Ⅰ

Χαρά Θεού είν’ η δικαιοσύνη και το φως που στον κόσμο ανατέλλουν,

η καταστροφή του σκότους και του κακού,

αγαλλιάζει Αυτός να φέρνει στους ανθρώπους φως και ομορφιά.

Η χαρά Του είναι δίκαιη, σύμβολο καθετί θετικού,

σύμβολο κάθε τι ευοίωνου, σύμβολο ευοίωνου.

Ⅱ

Οργή Θεού υπάρχει για όλα τ’ άδικα που εδώ τους ανθρώπους ταλανίζουν,

για το σκότος και το κακό που τους διακατέχει

και για όλα όσα αποδιώχνουν την αλήθεια,

για όλα όσα αντιμάχονται το καλό.

Η οργή Του είναι σύμβολο του τέλους του κακού,

σύμβολο της αγιότητάς Του, της αγιότητάς Του, της αγιότητάς Του.

Ⅲ

Είναι θλιμμένος γιατί οι άνθρωποι, που σ’ αυτούς ελπίζει, βρίσκονται στο σκότος,

γιατί το έργο Του σ’ αυτούς δεν ταυτίζεται με τη βούλησή Του,

γιατί οι άνθρωποι, που τόσο αγαπά, δεν μπορούν στο φως να ζήσουν.

Θλίβεται για τους αθώους,

για τους ειλικρινείς μα τυφλωμένους,

για όσους είναι αγαθοί μα δίχως πεποίθηση.

Η θλίψη Του είναι σύμβολο της καλοσύνης Του,

της συμπόνιας Του, σύμβολο ομορφιάς κι αγαθοσύνης.

Ⅳ

Χαρά Του είναι να δει τον εχθρό ηττημένο, να κερδίσει του ανθρώπου την καρδιά,

των αντιπάλων τις δυνάμεις να δει εκδιωγμένες, εξαφανισμένες,

και την ανθρωπότητα ασφαλή, να ζει μέσα στο κάλος, στη γαλήνη.

Η χαρά Του διαφέρει απ’ την ανθρώπινη ευτυχία,

έχει τη γεύση συγκομιδής καρπών μακράν ανώτερων της ευτυχίας.

Η χαρά Του είναι σύμβολο ότι στο εξής

οι άνθρωποι δεν θα υποφέρουν πια, θα μπουν στον κόσμο, στον κόσμο του φωτός.

Ⅴ

Των ανθρώπων τα αισθήματα πηγάζουν απ’ το προσωπικό συμφέρον,

όχι από την δικαιοσύνη και το φως, απ’ ό,τι είναι ωραίο,

σίγουρα όχι από την χάρη την εκπορευόμενη εκ του Παραδείσου.

Των ανθρώπων τα αισθήματα είν’ εγωιστικά, βγαλμένα από κόσμο, από κόσμο σκοτεινό.

Δεν σχετίζονται με τη βούληση ή το σχέδιο του Θεού,

κι έτσι, λοιπόν, ποιος μπορεί να μιλά το ίδιο για τον άνθρωπο και για τον Θεό;

Διασκευασμένο από το «Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Είναι πολύ σημαντική η κατανόηση της διάθεσης του Θεού