Όλοι σας βρίσκεστε εν μέσω δοκιμασίας και εξευγενισμού. Πώς θα πρέπει να αγαπάτε τον Θεό κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού; Έχοντας βιώσει τον εξευγενισμό, οι άνθρωποι είναι σε θέση να προσφέρουν αληθινό αίνο στον Θεό και, εν μέσω εξευγενισμού, μπορούν να δουν ότι έχουν πάρα πολλές ελλείψεις. Όσο πιο μεγάλος είναι ο εξευγενισμός σου, τόσο πιο ικανός είσαι να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα· όσο πιο μεγάλος είναι ο εξευγενισμός των ανθρώπων, τόσο πιο μεγάλη είναι η αγάπη τους για τον Θεό. Αυτό θα πρέπει να καταλάβετε. Γιατί πρέπει να εξευγενίζονται οι άνθρωποι; Ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα; Ποια είναι η σημασία του έργου του εξευγενισμού που πραγματοποιεί ο Θεός στον άνθρωπο; Αν αναζητάς πραγματικά τον Θεό, τότε έχοντας βιώσει τον εξευγενισμό Του έως έναν ορισμένο βαθμό, θα νιώσεις πως είναι εξαιρετικά καλός και άκρως αναγκαίος. Πώς θα πρέπει να αγαπά ο άνθρωπος τον Θεό κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού; Χρησιμοποιώντας την απόφασή του να αγαπά τον Θεό για να αποδεχτεί τον εξευγενισμό Του: Κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού, μέσα σου βασανίζεσαι σαν να σου στρίβουν ένα μαχαίρι στην καρδιά, κι όμως είσαι πρόθυμος να ικανοποιήσεις τον Θεό χρησιμοποιώντας την καρδιά σου που Τον αγαπά, ενώ δεν είσαι πρόθυμος να φροντίσεις τη σάρκα. Αυτό σημαίνει να κάνεις πράξη την αγάπη για τον Θεό. Μέσα σου πονάς και ο πόνος σου έχει φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο, κι όμως εξακολουθείς να είσαι πρόθυμος να παρουσιαστείς ενώπιον του Θεού και να προσευχηθείς, λέγοντας: «Ω, Θεέ μου! Δεν μπορώ να Σε αφήσω. Παρόλο που υπάρχει σκοτάδι μέσα μου, επιθυμώ να Σε ικανοποιώ· γνωρίζεις την καρδιά μου και θα ήθελα να επενδύσεις περισσότερη από την αγάπη Σου μέσα μου». Αυτό είναι άσκηση κατά τον εξευγενισμό. Αν χρησιμοποιείς σαν θεμέλιο την καρδιά σου που αγαπά τον Θεό, ο εξευγενισμός μπορεί να σε φέρει πιο κοντά στον Θεό και να σε κάνει πιο οικείο Του. Εφόσον πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να παραδώσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού. Εάν προσφέρεις και αποθέσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού, τότε κατά τον εξευγενισμό θα είναι αδύνατο να αρνηθείς ή να εγκαταλείψεις τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, η σχέση σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο στενή και όλο και πιο κανονική, ενώ η κοινωνία σου με τον Θεό θα γίνεται όλο και πιο συχνή. Εάν ασκείσαι πάντοτε με αυτόν τον τρόπο, τότε θα περνάς περισσότερο χρόνο υπό το φως του Θεού και περισσότερο χρόνο υπό την καθοδήγηση του λόγου Του. Επίσης, θα υπάρχουν ολοένα περισσότερες αλλαγές στη διάθεσή σου, ενώ η γνώση σου θα αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Όταν έρθει η μέρα που θα σε βρουν ξαφνικά οι δοκιμασίες του Θεού, όχι μόνο θα μπορέσεις να σταθείς στο πλευρό του Θεού, αλλά θα μπορέσεις και να καταθέσεις μαρτυρία για τον Θεό. Εκείνη τη στιγμή, θα είσαι σαν τον Ιώβ ή τον Πέτρο. Εάν έχεις καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό, θα Τον αγαπάς πραγματικά και θα δώσεις τη ζωή σου γι’ Αυτόν με προθυμία· θα γίνεις μάρτυρας του Θεού και αγαπητός στον Θεό. Η αγάπη που έχει βιώσει τον εξευγενισμό είναι δυνατή, όχι αδύναμη. Ανεξάρτητα από το πότε και το πώς σε υποβάλλει ο Θεός στις δοκιμασίες Του, είσαι σε θέση να μην ανησυχείς για το αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, να παραμερίζεις τα πάντα για τον Θεό με προθυμία και να υπομένεις το οτιδήποτε για τον Θεό με ευχαρίστηση —έτσι, η αγάπη σου θα είναι αγνή και η πίστη σου αληθινή. Μόνο τότε θα γίνεις κάποιος τον οποίο αγαπά πραγματικά ο Θεός και τον οποίο έχει πραγματικά οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός.

Αν οι άνθρωποι βρεθούν υπό την επιρροή του Σατανά, τότε δεν έχουν αγάπη για τον Θεό μέσα τους, ενώ τα προηγούμενα οράματά τους, η αγάπη και η αποφασιστικότητά τους έχουν εξαφανιστεί. Παλαιότερα, οι άνθρωποι πίστευαν πως έπρεπε να υποφέρουν για τον Θεό, ωστόσο σήμερα το βρίσκουν ντροπιαστικό και έχουν πληθώρα παραπόνων. Αυτό είναι το έργο του Σατανά, ένα σημάδι πως ο άνθρωπος έχει περιέλθει υπό την εξουσία του Σατανά. Εάν αντιμετωπίσεις αυτήν την κατάσταση, θα πρέπει να προσευχηθείς και να την αντιστρέψεις το συντομότερο δυνατόν —έτσι θα προστατευτείς από τις επιθέσεις του Σατανά. Κατά τη διάρκεια του πικρού εξευγενισμού μπορεί ο άνθρωπος να βρεθεί ευκολότερα υπό την επιρροή του Σατανά, οπότε πώς θα πρέπει να αγαπάς τον Θεό κατά τον εξευγενισμό αυτόν; Θα πρέπει να επιστρατεύσεις τη θέλησή σου, να αποθέσεις την καρδιά σου ενώπιον του Θεού και να Του αφιερώσεις όσο χρόνο σού απομένει. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο σε εξευγενίζει ο Θεός, θα πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, ώστε να ικανοποιήσεις το θέλημα του Θεού, και θα πρέπει να αναλάβεις ο ίδιος την ευθύνη να αναζητάς τον Θεό και να αναζητάς την κοινωνία. Σε τέτοιες στιγμές, όσο πιο παθητικός είσαι, τόσο πιο αρνητικός θα γίνεις και τόσο ευκολότερο θα είναι να υποτροπιάσεις. Όταν είναι απαραίτητο να εκπληρώσεις τη λειτουργία σου, παρόλο που δεν την εκπληρώνεις καλά, κάνεις ό,τι μπορείς χρησιμοποιώντας τίποτα άλλο παρά την καρδιά σου που αγαπά τον Θεό· ανεξάρτητα από το τι λένε οι άλλοι —είτε λένε πως τα έχεις πάει καλά είτε πως τα έχεις πάει άσχημα— οι προθέσεις σου είναι σωστές και δεν είσαι αυτάρεσκος, διότι ενεργείς προς όφελος του Θεού. Όταν οι άλλοι σε παρερμηνεύουν, μπορείς να προσευχηθείς στον Θεό, λέγοντας: «Ω, Θεέ μου! Δεν ζητώ οι άλλοι να με ανέχονται και να μου φέρονται καλά, μήτε να με καταλαβαίνουν και να με επιδοκιμάζουν. Ζητώ μόνο να μπορώ να Σε αγαπώ στην καρδιά μου, να είμαι γαλήνιος στην καρδιά μου και να έχω καθαρή τη συνείδησή μου. Δεν ζητώ να με επαινούν οι άλλοι, ούτε να με έχουν σε μεγάλη εκτίμηση· επιζητώ μόνο να Σε ικανοποιώ από καρδιάς· εκπληρώνω τον ρόλο μου κάνοντας όλα όσα μπορώ και, παρόλο που είμαι ανόητος, χαζός, χαμηλού επιπέδου και τυφλός, γνωρίζω πως είσαι αξιαγάπητος και είμαι διατεθειμένος να Σου αφιερώσω όλα όσα έχω». Μόλις προσευχηθείς με αυτόν τον τρόπο, θα αναδυθεί η καρδιά σου που αγαπά τον Θεό και θα νιώσεις πολύ πιο ανακουφισμένος μέσα στην καρδιά σου. Αυτό σημαίνει να κάνεις πράξη την αγάπη για τον Θεό. Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας σου, θα αποτύχεις δυο φορές και θα πετύχεις μία, ή θα αποτύχεις πέντε φορές και θα πετύχεις δύο, και καθώς θα συνεχίσεις να βιώνεις με αυτόν τον τρόπο, μόνο εν μέσω της αποτυχίας θα είσαι σε θέση να δεις την ομορφιά του Θεού και να ανακαλύψεις τι ελλείψεις έχεις μέσα σου. Όταν βρεθείς ξανά σε τέτοιες συνθήκες, θα πρέπει να είσαι προσεκτικός, να μετριάσεις τα βήματά σου και να προσεύχεσαι πιο συχνά. Σταδιακά, θα αποκτήσεις την ικανότητα να θριαμβεύεις σε τέτοιες συνθήκες. Όταν συμβεί αυτό, θα σημαίνει πως οι προσευχές σου είχαν αποτέλεσμα. Όταν δεις πως έχεις επιτύχει αυτήν τη φορά, θα νιώσεις ευχαρίστηση μέσα σου και όταν προσεύχεσαι, θα μπορείς να νιώθεις τον Θεό, και πως η παρουσία του Αγίου Πνεύματος δεν σε έχει εγκαταλείψει —μόνο τότε θα ξέρεις πως ο Θεός εργάζεται μέσα σου. Αυτός ο τρόπος άσκησης θα σου προσφέρει ένα μονοπάτι βίωσης. Εάν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, τότε δεν θα έχεις την παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα σου. Όμως, αν κάνεις την αλήθεια πράξη όταν βλέπεις τα πράγματα όπως είναι, τότε, παρόλο που θα πονάς μέσα σου, το Άγιο Πνεύμα θα είναι κατόπιν μαζί σου, θα μπορείς να νιώθεις την παρουσία του Θεού όταν προσεύχεσαι, θα έχεις τη δύναμη να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, ενώ κατά την κοινωνία με τους αδελφούς και τις αδελφές σου δεν θα υπάρχει τίποτα που να βαραίνει τη συνείδησή σου και θα νιώθεις γαλήνη, και με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσεις να φέρεις στο φως ό,τι έχεις κάνει. Ανεξαρτήτως του τι λένε οι άλλοι, θα μπορείς να έχεις μια κανονική σχέση με τον Θεό, δεν θα περιορίζεσαι από τους άλλους, θα είσαι υπεράνω όλων —κι έτσι, θα αποδείξεις πως έκανες αποτελεσματικά πράξη τον λόγο του Θεού.

Όσο πιο βαθύς είναι ο εξευγενισμός από τον Θεό, τόσο περισσότερο είναι σε θέση οι καρδιές των ανθρώπων να αγαπήσουν τον Θεό. Τα βάσανα στις καρδιές τους ωφελούν τη ζωή τους, οι ίδιοι είναι πιο ικανοί να είναι γαλήνιοι ενώπιον του Θεού, η σχέση τους με τον Θεό είναι πιο στενή, ενώ είναι πιο ικανοί να δουν την υπέρτατη αγάπη και την υπέρτατη σωτηρία του Θεού. Ο Πέτρος βίωσε τον εξευγενισμό εκατοντάδες φορές, ενώ ο Ιώβ υποβλήθηκε σε πολλές δοκιμασίες. Εάν επιθυμείτε να οδηγηθείτε στην τελείωση από τον Θεό, θα πρέπει κι εσείς να υποβληθείτε σε εξευγενισμό εκατοντάδες φορές· μόνο αν υποβληθείτε σε αυτήν τη διαδικασία και βασιστείτε σε αυτό το στάδιο θα μπορέσετε να ικανοποιήσετε το θέλημα του Θεού και να οδηγηθείτε στην τελείωση από τον Θεό. Ο εξευγενισμός είναι το καλύτερο μέσο με το οποίο ο Θεός οδηγεί στην τελείωση τον άνθρωπο· μόνο ο εξευγενισμός και οι πικρές δοκιμασίες μπορούν να φανερώσουν την αληθινή αγάπη για τον Θεό στις καρδιές των ανθρώπων. Χωρίς κακουχίες, οι άνθρωποι στερούνται της αληθινής αγάπης για τον Θεό· αν δεν δοκιμαστούν μέσα τους, αν δεν υποβληθούν πραγματικά σε εξευγενισμό, τότε οι καρδιές τους θα περιπλανώνται πάντα εξωτερικά. Όταν εξευγενιστείς ως έναν βαθμό, θα δεις τις δικές σου αδυναμίες και δυσκολίες, θα δεις πόσες ελλείψεις έχεις και πως αδυνατείς να ξεπεράσεις τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζεις, ενώ θα συνειδητοποιήσεις πόσο μεγάλη είναι η επαναστατικότητά σου. Μόνο κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών μπορούν οι άνθρωποι να γνωρίσουν πραγματικά τις αληθινές τους καταστάσεις· οι δοκιμασίες καθιστούν τους ανθρώπους πιο ικανούς να οδηγηθούν στην τελείωση.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Πέτρος βίωσε τον εξευγενισμό εκατοντάδες φορές και υποβλήθηκε σε πολλά οδυνηρά μαρτύρια. Ο εξευγενισμός αυτός έγινε το θεμέλιο της υπέρτατης αγάπης του για τον Θεό, καθώς και η σημαντικότερη εμπειρία ολόκληρης της ζωής του. Το γεγονός πως ήταν ικανός να διακατέχεται από υπέρτατη αγάπη για τον Θεό οφειλόταν, κατά μία έννοια, στην απόφασή του να αγαπά τον Θεό· κυρίως, ωστόσο, οφειλόταν στον εξευγενισμό και την ταλαιπωρία που υπέστη. Η ταλαιπωρία αυτή έγινε ο οδηγός του στο μονοπάτι της αγάπης για τον Θεό, όπως και το πιο αξιομνημόνευτο πράγμα γι’ αυτόν. Αν οι άνθρωποι δεν υποστούν τον πόνο του εξευγενισμού όταν αγαπούν τον Θεό, τότε η αγάπη τους είναι γεμάτη με ακαθαρσίες και τις δικές τους προτιμήσεις· μια αγάπη όπως αυτή είναι γεμάτη ιδέες του Σατανά και είναι ουσιαστικά ανίκανη να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού. Το να έχεις την αποφασιστικότητα να αγαπάς τον Θεό δεν είναι το ίδιο με το να αγαπάς πραγματικά τον Θεό. Παρόλο που όλα όσα σκέφτονται στις καρδιές τους είναι για να αγαπούν και να ικανοποιούν τον Θεό, και παρόλο που οι σκέψεις τους φαίνονται να είναι απόλυτα αφοσιωμένες στον Θεό και απαλλαγμένες από οποιεσδήποτε ανθρώπινες ιδέες, όταν οι σκέψεις τους έρχονται ενώπιον του Θεού, Αυτός δεν επαινεί ούτε ευλογεί αυτές τις σκέψεις. Ακόμη κι όταν οι άνθρωποι έχουν κατανοήσει πλήρως όλες τις αλήθειες —όταν έχουν καταφέρει να τις γνωρίσουν όλες— δεν μπορεί να ειπωθεί πως αυτό είναι σημάδι πως αγαπούν τον Θεό, ούτε πως οι άνθρωποι αυτοί έχουν την πραγματικότητα της αγάπης για τον Θεό. Παρόλο που έχουν κατανοήσει πολλές αλήθειες, χωρίς να υποβληθούν σε εξευγενισμό, οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να κάνουν πράξη τις αλήθειες αυτές· μόνο κατά τη διάρκεια του εξευγενισμού μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν το πραγματικό νόημα αυτών των αληθειών, μόνο τότε μπορούν οι άνθρωποι να εκτιμήσουν αληθινά το εσωτερικό τους νόημα. Τη στιγμή εκείνη, όταν προσπαθήσουν ξανά, θα μπορούν να κάνουν πράξη τις αλήθειες σωστά και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· τη στιγμή εκείνη, οι ανθρώπινες ιδέες τους ελαττώνονται, η ανθρώπινη διαφθορά τους μειώνεται και τα ανθρώπινα συναισθήματά τους περιορίζονται· μόνο εκείνη τη στιγμή είναι η άσκησή τους μια πραγματική εκδήλωση αγάπης για τον Θεό. Το αποτέλεσμα της αλήθειας της αγάπης για τον Θεό δεν επιτυγχάνεται μέσω προφορικής γνώσης ή πνευματικής πρόθεσης, ούτε και μπορεί να επιτευχθεί απλώς και μόνο κατανοώντας αυτήν την αλήθεια. Προϋποθέτει να πληρώσουν οι άνθρωποι κάποιο τίμημα, να υποστούν πολλή πίκρα κατά τον εξευγενισμό και μόνο τότε θα γίνει η αγάπη τους αγνή και σύμφωνη με το θέλημα του Θεού. Όταν ο Θεός απαιτεί από τον άνθρωπο να Τον αγαπά, δεν απαιτεί να Τον αγαπά με πάθος ή με τη δική του βούληση· μόνο μέσω της αφοσίωσης και της χρήσης της αλήθειας για να Τον υπηρετεί, μπορεί ο άνθρωπος να Τον αγαπήσει πραγματικά. Ωστόσο, ο άνθρωπος ζει εν μέσω διαφθοράς, επομένως αδυνατεί να χρησιμοποιήσει την αλήθεια και την αφοσίωση για να υπηρετήσει τον Θεό. Είναι είτε υπερβολικά παθιασμένος με τον Θεό είτε υπερβολικά ψυχρός και αδιάφορος· είτε αγαπά τον Θεό στο έπακρο είτε Τον απεχθάνεται στο έπακρο. Όσοι ζουν εν μέσω διαφθοράς ζουν πάντοτε ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο άκρα, ζουν πάντοτε σύμφωνα με τη δική τους βούληση κι όμως πιστεύουν πως έχουν δίκιο. Παρόλο που το έχω αναφέρει επανειλημμένως, οι άνθρωποι αδυνατούν να το πάρουν στα σοβαρά, αδυνατούν να κατανοήσουν πλήρως τη σημασία του, κι έτσι ζουν μέσα στην πίστη της αυταπάτης, στην ψευδαίσθηση της αγάπης για τον Θεό, η οποία βασίζεται στην προσωπική τους βούληση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, όπως έχει εξελιχθεί η ανθρωπότητα και έχουν παρέλθει οι εποχές, οι απαιτήσεις του Θεού από τον άνθρωπο έχουν γίνει όλο και μεγαλύτερες, και Αυτός απαιτεί όλο και περισσότερο από τον άνθρωπο να είναι απόλυτος απέναντι Του. Ωστόσο, η γνώση του ανθρώπου για τον Θεό γίνεται ολοένα πιο ασαφής και αόριστη και, ως επακόλουθο, η αγάπη του για τον Θεό γίνεται ολοένα πιο ακάθαρτη. Η κατάσταση του ανθρώπου και όλα όσα αυτός κάνει βρίσκονται ολοένα σε μεγαλύτερη ασυμφωνία με το θέλημα του Θεού, διότι ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί ακόμα πιο βαθιά από τον Σατανά. Αυτό προϋποθέτει από τον Θεό να κάνει μεγαλύτερο και σπουδαιότερο έργο σωτηρίας. Ο άνθρωπος έχει ολοένα περισσότερες απαιτήσεις από τον Θεό, ενώ η αγάπη του γι’ Αυτόν ολοένα μειώνεται. Οι άνθρωποι ζουν στην επαναστατικότητα, χωρίς την αλήθεια, διάγουν μια ζωή που στερείται ανθρώπινης φύσης· όχι μόνο δεν τρέφουν την παραμικρή αγάπη για τον Θεό, αλλά βρίθουν από επαναστατικότητα και εναντίωση. Παρόλο που νομίζουν πως ήδη τρέφουν τη μέγιστη αγάπη για τον Θεό, πως δεν θα μπορούσαν να είναι πιο εξυπηρετικοί προς Αυτόν, ο Θεός δεν πιστεύει ότι αυτό είναι αλήθεια. Του είναι απολύτως ξεκάθαρο το πόσο κηλιδωμένη είναι η αγάπη του ανθρώπου προς Αυτόν και δεν έχει αλλάξει ποτέ τη γνώμη Του για τον άνθρωπο εξαιτίας του εκμαυλισμού του, ούτε κι έχει ανταποδώσει ποτέ την καλή θέληση του ανθρώπου ως αποτέλεσμα της αφοσίωσής του. Αντίθετα με τον άνθρωπο, ο Θεός είναι ικανός να διακρίνει: Γνωρίζει ποιος Τον αγαπά πραγματικά και ποιος όχι και, αντί να Τον κυριεύει ο ζήλος και να απορροφιέται λόγω των στιγμιαίων παρορμήσεων του ανθρώπου, φέρεται στον άνθρωπο ανάλογα με την ουσία και τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Ο Θεός, εν τέλει, είναι Θεός και έχει την αξιοπρέπειά Του και την ενόρασή Του· ο άνθρωπος, εν τέλει, είναι άνθρωπος και ο Θεός δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη λόγω της αγάπης του ανθρώπου όταν αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με την αλήθεια. Αντιθέτως, συμπεριφέρεται καταλλήλως σε όλα όσα κάνει ο άνθρωπος.

Αντιμέτωπος με την κατάσταση του ανθρώπου και τη στάση του προς τον Θεό, ο Θεός έχει κάνει νέο έργο, επιτρέποντας στον άνθρωπο να κατέχει γνώση για τον Θεό, υποταγή προς Αυτόν, καθώς και αγάπη και μαρτυρία. Επομένως, ο άνθρωπος πρέπει να βιώσει τον εξευγενισμό του από τον Θεό, καθώς και την κρίση και το κλάδεμά του από Αυτόν, χωρίς τα οποία ο άνθρωπος δεν θα γνώριζε ποτέ τον Θεό και δε θα ήταν ποτέ ικανός να Τον αγαπήσει πραγματικά και να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν. Ο εξευγενισμός του ανθρώπου από τον Θεό δεν γίνεται απλώς για χάρη κάποιου μονόπλευρου αποτελέσματος, αλλά για χάρη ενός πολύπλευρου αποτελέσματος. Μόνο με αυτόν τον τρόπο κάνει ο Θεός το έργο του εξευγενισμού σε όσους είναι διατεθειμένοι να αναζητήσουν την αλήθεια, έτσι ώστε η αποφασιστικότητα και η αγάπη τους να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Για όσους είναι διατεθειμένοι να αναζητήσουν την αλήθεια και λαχταρούν τον Θεό, τίποτα δεν είναι πιο ουσιαστικό ή πιο χρήσιμο από έναν τέτοιον εξευγενισμό. Η διάθεση του Θεού δεν γίνεται εύκολα κατανοητή ή αντιληπτή από τον άνθρωπο, γιατί, εν τέλει, ο Θεός είναι Θεός. Στο κάτω-κάτω, είναι αδύνατο για τον Θεό να έχει την ίδια διάθεση με τον άνθρωπο, συνεπώς δεν είναι εύκολο για τον άνθρωπο να κατανοήσει τη διάθεσή Του. Ο άνθρωπος δεν κατέχει έμφυτα την αλήθεια και δεν την αντιλαμβάνονται εύκολα όσοι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά· ο άνθρωπος στερείται της αλήθειας, όπως και της αποφασιστικότητας να κάνει πράξη την αλήθεια και, αν δεν υποφέρει, εξευγενιστεί ή κριθεί, τότε η αποφασιστικότητά του δεν θα οδηγηθεί στην τελείωση ποτέ. Για όλους τους ανθρώπους ο εξευγενισμός είναι επώδυνος και πολύ δύσκολα γίνεται αποδεκτός —κι όμως, κατά τον εξευγενισμό ο Θεός διασαφηνίζει τη δίκαιη διάθεσή Του στον άνθρωπο, γνωστοποιεί τις απαιτήσεις Του από τον άνθρωπο, και προσφέρει μεγαλύτερη διαφώτιση και περισσότερο πραγματικό κλάδεμα· μέσω της σύγκρισης μεταξύ των γεγονότων και της αλήθειας, προσφέρει στον άνθρωπο μεγαλύτερη γνώση του εαυτού του και της αλήθειας, και προσφέρει στον άνθρωπο μεγαλύτερη κατανόηση του θελήματος του Θεού, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να έχει πιο αληθινή και πιο αγνή αγάπη για τον Θεό. Αυτοί είναι οι στόχοι του Θεού όταν εκτελεί τον εξευγενισμό. Όλο το έργο που πραγματοποιεί ο Θεός στον άνθρωπο έχει τους δικούς του στόχους και τη δική του σημασία· ο Θεός δεν εκτελεί έργο άνευ σημασίας, ούτε και πραγματοποιεί έργο που δεν έχει όφελος για τον άνθρωπο. Ως εξευγενισμός δεν νοείται η απομάκρυνση των ανθρώπων από τον Θεό, ούτε νοείται η καταστροφή τους στην κόλαση. Αντιθέτως, νοείται η αλλαγή της διάθεσης του ανθρώπου κατά τον εξευγενισμό, η αλλαγή των προθέσεών του, των παλαιών του απόψεων, της αγάπης του για τον Θεό και η αλλαγή ολόκληρης της ζωής του. Ο εξευγενισμός είναι μια πραγματική δοκιμή για τον άνθρωπο και μια μορφή πραγματικής εκπαίδευσης, ενώ μόνο κατά τον εξευγενισμό μπορεί η αγάπη του να εκπληρώσει τον έμφυτο σκοπό της.