Συμπλήρωμα: Η ιστορία του Νταμπάο και του Ζιαομπάο

Πριν αρχίσουμε επίσημα τη σημερινή μας συναναστροφή, ας ξεκινήσω με μια ιστορία. Σας αρέσει να ακούτε ιστορίες; (Ναι.) Υπάρχει μήπως κάποια αρχή για τις ιστορίες που ακούγονται; Πρέπει να μπορείτε στις ιστορίες που ακούτε να αντιλαμβάνεστε μια πτυχή της αλήθειας, να κατανοείτε μια πτυχή των προθέσεων του Θεού, να αναγνωρίζετε μια πτυχή της ανθρώπινης φύσης-ουσίας ή να βρίσκετε εκεί την αλήθεια-πραγματικότητα που πρέπει να ασκούν και στην οποία πρέπει να εισέρχονται οι άνθρωποι. Αυτό το νόημα έχουν οι ιστορίες. Δεν είναι άσκοπη φλυαρία και σίγουρα δεν είναι κουτσομπολιό. Κάποιοι άνθρωποι, όταν ακούνε ιστορίες, αντιλαμβάνονται μόνο τα γεγονότα. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; (Άνθρωποι χαμηλού επιπέδου.) Αυτό σημαίνει ότι είναι αδιάφοροι. Τους λείπει κυρίως η πνευματική κατανόηση. Όποια ιστορία κι αν ακούνε, θυμούνται μόνο τα γεγονότα ή συγκρατούν μερικούς κανονισμούς. Τις διάφορες αλήθειες όμως που πρέπει να κατανοήσουν μέσα απ’ την ιστορία, δεν τις συλλαμβάνουν, δεν τις κατανοούν ούτε τις αντιλαμβάνονται. Αυτή η συμπεριφορά δεν δείχνει ότι έχουν ελάχιστη πνευματική κατανόηση; (Ναι.) Από σας είχε ποτέ κανείς μια τέτοια συμπεριφορά μόλις άκουσε μια ιστορία; Εκείνοι οι άνθρωποι, αφού την άκουσαν, δεν κατάλαβαν πολλά, θεώρησαν ότι η ιστορία δεν είχε νόημα και ότι είτε την έλεγε κανείς είτε δεν την έλεγε, δεν είχε σημασία. Έχουν ικανότητα κατανόησης αυτοί οι άνθρωποι; Όταν ακούτε μια ιστορία, αποκομίζετε κάποιο όφελος απ’ τα γεγονότα της; Ακόμη κι αν δεν μπορείτε να κατανοήσετε την αλήθεια απ’ αυτήν, πρέπει να κατανοείτε την αρχή που μόλις ανέφερα σχετικά με τις ιστορίες. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, την αφήγηση.

Ζούσε κάποτε ένα αγοράκι που το έλεγαν Ζιαομπάο. Κάποια στιγμή, ήρθε στο σπίτι του ένας άντρας που πήγαινε τακτικά να διαδώσει το ευαγγέλιο με τους γονείς του παιδιού. Μια μέρα, οι γονείς του Ζιαομπάο πήγαν για κάποιες δουλειές, κι άφησαν τον Ζιαομπάο στο σπίτι μόνο του με τον άντρα. Στη συνέχεια, συνέβη κάτι είναι ενδιαφέρον. Επειδή ο Ζιαομπάο δεν ήξερε πολύ καλά τον άντρα, ο τελευταίος αποφάσισε να τον προσεγγίσει φιλικά Ζιαομπάο την ώρα που έπαιζε. Του είπε ότι τον ήξερε και ότι ήξερε ακόμη και το όνομά του. Ο Ζιαομπάο χάρηκε και σκέφτηκε ότι ο άντρας δεν θα μπορούσε να είναι κακός άνθρωπος. Τότε, εκείνος τον ρώτησε: «Ζιαομπάο, έχουν μιλήσει ποτέ οι γονείς σου για μένα;» Ο Ζιαομπάο σκέφτηκε για μια στιγμή και είπε: «Δεν ξέρω». Ο άντρας είπε: «Είσαι ειλικρινής. Τα καλά παιδιά λένε όσα ξέρουν». Τον ξαναρώτησε: «Μίλησαν ποτέ για μένα οι γονείς σου;» Ο Ζιαομπάο είπε ξανά ότι δεν ήξερε. Ο άντρας συνέχισε. «Ζιαομπάο, να είσαι καλό παιδί. Αν μου πεις την αλήθεια, θα σου δώσω γλυκό». Ο Ζιαομπάο σκέφτηκε για μια στιγμή, αλλά είπε ξανά ότι δεν ήξερε. Ο άντρας συλλογίστηκε: «Πώς μπορώ να τον κάνω να μου πει την αλήθεια;» Σκέφτηκε για μια στιγμή και στη συνέχεια, είπε στον Ζιαομπάο: «Ζιαομπάο, οι γονείς σου πιστεύουν στον Θεό. Κι εγώ πιστεύω στον Θεό. Είμαι ο καλύτερός τους φίλος. Και οι τρεις μας πιστεύουμε στον Θεό. Κι εσύ πιστεύεις στον Θεό. Ξέρεις ποια παιδιά συμπαθεί ο Θεός;» Ο Ζιαομπάο το σκέφτηκε και είπε: «Δεν ξέρω». Ο άντρας είπε: «Συμπαθεί τα ειλικρινή παιδιά, εκείνα που δεν λένε ψέματα. Αυτά που όταν ξέρουν κάτι, λένε ότι ξέρουν και όταν δεν ξέρουν, λένε ότι δεν ξέρουν. Αυτά είναι τα ειλικρινή παιδιά και αυτά τα παιδιά συμπαθεί ο Θεός». Ο Ζιαομπάο το σκέφτηκε και είπε: «Εντάξει». Τότε, σταμάτησε να λέει ότι δεν ξέρει. Ο άντρας συνέχισε: «Αν μου πεις την αλήθεια, θα είσαι ένα παιδί ειλικρινές, ένα παιδί που αγαπάει ο Θεός». Ο Ζιαομπάο το σκέφτηκε και είπε: «Εντάξει τότε». Ο άντρας ρώτησε: «Τι σημαίνει “εντάξει τότε”;» Ο μικρός είπε: «Σημαίνει ότι κάποτε οι γονείς μου είχαν πει κάτι για σένα». Τότε, ο άντρας άρχισε να ρωτάει τι είχαν πει και έλεγε επανειλημμένα στον Ζιαομπάο να είναι ειλικρινής και να μη λέει ψέματα. Εκείνος είπε: «Η μαμά κι ο μπαμπάς μου είπαν ότι δεν είσαι καλός άνθρωπος. Είπαν ότι δεν είσαι πολύ ειλικρινής και ότι πρέπει να προσέχουν όταν σου μιλάνε». Ο άντρας ξαναρώτησε: «Τι άλλο είπαν η μαμά κι ο μπαμπάς σου;» Ο Ζιαομπάο απάντησε: «Δεν θυμάμαι». «Να είσαι καλό παιδί!» είπε ο άντρας. Τότε, ο Ζιαομπάο απάντησε: «Είπαν ότι δεν πρέπει να σου λένε τα πάντα». Τότε, ο άντρας συνέχισε να τον ρωτάει και ο Ζιαομπάο τού είπε πολλά. Ο άντρας άρχισε να νιώθει όλο και πιο άβολα και είπε στον Ζιαομπάο: «Ζιαομπάο, είσαι πολύ καλό παιδί. Ο Θεός σε αγαπάει επειδή είσαι ειλικρινής και μου λες όλα όσα ξέρεις». Πλέον, ο Ζιαομπάο δεν ήταν τόσο επιφυλακτικός απέναντι στον άντρα όσο ήταν αρχικά. Δεν απαντούσε «δεν ξέρω» σε ό,τι τον ρωτούσε εκείνος. Ήθελε να του πει τα πάντα, όλα όσα δεν ήξερε. Το μόνο που είχε να κάνει ο άντρας ήταν να ρωτήσει τον Ζιαομπάο. Του αποκάλυψε, επίσης: «Με φωνάζουν Νταμπάο. Βλέπεις; Εσύ λέγεσαι Ζιαομπάο, εγώ Νταμπάο. Δεν πρέπει να γίνουμε οι καλύτεροι φίλοι;» Ο Ζιαομπάο απάντησε: «Ναι». Συνέχισαν τη κουβέντα τους και μίλησαν για πολλά πράγματα. Όσο περισσότερο μιλούσαν, τόσο πιο χαρούμενοι ήταν. Ο Ζιαομπάο πήρε κι ένα γλυκό και έπαψε να είναι επιφυλακτικός απέναντι στον άντρα. Τότε, εκείνος απαίτησε κάτι απ’ τον Ζιαομπάο: «Από δω και στο εξής, αν πουν κάτι για μένα η μαμά κι ο μπαμπάς σου, μπορείς να μου το πεις;» Ο Ζιαομπάο είπε: «Φυσικά, αφού είμαστε καλοί φίλοι». Ο Ζιαομπάο δεν ήταν πλέον επιφυλακτικός απέναντι στον άντρα κι εκείνος έπαιρνε απ’ τον Ζιαομπάο τις πληροφορίες που ήθελε. Από εκείνη τη μέρα, έγιναν πολύ καλοί φίλοι. Όποτε η μαμά κι ο μπαμπάς του Ζιαομπάο έλεγαν κάτι γι’ αυτόν, ο Ζιαομπάο τού το έλεγε αμέσως. Επίσης, ο άντρας υποσχέθηκε στον Ζιαομπάο: «Δεν υπάρχει περίπτωση να πω στη μαμά και στον μπαμπά σου για τη σχέση μας. Είναι το μυστικό μας. Από δω και πέρα, αν ποτέ θέλεις να φας κάτι λαχταριστό ή να παίξεις κάτι διασκεδαστικό, θα σ’ το αγοράσω σίγουρα. Κι αν δεν θέλεις να μάθουν κάτι η μαμά σου κι ο μπαμπάς σου, θα το κρατάω μυστικό για σένα». Έτσι, ο Ζιαομπάο ένιωσε ακόμη πιο άνετα και εμπιστεύτηκε τον άντρα ολόψυχα. Κράτησε ειλικρινή επαφή μαζί του και έγιναν «πολύ καλοί φίλοι».

Αυτή ήταν όλη η ιστορία. Δεν έχει πολλούς χαρακτήρες. Οι βασικοί χαρακτήρες είναι ο Νταμπάο κι ο Ζιαομπάο. Το θέμα της περιστρέφεται γύρω απ’ τις προσπάθειες του Νταμπάο να παραπλανήσει, να καλοπιάσει και να προσελκύσει τον μικρό Ζιαομπάο, για να τον κάνει να του πει συγκεκριμένες πληροφορίες που θέλει να μάθει. Τέτοιου είδους ιστορία και διάλογος είναι. Τι καταλαβαίνουμε απ’ την απλή πλοκή και τον διάλογο; Τίνος τα χαρακτηριστικά εξετάζονται κυρίως εδώ; Του παιδιού ή του ενήλικα; (Του ενήλικα.) Οπότε, τι απεικονίζεται εδώ; Ποιο είναι το κύριο θέμα της ιστορίας; Το κύριο θέμα είναι τα διάφορα μέσα που χρησιμοποιεί αυτός ο ενήλικας για να πετύχει τον στόχο του. Καταλάβατε ποια μέσα χρησιμοποίησε; (Την προσέλκυση και την παραπλάνηση.) Προσπάθησε με κάποια κίνητρα να προσελκύσει το παιδί και να το παραπλανήσει με τα σωστά λόγια. Το δελέασε κιόλας. Με τι το δελέασε; Με οφέλη. Δελέασε το παιδί χρησιμοποιώντας οφέλη. Το προσέλκυσε, το δελέασε και το παραπλάνησε. Αυτό συνιστά και δελεασμό και παραπλάνηση. Χρησιμοποίησε τα σωστά λόγια για να το δελεάσει και μια ελαφρώς απειλητική φύση. Αν και τα λόγια μπορεί να ακούγονται σωστά, για ποιον λόγο τα χρησιμοποίησε; (Για να πετύχει τον στόχο του.) Τα χρησιμοποίησε για να πετύχει τους απώτερους σκοπούς του. Τα μέσα που χρησιμοποίησε είναι ξεκάθαρα. Αυτή είναι η συμπεριφορά που χαρακτηρίζει την κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Τότε, σε ποια πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσης του Σατανά ανήκει αυτή η συμπεριφορά; (Στη μοχθηρία.) Γιατί λέμε μοχθηρία και όχι δολιότητα; Η μοχθηρία είναι σε βαθύτερο επίπεδο απ’ τη δολιότητα. Είναι πιο ύπουλη, πιο μυστικοπαθής, πιο παραπλανητική, πιο δύσκολα αντιληπτή. Χαρακτηρίζεται από δελεασμό, καλόπιασμα, προσέλκυση, προσεταιρισμό, δωροδοκία και πειρασμό. Αυτές οι πράξεις και συμπεριφορές υπερβαίνουν κατά πολύ τη δολιότητα. Είναι χωρίς αμφιβολία μοχθηρές. Ο άντρας δεν είπε: «Αν δεν μου πεις, θα σε χτυπήσω, θα σε κλοτσήσω ή θα σε σφάξω!» Δεν υιοθέτησε τέτοιες μεθόδους. Εξωτερικά, δεν έδειχνε κακός. Παρ’ όλα αυτά, αυτό που έκανε είναι πιο φοβερό απ’ την κακία. Είναι μοχθηρία. Γιατί λέω ότι είναι μοχθηρία; Οι περισσότεροι άνθρωποι συνήθως μπορούν να εντοπίσουν τη δολιότητα. Αυτός ο άντρας όμως έχει πιο πονηρή μέθοδο. Επιφανειακά, χρησιμοποιεί μια ευγενική γλώσσα που εναρμονίζεται με το ανθρώπινο συναίσθημα. Στην πραγματικότητα, όμως, βαθιά μέσα, υπάρχουν πράγματα που είναι πιο κρυμμένα. Οι πράξεις και οι μέθοδοί του είναι πιο συγκαλυμμένες, πιο ύπουλες απ’ τη δολιότητα που βλέπουν και αντιμετωπίζουν συνήθως οι άνθρωποι. Οι τακτικές του είναι πιο εκλεπτυσμένες, πιο υποκριτικές και πιο παραπλανητικές. Αυτό είναι μοχθηρία.

Στην καθημερινότητά σας, μπορείτε να ξεχωρίσετε και να διακρίνετε την αποκάλυψη της μοχθηρής διάθεσης και τη μοχθηρή συμπεριφορά άλλων ανθρώπων; Αν και οι δόλιοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν αρκετά διακριτικοί, οι περισσότεροι μπορούν να τους διακρίνουν μετά από επαφή μαζί τους για κάποιο διάστημα. Αυτούς που έχουν μοχθηρή διάθεση όμως δεν μπορεί κανείς να τους διακρίνει τόσο εύκολα. Αν δεν μπορείς να καταλάβεις την ουσία ή τις συνέπειες, τότε δεν έχεις τρόπο να τους διακρίνεις. Οι μοχθηροί άνθρωποι είναι πολύ πιο ύπουλοι απ’ τους δόλιους. Δεν γίνεται να τους διακρίνεις από μια ή δυο προτάσεις μόνο. Εκείνους που έχουν μοχθηρή διάθεση, για ένα διάστημα ή για μια σύντομη περίοδο, μπορεί να μην τους διακρίνεις ούτε να μπορείς να κατανοήσεις γιατί κάνουν αυτό το πράγμα, γιατί μιλάνε ή ενεργούν με τέτοιον τρόπο. Μια μέρα που θα αποκαλυφθούν και ξεσκεπαστούν πλήρως, όλοι θα ανακαλύψουν τελικά τι είδους άνθρωποι είναι. Αυτό δεν είναι απλή δολιότητα· είναι μοχθηρία. Επομένως, χρειάζεται λίγος καιρός για να διακρίνεις μια μοχθηρή διάθεση. Μερικές φορές, για να καταφέρεις να τη διακρίνεις, πρέπει πρώτα να φανούν οι συνέπειες. Δεν είναι κάτι που διακρίνεται γρήγορα. Για παράδειγμα, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας παραπλανά τους ανθρώπους εδώ και δεκαετίες. Μόλις τώρα έδειξαν κάποια διάκριση λίγοι άνθρωποι. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας λέει συχνά πράγματα που ακούγονται πάρα πολύ ωραία και συμφωνούν περισσότερο με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, ενώ υψώνει το λάβαρο του υπηρέτη των ανθρώπων για να τους παραπλανά, και το λάβαρο της δικαιοσύνης για να εκδιώκει τους αντιφρονούντες και να σκοτώνει αμέτρητους καλούς ανθρώπους. Λίγοι όμως μπορούν να το διακρίνουν αυτό, γιατί όλα όσα λέει και κάνει οι άνθρωποι τα θεωρούν σωστά. Πιστεύουν πως όλα όσα κάνει είναι δίκαια και σωστά, νόμιμα και λογικά, ότι χαρακτηρίζονται από ανθρωπισμό. Κι έτσι, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας παραπλανά τους ανθρώπους εδώ και δεκαετίες. Όταν τελικά εκτεθεί και καταρρεύσει, οι άνθρωποι θα καταλάβουν ότι το πραγματικό του πρόσωπο είναι το πρόσωπο του διαβόλου και ότι η φύση-ουσία του είναι μοχθηρή. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας παραπλανά τους ανθρώπους εδώ και πολλά χρόνια. Το δηλητήριό του έχει διαποτίσει τους πάντες. Έχουν γίνει επίγονοί του. Εσείς είστε ικανοί να κάνετε όλα αυτά που έχει κάνει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας; Κάποιοι μιλάνε σαν κι αυτόν. Μιλάνε με πολύ ευχάριστα λόγια, αλλά δεν κάνουν πραγματικό έργο. Όλα τους τα λόγια είναι ευχάριστα, αλλά το πραγματικό τους έργο είναι μηδενικό. Επίσης, είναι εξαιρετικά ύπουλοι και μοχθηροί. Αν τους προσβάλλει κάποιος, δεν το ξεχνάνε. Αργά ή γρήγορα, θα βρουν την κατάλληλη ευκαιρία για να πετύχουν τον σκοπό της εκδίκησης χωρίς να δώσουν πάτημα. Μπορεί μάλιστα να χειριστούν το ζήτημα χωρίς να βγουν μπροστά και να δείξουν το πρόσωπό τους. Δεν είναι μοχθηρό αυτό; Οι μοχθηροί άνθρωποι λειτουργούν με εξαιρετικά μυστικοπαθείς και κρυμμένες αρχές, μεθόδους, προθέσεις, κίνητρα και σκοπούς. Καταφεύγουν σε μεθοδεύσεις για να κάνουν κακό στους άλλους. Μερικές φορές, βάζουν ανθρώπους να σκοτώνουν για λογαριασμό τους, βασανίζουν ανθρώπους παρασύροντάς τους να διαπράξουν αμαρτίες και επικαλούνται νόμους ή καταφεύγουν σε ένα σωρό ποταπά μέσα για να βασανίσουν άλλους. Όλα αυτά είναι εκδηλώσεις μοχθηρίας. Δεν είναι δίκαιες ούτε έντιμες μέθοδοι. Εσείς επιδεικνύετε τέτοιες συμπεριφορές ή αποκαλύψεις; Μπορείτε να τις διακρίνετε; Έχετε επίγνωση ότι συνιστούν μοχθηρή διάθεση; Η δολιότητα συνήθως φαίνεται εξωτερικά. Κάποιοι υπεκφεύγουν ή μιλάνε με γλαφυρά λόγια και κανείς δεν μπορεί να διαβάσει τι σκέφτονται. Αυτό είναι δολιότητα. Η μοχθηρία ποιο κύριο χαρακτηριστικό έχει; Τα λόγια των μοχθηρών ανθρώπων ακούγονται πάρα πολύ ευχάριστα. Επιφανειακά, όλα μοιάζουν σωστά. Φαίνεται λες και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Απ’ όποια οπτική κι αν εξετάσεις τα πράγματα, δείχνουν αρκετά καλά. Όταν κάνουν κάτι, δεν τους βλέπεις να χρησιμοποιούν συγκεκριμένα μέσα. Εξωτερικά, δεν φαίνεται να έχουν αδύνατα σημεία ή ελαττώματα. Παρ’ όλα αυτά, πετυχαίνουν τον στόχο τους. Κάνουν πράγματα με εξαιρετικά μυστικοπαθή τρόπο. Έτσι παραπλανούν οι αντίχριστοι τους ανθρώπους. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να διακρίνεις αυτούς τους ανθρώπους και αυτά τα ζητήματα. Κάποιοι λένε συχνά τα σωστά πράγματα, επικαλούνται εύλογες δικαιολογίες και χρησιμοποιούν συγκεκριμένα δόγματα, αποφθέγματα ή πράξεις που συμφωνούν το ανθρώπινο συναίσθημα για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Προσποιούνται ότι κάνουν ένα πράγμα ενώ κάνουν άλλο για να πετύχουν τον απώτερο σκοπό τους. Αυτό είναι μοχθηρία, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι εκλαμβάνουν αυτές τις συμπεριφορές ως δόλιες. Οι άνθρωποι διαθέτουν σχετικά περιορισμένη ικανότητα να καταλάβουν και να αναλύσουν τη μοχθηρία. Στην πραγματικότητα, είναι πιο δύσκολο να διακρίνει κανείς τη μοχθηρία απ’ τη δολιότητα γιατί είναι πιο μυστικοπαθής, και έχει πιο εκλεπτυσμένες μεθόδους και ενέργειες. Όταν κάποιος έχει μέσα του κάποια δόλια διάθεση, οι άλλοι μπορούν συνήθως να διακρίνουν τη δολιότητά του μέσα σε δυο-τρεις μέρες επαφής μαζί του ή μπορούν να αντιληφθούν την αποκάλυψη της δόλιας διάθεσής του μέσα απ’ τις πράξεις και τα λόγια του. Ας υποθέσουμε όμως ότι αυτός ο άνθρωπος είναι μοχθηρός. Αυτό δεν διακρίνεται εύκολα μέσα σε λίγες μέρες. Αν δεν προκύψουν σημαντικά γεγονότα ή ειδικές περιστάσεις μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, τότε δεν είναι εύκολο να τον διακρίνεις ακούγοντάς τον μόνο να μιλάει. Λέει και κάνει πάντα τα σωστά πράγματα. Παρουσιάζει το ένα σωστό δόγμα μετά το άλλο. Μετά από μερικές μέρες επαφής μαζί του, μπορεί να θεωρείς ότι αυτός ο άνθρωπος είναι μια χαρά, ότι είναι ικανός να απαρνηθεί πράγματα και να δαπανήσει τον εαυτό του, ότι διαθέτει πνευματική κατανόηση και καρδιά που αγαπά τον Θεό, ότι ενεργεί με συνείδηση και λογική. Μόλις όμως χειριστεί μερικά ζητήματα, βλέπεις ότι τα λόγια και οι πράξεις του μπερδεύονται με πάρα πολλά πράγματα, με πάρα πολλές διαβολικές προθέσεις. Συνειδητοποιείς ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι έντιμος, αλλά είναι δόλιος, ένα μοχθηρό πράγμα. Χρησιμοποιεί συχνά κατάλληλα λόγια και ευχάριστες φράσεις που συμφωνούν με την αλήθεια και διαθέτει ανθρώπινο συναίσθημα για να έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους. Απ’ τη μια, εδραιώνεται. Απ’ την άλλη, παραπλανά τους ανθρώπους, και αποκτά γόητρο και θέση ανάμεσά τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι απίστευτα παραπλανητικοί. Μόλις αποκτήσουν εξουσία και θέση, παραπλανούν πολλούς ανθρώπους και τους κάνουν κακό. Όσοι έχουν μοχθηρές διαθέσεις είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι. Υπάρχουν γύρω σας τέτοιοι άνθρωποι; Εσείς είστε έτσι; (Ναι.) Πόσο σοβαρό είναι αυτό; Όταν μιλάς και ενεργείς χωρίς αλήθεια-αρχές, αλλά βασίζεσαι ολότελα στη μοχθηρή φύση σου, και θέλεις συνέχεια να παραπλανάς τους άλλους και να φοράς προσωπείο για να μη σε διακρίνουν και να μη σε αναγνωρίζουν, αλλά να βλέπουν την ανθρώπινη φύση και τη θέση σου με εκτίμηση και θαυμασμό, τότε αυτό είναι μοχθηρία. Αυτές τις μοχθηρές συμπεριφορές τις έχετε μόνο περιστασιακά ή είστε έτσι τον περισσότερο καιρό; Αυτός είναι ο εαυτός σας; Δυσκολεύεστε να απελευθερωθείτε; Αν χρησιμοποιείτε τέτοιες μεθόδους μόνο περιστασιακά, αυτό μπορεί ακόμη να αλλάξει. Όμως, αν αυτός είναι ο εαυτός σας, αν ενεργείτε μονίμως διακριτικά και δόλια, αν βασίζεστε διαρκώς σε μεθοδεύσεις, τότε είστε οι πονηρότεροι διάβολοι. Θα σας πω την αλήθεια: Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ.

Στην ιστορία μας, ο Νταμπάο χρησιμοποιεί αυτές τις μεθόδους για να παραπλανήσει τον Ζιαομπάο και να τον αναγκάσει να του πει την αλήθεια. Πείτε Μου κάτι: Ποιος τον έμαθε να ενεργεί έτσι; Κανείς δεν τον έμαθε. Από πού προέρχονται, λοιπόν, αυτά τα τεχνάσματα; (Απ’ τη φύση του.) Προήλθαν απ’ τη φύση του, απ’ τη διεφθαρμένη ουσία του. Τέτοιος άνθρωπος είναι. Δεν χαρίζεται ούτε σε ένα παιδί. Τι ποταπό! Αν θέλει να μάθει την αλήθεια, ας ρωτήσει απευθείας τους γονείς του παιδιού ή ας φτάσει ενεργητικά στην αυτογνωσία και ας τους ανοίξει την καρδιά του. Έτσι, ίσως του πουν την αλήθεια. Δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιεί τέτοιες μεθόδους ενεργώντας τόσο αισχρά και άγαρμπα πίσω απ’ τις πλάτες των άλλων. Αυτό κάνουν όσοι έχουν μοχθηρές διαθέσεις. Πείτε Μου: Δεν είναι αηδιαστικό; (Είναι.) Δεν χαρίζεται ούτε σ’ ένα παιδί. Βλέπει ότι το παιδί είναι εύκολο να το εκφοβίσει, να το κοροϊδέψει και να το εξαπατήσει, κι έτσι μηχανορραφεί εναντίον του. Αν δει έναν έντιμο και καλοσυνάτο ενήλικα, πώς θα του συμπεριφερθεί; Θα τον αφήσει έτσι; Σε καμία περίπτωση. Τι θα κάνει αν δει κάποιον που του μοιάζει, κάποιον που του αρέσει να μιλάει και να ενεργεί χρησιμοποιώντας στρατηγικές; (Ξέρει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι εξίσου μοχθηρός. Μπορεί να είναι επιφυλακτικός απέναντί του, να μην αποκαλύψει τίποτα εύκολα.) Εκτός απ’ το να είναι επιφυλακτικός, τι άλλο μπορεί να κάνει; (Θα ανταγωνιστεί.) Θα ανταγωνιστεί φανερά και κρυφά. Ακριβώς. Τέτοια συμπεριφορά επιδεικνύουν όσοι έχουν μοχθηρές διαθέσεις. Τους αρέσει να ανταγωνίζονται φανερά και κρυφά, και δεν αφήνουν ευκαιρία να πάει χαμένη. Έχουν ένα πασίγνωστο αξίωμα. Αν συναντήσεις τέτοιους ανθρώπους και τους ακούσεις να εκφράζουν αυτό το αξίωμα, να είσαι σίγουρος ότι έχουν μια μοχθηρή διάθεση. Τι λένε; Για παράδειγμα, όταν προτείνεις να συνεργαστούν με άλλους ανθρώπους για να κάνουν το καθήκον τους, λένε, «Δεν μπορώ να ανταγωνιστώ μαζί τους!» Η πρώτη τους σκέψη αφορά πάντα τον «ανταγωνισμό». Η πρώτη τους ιδέα δεν είναι πώς να συνεργαστούν για να επιτελέσουν καλά το έργο τους, αλλά πώς να ανταγωνιστούν. Αυτό είναι το πασίγνωστο αξίωμά τους. Ποιος είναι ο μοναδικός κανόνας τους σε όποια κοινωνική ομάδα κι αν βρίσκονται, είτε ανάμεσα σε απίστους είτε ανάμεσα σε αδελφούς και αδελφές είτε ανάμεσα σε μέλη της οικογένειάς τους; Ο ανταγωνισμός. Κι αν δεν μπορούν να τα πάνε καλύτερα απ’ τους άλλους φανερά, θα το κάνουν κρυφά. Αυτού του είδους η διάθεση είναι μοχθηρή. Κάποιοι μπορεί εξωτερικά να φαίνεται ότι κάνουν μια χαλαρή κουβέντα. Μέσα τους, όμως, ανταγωνίζονται κρυφά και εφαρμόζουν διάφορα μέσα και τεχνικές για να επιτεθούν και να μειώσουν τους άλλους με έμμεσο τρόπο. Όσοι δεν μπορούν να το διακρίνουν αυτό δεν διακρίνουν τις τακτικές τους· κι όταν το κάνουν, ο ανταγωνισμός έχει ήδη αποδώσει καρπούς. Αυτό είναι μοχθηρία. Οι μοχθηροί άνθρωποι, όταν έρχονται σε επαφή με άλλους, το μόνο που κάνουν είναι να ανταγωνίζονται φανερά ή κρυφά, να προχωράνε σε διάφορες μεθοδεύσεις, μηχανορραφίες ή συγκεκριμένες μεθόδους για να τους νικήσουν, να τους κάνουν να παραδοθούν και να κάνουν τελικά τους πάντες να υποκύψουν σ’ αυτούς. Από τότε που άρχισε να υπάρχει η ανθρωπότητας μέχρι σήμερα, όλη της η ιστορία είναι γεμάτη με «ανταγωνισμό». Είτε σε μεγάλη κλίμακα μεταξύ κρατών είτε σε μικρότερη κλίμακα μεταξύ οικογενειών είτε σε ατομικό επίπεδο μεταξύ ανθρώπων, δεν υπάρχει ομάδα που να μην είναι γεμάτη συγκρούσεις. Αν δεν είναι φανερός ανταγωνισμός, τότε είναι κρυφός. Αν δεν είναι λεκτική αντιπαράθεση, είναι σωματική. Οι περίοδοι των συχνότερων πολέμων μεταξύ διαφόρων εθνοτήτων στην κινεζική ιστορία ήταν η Περίοδος της Άνοιξης και του Φθινοπώρου και η Περίοδος των Εμπόλεμων Κρατών. Τα περισσότερα γνωστά βιβλία στρατιωτικής στρατηγικής γράφτηκαν αυτές τις δύο περιόδους, όπως οι τακτικές που περιέχονται στο βιβλίο «Η Τέχνη του Πολέμου» του Σουν Τσου. Όλα γράφτηκαν εκείνη την εποχής. Υπάρχει επίσης το βιβλίο «Τα 36 Στρατηγήματα», το οποίο καταγράφει διάφορες τακτικές για τον πόλεμο. Κάποιες απ’ αυτές τις στρατιωτικές στρατηγικές και τακτικές χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα. Πείτε Μου μερικές απ’ αυτές τις στρατηγικές. (Η Στρατηγική του «Αυτοτραυματισμού».) (Η Στρατηγική του «Αντιπερισπασμού».) (Η Στρατηγική του «Διπλού Πράκτορα», η Στρατηγική της «Άδειας Πόλης» και η Στρατηγική της «Ερωτικής Παγίδας».) Όλες αυτές οι γνωστές στρατηγικές τελειώνουν με διαφορετικές λέξεις, όπως «Ερωτική Παγίδα», «Άδεια Πόλη» ή «Αντιπερισπασμός», αλλά αρχίζουν με τη λέξη «Στρατηγική». Τι σημαίνει «στρατηγική»; («Τακτική» ή «μεθόδευση».) Υπονοεί ύπουλες, δόλιες, κρυμμένες ή κρυφές τακτικές. Αυτές οι «τακτικές» δεν έχουν καμία σχέση με σχεδιασμό. Έχουν σχέση με μεθόδευση. Τι βλέπουμε πίσω απ’ αυτές τις τακτικές; Οι ενέργειες, οι συμπεριφορές και αυτές οι τακτικές και πρακτικές που εφαρμόζονται στον πόλεμο συμβαδίζουν άραγε με την ανθρώπινη φύση και την αλήθεια; (Όχι.) Έτσι εργάζεται ο Θεός; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Ποιον, λοιπόν, αντιπροσωπεύουν αυτές οι τακτικές; Αντιπροσωπεύουν τον Σατανά και τη μοχθηρή ανθρωπότητα. Από πού προέρχονται αυτές οι στρατηγικές της μοχθηρής ανθρωπότητας; (Απ’ τον Σατανά.) Προέρχονται απ’ τον Σατανά. Κάποιοι μπορεί να δυσκολεύονται να το κατανοήσουν. Θα πω, λοιπόν, ότι προέρχονται απ’ τους διαβόλους βασιλιάδες. Έτσι θα το καταλάβουν. Ποιοι είναι οι διάβολοι βασιλιάδες; Είναι ο Σατανάς και οι δαίμονες που μετενσαρκώνονται στον κόσμο για να σπείρουν τη διχόνοια και τον όλεθρο ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτοί δημιούργησαν αυτές τις στρατηγικές. Έχετε δει ποτέ τον Θεό στα αρχεία του έργου Του να χρησιμοποιεί τη Στρατηγική της Άδειας Πόλης ή τη Στρατηγική του Αντιπερισπασμού; Αυτές οι στρατηγικές περιλαμβάνονται στο σχέδιο διαχείρισης του Θεού; Ο Θεός δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ τέτοιες στρατηγικές για να διαχειριστεί το έργο Του. Τις χρησιμοποιεί ολόκληρη η διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Στα κράτη ή τις δυναστείες σε μεγαλύτερη κλίμακα, στις φυλές ή τις οικογένειες σε μικρότερη κλίμακα, ακόμη και στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, όπου υπάρχει διεφθαρμένη ανθρωπότητα, υπάρχει και σύγκρουση. Για ποια πράγματα συγκρούονται; Για ποιον λόγο ανταγωνίζονται; Ποιος είναι ο στόχος τους; Όλα γίνονται για την εξουσία, τη θέση και το κέρδος. Αυτά θέλουν να κερδίσουν. Τα κράτη συγκρούονται μεταξύ τους για τον έλεγχο περισσότερων ανθρώπων. Οι φυλές συγκρούονται μεταξύ τους για εδάφη, ανθρώπους και κυριαρχία. Οι άνθρωποι συγκρούονται μεταξύ τους για ανωτερότητα και κέρδος. Οπουδήποτε υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει και σύγκρουση, γιατί όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχει και η διαφθορά του Σατανά. Ο Σατανάς έχει διαφθείρει όλους τους ανθρώπους. Ο κόσμος είναι γεμάτος με σύγκρουση και αιματοχυσία. H διεφθαρμένη ανθρωπότητα, ό,τι κι αν κάνει, δεν μπορεί να δραπετεύσει απ’ τα δεσμά της διάθεσης του Σατανά. Επομένως, όλη η ιστορία της ανθρωπότητας, είτε στην Ανατολή είτε στη Δύση, κάθε εδάφιο της ιστορίας της είναι μια ελεεινή καταγραφή του μοχθηρού αγώνα της. Οι άνθρωποι μάλιστα τα θεωρούν και ένδοξα αυτά τα πράγματα. Κάποιοι άνθρωποι μελετάνε ακόμη και σήμερα το κινεζικό βιβλίο «Τα 36 Στρατηγήματα». Εσείς το μελετάτε; (Όχι.) Αν μελετάς σκοπίμως αυτά τα πράγματα, αν αφομοιώνεις τις εμπειρίες, τα μαθήματα, τα μέσα, τις μεθόδους και τις τεχνικές που περιέχουν για να εμπλουτίσεις τον νου σου, αν τα εντάσσεις στις δεξιότητες επιβίωσής σου, κάτι τέτοιο είναι σίγουρα λάθος. Πλησιάζεις αναπόφευκτα τον Σατανά και γίνεσαι όλο και πιο μοχθηρός, όλο και πιο κακός. Αν, όμως, αλλάξεις την οπτική σου και τα αναλύσεις, τα διακρίνεις και τα ξεσκεπάσεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τι θα πετύχεις τότε; Θα μισήσεις ακόμη περισσότερο τον Σατανά, θα κατανοήσεις και θα μισήσεις τον εαυτό σου ακόμη περισσότερο. Ακόμη καλύτερα, θα απορρίψεις τον Σατανά και θα το πάρεις απόφαση να ακολουθήσεις τον Θεό. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί αυτές τις δήθεν παραδοσιακές κουλτούρες και ένα σωρό γνώσεις και θεωρίες που έχει συγκεντρώσει η ανθρωπότητα εδώ και χιλιάδες χρόνια για να τις διδάσκει και να τις εμφυσά στους ανθρώπους, με στόχο να τους διαφθείρει και να τους ασκήσει βαθύτερο έλεγχο. Αν έχεις αυτά τα πράγματα και ξέρεις πώς να τα χρησιμοποιείς, τότε θα γίνεις ζωντανός Σατανάς και ο Θεός θα σε αποκλείσει μια και καλή.

Σε παλιότερες συναθροίσεις, κατά τη συναναστροφή πάνω στην κατανόηση του εαυτού, οι περισσότεροι ανέφεραν συχνά το ζήτημα της αλαζονικής διάθεσης, η οποία είναι η πιο συνηθισμένη και η πιο διαδεδομένη απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Ποιες άλλες διεφθαρμένες διαθέσεις είναι σχετικά συνηθισμένες; (Η δολιότητα και η αδιαλλαξία.) Η δολιότητα, η αδιαλλαξία, η αποστροφή της αλήθειας και η κακία. Αυτά τα πράγματα αντιμετωπίζουν συχνότερα οι άνθρωποι. Η μοχθηρία είναι λιγότερο συχνή και δεν αναγνωρίζεται εύκολα. Μπορούμε να πούμε ότι μια μοχθηρή διάθεση είναι η διεφθαρμένη διάθεση που είναι πιο δύσκολο να αναγνωρίσει κανείς. Είναι μια διεφθαρμένη διάθεση βαθιά κρυμμένη που χαρακτηρίζεται σχετικά από μυστικοπάθεια. Έτσι δεν είναι; Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι δύο άνθρωποι ζουν μαζί. Κανείς τους δεν αγαπάει ούτε επιδιώκει την αλήθεια και κανείς τους δεν είναι αφοσιωμένος στα καθήκοντά του. Εξωτερικά, μπορεί να φαίνεται ότι οι δυο τους ζουν αρμονικά και χωρίς προβλήματα. Βαθιά μέσα τους, όμως, κανείς τους δεν επιδιώκει την αλήθεια και ακόμη υπάρχουν διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις, αν και δεν φαίνονται. Γιατί δεν φαίνονται; Επειδή και οι δυο τους είναι πάρα πολύ δόλιοι και πονηροί στις ενέργειές τους. Απ’ τη στιγμή που δεν κατανοείς την αλήθεια και δεν διαθέτεις ικανότητα διάκρισης, δεν μπορείς να διακρίνεις την ουσία των προβλημάτων τους. Οι αλήθειες που κατανοείς είναι ελάχιστες και το ανάστημά σου είναι μικρό. Υπάρχουν πολλά σύνθετα ζητήματα που δεν έχεις τρόπο να αντιληφθείς και είσαι ανήμπορος να βοηθήσεις τους άλλους ανθρώπους να λύσουν τα ζητήματά τους. Ως επικεφαλής, τι πρέπει να κάνετε όταν συναντάτε τέτοιους ανθρώπους; Αν τους ξεσκεπάσεις και τους διακρίνεις, είναι έτοιμοι να το αποδεχτούν; Όχι, δεν είναι. Πώς, λοιπόν, πρέπει να αντιμετωπίζετε ανθρώπους σαν κι αυτούς; Υπάρχει τρόπος; Ποια είναι η αρχή για την αντιμετώπιση τέτοιων ανθρώπων; Αν διαθέτουν κάποιες τεχνικές ή επαγγελματικές δεξιότητες για να είναι απλώς στη δούλεψη του οίκου του Θεού, πρέπει να τους αντιμετωπίζετε ως αδελφούς και αδελφές, και να έχετε τις ανάλογες απαιτήσεις. Αυτοί οι άνθρωποι όμως δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Μπορούν, άρα, να αφοσιωθούν στα καθήκοντά τους; (Όχι.) Ποια συμπεριφορά δείχνει ότι δεν είναι αφοσιωμένοι; Δεν διαπρέπουν αυτοί οι άνθρωποι όταν κάνουν κάτι για φιγούρα; Όταν δεν είναι κανείς τριγύρω, σαχλαμαρίζουν και πάνε με το πάσο τους. Μόλις βλέπουν κάποιον να έρχεται, επιταχύνουν. Μπορεί ακόμη και να κάνουν ερωτήσεις για το τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό. Μόλις μένουν μόνοι τους, σταματάνε να εργάζονται. Δεν κάνουν τίποτα, δεν θίγουν κανένα ζήτημα και λένε μάλιστα μέσα τους: «Απλώς σαχλαμάριζα μαζί σου. Δεν είμαι τόσο ανόητος!» Άνθρωποι σαν κι αυτούς κάνουν τα πάντα για φιγούρα. Είναι πάρα πολύ καλοί στο να φοράνε προσωπείο και διαπρέπουν στην αυτοπροβολή, οπότε δίνουν στους ανθρώπους τη λάθος εντύπωση. Πολλοί άνθρωποι που έχουν επαφή μαζί τους για χρόνια ακόμα δεν μπορούν να διακρίνουν την πονηρή και δόλια ουσία τους. Μάλιστα, όταν κάποιος τους ρωτάει γι’ αυτούς, λένε: «Αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ καλός. Συμπεριφέρεται ευγενικά στους πάντες, δεν κάνει ποτέ κακό σε κανέναν, αφήνει τους πάντες ευχαριστημένους. Ακόμη κι αν κάποιος κάνει λάθος, δεν τον κλαδεύει. Συνεχίζει να τον παρακινεί και να τον παρηγορεί». Ποια μέσα και ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν αυτοί οι άνθρωποι στις επαφές τους με τους άλλους; Παίζουν τον ρόλο που ταιριάζει σε κάθε περίσταση, είναι γλυκομίλητοι και καταφερτζήδες. Οι περισσότεροι τους θεωρούν καλούς ανθρώπους. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι γύρω σας; (Ναι.) Όλοι αποκαλύπτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, αλλά οι συγκεκριμένοι κλείνονται στον εαυτό τους, κι έτσι δεν μπορεί κανείς να εντοπίσει τα ζητήματά τους. Αυτό δεν είναι πρόβλημα; Κάποιοι της ιστορίας αυτοκράτορες διέπραξαν πάρα πολλά εγκλήματα, αλλά παρ’ όλα αυτά, οι επόμενες γενιές τούς αποκαλούν σοφούς κυβερνήτες. Γιατί έχει επικρατήσει αυτή η άποψη γι’ αυτούς; Δεν κατέβαλαν προσπάθεια και έκαναν κάποια πράγματα για να διαφυλάξουν το όνομά τους; Απ’ τη μια, έκαναν κάποια καλά πράγματα για να έχουν πολιτικά επιτεύγματα. Απ’ την άλλη, για να συγκαλύψουν τα αδικήματά τους, διαστρέβλωσαν την ιστορία και σκότωσαν αυτούς που κατέγραψαν την αλήθεια και τα γεγονότα. Παρ’ όλα αυτά, όσο κι αν προσπάθησαν να τα συγκαλύψουν, υπάρχουν, χωρίς αμφιβολία, αρχεία των πράξεών τους. Δεν κατάφεραν να εξοντώσουν όλους όσοι γνώριζαν την αλήθεια. Τελικά, αυτά τα ζητήματα τα ξεσκέπασαν σιγά σιγά οι μετέπειτα γενιές και όταν οι άνθρωποι τα έμαθαν, ένιωσαν εξαπατημένοι. Όταν ξεσκεπάζονται αυτά τα ιστορικά γεγονότα, οι άνθρωποι πρέπει να αποκτούν μια καινούργια κατανόηση της αλήθειας για όλη την ανθρωπότητα. Τι είδους κατανόηση; Απ’ τους μονάρχες μέχρι τους απλούς ανθρώπους, όλη η ανθρωπότητα βρίσκεται στα χέρια των μοχθηρών και την έχει διαφθείρει ο Σατανάς. Κάθε άνθρωπος είναι πιο μοχθηρός απ’ τον προηγούμενο. Δεν υπάρχει κανένας που να μην είναι μοχθηρός, δεν υπάρχει κανένας που να μην είναι κακός. Όλοι έχουν διαπράξει πολλά αδικήματα. Όλοι είναι πολύ μοχθηροί. Κανείς τους δεν είναι καλός. Κάποιοι λένε: «Σε κάθε δυναστεία, υπάρχουν μερικοί έντιμοι αξιωματούχοι. Αυτοί μετράνε ως μοχθηροί;» Αν πιστεύεις στον Θεό και έχουν την εξουσία αυτοί οι έντιμοι αξιωματούχοι, να δούμε αν θα σε συλλάβουν ή δεν θα σε συλλάβουν. Δες τι στάση θα έχουν σε περίπτωση που τους δώσεις μαρτυρία για τον Θεό. Θα καταλάβεις αμέσως αν είναι ή δεν είναι μοχθηροί. Η εμφάνιση και το έργο του Θεού, όπως και η αλήθεια που Αυτός εκφράζει, αποκαλύπτουν καλύτερα απ’ όλα τα άλλα το αληθινό πρόσωπο των ανθρώπων. Κάποιοι κυβερνήτες και αξιωματούχοι μπορεί να έχουν συγκεκριμένα πολιτικά επιτεύγματα και να έχουν κάνει μερικές καλές πράξεις. Ποια είναι όμως η φύση αυτών των καλών πράξεων; Ποιος ωφελείται απ’ αυτές; Είναι καλές πράξεις που απαιτεί η άρχουσα τάξη. Είναι οι καλές τους πράξεις οι καλές πράξεις που εγκρίνει ο Θεός; Είναι άραγε αυτά τα «πολιτικά επιτεύγματα» άσκηση της αλήθειας και υποταγή στον Θεό; Σε καμία περίπτωση. Τα πολιτικά επιτεύγματα και οι καλές πράξεις τους δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με την αλήθεια ούτε με την υποταγή στον Θεό. Τις καλές πράξεις και τα πολιτικά επιτεύγματά τους τα γεννάνε οι προθέσεις και τα κίνητρά τους. Κάνουν ό,τι κάνουν για να περάσουν στην αθανασία και να τους επαινέσουν οι άλλοι. Όσες καλές πράξεις κι αν κάνουν, λοιπόν, όσα πολιτικά επιτεύγματα κι αν κάνουν συνολικά, αυτό δεν αποδεικνύει ότι είναι καλοί άνθρωποι με καλή καρδιά, πόσο μάλλον αποδεικνύει ότι δεν έχουν διαπράξει ποτέ κακό και ότι δεν έχουν μοχθηρή φύση. Έχετε καταλάβει ξεκάθαρα πώς τους βλέπει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Μπορείτε μέσω αυτών των ζητημάτων να κατανοήσετε τον εαυτό σας; Επιδίδεστε σε τέτοιες πρακτικές; Κάνετε επίδειξη και φροντίζετε να μαθευτεί κάθε καλό που κάνετε, ενώ την ίδια στιγμή λέτε ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να καυχιούνται ούτε να είναι αλαζόνες, αλλά να συμπεριφέρονται ταπεινά; Για παράδειγμα, πας να εργαστείς σε μια καινούργια εκκλησία όπου δεν ξέρουν ότι είσαι επικεφαλής, και θεωρείς ότι πρέπει να κάνεις τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι είσαι επικεφαλής με κάθε μέσο. Στύβεις το μυαλό σου όλο το βράδυ, και τελικά βρίσκεις μια καλή ιδέα. Τι ιδέα είναι αυτή; Τους μαζεύεις όλους και λες: «Στη σημερινή συνάθροιση, ας συναναστραφούμε πάνω στο αν διαθέτω τα προσόντα ενός επικεφαλής. Αν δεν διαθέτω τα προσόντα, μπορείτε να με ξεσκεπάσετε και να με απομακρύνετε. Αν τα διαθέτω, θα συνεχίσω σ’ αυτόν τον ρόλο». Όταν ακούνε αυτά τα λόγια, καταλαβαίνουν αμέσως ότι είσαι επικεφαλής. Δεν πέτυχες τον στόχο σου; Από πού προέρχεται αυτός ο στόχος; Πηγάζει από τη μοχθηρή φύση σου. Οι φιλοδοξίες είναι ένα συνηθισμένο ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Αν και όλοι οι άνθρωποι έχουν φιλοδοξίες, όμως, κάποιοι προσπαθούν να πετύχουν τους επιθυμητούς στόχους τους με διάφορες γλώσσες, μεθόδους και στρατηγικές σε διαφορετικά χρονικά σημεία και διαφορετικά μέρη. Αυτό είναι μοχθηρία.

Θα συνεχίσουμε να συζητάμε τακτικά το θέμα της μοχθηρής φύσης. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα αποκτήσετε πλήρη κατανόηση αυτής της πτυχής της αλήθειας και της διεφθαρμένης διάθεσης. Απ’ τη μια, θα καταφέρετε να φτάσετε στην αυτογνωσία. Απ’ την άλλη, θα καταφέρετε να διακρίνετε τα διάφορα είδη ανθρώπων. Θα αποκτήσετε επίσης βαθύτερη είσοδο στην αλήθεια. Αν συναναστραφώ μόνο πάνω σε μια γενική έννοια ή μια πτυχή του ορισμού, τότε η κατανόησή σας θα είναι αρκετά επιφανειακή. Αντίθετα, αν χρησιμοποιήσω συγκεκριμένα περιστατικά και δώσω παραδείγματα για τη συναναστροφή μας, τότε η κατανόησή σας θα γίνει βαθύτερη. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι δύο παιδιά μιλάνε. Το ένα ρωτάει: «Διάβασες τα μαθήματά σου σήμερα;» Το άλλο απαντάει: «Όχι, δεν τα διάβασα». Τότε, το πρώτο λέει «Ούτε εγώ». Λένε και τα δύο την αλήθεια; (Ναι.) Κάνεις λάθος. Το ένα λέει ψέματα. Τι σκέφτεται μέσα του; «Ανόητε, πιστεύεις όντως ότι δεν τα διάβασα; Δεν είμαι τόσο βλάκας! Αν δεν διαβάσω τα μαθήματά μου, θα με βάλουν τιμωρία. Πώς γίνεται να μην τα διάβασα; Σε έκανα σκοπίμως να πιστέψεις ότι δεν τα διάβασα για να μην τα διαβάσεις ούτε εσύ. Στο τέλος, εσύ θα τιμωρηθείς κι εγώ θα γελάω». Αυτό το παιδί είναι κακό; (Ναι.) Εσείς έχετε κάνει κάτι τέτοιο; Άλλο ένα παράδειγμα: Στο μάθημα της Δευτέρας, ένας μαθητής λέει ότι την Κυριακή πήγε για ψώνια ενώ ένας άλλος ότι πήγε επίσκεψη σε φίλους. Στην πραγματικότητα, και οι δύο έμειναν στο σπίτι για να μελετήσουν. Ιδίως σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον όπως της Κίνας, λένε τέτοια τα πράγματα για να κάνουν τον ανταγωνιστή σου λιγότερο επιφυλακτικό κι έτσι να τον ξεπεράσεις. Αυτό λέγεται στρατηγική. Αυτά τα πράγματα είναι συνηθισμένα στην καθημερινότητα. Μερικές φορές, τέτοιοι διάλογοι γίνονται μεταξύ γονέων και παιδιών κι αποκαλύπτονται κι εκεί παρόμοιες διαθέσεις, όπως και μεταξύ φίλων. Μπορείς να δεις παντού τις αποκαλύψεις αυτής της διάθεσης, αρκεί να είσαι παρατηρητικός. Γιατί πρέπει να είσαι παρατηρητικός; Όχι για να συγκεντρώνεις υλικό, να φλυαρείς άσκοπα, να κουτσομπολεύεις ή να φτιάχνεις ιστορίες, αλλά για να βελτιώνεις την ικανότητα διάκρισής σου, να συγκρίνεις τις συμπεριφορές, τις αποκαλύψεις και τις εκδηλώσεις αυτές με τον εαυτό σου και να βλέπεις αν οι δικές σου συμπεριφορές είναι παρόμοιες. Όταν βλέπεις κάποιον με μια τέτοια συμπεριφορά, καταλαβαίνεις ότι έχει αυτήν τη διάθεση. Παρ’ όλα αυτά, όταν έχεις και εσύ τέτοιες συμπεριφορές, μπορείς να αναγνωρίσεις ότι έχεις κι εσύ αυτήν τη διάθεση; Αν δεν μπορείς να το αναγνωρίσεις, τότε κατανοείς με τον λάθος τρόπο τη διάθεσή του: Δεν την έχεις κατανοήσει πραγματικά. Με άλλα λόγια, δεν διαθέτεις πνευματική κατανόηση και δεν την έχεις κατανοήσει με ακρίβεια. Αυτά τα θέματα δεν καλύπτονται πλήρως μέσα σε λίγες μέρες. Όταν όμως τα συζητάτε έστω και λίγο, κάτι κερδίζετε. Κατανοείτε λίγο πιο βαθιά την αλήθεια. Αν αγαπήσεις ειλικρινά την αλήθεια, τότε θα αποκτήσεις είσοδο σε βαθύτερο επίπεδο. Η κατανόησή σου συνδέεται ξεκάθαρα με το πόσο βαθιά είναι η είσοδος και η εμπειρία σου. Το βάθος της εμπειρίας και της εισόδου σου αναμφίβολα θα καθορίσουν και το βάθος της κατανόησής σου. Παρομοίως, το πόσο βαθιά είναι η κατανόησή σου δείχνει επίσης πόσο βαθιά έχεις βιώσει και εισέλθει. Αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα. Αυτό είναι το μονοπάτι για να εισέλθεις στην αλήθεια. Μόνο όταν εισέλθεις στην αλήθεια, έχεις την πραγματικότητα. Τώρα θα ολοκληρώσουμε αυτό το θέμα και θα προχωρήσουμε στο κύριο αντικείμενο της σημερινής μας συναναστροφής.

Μια ανάλυση για το πώς οι αντίχριστοι παραπλανούν, προσελκύουν, απειλούν και ελέγχουν τους ανθρώπους

I. Μια ανάλυση για το πώς οι αντίχριστοι εξαπατούν τους ανθρώπους

Στην τελευταία συνάθροιση, ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας σχετικά με το τέταρτο σημείο απ’ τις ποικίλες εκδηλώσεις των αντίχριστων. Σήμερα, θα ξεκινήσουμε να συναναστρεφόμαστε σχετικά με το πέμπτο σημείο, δηλαδή το πώς οι αντίχριστοι παραπλανούν, προσελκύουν, απειλούν και ελέγχουν τους ανθρώπους. Αυτή η πτυχή των εκδηλώσεων των αντίχριστων περιλαμβάνει τέσσερα ρήματα. Απ’ αυτά τα τέσσερα ρήματα και τη συμπεριφορά των αντίχριστων, μπορούμε να αντιληφθούμε τις διαθέσεις τους. Το πρώτο είναι το ρήμα «παραπλανώ». Ποια διάθεση περιλαμβάνει αυτό; Τη μοχθηρία. Και το ρήμα «προσελκύω»; Η προσέλκυση χρησιμοποιεί συνήθως ευχάριστα ή δυσάρεστα λόγια; (Ευχάριστα.) Και ποια διάθεση διέπει αυτήν τη συμπεριφορά; Η μοχθηρία. Και τα ρήματα «απειλώ» και «ελέγχω»; Ποια διάθεση τα διέπει; (Η φαυλότητα.) Ακριβώς. Η φαυλότητα. Απ’ το πέμπτο σημείο, μπορούμε να αντιληφθούμε τις διαθέσεις των αντίχριστων. Ποιες είναι οι κύριες εκδηλώσεις των αντίχριστων σ’ αυτό το σημείο; (Η μοχθηρία και η φαυλότητα.) Οι διαθέσεις τόσο της μοχθηρίας όσο και της φαυλότητας είναι πάρα πολύ φανερές και προφανείς. Ας συζητήσουμε γι’ αυτές τις συμπεριφορές μία προς μία, αρχίζοντας με το ρήμα «παραπλανώ». Τι σημαίνει γενικά ο όρος «παραπλανώ»; Εμπεριέχει εκδηλώσεις ειλικρίνειας; Έχει μέσα του ειλικρινή λόγια; (Όχι.) Δεν έχει ειλικρινή λόγια. Όλα είναι ψεύτικα. Χρησιμοποιεί κανείς ψεύτικες εντυπώσεις, ψεύτικες δηλώσεις και απατηλά λόγια προκειμένου να κάνει τους άλλους να πιστέψουν ότι αυτά που λέει είναι σωστά, και να τους κάνει να τον αναγνωρίσουν και να τον εμπιστευτούν. Αυτό σημαίνει ο όρος «παραπλανώ». Άραγε, αυτοί που παραπλανούνται κερδίζουν την αλήθεια; Βαδίζουν στο σωστό μονοπάτι; Δεν καταφέρνουν τίποτα απ’ αυτά. Η συμπεριφορά και η πρακτική των ανθρώπωνπου παραπλανούν είναι αναμφισβήτητα αρνητική και όχι θετική. Αυτοί που παραπλανούνται ουσιαστικά πιάνονται κορόιδα. Δεν κατανοούν τα πραγματικά δεδομένα, την πραγματική κατάσταση και το πραγματικό πλαίσιο, ενώ επιλέγουν το λάθος μονοπάτι και τη λάθος κατεύθυνση, αλλά και τον λάθος άνθρωπο για ν’ ακολουθήσουν. Αυτό το αποτέλεσμα φέρνει η παραπλάνηση σε όσους πέφτουν θύματά της. Σαν τις διαφημίσεις σε ένα εμπορικό κέντρο: είναι πάρα πολύ καλογραμμένες και όταν τις βλέπουν οι άνθρωποι, τις παίρνουν τοις μετρητοίς. Μόλις, όμως, κάνουν τις αγορές τους, ανακαλύπτουν ότι τα προϊόντα είναι άχρηστα. Αυτό σημαίνει να πιάνεσαι κορόιδο. Ποιος είναι, λοιπόν, ο σκοπός των αντίχριστων όταν συμπεριφέρονται με τρόπο που παραπλανά τους ανθρώπους; Ποιες μεθόδους χρησιμοποιούν; Ποια λόγια λένε; Ποια πράγματα κάνουν για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Ας μιλήσουμε πρώτα για τον σκοπό τους. Αν δεν είχαν κανέναν σκοπό, τότε άραγε θα χρειαζόταν να καταβάλουν προσπάθεια ή να πουν ευχάριστα πράγματα για να προσελκύσουν και να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Οι άπιστοι έχουν ένα ρητό. «Τίποτα δεν είναι τζάμπα». Αν δεν μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, θα πιαστείς κορόιδο. Τόσο μοχθηρός είναι ο κόσμος. Οι άνθρωποι μηχανορραφούν ο ένας εναντίον του άλλου και κακομεταχειρίζονται ο ένας τον άλλον. Αυτή είναι η ζωή της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Γιατί καταβάλλουν προσπάθεια οι αντίχριστοι να μιλάνε με έμμεσο τρόπο προκειμένου να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Μιλάνε και ενεργούν με ξεκάθαρο σκοπό. Ανταγωνίζονται αναμφίβολα για την εξουσία και τον έλεγχο επί των ανθρώπων. Οι στόχοι τους δεν διαφέρουν απ’ αυτούς των πολιτικών. Ποιες στρατηγικές, λοιπόν, χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους; Πώς το κάνουν; Πρώτα, σε κάνουν να τους συμπαθήσεις. Αφού σχηματίσεις καλή εντύπωση γι’ αυτούς, παύεις να είσαι επιφυλακτικός απέναντί τους. Τους εμπιστεύεσαι, αποδέχεσαι την ηγεσία τους και τους υπακούς με τη θέλησή σου. Είσαι πρόθυμος να ακούσεις ό,τι λένε και ό,τι σου ζητάνε να κάνεις. Τι σημαίνει αυτή η προθυμία να ακούσεις; Σημαίνει ότι δεν κάνεις πράξη την ικανότητα για διάκριση, και ότι ακούς και υπακούς χωρίς αρχές. Μπορούν οι αντίχριστοι να πετύχουν το αποτέλεσμα της παραπλάνησης των ανθρώπων χρησιμοποιώντας λόγια και μεθόδους αποδοκιμασίας; Σε καμία περίπτωση. Ποιες μεθόδους, λοιπόν, χρησιμοποιούν συνήθως για να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα; Τις περισσότερες φορές, χρησιμοποιούν λόγια που συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και δόγματα του ανθρώπινου συναισθήματος. Κάποιες φορές, λένε και κάποια λόγια και δόγματα που συμφωνούν με την αλήθεια, πράγμα που τους διευκολύνει να πετύχουν τον στόχο τους να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, ενώ έτσι είναι και πιο πιθανό να τους αποδεχτούν οι άλλοι. Για παράδειγμα, όταν οι αδελφοί και οι αδελφές κάνουν κάποιο λάθος που ζημιώνει το έργο της εκκλησίας και αισθάνονται αρνητικότητα και αδυναμία, οι αντίχριστοι δεν συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια για να στηρίξουν και να βοηθήσουν. Αντί γι’ αυτό, λένε: «Είναι συνηθισμένο φαινόμενο να νιώθουν αδυναμία οι άνθρωποι· είναι φυσιολογικό. Κι εγώ νιώθω συχνά αδυναμία. Ο Θεός, όμως, δεν τα θυμάται αυτά τα πράγματα». Στην πραγματικότητα, γνωρίζουν μήπως αν θυμάται αυτά τα πράγματα ο Θεός; Όχι, δεν το γνωρίζουν. Λένε: «Δεν πειράζει που δεν χειρίστηκες σωστά αυτό το ζήτημα. Διόρθωσέ το την επόμενη φορά. Ο οίκος του θεού δεν το ξέρει και κανείς δεν ρωτάει γι’ αυτό. Αφού δεν θα το αναφέρω στους ανώτερους, δεν θα το μάθει η ανώτερη ηγεσία και σίγουρα δεν θα το μάθει ο άνωθεν, κι έτσι ούτε ο θεός θα το μάθει. Άρα, ο θεός δεν πρόκειται να προσέξει αυτό το ζήτημα. Όλοι είμαστε διεφθαρμένοι άνθρωποι. Έχεις κι εσύ διαφθορά, έχω κι εγώ. Ως επικεφαλής, είμαι κάτι σαν γονιός. Εγώ ευθύνομαι για τα όποια λάθη κάνετε. Εγώ φταίω που έχω μικρό ανάστημα και δεν είμαι ικανός να σας στηρίξω και να σας βοηθήσω, πράγμα που σας οδήγησε να κάνετε λάθη. Αν είχα μεγαλύτερο ανάστημα, θα μπορούσα να σας είχα βοηθήσει και δεν θα είχατε κάνει λάθος. Η ευθύνη γι’ αυτό το ζήτημα είναι δική μου. Μπορεί μεν όλο αυτό να προκάλεσε ζημιές στο έργο της εκκλησίας, αλλά θα το λύσουμε μόνοι μας και το ζήτημα θα λήξει. Κανείς δεν πρέπει να ρωτήσει γι’ αυτό και κανείς δεν πρέπει να το αναφέρει παραπάνω. Ας μείνει μεταξύ μας. Αν δεν το αναφέρω στους αδελφούς και τις αδελφές, τότε κανείς δεν πρόκειται να το αναφέρει στους ανώτερους και το ζήτημα θα ξεχαστεί. Πρέπει απλώς να προσευχηθούμε και να ορκιστούμε ενώπιον του θεού ότι δεν θα το ξανακάνουμε και ότι δεν θα ξανακάνουμε ποτέ τέτοιο λάθος. Ως επικεφαλής, έχω την ευθύνη να σας προστατεύω. Ο θεός είναι τόσο μεγαλοπρεπής. Είναι ρεαλιστικό να ζητάμε την προστασία του; Εξάλλου, ο θεός δεν ασχολείται με αυτά τα ασήμαντα ζητήματα στις ζωές των ανθρώπων, άρα η ευθύνη της προστασίας σας πέφτει αυτονόητα στους ώμους μου επειδή εγώ είμαι επικεφαλής. Αφού εσείς έχετε μικρό ανάστημα, θα πάρω εγώ την ευθύνη αν κάνετε λάθος. Μην ανησυχείτε. Αν κάτι πάει πολύ στραβά και το ανακαλύψει ή το μάθει ο άνωθεν, εγώ θα σας υπερασπιστώ». Όταν οι άνθρωποι ακούνε κάτι τέτοιο, σκέφτονται: «Τέλεια! Ανησυχούσα ότι θα αναλάμβανα εγώ την ευθύνη, αλλά αυτός ο επικεφαλής είναι υπέροχος!» Δεν έχουν παραπλανηθεί; Συμφωνεί με την αλήθεια το παραμικρό απ’ αυτά που είπαν οι αντίχριστοι; Υπάρχει στα λόγια τους τίποτα ωφέλιμο ή εποικοδομητικό για τους ανθρώπους; Υπάρχει τίποτα που να χειρίζεται τα ζητήματα βάσει αρχών; (Όχι.) Τι λόγια είναι αυτά, λοιπόν; Είναι λόγια που χρησιμοποιούν τα ανθρώπινα συναισθήματα, τη συμπόνια και τη συγχώρεση για να χτίσουν επαφές, δίνοντας έμφαση στα αισθήματα και στη φιλία, με σκοπό να πάνε τη σχέση σε συγκεκριμένο επίπεδο κάνοντας τους ανθρώπους να νιώθουν ότι οι αντίχριστοι είναι πάρα πολύ συμπονετικοί, επιεικείς και ανεκτικοί. Δεν υπάρχουν, όμως, σ’ αυτό ούτε αρχές ούτε αλήθειες. Τι είναι αυτή η επιφανειακή κατανόηση; Είναι απλώς επιφανειακή ενασχόληση με τα πράγματα. Είναι σαν να καλοπιάνεις ένα παιδί. Ποιες στρατηγικές χρησιμοποιούνται εδώ; Το καλόπιασμα, η εξαπάτηση, το χτίσιμο επαφών, η επιφανειακή ενασχόληση με τα πράγματα, η προσποίηση ότι είναι καλοί άνθρωποι, όλα αυτά σε βάρος των συμφερόντων των αδελφών, καθώς και το ξεπούλημα των συμφερόντων του οίκου του Θεού με στόχο την κοροϊδία και την παραπλάνηση των ανθρώπων. Και τι έχει αυτό ως τελική συνέπεια; Κάνει τους ανθρώπους να απομακρύνονται απ’ τον Θεό, να είναι επιφυλακτικοί απέναντί Του και να έρχονται πιο κοντά στους αντίχριστους. Ακόμη και αφού παραπλανηθούν, αυτοί οι άνθρωποι λένε: «Όταν έκανα εκείνο το λάθος, ανησύχησα πολύ. Προσευχήθηκα πολλές φορές στον Θεό, αλλά Αυτός δεν με παρηγόρησε. Ένιωσα την καρδιά μου ασταθή και ανήσυχη και δεν βρήκα λύση απ’ τον Θεό. Τώρα, όμως, είμαι καλά· με το που πάω στον επικεφαλής, λύνονται όλα μου τα προβλήματα. Είμαι πολύ τυχερός που έχω αυτόν τον επικεφαλής. Είναι καλύτερος από κάθε άλλον!» Σε αυτό το σημείο, οι καρδιές και οι απόψεις τους έχουν ήδη στραφεί προς τους αντίχριστους και εκείνοι είναι που τις ελέγχουν. Πώς γίνεται να τους ελέγχουν οι αντίχριστοι; Επειδή οι άνθρωποι εκείνοι βρίσκουν σ’ αυτούς τους αντίχριστους μια αίσθηση ασφάλειας. Βρίσκουν συμπόνια. Βαθιά μέσα στην καρδιά τους, βρίσκουν ικανοποίηση και παρηγοριά. Αυτό δείχνει ότι έχουν παραπλανηθεί.

Παλιότερα, ο Άνωθεν ανακάλυψε ότι σε μια συγκεκριμένη εκκλησία υπήρχε κάποιος που είχε κακή ανθρώπινη φύση, ο οποίος έκανε συνεχώς πράγματα που προκαλούσαν αναστάτωση και διατάραξη χωρίς ίχνος μετάνοιας. Ο Άνωθεν είπε, λοιπόν, στον επικεφαλής της τοπικής εκκλησίας να απομακρύνει αυτόν τον άνθρωπο. Όταν το άκουσε ο επικεφαλής της τοπικής εκκλησίας, σκέφτηκε: «Να τον απομακρύνω; Αυτό πρέπει να το σκεφτώ. Είναι δικός μου. Δεν γίνεται να τον απομακρύνετε έτσι απλά. Πρέπει να τον υπερασπιστώ. Ο άνωθεν δεν καταλαβαίνει την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Παραπάει να τον απομακρύνετε έτσι απλά. Θα στενοχωρηθεί πάρα πολύ!» Προφορικά συμφώνησε να απομακρύνει αυτόν τον άνθρωπο, αλλά στην καρδιά του δεν είχε καμία πρόθεση να το κάνει. Μπορείς να μαντέψεις πώς το χειρίστηκε; Σκέφτηκε: «Πώς μπορώ να χειριστώ αυτήν την κατάσταση έτσι ώστε οι κάτωθεν να είναι ικανοποιημένοι μαζί μου ως επικεφαλής και ο άνωθεν να μη νιώσει απέχθεια για μένα;» Αφού το σκέφτηκε καλά, κατέληξε σε ένα σχέδιο. Κάλεσε τους πάντες σε συνάθροιση και είπε: «Σήμερα, πρέπει να ασχοληθούμε με ένα ξεχωριστό ζήτημα. Ποιο είναι αυτό; Υπάρχει κάποιος που ο άνωθεν δεν είναι πολύ ικανοποιημένος μαζί του και θέλει να τον απομακρύνω. Τι πρέπει να κάνουμε, λοιπόν; Ας ψηφίσουμε αν θα τον απομακρύνουμε ή όχι». Μέτρησαν τις ψήφους και περίπου το 80-90% συμφώνησε να απομακρυνθεί αυτός ο άνθρωπος. Υπήρχαν όμως και κάποιες αρνητικές ψήφοι. Δεν θα συζητήσουμε αν οι διαφωνούντες ήταν φανατικοί ακόλουθοι του κακού ανθρώπου ή αν το έκαναν για άλλους λόγους. Όπως και να έχει, κάποιοι άνθρωποι διαφώνησαν και η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη. Τότε, ο επικεφαλής είπε: «Παρατήρησα απ’ την ψηφοφορία ότι υπάρχουν φωνές που διαφωνούν. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Πρέπει να σεβαστούμε αυτές τις φωνές. Πρέπει να κάνουμε πράξη τη δημοκρατία. Κοιτάξτε τι ωραία που είναι η δημοκρατία στη Δύση. Πρέπει να την κάνουμε πράξη και στην εκκλησία. Πρέπει να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να κάνουμε πράξη τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αφού, λοιπόν, υπάρχουν κάποιες αρνητικές ψήφοι, δεν γίνεται να απομακρύνουμε αυτόν τον άνθρωπο. Πρέπει να σεβαστούμε τις γνώμες των αδελφών μας. Ποιοι είναι οι αδελφοί και οι αδελφές μας; Είναι ο εκλεκτός λαός του θεού! Δεν γίνεται να αγνοήσουμε τις γνώμες τους. Ακόμη και αν διαφωνεί ένας μόνο απ’ τους ανθρώπους που ανήκουν στον εκλεκτό λαό του θεού, δεν γίνεται να προχωρήσουμε στην απομάκρυνση». Στην πραγματικότητα, αυτό που είπε δεν είχε καμία βάση, ο Θεός δεν έχει πει ποτέ τέτοια πράγματα. Ο επικεφαλής έλεγε ανοησίες. Αργότερα, όταν ο Άνωθεν ανακάλυψε ότι ο κακός άνθρωπος δεν είχε ακόμη απομακρυνθεί, ζήτησε απ’ τον τοπικό επικεφαλής να το κάνει γρήγορα. Αυτός το υποσχέθηκε: «Εντάξει. Θα γίνει σύντομα». Τι σήμαινε η υπόσχεσή του; Σήμαινε ότι θα χρονοτριβούσε. Σκέφτηκε: «Μου ζητάτε να τον απομακρύνω, αλλά αυτήν τη στιγμή, δεν μπορώ να το κάνω. Ποιος ξέρει; Αν περάσει αρκετός χρόνος, μπορεί να το ξεχάσετε και να μην αναγκαστώ να τον απομακρύνω». Αργότερα, κάλεσε ξανά τους πάντες σε νέα συνάθροιση και σε νέα ψηφοφορία. Μέσα απ’ τη συναναστροφή και τη διάκριση, έγινε φανερό σε όλους ότι εκείνος ο άνθρωπος έπρεπε όντως να απομακρυνθεί. Οι αρνητικές ψήφοι λιγόστεψαν. Υπήρχε, όμως, ακόμη μία ψήφος που ήταν αντίθετη με την απομάκρυνση. Ο επικεφαλής δεν τον απομάκρυνε ούτε αυτήν τη φορά, λέγοντας: «Αφού υπάρχει έστω και μία αρνητική ψήφος, δεν γίνεται να τον απομακρύνουμε». Οι περισσότεροι σκέφτηκαν: «Αφού το διέταξε ο Άνωθεν, απομάκρυνέ τον. Είναι βέβαιο ότι ο Άνωθεν μπορεί να διακρίνει το ζήτημα. Αποκλείεται να έχει κάνει λάθος». Είναι αρχή η υποταγή στις διευθετήσεις του Άνωθεν; Είναι η αλήθεια; (Ναι.) Αυτός ο επικεφαλής δεν ήξερε ότι είναι η αλήθεια. Τι έκανε; Είπε: «Υπάρχει ακόμη μία αρνητική ψήφος, οπότε δεν γίνεται να τον απομακρύνουμε. Πρέπει οπωσδήποτε να σεβαστούμε τις γνώμες των αδελφών μας. Αυτό είναι το υπέρτατο ανθρώπινο δικαίωμα». Αργότερα, όταν ο Άνωθεν ξαναρώτησε γι’ αυτό το ζήτημα, ο επικεφαλής συνέχισε να τον αντιμετωπίζει επιπόλαια και να χρονοτριβεί. Τελικά, όταν ο Άνωθεν είδε ότι ο επικεφαλής δεν απομάκρυνε τον κακό άνθρωπο, απέπεμψε και απομάκρυνε και τον επικεφαλής. Ο Άνωθεν τον έκανε επικεφαλής και αυτός δεν τον άκουσε. Εκείνος έχει την εξουσία να τον χρησιμοποιήσει και να τον αποπέμψει, κι αυτό είναι δοικητικό διάταγμα. Στη συνέχεια, απομακρύνθηκαν και οι σύμμαχοί του. Χρειάζεται να ψηφίσουν όλοι τις διευθετήσεις του Άνωθεν; (Όχι.) Γιατί όχι; Δεν μπορείτε να εξηγήσετε το γιατί. Απ’ ό,τι φαίνεται, μοιάζετε με εκείνον τον μπερδεμένο επικεφαλής, έτσι δεν είναι; Πείτε Μου: Αυτά τα λόγια σχετικά με τα οποία συναναστρέφομαι σ’ εσάς είναι δόγματα ή πραγματικότητες; (Πραγματικότητες.) Όταν οι άνθρωποι τα κάνουν πράξη και τα εφαρμόζουν, σωστό θα είναι αυτό; (Ναι.) Αφού θα είναι σωστό, είναι απαραίτητο να τα ψηφίσουν; (Όχι.) Όταν ο Άνωθεν διατάζει να απομακρυνθεί κάποιος, υπάρχει περίπτωση να τον αδικεί; Καμία. Ποιο ήταν, λοιπόν, το πρόβλημα όταν ο Άνωθεν διέταξε την απομάκρυνση αυτού του κακού ανθρώπου και ο επικεφαλής αρνήθηκε να το κάνει; (Η φανερή ανυπακοή.) Δεν είναι μόνο φανερή ανυπακοή. Είναι δημιουργία ανεξάρτητου βασιλείου. Όταν ο Άνωθεν διέταξε την απομάκρυνση του κακού ανθρώπου, εκείνος ο ψευδοεπικεφαλής χρονοτρίβησε και δεν το έκανε. Διεξήγαγε μάλιστα ψηφοφορία και διερεύνησε την κοινή γνώμη. Ποια κοινή γνώμη διερεύνησε; Τι είναι η κοινή γνώμη; Τι είναι η πλειοψηφία; Μήπως η πλειοψηφία των ανθρώπων κατανοεί και διαθέτει την αλήθεια; (Όχι.) Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχουν καν ικανότητα διάκρισης, οπότε είναι δυνατόν να κατανοούν την αλήθεια; Αυτός ο επικεφαλής διερεύνησε την κοινή γνώμη. Μπορεί αυτό να λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα; Είναι απαραίτητο; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ικανότητα διάκρισης. Ο ίδιος ο Άνωθεν επέβλεψε και διέταξε την απομάκρυνση του κακού ανθρώπου, αλλά ο αντίχριστος χρονοτρίβησε και δεν τον απομάκρυνε, προστατεύοντας και καλύπτοντας έναν κακό άνθρωπο, επιτρέποντάς του να παραμείνει στην εκκλησία και να προκαλεί αναστάτωση. Όπου υπάρχουν κακοί άνθρωποι, υπάρχει χάος και αταξία. Ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν μπορεί να κάνει τα καθήκοντά του κανονικά. Το έργο της εκκλησίας δεν μπορεί να προχωρήσει κανονικά. Μόνο η έγκαιρη απομάκρυνση των κακών ανθρώπων μπορεί να διασφαλίσει ότι το έργο της εκκλησίας προχωράει κανονικά. Παρ’ όλα αυτά, σε μέρη όπου έχουν δύναμη οι αντίχριστοι, δεν γίνεται να απομακρυνθούν αυτοί που βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, που προκαλούν αναστάτωση, που φέρονται παράλογα και κάνουν τα καθήκοντά τους χωρίς την παραμικρή ειλικρίνεια. Οι αντίχριστοι βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα στην εκκλησία, προστατεύοντας και καλύπτοντας τους κακούς ανθρώπους και τους δύσπιστους. Με ποια πρόφαση το κάνουν αυτό; Με την πρόφαση ότι είναι αξιωματούχοι και ότι πρέπει να διαφεντεύουν τους άλλους. Παρουσιάζονται στον οίκο του Θεού ως αξιωματούχοι και θέλουν να διαφεντεύουν τους άλλους. Πείτε Μου: Ποιος διαφεντεύει τον άνθρωπο; (Ο Θεός.) Ο Θεός και η αλήθεια διαφεντεύουν τον άνθρωπο. Αυτοί οι αντίχριστοι είναι ένα τίποτα! Θέλουν να γίνουν αφέντες των ανθρώπων, αλλά δεν ξέρουν καν ποιος είναι ο δικός τους αφέντης! Δεν είναι παλιάνθρωποι; Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν αυτήν τη μέθοδο για να πούνε στους ανθρώπους: «Μπορώ να γίνω ο αφέντης σας. Αν έχετε παράπονα, αν νιώθετε δυσαρέσκεια, αν έχετε υπομείνει αδικίες ή ταλαιπωρίες, τότε εγώ μπορώ να φτιάξω τα πράγματα ως επικεφαλής σας». Εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια και τα πραγματικά δεδομένα παραπλανούνται απ’ αυτούς τους αντίχριστους. Τους αντιμετωπίζουν ως προγόνους, ως Θεό που πρέπει να ακολουθούν και να λατρεύουν. Αυτοί που κατανοούν την αλήθεια πώς νιώθουν όταν συναντάνε τέτοιους αντίχριστους; Νιώθουν αηδία και απέχθεια. Λένε, «Θέλεις να γίνεις ο αφέντης μας και να μας ελέγχεις; Ούτε να το σκέφτεσαι! Σε επιλέξαμε ως επικεφαλής μας για να μας οδηγήσεις ενώπιον του Θεού, όχι ενώπιον του εαυτού σου». Αυτό σημαίνει ότι έχουν αντιληφθεί τις μηχανορραφίες των αντίχριστων. Οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους με την πρόφαση ότι είναι αφέντες τους. Τους κάνουν να πιστέψουν ότι αυτό ευθυγραμμίζεται με τις ανάγκες τους, συναισθηματικές, ψυχολογικές, πνευματικές ή άλλες. Εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε τα πραγματικά δεδομένα πέφτουν συχνά θύματα παραπλάνησης απ’ τους αντίχριστους. Αφού παραπλανηθούν, όχι μόνο δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω και να στοχαστούν, αλλά μάλιστα μπορεί και να στηρίζουν και υπερασπίζονται τους αντίχριστους. Το γεγονός ότι στηρίζουν και υπερασπίζονται τους αντίχριστους δείχνει ότι πραγματικά έχουν παραπλανηθεί. Έτσι δεν είναι; (Έτσι είναι.) Γιατί πιστεύουν οι άνθρωποι στον Θεό; Όχι για να φτάσουν στη σωτηρία; Όταν ακολουθείς αντίχριστους, τότε δεν αντιστέκεσαι στον Θεό και δεν Τον προδίδεις; Δεν συντάσσεσαι με δυνάμεις εχθρικές προς τον Θεό; Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο Θεός θα συνεχίσει να σε θέλει; Όταν ακολουθείς τον Θεό μόνο στα λόγια, αλλά στην ουσία ακολουθείς έναν άνθρωπο, πώς θα σε δει και θα σε προσεγγίσει Εκείνος; Όταν απορρίπτεις τον Θεό, δεν θα σε αποστραφεί και δεν θα σε απορρίψει και Αυτός; Μπορούν άραγε αυτοί που δεν κατανοούν αυτό το ελάχιστο δόγμα να κατανοήσουν την αλήθεια; Δεν είναι μπερδεμένοι;

Η παραπλάνηση των ανθρώπων απ’ τους αντίχριστους δεν είναι μια περιστασιακή εκδήλωση. Το κάνουν συχνά, είναι η σταθερή αρχή των ενεργειών τους. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι η βάση, η μέθοδος και ο τρόπος τους. Έτσι είναι οι ενέργειές τους σε σταθερή βάση. Αλλιώς, ποιοι θα προσέβλεπαν σ’ αυτούς; Πρώτον, δεν κατανοούν την αλήθεια. Δεύτερον, έχουν κακή ανθρώπινη φύση. Τρίτον, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Πώς καταφέρνουν, λοιπόν, να κάνουν τους ανθρώπους να παραδίνονται ολοκληρωτικά σ’ αυτούς, να προσβλέπουν σ’ αυτούς και να τους θαυμάζουν; Βασίζονται σε πάρα πολλά μέσα και μεθόδους για να κάνουν φιγούρα, οδηγώντας τους ανθρώπους να προσβλέπουν σ’ αυτούς και να τους λατρεύουν. Χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, δίνοντάς τους ψεύτικες εντυπώσεις και κάνοντάς τους να νομίζουν ότι οι ίδιοι είναι πνευματικοί, ότι αγαπάνε τον Θεό, ότι πληρώνουν το τίμημα, ότι συνήθως λένε τα σωστά λόγια και παρουσιάζουν τις σωστές θεωρίες και ότι διαφυλάσσουν τα συμφέροντα των αδελφών. Έπειτα, χρησιμοποιούν αυτές τις ψεύτικες εντυπώσεις για να γεννήσουν στους άλλους ένα αίσθημα σεβασμού και θαυμασμού, πετυχαίνοντας τον στόχο τους που δεν είναι άλλος απ’ το να τους παραπλανήσουν και να τους κάνουν να ακολουθούν. Όταν παραπλανούν έτσι τους ανθρώπους, τότε συμφωνούν άραγε τα όσα κάνουν με την αλήθεια; Αν και ό,τι λένε είναι σωστό, τα όσα κάνουν σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν με την αλήθεια. Εκείνοι που δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης δεν βλέπουν το πρόβλημα. Σε ό,τι αφορά την ουσία του ότι οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους, οι ενέργειές τους δυσκολεύουν τους άλλους να καταλάβουν ότι δεν συμπορεύονται με την αλήθεια. Αν το καταλάβαιναν, τότε δεν θα διέκριναν την απάτη τους; Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνουν και αποκαλύπτουν είναι μια ψευδής πνευματικότητα. Ποια είναι η εκδήλωση της ψευδούς πνευματικότητας; Πολλές απ’ τις συμπεριφορές, τις πράξεις και τις ρήσεις που χαρακτηρίζουν την ψευδή πνευματικότητα φαίνονται μεν σωστές, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι παρά επιφανειακές ενέργειες και δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Όπως οι Φαρισαίοι που εναντιώθηκαν στον Κύριο Ιησού. Κρατούσαν τις Γραφές στα χέρια τους και προσεύχονταν μεγαλόφωνα στις γωνιές των δρόμων, λέγοντας: «Κύριέ μου…» Έτσι ήθελαν να δείξουν στους ανθρώπους την ευλάβειά τους. Ως αποτέλεσμα, στις μέρες μας, με τη λέξη «Φαρισαίος» εννοούμε τους ανθρώπους που είναι υποκριτές. Ποια λέξη πάει μαζί με το «Φαρισαίος»; Υποκριτικός. Για την ακρίβεια, δεν χρειάζεται καν να πούμε τη λέξη «υποκριτικός»· μόλις αναφέρουμε τη λέξη «Φαρισαίος», είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για κάτι θετικό. Είναι το ίδιο με τις λέξεις «παλιάνθρωπος» ή «διάβολος». Έχει το ίδιο νόημα. Σε ό,τι αφορά την ψευδή πνευματικότητα, στις μέρες μας ελάχιστοι άνθρωποι μιλάνε για πνευματικότητα. Όποτε αναφέρει κάποιος την πνευματικότητα, τι προσθέτει πριν απ’ αυτή; (Τη λέξη «ψευδή».) Ακριβώς. Τη λέξη «ψευδή». Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εκδηλώσεις των αντίχριστων που παραπλανούν τους ανθρώπους είναι, στην πραγματικότητα, εκδηλώσεις ψευδούς πνευματικότητας. Οι ρήσεις, οι ενέργειες και οι συμπεριφορές που σχετίζονται με την ψευδή πνευματικότητα μοιάζουν καλές, ευσεβείς και ευθυγραμμισμένες με την αλήθεια. Όταν οι αντίχριστοι βλέπουν ότι κάποιος είναι αδύναμος, ξεχνάνε να φάνε και τρέχουν να τον στηρίξουν. Όταν βλέπουν ότι κάποιος αντιμετωπίζει μια κατάσταση στο σπίτι του, αφήνουν τα δικά τους και σπεύδουν να τον βοηθήσουν. Παρ’ όλα αυτά, η βοήθειά τους είναι απλώς κάποια σωστά ή ευχάριστα και συμπονετικά λόγια, όμως όλα αυτά τα λόγια δεν λύνουν τα πραγματικά ζητήματα του άλλου. Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της συμπεριφοράς; Η συμπεριφορά αυτή συγκινεί πάρα πολύ τους άλλους και τους κάνει να νομίζουν ότι είναι υπέροχο που μπορούν να βασιστούν στον επικεφαλής τους σε ώρα ανάγκης. Είναι πάρα πολύ χαρούμενοι. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι οι αντίχριστοι δεν παραπλανούν τους ανθρώπους μόνο με τα λόγια, αλλά την ίδια στιγμή, επιστρατεύουν διάφορες συμπεριφορές για να τους παραπλανήσουν και να τους κάνουν να πιστέψουν ότι οι ίδιοι είναι πάρα πολύ πνευματικοί, σημαντικοί, έμπιστοι και αξιόπιστοι. Κάποιοι μάλιστα μπορεί να σκεφτούν: «Η πίστη στον Θεό είναι κάπως αφηρημένη. Η πίστη στον επικεφαλής μας, όμως, είναι πρακτική. Είναι πραγματική και αληθινή. Μπορείς να τον αγγίξεις και να τον δεις. Όταν ασχολείσαι με κάτι, μπορείς να τον ρωτήσεις και να του μιλήσεις απευθείας. Τι υπέροχο!» Οι αντίχριστοι, όταν πετυχαίνουν τέτοια αποτελέσματα, πραγματοποιούν τους στόχους τους. Εκείνοι, όμως, που έχουν παραπλανηθεί καταλήγουν δυστυχισμένοι. Μετά από λίγο καιρό παραπλάνησης απ’ τους αντίχριστους, όταν προσέρχονται ξανά ενώπιον του Θεού, δεν ξέρουν πλέον πώς να προσευχηθούν σ’ Αυτόν και να Του ανοίξουν την καρδιά τους. Επιπλέον, όταν συναντιούνται αυτοί οι άνθρωποι μεταξύ τους, κολακεύουν ο ένας τον άλλον, προσποιούνται ότι είναι πνευματικοί, παραπλανούν και κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον. Στο τέλος, οι αντίχριστοι φτάνουν σε σημείο να ισχυρίζονται τα εξής: «Κάθε αδελφός και κάθε αδελφή στην εκκλησία μας αγαπάει τον θεό. Όλοι τους, όταν αντιμετωπίζουν κάποια ζητήματα, στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμη κι όταν τους συλλαμβάνει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, μένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους. Δεν υπάρχει ούτε ένας Ιούδας ανάμεσά μας. Το εγγυώμαι!» Τελικά, αποδεικνύεται πως οι περισσότεροι, όταν συλλαμβάνονται, γίνονται Ιούδες. Δεν είναι ένα μάτσο παλιάνθρωποι; Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν αυτά τα κενά λόγια και τσιτάτα για να κοροϊδέψουν, να παραπλανήσουν και να εξαπατήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανόητοι και αδαείς, δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης και επιτρέπουν στους αντίχριστους να συμπεριφέρονται αναίσχυντα. Οι εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν δίνουν πάντα έμφαση στο πώς να χειρίζεται κανείς τις περιστάσεις που μπορεί να προκύψουν και στο τι έργο να κάνει, με στόχο να διασφαλιστεί ότι όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Σε περίπτωση συλλήψεων ή διώξεων, πρέπει οι απώλειες να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες. Αν συλληφθούν και πάνε φυλακή όλοι όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού, και χάσουν εντελώς την εκκλησιαστική ζωή τους, τότε αυτό δεν θα οδηγήσει σε έλλειμμα στη ζωή-είσοδό τους; Αν κάποιος δεν μπορεί να φάει και να πιει τα λόγια του Θεού στη φυλακή, τότε θα μπορέσει να ωριμάσει στη ζωή του; Μπορούν μόνο να θυμηθούν λίγα λόγια από ύμνους. Κάθε μέρα, η ζωή τους εξαρτάται απ’ αυτά τα λόγια. Όταν προσεύχονται τη νύχτα, το κάνουν σιωπηλά μέσα τους και δεν τολμάνε να κουνήσουν τα χείλια τους. Το μόνο πράγμα που έχει απομείνει στην καρδιά τους είναι κάποιες σκέψεις. «Μην ξεπουληθείς, μη γίνεις Ιούδας, μείνει ακλόνητος στη μαρτυρία σου στον Θεό και δόξασέ Τον, μην Τον ντροπιάσεις». Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Διαθέτουν μόνο αυτό το ελάχιστο ανάστημα. Οι αντίχριστοι δεν σκέφτονται αυτά τα πράγματα. Γιατί λέγονται αντίχριστοι; Ατάραχοι, κακομεταχειρίζονται τους άλλους και βλάπτουν τους αδελφούς και τις αδελφές! Οι εργασιακές ρυθμίσεις του Άνωθεν απαιτούν απ’ τους ανθρώπους να κάνουν τα καθήκοντά τους μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο και να αποφεύγουν όσο γίνεται τα ατυχήματα, αλλά οι αντίχριστοι δεν τις ακολουθούν όταν εργάζονται. Φωνάζουν και ενεργούν τυφλά όπως θέλουν αυτοί, μη δίνοντας καμία σημασία στην ασφάλειά τους. Κάποιοι ανόητοι άνθρωποι δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης και λένε: «Γιατί αναφέρει διαρκώς την ασφάλεια ο Άνωθεν; Γιατί φοβάται τόσο πολύ τα ατυχήματα; Τι έχει να φοβηθεί; Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού!» Δεν είναι ανοησία να λες τέτοια πράγματα; Μπορεί να διαθέτεις μικρό ανάστημα, μπορεί να μη διαθέτεις ικανότητα κατανόησης, μπορεί να αδυνατείς να διακρίνεις κάποια ζητήματα, αλλά δεν γίνεται να συμπεριφέρεσαι ανόητα! Ο Άνωθεν έχει ρυθμίσει το πώς να συναθροίζονται οι άνθρωποι υπό συγκεκριμένες περιστάσεις και ποιες αρχές να ακολουθούν. Τι στόχο έχουν όλες αυτές οι λεπτομερείς ρυθμίσεις; Δεν έχουν άλλον στόχο απ’ το να προστατέψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού έτσι ώστε να συναθροίζεται και να κάνει τα καθήκοντά του με κανονικό και ασφαλή τρόπο. Η ασφάλεια σου επιτρέπει να συνεχίσεις να πιστεύεις στον Θεό, να ζήσεις την εκκλησιαστική ζωή σου, να φας και να πιεις κανονικά τον λόγο του Θεού. Αν χαθεί η ασφάλειά σου, αν σε συλλάβει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας και στη φυλακή δεν μπορείς να ακούσεις ούτε να διαβάσεις τον λόγο του Θεού, να ψάλλεις ύμνους, ενώ δεν υπάρχουν συναθροίσεις, τότε πώς μπορείς ακόμη να πιστεύεις στον Θεό; Μπορεί απλώς να γίνεις πιστός στα λόγια και μόνο. Οι αντίχριστοι δεν νοιάζονται γι’ αυτά τα ζητήματα. Δεν νοιάζονται για τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων. Προκειμένου να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, προτρέπουν τους πάντες να σηκωθούν και να φωνάξουν τυφλά: «Δεν φοβόμαστε τις περιστάσεις. Έχουμε τον θεό!» Οι ανόητοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα και αυτά τα λόγια τούς παραπλανούν. Όλοι έχουν αόριστες και επιφανειακές σκέψεις: «Πιστεύουμε στον Θεό και Εκείνος μας προστατεύει. Αν μας συμβεί κάτι, αυτό θα γίνει με την άδεια του Θεού». Αυτά δεν είναι κενά λόγια; Έτσι λειτουργούν οι αντίχριστοι κι εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια. Οι αδελφοί και οι αδελφές μπορεί να μην κατανοούν, όμως εσύ, ως επικεφαλής που συναναστρέφεται συχνά σχετικά με τις εργασιακές ρυθμίσεις, δεν πρέπει να μην έχεις ιδέα γι’ αυτά τα ζητήματα. Πρέπει να εκτελείς το έργο σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις και να μην επιδιώκεις πάντα να λες πολλά λόγια για να ικανοποιήσεις τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες σου. Να μη σκέφτεσαι ότι όσο περισσότεροι σε ακούνε, τόσο καλύτερα και να μη γίνεται η ομιλία σου πιο ενθουσιώδης ανάλογα με το πόσοι σε ακούνε. Οι αντίχριστοι, προκειμένου να κερδίσουν τους από κάτω και να τους κάνουν να ακούσουν την καθοδήγησή τους, συναθροίζουν όλους αυτούς τους ανθρώπους μαζί στον ελεύθερο χρόνο τους, χωρίς να νοιάζονται για την ασφάλεια του περιβάλλοντος, πράγμα που τελικά οδηγεί στην πτώση τους.

Οι αντίχριστοι ξέρουν πολύ καλά να λένε επιβλητικά πράγματα και να χρησιμοποιούν συγκεκριμένες κενές, ψευδώς πνευματικές και θεωρητικές βάσεις για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Πολλοί άνθρωποι που δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης ακούνε τους αντίχριστους και τους υπακούνε όπως κι αν εκείνοι τους χειραγωγούν, με αποτέλεσμα να μπλέκουν και να συλλαμβάνονται. Πώς προκύπτουν αυτά τα προβλήματα; Κάποιοι μπορεί να πουν ότι δεν τους προστάτεψε ο Θεός. Αυτό, όμως, δεν είναι παράπονο για τον Θεό; Το φταίξιμο γι’ αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να αποδοθεί στον Θεό. Αυτός στους ανθρώπους να βιώσουν το έργο Του σε ποικίλες περιστάσεις. Όταν ασκείσαι σύμφωνα με τις αρχές που βασίζονται στις εργασιακές ρυθμίσεις και όταν το περιβάλλον το επιτρέπει, τότε όσοι άνθρωποι και να συναθροιστούν, μπορείς να φας και να πιεις κανονικά τα λόγια του Θεού, να βιώσεις το έργο Του, να κάνεις τα καθήκοντα που πρέπει να κάνεις, και τότε ο Θεός θα σε καθοδηγήσει και θα εκτελέσει το έργο Του σ’ εσένα. Αν πας κόντρα στις απαιτήσεις του Άνωθεν, ενεργήσεις τυφλά σύμφωνα με τη θέλησή σου και συμβεί κάτι, τότε αυτό είναι σκέτη ανοησία και άγνοια. Ο Θεός δεν έχει καμία πρόθεση να βάλει τους πάντες στη φυλακή για να τους εξευγενίσει. Πρόθεσή Του είναι να φάνε και να πιουν σωστά τα λόγια Του, και να βιώσουν το έργο Του. Παρ’ όλα αυτά, οι αντίχριστοι δεν το κατανοούν αυτό. Πιστεύουν στη δική τους λογική και νομίζουν ότι δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν με την προστασία του Θεού. Δεν κατανοούν τις αρχές της προστασίας του Θεού και ακολουθούν τυφλά τους κανονισμούς, ορίζοντάς Τον συνέχεια. Πολλοί άνθρωποι παραπλανούνται απ’ αυτούς και ενεργούν τυφλά μαζί τους, αγνοώντας τις ρυθμίσεις του Άνωθεν, με αποτέλεσμα να συμβαίνει κάτι: να συλλαμβάνονται και να βασανίζονται στη φυλακή. Τι ανάστημα διαθέτουν αυτοί οι άνθρωποι όταν προκύπτουν προβλήματα; Διαθέτουν απλώς κάποιον ενθουσιασμό, κατανοούν κάποια δόγματα και φωνάζουν μερικά συνθήματα, αλλά δεν διαθέτουν καθόλου γνώση του Θεού. Δεν διαθέτουν αυθεντική κατανόηση, γνώση ή εμπειρία της αλήθειας, δεν κατανοούν πώς εργάζεται ο Θεός για να σώσει τους ανθρώπους. Βασίζονται απλώς στον ενθουσιασμό για να ακολουθούν τον Θεό και διαθέτουν κάποια αποφασιστικότητα. Μπορούν αυτοί που έχουν αυτό το ανάστημα, όταν συλληφθούν και μπουν φυλακή, να καταθέσουν μαρτυρία; Σε καμία περίπτωση. Και ποιες είναι οι συνέπειες μετά την προδοσία; Αρχίζουν να σκέφτονται: «Ο θεός δεν είναι παντοδύναμος; Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του. Γιατί, λοιπόν, δεν με σώζει; Γιατί επιτρέπει να υποφέρω έτσι; Υπάρχει θεός; Υπάρχει περίπτωση να κάνουμε λάθος που έχουμε τόσο ενθουσιασμό; Αν μας έχουν οδηγήσει οι επικεφαλής μας να παραστρατήσουμε, γιατί δεν τους πειθαρχεί ο θεός; Γιατί μας έφερε εδώ; Γιατί επέτρεψε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες περιστάσεις;» Αρχίζει να έρχεται στην επιφάνεια η μομφή και την ακολουθεί κατά πόδας η άρνηση του Θεού. «Οι ενέργειες του θεού δεν συμβαδίζουν με τη βούληση του ανθρώπου. Οι ενέργειές του μπορεί να μην είναι πάντα σωστές και μπορεί ο θεός να μην είναι απαραίτητα η αλήθεια». Στο τέλος, αφού έχουν υποφέρει και έχουν υπομείνει αρκετά για ένα χρονικό διάστημα, ακόμη και το ελάχιστο δόγμα που γνώριζαν και ο ελάχιστος ζήλος που διέθεταν εξαφανίζονται. Αρνούνται τον Θεό και χάνουν την πίστη τους, γίνονται μέχρι και Ιούδες. Αφού αποφυλακιστούν, φτάνουν σε σημείο να σκέφτονται: «Δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχώ για τις περιστάσεις. Κοιτάξτε τι καλά που είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στον θεό. Αυτοί απολαμβάνουν μεγάλη ελευθερία εκεί έξω. Εμείς γιατί πιστεύουμε στα κρυφά; Αφού η χώρα απαγορεύει την πίστη, σταματήστε να πιστεύετε». Μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να πιστέψουν στον Θεό αργότερα; (Όχι, δεν μπορούν.) Γιατί δεν μπορούν; Ο Θεός δεν τους θέλει πια. Ο Θεός σε επιλέγει μόνο μια φορά. Αφού έχεις ήδη χάσει την ευκαιρία σου, ο Θεός δεν σε θέλει δεύτερη φορά. Έχουν ελπίδα αυτοί οι άνθρωποι να φτάσουν στη σωτηρία; Μηδενική, δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Αυτήν τη συνέπεια προκαλούν οι αντίχριστοι όταν συμπεριφέρονται κακόβουλα και όταν χρησιμοποιούν συγκεκριμένες ψευδώς πνευματικές θεωρίες για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν να επιδιώξουν την εξωτερική πνευματικότητα και τον ζήλο. Ποια είναι η συνέπεια; (Καταστρέφονται.) Ο Θεός αποφασίζει αν θα σωθούν ή δεν θα σωθούν, αλλά τουλάχιστον για την ώρα φαίνεται ότι όταν φτάνει σε αυτό το σημείο το μονοπάτι της πίστης στον Θεό, τότε ουσιαστικά καταστρέφονται οι προοπτικές και ο προορισμός των ανθρώπων. Σε τελική ανάλυση, ποιοι το προκάλεσαν αυτό; Οι αντίχριστοι. Αν δεν ενεργούσαν τόσο τυφλά, αλλά σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις, καθοδηγώντας τους αδελφούς και τις αδελφές σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Άνωθεν και φέρνοντας τους πάντες ενώπιον του Θεού, τότε όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί. Αυτοί οι άνθρωποι θα είχαν ακόμη ελπίδα να σωθούν; (Ναι.) Αυτοί οι άνθρωποι θα είχαν ακόμη ελπίδα να σωθούν. Επειδή οι αντίχριστοι έχουν υπερβολικά μεγάλες φιλοδοξίες και επιθυμίες, αν δεν υπάρχει κανείς να τους περιφρουρήσει και να τους ακούσει, τότε θεωρούν τη ζωή βαρετή και ανιαρή. Συμπεριφέρονται στους μπερδεμένους ανθρώπους που τους ακολουθούν ως τροφή για τα κανόνια και ως παιχνίδια για να χειραγωγήσουν, και τους κάνουν όλους να ακολουθούν το παράδειγμά τους. Θεωρούν τους εαυτούς τους ικανούς, εντρυφούν σε απολαύσεις και νιώθουν ότι αξίζει να ζουν αυτήν τη ζωή. Προκειμένου να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, χρησιμοποιούν αυτά τα δήθεν πνευματικά και ευχάριστα λόγια για να παραπλανήσουν αυτούς που τους ακολουθούν. Και αφού τους παραπλανήσουν, τους κάνουν να παρεκκλίνουν απ’ την αληθινή οδό και απ’ τα λόγια του Θεού, να απομακρυνθούν απ’ τον Θεό για να τους ακολουθήσουν και να βαδίσουν στο μονοπάτι των αντίχριστων. Ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Καταστρέφονται οι προοπτικές και ο προορισμός αυτών των ανθρώπων και χάνεται η ευκαιρία για σωτηρία. Ποιες είναι οι συνέπειες όταν οι άνθρωποι δεν πιστεύουν κανονικά στον Θεό, αλλά ακολουθούν άλλους ανθρώπους; Ζηλεύετε ακόμη όσους φαίνονται πνευματικοί; (Όχι.) Και ο όρος «πνευματικός»; Είναι επιφανειακός. Οι άνθρωποι είναι από σάρκα. Είναι δημιουργήματα. Αν ήσουν πραγματικά πνευματικός, η σάρκα σου θα έπαυε να υπάρχει. Πόσο πνευματικός θα ήσουν εσύ αν δεν είχες πια σάρκα; Αυτά δεν είναι μόνο κενά λόγια; Όπως βλέπεις, ο όρος «πνευματικός» δεν μπορεί να σταθεί μόνος του· είναι κενός λόγος. Από δω και στο εξής, αν ακούσετε κάποιον να λέει ότι επιδιώκει την πνευματικότητα, πείτε του: «Πρέπει να επιδιώκεις να είσαι ειλικρινής και να ζεις ενώπιον του Θεού. Αυτό είναι πιο ρεαλιστικό. Είναι αδιέξοδο να επιδιώκεις την πνευματικότητα! Μην επιδιώκεις την πνευματικότητα. Δεν είναι κάτι που επιδιώκουν οι άνθρωποι. Πολύ απλά, δεν στέκει». Πείτε Μου: Μετά από πολλά χρόνια πίστης στον Θεό, ποιος έχει γίνει πνευματικός άνθρωπος; Αυτές οι γνωστές προσωπικότητες και οι ερμηνευτές της θρησκείας στη Βίβλο είναι πνευματικοί; Είναι όλοι τους υποκριτές. Ούτε ένας απ’ αυτούς δεν είναι πνευματικός. Αυτοί που επινόησαν τον όρο «πνευματικός» με αυτήν την κενή λέξη παραπλανούν τους άλλους. Είναι παλιάνθρωποι και διάβολοι. Ποιοι λένε αυτά τα κενά πράγματα; Έχουν πνευματική κατανόηση αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Αν δεν καταλαβαίνεις καν τι πρέπει να επιδιώκουν οι άνθρωποι όταν πιστεύουν στον Θεό ή πού πρέπει να ανήκουν, τότε μπορείς να καταλάβεις την αλήθεια; Είσαι απ’ τη φύση σου δημιούργημα, ένα μέλος της ανθρωπότητας που έχει διαφθείρει ο Σατανάς. Όσον αφορά το πού ανήκεις, ανήκεις στη σάρκα. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό των ανθρώπων. Βεβαίως, όταν επιδιώκεις να ανήκεις στη σάρκα, ανήκεις στον Σατανά. Έτσι βαδίζει κανείς στο μονοπάτι του κόσμου. Αυτοί που πιστεύουν στον Θεό πρέπει να επιδιώκουν την αλήθεια, αυτό είναι το σωστό. Αν οι άνθρωποι επιδιώκουν να είναι πνευματικοί ή να ανήκουν στον Θεό, μπορούν να φανούν αντάξιοι σ’ αυτό; Όσο και αν το επιδιώκουν, είναι μάταιο. Δεν είναι το σωστό μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Επομένως, το να επιδιώκεις να είσαι πνευματικός ή να ανήκεις στον Θεό δεν είναι παρά ένα σύνθημα, μια ψευδώς πνευματική θεωρία άσχετη με την αλήθεια. Αν πιστεύεις στον Θεό και Τον ακολουθείς, τότε πρέπει να εκπληρώνεις κανονικά το καθήκον σου ως δημιούργημα και να μπορείς να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν και να Τον ικανοποιείς. Αυτή είναι η αλήθεια-πραγματικότητα.

Οι αντίχριστοι, όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, δεν μπορούν να καταλάβουν την αλήθεια. Το μόνο που καταλαβαίνουν και είναι σε θέση να διατυπώσουν είναι δόγμα. Παίρνουν εκείνα τα λόγια που μπορούν να κατανοήσουν και να θυμηθούν και τα επεξεργάζονται στο μυαλό τους για να τα μετατρέψουν σε πνευματικά δόγματα που συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και μετά τα αναπαράγουν απροκάλυπτα και τα εξηγούν στους άλλους. Όταν τα ακούνε όσοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση και δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, νιώθουν ότι είναι απόλυτα λογικά και είναι πρόθυμοι να τα αποδεχτούν, με αποτέλεσμα να παραπλανούνται και να αρχίζουν να λατρεύουν τους αντίχριστους. Τότε ξεκινάνε τα προβλήματα. Στην πραγματικότητα, οι αντίχριστοι δεν καταλαβαίνουν καθόλου την αλήθεια. Αν ακούσεις προσεκτικά και διακρίνεις τα υποτιθέμενα σωστά λόγια τους, θα ανακαλύψεις ότι είναι κενές θεωρίες που συμφωνούν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Φυσικά, όσοι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια θεωρούν ότι αυτά τα λόγια είναι σωστά και εξαπατώνται εύκολα απ’ αυτά. Έχετε βιώσει τέτοιες καταστάσεις; Μπορείτε να δώσετε παραδείγματα; Αν μπορείτε να δώσετε παραδείγματα και να δείτε ξεκάθαρα πώς παραπλανούν τους άλλους όσοι είναι καλοί στο να διατυπώνουν λόγια και δόγματα, αυτό αποδεικνύει ότι τα καταλαβαίνετε και μπορείτε να ταυτιστείτε μ’ αυτά. Αν δεν μπορείτε να δώσετε παραδείγματα, αυτό δείχνει ότι δεν τα έχετε καταλάβει ακόμα και δεν μπορείτε να ταυτιστείτε μ’ αυτά. Αποκλείεται, όταν συναντήσετε ανθρώπους που είναι καλοί στο να διατυπώνουν λόγια και δόγματα, να καταφέρετε να τους διακρίνετε. (Έχω βρεθεί σε τέτοια κατάσταση. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές αντιμετωπίζουν κλάδεμα, συμμόρφωση και πειθαρχία και δεν καταλαβαίνουν την πρόθεση του Θεού, καταφεύγουν σ’ εμένα. Στην πραγματικότητα, όμως, ούτε εγώ καταλαβαίνω την πρόθεση του Θεού και την ουσία αυτών των ζητημάτων. Παρ’ όλα αυτά, τους λέω μερικά κενά λόγια, όπως τα εξής: «Το κλάδεμα, η συμμόρφωση και η πειθαρχία είναι όλα η αγάπη και η σωτηρία του Θεού. Αυτή είναι η απάντηση του Θεού στις διεφθαρμένες μας διαθέσεις». Το λέω μεν αυτό, αλλά ακόμα και τότε νιώθω ότι δεν τους έχω εξηγήσει απόλυτα την ουσία του προβλήματός τους· δεν τους εξηγώ, δηλαδή, γιατί αντιμετωπίζουν αυτήν τη συγκυρία, σε ποιο είδος διεφθαρμένης διάθεσης συγκαταλέγονται οι πράξεις και οι φανερώσεις τους ή ποια μπορεί να είναι η φύση τους και ποια είναι η πρόθεση του Θεού. Δεν έχω καταφέρει να συναναστραφώ μαζί τους πάνω σε αυτά τα πράγματα και όχι μόνο. Το μόνο που έχω κάνει είναι να διατυπώσω μερικά σωστά δόγματα και μερικά συνθήματα που ακούγονται ωραία, τα οποία στην πραγματικότητα δεν βοηθάνε κανέναν.) Αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατανοείς ξεκάθαρα την αλήθεια και δεν μπορείς να λύσεις τα πραγματικά προβλήματα που έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές σου. Διαφέρει αυτό σε κάτι από την παραπλάνηση των ανθρώπων απ’ τους αντίχριστους; Οι αντίχριστοι δεν βοηθάνε τους ανθρώπους καλοπροαίρετα. Το κίνητρο κι ο σκοπός τους είναι να τους παραπλανήσουν και να τους ελέγξουν. Όταν οι αντίχριστοι κάνουν τέτοια πράγματα και φωνάζουν συνθήματα, παρατήρησε τη συμπεριφορά τους και το είδος της διάθεσης που αποκαλύπτουν. Αυτό είναι το κλειδί για να διακρίνεις τους αντίχριστους. Κάποιοι άνθρωποι έχουν μικρό ανάστημα και δεν κατανοούν ξεκάθαρα την αλήθεια. Μπορεί να μην εργάζονται τόσο δυναμικά ώστε να έχουν τα απαιτούμενα αποτελέσματα, αλλά το κίνητρο και ο σκοπός τους δεν είναι να παραπλανήσουν ή να ελέγξουν τους ανθρώπους. Θέλουν κι εκείνοι να οδηγήσουν τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι αρκετά ικανοί να πετύχουν αυτό που θέλουν. Μπορεί να μην έχουν πετύχει ξεκάθαρα αποτελέσματα, αλλά οι άνθρωποι βλέπουν ότι έχουν σωστές προθέσεις κι ότι θέλουν να τους οδηγήσουν ενώπιον του Θεού. Απ’ την άλλη, ποιος είναι ο στόχος των αντίχριστων; (Να κερδίσουν την έγκριση των ανθρώπων και να τους κάνουν να τους ακούσουν και να τους ακολουθήσουν.) Σε τι διαφέρουν, λοιπόν, τα δικά τους λόγια από αυτά που λέει κάποιος που δεν είναι αρκετά ικανός να πετύχει αυτό που θέλει; Κάποιος που δεν είναι αρκετά ικανός, παρόλο που μιλάει μέσα απ’ την καρδιά του, δεν είναι σε θέση να διακρίνει την ουσία και τη ρίζα του προβλήματος. Δεν μπορεί να συναναστραφεί ξεκάθαρα πάνω σ’ αυτό και τελικά, δεν μπορεί να λύσει το ζήτημα ούτε να προσφέρει κάτι στους άλλους. Ποια είναι τα λόγια ενός αντίχριστου; Βγαίνουν μέσα απ’ την καρδιά του; (Όχι.) Σε καμία περίπτωση. Οι αντίχριστοι λένε μόνο ψέματα. Γιατί λένε ψέματα; Επειδή θέλουν να σε εξαπατήσουν και να σε παραπλανήσουν και αυτό που εννοούν είναι το εξής: «Έχω ήδη επιτελέσει το έργο μου ως επικεφαλής, έχω συναναστραφεί όπως έπρεπε και όλα όσα έχω πει είναι σωστά. Αν δεν τα αποδεχτείς και παραμείνει άλυτο το πρόβλημα, εσύ θα φταις. Μη ρίξεις το φταίξιμο σ’ εμένα». Δεν θέλουν ειλικρινά να λύσουν τα προβλήματά σου, αλλά κρατάνε ίσα ίσα τα προσχήματα και πρέπει αναγκαστικά να πουν αυτά τα σωστά πράγματα προκειμένου να διατηρήσουν τη θέση τους. Όλα αυτά τα λένε παρά τη θέλησή τους. Όταν τα λένε, δεν το κάνουν οικειοθελώς ούτε λένε αυτά που σκέφτονται πραγματικά μέσα τους. Επομένως, κάποιοι αντίχριστοι μαθαίνουν συνήθως να λένε μερικά σωστά λόγια κι έτσι βοηθούν τους άλλους να ξεπεράσουν την αρνητικότητά τους, αλλά όταν κλαδεύονται ή αντικαθίστανται οι ίδιοι, γίνονται πολύ αρνητικοί, δεν μπορούν να φτάσουν στην αυτογνωσία και βασίζονται αναγκαστικά στη βοήθεια που τους δίνουν οι αδελφοί και οι αδελφές. Συμβαίνει όντως αυτό; (Ναι.) Αυτό το πράγμα συμβαίνει πολύ συχνά. Τα λόγια και τα δόγματα που κηρύσσει συνεχώς ένας αντίχριστος δεν μπορούν να βοηθήσουν ούτε τον ίδιο. Πηγάζουν, άρα, αυτά τα λόγια από βαθιά μέσα τους; Είναι αποτέλεσμα των πραγματικών εμπειριών τους; (Όχι.) Τότε, αυτά που λένε είναι απλώς λόγια και δόγματα· δεν αντανακλούν το πραγματικό τους ανάστημα. Όταν εργάζονται για να βοηθήσουν τους άλλους, κρατάνε τα προσχήματα δημιουργώντας απλώς κάποιες λανθασμένες εντυπώσεις, κάνοντας κάποιες πράξεις και χρησιμοποιώντας μια καλή συμπεριφορά για να τους αναγνωρίσουν οι άλλοι, να τους αποδεχτούν και να τους εγκρίνουν ως επικεφαλής. Δεν παραδίνονται σ’ αυτούς οι άνθρωποι όταν τους αναγνωρίζουν ως επικεφαλής τους; Κι όταν παραδίνονται σ’ αυτούς, δεν αποκτούν μια θέση οι αντίχριστοι; Δεν εξασφαλίζουν τη θέση τους; Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος τους. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν είναι αρκετά ικανοί να πετύχουν αυτό που θέλουν όταν διαχειρίζονται το έργο τους. Αυτό δείχνει κυρίως ότι έχουν μικρό ανάστημα κι ότι δεν διαθέτουν τα προσόντα για επικεφαλής. Όταν, όμως, εργάζεται ένας αντίχριστος, δεν σκέφτεται αν μπορεί να βοηθήσει ή να στηρίξει τους αδελφούς και τις αδελφές. Σκέφτεται μόνο τη δική του θέση και τα δικά του συμφέροντα. Αυτή είναι η μεταξύ τους διαφορά: Έχουν διαφορετικές διαθέσεις. Επομένως, ακόμα κι αν ο αντίχριστος διατυπώνει πολλά ευχάριστα λόγια, αυτά δεν αντανακλούν την πραγματικότητά του. Τα λέει παρά τη θέλησή του. Χρησιμοποιεί απλώς ορισμένα φαινομενικά σωστά δόγματα και συνθήματα ή λόγια που συμβαδίζουν με το ανθρώπινο συναίσθημα για να συμβουλεύει τους ανθρώπους και να κρατάει τα προσχήματα. Γιατί πρέπει να κρατάει τα προσχήματα; Επειδή αν δει κάποιον που νιώθει αρνητικότητα ή αδυναμία και δεν τον βοηθήσει, οι άλλοι θα πουν ότι δεν κάνει πραγματικό έργο και δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του ως επικεφαλής. Φοβάται αυτές τις κατηγορίες και δεν έχει άλλη επιλογή απ’ το να κάνει κάτι. Επομένως, ο στόχος του δεν είναι μόνο να κάνει τα καθήκοντά του. Αν δεν εμφανιστεί αμέσως μόλις οι αδελφοί και οι αδελφές αντιμετωπίσουν δυσκολίες για να τους βοηθήσει και να τους προσφέρει κάτι, εκπληρώνοντας έτσι τις υποχρεώσεις του, φοβάται ότι εκείνοι θα πάψουν να τον στηρίζουν. Στις επόμενες εκλογές, μπορεί να μην τον επιλέξουν. Τότε, δεν θα είναι πραγματικός επικεφαλής. Θα έχει απλώς έναν κενό τίτλο. Αυτό που επιθυμεί βαθιά μέσα του είναι απλώς ένας κενός τίτλος; (Όχι.) Τι θέλει, λοιπόν; Θέλει πραγματική δύναμη και θέση, θέλει οι αδελφοί και οι αδελφές μέσα τους να τον λατρεύουν, να τον υποστηρίζουν και να τον ακολουθούν. Επομένως, παλεύει για να εκλεγεί επικεφαλής κάθε φορά που γίνονται εκλογές. Αυτός είναι ο στόχος του.

Κάποιοι από τους λεγόμενους επικεφαλής και εργάτες δείχνουν ιδιαίτερο ενθουσιασμό καθώς πλησιάζουν οι εκλογές. Επιδεικνύονται όπου σταθούν κι όπου βρεθούν και συμπεριφέρονται αφύσικα. Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν μάλλον στη φάρα των αντίχριστων. Αυτή η συμπεριφορά είναι ποταπή! Κάποιος που διαθέτει πραγματικά συνείδηση και λογική είναι φυσικό να νιώθει τύψεις βαθιά μέσα του όταν ενεργεί σύμφωνα με κάποια κίνητρα και σκοπούς. Περιορίζεται απ’ τη συνείδηση και τη λογική του και συνειδητοποιεί ότι δεν ήταν τόσο ενθουσιώδης νωρίτερα κι ότι ο ξαφνικός ενθουσιασμός του σίγουρα δεν θα περάσει απαρατήρητος. Νιώθει μάλιστα αηδιασμένος με τον εαυτό του και προτιμάει να μη θέσει υποψηφιότητα παρά να ενεργεί έτσι. Επειδή πιστεύει πάρα πολλά χρόνια στον Θεό κι έχει αναπτύξει κάποιο ανάστημα και ένα αίσθημα ντροπής, καταφέρνει τελικά να συγκρατηθεί. Οι αντίχριστοι, όμως, δεν συγκρατούνται. Κάνουν ό,τι τους αρέσει και φέρονται όπως θέλουν. Έχουν φιλοδοξίες και διάφορα κίνητρα, σκοπούς και ραδιουργίες. Όλα αυτά τα ξέρουν βαθιά μέσα τους, αλλά επιμένουν να ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο και σκέφτονται πάντα τη δική τους υπόληψη και θέση. Νιώθουν ότι χάνουν πολλά κι ότι δεν αξίζει να κάνουν πράγματα για την εκκλησία και για τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Επομένως, σε ό,τι κάνουν βάζουν πρώτα τους ίδιους και κοιτάζουν πάντα μόνο τον εαυτούλη τους. Όταν έρχονται οι εκλογές, κάνουν ό,τι μπορούν για να ασκήσουν πιέσεις παντού, παραπλανώντας και προσελκύοντας τους ανθρώπους ώστε να τους επιλέξουν, ενώ κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας προσθέτουν μάλιστα στα κρυφά λίγες ψήφους για τον εαυτό τους. Δεν είναι αηδιαστικό να ενεργούν έτσι οι αντίχριστοι; Αν δεν έχουν φιλοδοξίες, γιατί μπαίνουν σε τόσο κόπο; Αυτό δεν είναι ξεκάθαρα φιλοδοξία στην πράξη; Δεν είναι καθόλου θετικό όταν αναφέρεται πως κάποιος είναι φιλόδοξος. Ό,τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι αναμφίβολα αηδιαστικό κι αχαρακτήριστο. Ό,τι κάνουν οι αντίχριστοι είναι ψεύτικο και δόλιο. Δημιουργούν πάντα ψεύτικες εντυπώσεις για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Όσοι δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα το βλέπουν αυτό και σκέφτονται: «Ο επικεφαλής κατέβαλε πολύ μεγάλη προσπάθεια τις τελευταίες μέρες· θυσίασε τον ύπνο και το φαγητό του, δούλευε μέρα νύχτα κι έμπαινε σ’ όλα μπροστά. Υπέφερε αρκετά και είναι τόσο εξουθενωμένος που έχασε πολύ βάρος. Τα μαλλιά του γκρίζαραν κι άλλο». Κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές το βλέπουν αυτό, λυπούνται τον αντίχριστο και τον ψηφίζουν τελικά στις εκλογές. Δεν έχει τότε πετύχει τον στόχο του ο αντίχριστος; (Ναι.) Αυτό σημαίνει να δολοπλοκείς και να χρησιμοποιείς τακτικές. Αυτό σημαίνει να είσαι μοχθηρός. Επομένως, οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους όχι μόνο με τα λόγια, αλλά, πολλές φορές, και με πράξεις και συμπεριφορές που λένε σιωπηλά στους ανθρώπους πόσο ενθουσιώδεις και υποτακτικοί είναι, πόσο σκέφτονται τους αδελφούς και τις αδελφές. Χρησιμοποιούν αυτές τις φαινομενικά καλές και σωστές εκφράσεις και δίνουν εξωτερικά ψεύτικες εντυπώσεις για να λένε επανειλημμένα, να τονίζουν επανειλημμένα και να κάνουν σαφές στους ανθρώπους ότι έχουν τα προσόντα να γίνουν επικεφαλής, ότι είναι καλοί επικεφαλής που πρέπει να αποδεχτούν οι άνθρωποι. Είναι όπως στις εκλογές που γίνονται στις δημοκρατικές χώρες, όπου οι υποψήφιοι βγάζουν λόγους, ασκούν πιέσεις και κάνουν προεκλογικές εκστρατείες παντού. Μπορεί μάλιστα κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας να κάνουν νοθεία. Αυτοί οι άνθρωποι, όμως, δεν νιώθουν ντροπή. Ενστερνίζονται την πεποίθηση ότι «Ο αληθινός άντρας πρέπει να είναι αδίστακτος». Χρησιμοποιούν κάθε αναγκαίο μέσο για να κερδίσουν τις εκλογές. Αυτή είναι η σκέψη και η άποψη των άπιστων. Το ίδιο δεν κάνουν κι αυτοί οι αντίχριστοι; Σίγουρα! Για χάρη της δύναμης και της θέσης, αυτά τα άτομα μέσα στα βάθη της καρδιάς τους κάνουν τα πάντα με θέρμη και ζήλο και στύβουν το μυαλό τους για να τα πετύχουν. Δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανοποιημένοι με ό,τι έχουν. Αν, λοιπόν, κάποιος άνθρωπος με μεγάλο ενθουσιασμό για δύναμη και θέση, που δεν μπορεί να ελέγξει τις φιλοδοξίες του, εκλεγεί τελικά επικεφαλής, δεν θα ακολουθήσει απλώς το μονοπάτι των αντίχριστων. Μπορεί να γίνει και ο ίδιος αντίχριστος. Έχετε φιλοδοξίες; Μπορείτε να ελέγξετε τις φιλοδοξίες σας μέσα στα όρια της ανθρώπινης φύσης και λογικής; Αν μπορείτε να τις ελέγξετε, θα αποφύγετε τον κίνδυνο να ακολουθήσετε το μονοπάτι των αντίχριστων, δεν θα γίνετε αντίχριστος και δεν θα αποκλειστείτε. Ίσως, πάλι, να νιώθετε ότι είστε υπερβολικά φιλόδοξοι και να καταφεύγετε συχνά σε οποιαδήποτε μέσα για χάρη της θέσης, ενώ είστε διατεθειμένοι ακόμη και να μην τρώτε, να μην πίνετε και να υποφέρετε όσο χρειαστεί, αλλά και είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε ακόμη και ποταπές μεθόδους· μπορεί πλέον να έχετε φτάσει σε σημείο να είστε αναίσχυντοι και να δυσκολεύεστε να ελέγξετε τις φιλοδοξίες σας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, υπάρχει πρόβλημα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είστε αντίχριστοι. Αν παρουσιάζετε μόνο τις εκδηλώσεις ενός αντίχριστου, υπάρχει ακόμα ελπίδα σωτηρίας. Έχετε ξεφύγει, όμως, από τον κίνδυνο; Όχι ακόμα. Όταν παρουσιάζεις τις εκδηλώσεις ενός αντίχριστου, αυτό σημαίνει ότι εναντιώνεσαι ακόμα στον Θεό κι είσαι έτοιμος να Του αντισταθείς και να Τον απορρίψεις ανά πάσα στιγμή. Ή, όταν ο Θεός κάνει κάτι που δεν συμβαδίζει με τις αντιλήψεις σου, μπορεί να Τον μελετήσεις, να Τον παρεξηγήσεις, να Τον κρίνεις, ακόμα και να διαδώσεις αντιλήψεις γι’ Αυτόν. Ίσως, μετά, να απορρίψεις τον Θεό και να ακολουθήσεις τον δικό σου δρόμο, οπότε, στο τέλος, ο Θεός θα σε αποκλείσει. Τα πράγματα που φανερώνεις οποτεδήποτε κι οπουδήποτε αντανακλούν τη διάθεσή σου. Επομένως, τα πράγματα που φανερώνεις οποτεδήποτε κι οπουδήποτε είναι η αποκάλυψη της διάθεσής σου. Γιατί συζητάμε πάντα για αλλαγές στη διάθεση; Επειδή ένας άνθρωπος που δεν αλλάζει διάθεση είναι εχθρός του Θεού. Όλοι οι αντίχριστοι αρνούνται σθεναρά να μετανοήσουν. Αφιερώνουν ολόκληρη τη ζωή τους στο να εναντιωθούν στον Θεό και να σταθούν απέναντί Του μέχρι τέλους. Ακόμα κι όταν αναγνωρίζουν μέσα τους ότι ο Θεός υπάρχει, ότι δημιούργησε την ανθρωπότητα κι ότι μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα, λόγω της φύσης τους, δεν μπορούν να αλλάξουν το μονοπάτι που ακολουθούν ούτε μπορούν να αλλάξουν την ουσία της αντίστασης και της εχθρότητας τους απέναντι στον Θεό.

Η ουσία της συμπεριφοράς των αντίχριστων είναι να χρησιμοποιούν διαρκώς διάφορα μέσα και μεθόδους ώστε να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, να παραπλανήσουν και να παγιδεύουν τους ανθρώπους, καθώς και να αποκτήσουν υψηλή θέση, κι έτσι οι άλλοι να τους ακολουθούν και να τους λατρεύουν. Είναι πιθανό στα βάθη της καρδιάς τους να μην ανταγωνίζονται σκόπιμα με τον Θεό για την ανθρωπότητα, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: Ακόμη και όταν δεν ανταγωνίζονται με τον Θεό για τους ανθρώπους, επιθυμούν και πάλι να έχουν κύρος και δύναμη επάνω τους. Ακόμη και όταν έρχεται η ημέρα κατά την οποία αντιλαμβάνονται πως ανταγωνίζονται με τον Θεό για κύρος και χαλιναγωγούν λίγο τον εαυτό τους, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους, προκειμένου να επιδιώξουν το κύρος και το γόητρο· είναι ξεκάθαρο στην καρδιά τους ότι θα εξασφαλίσουν πραγματικό κύρος, κερδίζοντας την έγκριση και τον θαυμασμό των άλλων. Εν ολίγοις, μολονότι ό,τι κάνουν οι αντίχριστοι φαίνεται να περιλαμβάνει κάποια εκτέλεση των καθηκόντων τους, η συνέπεια αυτού είναι να εξαπατούν τους ανθρώπους, να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν —οπότε, η εκτέλεση του καθήκοντός τους με αυτόν τον τρόπο αποτελεί εξύψωση και μαρτυρία περί του εαυτού τους. Η φιλοδοξία τους να ελέγχουν τους ανθρώπους —και να κερδίσουν κύρος και δύναμη στην εκκλησία— δεν θα αλλάξει ποτέ. Πρόκειται για έναν ξεκάθαρο αντίχριστο. Ανεξάρτητα από το τι λέει ή κάνει ο Θεός, και ανεξάρτητα από το τι ζητά από τους ανθρώπους, οι αντίχριστοι δεν κάνουν αυτό που θα πρέπει να κάνουν, δεν εκτελούν τα καθήκοντά τους με τρόπο που αρμόζει στα λόγια και τις απαιτήσεις Του, ούτε εγκαταλείπουν την επιδίωξή τους για δύναμη και θέση επειδή έχουν κατανοήσει στον παραμικρό βαθμό την αλήθεια. Ανά πάσα στιγμή, η φιλοδοξία τους και οι επιθυμίες τους εξακολουθούν να υπάρχουν, εξακολουθούν να κυριεύουν την καρδιά τους και να ελέγχουν όλο τους το είναι, κατευθύνοντας τη συμπεριφορά και τις σκέψεις τους και καθορίζοντας το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν. Πρόκειται για έναν πραγματικό αντίχριστο. Τι φαίνεται περισσότερο απ’ όλα σ’ έναν αντίχριστο; Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Οι αντίχριστοι ανταγωνίζονται με τον Θεό για να κερδίσουν ανθρώπους, δεν αναγνωρίζουν τον Θεό». Δεν είναι ότι δεν αναγνωρίζουν τον Θεό· Τον αναγνωρίζουν και πιστεύουν ειλικρινά στην ύπαρξή Του, καθώς και είναι πρόθυμοι να Τον ακολουθήσουν και θέλουν να επιδιώξουν την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον εαυτό τους, κι έτσι μπορούν και κάνουν κακό. Παρότι λένε πολλά πράγματα που ακούγονται καλά, ένα πράγμα δεν θα αλλάξει ποτέ: Η φιλοδοξία και η επιθυμία τους για δύναμη και θέση δεν θα αλλάξει ποτέ. Ποτέ δεν θα εγκαταλείψουν την επιδίωξή τους για δύναμη και θέση λόγω κάποιας αποτυχίας ή αναποδιάς, ή επειδή ο Θεός τούς έχει παραμερίσει ή τους έχει εγκαταλείψει. Τέτοια είναι η φύση των αντίχριστων. Τι λες, λοιπόν; Έχει υπάρξει ποτέ αντίχριστος που άλλαξε στάση κι άρχισε να επιδιώκει την αλήθεια επειδή ταλαιπωρήθηκε ή κατανόησε λίγο την αλήθεια κι απέκτησε λίγη γνώση για τον Θεό; Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Δεν έχουμε δει ποτέ κάτι τέτοιο. Η φιλοδοξία και η επιδίωξη ενός αντίχριστου για θέση και δύναμη δεν αλλάζει ποτέ. Μόλις αποκτήσει δύναμη, δεν την αφήνει ποτέ. Αυτό καθορίζει ακριβώς τη φύση-ουσία του. Όταν ο Θεός ορίζει τέτοιου είδους ανθρώπους ως αντίχριστους, δεν υπάρχει σ’ αυτό η παραμικρή ανακρίβεια· έχει καθοριστεί από την ίδια τους τη φύση-ουσία. Ορισμένοι άνθρωποι ενδέχεται να πίστευαν ότι αντίχριστος είναι οποιοσδήποτε προσπαθεί να ανταγωνιστεί με τον Θεό για την ανθρωπότητα. Ωστόσο, μερικές φορές οι αντίχριστοι δεν χρειάζεται απαραίτητα να ανταγωνίζονται με Αυτόν. Χρειάζεται απλώς η γνώση, η κατανόηση και η ανάγκη τους για κύρος και δύναμη να μην ομοιάζουν με εκείνες των κανονικών ανθρώπων. Οι κανονικοί άνθρωποι μπορεί κάποιες φορές να είναι ματαιόδοξοι· μπορεί να προσπαθούν να κερδίσουν τον έπαινο των άλλων και να τους κάνουν καλή εντύπωση, καθώς και να ανταγωνίζονται για μια καλή θέση στην ιεραρχία. Αυτή είναι η φιλοδοξία των κανονικών ανθρώπων. Όταν αντικαθίστανται ως επικεφαλής, χάνοντας τη θέση τους, αυτό τους είναι πολύ δύσκολο. Με μια αλλαγή στο περιβάλλον τους, κάποια ανάπτυξη στο ανάστημά τους, κάποια επίτευξη εισόδου στην αλήθεια ή με την απόκτηση μιας βαθύτερης κατανόησης της αλήθειας, η φιλοδοξία τους σταδιακά υποχωρεί. Όταν πραγματοποιείται κάποια αλλαγή στο μονοπάτι το οποίο ακολουθούν και στην κατεύθυνση προς την οποία ταξιδεύουν, η επιδίωξή τους για κύρος και δύναμη εξασθενεί. Οι επιθυμίες τους, επίσης, μειώνονται σταδιακά. Οι αντίχριστοι, ωστόσο, διαφέρουν: Ποτέ δεν θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν την επιδίωξή τους για κύρος και δύναμη. Ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε περιβάλλον και ανεξάρτητα από τους ανθρώπους που έχουν γύρω τους ή την ηλικία τους, η φιλοδοξία και η επιθυμία τους δεν θα αλλάξει ποτέ. Τι δείχνει ότι δεν θα αλλάξει ποτέ η φιλοδοξία τους; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι είναι επικεφαλής εκκλησίας. Βαθιά μέσα τους, σκέφτονται διαρκώς πώς θα μπορέσουν να ελέγξουν τους πάντες μέσα στην εκκλησία. Όταν μετατίθενται σε άλλη εκκλησία και δεν είναι πια επικεφαλής, είναι πρόθυμοι να γίνουν κανονικοί ακόλουθοι; Σε καμία περίπτωση. Εξακολουθούν να σκέφτονται πώς θα αποκτήσουν μια θέση και πώς θα ελέγχουν τους πάντες. Όπου κι αν πάνε, θέλουν να κυβερνούν σαν βασιλιάδες. Ακόμα κι αν βρεθούν σε ένα μέρος χωρίς ανθρώπους, μέσα σε ένα κοπάδι με πρόβατα, θέλουν να ηγηθούν του κοπαδιού. Αν βρεθούν με γάτες και σκύλους, θέλουν να γίνουν βασιλιάδες τους και να εξουσιάσουν τα ζώα. Τους τυφλώνει η φιλοδοξία. Έτσι δεν είναι; Δεν είναι δαιμονικές οι διαθέσεις αυτών των ανθρώπων; Δεν είναι οι διαθέσεις του Σατανά; Αυτό ακριβώς είναι ο Σατανάς. Στον ουρανό, ο Σατανάς θέλησε να γίνει ίσος με τον Θεό. Αφού εξοβελίστηκε στη γη, προσπαθούσε διαρκώς να ελέγξει τον άνθρωπο ώστε να τον λατρέψει και να τον αντιμετωπίσει ως Θεό. Οι αντίχριστοι θέλουν πάντα να ελέγχουν τους ανθρώπους επειδή έχουν σατανική φύση. Ζουν σύμφωνα με τη σατανική τους διάθεση, η οποία έχει ήδη ξεπεράσει τα όρια της λογικής των κανονικών ανθρώπων. Αυτό δεν είναι λίγο αφύσικο; Από ποια άποψη είναι αφύσικο; Η συμπεριφορά τους δεν είναι κάτι που απαντάται στην κανονική ανθρώπινη φύση. Τι είναι, λοιπόν, αυτή η συμπεριφορά; Τι τη διέπει; Τη διέπει η φύση τους. Έχουν την ουσία ενός κακού πνεύματος και δεν έχουν καμία σχέση με την κανονική διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Αυτή είναι η διαφορά. Τίποτα δεν σταματά τους αντίχριστους στην επιδίωξή τους για δύναμη και θέση. Αυτό όχι μόνο ξεσκεπάζει τη φύση-ουσία τους, αλλά δείχνει κιόλας στους ανθρώπους ότι το αποκρουστικό παρουσιαστικό τους είναι το πρόσωπο του Σατανά και των δαιμόνων. Δεν ανταγωνίζονται μόνο τους ανθρώπους για τη θέση, αλλά τολμάνε να ανταγωνιστούν γι’ αυτήν ακόμη και τον Θεό. Ικανοποιούνται μόνο όταν προσεταιριστούν τους εκλεκτούς του Θεού και τους έχουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους. Σε όποια εκκλησία ή ομάδα κι αν ανήκουν, θέλουν να αποκτήσουν θέση και δύναμη και όλοι να τους ακούνε. Ανεξάρτητα απ’ το αν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι ή αν συμφωνούν, οι αντίχριστοι θέλουν να έχουν τον τελευταίο λόγο και όλοι να τους υπακούν και να τους αποδέχονται. Αυτή δεν είναι η φύση ενός αντίχριστου; Είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν οι άνθρωποι; Τους εκλέγουν και τους προτείνουν; Όχι. Παρ’ όλα αυτά, οι αντίχριστοι θέλουν και πάλι να έχουν τον τελευταίο λόγο. Είτε οι άνθρωποι συμφωνούν είτε όχι, οι αντίχριστοι θέλουν να μιλάνε και να ενεργούν για λογαριασμό τους και να τραβάνε την προσοχή. Προσπαθούν μάλιστα να επιβάλουν τις ιδέες τους στους άλλους. Όταν οι άνθρωποι δεν τις αποδέχονται, οι αντίχριστοι στύβουν το μυαλό τους και προσπαθούν να τους κάνουν να τις αποδεχτούν. Τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Είναι ξεδιαντροπιά και θράσος. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αληθινοί αντίχριστοι. Είτε είναι επικεφαλής είτε όχι, είναι αντίχριστοι. Έχουν τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου.

Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν πάντα πολύ σημαντικό να μαθαίνουν ποιοι είναι οι επικεφαλής της εκκλησίας, ποιοι ασχολούνται με τη διάδοση του ευαγγελίου, πού ζουν, με ποιους έχουν στενές σχέσεις και ούτω καθεξής. Σαν κατάσκοποι του Σατανά, διαρκώς σκαλίζουν για να ανακαλύψουν αυτά τα πράγματα. Γιατί τους απασχολούν μονίμως τέτοια ζητήματα; Πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν τα κίνητρά τους. Νιώθουν απλώς ότι αυτά τα άτομα είναι λίγο ασυνήθιστα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται γι’ αυτά τα πράγματα. Είναι αρκετά απασχολημένοι με τα δικά τους καθήκοντα και δεν έχουν χρόνο να ανακατευτούν. Επικεντρώνονται στα δικά τους καθήκοντα και στην άσκηση της αλήθειας. Χωρίς, λοιπόν, να το συνειδητοποιήσουν, αλλάζουν οι διαθέσεις τους. Αυτή είναι η χάρη του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σκαλίζουν κι ανακαλύπτουν με πολύ ενθουσιασμό όλα τα ζητήματα που αφορούν την εκκλησία. Όταν συναντάνε έναν επικεφαλής, ρωτάνε: «Πώς χειριστήκατε εκείνον τον κακό άνθρωπο στην εκκλησία;» Ο επικεφαλής απαντάει: «Το πώς το χειριστήκαμε αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί το σκαλίζεις; Τον γνωρίζεις μήπως;» Αυτοί απαντάνε: «Απλώς νοιάζομαι. Είναι ένα ζήτημα του οίκου του θεού. Ως μέλη του οίκου του θεού, πρέπει να δείχνουμε ζήλο και μεγάλη προσοχή για τα ζητήματα του οίκου του. Δεν γίνεται να είμαστε αδιάφοροι». Ο επικεφαλής λέει: «Δεν πρέπει να σκαλίζεις αυτό το ζήτημα. Επικεντρώσου στο να ακούς τα κηρύγματα και να συμμετέχεις στις συναθροίσεις. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να τρως και να πίνεις τα λόγια του Θεού. Αρκεί να πιστεύεις στον Θεό όπως πρέπει». Αυτοί επιμένουν: «Δεν αρκεί αυτό. Οφείλω να δείχνω ενδιαφέρον». Αφού δεν τους λέει κανείς, σκέφτονται μόνοι τους πού να πάνε να σκαλίσουν για να μάθουν. Όταν γίνει μια συνάντηση συνεργατών στο δικό τους σπίτι τους, επειδή καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την παρουσία και τη συμμετοχή τους εκεί, προσποιούνται ότι φέρνουν νερό και ρωτάνε αν εκείνος ο κακός άνθρωπος αποβλήθηκε ή αν του επέτρεψαν να παραμείνει. Όταν δεν τους απαντάει κανείς, βγαίνουν έξω, αφήνουν την πόρτα μισάνοιχτη και κάθονται να κρυφακούσουν. Δεν είναι ψυχικά ασθενείς αυτοί οι άνθρωποι; Ναι. Είναι ψυχικά ασθενείς. Στην καθομιλουμένη, τους λέμε «αδιάκριτους». Αυτοί οι άνθρωποι έχουν σίγουρα φιλοδοξίες. Θέλουν να γίνουν επικεφαλής, αλλά δεν μπορούν. Οπότε, μπλέκονται στις υποθέσεις των άλλων για να παρηγορηθούν και να σιγουρευτούν παράλληλα ότι όλοι βλέπουν πόσες γνώσεις και πόσο εξαιρετική διορατικότητα έχουν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορεί να επιλεγούν ως επικεφαλής στο μέλλον. Για να γίνουν επικεφαλής, θέλουν να συμμετέχουν στα πάντα, ρωτάνε για τα πάντα και ξέρουν τα πάντα. Πιστεύουν ότι εφόσον ασχολούνται καθημερινά μ’ αυτά τα ζητήματα, ακόμα κι αν δεν γίνουν επικεφαλής, θα διατηρήσουν τον έλεγχο των πραγμάτων και θα κερδίσουν έτσι τον θαυμασμό των άλλων. Δεν έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον για την αλήθεια. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μπλέκονται στις υποθέσεις των άλλων. Ειδικεύονται στο να σκαλίζουν πράγματα που θέλουν να μάθουν. Ό,τι και να συμβεί, θα τους δείτε εκεί, να πετάνε σαν ενοχλητική μύγα. Δεν είναι αηδιαστικοί αυτοί οι άνθρωποι; Μπορεί μεν να είναι πολύ μπερδεμένοι, αλλά είναι γεμάτοι ενέργεια. Απλώς, δεν τους περνάει απ’ το μυαλό η ιδέα να κάνουν κανονικό έργο. Κάνουν το καθήκον τους και φιλοξενούν ανθρώπους στο σπίτι τους, αλλά δεν είναι πρόθυμοι να σφουγγαρίσουν το πάτωμα της κουζίνας, κι ας είναι βρόμικο. Θεωρούν ότι οι ίδιοι χειρίζονται σημαντικά ζητήματα και μόνο ένας συνηθισμένος άνθρωπος σφουγγαρίζει πατώματα. Το επίπεδό τους δεν τους επιτρέπει να κάνουν τέτοιες χαμαλοδουλειές. Δεν κάνουν πραγματικό έργο, δεν μπορούν να διαχειριστούν το έργο που αποτελεί μέρος του καθήκοντός τους, δεν μπορούν να εκτελέσουν κανένα καθήκον καλά και δεν ενεργούν με ειλικρίνεια και ρεαλιστικότητα. Αντιθέτως, ανυπομονούν να σκαλίσουν το έργο της εκκλησίας και σημαντικά ζητήματα που αφορούν τους επικεφαλής, τους εργάτες, τους αδελφούς και τις αδελφές της εκκλησίας. Θέλουν να λένε τη γνώμη τους για τα πάντα. Αν οι άνθρωποι δεν είναι πρόθυμοι να τους ακούσουν, λένε: «Αν δεν ακούσεις τα λόγια μου, θα ζημιωθείς!» Αυτό δεν είναι παράλογο; (Είναι.) Επομένως, κάποιοι αντίχριστοι κρύβονται. Δεν είναι απαραίτητο να έχουν μια θέση. Ακόμα και χωρίς θέση, δεν κάθονται σε μια μεριά. Αν αποκτούσαν θέση, πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα; Πόσο ψηλότερα θα πηδούσαν; Δεν θα τους ένοιαζε ακόμα κι αν έπεφταν και σκοτώνονταν. Πείτε μου κάτι: Αν αυτοί οι άνθρωποι επιλέγονταν ως επικεφαλής, θα μπορούσε ο εκλεκτός λαός του Θεού να ζήσει ευτυχισμένος; Κάποιοι αντίχριστοι κρύβονται. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι αντίχριστοι δεν γίνονται αντίχριστοι όταν αποκτούν θέση. Ήταν αντίχριστοι απ’ την αρχή. Επειδή, όμως, οι άνθρωποι είχαν μικρά αναστήματα και δεν μπορούσαν να τους διακρίνουν ή, ίσως, επειδή κάποιες εκκλησίες δεν μπορούσαν να βρουν ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια, επέλεξαν αυτούς τους ενθουσιώδεις ανθρώπους που μπορούσαν να σχεδιάζουν πράγματα και να κάνουν κάποιες δουλειές ως επικεφαλής. Για την ώρα, ας μη συζητήσουμε αν ήταν σωστό η λάθος να επιλεγούν ως επικεφαλής. Ας επικεντρωθούμε στο τι πρέπει να γίνεται όταν αποκαλύπτεται ότι είναι αντίχριστοι. Πρέπει να ξεσκεπάζονται και να απορρίπτονται. Όταν κάποιος αναγνωρίζεται ως αντίχριστος κι απομακρύνεται απ’ τη θέση του, είναι σωστό να επιλεγεί ξανά ως επικεφαλής στο μέλλον; (Όχι.) Γιατί; (Η φύση του δεν αλλάζει.) Όποιος αναγνωρίζεται ως αντίχριστος δεν πρέπει να επιλέγεται ξανά ως επικεφαλής, κι αυτό γιατί δεν αλλάζει η φύση-ουσία του. Οι αντίχριστοι δουλεύουν μόνο για τον Σατανά. Είναι απλώς οι σκλάβοι του Σατανά. Δεν κάνουν και δεν λένε ποτέ τους τίποτα για χάρη της αλήθειας. Η ουσία ενός αντίχριστου είναι να στέκεται εχθρικά απέναντι στον Θεό και να αποστρέφεται την αλήθεια, να την απορρίπτει και να την αντιμετωπίζει με περιφρόνηση. Η φύση του δεν αλλάζει. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν επικεφαλής στο παρελθόν, δεν πρέπει να επιλέγονται. Έστω πως ήταν επικεφαλής στο παρελθόν κι απομακρύνθηκαν· αν γίνουν ξανά επικεφαλής στο μέλλον, θα αλλάξουν; (Όχι.) Παραμένουν αντίχριστοι. Αυτό καθορίζεται απ’ τη φύση-ουσία τους.

II. Μια ανάλυση για το πώς οι αντίχριστοι προσελκύουν τους ανθρώπους

Μόλις συζητήσαμε για τις εκδηλώσεις των αντίχριστων που παραπλανούν τους ανθρώπους. Η παραπλάνηση και η προσέλκυση σημαίνουν χοντρικά το ίδιο πράγμα, αλλά διαφέρουν τόσο στη φύση όσο και στη μέθοδο. Παραπλάνηση είναι η χρήση ψεύτικων εντυπώσεων για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, κάνοντάς τους να πιστέψουν ότι είναι αληθινές. Προσέλκυση είναι η συνειδητή χρήση κάποιων μεθόδων ώστε οι άνθρωποι να ακούσουν ένα συγκεκριμένο άτομο και να ακολουθήσουν το μονοπάτι του. Η πρόθεσή τους είναι αρκετά ξεκάθαρη. Κατά την παραπλάνηση και την προσέλκυση χρησιμοποιούν φαινομενικά σωστά λόγια για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, λένε πράγματα που εναρμονίζονται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και γίνονται άμεσα αποδεκτά από τους ανθρώπους με στόχο την παραπλάνησή τους. Οι άνθρωποι αρχίζουν άθελά τους να τους πιστεύουν και να τους ακολουθούν, να στέκονται δίπλα τους και να γίνονται μέλη της σπείρας τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι αντίχριστοι προσελκύουν τους ανθρώπους στο στρατόπεδό τους από μια σωστή ομάδα ανθρώπων. Με λίγα λόγια, αν οι άνθρωποι αποδεχτούν τέτοιες ενέργειες από τη μεριά των αντίχριστων, τότε μπορεί να τους πιστέψουν και να τους λατρέψουν και στη συνέχεια να αποδεχτούν και να υπακούσουν σε ό,τι λένε οι αντίχριστοι, αρχίζοντας υποσυνείδητα να τους ακολουθούν. Δεν έχουν ξεγελαστεί και πιαστεί κορόιδα; Κάποιοι αντίχριστοι χρησιμοποιούν συχνά συγκεκριμένες τακτικές για να πετύχουν τον στόχο τους να παραπλανήσουν και να προσελκύσουν τους ανθρώπους ενώ αλληλεπιδρούν και συζητούν μαζί τους, πράγμα που οδηγεί σε διαχωρισμούς, φατρίες και κλίκες μέσα στην εκκλησία. Για παράδειγμα, αν ένας αντίχριστος είναι από τον Νότο και συναντήσει κάποιον άλλον Νότιο, μπορεί να πει: «Είμαστε και οι δύο Νότιοι. Μεγαλώσαμε πίνοντας νερό απ’ το ίδιο ποτάμι και μιλάμε την ίδια γλώσσα. Οι Βόρειοι δεν μιλάνε τη γλώσσα μας. Είναι αδύνατον να τους προσεγγίσεις! Αν και πιστεύουμε όλοι στον ίδιο θεό, οι συνήθειες της ζωής των Βόρειων διαφέρουν απ’ τις δικές μας και οι προσωπικότητές μας δεν ταιριάζουν. Δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε. Εσύ κι εγώ, όμως, είμαστε οικογένεια. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι». Αυτό μπορεί να ακούγεται λογικό, σαν να εκφράζει μια συγκεκριμένη άποψη, αλλά τη λέει έχοντας κίνητρο και σκοπό. Οι άνθρωποι πρέπει να το διακρίνουν. Στην πραγματικότητα, ο αντίχριστος δεν λέει αυτό που έχει στην καρδιά του. Είναι ένας χαμαιλέοντας που προσαρμόζει τα λόγια του ανάλογα με τον συνομιλητή του. Όταν ο αντίχριστος συναντήσει Βόρειους, μπορεί να πει: «Ο Βορράς είναι υπέροχος. Ο αέρας είναι καθαρός εκεί. Αν και γεννήθηκα στον Νότο, μεγάλωσα πίνοντας νερό απ’ τον Βορρά. Αυτό, αν μη τι άλλο, μας φέρνει κοντά!» Όταν ακούν αυτά τα λόγια οι Βόρειοι, μπορεί να θεωρήσουν ότι ο αντίχριστος είναι αρκετά καλός άνθρωπος και να αρχίσουν να συνδέονται μαζί του. Ο αντίχριστος είναι εξαιρετικά ικανός στο να παραπλανεί και να προσελκύει τους ανθρώπους, χρησιμοποιώντας διάφορες τακτικές για να διχάζει την εκκλησία και κάνοντας τους Νότιους και τους Βόρειους να σχηματίζουν διακριτές ομάδες αποκλειστικά για το δικό του κέρδος, για να πετύχει τον στόχο του να τους συσπειρώσει γύρω του και να σχηματίσει τη δική του φατριαστική δύναμη. Ιδίως κατά τη διάρκεια των εκλογών στην εκκλησία, αν ο αντίχριστος δει ότι ένας Βόρειος αδελφός ή μια Βόρεια αδελφή μπορεί να εκλεγεί, επιδίδεται σε μυστικές επιχειρήσεις, αντικαθιστώντας κρυφά τις ψήφους. Στο τέλος, όλοι οι εκλεγμένοι επικεφαλής και διάκονοι της εκκλησίας καταλήγουν να είναι από τον Νότο. Οι αντίχριστοι κάνουν τα πάντα προκειμένου να παραπλανήσουν και να προσελκύσουν τους ανθρώπους, προκαλώντας διαχωρισμούς και φατρίες και χρησιμοποιώντας αυτές τις μεθόδους για να διχάσουν την εκκλησία και να τη θέσουν υπό τον έλεγχό τους. Για ποιον σκοπό το κάνουν αυτό; (Για να εγκαθιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο.) Ποια είναι η φύση της εγκαθίδρυσης ενός ανεξάρτητου βασιλείου; Σημαίνει ότι δεν συνάδεις με τον Χριστό, διεκδικείς τον εκλεκτό λαό του Θεού για τον εαυτό σου και στέκεσαι απέναντι στον Θεό ως ίσος Του. Αυτό δεν είναι σαν να ανεβάζεις μια ανταγωνιστική προς τον Θεό παράσταση; (Ναι.) Αυτό ακριβώς είναι. Επομένως, ποιες είναι οι συνέπειες όταν ενεργούν έτσι οι αντίχριστοι; Οι ενέργειές τους διαταράσσουν κι αναστατώνουν σοβαρά το έργο της εκκλησίας και προσβάλλουν άμεσα τη διάθεση του Θεού. Ο Θεός θα αντιδράσει με οργή, και όλοι αυτοί οι αντίχριστοι θα έρθουν σίγουρα αντιμέτωποι με τιμωρία και καταστροφή. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Στην Εποχή του Νόμου, οι 250 επικεφαλής που έκριναν τον Μωυσή τιμωρήθηκαν άμεσα. Στην Εποχή της Χάριτος, εκείνοι που σταύρωσαν τον Κύριο Ιησού επίσης τιμωρήθηκαν άμεσα. Αναθεματίστηκαν και είχαν κακό τέλος. Αυτή είναι η έκβαση των αντίχριστων που αντιτίθενται στον Θεό και το επιβεβλημένο τέλος για όσους Του αντιστέκονται.

Ποιες διαφορετικές μεθόδους χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να προσελκύσουν τους ανθρώπους και να διχάσουν την εκκλησία; Πρώτον, ένας αντίχριστος θα προσελκύσει ανθρώπους με χαρίσματα κι ευφράδεια· θα τους δώσει αρχικά καλή εντύπωση και θα επεκτείνει το φάσμα της δύναμής του κάνοντάς τους φίλους. Δεν θα δώσει σημασία ή μπορεί ακόμη και να αποκλείσει τους φτωχούς κι εκείνους που έχουν χαμηλότερο επίπεδο ή είναι σχετικά απονήρευτοι. Θα βρει τρόπο να κερδίσει τους ανθρώπους που έχουν θέση και πλούτο στην κοινωνία. Οι αδελφοί και οι αδελφές που δαπανούν ειλικρινά τους εαυτούς τους, αλλά έχουν ελάχιστα χρήματα ή εκείνοι κι εκείνες που έχουν χαμηλή κοινωνική θέση, δεν έχουν αξιόλογη δύναμη κι εκφοβίζονται εύκολα από άλλους θα ανακηρυχτούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας μέσα στην εκκλησία. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μια εκκλησία με λίγες δεκάδες μέλη διαχωρίζεται ανεπαίσθητα σε δύο κατηγορίες ανθρώπων. Ποιοι ευθύνονται γι’ αυτό; (Οι αντίχριστοι.) Αυτά κάνουν οι αντίχριστοι. Αν ένας καλός επικεφαλής που κατανοεί πραγματικά την αλήθεια ανακαλύψει μια κατάσταση σαν αυτή μέσα στην εκκλησία, θα χρησιμοποιήσει την αλήθεια για να βρει τη λύση. Δεν θα επιτρέψει να χωριστούν οι άνθρωποι μέσα στην εκκλησία με βάση την ιεραρχία ή να κατηγοριοποιηθούν με βάση την κοινωνική τους θέση ούτε θα διαχωρίσει την εκκλησία. Θα διασφαλίσει ότι όλοι οι αδελφοί κι όλες οι αδελφές, ανεξαρτήτως προέλευσης ή κοινωνικής θέσης, είναι ένα στα λόγια του Θεού κι ενώπιον Του. Από την άλλη, οι αντίχριστοι όχι μόνο δεν λύνουν τέτοια προβλήματα, αλλά χρησιμοποιούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων για να πετύχουν τους στόχους τους. Αναζητούν εκείνους που έχουν κοινωνική θέση και πλούτο και τους προσελκύουν. Πώς τους προσελκύουν; Μπορεί να πουν: «Η κοινωνική σου θέση είναι ευλογία απ’ τον θεό και καθορίστηκε απ’ αυτόν. Πρέπει να χρησιμοποιείς τις συνθήκες σου για να εκπληρώνεις το καθήκον σου στον οίκο του θεού. Εγώ είμαι επικεφαλής τώρα και πολύ γνωστός στην περιοχή για την πίστη μου. Η οικογένειά μου με κατατρέχει πολύ κι ο ρόλος μου ως επικεφαλής συνεπάγεται κάποιους κινδύνους. Χρειάζομαι ανθρώπους σαν εσένα για να με βοηθήσουν να παραμείνω ασφαλής. Αν μπορείς να το κάνεις αυτό για μένα, θα λάβεις μεγάλες ευλογίες στο μέλλον και θα προοδεύσεις πολύ γρήγορα στη ζωή!» Έτσι προσελκύουν και δελεάζουν οι αντίχριστοι τους ανθρώπους για να τους ακολουθούν. Αν ένας αντίχριστος συμπαθήσει κάποιον ή τον θεωρήσει χρήσιμο, του κανονίζει να έχει εύκολα καθήκοντα ή καθήκοντα στο προσκήνιο, κάνοντας ό,τι μπορεί για να τον προωθήσει. Δεν τον νοιάζει αν ακολουθεί ή όχι τις αρχές σύμφωνα με τις οποίες χρησιμοποιούνται οι άνθρωποι στον οίκο του Θεού. Αν ένας άνθρωπος έχει κοινωνική θέση και μπορεί να του φανεί χρήσιμος, τον προσελκύει. Για να πετύχουν τους στόχους τους, οι αντίχριστοι προσεγγίζουν, κολακεύουν και προσελκύουν όσους διαθέτουν πλούτο και θέση στην κοινωνία, αποκομίζοντας παράλληλα οφέλη για τους εαυτούς τους. Έχουν, επίσης, και μια δεύτερη μέθοδο για να προσελκύουν ανθρώπους με χρήματα, δύναμη και θέση. Τους καλομαθαίνουν. Αυτοί οι άνθρωποι επιδίδονται συχνά σε αδικίες μέσα στην εκκλησία, σκοτώνουν τον ενθουσιασμό που δείχνουν οι αδελφοί και οι αδελφές κι αναστατώνουν τη ζωή της εκκλησίας. Οι αντίχριστοι κοιτάζουν αδιάφορα και τους επιτρέπουν να διαπράττουν όποιο παράπτωμα θέλουν. Τι σκοπό έχουν οι αντίχριστοι όταν τους καλομαθαίνουν; Να τους προσελκύσουν και πάλι, και να αποκομίσουν κέρδος απ’ αυτούς στη συνέχεια. Οι αντίχριστοι τους λένε μάλιστα υποκριτικά: «Αν και με έχετε επιλέξει ως επικεφαλής κι έχω την ευθύνη να σας καθοδηγώ, αυτή η εκκλησία δεν ανήκει μόνο σε μένα. Δεν μπορώ να παίρνω μόνος μου αποφάσεις μέσα στην εκκλησία. Πρέπει κι εσείς να βοηθήσετε. Αν προκύψει κάτι, έχετε κι εσείς λόγο. Αυτό σημαίνει συνεργασία». Τα λένε αυτά σε εκείνους που διαθέτουν πλούτο κι επιρροή και μπορούν να τους φανούν χρήσιμοι, κάνοντας ό,τι μπορούν για να τους προσελκύσουν, μέχρι που φτάνουν στο σημείο να τους ελέγχουν. Παρ’ όλα αυτά, φτάνουν στα άκρα για να αποκλείσουν, να επιτεθούν ή απλώς να αγνοήσουν εκείνους που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό, αλλά δεν διαθέτουν χρήματα, κοινωνική θέση ή κάποια προφανή χρησιμότητα. Τι σημαίνει αυτή η περιφρόνηση; «Αν εμείς οι λίγοι ενωθούμε και αποτελέσουμε μια γροθιά, εκτιμώ ότι εσείς οι κοινοί θνητοί δεν μπορείτε να έχετε καμία σημαντική επίδραση. Αν ακούσεις υπάκουα τα λόγια μου, θα σου επιτρέψω να συνεχίσεις να πιστεύεις. Αν, όμως, συνεχίσεις να ψειρίζεις, να εκφράζεις τις απόψεις σου για μένα ή να με αναφέρεις στους ανώτερους, τότε θα σε τιμωρήσω και θα σε αποβάλω!» Αυτό είναι το σχέδιό τους. Κάποιοι άνθρωποι δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης κι αρχίζουν να φοβούνται. Λένε: «Δεν πρέπει να τους προσβάλουμε. Έχουν σχηματίσει τη δική τους φατρία και δεν μας παίρνει να τους προσβάλουμε. Τα λόγια μας έχουν ελάχιστο βάρος. Αν πούμε κατά λάθος κάτι που θα τους αναστατώσει κι ο επικεφαλής όντως μας αποβάλλει, θα χάσουμε την ευκαιρία να πιστέψουμε στον Θεό». Αυτοί οι άνθρωποι είναι κατατρομαγμένοι. Όταν οι αντίχριστοι προσελκύουν τους ανθρώπους, αυτή η συμπεριφορά κρύβει μια μοχθηρή, κακόβουλη και φαύλη διάθεση. Τι σκοπό έχουν όταν προσελκύουν τους ανθρώπους; Να εδραιώσουν τη θέση τους. Τι σκοπό έχουν όταν σχηματίζουν κλίκες ή συμμορίες; Να επεκτείνουν το φάσμα της δύναμής τους, να έχουν υποστηρικτές, να διασφαλίσουν την εξουσία και τη θέση τους. Έχουν αντιμετωπίσει κάποιοι από σας παρόμοια ζητήματα; Όταν ένας αντίχριστος ελέγχει μια εκκλησία, όσοι διαθέτουν χρήματα και θέση ή είναι αυταρχικοί συγκεντρώνονται γύρω του και παίρνουν μαζί τον έλεγχο. Γίνονται φατρία και σπείρα τεσσάρων, πέντε ή έξι ανθρώπων. Κανείς δεν επιτρέπεται να φανερώσει τα ζητήματά τους. Ο αντίχριστος προσελκύει αυτούς τους ανθρώπους επειδή του είναι δύσκολο να τους ελέγξει. Πρέπει να τους προσελκύσει κοντά του, κάνοντάς τους βοηθούς του και διασφαλίζοντας έτσι τη θέση του. Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια αξία που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι αντίχριστοι. Η μέθοδος προσέλκυσής τους είναι, κατά μία έννοια, ένας τρόπος να τους ησυχάσουν και να τους εμποδίσουν να απειλήσουν τη θέση τους.

Σχετικά με την πτυχή των αντίχριστων που προσελκύουν τους ανθρώπους, μόλις συζητήσαμε για δύο εκδηλώσεις. Συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην εκκλησία σας; Πείτε Μου, υπάρχει αυτό το πράγμα; (Ναι.) Σίγουρα υπάρχει. Οπότε, ανάμεσα σε όσα σχετίζονται με την προσέλκυση των ανθρώπων, ποιες είναι κάποιες άλλες εκδηλώσεις που έχουν την ουσία των αντίχριστων που προσελκύουν τους ανθρώπους; Ποιες είναι οι συνέπειες της προσέλκυσής τους; Γιατί θέλουν οι αντίχριστοι να προσελκύουν τους ανθρώπους; Αν δεν τους προσελκύσουν, μπορούν να πετύχουν τον στόχο τους να τους ελέγξουν; (Δεν μπορούν.) Πρέπει να φέρουν ενώπιόν τους ανθρώπους που τους ακούνε κι εναρμονίζονται με τη θέλησή τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να καταλάβουν μια θέση και να έχουν αντικείμενα πάνω στα οποία ασκούν εξουσία. Αν δεν υπάρχει κανείς γύρω τους που να τους ακούει, δεν θα καταφέρουν να ικανοποιήσουν τη φιλοδοξία τους για θέση και δύναμη. Επομένως, μόνο όταν προσελκύουν όσους μπορούν, κερδίζουν θέση και δύναμη. Πώς συμπεριφέρονται σε εκείνους που δεν μπορούν να προσελκύσουν; (Τους αποκλείουν και τους επιτίθενται.) Αρχίζουν να τους επιτίθενται και τους αποκλείουν. Δεν έχουν υπάρξει αντίχριστοι στην εκκλησία που μετέτρεψαν εκείνους που δεν μπορούσαν να προσελκύσουν σε λεγόμενους «ακροατές»; Τα κηρύγματα, οι ύμνοι και τα βιβλία με τα λόγια του Θεού που εκδίδει η εκκλησία πολύ απλά δεν δίνονται σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενημερώνονται μακροχρόνια για τις συναθροίσεις. Σίγουρα υπάρχουν τέτοια πράγματα κι όλα αυτά τα κάνουν οι αντίχριστοι. Εκείνοι που δέχονται επίθεση κι αποκλείονται από τους αντίχριστους δεν έχουν διαγραφεί από την εκκλησία, δεν έχουν φύγει οικειοθελώς και δεν έχουν σταματήσει με τη θέλησή τους να συμμετέχουν στις συναθροίσεις. Όλοι τους πιστεύουν αληθινά στον Θεό, αλλά επειδή έχουν κάποια ικανότητα διάκρισης όσον αφορά τους αντίχριστους, συχνά αποκλείονται και δεν έχουν άμεση πρόσβαση στα βιβλία με τα λόγια του Θεού ή στα κηρύγματα, στους ύμνους και στις διάφορες ρυθμίσεις του έργου που εκδίδει η εκκλησία ούτε μπορούν να φάνε και να πιουν τα λόγια του Θεού. Από την άλλη, εκείνοι που είναι κάτω από τους αντίχριστους, εκείνοι δηλαδή που μπορούν να τους ακούνε, που έχουν προσελκυστεί και παραδοθεί στους αντίχριστους, προσεγγίζουν με προτεραιότητα τα διάφορα βιβλία και βίντεο που διανέμονται από τον οίκο του Θεού κι απολαμβάνουν αυτήν την ευνοϊκή μεταχείριση. Έτσι, η εκκλησία πέφτει σε χάος και διαχωρίζεται εξαιτίας της συμπεριφοράς και των ενεργειών των αντίχριστων, και οι καρδιές των ανθρώπων αναστατώνονται.

Υπάρχουν άραγε συνθήκες που αναζητούν οι αντίχριστοι για να προσελκύσουν τους ανθρώπους; Προσελκύουν εκείνους που αγαπάνε την αλήθεια και υποτάσσονται ειλικρινά στον Θεό; (Όχι.) Εκείνοι που αγαπάνε την αλήθεια και υποτάσσονται στον Θεό διαθέτουν κάποια ικανότητα διάκρισης, δεν προσελκύονται και δεν ακολουθούν τους αντίχριστους. Οπότε, ποιους προσελκύουν οι αντίχριστοι; Βαθιά μέσα τους και περισσότερο από όλους, οι αντίχριστοι προτιμούν εκείνους που είναι καλοί στο να κολακεύουν ανθρώπους με θέση, εκείνους που είναι καλοί στο να γίνονται αρεστοί και εκείνους που είναι γλυκομίλητοι, όπως και κάποιους που έχουν κάνει κακά πράγματα και φοβούνται ότι θα αποβληθούν, οπότε κάνουν ό,τι μπορούν για να ικανοποιήσουν τους αντίχριστους. Με τον όρο ότι προστατεύουν αυτούς τους ανθρώπους, οι αντίχριστοι τους προσελκύουν και κερδίζουν τις καρδιές τους, αφήνοντάς τους να έρθουν κοντά. Οι περισσότεροι άνθρωποι που προσελκύουν οι αντίχριστοι, εκτός από τους καινούργιους πιστούς που δεν κατανοούν την αλήθεια, είναι άνθρωποι που δεν αγαπάνε την αλήθεια. Διαθέτουν συνείδηση και λογική όλοι εκείνοι που δεν αγαπάνε την αλήθεια; Κανείς τους δεν είναι καλός κι ο Θεός δεν επιλέγει τέτοιους ανθρώπους. Οι αντίχριστοι προσελκύουν αυτούς τους ανθρώπους και τους καθοδηγούν σαν γελωτοποιοί. Πιστεύουν μάλιστα ότι έχουν καταλάβει μια επίσημη θέση και διαθέτουν κύρος και είναι ιδιαιτέρως ικανοποιημένοι βαθιά μέσα τους. Αυτό δεν είναι ξεδιάντροπο; Ποια άλλα είδη ανθρώπων προσελκύουν οι αντίχριστοι; (Ανθρώπους με σχετικά κακή ανθρώπινη φύση.) Ακριβώς. Κακούς ανθρώπους. Πώς συμπεριφέρονται οι αντίχριστοι στους κακούς ανθρώπους; Τους προστατεύουν. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας κακός άνθρωπος στην εκκλησία. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές αναφέρουν ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ κακός, προκαλεί αναταραχή στην εκκλησία όποτε είναι τριγύρω, ενοχλεί τους πάντες όταν κάνουν το καθήκον τους κι αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Όταν τον φέρνουν να κάνει ένα καθήκον, το έργο της εκκλησίας ζημιώνεται. Οι αντίχριστοι, όμως, θεωρούν ότι αυτοί οι κακοί άνθρωποι είναι χρήσιμοι και τους προσελκύουν στο πλευρό τους για να τους υπηρετούν. Οι αντίχριστοι δεν αποβάλλουν τους κακούς ανθρώπους. Αντιθέτως, τους προστατεύουν. Μόνο αν κάποιοι κακοί άνθρωποι δεν υποστηρίξουν έναν αντίχριστο ή τον διακρίνουν, τους αντιμετωπίζει. Εφόσον ένας κακός άνθρωπος κολακεύει τον αντίχριστο, τον υποστηρίζει και δεν του πάει κόντρα, ο αντίχριστος τον προσελκύει και τον κερδίζει για να ενισχύσει τη δύναμή του. Πώς τα πάνε, λοιπόν, οι αντίχριστοι με τους ανθρώπους που δεν επιδιώκουν την αλήθεια; Ο τρόπος αλληλεπίδρασής τους είναι στην ουσία αμοιβαία κολακεία και καλόπιασμα. Όπου κι αν πάνε οι αντίχριστοι, αυτοί οι κακοί άνθρωποι μαζεύονται γύρω τους σαν τις μύγες. Σίγουρα δεν μαζεύονται για να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια, την οποία αποστρέφονται όλοι, και κανείς τους δεν αναζητά να λύσει τα ζητήματα μέσω της συναναστροφής σχετικά με την αλήθεια. Λένε μόνο πράγματα που λένε και οι άπιστοι, κυρίως σπέρνουν τη διχόνοια με κουτσομπολιά, μειώνουν τους άλλους κι ανυψώνουν τους εαυτούς τους και συζητούν με ποιους τρόπους θα τιμωρήσουν τους ανθρώπους. Επιπλέον, μελετούν πώς να φυλάγονται από τον οίκο του Θεού, συζητούν πώς να αντιπαρατεθούν με τον Άνωθεν, πώς να μάθουν εκ των προτέρων αν κάποιος θέλει να αναφέρει τα ζητήματά τους και πώς να αντιδράσουν όταν το μάθουν. Αυτά είναι τα ζητήματα που συζητάει αυτή η σπείρα κακών ανθρώπων. Όταν είναι μαζί, δεν συναναστρέφονται ποτέ σχετικά με πράγματα όπως είναι το να κάνουν τα καθήκοντά τους ή σχετικά με την αλήθεια για να λύσουν τα ζητήματα. Για παράδειγμα, δεν συζητούν ποτέ για σοβαρά ζητήματα, όπως είναι να βοηθήσουν και να υποστηρίξουν τους αδελφούς και τις αδελφές που νιώθουν αδυναμία κι αρνητικότητα και δεν έχουν την ενέργεια να κάνουν τα καθήκοντά τους ή να βρουν λύσεις και μονοπάτια για να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα διαφόρων πτυχών του έργου της εκκλησίας. Συζητούν μόνο για το πώς να ξεγελάσουν τον Άνωθεν και τον οίκο του Θεού, διασφαλίζοντας ότι ο οίκος του Θεού δεν θα μάθει την πραγματικότητα γι’ αυτούς. Μόλις ανακαλύψουν ότι κάποιος είναι σε επαφή με τον Άνωθεν ή έχει αναφέρει την κατάστασή τους, το θεωρούν απειλή για τη θέση τους κι ολέθριο για τις υποθέσεις τους. Ερευνούν αδιάκοπα ποιος είναι υπεύθυνος, ψάχνουν υπόπτους και μόλις τους βρουν, τους απομονώνουν, τους μεταφέρουν αλλού και δίνουν διαταγές που απαγορεύουν σε οποιονδήποτε να αναφέρει την κατάστασή τους στον Άνωθεν. Αυτό διασφαλίζει ότι κανείς δεν θα τολμήσει να τους αναφέρει. Οι αντίχριστοι αποκτούν έτσι τον πλήρη έλεγχο της εκκλησίας. Δεν υπάρχει τρόπος ο Άνωθεν να μάθει τι κακή πράξη διέπραξαν παρασκηνιακά. Όταν μαθαίνει για τις συνθήκες κι εντοπίζει το αδύνατο σημείο τους, διατάζει να διεξαχθεί έρευνα γι’ αυτούς και τελικά τους αντικαθιστά ή τους αποβάλλει. Αυτή η ομάδα των αντίχριστων και των κακών ανθρώπων μπορεί να αναστατώσει το έργο της εκκλησίας μέσα σε λίγους μόνο μήνες και να κάνει τους αδελφούς και τις αδελφές να υποψιάζονται, να υπονομεύουν, να εκθέτουν και να επιτίθενται ο ένας στον άλλον, διαχωρίζοντας την εκκλησία. Αυτή είναι η συνέπεια όταν οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους και παίρνουν τον έλεγχο της εκκλησίας. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι αντίχριστοι παραπλανούν όλους όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και προσελκύουν μάλιστα κάποιους χρήσιμους κακούς ανθρώπους για να ελέγξουν την εκκλησία, εδραιώνοντας τη δική τους θέση και εξουσία. Προστατεύουν τους κακούς ανθρώπους που τους ακούνε κι αντιμετωπίζουν πρώτα τους κακούς ανθρώπους που δεν τους ακούνε. Αφήνουν τους κακούς ανθρώπους που τους ακολουθούν και μπορούν να προσελκυστούν και να στρατολογηθούν να γίνουν τα τσιράκια τους, τα χέρια και τα μάτια τους για να κάνουν κακά πράγματα, να διεισδύσουν στους αδελφούς και τις αδελφές και να ανακαλύψουν ποιοι έχουν ενστάσεις γι’ αυτούς, ποιοι διακρίνουν τις ενέργειές τους, ποιες κακές πράξεις τους έχουν ανακαλυφθεί και ποιοι θέλουν πάντα να επικοινωνούν με τον Άνωθεν για να αναφέρουν τα ζητήματά τους. Οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι ερευνούν ιδιαίτερα τα ζητήματα για τα οποία ανησυχούν περισσότερο. Συζητούν συχνά για αντίμετρα και συμπεριφέρονται σε εκείνους που μπορούν να τους διακρίνουν ή τους υποψιάζονται σαν να είναι εχθροί. Βρίσκουν δικαιολογίες για να τιμωρήσουν έναν άνθρωπο σήμερα και να βρουν πάτημα για να τιμωρήσουν άλλον άνθρωπο αύριο. Επικαλούνται μάλιστα διάφορους λόγους και δικαιολογίες για να προτρέψουν τον εκλεκτό λαό του Θεού να αποπέμψει και να αποβάλει αυτά τα άτομα. Όταν οι αντίχριστοι γίνονται επικεφαλής ή εργάτες, καταφεύγουν σε τέτοιες ενέργειες. Μέσα σε λίγους μόνο μήνες, μπορούν να ρίξουν την εκκλησία στο χάος, ακόμη και να σβήσουν τον φλογερό ζήλο μιας εκκλησίας με καινούργιους πιστούς σαν νερό στη φωτιά. Επομένως, οι αντίχριστοι είναι πραγματικά εχθροί του Θεού και του εκλεκτού λαού Του. Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή. Είναι απόλυτα ακριβές! Όπου έχουν εξουσία οι αντίχριστοι ή οι κακοί άνθρωποι, η ατμόσφαιρα της εκκλησίας χαλάει. Δεν υπάρχει καθόλου εκκλησιαστική ζωή, δεν υπάρχει κανονική βρώση και πόση των λόγων του Θεού, δεν υπάρχει ατμόσφαιρα συναναστροφής πάνω στην αλήθεια. Αντιθέτως, η εκκλησία είναι γεμάτη ίντριγκα κι αχαλίνωτη κακή διαγωγή. Αυτό σημαίνει να έχει τον έλεγχο ο διάβολος. Μπορεί να υπάρξει καλό αποτέλεσμα όταν έχει τον έλεγχο ο διάβολος; Μόνο καταστροφή μπορεί να φέρει αυτό στον εκλεκτό λαό του Θεού. Αυτό είναι πέραν πάσης αμφιβολίας.

Κάποιοι αντίχριστοι, όταν προσέρχονται σε μια εκκλησία για να αναλάβουν ρόλο επικεφαλής, ερευνούν πρώτα ποιοι μέσα στην εκκλησία έχουν στο παρελθόν αναφέρει πολλές φορές ζητήματα στον Άνωθεν. Θέλουν να κρατήσουν αυτούς τους ανθρώπους μακριά τους και δεν πάνε να μείνουν στα σπίτια τους ακόμη κι αν μπορούν να φιλοξενηθούν εκεί. Σχεδιάζουν να μείνουν στο σπίτι όποιου είναι καλός στο να φέρεται δουλοπρεπώς, να γυρίζει διαρκώς γύρω από τον επικεφαλής και να γίνεται αρεστός. Κάποιος λέει: «Φιλοξενεί δύο αδελφές». Ο αντίχριστος απαντά: «Δεν γίνεται. Να μετακινηθούν αλλού». Εκείνος ο άνθρωπος λέει: «Δεν μπορείς να μετακινείς ανθρώπους όπως θες εσύ. Εκείνες οι δύο αδελφές είναι κατάλληλες για εκείνο το μέρος. Η μετακόμισή τους μπορεί να επηρεάσει την εκτέλεση των καθηκόντων τους». Ο αντίχριστος απαντά: «Ως επικεφαλής, θα γίνει αυτό που λέω. Πρέπει να με υπακούσεις!» Έπειτα, αναγκάζει τις δύο αδελφές να μετακομίσουν. Γιατί επιμένει να μείνει σ’ αυτό το σπίτι; Επειδή η οικογένεια είναι απονήρευτη κι αδύναμη. Δεν συνιστά απειλή για τον αντίχριστο. Όσες κακές πράξεις κι αν διαπράξει κι όσο ανεξέλεγκτη κι αν γίνει η συμπεριφορά του πίσω απ’ τις πλάτες των ανθρώπων, η οικογένεια δεν θα τον αναφέρει. Οπότε, τέτοια μέρη ψάχνει για να μείνει. Μετά από λίγο καιρό, φέρνει τους κακούς συντρόφους του και κάνουν τις κακές τους πράξεις εκεί, συζητώντας για αντίμετρα και συνωμοτώντας για το πώς θα τιμωρήσουν τον έναν και τον άλλον. Όταν ένας αντίχριστος ή ένας κακός άνθρωπος εμφανίζεται στην εκκλησία, αναζητά πρώτα ανθρώπους που συμπαθεί και μπορεί να τους εκμεταλλευτεί, επεκτείνοντας και διασφαλίζοντας πρώτα απ’ όλα τη δύναμή του. Αφήνει ήσυχους για την ώρα εκείνους που κατανοούν την αλήθεια προκειμένου να μη θέσουν σε κίνδυνο τη θέση του. Δεν διαταράσσει ακόμη την ισχύουσα τάξη. Αφού εδραιώσει τη θέση του και βρει τους κατάλληλους συνεργούς, αρχίζει να συζητάει για αντίμετρα προκειμένου να τιμωρήσει και να αντιμετωπίσει όσους αδελφούς κι όσες αδελφές επιδιώκουν την αλήθεια. Πώς τους τιμωρεί και τους αντιμετωπίζει; Στην αρχή, προσελκύει εκείνους που τον εγκρίνουν, που δεν μπορούν να τον διακρίνουν και μπορεί να τους χρησιμοποιήσει. Αν υπάρχουν άνθρωποι τους οποίους δεν μπορεί να προσελκύσει ή οι οποίοι τον διακρίνουν, βρίσκει δικαιολογία ή λόγο για να τους απομονώσει και να τους αποπέμψει. Ποια διάθεση φανερώνουν αυτές οι συμπεριφορές των αντίχριστων; (Φαυλότητα.) Όπου υιοθετούν ρόλους επικεφαλής, η ατμόσφαιρα εκείνου του μέρους χαλάει. Η τάξη της εκκλησιαστικής ζωής διαταράσσεται. Αν δεν τους ακούς, καταστέλλεσαι, περιορίζεσαι, ή ακόμα και αποπέμπεσαι ή αποβάλλεσαι. Κάποιοι αντίχριστοι ενεργούν σαν κακοποιοί, ρουφιάνοι ή κακούργοι. Ακόμη κι αφού πιστέψουν στον Θεό, εξακολουθούν να θέλουν να κερδίσουν μια θέση, να ενεργούν αυταρχικά μέσα στον οίκο του Θεού και να ελέγχουν τον εκλεκτό λαό Του. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αναστατώνουν την εκκλησία. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν ικανότητα διάκρισης, θα παραπλανηθούν, θα τεθούν υπό τον έλεγχό τους, και τελικά θα οδηγηθούν στον αφανισμό τους.

Έχουμε ολοκληρώσει λίγο-πολύ τη συζήτησή μας για το πώς οι αντίχριστοι προσελκύουν τους ανθρώπους. Έχοντας ακούσει τα ζητήματα που έθιξα, νιώθετε ότι είναι σπάνια; Ξαφνιάζεστε και σκέφτεστε: «Μπορεί όντως να συμβαίνει αυτό; Είναι αδύνατον, έτσι δεν είναι; Πώς γίνεται να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι ανάμεσα στους πιστούς;» Επιτρέψτε Μου να σας πω ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμη χειρότερα. Όλοι φοράνε ένα προσωπείο ανθρώπινης ομοιότητας μπροστά στους άλλους, αλλά το πραγματικό τους πρόσωπο είναι αυτό που αποκαλύπτουν παρασκηνιακά. Τα λόγια και οι πράξεις τους μπροστά στους άλλους είναι απλώς ένα μασκάρεμα, μια ψεύτικη εντύπωση. Αυτό που λένε και κάνουν παρασκηνιακά αντανακλά τον αληθινό εαυτό τους. Αν κάποιος παρουσιάζεται κάπως μπροστά στους ανθρώπους και κάπως αλλιώς παρασκηνιακά, πρέπει να μπορείτε να διακρίνετε τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο. Σωστά; Ένας αντίχριστος μπορεί να παρουσιάζεται πολύ ευγενικός μπροστά στους ανθρώπους, αλλά αν ήξεραν τι έκανε παρασκηνιακά, θα το έβρισκαν αηδιαστικό. Θα ένιωθαν ότι η αλληλεπίδραση με τον αντίχριστο ήταν αίσχος, ότι δεν είναι ακέραιος άνθρωπος, αλλά μοχθηρός και τιποτένιος. Σ’ αυτήν την περίπτωση, ο αντίχριστος γίνεται να τα πάει καλά με τους κανονικούς ανθρώπους; Όχι, δεν γίνεται. Δεν είναι ζήτημα ενός κανονικού ανθρώπου με μερικές κακές συνήθειες, αλλά ζήτημα διάθεσης. Μόλις δείτε τη διάθεσή του, συνειδητοποιείτε ότι δεν είναι άνθρωπος, αλλά κτήνος και διάβολος. Πείτε Μου κάτι. Πώς είναι όταν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τα ζώα; Είναι σαν να φέρνεις ένα γουρούνι στο σπίτι, να το πλένεις, να του φοράς ρουχαλάκια και να του συμπεριφέρεσαι σαν να είναι κατοικίδιο. Την επόμενη μέρα, ανακαλύπτεις ότι το σπίτι έχει γίνει χοιροστάσιο. Το γουρούνι τρώει, πίνει και κάνει την ανάγκη του στο σπίτι, χωρίς να το ενδιαφέρει η καθαριότητα. Τότε συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να έχεις γουρούνια σπίτι σου· είναι ζώα! Οι άνθρωποι που είναι σαν τους αντίχριστους μπορεί να δίνουν εξωτερικά την εντύπωση ότι έχουν κάποιο επίπεδο και ανατροφή ή μπορεί να ήταν κάποτε προσωπικότητες με κύρος στην κοινωνία, και να ήταν αξιοσέβαστοι. Οι περισσότεροι, όμως, είναι ακριβώς σαν ζώα· δεν έχουν καν συνείδηση και λογική. Διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση; (Όχι.) Χωρίς κανονική ανθρώπινη φύση, γίνεται να θεωρούνται ακόμη άνθρωποι; Μπορείτε να τους αποδεχτείτε ως επικεφαλής; Τι θα συμβεί αν οι αδελφοί και οι αδελφές πέσουν στα χέρια τέτοιων ανθρώπων; Θα τους παραπλανήσουν, θα τους προσελκύσουν και σίγουρα θα τους κάνουν να υποφέρουν. Οι αντίχριστοι είναι διάβολοι· δεν έχουν συνείδηση ή λογική. Επιφανειακά, παρουσιάζονται γεμάτοι αγάπη, κατανόηση και συμπόνια για τις δυσκολίες, τις αδυναμίες και τις συναισθηματικές ανάγκες κάποιων ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ανθρώπους που κολακεύουν τους αντίχριστους, κι αυτοί τους συμπαθούν. Αν, όμως, αυτοί οι άνθρωποι απειλήσουν τη θέση ή την υπόληψή τους, δεν θα τους συμπεριφερθούν με καλοσύνη. Θα τους αντιμετωπίσουν αδίστακτα, χρησιμοποιώντας ακόμη πιο μοχθηρές μεθόδους, χωρίς το παραμικρό ίχνος συμπόνιας ή ανοχής. Η αγάπη και η ανοχή των αντίχριστων δεν είναι παρά ένα προσωπείο. Στόχος τους δεν είναι σε καμία περίπτωση να φέρουν τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού, αλλά να τους κάνουν να τους λατρέψουν και να τους ακολουθήσουν. Παγιδεύουν τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο προκειμένου να διασφαλίσουν τη δική τους θέση και να κάνουν τους ανθρώπους να τους λατρέψουν και να τους ακολουθήσουν. Όποιες μεθόδους κι αν χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να παραπλανήσουν και να προσελκύσουν τους ανθρώπους, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Θα στύψουν το μυαλό τους και θα επιστρατεύσουν κάθε αναγκαίο μέσο για χάρη της δύναμης και της θέσης τους. Είναι βέβαιο, επίσης, πως ό,τι κι αν κάνουν, δεν το κάνουν για να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους και σίγουρα δεν το κάνουν για να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους σωστά. Αντιθέτως, το κάνουν για να πετύχουν τον στόχο τους να έχουν δύναμη μέσα στην εκκλησία. Επιπλέον, ό,τι κι αν κάνουν, δεν νοιάζονται ποτέ για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και σίγουρα δεν νοιάζονται για τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού. Στο λεξικό των αντίχριστων, αυτές οι δύο έγνοιες δεν υπάρχουν. Οι αντίχριστοι δεν τις έχουν από τη φύση τους. Σε όποιο επίπεδο κι αν είναι επικεφαλής, οι αντίχριστοι δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή του εκλεκτού λαού Του. Στις σκέψεις και τις απόψεις τους, το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού είναι άσχετα και ανάξια λόγου. Σκέφτονται μόνο τη δική τους θέση και τα δικά τους συμφέροντα. Απ’ αυτό, φαίνεται ότι η φύση-ουσία των αντίχριστων, εκτός από μοχθηρή, είναι ιδιαιτέρως εγωιστική και ποταπή. Ενεργούν μόνο για χάρη της δικής τους φήμης, του δικού τους κέρδους και της δικής τους θέσης, χωρίς να δίνουν την παραμικρή σημασία στη ζωή και τον θάνατο των άλλων. Όποιος συνιστά απειλή για τη θέση τους υπόκειται σε αδίστακτη καταστολή και αποκλεισμό, και τιμωρείται σκληρότατα. Μερικές φορές, όταν οι αντίχριστοι καταγγέλλονται επειδή διέπραξαν πολύ μεγάλο κακό, πράγμα που μαθαίνει ο Άνωθεν, και νιώθουν ότι πρόκειται να χάσουν τη θέση τους, αρχίζουν να κλαίνε με πικρά δάκρυα. Εξωτερικά, φαίνεται ότι μετανοούν και ότι επιστρέφουν στον Θεό. Τι κρύβεται, όμως, πίσω από τα δάκρυά τους; Για τι πραγματικά μετανιώνουν; Θρηνούν και υποφέρουν επειδή έχουν χάσει τις καρδιές των ανθρώπων, τη δική τους θέση και την υπόληψή τους. Αυτό κρύβεται πίσω από τα δάκρυά τους. Την ίδια στιγμή, καταστρώνουν ήδη τα επόμενα βήματά τους για να εδραιώσουν τη θέση τους, να μάθουν από τις αποτυχίες τους και να επανέλθουν. Κρίνοντας από αυτήν τη συμπεριφορά των αντίχριστων, καταλαβαίνουμε ότι δεν νιώθουν ποτέ μεταμέλεια και δεν υποφέρουν για τις παραβάσεις και τη διεφθαρμένη διάθεση που έχουν αποκαλύψει και σίγουρα δεν θα φτάσουν ποτέ στην αληθινή αυτογνωσία και δεν θα μετανοήσουν. Μπορεί να γονατίσουν ενώπιον του Θεού, κλαίγοντας με πικρά δάκρυα, κάνοντας αυτοκριτική και βρίζοντας τον εαυτό τους, αλλά αυτό είναι ένα προσωπείο με σκοπό να παραπλανήσουν τους ανθρώπους, κάποιοι από τους οποίους μπορεί να το θεωρήσουν αληθινό. Εκείνη τη στιγμή, τα αισθήματά τους ίσως να είναι αληθινά. Παρ’ όλα αυτά, είναι ανάγκη να θυμόμαστε ότι οι αντίχριστοι δεν θα βιώσουν ποτέ αληθινή μεταμέλεια. Ακόμη κι αν μια μέρα αποκαλυφθούν και αποκλειστούν, δεν θα νιώσουν αληθινή μεταμέλεια. Θα αναγνωρίσουν μόνο την αποτυχία τους, ότι τα έκαναν μαντάρα κατά την παράστασή τους και ότι φανέρωσαν όλες τις κακές πράξεις τους. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή, αφού η φύση των αντίχριστων είναι να μισούν την αλήθεια και τον Θεό, δεν θα αποδεχτούν ποτέ την αλήθεια. Επομένως, η αυτογνωσία των αντίχριστων είναι μονίμως ψεύτικη. Θα παραδεχτούν μόνο ότι έχασαν τις καρδιές των ανθρώπων επειδή απέτυχαν να αδράξουν τις ευκαιρίες για να αποκτήσουν δύναμη και να εδραιώσουν τη θέση τους. Αυτοί είναι οι λόγοι που μετανιώνουν και υποφέρουν. Όταν οι αντίχριστοι υποφέρουν, μπορεί να κλάψουν. Γιατί κλαίνε, όμως; Τι κρύβεται πίσω από τα δάκρυά τους; Κλαίνε επειδή έχει φανερωθεί η πληθώρα των κακών πράξεών τους και έχουν χάσει τη θέση τους. Αν μπορούσαν να δείξουν αληθινή μεταμέλεια και να κλάψουν επειδή έκαναν λάθος και επειδή νιώθουν ότι χρωστάνε στον Θεό, δεν θα διέπρατταν τόσο πολλές κακές πράξεις. Δεν έχουν ένοχη συνείδηση και δεν παραδέχονται τις κακές πράξεις τους. Άρα, πώς γίνεται να προκύψει αληθινή μεταμέλεια; Δεν νιώθουν μεταμέλεια όταν κάνουν κακό. Είναι γεμάτοι αδιαφορία, και νιώθουν μόνο ότι έχουν εξευτελιστεί και ρεζιλευτεί. Μπορεί να χάσουν κάπως το κέφι τους. Αν και εξωτερικά φαίνεται σαν να μην τρέχει τίποτα, στην πραγματικότητα, βαθιά μέσα τους, είναι σαν μουγκοί που τρώνε πικρά βότανα. Υποφέρουν σιωπηλά. Βιώνουν βαθιά μέσα τους έναν καταιγισμό αισθημάτων και κλαίνε με πικρά δάκρυα, αλλά δεν νιώθουν αληθινή μεταμέλεια. Έτσι έχουν τα πράγματα. Μερικές φορές, οι αντίχριστοι μπορεί να πουν κάποια λόγια που ηχούν ευχάριστα, όπως τα εξής: «Επειδή είχα χαμηλό επίπεδο, δεν έκανα τη δουλειά όπως έπρεπε και διέπραξα κάποιες πράξεις που προκάλεσαν αναστάτωση και διατάραξη. Απέτυχα να μπω μπροστά και δεν είμαι άξιος επικεφαλής. Μακάρι ο θεός να με πειθαρχήσει και να με αναθεματίσει. Αν αποφασίσετε να μη με επιλέξετε ως επικεφαλής στο μέλλον, δεν θα παραπονεθώ». Μετά από αυτά τα λόγια, ξεσπάνε σε κλάματα. Κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν διάκριση τους συμπονούν και λένε τα εξής: «Μην κλαις. Θα σε επιλέξουμε ξανά στο μέλλον». Μόλις ακούνε αυτά τα λόγια, οι αντίχριστοι σταματάνε αμέσως να κλαίνε. Βλέπετε, λοιπόν, τον πραγματικό εαυτό τους; Όταν λένε μερικά ωραία λόγια, το κάνουν για να κερδίσουν τις καρδιές των ανθρώπων, να τους παραπλανήσουν και να τους εξαπατήσουν. Κάποιοι άνθρωποι μάλιστα τους πιστεύουν. Όταν οι αντίχριστοι κλαίνε, έχουν αναμφίβολα κρυφά σχέδια. Όταν αυτοί που τους λατρεύουν αρχίζουν να τους αμφισβητούν, και η θέση τους κλονίζεται, οι αντίχριστοι κλαίνε. Νιώθουν τόσο αναστατωμένοι που δεν μπορούν να φάνε ή να κοιμηθούν, και λένε επανειλημμένα στην οικογένειά τους το εξής: «Πώς να συνεχίσω αν δεν έχω ρόλο επικεφαλής;» Η οικογένειά τους απαντάει τα εξής: «Δεν ζούσες μια χαρά στο παρελθόν χωρίς θέση; Γιατί δεν μπορείς να συνεχίσεις;» Οι αντίχριστοι απαντάνε τα εξής: «Αν δεν είχα θέση, θα είχα λάβει αυτά τα οφέλη; Θα μπορούσαμε να ζούμε τόσο καλά; Γιατί είσαι τόσο ανόητος;» Στο σπίτι, κάποιοι λένε ανοιχτά τα εξής: «Ποιο το νόημα να ζεις χωρίς θέση; Ποιο το νόημα της ζωής; Η οικογένειά μας έχει λίγα μόνο μέλη και μπορώ να κάνω κουμάντο μόνο σ’ αυτά. Είμαι απλώς αρχηγός του σπιτιού και η θέση μου είναι χαμηλή. Πρέπει να κατέχω ένα αξίωμα στην εκκλησία. Αλλιώς, η ζωή μου χαραμίζεται. Άλλωστε, χωρίς θέση στην εκκλησία, μπορεί να ζει καλά η οικογένειά μας;» Μιλάνε ειλικρινά και αποκαλύπτουν τις φιλοδοξίες τους πίσω από τις κλειστές πόρτες. Δεν είναι ξεδιάντροποι άνθρωποι αυτοί; Η παραπλάνηση των αντίχριστων δεν είναι περιστασιακή παράβαση· είναι προμελετημένη. Αν αυτές οι κακές πράξεις ήταν περιστασιακές και όχι προμελετημένες, αυτοί οι άνθρωποι δεν θα θεωρούνταν αντίχριστοι. Οι αντίχριστοι παραπλανούν τους ανθρώπους σκόπιμα. Κυριαρχούνται από τη φύση του Σατανά. Γι’ αυτό παραπλανούν διαρκώς τους ανθρώπους, και χρησιμοποιούν σκόπιμα αυτήν τη μέθοδο για να τους ελέγχουν και να κερδίζουν τελικά δύναμη. Στην πραγματικότητα, ο σκοπός ενός αντίχριστου που παραπλανά και ελέγχει τους ανθρώπους είναι να τους κάνει να τον ακούσουν, να τον ακολουθήσουν και να απομακρυνθούν από τον Θεό. Οι προθέσεις του αντίχριστου είναι ξεκάθαρες. Στόχος του είναι να ανταγωνιστεί τον Θεό για τους ανθρώπους. Οι πράξεις του δεν είναι στιγμιαίες αποκαλύψεις διαφθοράς. Δεν γίνονται παρορμητικά και παρά τη θέλησή του, και σίγουρα δεν υπαγορεύονται από ειδικές περιστάσεις. Οφείλονται αποκλειστικά στη μοχθηρή φύση του, στις φουσκωμένες φιλοδοξίες και επιθυμίες του, στην ύπουλη διάθεσή του και στην πληθώρα των δολοπλοκιών του. Η ικανότητά του να κάνει αυτά τα πράγματα, λοιπόν, καθορίζεται από τη φύση-ουσία του. Αφού πίστεψε στον Θεό, εξέθρεψε αυτές τις προθέσεις και αυτές τις δολοπλοκίες, περιμένοντας απλώς να γίνει επικεφαλής για να αρχίσει να υλοποιεί αυτά τα όνειρα και να πετύχει τους στόχους του. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση της καρδιάς ενός αντίχριστου και δεν παρεκκλίνει ούτε κατά διάνοια.

Από το περιεχόμενο όσων συζητήσαμε παραπάνω, πρέπει να κατανοήσετε την αλήθεια στην οποία είναι ανάγκη να εισέλθετε. Από τη μία, πρέπει να διακρίνετε τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους που επιδεικνύουν τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια φύση-ουσία. Από την άλλη, πρέπει επίσης να συγκρίνετε τον εαυτό σας για να δείτε αν επιδεικνύετε τέτοιες συμπεριφορές. Αν διαπιστώσετε, λοιπόν, ότι αυτά που λέτε ταιριάζουν με τα λόγια των αντίχριστων ή αν επιδεικνύετε και εσείς τις ίδιες συμπεριφορές σε παρόμοιες καταστάσεις, τότε μπορείτε να διακρίνετε τις ομοιότητές σας με τους αντίχριστους στη διάθεση που φανερώνετε ή στην πρακτική σας; Μπορείτε να συλλάβετε την αλήθεια σχετικά με την οποία συναναστρεφόμαστε εδώ μέσα από τα παραδείγματα που αναφέρω ή τις λεπτομέρειες, τα λόγια και τις πράξεις που περιγράφονται σ’ αυτά τα παραδείγματα; Μπορείτε να καταλάβετε τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων που φανερώνονται εδώ; Μπορείτε να τα ακούσετε μ’ αυτόν τον τρόπο; Από ποια σκοπιά ακούτε; Αν διακρίνετε πέρα για πέρα αυτές τις διαθέσεις και τις ουσίες των αντίχριστων και βλέπετε αυτές τις συμπεριφορές και πρακτικές από τη σκοπιά ενός θεατή, μπορείτε να κερδίσετε την αλήθεια; (Όχι.) Τότε, από ποια σκοπιά πρέπει να ακούτε; (Να κάνουμε σύγκριση με τον εαυτό μας.) Συγκρίνετέ τα με τον εαυτό σας· αυτό είναι το πιο βασικό. Τι άλλο; (Να εφοδιαστούμε με την αλήθεια.) Σωστά. Πρέπει να κατανοήσετε την αλήθεια που οφείλετε να κατανοήσετε μέσα σε κάθε παράδειγμα που αναφέρω. Αυτοί που δεν έχουν πνευματική κατανόηση μπορούν να καταλάβουν μόνο τα γεγονότα, ενώ αυτοί που έχουν πνευματική κατανόηση και καλό επίπεδο μπορούν να κατανοήσουν και να κερδίσουν την αλήθεια απ’ αυτά. Μπορείτε να συνοψίσετε τις αλήθειες από τις ιστορίες και τα παραδείγματα που έχουν αναφερθεί; Η συναναστροφή πάνω σε συγκεκριμένες ιστορίες ή παραδείγματα γίνεται για να βοηθάει τους ανθρώπους να τα συνδέουν με την πραγματικότητα, να καταλαβαίνουν καλύτερα διάφορα ζητήματα που αντανακλώνται στην πραγματικότητα και να τους κάνουν μεγαλύτερη εντύπωση οι διάφορες εκδηλώσεις και ουσίες που σχετίζονται με αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Με άλλα λόγια, σε ό,τι έχει να κάνει με αυτήν την πτυχή της αλήθειας ή φύση-ουσίας, θα σκέφτεσαι ένα συγκεκριμένο παράδειγμα ή σενάριο. Μ’ αυτόν τον τρόπο, όταν καταλάβεις τον εαυτό σου ή διακρίνεις τους άλλους, θα έχεις μια οπτικοποιημένη κατανόηση, πιο εύκολη στην αντίληψη, πιο πρακτική και πιο απτή σε σχέση με το να διαβάσεις απλώς μια θεωρία ή ένα κείμενο. Αν είναι απλώς ένα κείμενο και δεν έχεις καμία εμπειρία μ’ αυτό, η κατανόηση του κειμένου μπορεί να περιοριστεί μόνο στις ίδιες τις λέξεις, να περιορίζεται διαρκώς από τις περιορισμένες εμπειρίες σου, και να μείνει μόνο σ’ αυτό το επίπεδο. Αν, όμως, προσθέσω συγκεκριμένα παραδείγματα και προσθέσω μερικές ιστορίες, μερικές εικόνες, συγκεκριμένα λόγια, πράξεις και συμπεριφορές στη συναναστροφή Μου, αυτό θα βοηθήσει την κατανόηση αυτής της πτυχής της αλήθειας. Αν επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, σημαίνει ότι έχεις κατανοήσει αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Σε ποιον βαθμό κατανόησης πρέπει να φτάσεις για να θεωρηθεί κατανόηση; Δεν χρειάζεται να φτάσεις στο 100%, αλλά η κατανόηση, ο ορισμός, η αντίληψη και η γνώση αυτής της πτυχής της αλήθειας πρέπει τουλάχιστον να έχουν εδραιωθεί. Τι σημαίνει «να εδραιωθεί»; Σημαίνει ότι γίνεται σχετικά αγνή, χωρίς ουσιαστικά να εμπλέκονται ανθρώπινες γνώσεις, αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και εικασίες, ή να εμπλέκονται λιγότερα απ’ αυτά τα πράγματα. Αυτήν την επίδραση έχουν τα παραδείγματα. Μπορεί να γνωρίζεις τους ανθρώπους ή τα γεγονότα που αναφέρω σε κάποια απ’ αυτά τα παραδείγματα, να ήσουν σε επαφή και να είχες οικειότητα με τέτοιους ανθρώπους ή να έχεις βιώσει τέτοια γεγονότα και να έχεις γίνει μάρτυρας όλης της διαδικασίας των πράξεων αυτών των ανθρώπων. Ποια, όμως, είναι τα οφέλη για σένα όσον αφορά την κατανόηση και αναγνώριση της αλήθειας; Μπορεί να έχεις ζήσει με τέτοιους ανθρώπους, να έχεις δει τέτοιες ιστορίες να εκτυλίσσονται και να έχεις βιώσει ο ίδιος όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτές τις ιστορίες, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κατανοείς αυτήν την πτυχή της αλήθειας. Τι εννοώ μ’ αυτό; Μην υποθέτεις ότι επειδή ξέρεις ή γνωρίζεις τον άνθρωπο ή το γεγονός που αναφέρω, δεν χρειάζεται να ακούσεις τις λεπτομέρειες ή την αλήθεια και το συγκεκριμένο περιεχόμενο πάνω στο οποίο συναναστρεφόμαστε εδώ. Αυτό θα ήταν μεγάλο λάθος. Ακόμη κι αν έχεις στενή οικειότητα μ’ αυτόν τον άνθρωπο, αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις ήδη κατανοήσει και συλλάβει την αλήθεια. Γιατί σας το θυμίζω αυτό; Για να σας αποτρέψω από το να κολλάτε στις λεπτομέρειες. Όποτε βλέπετε κάποιον να κάνει κάτι τέτοιο και ο Θεός τον φέρνει ως παράδειγμα, τον κοροϊδεύετε και τον περιφρονείτε. Αυτή είναι η σωστή στάση απέναντι στην αλήθεια; (Όχι.) Τι είναι αυτή η στάση; Δεν είναι παρέκκλιση από την πορεία σας; Είναι προκατειλημμένη κατανόηση. Χάρη σ’ αυτά τα ζωντανά παραδείγματα, τις ιστορίες, τους συγκεκριμένους ανθρώπους και τα συγκεκριμένα γεγονότα, μπορούν όλοι να εκτιμήσουν ποια είναι η αποκάλυψη της διεφθαρμένης διάθεσης των ανθρώπων, να δουν πραγματικά με τα μάτια τους ποια είναι η αποκάλυψη της διεφθαρμένης διάθεσης και φύση-ουσίας των ανθρώπων, ποια είναι η φύση-ουσία των ανθρώπων, τι είναι διεφθαρμένη διάθεση, ποιο μονοπάτι παίρνουν οι άνθρωποι με συγκεκριμένη διεφθαρμένη διάθεση και φύση-ουσία, τι αγαπάνε, ποιο είναι το εύρος των αισθημάτων τους, πώς συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τον κόσμο, ποια είναι η θεώρησή τους για τη ζωή, ποιες είναι οι αρχές τους για την αντιμετώπιση των πραγμάτων και ποια μπορεί να είναι η στάση τους απέναντι στον Θεό και την αλήθεια. Χάρη ακριβώς σ’ αυτά τα παραδείγματα, τα συγκεκριμένα άτομα και γεγονότα, οι άνθρωποι μπορούν να συνδυάσουν καλύτερα την αλήθεια-πραγματικότητα με την αποκάλυψη της ανθρώπινης ουσίας από τον Θεό, διαμορφώνοντας μια κάπως πιο ξεκάθαρη και πιο ακριβή άποψη γι’ αυτές. Τι εννοώ, λοιπόν, μ’ αυτά τα λόγια; Ότι δεν πρέπει να υποτιμάς αυτές τις ιστορίες. Ανεξαρτήτως του είδους της ιστορίας που λέω, ποιον αφορά ή για τι είδους άνθρωπο είναι, ένας στόχος μόνο υπάρχει. Να σε βοηθήσει να κατανοήσεις την αλήθεια. Αν κερδίσεις την αλήθεια απ’ αυτήν, τότε το επιθυμητό αποτέλεσμα έχει επιτευχθεί. Επομένως, αυτές οι ιστορίες μπορούν μόνο να σου επιτρέψουν να κατανοήσεις μερικές επιφανειακές αλήθειες την πρώτη φορά που τις ακούς, να συλλάβεις το επιφανειακό νόημα ή την κυριολεκτική ερμηνεία. Καθώς, όμως, συνεχίζει να αναπτύσσεται το ανάστημά σου, καθώς μεγαλώνεις, καθώς αναπτύσσεσαι στη ζωή μέσα από διάφορες περιστάσεις, η ζωή σου σταδιακά ωριμάζει επίσης, και θα κατανοείς με διαφορετικό τρόπο τα γεγονότα σ’ αυτές τις ιστορίες και της φύση-ουσίας, της συμπεριφοράς και της εκδήλωσης των διαφόρων ανθρώπων που αντανακλώνται εδώ. Πώς προκύπτουν οι διαφορετικοί τύποι κατανόησης; Προκύπτουν από τις αλήθειες που εμπεριέχονται σ’ αυτές τις ιστορίες, όχι από τις ίδιες τις ιστορίες. Αν είναι μια απλή ιστορία όπως «Ο Ψεύτης Βοσκός», την ακούς και αυτό ήταν. Δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Διδάσκει μόνο στους ανθρώπους πώς να ενεργούν. Είναι πολύ απλή και επιφανειακή. Όσον αφορά την αλήθεια, όμως, το βάθος μιας ιστορίας σαν αυτήν υπερβαίνει τα επιφανειακά νοήματα που μπορεί εύκολα να καταλάβει ένας άνθρωπος. Αγγίζει τη διεφθαρμένη διάθεση και φύση-ουσία των ανθρώπων. Διδάσκει πώς να διακρίνει κανείς τους ανθρώπους, πώς να επιλέγει το μονοπάτι του, πώς να προσεγγίζει την αλήθεια και ποιες πρέπει να είναι οι στάσεις των ανθρώπων σε σχέση με τις απαιτήσεις του Θεού. Διδάσκει τι πρέπει να απορρίπτουν και τι πρέπει να ενστερνίζονται οι άνθρωποι. Αν μπορέσεις να ακούσεις μ’ αυτόν τον τρόπο, θα παίρνεις κάτι κάθε φορά που ακούς κηρύγματα, θα αποκτάς περισσότερο φως, θα κατανοείς περισσότερες αρχές αναφορικά με διάφορες πτυχές της αλήθειας και θα βιώνεις κάποια ζωή-είσοδο. Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, καθώς ο χρόνος περνάει, καθώς οι κοινωνικές περιστάσεις αλλάζουν και οι τάσεις μετατοπίζονται, η αλήθεια συνεχίζει να δουλεύει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, και θα μαθαίνουν πώς να την κάνουν πράξη και πώς να βλέπουν τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση την αλήθεια. Αυτό σημαίνει να κερδίζεις ζωή. Η αλήθεια μπορεί να γίνει η ζωή ενός ανθρώπου. Επομένως, όποτε κι αν λέγεται μια ιστορία, δεν πρέπει να την ακούς απλώς μία φορά και τέλος. Συνέχισε να την ακούς και αν δεν την καταλάβεις, μπορείς να συναναστραφείς πάνω σ’ αυτήν. Αν δυσκολεύεσαι να τη συλλάβεις στο στάδιο που βρίσκεσαι, μπορεί να έχεις ανεπαρκές ανάστημα. Σ’ αυτήν την περίπτωση, άκου αυτά που μπορείς να καταλάβεις και επίλεξε τι ταιριάζει στο σημερινό ανάστημά σου. Αν μια ιστορία σού φαίνεται ξεκάθαρη όταν την ακούς πρώτη φορά, αλλά βαθυστόχαστη αργότερα, αν δεν μπορείς να την καταλάβεις ή δεν συμβαδίζει με τις εμπειρίες σου και τις περιστάσεις της ζωής σου σ’ αυτό το στάδιο, κράτα τη στην καρδιά σου και άφησέ τη να εντυπωθεί μέσα σου. Όταν συναντήσεις παρόμοιες καταστάσεις αργότερα, αυτό που κράτησες στην καρδιά σου μπορεί να έρθει τελικά στην επιφάνεια. Είναι σαν το λεξιλόγιο και τους όρους που έχεις μελετήσει ή τις πληροφορίες που έχει αφομοιώσει το μυαλό σου. Σκέφτεσαι αυτά τα πράγματα κάθε μέρα; Μάλλον όχι. Δεν κολλάς συνήθως σ’ αυτά. Όταν, όμως, βρεθείς σε ένα περιβάλλον όπου αυτοί οι όροι, το λεξιλόγιο ή οι πληροφορίες έχουν σχέση, κάποια από αυτά μπορεί να σου έρθουν στο μυαλό. Οι άνθρωποι έχουν αναμνήσεις και αποθηκεύουν φυσιολογικά κάποια πράγματα στο μυαλό τους. Αυτά τα πράγματα σου αρκούν στην καθημερινή σου ζωή και μπορεί να είναι κάπως ωφέλιμα, αλλά αν προσπαθήσεις να τα χρησιμοποιήσεις σκόπιμα και να εφαρμόσεις κανονισμούς με αυστηρότητα, το πιο πιθανό είναι ότι θα κάνεις λάθη. Πρέπει να ακούς επιλεκτικά, με βάση το δικό σου ανάστημα και τις περιστάσεις που έχεις βιώσει. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα προοδεύσεις πιο γρήγορα. Αυτοί που ξέρουν πώς να ακούνε θα κερδίσουν περισσότερα, ενώ αυτοί που δεν ξέρουν πώς να ακούνε θα κερδίσουν λιγότερα ή μπορεί και τίποτα. Μπορεί, μάλιστα, να μην έχουν όρεξη να ακούνε καμία από αυτές τις ιστορίες, να νιώθουν ότι καμία απ’ αυτές δεν εμπεριέχει την αλήθεια· μπορεί, επίσης, να αναρωτηθούν γιατί δεν μιλάω για την αλήθεια, αλλά επιδίδομαι μονίμως σε άσκοπη κουβεντούλα και κουτσομπολιό. Ποιοι άνθρωποι επιδεικνύουν αυτήν τη συμπεριφορά; (Αυτοί που δεν έχουν πνευματική κατανόηση.) Οι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση μπορεί να σκέφτονται έτσι. Μπορεί να σκέφτονται πως όταν κηρύττω, μιλάω μόνο γι’ αυτά τα καθημερινά ζητήματα. Και αυτοί το ίδιο κάνουν, όμως. Όταν, λοιπόν, δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν, επιδίδονται σε άσκοπη κουβεντούλα. Μπορεί να ξέρεις περισσότερα κουτσομπολιά από τις ιστορίες που λέω, αλλά εμπεριέχουν την αλήθεια οι συζητήσεις που κάνεις; (Όχι.) Αν δεν εμπεριέχουν την αλήθεια, πρόσεχε να μη μιλάς γενικά και αόριστα. Αλλιώς, μπορεί να καταλήξεις να συζητάς για πράγματα που δεν έχουν σχέση με την αλήθεια. Λέω ιστορίες για να βοηθήσω τους ανθρώπους να καταλάβουν την αλήθεια. Δεν πρέπει να Με μιμείστε τυφλά. Πρέπει να επικεντρώνεστε μόνο στην αναζήτηση της αλήθειας, στην κατανόηση της αλήθειας και να προσπαθείτε να χειρίζεστε τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές. Είτε στα λόγια είτε στις πράξεις σας, προέχει η εναρμόνιση με τις αλήθεια-αρχές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θα εισέλθετε σταδιακά στην αλήθεια-πραγματικότητα.

III. Μια ανάλυση για το πώς οι αντίχριστοι απειλούν τους ανθρώπους

Ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας πάνω στις δύο εκδηλώσεις των αντίχριστων, δηλαδή ότι παραπλανούν και προσελκύουν τους ανθρώπους. Ας συναναστραφούμε τώρα σχετικά με το πώς απειλούν τους ανθρώπους. Αυτές οι μέθοδοι των αντίχριστων είναι η μια πιο σοβαρή από την άλλη. Σε σύγκριση με την παραπλάνηση και την προσέλκυση, η μέθοδος της απειλής είναι περισσότερο ή λιγότερο εκλεπτυσμένη; (Λιγότερο.) Όταν η παραπλάνηση και η προσέλκυση δεν πιάνουν, οι αντίχριστοι καταφεύγουν σε απειλές. Πώς απειλεί ένας αντίχριστος τους ανθρώπους; Γιατί καταφεύγει σ’ αυτήν τη μέθοδο; (Επειδή δεν πέτυχε τους στόχους του.) Δεν πέτυχε τους στόχους του. Η απειλή εμπεριέχει κι ένα άλλο νόημα. Ποια φράση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να το εκφράσει; (Αποκαλύπτει το πραγματικό του πρόσωπο.) Αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές. Δοκιμάστε άλλη φράση. (Θυμώνει επειδή έρχεται σε δύσκολη θέση.) Πλησιάζετε. Υπάρχει καταλληλότερη φράση; (Νιώθει αγανάκτηση κι οργή.) Ακριβώς. Νιώθει αγανάκτηση κι οργή. Γίνεται πυρ και μανία, όπως λέμε. Το νόημα είναι το εξής: «Δοκίμασα τόσο ευγενικά όσο και σκληρά λόγια. Σε γενικές γραμμές, δεν σας φέρθηκα ποτέ άδικα. Γιατί δεν με ακούτε; Αφού δεν με ακούτε, θα δείτε τι θα πάθετε. Θα χρησιμοποιήσω την εξής τακτική εναντίον σας: απειλές!» Αλλάζει τακτική. Ο Σατανάς έχει διάφορες τακτικές, όλες τους ποταπές. Οι απειλές συνδυάζονται συνήθως με δελεασμό. Αν χρησιμοποιήσει μόνο απειλές, κάποιοι άνθρωποι δεν φοβούνται και δεν τον ακούνε. Τότε, δεν έχει άλλη επιλογή και μπορεί μερικές φορές να καταφύγει σε δελεασμό. Αν δεν πιάσει το ένα, δοκιμάζει το άλλο. Χρησιμοποιεί τόσο ήπιες όσο και σκληρές τακτικές. Γιατί, λοιπόν, απειλούν οι αντίχριστοι τους ανθρώπους; Κάτω από ποιες περιστάσεις καταφεύγουν σε απειλές; Όταν δύο άνθρωποι συνυπάρχουν ειρηνικά κι ο καθένας ακολουθεί το δικό του μονοπάτι χωρίς συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ τους, καταφεύγουν σε απειλές; (Όχι.) Τότε, κάτω από ποιες περιστάσεις αρχίζει να εμφανίζεται η συμπεριφορά και η πρακτική των απειλών; Φυσικά, όταν εμπλέκονται τα συμφέροντα ή η υπόληψή τους. Όταν δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους. Επιστρατεύουν τα μεγάλα όπλα και σκέφτονται τα εξής: «Δεν θα με ακούσεις, λοιπόν; Τότε, θα σου δείξω τις συνέπειες!» Ποιες είναι αυτές οι συνέπειες; Οτιδήποτε φοβάσαι. Μπορείτε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας παραδείγματα απειλών στα οποία ήσασταν μάρτυρες; (Κάποιοι αντίχριστοι, όταν βλέπουν αδελφούς κι αδελφές να μην υποτάσσονται σ’ αυτούς, αρχίζουν να τους κρίνουν και να τους καταδικάζουν, λέγοντας το εξής: «Όποιος δεν υποτάσσεται στους επικεφαλής δεν υποτάσσεται στον θεό». Χρησιμοποιούν αυτό το επιχείρημα για να απειλήσουν τους ανθρώπους.) (Μπορώ να σκεφτώ άλλο ένα παράδειγμα. Όταν κάποιος δεν ακούει την ηγεσία, ο επικεφαλής χρησιμοποιεί την εξουσία του για να τον αντικαταστήσει.) Σε κάθε περίπτωση, οι αντίχριστοι θέλουν από τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι θα υπάρξουν συνέπειες αν δεν τους ακούσουν. Οπότε, πού βασίζονται για να κάνουν τους ανθρώπους να τους ακούν; Λένε συχνά τα εξής: «Η υποταγή στην ηγεσία είναι υποταγή στον θεό, επειδή η ηγεσία ορίζεται απ’ τον θεό. Πρέπει να υποταχθείς. Όταν δεν υποτάσσεσαι ή δεν ακούς τους επικεφαλής, δείχνεις αλαζονεία, αυταρέσκεια κι αντίσταση στον θεό. Η συνέπεια της αντίστασης στον θεό είναι ο αποκλεισμός. Σε ήπιες περιπτώσεις, μπορεί να απομονωθείς για να κάνεις αυτοκριτική. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και να αποβληθείς απ’ την εκκλησία!» Χρησιμοποιούν αυτές τις αληθοφανείς πλάνες για να εξαναγκάσουν τους ανθρώπους να υποταχθούν σ’ αυτούς. Πέρα απ’ αυτό, πώς απειλούν κάποιοι άλλοι αντίχριστοι τους ανθρώπους; Υποκινούν άλλους να συνταχθούν εναντίον εκείνων που δεν υποτάσσονται σ’ αυτούς και να τους απορρίψουν. Επιπλέον, αντικαθιστούν εκείνους που δεν τους υπακούνε ή τους αναθέτουν διαφορετικό καθήκον. Κάποιοι άνθρωποι μάλιστα φοβούνται ότι δεν θα έχουν καθήκον να κάνουν. Πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν μια ευκαιρία να σωθούν κάνοντας τα καθήκοντά τους, την οποία μπορεί να στερηθούν αν δεν έχουν καθήκον. Οι αντίχριστοι σκέφτονται βαθιά μέσα τους τα εξής: «Ξέρω το αδύνατο σημείο σου. Αν δεν με ακούσεις, θα σου στερήσω το δικαίωμα να κάνεις το καθήκον σου. Δεν θα σ’ αφήσω να κάνεις το καθήκον σου!» Δεν αφήνουν τους ανθρώπους να κάνουν το καθήκον τους, επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τα προσόντα να κάνουν το καθήκον τους ή επειδή βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού με το να κάνουν το καθήκον τους; (Όχι.) Τότε, γιατί το κάνουν; Για να αποκλείσουν τους διαφωνούντες και να χρησιμοποιήσουν αυτήν τη μέθοδο για να απειλήσουν τους ανθρώπους και να τους κάνουν να τους ακούσουν. Σε ό,τι αφορά τις απειλές, οι αντίχριστοι δεν ακολουθούν σε καμία περίπτωση τις αλήθεια-αρχές για την αντιμετώπιση των ανθρώπων ή τον χειρισμό ζητημάτων. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν εκφοβισμό, επιβολή κι εξαναγκασμό, για να κάνουν τους ανθρώπους να υποτάσσονται υπάκουα και να τους ακούνε, χωρίς να τους δημιουργούν προβλήματα ή να τους χαλάνε τις υποθέσεις.

Ένας αντίχριστος δεν χρησιμοποιεί απειλές μόνο επειδή οι άνθρωποι δεν τον υπακούνε ή δεν τον παίρνουν στα σοβαρά και τον αγνοούν. Αυτή είναι μία πτυχή μόνο. Υπάρχει κι ένας άλλος λόγος. Όταν οι άλλοι ανακαλύπτουν τα προβλήματα του αντίχριστου και θέλουν να τον ξεσκεπάσουν ή να τον αναφέρουν στον Άνωθεν, ο αντίχριστος φοβάται ότι μπορεί να το μάθει ο Άνωθεν ή να το μάθουν περισσότεροι άνθρωποι. Οπότε, κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι του για να συγκαλύψει αυτά τα πράγματα και να τα κρύψει. Δεν αφήνει ποτέ να ξεσκεπαστούν. Τι θα συνέβαινε αν τα μάθαιναν περισσότεροι άνθρωποι; Θα απέρριπταν και θα αναθεμάτιζαν τον αντίχριστο. Δεν θα τον λάτρευε κανείς πια. Θα έχανε το πόστο και την εξουσία του. Επομένως, σκοπός του αντίχριστου όταν χρησιμοποιεί τη μέθοδο της απειλής των ανθρώπων είναι, επίσης, να διασφαλίσει το πόστο και την εξουσία του. Πιστεύει ότι αν δεν το κάνει, οι αδελφοί και οι αδελφές θα αρχίσουν να τον διακρίνουν και δεν θα επιλεγεί στις επόμενες εκλογές, και θα καταλήξει να γίνει ένας κοινός πιστός. Τι σημαίνει γι’ αυτόν να είναι κοινός πιστός; Σημαίνει ότι δεν έχει εξουσία, δεν έχει ακόλουθους ή υποστηρικτές. Στερείται το πόστο και την εξουσία του, και οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες του μένουν ανικανοποίητες. Δεν θέλει να είναι κοινός πιστός ή ακόλουθος. Χρησιμοποιεί, λοιπόν, τη μέθοδο της απειλής των ανθρώπων για να εκφοβίζει και να εξαναγκάζει τους ανθρώπους να τον ακούνε και να τον υπακούν, πράγμα που του επιτρέπει να συνεχίσει να διατηρεί την εξουσία και το πόστο του, να ελέγχει τους ανθρώπους και να έχει την υποστήριξη συγκεκριμένων ανθρώπων. Ό,τι κάνει ο αντίχριστος περιστρέφεται γύρω από το πόστο του. Όταν κάτι αφορά το πόστο του, χρησιμοποιεί συγκεκριμένα μέσα ή μεθόδους για να το διασφαλίσει και να το προστατέψει σθεναρά. Ακόμη κι όταν ο Άνωθεν ρωτάει κάποιους από αυτούς για συγκεκριμένα ζητήματα, οι αντίχριστοι είναι σε θέση να του πουν ψέματα ξεδιάντροπα και κατάμουτρα. Για παράδειγμα, όταν τον ρωτάει ο Άνωθεν πόσους ανθρώπους κέρδισε η εκκλησία από τη διάδοση του ευαγγελίου αυτόν τον μήνα, ακόμη κι αν ο αντίχριστος ξέρει ότι η εκκλησία δεν κέρδισε κανέναν, μπορεί να πει ψέματα ότι κέρδισε πέντε ανθρώπους. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές που ξέρουν την αλήθεια αντιπαρατεθούν με τον αντίχριστο, λέγοντας «Αυτοί οι πέντε άνθρωποι απλώς ερευνούσαν. Γιατί είπες ότι κερδίσαμε πέντε ανθρώπους; Πρέπει να πεις την αλήθεια στον Άνωθεν», τι λέει ο αντίχριστος; «Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει πέντε; Αφού είπα πέντε ανθρώπους, μια χαρά είμαστε. Η γνώμη σου δεν μετράει. Αν πούμε ότι δεν κερδίσαμε ούτε έναν άνθρωπο, πώς θα το εξηγήσω στον άνωθεν; Αν θέλεις να κάνεις αναφορά, κάν’ τη. Αν, όμως, πεις την αλήθεια, ο άνωθεν μπορεί να σε κλαδέψει. Μπορεί να απαλλάξει όλους εσάς που συμμετέχετε στη διάδοση του ευαγγελίου, ή ακόμη και να διαλύσει την ομάδα του ευαγγελίου. Τότε, δεν θα μπορείς να κάνεις τα καθήκοντά σου και δεν θα φταίω εγώ». Όταν το ακούει αυτό ο συνομιλητής του, μένει άναυδος και δεν τολμά να κάνει αναφορά. Αυτό δεν είναι απειλή; (Είναι.) Είναι κραυγαλέα απειλή και διατυπώνεται απροκάλυπτα. Όταν την ακούνε, κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται τα εξής: «Η ειλικρίνεια έχει συνέπειες. Αν φανώ ειλικρινής, δεν θα μπορώ να κάνω το καθήκον μου. Οπότε, δεν θα κάνω αναφορά. Πρέπει να πούμε ότι κερδίσαμε πέντε ανθρώπους». Κάποιοι άνθρωποι αναστατώνονται βαθιά μέσα τους, και λένε τα εξής: «Δεν κερδίσαμε κανέναν. Έτσι έχουν τα πράγματα. Πρέπει να υποταχθούμε στο πώς θα επιλέξει να μας χειριστεί ο Άνωθεν». Ποια είναι η άποψη του αντίχριστου όταν το ακούει αυτό; «Υποταγή; Εξαρτάται απ’ τις συνθήκες. Ο άνωθεν γνωρίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε τώρα που διαδίδουμε το ευαγγέλιο; Νοιάζεται;» Όταν ο Άνωθεν ρώτησε σε τι φάση βρίσκεται η διάδοση του ευαγγελίου, δεν αγνοούσε τις διάφορες δυσκολίες. Γνώριζε τον ελάχιστο αριθμό των ανθρώπων που μπορεί να κερδίσει η εκκλησία κάθε μήνα και δεν είπε ποτέ ότι η ομάδα του ευαγγελίου θα διαλυθεί αν δεν κερδίσει κανέναν μέσα σε έναν μήνα. Οπότε, πώς κατέληξε ο αντίχριστος σ’ αυτήν τη δήλωση; (Την επινόησε.) Την κατασκεύασε για να συγκαλύψει τα ψέματά του, να ελέγξει αυτούς τους ανθρώπους, να εμποδίσει τον Άνωθεν ή τους αδελφούς και τις αδελφές να διακρίνουν τα ψέματά του, να διασφαλίσει το πόστο του ώστε να μην τον αντικαταστήσουν. Γι’ αυτό τόλμησε να επινοήσει αυτά τα λόγια του διαβόλου. Όταν διακρίνει κανείς τους ανθρώπους, μπορεί να τους ξεσκεπάσει. Εκείνοι, όμως, που δεν έχουν ικανότητα διάκρισης παραπλανούνται και σκέφτονται τα εξής: «Όντως, αυτό το καθήκον δεν είναι εύκολο. Δεν γίνεται να φανούμε ειλικρινείς με τον Άνωθεν. Αν λες ότι ήταν πέντε άνθρωποι, τότε πέντε ήταν. Αν και δεν κερδίσαμε πέντε αυτόν τον μήνα, θα βάλουμε στόχο να τους κερδίσουμε τον επόμενο. Άλλωστε, αν τους κερδίσουμε τον επόμενο, τότε δεν θα είναι ψέμα». Ο αντίχριστος επιδίδεται σε εξαπάτηση, και μαζί του κάνουν το ίδιο και όσοι δεν έχουν διάκριση. Είναι μια ομάδα απατεώνων. Τι στόχο έχει ο αντίχριστος όταν απειλεί τους ανθρώπους; Να τους κάνει να τον ακούσουν και να τον υπακούσουν. Λέει ψέματα και διαπράττει κακό, ελέγχει την εκκλησία, παραπλανά τους ανθρώπους, κάνει έργο χωρίς να τηρεί τις αρχές ή τις εργασιακές ρυθμίσεις. Όσο απερίσκεπτα κι αν συμπεριφέρεται, δεν επιτρέπει στους αδελφούς και στις αδελφές να τον ξεσκεπάσουν ή να τον αναφέρουν στον Άνωθεν. Μόλις ανακαλύψει ότι κάποιος σχεδιάζει να τον αναφέρει στον Άνωθεν, καταφεύγει σε απειλές. Πώς απειλεί αυτόν τον άνθρωπο; Λέει τα εξής: «Εμείς εργαζόμαστε εδώ κάτω και το έργο είναι δύσκολο. Αντιμετωπίζουμε μάλιστα τον κίνδυνο να μας συλλάβει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Ο άνωθεν απαιτεί μονίμως να συμβαδίζει η άσκησή μας με τις εργασιακές ρυθμίσεις. Υπομένουμε πάρα πολλά δεινά κι αναλαμβάνουμε πολύ μεγάλο ρίσκο που διαδίδουμε το ευαγγέλιο. Όταν τα αποτελέσματα είναι φτωχά, εσύ επιμένεις να τα αναφέρεις στον άνωθεν· μόλις κάνεις την αναφορά, θα σε κλαδέψει. Εγώ δεν φοβάμαι μην αντικατασταθώ ως επικεφαλής αφού σε κλαδέψει· φοβάμαι ότι δεν θα έχεις καθήκον πια. Αν δεν έχεις καθήκον πια, δεν θα φταίω εγώ!» Ακούγεται πολύ λογικό! Λέει, επίσης, τα εξής: «Ποιος θέλει όντως να κάνει αναφορά; Αν θέλετε να κάνετε αναφορά, δεν θα σας σταματήσω. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουν αυτά τα πράγματα. Αν δεν κάνετε αναφορά στον άνωθεν, δεν θα μας κατηγορήσει. Αν, όμως, κάνετε αναφορά, τότε θα κλαδευτούμε. Είναι δική σας η επιλογή. Αν θέλετε να κάνετε αναφορά στον άνωθεν, κάντε την. Όποιος θέλει να κάνει αναφορά, λοιπόν, να σηκώσει το χέρι του». Όταν τον ακούνε να μιλάει με αυτόν τον τόνο, όλοι αρχίζουν να σκέφτονται το εξής: «Επιτρέπεται όντως να κάνω αναφορά ή όχι;» Αφού το σκεφτούν, κάποιοι άνθρωποι σηκώνουν το χέρι τους. Ο αντίχριστος το βλέπει και σκέφτεται τα εξής: «Θέλεις ακόμη να κάνεις αναφορά; Μήπως πας γυρεύοντας; Καλώς. Θα το θυμάμαι αυτό». Στη συνέχεια, αρχίζει να αναζητά ευκαιρίες για να τιμωρήσει αυτόν τον άνθρωπο. Βρίσκει μια δικαιολογία και λέει τα εξής: «Δεν έχεις να επιδείξεις κανένα αποτέλεσμα τώρα τελευταία που έκανες το καθήκον σου. Όποιοι δεν έχουν να επιδείξουν αποτελέσματα στα καθήκοντά τους τους τελευταίους τρεις μήνες θα δουν να ανακαλείται το δικαίωμά τους να κάνουν καθήκοντα. Αν η απόδοσή τους δεν βελτιωθεί, θα απομονωθούν. Αν, παρ’ όλα αυτά, δεν μετανοήσουν, θα αποπεμφθούν ή θα αποβληθούν!» Θα τολμήσει αυτός ο ανόητος, αυτός ο δειλός, να κάνει αναφορά; Μόλις ακούσει αυτά τα λόγια, σκέφτεται τα εξής: «Δεν έχω κανέναν όφελος αν κάνω αναφορά. Ποιο το νόημα να κάνω αναφορά; Αν κάνω αναφορά και στη συνέχεια καθυποταχθώ και υποστώ αντίποινα απ’ τον επικεφαλής, αν με απορρίψουν οι αδελφοί και οι αδελφές μου, θα απομονωθώ μέσα στην εκκλησία. Είναι πιο σημαντικό για μένα να ακούσω τον επικεφαλής. Δεν ξέρω καν πού είναι ο θεός. Νοιάζεται άραγε αν ζω ή αν πεθάνω;» Οπότε, δεν κάνει αναφορά. Δεν τον έχει εκφοβίσει ο αντίχριστος; (Ναι.) Αυτός ο άνθρωπος πιστεύει το εξής: «Το να αμαρτήσει κανείς έναντι του θεού δεν έγινε και τίποτα. Ο θεός είναι στοργικός, ελεήμων, ανεκτικός και υπομονετικός. Δεν θυμώνει εύκολα. Δεν αναθεματίζει και δεν τιμωρεί εύκολα τους ανθρώπους. Αν, όμως, προσβάλω τον επικεφαλής, τότε θα υποφέρω. Δεν θα με ωφελήσει αν αναφέρω τα προβλήματα. Θα απορριφθώ απ’ όλους. Δεν γίνεται να κάνω τέτοια ανοησία». Αυτό δεν είναι δειλία; (Είναι.) Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτός ο δειλός άνθρωπος; Αξίζει να τον λυπάστε; Αυτός ο δειλός άνθρωπος πρέπει να παραδοθεί στον Σατανά, στον αντίχριστο, για να τιμωρηθεί. Το αξίζει. Του λείπει η πίστη, η αποφασιστικότητα και η δύναμη να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποταχθεί στον Θεό. Όταν, όμως, είναι να υποταχθεί στον αντίχριστο, αποκτά τη δύναμη, είναι πρόθυμος να κάνει ό,τι του ζητηθεί και είναι γεμάτος ενθουσιασμό. Όταν ο αντίχριστος τον απειλεί και τον τρομάζει, δεν τολμάει να αναφέρει τα προβλήματα πια. Δεν είναι δειλός; Ποιος είναι ο όρος στην καθομιλουμένη; Είναι μπόσικος και υποχωρεί όταν έρχεται αντιμέτωπος με τον αντίχριστο. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι στην εκκλησία που τους βρίσκουν μπόσικους οι απειλές των αντίχριστων! Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να προσεγγίσουν τη φράση «Ο Θεός είναι κυρίαρχος επί των πάντων». Όταν ο αντίχριστος τους απειλεί, τους απορρίπτει ή τους απομονώνει, νιώθουν ότι δεν έχουν στήριγμα. Δεν πιστεύουν στην κυριαρχία του Θεού επί των πάντων ή στη δικαιοσύνη του Θεού. Δεν πιστεύουν ότι οι ζωές των ανθρώπων είναι στα χέρια του Θεού. Ακούνε λίγα εκφοβιστικά ή απειλητικά λόγια από τον αντίχριστο και τρομάζουν, υποχωρούν και δεν τολμάνε πια να κάνουν αναφορά.

Όταν ένας αντίχριστος αναφέρει το έργο του στον Άνωθεν, λέει ψέματα ξεδιάντροπα και τον εξαπατά. Κάποιοι που γνωρίζουν την αλήθεια δεν το ανέχονται και θέλουν να αναφέρουν την κατάσταση στον Άνωθεν. Ο αντίχριστος κρατάει τους ανθρώπους υπό αυστηρό έλεγχο και τους παρακολουθεί στενά. Εντοπίζει αμέσως αυτούς που έχουν την τάση να αναφέρουν ένα ζήτημα στον Άνωθεν. Όταν δεν έχει κάτι άλλο να κάνει, επικεντρώνεται στο να παρατηρεί τους ανθρώπους, τα λόγια και τις εκφράσεις του προσώπου τους, αναζητώντας όποιον έχει άποψη γι’ αυτόν, όποιον δεν του δείχνει αφοσίωση, όποιον δεν τον υπακούει, όποιον συνιστά απειλή για το πόστο του, όποιον δεν του δίνει σημασία, όποιον δεν τον παίρνει στα σοβαρά, δεν του δίνει την τιμητική θέση και δεν τον αφήνει να φάει πρώτος κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Αυτοί οι άνθρωποι θα βρουν τον μπελά τους. Τι κάνει ο αντίχριστος σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Κάποιοι ύπουλοι αντίχριστοι δεν αποκαλύπτουν αμέσως το πραγματικό τους πρόσωπο. Περιμένουν μια ευκαιρία για να σε αντιμετωπίσουν. Αν δεν τη βρουν, καταφεύγουν σε σκληρές απειλές, για να σε κάνουν να νιώσεις ότι κρατάνε σφιχτά τη ζωή σου στα χέρια τους. Είναι στο χέρι τους αν μπορείς να σωθείς ως πιστός, αν μπορείς να φτάσεις μέχρι τέλους, αν μπορείς να μείνεις στην εκκλησία. Αρκεί να πουν μία λέξη. Έχουν τον τελικό λόγο. Αν δεν τους ακούσεις, αν δεν υπακούσεις στον έλεγχό τους, αν δεν τους πάρεις στα σοβαρά και συνεχίσεις να προσπαθείς να αναφέρεις τα ζητήματά τους, τότε θα υποφέρεις. Θα αρχίσουν να σχεδιάζουν πώς θα σε τιμωρήσουν. Πώς εκλαμβάνει ο αντίχριστος τη συμπεριφορά των αδελφών που αναφέρουν τα ζητήματά του στον Άνωθεν; (Ως κάρφωμα.) Ακριβώς. Δεν την εκλαμβάνει ως αναφορά μιας κατάστασης. Την εκλαμβάνει ως κάρφωμα. Τι εννοεί με τη λέξη «κάρφωμα»; Εννοεί ότι αναφέρουν στον Άνωθεν όλα τα πράγματα που αντιβαίνουν στην αλήθεια και όλες τις κακές του πράξεις ή ότι δίνουν αναφορά στον Άνωθεν για πράγματα που τον αφορούν κι είναι άγνωστα στους άλλους. Αυτό το εκλαμβάνει ως κάρφωμα. Όταν ανακαλύπτει ότι κάποιος είναι καρφί, πρέπει να τον τιμωρήσει. Κάποιοι μπερδεμένοι και δειλοί άνθρωποι φοβούνται τις απειλές του αντίχριστου, τις δεσποτικές και ύπουλες μεθόδους τους. Όταν ο αντίχριστος ρωτάει ποιοι έχουν επαφή με τον Άνωθεν, αυτοί οι άνθρωποι, πριν καν έρθει η σειρά τους, το ξεκαθαρίζουν γρήγορα. «Όχι εγώ». Ο αντίχριστος ρωτάει το εξής: «Τότε, πώς ξέρει ο άνωθεν γι’ αυτό το ζήτημα;» Σκέφτονται και λένε το εξής: «Ούτε εγώ ξέρω». Ο αντίχριστος τους τιμωρεί μέχρι το σημείο που ζουν συνεχώς με τον φόβο, κι είναι μονίμως σε αναμμένα κάρβουνα και φοβούνται μήπως ο αντίχριστος τους αποβάλει από την εκκλησία. Αγχώνονται και φοβούνται σε βαθμό που δυσκολεύονται μάλιστα να βγάλουν τη μέρα. Θα φοβούνταν τόσο αν ο αντίχριστος δεν τους είχε απειλήσει με αυτόν τον τρόπο; Όχι. Επίσης, έχουν αληθινή πίστη στον Θεό; Όχι. Είναι δειλοί και μπερδεμένοι. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με τον αντίχριστο, ζαρώνουν. Δεν έχουν αληθινή πίστη στον Θεό, αλλά υποκύπτουν πρόθυμα στον αντίχριστο, έτοιμοι να κάνουν το θέλημά του. Είναι από τη φύση τους όργανα του Σατανά.

Ποιες άλλες πρακτικές χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να απειλούν τους ανθρώπους; Κάποιοι αντίχριστοι είναι επιδέξιοι στο να διατυπώνουν ορισμένα σωστά κι ελκυστικά δόγματα, για να σε δεσμεύουν και να σε περιορίζουν. Λένε τα εξής: «Δεν αγαπάς την αλήθεια; Αν αγαπάς την αλήθεια, πρέπει να με ακούς γιατί είμαι ο επικεφαλής. Ό,τι λέω συμβαδίζει με την αλήθεια. Πρέπει να υπακούς ό,τι λέω. Όταν λέω να πας ανατολικά, πρέπει να πας ανατολικά. Όταν λέω κάτι, δεν πρέπει να έχεις δεύτερες σκέψεις. Δεν πρέπει να έχεις άποψη ή να χώνεις τη μύτη σου όπου δεν σε παίρνει. Αυτό που λέω εγώ είναι η αλήθεια». Αν δεν τους ακούσεις, μπορεί να σε μισήσουν ή να σε καταδικάσουν. Πώς θα σε καταδικάσουν; Θα πουν τα εξής: «Δεν είσαι κάποιος που αγαπάει πραγματικά την αλήθεια. Αν όντως αγαπούσες την αλήθεια, γιατί δεν άκουσες τα λόγια μου που είναι σωστά, αφού είμαι ο επικεφαλής;» Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν αυτές τις φαινομενικά σωστές θεωρίες και δόγματα, για να σε ελέγξουν και να σε περιορίσουν. Επιπλέον, κάποιοι αντίχριστοι αναγκάζουν τους ανθρώπους να φροντίζουν τα προσωπικά τους ζητήματα, λέγοντας τα εξής: «Είμαι επικεφαλής πλέον και δεν έχω χρόνο για ορισμένα προσωπικά ζητήματα. Άλλωστε, ως επικεφαλής, τα ζητήματά μου είναι και ζητήματα του οίκου του θεού. Τα ζητήματα του οίκου του θεού είναι και δικά μου ζητήματα. Δεν γίνεται να τα διαχωρίζουμε πλέον. Επομένως, πρέπει να μοιραστείτε ένα μέρος του φορτίου μου σε ό,τι αφορά τα οικιακά μου ζητήματα, όπως είναι η φροντίδα των παιδιών, η καλλιέργεια και πώληση των λαχανικών, το χτίσιμο του σπιτιού ή η έλλειψη χρημάτων στο σπίτι. Αυτά τα πράγματα ήταν δικό μου καθήκον, αλλά τώρα που είμαι επικεφαλής, έχουν γίνει δικό σας καθήκον. Πρέπει να μοιραστείτε το φορτίο. Αλλιώς, θα ανησυχώ διαρκώς για τις υποθέσεις μου στο σπίτι. Θα με αποσπούν αυτά τα ζητήματα. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσω να είμαι αποτελεσματικός ως επικεφαλής;» Όσο περισσότερο μιλάνε, τόσο πιο ξεδιάντροποι γίνονται. Κάποιοι άνθρωποι ακούνε αυτά τα λόγια και σκέφτονται τα εξής: «Δεν λάβαμε υπόψη την καρδιά σου. Είμαστε πραγματικά άκαρδοι! Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα. Στο εξής, θα αναλάβουμε όλες τις δουλειές του σπιτιού σου». Ποιο ευχάριστο στο άκουσμα όνομα δίνουν οι αντίχριστοι στις οικιακές και καθημερινές τους υποθέσεις; Τις αποκαλούν «καθήκον των ανθρώπων». Οι αντίχριστοι, δηλαδή, παίρνουν ανθρώπους για να εργαστούν για την οικογένειά τους, να υπηρετούν μικρούς και μεγάλους στο σπίτι τους, να χειρίζονται τα ζητήματα της προσωπικής τους ζωής, και τα μετατρέπουν σε ζητήματα του οίκου του Θεού. Από τη στιγμή που γίνονται ζητήματα του οίκου του Θεού πλέον, κάθε άνθρωπος οφείλει να συνδράμει. Αν ο επικεφαλής θέλει να κάνεις κάτι, τότε αυτό γίνεται καθήκον σου. Σας ακούγεται σωστό; Οι άνθρωποι χωρίς ικανότητα διάκρισης μπορεί να το θεωρήσουν σωστό. Πιστεύουν ότι αφού ο επικεφαλής είναι πολύ απασχολημένος για να χειριστεί τις υποθέσεις του στο σπίτι, κι αφού οι ίδιοι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν να κάνουν κανένα καθήκον, μπορούν μόνο να βοηθήσουν τον επικεφαλής με κάποιες δουλειές του σπιτιού. Επομένως, όταν δεν είναι απασχολημένοι, δουλεύουν στο σπίτι του επικεφαλής, βοηθώντας με διάφορες δουλειές. Μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι κάνουν το καθήκον τους; Μπορεί να θεωρήσει απλώς ότι βοηθούν τους άλλους με ζήλο. Όσον αφορά τους ανθρώπους που δαπανούν ειλικρινά τον εαυτό τους για τον Θεό κι ακολουθούν το θέλημα του Θεού, όταν οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν δυσκολίες, η εκκλησία στέλνει ανθρώπους να βοηθάνε και να φροντίζουν τις οικιακές τους υποθέσεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως έναν βαθμό εκτέλεση καθήκοντος. Καταλάβατε τώρα; Ο αντίχριστος, απασχολημένος με το να παραπλανά και να ελέγχει τους ανθρώπους στην εκκλησία, αναθέτει τις δουλειές του σπιτιού του σε αδελφούς κι αδελφές, και ισχυρίζεται ότι κι έτσι κάνουν το καθήκον τους. Κάποιοι αδελφοί και κάποιες αδελφές, επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια, παραπλανούνται κι αναλαμβάνουν πρόθυμα και μετά χαράς αυτές τις δουλειές. Στο τέλος, νιώθουν μάλιστα ότι είναι υπόχρεοι στον επικεφαλής και σκέφτονται τα εξής: «Ο επικεφαλής κοπιάζει κι υποφέρει για μας. Είμαστε ανάξιοι. Έχουμε εργαστεί σκληρά. Πώς γίνεται, όμως, να μην κατανοούμε ακόμη καμία αλήθεια;» Αν είσαι απασχολημένος δουλεύοντας όλη μέρα για τον επικεφαλής και παραμελείς να παρευρεθείς σε συναθροίσεις ή να ακούσεις κηρύγματα, μπορείς να συλλάβεις την αλήθεια; Είναι εντελώς αδύνατον. Προσπαθείς απλώς να γίνεις αρεστός μέχρι θανάτου! Τρέχεις πίσω από τον αντίχριστο και έχεις μπει σε ένα στραβό μονοπάτι. Ο αντίχριστος χρησιμοποιεί συχνά φαινομενικά σωστές δηλώσεις. Τις πακετάρει και τις μετατρέπει σε σωστά λόγια, κάνοντας τους ανθρώπους να πιστέψουν λανθασμένα ότι αυτά τα λόγια είναι όντως η αλήθεια, κάτι που πρέπει να ακολουθήσουν και να κάνουν πράξη, κι ότι πρέπει να τα αποδεχτούν. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να διακρίνουν αν αυτό που κάνει ο επικεφαλής είναι σωστό ή λάθος, ή αν αυτό που ακολουθούν είναι σωστό ή λάθος. Έτσι δεν είναι; Έτσι παραπλανούν και απειλούν, επίσης, τους ανθρώπους. Ο αντίχριστος χρησιμοποιεί αυτές τις φαινομενικά σωστές θεωρίες και δηλώσεις, για να ελέγχει αυτούς τους ανθρώπους. Σε ποιον βαθμό τούς ελέγχει; Αυτοί οι άνθρωποι καταβάλλουν πρόθυμα προσπάθειες για τον αντίχριστο, σκοτώνονται στη δουλειά γι’ αυτόν, και διαχειρίζονται όλες τις προσωπικές του υποθέσεις. Προτιμούν να χάνουν συναθροίσεις, να παραμελούν τα δικά τους καθήκοντα, να αφήνουν τις δικές τους δουλειές πίσω, και θυσιάζουν τον χρόνο που έχουν για πνευματική άσκηση, συνάθροιση, βρώση και πόση των λόγων του Θεού μόνο και μόνο για να παρέχουν υπηρεσία και να πεθαίνουν στη δουλειά για τον αντίχριστο όλη μέρα. Γιατί πεθαίνουν στη δουλειά; Υπάρχει λόγος. Ποιος είναι αυτός; Ο αντίχριστος τους λέει σκόπιμα τα εξής: «Αν δεν μπορείς καν να χειριστείς αυτά τα ζητήματα σωστά, τι καθήκον να κάνεις; Αν δεν μπορείς να κάνεις το καθήκον σου, μπορείς να παραμείνεις μέλος του οίκου του θεού; Εντάξει, λοιπόν. Δεν θα σε καθοδηγήσω. Αν δεν σε καθοδηγήσω, δεν θα συμπεριληφθείς στον οίκο του θεού. Αφού έχω επιλεγεί ως επικεφαλής, εγώ είμαι η πύλη εισόδου αυτής της εκκλησίας. Όποιος επιθυμεί να εισέλθει στην εκκλησία πρέπει να έχει την έγκρισή μου. Χωρίς τη συγκατάθεσή μου, κανείς δεν μπορεί να εισέλθει. Ακόμη κι αν η εκκλησία αποπέμψει κάποιον, απαιτείται η έγκρισή μου για να φύγει. Επομένως, το έργο που σας αναθέτω και οι δουλειές που σας δίνω συνιστούν το καθήκον σας. Αν δεν κάνετε το καθήκον σας σωστά, δεν θα έχετε τη δυνατότητα να σωθείτε. Δεν θα συμπεριληφθείτε στον οίκο του θεού!» Αυτό δεν είναι απειλή; (Είναι.) Ποια μέθοδο χρησιμοποιούν για να απειλήσουν τους ανθρώπους; (Σωστά λόγια.) Απειλούν τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας σωστά λόγια, λόγια που συμβαδίζουν φαινομενικά με την αλήθεια. Μπερδεύουν ανόμοια πράγματα. Ο αντίχριστος χρησιμοποιεί την εκτέλεση καθηκόντων ως πρόφαση για να πετύχει τους προσωπικούς του στόχους. Κάνετε όντως το καθήκον σας, όμως, όταν κάνετε πράγματα γι’ αυτόν; Το διαστρεβλώνει και το κάνει να φαίνεται σαν καθήκον που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι. Χρησιμοποιεί, μετά, την αρχή και τα πρότυπα της εκτέλεσης καθήκοντος για να απαιτήσει από τους αδελφούς και τις αδελφές να σκοτώνονται στη δουλειά γι’ αυτόν. Απειλεί μάλιστα ότι αν δεν τους βγει το λάδι, δεν θα έχουν ελπίδα να σωθούν, θα αποπεμφθούν από την εκκλησία και θα αποκοπούν από τον οίκο του Θεού. Όταν αυτοί οι ανόητοι άνθρωποι που δεν έχουν ικανότητα διάκρισης ακούνε πόσο σοβαρές είναι οι συνέπειες, αναλαμβάνουν γρήγορα όλες τις δουλειές του σπιτιού του επικεφαλής και τις καθημερινές του υποθέσεις, και νιώθουν ανακούφιση όταν τις τελειώνουν. Ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους, σκέφτονται μάλιστα τα εξής: «Τώρα έχω εκπληρώσει το καθήκον μου σωστά. Δεν τεμπέλιασα καθόλου κι έλαβα υπόψη το θέλημα του επικεφαλής. Έκανα ό,τι μου ζήτησε ο επικεφαλής και φρόντισα όλες τις δουλειές του σπιτιού του. Αυτό σημαίνει να λαμβάνεις υπόψη τον θεό! Ο επικεφαλής είναι ικανοποιημένος, το ίδιο κι ο θεός. Έχω πλέον ελπίδα να σωθώ». Αυτό λέγεται ελπίδα; Δεν έχουν γίνει σκλάβοι του αντίχριστου; Δεν έχουν παρασυρθεί από τον αντίχριστο; Τι ρόλο παίζει ο αντίχριστος εδώ; Δεν λειτουργεί ως απαγωγέας; Έχει μοχθηρή διάθεση και η μοχθηρία είναι φυσικά πολύ πιο σοβαρή από τη δολιότητα. Έτσι, ξέρει πολύ καλά τι να πει και ποιες θεωρίες να χρησιμοποιήσει για να περιορίσει τους ανθρώπους, να πετύχει τους κρυφούς του στόχους, να κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων και να ελέγξει τη συμπεριφορά και τις σκέψεις τους. Τα γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά. Επομένως, με αυτά που λέει και κάνει ένας αντίχριστος έχει μελετήσει και προσχεδιάσει προσεκτικά τους στόχους που θέλει να πετύχει από καιρό. Σε καμία περίπτωση δεν λέει και δεν κάνει τίποτα ξαφνικά ούτε φτάνει σε ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα. Οπότε, εκείνοι που πρόθυμα παρέχουν υπηρεσία και σκοτώνονται στη δουλειά για έναν αντίχριστο, εκτός από το ότι παραπλανούνται από τα λόγια του, απειλούνται και εξαναγκάζονται από τη ρητορική του αντίχριστου. Μπορεί να κάνουν αυτά τα πράγματα πρόθυμα για τον αντίχριστο, αλλά υπάρχει ένα ζήτημα με αυτήν την «προθυμία». Δεν πρέπει να μπει σε εισαγωγικά; (Ναι.) Δεν είναι σε καμία περίπτωση αυθεντική εκτέλεση καθήκοντος. Είναι συνέπεια της παραπλάνησης από μια συγκεκριμένη θεωρία, ένα συγκεκριμένο σωστό κι ευχάριστο στο άκουσμα επιχείρημα ή μια ρητορική που παραπλανά τους ανθρώπους. Επειδή οι άνθρωποι ανησυχούν ότι δεν θα καταφέρουν να κάνουν το καθήκον τους, ότι θα αποβληθούν κι ότι δεν θα σωθούν, αποδέχονται πρόθυμα τις δουλειές που τους αναθέτει ο αντίχριστος. Σκέφτονται μάλιστα ότι κάνουν το καθήκον τους για τον Θεό. Πόσο μπερδεμένοι είναι!

Οι απειλές των αντίχριστων επιτρέπουν στους ανθρώπους να δουν καθαρά το πραγματικό τους πρόσωπο. Καταφεύγετε σε τέτοιες απειλές; Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις απειλές και στις προειδοποιήσεις ή στις συμβουλές; (Ναι.) Μπορείτε να τη διακρίνετε ή όχι; Πού έγκειται η διαφορά; Βρείτε τη διαφορά και θα καταλάβετε. Θα μπορέσετε να διακρίνετε. (Διαφέρουν οι προθέσεις.) Οι προθέσεις και τα κίνητρα σίγουρα διαφέρουν. Οπότε, πού ακριβώς έγκειται η διαφορά; Τι είναι η απειλή; Η απειλή συμπεριλαμβάνει λόγια που μπορεί να ακούγονται καλά και σωστά, που δεν αναστατώνουν υπερβολικά τους ανθρώπους όταν τα ακούνε. Σκοπός τους, όμως, είναι το προσωπικό κέρδος. Απ’ την άλλη, ποιος είναι ο σκοπός των συμβουλών και των προειδοποιήσεων; Να βοηθάνε τους ανθρώπους, να τους αποτρέπουν από το να κάνουν λάθη, να παρεκκλίνουν από το μονοπάτι ή να ακολουθούν μια παράκαμψη και να παραπλανούνται. Να τους βοηθάνε να μειώνουν ή να προλαμβάνουν τις ζημιές. Στόχος δεν είναι το προσωπικό όφελος, αλλά μόνο να βοηθήσουν τους άλλους. Αυτή δεν είναι η διαφορά; (Ναι.) Υπ’ αυτό το πρίσμα, πρέπει να μάθετε να διακρίνετε. Το ότι έχουμε συναναστραφεί σχετικά με τις εκδηλώσεις των αντίχριστων όσον αφορά ότι απειλούν τους ανθρώπους, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τολμάτε να προειδοποιείτε τους άλλους όταν είναι απαραίτητο. Όταν είναι απαραίτητη μια προειδοποίηση, πρέπει να τη δίνετε. Οι προειδοποιήσεις και οι συμβουλές δεν είναι το ίδιο με τις απειλές. Οι προειδοποιήσεις έχουν καθαρά στόχο να βοηθάνε τους ανθρώπους ώστε να κάνουν τα καθήκοντά τους σωστά, και διασφαλίζουν ότι δεν υπονομεύεται το έργο του οίκου του Θεού. Ο στόχος τους είναι θεμιτός. Οι απειλές, απ’ την άλλη, έχουν αθέμιτους και κρυφούς στόχους. Αφορούν προσωπικές φιλοδοξίες κι εγωιστικές επιθυμίες. Για παράδειγμα, όταν ο αντίχριστος βάζει άλλους να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού του, ποια είναι η εγωιστική επιθυμία του; Θέλει απλώς να απολαύσει τα οφέλη της θέσης, να βάλει άλλους να κάνουν τη βρόμικη κι εξουθενωτική δουλειά, ενώ ο ίδιος δεν κάνει τίποτα. Στη συνέχεια, κάποιος αναγκάζεται μάλιστα να του σερβίρει τρία γεύματα τη μέρα. Ο αντίχριστος πιστεύει ότι τώρα που έχει ένα πόστο, μπορεί να αρχίσει να το απολαμβάνει. Παρ’ όλα αυτά, δεν δικαιολογείται να πει ευθέως στους ανθρώπους να δουλέψουν για λογαριασμό του. Οπότε, επικαλείται μια σειρά δικαιολογίες και λέει τα εξής: «Τώρα που είμαι επικεφαλής, είμαι πολύ απασχολημένος με τα καθήκοντά μου. Αν έχετε φορτίο κι ανθρώπινη φύση, τότε πρέπει να μάθετε να συνεργάζεστε. Τι μπορείτε να κάνετε; Μπορείτε μόνο να κοπιάσετε περισσότερο. Έτσι δεν είναι; Δεν υπάρχει κανείς να δουλέψει στον λαχανόκηπό μου κι εσείς δεν βοηθάτε! Αν βοηθήσετε, θα αποδείξετε ότι έχετε καλή καρδιά και ότι όντως κάνετε το καθήκον σας βοηθώντας με. Είμαι ο επικεφαλής σας. Οι υποθέσεις μου δεν είναι και δικές σας; Οι υποθέσεις σας δεν είναι πράγματα που οφείλετε να κάνετε; Αυτό που οφείλετε να κάνετε είναι το καθήκον σας. Έτσι δεν είναι;» Όταν ο επικεφαλής εναποθέτει τόσο μεγάλη ευθύνη στους ώμους σου, και σκέφτεσαι ότι αυτά που λέει είναι λογικά, πας και κάνεις τη δουλειά για λογαριασμό του. Δεν σε εξαπατά έτσι; Ένας αντίχριστος έχει τους δικούς του στόχους. Πριν πετύχει αυτούς τους στόχους, πρέπει να βρει τις κατάλληλες δικαιολογίες και θεωρίες ως πρόφαση. Έπειτα, εκείνοι που αποδέχονται αυτές τις θεωρίες δουλεύουν για λογαριασμό του. Ο αντίχριστος πετυχαίνει τον σκοπό του κι απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης. Δεν είναι σαν να ζει από την εκκλησία; (Ναι.) Αυτό ακριβώς είναι. Είναι τεμπέλης κι απρόθυμος να δουλέψει. Θέλει να απολαμβάνει τις σωματικές ανέσεις και τα οφέλη της θέσης. Είναι χειριστικός. Όταν δεν βρίσκει τα κατάλληλα λόγια, σταχυολογεί λογικές κι εύκολα αποδεκτές φράσεις από τα λόγια του Θεού και το δόγμα που κατανοεί. Χρησιμοποιεί αυτά τα λόγια για να παραπλανήσει και να περιορίσει εκείνους που δεν συλλαμβάνουν την αλήθεια και είναι ανόητοι. Έτσι, πετυχαίνει τους κρυφούς του στόχους, κάνοντας τους ανθρώπους να δέχονται πρόθυμα να τους χειραγωγεί. Κάποιοι άνθρωποι μάλιστα νομίζουν ότι αν δεν ακούσουν τα λόγια του επικεφαλής ή δεν εκτελέσουν καλά τις δουλειές που τους έχει αναθέσει ο επικεφαλής, δεν θα έχουν κάνει το καθήκον τους σωστά. Νιώθουν ότι χρωστάνε στον Θεό και κλαίνε μάλιστα. Αυτό δεν δείχνει ότι είναι πάρα πολύ μπερδεμένοι; Είναι τόσο μπερδεμένοι που καταντάει αηδιαστικό.

Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν συχνά απειλές όταν μιλάνε για να πετύχουν τους στόχους τους, αλλά οι απειλές τους παίρνουν μερικές φορές τη μορφή σωστών λόγων κι ευγενικών τρόπων, σαν φίδι που τυλίγεται αργά γύρω σου. Μόλις σε τυλίξουν, είναι έτοιμοι να ζητήσουν τη ζωή σου. Άλλοτε πάλι, οι απειλές τους δεν είναι ήπιες, αλλά σκληρές και μοχθηρές, σαν τον λύκο που βλέπει ένα πρόβατο κι αποκαλύπτει το μοχθηρό του πρόσωπο. Πρόθεσή τους είναι να πουν στους ανθρώπους τα εξής: «Αν δεν με ακούσεις, θα δεις τι θα πάθεις. Όταν φανούν οι συνέπειες, η ευθύνη θα είναι όλη δική σου!» Ποια είναι τα κλασικά διαπραγματευτικά χαρτιά που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι στις απειλές τους; Στοχοποιούν τον προορισμό των ανθρώπων, το καθήκον τους, ακόμη και το πόστο ή την παραμονή τους στην εκκλησία. Οι αντίχριστοι χρησιμοποιούν αυτές τις τακτικές και άλλες, φυσικά, για να απειλούν τους ανθρώπους. Παρ’ όλα αυτά, οι στρατηγικές τους εντάσσονται γενικά στις εξής δύο κατηγορίες. Κάποιες φορές, σε καλοπιάνουν με ευχάριστα λόγια. Άλλες, σου επιτίθενται με βία και μοχθηρία. Ποιος είναι ο σκοπός των απειλών των αντίχριστων; Πρώτα και κύρια, θέλουν να τους ακούσουν οι άνθρωποι. Στόχος τους είναι να αποκομίσουν οφέλη από τους άλλους ανθρώπους, να απολαύσουν τα οφέλη της θέσης και να δρέψουν τα διάφορα προνόμια και τις χαρές που τη συνοδεύουν. Δεύτερον, δεν θέλουν να αποκαλύψει κανείς την πραγματική κατάσταση των υποθέσεών τους ή να αμφισβητήσει το πόστο τους. Δεν ανέχονται να κάνουν οι άνθρωποι οτιδήποτε απειλεί το πόστο τους. Για παράδειγμα, αν κάποιοι άνθρωποι θέλουν να αναφέρουν την κατάστασή τους στους ανώτερους ή τους διακρίνουν και θέλουν να ενώσουν τους αδελφούς και τις αδελφές για να τους απορρίψουν και να τους απομακρύνουν από τη θέση τους, οι αντίχριστοι καταφεύγουν σε τακτικές απειλών. Από μια άποψη, ο στόχος των απειλών τους είναι να απολαύσουν τα πολλά οφέλη που συνοδεύουν το πόστο τους. Μια άλλη πτυχή είναι να διασφαλίσουν το πόστο τους. Αυτοί ακριβώς είναι οι δύο στόχοι που έχουν οι αντίχριστοι όταν απειλούν τους ανθρώπους. Περιστρέφονται και οι δύο γύρω από το πόστο τους. Από πού προκύπτουν όλα αυτά τα οφέλη; Κι αυτά από το πόστο τους προκύπτουν. Κάποιοι αντίχριστοι λένε τα εξής: «Αν δεν συμμορφωθείτε σε αυτό το ζήτημα, θα υποστείτε τις συνέπειες!» Αν κάποιος τους διακρίνει και δεν τους ακούσει, σκέφτονται πώς θα το χειριστούν; Δεν το αφήνουν να περάσει έτσι. Όσο υπάρχει έστω και μια ακτίδα ελπίδας να διατηρήσουν το πόστο τους, θα πολεμήσουν με νύχια και με δόντια γι’ αυτό. Η λαχτάρα τους να αποκτήσουν ένα πόστο είναι μεγαλύτερη από των άλλων ανθρώπων. Όπως όταν ένας λύκος βλέπει ένα πρόβατο. Το στόμα του γεμίζει σάλια πριν καν αρχίσει να τρώει. Τα μάτια του έχουν μια άγρια λάμψη και σκέφτεται να το φάει. Τόση λαχτάρα έχει. Αυτή δεν είναι η φύση του; (Ναι.) Η λαχτάρα των αντίχριστων να αποκτήσουν πόστο μοιάζει με τη λαχτάρα του λύκου για το πρόβατο, μια ανάγκη μέσα στη μοχθηρή τους φύση. Επομένως, οι απειλές τους προς τους άλλους είναι αναπόφευκτες.

IV. Μια ανάλυση του πώς οι αντίχριστοι ελέγχουν τους ανθρώπους

Ο έλεγχος των ανθρώπων είναι μία από τις τακτικές που εφαρμόζουν οι αντίχριστοι. Πώς ελέγχουν τους ανθρώπους; Οι αντίχριστοι έχουν πάνω από μια μεθοδολογία για να ελέγχουν τους ανθρώπους. Έχουν αρκετές. Το έχετε βιώσει ποτέ; Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν υπηρετήσει ποτέ ως επικεφαλής, αλλά κρύβουν μέσα τους την επιθυμία να ελέγχουν τους άλλους. Πολύ πιθανόν αυτοί οι άνθρωποι να γίνουν αντίχριστοι. Ανεξαρτήτως ηλικίας, τοποθεσίας ή περιστάσεων, θέλουν να ασκούν έλεγχο στους ανθρώπους. Ακόμη και σε ζητήματα όπως είναι το φαγητό και η εργασία ή διάφορα εξειδικευμένα πεδία κι επαγγελματικά ζητήματα, θέλουν οι άνθρωποι να τους ακούνε και δεν ανέχονται όποιους δεν το κάνουν. Δεν μπορούν καν να ελέγξουν την επιθυμία τους να έχουν εξουσία μέσα στην εκκλησία. Το εκλαμβάνουν ως εκπλήρωση της ευθύνης και της υποχρέωσής τους και σκέφτονται ότι απλώς κάνουν ό,τι τους αναλογεί, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι αυτή είναι η φιλοδοξία και η επιθυμία τους, ότι αυτή είναι η διεφθαρμένη τους διάθεση. Πώς, λοιπόν, ελέγχει ένας αντίχριστος τους ανθρώπους; Για παράδειγμα, όταν εκλέγεται επικεφαλής, από την πρώτη κιόλας μέρα, αρχίζει να σκέφτεται ως εξής: «Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ακανόνιστες διατροφικές συνήθειες και άτακτο καθημερινό πρόγραμμα. Πρέπει να γίνει πολλή δουλειά. Ο ρόλος του επικεφαλής περιλαμβάνει σημαντικές ευθύνες. Είναι βαρύ φορτίο!» Ο αντίχριστος περνάει όλη τη μέρα κλειδωμένος στο δωμάτιό του, γράφοντας δύο ή τρεις σελίδες υλικού. Τι περιέχει αυτό το υλικό; Πρωτίστως, έχει να κάνει με το φαγητό. Τα γεύματα πρέπει να λαμβάνονται σε συγκεκριμένη ώρα, σε συγκεκριμένο τόπο, με συγκεκριμένη ποσότητα φαγητού. Το πρωινό στις 6:30 π.μ., το μεσημεριανό στις 12:30 μ.μ. και το βραδινό στις 6:30 μ.μ. Τα γεύματα λαμβάνονται αυτές τις τρεις ώρες, ούτε ένα λεπτό νωρίτερα ή αργότερα. Ανεξαρτήτως περιστάσεων, πρέπει να είστε ακριβείς, ακόμη και σε περίπτωση βροχής ή καταιγίδας, κι αν παραβιάσετε αυτούς τους κανόνες, δεν τρώτε. Έπειτα, υπάρχει το ζήτημα του καθημερινού προγράμματος, το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει να σηκώνεστε από το κρεβάτι στις 6:00 π.μ. κάθε πρωί, όσο αργά κι αν πέσατε για ύπνο το προηγούμενο βράδυ. Πρέπει να ξεκουράζεστε μετά το μεσημεριανό στη 1:00 μ.μ. και να πέφτετε για ύπνο στις 10:00 μ.μ. ακριβώς κάθε βράδυ. Αφού φτιάξει κανόνες για το φαγητό και το καθημερινό πρόγραμμα, ο αντίχριστος έχει ακόμη πολλούς άλλους συγκεκριμένους κανονισμούς. Για παράδειγμα, πρέπει να τρώτε σε καθορισμένα μέρη και να μην κάνετε καθόλου θόρυβο όταν τρώτε. Κάθε άνθρωπος πρέπει να φοράει συγκεκριμένα ρούχα και ούτω καθεξής. Αυτοί οι κανόνες είναι απίστευτα λεπτομερείς, περισσότερο κι από τα διοικητικά διατάγματα στον οίκο του Θεού. Αυτές οι καθημερινές μικρολεπτομέρειες δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια. Αρκεί να ακολουθείτε την αρχή σύμφωνα με την οποία οφείλετε να έχετε δομημένη κι αρμοστή καθημερινή ζωή και ανάλογες διατροφικές συνήθειες και να μη βλάπτετε την υγεία σας. Τότε, δεν υπάρχει ανάγκη για τόσο λεπτομερείς κανονισμούς. Οπότε, γιατί ο αντίχριστος δημιουργεί τόσο λεπτομερείς κανόνες; Λέει τα εξής: «Δεν είναι καλό να μένουν οι άνθρωποι χωρίς διαχείριση. Αυτά τα ζητήματα δεν αναφέρονται ποτέ στα λόγια του θεού και, χωρίς αυτές τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες, οι ζωές μας θα είναι απειθάρχητες και δεν θα έχουν ούτε δομή ούτε ανθρώπινη ομοιότητα. Τώρα που είμαι εγώ ο επικεφαλής, θα διορθωθείτε όλοι. Δεν είστε περιπλανώμενα πρόβατα πια. Υπάρχει κάποιος να σας φροντίσει». Τόσο τα σημαντικά όσο και τα ασήμαντα ζητήματα της καθημερινής ζωής, όπως είναι τα ρούχα, το φαγητό, η στέγη και η μετακίνηση, έχουν όλα ρυθμιστεί σχολαστικά. Στη συνέχεια, ο αντίχριστος μοιράζεται ένα «μυστικό» μαζί σου και λέει τα εξής: «Τα λόγια του θεού δεν ανέφεραν ποτέ αυτές τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής. Ο θεός μπορεί να μη μίλησε γι’ αυτές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τις γνωρίζουμε. Εμείς οι άνθρωποι πρέπει να αναλάβουμε το έργο όλων αυτών των λεπτομερών ζητημάτων για τα οποία δεν μίλησε ποτέ ο θεός». Δημιουργεί μια σειρά κανόνων και κανονισμών έξω από τα λόγια του Θεού, φαινομενικά λεπτομερών και ξεκάθαρων, με σαφείς όρους, για να αντικαταστήσει την αλήθεια και να καθοδηγεί τους άλλους. Με το που εκδοθούν αυτοί οι συγκεκριμένοι και ξεκάθαροι κανονισμοί, οι άνθρωποι οφείλουν να συμμορφωθούν με τους δήθεν κανόνες του αντίχριστου. Αν κάποιος δεν συμμορφωθεί, αν παρακούσει, αγνοήσει ή παραβιάσει αυτούς τους κανόνες, ο αντίχριστος τον κλαδεύει. Μετά το κλάδεμα, ο αντίχριστος φροντίζει ο συγκεκριμένος άνθρωπος να αποδεχτεί αυτούς τους κανόνες και να τους αποδεχτεί από τον Θεό. Χρησιμοποιεί αυτά τα πράγματα για να αντικαταστήσει την αλήθεια και να καθοδηγεί τους ανθρώπους, άρα ποιο μονοπάτι θα πάρουν αυτοί οι άνθρωποι; Θα τηρούν μόνο τους κανονισμούς και τους τύπους, ακολουθώντας απλώς την ετικέτα. Κάτω απ’ αυτήν την ηγεσία, οι άνθρωποι μπορεί να πιστέψουν λανθασμένα μέσα από τις δικές τους αντιλήψεις τα εξής: «Αφού μπορώ να τηρώ τους εξωτερικούς κανονισμούς και τους τύπους, αφού μπορώ να τηρώ το πρόγραμμα για το πότε ξυπνάω, κοιμάμαι και τρώω, αυτό δεν σημαίνει ότι ασκώ την αλήθεια; Δεν θα σωθώ τότε;» Είναι τόσο απλή υπόθεση η σωτηρία; Κερδίζεται τόσο εύκολα η αλήθεια; Σχετίζεται μόνο με την ανθρώπινη συμπεριφορά; Όχι. Πώς εκλαμβάνει ο αντίχριστος τις αλλαγές στη διάθεση των ανθρώπων, το ότι κατανοούν και κάνουν πράξη την αλήθεια; Τα εκλαμβάνει όλα αυτά σαν να ήταν κάτι αντίστοιχο της συμμόρφωσης με τη δημόσια τάξη ή της τήρησης των νόμων του κράτους. Κάνει, μάλιστα, τους ανθρώπους να πιστεύουν λανθασμένα ότι αυτοί οι κανόνες και κανονισμοί είναι πιο υψηλοί, πιο χειροπιαστοί και πιο πρακτικοί από τα λόγια του Θεού. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιεί αυτά τα πράγματα για να παραπλανήσει και να ελέγξει τους ανθρώπους, ελέγχοντας αυστηρά τη συμπεριφορά τους. Δεν λύνει τα προβλήματα μέσω της αλήθειας ούτε προτρέπει τους ανθρώπους να ζουν, να ενεργούν και να κάνουν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αντ’ αυτού, διατυπώνει τεχνητά μια σειρά κανόνων, κανονισμών και συστημάτων που πρέπει να ακολουθούν οι άνθρωποι. Ποιος είναι ο σκοπός του; Θέλει οι άνθρωποι να ενδώσουν σ’ αυτόν, να θεωρήσουν ότι είναι έξυπνος και να υπακούσουν στην ηγεσία του, ασκώντας κι ακολουθώντας αυτούς τους κανόνες και κανονισμούς. Έτσι, πετυχαίνει τους στόχους του. Θέλει να πετύχει τον στόχο του να ελέγχει τα πάντα περιορίζοντας και τυποποιώντας τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Και ίσως, σε ό,τι έχει να κάνει με τα κίνητρα των ενεργειών του, μπορεί να μην έχει φανερή επιθυμία για θέση, αλλά η τελική συνέπεια είναι ότι ελέγχει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι ζουν κι ενεργούν σε πλήρη συμφωνία με τους κανόνες και τους κανονισμούς που έχει θέσει. Σ’ αυτήν την περίπτωση, η αλήθεια έχει ακόμη θέση στις καρδιές των ανθρώπων; Δεν έχει. Οι αντίχριστοι δεν διαθέτουν πνευματική κατανόηση και δεν κατανοούν την αλήθεια. Όταν ζεις την εκκλησιαστική σου ζωή μαζί τους, σου λένε να κάνεις αυτό σήμερα κι εκείνο αύριο, κι είναι κατά βάση ανίκανοι να συναναστραφούν σχετικά με τις αλήθεια-αρχές. Αντ’ αυτού, σου δίνουν μόνο ένα μάτσο κανονισμούς να ακολουθήσεις. Μπορεί να εξουθενώνεσαι όταν τους ακολουθείς, αλλά δεν έχεις την επιλογή να αρνηθείς να τους ακολουθήσεις. Δεν σε αφήνουν να ενεργείς ελεύθερα. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι αντίχριστοι ελέγχουν τους ανθρώπους.

Τι ελέγχει πρωτίστως ένας αντίχριστος στους ανθρώπους; (Τις σκέψεις τους.) Σωστά. Ελέγχει κυρίως τις σκέψεις των ανθρώπων. Δεν ελέγχει μόνο τι λένε και τι κάνουν οι άνθρωποι. Υπό το πρόσχημα της συναναστροφής σχετικά με την αλήθεια, χρησιμοποιεί θεωρίες χωρίς ουσία κι έξυπνες σοφιστείες για να σε παραπλανήσει, με στόχο να ελέγξει τις σκέψεις σου και να σε κάνει να τον υπακούσεις και να τον ακολουθήσεις. Αυτό σημαίνει να παραπλανά και να ελέγχει κάποιος τους ανθρώπους. Αν δεν ακολουθήσεις τις οδηγίες του, μπορεί να νιώσεις ότι πας κόντρα στην αλήθεια. Μπορεί, μάλιστα, να νιώσεις ότι του είσαι υπόχρεος ή ότι δεν μπορείς να τον αντικρίσεις. Αυτό είναι σημάδι ότι είσαι ήδη υπό τον έλεγχό του. Παρ’ όλα αυτά, όταν δεν ασκείς την αλήθεια ή δεν υποτάσσεσαι στον Θεό, νιώθεις υπόχρεος στον Θεό βαθιά μέσα σου; Αν όχι, τότε δεν έχεις ούτε συνείδηση ούτε ανθρώπινη φύση. Αν υπακούς τον αντίχριστο αντί να ασκείς την αλήθεια, χωρίς να νιώθεις άβολα μέσα σου ή να έχεις ένοχη συνείδηση, αυτό σημαίνει ότι είσαι υπό τον έλεγχό του. Το πιο συνηθισμένο φαινόμενο του ελέγχου του αντίχριστου είναι ότι, μέσα στη σφαίρα της εξουσίας του, αυτός και μόνο αυτός έχει τον τελευταίο λόγο. Όταν δεν είναι παρών, κανείς δεν τολμάει να πάρει αποφάσεις ή να ρυθμίσει ένα ζήτημα. Χωρίς αυτόν, οι άλλοι είναι σαν χαμένα παιδιά. Δεν ξέρουν πώς να προσεύχονται, να αναζητούν ή να συνδιαλέγονται μεταξύ τους και συμπεριφέρονται σαν μαριονέτες ή νεκροί. Όσον αφορά τα όσα λένε συχνά οι αντίχριστοι για να παραπλανούν και να ελέγχουν τους ανθρώπους, δεν θα υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες τώρα. Επιστρατεύουν σίγουρα πολλές δηλώσεις και τακτικές και οι επακόλουθες συνέπειες είναι εμφανείς σ’ αυτούς που παραπλανούνται. Επιτρέψτε Μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι μετρίου επιπέδου, όχι πολύ κακοί, οι οποίοι κάνουν το καθήκον τους αφοσιωμένα, και σπάνια είναι αρνητικοί. Παρ’ όλα αυτά, αφού εργαστούν για ένα χρονικό διάστημα με έναν αντίχριστο για να κάνουν το καθήκον τους, αρχίζουν να εξαρτώνται από τον αντίχριστο. Προτιμούν να ακολουθούν τον αντίχριστο στα πάντα, κι ο αντίχριστος γίνεται το κύριο στήριγμά τους. Μόλις χωριστούν απ’ αυτόν τον αντίχριστο, γίνονται αναποτελεσματικοί σε ό,τι κάνουν. Χωρίς την παρουσία του αντίχριστου, σταματάνε να σημειώνουν πρόοδο στην εκτέλεση του καθήκοντός τους. Όταν μάλιστα αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα, δεν μπορούν να πετύχουν αποτελέσματα μέσω της συναναστροφής. Μπορούν μόνο να περιμένουν τον αντίχριστο να επιστρέψει και να το λύσει για λογαριασμό τους. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι είχαν αρχικά, πριν αρχίσει να τους ελέγχει ο αντίχριστος, την ικανότητα να χειρίζονται τέτοια πράγματα χάρη στο επίπεδο, τη νοημοσύνη, την εμπειρία και το υπόβαθρό τους. Αφότου ο αντίχριστος άρχισε να τους ασκεί έλεγχο, όμως, κανείς δεν τολμά πια να παίρνει αποφάσεις ή να προσφέρει ξεκάθαρες λύσεις για να χειρίζεται ζητήματα χωρίς την παρουσία του αντίχριστου. Οι σκέψεις τους φαίνονται σαν να έχουν φυλακιστεί, κι έχουν τα χαρακτηριστικά ανθρώπων που είναι σε ημικωματώδη κατάσταση. Τι έχει κάνει ο αντίχριστος που ελέγχει αυτούς τους ανθρώπους ώστε να επιδεικνύουν τέτοιες συμπεριφορές; Σίγουρα, έχει πει κάποια σαφή ρητά ή κάποιες δηλώσεις που τους έκαναν να υπακούν με την καρδιά και το μυαλό τους. Πρέπει, επίσης, να έχουν συμφωνήσει με κάποιες δηλώσεις, απόψεις ή πράξεις αυτοί οι άνθρωποι. Παρ’ όλα αυτά, οι αντίχριστοι δεν έχουν σε καμία περίπτωση την αλήθεια-πραγματικότητα. Οι δηλώσεις και οι απόψεις τους, ακόμη κι αν είναι σωστές, έχουν στόχο να παραπλανούν τους ανθρώπους, και οι ίδιοι δεν αντιπροσωπεύουν καμία αλήθεια-πραγματικότητα μέσα τους. Κάποιοι άνθρωποι θαυμάζουν τους αντίχριστους επειδή διαθέτουν πράγματι κάποια χαρίσματα και ταλέντα. Παρ’ όλα αυτά, αυτές οι ιδιότητες δεν σημαίνουν ότι οι αντίχριστοι κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Εκείνοι που λατρεύουν τους αντίχριστους το κάνουν επειδή δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν μπορούν να διακρίνουν τους ανθρώπους. Γι’ αυτό λατρεύουν τους αντίχριστους, ακόμη και κάποιες διάσημες και σπουδαίες πνευματικές προσωπικότητες. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να παραπλανηθούν από τους αντίχριστους, αλλά μόνο προσωρινά. Μόλις συνειδητοποιήσουν ότι οι αντίχριστοι μιλάνε μόνο για πνευματικές θεωρίες και δεν ασκούν την αλήθεια, δεν κάνουν τίποτα για να διαφυλάξουν το έργο της εκκλησίας και είναι ουσιαστικά υποκριτές Φαρισαίοι, θα τους απορρίψουν και θα τους μισήσουν. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις αντίχριστων που χρησιμοποιούν τα χαρίσματα και την ευφράδειά τους για να παραπλανήσουν εκείνους που δεν κατανοούν την αλήθεια. Για παράδειγμα, αν κάνεις μια λογική πρόταση, όλοι πρέπει να τη στηρίζουν και να συναναστρέφονται σχετικά μ’ αυτήν. Αυτό είναι το σωστό μονοπάτι και δείχνει αφοσίωση κι ευθύνη για το καθήκον. Βαθιά μέσα του, όμως, ένας αντίχριστος σκέφτεται ως εξής: «Πώς και δεν σκέφτηκα πρώτος αυτήν την πρόταση;» Παραδέχεται βαθιά μέσα του ότι η πρόταση είναι σωστή. Μπορεί, όμως, να την αποδεχτεί; Εξαιτίας της φύσης του, δεν αποδέχεται σε καμία περίπτωση τη σωστή σου πρόταση. Κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να απορρίψει την πρότασή σου και να σκαρφιστεί ένα εναλλακτικό σχέδιο για να σε κάνει να νιώσεις ότι η πρότασή σου είναι εντελώς ανεφάρμοστη κι ότι το σχέδιό του είναι καλύτερο. Θέλει να νιώσεις ότι δεν μπορείς χωρίς αυτόν κι ότι μόνο όταν εργάζεται, μπορούν όλοι να είναι αποτελεσματικοί. Χωρίς αυτόν, καμιά δουλειά δεν μπορεί να γίνει σωστά. Όλοι χάνουν την αξία τους και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Η στρατηγική του αντίχριστου είναι να φαίνεται πάντα πρωτότυπος και μοναδικός και να διατυπώνει μεγαλεπήβολους ισχυρισμούς. Όσο σωστές κι αν είναι οι δηλώσεις κάποιου άλλου, τις απορρίπτει. Ακόμη κι όταν οι προτάσεις των άλλων ανθρώπων είναι σύμφωνες με τις ιδέες του, αν δεν τις έκανε αυτός πρώτα, δεν πρόκειται να τις αναγνωρίσει ούτε να τις υιοθετήσει ποτέ. Αντιθέτως, θα κάνει το παν για να τις μειώσει, στη συνέχεια να τις ανατρέψει και να τις καταδικάσει, ασκώντας επίμονα κριτική μέχρι ο άνθρωπος που τις έκανε να νιώσει ότι οι ιδέες του ήταν λανθασμένες και να παραδεχτεί το λάθος του. Μόνο τότε σταματάει επιτέλους να ασχολείται ο αντίχριστος. Οι αντίχριστοι απολαμβάνουν να εδραιώνουν τον εαυτό τους και να μειώνουν τους άλλους, με στόχο να κάνουν τους άλλους να τους λατρεύουν και να τους βάζουν στο επίκεντρο. Επιτρέπουν μόνο στον εαυτό τους να λάμπει, ενώ οι άλλοι στέκονται απλώς πίσω τους. Ό,τι λένε ή κάνουν είναι σωστό. Ό,τι λένε ή κάνουν οι άλλοι είναι λάθος. Διατυπώνουν συχνά πρωτότυπες απόψεις για να ανατρέψουν τις απόψεις και τις πράξεις των άλλων, να επικρίνουν τις προτάσεις των άλλων, να διαταράσσουν και να απορρίπτουν τις προτάσεις των άλλων. Έτσι, οι άλλοι άνθρωποι πρέπει να τους ακούνε και να ενεργούν σύμφωνα με τα σχέδιά τους. Χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους και στρατηγικές για να σε αρνούνται επίμονα, να σου επιτίθενται και να σε κάνουν να νιώθεις ότι είσαι ανίκανος, έτσι ώστε να υποτάσσεσαι ολοένα και περισσότερο σ’ αυτούς, να τους θαυμάζεις περισσότερο και να τους έχεις σε μεγαλύτερη εκτίμηση. Μ’ αυτόν τον τρόπο, σε ελέγχουν πλήρως. Αυτή είναι η διαδικασία με την οποία οι αντίχριστοι καθυποτάσσουν κι ελέγχουν τους ανθρώπους.

Ένας αντίχριστος εφαρμόζει διάφορες μεθόδους για να παραπλανά και να ελέγχει τους ανθρώπους. Δεν αρκεί ένα απλό κλείσιμο του ματιού ή μερικά λόγια για να τους ακολουθήσουν οι άνθρωποι. Δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο απλό. Είτε κάτι αφορά τον έλεγχο των ανθρώπων είτε τον έλεγχο μιας πτυχής της εξουσίας, όπως είναι οι αποφάσεις για το προσωπικό, τα οικονομικά ζητήματα ή το να έχει τον τελευταίο λόγο, χρησιμοποιεί διάφορες τακτικές και όχι απλώς και μόνο περιστασιακά, αλλά καταβάλλει συνεχή προσπάθεια να επιδεικνύεται και να καταθέτει μαρτυρία για τον εαυτό του μέχρι οι άνθρωποι να τον θαυμάσουν και να τον εκλέξουν. Μετά, η εξουσία τού ανήκει. Του παίρνει λίγο χρόνο μέχρι να πετύχει αυτόν τον στόχο. Μια άλλη μέθοδος που χρησιμοποιεί ένας αντίχριστος για να παραπλανά και να ελέγχει τους ανθρώπους είναι να επιδεικνύεται διαρκώς και να τους κάνει όλους να μάθουν περισσότερα γι’ αυτόν και για τις συνεισφορές του στον οίκο του Θεού. Για παράδειγμα, μπορεί να πει τα εξής: «Κατέληξα πρόσφατα σε κάποιες μεθόδους για τη διάδοση του ευαγγελίου, οι οποίες βελτίωσαν την αποτελεσματικότητα της διάδοσής του. Πλέον, κι άλλες εκκλησίες υιοθετούν αυτές τις μεθόδους». Στην πραγματικότητα, οι άλλες εκκλησίες έχουν συσσωρεύσει αρκετή εμπειρία από τη διάδοση του ευαγγελίου, αλλά ο αντίχριστος κοκορεύεται διαρκώς για τις σωστές αποφάσεις και τα επιτεύγματά του, ενημερώνει τους ανθρώπους γι’ αυτά, τα τονίζει και τα επαναλαμβάνει όπου κι αν πάει μέχρι να γίνουν γνωστά σε όλους. Ποιος είναι ο στόχος του; Να χτίσει την εικόνα και το κύρος του, να αποκομίσει επαίνους, υποστήριξη και θαυμασμό από περισσότερους ανθρώπους, να τους κάνει να στρέφονται σ’ αυτόν για τα πάντα. Δεν πετυχαίνει έτσι τον στόχο του να παραπλανά και να ελέγχει τους ανθρώπους; Οι περισσότεροι αντίχριστοι ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο. Αναλαμβάνουν τον ρόλο να παραπλανούν, να παγιδεύουν και να ελέγχουν τους ανθρώπους. Ανεξαρτήτως εκκλησίας, κοινωνικής ομάδας ή εργασιακού περιβάλλοντος, όποτε εμφανίζεται ένας αντίχριστος, οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν υποσυνείδητα να τον λατρεύουν και να τον θαυμάζουν. Όποτε συναντάνε δυσκολίες, όπου νιώθουν μπερδεμένοι και χρειάζονται κάποιον να τους καθοδηγήσει, ιδίως σε κρίσιμες καταστάσεις όπου πρέπει να ληφθεί μια απόφαση, σκέφτονται τον χαρισματικό αντίχριστο. Πιστεύουν μέσα τους τα εξής: «Μακάρι να ήταν εδώ. Όλα θα πήγαιναν καλά. Μόνο αυτός μπορεί να μας δώσει συμβουλές και προτάσεις για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτήν τη δυσκολία. Έχει τις περισσότερες ιδέες και λύσεις. Έχει τις πιο πλούσιες εμπειρίες. Έχει το πιο κοφτερό μυαλό». Το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι λατρεύουν τον αντίχριστο σε τέτοιον βαθμό δεν σχετίζεται άμεσα με τον συνήθη τρόπο που αυτός επιδεικνύεται, δίνει παράσταση και κάνει φιγούρα μπροστά τους; Αν τα λόγια και οι πράξεις του είχαν μια βάση, αν ήταν κάποιος που έσκυβε το κεφάλι κι εργαζόταν σκληρά, αν μιλούσε με φειδώ κι εργαζόταν επιμελώς, χωρίς να διαφημίζεται ή να επιδεικνύεται, πόσο μάλλον να καυχιέται, τότε δεν θα μπορούσε να παραπλανά τους ανθρώπους και να τους κάνει να τον εκτιμούν και να τον θαυμάζουν. Γιατί, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι που είναι σχετικά ειλικρινείς και μπορούν να ασκούν την αλήθεια και να εργάζονται επιμελώς εκλέγονται σπάνια ως επικεφαλής κι εργάτες; Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα και δεν έχουν δεξιότητες διάκρισης. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να ευνοούν εκείνους που διαθέτουν χαρίσματα, ευφράδεια και λατρεύουν την επίδειξη. Ζηλεύουν ιδιαιτέρως κι εγκρίνουν αυτούς τους ανθρώπους. Τους αρέσει να έρχονται σε επαφή μαζί τους. Κατά συνέπεια, είναι φυσικό οι αντίχριστοι να γίνονται αντικείμενα λατρείας και θαυμασμού από τους περισσότερους ανθρώπους. Σε κάθε περίπτωση, οι αντίχριστοι διαθέτουν μια σειρά μεθόδων για να ελέγχουν τους ανθρώπους και δεν διστάζουν να επενδύουν χρόνο κι ενέργεια για να διαχειρίζονται τη θέση και την εικόνα τους στις καρδιές των ανθρώπων, με απώτατο στόχο να ασκήσουν έλεγχο πάνω τους. Τι κάνει ένας αντίχριστος πριν πετύχει αυτόν τον στόχο; Ποια είναι η στάση του απέναντι στη θέση; Δεν πρόκειται για μια κοινή προτίμηση ή ζήλια. Πρόκειται για ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, μια συνειδητή πρόθεση να την κερδίσει. Αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στη δύναμη και τη θέση και βλέπει τη θέση ως προϋπόθεση για να πετύχει τον στόχο του να παραπλανήσει και να ελέγξει τους ανθρώπους. Μόλις αποκτήσει θέση, αρχίζει φυσικά να απολαμβάνει όλα τα οφέλη της. Επομένως, η ικανότητα ενός αντίχριστου να παραπλανά και να ελέγχει τους ανθρώπους είναι αποτέλεσμα επιμελούς διαχείρισης. Δεν ακολουθεί σε καμία περίπτωση αυτό το μονοπάτι κατά τύχη. Ό,τι κάνει είναι σκόπιμο, προσχεδιασμένο και προσεκτικά μελετημένο. Για τους αντίχριστους, το έπαθλο είναι να κερδίσουν δύναμη και να πετύχουν τον στόχο τους να ελέγξουν τους ανθρώπους. Αυτήν την έκβαση επιθυμούν περισσότερο. Η επιδίωξη της δύναμης και της θέσης εμπεριέχει κίνητρο, σκοπό, πρόθεση και κοπιώδη διαχείριση. Όταν μιλάνε ή ενεργούν, δηλαδή, διαθέτουν ισχυρή αίσθηση σκοπού και πρόθεση. Έχουν καθορίσει τον στόχο τους με κάθε λεπτομέρεια. Για παράδειγμα, καυχιούνται ότι έχουν φτάσει σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο ως επικεφαλής ή εργάτες, ότι έχουν κερδίσει έναν συγκεκριμένο αριθμό ανθρώπων μέσω της διάδοσης του ευαγγελίου ή ότι έχουν αναπτύξει διάφορες κλασικές μεθόδους για τη διάδοσή του. Επιδεικνύουν τις εμπειρίες και τα προσόντα τους. Τι σκέφτονται όταν καυχιούνται; Ποιο είναι το κρυφό κίνητρό τους; Δεν σκέφτονται ποια λόγια πρέπει να χρησιμοποιήσουν και πώς να αναμείξουν την αλήθεια με το ψέμα; Τα λόγια τους δεν είναι τυχαία. Ό,τι λένε έχει έναν σκοπό. Το ζήτημα δεν είναι να επαινέσουν απλώς τον εαυτό τους. Τα λόγια τους φαίνονται ιδιαιτέρως μετρημένα και στοχευμένα και φανερώνουν μια υψηλή αίσθηση κοσμιότητας. Για παράδειγμα, όταν συναντούν ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια, η καρδιά τους είναι σε επιφυλακή. Δεν λένε και δεν κάνουν πράγματα απερίσκεπτα ενώπιόν τους, γιατί φοβούνται ότι θα τους διακρίνουν. Είναι πιο πειθαρχημένοι. Παρ’ όλα αυτά, όταν αντιμετωπίζουν καινούργιους ή συνηθισμένους πιστούς, σκέφτονται προσεκτικά τι θα τους πουν. Όταν αντιμετωπίζουν επικεφαλής ή εργάτες, σκέφτονται τι θα τους πουν. Όταν αντιμετωπίζουν ανθρώπους που κατέχουν επαγγελματικές γνώσεις, σκέφτονται τι θα τους πουν. Είναι ιδιαιτέρως επιδέξιοι στα εξωτερικά ζητήματα, γνωρίζουν σε ποιους και με ποια λόγια να απευθυνθούν και πώς να περάσουν αποτελεσματικά το μήνυμά τους. Τα έχουν ξεκαθαρίσει πολύ καλά όλα αυτά. Με άλλα λόγια, οι αντίχριστοι έχουν πάντα συγκεκριμένες προθέσεις όταν ενεργούν. Τα λόγια, οι πράξεις και η διαγωγή τους, ακόμη και η συγκεκριμένη φρασεολογία που επιλέγουν όταν μιλάνε, όλα είναι σκόπιμα. Δεν ενεργούν ως αποτέλεσμα στιγμιαίας αποκάλυψης διαφθοράς, μικρού αναστήματος, ανοησίας ή άγνοιας, ξεστομίζοντας ανοησίες όπου πάνε. Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Αν εξετάσει κανείς τις μεθόδους, τους τρόπους που ενεργούν και τα λόγια που επιλέγουν, οι αντίχριστοι φαίνονται πολύ ύπουλοι και μοχθηροί. Για χάρη της θέσης τους και για να πετύχουν τον στόχο τους να ελέγχουν τους ανθρώπους, αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να επιδειχθούν και να εκμεταλλευτούν το καθετί. Δεν χάνουν καμία ευκαιρία. Πείτε Μου κάτι: Αυτοί οι άνθρωποι θα αποκάλυπταν αυτά τα χαρακτηριστικά ενώπιόν Μου; (Ναι.) Γιατί το λέτε αυτό; (Επειδή η φύση-ουσία τους είναι να επιδεικνύονται.) Η επίδειξη είναι ο τελικός στόχος ενός αντίχριστου; Ποιος είναι ο στόχος του όταν επιδεικνύεται; Θέλει να κερδίσει θέση κι εννοεί τα εξής: «Δεν ξέρεις ποιος είμαι; Κοίτα τι έχω κάνει. Εγώ έκανα αυτά τα καλά πράγματα. Συνεισέφερα αρκετά στον οίκο του θεού. Τώρα που το ξέρεις, δεν πρέπει να μου δώσεις πιο σημαντικό έργο; Δεν πρέπει να με έχεις σε μεγάλη εκτίμηση; Δεν πρέπει να βασίζεσαι σ’ εμένα ό,τι κι αν κάνεις;» Αυτό δεν είναι εσκεμμένο; Οι αντίχριστοι θέλουν να ελέγχουν τους πάντες, όποιοι κι αν είναι. Πώς αλλιώς λέγεται ο έλεγχος; Χειραγώγηση και χειρισμός. Θέλουν να σε κουμαντάρουν. Για παράδειγμα, όταν οι αδελφοί και οι αδελφές επαινούν κάτι επειδή έγινε καλά, ένας αντίχριστος λέει αμέσως ότι αυτός το έκανε, έτσι ώστε να του πουν όλοι ευχαριστώ. Θα ενεργούσε έτσι ένας πραγματικά λογικός άνθρωπος; Σε καμία περίπτωση. Όταν οι αντίχριστοι κάνουν το παραμικρό καλό, θέλουν να το μαθαίνουν όλοι, να τους έχουν όλοι σε μεγάλη εκτίμηση και να τους επαινούν. Αυτό τους ικανοποιεί. Ό,τι κι αν κάνουν, θέλουν να κερδίζουν κομπλιμέντα και λατρεία από τους ανθρώπους και είναι πρόθυμοι να υπομείνουν τα πάντα για να το πετύχουν. Για χάρη της θέσης και της δύναμης, οι αντίχριστοι δεν αφήνουν καμία ευκαιρία να τους ξεφύγει προκειμένου να επιδειχθούν, ακόμη κι αν η επίδειξή τους φαίνεται ανόητη ή οι μέθοδοί τους είναι χοντροκομμένες και προκαλούν την περιφρόνηση των ανθρώπων. Και πάλι δεν αφήνουν τέτοιες ευκαιρίες να πάνε χαμένες. Επίσης, εφαρμόζουν κάθε αναγκαίο μέσο για να πετύχουν τον στόχο τους να ελέγξουν τους ανθρώπους και δεν φείδονται προσπαθειών προκειμένου να το καταφέρουν. Καταβάλλουν επίπονη προσπάθεια και στύβουν το μυαλό τους για να καταστρώσουν τις σκευωρίες τους. Όταν κάνουν κάτι καλό, το επιδεικνύουν συνεχώς και το διαφημίζουν παντού. Όταν κάνει κάποιος άλλος κάτι καλό, το φθονούν και κάνουν το παν για να το αποδώσουν στον εαυτό τους ή λένε ότι συνέβαλαν κι αυτοί, έτσι ώστε να πάρουν τα εύσημα. Εν συντομία, οι αντίχριστοι έχουν τακτικές για να ελέγχουν τους ανθρώπους. Δεν είναι σε καμία περίπτωση στιγμιαία δολιότητα ή μια-δυο περιστασιακές πράξεις. Αντιθέτως, κάνουν και λένε πολλά πράγματα. Τα λόγια τους είναι παραπλανητικά κι ο απώτερος στόχος τους όταν λένε και κάνουν αυτά τα πράγματα είναι να ελέγξουν τους ανθρώπους.

Με τι σκοπό ελέγχει ένας αντίχριστος τους ανθρώπους; Για να αποκτήσει θέση κι εξουσία στις καρδιές των ανθρώπων. Μόλις αποκτήσει εξουσία και θέση, αρχίζει να απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης και τα διάφορα συμφέροντα που τη συνοδεύουν. Για παράδειγμα, όταν κάνει ζέστη, ενώ οι άλλοι μένουν σε δωμάτια χωρίς κλιματισμό, αυτός μένει σε δωμάτιο με κλιματισμό. Κατά τη διάρκεια των γευμάτων, ενώ οι άλλοι τρώνε μόνο μια μερίδα λαχανικών και ρύζι, αυτός προσθέτει λίγο κρέας και σούπα. Σε μια αίθουσα όπου δεν υπάρχει θέση, οι άλλοι κάθονται στο πάτωμα και φυλάνε μια καρέκλα γι’ αυτόν. Αυτή η ειδική μεταχείριση είναι το αποτέλεσμα της θέσης του. Ο αντίχριστος απολαμβάνει τα οφέλη που τη συνοδεύουν. Φυσικά, αυτά τα συμφέροντα και οι απολαύσεις δεν αρκούν για να ικανοποιήσουν τις φιλοδοξίες του. Χρειάζεται όχι μόνο τα υλικά οφέλη που του δίνει η θέση του, αλλά και τη ματαιοδοξία, την ικανοποίηση και την αίσθηση ασφάλειας που αυτή φέρνει στον εσωτερικό του κόσμο. Ποιες είναι οι συμπεριφορές εκείνων που παραπλανούνται, προσελκύονται κι ελέγχονται από τους αντίχριστους; Συγκρίνουν τη θέση, την εξουσία, τα χαρίσματα και τις ικανότητές τους, όπως επίσης το οικογενειακό και ταξικό τους υπόβαθρο, κι ανταγωνίζονται ποιος θα σκεφτεί τις πιο μοχθηρές ιδέες και τίνος το μυαλό είναι πιο κοφτερό. Οι αντίχριστοι της θρησκείας ανταγωνίζονται, επίσης, για το ποιος προσεύχεται περισσότερο. Όταν ένας άνθρωπος προσεύχεται για δέκα λεπτά, ο άλλος προσεύχεται για είκοσι. Κατά τη διάρκεια μιας συνάθροισης, μπορεί να μην κάνουν τίποτα άλλο παρά να προσεύχονται ασταμάτητα· μοιάζουν με τους ανθρώπους που απαγγέλουν γραφές σε έναν βουδιστικό ναό και μουρμουρίζουν ασταμάτητα. Ακούει ο Θεός αυτές τις προσευχές; Κρίνοντας από το πώς προσεύχονται, το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί πάνω τους. Βλέπουν ποιος προσεύχεται περισσότερο, ποιος προσεύχεται με πιο δυνατή φωνή και μπορεί να καπελώσει τους άλλους. Αυτό δεν είναι σκέτη τρέλα; Οι πράξεις τους είναι απίστευτες και παράλογες. Αυτές είναι εκδηλώσεις που βλέπουμε πρωτίστως σε εκείνους που παραπλανούνται κι ελέγχονται από τους αντίχριστους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν οι αντίχριστοι οδηγούν τους ανθρώπους. Επομένως, όταν σε παραπλανά και σε ελέγχει ένας αντίχριστος, τον θαυμάζεις, τον ακολουθείς και τον υπακούς στα πάντα. Δεν ακούς κανέναν άλλον, ακόμη κι αν μιλάει ο Θεός. Αυτές είναι οι συμπεριφορές που επιδεικνύεις. Όταν οι αντίχριστοι ελέγχουν τους ανθρώπους, είναι σαν να τους κυβερνά ο Σατανάς. Όταν είσαι υπό τον έλεγχο του Σατανά κι έχεις στην καρδιά σου χώρο και για τον άνθρωπο και για τον Σατανά, τότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί πάνω σου. Θα σε απαρνηθεί. Σ’ αρέσει να ακολουθείς αντίχριστους; Σ’ αρέσει να τους θαυμάζεις; Σ’ αρέσει να δέχεσαι τον έλεγχο και τη χειραγώγησή τους; Τότε, θα παραδοθείς σ’ αυτούς. Αν πιστεύεις πως ό,τι λένε οι αντίχριστοι είναι η αλήθεια, τότε μπορείς να τους ακούς και να τους ακολουθήσεις. Θα παραδοθείς σ’ αυτούς. Παρ’ όλα αυτά, εσύ θα είσαι υπόλογος για τις συνέπειες. Αν δεν φτάσεις στη σωτηρία μια μέρα, μη ρίξεις το φταίξιμο στον Θεό και μην παραπονεθείς γι’ Αυτόν. Ο Θεός δεν έχει καμία σχέση. Είναι δική σου επιλογή και πρέπει να πληρώσεις το τίμημα για την επιλογή σου.

Ολοκληρώσαμε λίγο-πολύ τη συναναστροφή μας πάνω στις εκδηλώσεις των αντίχριστων όσον αφορά τον έλεγχο που ασκούν στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν τι σημαίνει να ελέγχονται. Εξωτερικά, μπορεί να φαίνεται ότι κάποιοι ακολουθούν τον Θεό, ακούνε τα κηρύγματά Του, τρώνε και πίνουν τα λόγια Του, ζουν εκκλησιαστική ζωή, κάνουν τα καθήκοντά τους και δεν έχουν εγκαταλείψει τον οίκο του Θεού. Γιατί, λοιπόν, ελέγχονται από τους αντίχριστους; Πρωτίστως, επειδή δεν έχουν την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι παραπλανήθηκαν αρχικά από τους αντίχριστους και κατέληξαν στη συνέχεια να τους θαυμάζουν ιδιαιτέρως, πράγμα που οδήγησε στο να ελέγχονται απ’ αυτούς. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι επηρεάζονται και δεσμεύονται απ’ αυτούς. Μπορεί να κάνεις τα καθήκοντά σου, αλλά παραπλανάσαι από τους αντίχριστους ενώ αναζητάς τις αλήθεια-αρχές καθώς εκτελείς το καθήκον σου. Όσο περισσότερο συμβαδίζουν οι δηλώσεις και οι απόψεις τους με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες σου, τόσο περισσότερο τις θεωρείς σωστές και σύμφωνες με την αλήθεια. Σταματάς να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές, δεν είσαι πρόθυμος πλέον να σκέφτεσαι ανεξάρτητα και δεν βασίζεις πλέον την άσκησή σου στα λόγια του Θεού. Πιστεύεις ότι οι απόψεις των αντίχριστων δεν είναι καθόλου λανθασμένες και τις επιβεβαιώνεις με όλη σου την καρδιά. Μόλις συμβεί αυτό, αν ασκείσαι πραγματικά σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, νιώθεις ταραχή κι ανησυχία. Νιώθεις ότι έχεις απογοητεύσει τους αντίχριστους κι ότι δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να ενεργείς μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν δεσμεύεσαι ολοκληρωτικά από τις δηλώσεις και τις απόψεις των αντίχριστων; Όταν κάνεις κάτι, δεν ξέρεις πώς να κρίνεις, να αναζητάς ή να συμμορφώνεσαι με βάση τα λόγια του Θεού. Δεν ξέρεις πώς να το κάνεις ούτε τολμάς να το κάνεις. Γιατί δεν ξέρεις και δεν τολμάς; Οι αντίχριστοι δεν έχουν μιλήσει ακόμη. Δεν σου έχουν δώσει μια απόφαση ούτε έχουν καταλήξει σε ένα συμπέρασμα. Δεν σου έχουν μιλήσει για την έκβαση και δεν σε έχουν καθοδηγήσει προς μια κατεύθυνση. Γι’ αυτό δεν τολμάς να ενεργήσεις σύμφωνα με όσα κατανοείς και φοβάσαι ότι θα ακολουθήσεις τον λάθος δρόμο, ότι θα κάνεις κάτι λάθος. Δεν ελέγχεσαι; Γιατί φοβάσαι διαρκώς; Δεν ήταν ξεκάθαρα τα λόγια του Θεού; Δεν σου μετέδωσαν τις αρχές, δεν σου είπαν τι να κάνεις; Γιατί αγνοείς τα λόγια του Θεού κι επιμένεις να ακούς τους αντίχριστους; Σε παραπλανούν και σε ελέγχουν. Για παράδειγμα, είπα σε κάποιον να χτίσει έναν τοίχο, προσδιορίζοντας το ύψος, το μήκος και την τοποθεσία. Στη συνέχεια, ένας αντίχριστος ήρθε και είπε τα εξής: «Το ύψος του τοίχου είναι εντάξει, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα. Αν τον χτίσεις έτσι, δεν θα καταρρεύσει όταν φυσήξει αέρας;» Ακούγοντας αυτά τα λόγια, ο άνθρωπος είπε τα εξής: «Έχεις δίκιο. Λες να καταρρεύσει; Αφού δεν το είπε ο Θεός, δεν θα τον χτίσω ακόμη». Όταν πήγα για επιθεώρηση αργότερα, ρώτησα τα εξής: «Γιατί δεν έχτισες τον τοίχο; Έχουν περάσει αρκετές μέρες και δεν τον έχτισες ακόμη. Γιατί καθυστερείς;» Απάντησε ότι κάποιος εξέφρασε την ανησυχία ότι ο τοίχος μπορεί να γκρεμιστεί από τον αέρα. Του είπα να χρησιμοποιήσει μια κολόνα για στήριξη αν ανησυχεί για τον αέρα και το συγκράτησε στη μνήμη του. Αργότερα, ο αντίχριστος επέστρεψε για να τον αναστατώσει, λέγοντας τα εξής: «Αρκεί μια κολόνα; Μήπως πρέπει να χρησιμοποιήσεις δύο;» Ο άνθρωπος σκέφτηκε ότι ο Θεός είχε πει να χρησιμοποιήσει μόνο μια κολόνα κι όχι δύο. Και πάλι, δεν ήξερε τι να κάνει. Αφού παραπλανήθηκε κι αναστατώθηκε τόσο από τον αντίχριστο, όλα τα λόγια που είχα πει νωρίτερα ήταν μάταια. Δεν κατάφερε να συνεχίσει το έργο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ελέγχεται από τον αντίχριστο; Ποιον πρέπει να ακούσει σ’ αυτό το ζήτημα; (Τον Θεό.) Τότε, γιατί δεν άκουσε τα λόγια του Θεού; Δεν ήθελε να ακούσει; Ήθελε, αλλά παραπλανήθηκε από τις αιρετικές δοξασίες και τις πλάνες του αντίχριστου. Αφού παραπλανήθηκε, υπάκουσε τον αντίχριστο, πράγμα που σημαίνει ότι ο αντίχριστος πήρε τον έλεγχο. Όταν η συμπεριφορά και οι σκέψεις του είναι δέσμιες του αντίχριστου, αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται υπό τον έλεγχο του αντίχριστου. Τελικά, αυτός ο άνθρωπος δεν εκπλήρωσε το καθήκον του, δεν υποτάχθηκε στον Θεό ούτε άκουσε τα λόγια Του. Πώς προέκυψε αυτή η έκβαση; Προέκυψε από την άγνοιά του και συνδέεται άρρηκτα με την παραπλάνηση, την αναστάτωση και τον έλεγχο του αντίχριστου. Γιατί ανακατεύτηκε ο αντίχριστος; Τι σημαίνει αυτό; Ήθελε να δείξει την εξυπνάδα του και αυτά που πραγματικά έλεγε ήταν τα εξής: «Γιατί άκουσες τυφλά τον θεό όταν σου είπε να χτίσεις αυτόν τον τοίχο εδώ; Γιατί σκέφτεσαι τόσο απλοϊκά; Αν χτίσεις τον τοίχο εδώ, δεν θα καταρρεύσει μόλις αρχίσει να φυσάει; Καλύτερα να ακούς εμένα παρά τον θεό, εγώ σ’ τα λέω σωστά. Πρέπει να με ακούς. Αν με ακούς, θα είμαι ικανοποιημένος. Αν, όμως, ακούς τον θεό, αυτό δεν μου κάθεται καλά και δεν θα είμαι ικανοποιημένος. Δεν θα σου βγει σε καλό να ακούς τον θεό. Εγώ τι θα απογίνω;» Δεν το είπε τόσο ξεκάθαρα. Ανακατεύτηκε κι έφερε σκόπιμα ταραχή. Μετά την παρέμβασή του, το έργο δεν ολοκληρώθηκε κι αυτός φάνηκε συνετός, πράγμα που τον χαροποίησε. Όταν ο Θεός λέει σε κάποιον να χτίσει έναν τοίχο, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να τον χτίσει αμέσως. Σ’ αυτήν την περίπτωση, το αποτέλεσμα ήταν ότι ο τοίχος δεν χτίστηκε. Ποιος προκάλεσε αυτό το αποτέλεσμα; Το προκάλεσε ο αντίχριστος. Αυτός ο άνθρωπος παραπλανήθηκε, αναστατώθηκε κι ελέγχθηκε από τον αντίχριστο. Μοιάζει με τον τρόπο που το φίδι παρέσυρε τον Αδάμ και την Εύα. Ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα τα εξής: «Από του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Αυτά τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια; Είναι η αλήθεια και δεν χρειάζεται να κατανοείς τη σημασία τους. Πρέπει μόνο να ακούς και να υποτάσσεσαι. Ανεξαρτήτως περίστασης, ο λόγος του Θεού δεν αλλάζει. Αν ο Θεός θέλει να κάνεις κάτι, τότε κάν’ το. Μην το αναλύεις. Ακόμη κι αν δεν τον κατανοείς, να ξέρεις ότι ο λόγος του Θεού είναι σωστός. Πρέπει να κατανοήσεις αυτόν τον ορισμό βαθιά μέσα σου. Με άλλα λόγια, πρέπει να γνωρίζεις πρώτα και κύρια αυτήν την αλήθεια. Είτε τα λόγια του Θεού συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις σου είτε όχι, είτε τα κατανοείς είτε όχι, όσο μπερδεμένος κι αν είσαι, πρέπει να τηρείς τα λόγια Του. Αυτή είναι η ευθύνη και το καθήκον σου. Αφού το πάρεις απόφαση, τι πρέπει να κάνεις όταν έρθει ο Σατανάς να σε ξελογιάσει και πάλι; Πρέπει να μείνεις πιστός στα λόγια του Θεού και να ακολουθήσεις την οδό Του. Αυτή είναι η πρωταρχική αρχή. Αγνόησε ό,τι κι αν λέει ο Σατανάς. Ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα όταν ο Αδάμ και η Εύα άκουσαν τα λόγια του φιδιού; Παραπλανήθηκαν κι ελέγχθηκαν από τον Σατανά. Με μια μόνο φράση απατηλών, ασαφών και διαβολικών λόγων, ο Σατανάς κατάφερε να επηρεάσει και να ελέγξει τη συμπεριφορά του Αδάμ και της Εύας. Ο Θεός δεν ήθελε να δει αυτό το αποτέλεσμα. Ποιος ήταν ο σκοπός του φιδιού όταν είπε αυτά τα λόγια; Μ’ αυτά τα λόγια, ήθελε να μπερδέψει τις σκέψεις των ανθρώπων, να επηρεάσει τη συμπεριφορά τους και να τους κάνει να σταματήσουν να ακούνε τα λόγια του Θεού και να τα απαρνηθούν. Μόλις φυτεύτηκε στο μυαλό των ανθρώπων αυτή η ζωηρή σκέψη, ακολούθησαν το μονοπάτι που τους υποδείχθηκε. Ποιος ήταν ο σκοπός του Σατανά; Να πει τα εξής: «Μην ακούς τι λέει ο θεός. Εμένα να ακούς. Πρέπει να φας αυτόν τον καρπό». Ο Θεός τούς είπε να μην τον φάνε, ενώ ο Σατανάς τούς είπε να τον φάνε. Ο Αδάμ και η Εύα έφαγαν τελικά τον καρπό; (Τον έφαγαν.) Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Σατανάς έλεγξε τους ανθρώπους. Όταν ακούς τα διαβολικά λόγια ενός αντίχριστου, μπορεί να αποπροσανατολιστείς και να χάσεις την κατεύθυνσή σου. Διατρέχεις τον κίνδυνο να μην ακούσεις τα λόγια του Θεού. Αυτό δεν σημαίνει ότι η συμπεριφορά και οι σκέψεις σου επηρεάζονται κι ελέγχονται απ’ αυτόν τον αντίχριστο; Αυτό είναι το νόημα του ελέγχου. Έχετε συναντήσει ποτέ παρόμοιες καταστάσεις; Κάποιοι κακοπροαίρετοι άνθρωποι βλέπουν ότι ολοκληρώνεις μια εργασία χωρίς πρόβλημα και είσαι έτοιμος να πετύχεις αποτελέσματα και να ξεχωρίσεις. Συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν μεγάλη ανάμειξη σ’ αυτό το ζήτημα. Όταν ξεχωρίζεις εσύ, δεν ξεχωρίζουν αυτοί. Οπότε, διατυπώνουν φαινομενικά αληθοφανείς απόψεις ή ερωτήσεις για να σε παραπλανήσουν, να σε αναστατώσουν και να σε ελέγξουν. Ως αποτέλεσμα, μπερδεύεσαι και σκέφτεσαι ότι τα λόγια τους είναι εξίσου λογικά. Δεν ξέρεις τι να κάνεις πια και δεν μπορείς να προχωρήσεις με το καθήκον σου, οπότε το σταματάς. Αυτό δεν είναι ανοησία; Αρχικά, όταν δεν είχες ακόμη παραπλανηθεί, είχες αρκετά καθαρό μυαλό και ήξερες τι να κάνεις. Μόλις, όμως, σε αναστάτωσε ο αντίχριστος, μπερδεύτηκες και δεν ήξερες πώς να χειριστείς σωστά τα πράγματα. Ποιο είναι το ζήτημα εδώ; (Η παραπλάνηση.) Οι άνθρωποι που παραπλανούνται κι ελέγχονται εύκολα από τους αντίχριστους ή τον Σατανά είναι αδαείς και μπερδεμένοι. Σε ό,τι αφορά πώς εκδηλώνονται οι αντίχριστοι για να παραπλανούν και να ελέγχουν τους ανθρώπους, ήταν αρκετά συγκεκριμένη η συναναστροφή μας; Πρέπει να είστε πλέον σε θέση να καταλαβαίνετε. Όταν σας τυχαίνει κάτι, πρέπει να το συγκρίνετε με τις διάφορες αλήθειες προκειμένου να αναλογίζεστε τα λόγια, τις πράξεις και την ουσία σας. Παράλληλα, πρέπει να προσπαθείτε να καταλάβετε και να διακρίνετε τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω σας για να κατανοήσετε πιο ξεκάθαρα την αλήθεια και να κατανοήσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια τις φύση-ουσίες διαφόρων ανθρώπων.

Αυτήν τη στιγμή, πολλοί από σας έχετε μόλις έρθει σε επαφή με τις συγκεκριμένες καταστάσεις κι εκδηλώσεις διαφόρων αληθειών. Γιατί λέω ότι έχετε μόλις έρθει σε επαφή μαζί τους; Επειδή μόλις καταφέρατε να κατανοήσετε κάποιες λεπτομέρειες. Έχετε ακόμη μεγάλη απόσταση, όμως, πριν την πραγματική είσοδο. Η κατανόηση δεν συνεπάγεται είσοδο. Όταν κατανοείς, αυτό σημαίνει μόνο ότι στο μυαλό σου, η κατανόηση των εννοιών και των ορισμών αυτών των ζητημάτων είναι σχετικά ακριβής και πιο σύμφωνη με την αλήθεια. Απέχεις, όμως, πολύ ακόμη από την προσωπική είσοδο. Η κατανόηση, η αναγνώριση και η σύνδεση αυτών των ζητημάτων με την κατάστασή σου και με τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω σου δεν σημαίνει ότι έχεις είσοδο. Αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η σωτηρία και η αλλαγή διάθεσης κάποιου ξεκινά με την κατανόηση διαφόρων αληθειών, και η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα ξεκινά με την άσκηση αυτών των αληθειών. Αν είχατε κάποιο θεμέλιο στην κατανόησή σας και στην είσοδό σας στις διάφορες αλήθειες, τότε, όταν σας ζήτησα παραδείγματα, θα σκεφτόσασταν αμέσως τις δικές σας εκδηλώσεις ή κάποια πράγματα που έχετε δει και βιώσει. Αυτό θα έκανε τη συναναστροφή Μου πολύ πιο εύκολη και δεν θα χρειαζόταν να υπεισέλθω σε τόσες λεπτομέρειες. Θα είχατε ήδη εμπειρίες και θα φτάνατε σ’ αυτό το επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, όταν σας ρωτάω τώρα, σκέφτεστε αυτήν τη στιγμή και χρειάζεται να ψάξετε και να σκαλίσετε τη μνήμη σας. Όταν βλέπω ότι δεν γνωρίζετε αυτά τα πράγματα και δεν τα έχετε βιώσει οι ίδιοι, πρέπει να σας τα εξηγώ με λεπτομέρειες, να διευκρινίζω τις κεντρικές και κύριες πτυχές και τα ουσιώδη θέματα αυτών των ζητημάτων και να σας δίνω μια βασική κατανόηση των λεπτομερειών των διαφόρων αληθειών προκειμένου να μην μπερδεύετε τις έννοιες ή τους ορισμούς όταν ασκείστε, να μην μπλέκετε ανόμοια πράγματα, ή να θεωρείτε ότι αυτά τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα. Θα καταφέρετε να διαχωρίσετε ξεκάθαρα τις διάφορες πτυχές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, την επόμενη φορά που θα συναναστραφώ πάνω σ’ αυτά τα πράγματα, θα είναι εύκολο. Για την ώρα, έχετε δρόμο ακόμη, οπότε πρέπει πάντα να σας τα εξηγώ με λεπτομέρειες. Πόσο από το περιεχόμενο των συναναστροφών στις συναθροίσεις μας μπορείτε να αναλογιστείτε και να χωνέψετε; Αν είναι μόνο δέκα τοις εκατό, τότε δεν έχετε σχεδόν καθόλου ανάστημα. Αν είναι τριάντα τοις εκατό, τότε έχετε κατανοήσει κάποια πράγματα μόνο. Αν φτάσετε στο πενήντα τοις εκατό, έχετε κάποιο ανάστημα και είσοδο. Αν δεν φτάσετε στο πενήντα τοις εκατό, δεν έχετε καμία είσοδο. Καταλαβαίνετε, σωστά; Αν εξακολουθείτε να μην καταλαβαίνετε όταν συναναστρέφομαι έτσι, αυτό σημαίνει ότι το επίπεδό σας είναι πολύ χαμηλό και δεν μπορείτε να κατανοήσετε την αλήθεια με κανέναν τρόπο. Εντάξει, η σημερινή συναναστροφή μας ολοκληρώθηκε. Τα λέμε την επόμενη φορά!

17 Απριλίου 2019