Ⅰ

Ανεξάρτητα απ’ το τι αντιμετωπίζουν,

οι άνθρωποι το συμφέρον τους προασπίζουν.

Πάντα τη σάρκα τους προσέχουν

και βολικές δικαιολογίες ψάχνουν.

Δεν έχουν την παραμικρή αλήθεια,

οι πράξεις τους είναι δικαιολογίες για τη σάρκα τους.

Τις δικές τους προοπτικές σκέφτονται μόνο.

Τη χάρη του Θεού διεκδικούν για να λαμβάνουν.

Όταν προσεύχονται, κηρύττουν, κοινωνούν,

στις επιδιώξεις, σκέψεις κι επιθυμίες τους,

απ’ τον Θεό απαιτούν κι αξιώνουν.

Η ανθρώπινη φύση το προκαλεί αυτό.

Το ότι άνθρωποι πολλά απ’ τον Θεό απαιτούν

δείχνει πως είν’ άπληστοι εκ φύσεως

και δεν έχουν ενώπιον του Θεού,

ναι, δεν έχουν ενώπιόν Του καμιά λογική.

Ⅱ

Οι πολλές απαιτήσεις των ανθρώπων απ’ τον Θεό

δείχνουν πως δεν έχει τη λογική που πρέπει.

Για τον εαυτό όλοι κάτι ζητούν,

ή δικαιολογίες γι’ αυτούς ψάχνουν.

Δεν έχουν λογική στις πράξεις τους,

κι αυτό δείχνει τη λογική του Σατανά,

που λέει πως «Καθένας είναι για τον εαυτό Του,

και μόνο ο εαυτός του τον νοιάζει».

Οι πολλές απαιτήσεις των ανθρώπων δείχνουν

πόσο διεφθαρμένους τους έκανε ο Σατανάς,

που σημαίνει ότι, στην πίστη τους στον Θεό,

σαν Θεό καθόλου δεν Τον μεταχειρίζονται.

Το ότι άνθρωποι πολλά απ’ τον Θεό απαιτούν

δείχνει πως είν’ άπληστοι εκ φύσεως

και δεν έχουν ενώπιον του Θεού,

ναι, δεν έχουν ενώπιόν Του καμιά λογική.

Ⅲ

Εξωτερικά, ακολουθείς τον Θεό,

μα, στη συμπεριφορά σου σ’ Αυτόν

και σε διάφορες απόψεις σου,

δεν Τον μεταχειρίζεσαι ως τον Δημιουργό.

Το ότι άνθρωποι πολλά απ’ τον Θεό απαιτούν

δείχνει πως είν’ άπληστοι εκ φύσεως

και δεν έχουν ενώπιον του Θεού,

ναι, δεν έχουν ενώπιόν Του καμιά λογική, καμιά λογική.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»