Ⅰ

Πριν πολύ καιρό, ήρθ' ο Θεός στον κόσμο των ανθρώπων,

τα ίδια βάσανα υπέμεινε μ’ αυτούς.

Για πολλά χρόνια έχει ζήσει μαζί τους,

δίχως κανείς ν’ ανακαλύψει την ύπαρξή Του.

Τη δυστυχία του κόσμου σιωπηλά έχει υπομείνει,

κάνοντας το έργο που ’χει φέρει μαζί Του.

Για το θέλημα του Θεού Πατρός και της ανθρωπότητας τις ανάγκες,

πόνο υπέφερε που ποτέ δεν έχουν νιώσει οι άνθρωποι,

υπηρετώντας τους, σιωπηλά και ταπεινά,

για το θέλημα του Πατρός και τις ανάγκες του ανθρώπου.

Ⅱ

Καθώς το έργο του Θεού απαιτεί ευθύ λόγο και δράση

κι ο άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει,

ο Θεός έχει υπομείνει μεγάλο πόνο στη γη.

Δεν μπορεί κανείς τη θέση Του να πάρει.

Για το θέλημα του Θεού Πατρός και της ανθρωπότητας τις ανάγκες,

πόνο υπέφερε που ποτέ δεν έχουν νιώσει οι άνθρωποι,

υπηρετώντας τους, σιωπηλά και ταπεινά,

για το θέλημα του Πατρός και τις ανάγκες του ανθρώπου.

Ⅲ

Ο Θεός διακινδύνευσε περισσότερο κι από ό,τι

την Εποχή της Χάριτος για να ’ρθει στον οίκο του κόκκινου δράκοντα,

το δικό Tου έργο να κάνει, μ’ όλη τη φροντίδα και τη σκέψη Του,

για τη λύτρωση των ανθρώπων που βρίσκονται στον βούρκο.

Για το θέλημα του Θεού Πατρός και της ανθρωπότητας τις ανάγκες,

πόνο υπέφερε που ποτέ δεν έχουν νιώσει οι άνθρωποι,

υπηρετώντας τους, σιωπηλά και ταπεινά,

για το θέλημα του Πατρός και τις ανάγκες του ανθρώπου.

Για το θέλημα του Θεού Πατρός και της ανθρωπότητας τις ανάγκες,

πόνο υπέφερε που ποτέ δεν έχουν νιώσει οι άνθρωποι,

υπηρετώντας τους, σιωπηλά και ταπεινά,

για το θέλημα του Πατρός και τις ανάγκες του ανθρώπου,

τις ανάγκες του ανθρώπου.

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Έργο και είσοδος