Ⅰ

Με δόξα απ' την Ιουδαία έφυγες

πριν δυο χιλιάδες χρόνια.

Δυο χιλιετίες πέρασαν και επιτέλους να,

στη Γη έφτασες του Σινίμ, με ταπεινότητα και μυστικότητα.

Από του Σατανά τη διαφθορά, την ανθρωπότητα έχεις σώσει.

Απ' τη μέρα της δημιουργίας η αγάπη Σου είναι με μας.

Δείχνουν τα λόγια Σου την παντοδυναμία Σου,

κατέκτησαν, τελείωσαν πολλούς ανθρώπους.

Η αγάπη Σου πέφτει σαν την βροχή.

Η καρδιά μας με δόξα Σε ευχαριστεί,

του λόγου Σου όταν δούμε την Ισχύ.

Τ’ ανθρώπινα λόγια δεν φτάνουν, να γίνουν μάρτυρες στις πράξεις Σου.

Η αγάπη Σου πέφτει σαν την βροχή.

Μακάρι μ’ όλη μας τη δύναμη, να κάναμε το καθήκον μας.

Ⅱ

Τα λόγια Σου κρίνουν, παιδεύουν,

δοκιμάζουν, εξευγενίζουν,

κι ο διεφθαρμένος άνθρωπος εξαγνίζεται.

Είσαι Υπέρτατος, μα ταπεινός,

γίνεσαι άνθρωπος, για το έργο Σου.

Οι αυτάρεσκοι και αλαζόνες

θα παραδωθούν, μπροστά Σου.

Το κάλλος και η αγάπη Σου γεμίζει τις καρδιές μας.

Όταν βλέπουμε την δική Σου ομορφιά,

μια καρδιά που αγαπά ξυπνάει εντός μας.

Η αγάπη Σου πέφτει σαν την βροχή.

Η καρδιά μας με δόξα Σε ευχαριστεί,

του λόγου Σου όταν δούμε την Ισχύ.

Τ’ ανθρώπινα λόγια δεν φτάνουν, να γίνουν μάρτυρες στις πράξεις Σου.

Η αγάπη Σου πέφτει σαν την βροχή.

Μακάρι μ’ όλη μας τη δύναμη, να κάναμε το καθήκον μας.

Ⅲ

Το έργο Σου κάνεις ενσαρκωμένος,

κι όμως ταπεινώνεσαι τόσο πολύ.

Υπομένεις δυσκολίες για χρόνια.

Μα κάνεις όσα μπορείς, για να σωθούμε εμείς.

Η αιώνια Σου αγάπη, είναι εδώ για να δοθεί.

Η δικαιοσύνη Σου κατακτά εκατομμύρια.

Και όλα τα έθνη, μπροστά Σου θα σταθούν

να Σε λατρέψουν, να Σου παραδωθούν.

Η αγάπη Σου πέφτει σαν την βροχή.

Η καρδιά μας με δόξα Σε ευχαριστεί,

του λόγου Σου όταν δούμε την Ισχύ.

Τ’ ανθρώπινα λόγια δεν φτάνουν, να γίνουν μάρτυρες στις πράξεις Σου.

Η αγάπη Σου πέφτει σαν την βροχή.

Μακάρι μ’ όλη μας τη δύναμη, να κάναμε το καθήκον μας.

Η αγάπη Σου πέφτει σαν την βροχή.