Ποια είναι η προσωπική σας εμπειρία σχετικά με το να είστε ειλικρινείς άνθρωποι; (Νιώθω πως το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος είναι πολύ δύσκολο.) Γιατί νιώθεις πως είναι δύσκολο; (Θέλω πολύ να είμαι ειλικρινής άνθρωπος. Ωστόσο, όταν εξετάζω τον εαυτό μου καθημερινά, βλέπω πως είμαι ανειλικρινής και πως υπάρχουν πολλές νοθεύσεις στην ομιλία μου. Μερικές φορές, βάζω συναίσθημα στα λόγια μου ή έχω ορισμένα κίνητρα όταν μιλώ. Μερικές φορές, παίζω παιχνιδάκια ή μιλάω με υπεκφυγές, ή λέω πράγματα που αντιβαίνουν στην πραγματικότητα —παραπλανητικά πράγματα ή μισές αλήθειες, και άλλων ειδών αναλήθειες, και όλα αυτά προκειμένου να πετύχω έναν στόχο.) Όλες αυτές οι συμπεριφορές προκύπτουν από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων· ανήκουν στο μέρος των ανθρώπων που είναι διεφθαρμένο και δόλιο. Γιατί στους ανθρώπους αρέσει να είναι ύπουλοι; Για να υλοποιήσουν τους δικούς τους στόχους, να πετύχουν τους δικούς τους σκοπούς, και έτσι χρησιμοποιούν δόλια μέσα. Εφόσον το κάνουν αυτό, δεν είναι έντιμοι και τίμιοι, και δεν είναι ειλικρινείς άνθρωποι. Σε τέτοιες στιγμές, οι άνθρωποι αποκαλύπτουν την πονηρία και την πανουργία τους, ή την κακία και την ποταπότητά τους. Εδώ έγκειται η δυσκολία αναφορικά με το να είναι κανείς ειλικρινής: Αν έχει κανείς αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις μέσα στην καρδιά του, πράγματι θα φαίνεται ιδιαίτερα δύσκολο να είναι ειλικρινής άνθρωπος. Αλλά αν είσαι κάποιος που αγαπάει την αλήθεια και είναι ικανός να αποδεχθεί την αλήθεια, τότε δεν θα είναι τόσο δύσκολο να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Θα νιώσεις ότι είναι πολύ πιο εύκολο. Όσοι έχουν προσωπική εμπειρία γνωρίζουν πολύ καλά πως τα μεγαλύτερα εμπόδια στο να είναι κανείς ειλικρινής άνθρωπος είναι η πονηρία, η δολιότητα, η μοχθηρία και οι ποταπές προθέσεις των ανθρώπων. Εφόσον εξακολουθούν να υπάρχουν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις, θα σου είναι εξαιρετικά δύσκολο να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Όλοι σας εκπαιδεύεστε στο να είστε ειλικρινείς άνθρωποι, επομένως έχετε κάποια εμπειρία επ’ αυτού. Πώς ήταν οι εμπειρίες σας; (Κάθε μέρα γράφω όλες τις ανοησίες που έχω ξεστομίσει και τα ψέματα που έχω πει. Έπειτα, κάνω ενδοσκόπηση και αυτοανάλυση. Έχω διαπιστώσει πως υπάρχει κάποιου είδους πρόθεση πίσω από την πλειονότητα αυτών των ψεμάτων και πως τα έχω πει για χάρη της ματαιοδοξίας και για να διασώσω την υπόληψή μου. Αν και γνωρίζω πως αυτά που λέω δεν συμφωνούν με την αλήθεια, δεν μπορώ παρά να ψεύδομαι και να προσποιούμαι.) Αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία σχετικά με το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Δεν έχει σημασία αν το γνωρίζεις ή όχι· το σημαντικό είναι πως συνεχίζεις να ψεύδεσαι πεισματικά, ενώ γνωρίζεις πως αυτό που κάνεις είναι λάθος, προκειμένου να πετύχεις τους στόχους σου και να διατηρήσεις την εικόνα και την υπόληψή σου, και κάθε ισχυρισμός περί άγνοιας είναι ψέμα. Το σημαντικό για να είσαι ειλικρινής άνθρωπος είναι να διορθώσεις τα κίνητρα, τις προθέσεις και τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιλυθεί από τη ρίζα του το πρόβλημα των ψεμάτων. Το να επιτύχουν τους προσωπικούς τους στόχους, δηλαδή, να ωφεληθούν προσωπικά, να εκμεταλλευτούν μια κατάσταση, να δώσουν καλή εντύπωση για τον εαυτό τους ή να κερδίσουν την έγκριση των άλλων —αυτές είναι οι προθέσεις και οι στόχοι των ανθρώπων όταν λένε ψέματα. Αυτού του είδους τα ψέματα αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, και αυτή είναι η διάκριση που χρειάζεσαι αναφορικά με το να λέει κανείς ψέματα. Επομένως, πώς θα πρέπει να διορθωθεί αυτή η διεφθαρμένη διάθεση; Όλα αυτά εξαρτώνται από το αν αγαπάς ή όχι την αλήθεια. Αν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια και να μιλάς χωρίς να υποστηρίζεις τον εαυτό σου, αν μπορείς να σταματήσεις να υπολογίζεις τα δικά σου συμφέροντα και, αντ’ αυτού, να υπολογίζεις το έργο της εκκλησίας, το θέλημα του Θεού και τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού, τότε θα σταματήσεις να λες ψέματα. Θα είσαι σε θέση να μιλάς ειλικρινά και ευθέως. Χωρίς αυτό το ανάστημα, δεν θα μπορείς να μιλάς ειλικρινά, πράγμα που θα αποδείξει πως υστερείς σε ανάστημα και δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Συνεπώς, το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος απαιτεί μια διαδικασία κατανόησης της αλήθειας, μια διαδικασία ανάπτυξης σε ανάστημα. Όταν το κοιτάζουμε έτσι, είναι αδύνατο να είναι κανείς ειλικρινής άνθρωπος χωρίς οκτώ με δέκα χρόνια εμπειρίας. Αυτός είναι ο χρόνος που πρέπει να δαπανήσει κανείς στη διαδικασία της ανάπτυξης στη ζωή του, στη διαδικασία της κατανόησης και της απόκτησης της αλήθειας. Ορισμένοι μπορεί να ρωτήσουν: «Μπορεί να είναι όντως τόσο δύσκολη η επίλυση του ζητήματος των ψεμάτων και το να γίνει κανείς ειλικρινής άνθρωπος;» Αυτό εξαρτάται από το άτομο για το οποίο μιλάς. Αν είναι κάποιος που αγαπάει την αλήθεια, τότε θα μπορεί να σταματήσει να λέει ψέματα σε ό,τι αφορά ορισμένα θέματα. Αλλά αν είναι κάποιος που δεν αγαπάει την αλήθεια, τότε θα είναι ακόμα δυσκολότερο να σταματήσει να λέει ψέματα.

Το να εκπαιδεύσει κανείς τον εαυτό του να είναι ειλικρινής άνθρωπος είναι κυρίως ζήτημα επίλυσης του προβλήματος των ψεμάτων, καθώς και διόρθωσης της διεφθαρμένης διάθεσής του. Η επιτέλεση τούτου απαιτεί μια σημαντική άσκηση: Όταν συνειδητοποιήσεις πως έχεις πει ψέματα σε κάποιον και τον έχεις ξεγελάσει, θα πρέπει να του ανοιχτείς, να του αποκαλύψεις τα πάντα χωρίς να κρύψεις τίποτα, και να του ζητήσεις συγγνώμη. Αυτή η άσκηση είναι εξαιρετικά ωφέλιμη για την επίλυση των ψεμάτων. Για παράδειγμα, αν έχεις ξεγελάσει κάποιον ή αν υπήρξε κάποια νόθευση ή προσωπική πρόθεση στα λόγια που του είπες, τότε θα πρέπει να τον προσεγγίσεις και να αναλύσεις τον εαυτό σου. Θα πρέπει να του πεις: «Αυτό που σου είπα ήταν ψέμα, αποσκοπούσε στη διαφύλαξη της υπερηφάνειας μου. Ένιωσα άβολα μόλις το είπα, οπότε τώρα σου ζητώ συγγνώμη. Σε παρακαλώ, συγχώρησέ με». Το άτομο εκείνο θα το βρει ιδιαίτερα αναζωογονητικό. Θα αναρωτηθεί πώς γίνεται να υπάρχει άνθρωπος ο οποίος, αφού έχει πει ένα ψέμα, θα ζητήσει στη συνέχεια συγγνώμη γι’ αυτό. Το θάρρος σαν κι αυτό είναι κάτι που θαυμάζει πραγματικά. Ποια οφέλη αποκομίζει κανείς έχοντας επιδοθεί σε αυτήν την άσκηση; Σκοπός της δεν είναι να κερδίσει κανείς τον θαυμασμό των άλλων, αλλά να συγκρατήσει και να περιορίσει πιο αποτελεσματικά τον εαυτό από το να λέει ψέματα. Επομένως, αφού πεις ψέματα, πρέπει να κάνεις πράξη τη συγγνώμη για την ενέργειά σου. Όσο περισσότερο εκπαιδεύεις τον εαυτό σου στο να κάνεις πράξη την ανάλυση, να αποκαλύπτεις τα πάντα χωρίς να κρύβεις τίποτα και να ζητάς συγγνώμη στους ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα —και ο αριθμός των ψεμάτων που θα λες ολοένα θα μειώνεται. Η άσκηση του να αναλύεις τον εαυτό σου και να αποκαλύπτεις τα πάντα χωρίς να κρύβεις τίποτα προκειμένου να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, και το να συγκρατείς τον εαυτό σου ώστε να μη λες ψέματα, απαιτεί θάρρος, και το να ζητάς συγγνώμη από κάποιον αφού του έχεις πει ψέματα απαιτεί ακόμη περισσότερο θάρρος. Αν ασκείστε έτσι για ένα ή δύο χρόνια —ή ίσως για τρία με τέσσερα χρόνια— είναι βέβαιο πως θα δείτε σαφή αποτελέσματα, και δεν θα σας είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από τα ψέματα. Το να απαλλαγεί κανείς από τα ψέματα αποτελεί το πρώτο βήμα προς το να γίνει ειλικρινής άνθρωπος, και αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς τρία ή πέντε χρόνια προσπάθειας. Αφότου επιλυθεί το πρόβλημα των ψεμάτων, το δεύτερο βήμα είναι η επίλυση του προβλήματος του δόλου και της εξαπάτησης. Μερικές φορές, η εξαπάτηση και ο δόλος δεν απαιτούν να λέει ψέματα ένα άτομο —αυτά τα πράγματα μπορούν να επιτευχθούν μέσω ενεργειών και μόνο. Ένας άνθρωπος μπορεί να μη λέει ψέματα εξωτερικά, αλλά να συνεχίζει να κρύβει δόλο και εξαπάτηση μέσα στην καρδιά του. Αυτό θα το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, επειδή το έχει σκεφτεί σε βάθος και το έχει συλλογιστεί προσεκτικά. Θα του είναι εύκολο να το αναγνωρίσει μετά από μετέπειτα περισυλλογή. Μόλις επιλυθεί το πρόβλημα των ψεμάτων, η επίλυση των προβλημάτων του δόλου και της εξαπάτησης θα είναι συγκριτικά κάπως πιο εύκολη. Πρέπει, όμως, κανείς να διαθέτει φόβο Θεού στην καρδιά του, διότι ο άνθρωπος κυβερνάται από πρόθεση όταν επιδίδεται σε δόλο και εξαπάτηση. Οι άλλοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν αυτό απ’ έξω, ούτε μπορούν να το διακρίνουν. Μόνον ο Θεός μπορεί να το εξετάσει αυτό εξονυχιστικά και μόνον Εκείνος γνωρίζει γι’ αυτό. Επομένως, μπορεί κανείς να επιλύσει τα προβλήματα του δόλου και της εξαπάτησης μόνο αν στηριχθεί στην προσευχή προς τον Θεό και στην αποδοχή της εξονυχιστικής εξέτασής Του. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια ούτε έχει φόβο Θεού μέσα στην καρδιά του, τότε ο δόλος και η εξαπάτησή του δεν μπορούν να διορθωθούν. Μπορείς να προσευχηθείς ενώπιον του Θεού και να παραδεχτείς τα λάθη σου, μπορείς να εξομολογηθείς και να μετανοήσεις, ή μπορείς να αναλύσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου —δηλώνοντας ειλικρινά αυτό που σκεφτόσουν εκείνη τη στιγμή, αυτό που είπες, ποια ήταν η πρόθεσή σου και πώς επιδόθηκες σε εξαπάτηση. Όλα αυτά είναι σχετικά εύκολα. Ωστόσο, αν σου ζητηθεί να αποκαλύψεις τα πάντα σε έναν άλλον άνθρωπο χωρίς να κρύψεις τίποτα, μπορεί να χάσεις το θάρρος και την αποφασιστικότητά σου, επειδή θέλεις να διασώσεις την υπόληψή σου. Τότε θα σου είναι πολύ δύσκολο να κάνεις πράξη το να ανοιχτείς και να αποκαλύψεις τα πάντα χωρίς να κρύψεις τίποτα. Ίσως να είσαι σε θέση να παραδεχτείς, κατά ένα γενικό τρόπο, πως περιστασιακά διαπιστώνεις πως μιλάς ή ενεργείς με βάση τους δικούς σου προσωπικούς στόχους και τη δική σου προσωπική πρόθεση· πως υπάρχει ένας βαθμός δολιότητας, νόθευσης, ψεμάτων ή εξαπάτησης σε όσα κάνεις ή λες. Τότε, όμως, όταν συμβεί κάτι και αναγκαστείς να αναλύσεις τον εαυτό σου, εκθέτοντας την εξέλιξη των πραγμάτων από την αρχή μέχρι το τέλος, εξηγώντας ποια από τα λόγια που είπες ήταν παραπλανητικά, ποια πρόθεση κρυβόταν πίσω από αυτά, τι σκεφτόσουν και κατά πόσον ήσουν ή όχι κακόβουλος ή μοχθηρός, εσύ δεν θέλεις να γίνεις συγκεκριμένος ή να μπεις σε λεπτομέρειες. Κάποιοι άνθρωποι θα ξεπετάξουν, μάλιστα, τα πράγματα, και θα πουν: «Έτσι έχουν τα πράγματα. Απλώς είμαι ένας αρκετά δόλιος, ύπουλος και αναξιόπιστος άνθρωπος». Αυτό δείχνει την ανικανότητά τους να αντιμετωπίσουν σωστά τη διεφθαρμένη ουσία τους ή το πόσο δόλιοι και ύπουλοι είναι. Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονται πάντα σε φάση και κατάσταση υπεκφυγής. Μονίμως συγχωρούν και διευκολύνουν τον εαυτό τους, και δεν είναι σε θέση να υποφέρουν ή να πληρώσουν τίμημα για να κάνουν πράξη την αλήθεια του να είναι ειλικρινείς άνθρωποι. Πολλοί άνθρωποι κηρύττουν τα λόγια του δόγματος επί χρόνια, και πάντα λένε: «Είμαι τόσο δόλιος και ύπουλος· οι πράξεις μου περιέχουν συχνά εξαπάτηση, και δεν αντιμετωπίζω τους άλλους με καμία ειλικρίνεια». Αλλά αφού το φωνάζουν αυτό για τόσο πολλά χρόνια, παραμένουν εξίσου δόλιοι με πριν, επειδή όταν αποκαλύπτουν αυτήν τη δόλια κατάσταση, δεν επιδίδονται ποτέ σε αληθινή ανάλυση ή μεταμέλεια. Δεν αποκαλύπτουν ποτέ τα πάντα στους άλλους χωρίς να κρύβουν τίποτα ούτε ζητούν συγγνώμη αφού πουν ψέματα ή ξεγελάσουν τους άλλους, πόσο μάλλον συναναστρέφονται στις συναθροίσεις για τις βιωματικές μαρτυρίες τους σχετικά με την αυτοανάλυση και την αυτογνωσία. Ούτε λένε ποτέ πώς έφτασαν στην αυτογνωσία ή πώς μετανόησαν όσον αφορά τέτοια ζητήματα. Δεν κάνουν τίποτε από αυτά, πράγμα που αποδεικνύει πως δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους και δεν έχουν μετανοήσει αληθινά. Όταν λένε πως είναι δόλιοι και πως θέλουν να είναι ειλικρινείς άνθρωποι, απλώς φωνάζουν συνθήματα και κηρύττουν δόγματα· τίποτα περισσότερο. Ίσως κάνουν αυτά τα πράγματα επειδή προσπαθούν να πάνε με το ρεύμα και να ακολουθήσουν το κοπάδι. Ή ίσως το περιβάλλον της εκκλησιαστικής ζωής να τους αναγκάζει να ενεργούν μηχανικά και να φορούν προσωπείο. Όπως και να ’χει, αυτοί που φωνάζουν συνθήματα και κηρύττουν δόγματα δεν θα μετανοήσουν ποτέ αληθινά, και σίγουρα δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού.

Κάθε αλήθεια που απαιτεί ο Θεός να κάνουν πράξη οι άνθρωποι απαιτεί από αυτούς να πληρώσουν τίμημα, να την κάνουν πράξη και να τη βιώσουν αληθινά στην πραγματική τους ζωή. Ο Θεός δεν ζητά από τους ανθρώπους να μένουν στα λόγια με το να απαγγέλλουν απλώς δόγματα, να μιλούν για αυτογνωσία, να παραδέχονται πως είναι δόλιοι, πως είναι ψεύτες, πονηροί, διεφθαρμένοι και ύπουλοι, ή να λένε φωναχτά αυτά τα πράγματα λίγες φορές και να τελειώνουν. Αν κάποιος τα παραδεχτεί όλα αυτά, όμως στη συνέχεια δεν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο, αν συνεχίσει να λέει ψέματα, να εξαπατά και να είναι δόλιος, αν επιστρατεύει τα ίδια σατανικά κόλπα, τις ίδιες σατανικές μεθόδους όταν αντιμετωπίζει κάτι, και αν τα μέσα και οι μέθοδοί του δεν αλλάζουν ποτέ, τότε είναι αυτός ο άνθρωπος ικανός να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας; Θα μπορέσει ποτέ να αλλάξει τη διάθεσή του; Όχι, ποτέ! Πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις αυτοκριτική και να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Πρέπει να έχεις το θάρρος ν’ ανοιχτείς και να ξεγυμνώσεις τον εαυτό σου παρουσία των αδελφών και να συναναστραφείς σχετικά με την αληθινή σου κατάσταση. Εάν δεν τολμάς να αποκαλύψεις ή να αναλύσεις σχολαστικά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, αν δεν τολμάς να παραδεχτείς τα λάθη σου, τότε δεν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και, πολύ περισσότερο, δεν είσαι άνθρωπος που γνωρίζει τον εαυτό του. Αν όλοι είναι σαν εκείνους τους θρησκευόμενους οι οποίοι κάνουν φιγούρα για να κερδίσουν τον θαυμασμό των άλλων, οι οποίοι δίνουν μαρτυρία για το πόσο αγαπούν τον Θεό, πόσο υποτάσσονται σε Αυτόν, πόσο αφοσιωμένοι Τού είναι και πόσο τους αγαπάει Εκείνος, με μόνο σκοπό να κερδίσουν τον σεβασμό και τον θαυμασμό των άλλων, και αν όλοι κρύβουν τα δικά τους ατομικά σχέδια και διατηρούν έναν ιδιωτικό χώρο μέσα στην καρδιά τους, τότε πώς μπορεί να μιλά κανείς για αληθινές εμπειρίες; Πώς θα μπορούσε να έχει κανείς αληθινές εμπειρίες για να επικοινωνήσει με τον άλλο; Το να μοιράζεσαι και να επικοινωνείς τις εμπειρίες σου σημαίνει να συναναστρέφεσαι πάνω στην εμπειρία και τη γνώση σου για τα λόγια του Θεού. Έχει να κάνει με το να εκφράζεις κάθε σκέψη που υπάρχει μέσα στην καρδιά σου, την κατάστασή σου και τη διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτεται μέσα σου. Έχει να κάνει με το να δίνεις στους άλλους τη δυνατότητα να διακρίνουν αυτά τα πράγματα, και έπειτα να επιλύεις το πρόβλημα μέσω συναναστροφής πάνω στην αλήθεια. Μόνο όταν γίνεται συναναστροφή επί των εμπειριών κατ’ αυτόν τον τρόπο, επωφελούνται όλοι και αποκομίζουν τις ανταμοιβές. Μόνο αυτό συνιστά την αληθινή εκκλησιαστική ζωή. Αν είναι μόνο κενές κουβέντες για τη γνώση σου σχετικά με τα λόγια του Θεού ή με έναν ύμνο, και στη συνέχεια επικοινωνείς όπως σου αρέσει χωρίς να το προχωράς παραπέρα, χωρίς να αναφέρεις τις πραγματικές καταστάσεις ή τα προβλήματά σου, αυτό το είδος συναναστροφής δεν αποφέρει κανένα όφελος. Αν όλοι μιλούν για δογματική ή θεωρητική γνώση, αλλά δεν λένε τίποτα για τη γνώση που έχουν αποκομίσει από πραγματικές εμπειρίες, και αν, όταν συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, αποφεύγουν να μιλούν για την προσωπική τους ζωή, τα προβλήματα της πραγματικής τους ζωής και τον δικό τους εσωτερικό κόσμο, τότε πώς μπορεί να προκύψει αληθινή επικοινωνία; Πώς μπορεί να υπάρξει αληθινή εμπιστοσύνη; Δεν μπορεί να υπάρξει! Αν μία γυναίκα δεν εκφράζει ποτέ στον σύζυγό της τα λόγια που έχει μέσα στην καρδιά της, τότε αυτό μετρά ως οικειότητα; Είναι δυνατόν να μάθει ο ένας τι έχει στο μυαλό του ο άλλος; (Όχι, δεν είναι δυνατόν.) Ας υποθέσουμε, τότε, πως λένε συνέχεια «Σ’ αγαπώ». Λένε μόνο αυτό, αλλά δεν αποκαλύπτουν ποτέ τα πάντα χωρίς να κρύψουν τίποτα, ούτε λένε ποτέ ο ένας στον άλλο τι σκέφτονται πραγματικά βαθιά μέσα τους, τι προσδοκούν από τον σύντροφό τους ή τι προβλήματα αντιμετωπίζουν. Δεν εκμυστηρεύονται ποτέ πράγματα ο ένας στον άλλο και, όταν βρίσκονται μαζί, δεν έχουν παρά μόνο επιφανειακές ευγένειες ο ένας για τον άλλο. Είναι, λοιπόν, αληθινό αντρόγυνο; Φυσικά και όχι! Παρομοίως, για να είναι σε θέση οι αδελφοί και οι αδελφές να εκμυστηρεύονται πράγματα ο ένας στον άλλον, να βοηθάνε ο ένας τον άλλον και να φροντίζουν ο ένας τον άλλον, πρέπει ο καθένας να μιλάει για τις δικές του αληθινές εμπειρίες. Αν δεν λες τίποτε για τις δικές σου αληθινές εμπειρίες —αν κηρύττεις μόνο τα λόγια και τα γράμματα του δόγματος που κατανοεί ο άνθρωπος, αν κηρύττεις μόνο λίγο δόγμα για την πίστη στον Θεό και λες τετριμμένες κοινοτοπίες και δεν ανοίγεσαι ως προς το τι υπάρχει στην καρδιά σου— τότε δεν είσαι ένα ειλικρινές άτομο και είσαι ανίκανος να είσαι ειλικρινές άτομο. Για να χρησιμοποιήσω το ίδιο παράδειγμα: ενώ ζουν μαζί για πολλά χρόνια, ένα αντρόγυνο προσπαθεί να συνηθίσει ο ένας τον άλλο, και έρχονται περιστασιακά σε σύγκρουση. Αλλά αν έχετε και οι δύο κανονική ανθρώπινη φύση, και εσύ πάντα του μιλάς από καρδιάς και εκείνος κάνει το ίδιο, σχετικά με τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζεις στη ζωή ή στη δουλειά, με αυτά που σκέφτεσαι βαθιά μέσα σου και με τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύεις να βάλεις σε τάξη τα πράγματα, ή με τις ιδέες ή τα σχέδια που έχεις για το μέλλον των παιδιών σας, και λες στον σύντροφό σου όλα αυτά τα πράγματα, τότε δεν θα νιώσετε οι δυο σας ιδιαίτερα οικεία ο ένας με τον άλλο; Αλλά αν εκείνος δεν σου λέει ποτέ τις πιο ενδόμυχες σκέψεις του και απλώς φέρνει στο σπίτι μια επιταγή μισθοδοσίας, αν εσύ δεν του μιλάς ποτέ για τις δικές σου σκέψεις και δεν εκμυστηρεύεστε ποτέ πράγματα ο ένας στον άλλο, τότε δεν θα υπάρχει συναισθηματική απόσταση μεταξύ σας; Ασφαλώς και θα υπάρχει, διότι ο ένας δεν κατανοεί τις σκέψεις ή τα σχέδια του άλλου. Εν τέλει, δεν θα μπορείς να διακρίνεις τι είδους άνθρωπος είναι ο σύντροφός σου, ούτε θα μπορεί εκείνος να διακρίνει τι είδους άνθρωπος είσαι εσύ. Δεν θα κατανοείς τις ανάγκες του, ούτε εκείνος θα κατανοεί τις δικές σου. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν λεκτική ή πνευματική επικοινωνία, τότε δεν υπάρχει πιθανότητα οικειότητας μεταξύ τους και δεν μπορούν να φροντίζουν ή να βοηθούν ο ένας τον άλλο. Το έχετε βιώσει αυτό, έτσι δεν είναι; Αν ο φίλος σου σου εκμυστηρευτεί τα πάντα, εκφράζοντας όλα όσα σκέφτεται και όποια δυστυχία ή ευτυχία έχει μέσα του, τότε δεν θα νιώσεις ιδιαίτερα κοντά του; Ο λόγος για τον οποίο είναι πρόθυμος να σου πει αυτά τα πράγματα είναι επειδή του έχεις εκμυστηρευτεί κι εσύ τις πιο ενδόμυχες σκέψεις σου. Έχετε ιδιαίτερα στενή σχέση, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορείτε να τα πηγαίνετε τόσο καλά και να βοηθάτε ο ένας τον άλλο. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές στην εκκλησία δεν είχαν αυτού του είδους την επικοινωνία και ανταλλαγή, δεν θα ήταν σε θέση να συνυπάρχουν αρμονικά και θα το έβρισκαν αδύνατο να συνεργάζονται καλά κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια απαιτεί πνευματική επικοινωνία και την ικανότητα να μιλά κανείς από καρδιάς. Αυτή είναι μία από τις αρχές την οποία πρέπει κανείς να κατέχει προκειμένου να είναι ειλικρινής άνθρωπος.

Όταν μερικοί άνθρωποι ακούνε ότι για να είναι κάποιος ειλικρινής πρέπει να λέει την αλήθεια και να μιλά μέσα απ’ την καρδιά του, και αν λέει ψέματα ή εξαπατά πρέπει να ανοιχθεί και να ξεγυμνώσει τον εαυτό του, λένε: «Είναι δύσκολο να είναι κανείς ειλικρινής. Πρέπει να λέω στους άλλους οτιδήποτε σκέφτομαι; Δεν είναι αρκετό να συναναστρέφομαι πάνω στα θετικά πράγματα; Δεν χρειάζεται να μιλώ στους άλλους για τη σκοτεινή ή τη διεφθαρμένη μου πλευρά, έτσι δεν είναι;» Αν δεν ξεγυμνώσεις τον εαυτό σου στους άλλους και δεν αναλύσεις σχολαστικά τον εαυτό σου, τότε δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον εαυτό σου. Δεν θα αναγνωρίσεις ποτέ τι είδους πράγμα είσαι, και οι άλλοι άνθρωποι δεν θα είναι ποτέ σε θέση να σε εμπιστευτούν. Αυτό είναι γεγονός. Αν θέλεις να σε εμπιστεύονται οι άλλοι, πρέπει πρώτα να είσαι ειλικρινής. Για να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, πρέπει πρώτα να ξεγυμνώσεις την καρδιά σου ώστε να μπορούν να δουν όλοι μέσα της, να δουν όλα όσα σκέφτεσαι και να αντικρίσουν το αληθινό σου πρόσωπο. Δεν πρέπει να προσπαθείς να κρυφτείς ή να καλυφθείς. Μόνο τότε θα σε εμπιστεύονται οι άλλοι και θα θεωρούν ότι είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Αυτό αποτελεί την πλέον θεμελιώδη άσκηση και προϋπόθεση του να είναι κανείς ειλικρινής άνθρωπος. Αν πάντα υποκρίνεσαι, πάντα προσποιείσαι τον άγιο, τον ευγενή και τον μέγα, όπως και προσποιείσαι ότι έχεις υψηλό ήθος, αν δεν αφήνεις τους ανθρώπους να δουν τη διαφθορά και τα ελαττώματά σου, αν παρουσιάζεις μια ψευδή εικόνα στους ανθρώπους, ώστε να πιστέψουν ότι διαθέτεις ακεραιότητα, ότι είσαι μέγας, ότι διαθέτεις αυταπάρνηση, ότι είσαι δίκαιος και ανιδιοτελής, δεν είναι αυτό απάτη και αναλήθεια; Δεν θα σε καταλάβουν οι άνθρωποι σε βάθος χρόνου; Άρα μη μεταμφιέζεσαι και μην καλύπτεσαι. Αντ’ αυτού, ξεγύμνωσε τον εαυτό σου και την καρδιά σου για να τα δουν οι άλλοι. Αν μπορείς να ξεγυμνώσεις την καρδιά σου για να τη δουν οι άλλοι, και αν μπορείς να αποκαλύψεις όλες τις σκέψεις και τα σχέδιά σου —και τα θετικά και τα αρνητικά— δεν είναι αυτό ειλικρίνεια; Αν μπορέσεις να ξεγυμνώσεις τον εαυτό σου για να σε δουν οι άλλοι, τότε θα σε δει και ο Θεός και θα πει: «Αν έχεις ξεγυμνώσει τον εαυτό σου για να σε δουν οι άλλοι, τότε σίγουρα είσαι ειλικρινής ενώπιόν Μου». Μα αν ξεγυμνώνεις τον εαυτό σου μόνο στον Θεό όταν είσαι εκτός του οπτικού πεδίου των άλλων ανθρώπων, και όταν είσαι μαζί τους πάντα υποκρίνεσαι ότι είσαι μέγας και ευγενής ή ανιδιοτελής, τότε τι θα σκεφτεί ο Θεός για σένα; Τι θα πει; Θα πει: «Είσαι πέρα για πέρα δόλιος άνθρωπος. Είσαι πέρα για πέρα υποκριτής και άθλιος, και δεν είσαι ειλικρινής άνθρωπος». Ο Θεός έτσι θα σε καταδικάσει. Εάν επιθυμείς να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, τότε, είτε βρίσκεσαι ενώπιον του Θεού είτε ενώπιον άλλων ανθρώπων, θα πρέπει να είσαι σε θέση να παρουσιάσεις μια αγνή και ανοιχτή περιγραφή για την εσωτερική σου κατάσταση και τα λόγια στην καρδιά σου. Είναι εύκολο να το επιτύχεις αυτό; Απαιτεί μια περίοδο εξάσκησης, καθώς και συχνή προσευχή και στήριξη στον Θεό. Πρέπει να εξασκηθείς στο να λες τα λόγια στην καρδιά σου απλά και ανοιχτά σε κάθε θέμα. Με αυτού του είδους την εξάσκηση, μπορείς να σημειώσεις πρόοδο. Αν αντιμετωπίσεις κάποια μεγάλη δυσκολία, πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να αναζητήσεις την αλήθεια· πρέπει να αγωνιστείς μες στην καρδιά σου και να υπερνικήσεις τη σάρκα, έως ότου μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Εκπαιδεύοντας έτσι τον εαυτό σου, λίγο-λίγο η καρδιά σου σταδιακά θα ανοίγει. Θα γίνεσαι όλο και πιο αγνός, και τα αποτελέσματα των λόγων και των πράξεών σου θα είναι διαφορετικά απ ό,τι ήταν προηγουμένως. Τα ψέματα και τα κόλπα σου όλο και θα μειώνονται, και εσύ θα μπορεί να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Τότε, θα έχεις γίνει, ουσιαστικά, ένας ειλικρινής άνθρωπος.

Έχοντας διαφθαρεί από τον Σατανά, όλη η ανθρωπότητα ζει σε μια σατανική διάθεση. Όπως και ο Σατανάς, οι άνθρωποι μεταμφιέζονται και κρύβονται από κάθε άποψη, και καταφεύγουν στον δόλο και τα παιχνιδάκια σε κάθε ζήτημα. Δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο να μην καταφεύγουν στον δόλο και τα παιχνιδάκια. Ορισμένοι άνθρωποι παίζουν, μάλιστα, δόλια παιχνίδια σε δραστηριότητες τόσο κοινές όσο τα ψώνια. Για παράδειγμα, μπορεί να έχουν αγοράσει ένα πολύ μοντέρνο σύνολο, ωστόσο, αν και το λατρεύουν, δεν τολμούν να το φορέσουν στην εκκλησία, από φόβο μην πουν κάτι γι’ αυτούς οι αδελφοί και οι αδελφές και τους αποκαλέσουν ρηχούς. Έτσι, το φορούν μόνο πίσω από την πλάτη των άλλων. Τι είδους συμπεριφορά είναι αυτή; Είναι η αποκάλυψη μιας δόλιας και πονηρής διάθεσης. Γιατί θα αγόραζε κάποιος ένα μοντέρνο σύνολο, αλλά δεν θα τολμούσε να το φορέσει μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές του; Στην καρδιά του, του αρέσουν τα μοντέρνα πράγματα και αυτός ακολουθεί τις τάσεις του κόσμου, όπως κάνουν οι άπιστοι. Φοβάται πως οι αδελφοί και οι αδελφές θα τον διακρίνουν, θα δουν πόσο ρηχός είναι, θα δουν πως δεν είναι αξιοσέβαστο και αξιότιμο άτομο. Μέσα στην καρδιά του, επιδιώκει τα μοντέρνα πράγματα και δυσκολεύεται να τα εγκαταλείψει, επομένως μπορεί να τα φοράει μόνο στο σπίτι του και φοβάται να αφήσει τους αδελφούς και τις αδελφές του να τα δουν. Αν δεν μπορεί να δείξει φανερά τα πράγματα που του αρέσουν, τότε γιατί δεν μπορεί να τα εγκαταλείψει; Δεν υπάρχει μια σατανική διάθεση που τον ελέγχει; Εκφέρει συνεχώς τα λόγια του δόγματος και φαίνεται πως κατανοεί την αλήθεια, όμως δεν είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια. Είναι ένας άνθρωπος που ζει βάσει μιας σατανικής διάθεσης. Αν κάποιος είναι πάντα ανέντιμος στα λόγια και στις πράξεις του, αν δεν αφήνει τους άλλους να δουν το πραγματικό του πρόσωπο και αν πάντα παριστάνει πως έχει την εικόνα ενός ευσεβή ανθρώπου μπροστά στους άλλους, τότε ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτόν και σε έναν Φαρισαίο; Θέλει να διάγει τη ζωή ενός πόρνου, αλλά να του εγείρουν και μνημείο προς τιμήν της αγνότητάς του. Ήξερε πολύ καλά πως δεν θα μπορούσε να φορέσει το εξωτικό του σύνολο δημοσίως, επομένως γιατί το αγόρασε; Δεν ήταν σπατάλη χρημάτων; Απλώς του αρέσουν αυτού του είδους τα πράγματα και ήθελε πολύ το συγκεκριμένο σύνολο, οπότε θεώρησε πως έπρεπε να το αγοράσει. Αλλά μόλις το αγοράσει, δεν μπορεί να το φορέσει έξω. Όταν έχουν περάσει μερικά χρόνια, μετανιώνει που το αγόρασε και ξαφνικά συνειδητοποιεί: «Πώς είναι δυνατόν να υπήρξα τόσο ανόητος, τόσο σιχαμερός, ώστε να το κάνω αυτό;» Ακόμη και ο ίδιος αηδιάζει με αυτό που έκανε. Αλλά δεν μπορεί να ελέγξει τις πράξεις του, επειδή δεν είναι σε θέση να εγκαταλείψει τα πράγματα που του αρέσουν και τα οποία επιδιώκει. Έτσι, υιοθετεί διπρόσωπες τακτικές και εξαπάτηση για να ευαρεστήσει τον εαυτό του. Αν αποκαλύπτει δόλια διάθεση σε ένα τόσο ασήμαντο ζήτημα, θα είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια όταν προκύψει κάτι σοβαρότερο; Θα ήταν αδύνατον. Προφανώς, είναι στη φύση του να είναι δόλιος, και ο δόλος είναι η αχίλλειος πτέρνα του. Ήταν ένα παιδί, έξι με επτά χρόνων, το οποίο κάποτε έφαγε κάτι νόστιμο με την οικογένειά του. Όταν τα άλλα παιδιά το ρώτησαν τι ήταν αυτό, το παιδί ανοιγόκλεισε τα μάτια του και είπε: «Ξέχασα», ενώ στην πραγματικότητα απλώς δεν ήθελε να τους το πει. Είναι δυνατόν να είχε ξεχάσει στ’ αλήθεια τι είχε μόλις φάει; Αυτό το εξάχρονο ή εφτάχρονο παιδί ήταν ικανό να πει ψέματα. Αυτό ήταν κάτι που του είχαν διδάξει οι ενήλικες; Ήταν αποτέλεσμα του οικογενειακού του περιβάλλοντος; Όχι, αυτή είναι η φύση του ανθρώπου, η κληρονομιά του· ο άνθρωπος γεννιέται με δόλια διάθεση. Στην πραγματικότητα, όποιο κι αν ήταν το νόστιμο φαγητό που έφαγε το παιδί, αυτό που έκανε ήταν φυσιολογικό. Του το έφτιαξαν οι γονείς του· δεν έκλεψε το φαγητό κάποιου άλλου. Αν αυτό το παιδί ήταν ικανό να πει ψέματα υπό τέτοιες συνθήκες, όταν δεν ήταν καθόλου αναγκαίο να το κάνει, τότε δεν θα ήταν ακόμα πιο πιθανό να πει ψέματα και σε άλλα ζητήματα; Ποιο πρόβλημα απεικονίζει αυτό; Δεν πρόκειται για πρόβλημα με τη φύση του; Αυτό το παιδί είναι πλέον ενήλικας, και το να λέει ψέματα έχει γίνει η φύση του. Είναι πράγματι ένα δόλιο άτομο· αυτό φαινόταν από τότε που ήταν αρκετά μικρό σε ηλικία. Οι δόλιοι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να λένε ψέματα και να εξαπατούν τους άλλους, και τα ψέματα και η εξαπάτησή τους μπορούν να κάνουν την εμφάνισή τους οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Δεν χρειάζεται να μάθουν πώς να κάνουν αυτά τα πράγματα, ούτε να τους ωθήσει κάποιος να τα κάνουν —γεννιούνται με την ικανότητα να τα κάνουν. Αν αυτό το παιδί ήταν ικανό να επινοήσει ψέματα για να εξαπατήσει τους ανθρώπους σε τόσο νεαρή ηλικία, θα μπορούσαν τα ψέματά του να είναι μια μεμονωμένη παράβαση; Σίγουρα όχι. Αυτό δείχνει πως, κατά φύση και ουσία, είναι ένα δόλιο άτομο. Δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς κάτι τόσο απλό; Αν κάποιος λέει ψέματα από τότε που ήταν παιδί, λέει ψέματα συχνά, λέει μάλιστα ψέματα και εξαπατά τους άλλους σε ό,τι αφορά απλά ζητήματα που δεν απαιτούν κάτι τέτοιο, και αν το να λέει ψέματα έχει γίνει η φύση του, τότε δεν θα του είναι εύκολο να αλλάξει. Είναι αληθινά ένα δόλιο άτομο. Γιατί λέμε πως οι δόλιοι άνθρωποι δεν μπορούν να σωθούν; Επειδή είναι απίθανο να αποδεχτούν την αλήθεια, επομένως δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εξαγνιστούν και να μεταμορφωθούν. Εκείνοι που μπορούν να λάβουν τη σωτηρία του Θεού διαφέρουν. Είναι σχετικά άδολοι από την κούνια, και αν πουν ένα μικρό ψέμα, είναι πιθανό να κοκκινίσουν και να νιώσουν άβολα. Είναι πιο εύκολο για ένα τέτοιο άτομο να γίνει ειλικρινής άνθρωπος: Αν του ζητούσες να πει ψέματα ή να εξαπατήσει, θα το έβρισκε δύσκολο. Όταν όντως πει ψέματα, δεν του βγαίνουν οι λέξεις, και όλοι μπορούν να το καταλάβουν αμέσως. Αυτοί είναι σχετικά απλοί άνθρωποι και είναι πιο πιθανό να επιτύχουν τη σωτηρία αν μπορέσουν να αποδεχθούν την αλήθεια. Ένα τέτοιο άτομο λέει ψέματα μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο. Σε γενικές γραμμές, είναι πάντα σε θέση να πει την αλήθεια. Εφόσον επιδιώκει την αλήθεια, θα είναι σε θέση να αποτινάξει αυτήν την πτυχή της διαφθοράς με λίγα χρόνια προσπαθειών, και τότε δεν θα του είναι δύσκολο να γίνει ειλικρινής άνθρωπος.

Ποιο είναι το πρότυπο του Θεού για τους ειλικρινείς ανθρώπους που απαιτεί; Πώς τίθενται οι απαιτήσεις του Θεού στο κεφάλαιο «Οι τρεις νουθεσίες» των λόγων του Θεού; [«Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να είσαι αυθεντικός με τον Θεό στο καθετί, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο. […] Αν τα λόγια σου είναι γεμάτα δικαιολογίες και αιτιολογίες χωρίς αξία, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος απρόθυμος να κάνει την αλήθεια πράξη. Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς, αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού»).] Υπάρχει μια ιδιαίτερα σημαντική πρόταση εδώ. Βλέπετε ποια είναι αυτή; (Ο Θεός λέει: «Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς, αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι»). Σωστά, αυτή είναι. Ο Θεός λέει: «Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς». Οι άνθρωποι έχουν κάνει πολλά πράγματα για τα οποία δεν τολμούν να μιλήσουν, και έχουν πάρα πολλές σκοτεινές πλευρές. Καμία από τις καθημερινές πράξεις τους δεν συμφωνεί με τον λόγο του Θεού, και εκείνοι δεν επαναστατούν απέναντι στη σάρκα. Κάνουν ό,τι θέλουν και, ακόμη και μετά από τόσο πολλά χρόνια πίστης στον Θεό, δεν έχουν εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. «Αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι». Εδώ ο Θεός έχει υποδείξει στους ανθρώπους ένα μονοπάτι άσκησης. Αν εσύ δεν ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο και απλώς φωνάζεις συνθήματα και δόγματα, τότε είσαι κάποιος που δεν θα λάβει εύκολα τη σωτηρία. Αυτό όντως συνδέεται με τη σωτηρία. Είναι πολύ σημαντικό για τον καθένα το να σωθεί. Έχει αναφέρει ο Θεός κάπου αλλού ότι «δεν θα αποκτήσεις εύκολα σωτηρία»; Οπουδήποτε αλλού, σπανίως αναφέρεται στο πόσο δύσκολο είναι να σωθεί κανείς, αλλά αναφέρεται σ’ αυτό όταν μιλάει για την ειλικρίνεια. Αν δεν είσαι ειλικρινής άνθρωπος, τότε είσαι κάποιος που είναι πολύ δύσκολο να σωθεί. Το ότι «δεν θα αποκτήσεις εύκολα σωτηρία» σημαίνει ότι αν δεν αποδεχθείς την αλήθεια, θα σου είναι δύσκολο να σωθείς. Θα είσαι ανίκανος να πάρεις τον σωστό δρόμο προς τη σωτηρία, κι έτσι θα είναι αδύνατον να σωθείς. Ο Θεός χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη διατύπωση προκειμένου να δώσει κάποιο περιθώριο στους ανθρώπους. Με άλλα λόγια: δεν είναι εύκολο να σωθείς, αλλά, αν κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, τότε θα έχεις μια ελπίδα να αποκτήσεις σωτηρία. Αυτή είναι η αντίστροφη σημασία αυτού. Αν δεν ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, και ποτέ δεν αναλύεις σχολαστικά τα μυστικά σου και τις προκλήσεις σου, και ποτέ δεν ανοίγεσαι σε συναναστροφή με τους άλλους, ούτε συναναστρέφεσαι, ούτε αναλύεις, ούτε φέρνεις στο φως τη διαφθορά και τα μοιραία ελαττώματά σου μαζί τους, τότε δεν μπορείς να σωθείς. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Αν δεν ξεγυμνώνεσαι ή δεν αναλύεις τον εαυτό σου μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα μισήσεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση, και έτσι, η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν θα αλλάξει ποτέ. Και αν δεν μπορείς να αλλάξεις, πώς μπορείς έστω και να σκέφτεσαι πως θα σωθείς; Τα λόγια του Θεού το δείχνουν αυτό ξεκάθαρα, και αυτά τα λόγια καταδεικνύουν το θέλημα του Θεού. Για ποιο λόγο τονίζει συνεχώς ο Θεός πως οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι ειλικρινείς; Επειδή το να είναι κανείς ειλικρινής είναι πολύ σημαντικό —έχει άμεση σχέση με το κατά πόσον μπορεί ή όχι ένας άνθρωπος να υποταχθεί στον Θεό και κατά πόσον μπορεί ή όχι να επιτύχει τη σωτηρία. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Είμαι αλαζόνας και αυτάρεσκος, και συχνά θυμώνω και αποκαλύπτω διαφθορά». Άλλοι λένε: «Είμαι πολύ ρηχός και ματαιόδοξος, και λατρεύω να με κολακεύουν οι άλλοι». Όλα αυτά είναι πράγματα τα οποία είναι ορατά στους ανθρώπους απ’ έξω, και δεν αποτελούν μεγάλα προβλήματα. Δεν θα πρέπει να μιλάς συνεχώς γι’ αυτά. Όποια κι αν είναι η διάθεσή σου και όποιος κι αν είναι ο χαρακτήρας σου, εφόσον μπορείς να είσαι ειλικρινής άνθρωπος όπως απαιτεί ο Θεός, μπορείς να σωθείς. Τι λέτε, λοιπόν; Είναι σημαντικό να είναι κανείς ειλικρινής; Είναι το πιο σημαντικό πράγμα, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός μιλάει για το να είναι κανείς ειλικρινής στο κεφάλαιο «Οι τρεις νουθεσίες» των λόγων Του. Σε άλλα κεφάλαια, αναφέρει συχνά πως οι πιστοί θα πρέπει να έχουν κανονική πνευματική ζωή και σωστή εκκλησιαστική ζωή, και περιγράφει πώς θα πρέπει να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση. Τα λόγια Του σχετικά με αυτά τα θέματα είναι γενικού περιεχομένου· δεν εξετάζονται πολύ συγκεκριμένα ή πολύ λεπτομερώς. Ωστόσο, όταν ο Θεός μιλάει για το να είναι κανείς ειλικρινής, υποδεικνύει το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουν οι άνθρωποι. Λέει στους ανθρώπους πώς να ασκούνται και μιλάει με άφθονες λεπτομέρειες και σαφήνεια. Ο Θεός λέει: «Αν έχεις πολλές εκμυστηρεύσεις που είσαι απρόθυμος να μοιραστείς, αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία». Το να είναι κανείς ειλικρινής σχετίζεται με το να επιτύχει τη σωτηρία. Επομένως, τι λέτε, για ποιο λόγο απαιτεί ο Θεός να είναι ειλικρινείς οι άνθρωποι; Αυτό άπτεται της αλήθειας της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Θεός σώζει τους ειλικρινείς ανθρώπους, οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι εκείνοι που θέλει για τη βασιλεία Του. Εάν είσαι ικανός για ψέματα και τεχνάσματα, είσαι ένα δόλιο, διεστραμμένο και ύπουλο άτομο, δεν είσαι ειλικρινής. Εάν δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να σε σώσει ο Θεός, ούτε υπάρχει τρόπος να σωθείς. Λες ότι είσαι πλέον πολύ ευσεβής, ότι δεν είσαι αλαζόνας ή αυτάρεσκος, ότι είσαι σε θέση να πληρώσεις τίμημα όταν εκτελείς το καθήκον σου, ή ότι μπορείς να διαδώσεις το ευαγγέλιο και να φέρεις πολλούς ανθρώπους στην πίστη. Μα δεν είσαι ειλικρινής, είσαι ακόμα δόλιος και δεν έχεις αλλάξει καθόλου, επομένως μπορείς να σωθείς; Σε καμία περίπτωση. Κι έτσι, αυτά τα λόγια του Θεού υπενθυμίζουν σε όλους ότι για να σωθούν, πρέπει πρώτα να είναι ειλικρινείς σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού. Πρέπει να ανοιχτούν, να φανερώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τις προθέσεις και τα μυστικά τους, και να αναζητήσουν την οδό του φωτός. Τι σημαίνει η φράση «να αναζητήσεις την οδό του φωτός»; Σημαίνει να αναζητήσεις την αλήθεια ώστε να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Όταν φανερώνεις τη διαφθορά σου, τους στόχους και τις προθέσεις που κρύβονται πίσω από τις πράξεις σου, αναλύεις επίσης τον εαυτό σου, και έπειτα αναζητάς: «Γιατί το έκανα αυτό το πράγμα; Έχει κάποια βάση στα λόγια του Θεού; Συνάδει με την αλήθεια; Με αυτήν την πράξη μου, κάνω εν γνώσει μου κάτι κακό; Εξαπατώ τον Θεό; Αν εξαπατώ τον Θεό, τότε δεν θα πρέπει να το κάνω· θα πρέπει να εξετάσω τι απαιτεί ο Θεός και τι λέει ο Θεός, και να βρω ποιες είναι οι αρχές της αλήθειας». Αυτό σημαίνει να αναζητάς την αλήθεια· αυτό σημαίνει να βαδίζεις στο φως. Όταν οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό πράξη τακτικά, είναι σε θέση να αλλάξουν πραγματικά και, συνεπώς, είναι σε θέση να επιτύχουν τη σωτηρία.

Το ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς αποδεικνύει ότι αποστρέφεται πραγματικά και δεν συμπαθεί τους δόλιους ανθρώπους. Η αντιπάθεια του Θεού για τους δόλιους ανθρώπους είναι αντιπάθεια για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, για τις διαθέσεις τους, για τις προθέσεις τους και για τις μεθόδους εξαπάτησης που χρησιμοποιούν· ο Θεός αντιπαθεί όλα αυτά τα πράγματα. Εάν οι δόλιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την αλήθεια, να παραδεχθούν τις δόλιες διαθέσεις τους, και είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού, τότε έχουν κι αυτοί ελπίδα να σωθούν —διότι ο Θεός μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους ισότιμα, όπως κάνει και η αλήθεια. Και έτσι, αν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι που ευαρεστούν τον Θεό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις αρχές της συμπεριφοράς μας. Δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σύμφωνα με τις σατανικές φιλοσοφίες, δεν μπορούμε πλέον να τα βγάζουμε πέρα με το ψέμα και την απάτη. Πρέπει να απαλλαχθούμε απ’ όλα τα ψέματά μας και να γίνουμε ειλικρινείς άνθρωποι. Τότε θα αλλάξει η άποψη του Θεού για εμάς. Παλαιότερα, οι άνθρωποι στηρίζονταν πάντα στο ψέμα, την προσποίηση και την απάτη ενώ ζούσαν ανάμεσα στους άλλους και χρησιμοποιούσαν σατανικές φιλοσοφίες ως βάση της ύπαρξής τους, ζωή τους και θεμέλιο για τη συμπεριφορά τους. Αυτό ήταν κάτι που σιχαινόταν ο Θεός. Ανάμεσα στους άπιστους, αν μιλάς ειλικρινά, λες την αλήθεια και είσαι ειλικρινής άνθρωπος, τότε θα συκοφαντηθείς, θα κριθείς και θα σε απαρνηθούν. Οπότε, ακολουθείς τις κοσμικές τάσεις και ζεις σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες· γίνεσαι όλο και πιο επιδέξιος στο ψέμα και όλο και πιο δόλιος. Μαθαίνεις, επίσης, να χρησιμοποιείς ύπουλα μέσα για να πετυχαίνεις τους στόχους σου και να προστατεύεις τον εαυτό σου. Ευημερείς όλο και περισσότερο στον κόσμο του Σατανά, με αποτέλεσμα να πέφτεις όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία, μέχρι που δεν μπορείς να απεγκλωβιστείς. Στον οίκο του Θεού, ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα πράγματα. Όσο περισσότερο λες ψέματα και παίζεις δόλια παιχνίδια, τόσο περισσότερο ο εκλεκτός λαός του Θεού θα σε βαρεθεί και θα σε απαρνηθεί. Αν αρνηθείς να μετανοήσεις και εξακολουθήσεις να προσκολλάσαι σε σατανικές φιλοσοφίες και λογική, αν χρησιμοποιείς συνωμοσίες και περίπλοκα σχέδια για να μεταμφιεστείς και να καλυφθείς, τότε είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθείς και να αποκλειστείς. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός μισεί τους δόλιους ανθρώπους. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να ευημερήσουν στον οίκο του Θεού και οι δόλιοι άνθρωποι τελικά θα απορριφθούν και θα αποκλειστούν. Όλα αυτά είναι προκαθορισμένα από τον Θεό. Μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών. Αν δεν προσπαθήσεις να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος και αν δεν βιώσεις και δεν ασκηθείς προς την κατεύθυνση της επιδίωξης της αλήθειας, αν δεν εκθέσεις την ασχήμια σου και δεν ξεγυμνωθείς, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού. Ανεξάρτητα από το τι κάνεις ή ποιο καθήκον εκτελείς, πρέπει να έχεις ειλικρινή στάση. Χωρίς ειλικρινή στάση, δεν μπορείς να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου. Αν πάντοτε εκτελείς το καθήκον σου με τρόπο απρόσεκτο και επιπόλαιο, και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα καλά, τότε θα πρέπει να κάνεις αυτοκριτική, να κατανοήσεις τον εαυτό σου και να ανοιχτείς για να αναλύσεις τον εαυτό σου. Στη συνέχεια θα πρέπει να αναζητήσεις τις αρχές της αλήθειας και να πασχίσεις να τα καταφέρεις καλύτερα την επόμενη φορά, αντί να είσαι απρόσεκτος και επιπόλαιος. Αν δεν προσπαθείς να ικανοποιήσεις τον Θεό με ειλικρινή καρδιά και κοιτάς πάντα να ικανοποιήσεις τη σάρκα σου ή την υπερηφάνειά σου, τότε θα μπορέσεις να κάνεις καλή δουλειά; Θα μπορέσεις να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου; Σίγουρα όχι. Εκείνοι που είναι δόλιοι είναι πάντοτε επιπόλαιοι όταν εκτελούν το καθήκον τους· σε ό,τι καθήκον κι αν είναι, δεν το κάνουν καλά, και τέτοιοι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποκτήσουν σωτηρία. Πείτε Μου —όταν οι δόλιοι άνθρωποι κάνουν πράξη την αλήθεια, επιδίδονται σε δόλο; Το να κάνουν πράξη την αλήθεια απαιτεί να πληρώσουν ένα τίμημα, να εγκαταλείψουν τα δικά τους συμφέροντα, να ανοιχτούν και να ξεγυμνωθούν στους άλλους. Μα κάτι κρύβουν· όταν μιλούν, προδίδουν μόνο τα μισά και τα υπόλοιπα τα κρύβουν. Οι άλλοι αναγκάζονται πάντοτε να μαντεύουν τι εννοούν, και πρέπει πάντοτε να λύσουν κάποιον γρίφο για να καταλάβουν τη σημασία των λόγων τους. Δίνουν πάντοτε στον εαυτό τους κάποιον χώρο για να ελίσσονται, δίνουν στον εαυτό τους κάποιο περιθώριο για να έχουν άνεση κινήσεων. Όταν οι άλλοι παρατηρούν πως είναι δόλιοι, δεν θέλουν καμία σχέση μαζί τους και είναι επιφυλακτικοί απέναντί τους σε οτιδήποτε κάνουν. Λένε ψέματα και εξαπατούν, και οι άλλοι δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν, αφού δεν γνωρίζουν τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα σε αυτά που λένε ή πόσο νοθευμένα είναι αυτά. Συχνά αθετούν τον λόγο τους προς τους άλλους, και οι άνθρωποι δεν τους εκτιμούν καθόλου μέσα στην καρδιά τους. Και όσον αφορά την καρδιά του Θεού; Πώς τους βλέπει ο Θεός; Ο Θεός τούς απεχθάνεται ακόμη περισσότερο, επειδή ο Θεός διερευνά τα βάθη της καρδιάς και του νου των ανθρώπων. Οι άνθρωποι μπορούν να δουν μόνο αυτό που φαίνεται, αλλά η ματιά του Θεού είναι πιο ακριβής, πιο οξυδερκής και πιο ρεαλιστική.

Όσο καιρό κι αν είσαι πιστός, όποιο κι αν είναι το καθήκον σου ή η δουλειά που κάνεις, είτε το επίπεδό σου είναι υψηλό ή χαμηλό, ή ο χαρακτήρας σου είναι καλός ή κακός, εφόσον μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια και να επιζητήσεις να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος, είναι βέβαιο πως θα δρέψεις τις ανταμοιβές. Κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι δεν επιζητούν να γίνουν ειλικρινείς άνθρωποι, πιστεύουν πως αρκεί να κάνουν καλά το καθήκον τους. Σε αυτούς, λέω το εξής: «Δεν θα είσαι ποτέ σε θέση να κάνεις καλά το καθήκον σου». Άλλοι θεωρούν πως το να είναι ειλικρινείς άνθρωποι δεν είναι σημαντικό, πως το πιο σημαντικό είναι να επιζητούν να υπηρετήσουν το θέλημα του Θεού, και πως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Εμπρός, λοιπόν, προσπάθησε —δες αν μπορείς να υπηρετήσεις το θέλημα του Θεού χωρίς να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος. Άλλοι δεν επιζητούν να γίνουν ειλικρινείς άνθρωποι, αλλά αρκούνται στο να προσεύχονται καθημερινά, να πηγαίνουν εγκαίρως στις συναθροίσεις, να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού, και απλώς να μη ζουν όπως ζουν οι άπιστοι. Εφόσον δεν παραβιάζουν τον νόμο ή δεν κάνουν κάτι κακό, αυτό είναι αρκετό. Μπορεί, όμως, να ικανοποιηθεί έτσι ο Θεός; Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό αν δεν είσαι ειλικρινής άνθρωπος; Αν δεν είσαι ειλικρινής άνθρωπος, τότε δεν είσαι το σωστό είδος ανθρώπου. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε είσαι διεφθαρμένος και πανούργος. Ενεργείς απρόσεκτα και επιπόλαια, εκδηλώνεις κάθε είδους διαφθορά, και δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια ακόμη κι όταν το θέλεις. Αν κάποιος δεν είναι ειλικρινής άνθρωπος, αυτό σημαίνει πως τίποτα δεν γίνεται καλά —δεν θα έχεις τον τρόπο να επιτύχεις υποταγή στον Θεό ή να Τον ικανοποιήσεις. Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό σε οτιδήποτε κάνεις χωρίς να έχεις μια στάση ειλικρίνειας; Πώς μπορείς να ικανοποιήσεις τον Θεό αν εκτελείς το καθήκον σου χωρίς να έχεις ειλικρινή στάση; Θα μπορούσες να το κάνεις σωστά; Σκέφτεσαι μονίμως τη δική σου σάρκα και τις δικές σου προοπτικές, θέλεις μονίμως να μειώνεις τα βάσανα της σάρκας σου, να δαπανάς λιγότερο τον εαυτό σου, να θυσιάζεις λιγότερα, να πληρώνεις μικρότερο τίμημα. Μονίμως αποκρύπτεις κάτι. Αυτή είναι δόλια στάση. Ορισμένοι άνθρωποι είναι υστερόβουλοι ακόμη και σε ό,τι αφορά το να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Λένε: «Πρέπει να ζω άνετα στο μέλλον. Κι αν το έργο του Θεού δεν τελειώσει ποτέ; Δεν γίνεται να Του προσφέρω το εκατό τοις εκατό του εαυτού μου· ούτε καν ξέρω πότε θα έρθει η ημέρα του Θεού. Πρέπει να είμαι υστερόβουλος, να κάνω διευθετήσεις για την οικογενειακή μου ζωή και για το μέλλον μου προτού δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό». Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ποια διάθεση συνιστά το να είναι κανείς υστερόβουλος και να καταστρώνει σχέδια έκτακτης ανάγκης για τον εαυτό του; Είναι αυτοί οι άνθρωποι πιστοί στον Θεό; Είναι ειλικρινείς άνθρωποι; Το να είναι κανείς υστερόβουλος και να καταστρώνει σχέδια έκτακτης ανάγκης δεν είναι σε σύμπνοια με τον Θεό. Πρόκειται για δόλια διάθεση, και οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό ενεργούν με δόλο. Η στάση τους απέναντι στον Θεό σίγουρα δεν είναι ειλικρινής. Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται ότι, ενώ αλληλεπιδρούν ή συνευρίσκονται με τους αδελφούς και τις αδελφές τους, εκείνοι θα διακρίνουν τα προβλήματά τους και θα πουν ότι έχουν χαμηλό ανάστημα ή θα τους περιφρονήσουν. Έτσι, όταν μιλούν, προσπαθούν πάντα να δίνουν την εντύπωση ότι είναι πολύ ενθουσιώδεις, ότι λαχταρούν τον Θεό και ότι έχουν μεγάλη προθυμία να κάνουν πράξη την αλήθεια. Μα μέσα τους, είναι στην πραγματικότητα τρομερά αδύναμοι και αρνητικοί. Παριστάνουν τους δυνατούς, ώστε να μην μπορεί να τους καταλάβει κανείς. Και αυτό είναι δόλος. Εν ολίγοις, σε οτιδήποτε κάνεις, είτε στη ζωή είτε στην εκτέλεση ενός καθήκοντος, αν επιδίδεσαι σε ψέματα και υποκρισία ή δίνεις ψευδείς εντυπώσεις για να ξεγελάς ή να εξαπατάς τους άλλους και να τους κάνεις να σε εκτιμούν και να σε λατρεύουν, ή για να μη σε περιφρονούν, όλα αυτά είναι δόλος. Ορισμένες γυναίκες λατρεύουν τους συζύγους τους ενώ, στην πραγματικότητα, οι σύζυγοί τους είναι δαίμονες και μη πιστοί. Από φόβο πως οι αδελφοί και οι αδελφές της θα πουν πως τα συναισθήματά της είναι πολύ έντονα, μια τέτοια γυναίκα θα είναι η πρώτη που θα πει: «Ο σύζυγός μου είναι δαίμονας». Αλλά μέσα στην καρδιά της, λέει: «Ο σύζυγός μου είναι καλός άνθρωπος». Η πρώτη κουβέντα συνιστά αυτό που λένε τα χείλη της —αλλά αυτό είναι απλώς για να το ακούσουν οι άλλοι, ώστε να νομίζουν πως έχει διάκριση ως προς τον σύζυγό της. Αυτό που εννοεί πραγματικά είναι: «Μην αποκαλύψετε αυτό το θέμα. Θα εκφράσω πρώτη αυτήν την άποψη, ώστε να μη χρειαστεί να το αναφέρετε εσείς. Έχω ήδη εκθέσει τον σύζυγό μου ως δαίμονα, οπότε αυτό σημαίνει πως έχω αποχωριστεί τα συναισθήματά μου και εσείς δεν θα έχετε τίποτα να πείτε πάνω σε αυτό». Αυτό δεν είναι πονηρία; Δεν είναι προσωπείο; Αν το κάνεις αυτό, τότε εξαπατάς τους ανθρώπους και τους παραπλανάς φορώντας ένα προσωπείο. Παίζεις παιχνιδάκια, κάνεις κόλπα σε κάθε βήμα, ούτως ώστε αυτό που βλέπουν οι άλλοι να είναι η ψευδής εικόνα σου, όχι το αληθινό σου πρόσωπο. Αυτό είναι μοχθηρό· αυτή είναι η δολιότητα του ανθρώπου. Εφόσον έχεις αναγνωρίσει πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας, τότε γιατί δεν τον χωρίζεις; Γιατί δεν απορρίπτεις εκείνον τον δαίμονα, εκείνον τον Σατανά; Λες πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας, αλλά συνεχίζεις να περνάς τη ζωή σου μαζί του —αυτό δείχνει πως σου αρέσουν οι δαίμονες. Τα χείλη σου λένε πως είναι δαίμονας, αλλά δεν το παραδέχεσαι μέσα στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει πως εξαπατάς τους άλλους, τους ξεγελάς. Δείχνει, επίσης, πως έχεις κάνει κόμμα με τους δαίμονες, πως τους προστατεύεις. Αν ήσουν κάποιος που μπορούσε να κάνει πράξη την αλήθεια, θα χώριζες τον σύζυγό σου τη στιγμή που αναγνώριζες πως ήταν δαίμονας. Τότε θα μπορούσες να καταθέσεις μαρτυρία, και αυτό θα έδειχνε πως τραβούσες μια σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του εαυτού σου και του διαβόλου. Δυστυχώς, όμως, όχι μόνο έχεις αποτύχει να τραβήξεις αυτήν τη γραμμή, αλλά περνάς τις μέρες σου με έναν δαίμονα, και παραπλανάς τους αδελφούς και τις αδελφές με ψέματα και δόλο. Αυτό αποδεικνύει πως ανήκεις στο σινάφι του διαβόλου, πως είσαι άλλος ένας δαίμονας που ψεύδεται. Λένε πως μια γυναίκα ακολουθεί τον σύζυγό της σε ό,τι κι αν κάνει αυτός. Εφόσον παντρεύτηκες έναν δαίμονα και δεν του γύρισες ποτέ την πλάτη, αυτό αποδεικνύει πως κι εσύ είσαι δαίμονας. Ανήκεις στον διάβολο, αλλά λες πως ο σύζυγός σου είναι δαίμονας για να αποδείξεις πως ανήκεις στον Θεό —αυτό δεν αποτελεί τακτική ψεμάτων και δόλου; Γνωρίζεις πολύ καλά την αλήθεια, αλλά εξακολουθείς να χρησιμοποιείς τέτοια μέσα για να ρίξεις στάχτη στα μάτια των άλλων. Αυτό είναι ύπουλο· είναι δόλιο. Όλοι εκείνοι που είναι ύπουλοι και δόλιοι είναι πέρα για πέρα δαίμονες.

Όλοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση. Αν κάνεις κάποια ενδοσκόπηση, θα δεις ξεκάθαρα κάποιες καταστάσεις ή ασκήσεις στις οποίες δίνεις στους άλλους μια ψευδή εντύπωση ή ενεργείς με δόλο· υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες όλοι σας προσποιείστε ή είστε υποκριτές. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Τότε γιατί δεν το έχω αντιληφθεί; Είμαι άδολο άτομο. Με έχουν εκφοβίσει και εξαπατήσει τόσο πολύ σε αυτόν τον κόσμο, και δεν έχω υπάρξει ούτε μία φορά δόλιος. Λέω απλώς ό,τι υπάρχει στην καρδιά μου». Αυτό και πάλι δεν αποδεικνύει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Είναι πιθανό να είσαι απλώς κουτός ή όχι ιδιαίτερα μορφωμένος, ή μπορεί να σε κάνουν εύκολα ό,τι θέλουν όταν βρίσκεσαι σε κάποια ομάδα, ή μπορεί να είσαι ένας ανίκανος δειλός, οι πράξεις του οποίου υστερούν σε σοφία, ο οποίος διαθέτει λιγοστές ικανότητες και ο οποίος ανήκει σε χαμηλότερη βαθμίδα στην κοινωνία —και πάλι δεν σημαίνει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Ειλικρινής άνθρωπος είναι εκείνος που μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια —όχι κάποιος αξιολύπητος αχρείος, κάποιος άχρηστος, κάποιος ανόητος ή άδολος άνθρωπος. Θα πρέπει να είστε σε θέση να τα διακρίνετε αυτά τα πράγματα, σωστά; Συχνά, ακούω ορισμένους ανθρώπους να λένε: «Δεν λέω ποτέ ψέματα· είμαι πάντα το άτομο στο οποίο λένε ψέματα οι άλλοι. Οι άνθρωποι εκεί έξω με κάνουν μονίμως ό,τι θέλουν. Ο Θεός είπε πως ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά, και εγώ είμαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Αυτή είναι η χάρη του Θεού. Ο Θεός λυπάται τους ανθρώπους σαν εμάς, τους άδολους ανθρώπους που δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην κοινωνία. Αυτή είναι πραγματικά η συμπόνια του Θεού!» Το να λέει ο Θεός πως ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά έχει όντως μια πρακτική πλευρά. Αν και μπορείς να το αναγνωρίσεις, αυτό δεν αποδεικνύει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι άνθρωποι είναι απλώς βλάκες, χαζοί· είναι ανόητοι και δεν διαθέτουν καμία απολύτως ικανότητα, έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν κατανοούν καθόλου την αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τους ειλικρινείς ανθρώπους για τους οποίους μιλάει ο Θεός. Πράγματι, ο Θεός ανυψώνει τους πένητες από την κοπριά, αλλά οι χαζοί και οι ανόητοι δεν είναι εκείνοι που ανυψώνονται. Το επίπεδό σου είναι εγγενώς πολύ χαμηλό και εσύ είσαι χαζός, άχρηστος, και αν και γεννήθηκες σε φτωχή οικογένεια και είσαι μέλος της κατώτερης τάξης της κοινωνίας, εξακολουθείς να μην είσαι στόχος της σωτηρίας του Θεού. Μόνο και μόνο επειδή έχεις υποφέρει πολύ και έχεις υπομείνει προκατάληψη στην κοινωνία, μόνο και μόνο επειδή όλοι σε έχουν κάνει ό,τι θέλουν και σε έχουν εξαπατήσει, μη νομίζεις πως αυτό σε καθιστά ειλικρινή άνθρωπο. Αν το νομίζεις αυτό, τότε είσαι πολύ γελασμένος. Μήπως διατηρείτε κάποια παρανόηση ή εσφαλμένη αντίληψη για το τι είναι ένας ειλικρινής άνθρωπος; Έχετε αποκτήσει μια κάπως σαφέστερη εικόνα με αυτήν τη συναναστροφή; Το να είναι κανείς ειλικρινής δεν είναι όπως το νομίζουν οι άνθρωποι· δεν είναι το να μιλάει κανείς ευθέως και να αποφεύγει τις αοριστολογίες. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι εκ φύσεως πολύ ευθύς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν επιδίδεται σε εξαπάτηση ή δόλο. Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις που είναι πονηρές και δόλιες. Όταν οι άνθρωποι ζουν σε αυτόν τον κόσμο, υπό την επιρροή του Σατανά, κυβερνώμενοι και ελεγχόμενοι από τη δύναμή του, τους είναι αδύνατο να είναι ειλικρινείς. Μπορούν να γίνονται μόνο όλο και πιο δόλιοι. Ζώντας μέσα στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα, το να είναι κανείς ειλικρινής άνθρωπος συνεπάγεται σίγουρα πολλές δυσκολίες. Είναι πιθανό να μας χλευάσουν, να μας διασύρουν, να μας κρίνουν, ακόμη και να μας αποκλείσουν και να μας εκδιώξουν οι άπιστοι, οι διάβολοι βασιλιάδες και οι ζωντανοί δαίμονες. Επομένως, είναι δυνατόν να επιβιώσει κανείς ως ειλικρινής άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο; Υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε σε αυτόν τον κόσμο; Ναι, υπάρχει. Ασφαλώς και υπάρχει χώρος για να επιβιώσουμε. Ο Θεός μάς έχει προκαθορίσει και επιλέξει, και σίγουρα μας ανοίγει μια διέξοδο. Πιστεύουμε στον Θεό και Τον ακολουθούμε εξολοκλήρου υπό την καθοδήγησή Του, και ζούμε αποκλειστικά και μόνο από την πνοή και τη ζωή που Εκείνος δίνει. Επειδή έχουμε αποδεχθεί την αλήθεια των λόγων του Θεού, έχουμε νέους κανόνες για το πώς να ζούμε, καθώς και νέους στόχους για τη ζωή μας. Τα θεμέλια της ζωής μας έχουν αλλάξει. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής, έναν νέο τρόπο διαγωγής, αποκλειστικά και μόνο για να αποκτήσουμε την αλήθεια και να σωθούμε. Έχουμε υιοθετήσει έναν νέο τρόπο ζωής: Ζούμε προκειμένου να εκτελούμε καλά τα καθήκοντά μας και να ικανοποιούμε τον Θεό. Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτά που τρώει η σάρκα μας, με το τι φοράμε ή πού ζούμε· είναι η πνευματική μας ανάγκη. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν πως το να είναι κανείς ειλικρινής είναι υπερβολικά δύσκολο. Ένα μέρος αυτού είναι πως το να αποβάλουμε μια διεφθαρμένη διάθεση είναι πολύ δύσκολο. Επιπλέον, αν ζείτε ανάμεσα σε απίστους —και ιδιαίτερα αν εργάζεστε μαζί τους— τότε το να είστε ειλικρινείς άνθρωποι και να λέτε την αλήθεια μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να σας κοροϊδέψουν, να σας συκοφαντήσουν, να σας κρίνουν, ακόμη και να σας περιθωριοποιήσουν ή να σας εκδιώξουν. Αυτό δημιουργεί προκλήσεις για την επιβίωσή μας. Πολλοί άνθρωποι λένε: «Το να είναι κανείς ειλικρινής δεν είναι εφικτό. Θα βρεθώ σε μειονεκτική θέση αν μιλήσω ειλικρινά, και δεν θα καταφέρω τίποτα αν δεν πω ψέματα». Τι είδους οπτική είναι αυτή; Είναι η οπτική και το σκεπτικό ενός δόλιου ανθρώπου. Λένε ψευδή, δόλια πράγματα αποκλειστικά και μόνο για να διαφυλάξουν το δικό τους κύρος και τα δικά τους συμφέροντα. Δεν είναι πρόθυμοι να είναι ειλικρινείς άνθρωποι και να λένε την αλήθεια, από φόβο μη χάσουν αυτά τα πράγματα. Έτσι είναι όλη η διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Όσο μορφωμένοι και αν είναι, όσο υψηλό ή χαμηλό κύρος κι αν έχουν, είτε είναι αξιωματούχοι είτε κοινοί πολίτες, είτε είναι διασημότητες είτε μέσοι άνθρωποι, όλοι ψεύδονται και εξαπατούν συνεχώς, και κανείς δεν είναι αξιόπιστος. Αν δεν διορθωθούν αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις, θα συνεχίσουν να ψεύδονται και να εξαπατούν συνεχώς, και θα είναι γεμάτοι από μια δόλια διάθεση. Μπορούν με αυτόν τον τρόπο να επιτύχουν αληθινή υποταγή στον Θεό; Μπορούν να λάβουν την έγκριση του Θεού; Σίγουρα όχι.

Πιστεύετε πως είναι δύσκολο να είναι κανείς ειλικρινής άνθρωπος; Έχετε δοκιμάσει ποτέ να το κάνετε πράξη; Από ποιες απόψεις έχετε κάνει πράξη και έχετε βιώσει το να είστε ειλικρινείς άνθρωποι; Σε ποιες αρχές βασιζόταν η άσκησή σας; Ποιο επίπεδο εμπειρίας έχετε πάνω σε αυτό επί του παρόντος; Έχετε φτάσει στο σημείο όπου είστε ουσιαστικά ένα ειλικρινές άτομο; Αν το έχετε επιτύχει, αυτό είναι θαυμάσιο! Μέσα από τα λόγια του Θεού, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να δούμε πως προκειμένου να μας σώσει και να μας μεταμορφώσει, Εκείνος δεν κάνει απλώς κάποια προετοιμασία ή κάποιο έργο για να δείξει τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον, και μετά τέλος. Ούτε αλλάζει την εξωτερική συμπεριφορά των ανθρώπων. Αντίθετα, θέλει να αλλάξει όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, ξεκινώντας από τα εσώτατα βάθη της καρδιάς τους, από τις διαθέσεις τους και από την ίδια τους την ουσία, και να τους μεταμορφώσει από τον πυρήνα. Δεδομένου πως έτσι εργάζεται ο Θεός, πώς θα πρέπει τότε να ενεργούμε προς τον εαυτό μας; Θα πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για ό,τι αναζητούμε, για την αλλαγή της διάθεσής μας, καθώς και για τα καθήκοντα που θα πρέπει να κάνουμε. Θα πρέπει να είμαστε σοβαροί σε οτιδήποτε κάνουμε, χωρίς να αφήνουμε τα πράγματα στην τύχη, και να μπορούμε να αναλύουμε τα πάντα. Κάθε φορά που ολοκληρώνεις κάτι, ακόμη κι αν πιστεύεις πως έχει γίνει σωστά, δεν είναι απαραίτητο πως θα συνάδει με την αλήθεια. Πρέπει επίσης να τεθεί υπό ανάλυση, όπως και υπό σύγκριση, επαλήθευση και διάκριση σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο, θα φανεί ξεκάθαρα αν ήταν σωστό ή εσφαλμένο. Επιπλέον, πρέπει να αναλυθούν και τα πράγματα που πιστεύεις ότι έκανες λάθος. Αυτό απαιτεί να περάσουν περισσότερο χρόνο μαζί οι αδελφοί και οι αδελφές για να συναναστραφούν, να αναζητήσουν και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Όσο περισσότερο συναναστρέφεσαι, τόσο πιο πολύ θα φωτίζεται η καρδιά σου και τόσο περισσότερο θα κατανοείς τις αρχές της αλήθειας. Αυτή είναι η ευλογία του Θεού. Αν κανείς σας δεν ανοίγει την καρδιά του και όλοι σας κρύβετε τον εαυτό σας, ελπίζοντας να αφήσετε καλή εντύπωση στο μυαλό των άλλων και θέλοντας να σας έχουν σε υψηλή εκτίμηση και να μη σας χλευάζουν, τότε δεν θα βιώσετε αληθινή ανάπτυξη. Αν μεταμφιέζεσαι διαρκώς και δεν ανοίγεσαι ποτέ κατά τη συναναστροφή, δεν θα λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος και δεν θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις την αλήθεια. Ποιο θα είναι τότε το αποτέλεσμα; Θα ζεις παντοτινά στο σκοτάδι και δεν θα σωθείς. Αν θέλεις να αποκτήσεις την αλήθεια και να αλλάξεις τη διάθεσή σου, πρέπει να πληρώσεις ένα τίμημα για να αποκτήσεις την αλήθεια και να κάνεις πράξη την αλήθεια, όπως και πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου και να συναναστραφείς με άλλους. Αυτό είναι ωφέλιμο τόσο για την είσοδό σου στη ζωή όσο και για την αλλαγή της διάθεσής σου. Το να συζητάς για την εμπειρία και την κατανόησή σου στις συναθροίσεις ωφελεί και εσένα και τους άλλους. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αν κανείς σας δεν μιλάει για την αυτογνωσία του ή για τις εμπειρίες και την κατανόησή του; Αν κανείς σας δεν αναλύει τον εαυτό του και δεν ανοίγεται; Αν όλοι σας διαπρέπετε στο να εκφέρετε γράμματα και δόγματα, αλλά κανείς σας δεν μοιράζεται την κατανόηση που έχει για τον εαυτό του και κανείς σας δεν έχει το θάρρος να αποκαλύψει τη λιγοστή αυτογνωσία που διαθέτει; Θα μαζεύεστε και θα ανταλλάζετε μερικές ευγένειες και φιλοφρονήσεις, θα κολακεύετε ο ένας τον άλλο, θα καυχιέστε ο ένας στον άλλον και θα λέτε ανειλικρινείς κουβέντες. «Τα πας πολύ καλά τώρα τελευταία. Έχεις κάνει κάποιες αλλαγές!» «Έχεις δείξει πολύ μεγάλη πίστη τώρα τελευταία!» «Είσαι τόσο ενθουσιώδης!» «Έχεις δαπανήσει πολύ περισσότερα από ό,τι εγώ». «Οι συνεισφορές σου είναι μεγαλύτερες από τις δικές μου!» Προκύπτει μια τέτοια κατάσταση. Όλοι κολακεύουν ο ένας τον άλλον και καυχιούνται ο ένας στον άλλον, και κανείς δεν είναι πρόθυμος να αποκαλύψει τον αληθινό του εαυτό προς ανάλυση, ώστε να τον διακρίνουν και να τον κατανοήσουν όλοι. Μπορεί να υπάρξει αληθινή εκκλησιαστική ζωή σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Όχι, δεν μπορεί. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Έχω ζήσει την εκκλησιαστική ζωή για αρκετά χρόνια. Πάντα ήμουν ικανοποιημένος και την απολάμβανα. Στις συναθροίσεις, όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές αρέσκονται να προσεύχονται και να τραγουδούν ύμνους για να υμνήσουν τον Θεό. Οι προσευχές και οι ύμνοι συγκινούν τους πάντες μέχρι δακρύων. Μερικές φορές, η κατάσταση είναι συναισθηματικά φορτισμένη και εμείς ζεσταινόμαστε και ιδρώνουμε. Οι αδελφοί και οι αδελφές τραγουδούν και χορεύουν· πρόκειται για μια τόσο πλούσια, έντονη εκκλησιαστική ζωή, και είναι πολύ απολαυστική. Ενσαρκώνει πραγματικά το έργο του Αγίου Πνεύματος! Μετά από αυτό, τρώμε και πίνουμε τα λόγια του Θεού, και νιώθουμε πως τα λόγια του Θεού απευθύνονται απευθείας στην καρδιά μας. Όλοι είναι πολύ ενθουσιώδεις κάθε φορά που συναναστρεφόμαστε». Λίγα χρόνια μιας τέτοιας εκκλησιαστικής ζωής είναι πραγματικά απολαυστικά για όλους, αλλά τι προκύπτει από αυτά; Σχεδόν κανείς δεν εισέρχεται όντως στην πραγματικότητα της αλήθειας και σχεδόν κανείς δεν μπορεί να περιγράψει τις εμπειρίες του για να καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό. Έχουν πολλή ενέργεια για να διαβάζουν τα λόγια του Θεού, να τραγουδούν και να χορεύουν, αλλά όταν έρχεται η ώρα να συναναστραφούν για την αλήθεια, ορισμένοι άνθρωποι χάνουν το ενδιαφέρον τους. Κανείς δεν μιλάει για την εμπειρία του ως προς το να γίνει ειλικρινής άνθρωπος· κανείς δεν αναλύει τον εαυτό του και κανείς δεν αποκαλύπτει ανοιχτά τη δική του διεφθαρμένη διάθεση ώστε να τη γνωρίσουν και να τη διακρίνουν οι άλλοι, προς όφελος και επιμόρφωσή τους. Κανείς δεν συναναστρέφεται για την πραγματική του εμπειρία και μαρτυρία ώστε να εξυμνήσει τον Θεό. Σπαταλιούνται έτσι αρκετά χρόνια εκκλησιαστικής ζωής, με τραγούδια και χορό, με αίσθημα ευτυχίας και μεγάλης απόλαυσης. Πείτε Μου: Από που πηγάζει αυτή η ευτυχία και η απόλαυση; Θα έλεγα ότι δεν είναι αυτό που θέλει να δει ο Θεός ή αυτό που Τον ικανοποιεί, επειδή αυτό που θέλει να δει είναι μια αλλαγή στη διάθεση της ζωής των ανθρώπων, καθώς και να δει τους ανθρώπους να βιώνουν την πραγματικότητα της αλήθειας. Ο Θεός θέλει να δει αυτήν την πραγματικότητα. Δεν θέλει να κρατάς σφιχτά το υμνολόγιό σου, να τραγουδάς και να χορεύεις για να Τον υμνήσεις όταν βρίσκεσαι σε συναθροίσεις ή νιώθεις ενθουσιώδης —δεν θέλει να δει κάτι τέτοιο. Απεναντίας, ο Θεός λυπάται, πονάει και νιώθει αγχωμένος όταν το βλέπει αυτό, επειδή έχει πει πολλές χιλιάδες λόγια, αλλά ούτε ένας άνθρωπος δεν τα έχει εκτελέσει και βιώσει αληθινά. Αυτό ακριβώς ανησυχεί τον Θεό. Συχνά νιώθετε αρκετά ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι με τον εαυτό σας με λίγη γαλήνη και χαρά από την εκκλησιαστική ζωή. Υμνείτε τον Θεό και αποκομίζετε λίγη ευχαρίστηση, μια στάλα άνεσης ή κάποια πνευματική πληρότητα, και έπειτα πιστεύετε πως έχετε ασκήσει καλά την πίστη σας. Προσκολλάστε σε αυτές τις ψευδαισθήσεις, τις αντιμετωπίζετε ως κεφάλαιο, ως το μεγαλύτερο κέρδος από την πίστη σας στον Θεό, και τις δέχεστε στη θέση μιας αλλαγής στη διάθεση της ζωής σας και μιας εισόδου στο μονοπάτι της σωτηρίας. Με αυτόν τον τρόπο, νομίζετε πως δεν υπάρχει ανάγκη να επιδιώξετε την αλήθεια ή να επιδιώξετε να γίνετε ειλικρινείς άνθρωποι. Δεν υπάρχει ανάγκη να κάνετε αυτοκριτική ή να αναλύσετε τα προβλήματά σας, ούτε να κάνετε πράξη και να βιώσετε τα λόγια του Θεού. Αυτό συνιστά επικίνδυνο έδαφος. Αν οι άνθρωποι συνεχίσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν όταν τελειώσει το έργο του Θεού, δεν έχουν γίνει ακόμα ειλικρινείς άνθρωποι ούτε έχουν καταφέρει να κάνουν αρκετά καλά το καθήκον τους, αν δεν έχουν επιτύχει την αληθινή υποταγή στον Θεό και μπορούν ακόμα να παραπλανιούνται και να ελέγχονται από αντίχριστους, αν δεν έχουν ξεφύγει από την επιρροή του Σατανά, αν δεν έχουν ανταποκριθεί σε αυτές τις απαιτήσεις που τους έχει θέσει ο Θεός, τότε δεν είναι άνθρωποι που θα σώσει ο Θεός. Γι’ αυτό ανησυχεί ο Θεός.

Οι άνθρωποι είναι πάντα ιδιαίτερα ενθουσιώδεις όταν είναι νέοι στην πίστη. Ιδίως όταν ακούνε τον Θεό να συναναστρέφεται για την αλήθεια, σκέφτονται: «Τώρα κατανοώ την αλήθεια. Έχω βρει την αληθινή οδό. Είμαι πολύ ευτυχισμένος!» Κάθε μέρα νιώθουν τόση χαρά όση εκείνη που νιώθουν όταν γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά ή έναν γάμο· κάθε μέρα περιμένουν με ανυπομονησία να φιλοξενήσει κάποιος μια συνάθροιση ή μια συναναστροφή. Αλλά μετά από λίγα χρόνια, ορισμένοι άνθρωποι χάνουν τη θέρμη τους για την εκκλησιαστική ζωή και χάνουν, επίσης, τη θέρμη τους για την πίστη στον Θεό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή έχουν μόνο επιφανειακή, θεωρητική κατανόηση των λόγων του Θεού και της αλήθειας. Δεν έχουν εισέλθει πραγματικά στα λόγια του Θεού, ούτε έχουν βιώσει προσωπικά την πραγματικότητά τους. Όπως ακριβώς λέει και ο Θεός, πολλοί άνθρωποι κοιτούν τα εκλεκτά εδέσματα στο επίσημο δείπνο, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς έρχονται μόνο για να ρίξουν μια ματιά. Δεν σηκώνουν το νόστιμο φαγητό που παρέχει ο Θεός για να το φάνε, δοκιμάζοντάς το και χρησιμοποιώντας το για αναζωογονήσουν το σώμα τους. Αυτό είναι που απεχθάνεται ο Θεός και αυτό είναι που Τον ανησυχεί. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν βρίσκεστε επί του παρόντος; (Ναι.) Συναναστρέφομαι συχνά με όλους σας για να σας βοηθήσω. Αυτό που Με ανησυχεί περισσότερο είναι πως, αφού ακούσετε αυτά τα κηρύγματα και καλυφθούν οι πνευματικές σας ανάγκες, δεν θα κάνετε τίποτα για να τα κάνετε πράξη και δεν θα αφιερώσετε περαιτέρω σκέψη σε αυτά. Σε αυτήν την περίπτωση, όλα όσα έχω πει θα ήταν μάταια. Ό,τι επίπεδο κι αν έχει κάποιος, θα είστε σε θέση να καταλάβετε κατά πόσον είναι ή όχι άτομο που αγαπάει την αλήθεια μετά από δύο με τρία χρόνια πίστης. Αν είναι άτομο που αγαπάει την αλήθεια, τότε αργά ή γρήγορα θα την επιδιώξει· αν δεν είναι άτομο που αγαπάει την αλήθεια, τότε δεν θα αντέξει για πολύ, και θα εκτεθεί και θα αποκλειστεί. Είστε όντως άνθρωποι που αγαπούν την αλήθεια; Είστε πρόθυμοι να γίνετε ειλικρινείς άνθρωποι; Θα μπορέσετε να αλλάξετε στο μέλλον; Πόσα από αυτά θα εκτελέσετε προσωπικά μετά από αυτήν τη συναναστροφή; Πραγματικά, πόσα από αυτά θα φέρουν αποτελέσματα μέσα σας; Όλα αυτά είναι άγνωστα· θα αποκαλυφθούν στο τέλος. Δεν έχουν καμία σχέση με το πόσο ένθερμος είναι κανείς ή πόσα βάσανα μπορεί να υπομείνει όταν είναι νέος στην πίστη. Το βασικό είναι το κατά πόσον αγαπάει ή όχι την αλήθεια και το κατά πόσον μπορεί να αποδεχθεί ή όχι την αλήθεια. Μόνο εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια θα τη στοχαστούν αφού ακούσουν ένα κήρυγμα. Μόνο εκείνοι θα συλλογιστούν πώς να κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού, πώς να τα βιώσουν, πώς να τα εφαρμόσουν στην καθημερινή τους ζωή και πώς να βιώσουν την πραγματικότητα της αλήθειας στα λόγια του Θεού, ώστε να γίνουν άνθρωποι που υποτάσσονται αληθινά στον Θεό. Γι’ αυτό κι εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια θα κερδίσουν εν τέλει την αλήθεια. Εκείνοι που δεν αγαπούν την αλήθεια μπορεί να αποδεχθούν την αληθινή οδό· μπορεί να συναναστρέφονται και να ακούνε κηρύγματα καθημερινά και να μάθουν κάποια δόγματα, αλλά τη στιγμή που αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή δοκιμασίες, γίνονται αρνητικοί και αδύναμοι, και μπορεί μάλιστα να αποκηρύξουν την πίστη τους. Ως πιστός, το αν μπορείς να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας ή όχι εξαρτάται από τη στάση σου απέναντι στην αλήθεια και από τον στόχο της επιδίωξής σου: από το κατά πόσον αυτός είναι πραγματικά να κερδίσεις την αλήθεια ως τη ζωή σου ή όχι. Ορισμένοι άνθρωποι εξοπλίζονται με την αλήθεια ώστε να βοηθήσουν τους άλλους, να υπηρετήσουν τον Θεό ή να ηγηθούν καλά της εκκλησίας. Αυτό δεν είναι κακό, και σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι επωμίζονται ένα κάποιο φορτίο. Αλλά αν δεν εστιάζουν στη δική τους είσοδο στη ζωή ή στην άσκηση της αλήθειας, και αν δεν αναζητούν την αλήθεια για να επιλύσουν προβλήματα, τότε μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας; Αυτό θα ήταν αδύνατον. Πώς μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους αν δεν κατέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας; Πώς μπορούν να υπηρετήσουν τον Θεό; Μπορούν να εκτελέσουν καλά το έργο της εκκλησίας; Αυτό θα ήταν επίσης αδύνατον. Δεν έχει σημασία πόσα κηρύγματα έχεις ακούσει ή ποιο μονοπάτι έχεις επιλέξει. Θα μοιραστώ μαζί σας τη σωστή οπτική: Όποιο κι αν είναι το καθήκον σου, είτε είσαι επικεφαλής είτε κοινός ακόλουθος, πρέπει πρωτίστως να καταβάλλεις προσπάθεια για τα λόγια του Θεού. Πρέπει να τα διαβάζεις και να τα συλλογίζεσαι σοβαρά. Πρέπει πρώτα να αποκτήσεις κατανόηση για όλες τις αλήθειες τις οποίες πρέπει να γνωρίζεις και να κάνεις πράξη· σύγκρινε τον εαυτό σου με αυτές και εκτέλεσέ τες για τον εαυτό σου. Δεν έχεις κερδίσει μια αλήθεια έως ότου την έχεις πρώτα κατανοήσει και έχεις εισέλθει στην πραγματικότητά της. Αν μονίμως επεξηγείς στους άλλους τα δόγματα που κατανοείς, αλλά αδυνατείς να τα κάνεις πράξη ή να τα βιώσεις, τότε αυτό είναι λάθος —είναι ανοησία και άγνοια. Θα πρέπει να κάνεις πράξη και να βιώνεις τα λόγια του Θεού ως την αλήθεια, φτάνοντας σταδιακά στο σημείο να κατανοείς πολλές αλήθειες. Τότε θα αρχίσεις να πετυχαίνεις όλο και καλύτερα αποτελέσματα στο καθήκον σου και θα έχεις πολλές εμπειρίες και μαρτυρίες να μοιραστείς. Με αυτόν τον τρόπο, τα λόγια του Θεού θα γίνουν η ζωή σου. Θα είναι βέβαιο πως θα κάνεις καλά το καθήκον σου και θα μπορείς, επίσης, να ολοκληρώσεις την αποστολή που σου έχει δώσει ο Θεός. Αν μονίμως θέλεις να συγκρίνεις τους άλλους ως προς αυτά τα λόγια, να τα εφαρμόζεις στους άλλους ή να τα χρησιμοποιείς ως κεφάλαιο στο έργο σου, τότε θα έχεις μπελάδες. Κάνοντάς το αυτό, παίρνεις ακριβώς το ίδιο μονοπάτι με τον Παύλο. Εφόσον η οπτική σου είναι αυτή, είναι βέβαιο πως αντιμετωπίζεις αυτά τα λόγια ως δόγμα, ως θεωρία, και θέλεις να χρησιμοποιήσεις αυτές τις θεωρίες για να εκφωνείς λόγους και να ολοκληρώνεις εργασίες. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο —αυτό είναι που κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής και οι αντίχριστοι. Αν βλέπεις τη δική σου κατάσταση σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, κάνοντας πρώτα αυτοκριτική και αποκτώντας μια κατανόηση για τον εαυτό σου, κι έπειτα κάνοντας πράξη την αλήθεια, τότε θα δρέψεις τις ανταμοιβές και θα εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Τότε μόνο θα έχεις τα προσόντα και το ανάστημα να κάνεις καλά το καθήκον σου. Αν δεν έχεις πρακτική εμπειρία του έργου και των λόγων του Θεού, αν δεν έχεις εισέλθει καθόλου στη ζωή και μπορείς μόνο να απαγγέλλεις γράμματα και δόγματα, τότε ακόμη κι αν επιτελέσεις το έργο, θα το επιτελέσεις στα τυφλά, χωρίς να πετύχεις τίποτα ουσιαστικό. Εν τέλει, θα γίνεις ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστος, και θα αποκλειστείς. Αν κατανοείς μια πτυχή της αλήθειας, θα πρέπει πρώτα να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτήν και να την εφαρμόσεις στη ζωή σου, ούτως ώστε να γίνει η πραγματικότητά σου. Τότε σίγουρα θα κερδίσεις κάτι και θα έχεις αλλάξει. Αν νιώθεις πως τα λόγια του Θεού είναι καλά, πως είναι η αλήθεια και πως έχουν πραγματικότητα, αλλά δεν συλλογίζεσαι ούτε προσπαθείς να κατανοήσεις την αλήθεια μέσα στην καρδιά σου, και δεν την κάνεις πράξη ούτε τη βιώνεις στην πρακτική σου ζωή, κι αντ’ αυτού την καταγράφεις απλώς σε ένα σημειωματάριο και μέχρι εκεί, τότε δεν θα κατανοήσεις ούτε θα κερδίσεις ποτέ σου την αλήθεια. Όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού ή ακούς κηρύγματα και συναναστροφή, πρέπει να τα συλλογίζεσαι και να συγκρίνεις τον εαυτό σου με αυτά, να τα συνδέεις με τις δικές σου καταστάσεις και να τα χρησιμοποιείς για να επιλύσεις τα δικά σου προβλήματα. Μόνο αν εφαρμόσεις έτσι αυτά τα λόγια, μπορείς να αποκομίσεις αληθινά κάτι από αυτά. Αυτό κάνετε πράξη αφότου έχετε ακούσει ένα κήρυγμα; Αν όχι, τότε ο Θεός δεν είναι στη ζωή σας, ούτε τα λόγια Του είναι στη ζωή σας, και εσείς δεν έχετε καμία πραγματικότητα στην πίστη σας σε Αυτόν. Ζείτε έξω από τα λόγια του Θεού, όπως οι άπιστοι. Όποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά δεν μπορεί να εφαρμόσει τα λόγια Του στην πραγματική ζωή προκειμένου να τα κάνει πράξη και να τα βιώσει, δεν πιστεύει αληθινά στον Θεό —είναι μη πιστός. Εκείνοι που δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια δεν είναι άνθρωποι που υπακούν στον Θεό· είναι άνθρωποι που επαναστατούν ενάντιά Του και Του αντιστέκονται. Αν κάποιος δεν φέρει τα λόγια του Θεού στην πραγματική του ζωή, τότε δεν έχει τον τρόπο να βιώσει το έργο του Θεού. Και αν κάποιος δεν βιώνει το έργο του Θεού ή την κρίση και την παίδευση των λόγων Του στην πραγματική του ζωή, τότε δεν έχει τον τρόπο να κερδίσει την αλήθεια. Το καταλαβαίνετε αυτό; Αν μπορείτε να κατανοήσετε αυτά τα λόγια, τότε αυτό θα ήταν το καλύτερο —αλλά όπως κι αν τα κατανοείς, όσα κι αν κατανοείς, το πιο σημαντικό είναι πως θα πρέπει να φέρεις στην πραγματική σου ζωή τα λόγια του Θεού και τις αλήθειες που κατανοείς, και να τα κάνεις πράξη εκεί. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αναπτυχθείς σε ανάστημα και να αλλάξει η διάθεσή σου.

Όταν ο Θεός εκφράζει αλήθειες ή διατυπώνει τις απαιτήσεις Του από τους ανθρώπους, πάντα τους επισημαίνει αρχές και μονοπάτια άσκησης. Πάρτε, για παράδειγμα, το να είναι κανείς ειλικρινής άνθρωπος, για το οποίο μόλις μιλήσαμε: Ο Θεός έχει δώσει ένα μονοπάτι στους ανθρώπους, τους έχει πει πώς να είναι ειλικρινείς άνθρωποι και πώς να κάνουν πράξη τις αρχές του να είναι ειλικρινείς άνθρωποι, έτσι ώστε να εισέλθουν στον σωστό δρόμο. Ο Θεός είπε: «Αν είσαι αντίθετος στο να αποκαλύπτεις τα μυστικά σου —δηλαδή τις δυσκολίες σου— σε άλλους ώστε να αναζητήσεις την οδό του φωτός, τότε Εγώ λέω ότι είσαι κάποιος που δεν θα αποκτήσει εύκολα σωτηρία και δεν θα αναδυθεί εύκολα απ’ το σκοτάδι». Ο υπαινιγμός εδώ είναι πως Εκείνος απαιτεί να αποκαλύψουμε αυτό που θεωρούμε μυστικό ή προσωπικό, και να το παρουσιάσουμε προς ανάλυση. Αυτό δεν το έχετε σκεφτεί: Δεν καταλάβατε ή δεν ξέρατε πως ο Θεός το είπε αυτό για να σας κάνει να ασκείστε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Μερικές φορές ενεργείς με πονηρή, δόλια πρόθεση, και συνεπώς οι πράξεις και οι προθέσεις σου θα πρέπει να αλλάξουν. Ίσως κανείς να μην αντιλαμβάνεται την πονηρή ή δόλια φύση των λόγων σου —αλλά μη συγχαίρεις τον εαυτό σου. Θα πρέπει να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και να εξετάσεις τον εαυτό σου —μπορείς να κοροϊδέψεις τους ανθρώπους, αλλά δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τον Θεό. Πρέπει να προσευχηθείς, να αποκαλύψεις ανοιχτά και να αναλύσεις τις προθέσεις και τις μεθόδους σου, να αναλογιστείς αν αυτές οι προθέσεις σου θα ευχαριστούσαν τον Θεό ή αν θα Τον αηδίαζαν, αν μπορείς να τις αποκαλύψεις, αν είναι δύσκολο να μιλάς γι’ αυτές και αν συνάδουν με την αλήθεια. Με μια τέτοια εξέταση και ανάλυση, θα διαπιστώσεις πως, στην πραγματικότητα, αυτό το ζήτημα δεν συνάδει με την αλήθεια· μια τέτοια συμπεριφορά είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί, και αηδιάζει τον Θεό. Τότε, αλλάζεις αυτήν τη συμπεριφορά. Πώς σας κάνει να αισθάνεστε αυτή η συναναστροφή Μου; Κάποιοι από εσάς μάλλον ανησυχείτε. Σκέφτεστε: «Το να πιστεύεις στον Θεό είναι πραγματικά περίπλοκο. Ήταν αρκετά δύσκολο να φτάσω ως εδώ —τώρα πρέπει να ξεκινήσω από την αρχή;» Η πραγματικότητα είναι πως τώρα έχει έρθει ο Θεός και έχει αρχίσει να καθοδηγεί την ανθρωπότητα ώστε να εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αυτή είναι η αφετηρία ως πιστός, και ως άνθρωπος. Για να κάνεις μια καλή αρχή, πρέπει να οικοδομήσεις γερά θεμέλια στην πίστη σου, να μάθεις πρώτα τις αλήθειες των οραμάτων και τη σημασία που έχει να ακολουθείς τον Θεό, και έπειτα να εστιάσεις στην άσκηση της αλήθειας και στην καλή εκτέλεση του καθήκοντός σου. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείς να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Αν εστιάζεις μόνο στο να εκφέρεις γράμματα και δόγματα, και οικοδομήσεις ένα θεμέλιο με βάση αυτά τα πράγματα, τότε αυτό θα αποτελέσει πρόβλημα. Είναι σαν να οικοδομείς τα θεμέλια ενός σπιτιού στην άμμο: Όσο ψηλό κι αν το χτίσεις, πάντα θα διατρέχει τον κίνδυνο να καταρρεύσει, και δεν θα βαστάξει. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο υπάρχει κάτι αξιέπαινο σε όλους σας, και αυτό είναι πως μπορείτε να κατανοήσετε τα πράγματα για τα οποία σας συναναστρέφομαι και είστε πρόθυμοι να τα ακούσετε. Αυτό είναι καλό. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η επιδίωξη της αλήθειας και η είσοδος στην πραγματικότητα· τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα. Εφόσον το γνωρίζεις αυτό, δεν θα σου είναι δύσκολο να εισέλθεις στον σωστό δρόμο στην πίστη σου. Για να βαδίσεις στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, πρέπει πρώτα να γνωρίσεις τον εαυτό σου —πρέπει να γνωρίζεις ξεκάθαρα τις διεφθαρμένες διαθέσεις που διαθέτεις και τα ελαττώματά σου. Τότε θα καταλάβεις τη σημασία που έχει να εξοπλίζεσαι με την αλήθεια και θα είσαι σε θέση να αναζητήσεις γρήγορα την αλήθεια για να επιλύσεις προβλήματα. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν! Μόλις έχεις αντιμετωπίσει τα προβλήματά σου σχετικά με την είσοδο στη ζωή και κατέχεις την πραγματικότητα της αλήθειας, θα έχεις μεγαλύτερη αίσθηση εσωτερικής γαλήνης. Όσο μεγάλες κι αν είναι οι καταστροφές, δεν θα νιώθεις φόβο. Αν σπαταλήσεις αυτά τα τελευταία λίγα χρόνια χωρίς να επιδιώξεις την αλήθεια και, όταν συμβαίνει κάτι, έχεις και πάλι την τάση να θολώνεις, και παραμένεις σε μια παθητική στάση αναμονής, χωρίς να μπορείς να χρησιμοποιήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματά σου, αλλά εξακολουθείς να ζεις βάσει κοσμικών φιλοσοφιών και διεφθαρμένων διαθέσεων, τότε αυτό θα ήταν πολύ θλιβερό! Αν, όταν έρθει η ημέρα κατά την οποία οι καταστροφές είναι μεγάλες, εσύ δεν διαθέτεις ούτε ψήγμα της πραγματικότητας της αλήθειας, θα μετανιώσεις που δεν επιδίωξες την αλήθεια ή δεν έκανες καλά το καθήκον σου, και που δεν κέρδισες ούτε λίγη από την αλήθεια. Θα ζεις σε μια μόνιμη κατάσταση άγχους. Επί του παρόντος, το έργο του Αγίου Πνεύματος δεν περιμένει κανέναν. Κατά τα πρώτα λίγα χρόνια της πίστης τους, Εκείνο δίνει στους ανθρώπους λίγη χάρη, λίγο έλεος· τους προσφέρει βοήθεια και θρέψη. Αν οι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ και δεν εισέρχονται ποτέ στην πραγματικότητα της αλήθειας, αλλά αρκούνται στα δόγματα που γνωρίζουν, τότε διατρέχουν κίνδυνο. Έχουν ήδη χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και έχουν χάσει την τελευταία ευκαιρία για τη σωτηρία και την τελείωση της ανθρωπότητας από τον Θεό. Μπορούν μόνο να εκπέσουν στις καταστροφές, θρηνώντας και τρίζοντας τα δόντια τους.

Όταν πρωταρχίσεις να οικοδομείς ένα θεμέλιο στην πίστη σου, θα πρέπει να πατήσετε γερά το πόδι σας στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Θα πρέπει να βρίσκεσαι στη γραμμή εκκίνησης για την είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας, όχι στη γραμμή εκκίνησης για την απαγγελία γραμμάτων και δογμάτων. Θα πρέπει να εστιάζεις στην είσοδο στην πραγματικότητα της αλήθειας, στην αναζήτηση και την άσκηση της αλήθειας στο καθετί, στο να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια στο καθετί και να τη χρησιμοποιείς ως μέτρο σύγκρισης για τα πάντα. Θα πρέπει να αναλογίζεσαι πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια, ποιες είναι οι αρχές της άσκησης και τι είδους άσκηση της αλήθειας θα ανταποκριθεί στα πρότυπα του Θεού και θα ικανοποιήσει τον Θεό. Ωστόσο, οι άνθρωποι υστερούν πολύ σε ανάστημα. Μονίμως ρωτούν για πράγματα που δεν σχετίζονται με την άσκηση της αλήθειας, που δεν σχετίζονται με την αυτογνωσία ή με το να είναι ειλικρινείς άνθρωποι. Δεν είναι αξιολύπητο; Δεν δείχνει μικρό ανάστημα; Ορισμένοι άνθρωποι αποδέχθηκαν αυτό το στάδιο του έργου του Θεού μόλις Εκείνος το ξεκίνησε, και είναι πιστοί μέχρι και σήμερα. Αλλά εξακολουθούν να μην κατανοούν ποια είναι η πραγματικότητα της αλήθειας ή τι είναι η άσκηση της αλήθειας. Ορισμένοι λένε: «Έχω εγκαταλείψει την οικογένεια και την καριέρα μου για την πίστη μου, και έχω τραβήξει αρκετά. Πώς μπορείς να λες πως δεν έχω καθόλου πραγματικότητα της αλήθειας; Έχω αφήσει πίσω μου την οικογένειά μου —αυτό δεν συνιστά πραγματικότητα; Έχω εγκαταλείψει τον γάμο μου —αυτό δεν συνιστά πραγματικότητα; Όλα αυτά δεν αποτελούν έκφραση άσκησης της αλήθειας;» Εξωτερικά, έχεις εγκαταλείψει τον επίγειο κόσμο και έχεις εγκαταλείψει την οικογένειά σου για να πιστέψεις στον Θεό. Σημαίνει, όμως, αυτό πως έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας; Σημαίνει πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος, ένας άνθρωπος που υποτάσσεται στον Θεό; Σημαίνει πως έχει αλλάξει η διάθεσή σου ή πως είσαι κάποιος που κατέχει την αλήθεια ή την ανθρώπινη φύση; Όχι, σε καμία περίπτωση. Αυτές οι εξωτερικές πράξεις σου μπορεί να φαίνονται καλές στους άλλους ανθρώπους —αλλά δεν σημαίνουν πως κάνεις πράξη την αλήθεια ή πως υποτάσσεσαι στον Θεό, και σίγουρα δεν σημαίνουν πως εισέρχεσαι στην πραγματικότητα της αλήθειας. Οι θυσίες και οι δαπάνες των ανθρώπων είναι πολύ νοθευμένες, και όλοι οι άνθρωποι ελέγχονται από την πρόθεση να λάβουν ευλογίες, και δεν έχουν εξαγνιστεί μέσω δοκιμασιών και εξευγενισμού. Γι’ αυτό και τόσο πολλοί παραμένουν επιπόλαιοι στα καθήκοντά τους και δεν πετυχαίνουν πραγματικά αποτελέσματα· μάλιστα, διαταράσσουν, αναστατώνουν και υπονομεύουν το έργο της εκκλησίας, και προκαλούν κάθε λογής προβλήματα σε αυτό. Δεν σκέφτονται καθόλου τη μετάνοια και εξακολουθούν να διασπείρουν την αρνητικότητα, να λένε ψέματα και να διαστρεβλώνουν τα γεγονότα ώστε να υποστηρίξουν τη θέση τους, ακόμη και καθώς η εκκλησία τούς αποπέμπει. Ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν για μια-δυο δεκαετίες, αλλά συνεχίζουν να δρουν ανεξέλεγκτοι και να διαπράττουν κάθε λογής κακές πράξεις. Τότε αποπέμπονται ή αποβάλλονται από την εκκλησία. Το γεγονός πως μπορούν να κάνουν τόσο πολλά τρομερά πράγματα αρκεί για να αποδείξει πως έχουν φριχτό χαρακτήρα, πως είναι υπερβολικά διεφθαρμένοι και πονηροί, και πως δεν είναι καθόλου άδολοι, υπάκουοι ή υποτακτικοί. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν ενδιαφερθεί ποτέ ιδιαίτερα να κάνουν πράξη την αλήθεια και να είναι ειλικρινείς άνθρωποι. Βλέπουν την πίστη στον Θεό ως εξής: «Εφόσον εγκαταλείψω την οικογένειά μου, δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό, υποφέρω και πληρώσω τίμημα, ο Θεός θα πρέπει να τιμήσει τις πράξεις μου και εγώ θα πρέπει να λάβω τη σωτηρία Του». Αυτό είναι προϊόν της φαντασίας τους και ευσεβής πόθος. Αν θέλεις να λάβεις τη σωτηρία και να έρθεις πραγματικά ενώπιον του Θεού, πρέπει πρώτα να έρθεις στον Θεό και να αναζητήσεις: «Θεέ μου, τι πρέπει να κάνω πράξη; Ποιο είναι το πρότυπό Σου για τη σωτηρία των ανθρώπων; Τι είδους ανθρώπους σώζεις;» Αυτό θα πρέπει να αναζητούμε και να γνωρίζουμε πάνω απ’ όλα. Θέσε τα θεμέλιά σου πάνω στην αλήθεια, κατάβαλε προσπάθεια για την αλήθεια και την πραγματικότητα στα πάντα, και τότε θα είσαι άνθρωπος που διαθέτει ένα θεμέλιο, που κατέχει τη ζωή. Αν θέσεις τα θεμέλιά σου πάνω στα γράμματα και τα δόγματα, χωρίς να κάνεις ποτέ πράξη καμία αλήθεια ή να καταβάλλεις προσπάθειες για καμία αλήθεια, τότε θα είσαι κάποιος που δεν θα κατέχει ποτέ τη ζωή. Όταν κάνουμε πράξη το να είμαστε ειλικρινείς άνθρωποι, έχουμε τη ζωή, την πραγματικότητα και την ουσία ενός ειλικρινούς ανθρώπου. Τότε έχουμε την άσκηση και τη συμπεριφορά ενός ειλικρινούς ανθρώπου και, κατ’ ελάχιστον, αυτή η ειλικρινής πλευρά μας θα φέρει χαρά στον Θεό και Εκείνος θα την επιδοκιμάσει. Ωστόσο, εξακολουθούμε να εκδηλώνουμε ψέματα, εξαπάτηση και δολιότητα, τα οποία πρέπει να καθαρθούν. Γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίσουμε να αναζητάμε και να μην πέσουμε σε τέλμα. Ο Θεός μάς περιμένει, μας δίνει μια ευκαιρία. Αν δεν κάνεις ποτέ σχέδια για να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος, αν δεν αναζητάς ποτέ πώς να μιλάς ειλικρινά και από καρδιάς, πώς να ενεργείς χωρίς τη νόθευση της πονηρίας ή του δόλου, πώς να συμπεριφέρεσαι σαν ειλικρινής άνθρωπος, τότε δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ζήσεις με ειλικρινή ανθρώπινη ομοιότητα ή να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Αν έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα μιας συγκεκριμένης πτυχής της αλήθειας, τότε έχεις κερδίσει αυτήν την πτυχή της αλήθειας· αν δεν κατέχεις αυτήν την πραγματικότητα, τότε δεν κατέχεις αυτήν τη ζωή ή αυτό το ανάστημα. Όταν βρεθείς αντιμέτωπος με δοκιμασίες και πειρασμούς, ή όταν λάβεις μια αποστολή, αν δεν έχεις καμία απολύτως πραγματικότητα, θα είναι εύκολο να ολισθήσεις και να κάνεις λάθη· θα είναι πιθανό να προσβάλεις και να παρακούσεις τον Θεό. Δεν θα μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Πολλοί άνθρωποι δρουν ανεξέλεγκτοι στα καθήκοντά τους, αρνούνται να δεχθούν συμβουλές και παραμένουν αδιόρθωτοι, διαταράσσοντας και αναστατώνοντας σοβαρά το έργο της εκκλησίας και ζημιώνοντας σοβαρά τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Στο τέλος, αυτοί οι άνθρωποι αποπέμπονται ή αποβάλλονται —αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα. Αλλά αν επί του παρόντος κάνεις πράξη την αλήθεια για να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος, η βιωματική σου μαρτυρία ως ειλικρινής άνθρωπος εγκρίνεται από τον Θεό. Κανείς δεν μπορεί να σου το στερήσει αυτό και κανείς δεν μπορεί να σου αφαιρέσει αυτήν την πραγματικότητα, αυτήν τη ζωή. Ορισμένοι άνθρωποι ρωτούν: «Είμαι ήδη ειλικρινής άνθρωπος εδώ και πολύ καιρό. Μπορώ να ξαναγίνω πονηρός άνθρωπος;» Αν έχεις αποβάλει τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, αν κατέχεις την πραγματικότητα της αλήθειας του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, αν βιώνεις μια ανθρώπινη ομοιότητα και, μες στην καρδιά σου, σιχαίνεσαι την πονηρία, τη δολιότητα και τον κόσμο των απίστων, τότε δεν μπορείς να ξαναβρεθείς υπό την επιρροή του Σατανά. Αυτό συμβαίνει επειδή είσαι σε θέση να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού· ζεις ήδη στο φως. Το γίνεις ειλικρινής άνθρωπος ενώ ήσουν πονηρός, δεν είναι κάτι εύκολο. Το να γίνεις πάλι πονηρός ενώ είσαι ένας ειλικρινής άνθρωπος ο οποίος ευαρεστεί πραγματικά τον Θεό, θα ήταν αδύνατο, ακόμη πιο δύσκολο. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Η εμπειρία μου ως ειλικρινής άνθρωπος μετρά αρκετά χρόνια. Τις περισσότερες φορές λέω την αλήθεια και είμαι σχετικά ειλικρινής. Αλλά πού και πού λέω κάτι αναληθές, μιλάω πλαγίως ή λέω κάτι πονηρό». Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ πιο εύκολο να επιλυθεί. Εφόσον εστιάζεις στο να αναζητάς την αλήθεια και να αγωνίζεσαι για την αλήθεια, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το ότι δεν θα είσαι σε θέση να αλλάξεις στο μέλλον. Είναι βέβαιο πως θα συνεχίσεις να βελτιώνεσαι. Όπως ένα φιντάνι που φυτεύεται στη γη: αν το ποτίζεις εγκαίρως και το εκθέτεις καθημερινά στο φως του ήλιου, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το αν θα καρποφορήσει αργότερα, και είναι βέβαιο πως θα υπάρξει συγκομιδή το φθινόπωρο. Αυτό που θα πρέπει να σας ανησυχεί περισσότερο τώρα είναι το εξής: Είχατε κάποια είσοδο στο να είστε ειλικρινείς άνθρωποι; Λέτε όλο και λιγότερα ψέματα; Μπορείτε να πείτε πως, σε γενικές γραμμές, είστε πλέον ειλικρινείς άνθρωποι; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα. Αν κάποιος πει: «Ξέρω πως είμαι δόλιος άνθρωπος, αλλά ποτέ δεν έχω κάνει πράξη το να είμαι ειλικρινής», τότε δεν έχεις καθόλου από την πραγματικότητα του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Πρέπει να εργαστείς σκληρά, να θέσεις προς ανάλυση κάθε μικρή πτυχή της ζωής σου, όλες τις διάφορες συμπεριφορές σου, όλους τους τρόπους με τους οποίους κάνεις πράξη τη δολιότητα, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο φέρεσαι στους άλλους. Προτού αναλύσεις αυτά τα πράγματα, μπορεί να αισθάνεσαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος με τον εαυτό σου, ιδιαίτερα ικανοποιημένος με τον εαυτό σου που έκανες ό,τι έκανες. Αλλά μόλις τα αναλύσεις σε σύγκριση με τα λόγια του Θεού, θα μείνεις έκπληκτος: «Δεν είχα συνειδητοποιήσει πως είμαι τόσο άθλιος, τόσο κακόβουλος και ύπουλος!» Θα ανακαλύψεις τον αληθινό σου εαυτό και θα αναγνωρίσεις πραγματικά τις δυσκολίες σου, τα ελαττώματά σου και τη δολιότητά σου. Αν δεν προβείς σε καμία ανάλυση, και μονίμως θεωρείς πως είσαι ειλικρινής άνθρωπος, κάποιος που δεν έχει μέσα του πονηρία, όμως και πάλι αποκαλείς τον εαυτό σου δόλιο, τότε δεν θα αλλάξεις ποτέ. Αν δεν φέρεις στην επιφάνεια εκείνες τις ποταπές, κακές προθέσεις που υπάρχουν μες στην καρδιά σου, τότε πώς θα δεις την ασχήμια και τη διαφθορά σου; Αν δεν αναλογιστείς και δεν αναλύσεις τις διεφθαρμένες καταστάσεις σου, θα δεις την αλήθεια για το πόσο βαθιά διεφθαρμένος είσαι; Αν δεν κατανοήσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, δεν θα γνωρίζεις πώς να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις προβλήματα· δεν θα γνωρίζεις πώς να επιδιώξεις την αλήθεια και να εισέλθεις στην πραγματικότητα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αυτό είναι το αληθινό νόημα της φράσης: «Δεν θα έχεις ποτέ την πραγματικότητα αν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια».

Οτιδήποτε λέει ο Θεός είναι η αλήθεια —κάθε λόγος έχει την πραγματικότητα της αλήθειας και όλοι είναι η πραγματικότητα θετικών πραγμάτων. Οι άνθρωποι πρέπει απλώς να φέρουν τα λόγια του Θεού στην καθημερινή τους ζωή, ώστε να τα κάνουν πράξη και να εισέλθουν σε αυτά. Κάθε λόγος από τον Θεό στοχεύει στις ανάγκες της ανθρωπότητας και κάθε λόγος προορίζεται για να συγκριθούν οι άνθρωποι ως προς αυτόν. Τα λόγια Του δεν προορίζονται για μια επιφανειακή και γρήγορη ματιά, ούτε προορίζονται να ικανοποιήσουν κάποιες πνευματικές ανάγκες σου, ούτε για να τα τηρήσεις μόνο στα λόγια ή να καλύψουν την ανάγκη που έχεις να μιλάς για γράμματα και δόγματα. Κάθε λόγος του Θεού κατέχει την πραγματικότητα της αλήθειας. Αν δεν κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, δεν θα έχεις τον τρόπο να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας —πάντα θα είσαι κάποιος που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αν κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, τότε θα έχεις την πραγματικότητα του να είσαι ειλικρινής και θα είσαι σε θέση να βιώσεις μια αληθινή κατάσταση του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος, αντί απλώς να προσποιείσαι. Θα είσαι επίσης σε θέση να κατανοήσεις τι είδους άνθρωπος είναι ειλικρινής και τι είδους άνθρωπος δεν είναι, καθώς και τον λόγο για τον οποίο ο Θεός απεχθάνεται τους δόλιους ανθρώπους. Θα κατανοήσεις αληθινά τη σημασία που έχει να είναι κανείς ειλικρινής άνθρωπος· θα βιώσεις τι νιώθει ο Θεός όταν απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, καθώς και τον λόγο για τον οποίο το απαιτεί αυτό από τους ανθρώπους. Όταν διαπιστώσεις πως είσαι γεμάτος πονηρία, θα μισήσεις τη δολιότητα και την ατιμία σου. Θα μισήσεις το πόσο ξεδιάντροπα ζούσες βάσει της δόλιας, διεφθαρμένης διάθεσής σου. Θα είσαι, συνεπώς, ιδιαίτερα πρόθυμος να αλλάξεις. Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώθεις όλο και περισσότερο πως το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος είναι ο μόνος τρόπος για να βιώσεις μια κανονική ανθρώπινη φύση και να ζήσεις με νόημα. Θα νιώθεις πως το να ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς είναι εξαιρετικά σημαντικό. Θα νιώθεις πως μόνο αν το κάνεις αυτό θα μπορέσεις να ανταποκριθείς στο θέλημα του Θεού, πως μόνο οι ειλικρινείς άνθρωποι θα κερδίσουν τη σωτηρία και πως αυτό που είπε ο Θεός είναι απόλυτα ακριβές! Πείτε Μου: Είναι σημαντική η απαίτηση του Θεού να είναι οι άνθρωποι ειλικρινείς; (Ναι, είναι.) Τότε, ξεκινώντας από αυτήν τη στιγμή, θα πρέπει να αναλύσετε τα δόλια και διεφθαρμένα μέρη του εαυτού σας. Μόλις τα έχεις αναλύσει, θα ανακαλύψεις πως πίσω από καθετί δόλιο υπάρχει μια πρόθεση, ένας συγκεκριμένος στόχος, και μια ανθρώπινη ασχήμια. Θα ανακαλύψεις πως αυτός ο δόλος αποκαλύπτει την ανοησία, τον εγωισμό και την ποταπότητα των ανθρώπων. Όταν το ανακαλύψεις αυτό, θα δεις το αληθινό σου πρόσωπο, και όταν δεις το αληθινό σου πρόσωπο, θα μισήσεις τον εαυτό σου. Όταν αρχίσεις να μισείς τον εαυτό σου, όταν γνωρίσεις αληθινά τι είδους πράγμα είσαι, θα συνεχίσεις να κάνεις επίδειξη του εαυτού σου; Θα συνεχίσεις να καυχιέσαι σε κάθε βήμα; Θα επιζητείς συνεχώς τις φιλοφρονήσεις και τον έπαινο των άλλων; Θα εξακολουθείς να λες πως οι απαιτήσεις του Θεού είναι ιδιαίτερα υψηλές, πως δεν υπάρχει λόγος; Δεν θα ενεργείς έτσι και δεν θα λες τέτοια πράγματα. Θα συμφωνείς με όσα λέει ο Θεός και θα λες «Αμήν». Θα έχει πειστεί η καρδιά και το μυαλό σου, καθώς και τα μάτια σου. Όταν συμβεί αυτό, θα σημαίνει πως έχεις αρχίσει να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, πως έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα και πως έχεις αρχίσει να βλέπεις αποτελέσματα. Όσο περισσότερο κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, τόσο περισσότερο θα νιώθεις πόσο ακριβή και πόσο απαραίτητα είναι. Αν δεν τα έκανες πράξη, και απλώς έλεγες σαχλαμάρες όπως: «Αχ, είμαι ανειλικρινής, είμαι δόλιος», τότε θα συνέχιζες να είσαι όσο δόλιος είσαι πάντα όταν αντιμετωπίζεις μια κατάσταση. Στο μεταξύ, θα σκεφτόσουν πως αυτό δεν μετρά ως δολιότητα, αλλά ως ειλικρίνεια, και θα το περνούσες έτσι. Την επόμενη φορά που θα προέκυπτε κάτι, θα έπαιζες ξανά παιχνιδάκια. Θα ήσουν έμμεσος και δόλιος, και θα έλεγες μόνο ψέματα. Έπειτα, θα αναρωτιόσουν: «Ήμουν πάλι διεφθαρμένος και δόλιος; Είπα πάλι ψέματα; Δεν νομίζω πως μετράει αυτό». Θα προσερχόσουν ενώπιον του Θεού και θα προσευχόσουν: «Θεέ μου, βλέπεις πως πάντα παίζω παιχνιδάκια, πως είμαι διεφθαρμένος και δόλιος. Σε παρακαλώ, συγχώρησέ με. Δεν θα είμαι έτσι την επόμενη φορά, και αν είμαι, Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με». Αναφέρεις αυτό το θέμα αδιάφορα, το ξεπετάς. Τι είδους άνθρωπος θα το έκανε αυτό; Πρόκειται για κάποιον που δεν αγαπά την αλήθεια και δεν είναι πρόθυμος να την κάνει πράξη. Μπορεί να έχεις πληρώσει κάποιο τίμημα ή να έχεις περάσει λίγο χρόνο εκτελώντας το καθήκον σου, υπηρετώντας τον Θεό ή ακούγοντας κηρύγματα. Μπορεί, επίσης, να έχεις θυσιάσει κάποιες εργάσιμες ώρες και να έβγαλες λίγο λιγότερα χρήματα. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν έχεις κάνει ούτε κατά διάνοια πράξη την αλήθεια και δεν έχεις πάρει στα σοβαρά το ζήτημα της άσκησης της αλήθειας. Έχεις υπάρξει επιπόλαιος και απρόσεκτος, χωρίς να δίνεις ποτέ ιδιαίτερη σημασία σε αυτό. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια μόνο με μισή καρδιά, αυτό αποδεικνύει πως η στάση σου απέναντι στην αλήθεια δεν είναι μια στάση αγάπης. Είσαι κάποιος που δεν είναι πρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια· είσαι απομακρυσμένος από την αλήθεια και την έχεις βαρεθεί. Η πίστη σου αποσκοπεί στην απόκτηση ευλογιών, και ο μόνος λόγος που δεν έχεις εγκαταλείψει τον Θεό είναι επειδή φοβάσαι μην τιμωρηθείς. Έτσι, πορεύεσαι όπως στην πίστη σου, επιζητείς να κηρύξεις τα λόγια και τα γράμματα του δόγματος ώστε να δώσεις καλή εντύπωση, μαθαίνεις κάποια πνευματική ορολογία και κάποιους δημοφιλείς ύμνους, μαθαίνεις κάποιες πιασάρικες ατάκες για συναναστροφή επί της αλήθειας και κάποια «πολυφορεμένα» λόγια που σχετίζονται με την πίστη σου. Στολίζεις τον εαυτό σου σαν πνευματικός άνθρωπος, νομίζοντας πως είσαι κάποιος που συμμορφώνεται με το θέλημα του Θεού και είναι άξιος να χρησιμοποιηθεί από Αυτόν. Εφησυχάζεις και ξεχνάς τον εαυτό σου. Σε εξαπατάει και σε ξεγελάει αυτή η επιφανειακή εικόνα, αυτές οι υποκριτικές συμπεριφορές. Σε ξεγελούν μέχρι να πεθάνεις, και παρόλο που πιστεύεις πως θα ανέλθεις στον ουρανό, στην πραγματικότητα θα κατέλθεις στην κόλαση. Τι νόημα έχει μια τέτοια πίστη; Δεν υπάρχει τίποτα το πραγματικό σε αυτήν τη λεγόμενη «πίστη» σου. Το πολύ πολύ, έχεις αναγνωρίσει πως υπάρχει Θεός, αλλά δεν έχεις εισέλθει σε κανένα μέρος της πραγματικότητας της αλήθειας. Έτσι, στο τέλος, η έκβασή σου θα είναι ίδια με εκείνη των απίστων —θα πας στην κόλαση, χωρίς καλή έκβαση. Ο Θεός είπε: «Διότι αυτό που ζητώ δεν είναι φωτεινά, άφθονα λουλούδια, αλλά πλούσιους καρπούς». Όσα λουλούδια κι αν έχεις ή όσο όμορφα κι αν είναι αυτά, ο Θεός δεν τα θέλει. Αυτό σημαίνει πως όσο όμορφα κι αν μιλάς ή όσα κι αν φαίνεται πως δαπανάς, συνεισφέρεις ή θυσιάζεις, ο Θεός δεν ευχαριστιέται με αυτά. Ο Θεός κοιτά μόνο πόση αλήθεια έχεις όντως κατανοήσει και κάνει πράξη, πόση από την πραγματικότητα της αλήθειας στα λόγια του Θεού έχεις βιώσει, κατά πόσον έχει υπάρξει αληθινή αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου, πόση αληθινή εμπειρία και μαρτυρία έχεις, πόσες καλές πράξεις έχεις ετοιμάσει, πόσα έχεις κάνει για να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού και κατά πόσον έχεις εκτελέσει το καθήκον σου στον επιθυμητό βαθμό. Αυτά είναι τα πράγματα που κοιτά ο Θεός. Όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν τον Θεό και δεν γνωρίζουν το θέλημά Του, πάντα το παρανοούν και Του προσφέρουν κάποια επιφανειακά πράγματα ως τρόπο για να εξοφλήσουν τα χρέη τους μαζί Του. Λένε: «Θεέ μου, είμαι πιστός εδώ και πολλά χρόνια. Έχω ταξιδέψει παντού, έχω κηρύξει το ευαγγέλιο και έχω προσηλυτίσει τόσους ανθρώπους. Μπορώ να απαγγείλω πολλά χωρία των λόγων Σου και να ψάλω πολλούς ύμνους. Όταν προκύπτει κάτι σοβαρό ή κάτι δύσκολο, πάντα νηστεύω και προσεύχομαι, και διαβάζω τα λόγια Σου συνεχώς. Γίνεται να μη συμμορφώνομαι με το θέλημά Σου;» Τότε, ο Θεός τούς λέει: «Είσαι τώρα ειλικρινής άνθρωπος; Έχει αλλάξει η δολιότητά σου; Έχεις πληρώσει ποτέ κάποιο τίμημα για να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος; Έχεις φέρει ποτέ ενώπιόν Μου και έχεις αποκαλύψει όλα τα δόλια πράγματα που έχεις κάνει, όλους τους τρόπους με τους οποίους έχεις εκδηλώσει δόλο; Είσαι λιγότερο ανειλικρινής απέναντί Μου; Το αναγνωρίζεις όταν παίρνεις ψευδείς όρκους ή όταν Μου δίνεις κενές υποσχέσεις, ή όταν λες όμορφες κουβέντες για να Με ξεγελάσεις; Έχεις εγκαταλείψει αυτά τα πράγματα;» Όταν το σκεφτείς αυτό και διαπιστώσεις πως δεν έχεις εγκαταλείψει καθόλου αυτά τα πράγματα, θα μείνεις άναυδος. Θα ειδοποιηθείς για το γεγονός πως δεν έχεις κανέναν τρόπο να εξοφλήσεις χρέη ενώπιον του Θεού. Εκθέτω τη διεφθαρμένη κατάστασή σας για να σας δώσω τη δυνατότητα να γνωρίσετε τον εαυτό σας· μιλάω τόσο πολύ ώστε να μπορέσετε να κάνετε πράξη την αλήθεια και να εισέλθετε στην πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν λόγια, συναναστροφές ή αλήθειες που να προορίζονται για να τα απαγγέλλουν οι άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης· προορίζονται να γίνουν πράξη. Γιατί σας λένε πάντα να αποδεχθείτε την αλήθεια και να την κάνετε πράξη; Επειδή μόνο η αλήθεια μπορεί να καθάρει τη διαφθορά σας και να αλλάξει την άποψή σας για τη ζωή, καθώς και τις αξίες σας, και μόνο η αλήθεια μπορεί να γίνει η ζωή κάποιου. Όταν αποδεχθείς την αλήθεια, πρέπει επίσης να την κάνεις πράξη ώστε να γίνει η ζωή σου. Αν πιστεύεις πως κατανοείς την αλήθεια αλλά δεν την έχεις κάνει πράξη, και αυτή δεν έχει γίνει η ζωή σου, τότε δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις. Εφόσον δεν έχεις αποδεχθεί την αλήθεια, δεν υπάρχει τρόπος να καθαρθεί η διεφθαρμένη διάθεσή σου. Αν δεν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, δεν θα αλλάξεις. Τέλος, αν η αλήθεια δεν έχει ριζώσει μέσα στην καρδιά σου και δεν έχει γίνει η ζωή σου, τότε όταν πλησιάζει στο τέλος του ο χρόνος σου ως πιστός, η μοίρα και η έκβασή σου θα έχουν αποφασιστεί. Λαμβάνοντας υπόψη αυτήν τη συναναστροφή, νιώθετε όλοι σας πως είναι κάπως επείγον να κάνετε πράξη την αλήθεια; Μην περιμένετε τρία χρόνια, πέντε χρόνια ή και περισσότερο, προτού αρχίσετε να την κάνετε πράξη. Ποτέ δεν είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά για να κάνεις πράξη την αλήθεια· αν την κάνεις πράξη σύντομα, θα αλλάξεις σύντομα, και αν την κάνεις πράξη αργότερα, θα αλλάξεις αργότερα. Αν χάσεις την ευκαιρία που σου δίνει το έργο του Αγίου Πνεύματος και η τελείωση της ανθρωπότητας από τον Θεό, θα διατρέχεις κίνδυνο όταν έρθουν οι μεγάλες καταστροφές. Τότε, όταν ολοκληρωθεί το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, δεν θα έχει μείνει καμία απολύτως ευκαιρία. Αν, αφότου έχεις χάσει την ευκαιρία σου, πεις: «Δεν κατέβαλα καμία προσπάθεια τότε, αλλά θα αρχίσω να το κάνω πράξη τώρα», θα είναι πολύ αργά, και θα είναι απίθανο να σε οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Αυτό θα συμβαίνει επειδή το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργάζεται πια, και η κατανόηση που έχεις για όλα τα πράγματα, για όλες τις αλήθειες, θα είναι πολύ ρηχή. Τώρα προκύπτουν κάθε λογής καταστάσεις και, μέσω της συναναστροφής πάνω στην αλήθεια, η πίστη σας αυξάνεται και εσείς έχετε περισσότερη θέληση να ακολουθήσετε τον Θεό. Αν δεν υπήρχαν καταστάσεις για κάποιο διάστημα, είναι βέβαιο πως θα γινόσασταν αρνητικοί και απείθαρχοι, και θα απομακρυνόσασταν όλο και περισσότερο από τον Θεό. Θα γινόσασταν ακριβώς όπως εκείνοι στον θρησκευτικό κόσμο, απλώς θα τηρούσατε τους μορφότυπους των συναθροίσεων και των θρησκευτικών τελετών, πέρα για πέρα χωρίς την πραγματικότητα της αλήθειας. Τότε τι όφελος θα είχε να χτυπάτε το στήθος σας και να θρηνείτε;

Πείτε Μου, είναι εξουθενωτικό να ζείτε δίπλα σε δόλιους ανθρώπους; (Είναι.) Και αυτοί δεν είναι εξουθενωμένοι; Στην πραγματικότητα, είναι και αυτοί κουρασμένοι, αλλά δεν νιώθουν την κόπωσή τους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι δόλιοι άνθρωποι και οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι διαφορετικοί: Οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι πιο απλοί. Οι σκέψεις τους δεν είναι τόσο περίπλοκες, και εκείνοι λένε αυτό που σκέφτονται. Οι δόλιοι άνθρωποι, από την άλλη, πρέπει μονίμως να μιλούν με πλάγιο τρόπο. Δεν λένε τίποτα ευθέως —αντ’ αυτού, παίζουν μονίμως δόλια παιχνίδια και συγκαλύπτουν τα ψέματά τους. Μονίμως εξασκούν το μυαλό τους, μονίμως σκέφτονται, φοβούμενοι πως αν φανούν λίγο αμελείς, κάτι θα τους ξεφύγει. Σε τι βαθμό παίζουν ορισμένοι άνθρωποι δόλια παιχνίδια; Με όποιον κι αν αλληλεπιδρούν, πάντα προσπαθούν να δουν ποιος είναι πιο υστερόβουλος, ποιος είναι πιο έξυπνος, ποιος είναι ανώτερος και, τελικά, η ανταγωνιστικότητά τους γίνεται νεύρωση. Δεν μπορούν να κοιμηθούν τη νύχτα, όμως δεν νιώθουν πόνο, και νομίζουν μάλιστα πως αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν έχουν γίνει τότε ζωντανοί δαίμονες; Όταν ο Θεός σώζει ανθρώπους, τους δίνει τη δυνατότητα να αποτινάξουν την επιρροή του Σατανά και τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, να γίνουν ειλικρινείς άνθρωποι και να ζουν βάσει των λόγων Του. Το να ζει κανείς ως ειλικρινής άνθρωπος είναι απελευθερωτικό και λυτρωτικό, και πολύ λιγότερο οδυνηρό. Αυτή είναι η πιο ευτυχισμένη ζωή. Οι ειλικρινείς άνθρωποι είναι πιο απλοί. Λένε ό,τι έχουν μέσα στην καρδιά τους και λένε αυτό που σκέφτονται. Στα λόγια και στις πράξεις τους, ακολουθούν τη συνείδηση και τη λογική τους. Είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν για την αλήθεια και, όταν την κατανοήσουν, την κάνουν πράξη. Όταν δεν μπορούν να καταλάβουν ένα ζήτημα, είναι πρόθυμοι να αναζητήσουν την αλήθεια, και έπειτα κάνουν ό,τι συμφωνεί με αυτήν. Αναζητούν το θέλημα του Θεού παντού και στο καθετί, και έπειτα το ακολουθούν με τις πράξεις τους. Ίσως υπάρχουν ορισμένοι τομείς στους οποίους είναι ανόητοι και πρέπει να εξοπλιστούν με τις αρχές της αλήθειας, και αυτό απαιτεί να αναπτύσσονται συνεχώς. Όταν βιώνουν τα πράγματα κατ’ αυτόν τον τρόπο σημαίνει πως μπορούν να γίνουν ειλικρινείς, σοφοί άνθρωποι και να συμμορφωθούν απόλυτα με το θέλημα του Θεού. Οι δόλιοι άνθρωποι, όμως, δεν είναι έτσι. Ζουν βάσει σατανικών διαθέσεων, εκδηλώνοντας τη διαφθορά τους, κι όμως φοβούνται πως εξαιτίας αυτού, οι άλλοι μπορεί να βρουν κάτι να χρησιμοποιήσουν εναντίον τους. Έτσι, ως απάντηση χρησιμοποιούν διεφθαρμένα και δόλια κόλπα. Φοβούνται πως θα έρθει ο καιρός που τα πάντα θα αποκαλυφθούν, οπότε χρησιμοποιούν κάθε δυνατό μέσο για να κατασκευάσουν ψέματα και να τα συγκαλύψουν, και όταν προκύπτει κάποιο κενό, λένε κι άλλα ψέματα για να το καλύψουν. Το να ψεύδονται και να συγκαλύπτουν συνεχώς τα ψέματά τους, δεν είναι εξαντλητικός τρόπος ζωής; Πάντα στύβουν το μυαλό τους για να σκαρφιστούν ψέματα και να τα συγκαλύψουν. Είναι απλώς υπερβολικά κουραστικό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δόλιοι άνθρωποι, οι οποίοι περνούν τις μέρες τους επινοώντας ψέματα και συγκαλύπτοντάς τα, έχουν τόσο εξουθενωτική και οδυνηρή ζωή! Ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά με τους ειλικρινείς ανθρώπους. Αν κάποιος είναι ειλικρινής άνθρωπος, δεν έχει τόσα πράγματα να σκεφτεί όταν μιλά και ενεργεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας ειλικρινής άνθρωπος μπορεί απλώς να μιλάει με ειλικρίνεια. Βάζει το μυαλό του να δουλέψει λίγο πιο πολύ μόνο όταν ένα συγκεκριμένο ζήτημα θίγει τα συμφέροντά του —μπορεί να πει κάποια ψέματα για να διαφυλάξει τα συμφέροντά του, για να διατηρήσει τη ματαιοδοξία και την υπερηφάνεια του. Τέτοιου είδους ψέματα είναι περιορισμένα, επομένως δεν είναι τόσο εξουθενωτικό να μιλούν και να ενεργούν οι ειλικρινείς άνθρωποι. Οι προθέσεις των δόλιων ανθρώπων είναι πολύ πιο περίπλοκες από εκείνες των ειλικρινών ανθρώπων. Οι σκέψεις τους είναι ιδιαίτερα πολύπλευρες: Πρέπει να σκεφτούν το γόητρό τους, τη φήμη τους, το κέρδος και το κύρος τους· και πρέπει να προστατέψουν τα συμφέροντά τους —και όλα αυτά χωρίς να αφήσουν τους άλλους να δουν τυχόν ελαττώματα, χωρίς να προδοθούν, οπότε πρέπει να στύψουν το μυαλό τους για να σκαρφιστούν ψέματα. Επιπλέον, οι δόλιοι άνθρωποι έχουν μεγάλες, υπερβολικές επιθυμίες και πολλές απαιτήσεις. Πρέπει να επινοούν τρόπους να πετύχουν τους στόχους τους, οπότε πρέπει να συνεχίσουν να λένε ψέματα και να εξαπατούν και, καθώς λένε περισσότερα ψέματα, πρέπει να συγκαλύψουν περισσότερα ψέματα. Γι’ αυτό και η ζωή ενός δόλιου ανθρώπου είναι τόσο πιο εξουθενωτική και επώδυνη από εκείνη ενός ειλικρινούς ανθρώπου. Ορισμένοι άνθρωποι είναι σχετικά ειλικρινείς. Αν μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική ανεξάρτητα από τα ψέματα που έχουν πει, να αναγνωρίσουν την απάτη στην οποία έχουν επιδοθεί, όποια κι αν ήταν αυτή, να τη δουν υπό το πρίσμα των λόγων του Θεού για να την αναλύσουν και να την κατανοήσουν και, στην πορεία, να την αλλάξουν, τότε θα είναι σε θέση να απαλλαγούν από πολλά από τα ψέματα και τις απάτες τους σε λίγα μόλις χρόνια. Τότε θα έχουν γίνει άνθρωποι που είναι κατά βάση ειλικρινείς. Μια τέτοια ζωή δεν τους απελευθερώνει μόνο από πολύ πόνο και πολλή εξάντληση, αλλά τους φέρνει επίσης γαλήνη και ευτυχία. Σε πολλά ζητήματα, θα είναι απαλλαγμένοι από τους περιορισμούς του γοήτρου, του κέρδους, του κύρους, της ματαιοδοξίας και της υπερηφάνειας, και θα ζουν εκ φύσεως μια ελεύθερη και απελευθερωμένη ζωή. Η ομιλία και οι πράξεις των δόλιων ανθρώπων, ωστόσο, κρύβουν πάντα απώτερα κίνητρα. Εκείνοι κατασκευάζουν κάθε λογής ψέματα για να ξεγελάσουν και να εξαπατήσουν τους άλλους και, μόλις εκτεθούν, σκέφτονται τρόπους να καλύψουν τα ψέματά τους. Ταλανισμένοι με διάφορους τρόπους, και αυτοί νιώθουν πως η ζωή τους είναι εξουθενωτική. Είναι ήδη εξουθενωτικό να λένε τόσο πολλά ψέματα σε κάθε κατάσταση που αντιμετωπίζουν, και το να πρέπει μετά να συγκαλύπτουν αυτά τα ψέματα είναι ακόμα πιο εξουθενωτικό. Όσα λένε έχουν ως σκοπό να πετύχουν έναν στόχο, επομένως δαπανούν πολλή διανοητική ενέργεια στην κάθε λέξη που εκφέρουν. Και όταν έχουν πει όσα είχαν να πουν, φοβούνται πως τους έχεις καταλάβει, οπότε πρέπει επίσης να στύψουν το μυαλό τους για να κρύψουν τα ψέματά τους, εξηγώντας σου πράγματα με επιμονή, προσπαθώντας να σε πείσουν πως δεν σου λένε ψέματα, πως δεν σε εξαπατούν και πως είναι καλοί άνθρωποι. Οι δόλιοι άνθρωποι έχουν την τάση να κάνουν τέτοια πράγματα. Αν δύο δόλιοι άνθρωποι βρίσκονται μαζί, είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν ίντριγκες, διαμάχες και δολοπλοκίες. Οι διαπληκτισμοί δεν θα έχουν τέλος, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα ένα όλο και βαθύτερο μίσος, και εκείνοι θα γίνουν άσπονδοι εχθροί. Αν είσαι ειλικρινής άνθρωπος και βρίσκεσαι με έναν δόλιο άνθρωπο, αυτές οι συμπεριφορές είναι βέβαιο πως θα σε αηδιάσουν. Αν αυτός απλώς ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο πού και πού, θα πεις πως όλοι έχουν μια διεφθαρμένη διάθεση και πως είναι δύσκολο να αποφευχθούν τέτοιου είδους πράγματα. Αλλά αν ενεργεί έτσι συνεχώς, αυτές οι μέθοδοι θα σε κάνουν να σιχαθείς και να αηδιάσεις πολύ· θα σε αηδιάσει αυτή η πλευρά του και οι προθέσεις που έχει. Όταν αηδιάσεις τόσο πολύ, θα είσαι σε θέση να νιώσεις απέχθεια γι’ αυτόν και να τον απορρίψεις. Αυτό είναι κάτι πολύ φυσιολογικό. Δεν δύναται να υπάρξει αλληλεπίδραση μαζί του αν δεν μετανοήσει και δεν δείξει πως έχει αλλάξει κάπως.

Τι λέτε —δεν είναι εξαντλητική η ζωή για τους δόλιους ανθρώπους; Περνούν όλη τους την ώρα λέγοντας ψέματα, κι ύστερα λένε περισσότερα ψέματα για να τα καλύψουν και επιδίδονται σε απάτες. Οι ίδιοι προκαλούν αυτήν την εξάντληση στον εαυτό τους. Γνωρίζουν ότι το να ζουν έτσι είναι εξαντλητικό —οπότε γιατί να εξακολουθούν να θέλουν να είναι δόλιοι και δεν επιθυμούν να είναι ειλικρινείς; Έχετε σκεφτεί ποτέ αυτό το ερώτημα; Αποτελεί συνέπεια του ότι οι άνθρωποι ξεγελιούνται από τη σατανική τους φύση· αυτή τους εμποδίζει να ξεφορτωθούν αυτού του είδους τη ζωή, αυτού του είδους τη διάθεση. Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να δεχθούν μια τέτοια εξαπάτηση και να ζήσουν μέσα σε αυτήν· δεν θέλουν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να βαδίσουν στο μονοπάτι του φωτός. Εσύ θεωρείς ότι το να ζεις έτσι είναι εξαντλητικό και ότι το να ενεργείς έτσι είναι περιττό —αλλά οι δόλιοι άνθρωποι το θεωρούν απολύτως απαραίτητο. Θεωρούν ότι αν δεν το έκαναν αυτό, θα εξευτελίζονταν, κι επιπλέον θα πλήττονταν η εικόνα, η φήμη και τα συμφέροντά τους, και θα έχαναν πάρα πολλά. Εκτιμούν αυτά τα πράγματα, εκτιμούν τη δική τους εικόνα, φήμη και κύρος. Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων που δεν αγαπούν την αλήθεια. Κοντολογίς, όταν οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να είναι ειλικρινείς ή να κάνουν πράξη την αλήθεια, αυτό συμβαίνει επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια. Μέσα τους, εκτιμούν πράγματα όπως τη φήμη και το κύρος, τους αρέσει να ακολουθούν κοσμικές τάσεις, και ζουν υπό την επιρροή του Σατανά. Αυτό αποτελεί πρόβλημα της φύσης τους. Υπάρχουν άνθρωποι, τώρα, που πιστεύουν στον Θεό εδώ και χρόνια, που έχουν ακούσει πολλά κηρύγματα και γνωρίζουν τι σημαίνει να πιστεύουν στον Θεό. Εντούτοις, εξακολουθούν να μην κάνουν πράξη την αλήθεια, και δεν έχουν αλλάξει ούτε στο ελάχιστο —γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό συμβαίνει επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια. Ακόμα και αν κατανοούν ένα μικρό μέρος της αλήθειας, και πάλι δεν είναι σε θέση να το κάνουν πράξη. Για τέτοιους ανθρώπους, όσα χρόνια και αν πιστεύουν στον Θεό, αυτό θα είναι μάταιο. Μπορούν να σωθούν οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια; Είναι πέρα για πέρα αδύνατον. Όταν κάποιος δεν αγαπά την αλήθεια, αυτό συνιστά πρόβλημα με την καρδιά του, με τη φύση του. Δεν δύναται να διορθωθεί. Το κατά πόσον μπορεί να σωθεί ή όχι κάποιος στην πίστη του εξαρτάται κυρίως από το κατά πόσον αγαπά ή όχι την αλήθεια. Μόνο εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια· μόνο εκείνοι μπορούν να υποστούν κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα για χάρη της αλήθειας, και μόνο εκείνοι μπορούν να προσευχηθούν στον Θεό και να βασιστούν σε Αυτόν. Μόνο εκείνοι μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική και να γνωρίσουν τον εαυτό τους μέσω των εμπειριών τους, να έχουν το θάρρος να απαρνηθούν τη σάρκα, και να επιτύχουν την άσκηση της αλήθειας και την υποταγή στον Θεό. Μόνο εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια μπορούν να την επιδιώξουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, να βαδίσουν στο μονοπάτι της σωτηρίας και να κερδίσουν την έγκριση του Θεού. Δεν υπάρχει άλλο μονοπάτι πέρα από αυτό. Είναι πολύ δύσκολο να αποδεχθούν την αλήθεια εκείνοι που δεν την αγαπούν. Αυτό συμβαίνει επειδή, εκ φύσεως, έχουν βαρεθεί την αλήθεια και τη μισούν. Αν ήθελαν να σταματήσουν να αντιστέκονται στον Θεό ή να μην κάνουν κακό, θα ήταν πολύ δύσκολο να το κάνουν, επειδή ανήκουν στον Σατανά και έχουν ήδη γίνει διάβολοι και εχθροί του Θεού. Ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα, δεν σώζει διαβόλους ή τον Σατανά. Ορισμένοι άνθρωποι κάνουν ερωτήσεις όπως: «Στ’ αλήθεια κατανοώ την αλήθεια. Απλώς δεν μπορώ να την κάνω πράξη. Τι να κάνω;» Αυτό είναι ένα άτομο που δεν αγαπάει την αλήθεια. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, τότε δεν μπορεί να την κάνει πράξη ακόμη κι αν την κατανοεί, επειδή, κατά βάθος, είναι απρόθυμος να το κάνει και δεν του αρέσει η αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πέραν πάσης σωτηρίας. Μερικοί άνθρωποι λένε: «Μου φαίνεται πως χάνεις πολλά αν είσαι ειλικρινής άνθρωπος, οπότε δεν θέλω να γίνω τέτοιος άνθρωπος. Οι δόλιοι άνθρωποι δεν βγαίνουν ποτέ ζημιωμένοι —μάλιστα, επωφελούνται από το να εκμεταλλεύονται τους άλλους. Επομένως, θα προτιμούσα να είμαι δόλιος άνθρωπος. Δεν είμαι διατεθειμένος να αφήσω τους άλλους να μάθουν τις προσωπικές μου υποθέσεις, να τους αφήσω να με αντιληφθούν ή να με καταλάβουν. Η μοίρα μου θα πρέπει να είναι στα δικά μου χέρια». Κανένα πρόβλημα, τότε —δοκίμασέ το και δες. Δες με τι είδους έκβαση θα καταλήξεις· δες ποιος θα πάει στην κόλαση και ποιος θα τιμωρηθεί στο τέλος.

Είστε πρόθυμοι να είστε ειλικρινείς; Τι σκοπεύετε να κάνετε αφού ακούσετε αυτές τις συναναστροφές; Από πού θα ξεκινήσετε πρώτα; (Καταρχάς, δεν θα λέω ψέματα.) Αυτός είναι ο σωστός τρόπος άσκησης, αλλά δεν είναι εύκολο να μη λες ψέματα. Συχνά κρύβονται προθέσεις πίσω από τα ψέματα των ανθρώπων, αλλά κάποια ψέματα δεν κρύβουν καμία πρόθεση από πίσω τους ούτε έχουν σχεδιαστεί σκόπιμα. Αντιθέτως, απλώς βγαίνουν με φυσικό τρόπο. Τέτοια ψέματα είναι εύκολο να επιλυθούν· αντίθετα, τα ψέματα που κρύβουν προθέσεις από πίσω τους δεν επιλύονται εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι προθέσεις αυτές προέρχονται από τη φύση του ατόμου και αντιπροσωπεύουν την πονηριά του Σατανά, και είναι προθέσεις τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν εσκεμμένα. Εάν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, δεν θα είναι σε θέση να απαρνηθεί τη σάρκα —οπότε θα πρέπει να προσευχηθεί στον Θεό, και να βασιστεί σ’ Αυτόν και να αναζητήσει την αλήθεια για να επιλύσει το ζήτημα. Αλλά το ψέμα δεν μπορεί να επιλυθεί εντελώς με τη μία. Θα υπάρχουν περιστασιακές, ή ίσως και πολλαπλές υποτροπές. Αυτή είναι μια φυσιολογική κατάσταση, κι εφόσον επιλύεις το παραμικρό ψέμα που λες και συνεχίζεις να το κάνεις αυτό, τότε θα έρθει η μέρα που θα τα έχεις επιλύσει όλα. Η επίλυση του ψέματος είναι ένας παρατεταμένος πόλεμος: Όταν ξεπετιέται ένα ψέμα, κάνε αυτοκριτική και μετά προσευχήσου στον Θεό. Όταν ξεπεταχθεί κι άλλο, κάνε αυτοκριτική και προσευχήσου ξανά στον Θεό. Όσο πιο πολύ προσεύχεσαι στον Θεό, τόσο πιο πολύ θα μισείς τη διεφθαρμένη σου διάθεση και τόσο πιο πολύ θα λαχταράς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να τη βιώνεις. Έτσι, θα έχεις τη δύναμη να εγκαταλείψεις το ψέμα. Μετά από ένα διάστημα τέτοιας εμπειρίας και άσκησης, θα είσαι σε θέση να δεις πως τα ψέματά σου έχουν ελαττωθεί κατά πολύ, πως ζεις με πολύ μεγαλύτερη άνεση και πως δεν χρειάζεται πια να λες ψέματα ή να συγκαλύπτεις τα ψέματά σου. Αν και μπορεί να μη μιλάς πολύ σε καθημερινή βάση, κάθε πρόταση θα προέρχεται από την καρδιά και θα είναι αληθινή, ενώ τα ψέματα θα είναι λιγοστά. Πώς θα νιώθεις που θα ζεις έτσι; Δεν θα είναι απελευθερωτικό και λυτρωτικό; Η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν θα σε διαφεντεύει, δεν θα δεσμεύεσαι από αυτήν και θα αρχίσεις τουλάχιστον να βλέπεις τα αποτελέσματα που προκύπτουν από το να είσαι ειλικρινής άνθρωπος. Φυσικά, όταν αντιμετωπίζεις ειδικές περιστάσεις, μπορεί ενίοτε να σου ξεφεύγει κάποιο μικρό ψέμα. Μπορεί να υπάρξουν στιγμές κατά τις οποίες αντιμετωπίζεις κίνδυνο ή κάποιου είδους πρόβλημα, ή θέλεις να διατηρήσεις την ασφάλειά σου· σε τέτοιες στιγμές, δεν μπορείς να αποφύγεις τα ψέματα. Μολαταύτα, πρέπει να αναλογιστείς, να κατανοήσεις και να επιλύσεις το πρόβλημα. Θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να πεις: «Εξακολουθούν να υπάρχουν ψέματα και απάτη μέσα μου. Είθε ο Θεός να με σώσει από τη διεφθαρμένη διάθεσή μου μια για πάντα». Όταν κάποιος εξασκεί από πρόθεση τη σοφία, αυτό δεν μετρά ως αποκάλυψη διαφθοράς. Αυτό είναι που πρέπει να βιώσει κανείς για να είναι ειλικρινής. Με αυτόν τον τρόπο, τα ψέματά σου θα γίνονται όλο και λιγότερα. Σήμερα λες δέκα ψέματα, αύριο μπορεί να πεις εννέα, μεθαύριο θα πεις οκτώ. Μετά θα πεις μόνο δύο ή τρία. Θα λες όλο και περισσότερο την αλήθεια, και κάνοντας πράξη το να είσαι ειλικρινής, θα πλησιάζεις όλο και περισσότερο το θέλημα του Θεού, τις απαιτήσεις Του και τα πρότυπά Του —και τι καλό που θα είναι αυτό! Για να ασκηθείς στο να είσαι ειλικρινής, πρέπει να έχεις ένα μονοπάτι και πρέπει να έχεις έναν στόχο. Πρώτον, επίλυσε το πρόβλημα του να λες ψέματα. Πρέπει να γνωρίσεις την ουσία που κρύβεται πίσω από το να λες αυτά τα ψέματα. Επιπλέον, πρέπει να αναλύσεις ποιες προθέσεις και ποια κίνητρα σε ωθούν να λες αυτά τα ψέματα, γιατί διακατέχεσαι από τέτοιες προθέσεις και ποια είναι η ουσία τους. Όταν θα έχεις αποσαφηνίσει όλα αυτά τα ζητήματα, θα έχεις δει σε βάθος το πρόβλημα του ψέματος, και όταν κάτι σου συμβαίνει, θα έχεις αρχές με βάση τις οποίες θα μπορείς να ασκείσαι. Αν συνεχίσεις με μια τέτοια άσκηση και εμπειρία, τότε σίγουρα θα δεις αποτέλεσμα. Κάποια μέρα θα πεις: «Είναι εύκολο να είσαι ειλικρινής. Το να είσαι δόλιος είναι τόσο κουραστικό! Δεν θέλω να είμαι πια δόλιος, να πρέπει πάντα να σκέφτομαι τι ψέματα να λέω και πώς να καλύπτω τα ψέματά μου. Σαν να είμαι κάποιος με ψυχική ασθένεια που μιλάει με αντιφάσεις —κάποιος που δεν αξίζει να αποκαλείται “άνθρωπος”! Αυτού του είδους η ζωή είναι πολύ κουραστική και δεν θέλω να ζω έτσι πια!» Εκείνη τη στιγμή, θα έχεις μια ελπίδα να είσαι πραγματικά ειλικρινής, και αυτό θα αποδείξει ότι έχεις αρχίσει να κάνεις πρόοδο προς την κατεύθυνση του να γίνεις ειλικρινής άνθρωπος. Πρόκειται για σημαντικό επίτευγμα. Βέβαια, μπορεί να υπάρξουν κάποιοι από εσάς που, όταν αρχίσετε να ασκείστε, θα ταπεινωθείτε μόλις πείτε ειλικρινή λόγια και αποκαλυφθείτε. Το πρόσωπό σας θα κοκκινίσει, θα νιώσετε ντροπή και θα φοβηθείτε μη σας κοροϊδέψουν οι άλλοι. Τι θα πρέπει να κάνετε, λοιπόν; Και πάλι πρέπει να προσεύχεστε στον Θεό και να ζητάτε να σας δώσει δύναμη. Πες: «Θεέ μου, θέλω να είμαι ειλικρινής, αλλά φοβάμαι ότι οι άνθρωποι θα με κοροϊδέψουν όταν πω την αλήθεια. Σου ζητώ να με σώσεις από τα δεσμά της σατανικής μου διάθεσης· άσε με να ζήσω σύμφωνα με τα λόγια Σου, να ελευθερωθώ και να απελευθερωθώ». Όταν προσεύχεσαι έτσι, η καρδιά σου θα λάμπει όλο και περισσότερο και θα λες στον εαυτό σου: «Είναι καλό να ασκούμαι έτσι. Σήμερα έκανα πράξη την αλήθεια. Επιτέλους, υπήρξα για μια φορά ειλικρινής». Καθώς προσεύχεσαι έτσι, ο Θεός θα σε διαφωτίσει. Θα εργαστεί στην καρδιά σου και θα σε συγκινήσει, επιτρέποντάς σου να εκτιμήσεις πώς είναι να είσαι ειλικρινής. Έτσι πρέπει να γίνεται πράξη η αλήθεια. Στην αρχή δεν θα έχεις κανένα μονοπάτι, αλλά μέσα από την αναζήτηση της αλήθειας θα βρεις μονοπάτι. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να αναζητούν την αλήθεια, δεν έχουν απαραίτητα πίστη. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να μην έχουν μονοπάτι, αλλά μόλις κατανοήσουν την αλήθεια και αποκτήσουν μονοπάτι άσκησης, η καρδιά τους βρίσκει ευχαρίστηση σ’ αυτό. Αν είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, η καρδιά τους θα βρει παρηγοριά, θα απελευθερωθούν και θα λυτρωθούν. Αν έχεις κάποια αληθινή γνώση για τον Θεό, θα είσαι σε θέση να δεις καθαρά όλα τα πράγματα σε αυτόν τον κόσμο· η καρδιά σου θα φωτιστεί και εσύ θα έχεις ένα μονοπάτι. Τότε θα αποκτήσεις πλήρη απελευθέρωση και ελευθερία. Εκείνη τη στιγμή, θα κατανοήσεις τι σημαίνει να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ικανοποιείς τον Θεό και να είσαι αληθινός άνθρωπος —και έτσι, η πίστη σου στον Θεό θα βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Φθινόπωρο 2007