Ⅰ

Τόσο πολλές φορές έχω γίνει αρνητικός και έχω κλάψει γιατί έχασα το γόητρο και το κύρος μου.

Τόσο πολλές φορές οι δοκιμασίες αποκάλυψαν ότι νοιαζόμουν μόνο για τις μελλοντικές μου προοπτικές, και με κυρίεψε η θλίψη.

Τόσο πολλές φορές ήμουν ισχυρογνώμων και επαναστατικός, προσπαθώντας να απαλλαγώ από την κρίση του Θεού, και η συνείδησή μου δεν με επέπληττε.

Τόσο πολλές φορές ήμουν αποφασισμένος να μετανοήσω και, παρόλα αυτά, έκανα συνειδητά το κακό και επέτρεψα στην αμαρτία να δρα ανεξέλεγκτα μέσα μου.

Θεέ μου, η κρίση των λόγων Σου αποκαλύπτει την άσχημη ψυχή μου

και βλέπω καθαρά την αλήθεια της διαφθοράς μου και δεν έχω πού να κρυφτώ από ντροπή.

Ⅱ

Είχα αποφασίσει ότι ήμουν πέραν σωτηρίας, αλλά τα λόγια Σου διέλυσαν τις παρανοήσεις μου.

Τόσο πολλές φορές έπεσα στους πειρασμούς του Σατανά, αλλά Εσύ με παρακολουθούσες και με προστάτευες κρυφά.

Τόσο πολλές φορές έτρεφα εσφαλμένες αντιλήψεις και Σου εναντιώθηκα, αλλά Εσύ πάντα μου έδειχνες επιείκεια και υπομονή.

Ποτέ δεν θυμήθηκες όλες τις φορές που έκανα παραβάσεις, και μου έδωσες την ευκαιρία να μετανοήσω.

Θεέ μου, είμαι τόσο ασήμαντος και ποταπός, όμως εξακολουθείς να ενδιαφέρεσαι για μένα διαρκώς.

Πώς θα μπορούσα να είμαι άξιος να αποκαλούμαι άνθρωπος αν συνεχίζω να μην μπορώ να ξεπληρώσω την αγάπη Σου;

Ⅲ

Βιώνοντας την κρίση, τις δοκιμασίες, τις επιπλήξεις και την πειθαρχία Σου, επιτέλους γνωρίζω την αγάπη Σου.

Αν και υπομένω τη μεγάλη οδύνη του εξευγενισμού, η διεφθαρμένη διάθεσή μου καθαίρεται.

Κάνοντας πράξη την αλήθεια, υπακούοντάς Σε και ζώντας ενώπιόν Σου, νιώθω ηρεμία και γαλήνη.

Επειδή γίνομαι έντιμος άνθρωπος που σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό, νιώθω τόσο χαρούμενος.

Θεέ μου, η κρίση Σου είναι αγάπη και μου επέτρεψε να επιτύχω τη μεγάλη Σου σωτηρία.

Έχω βιώσει την ειλικρινή αγάπη Σου και θέλω να Σε αγαπάω και να Σε υπακούω για πάντα.