό πράξη. Σήμερα έκανα πράξη την αλήθεια. Επιτέλους, υπήρξα για μια φορά ειλικρινής». Καθώς θα προσεύχεσαι έτσι, ο Θεός θα σε διαφωτίζει. Θα εργάζεται μέσα στην καρδιά σου, θα σε συγκινεί και θα σου δίνει, έτσι, τη δυνατότητα να καταλάβεις πώς είναι να είσαι ειλικρινής. Έτσι πρέπει να γίνεται πράξη η αλήθεια. Στην αρχή, δεν θα έχεις μονοπάτι· μέσα από την αναζήτηση της αλήθειας, όμως, θα βρεις ένα μονοπάτι. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να αναζητούν την αλήθεια, δεν έχουν απαραίτητα πίστη. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να μην έχουν κάποιο μονοπάτι· μόλις, όμως, κατανοήσουν την αλήθεια και βρουν ένα μονοπάτι άσκησης, η καρδιά τους βρίσκει ευχαρίστηση σ’ αυτό. Αν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, η καρδιά τους θα βρει παρηγοριά και εκείνοι θα απελευθερωθούν και θα λυτρωθούν. Αν έχεις κάποια αληθινή γνώση για τον Θεό, θα καταφέρεις να δεις καθαρά όλα τα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο· η καρδιά σου θα φωτιστεί και θα έχεις ένα μονοπάτι. Τότε θα αποκτήσεις πλήρη απελευθέρωση και ελευθερία. Εκείνη τη στιγμή, θα καταλάβεις τι σημαίνει να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ικανοποιείς τον Θεό και να είσαι αληθινός άνθρωπος· έτσι, θα βρίσκεσαι στον σωστό δρόμο στην πίστη σου στον Θεό.

Φθινόπωρο 2007