Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Κατά την επιλογή ενός ατόμου να Τον υπηρετήσει, ο Θεός έχει τις δικές Του αρχές. Η υπηρεσία προς τον Θεό δεν είναι σε καμία περίπτωση, όπως φαντάζονται κάποιοι, απλώς ένα θέμα ενθουσιασμού. Σήμερα, βλέπετε πως όλοι όσοι υπηρετούν ενώπιον του Θεού το κάνουν επειδή έχουν την καθοδήγηση του Θεού και το έργο του Αγίου Πνεύματος και επειδή είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτές είναι οι ελάχιστες συνθήκες για εκείνους που υπηρετούν τον Θεό.

Το να υπηρετεί κανείς τον Θεό δεν είναι απλή υπόθεση. Εκείνοι των οποίων η διεφθαρμένη διάθεση παραμένει αμετάβλητη δεν μπορούν ποτέ να υπηρετήσουν τον Θεό. Αν η διάθεσή σου δεν έχει κριθεί και παιδευτεί από τα λόγια του Θεού, τότε εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει τον Σατανά, κάτι που αποδεικνύει ότι υπηρετείς τον Θεό για το δικό σου όφελος, ότι η υπηρεσία σου είναι βασισμένη στη σατανική φύση σου. Υπηρετείς τον Θεό με τον φυσικό χαρακτήρα σου και σύμφωνα με τις δικές σου προσωπικές προτιμήσεις. Επιπλέον, σκέφτεσαι συνεχώς ότι τα πράγματα που είσαι πρόθυμος να κάνεις είναι αυτά που είναι ευχάριστα για τον Θεό και τα πράγματα που δεν επιθυμείς να κάνεις ο Θεός τα μισεί· εργάζεσαι εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τις δικές σου προτιμήσεις. Μπορεί αυτό να ονομαστεί υπηρεσία προς τον Θεό; Τελικά, δεν πρόκειται να υπάρξει η παραμικρή αλλαγή στη διάθεση της ζωής σου· αντίθετα, η υπηρεσία σου θα σε κάνει ακόμα πιο πεισματάρη, εδραιώνοντας έτσι βαθύτερα τη διεφθαρμένη διάθεσή σου· ως εκ τούτου, θα αναπτυχθούν μέσα σου κανόνες για την υπηρεσία προς τον Θεό οι οποίοι θα βασίζονται κυρίως στον δικό σου χαρακτήρα και τις εμπειρίες που προέρχονται από την υπηρεσία σου, ανάλογα με τη δική σου διάθεση. Αυτές είναι οι εμπειρίες και τα διδάγματα του ανθρώπου. Είναι η φιλοσοφία που έχει ο άνθρωπος για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Τέτοιου είδους άνθρωποι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως Φαρισαίοι και θρησκευτικοί αξιωματούχοι. Αν δεν αφυπνιστούν και δεν μετανοήσουν ποτέ, τότε σίγουρα θα γίνουν οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που παραπλανούν τους ανθρώπους κατά τις έσχατες ημέρες. Οι ψευδόχριστοι και οι αντίχριστοι που προαναφέρθηκαν θα προκύψουν από τέτοιους ανθρώπους. Αν εκείνοι που υπηρετούν τον Θεό ακολουθήσουν τον δικό τους χαρακτήρα και πράξουν σύμφωνα με τη δική τους βούληση, κινδυνεύουν να εξαλειφθούν ανά πάσα στιγμή. Εκείνοι που εκμεταλλεύονται τα πολλά χρόνια εμπειρίας που έχουν αποκτήσει στην υπηρεσία του Θεού με σκοπό να κερδίσουν τις καρδιές των άλλων, να τους κάνουν κήρυγμα και να τους περιορίσουν, και να χαίρουν της υψηλής τους εκτίμησης —και που ποτέ δεν μετανοούν, ποτέ δεν εξομολογούνται τις αμαρτίες τους, ποτέ δεν αποκηρύσσουν τα οφέλη της θέσης τους— αυτού του είδους οι άνθρωποι θα εκπέσουν ενώπιον του Θεού. Είναι άνθρωποι του ίδιου είδους με τον Παύλο, που εκμεταλλεύονται το κύρος τους και εκθειάζουν τα προσόντα τους. Ο Θεός δεν θα οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους στην τελείωση. Αυτού του είδους η υπηρεσία διαταράσσει το έργο του Θεού. Οι άνθρωποι προσκολλώνται πάντοτε στο παλιό. Προσκολλώνται σε έννοιες του παρελθόντος, σε όλα όσα ανήκουν σε περασμένους καιρούς. Αυτό αποτελεί μεγάλο εμπόδιο στην υπηρεσία τους. Αν δεν μπορέσεις να απαλλαχθείς από αυτά τα πράγματα, θα στραγγαλίσουν ολόκληρη τη ζωή σου. Ο Θεός δεν θα σε επαινέσει, ούτε στο ελάχιστο, ούτε καν αν σπάσεις τα πόδια σου τρέχοντας ή την πλάτη σου κατά την εργασία σου, ούτε καν αν γίνεις μάρτυρας κατά την υπηρεσία σου προς τον Θεό. Το αντίθετο: ο Θεός θα πει ότι είσαι κάποιος που πράττει το κακό.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η θρησκευτική υπηρεσία πρέπει να εξυγιανθεί

Εκείνοι που κηρύττουν στις εκκλησίες και έχουν θέση, ένα πόστο και κύρος είναι μια ομάδα ανθρώπων που έχουν εκπαιδευτεί σε θεολογικές σχολές για να κατέχουν θεολογικές γνώσεις και θεωρίες, και είναι ουσιαστικά ο κορμός που στηρίζει τον χριστιανισμό. Ο χριστιανισμός εκπαιδεύει τέτοιους ανθρώπους ν’ ανεβαίνουν στο βήμα και να κηρύττουν, να διαδίδουν το ευαγγέλιο και να κάνουν έργο παντού. Πιστεύουν ότι η ύπαρξη του χριστιανισμού διασφαλίστηκε έως σήμερα μέσα από τέτοια ταλέντα, όπως αυτοί οι φοιτητές θεολογίας, οι πάστορες που κηρύττουν και οι θεολόγοι, και αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν πλέον την αξία και το κεφάλαιο της ύπαρξης του χριστιανισμού. Αν ο πάστορας μιας εκκλησίας είναι απόφοιτος θεολογικής σχολής, αναλύει καλά τη Βίβλο, έχει διαβάσει κάποια πνευματικά βιβλία και έχει κάποιες γνώσεις και ευφράδεια, τότε αυτή η εκκλησία θα έχει όλο και μεγαλύτερη προσέλευση και θα γίνει πολύ πιο διάσημη από άλλες εκκλησίες. Τι εκτιμούν αυτοί οι άνθρωποι του χριστιανισμού; Τις γνώσεις, τις θεολογικές γνώσεις. Από πού προέρχονται αυτές οι γνώσεις; Μήπως κληροδοτούνται από τα αρχαία χρόνια; Υπάρχουν γραφές από τα αρχαία χρόνια, οι οποίες περνούν από γενιά σε γενιά, και έτσι τις διαβάζουν και τις μαθαίνουν όλοι έως σήμερα. Οι άνθρωποι χωρίζουν τη Βίβλο σε διάφορες ενότητες, συντάσσουν διαφορετικές εκδόσεις και ενθαρρύνουν τη μελέτη και τη μάθηση· αυτή η μελέτη της Βίβλου, όμως, δεν στοχεύει στην κατανόηση της αλήθειας για να γνωρίσουν τον Θεό, ούτε στην κατανόηση των προθέσεων του Θεού για να έχουν φόβο Θεού και ν’ αποφεύγουν το κακό· αντιθέτως, στοχεύει στη μελέτη των γνώσεων και των μυστηρίων της Βίβλου, για να καταλάβουν ποια γεγονότα και σε ποιες χρονικές στιγμές εκπλήρωσαν ποια προφητεία της Αποκάλυψης και πότε θα έρθουν οι μεγάλες καταστροφές και η χιλιετία. Αυτά μελετούν. Σχετίζεται, άραγε, η μελέτη τους με την αλήθεια; (Όχι, δεν σχετίζεται.) Γιατί, λοιπόν, μελετούν πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια; Επειδή όσο μελετούν, τόσο περισσότερο νομίζουν ότι καταλαβαίνουν, και όσο περισσότερα λόγια και δόγματα αποκτούν ως εφόδια, τόσο πιο πολύ εξελίσσονται τα προσόντα τους. Όσο πιο πολύ εξελίσσονται τα προσόντα τους, τόσο μεγαλύτερες πιστεύουν ότι είναι οι ικανότητές τους και τόσο περισσότερο πιστεύουν ότι τελικά θα ευλογηθούν στην πίστη τους, ότι θα πάνε στον παράδεισο μετά θάνατον ή ότι οι ζωντανοί θ’ ανέλθουν στον αέρα για να συναντήσουν τον Κύριο. Αυτές είναι οι θρησκευτικές τους αντιλήψεις, οι οποίες δεν συνάδουν καθόλου με τα λόγια του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος τρίτο)

Το έργο στο μυαλό του ανθρώπου μπορεί πολύ εύκολα να το επιτύχει ο άνθρωπος. Οι πάστορες και οι επικεφαλής στον θρησκευτικό κόσμο, για παράδειγμα, βασίζονται στα χαρίσματα και τη θέση τους για να κάνουν το έργο τους. Οι άνθρωποι που τους ακολουθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα θα μολυνθούν από τα χαρίσματά τους και θα επηρεαστούν από το είναι κάποιων. Επικεντρώνονται στα χαρίσματα, στις ικανότητες και στη γνώση των ανθρώπων και δίνουν προσοχή σε υπερφυσικά πράγματα και σε πολλά βαθιά, μη ρεαλιστικά δόγματα (βέβαια, αυτά τα βαθιά δόγματα είναι ανέφικτα). Δεν επικεντρώνονται στις αλλαγές στις διαθέσεις των ανθρώπων, αλλά στην εκπαίδευση των ανθρώπων για να κηρύττουν και να εργάζονται, βελτιώνοντας τη γνώση των ανθρώπων και τα άφθονα θρησκευτικά δόγματά τους. Δεν επικεντρώνονται στο πόσο μεταβάλλεται η διάθεση των ανθρώπων ούτε στο πόσα πράγματα καταλαβαίνουν οι άνθρωποι από την αλήθεια. Δεν ασχολούνται με την ουσία των ανθρώπων, πολύ λιγότερο δε, προσπαθούν να γνωρίσουν τις κανονικές και μη καταστάσεις του ανθρώπου. Δεν αντικρούουν τις αντιλήψεις των ανθρώπων, ούτε τις αποκαλύπτουν, πολύ λιγότερο δε, κλαδεύουν τους ανθρώπους για τις ελλείψεις ή τις διαφθορές τους. Οι περισσότεροι που τους ακολουθούν υπηρετούν με τα χαρίσματά τους, και το μόνο που μεταδίδουν είναι θρησκευτικές αντιλήψεις και θεολογικές θεωρίες, οι οποίες είναι εκτός πραγματικότητας και εντελώς ανίκανες να προσδώσουν ζωή στους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, η ουσία του έργου τους είναι η καλλιέργεια του ταλέντου, η μετατροπή ενός ατόμου που δεν έχει τίποτα σε έναν ταλαντούχο απόφοιτο ιερατικής σχολής, ο οποίος αργότερα θα συνεχίζει να εργάζεται και να ηγείται.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου

Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι στον θρησκευτικό κόσμο είναι όλοι άνθρωποι που μελετούν βιβλικές γνώσεις και θεολογία· είναι υποκριτές Φαρισαίοι που αντιστέκονται στον Θεό. […] Είναι αληθινοί πιστοί εκείνοι στον χριστιανισμό και στον καθολικισμό που μελετούν τη Βίβλο, θεολογία ή ακόμη και την ιστορία του έργου του Θεού; Διαφέρουν από τους πιστούς και τους ακόλουθους του Θεού για τους οποίους μιλάει Εκείνος; Είναι πιστοί στα μάτια του Θεού; Όχι. Μελετούν θεολογία, μελετούν τον Θεό, αλλά δεν Τον ακολουθούν ούτε καταθέτουν μαρτυρία σε Αυτόν. Μελετούν τον Θεό όπως κάποιοι άλλοι μελετούν ιστορία, φιλοσοφία, δίκαιο, βιολογία ή αστρονομία. Απλώς δεν τους αρέσει η επιστήμη ή άλλα αντικείμενα· θέλουν συγκεκριμένα να μελετήσουν θεολογία. Αναζητούν σκόρπια κομμάτια του έργου του Θεού για να Τον μελετήσουν. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μπορούν, άραγε, ν’ ανακαλύψουν την ύπαρξη του Θεού; Όχι, ποτέ. Μπορούν, άραγε, να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού; (Όχι.) Γιατί; Επειδή ζουν με τα λόγια, τις γνώσεις, τη φιλοσοφία, τον ανθρώπινο νου και τις ανθρώπινες σκέψεις· δεν θα δουν ποτέ τον Θεό ούτε θα τους διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα. Πώς τους χαρακτηρίζει ο Θεός; Τους χαρακτηρίζει δύσπιστους, άπιστους. Αυτοί οι άπιστοι και οι δύσπιστοι εισχωρούν στην αποκαλούμενη χριστιανική κοινότητα και ενεργούν σαν πιστοί στον Θεό, σαν χριστιανοί. Λατρεύουν, όμως, πραγματικά τον Θεό; Υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό; (Όχι.) Γιατί; Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Πολλοί από αυτούς δεν πιστεύουν μέσα τους στην ύπαρξη του Θεού· δεν πιστεύουν ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και ότι είναι κυρίαρχος σε όλα τα πράγματα, και πιστεύουν ακόμα λιγότερο ότι ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί. Τι δείχνει αυτή η έλλειψη πίστης; Δείχνει αμφισβήτηση και άρνηση. Μάλιστα, ελπίζουν ότι δεν θα εκπληρωθούν ούτε θα πραγματοποιηθούν οι προφητείες που έχει πει ο Θεός, και ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με καταστροφές. Αυτήν τη στάση υιοθετούν. Αυτή είναι η στάση που έχουν απέναντι στην πίστη στον Θεό και αυτή είναι η ουσία και το αληθινό πρόσωπο της δήθεν πίστης τους. Αυτοί οι άνθρωποι μελετούν τον Θεό επειδή τους ενδιαφέρουν ιδιαίτερα το αντικείμενο και οι γνώσεις της θεολογίας, καθώς και τα ιστορικά γεγονότα του έργου του Θεού· είναι ξεκάθαρα μια ομάδα διανοούμενων που μελετούν θεολογία. Αυτοί οι διανοούμενοι δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού. Πώς αντιδρούν, λοιπόν, όταν έρχεται να εργαστεί ο Θεός, όταν εκπληρώνονται τα λόγια Του; Ποια είναι η πρώτη τους αντίδραση όταν ακούνε ότι ο Θεός έχει ενσαρκωθεί και ξεκίνησε νέο έργο; «Αδύνατον!» Κατακρίνουν όποιον κηρύττει το νέο όνομα και το νέο έργο του Θεού, και θέλουν ακόμη και να τον σκοτώσουν ή να τον αποκλείσουν. Τι είδους εκδήλωση είναι αυτή; Δεν είναι η εκδήλωση ενός κλασικού αντίχριστου; Σε τι διαφέρουν αυτοί από τους Φαρισαίους, τους αρχιερείς και τους γραμματείς του παρελθόντος; Είναι εχθρικοί απέναντι στο έργο του Θεού, απέναντι στην κρίση Του τις έσχατες ημέρες, απέναντι στην ενσάρκωσή Του, και ακόμη περισσότερο, είναι εχθρικοί απέναντι στην εκπλήρωση των προφητειών Του. Πιστεύουν το εξής: «Αν δεν ενσαρκωθείς, αν παραμείνεις στη μορφή ενός πνευματικού σώματος, τότε είσαι θεός· αν ενσαρκωθείς και γίνεις άνθρωπος, τότε δεν είσαι θεός και δεν σε αναγνωρίζουμε». Τι υποδηλώνει αυτό; Ότι όσο είναι εκείνοι εδώ, δεν θα επιτρέψουν στον Θεό να ενσαρκωθεί. Δεν είναι αυτό χαρακτηριστικό ενός κλασικού αντίχριστου; Είναι χαρακτηριστικό ενός πραγματικού αντίχριστου.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος τρίτο)

Αυτοί οι Ιουδαίοι Φαρισαίοι, αρχιερείς και γραμματείς της Εποχής του Νόμου πίστευαν θεωρητικά στον Θεό, αλλά γύρισαν την πλάτη τους στην οδό Του· μάλιστα, σταύρωσαν τον ενσαρκωμένο Θεό. Θα μπορούσε, άρα, η πίστη τους να κερδίσει την έγκριση του Θεού; (Όχι.) Ο Θεός τούς είχε ήδη χαρακτηρίσει ως ανθρώπους της ιουδαϊκής πίστης, ως μέλη θρησκευτικής ομάδας. Με τον ίδιο τρόπο βλέπει και εκείνους που πιστεύουν σήμερα στον Ιησού ως μέλη μιας θρησκευτικής ομάδας, εφόσον ο Θεός δεν τους αναγνωρίζει ως μέλη της εκκλησίας Του ούτε ως πιστούς Του. Γιατί να καταδικάσει έτσι ο Θεός τον θρησκευτικό κόσμο; Επειδή όλα τα μέλη των θρησκευτικών ομάδων, κυρίως οι υψηλόβαθμοι επικεφαλής των διάφορων δογμάτων, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά ούτε ακολουθούν το θέλημα του Θεού. Είναι όλοι τους δύσπιστοι. Δεν πιστεύουν στην ενσάρκωση, πόσο μάλλον αποδέχονται την αλήθεια. Ποτέ δεν αναζητούν, δεν ρωτάνε, δεν εξετάζουν και δεν αποδέχονται το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες ή τις αλήθειες που Αυτός εκφράζει· αντίθετα, κατευθείαν καταδικάζουν και βλασφημούν το έργο της ενσάρκωσης του Θεού τις έσχατες ημέρες. Απ’ αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι μπορεί να πιστεύουν κατ’ όνομα στον Θεό, αλλά Εκείνος δεν τους αναγνωρίζει ως πιστούς Του· λέει ότι είναι κακοποιοί, ότι τίποτα απ’ αυτά που κάνουν δεν έχει την παραμικρή σχέση με το έργο Του για τη σωτηρία, ότι είναι άπιστοι που βρίσκονται έξω από τα λόγια Του. Αν πιστεύετε στον Θεό όπως πιστεύετε τώρα, δεν θα έρθει η μέρα που κι εσείς θα υποβαθμιστείτε σε υποστηρικτές της θρησκείας; Η πίστη στον Θεό στο πλαίσιο της θρησκείας δεν μπορεί να φέρει τη σωτηρία. Ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτό; Αν δεν μπορείτε να εξηγήσετε τον λόγο, αυτό δείχνει ότι δεν καταλαβαίνετε στο ελάχιστο ούτε την αλήθεια ούτε τις προθέσεις του Θεού. Το πιο τραγικό που μπορεί να συμβεί στην πίστη στον Θεό είναι Εκείνος να την υποβαθμίσει σε θρησκεία και να την αποκλείσει. Αυτό είναι κάτι αδιανόητο για τον άνθρωπο, και όσοι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια δεν μπορούν ποτέ να αντιληφθούν ξεκάθαρα αυτό το θέμα. Πείτε Μου, όταν μια εκκλησία στα μάτια του Θεού έχει μετατραπεί σιγά σιγά σε θρησκεία και έχει γίνει δόγμα μέσα στα τόσα χρόνια που πέρασαν από την ίδρυσή της, τότε οι άνθρωποι που βρίσκονται σ’ αυτήν είναι, άραγε, αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού; Είναι μέλη της οικογένειάς Του; (Όχι.) Δεν είναι. Σε ποιον δρόμο βαδίζουν αυτοί οι άνθρωποι που πιστεύουν μεν θεωρητικά στον αληθινό Θεό, αλλά Εκείνος τους θεωρεί θρησκευόμενους; Ο δρόμος στον οποίο βαδίζουν είναι ένας δρόμος στον οποίο κουβαλάνε το λάβαρο της πίστης στον Θεό, αλλά ποτέ δεν ακολουθούν την οδό Του· είναι ένας δρόμος στον οποίο πιστεύουν σ’ Αυτόν, αλλά δεν Τον λατρεύουν, και μάλιστα Τον απαρνούνται· είναι ένας δρόμος στον οποίο ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά Του αντιστέκονται, πιστεύουν δήθεν στο όνομά Του, στον αληθινό Θεό, αλλά λατρεύουν τον Σατανά, τους διαβόλους, και ασχολούνται με ανθρώπινες δραστηριότητες, εγκαθιδρύοντας ένα ανεξάρτητο, ανθρώπινο βασίλειο. Σ’ αυτόν τον δρόμο βαδίζουν. Αν κοιτάξει κανείς τον δρόμο στον οποίο βαδίζουν, είναι προφανές ότι πρόκειται για μια ομάδα δύσπιστων, μια συμμορία αντίχριστων, μια ομάδα σατανάδων και διαβόλων που έχουν βάλει ξεκάθαρα σκοπό να αντισταθούν στον Θεό και να διαταράξουν το έργο Του. Αυτή είναι η ουσία του θρησκευτικού κόσμου. Μια ομάδα τέτοιων ανθρώπων έχει, άραγε, καμία σχέση με το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου; (Όχι.) Από τη στιγμή που ο Θεός ορίζει τον τρόπο που πιστεύουν οι πιστοί σ’ Αυτόν, όσοι κι αν είναι, ως δόγμα ή ομάδα, τότε ορίζει κι αυτούς ως άτομα που δεν μπορούν να σωθούν. Γιατί το λέω αυτό; Μια ομάδα που δεν έχει το έργο ή την καθοδήγηση του Θεού, η οποία δεν υποτάσσεται σ’ Αυτόν ούτε Τον λατρεύει καθόλου, μπορεί να πιστεύει σ’ Αυτόν θεωρητικά, αλλά ακολουθεί και υπακούει τους ιερείς και τους πρεσβυτέρους της θρησκείας, οι οποίοι είναι στην ουσία τους σατανάδες και υποκριτές. Άρα, αυτοί οι άνθρωποι ακολουθούν και υπακούν τους σατανάδες και τους διαβόλους. Μέσα τους, κάνουν πράξη την πίστη στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα τους χειραγωγεί ο άνθρωπος, υπόκεινται στις ανθρώπινες ενορχηστρώσεις και στην ανθρώπινη κυριαρχία. Έτσι, ουσιαστικά, αυτοί τους οποίους ακολουθούν και υπακούν είναι ο Σατανάς και οι διάβολοι, οι δυνάμεις του κακού που αντιστέκονται στον Θεό και οι εχθροί του Θεού. Θα έσωζε ο Θεός μια τέτοια συμμορία ανθρώπων; (Όχι.) Γιατί όχι; Είναι μήπως τέτοιοι άνθρωποι ικανοί να μετανοήσουν; Όχι, δεν πρόκειται να μετανοήσουν. Ασχολούνται με ανθρώπινες δραστηριότητες και ανθρώπινες επιχειρήσεις υπό το λάβαρο της πίστης στον Θεό, και αντιβαίνουν στο σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Η τελική έκβαση είναι ότι ο Θεός τούς αποστρέφεται και τους απορρίπτει. Είναι αδύνατον να σώσει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους· είναι ανίκανοι να μετανοήσουν, και επειδή τους έχει παρασύρει ο Σατανάς, ο Θεός τούς παραδίδει σ’ αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με φόβο Θεού μπορεί κανείς να βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας

Μερικοί άνθρωποι δεν χαίρονται με την αλήθεια, πολύ λιγότερο, με την κρίση. Αντίθετα, χαίρονται με τη δύναμη και τον πλούτο. Αυτά τα άτομα κυνηγούν την εξουσία. Αναζητούν μόνο εκείνα τα δόγματα στον κόσμο που έχουν επιρροή και αναζητούν μόνο πάστορες και δασκάλους που προέρχονται από ιερατικές σχολές. Αν και έχουν αποδεχτεί την οδό της αλήθειας, πιστεύουν μόνο κατά το ήμισυ· αδυνατούν να δοθούν ψυχή τε και σώματι, κι ενώ με το στόμα τους λένε λόγια για το ότι δαπανούν εαυτόν για τον Θεό, τα μάτια τους επικεντρώνονται σε μεγάλους πάστορες και δασκάλους, και δεν ρίχνουν ούτε δεύτερη ματιά στον Χριστό. Στην καρδιά τους έχουν εμμονή με τη φήμη, τα πλούτη και τη δόξα. Θεωρούν πως θα ήταν αδύνατο ένα τέτοιο ασήμαντο άτομο να ήταν ικανό να κατακτήσει τόσο πολλούς, ότι κάποιος τόσο συνηθισμένος θα μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Το θεωρούν αδύνατο να είναι όλα αυτά τα μηδενικά μέσα στη σκόνη και τους σωρούς κοπριάς τα άτομα που επιλέγονται από τον Θεό. Πιστεύουν ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού, τότε ο ουρανός και η γη θα γύριζαν ανάποδα, κι όλοι οι άνθρωποι θα ξεκαρδίζονταν στα γέλια. Πιστεύουν ότι, αν ο Θεός επέλεξε κάποιους τόσο τιποτένιους για να τελειωθούν, τότε αυτοί οι μεγάλοι άντρες θα γίνονταν ο ίδιος ο Θεός. Οι αντιλήψεις τους είναι μολυσμένες με την απιστία. Εκτός από το γεγονός ότι δεν πιστεύουν, είναι απλώς εξωφρενικά θηρία. Γιατί εκτιμούν μόνο το κύρος, το γόητρο και τη δύναμη, και έχουν σε εκτίμηση μόνο τις μεγάλες ομάδες και τα μεγάλα δόγματα. Δεν έχουν τον παραμικρό σεβασμό για όλους εκείνους που οδηγούνται από τον Χριστό· είναι απλώς προδότες που γύρισαν την πλάτη τους στον Χριστό, στην αλήθεια και στη ζωή.

Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν λατρεύεις το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους ελευθεριάζοντες που κυλιούνται στη βρομιά του κόσμου. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που κυνηγούν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ρίχνεσαι μετά χαράς στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, λόγια και έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου δεσπόζει πάντα μια σειρά σπουδαίων εικόνων· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος φόβου. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία.

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι όλοι όσοι δεν εκτιμούν την αλήθεια είναι δύσπιστοι και προδότες της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Χριστού. Έχεις διαπιστώσει τώρα πόση απιστία βρίσκεται μέσα σου και πόση προδοσία κατά του Χριστού έχεις; Σε προτρέπω ως εξής: Αφού έχεις επιλέξει την οδό της αλήθειας, τότε θα πρέπει να αφοσιωθείς ολόψυχα, μην αμφιταλαντεύεσαι ούτε να το κάνεις με μισή καρδιά. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι ο Θεός δεν ανήκει ούτε στον κόσμο ούτε σε οποιοδήποτε άτομο, αλλά σ’ όλους εκείνους που πραγματικά πιστεύουν σε Αυτόν, σ’ όλους εκείνους που Τον λατρεύουν και σ’ όλους εκείνους που είναι αφοσιωμένοι και πιστοί σ’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

Σχετικά αποσπάσματα ταινιών

Χρίζονται πράγματι από τον Κύριο οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι;

Η υπακοή σε πάστορες και πρεσβύτερους ισοδυναμεί με υπακοή στον Θεό;

Μπορεί ο Πάπας να εκπροσωπεί τον Θεό; Είναι υπακοή στον Θεό το να ακούει κανείς τον Πάπα;

Σχετικά κηρύγματα

Όταν ακολουθούμε τους θρησκευτικούς επικεφαλής ακολουθούμε τον Θεό;

Σχετικοί ύμνοι

Ο άνθρωπος δεν έχει αληθινή πίστη στον Χριστό

Το να πιστεύει κανείς στον Θεό αλλά να μη δέχεται την αλήθεια σημαίνει πως είναι άπιστος